THMMY.gr

ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ ΣΗΜΕΡΑ 2/5/06:

Mάστερ τα πενταετή πτυχία

Tι προτείνει το Eθνικό Συμβούλιο Παιδείας για τις αλλαγές στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση

ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Να αναγνωριστούν ως μάστερ (μεταπτυχιακά διπλώματα) τα πενταετή πτυχία που χορηγούν τα Πολυτεχνεία και η Γεωπονική Σχολή, τα οποία σήμερα αναγνωρίζονται ως απλά πτυχία, εισηγείται μεταξύ άλλων το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (ΕΣΥΠ) στο τελικό πόρισμά του για τις αλλαγές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

 
 
Το Συμβούλιο επίσης προτείνει να δοθεί η δυνατότητα σε όσους φοιτητές κόβονται σε μάθημα τρεις συνεχόμενες φορές από τους καθηγητές τους να εξετάζονται από τριμελή επιτροπή ζητώντας εξαίρεση του καθηγητή που τους έκοψε, ενώ εισηγείται να θεσπιστεί ανεξάρτητη αρχή που θα λέγεται Συνήγορος της Πανεπιστημιακής Κοινότητας στο πρότυπο του Συνηγόρου του Πολίτη!

Το πόρισμα του ΕΣΥΠ περιλαμβάνει και άλλες προτάσεις όπως επιβολή πλαφόν στα έτη φοίτησης, εισαγωγή οικονομικού διευθυντή στα AEI, τροποποιήσεις στο πανεπιστημιακό άσυλο - οι οποίες είχαν δημοσιευθεί αναλυτικά στα «NEA» στις 18 Απριλίου. Το πόρισμα πρόκειται να παραδοθεί σήμερα στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.

Μεταπτυχιακά

Μία από τις προτάσεις του ΕΣΥΠ, που αποτελεί και πάγιο αίτημα όλων των Πολυτεχνικών Σχολών της χώρας, είναι η αναγνώριση των πτυχίων τους ως μεταπτυχιακών τίτλων καθώς οι σπουδές τους έχουν 5ετή διάρκεια. Το αίτημα αυτό το είχε αποδεχθεί μάλιστα η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπό τον κ. Π. Ευθυμίου, όμως μετά την αλλαγή της κυβέρνησης το θέμα πάγωσε. Το ΕΣΥΠ το επαναφέρει με την εξής πρόταση: «Προγράμματα πενταετούς διάρκειας, ενιαίας και αδιάσπαστης δομής, θετικο-εφαρμοσμένα (τεχνολογικά) με προχωρημένου επιπέδου μαθήματα (π.χ., Μηχανικοί, Γεωπονικές Σχολές) οδηγούν στην αναγνώριση του διπλώματος ως μεταπτυχιακού τίτλου».

Επίσης, σχετικά με τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, το ΕΣΥΠ προτείνει μεταξύ άλλων να μπορούν να ενισχυθούν οι συμπράξεις μεταξύ AEI, ελληνικών αλλά και ξένων για κοινά προγράμματα, να γίνονται διδασκαλίες και διατριβές και σε άλλες γλώσσες, να δοθεί δυνατότητα διδασκαλίας σε ξένους καθηγητές και να ιδρυθεί σε κάθε AEI ειδικό Τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών, για καλύτερο συντονισμό των διαφόρων προγραμμάτων.

Εξαίρεση καθηγητή

Στο πόρισμα ακόμη προβλέπεται η δυνατότητα των φοιτητών να ζητούν εξαίρεση του καθηγητή που τους κόβει κατ' επανάληψη στην εξέταση: «Μετά από τρεις αποτυχημένες εξετάσεις σε ένα μάθημα, ο φοιτητής, αν το ζητήσει εγγράφως ένα μήνα τουλάχιστον πριν από την επόμενη εξεταστική περίοδο, εξετάζεται κατά την περίοδο αυτή από τριμελή επιτροπή. Δικαιούται να ζητήσει την εξαίρεση του εξεταστή από την τριμελή αυτή επιτροπή». Επίσης ο φοιτητής δικαιούται να ζητήσει να δει το διορθωμένο γραπτό του.

Συνήγορος του Πανεπιστημίου

Μία νέα πρόταση προβλέπει τη σύσταση ανεξάρτητης αρχής, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, που θα ρυθμίζει αντιδικίες μέσα στα πανεπιστήμια: «Προτείνεται η θεσμοθέτηση Συνηγόρου της Πανεπιστημιακής Κοινότητας που, για λόγους μεγαλύτερης αντικειμενικότητας, προτείνεται να είναι τριμελές όργανο. Σκοπός του θα είναι η διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων των μελών του Πανεπιστημίου, η προστασία τους έναντι ενδεχόμενων αδικιών και η τήρηση των κανόνων της νομιμότητας στη λειτουργία των πανεπιστημιακών αρχών. Θα λειτουργεί ως αρχή εξωδικαστικής διευθέτησης των ενδοπανεπιστημιακών διαφορών και διασφάλισης της τήρησης της νομιμότητας στα Πανεπιστήμια. Αν κρίνει την καταγγελία ως βάσιμη, μπορεί να αναπέμψει το ζήτημα για λήψη απόφασης στο ίδιο πανεπιστημιακό όργανο ή να το παραπέμψει στο Πειθαρχικό».


Υπηρεσία υποδοχής για τους πρωτοετείς φοιτητές
TO ΕΣΥΠ προτείνει να καθιερωθούν ανταποδοτικές υποτροφίες για οικονομικά ασθενείς φοιτητές οι οποίοι θα εργάζονται 40 ώρες την εβδομάδα μέσα στα ιδρύματα και επίσης να δημιουργηθεί σε κάθε Πανεπιστήμιο υπηρεσία υποδοχής πρωτοετών φοιτητών, που θα τους βοηθούν σε θέματα εύρεσης στέγης, εργασίας, θα παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη, κ.ά. Τέλος, ενώ στο προσχέδιο του πορίσματος προτεινόταν διαχωρισμός διδασκόντων σε πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και σε μερικής απασχόλησης με σημαντική αύξηση μισθού στους πρώτους, τώρα διαπιστώνεται πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο λόγω των περιορισμένων οικονομικών και προτείνεται να παραμείνει το καθεστώς της πλήρους (αλλά όχι και αποκλειστικής) και της μερικής απασχόλησης. Όμως όσοι προτιμήσουν τη μερική απασχόληση δεν θα έχουν δικαιώματα εκλογής σε διοικητικές θέσεις.

Η πρόταση συνημμένη

Να και ένα από τα λίγα θετικά μέσα στα υπόλοιπα αρνητικά..

^clap^
Ναι, καλα... ^kaloe^

^argue^

Είμαστε από τις λίγες χώρες στις οποίες παρατηρείται το εξής τραγελαφικό να δεχόμαστε να πληρώνουμε οικονομικό σύμβουλο για να μας λέει πως να διαχειριζόμαστε να λεφτά που δεν έχουμε......

Το ξέρω πως πολλές απο τις προτάσεις του Ε.ΣΥ.Π. σας προβληματίζουν, ίσως δε να σας βρίσκουν αναφανδόν κατά τους. Έχοντας ζήσει το σπουδαστικό-φοιτητικό κίνημα απο το 1997 και μετά απο πολύ κοντά, ένα έχω να πω, χωρίς να σημαίνει πως τάσσομαι υπέρ ή κατά των μέτρων αυτών: Οι προσταγές της Ε.Ε. είναι αυτές, και θα περάσουν είτε με το καλό, είτε με το κακό (βλέπε Μ.Α.Τ.) δεν είμαι (πλέον) μαχητικός φοιτητής, και εδώ που τα λέμε, σε πολλά προοδευτικά που υποστήριζα κάποτε, είδα και τα χαϊρια μου, οταν πέρασε λίγο ο καιρός. Τα απλά τα ξέρουμε όλοι, έγω μπορεί και να ξέρω κάτι παραπάνω λόγω της μακρόχρονης ενασχολησής μου με τα (φοιτητικά) κοινά. Αυτό όμως που πιστεύω, είναι πως όταν μέσα στην γενική "αναμπουμπούλα" σου δίνεται η ευκαιρία να αρπάξεις κάτι, το κάνεις. Και εδώ που τα λέμε, εγώ ειδικά και για αυτόν τον λόγο ήρθα στο ΤΗΜΜΥ. Για να πάρω ένα δίπλωμα ισότιμο με Master, αφού δεν μπορούσα να φύγω έξω, και τα σχετικά μεταπτυχιακά δεν δέχονταν αποφοίτους Τ.Ε.Ι. μάλιστα, πίστευα πως το Δίπλωμα ήδη ηταν ισότιμο με Μεταπτυχιακό, αφού εδώ και χρόνια στην ευρώπη ισχύει οτι τα 5ετή προγράμματα σπουδών στους Μηχανικούς οδηγούν σε Master.

Καμιά αμφιβολία δεν άφησε η Επιτροπή για την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), για το ότι οι προτάσεις της για το νέο νόμο - πλαίσιο των πανεπιστημίων οδηγούν σε πλήρη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων, απευθείας έλεγχό τους από την αγορά, εντατικοποίηση των σπουδών και ένταση των ταξικών φραγμών για τους φοιτητές που προέρχονται από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Προσπαθώντας να υποβαθμίσει τη σημασία των προτάσεών της, προφανώς για να πέσει στα... «μαλακά» η «επιχείρηση ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων» και να υπάρχουν λιγότερες αντιδράσεις, η επιτροπή έδωσε χτες στη δημοσιότητα και κατέθεσε στο υπουργείο Παιδείας το τελικό πόρισμά της για το νόμο - πλαίσιο των πανεπιστημίων, το οποίο προτείνει μια σειρά αλλαγές στον υπάρχοντα νόμο - πλαίσιο (1268/82).

Η επιτροπή υιοθέτησε την πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, για δημιουργία «εδρών» κατά παραγγελία επιχειρήσεων - χορηγών στα ιδρύματα, επανέλαβε τις προτάσεις της για κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, «απλήρωτη» εργασία των οικονομικά ασθενέστερων φοιτητών μέσα στο πανεπιστήμιο, κατάργηση των μετεγγραφών, μετέβαλε την πρότασή της για καθιέρωση θέσης «μάνατζερ» στα ιδρύματα, αλλά ενίσχυσε σε όλο το πνεύμα και το γράμμα του πορίσματος τη θέση: να μπορούν τα ιδρύματα να χρηματοδοτούνται και να συναλλάσσονται απευθείας με τις επιχειρήσεις, σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων τους. Μάλιστα, ο Μ. Σταθόπουλος (πρώην υπουργός και καθηγητής της Νομικής), που είναι μέλος της επιτροπής, είπε χτες ότι η δυνατότητα να αντλούν τα ιδρύματα πόρους από οποιεσδήποτε πηγές, είναι προτιμότερη από το να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια... Δηλαδή, είναι προτιμότερη η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων από την απευθείας ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων! Ομως με ένα τέτοιο νόμο - πλαίσιο θα μπορούν να λειτουργούν τόσο τα «δημόσια», όσο και τα ιδιωτικά ιδρύματα.

Φυσικά, σε ένα τέτοιο μοντέλο ιδιωτικοποιημένων πανεπιστημίων, το ακαδημαϊκό άσυλο αποτελεί τροχοπέδη, γι' αυτό και η επιτροπή ανοίγει τη συζήτηση για τον περιορισμό του, προτείνοντας: η απόφαση για άρση του ασύλου να παίρνεται από το πρυτανικό συμβούλιο με πλειοψηφία και να καταργηθεί η επιτροπή ασύλου και η απαίτηση ομοφωνίας για ενδεχόμενη άρση του.

Παράλληλα, προτείνονται μια σειρά μέτρα που δήθεν θα εξασφαλίσουν τη «διαφάνεια» και την «τάξη» στα ιδρύματα, αλλά στην ουσία απλώς θα βελτιώσουν τη «βιτρίνα» τους, καθιστώντας παράλληλα πιο ασφυκτικό και αποτελεσματικό τον έλεγχο των ιδρυμάτων από την αγορά. Τέτοια μέτρα είναι η λεγόμενη «αξιολόγηση» και η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της, η δημιουργία ανεξάρτητης αρχής («Συνήγορος της Πανεπιστημιακής Κοινότητας») που θα γνωμοδοτεί στα ακαδημαϊκά όργανα όταν υπάρχουν διαφωνίες, ή, παρατυπίες, ακόμα και η κατάργηση των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών», που οι εκπρόσωποι της επιτροπής παραδέχτηκαν ότι δεν αποτελούν «βάρος» στα ιδρύματα, αλλά η κατάργησή τους... δίνει «ένα μήνυμα στην κοινωνία», παίζει ρόλο «διαπαιδαγωγητικό». Στην πραγματικότητα το μήνυμα προς τους υποψήφιους φοιτητές από τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι: μην κάνετε καν τον κόπο να προσπαθήσετε να πάτε στο πανεπιστήμιο, γιατί οι σπουδές θα είναι και πανάκριβες και εντατικές και δε θα 'ναι εύκολο να τα καταφέρετε!

Μάλιστα, επειδή η επιτροπή γνωρίζει καλά την εμπειρία χωρών που έχουν ήδη εφαρμόσει τέτοια μοντέλα (π.χ. στην Αγγλία έχουν υπάρξει ακόμα και αυτοκτονίες φοιτητών που είχαν υπερχρεωθεί για να αντεπεξέλθουν οικονομικά στις σπουδές τους) προτείνει και σχετικά υποστηρικτικά μέτρα του τύπου: να φτιαχτούν στα πανεπιστήμια υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης των φοιτητών!!

Η επιτροπή, στο τελικό πόρισμά της περιλαμβάνει ακόμα προτάσεις που διευκολύνουν το στενότερο έλεγχο της εργασίας των πανεπιστημιακών εντός των ιδρυμάτων. Στην πραγματικότητα, η «επιχείρηση ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων» δεν μπορεί να εφαρμοστεί με απρόθυμους πανεπιστημιακούς. Γι' αυτό και η επιτροπή προτείνει μέτρα που ουσιαστικά θα διευκολύνουν τον έλεγχο της σύνθεσης του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) των ιδρυμάτων: «Κατάργηση της διαδικασίας μονιμοποίησης στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή» (μετατροπή του επίκουρου σε καθηγητή επί θητεία και μονιμοποίησή του μόνο με την εξέλιξή του στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή), διάθεση μόνιμων πιστώσεων για επισκέπτες καθηγητές από το εξωτερικό, συμμετοχή εξωτερικών αξιολογητών στα εκλεκτορικά σώματα για την κρίση των καθηγητών και συστατικές επιστολές (από «έγκριτους διεθνείς ερευνητές») ως επιπλέον κριτήριο για την εξέλιξη των μελών ΔΕΠ πέρα από τις ίδιες τις επιστημονικές εργασίες τους!

Η πρόταση δε, για αποκλειστική απασχόληση του ΔΕΠ στο πανεπιστήμιο απορρίφθηκε από την επιτροπή ως «ισοπεδωτική» και αποκλίνουσα από την «Ευρωπαϊκή και διεθνή εμπειρία».

Είναι γνωστό ότι στις χώρες που εφαρμόζεται ήδη η λεγόμενη «αξιολόγηση» το πρώτο πράγμα που μετράει για το ΔΕΠ δεν είναι η επιστημονική επάρκεια, αλλά το πόσους οικονομικούς πόρους προσελκύει για το πανεπιστήμιο - επιχείρηση. Με δεδομένο αυτό, γίνεται κατανοητό πού οδηγεί η επίκληση της ευρωπαϊκής και διεθνούς εμπειρίας.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=3/5/2006&id=6665&pageNo=13&direction=1

Αντιδράσεις δύο ταχυτήτων από τους πανεπιστημιακούς

Θετικές ήταν οι αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας στο τελικό πόρισμα που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Eίναι ενδεικτικό, άλλωστε, ότι οι προτάσεις των πρυτάνεων, οι οποίες θα παρουσιαστούν στη σύνοδό τους την προσεχή Παρασκευή στη Mυτιλήνη κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. «Nόμοι υπάρχουν. Oμως παρατηρήσαμε ότι πλέον δεν εφαρμόζονταν σωστά. Θελήσαμε να αναδείξουμε τις αιτίες γιʼ αυτό και να προτείνουμε λύσεις» ανέφερε στην «K»  ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Aθηνών και μέλος της επιτροπής, κ. Mιχάλης Σταθόπουλος. «Σημασία έχει να δώσουμε περισσότερη διαφάνεια στη λειτουργία των ιδρυμάτων και να αποτρέψουμε την χαλάρωση τόσο των καθηγητών όσο και των φοιτητών».

Aπό την πλευρά του, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Kωνσταντίνος Mπαγιάτης, μιλώντας χθες στην «K»,  τόνισε ότι «νόμοι υπάρχουν, σημασία έχει να εφαρμόζονται. Aυτό που λείπει είναι η προσπάθεια, η διάθεση προσφοράς, η διάθεση ευθύνης όλων των πλευρών για να πάνε μπροστά τα ελληνικά πανεπιστήμια». Πάντως, σύμφωνα με τον ίδιο, οι βασικές προτάσεις των 8 «σοφών» είναι θετικές για την επίλυση των προβλημάτων των πανεπιστημίων.

Κριτική από ΠΟΣΔΕΠ

«Tο πόρισμα έχει πολλές λεπτομέρειες. Mας παραπέμπει στο βιβλίο της διδακτέας ύλης, που ενημερώνουν οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» αναφέρει στην «K»  ο γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (ΠOΣΔEΠ) κ. Iωάννης Mαΐστρος, προσθέτοντας ότι «η λεπτομερής αντιμετώπιση ζητημάτων πλήττει την ακαδημαϊκή ελευθερία και όλες αυτές οι ρυθμίσεις ήδη αντιμετωπίζονται από τα συλλογικά όργανα των πανεπιστημίων. Aντιθέτως, τα ουσιώδη ζητήματα (π.χ. ιδιωτικά πανεπιστήμια) συζητούνται εκτός επίσημου διαλόγου».



Πηγ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100026_03/05/2006_182566) Καθημερινή

Τη βδομάδα που μας πέρασε δημοσιεύτηκε το τελικό πόρισμα της επιτροπής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για το νόμο - πλαίσιο των πανεπιστημίων. Το πόρισμα έδωσε μια σαφή εικόνα όχι μόνο της πολιτικής κατεύθυνσης που θα έχει αυτός ο νόμος, αλλά και αρκετών λεπτομερειών για τη λειτουργία των πανεπιστημίων στο μέλλον. Η εμπειρία έχει δείξει ότι το πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων ακολουθείται από αντίστοιχες ρυθμίσεις και στα ΤΕΙ (ένα χρόνο μετά τον προηγούμενο νόμο πλαίσιο του 1982 ψηφίστηκε και ο ιδρυτικός νόμος των ΤΕΙ), από αναδιαρθρώσεις στην εργασία (υπάρχουν άμεσες συνέπειες για την επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης και συνολικότερα για τα εργασιακά δικαιώματα), από συνέπειες συνολικότερα στην κοινωνική ζωή, μέσω της κατεύθυνσης που έχει η αναπαραγωγή επιστημονικού δυναμικού και επιστημονικής σκέψης.

Εξ ορισμού, λοιπόν, οι όποιες προτάσεις για τη λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης αφορούν το σύνολο της κοινωνίας, όλο το λαό κι όχι μόνο τη νεολαία ή τις οικογένειες που έχουν παιδιά στα πανεπιστήμια. Πόσο μάλλον που οι παρούσες προτάσεις για το νέο νόμο - πλαίσιο των πανεπιστημίων:

Σφραγίζουν και ενισχύουν την οργανική σύνδεση των πανεπιστημίων με τα συμφέροντα του κεφαλαίου
Οδηγούν τα ιδρύματα να λειτουργούν ως καπιταλιστικές επιχειρήσεις, εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς
Εντείνουν τη διαπαιδαγώγηση στις αξίες του κεφαλαίου
Καταργούν ή χτυπούν καίρια δημοκρατικά δικαιώματα που διατηρούνταν μέχρι τώρα στα πανεπιστήμια

Η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης δεν είναι μια παροδική καταιγίδα για τα πανεπιστήμια, αλλά ένας οδοστρωτήρας για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Τα πανεπιστήμια παίζουν καίριο και καθοριστικό ρόλο στην αναπαραγωγή της μηχανής του καπιταλισμού σε όλα της τα επίπεδα. Γι' αυτό και οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το σύστημα για την επιβίωσή του, περνούν με τέτοια ένταση τώρα μέσα στα πανεπιστήμια.


http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/5/2006&id=6661&pageNo=6&direction=1

 
Από την εισαγωγή του ακόμα, το πόρισμα της επιτροπής του ΕΣΥΠ εκτοξεύει απειλές προς όποια ιδρύματα, σχολές ή Τμήματα αποφασίσουν να αντιδράσουν και να μην εφαρμόσουν τις αναδιαρθρώσεις. Μιλά για ανάγκη αύξησης της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ιδρύματα κι αμέσως μετά προσθέτει: «Εξυπακούεται, βέβαια, πως μια γενναιόδωρη τέτοια πολιτική θα συνοδεύεται από τη συναίνεση και συνεργασία της ευρύτερης πανεπιστημιακής κοινότητας στην τακτική αξιολόγηση όλων των Πανεπιστημίων και των Τμημάτων τους, ώστε να εξασφαλιστεί ο απολογισμός της αποδοτικότητας αυτής της επένδυσης, μέσω της μέτρησης της προόδου προς την επίτευξη των επιμέρους στόχων κάθε Ιδρύματος». Δηλαδή, επαναλαμβάνεται η απειλή της υπουργού Παιδείας ότι όποιο ίδρυμα δεν εφαρμόσει την «αξιολόγηση» θα στραγγαλιστεί οικονομικά. Κοινώς, όποιος δεν προσαρμόζεται τιμωρείται!

«Η Επιτροπή θεωρεί σημαντική την αποτελεσματική κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας των Πανεπιστημίων. Προς την κατεύθυνση αυτή συνιστά θετική εξέλιξη το προταθέν από το ΥΠΕΠΘ τετραετές σύμφωνο μεταξύ Πανεπιστημίου και Πολιτείας, με εξειδίκευση των εκατέρωθεν υποχρεώσεων», λέει παρακάτω. Μέσα από το τετραετές επιχειρησιακό πλαίσιο, τα ιδρύματα θα «δένονται» και θα ελέγχονται για το κατά πόσον εφαρμόζουν τις αναδιαρθρώσεις. Η όποια «αξιολόγηση» της απόδοσής τους θα δημοσιεύεται κι έτσι θα ελέγχεται και από τους υπόλοιπους χρηματοδότες τους (βλ. ιδιώτες). Γίνεται φανερό ότι: Οχι μόνο δεν εξασφαλίζεται αυτοτέλεια των ιδρυμάτων στο σχεδιασμό της ανάπτυξης της επιστήμης, αλλά θα επιτυγχάνεται ακόμα μεγαλύτερη εξάρτησή τους, ακόμα ασφυκτικότερος έλεγχός τους από τους χρηματοδότες τους.

Προτείνεται «θέσπιση διεύθυνσης οικονομικής ανάπτυξης του πανεπιστημίου με αρμοδιότητα την προσέλκυση συμπληρωματικών πόρων (όπως χορηγιών) για το Πανεπιστήμιο. Στο αντικείμενο αυτό συμπεριλαμβάνεται και η ίδρυση ακαδημαϊκών θέσεων ειδικών γνωστικών αντικειμένων, με όρους κοινώς αποδεκτούς από το πανεπιστήμιο και το χορηγό...». Αντί για μια θέση μάνατζερ, προτείνεται δηλαδή, να δημιουργηθεί μια ολόκληρη ομάδα από «πλασιέ» που θα έχουν ως αποστολή την αναζήτηση πόρων (τι άλλο, παρά ιδιωτικών;) για την «ανάπτυξη» του κάθε ιδρύματος. Παράλληλα, υιοθετείται και η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου για δημιουργία «εδρών» κατά παραγγελία διαφόρων χορηγών, με τους όρους που θα θέσουν οι ίδιοι οι χορηγοί. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, αισιοδοξούν να δουν π.χ. μια «έδρα» «Κόκα - Κόλα» σ' ένα Τμήμα διατροφής, μια «έδρα» «Μπάγιερ» στην ιατρική κ.ο.κ. Να μπαίνουν, δηλαδή, οι ίδιες οι πολυεθνικές και να ...κάνουν μάθημα στους φοιτητές!

Ακόμα προτείνουν: «Τα εισοδήματα των πανεπιστημίων από οποιαδήποτε πηγή και αν προέρχονται απαλλάσσονται της φορολογίας», πράγμα που θα δώσει περισσότερα κίνητρα στις επιχειρήσεις να «επενδύσουν» στα ιδρύματα και θα δημιουργήσει ένα περιβάλλον διευκόλυνσης για να λειτουργούν και τα ίδια τα ιδρύματα ως επιχειρήσεις.

Στο ίδιο πνεύμα, σημειώνεται σχετικά με την έρευνα ότι θα πρέπει να διατηρηθούν οι Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Ερευνας στα πανεπιστήμια (ακόμα και το όνομά τους παραπέμπει σε «διπλά τεφτέρια»!) ώστε να εξασφαλίζεται η «παροχή στα Πανεπιστήμια της δυνατότητας διαχείρισης των κονδυλίων που προέρχονται από χρηματοδοτούμενα ερευνητικά έργα και από παροχή υπηρεσιών με ευέλικτο τρόπο». «Σκοπός (...) να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις που συχνά προκύπτουν από τον προληπτικό έλεγχο των δημοσίων πόρων, κάτι που θα δυσχέραινε την εκτέλεση των υποχρεώσεων που το πανεπιστήμιο έχει αναλάβει προς τους εκάστοτε χρηματοδότες του». Δηλαδή, το πανεπιστήμιο θα αναλώνεται σε μελέτες για την αύξηση των κερδών της εκάστοτε επιχείρησης - χρηματοδότη και θα διευκολύνεται από το νόμο για να κλείνει επιχειρηματικές συμφωνίες με ευέλικτο τρόπο, χωρίς πολλούς ελέγχους.

Με μια φόρμουλα δημοσιοποίησης στο διαδίκτυο των δραστηριοτήτων του κάθε ιδρύματος, προτείνεται ουσιαστικά η διαφήμιση των πανεπιστημίων, Τμημάτων και προγραμμάτων σα να είναι προϊόντα προς πώληση. Ετσι, θα «ψωνίζει» κανείς υπηρεσίες εκπαίδευσης (ο υποψήφιος φοιτητές) και υπηρεσίες έρευνας (ο υποψήφιος χορηγός) όπως ψωνίζει από το σούπερ - μάρκετ, διαλέγοντας δηλαδή προϊόντα ανάλογα με το κόστος τους και τις οικονομικές του δυνατότητες.

Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια κατάταξη των ιδρυμάτων και των Τμημάτων σε «καλά», «μέτρια», και «κακά», με αντίστοιχη κατάταξη των πτυχίων που παρέχουν. Τα «μέτρια» και «κακά» Τμήματα, προκειμένου να επιβιώσουν, θα μετονομάζονται, θα αλλάζουν αντικείμενο και περιεχόμενο, με αποτέλεσμα τα πτυχία τους να καταργούνται ή απλώς να απαξιώνονται γρήγορα και οι απόφοιτοί τους να καταδικάζονται στην «επανακατάρτιση».

Συνεχίζεται...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/5/2006&id=6661&pageNo=6&direction=1

Συνέχεια...


Κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, πρόβλεψη για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, μαύρη εργασία των φοιτητών μέσα στο πανεπιστήμιο, κατάργηση των μετεγγραφών και περιορισμός του δικαιώματος παράτασης του χρόνου σπουδών, με παράλληλη εκκωφαντική σιωπή για τις ανάγκες σε φοιτητική μέριμνα (δωρεάν στέγαση, σίτιση, μετακινήσεις), όλα αυτά συνθέτουν ένα μέρος της εικόνας της έντασης των ταξικών φραγμών μέσα στα ιδρύματα που θα επιφέρει ο νέος νόμος - πλαίσιο, αν εφαρμοστούν οι προτάσεις της επιτροπής του ΕΣΥΠ.

«Η εισαγωγή ανταποδοτικών υποτροφιών σημαίνει ότι ο/η φοιτητής/τρια θα εργάζεται για περιορισμένο αριθμό ωρών (π.χ. 40 ώρες μηνιαίως μέσα στο Πανεπιστήμιο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του/της σε βιβλιοθήκες, σπουδαστήρια, εργαστήρια, φοιτητική λέσχη, φοιτητικές εστίες κτλ.», λέει η πρόταση της επιτροπή του ΕΣΥΠ και προτείνει αυτή τη μαύρη φοιτητική εργασία στους φοιτητές με τις λιγότερες οικονομικές δυνατότητες, σε θέσεις που θα έπρεπε να καλύπτονται πλήρως από μόνιμο διοικητικό προσωπικό. Θεωρούν δεδομένο, δηλαδή, ότι οι φτωχοί φοιτητές πρέπει να δουλεύουν για να σπουδάζουν κι όχι να υπάρχουν κοινωνικές παροχές που θα τους αφήνουν να ασχοληθούν αδιάσπαστοι με τις σπουδές τους.

Μάλιστα, εμφανίζονται να κάνουν κι ένα «δώρο» στους εργαζόμενους φοιτητές: να μπορούν να τελειώνουν τις σπουδές τους σε 8 χρόνια (για τις τετραετείς σχολές) αντί για 6 χρόνια που θα ισχύει για όλους τους υπόλοιπους. Ποιους όμως θα θεωρούν εργαζόμενους; «Εργαζόμενος θεωρείται ο φοιτητής που κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε, αθροιστικά επί τουλάχιστον ένα έτος, πλήρη απασχόληση, σε συνδυασμό με δυσχερή οικονομική κατάσταση του φοιτητή, όπως προκύπτει από την ατομική και οικογενειακή φορολογική δήλωση»! Αλήθεια, γνωρίζουν πολλούς φοιτητές που να δουλεύουν με πλήρη απασχόληση και ασφάλιση; Γνωρίζουν πολλούς εργοδότες που να προσλαμβάνουν φοιτητές με τέτοιους όρους, όταν η μαύρη εργασία και οι δουλιές του «ποδαριού» είναι καθεστώς για τους φοιτητές;

Ο περιορισμός των ετών φοίτησης σε συνδυασμό με την κατάργηση των μετεγγραφών σημαίνει ακόμα ότι μένουν εκτός πανεπιστημίων όσοι φοιτητές αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας που τους αναγκάζουν να βρίσκονται κοντά στην οικογένειά τους ή να ακολουθούν πιο αργούς ρυθμούς στις σπουδές τους.

Στην ουσία, οι λεγόμενοι «αιώνιοι φοιτητές» δεν επιβαρύνουν σε τίποτα τα πανεπιστήμια κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Ομως τους καταργούν, γιατί οι φοιτητές που καθυστερούν στις σπουδές, τους χαλάνε τη μόστρα του πανεπιστημίου - επιχείρηση, χαλάνε τη «βιτρίνα του μαγαζιού». Εξάλλου, δε φαίνεται να νοιάζονται για την ουσία του προβλήματος, δηλαδή για τους όρους που πρέπει να εξασφαλίζονται, ώστε να μην καθυστερεί ένας φοιτητής τις σπουδές του (έγκαιρη διανομή συγγραμμάτων, ύπαρξη ικανού αριθμού εργαστηρίων και γενικότερα υποδομών, ολοκληρωμένες σπουδές που να προκαλούν το ενδιαφέρον και την αγάπη των φοιτητών για την επιστήμη τους κ.τ.λ).

Και ως κερασάκι στην τούρτα προτείνουν: «Στις επιμέρους Σχολές και Τμήματα θα πρέπει να ιδρυθούν υπηρεσίες υποδοχής των πρωτοετών φοιτητών, ανεξάρτητες από τις γραμματείες (...) θα έχουν συμβουλευτικό ρόλο σε θέματα στέγασης, ενημέρωσης για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των φοιτητών, ανεύρεσης εργασίας μέσα στο Πανεπιστήμιο (π.χ. εργασία στη Βιβλιοθήκη) και τυχόν ψυχολογικής και κοινωνικής υποστήριξης»!

Συνεχίζεται...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/5/2006&id=6661&pageNo=6&direction=1

Συνέχεια...


Το πόρισμα της επιτροπής δε θα μπορούσε να αφήσει αλώβητες τις σπουδές. Εξάλλου και η ίδια η λογική του μάνατζμεντ που εισάγεται ποικιλοτρόπως, υπακούει στη λογική «απόκτησης του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους με το μικρότερο δυνατό κόστος». Αυτό πρακτικά σημαίνει σπουδές χαμηλού κόστους, άρα όσο το δυνατόν περισσότερο υποβαθμισμένες.

Στο κεφάλαιο «πρόγραμμα σπουδών» σημειώνεται: «Τα Πανεπιστήμια θα πρέπει να διαθέτουν έναν πιο ευέλικτο τρόπο προκειμένου να ανταποκρίνονται άμεσα στις απαιτήσεις και προκλήσεις της μεταβαλλόμενης κοινωνικής και τεχνολογικής πραγματικότητας». Δηλαδή, σπουδές που θα μοιάζουν περισσότερο με ταχύρυθμη κατάρτιση.

Αντίστοιχα εισάγεται η οριστική διάσπαση των σπουδών σε δυο κύκλους σύμφωνα με τις επιταγές της Μπολόνια, μέσα από το κεφάλαιο που αφορά στις μεταπτυχιακές σπουδές. Η πρόβλεψη για δυο ειδών μεταπτυχιακά προγράμματα επιπέδου μάστερ και για ίδρυση μεταπτυχιακού σε κάθε Τμήμα, σημαίνει αυτόματα ότι ένα μέρος της εκπαίδευσης και της έρευνας, που θα έπρεπε να είναι ενταγμένο στις σπουδές πριν από το πτυχίο, εξοστρακίζεται, με παράλληλη υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών.

Οσο για την πρόταση να ισοτιμηθεί με μάστερ το πτυχίο που παρέχουν οι αδιαίρετες πενταετείς σχολές (π.χ. πολυτεχνεία, γεωπονικές), πέφτει απλά στο τραπέζι για να κάμψει τις αντιδράσεις των σχολών που πιο έντονα έχουν αντιταχθεί στις αναδιαρθρώσεις (οι πολυτεχνικές σχολές έχουν πάρει πιο αιχμηρές θέσεις απέναντι στην αξιολόγηση, τη διά βίου εκπαίδευση κλπ.).
 

Οι αναδιαρθρώσεις στα πανεπιστήμια δεν πρόκειται να προχωρήσουν αν δε γίνει ένθερμος υποστηρικτής τους το Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό (ΔΕΠ) των ιδρυμάτων. Αυτό το γνωρίζουν καλά τα επιτελεία της ΕΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που σπρώχνουν στη γρηγορότερη εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων. Φαίνεται να το καταλαβαίνει όμως και η επιτροπή του ΕΣΥΠ, που στο πόρισμά της μέσα από διαφορετικά επιμέρους σημεία δημιουργεί μοχλούς πίεσης προς το ΔΕΠ.

«Κατάργηση της διαδικασίας μονιμοποίησης στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή», και μεταφορά της μονιμοποίησης στην επόμενη, τη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή, είναι μια από αυτές τις ρυθμίσεις που προτείνει η επιτροπή.

Παράλληλα, κάτω από τη δικαιολογία της διαπανεπιστημιακής συνεργασίας και το βαρύγδουπο τίτλο περί «έγκριτων» ερευνητών, επιχειρείται να ανοίξουν πολλές... πόρτες στα ιδρύματα για πανεπιστημιακούς από το εξωτερικό, που είτε θα έρχονται ως «επισκέπτες καθηγητές» είτε θα «αξιολογούν» το ΔΕΠ στις κρίσεις για την εξέλιξή του.

Αν και κάτι τέτοιο ακούγεται θετικό, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στα λεγόμενα μεγάλα και καλά πανεπιστήμια της Δυτικής Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας κοκ έχουν εφαρμοστεί ήδη οι αναδιαρθρώσεις που προωθούνται τώρα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Οι πανεπιστημιακοί της Βρετανίας και των ΗΠΑ, για παράδειγμα, μπορούν να «κουβαλήσουν» από τις χώρες τους ως βασικό κριτήριο αξιολόγησής τους το πόσα κονδύλια συγκεντρώνουν για το Τμήμα τους. Αυτές τις πρακτικές θέλουν να εισάγουν και στη χώρα μας για το ΔΕΠ, γι' αυτό και «ευλογείται» συνεχώς στο πόρισμα το «άνοιγμα προς το εξωτερικό».

Την ίδια στιγμή, απέναντι στην προοδευτική πρόταση του πιο πρωτοπόρου τμήματος των πανεπιστημιακών για πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του ΔΕΠ στα πανεπιστήμια, η επιτροπή απαντάει: «δε θα ήταν σκόπιμη η υιοθέτηση από το νόμο - πλαίσιο μιας απαγορευτικής και ισοπεδωτικής λογικής που θα οδηγούσε σε απόκλιση, αντί για σύγκλιση, του ελληνικού Πανεπιστημίου με την ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική»! Δηλαδή, το μοντέλο του πανεπιστημιακού που είναι παράλληλα και μεγαλοστέλεχος σε μια επιχείρηση, το επικροτεί, αφού είναι σύμφωνο με τη διεθνή πρακτική και απορρίπτει το μοντέλο του καθηγητή που απασχολείται αποκλειστικά στο πανεπιστήμιο, προφανώς για να διευκολύνει την οργανική σύνδεση του πανεπιστημίου με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/5/2006&id=6661&pageNo=6&direction=1

Πώωωωπω! Μα τι μας λές?? Καλά ρε παιδί μου... ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ σου λέω, δεν τα είχα σκεφτεί όλα αυτά τα πολύπλοκα και φοβερά πράγματα!!!! Ειλικρινά ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους συντάκτες του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" που δημοσίευσαν ένα πρωτότυπο άρθρο, και ένα δυνατό χειροκρότημα για τον abbis που ας το μετέφερε. Κυριολεκτικά, μας άνοιξες τα μάτια!!!!

Και τώρα, μετά την πλάκα, να μιλήσουμε λίγο πιο σοβαρά. Το ότι το χρήμα κινεί τα πάντα δεν είναι κάτι καινούργιο, και μάλιστα δεν αποτελεί καν χαρακτηριστικό των "δυτικών" κοινωνιών. Το έχει πεί και ο Μάρξ στο "Κεφάλαιο", αντιγράφοντας τον Ξενοφώντα και τα "Οικονομικά" του. Με άλλα λόγια η ανθρωπότητα γνωρίζει αυτά που εσύ τώρα μόλις ανακαλύπτεις προφανώς και σου κάνουν εντύπωση, τα τελευταία 2000-2500 χρόνια. Μήπως ακόμη νομίζεις πως οι πόλεμοι στην αρχαιότητα γίνονταν για την ωραία Ελένη?? Μπάαα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο που γίνονται και σήμερα γίνονταν και τότε. Το θέμα είναι με ποιούς είσαι. Δίκαιο και άδικο δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο νικητές και ηττημένοι, και οι νικητές γράφουν την Ιστορία. Και αυτή η αναταραχή στα Πανεπιστήμια θα έχει νικητές και ηττημένους. Ποίοι θα είναι αυτοί, δεν με ενδιαφέρει πλέον. Πρωτα απ'όλα και εγώ το κεφάλαιο εκπροσωπώ με τον τρόπο μου. είχα φράγκα, έκανα φροντιστήρια, μπήκα στο ΤΗΜΜΥ. Το ίδιο κι εσύ υποθέτω. Έπειτα, έχω εναντιωθεί πολλές φορές στο σύστημα και δεν κέρδισα και τίποτα. Μόνο κάνα δύο ρεμάλια μεγαλοσυνδικαλιστές "τα βρήκανε" με το σύστημα, τα τσεπώσανε και μας "μαζέψανε". Και αυτοί άνηκαν σε όλες τις παρατάξεις. Καμία δεν εξαιρείται. Πάντως ειλικρινά οι ειδήσεις είναι ειδήσεις και ποστάρονται με copy-paste. Οι απόψεις ενός κομματικού οργάνου σε απάντηση με προσβάλλει ή μάλλον με θλίβει διότι με αναγκάζει να σκεφτώ πως (ακόμα) υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να μιλάνε με αποσπάσματα απο φυλλάδες, παρά να αρθρώνουν την δική τους φωνή. Αν ήθελα να μάθω την άποψη του ΚΚΕ ή της ΝΔ ή του ΝΑΡ ή του ΠΑΣΟΚ, θα ανέτρεχα στις αντίστοιχες σελίδες.

Δηλαδή οι α-νοησίες και οι κοινοτοπίες της πρώτης παραγράφου είναι η δική σου φωνή; Μετά τον Γαλιλαίο περίμενα κάτι παραπάνω….Κρίμα.
Σκέφτηκες άραγε, ότι τα κόκκινα λεγόμενά σου μπορούν να προσβάλουν ... την αισθητική μου;

Ε όχι μεγάλε. Μερικοί από εμάς ΔΕΝ είχαμε φράγκα, ΔΕΝ κάναμε φροντιστήρια και μπήκαμε στο ΤΗΜΜΥ με τον ιδρώτα μας.

Στην οδοντιατρική παράταξη πέντε ατόμων κατάφερε και μπλόκαρε κυβερνητικό μέτρο. Κι όποιος ενδιαφέρεται, τα ψάχνει και τα μαθαίνει.

1ον: O Γαλιλαίος και η Φιλοσοφία εν γένει δεν νομίζω πως έχουν σχέση με αυτά που γράφουμε. Αν θέλετε να ξέρετε, και ο Γαλιλαίος έπαιξε τέτοια παιχνιδάκια, δίνοντας το όνομα των Μεδίκων σε μια ομάδα αστερισμών που είχε ανακαλύψει, αφου πρώτα βέβαια είχε εξασφαλίσει την θέση του Μαθηματικού - Φιλοσόφου της αυλής τους. Η συναλλαγή σχεδόν ξεκάθαρα ηταν: Σας δίνω την αιωνιότητα, μου δίνετε χρήματα και κύρος.

2ον: Αν διαβάσατε και περάσατε, μπράβο σας. Εγώ πολύ απλά δεν είμαι συνομηλικός σας, δεν είμαι κατ' ουσίαν Φοιτητής, και έχω φάει πολύ αγγούρι στην ζωή μου για να καταφέρνω να σπουδάζω και παράλληλα να διατηρώ ενα τεχνικό γραφείο και να τα πηγαίνω καλά στη ζούγκλα της καθημερινότητας. Αλλά πλέον αυτό το αλισβερίσι το γουστάρω. Είμαι το "κεφάλαιο" και το αφεντικό του εαυτού μου. Και δεν θα έμπαινα στον κόπο να έρθω στο ΤΗΜΜΥ στα τριάντα μου, αν δεν είχα κάτι να κερδίσω. It's bussiness baby! Με αυτά κι αυτά δεν στηρίζω τίποτα. Δεν είμαι αριστερός, ούτε δεξιός ούτε κεντρώος. Είμαι αντί-πολιτικός όχι α-πολιτικός, ούτε αναρχικός. Ο ορισμός κάθε συνδικαλιστή και πολιτικού είναι να συμβιβάζει τα πνεύματα στο κατάλληλο χρονικό σημείο. Εγώ απλά δεν συμβιβάζομαι και βγάζω φλύκταινες οταν μου απαντάνε με ετοιματζίδικες ατάκες απο τον Ριζοσπάστη. Δεν είμαι μάζα για να μου αξίζει κάτι τέτοιο. Αν προσβάλλω κάποιους, συγγνώμη, αλλά ούτε την ψυχολογία μου μπορείτε να καταλάβετε, ούτε και σας το ζητώ. Άλλωστε, όπως μου είχαν πεί όταν ήμουν στην ηλικία σας κάποιοι "Αν δεν είσαι κομμουνιστής στα 20 σου δεν έχεις καρδιά. Αν είσαι κομμουνιστής στα 30 δεν έχεις μυαλό". Διασκεδάστε το τώρα που μπορείτε!

3ον: Δεν σημαίνει πως στηρίζω όλη την πρόταση, ούτε πως έκανα πάρτυ όταν διάβασα πως θα αποβάλλονται οι φοιτητές που δεν θα περνάν μαθήματα ή θα υπερβαίνουν κάποιο χρόνο σπουδών. Αποστολή του Πανεπιστημίου πρέπει να είναι να μαζεύει κόσμο, όχι να διώχνει. Απλά όμως δεν μπορώ να κάνω κάτι. Ήρθα στο Πανεπιστήμιο έχοντας διαμορφώσει άποψη για τον κόσμο, κι αυτό δεν αλλάζει. Ακόμη, το ξαναλέω, ήρθα με έναν σκοπό, και αυτό επίσης δεν αλλάζει.

4ον: Μήν μου λέτε για παρατάξεις των πέντε ατόμων και ιστορίες, η αδερφή μου είναι στην Ιατρική Αθηνών, και όντως υπάρχουν κάτι τέτοιες παρατάξεις. Όμως, κάθε μια, μηδεμιάς εξαιρουμένης, σπονσονάρεται κι απο έναν μεγαλοκαθηγητή. Μπορεί δε μια παράταξη να είναι αριστερή, και ο σπόνσορας δεξιός, και μάλιστα αυτό είναι και το καλύτερο, διότι οι προτάσεις που κατεβάζει η παράταξη και γίνονται δεκτές απο τον "αντίθετης" πολιτικής τοποθέτησης καθηγητή (που ο ίδιος έχει δώσει τις προτάσεις στα "παιδιά" του δίνουν έναν τόνο πλουραλισμού στα πράγματα. Αν σας φαίνεται εκδοχή τραβηγμένη απο τα μαλλιά, δικαιωμά σας. Δυστυχώς όμως έχω βρεθεί σε τέτοιες συναλλαγές και πλέον τί-πο-τα δεν μου φαντάζει απίθανο. Στο Τ.Ε.Ι. που σπούδαζα, η Π.Κ.Σ. "καθάριζε' τα εσωκομματικά των άλλων παρατάξεων. Αν δηλαδή δεν συμφωνούσες με την γραμμή του Γραμματέα της ΔΑΠ ή της ΠΑΣΠ, το πιθανότερο είναι να τις έτρωγες απο την...ΠΚΣ!!! Ενώ οι δικοί σου απλά να σε βλέπανε να τις μαζεύεις!! Το αντάλλαγμα?? Μια ομόφωνη απόφαση στο Δ.Σ. να κλείσει η σχολή δύο μέρες για να συμμετάσχουν οι φοιτητές μαζικά σε μια διαδήλωση ή μια Γ.Σ. στην οποία απλά θα πήγαινε ο πρόεδρος της "υποχρεωμένης" παράταξης χωρίς κοσμο, απλά για να χάσει, να υπογράψει το πρακτικό και να φύγει!

Nessa, όταν χρειάστηκε να δώσω τις κατατακτήριες, μόλις είχα απολυθεί απο την Αεροπορία και δεν είχα δεκάρα τσακιστή. Χρεώθηκα παντού για να κάνω 2-3 μαθήματα με κάποιους γνωστούς μου, και είχα φτάσει στο σημείο να κυκλοφορώ με ένα τζινάκι συνέχεια (το δεύτερο είχε λιώσει), παπούτσια με τρύπιες σόλες που έμπαζαν νερό, τις αρβύλες της Αεροπορίας, και για μπουφάν, το τζάκετ της Αεροπορίας. Αν έβγαινα, πήγαινα για κάνα τσιγαράκι στο Πεδίον του Άρεως (στην Αθήνα) και άραζα με ένα μπουκαλάκι νερό και ενίοτε τον κολλητό μου. Ορισμένα έξοδα μου μου τα κάλυψαν οι φίλοι μου και η κοπέλα μου που σαν να ηταν συννενοημένοι με έβγαζαν που και που έξω για κάνα καφέ ή κάνα ποτό για να μην φλιπάρω πότε ο ένας πότε ο άλλος.Αυτό κράτησε και μετά τις εξετάσεις, ώσπου να πιάσω λεφτά στο χέρι μου. Συνολικά 3-4 μήνες. Δεν το μετάνιωσα στιγμή και σε πληροφορώ πως αν και τελευταία στιγμή βρέθηκαν χρήματα να ανέβω και να δώσω, εγώ θα ανέβαινα περπατώντας, και θα έμενα σε παγκάκι. Αυτό εννοώ όταν λέω πως "είχα τα φράγκα". Κι άλλοι φίλοι μου τα είχαν (και πολλά) αλλά προτίμησαν να τα κάνουν διακοπές και αυτοκίνητα. Όταν πέρασα όμως, μου κόψανε την καλημέρα επειδή δεν τους έλεγα "τι που**ιά είχα κάνει και πέρασα στο Πολυτεχνείο". Αλλά τι να τους πω? Οτι απλά δεν πήγα διακοπές και έφτασα τριάντα για να έχω ένα σαραβαλάκι που μου "κληροδότησε" ο πατέρας μου? Μου φτάνει που το ξέρω εγώ και οι άνθρωποι που με στήριξαν! 

Αν έχει λέει!!

Καλά, μη το δένεις κόμπο πως οι συνομιλητές σου είναι όλοι συμφοιτητές σου και μικρότεροι από σένα.
Με ιντερνετικές περσόνες μιλάς. Αλλ' η προσέγγισή σου στον Κάρολο αρχίζει και αποκτάει ενδιαφέρον: Μετά τη λογοκλοπή του Ξενοφώντα, ο γαμπρός! Άντε και σ' ανώτερα!

Και κάτι ακόμη, λες:

...μόλις είχα απολυθεί απο την Αεροπορία και δεν είχα δεκάρα τσακιστή. Χρεώθηκα παντού για να κάνω 2-3 μαθήματα...
....Είμαι αντί-πολιτικός...
Πρωτα απ'όλα και εγώ το κεφάλαιο εκπροσωπώ με τον τρόπο μου,είχα φράγκα, έκανα φροντιστήρια.....

Συγνώμη αγαπητέ μου φίλε αλλά δεν αντέχω: ... @α@άρια εκπροσωπείς!!
Φρόντισε να συνδέσεις το πίσω με το μπρος του κεφαλιού σου, ηλεκτρολόγος είσαι.

Κι εσύ, μάθε να συνδέεις τις λέξεις μεταξύ τους... Εκπροσωπώ το κεφάλαιο...με τον τρόπο μου...ήτοι: Ναί, θεωρώ πως είμαι το κεφάλαιο, αφού διαθέτω τεχνογνωσία και, έστω και ένα εργαλείο (εντάξει, έχω περισσότερα) τα οποία με διαχωρίζουν απο την εργατική τάξη (αυτό δεν σημαίνει πως είμαι υπερόπτης, απλά δεν θεωρούμαι πλέον εργάτης). Ακόμη, απασχολώ ενίοτε εργάτες κερδίζοντας απο την υπεραξία τους. Δεν είμαι αριστερός-κεντρώος-δεξιός, αλλά πολύ απλά ανήκω σε μια ομάδα που προτιμά να βγάζει λεφτά και να μην ασχολείται με την πολιτική. Για την ακρίβεια, γνωρίζω πολύ καλά πως οι πολιτικοί και η πολιτική με χρειάζονται, διότι εγώ-όπως και πολλοί άλλοι γύρω μας- κινώ το χρήμα, απασχολώ κόσμο, κάνω αγορές κλπ. και όχι μόνο αν εγώ και 70-80.000 ακόμα επαγγελματίες αποφασίσουμε να μην δουλέψουμε μία εβδομάδα, μιλάμε πλέον για κράχ. Απο εμάς βρίσκουν δουλειά 2-3 φορές περισσότεροι άνθρωποι, πληρώνονται εφορίες, ανεβαίνει το ΑΕΠ και πολλά άλλα. Ακόμη, είμαι ένας καλός επαγγελματίας, επηρεάζω ανθρώπους στις καθημερινές μου επαφές, με εκτιμούν οι πελάτες και οι συνεργάτες μου, και ποτέ κανείς δεξιός-αριστερός-κεντρώος συνδικαλιστής δεν λέει όχι σε μια προσκλησή μου για τραπέζωμα περιμένωντας πως είτε θα του γνωρίσω κόσμο, είτε θα τον αβαντάρω οικονομικά για τον προεκλογικό του αγώνα. Απλά, διαθέτω αυτο που λένε αυτοσυνειδησία. Αν τώρα θεωρείς πως Φιλοσοφία δεν έχει σχέση με αυτά που πιστεύω, σε καλώ να διαβάσεις λίγο George Berkeley αλλά και Imre Lakatos. Το άλλο για την Αεροπορία δεν καταλαβαίνω που "κολλάει". Όσο για το είχα φράγκα και έκανα φρροντιστήρια, νομίζω πως σου εξήγησα με ποιόν τρόπο τότε "είχα τα φράγκα". Τα είχα από τα τσιγάρα που με κέρναγαν φίλοι και γνωστοί που ξέρανε, απο τα σινεμαδάκια που δεν πήγαινα, απο τα ρούχα που δεν έπαιρνα, απο την συγκοινωνία που δεν έπαιρνα, απο τα ποτά που δεν έπινα και απο χαμαλίκια που έκανα που και πού. Είχα πλακωθεί με τους δικούς μου και δεν έπαιρνα δεκάρα τσακιστή, και το μόνο που μου έδιναν για πολύ καιρό πριν αλλά και αφού απολύθηκα ηταν το φαγητό μου. Αλλά ναι, το αποτέλεσμα μετράει, τελικά, αν δεν είχα (δανεικά) χρήματα, δεν θα έκανα τίποτα.

Αγαπητέ μου φίλε, εξακολουθείς να είσαι αποσυνδεμένος. Θα μιλήσουμε σοβαρά μόνο αν βγάλεις τον εαυτό σου λίγο έξω από αυτά για τα οποία θέλεις (υποθέτω) να μιλήσουμε. Είσαι καλό παιδί, άξιος εργαζόμενος, φιλομαθής φοιτητής και επιτυχημένος επιχειρηματίας. Μπάβο σου και να σε χαίρεται η μάνα σου! Αλλά την φιλοσοφία και την ιστορία, προς Θεού, μη τις κάνεις σαν εσένα.  ;)

Και επειδή νοιώθω λίγο 'εγκεκλημένος' :):

εγκαλώ [eŋgalo;] -ούμαι P10.10 παθ. αόρ. και εγκλήθηκα, απαρέμφ. εγκληθεί : α.(νομ.) καταγγέλλω κπ., ως παθών, για αξιόποινη πράξη του σε μια αρμόδια αρχή και ζητώ την ποινική του δίωξη· κάνω έγκληση. || (μεε. ως ουσ.) ο εγκαλών*. || (μπε. ως ουσ.) ο εγκαλούμενος*. β. (λόγ.) κατηγορώ ή καταγγέλλω κπ. για πράξη του, σε άλλον. [λόγ. < αρχ. ἐγκαλῶ]
 

Πάντως, όσο το πάς, κόβεις και κάτι απο αυτά που γράφω, αλλοιώνοντας το νοημά τους και προσπαθώντας να "ψαρέψεις" κάτι, το οποίο δεν καταλαβαίνω τι είναι. είσαι καλός στο κόψιμο και το ράψιμο, οπότε μπορεί και να έχεις μέλλον ως μόδιστρος :D. Ναι, έχεις δίκιο για την λέξη, μου ξέφυγε :-[. Τώρα, αν θές να μιλήσουμε για Ιστορία και Φιλοσοφία, εκεί ακριβώς είναι το γνωστικό μου αντικειμενο, και ειδικά η Ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης. Αν νομίζεις πάντως πως η Ιστορία και η Φιλοσοφία είναι ένα απάνθισμα απο αγαθές πράξεις και προθέσεις, απατάσαι! Αν θές, ρίξε μια ματιά:Stillman Drake "Γαλιλαίος", Π.Ε.Κ., Ιwan Rhys Morus "Currents from the underworld:Electricity and the technology of display in early victorian England" ISIS 84.1 (1993), Stanley Goldberg "Inventing a climate of opinion : Vannevar Bush and the decision to build the bomb" ISIS 83.3 (1992), Alejei Kojevnikov "President of Stalin's Academy: The mask and responsibility of Sergei Vavailov" ISIS 87 (1996). A.F. Chalmers "Τι είναι αυτό που λέμε επιστήμη?" Π.Ε.Κ.1996

Αφιερωμένο στον φίλο μας σμηνία.. Το copy-paste από τον σημερινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ..
Σμηνία παράτα την φιλοσοφία και κατέβα στην δικιά μας την πορεία.... ;D


«Νόμος πλαίσιο, ιδιωτικοποίηση, ταξικοί φραγμοί. Να βγούμε στο δρόμο πριν μας πετάξουν αυτοί!». Τα Συντονιστικά Αγώνα ΑΕΙ και ΤΕΙ στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη καλούν φοιτητές και σπουδαστές, αύριο και μεθαύριο να δώσουν δυναμική απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, έτσι όπως αποτυπώνονται στις προτάσεις του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για το νέο νόμο - πλαίσιο των πανεπιστημίων.

Αύριο Τετάρτη, οργανώνουν συγκεντρώσεις: Στην Αθήνα, στις 11 το πρωί, στην Ακαδημίας (στο ύψος της Νομικής) και στη Θεσσαλονίκη, στις 10.30 το πρωί, στην πλατεία Χημείου.

Οι κινητοποιήσεις φοιτητών και σπουδαστών θα συνεχιστούν και την Πέμπτη 11 Μάη με καταλήψεις στις σχολές και πολύμορφες εκδηλώσεις.

Τα Συντονιστικά Αγώνα των ΑΕΙ και ΤΕΙ, στα αγωνιστικά τους πλαίσια εξηγούν ότι στόχος των προτάσεων για το νέο νόμο - πλαίσιο είναι η ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, η κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, η ενίσχυση των ταξικών φραγμών, μέσα σ' ένα πανεπιστήμιο (το αντίστοιχο θα γίνει και για τα ΤΕΙ) που θα λειτουργεί ως επιχείρηση υπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αναφέρουν μάλιστα, χαρακτηριστικά, τις προτάσεις του ΕΣΥΠ για: Μάνατζερ σε κάθε τομέα και διεύθυνση του πανεπιστημίου, ουσιαστικό έλεγχο του περιεχομένου των σπουδών από την αγορά και τις επιχειρήσεις, περιορισμό έως και κατάργηση του ασύλου, κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν φοιτητικής μέριμνας, αποπομπή των φοιτητών που έχουν καθυστερήσει τις σπουδές τους, θεσμοθέτηση και γενίκευση των διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα.
 
«Μπορούμε να τους σταματήσουμε», δηλώνουν με αποφασιστικότητα φοιτητές και σπουδαστές, που συντονίζονται με το ταξικό εργατικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ και προχωρούν με οδηγό τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά τους για δωρεάν σπουδές, για πτυχία με αξία, για σταθερή δουλιά με δικαιώματα. Στο πλαίσιο πάλης τους περιλαμβάνουν ένα σύνολο αιτημάτων ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι του κεφαλαίου, εκπαίδευση που θα είναι δημόσια και δωρεάν για όλους και, φυσικά, προσθέτουν τα αιτήματά τους για δουλιά με δικαιώματα.

Με το νέο νόμο πλαίσιο ασχολήθηκε και η 52η Σύνοδος Πρυτάνεων που ολοκληρώθηκε την Κυριακή. Τις επόμενες μέρες θα συνταχτεί κείμενο με τις προτάσεις των Πρυτάνεων και θα κατατεθεί στο υπουργείο Παιδείας, ενώ προγραμματίζεται και συνάντηση των Πρυτάνεων με τον πρωθυπουργό. Οι Πρυτάνεις χωρίς να διαφωνούν επί της ουσίας με το πόρισμα του ΕΣΥΠ, εξέφρασαν διαφορετικές απόψεις με επιμέρους προτάσεις του πορίσματος.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3363784&publDate=9/5/2006

Κλασικά, ριζοσπάστης πιάνει ότι ακριβώς θέλει από το νομοσχέδιο και μετά το απαξιώνει συνολικά.
Ναι, πείτε να διορθωθούν αυτά που διαφωνείτε. Και προσέξτε λίγο τι γράφετε για τους φοιτητές που δεν τελειώνουν ποτέ. Περιλαμβάνεται ρύθμιση για όσους δουλεύουν, και αφορά μόνο όσους δουλεύουν την κοινωνία. Ίσως απλά θα μπορούσε να είναι πιο ελαστικό, όπως ας πούμε, ν + 4 χρόνια.

Η εσωτερική αντιπολίτευση! - Papados.

Υ.Γ.: Δεν θα πω τίποτα παραπάνω ούτε θα απαντήσω σε τυχόν αντιπαράθεση.

Πίπες. Η ΑΡΕΚ στην οδοντιατρική Θεσσαλονίκης, που (όπως και η ΡΑΠ η δικιά μας) πρόσκειται στη ΔΕΑ, δεν είχε καμία σχέση με "μεγαλοκαθηγητές" και με σπόνσορες. Πέρσι πέντε άτομα μετρημένα μάζεψαν υπογραφές, μοίρασαν προκηρύξεις σε φοιτητές και ασθενείς και κατάφεραν να κινητοποιήσουν τόσο κόσμο ώστε μπλόκαραν το μέτρο των νοσηλείων. Χάρη στην ΑΡΕΚ δε χρειάζεται σήμερα οι ασθενείς στην οδοντιατρική να πληρώνουν νοσήλεια για να καλύψουν τα κενά της υποχρηματοδότησης.

Αν διαβάσεις προσεκτικά το πόρισμα των 8 σοφών θα δεις ότι όντως αναφέρεται ότι το όριο για τους εργαζόμενους φοιτητές είναι 2ν (δηλ. σε μας 10 χρόνια). Αλλα ΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ???????????
Λέει λοιπόν ότι εργαζόμενος φοιτητής είναι αυτός που τουλάχιστον για ένα χρόνο είχε πλήρη απασχόληση (δηλ. 8ωρο) και ασφαλιστική κάλυψη. Αντε τώρα βρες μου πόσοι είναι οι φοιτητές που ανήκουν σ'αυτήν την κατηγορία.
Προσωπική μου αίσθηση είναι ότι οι περισσότεροι φοιτητές που εργαζόνται δουλεύουν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. Οπότε η χαριστική ρύθμιση δεν τους πιάνει. Για αυτούς το πορισμα προτείνει το εξής σπουδαίο για να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά τους προβλήματα: Να δουλεύουν πχ. 40 ώρες το μήνα (= 2 ώρες περίπου κάθε ΕΡΓΑΣΙΜΗ μέρα) σε υπηρεσίες του Πανεπιστημίου (λέσχη, βιβλιοθήκη κτλ.) δίχως βέβαια να προσδιορίζει αν αυτή η εργασία θα είναι με ασφάλιση ή μαύρη.. Αντις λοιπόν να λέμε ότι ιδιαίτερως τα φτωχά παιδιά πρέπει να έχουν πρόσβαση στη δωρεάν παιδεία τους λέμε να εργάζονται 2 ώρες κάθε μέρα στο πανεπιστήμιο και ας είναι ανασφάλιστη αυτή η εργασία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ας διαβάσουμε λίγο πιο προσεκτικά το πόρισμα..είναι αρκετά σοβαρό.  ;)

Καλά εσύ είσαι εντελώς εκτός τόπου...  ;D  ;D  ;D  ;D

Nessa και electroSOΚ: Μπορείτε να αμφιβάλλετε όσο θέλετε. Τέτοια σενάρια παίζουν όμως και μάλιστα πολύ έντονα. Αν αυτές οι παρατάξεις βγαίνανε και το φώναζαν "είμαστε υποκινούμενοι του καθηγητή κου Τάδε", δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης. Το ποιόν ακριβώς ρόλο βαράει κάθε παράταξη δεν θα το μάθεις πιθανόν ποτέ, αφού δύσκολα το γνωρίζουν πάνω απο 1-2 άτομα. Έχω δεί άρκετές τέτοιες παρατάξεις. Απο την "Happy Family" του Τ.Ε.Ι. μου που σαν σκοπό είχε να κοντράρει το κυλικείο και να επιδοτεί τους αρχηγούς της με τα απαραίτητα φράγκα για να ζούν ανετότερα απο τους υπόλοιπους (μαγκιά τους), έως τους Φραπεδοφόρους στο Μαθηματικό και το ΜΠΑΜ στους Πολιτικούς Μηψ\χανικούς του ΕΜΠ που απλά ηταν αιώνιοι που θέλανε να πάρουνε πτυχίο και άνοιξαν μέσω της παράταξης έναν καλό δίαυλο επικοινωνίας με τους καθηγητές. Καταλήγω σε αυτό που είπα στην αρχή: αν γνωρίζαμε τους πραγματικούς σκοπούς που εξυπηρετούν (αν όχι πάντα, έστω αρκετά συχνα) τέτοιες παρατάξεις, τότε αυτές απλά δεν θα υπήρχαν.
Αbbis: ευχαριστώ αλλά με το ΚΚΕ δεν είμαι φίλος. Με κανένα κόμμα δεν είμαι. Οι πορείες και οι διαδηλώσεις για μένα ηταν...κάποτε πολύ παλιά, στης Μητροπόλεως τα μέρη! Τώρα δουλειά και τρέξιμο.

Αλήθεια, πιστεύετε πως ειδικά το μέτρο για την διαγραφή φοιτητών με τον ένα η τον άλλο τρόπο είναι εφαρμόσιμο???? Εγώ πολύ αμφιβάλλω. Ξεκινάω απο το απλό: Ποιός Πρύτανης θα βάλει την τζίφρα του σε μία απόφαση διαγραφής φοιτητή και θα είναι μετά σίγουρος για την ακεραιοτητά του? Ποιός καθηγητής θα κόψει 4η φορά κάποιον φοιτητή του? Ακόμα και καλός άνθρωπος να μην είναι δεν μπορεί να αγνοήσει τον πατέρα του φοιτητή κάτω στην Κρήτη λ.χ., ο οποίος πούλησε ένα χωράφι για να σπουδάσει η κόρη δικηγόρος, και αυτός θα του την στείλει πίσω...Θα βγεί μετά έξω απο το σπίτι του? Θα μπεί σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο αγνώστους να κάνει μάθημα? Μπααα, δύσκολο το βλέπω!

Δεν πειράζει σε συγχωρούμε...
να ξέρεις όμως ότι οι αγκαλιές μας είναι πάντα ανοιχτές για όλους.
Άθλιους μικρομεσαίους, εξ' ορισμού απατεώνες ελεύθερους επαγγελματίες, μίζερα και καημένα μικρομεσαία στρώματα, όλοι έχουν δικαίωμα στην μετάνοια και όλους τους συγχωρεί ο πατέρας Μαρξ,ο υιός αυτού Λένιν και το άγιον πνεύμα Αλέκα.
Θα σε περιμένουμε φίλε σμηνία

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5146.0;attach=5621)  (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5146.0;attach=5619)  (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5146.0;attach=5623)

Συντροφε τα μπερδεψες λιγο τα οικογενειακα μας... Ασε, ξερω, με τα συγγενολογια ουτε εγω τα παω καλα :P Ειναι ο γερων σοφος παππουλης Μαρξ, και ο θειος Λενιν! (Βλεπε και γνωστο ανεκδοτο)

Πατερουλης ειναι μονο ενας:

(http://www.e-yliko.gr/Fyyl/Istoria/prosopawwarII/Stalin%20Joseph.jpg)

Επισης υπαρχει και ο παραστρατημενος ασωτος θειος, το απολωλος προβατο της οικογενειας, ο θειος Τροτσκυ, που οσο ζουσε ολο προβληματα εβγαζε στην οικογενεια, μεχρι που τελικα... τον συγχωρεσαμε (δηλαδη συγχωρεθηκε ;D )



Οσο για το σμηνια............ Απογοητευομαι διοτι φαινεται πως το nickname δεν ηταν τυχαιο........ Κριμα.......... Απο ανθρωπο που μελεταει τοσο παθιασμενα φιλοσοφια περιμενα διαφορετικη σταση  :(





edit: Sorry για τα offtopic...

what about tito!?

ixic_/kai liga liga gia ton trotski...

ps.: pantos o pateroulis itan poli simponetikos tipos....olous tous "sigxorese" ...

Αν δεν ξέρεις φίλε μη μιλάς... αν υπάρχουν και κάποιες τέτοιες παρατάξεις δε σημαίνει ότι η πλειοψηφία είναι έτσι. Πχ για την ΑΡΕΚ βάζω το χέρι μου στη φωτιά.

Αλιάκμωνα: Μερικές απο τις απόψεις που εκφράζω εδώ δεν είναι σώνει και καλά αυτές που ενστερνίζομαι, ούτε και τις ακολουθώ. Δεν μελετάω απλά Φιλοσοφία. Ενίοτε Φιλοσοφώ, και αυτό προυποθέτει την σφαιρική αντιμετώπιση των πραγμάτων, την α-πορία, και μια συνεχή αναζήτηση με λόγο και αντίλογο. Θα σε πάω κάπου αλλού: Το οτι δέχομαι πως το να διώχνεται κάποιος απο το Πανεπιστήμιο δεν είναι καθόλου σωστό ή το πως τα Πανεπιστήμια πρέπει να παραμείνουν αποκλειστικά δημόσια, διότι έχω κάποια επιχειρήματα, και αυτό αποτελεί για εμένα κάποια πραγματικότητα, δεν μου απαγορεύει να δεχθώ να ακούσω την άποψη κάποιου ο οποίος δεν είχε ποτέ καμία σχέση με τα Πανεπιστήμια αλλά πληρώνει φόρους γι'αυτά. Ξέρεις ποια είναι η πραγματικότητα γι'αυτόν? Μάλλον πως πληρώνει κάποιους κηφήνες. Εγώ είμαι σε κάποιο Τ.Ε.Ι. και κάνω μάθημα. Όοοολοι οι γύρω που δεν είχαν ποτε σχέση με αυτά μου λένε πως με πληρώνουνε για να κωλοβαράω, άσχετα με το αν εγώ είμαι απλά ωρομίσθιος και έχω ξεσκιστεί να βγάζω σημειώσεις, να εξασφαλίζω εποπτικά μέσα και γενικά τα 9 ευρώ που παίρνω τα δουλεύω σαν να ητανε 50! Για μένα υπάρχει μια πραγματικότητα δουλεμένη μέσω εμπειριών. Για εκείνους ισχύει μια άλλη πραγματικότητα πάλι μέσω έμπειρικών δεδομένων. Δεν υπάρχει οντολογική σύγκλιση μεταξύ των δύο απόψεων. Απλά δέχεσαι πως για κάποιους έτσι είναι η πραγματικότητα. Θα σου θυμίσω το παράδειγμα των τυφλών και του ελέφαντα. Άλλος έπιανε την προβοσκίδα και νόμιζε πως ο ελέφαντας είναι μακρόστενος σαν φίδι, άλλος το πόδι και έλεγε πως είναι σαν τοίχος, και άλλος την ουρά λέγοντας πως είναι μαλλιαρός. Γι' αυτούς αυτή ηταν η πραγματικότητα του καθενός, και είχαν και δίκιο! Φοβάμαι πως εσύ φίλτατε Αλιάκμωνα περιμένεις ένα σωστό δρόμο για όλους, μία σωστή άποψη για όλα, έναν τρόπο ζωής. Το πρώτο ίσως πράγμα που θα μάθεις μελετώντας Φιλοσοφία είναι πώς δεν υπάρχει μια και μοναδική άποψη. Αυτό, όσοι τόσο με επιτιμούν λέγοντας το κλασσικό "Λυπάμαι που ασχολείσαι και με την Φιλοσοφία", τουλάχιστον το αγνοούν. Ας καθήσουν λοιπόν να ξεσκονίσουν λίγο τις πρώτες σελίδες του σχολικού τους βιβλίου, πριν αρχίσουμε να μιλάμε. Φιλάκια!!!

Nessa: ναι βρε κορίτσι μου, εν τάξει! Υπάρχουν και δύο, τρείς, δέκα δώδεκα παρατάξεις που είναι απλά για το συμφέρον της κοινότητας. Είχες όμως σκεφτεί ένα τέτοιο σενάριο? εγώ ημούν πολύ αφελής περί όλων αυτών μέχρι που τα έζησα στο πετσί μου.

Υ.Γ. Πόσους είπαμε πως συγχώρεσε ο Πατερούλης στη Σιβηρία? 5.000.000??

Λαθος κανεις συναδελφε!!! Συμφωνα με εγκυρους υπολογισμους, ηταν περιπου 10.000.000.000.000... Και αυτοι μονο στη Ρωσια... Αν προσθεσεις και τα παιδακια που στην Κινα οι κομμουνιστες του Μαο τα εβραζαν για να κανουν λιπασμα, και μαλιστα σε ελαττωματικες χυτρες ταχυτητος κινεζικης κατασκευης, τοτε ξεπερναμε το τετρακισεκατομμυριο... Ή καλυτερα να χρησιμοποιουμε τις σωστες ταξεις μεγεθους: Δεν εχουμε απλα νεκρους, εχουμε teraνεκρους ;D

ΥΓ: Ποσα παιδακια "συγχωρει" το Κεφαλαιο, που εχεις την εντυπωση πως εκπροσωπεις, καθε μερα απο πεινα, αρρωστιες, καιρικες συνθηκες στον τριτο κοσμο? Αλλα ποσα μενουν αναπηρα απο τις βομβες των ιμπεριαλιστων? Καλη η κριτικη στο Σταλιν, κι εγω μαζι σου (περισσοτερο απ' οσο φανταζεσαι) αλλα ας ξεκινησει ο καθενας απο τα δικα του απλυτα ;)
Εκτος αν τα διδαγματα σου για την υποκειμενικοτητα της αληθειας (και οχι της πραγματικοτητας) σταματουν στην αφομοιωση των μικροαστικων ιδεολογηματων (δες αντιστοιχο topic στον πινακα περι Πολτικης)

Αρκετα το πηδηξαμε το topic, δε νομιζεις?

Επισης, κατι που θα επρεπε να ξερεις, ειναι πως οι πραξεις ενος ανθρωπου και ο αντικτυπος τους, δεν εχει σχεση ουτε με το κινητρο, ουτε με το χαρακτηρα και το ηθος του ανθρωπου...

Σε παλιοτερο topic αναφερθηκε πως ο Μακρυγιαννης ηταν απατεωνας και αρχαιοκαπηλος, δε νομιζω να υποστηριζεις πως αυτο μειωνει την προσφορα του και τη σημασια αυτης στην επανασταση του '21 ;)


Θεμα προσβολης δεν τιθεται...
Παντως, δυσκολευομαι να καταλαβω τι διαφορα εχει η παραθεση των τσιτατων του Ριζοσπαστη, απο τα κατεβατα βιβλιογραφιας φιλοσοφων και μη....

Αντικειμενικη αληθεια υπαρχει, συναδελφε, η ερμηνεια της ειναι που ποικιλλει ;) Αν αφησεις ενα μηλο λιγα μετρα πανω απο το εδαφος, θα πεσει προς τα κατω... Αυτο που αλλαζει ειναι η ερμηνεια που δινεις (που παρεμπιπτοντως, καί εδω υπαρχει αντικειμενικη αληθεια) και οι ορισμοι (τι ειναι εδαφος? τι ειναι μηλο? τι ειναι πεφτω? τι ειναι κατω? - ακομα κι εδω μπορεις να βρεις αντικειμενικοτητα, αν μεινεις προσκολλημενος αυστηρα στην αμεση αντιληψη του ανθρωπου και οχι στο... n-διαστατο συμπαν ;) )


"Πολλοι φιλοσοφοι ερμηνευσαν τον κοσμο, με πολλους τροπους. Ο δικος μας σκοπος ειναι να τον αλλαξουμε"
Καρλ Μαρξ ;D

Σιχάθηκα τον εαυτό μου να σας βλέπω να φιλοσοφείτε.Δεν αντέχω άλλο.Γιατί αναφέρεστε μόνιμα σε ιστορικά πρόσωπα???Γιατί πρέπει να χρησιμοποιείται λόγια τρίτων για να τεκμηριώσετε την άποψη σας???Προσπαθούν να περάσουν αυτή τη στιγμή ένα σύνολο μέτρων για τα πανεπιστήμια,για να αλλάξουν ντεμέκ την κατάσταση.Νομίζω ότι πρέπει να συζητήσουμε πάνω στη βάση αυτή.Χιλιάδες φορές έχω σκεφτεί αν μπορεί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο σ'αυτήν τη χώρα τουλάχιστον στον τομέα της εκπαίδευσης.Δεν ξέρω πια...Οποιοδήποτε μέτρο είναι δίκοπο μαχαίρι.

 Ώρες ωρες ρε Αλιάκμονα θαυμάζω την όρεξη και την υπομονή σου πάνω από όλα να συζητάς με κάθε πικραμένο μεγαλο-ιδεάτη της φανφάρας....

είναι φανερό ότι ο τύπος είναι ο κλασσικός γιάπης που κατάφερε να αποκτήσει τη θεσούλα του μεσα στο σύστημα(ή έτσι νομίζει τουλάχιστον) :)

αυτό φούσκωσε τα π@π@ρια του τα οποία τον εμποδίζουν να δει παραπερα....

τα λέω αυτά γιατί αυτή είναι η κυρίαρχη νοοτροπία σήμερα στην κοινωνία και πολύ περισσότερο στη νεολαία-------------------------------------------------------------------------

παλια κάποιοι πάσχιζαν να σε πείσουν να ψηφίσεις ένα κόμμα.........

σήμερα πασχίζουν να σε κάνουν απλως να ενδιαφερθείς για τα κοινά..........

να αποκτήσεις μια στοιχειώδη πολιτική άποψη

όποιος κατάλαβε κατάλαβε

αλήθεια αν ο καθένας ρωτήσει τους γνωστούς του στη σχολή αν θα πήγαινε να ψηφίσει στις βουλευτικές αν δε ήταν υποχρεωτικό,

 νομίζω τα αποτελέσματα θα ήταν απογοητευτικότατα....(πόσο μάλλον να διαμαρτυρηθεί και να απαιτήσει κάτι)

(το ξεσκίσαμε το  τόπικ)

Ρε βγηκαμε ΟΦ ΤΟΠΙΚ!!

Καλά, όντως το πηδήξαμε λίιιγο το τόπικ ;), άλλα κουβέντα να γίνεται, ρε αδερφέ! Ο δικός μου ορισμός για το κεφάλαιο υπάρχει στα προηγούμενα. Δεν εκπροσωπώ το κεφάλαιο της Κόκα Κόλα, ούτε συμβαδίζω με αυτό φίλε Τάκη κεφάλαιο μου είναι οι γνώσεις μου, τα χέρια μου, η υγεία μου, καθώς και κάποια εργαλεία που μπορεί να κατέχω. Τα π@π@ρια μου είναι μια χαρά στην θέση τους, κάνουν άψογα την δουλειά τους έως τώρα και σε χαιρετούν :)! Αν ήμουν μέρος του συστήματος, τώρα θα ήμουνα σε καμία ΔΕΚΟ και θα ξυνόμουνα απο το πρωί ως το βράδυ. Πολιτική είναι και το να είσαι αντι-πολιτικός. Είμαι κόντρα σε όλους αυτούς που ενώ θα έπρεπε να φέρνουν τον κόσμο τούμπα, μιλάν απλά για διεκδικήσεις, αποδεχόμενοι de facto πως αυτοί είναι οι "κάτω" και οι άλλοι είναι οι "πάνω" απο τους οποίους απλά "ζητάμε", έστω και με έντονο ύφος. Όοοοοχι φίλε μου, εγώ δεν είμαι ο "κάτω" να παίζω με την λογική του Χότζα. Να μου δίνουν λίγα, να πηγαίνουν κι αυτά να μου τα πάρουνε, στο τέλος να συζητάμε και να είμαι ευχαριστημένος που τελικά διατήρησα αυτά τα λίγα κεκτημένα που είχα και πήρα και ένα ψίχουλο παραπάνω. Προτιμώ να μην παίζω σε τέτοια γήπεδα. Θα πήγαινα να ψηφίσω στις εκλογές μόνο αν υπήρχε ένα κόμμα το οποίο θα το αποτελούσαν οι πραγματικά εργαζόμενοι αυτού του τόπου. Απο τον μικροεπαγγελματία που του ρουφάει το αίμα η εφορία, μέχρι τον εργάτη που δεν έχει στον ήλιο μοίρα.

Wayward, ούτε κι εγώ ξέρω τι μέλλει γενέσθαι με αυτό το νομοσχέδιο. Σίγουρα τόσα χρόνια μέσα στα Πανεπιστήμια έχει στηθεί ένα μεγάλο παιχνίδι και συμφέροντα τα οποία κανείς δεν μπορεί να ξεριζώσει χωρίς κόστος. Τώρα, το τι είναι καλό και τι όχι, και πάλι αυτό είναι πολύ σχετικό. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω το νομοσχέδιο στο συνολό του. Εμένα απο όλο αυτό, εργαλειακά καθαρά με ενδιαφέρει η αναγνώριση του Διπλώματος ως Master. Σε άλλα σημεία, με "χαλάει' :(, αφου με τις υποχρεώσεις που έχω μάλλον για "αιώνιος" το πήγαινα, αλλά σκέφτομαι τα πράγματα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πέρα απο μένα και δεν έχω καταλήξει ακόμη.

Αλιάκμωνα: Γουστάρω απίστευτα να μιλάω μαζί σου. Πρώτ'απ'όλα. Μην ξαναπώ ποίο κεφάλαιο εκπροσωπώ. Εκπροσωπώ το δικό μου (μας) κεφάλαιο. Αυτούς που δουλεύουν σήμερα για να φέρουν λεφτάκια στα δημόσια ταμεία, για να τα φάνε κάποια παλλικάρια που ξύνονται σε τίποτα ΔΕΚΟ, σε τίποτα υπουργεία κλπ. Σε αυτούς που ανοίγουν δουλειές με τους "έξω" ξεκολλώντας τους 2-3 δολλαριάκια που αλλιώς θα γίνονταν όπλα. Σε αυτούς που δουλεύουν για να πάρει η "μικρή" ελληνική εταιρία δουλειές που θα έπαιρναν πολυεθνικές παντού ανά τον κόσμο, και τώρα τις "τσούζει" που τους παίρνουμε την μπουκιά μέσα από το στόμα. Και, πίστεψε με, ξέρω πολλούς τέτοιους που ούτε καν υποψιάζεσαι τι κάνουν και πόσο μετράνε ανά τον κόσμο. Ο νονός της αδερφής μου έχει το 1ο, άντε 2ο περιοδικό στον κόσμο σε σχέση με την αντιμετώπιση του καρκίνου. Θα μπορούσε να το εκδίδει στην Βουλγαρία και να πληρώνει 80% λιγότερα για την έκδοση. Αυτός όμως το εκδίδει εδώ ενσυνείδητα δίνοντας δουλειά σε Έλληνες (και ξένους) και, κυρίως για να διαβάζει ο Αμερικάνος  στο Memorial πως το περιοδικό είναι Published in Greece και να "τσαντίζεται"  >:( που μας τα σκάει κανονικότατα και μας κάνει "μάγκες". Γιατί αυτό καταλαβαίνει. Την γλώσσα του χρήματος. Δεν είμαστε η C**a C**a, δεν αναγκάζουμε κανέναν με το στανιό να δουλέψει για εμάς, δεν κλείνουμε τις επιχειρήσεις μας να πάμε "έξω" εκβιάζοντας τον κόσμο. Ο υπάλληλος που εγώ μπορεί να απασχολώ, θα πάρει δώρο και θα κάνει Χριστούγεννα. Εγώ πήρα επιταγή όμως, και δεν έκανα. Πλήρωσα τον υπάλληλο, του ευχήθηκα καλά Χριστούγεννα, και έκατσα στ'αυγά μου, περιμένοντας να περασουν τρείς μήνες να ρευστοποιηθεί η επιταγή και να κάνω ετεροχρονισμένα Χριστούγεννα. Και μήν νομίζεις πως τα κέρδη μου, το μεροκαματό μου είναι πολλαπλάσιο απο του υπαλλήλου μου. έχω την πλήρη ευθύνη και για αυτόν, και για όλα και το μεροκαματό μου ειναι περίπου 40-50% πάνω απο αυτόν, με προτεραιότητα να πληρωθεί αυτός πάντα πριν από μένα, να του καλύψω τα εργαλεία που θα φθαρούν, ακόμα και τα "έξοδα παραστάσεως" που έχεις όταν πάς να κλείσεις μια δουλίτσα σε ένα εστιατόριο και πολλά πολλά άλλα. Σκέψου πώς κάθε μέρα ξεκινάω με 150-200 ευρώ χρέη, και κάθε βράδυ πρέπει να έχω βγάλει και κάτι, απο τα οποία πολλά πάνε στην πάντα για να πληρωθεί ο υπάλληλος σε μια στραβή που δεν θα έχει βγεί τίποτα για μέρες. Φίλος μου Πολιτικός Μηχανικός για πολλά χρόνια την έβγαζε με 300 ευρώ τον μήνα, με μια εταιρία χρεωμένη πάνω του, με τον ένα και μόνο υπάλληλο που είχε να παίρνει περισσότερα απο αυτόν που ήταν "το αφεντικό". Μέχρι που κάποα στιγμή ένιωσε αδιαθεσία, έκατσε σε ένα παγκάκι...κι ευτυχώς που κάποιος πέρναγε και ειδοποίησε το 166.

Τώρα επι του ζητήματος της αλήθειας. Δεν μίλησα για αλήθεια, αλλά για πραγματικότητα. Το αν υπάρχει αλήθεια ακόμα ερευνάται. Είναι ζήτημα οντολογικό και γνωσιολογικό. Για την πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι αυτό που ο καθένας μας βιιώνει, με μια εμπειριστική προσέγγιση. Ο κόσμος έχει χρώματα κι αυτό είναι (?) αλήθεια. Για έναν εκ γενετής τυφλό όμως, δεν υπάρχει κόκκινο ή άλλο χρώμα, κι αυτό είναι η πραγματικότητα γι' αυτόν. Αυτό βιώνει. Άλλωστε, για να υπάρχεις, πρέπει να είσαι παρατηρήσιμος, κατά την εμπειριστική άποψη. Επίσης, επειδή τα παρατηρησιακά δεδομένα γίνονται αντιληπτά διαμέσω των αισθητηρίων οργάνων του καθενός. Θα μπορούσαμε να πούμε, κι ας ακουστεί λίγο παράδοξο πως ο καθένας μάς ζεί στον δικό του κόσμο :D, αφού κανένας δεν μπορεί να αντιληφθεί τα πράγματα ακριβώς όπως ο άλλος. Άρα, και η πραγματικότητα που εγώ βιώνω όταν σου λέω πως ζεσταίνομαι, μπορεί να είναι αντίθετη με την δική σου που μου λές πως κάνει ψύχρα. Πού εμπεριέχεται εδώ η αλήθεια :-\?

Για τον Γαλιλαίο, θίξαμε ένα μεγάλο ζήτημα το οποίο ονομάζεται "κοινωνική κατασκευασιοκρατία" μαζί με ένα άλλο τεχνικό ζήτημα το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε πως ονομάζεται "επιστημονική ρητορεία". Θα παραθέσω εδώ ένα ενδιαφέρον γράμμα το οποίο έγραψε ο Γαλιλαίος σε μια Ευγενή (Δούκισσα Χριστίνα των Μεδίκων - Di Medici) απο την οποία προσδοκούσε κάποια βοήθεια, και αν θές πλέον θα κλείσουμε όλο αυτό το ευχάριστο κομμάτι διαλόγου με όλους σας, για να περάσουμε σε ανταλλαγή απόψεων μέσω ΡΜ ή ενός νέου topic το οποίο αν θές δημιουργείς και με προ(σ)καλείς 8)!

Παρατίθεται η επιστολή του Γαλιλαίου στην Δούκισσα Χριστίνα.

 ^shout^ ^shout^ ^shout^

Ο δικος σου ορισμος "του κεφαλαιου" ειναι ο ορισμος του εργατη ρεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!

 ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ, ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ!!! (Αν πιστευεις)  ^beg^

Παω αν ριξω λιγο νερο στα μουτρα μου να συνελθω απο αυτο που διαβασα, και μετα θα διαβασω το υπολοιπο..........

Ηρέμησε, και μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ότι εισπράττεις επειδή προκαλείς. ;D

Με όλα τα βιβλιογραφικά σου πάντως, μπορείς να φανείς εξαιρετικά χρήσιμος ανεβάζοντας ό,τι έχεις από φιλοσοφία, ιστορία της επιστήμης και επιστημολογία σε ηλεκτρονική μορφή εδώ:
http://faedrion.ee.auth.gr/alexandreia/alexandreia.php (http://faedrion.ee.auth.gr/alexandreia/alexandreia.php)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ  ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΟΡΙΣΜΟΣ

 

  Τα  διάφορα  οικονομικά  μέσα , που  χρειάζεται  ο  άνθρωπος , για  να  φτιάξει  αγαθά , τα  οποία  να  ικανοποιούν  τις  ανάγκες  του , λέγονται  συντελεστές  παραγωγής . Αυτοί  με  τον  κατάλληλο  συνδυασμό  συντελούν  έμμεσα (μηχανήματα , εργασία)  ή  άμεσα (πρώτες  ύλες)  στην  παραγωγή  των  απαραίτητων  αγαθών .

   Σύμφωνα  με  την  οικονομική  θεωρία  οι  συντελεστές  παραγωγής  είναι  τέσσερις : η εργασία , η  φύση , το  κεφάλαιο  και  ο  επιχειρηματίας . Όμως  κατά  τον  Μαρξ  οι  συντελεστές  παραγωγής  είναι  μόνο  δύο : η εργασία  και  η  φύση . Διότι , το  κεφάλαιο  αποτελεί  συσσώρευση  φύσης  και  εργασίας  σε  προηγούμενο  στάδιο  της  παραγωγικής  διαδικασίας .

 

   Οι  τέσσερις  συντελεστές  παραγωγής  διαχωρίζονται  σε  πρωτογενείς  και  δευτερογενείς . Πρωτογενείς  συντελεστές  είναι  η  εργασία  και  η  φύση , διότι  δεν  είναι  δυνατόν  να  παραχθούν . Αντίθετα  το  κεφάλαιο , το  οποίο  απαιτεί  φύση  και  εργασία  για  να  παραχθεί , λέγεται  δευτερογενής  συντελεστής . Ο επιχειρηματίας  αποτελεί  έναν  ανεξάρτητο  συντελεστή  παραγωγής , που  θεωρείται  απαραίτητος  στην  σύγχρονη  οργανωμένη  μορφή  της  οικονομίας .

   Λίγα  λόγια  για  τον  κάθε  συντελεστή  παραγωγής  ξεχωριστά .

 

 α)Φύση

  Η  φύση  αναφέρεται  στα  αγαθά  και  κάθε  λογής  εκμετάλλευση , που  παρέχονται  από  τη γη , το  υπέδαφος , τα  δάση , τη  θάλασσα . Βέβαια  η  φύση  μας  παρέχει  και  άλλα  στοιχεία , που  είναι  πολύ  σημαντικά  στην  παραγωγή  αγαθών , αλλά  επειδή  δεν  είναι  οικονομικά  δεν  υπολογίζονται  στους  παραγωγικούς  συντελεστές . Στην  πολιτική  οικονομία  η  αμοιβή  του  εδάφους  ως  συντελεστή  παραγωγής  λέγεται  έγγειος  πρόσοδος .   

 

β)Εργασία

 Η  εργασία  περιλαμβάνει  όλες  τις  φυσικές  και  πνευματικές  υπηρεσίες , που  παρέχονται  από  τον  άνθρωπο  στην  παραγωγική  διαδικασία  για  την  παραγωγή  των  αγαθών . Κατά  συνέπεια  όταν  μιλάμε  για  τον  συντελεστή  παραγωγής  εργασία  εννοούμε  κάθε  μορφής  εργασία  από  την  πιο  απλή  μορφή (χειρωνακτική εργασία) ως  την  πιο  πολύπλοκη (εργασία ατομικού επιστήμονα) . Στην  πολιτική  οικονομία  η  αμοιβή  της  εργασίας  λέγεται  μισθός .

 

 

γ)Κεφάλαιο

  Όταν  μιλάμε  για  το  κεφάλαιο  ως  συντελεστή  παραγωγής , εννοούμε  το  υλικό  κεφάλαιο  και  όχι  το  χρηματικό . Το  υλικό  κεφάλαιο  αποτελείται  από  διαρκή  αγαθά (μηχανήματα , εργαλεία , μεταφορικά μέσα) που  χρησιμοποιούνται  στην  παραγωγική  διαδικασία  για  την  παραγωγή  άλλων  αγαθών . Η  σημασία  του  στην  παραγωγική  διαδικασία  είναι  πολύ  σημαντική  διότι  αυξάνει  την  παραγωγικότητα , αφού  με  την  ίδια  ποσότητα  εργασίας παράγονται  περισσότερα  αγαθά . Η  αμοιβή  του  κεφαλαίου  στην  πολιτική  οικονομία  λέγεται  τόκος .

 

 

δ) Επιχειρηματίας

   Η  συμβολή  του  επιχειρηματία  είναι  πολύ  σημαντική  στη  σύγχρονη  οργανωμένη  και  πολύπλοκη  μορφή  της  οικονομίας , διότι  αυτός  αναλαμβάνει  την  οργάνωση  και  τον  συντονισμό  των  παραγωγικών  μέσων  για  την  παραγωγή  των  αγαθών  με  σκοπό  το  κέρδος .  To   επιχειρηματικό αποτέλεσμα βασίζεται στις αποφάσεις και τις  προβλέψεις  του  επιχειρηματία , έτσι  το  αποτέλεσμα  άλλοτε  είναι  κερδοφόρο  και  άλλοτε  προκαλεί  ζημία . Γι’ αυτό  στις  επιχειρηματικές  αποφάσεις  υπάρχει  πάντοτε  ο  λεγόμενος  επιχειρηματικός  κίνδυνος . Η  ικανότητα να  είναι  κάποιος  επιχειρηματίας  είναι  ένα  είδος  εργασίας , που  δεν  αποκτιέται  με  εκπαίδευση . Είναι  μια  έμφυτη  ικανότητα , η  οποία  μπορεί  να  βελτιωθεί  με  τη  μόρφωση  ή  την  εμπειρία  και  την  εξειδίκευση . Η  αμοιβή  του  συντελεστή  επιχειρηματίας  είναι  το  κέρδος .


ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ. ΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΤΕ ΕΤΣΙ, ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ. ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ISIS ΕΙΝΑΙ "ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ" ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ "ΚΑΤΕΒΟΥΝ' ΕΦ'ΟΣΟΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ.

Και για να γίνω ακόμη πιο κατανοητός (για Αγγλομαθείς)

Broadening the definition of capital
Traditional economic theory generally viewed capital as physical items, such as tools, buildings and vehicles that are used in the production process. Other economists have focused on broader forms of capital. For example, investment in skills and education can be viewed as building up human capital.

Some theories use the terms intellectual capital or knowledge capital which lead to certain questions and controversies discussed in those articles.

In general, intellectual capital is that which produces new " intellectual property rights", and that in turn is "whatever one can get paid royalties for". Further, one can create intellectual property rights simply by taking someone else's ideas and then patenting them. So intellectual capital need not be used.

Classifications of capital that have been used in various economic theories include:

Financial capital which represents obligations, and is liquidated as money for trade, and owned by legal entities. It is in the form of capital assets, traded in financial markets. Its market value is not based on the historical accumulation of money invested but on the perception by the market of its expected revenues and of the risk entailed.
Natural capital which is inherent in ecologies and protected by communities to support life, e.g. a river which provides farms with water.
Infrastructural capital is non-natural support systems (e.g. clothing, shelter, roads, PCs) that minimize need for new social trust, instruction, and natural resources. (Almost all of this is manufactured, leading to the older term manufactured capital, but some arises from interactions with natural capital, and so it makes more sense to describe it in terms of its appreciation/depreciation process, rather than its origin: much of natural capital grows back, infrastructural capital must be built and installed.)
Human capital, arising from investment in skills and education. Human development theory recognizes it as being composed of clear and distinctive social, imitative and creative elements:
Social capital is the value of trusting relationships between individuals in an economy.
Individual capital which is inherent in persons, protected by societies, and trades labor for trust or money . Close parallel concepts are 'talent', 'ingenuity', 'leadership', 'trained bodies', or 'innate skills' that cannot reliably be reproduced by using any combination of any of the others above. In traditional economic analysis individual capital is more usually called labor.
Although it is still possible to calculate the macro economic idea of "human capital" as payments (like salary), it is rarely or not used when discussing the process of planning investment: for this it is broken down into the more specific styles, which are distinct when one considers the means of identifying them, investing in, and exploiting them. The term "human capital" may thus do more harm than good.

In part as a result, separate literatures have developed to describe both natural capital and social capital. Such terms reflect a wide consensus that nature and society both function in such a similar manner as traditional industrial infrastructural capital, that it is entirely appropriate to refer to them as different types of capital in themselves. In particular, they can be used in the production of other goods, are not used up immediately in the process of production, and can be enhanced (if not created) by human effort.

There is also a literature of intellectual capital and intellectual property law. However, this increasingly distinguishes means of capital investment, and collection of potential rewards for patent, copyright (creative or individual capital), and trademark (social trust or social capital) instruments.


Εσείς για πoιό απο όλα τα Κεφάλαια μιλάτε?? (Απο την Αγγλική Wikipedia).

Κι η Αλεξάνδρεια ... κλειδωμένη είναι   ;D
Προσπάθησε λίγο να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάμε και κυρίως πού μπορείς να φανείς χρήσιμος.

Επιχειρώ= Βάζω το χέρι μου επάνω.. = Βάζω χέρι = Κωλοπιάνω δηλαδή  :D
Το κωλόπιασμα ως βασικός συντελεστής της παραγωγής! ^superconfused^

Μετά τους φοβερούς και κυρίως 'πολιτικά ορθούς' ορισμούς που έστειλες έγινα σκόνη, και παραιτούμαι από κάθε παραπέρα προσπάθεια. ^hello^
Η Βικιπέντια με αποτέλειωσε! Καληνύχτα.

Τον συγκεκριμένο ορισμό για το επιχειρώ δεν τον έχω δεί κάπου. Έξυπνο. Βέβαια, έχω ακούσει κάτι αντίστοιχο, πως στην Ελλάδα για να πάει κανείς μπροστά, κάποιος πρέπει να... τον σπρώξει απο πίσω (ελπίζω να μην αληθεύει!). Αυτό που λέω για το ISIS είναι πως για να κατεβάσω κάτι πρέπει να δώσω κωδικό κλπ κλπ και απαγορεύεται η ελεύθερη διακινησή του μέσω του διαδικτύου. Για οποιαδήποτε επιστημολογική συζήτηση, είμαι εδώ, με δύο προϋποθέσεις: Πως θα μιλήσουμε για Φιλοσοφία της Επιστήμης και όχι για Φιλολογία της Επιστήμης, και πως δεν θα μπλέξουμε τίποτα Θεολογικές και Θρησκευτικές εικασίες. Έχω βαρεθεί να ακούω πως ο Νεύτωνας έκανε ο,τι έκανε επειδή ήτανε Διαμαρτυρόμενος και πως οι Καθολικοί με τους Ιησουίτες έκαναν αυτό ή το άλλο στην Επιστήμη γιατί  δεν πίστευαν στον αληθινό Θεό...

Στην Ευρωπη, ειδικα την νοτια (Γαλλια, Ισπανια, Ιταλια, Ελλας) ειναι πολυ συνηθισμενος ο τυπος του ξερολα εχω-βρει-ολες-τις-λυσεις-για-τα-προβληματα-του-κοσμου-και-παλι-εχω-χρονο-για-να-πινω-καφε.

Στην Ισπανια εχουν ενα πιο ευκολο ονομα, τους λενε παμφλεταριους, δηλαδη εκεινα τα ατομα που μοιραζουν φυλλαδια ολη την ωρα (γνωστη φιγουρα και στα ελληνικα πανεπιστημια), κρεμανε πανώ, αμπελοφιλοσοφουν με τις ωρες για να εντυπωσιασουν καμμια αθωα κοπελιτσα (ή τουμπαλιν) και διαδηλωνουν σχεδον πάντα εναντια σε κατι (ιδιαιτερα αρνητικοι ανθρωποι θα ελεγα). Παντα θαυμαζα και αναρωτιομουν που βρηκε χρονο να διαβασει και να σκεφτει για τοσα πολλα θεματα ο παμφλεταριος.

Γιατι αν ρωτησεις επιστημονες ειδικους για αυτα τα θεματα (οικονομολογους, ειδικους επι της αναπτυξης, βιολογους, το καθε τι) τους βλεπεις, παρα τα χρονια συστηματικης ενασχολησης να εχουν μια ταπεινοτητα. Δεν ξερουμε τα παντα αλλα προσπαθουμε να μαθουμε και να κανουμε τον κοσμο πιο σοφο και πιο ωραιο.

Βεβαια ενα τετοιο εμπειρο πλην μετρημενο ατομο ειναι καταδικασμενο να χασει οταν συζηταει με εναν παμφλεταριο, γιατι η σιγουρια για αυτα που λες ειναι πιο σημαντικη απο το να λες την αληθεια. Χαρακτηριστικος διαλογος:

-Ρε συ Τακη, δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι αληθεια αυτο που λες. Εδω τοσοι επιστημονες διαφωνουν...

- ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΡΕ? ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ?

- Μα εγω το εψαξα πολυ και συγγνωμη δεν εχω πειστει ακομα, οτι φταιει ο Χ για ολα τα δεινα του κοσμου...

- ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΡΕ! ΕΙΣΑΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ, ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΦΕΡΕΦΩΝΟ, ΚΑΘΑΡΜΑ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΗΣ, ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΞΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΞΥΛΟ ΑΠΕΛΕΚΗΤΟ!

- Καλα συγγνωμη Τακη ισως και ναχεις δικιο...


Αν το ψαξουμε νομιζω υπαρχει παντα ενα κοινο χαρακτηριστικο σε αυτες τις φιγουρες. Ο παμφλεταριος εχει ανησυχιες. Βλεπει τον κοσμο γυρω του και αναρωτιεται... αλλα μετα βαριεται και παει για καφε. .Παρολαυτα ειναι σιγουρος οτι ξερει τα παντα και τσαντιζεται αν καποιος διαφωνει

Αν θελετε μια επιφανειακα καλη ζωη, γινετε παμφλεταριοι. Μακαριος οποιος εγινε παμφλεταριος, ζει μια ελαφρια ζωη χωρις διληματα, χωρις πολλες δυσκολες επιλογες και με... αρκετους καφεδες. Ο κοσμος ειναι ασπρομαυρος και ο παμφλεταριος ηθικα καθησυχασμενος.

Αν θελετε απτην αλλη να βοηθησετε καποιον πραγματικα και να ερευνησετε κατι βαθια, πεταξτε στα σκουπιδια τα φυλλαδια, τα πανώ και τις μολοτωφ και αρχιστε να διαβαζετε και να δουλευετε. Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει ενας αλλος (ονειρωδης) κοσμος οπου θα βρουμε τις λυσεις δια επιφοιτησης, δεν υπαρχει δυστυχως δωρεαν γευμα...
http://e-roosters.blogspot.com/2005/05/blog-post_10.html (http://e-roosters.blogspot.com/2005/05/blog-post_10.html)

Καλά ρε μπαμπά, καλά ρε μαμά δεν σας είπα να κάθεστε στο σπίτι, να βλέπετε τηλεόραση, να πίνετε τσάι και να μην ανακατώνεστε με τις παρέες μου; >:(
Πού στο καλό ανακαλύψατε το διαδίκτυο και με κάνετε ξεφτίλα στους φίλους μου!! :o

Ο "παμφλεταριος" ειναι ομολογουμενως ιδιαιτερα διασκεδαστικος ορος, θα ηθελα μαλιστα να ψαξω να βρω και την ετυμολογια...

Το θεμα ειναι............ Αντε, καταδικαζουμε μια συμπεριφορα, μια νοοτροπια που για τον Α ή Β λογο δεν μας αρεσει...... Τι εχουμε ομως να αντιπροτεινουμε?

Μηπως κατι σαν αυτο?


Η αναφορα στον αρχικο συντακτη της φρασης παραλειπεται σκοπιμα... Στοχος ειναι να επεξεργαστουμε το νοημα της........... (Περιμενω σχολιο για την KGB ;D )

Οι κλασσικοι του μαρξισμου, πολλα χρονια πριν γεννηθει ο εξυπνακιας του blog, εγραψαν για τον "μικροαστο", χαρακτηριστικη ιδιοτητα του οποιου θα μπορουσαμε να πουμε πως σημερα ειναι η αναζητηση των αληθειων της ζωης σε αστεια, διασκεδαστικα κειμενακια στα διαφορα blogs και οχι σε σοβαρα επιστημονικα και πολιτικα βιβλια...

Ο παμφλεταριος λοιπον, πιστευει οτι η ζωη του δεν αποτελειται μονο απο το μικροκοσμο του. Ειναι ανθρωπος που, εκτος απο την επιστημη του, θελει να ξερει οσα περισσοτερα μπορει για τον κοσμο, θελει να ξερει οσα περισσοτερα μπορει για την επιστημονικη προοδο, για την ιστορια, θελ^
9;ι να ενημερωνεται, θελει ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ! Θελει να παρει τη ζωη του στα χερια του, κι οχι να αρκεστει στη μελετη μερικων ολοκληρωματων, αφηνοντας σε αλλους πιο "σοφους" να καθοριζουν την ποιοτητα του φαγητου που θα φαει, του αερα που θα αναπνευσει!

Προχθες μαλωσα με μια θεια μου σχετικα με τους πυλωνες υψηλης τασης. Σωνει και καλα ηθελε να με πεισει οτι "προκαλουν λευχαιμια". Ματαια προσπαθουσα για αρκετη ωρα να της εξηγησω οτι ακομα μελεταται το θεμα και οτι τα μεχρι τωρα αποτελεσματα δεν δειχνουν κατι τετοιο...... Αγυριστο κεφαλι. Τι ξερω εγω? Τι ξερουν οι καθηγητες? Τι ξερει η ακαδημαϊκη κοινοτητα? Αφου το λεει η θεια μου, ετσι θα 'ναι...
Διοτι η θεια μου δεν ειναι παμφλεταρια... Οταν καμια φορα της πεταω κανενα τσιτατο απο αυτα που εμαθα τα τελευταια χρονια, με κοιταει στραβα και κατα βαθος σκεφτεται να φερει κανεναν παπα να με διαβασει (ο παππους μου και πατερας της, πιστευει ακομα πως ο κομμουνισμος ειναι "του διαβολου" και πως οι κομμουνιστες "γλιτωνουν" με νηστεια και προσευχη ;D )
Διοτι η θεια μου δεν ηταν ποτε της παμφλεταρια... Οταν τολμω να πω μια αποψη διαφορετικη απο τη δικη της με καποια αναφορα σε καποιον κλασσικο, η απαντηση της ειναι "τι μαλακιες ειναι αυτες" (δεν τις διαβασε και ποτε της)
Διοτι η θεια μου δεν εμαθε να σκεφτεται σαν παμφλεταρια... Ακομα και για την επιστημη μου οταν της μιλαω, και τις λεω ας πουμε ποσο καλη πηγη πληροφοριων ειναι το ιντερνετ, ποσα θαυμαστα πραγματα μπορουν να γινουν, μου απανταει "προσεχε τα αυτα, τοσα γινονται, ναρκωτικα, απαγωγες, παιδεραστες :???:  )
Ή ακομα κι αν της μιλησω για μη επιστημονικο αντικειμενο, οπως π.χ. για το δυσοιωνο επαγγελματικο μου μελ&
#955;ον, οτι δεν ειναι οπως τα νομιζει τα πραγματα και οτι οι αμοιβες των μηχανικων ειναι της φτωχειας, απανταει σε αυστηρο τονο "Χαζομαρες! Εισαι στην καλυτερη σχολη! Ολοι οι αποφοιτοι εχουν χεστει στο ταληρο! Θα δεις που με το που θα βγεις θα σε παρακαλανε!"

Αλλα ειπαμε, η θεια μου δεν ηταν ποτε της παμφλεταρια για να εχει γνωμη για θεματα περαν της δουλειας της............

Παιρνω την τελευταια σου φραση.
Διεγραψα ενα μικρο κομματι και κρατησα το ακριβως απο κατω, με το οποιο ταυτιζομαι απολυτα:


Ταυτιζομαι και προσυπογραφω!
Δουλεια, λοιπον, και μελετη!
Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει παραδεισος, δεν υπαρχουν αγια πνευματα! Υπαρχει μονο δουλεια!

Ο κοσμος δεν αλλαζει απο ανθρωπους που κοιτανε μονο τη δουλιτσα τους, στο μικροκοσμο του κλουβιου τους. Δεν αλλαζει απο ανθρωπους που περιμενουν απο καποιους "σοφους" να καθορισουν τη ζωη τους...

Η πυρηνικη συντηξη, η χαρτογραφηση του ανθρωπινου γονιδιωματος, η προσεδαφιση στον Αρη (προσαρωση? ;D ) δεν ειναι πραγματα που μπορουν να γινουν απο τον καθενα... Χρειαζεται μια μακρα πορεια μελετης, καταρτισης, πειραματισμων, πολλα χρονια δουλειας και μελετης.
Σαφως και δεν γινεται ενας ανθρωπος να τα ξερει ολα. Αυτο που γινεται ομως, ή μαλλον που πρεπει να γινεται, ειναι να μπορει ο καθενας να τα αξιολογησει ολα αυτα, να εχει μια αποψη για το τι επιφερουν στ
η ζωη του, να ξερει ποιος ειναι και πού βρισκεται, και πώς ολα αυτα βοηθουν στην οργανωση της ζωης του ;)

Αλλωστε, αυτη ειναι η κοινωνια που ονειρευονται οι παμφλεταριοι, και γι' αυτην αγωνιζονται, ασχετα αν μερικοι κανουν καποια στρατηγικα λαθη, ή αν "δεν καταλαβαν ποτε τι πηγαινε να πει η λεξη υπεραξια" (απο το γνωστο Κατσιμιχειο ασμα ;) )
Η κοινωνια οπου ακομα και ο ανειδικευτος εργατης, η μαγειρισσα, ο οδοκαθαριστης, ο διευθυντης και ο δασκαλος, θα μπορουν να εχουν γνωμες ισης βαρυτητας για τις ζωες τους ;)




Συνεπως, χιλιες φορες προτιμοτερο να εισαι παμφλεταριος, ή καλυτερα να το κανω "παμφλερταριος", δηλαδη να φλερταρεις με τα παντα, παρα κλεισμενος σε ενα μιζερο κλουβι, και να φοβασαι να εχεις αποψη για οτιδηποτε αλλο εκτος απο ολοκληρωματα, κεραιες και Η/Μ ακτινοβολια!

 :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)

 ΠΑΜΦΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

 :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)

Thanx sminia, ηθελα να το βαλω αλλα το ξεχασα ;)




^shout^  ^shout^  ^shout^  ^shout^  ^shout^ 

ΠΑΜΦΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

^shout^  ^shout^  ^shout^  ^shout^  ^shout^ 

Αλιάκμωνα, καλύφθηκες με τον ορισμό του Κεφαλαίου, η ακόμα....? Τα υπόλοιπα?

Καλημέρα σε άπαντες! Φεύγω, πάω Τ.Ε.Β.Ε. και εφορία. Με περιμένουν με...ανοιχτες αγκάλες (Ημέρες πληρωμών!). Να δούμε πόσο θα "τσούξει" τελικά. Έχουμε και να ψηφίσουμε και κάτι για εκλεκτορικά στο Πανεπιστήμιο, και ποιός ανεβαίνει Ζωγράφου τέτοια ώρα...

Ρε γμτ τι συμβαίνει? Από πότε έγινε ιδανικό το δίπτυχο "δουλειά και διάβασμα"?
Φυσικά και δεν υπάρχει άλλος ονειρικός κόσμος αλλά και αυτός είναι μια χαρά, όταν ΔΕΝ διαβάζεις και ΔΕΝ δουλεύεις. ;)
Σμηνία, υπάρχει αρκετό περιρέον κεφάλαιο στον κόσμο για να δουλεύουμε 4 μήνες και να κάνουμε τους υπόλοιπους 8 διακοπές. Συνεπώς, εγώ προσωπικά αν δεν πήγαινα διακοπές τα Χριστούγεννα θα ένιωθα αδικημένο κορόιδο και θα έβριζα το σύστημα, την κοινωνία, την κυβέρνηση, τον Κόκκαλη και δεν θα ήμουν και τόσο περήφανη που συμβάλλω στην ευρωστία της ελληνικής οικονομίας. Αλλά αυτή είναι προσωπική άποψη ενός ατόμου που διαβάζει κατ' ανάγκην και θα δουλέψει κατ' ανάγκην, οπότε δεν παίζει και τόσο ρόλο.
Δηλώνω πάντως ευθαρσώς ότι η ταξική και υπαρξιακή μου θέση με τέτοιο καιρό είναι στην παραλία. Ούτε καν παμφλετάριος δηλαδή....πόσο μάλλον επιστήμονας ( ;D), μηχανικός( ;D) και επιχειρηματίας( :D).
ΔΩΣΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΡΕ!!!
Άντε γιατί πολλή επαγγελματική και φοιτητική ευσυνειδησία έπεσε σε αυτό το topic.

Καλά, κι εγώ μαζί σου είμαι Cybecat...Αν είχα την δυνατότητα, θα είχα λιώσει στο αραλίκι...Τώωωρα αρχίζω να καταλαβαίνω τι σήμαινε Φοιτητική ζωή. Η καλυτερή μου να πάρω μια εφημεριδούλα, να αράξω Φωκίωνος να παραγγείλω έναν κουβά καφέ πολύυυ παγωμένο, και να χαζεύω τα γκομενάκια να περνάνε με τα στριγκάκια να διαγράφονται κάτω απο τα λευκά τους παντελονάκια (ελαφρώς σεξιστικό, αλλά άν δεν θέλετε να τα βλέπουμε, τι τα φοράτε??)!! Εναλλακτικά, και χωρίς εφημερίδα, απλά για καφέ με έναν καλό φίλο για σχολιασμό της θέας που προαναφέρθη και συζήτηση επί παντός επιστητού. Τζάκ πότ βέβαια σε αυτή την φαντασίωση (τώρα πλέον), θα ηταν το σκηνικό να μην ηταν η Φώκα Νέγκρα, αλλά μια γαμάτη παραλία...Άν νομίζετε πως σκέφτομαι την δουλειά και όλο το αλισβερίσι και κ****νω, κάνετε μεγάλο λάθος. Απλά, μου αρέσει να συναλλάσομαι και να βγάζω έτσι όπως βγάζω τα χρήματα που μου είναι αναγκαία για να ζώ αξιοπρεπώς. Οι άλλες επιλογές που είχα, πήγανε στον "κουβά" πολύ γρήγορα. Γιατί να είμαι υπάλληλος οπουδήποτε αλλού και να παίρνω σκάρτα 700 ευρώ στην καλύτερη (έχω δουλέψει και για 560), και να μήν έχω το δικό μου γραφείο και με δύο πριζούλες και τίποτα τακτικές συντηρησούλες απο δω κι απο κεί να βγάζω 80-100 ευρώπουλα για πλάκα ημερησίως, να κολλάω Τ.Ε.Β.Ε. σαν τεχνολόγος και όχι Ι.Κ.Α. σαν ανειδίκευτος εργάτης, και να μπορώ και τα μαθήματα στο Τ.Ε.Ι. που κάνω (κυρίως απο ψώνιο) να κάνω, και το μεταπτυχιακό μου να τελειώσω? Βέβαια, μετά αρχίζουν άλλα τριπάκια, που αν καθήσουμε να τα αναλύσουμε, θα πελαγώσουμε, και δεν "λεει". Ας τα αφήσουμε εδώ λοιπόν!

Μπορεί άραγε ένα πανεπιστήμιο να έχει αυτό που λένε διάφοροι «αυτοτέλεια»; Το πόρισμα της επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για το νόμο-πλαίσιο των πανεπιστημίων αναφέρει έξι φορές τη λέξη «αυτοτέλεια», οι πρυτάνεις τη μνημονεύουν και την «αποζητούν» επίσης, αλλά το ερώτημα αν στην πραγματικότητα μπορεί να υπάρξει αυτοτέλεια και από ποιον, δεν απασχολεί τη συζήτηση όπως θα έπρεπε.

Συνήθως με τον όρο «αυτοτέλεια» εννοείται η πρόβλεψη του Συντάγματος ότι τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι πλήρως αυτοδιοικούμενα. Στο όνομα αυτής της συνταγματικής πρόβλεψης - που στο φόντο της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος είναι αμφίβολη η διατήρησή της - ξεδιπλώνεται ένας κύκλος επιχειρημάτων και απαιτήσεων που αφορούν στο σύνολο των δραστηριοτήτων των πανεπιστημίων και που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, καταλήγουν να ενθαρρύνουν την προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, οι οποίες απορρέουν σήμερα από τη διαδικασία της Μπολόνια και τη στρατηγική της Λισαβόνας.

Ομως, η «αυτοδιοίκηση», δηλαδή το ότι πανεπιστημιακοί, φοιτητές κι εργαζόμενοι εκλέγουν τις πρυτανικές αρχές και το ότι οι πανεπιστημιακοί έχουν και διοικητικά καθήκοντα σε όλη την «πυραμίδα» του ιδρύματος δε σημαίνει ότι τα ιδρύματα είναι «αυτόνομα».

Η έννοια της αυτοτέλειας αποκτά νόημα μόνο αν προσδιοριστεί το απέναντι σε ποιον ισχύει. Με πρόσχημα τη συνταγματική αναφορά περί αυτοδιοίκησης, υπονοείται ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να διατηρούν «αυτοτέλεια» απέναντι στο κράτος. Ομως, το πανεπιστήμιο είναι ένας ιδεολογικός μηχανισμός εξ ολοκλήρου συνδεδεμένος με την κυρίαρχη ιδεολογία και το κράτος. Το πρόβλημα που δημιουργείται σήμερα στα πανεπιστήμια και οδηγεί στρεβλά στην ουτοπική διεκδίκηση της «αυτοτέλειας» ξεκινάει από το ποιανού τα συμφέροντα υπηρετεί αυτό το κράτος. Η ρύθμιση επιμέρους αρμοδιοτήτων (όπως, π.χ., το πόσοι θα είναι οι εισακτέοι κάθε χρόνο) μπορεί να διευθετηθεί με επιμέρους νόμους, αλλά όσες περισσότερες αρμοδιότητες κι αν δοθούν στα πανεπιστήμια, ποτέ αυτά δεν πρόκειται να αποκτήσουν αυτοτέλεια απέναντι στην κυρίαρχη ιδεολογία, να αυτονομηθούν από το κράτος, σε όποια τάξη κι αν αυτό ανήκει.

Η αυταπάτη, μάλιστα, που καλλιεργείται από κάποιους ακαδημαϊκούς και πολιτικούς κύκλους ότι με την επίτευξη της «αυτοτέλειας» θα μπορεί δήθεν το πανεπιστήμιο αυτόνομα να σχεδιάζει τους στόχους του και να πορεύεται ή ακόμα και να αντισταθεί στις αντιδραστικές αλλαγές που έρχονται στην ανώτατη εκπαίδευση, ουσιαστικά απομακρύνει από τον αναγκαίο αγώνα μαζί με το εργατικό κίνημα για τη διαμόρφωση των όρων κατάκτησης μιας άλλης εξουσίας, λαϊκής, ενός κράτους που θα υπηρετεί ακριβώς αυτήν την εξουσία, άρα κι ενός δημόσιου πανεπιστημίου στο πλαίσιο αυτού του κράτους, που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού κι όχι της ολιγαρχίας. Ούτε τα πανεπιστήμια, ούτε οι πανεπιστημιακοί από μόνοι τους μπορούν να κάνουν επανάσταση.

Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, για παράδειγμα, στο όνομα της «αυτοτέλειας» αθώωσαν και αποδέχτηκαν επί της ουσίας την «αξιολόγηση», που επιβάλλει η διαδικασία της Μπολόνια, σπέρνοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να γίνει «αξιολόγηση» με «ακαδημαϊκά κριτήρια», λες και οι ακαδημαϊκές αξίες και τα ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά δεν απορρέουν πάντα από την εκάστοτε κυρίαρχη ιδεολογία, λες και το πανεπιστήμιο μπορεί να κλειστεί σε μια «γυάλα» εκτός κοινωνικοπολιτικού συστήματος, εκτός καπιταλισμού! Στη βάση της «αυτοτέλειας», λοιπόν, μπορεί να γίνουν αποδεκτά μια σειρά μέτρων και ρυθμίσεων που εντείνουν την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την πιο άμεση πρόσδεσή τους στις επιχειρήσεις, όπως η περιβόητη «αξιολόγηση», όπως ολόκληρος ο νόμος-πλαίσιο.

Στο σημείο αυτό χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι το μεμονωμένο ερευνητικό ή εκπαιδευτικό έργο ενός πανεπιστημιακού, ενός ερευνητή μπορεί να συγκρούεται με την κυρίαρχη ιδεολογία, όπως και με τη στρατηγική του ίδιου του ιδρύματος στο οποίο δουλεύει. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με μια ομάδα πανεπιστημιακών σε ένα ίδρυμα ή και σε πολλά ιδρύματα. Οπως ακριβώς ένας εργάτης μπορεί να αντιστέκεται στις επιλογές της εργοδοσίας του ή και η πλειοψηφία των εργατών ενός εργοστασίου να αγωνίζονται με στόχους στρατηγικά αντίθετους με αυτούς του αφεντικού τους... όμως δεν μπορούν να κάνουν το εργοστάσιο να λειτουργεί και να παράγει με σοσιαλιστικούς όρους μέσα στον καπιταλισμό!

Ειδικά για το πανεπιστήμιο, χρειάζεται να δούμε σήμερα ότι ακόμα και αυτά τα περιθώρια αντίστασης μέσα από την ερευνητική επιστημονική δουλιά, συνεχώς και στενεύουν. Προσχήματα και εμπόδια στην κρίση και την εξέλιξη μαρξιστών πανεπιστημιακών, πίεση για αυτολογοκρισία προς διδακτορικούς και μεταπτυχιακούς ερευνητές, είναι καθημερινά, εντεινόμενα φαινόμενα στα ιδρύματα, που δείχνουν ότι «όσο απλώνει ποδάρι» η μαρξιστική σκέψη (κι όχι βέβαια οι οπορτουνιστικές εκφράσεις του μαρξισμού) πολεμιέται!

Οι θιασώτες της «αυτοτέλειας» των πανεπιστημίων μιλούν πάντα (βλέπε και στο πόρισμα του ΕΣΥΠ) και για «οικονομική αυτοτέλεια». «Από ποιον;», έρχεται πάλι το ερώτημα... «Από το κράτος», υπονοείται η απάντηση! Μα όταν απαιτείς οικονομική αυτοτέλεια από το κράτος, πού θα βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι λειτουργίας των ιδρυμάτων; Απλά πράγματα: Η επίκληση της «οικονομικής αυτοτέλειας» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια από τη μια στη λειτουργία των ιδρυμάτων ως επιχειρήσεων, ως καπιταλιστικών επιχειρήσεων που εμπορεύονται τα προϊόντα τους και από την άλλη στην άμεση υποτέλεια των ιδρυμάτων στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, χωρίς την εκτεταμένη διαμεσολάβηση του κράτους.

Οσο για το μύθο της «διοικητικής αυτοτέλειας», αυτός καταρρίπτεται από τους ίδιους τους θιασώτες του, αφού ο όποιος στρατηγικός σχεδιασμός ανάπτυξης των πανεπιστημίων θα εγκρίνεται και θα συνυπογράφεται από την εκάστοτε κυβέρνηση κάθε τέσσερα χρόνια και για την υλοποίησή του προβλέπονται μάνατζερ σε όλες τις θέσεις- κλειδιά των διοικητικών υπηρεσιών των ιδρυμάτων. Οι στόχοι της κάθε διοίκησης θα είναι προκαθορισμένοι, θα κινούνται σε συγκεκριμένα πλαίσια που θα έχουν καταγραφεί στο «τετραετές σύμφωνο μεταξύ πανεπιστημίου και πολιτείας, με εξειδίκευση των εκατέρωθεν υποχρεώσεων» (πόρισμα επιτροπής ΕΣΥΠ, σελίδα 6). Με βάση αυτό το συμβόλαιο θα διοχετεύεται και η κρατική χρηματοδότηση προς τα ιδρύματα, ανάλογα πάντα με τα παραγόμενα αποτελέσματα.

Δηλαδή, ακόμα και αν αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση για να υπηρετήσει τους στόχους του κεφαλαίου, αυτή δε θα διοχετεύεται γενικά στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά θα πηγαίνει σε εκείνα τα ιδρύματα που θα εξυπηρετούν καλύτερα την κυρίαρχη τάση και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θα γίνεται επιλεκτική χρηματοδότηση. Τη μερίδα του λέοντος θα έχουν εκείνα τα ιδρύματα που θα είναι καλύτερα διασυνδεδεμένα με τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων, εκείνα στα οποία θα προχωρούν πιο γρήγορα οι αναδιαρθρώσεις και οι επιχειρηματίες θα αλωνίζουν. Ομως, οι επιχειρηματίες ακόμα κι αν ονομάζονται «χορηγοί» στην ουσία δε θα πληρώνουν. Ο κύριος όγκος της χρηματοδότησης ακόμα και στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, χώρες που έχουν προχωρήσει οι αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, προέρχεται από το κράτος. Θα πληρώνει το κοινωνικό σύνολο για τα δικά τους συμφέροντα.

Γι' αυτό και με τις προτάσεις για το νέο νόμο-πλαίσιο μπαίνει στο στόχαστρο και το ακαδημαϊκό άσυλο. Γιατί ένα πανεπιστήμιο που θα έχει να παραδώσει δουλιά στον επιχειρηματία με τον οποίο θα έχει συμβληθεί, δε θα μπορεί να δέχεται απεργίες και κινητοποιήσεις. Οπως και στις επιχειρήσεις... Θα «φορτσάρει» για να «πιάσει τις προθεσμίες» που θα έχου
ν προκαθοριστεί είτε από τα τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα, είτε από τις επιμέρους συμφωνίες με τις επιχειρήσεις. Γι' αυτό, επίσης, οι διοικήσεις των ιδρυμάτων δεν ενοχλούνται από τις κινητοποιήσεις που απλά διακόπτουν τα μαθήματα σε ένα ίδρυμα, αλλά ενοχλούνται έντονα όταν διακόπτεται η λειτουργία συγκεκριμένων διοικητικών υπηρεσιών ή των ειδικών λογαριασμών έρευνας.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=21/5/2006&id=6690&pageNo=8&direction=1

ανεβάζω
1)ενημερωτικό δελτίο ΠΚΣ για τον νεο νομο-πλαισιο (deltio.pdf)
2)υλικό ΠΚΣ για τον νομο-πλαίσιο (iliko pks gia nom-pl.pdf)
3)υλικό ΠΚΣ για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομο-πλαίσιο (pks20-5-06.pdf)

τα ίδια δεν ανέβασες και στο τόπικ για τη συνέλευση της Δευτέρας;
Δεν χρειάζεται να ανεβάζεις δυο φορές το ίδιο attachment και να γεμίζουμε το χώρο άσκοπα.
Βάλε ένα λινκ ανακατεύθυνσης

Πως τα φερνει η πουτανα η ζωηηηηη..... ^superconfused^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^