THMMY.gr

Πονοκέφαλο προκαλεί στους γονείς η υποψία και μόνο ότι μπορεί τα κινούμενα σχέδια να «περνάνε» στα παιδιά ιδέες αντισυμβατικές ή επικίνδυνες όπως η βία, η αδικία και η εγκληματικότητα


Kατηγορούνται ότι προβάλλουν βίαια και αντικοινωνικά πρότυπα!

Ο Τεν Τεν είναι μισογύνης, ακραίος αντικομμουνιστής και διακατέχεται από φασιστικές ιδέες. Ο Ντόναλντ είναι απατεώνας και τεμπέλης. Ο Ποπάι χρησιμοποιεί υπέρμετρα βία. Τώρα ήλθε η σειρά του Μπομπ του... Σφουγγαράκη να κατηγορηθεί - όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και με τον Μπάτμαν - ότι έχει ομοφυλοφιλικές τάσεις.

Ο Μπομπ είναι ένα από τα δέκα πιο δημοφιλή κινούμενα σχέδια όλων των εποχών. Κάθε φορά που μεταδίδεται ένα επεισόδιο, τα μονοψήφια ποσοστά θεαματικότητας του σταθμού που το προβάλλει υπερδιπλασιάζονται. Κι όμως, ο Μπομπ κατηγορείται ότι προβάλλει ομοφυλοφιλικά πρότυπα. Οι πολέμιοί του ισχυρίζονται ότι είναι γκέι, καθώς συγκατοικεί με τον φίλο του Πάτρικ με τον οποίο εμφανίζεται συνήθως πιασμένος χεράκι χεράκι και του συμπεριφέρεται σαν να διατηρούν σχέση, ενώ απουσιάζουν οι θηλυκές φιγούρες.

«Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που στη χώρα μας οι "χάρτινοι ήρωες" κάθονται στο... εδώλιο του κατηγορουμένου. Τόσο τα κινούμενα σχέδια όσο και τα κόμικς έχουν κατηγορηθεί, τις περισσότερες φορές άδικα, ότι επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά. Οι ψυχολόγοι τα έχουν συνδέσει με βίαιη, αντικοινωνική, ακόμα και εγκληματική συμπεριφορά» επισημαίνει ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιάννης Σκαρπέλος.

«Δεν ξεκολλάει». H κ. Ζωή Σταυροπούλου, μητέρα του 10χρονου Στέλιου, δηλώνει εξαιρετικά προβληματισμένη. «Η τηλεόραση του αρέσει πολύ. Όταν δεν έχει παρέα δεν ξεκολλάει από την οθόνη. Προκαλεί πονοκέφαλο στους γονείς η υποψία και μόνο ότι μπορεί τα κινούμενα σχέδια να ''περνάνε'' στα παιδιά ιδέες αντισυμβατικές ή επικίνδυνες. Αναφέρομαι στη βία, την αδικία, την εγκληματικότητα», συμπληρώνει.

Στη χώρα μας οι παιδαγωγοί κατηγορούν ακόμα και σήμερα τη γλώσσα των κόμικς ότι είναι φτωχή σε λεξιλόγιο, τυποποιημένη και δεν επιτρέπει στα παιδιά να εκφραστούν προφορικά, να επικοινωνήσουν γραπτά και να αναπτυχθούν διανοητικά. «Στο στόχαστρο είχαν μπει ακόμα και οι μονοσύλλαβες λέξεις ή ο συνδυασμός συμφώνων που χρησιμοποιούνταν για να εκφραστούν γρυλλισμοί, μουγκρίσματα, κραυγές, μιμήσεις ήχων πολεμικών όπλων, κρότοι, θαυμασμός, έκπληξη, φόβος. Λένε ότι επιστρέφουμε σε έναν πρωτόγονο κόσμο άναρθρων κραυγών και επιφωνημάτων», αναφέρει ο κ. Σκαρπέλος.

Ο Τεν Τεν. Τις περισσότερες επιθέσεις έχει δεχθεί - και στη χώρα μας - ο Τεν Τεν. «Είναι ο ήρωας χωρίς μνήμη, οικογενειακό παρελθόν ή μέλλον και έχει τόσες σκιές όσες ίσως τελικά δεν του χρειάζονται» αναφέρει ο συγγραφέας Ζαν-Μαρί Αποστολίδης στο νέο βιβλίο του «Ο Τεν Τεν και ο μύθος του υπερπαιδιού» (κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ). Τα - εξαιρετικά δημοφιλή στη χώρα μας - περιοδικά της Ντίσνεϊ έχουν κατηγορηθεί ότι επηρεάζουν αρνητικά την ελληνική κοινωνία: «Προβάλλουν ως πρότυπο την τεμπελιά του Ντόναλντ, την τσιγκουνιά του θείου Σκρουτζ Μακ Ντακ» - ακόμα και για πολιτικό παρεμβατισμό και προπαγάνδα υπέρ του αμερικανικού τρόπου ζωής έχουν κάνει λόγο οι επικριτές τους. Όσο για τον Λούκι Λουκ, είχε μπει στο στόχαστρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας εξαιτίας του τσιγάρου που είχε μονίμως στο στόμα του - «περνούσε στους αναγνώστες την άποψη ότι το τσιγάρο είναι μαγκιά».

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα κόμικς αποτελούν κατ' εξοχήν την τέχνη που πρέπει να είναι "φιλική προς τον χρήστη", ακριβώς γιατί αυτός είναι συνήθως ανήλικο άτομο, απολύτως δεκτικό σε μηνύματα, που δεν έχει διαμορφώσει ακόμη τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του», αναφέρει σε βιβλίο του ο καθηγητής Πέτρος Μαρτινίδης, του Τμήματος Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. «Είναι μια τέχνη έτοιμη να αγαπηθεί τόσο ώστε να τον συντροφεύει στον προσωπικό χώρο χαλάρωσης, όχι να προσπαθεί να του επιβληθεί αυταρχικά», συμπληρώνει ο κ. Μαρτινίδης.

Οι Ευαγγελιστές τα έβαλαν με τον Σφουγγαράκη!

Πρωτοπόροι της σταυροφορίας εναντίον του Σφουγγαράκη είναι οι Αμερικανικοί συντηρητικοί θρησκευτικοί κύκλοι και κυρίως οι Ευαγγελιστές. Υπάρχουν μάλιστα και ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο με τίτλους όπως «ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης και η ομοφυλοφιλία». Σε αυτές υπάρχουν - λίγα - μηνύματα ακόμα και από Έλληνες τηλεθεατές. Σύμφωνα με τους εγχώριους επικριτές του, ο Μπομπ έχει «μαλακό» χαρακτήρα - «απαράδεκτο πρότυπο σε μια τόσο σκληρή κοινωνία όπως είναι η δική μας», λένε - ενώ ο κόσμος του είναι υπερβολικά φανταχτερός. «Ο Μπομπ μπορεί να είναι "ιδιαίτερος", όμως δεν σχεδιάστηκε ως γκέι χαρακτήρας», απαντά ο δημιουργός του.

Ο διευθυντής σύνταξης των παιδικών περιοδικών της Γουόλντ Ντίσνεϊ κ. Στέλιος Νικολάου δηλώνει ότι θα συνεχίσει να βλέπει Σφουγγαράκη, παρά τις κατηγορίες που έχουν εκτοξευθεί εναντίον του. «Είμαι φαν της σειράς. Την παρακολουθώ με ευχαρίστηση και θεωρώ ότι δεν υπάρχει ούτε σκιά υποψίας πάνω της. Τα κινούμενα σχέδια όπως και τα κόμικς, ως προϊόντα που απευθύνονται σε παιδιά, έχουν ως χαρακτηριστικό τους την απλότητα στα σχέδια και τις ιστορίες».

Στα γραφεία του τηλεοπτικού σταθμού, πάντως, από τον οποίο προβάλλεται ο Μπομπ δεν έχουν φτάσει ακόμα αρνητικά σχόλια για τη σειρά. «Μόνο κάποια τηλεφωνήματα λάβαμε, από άτομα μεγάλης ηλικίας, που χωρίς να αφήσουν όνομα μας έβριζαν. Κάποιος, μάλιστα, μας απείλησε ακόμα και με... μήνυση», λένε στα «NEA» υπάλληλοι οι οποίοι εργάζονται στο τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18529&m=N20&aa=1)

Σα δεν ντρέπονται λέω εγώ, επιστήμονες (?) άνθρωποι να κάθονται και να λένε τέτοιες ΠΑΠΑΡΙΕΣ! Μα τι βλακείες! Διηλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο (ή τους φαλαινοκαρχαρίες 30 μέτρων μήκους)!

Και ναι λοιπόν, εγώ που στα νιάτα μου έβλεπα φανατικά Τεν-τεν, είχα και έχω κάτι 10άδες κόμιξ με τις ιστορίες του Ντόναλντ και του Θείου Σκρουτζ. Ακόμη πιο μικρός διάβαζα και έβλεπα πολύ Ποπάυ. Μπορώ να πω πλεον ότι όλα τα παραπάνω καρτουν φταίνε που είμαι ένας τεμπέλης, στιγνός δολοφόνος, σεξιστής, φασίστας, βίαιος οξύθημος άνθρωπος. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΑ ΚΑΡΤΟΥΝ ΤΙ ΜΑΣ ΚΑΝΑΤΕ!

ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ! Τι άλλο θα δούμε άραγε?

Ο καθένας επιλέγει τα πρότυπά του. Ευτυχώς ή δυστυχώς δε μπορείς να κλείσεις τα παιδιά σε γυάλα.

Χαμπάρι δεν είχα πάρει ότι ο Τεν Τεν ήταν φασίστας! Πω πω πρέπει να ήμουν πολύ αθώος!  :D

Κι εγώ που νόμιζα ότι στο Σκρουτζ το ότι είναι τσιγγούνης προβαλλόταν ως ελλάτωμα...  :???:

Ο Ποπάυ δεν μ'άρεζε  :-\

Τον Μπομπ τον Σφουγγαράκι δεν τον πρόλαβα!  :o

Νομίζω ότι τα παραδείγματα ήταν λάθος. Θα μπορούσα να παραθέσω πολλά cartoon που προάγουν τη βία (κτλ), αν ήξερα τα ονόματά τους, όμως όχι αυτά που αναφέρθηκαν.

ΕΛΕΟΣ με όλο το άρθρο και τους κομπλεξικούς υπερπσροστατευτές των παιδιών!! Εγώ μέχρι τα 19 μου διάβαζα ότι κόμιξ κυκλοφορούσε και τα σταμάτησα μόνο λόγω έλλειψης χρόνου.
Το δε παραπάνω επιχείρημα με είχε κάνει να μαλώσω με μια φιλόλογό μου, αφού αγννοούσε όπως και αυτοί που διατυπώνουν τις θέσεις αυτές, τι δουλειά κάνουν οι μεγάλοι "κομιξάδες".
Πόσο ιστορία διαβάζουν και πόσο ψαγμένοι είναι. Εγώ έχω μάθει και λέξεις από κόμιξ και ερεθίσματα για ιστορική αναζήτηση πήρα και πολλά άλλα.
Αφήστε τους κομπλεξικούς να λένε στα παιδιά να διαβάσουν λογοτεχνία μόνο για να μάθουν να γράφουν καλύτερη έκθεση (σούπερ-λολ).

Το κακό για τις νέες γενιές ξεκινάει από την αποβλάκωση της τηλεόρασης, όχι από τα παιδικά, αλλά από τα αίσχη που προβάλλονται όλες τις ώρες της ημέρας. Από τα πανάθλια ριάλιτυ (κατ' εμέ έχουν συνεισφέρει τα μάλλα στην καταβαράθρωση του επιπέδου των νέων τα τελευταία χρόνια), τις κοτσομπολίστικες εκπομπές, τις ειδήσεις πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ακόμα και οι πολιτικές συζητήσεις συνήθως είναι χαμηλότατου επιπέδου. Ευτυχώς υπάρχουν μερικές φωτεινές εξαιρέσεις.

Ο Ποπάι όντως προάγει τη βία, άσε που είναι κάργα φαλλοκράτης. Απλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τα παιδιά παίρνουν πρότυπα από το άμεσο περιβάλλον τους, όχι από ένα-δυο χαζοκόμικ με τα οποία περνούν την ώρα τους. Στο κάτω κάτω είναι πρακτικά αδύνατον να τα περιχαρακώσεις από όλες τις "κακές επιρροές" χωρίς να γίνεις παρανοϊκός.

Αυτό γιατί είναι κακό; :???:

Δεν είναι κακό Nessa να στρέφεις τα παιδιά στη Λογοτεχνία, αλλά να τους λες να διαβάσουν Λογοτεχνία για να γίνουν καλύτεροι στην έκθεση... και όχι για να την αγαπήσουν.

Ρε παιδιά τα καρτούν είναι μια τέχνη που βοήθησε παιδιά να μεγαλώσουν πιο δημιουργικά, διαβάζοντας ή βλέποντας κάτι ενδιαφέρον και αστείο. Αλέξη κι εγώ έχω μάθει λέξεις από καρτούν, ειδικά απο τις 100άδες ιστορίες Ντοναλντ και Θείου Σκρουτζ που έχω διαβάσει. Όσο για τις κραυγές και τα επιφωνήματα ήταν απλώς αστείες εκφράσεις! Είχαν πολύ πλάκα...ή μήπως δεν υπάρχουν επηφωνήματα στην πραγματική ζωή?

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν να βγάζουν τόσο ηλίθια και βλακώδη συμπεράσματα ανθρωποι που έχουν σπουδάσει μια σοβαρή επιστήμη.

Κατηγορούν τα καρτούν για βία την ίδια στιγμή που στις 9 στην τηλεόραση παίζουν αμερικάνικες περιπέτειες που παρουσιάζουν την δολοφονία ανθρώπων ως κάτι τυπικό και συνηθισμένο.
Κατηγορούν τα καρτούν για "λεκτική πενία" την ίδια στιγμή που στις 7 παίζουν στην τηλεόραση σαπουνόπερες όπου οι πρωταγωνιστές επαναλαμβάνουν 20 φορές την ίδια ηλίθια και φτωχή φράση σε μια σκηνή και σαβουροριάλιτι που όλο ακούς βρισίδια και μπιπ.
Και όλα τα υπόλοιπα που πολύ σωστά τα έθεσε ο Αλέξης...

Βρε καλή μου Νέσσα, που τον είδες τον φαλοκρατισμό στον Ποπάυ????? Πες μου συγκεκριμένα, όχι γενικολογίες...οι γενικολογίες είναι μπαρούφες...

Επίσης αν δεν το έχετε προσέξει η βία στα καρτούν έχει αστείο χαρακτήρα και όχι αρρωστημένο (που θα μπορούσε να επηρεάσει τα παιδιά). Αλήθεια έχετε δει ποτέ κανέναν χαρακτήρα καρτούν να πεθαίνει??? Έχετε δει ποτέ χαρακτήρα καρτούν να ματώνει??? Η βία στα καρτούν είναι κάθε άλλο πάρα άσχημη όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό.

Ας κοιτάξουμε λίγο να διορθώσουμε τα πρότυπα που πραγματικά επηρεάζουν τα παιδιά και να αφήσουμε τις παπαριές...

Προφανώς αυτοί που δείχνουν τα καρτούν ως κακές επιρροές θα εννοούν ότι και οι ταινίες που αναφέρεσαι δεν είναι και ότι καλύτερο.

αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι γονείς και αυτοί θα πρέπει να γνωρίζουν τα ενδιαφέροντα στα παιδιά τους.

Τώρα υπάρχουν όντως κόμιξ που δεν πρέπει να τα διαβάζουν παιδιά μιας κάποιας ηλικίας αλλά όχι ο τεν τεν..

Ναι αλλά γιατί να κολλάμε στα καρτούν όταν υπάρχουν τα 3 χειρότερα ρε Τουράμπαρ?
Είναι αυτό που είπα στην αρχή, διηλίζουνε τον κώνωπα και καταπίνουνε την κάμηλο...

δεν θα διαφωνήσω κατά βάση μαζί σου. Αλλά είναι σαν να λες, εδώ έχουμε δολοφονίες, ένας ξυλοδαρμός τι μας νοιάζει...

Κόψε κάτι, "εδώ έχουμε δολοφονίες, μια λογομαχία τι μας νοιάζει"...

Verminoz, αν είναι κάτι που με ανησυχεί στα κόμιξ είναι ακριβώς ότι η βία παρουσιάζεται σαν κάτι αποδεκτό ή/και αστείο ("δεν έγινε και τίποτα βρε αδερφέ"). Γενικά θα προτιμούσα οι χαρακτήρες να ματώνουν και να πεθαίνουν, ώστε η βία να παρουσιάζεται σαν αυτό που πραγματικά είναι: άσχημη.

Όσο για τον Ποπάι: Πλάκα μου κάνεις; Προφανώς δεν τον έχεις διαβάσει αρκετά. Η Όλιβ είναι εντελώς κότα, επιφανειακή, γκρινιάρα, ζηλιάρα, δεν ασχολείται με τίποτα άλλο στη ζωή της εκτός από τα γκομενιλίκια και το νοικοκυριό (και οτιδήποτε άλλο κάνει αποτελεί βίτσιο), ο δε Ποπάι είναι ο άντρας και καλά "κουβαλητής" που τη διεκδικεί με ανταλλάγματα. Ανέχεται τη γκρίνια της και την παράλογα επιθετική συμπεριφορά της ως "ιππότης", όπως ένας ενήλικας μπορεί να ανέχεται τα καπρίτσια ενός κακομαθημένου παιδιού, αλλά ποτέ δεν αφήνει να αμφισβητηθεί η "ανωτερότητά" του. Έχει πει και ατάκες του στιλ "και τώρα γύρνα στην κουζίνα σου μη φας καμιά σφαλιάρα".

Καλα δε βαριεστε να βλεπετε φαντασματα και δακτυλους στα παντα??
Αν ο Ποπαυ ειναι φαλλοκρατης εγω γιατι δεν καταλαβα κατι τετοιο οταν τον διαβαζα μετα μανιας??Και τι κουσουρι μου εχει αφησει? Ειμαι φαλλοκρατης? Τα κομιξ ειναι μια εξαιρετικη μορφη τεχνης και απο τις πιο πολυπλοκες. Μπορεις να αποδεχθεις μια ταινια τυπου Fight Club με βια (και δεν αναφερομαι στα μπουνιδια) και οχι αντισυμβατικα κομιξ??? Και ποιος ειπε οτι η βια ειναι κατι κακο απαραιτητα?Πινακες με εντονα συναισθηματα, κειμενα-γροθια στο στομαχι, ταινιες που σημαδευουν δεν δρουν ευεργετικα?
Οσο για τα πιο αναλαφρα κομιξ τυπου ποπαυ, μικυ μαους, τεν τεν χαλαρωστε λιγακι...Πιστευουμε οτι περιεχουν κρυφα μηνυματα που περνουν κατω απο το threshold μας απλα και μονο γιατι βρεθηκε ενας "ψαγμενος" να μας πει μια βλακεια που σκεφτηκε την ωρα που κατουραγε...

To όλο σκηνικό είναι φτιαγμένο σε φαλοκρατικά πρότυπα νετμπάστερ. Αν δεν το καταλαβαίνεις, και τώρα πια, γιατί ως παιδί είναι πολύ λογικό, αυτό ίσως να σημαίνει κάτι για σένα.

Η Όλιβ της περισσότερες φορές κερδίζεται με την δύναμη των γροθιών και αυτό λέει κάτι. Επίσης είναι θυμα ηλίθιων συνηθειών που είναι "λογικό" να έχουν οι γυναίκες.


Τέλος δε πιστεύω ότι η δημιουργοί θα πρέπει να μη δείχνουν την βία ως κάτι αστείο, απλά πρέπει να κάνουν ότι τους εκφράζει. Το θέμα είναι τι από αυτά θα διαβάζουν τα μικρά (12-) παιδιά.

Αν διαβασεις πιο προσεκτικα θα καταλαβεις οτι η Ολιβ τελικα τον κανει οτι θελει τον Ποπαυ..

Και τι ακριβως σημαινει για μενα?Μπορω να ξερω??

Γιατί η Όλιβ δεν έχει άλλο γκόμενο, αφού στην τελική το ναυτάκι είναι τόσο ντεμοντέ; Μήπως ο Ποπάυ δέρνει όποιον την πλησιάζει; Είτε είναι ο Βρούτος είτε κάποιος κομπάρσος που εμφανίζεται σε μία ιστορία;

χα χα έχει πλάκα αυτό

Μάλλον γιατί δε θα βρει άλλο τόσο μεγάλο θύμα όσο ο Ποπάυ για να τομ κάνει ό,τι θέλει...

Γιατί να ψάχνει άλλο κορόιδο άλλωστε, αφού τον έχει έτοιμο στο πιάτο???

Άσε που καθαρίζει και κάθε φορά για πάρτι της...

Δεν ήξερα ότι ο ζηλιάρης ονομάζεται αλλιώς και φαλλοκράτης...

Αυτό έχει πλάκα!!!!

Η αλήθεια είναι ότι η παλιογεροντοκόρη, σιγά μην έβρισκε άλλον... :D

Ρε παιδια η Ολιβ ειναι η ασχημοτερη γκομενα ηρωα των καρτουν,τι να λεμε τωρα...

Σωστά!!!

Ποιος άλλος θα φορούσε ποδιά, θα έκανε τις δουλειές του σπιτιού και όλα τα ψώνια για το σπίτι??

αν συμφωνείς με όλα αυτά, τότε μπορεί και ο Ποπάυ να ήταν φαλλοκράτης

δεν θα σε πάω μακριά, θα σε πάω στην παραλίγο πεθερά της, τη μάνα του βρούτου. Εκτός και αν εννοείς γκόμενα που επιθυμεί ο ήρωας, και σίγουρα θα βρούμε χειρότερη, δε παίζει.

Ρε νετμπάστερ, όλα αυτά που λες για τον Ποπάι και για την Όλιβ είναι μέρος του φαλλοκρατικού τρόπου σκέψης.

Η βία φυσικά και είναι κάτι κακό, μην τρελαθούμε. Και λογικά θα πρέπει να μας ανησυχεί η *νοοτροπία* που περνάει μέσα από τα κόμιξ/την τηλεόραση/κλπ, δηλαδή όχι τόσο πόση βία δείχνουν, αλλά το πώς την αντιμετωπίζουν.

Τέλος, είμαι κατά της απαγόρευσης, και λόγω χαρακτήρα, αλλά και για τον απλούστατο λόγο ότι όταν μια νοοτροπία βρίσκεται παντού γύρω σου θα πρέπει να φτάσεις σε παρανοϊκές καταστάσεις αν θέλεις ντε και καλά να "προστατέψεις" το παιδί σου. Σα να λέμε, πετάμε την τηλεόραση από το μπαλκόνι (γιατί μόνο τότε θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο) και πάλι...

Γιατί ρε Turam και arka, ο Ποπάυ πιο ωραίος και νέος από την Όλιβ ήταν?
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει :PPP

Eεε??? Εγω σου παρεθεσα στοιχεια και εσυ με λες φαλλοκρατη?

Μα αυτά που λεςείναι όλα μέρος της φαλλοκρατικής νοοτροπίας. Ενώ τα λες για να στηρίξεις την άποψή σου, ουσιαστικά επιβεβαιώνουν τη δική μου άποψη.

Νέσσα ελπίζω να μην μιλάς σοβαρά με αυτά που γράφεις τώρα. Καταλαβαίνεις πόσο πολύ υπερβάλλεις?
Πιάνεσαι από μικρολεπτομέρειες που ένα παιδί μικρής ηλικίας δεν έχει ούτε την κρίση ούτε τις γνώσεις για να καταλάβει περί τίνος πρόκειται και πλάθεις θεωρητικά τέρατα που δεν μπορώ να καταλάβω τι νόημα έχουν.
Ο Ποπάυ φαλλοκράτης...τι να πω...πραγματικά....

Όσο γι αυτό που είπες για την βία είναι εντελώς φάουλ. Για ξανασκέψου το, προτιμάς τα παιδάκια να κλαίνε και να βλέπουν εφιάλτες με αίματα και θανάτους πάρα να γελάνε με μια μάλλον βίαιη σκηνή που δεν περιέχει βία??? Γιατί έτσι υφίσταται η βία στα καρτούν. Είναι μια μη-βίαιη βία.

Επίσης τα καρτούν έχουν ελαττώματα και αυτό είναι καλό. Τα ελαττώματα αυτά δεν περνάνε στα παιδιά αλλά ίσα-ίσα τα διδάσκουν πως είναι κακό να τα έχεις. Τα καρτούν ως επί το πλείστον παρουσιάζουν τα παθήματα των ηρώων που υποφέρουν λόγω των ελαττωμάτων τους...αν το έχεις αντιληφθεί...

Άραγε πόσο να επηρεάζουν τα ελαττώματα των καρτούν ένα παιδί σε σχέση με τα ελαττώματα του στενού οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντός του? Η δική μου απάντηση: 0

Και να πω και την πικρή αλήθεια που πιστεύω πως ισχύει εδώ: ότι τελικά όλες αυτές οι μπαρούφες είναι δικαιολογίες που ψάχνουνε οι γονείς για τα λάθη που κάναν στα παιδιά τους. Αλήθεια πόσο πολύ εγωιστικό είναι αυτό...

Ωραια αν ειναι ετσι οπως τα λες και εγω ειμαι φαλλοκρατης..Πες μου πως επρεπε να ειναι η ιστορια του Ποπαυ και ο χαρακτηρας της Ολιβ....
Οταν τα βλεπεις ολα αποστειρωμενα και μονοδιαστατα λες και ολα πρεπει να στοχευουν σε μια συγκεκριμενη αποψη αποστειρωνεις την ιδια τη ζωη..Δε θα συνεχισω αλλο την ανουσια αυτη αντιπαραθεση..Ειναι τοσο αστεια οσο και ο φεμινισμος τη σημερινη εποχη...Σε πληροφορω παντως πως φαλλοκρατης δεν ιμαι...

Σαν να λεμε δηλαδη "εγω μισω δυο πραγματα: το ρατσισμο και τους κινεζους" ;D

Το οτι τα κομιξ ειναι απο τα βασικοτερα μεσα δημιουργιας προτυπων στα παιδια, ειναι δεδομενο... Το θεμα ειναι πώς χρησιμοποιουμε αυτο το δεδομενο. Οντως οι αποψεις της Νεσσα ειναι μονοδιαστατες και ακραιες...... Ολο το νοημα συνοψιζεται στο post του alexkasgr:


Συνεπως ας πεταξουμε την τηλεοραση απο το παραθυρο, για να εχουμε το κεφαλι μας ησυχο... Τωρα βεβαια ποσο ησυχο θα μπορει να εχει το κεφαλι του και ο περαστικος κατω απο το μπαλκονι μας εκεινη την ωρα ειναι μια αλλη ιστορια...........

Θα συμφωνησω με τον Verminoz: Η τσιγκουνια του θειου Σκρουτζ, η τεμπελια του Ντοναλντ, ο ναρκισσισμος και η καλη τυχη του Γκαστονε, η αδεξιοτητα του Γκουφυ, η κακια του Μαυρου Πιτ..... Ολες αυτες οι ιδιοτητες παρουσιαζονται κωμικα (αραγε τι σχεση να εχει, ετυμολογικα, το κομικ με την κωμωδια?) και διδακτικα...
Εμενα παντως ο θειος Σκρουτζ μού εμαθε να αντιπαθω την τσιγκουνια...

Εαν θελουμε να το τραβηξουμε, μπορουμε να το κανουμε προς πασα κατευθυνση... Αραγε ο Ντοναλντ ειναι γιος του αδερφου του Σκρουτζ? Και τα τρια ανηψακια, παιδια του αδερφου του Ντοναλντ? Και γιατι δεν αναφερονται πουθενα οι οικογενειες τους? Αααααααα ειναι οργανα αυτων που προσπαθουν να διαλυσουν το θεσμο της οικογενειας!!!
Και ο Ντοναλντ γιατι δεν την παντρευεται τη Νταιζυ? Ο Μικυ τη Μινι? Να 'τοι παλι οι καταστροφεις των "ιερων και οσιων"... Να μην ξεχασουμε να αναφερουμε οτι κανενας κομιξοηρωας δεν πηγαινει ποτε στην εκκλησια και δεν προσευχεται!!! ΠΟΠΟΟΟΟΟΟ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΔΑΚΤΥΛΟΣ!!!!!!!!!!!!!!
Αντιστοιχα απ' την αλλη πλευρα, γιατι δεν υπαρχει στα κομιξ ομοφυλοφιλος χαρακτηρας? Δηλαδη οι ομοφυλοφιλοι δεν ειναι ανθρωποι, δεν εχουν κι αυτοι δικαιωματα και ζωη? Αααααααα αρα τα κομιξ ειναι οργανα των συντηρητικων και ομοφοβικων!!!

Οσο και τα στουμφακια ειναι οργανα της παγκοσμιας Κομμουνιστικης συνωμοσιας ;D ;D ;D

Και προφανως, ακομα και στον Ποπαϋ, βασικος αξονας ειναι οτι "ο καλος νικαει τον κακο", και πως "ο κακος δεν θα τα καταφερει ποτε". Αυτα με την Ολιβ υπαρχουν μεν, αλλα ειναι πολυ δευτερευοντα... Στην τελικη ενα κομικ δεν μπορει να περιεχει κοινωνιολογικη αναλυση, πρεπει να ειναι καπως προσαρμοσμενο στην πραγματικοτητα... Δεν νομιζω πως σε καμια ιστορια ο Ποπαϋ εβρισε, εδειρε ή κερατωσε την Ολιβ, ουτε τον εδειξε ποτε να πινει μπυρα αραχτος την ωρα που η Ολιβ εκανε τις δουλειες του σπιτιου... (Κατι που γινεται π.χ. στα Αστεριξ, οπου οι γυναικες του γαλατικου χωριου ασχολουνται μονο με την καθαριοτητα και τα μαγειρεματα)

Το θεμα ειναι, αραγε ο γονιος ειναι αρκετα κοντα στο παιδι του, ωστε να συζηταει μαζι του ακομα και τα κομιξ που διαβαζει, να του δινει τις σωστες κατευθυνσεις και να φροντιζει να παιρνει τα σωστα παραδειγματα? Κι οχι απαραιτητα ο γονιος, δεν ειμαι τοσο οικογενειοκρατης, τη δουλεια αυτη θα μπορουσε να την κανει και η πολιτεια, μεσω του σχολειου........

Δεν μπορω παρα να συμφωνησω με το παραπανω ποστ του Αλιακμων.

Πολύ σωστός ο αλιακμων. ;) ;) ;)


Κι όμως, όλα συνοψίζονται στο "Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ". Για την ακρίβεια ο Ντόναλντ είναι γιος της οξύθυμης αδερφής του θείου Σκρουτζ, ονόματι Βολκάνας που έφυγε από την ζωή πολλά χρόνια πριν :D :D :D

Διαφωνώ κάθετα μαζί σου Αλιάκμων. Στο παρακάτω κουότε (γιατί συμφωνώ στα υπόλοιπα :) )


Θες να πεις ότι αυτός που βρίσκει τον φεμινισμό αστείο, είναι  φαλοκράτης; Και όποιος βρίσκει την φαλοκρατία γελοία είναι φεμινιστής;

Και αυτός που αντιπαθεί τον φεμινισμό και την φαλοκρατία τι είναι; Παράξενος; Η δεν υπάρχει 3 χρώμα?


ΖΗΤΩ Ο ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ


(πώς καταλήξαμε εκεί πάλι)

Να πω ότι το συγκεκριμένο άρθρο είναι ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΙΠΙΛΑ γονιών που δε θέλουν τα παιδιά τους να διαβάζουν κόμικς αλλά τα μαθήματά τους.
Και τέτοια παρόμοια άρθρα έκαναν την παραγωγή κόμικς των ΗΠΑ να υποστεί ΑΓΡΙΑ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, και ακόμη υφίσταται.
Πραγματικά δε θέλετε να γίνει το ίδιο και στη χώρα μας.

Θυμηθείτε, τα κόμικς είναι τέχνη. Η ΕΝΑΤΗ ΤΕΧΝΗ.
Οκ, τα καρτούν (κινούμενα σχέδια) δεν είναι ένατη, κάποια άλλη τέχνη δε θυμάμαι τώρα.
Ως τέχνη, θέλεις να προβάλλεις κάποια πράγματα.
Και πολλά είναι πλασματικά.

Τώρα, είναι καλό αυτό για τα παιδιά;
Τα παιδιά είναι άνθρωποι.
Το ξεχνούν πολλές φορές οι γονείς και νομίζουν ότι μεγαλώνουν ρομποτάκια.
Κι επειδή είναι άνθρωποι και μάλιστα σε φάση εξερεύνησης, χρειάζονται να τους εξηγούν τα πράγματα στον κόσμο.
Αυτό το παίρνουν από το περιβάλλον τους γενικά όχι μόνο από τα καρτούν ή τα κόμικς.
Αλλά για θέματα συμπεριφοράς, υπάρχουν οι ομάδες κοινωνικοποίησης.
Τα κόμικς και τα καρτούν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΟΜΑΔΑ που να πάρει οργή!
Τον τελευταίο λόγο για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του παιδιού θα τον έχει η παρατήρηση ενός άλλου ατόμου μέσα από τον εκάστοτε φορέα πρωτογενούς κοινωνικοποίησης! ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΗΛΑΔΗ! (εκτός από περιπτώσεις)
Προσοχή, λέω "τον τελευταίο λόγο". Δηλαδή υπάρχει ένας συντελεστής στην επιρροή της συμπεριφοράς του ατόμου υπό δημιουργία.
Πιάνονται ΤΑ ΠΑΝΤΑ, τι κάνει ο γονιός, τι δεν κάνει, ποια στάση κρατάει, ενεργητική ή παθητική.
Η παιδική ηλικία δεν είναι τόσο απλή ώστε να επηρεάζεται από τα καρτούν ή τα κόμικς σε τέτοιο βαθμό όπως αφήνει να εννοηθεί το άρθρο!!
Ξυπνάτε!
Κάποιοι θέλουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα!!

Α, και για τα comics...
Αυτός είναι ο αγγλικός όρος. Και υπονοεί προφανώς κάτι σχετικό με το "κωμικό". Η οποία λέξη (με αυτή την έννοια) προέρχεται από τις κωμ-ωδίες στην αρχαία ελλάδα. Η ονομασία τους προέρχεται από τις θεματικές ενότητές τους, δηλαδή από γεγονότα στην καθημερινή (αγροτική) ζωή, μέσα στις κώμες (=χωριά) που με κατάλληλα τεχνάσματα έκαναν τον θεατή να αναπαράγει αυτό το χαρακτηριστικό του ανθρώπου, το γέλιο.
Τις μεθόδους αυτές τις λέει ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του, η οποία βέβαια δεν έχει διασωθεί ολόκληρη πράγμα που μας εμποδίζει από το να δούμε την άποψη αυτού του μεγάλου φιλοσόφου πάνω στο γέλιο και το ρόλο του σε μια συζήτηση.

Προς το παρόν το γέλιο σε μια συζήτηση θεωρείται κάτι το μεμπτό. Εξού και το ό τι όταν θέλουμε από μια συζήτηση να βγει κάτι, λέμε "εδώ κάνουμε σοβαρή συζήτηση". Τσεκάρετέ το και μόνοι σας! Πόσοι σας υπολογίζουν όταν σε μια "σοβαρή" συζήτηση όταν προσπαθείτε να παράγετε λίγο γέλιο. Το γέλιο θεωρείται ότι "είναι ίδιον των χωριατών, του όχλου", "αποσπά το μυαλό από το να σκεφτεί συγκροτημένα", απόψεις ανθρώπων του μεσαίωνα.

Αλλά μου φαίνεται παρασύρθηκα, δεν είναι το θέμα το γέλιο, αλλά μια μπούρδα δημοσιογραφική που για άλλη μια φορά παρανοεί την επιστήμη και την εκφράζει όπως θέλει.

Και προπαντός, συνάδελφοι, μη χάσουμε την vis comica!
Καταστραφήκαμε!

Εγώ θα ήθελα να ξεκινήσουμε έναν διάλογο για το γέλιο. Και ένας βασικόςλ όγος είναι να δω αν θα διαχωριστεί το τόπικ που θα μπει το δικό σου ποστ το παραπάνο γιατί είσαι και ον τόπικ και λίγο οφφ.


Κύβε, μην κρύβεσαι, το καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι κάθετι μας επηρεάζει γύρω μας (τον καθένα με διαφορετικό τρόπο). Η οικογένεια είναι ένα βασικός τομέας για την διαμόρφωση του χαρακτήρα μας αλλά όχι ο μοναδικός. Και εάν μπορούμε να νιώσουμε ασφαλής για τον Αλιάκμων που από τον Σκρούτζ μίσησε την τσιγγουνιά (που ο Σκρούτζ θα το έλεγε αποταμιευτική πολιτική, και έχει και τα δίκια του ώρες ώρες) άλλοι δεν κάναν το ίδιο. Και εσύ λες ότι η οικογένεια παίζει το ρόλο που παίζει, δεν έχουν όλοι οικογένεια, ή οικογένεια που θα τους προφυλάξει.


Τώρα φυσικά έρχεται το ερώτημα, εδώ δεν έχουμε κάνει οικογένειες της προκοπής, θα κοιτάξουμε τι δείχνουν τα κόμιξ? Μα φυσικά, επειδή ακριβώς τα σκατώνουμε εκεί, μέχρι να στρώσουμε ας προσέξουμε και τα μικρά προβλήατα που συσσωρεύονται και μεγαλώνουν τα μεγάλα προβλήματα.


Απλά πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί όταν απευθύνονται στο παιδικό κοινό. Όχι, το να δέρνεις τον Βρούτο δεν είναι λύση. Τι να κάνουμε.

Μαζί σου Τουρα! Το γέλιο στο σκαμνί!

Αυτά που λες για τα κόμικς.
Λέμε για παιδιά εδώ (δλδ 5-15 χρόνων) και όχι μάλιστα για τα παιδιά που δεν έχουν οικογένεια (και στο κάτω κάτω, όπου δεν υπάρχει η βιολογική οικογένεια, δημιουργείται στο μυαλό του παιδιού) που όπως έιπα είναι περιπτώσεις.

Να σημειώσω κάτι για τη μεγαλύτερη βιομηχανία κόμικς (στη δική μου συνείδηση) του πλανήτη:
Στην Ιαπωνία, τα κόμικς (αποκαλούνται μάνγκα) καλύπτουν ΚΑΘΕ πτυχή της ζωής των Ιαπώνων. Και μάλιστα, οι Ιάπωνες είναι από φυσικού τους πιο ανεκτικοί στη βία. Φτάνει να δείτε το πιο δημοφιλές καρτούν στην Ιαπωνία (και ταυτόχρονα το πιο δημοφιλές anime - ιαπωνικό καρτούν δλδ- στον πλανήτη). Όταν το προβάλανε στην Αμερική, αρχίσαν πριν λίγους μήνες, το λογοκρίναν ΑΓΡΙΑ.
Έλα όμως που η κουλτούρα των Ιαπώνων είναι που κάνει τους (στενόμυαλους εξ αυτών) Αμερικάνους να αναρωτιούνται "πώς στο διάολο χωρίς λογοκρισία έχουν τέτοια επίπεδα εγκληματικότητας"?

Το θέμα δεν είναι τα μάνγκα, ή τα κόμικς.
Το θέμα είναι η κοινωνία.
Θα έλεγα ότι τα μάνγκα, τα κόμικς είναι καθρέπτης της κοινωνίας.

Η τέχνη επιρρεάζει την κοινωνία;
Η κοινωνία επηρεάζει την τέχνη;

Ναι και ναι. Δεν μπορείς να απενοχοποιήσεις την τέχνη επειδή είναι καθρέφτης της κοινωνίας, γιατί τότε, ζήτω και τα ριάλιτι!

Άποψη μου είναι ότι δε πρέπει να περιορίζεις την τέχνη (όσο αυτή δεν βλάπτει ανθρώπους που δεν θέλουν να ασχοληθούν με αυτήν την τέχνη). Όμως το θέμα είναι αν πρέπει αυτά που βλέπουν τα παιδιά να τα φιλτράρουν οι γονείς τους ώστε να μην επηρεάζονται αρνητικά στο μέλλον τους.


Ναι, τα παιδιά πάντα θα βλέπουν κάποιους σαν οικογένεια, αλλά η οικογένεια αυτή μπορεί να μην έχει την δύναμη, την όρεξη, ή το φιλότιμο να κάνει αυτό που χρειάζεται, οπότε δεν έχουν όλα τα 5-15 χρονών παιδιά οικογενειακή "ομπρέλλα".


Τέλος, για αυτό που είπες για το γέλιο.
Νομίζω ότι είναι τρομερό επικοινωνιακό μέσο, προωθεί τον διάλογο (τον γόνιμο ή τουλάχιστον τον κόσμιο - εννοώντας ότι αλλάζεις απόψεις αντί να βρίζεσαι).
Η φράση "ας μιλήσουμε σοβαρά" ίσως την μπερδεύεις με την φράση "κύβε, είσαι οφφ τόπικ" αλλά δεν τρέχει τίποτα, εγώ μαζί σου είμαι :D

Τι επηρεάζει πιο πολύ το άλλο, η κοινωνία την τέχνη ή η τέχνη την κοινωνία; Το πρώτο θα έλεγα. Αν συνέβαινε το δεύτερο, ο κόσμος μας ίσως να ήταν καλύτερος.

Μα τελικά δε μιλάμε για την κοινωνία, αλλά για τα παιδάκια που επηρεάζονται από τις διάφορες κοινωνικές ομάδες!
Δεν επηρεάζονται κατευθείαν από την κοινωνία! Στην κοινωνικοποίηση αυτόν τον ρόλο τον παίζουν οι κοινωνικές ομάδες. Υπάρχει η κοινωνία του σπιτιού, του σχολείου, της εκκλησίας (λέμε τώρα)...
Και από όλα πιο σημαντική είναι η κοινωνική ομάδα της οικογένειας!
Ξαναλέω τα κόμικς ΔΕΝ είναι κοινωνική ομάδα!!!
Οι γονείς μπορούν άνετα να τα απαξιώσουν ή να τα υπερυψώσουν ανάλογα με την στάση τους! Είμαι κάθετος σε αυτό!!!!!

Όχι ότι κατηγορώ τους γονείς για τις μεθόδους τους. Γιατί στο τέλος είναι δύσκολο να πας και να πεις στο γονιό σου "γιατί με έκανες έτσι", απαρνούμενος τον εαυτό σου και την προσφορά του γονιού σου.
Κατηγορώ την ανευθυνότητα που δείχνουν με τέτοιες δηλώσεις!!!

*α, ναι και τουράμπαρ, ωραία εσωτερική αντιπολίτευση κάνεις στα οφφ τόπικ... θα μας πάρουν στο ψιλό! (όχι ότι δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, τεσπα) :P

Ναι το πετυχες παλι... Εισαι φεμινιστης aliakmwn ή εισαι φαλλοκρατης??

Φεμινισμος ονομαζεται το κινημα που επιδιωκει την εξισωση της γυναικας με τον αντρα σε ολα τα επιπεδα της κοινωνικης ζωης... Με βαση αυτο, προφανως δηλωνω φεμινιστης. (Αν και νομιζω πως ελαχιστα ενδιαφερει το τι δηλωνω εγω)

Το προβλημα ειναι οτι με την εξελιξη των κοινωνιων, ενω το φεμινιστικο κινημα πετυχε παρα πολλα στο πολιτειακο επιπεδο, εντουτοις σε καποια αλλα κοινωνικα επιπεδα παρεμεινε ατροφικο... Οπως για παραδειγμα η αντιληψη αναφορικα με τους ρολους και τις υποχρεωσεις, τη "φυση", τα δικαιωματα, την επιτρεπτη συμπεριφορα, τη θεση.............. Βεβαια, κατα την αποψη μου ολα αυτα εντασσονται σε ενα γενικοτερο κλιμα επιφυλακτικοτητας και φοβιας απεναντι σε ολες τις εκφανσεις του διαφορετικου, στην ανεπαρκη γνωση που εχει ο συγχρονος "πολιτισμενος" ανθρωπος για το σωμα του (αν και υπαρχουν ολες οι προϋποθεσεις για να την αποκτησει) καθως και στην αποξενωση μεταξυ των ανθρωπων, η οποια κολλαει παντου.

Το ζητημα ειναι οτι η γυναικα διεκδικησε μεσω των οργανωμενων κινηματων της την εξισωση με τον αντρα σε δικαιωματα και υποχρεωσεις, και το πετυχε εν μερει: Ενω κερδισε το μεγαλυτερο μερος των δικαιωματων που απολαμβανει ενας αντρας, ενω καταφερε να κερδισει και τις κοινωνικες υποχρεωσεις με τις οποιες επιφορτιζεται ο αντρας, η κατακτηση αυτη δεν εξισσοροπηθηκε με αντιστοιχες προσαρμογες στην πλευρα του αντρα.
Εχουμε δηλαδη γυναικες που εχουν ολες τις υποχρεωσεις που ειχαν, και επιπλεον αυτες που κατεκτησαν, ενω οι ανδρες, γενικα ως κοινωνικος ρολος, δεν υποχωρησαν πουθενα.

Αυτο κι αν ειναι ο ορισμος της αδικιας.

Η οικογενεια και το σπιτι, παραμενουν κατω απο την απολυτη ευθυνη της "κυρας και αρχοντισσας" (της κουζινας...) Το γεγονος και μονο οτι η πιο αμεση απαντηση στο παραπανω θα ειναι "αρκει να υπαρχει καλη θεληση", αποδεικνυει το μεγαλο φιασκο της υποθεσης. Διοτι, αν δεν υπαρχει αυτη η καλη διαθεση, τοτε τα πραγματα ειναι ζορικα.
Σημειωτεον οτι η καλη διαθεση, κατα τη γνωμη μου, καλλιεργειται, διδασκεται ;)


Αναφορικα με το σχολιο μου, οταν υπαρχουν δυο αντιμαχομενες καταστασεις, η στρατευση ειναι δεδομενη, και εκ των πραγματων υποχρεωτικη. Η αδιαφορια μεταφραζεται σε συστρατευση με την επικρατουσα αντιληψη. Sorry, it's not my fault, indeed it's a world built on and by shit! (Βεβαια και να μπορουσα, δεν θα το αλλαζα). Με τη διαπιστωση του προβληματος λοιπον, καλεισαι να επιλεξεις στρατοπεδο.
Και μεταξυ μας, αυτη η φιλελευθερη αντιληψη του "δεν ειναι ολα ασπρα και μαυρα" δεν μου αρεσει, την εχω αποριψει ολοκληρωτικα. Ειναι ψευτικη, και παραμενει στη βιτρινα, χωρις να δινει την παραμικρη προσοχη στην ουσια... Οχι γιατι δεν υπαρχουν αλλα χρωματα, εννοειται πως υπαρχουν. Αλλα συνηθως αυτοι που απορριπτουν τη λογικη του ασπρο ή μαυρο, δεν εννοουν οτι υπαρχει αναμεσα τους το κοκκινο, το μπλε, το κιτρινο και το πρασινο, αλλα οτι υπαρχει ενα συνεχες φασμα με αποχρωσεις του γκρι - αυτη ειναι ισως η ηλεκτρομαγνητικη περιγραφη του φιλελευθερισμου  ;D

Παιδιά μήπως είμαστε λίγο οφφ? Λέω...μήπως???

Νομίζω ότι ο φεμινισμός πια, έχει εκτραπεί και αυτό έχει συνέπεια στην αδιαφορία των γυναικών προς αυτόν αλλά και την αρνητική χρειά που έχει πάρει.

Ο φεμινισμός ακολούθησε την τακτική του κυνηγάω πολλά για να πάρω όσα μου αξίζουν, αλλά επέμεινε στα πολλά, που, κατά την άποψη μου, θα οδηγούσαν να κάνουν την γυναίκα ότι ο ήταν ο άντρας δύο αιώνες πριν.

Έχοντας κάτι τέτοιο στο μυαλό, μπορώ να θεωρήσω ότι μπορείς να μην είσαι φεμινιστής ούτε φαλλοκράτης.


Αν στόχος του φεμινισμού είναι να αγωνιστεί για την ισότητα όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτου φύλου, χρώματος, θρησκεύματος (θεωρώντας κατ'επίφαση την αθεΐα θρήσκευμα) και όλων των άλλων, εντάξει τότε και εγώ είμαι φεμινιστής.

Αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό κάπως αλλιώς λέγεται.


Και ναι ρε βέρμινοζ, βγήκαμε λίγο οφφ τόπικ, μη μας καταπιέζεις!

ΝΑΙ προτιμώ τα παιδάκια να βλέπουν εφιάλτες με αίματα και σκοτωμούς, γιατί έτσι θα συνειδητοποιήσουν πόσο άσχημη είναι η βία και θα αποφεύγουν να την ασκήσουν στο μέλλον. Από τη στιγμή που μαθαίνεις να γελάς με τη βία γίνεσαι επικίνδυνος.

Μόνο οι "κακοί". Γιατί ο Ποπάι πχ πότε τιμωρήθηκε για τα ελαττώματά του;

Εδώ συμφωνώ απόλυτα.

Καταρχάς το αν είσαι φαλλοκράτης άσε να το κρίνουν οι άλλοι. Τι το αστείο έχει ο φεμινισμός αδυνατώ να το καταλάβω.

Αλιάκμονα φάσκεις και αντιφάσκεις. Λες:(ΒΤW ο Ποπάι έχει απειλήσει την Όλιβ με ξυλοδαρμό, όπως ανέφερα και πριν)

και από την άλλη:Αποφάσισε τελικά τι πιστεύεις.

Εσυ φυσικα, αν δεν κανεις και το προσωπικο σχολιο δεν μπορεις.......
Οχι πως περιμενα να καταλαβεις...........

Πού είσαι ρε και δεν είσαι στην κατάληψη; ;D

Όχι να μου εξηγήσεις (που θα πεις τις απόψεις μου μονοδιάστατες και ακραίες). Εγώ λέω ότι διαφωνείς μόνο για να διαφωνήσεις.

Δηλαδή σύμφωνα με το δικό σου σκεπτικό τα παιδιά πρέπει να βλέπουν snuff films για να καταλάβουν πόσο κακή είναι η βία, πρέπει να βλέπουν πορνό για να καταλάβουν πόσο ωραίο είναι το σεξ κτλ κτλ κτλ
Και δεν σου περνάει ούτε στιγμή από το μυαλουδάκι σου ότι η ωμή βία είναι ένα θέαμα με το οποίο αν εξοικειωθεί ένα παιδί θα μάθει να την δέχεται όπως είναι και να μην αντιδρά σ'αυτήν, αναλόγως δε και τα ερεθίσματα μπορεί να αρχίσει να βρίσκει και ευχαρίστηση στο να την παρακολουθεί ή/και να την ασκεί...
Εσένα ποιο σου φαίνεται πιο πιθανό να συμβεί αν ένα παιδί έβλεπε τακτικά σκηνές ωμής βίας? Αυτό που λες εσύ ή αυτό που λέω?


Ο Ποπάυ είναι η κλασσική μάχη καλού κακού. Αλλά και ο Ποπάυ δεν μπορείς να πεις ότι ποτέ δεν την πατούσε, κυρίως λόγω υπεροψίας, από τα καμώματα του αντιπάλου του.


Τότε μήπως βρε καλή μου Νέσσα να αφήσουμε τις μπούρδες και τους χοντροεγωισμούς και τα καρτουν στην ησυχία τους και να ψάξουμε στους εαυτούς μας πως επηρεάζουμε και πληγώνουμε τα παιδιά μας?


Χαχαχαχα! Καλό πολύ καλό! ;D Και δεν μου λες, τις τάσεις φαλλοκρατισμού στον Ποπάυ πότε τις αντιλήφθηκες? Στα 6 ή στα 9 σου?

Και τέλος πάντων ας μου πει κάποιοις, ενώ όλοι διαβάζαμε κόμιξ έγινε κανένας μας τέρας? Επειδή έχουμε ελαττώματα σημαίνει ότι τα αποκτησαμε από τα κόμιξ? Ή μήπως αυτοί που δεν διάβαζαν κόμιξ δεν έχουν ελαττώματα?

Τα κόμιξ είναι μια μικρογραφία της ζωής, λίγο πιο εξιδανικευμένη, ακριβώς ότι χρειάζεται ένα παιδί: η πραγματικότητα σε μια πιο γλυκιά, τρυφερή και αγνή έκδοση. Είναι αληθινά αλλά είναι και παραμυθένια...

ΥΓ. Τουράμπαρ δεν σε καταπιέζω αλλά νομίζω το γέλιο θέλει ξεχωριστό τόπικ! ;) ;) ;)

Δεν ειμαι διατεθιμενος να σου εξηγω τα παντα, μυαλο εχεις και μπορεις να καταλαβεις. Το (ρητορικο) ερωτημα ειναι αν θελεις.

Δεν σου ξαναπανταω. Γραφε ο,τι θελεις. Μαλλον παιζει καποια εμμονη εδω περα γιατι ειναι η πολλοστη φορα που προσπαθεις απεγνωσμενα να ανακαλυψεις αντιφασεις επι προσωπικου....... Αυτο κι αν ειναι αυτοσκοπος!
Ας ειναι ομως.........................

Συγχαρητηρια, μολις κερδισες μια θεση στην ignore list μου...

Verminoz: U got the point ;) 


ΥΓ: Μια συγγνωμη προς ολους που για αλλη μια φορα αναγκαστηκαν να υποστουν μια προσωπικη μου αντιπαραθεση. Τα ασχετα posts θα απομακρυνθουν οσονουπω...

 :???: :???: :???:

Πού να σου έλεγα και τίποτα... απλά σχολίασα το ότι κορόιδευες την άποψή μου ενώ στην ουσία συμφωνούμε!

Verminoz, προφανώς και δε θα πρότεινα ένα παιδάκι να βλέπει τακτικά σκηνές ωμής βίας! Πού το είπα αυτό; Απλά λέω ότι το να παρουσιάζεις τη βία σαν κάτι αστείο είναι κακό. Επίσης, ακριβώς επειδή η μάχη Ποπάι-Βρούτου παρουσιάζεται σα μάχη καλού-κακού ο Ποπάι ταυτίζεται στη συνείδηση του αναγνώστη με το καλό! Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Και φυσικά στα 6 ή στα 9 σου δύσκολα το αντιλαμβάνεσαι.

Τέλος, διάβασε τα πρώτα ποστ μου στη συζήτηση. Λέω σαφώς ότι τα κόμιξ δεν ευθύνονται παρά ελάχιστα για τα ελαττώματα όσων τα διαβάζουν, και στην τελική ΝΑΙ, πρέπει να τα αφήσουμε ήσυχα! Αλλά όχι να μη σχολιάζουμε κιόλας τα κακώς κείμενα. Δε μπορούμε να κάνουμε μια κριτική;

Κριτική σαφώς και να κάνουμε, αλλά όχι να βρίσκουμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Δεν είπες τίποτα αλλά δεν σε βλέπω να διαφωνείς με τις υπερβολές του αρχικού άρθρου...

Τεσπα...Κόμιξ ΟΛΕ! ^wav^

Εως εδω συμφωνω


Αυτη ειναι η ΔΙΚΗ ΣΟΥ περιγραφη του φιλελευθερισμου...
Και καπου εδω σταματαω να ασχολουμαι...

Τα προβλήματα πιστεύω πως *υπάρχουν*. Το άρθρο είναι βέβαια υπερβολικό. Διάβασε τα πρώτα μου ποστ, ήμουν σαφής και στα δύο.

ΟΛΕ!^wav^ Δες και την υπογραφή μου ;)

Προσυπογράφω! ^wav^

*φανατικός συλλέκτης για πολλά χρόνια!