THMMY.gr

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

Η ελευθερία είναι μια  έννοια που  παίρνει και διαφορετικό νόημα σε σχέση με την περίοδο της ιστορίας που εξετάζουμε .
Στη πρωτόγονη κοινωνία όπου δεν υπήρχαν τάξεις , δεν υπήρχε εκτεταμένος καταμερισμός εργασίας , θα μπορούσαμε να πούμε ότι ελευθερία ήταν - αν και ο άνθρωπος εκείνη την περίοδο δεν είχε τη δυνατότητα να διατυπώσει αφηρημένες έννοιες -  για τον πρωτόγονο άνθρωπο να τιθασέψει τα φυσικά φαινόμενα. , να προστατέψει τον εαυτό του την οικογένεια του τη φυλή του από αυτά  κ.λ.π. Ο άνθρωπός ήταν απόλυτος σκλάβος της φύσης.
Με την διαμόρφωση των ταξικών κοινωνιών η έννοια της ελευθερίας σχετίζεται με την κοινωνική απελευθέρωση και βέβαια σε κάθε ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα καθορίζεται από τον τρόπο παραγωγής. Έτσι στη δουλοκτητική κοινωνία η έννοια ελευθερία  σημαίνει κάποιος να πάψει να είναι δούλος , στη φεουδαρχία η έννοια ελευθερία σχετίζεται με την απελευθέρωση των δουλοπάροικων . Παράλληλα τη περίοδο της φεουδαρχίας δεν καταπιέζονται μόνο οι δουλοπάροικοι αλλά και οι πρώτοι καπιταλιστές οι οποίοι  είναι δέσμιοι του νομικού και κρατικού πλαισίου που προστατεύει τα προνόμια των φεουδαρχών. Τη περίοδο της διαμόρφωσης εθνικής συνείδησης και των εθνών - κρατών τη περίοδο δηλαδή διαμόρφωσης σε κάθε έθνος της εθνικής αστικής τάξης , η έννοια ελευθερία σχετίζεται με την απελευθέρωση του έθνους δηλαδή με τη δυνατότητα κάθε εθνική αστική τάξη να έχει το δικό της οικονομικό χώρο τη δικιά της εθνική αγορά από πού θα μπορεί να βρει εργατική δύναμη , να διακινήσει τα εμπορεύματα της.
Τη περίοδο που ο καπιταλισμός φτάνει στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο , η έννοια ελευθερία συνδέεται με την απελευθέρωση των εργατών από τη καπιταλιστική εκμετάλλευση αλλά και ακόμα και  των καταπιεζόμενων λαών και χωρών  από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και αποικιοκρατία.
Σε κάθε εκμεταλλευτικό σύστημα υπάρχουν δύο ειδών «ελευθέριες» αυτή του εκμεταλλευτή (δουλοκτήτη, φεουδάρχη , καπιταλιστή) , δηλαδή η ελευθερία να εκμεταλλεύεται και η ελευθερία όπως την αντιλαμβάνεται ο εκμεταλλευόμενος δηλαδή η απελευθέρωση του από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Η έννοια λοιπόν της ελευθερίας είναι σχετική και έχει ταξική βάση.

Πώς όρισαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού την έννοια της ελευθερίας
Ο μαρξισμός - λενινισμός θεωρεί ότι ελευθερία σημαίνει η δυνατότητα του ανθρώπου να κατανοήσει τις αντικειμενικές συνθήκες της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας  και να δράσει με βάση αυτή τη γνώση και κατανόηση για να την αλλάξει προς το συμφέρον του.
Οι κλασσικοί του Μαρξισμού άσκησαν πολεμική στις θεωρίες περί απόλυτης ελευθερίας . Οι οποίες επί της ουσίας αγνοούσαν το γεγονός ότι το άτομο είναι προϊόν της κοινωνίας , ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητο από τις κοινωνικές συνθήκες . Τα δεδομένα κατανόησης της αναγκαιότητας και των αντικειμενικών συνθηκών για να αλλάξεις τη κοινωνία  στα δίνει η ίδια κοινωνία δεν μπορεί κανένας να ξεφύγει από αυτά τα κοινωνικά  όρια . Π.χ. δεν θα μπορούσε σε άλλες συνθήκες όπως  στη φεουδαρχία να διαπιστωθεί η αναγκαιότητα μιας κοινωνίας χωρίς ταξική εκμετάλλευση με τον ίδιο τρόπο που γίνετε  κατανοητό στον καπιταλισμό , όχι γιατί οι καταπιεσμένοι δεν θα το ήθελαν αλλά γιατί δεν θα μπορούσαν αντικειμενικά να το προσεγγίσουν με τα μέσα που διέθεταν (πείρα , ανάπτυξη της παραγωγής, επιστήμη) και ακόμα περισσότερο να χαράξουν δραστηριότητα για να το πετύχουν.
Η ελευθερία λοιπόν για τους μαρξιστές - λενινιστές δεν είναι ένα αφηρημένο ιδανικό.
Η αταξική κομμουνιστική κοινωνία  χαρακτηρίζεται από τους κλασσικούς σαν βασίλειο της ελευθερίας γιατί τότε οι ανθρωπότητα απαλλαγμένη από τις αντιθέσεις του καπιταλισμού , από τους κοινωνικούς περιορισμούς  θα μπορεί να θέσει στην υπηρεσία της τις νομοτέλειες κίνησης της ιστορίας και της φύσης . Τότε «.. η ελεύθερη ανάπτυξη του κάθε ατόμου , αποτελεί την προϋπόθεση της ελεύθερης εξέλιξης της κοινωνίας» (Κ. Μαρξ).»

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Ελευθερία και καπιταλισμός

Η πλειοψηφία της νεολαίας στο καπιταλισμό και ιδιαίτερα στο ιμπεριαλιστικό στάδιο του ζει σε μια αντίφαση. Από τη μια διαμορφώνεται η αντίληψη τόσο  αντικειμενικά όσο  και μέσα από συστηματική προπαγάνδα ότι ζει σε μια «ελεύθερη κοινωνία» , ότι έχει «ελευθερία επιλογής» σε όλους τομείς της ζωής της  . Από την άλλη μέσα στην ίδια τη ζωή αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση , το πολιτισμό , την έκφραση , τη δημιουργία , η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το εργασιακό μέλλον , η αφαίρεση δικαιωμάτων και καταχτήσεων ,ο αυταρχισμός.
Ο καπιταλισμός και η αστική  κοινοβουλευτική δημοκρατία παρουσιάζονται σαν «ελεύθερες κοινωνίες» . Το αστικό σύνταγμα λέει ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι.  Η αλήθεια είναι ότι  ο εργάτης στο καπιταλισμό είναι ελεύθερος σε σχέση με τον δούλο και το δουλοπάροικο που αναγκάζονταν με φυσικό ή νομικό καταναγκασμό να δουλεύεί  για το δουλοκτήτη ή το φεουδάρχη, να αποτελεί με ένα τρόπο μέρος της ιδιοκτησίας του και να έχει πάνω του δικαιώματα ζωής και θανάτου. Η ουσία της καταπίεσης στο καπιταλισμό είναι συγκαλυμμένη. Η «ελευθερία» που προσφέρει ο καπιταλισμός  έχει σαν «όριο» της τον «οικονομικό καταναγκασμό» που λέει με απλά λόγια ότι όποιος δεν πουλήσει την ικανότητα του  για δουλειά (βλέπε την εργατική του δύναμη) στο καπιταλιστή δεν θα μπορέσει να ζήσει. Ο εργάτης , το παιδί του εργάτη που θα γίνει εργάτης , ο φτωχός αγρότης , ο φτωχός μικρομεσαίος νοιώθει τη καταπίεση της οικονομικής λειτουργίας του καπιταλισμού που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αυτή η οικονομική λειτουργία βέβαια προστατεύεται και νομικά και πολιτικά, όλος ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί με στόχο την προστασία της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας , των μονοπωλίων . Οι περίφημες «κρατικές παρεμβάσεις» δεν κάνουν τίποτα άλλο από αυτό , οι νόμοι , οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις οι αντιλαϊκές πολιτικές. Στο καπιταλισμό σαν πρώτο δικαίωμα αναγνωρίζεται αυτό της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής η ελευθερία του καπιταλιστή . Αυτό αντικειμενικά είναι ελευθερία για τη συντριπτική μειοψηφία της καπιταλιστικής κοινωνίας. Οι καπιταλιστικοί οικονομικοί νόμοι λειτουργούν αντικειμενικά με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ότι σε όλο και ποιο λίγα χέρια θα συγκεντρώνεται ο πλούτος, και οι κρατικές παρεμβάσεις διορθώνουν αποκλίσεις από αυτούς τους νόμους. Όταν αμφισβητείτε από το κίνημα η ελευθερία του καπιταλιστή δηλαδή η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η εξουσία των καπιταλιστών έχουμε και μέτρα σε πολιτικό επίπεδο , πολιτική αντίδραση , καταστολή αυταρχισμό , διώξεις δίκες μέχρι και κατάργηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, φασισμός και δικτατορίες. «Κύριοι αστοί ατομιστές οι λόγοι σας για την απόλυτη ελευθερία δεν είναι παρά καθαρή υποκρισία . Σε μια κοινωνία που στηρίζεται πάνω στη δύναμη του χρήματος , σε μια κοινωνία όπου οι λαϊκές μάζες φυτοζωούν μέσα στην αθλιότητα , ενώ μια χούφτα πλούσιοι ζουν σαν παράσιτα , δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική , αληθινή ελευθερία».(Β.Ι. Λένιν).

Στο καπιταλισμό ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να θεωρηθεί «ελεύθερος» είναι αυτός που παλεύει συνειδητά και οργανωμένα για την ανατροπή του . Δηλαδή για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης , για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου . Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Κομμουνιστής.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Ελευθερία και Σοσιαλισμός.

«Ανάμεσα στην καπιταλιστική κοινωνία και την κομμουνιστική , τοποθετείτε η περίοδος του επαναστατικού μετασχηματισμού της καπιταλιστικής σε κομμουνιστική . Στη περίοδο αυτή αντιστοιχεί μια μεταβατική πολιτική περίοδος όπου το κράτος δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου».(Κ. Μαρξ βλέπε:Κ.Μαρξ- Φ. Ένγκελς , Διαλεχτά Έργα τόμος Α’ σελ 58).
Η ανθρώπινη ιστορία έζησε μια πρώτη εμπειρία προσπάθειας οικοδόμησης του σοσιαλισμού σε μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης , την ΕΣΣΔ , και τον κόσμο. Όλη τη περίοδο οικοδόμησης του Σοσιαλισμού αλλά και σήμερα μετά την ανατροπή του στην Ανατολική Ευρώπη και στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ , από τη πλευρά τόσο αστών όσο και τόσο μικροαστών υπάρχει μια εκτεταμένη φιλολογία για  στην ανελευθερία που πρόσφερε ο σοσιαλισμός σε αυτούς τους λαούς , τη συντριβή του ατόμου , της διαφορετικότητας , τον ολοκληρωτισμό , του μονοκομματισμού κ.λ.π.
Αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το τρόμο τους απέναντι στην αντικειμενική πραγματικότητα που λέει ότι το μέλλον της ανθρωπότητας δεν είναι ο καπιταλισμός αλλά ο σοσιαλισμός σήμερα η αντι-σοσιαλιστική προπαγάνδα έχει ενταθεί έχει  πάρει διαστάσεις μυθολογίας σε σχέση με παλιότερα.. 
Αυτή η μεταβατική περίοδος που διατυπώνεται στο παραπάνω κείμενο του Μάρξ η δικτατορία του προλεταριάτου έχει συγκεκριμένα καθήκοντα:
-    Καταργεί την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής . Προχωράει στη κοινωνικοποίηση τους . Στον πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας.
-    Καταργεί το αστικό κράτος και τους αστικούς θεσμούς στρατό κ.λ.π. Και δημιουργεί νέους θεσμούς και εργατικό κράτος. Δηλαδή κράτος που έχει σαν στόχο να προστατέψει την κοινωνικοποιημένη παραγωγή. Διαμορφώνονται θεσμοί άμεσης λαϊκής συμμετοχής και άμεσης δημοκρατίας στους χώρους δουλειάς και κατοικίας όπου ασκείτε άμεσος  έλεγχος στην κρατική διοίκηση , ο λαός παίρνει ενεργό μέρος στη διοίκηση.
-    Το κράτος συνεχίζει να υπάρχει μέχρι την κατάργηση των ταξικών αντιθέσεων που συνεχίζουν να υπάρχουν σε αυτή τη μεταβατική περίοδο. Έχει σαν ρόλο να προστατεύσει την επανάσταση από αυτούς που θέλουν την καπιταλιστική παλινόρθωση. Με αυτή την έννοια δεν μπορεί να είναι αποδεκτή η λειτουργία κομμάτων ή οργανώσεων που προπαγανδίζουν την καπιταλιστική παλινόρθωση. Στις σοσιαλιστικές χώρες δεν καταργήθηκε γενικά ο πολυκομματισμός καταργήθηκαν και σε ένα βαθμό εγκαταλείφθηκαν από τις λαϊκές μάζες τα αστικά κόμματα.
-    Διευρύνονται τα κοινωνικά δικαιώματα . Η ανεργία τείνει να εξαφανιστεί , εξασφαλίζεται η δημόσια δωρεάν υγεία , μόρφωση , δημιουργείτε ένα δημόσιο δωρεάν σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για να έχουν πρόσβαση οι εργάτες στη γνώση , το πολιτισμό.
Ας σταθούμε σε αυτά και ας συγκρίνουμε σήμερα τη ζωή που ζει η νεολαία , οι εργαζόμενοι η σύγκριση είναι συντριπτική και ούτε οι καπιταλιστές την αποτολμούν . Η οικονομική απελευθέρωση των εργατών από την καπιταλιστική εκμετάλλευση απελευθερώνει τη νεολαία , και τις υπόλοιπα καταπιεσμένα στρώματα , απελευθερώνει επίσης της παιδείας , την επιστήμη , τη κοινωνική πρόνοια και τα υποτάσσει στις ανάγκες της πλειοψηφίας του λαού.
Ή όπως έλεγε ο Μάρξ στο  «οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός , εκτός από τις αλυσίδες τους. Με την επανάσταση έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο».


Πηγές :
1.   «Πρώτες γνώσεις στη μαρξιστική - λενινιστική φιλοσοφία», Έριχ Χαν - Άλφρεντ Κόζινγκ, εκδόσεις ΟΔΗΓΗΤΗΣ
2.   «Αντί - Ντύρινγκ», Φ. Ένγκελς, εκδόσεις ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΔΗ
3.   «Κράτος και Επανάσταση», Β.Ι. Λένιν, εκδόσεις ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
4.   «Μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος», Κ. Μαρξ - Φ. Ένγκελς, εκδόσεις Σ.Ε.
5.   «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», Φ. Ένγκελς, εκδόσεις Σ.Ε.
6.   «Κομμουνιστικές Αξίες και Σοσιαλισμός» Μαϊλη -Μαμάτσης - Μπέλλου (εκδόσεις ΣΕ 1994)

Καλή τοποθέτηση...μου αρέσει πάντως ένας πιο φιλοσοφικός, πιο ελεύθερος ίσως ορισμός της ελευθερίας...

Εγώ πίστευα πάντα ( και αφού διάβασα Μαρξ και Ένγκελς ) ότι η ελευθερία είναι κυρίως μια κατάσταση εσωτερική και προσωπική. Επομένως δεν μπορεί κάποιος να μιλάει για ελευθερία του ανθρωπίνου γένους, αν πρώτα το κάθε άτομο δεν ορίσει την ελευθερία του ξεχωριστά. Και τί σημαίνει αυτό για εμένα; Να ξεπεράσει πρώτα τις προσωπικές του αλυσίδες, τα κολλήματά του, τις αγκυλώσεις του και γενικά ό, τι τον κρατά δεμένο σε τρόπους σκέψεις και συμπεριφορές, εφόσον αυτή η κατάσταση δεν του αρέσει και έχει επίγνωσή της. Αλλιώς δεν θα μπορέσει ποτέ να δράσει ως άτομο, παρά μόνο ως φερέφωνο.

Φυσικά η συνειδητοποίηση δεν έρχεται από μόνη της. Συνήθως περνάει (και) μέσα από το δρόμο του συλλογικού, και φυσικά από το δρόμο της δράσης και της πράξης.

Οι όποιες αντιρρήσεις στις θεωρίες που έγραψα είναι ευπρόσδεκτες.  ;)

Καταρχάς χαίρομαι που το post έδωσε ερέθισμα να ανοίξει η κουβέντα ;)

Αναφορικά με τις παρατηρήσεις σου:

_Ο "ορισμός" που παρέθεσα είναι φιλοσοφικός και πιο συγκεκριμένα διαλεχτικός υλιστικός (όπως και η συνολική θεώρηση μου για τα πράγματα)

""Εγώ πίστευα πάντα ( και αφού διάβασα Μαρξ και Ένγκελς ) ότι η ελευθερία είναι κυρίως μια κατάσταση εσωτερική και προσωπική.""

--Η ελευθερία(και όχι μόνο) είναι ένοια που δεν προυπάρχει της κοινωνίας. Αν την αντιληφθούμε σαν εσωτερική - προσωπική με τον τρόπο που νομίζω ότι το θέτεις, τοτε....
έχουμε την ιδεαλιστική ερμηνεία (η συνειδηση προϋπάρχει του είναι = πχ Θεοί και Σατανάδες που "υπάρχουν" έξω, ανεξάρτητα, αόριστα  από εμάς -ενώ αντιθέτως είναι γέννημα θρέμα της κοινωνίας οι θρησκείες_πρωτόγονη κοινωνία-οι εκλησίες_δουλοκτητική κοινωνία βάση διαλεχτικού υλισμου)
Τώρα αν εννοείς υποκειμενική αντιληψη της ελευθερίας αυτό που πιστεύεις ...ναι είναι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ορίζεται σαν ένα απλό πιστεύω (εσωτερική-προσωπική) και αγνοώντας την κοινωνική-ταξική διάσταση του.
 
  ""Να ξεπεράσει πρώτα τις προσωπικές του αλυσίδες, τα κολλήματά του, τις αγκυλώσεις του και γενικά ό, τι τον κρατά δεμένο σε τρόπους σκέψεις και συμπεριφορές, εφόσον αυτή η κατάσταση δεν του αρέσει και έχει επίγνωσή της. Αλλιώς δεν θα μπορέσει ποτέ να δράσει ως άτομο, παρά μόνο ως φερέφωνο.""

--Αυτό το ζήτημα που βάζεις έχει να κάνει κύρια με την χειραφέτηση μιας χειραγωγημένης συνείδησης.
(η χειραγώγηση έτσι και η χειραφέτηση αναπτύσσοντα επίσηςι σε κοινωνικό επίπεδο). Η χειραγώγηση αναπτύσσεται πάνω στην άγνοια, ημιμάθεια με σκοπό τη διαμόρφωση στρεβλής συνείδησης.

Η ελευθερία ως έννοια συνδέεται άμεσα με τις ανάγκες σου κοινωνικές και προσωπικές. Πιο συγκεκριμένα έχει να κάνει με τα δικαιώματα σου.
Είσαι ελεύθερος να μορφωθείς ? (εξαρτάται από την ταξική σου προέλευση)
Είσαι ελεύθερος να μην πεθάνεις απο αρρώστια που γιατρεύεται? (εξαρτάται από την ταξική σου προέλευση)
Είσαι ελεύθερος να αθληθείς, να εκφραστείς - εκφράσεις πολιτιστικά (εξαρτάται από την ταξική σου προέλευση)
κλπ....


Αν και θεωρούμασε "ισότιμοι" πολίτες με τον Λατση, Βαρδινογιάννη κλπ., δεν νομίζω να είμαστε το ίδιο ελεύθεροι...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
Εχω δουλειά και αργησα....πρεπει να την κάνω.... :-\

Θα συμφωνήσω με τον KorkoLyk για το τι είναι η ελυθερία.Αλλά ,κατά τη γνώμη μου,για να σκιαγραφήσει κανείς τη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων θα πρέπει να φύγει από τις ετικέτες του σοσιαλισμού,κομμουνισμού και καπιταλισμού.Τώρα για το αν είμαστε τόσο ελεύθεροι όσο ο Λάτσης αυτό είναι μεγάλη ιστορία......Εγώ λέω ότι μπορεί να είμαστε και πιο ελεύθεροι από αυτόν.



Υ.Σ:Παρεπιπτόντως γράψε και για τη θεωρία του αναρχίσμού.... :)

Ελευθερία είναι όλα αυτά που ειπώθηκαν + το δικαίωμα να τα απαρνηθείς και να ζήσεις σε ένα άλλο σύστημα... Κάτι που έλειψε όπως και πολλά άλλα κατά την εφαρμογή της θεωρίας...

Συναδέλφια αναπαράγεται το γενικόλογη αόριστη (και κυρίαρχη) διαστρεβλωμένη έννοια της ελευθερίας.
Άλλοι δώσαν την ίδια τους τη ζωή για αυτήν την έννοια-αξία-ιδανικό.....
παρακαλώ αιτιολογείται τις τοποθετήσεις για πιο εποικοδομητική συζήτηση - αντιπαράθεση.....

ΥΓ.
Jimi
1)οι "ετικέτες" είναι κοινωνικά συστήματα και όπως είναι γνωστό στη πολιτική οικονομία αλληλοκαθορίζουν  το αντιστοιχο εποικοδόμημα (επιστήμες, ηθική, θεσμοί κλπ.)
2)Όταν έχεις τα τρις+++ μύρια ευρώ πλαστικό χρημα- μέσα παραγωγής για να τα πολλαπλασιάζεις και τους πολιτικους υποδουλους για να νομοθετούν για πάρτυ σου (ή αλλιώς είσαι ¨"νεο"βασιλιάς...βλ Λατση, Κοκκαλα, κλπ.)...δεν νομίζω να είσαι το ίδιο ελεύθερος να κάνεις ή να μην κάνεις οτιδήποτε σε συγκριση με ενα φοιτητή (λαϊκής οικογένειας) ή ένα εργαζόμενο.
3)Γράφω αυτά που με εκφράζουν....ίσως σε άλλο topic ανοίξω ζήτημα αντιπαράθεσης με αναρχισμό...αν έχεις όμως κάτι να πεις δεν θα μείνει ασχολίαστο ;)

Papados
Αναπαράγεις την αντικομμουνιστική προπαγάνδα με τον ίδιο τρόπο που η Λουκά βρίζει τον Πανούση ;D
Στην ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης τα συστήματα αλλάζουν όχι με μάγικα αλλά με βίαιες λαϊκές επαναστάσεις (καμία κυρίαρχη τάξη δεν έδωσε πίσω τα κλεμμένα - πολιτική, οικονομική εξουσία - στις μάζες "ειρηνικά").Έτσι και το πέρασμα από φεουδαρχία σε καπιταλισμό δεν ήταν ειρηνικό....ολοι οι βασιλείς - αυλικοί - παρατρεχάμενοι που δεν είχαν δικαίωμα να απαρνηθούν τη νέα κοινωνική πραγματικότητα καταπιεστηκαν - παραγκωνίστικαν και κατέληξαν στα μουσεία.
Όταν και σήμερα η μειοψηφία αστική τάξη είναι "ελευθερη να κλέβει την ελευθερία" της εργατικής τάξης των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης, της αγροτιάς, μην νομίζεις ότι αιώνια θα έχει το δικαίωμα να εκμεταλευέται τη δουλειά χεριού και μυαλού. Μελετησε λίγο την ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης...
γιατί λαός που δεν ξέρει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει :-\ 

( εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμε___επιτίθομαι στις κυριαρχες  προλήψεις - ιδεολογήματα,
 όχι προσωπικά σε κανένα σας...ερεθίσματα για προβληματισμό θέλω να σπείρω που θα μας δώσει όλους από κάτι ;) )

Η ποσότητα χρημάτων δεν είναι κριτήριο για το πόσο ελεύθερος είσαι.Ένας άνθρωπος με πολλά χρήματα έχει και πολλές ευθύνες και πέφτει σε έναν φαύλο κύκλο διατήρησης,αύξησης και επένδυσης του κεφαλαίου του.Το να ζεις με μοναδικό σκοπό το χρήμα και όχι σαν ένα μέσο για να κάνεις καλύτερη τη ζωή σου ,ήδη έχεις σκλαβωθεί σε κάτι.Δεν είσαι πια ελεύθερος.....

Αυτοί που καταπιέζονται από την κοινωνική πραγματικότητα με τους όρους που αναφέρεις είναι τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης. Πχ οι επαγγελματο-βιοτέχνες...που βαράνε και 12ωρα στα μαγαζιά - επιχειρήσεις τους για να ξεχρεώσουν τα χρέη - συντηρήσουν τα όσα έχουν.

Όταν μιλάμε όμως για μεσαία και πάνω στρώματα αστικής τάξης (πχ σε βιομηχανία επισιτισμού βλ. από Σιδέρης κυλικεία :P μέχρι Goodies ) αυτοί -οι ιδιοκτήτες-  στρογγυλο-κάθονται σε ένα καναπέ και δίνουν διαταγές στα οικονομικά επιτελεία και τους διευθυντές καταστημάτων τους για να κόψουν το λαιμό τους να βγει το κέρδος να πάρουν ένα ακόμα κοτερο δώρο στη συλλογή του γιου τους. Έχουν το πλαστικό χρήμα στη καβάντζα και τα μέσα παραγωγής για να το πολλαπλασιάζουν και εννοείται ότι αν "μπουν μέσα" σε μια επένδυση 500 χιλιάρικα δεν λέει τιποτα αν έχουν τόσα κέρδη το χρόνο και πισινη μυρια για να ζήσουν και τα δισεγγονα χωρίς να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους.

Μακάρι οι αστοί να μισούσαν την οικονομική-πολιτική  εξουσία που κλέβουν...και να την μοιράζονταν με το λαό, αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω :(

θα κάνω άλλο post για το "χρήμα" και τον ρόλο - ιστορία του ;)

Πρώτη φορά μου συμβαίνει να γράφω μία πρόταση και να παίρνω ως απάντηση όλη αυτή την κριτική από έναν άνθρωπο που δε γνωρίζω και δε με γνωρίζει κυρίως...

Αναλυτικά:

Συνάδελφε RFA, νομίζω σ'αυτή τη φάση της ιστορίας, την οποία τυχαίνει να έχω μελετήσει, είναι πιο χρήσιμο να κάνουμε κριτική σ'αυτό το σύστημα παρά να το θεοποιούμε. Μ'αυτό το πνεύμα έγραψα ότι έγραψα. Δεν γνωρίζω την αντικομμουνιστική προπαγάνδα διότι δεν με επηρρεάζει και λυπάμαι αν έμοιαζε έτσι. Ωστόσο για το θέμα της ελευθερίας είμαι κάθετος.

Να επεκταθώ:

Ενδεχομένως, να έχει αποδειχθεί ότι όλες οι ανατροπές των συστημάτων ήρθαν με βία και αίμα. Ωστόσο δεν αντέχω αυτούς που απλώς περιμένουν να καταρρεύσει ένα σύστημα, να γίνει ανυπόφορο και τότε να επικρατήσει το καλύτερο. Πάλεψε τώρα, να κάνεις τη ζωή των ανθρώπων όσο καλύτερη γίνεται. Αν δεν τα καταφέρεις τότε η ύστατη λύση είναι η ανατροπή με βία. Βία από τη πλειοψηφία του λαού. Και όποιος δεν θέλει ας φύγει.

Σήμερα η πλειοψηφία του λαού δυστυχώς αποδοκιμάζει αυτό το σύστημα, μάλλον λόγω της πρόσφατης πτώσης του (προσωπικά θεωρώ ότι έπεσε μαζί με το θάνατο του Λένιν). Υπάρχει η ανάγκη για κριτική, για βελτιώσεις, για ανανέωση προς τη σημερινή πραγματικότητα. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει από αυτούς που το εκφράζουν προς το παρών.

Τέλος ένα αισιόδοξο μήνυμα. Σε όλη την ιστορία ο άνθρωπος αλλάζει συστήματα, ψάχνοντας ολοένα και πιο δίκαια. Όταν μεταπηδάει από το ένα στο άλλο συνήθως δεν αντέχει πολύ και ξαναπέφτει πίσω. Έπειτα όμως επικρατεί το δικαιότερο. Αυτό θα γίνει και πάλι...

Δεν νομίζω να είναι τόσο απλά τα πράγματα.Αυτοί που κατέχουν τα μέσα παραγωγής δεν είναι δυνατόν να στρογγυλοκάθονται.Αλλά ακόμα και να το κάνουν και πάλι δεν είναι ελεύθεροι.Εγκλωβίζονται σε έναν κόσμο που δημιουργούν πολλές φορές οι ίδιοι.Εξαρτώνται από τα πάντα και τους πάντες.Και το σίγουρο είναι ότι ένα λέθος μπορεί να τους κοστίσει πάρα πολλά.Δεν ζούνε με λίγα λόγια......

Δεν επιτίθομαι προσωπικά σε σένα....κρίνω ίσως με έντονο πάθος (=να δίνεσαι ολοκληρωτικά σε κάτι....το να ζεις και να πεθαίνεις σαν ανθρωπος είναι το να ζεις και να πεθαίνεις για ένα ιδανικό-Γληνός- με εκφραζει επαρκώς :)) αντιλήψεις που και γω δυστυχώς με αυτές μεγάλωσα....
Τους περισσότερους συναδελφους τους ξέρω, με ξέρουν φατσικά-προσωπικά αλλά θα θελα να κρατήσω την ανωνυμία μου για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων (όσο είναι δυνατή αυτή τη στγμή που....  κρατικοί φορείς -βλ.πλήρης ασυλία ΚΥΠ- ένα τηλεφωνο στον ΟΤΕ να κάνει μαθαίνει ποιος-που είμαι :(....αν και μάλλον θα μας έχουν ήδη φακελλωμένους τους κομμουνιστές για μελλοντικά σχέδια τους.... βλ.διώξεις κομμουνιστών στην Γερμανία- αντικομμουνστικό μνημόνιο κλπ )

Επι του θέματος τώρα:

1)Εννοείτε πως όχι απλά χρήσιμο αλλά επιβάλλεται να κάνουμε κριτική στην πρώτη ιστορική εμπειρία - παρακαταθήκη προσπάθειας οικοδόμησης σοσιαλισμού στις ανατολικές χώρες της Ευρώπης (δυστυχώς η στείρα χειραγωγημένη στάση - αντικομμουνισμός -  κυριάρχησε περισσότερο από την εποικοδομητική κριτική). Θα κάνω άλλο post -αύριο μάλλον- για κριτική πάνω στον υπαρκτό σοσιαλισμό.

2)
α)Βασικά στα συστήματα δεν "καταρρέουν"...."ερχονται" σε κρίσεις που μπορεί να φέρουν εξεγέρσεις- επαναστάσεις (ανάλογο του υποκειμενικού παράγοντα ="χονδρικά" πόσο οι "μάζες" αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα ρήξης- ανατροπής συστήματος) ή γίνεται παλλινόρθωση -βίαιη ή "από τα μέσα"- παλαιότερου συστηματος (βλ. Αγγλία του 1600 παλινορθωση σε φευδαρχία , Σοβ. Ένωση παλινόρθωση σε καπιταλισμό)
β)Εννοείται πως δεν καθόμαστε να περιμένουμε μια κρίση....αλλά παλευουμε στο σήμερα ανάπτυξη φοιτητικού -ταξικού εργατικού - αγροτικού κινήματος που θα διεκδικεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Αλλά στην αγωνιστική πράξη φαίνεται ότι τα όσα θα πρεπε να χουμε φοιτητές-εργατες-λαός δεν διαπραγματεύεται να στα δώσει η άρχουσα τάξη....παρόλα πρέπει αυτά αντιστεκόμαστε στην επιθετικότητα απένατι στα δικαιώματα μας μορφωτικά (βλ. καταργηση αρθ 16 = στα ισια μας λένε δημοσια-δωρεάμ παιδεία ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ), εργασιακά (βλ. από κατάργηση συλλογικών συμβασεων, διευθέτηση χρόνου εργασίας μέχρι για τα μας   αυξηση εισφορών στο ταμείο μας ΤΣΜΕΔΕ τη στιγμή που όχι μόνο δεν παρέχει ανάλογες υπηρεσίες αλλά λειτουργεί ως κερδοσκοπικός μηχανισμός ή τα δελτία παροχής υπηρεσιών που αποτελούν μορφή "μαυρης" ερργασίας μηχανικων,...κλπ ) δικαιωματά μας. Όπως επίσης και στην αντεπίθεση με μαζικούς όρους όταν πάμε υπάρχει δυνατότητα απόσπασης κατακτήσεων (δυστυχώς όχι εύκολα ειρηνικά...βλ. αμερική για ένα 8ωρο μόνο πόσοι χάσαν και την ζωή τους).
γ)πάντα η ταξική βία ξεκινά από τον κυρίαρχο εναντίον του απείθαρχου καταπιεζόμενου....(εκφράζεται σε "ειρηνικές" περιόδους με πρόληψη_νομοι - καταστολή_σώματα ασφαλείας με κρατική ευθύνη)

Με εκφράζει ο σοσιαλισμός αλλά όπως ο καπιταλισμός στην Ουγκάντα δεν είναι ίδιος με τον καπιταλισμό των ΗΠΑ παρά μόνο σε επίπεδων γενικών αρχών (κυρίαρχες παραγωγικές σχέσεις κλπ.)..... Αλλά τέσπα για να προλάβω να κοιμηθώ για το αυριανο πρωϊνό ξυπνημα θα κάνω άλλο post για την κριτική στον υπαρκτό σοσιαλισμό (καθώς και κάποια στοιχειώδη για ιστορικό υλισμό=πως μελετούν την ιστορία οι κομμουνιστές )

Τέλος η πλειοψηφία του λαού -σοβιετικού=το λησμονά, ελληνικού=διακατέχεται από ημιμάθεια μέχρι αγνοια- για την προσπάθεια οικοδόμησης του Σοσιαλισμού στη Σοβ. Ένωση, ενώ η αντικομμουνιστική προπαγανδα κυριαρχεί (λόγω συσχετισμών) και οι ορκισμένοι εχθροί κομμουνισμού (βλ. τσιράκια αστικής ταξης) μιας κ εχουν κ τα μέσα χειραγωγούν για τους "κακους" κομμουνιστές.....'

Έπεται συνέχεια........ ;)

Θα ανοίξω μια μικρή παρένθεση σ'αυτά που λες αναμένοντας βέβαια και τη συνέχεια...

Δυστυχώς δεν υπάρχει ανωνυμία στο internet καθώς ανά πάσα στιγμη ξέρουν που βρίσκεσαι, από ποιο τηλέφωνο συνδέεσαι (εκτός αν μπαίνεις από net cafe)... :(

Εσύ πιστεύεις ότι αν μία κυβέρνηση (δυτική) κατεβάσει ένα νομοσχέδιο που είναι καθαρά υπέρ της εργατικής τάξης (υποθετικά μιλώντας), τα σημερινά κομμουνιστικά κόμματα θα το ψηφίσουν; Εγώ έχω την πεποίθεση ότι θα βάλουν τον πήχη εκεί που ξέρουν ότι δεν μπορεί να φτάσει κανείς, ίσως ούτε εκείνοι, ώστε να αποφύγουν να στηρίξουν κάτι τέτοιο. Γιατί απλά δεν ψηφίζουν τίποτα, αρνητικό ή θετικό, αν δεν πέσει πρώτα το  "απάνθρωπο καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό" όπως το χαρακτηρίζουν σύστημα. Άρα ποια είναι η συμμετοχή στη βελτίωση του σήμερα, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες; Γιατί δεν κατεβάζουν κυβερνητικές προτάσεις;

Τους θεωρώ επίσης βασικούς υπέυθυνους που λόγω της επικοινωνιακής τους ανυπαρξίας έχουν καταφέρει κόμματα όπως το "Λαος" σε όλη την Ευρώπη να αποκτήσουν δύναμη από απογοητεύμενους ανθρώπους...

Σοσιαλισμός σημαίνει να μην έχεις εργοδότη, όχι να είναι εργοδότης σου το κράτος. Το τελευταίο είναι κρατικός καπιταλισμός. Για να έχεις σοσιαλισμό πρέπει η εξουσία να ασκείται από τα εργατικά συμβούλια. (Edit για να μη μπλεκόμαστε με τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλισμού).

RFA, σχετικά με τα πρώτα σου post, η κριτική που γίνεται σήμερα στην εφαρμογή του σοσιαλισμού στην πρώην σοβιετική ένωση δεν έχει να κάνει με την άρνηση της αναγκαίας και προβλεπόμενης περιόδου της δικτατορίας του προλεταριάτου μέχρι να φτάσουμε στην αταξική κοινωνία. Αναφέρεται στην δικτατορία του κόμματος ή ενός ατόμου πάνω στο προλεταριάτο, η οποία συνέβη στην Ρωσία, και μάλιστα όχι στην αρχή ή για λίγο, αλλά κατ' εξακολούθηση, ήταν η σταθερή πολιτική των σοβιετών ηγετών. Όσο λοιπόν ταξικά και να μου ορίσεις την ελευθερία, πάλι εγώ ως ανελευθερία θα χαρακτηρίζω την κατάσταση που επικρατούσε στην ΕΣΣΔ. Άλλωστε όταν πήγε να γίνει κάτι στην Τσεχία, με ευρύτερη λαϊκή αποδοχή και με νέες δημοκρατικότερες διαδικασίες, οι έγκυροι κομμουνιστές της Διεθνούς φρόντισαν να το τσαλαπατήσουν (πόσο κράτησε η άνοιξη της Πράγας, 1 χρόνο?).
Γι' αυτό οι νέοι κομμουνιστές ας αφήσουν τις παπαγαλίες και τα προσκυνήματα, και ας κάτσουν να μελετήσουν το έργο του Μαρξ και του Ένγκελς και ας το εκσυγχρονίσουν. Γιατί το Κομμουνιστικό Μανιφέστο γράφτηκε το 1848 και από τότε πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Η αντικομμουνιστική φιλολογία καλά κρατεί. Η κομμουνιστική φιλολογία τι κάνει? Έχει γίνει αυτόν τον αιώνα κάποια εκτεταμένη προσπάθεια ανάλυσης και επαναπροσδιορισμού πέρα από τα ατομικά επιτεύγματα μεμονωμένων διανοητών (οι οποίοι πριν 50 χρόνια κατηγορούνταν και ως ρεφορμιστές από την Ορθή Δόξα)? Φτάνει η ίδια ξύλινη γλώσσα, ο άνθρωπος είναι κάτι παραπάνω από την εργατική του δύναμη, κάτι πολύ παραπάνω.
Γι' αυτό και δεν δέχομαι τον αποκλειστικά και μόνο ταξικό σου ορισμό της ελευθερίας. Αυτός είναι προϋπόθεση για να ανθίσει η ατομική ελευθερία του κάθε ανθρώπου να ορίζει τον εαυτό του όπως επιθυμεί, καθώς και η συνολική ελευθερία μιας κοινωνίας που εξελίσσεται.
Αν ο κομμουνισμός ήταν επαναστατικός πριν 100 χρόνια, όταν το όραμά του διατυπώνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σήμερα, είναι οπισθοδρόμηση.

Συμφωνω με cybercat.

Αν και πάμε σε πολλά ^off-topic^ απαντώ εδώ για πρακτικούς λόγους (τα περισσότερα πάνε στο  http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4797.0 )...έχουμε και λέμε:



(υπάρχει topic για internet και προστασία προσωπικών δεδομένων?....αν όχι ας κάνουμε ένα...να μοιραστω-ούμε  και γνώσεις "αυτο-προστασίας". Θεματικά το topic μπαίνει είναι ανάμεσα στο "πολιτικά" και στο¨"Περί υπολογιστών"....αν δεν υπάρχει - admins που λέτε να το βάλουμε?)

Αναφορικά με το ρόλο κομμουνιστικών κομμάτων (=ΚΚ) στο αστικό κοινοβουλευτικό θεσμό κάνεις λάθος. Απόδειξεις πολλές θα βρεις και στο http://www.kke.gr/ στο link κοινωνία και πολιτική υπάρχει αρχείο παρεμβάσεων στη βουλή.
Επιπλέον παράδειγμα κοντινό τελευταίως είναι αυτό με το νομοσχέδιο για το ΔΟΑΤΑΠ (έναντι του ΔΙΚΑΤΣΑ) όπου το καταψήφισε το ΚΚΕ επι της αρχής, αλλά σε επιμέρους άρθρα που ήταν ευνοικότερα του ΔΙΚΑΤΣΑ τα υπερψήφισε.

Τα αιτήματα των ΚΚ προκύπτουν μετά από κοινωνικό - οικονομική ανάλυση και όχι σαν ετεροκαθορισμός (τι μας δίνουν - να ζητήσουμε περισσότερα).Πχ τα 1300ευρώ βασικός μισθός (μέσος κατώτατος σήμερα στην ΕΕ) απαιτείται για την καλυψη των συγχρονων αναγκών των εργαζόμενων και αντιστοιχεί στην αξία της εργατικής τους δύναμης. Εννοειται όμως ότι οι αστοί δεν πρόκειται να τα χαρίσουν :P     
Αξιοποιείται όσο είναι δυνατό και το αστικό κοινοβούλιο - αστικό κράτος, παίρνοντας πάντα υπόψη το αυτονόητο : ο ανωτερος θεσμός εξουσίας είναι το κράτος και ορίζει τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ τάξεων-στρωμάτων της κοινωνίας. Και όταν είσαι απο κάτω(εξουσιαζόμενος - καταπιεζόμενος) μην περιμένεις και πολλά....

Συνοπτικά, τα ΚΚ δεν έχουν αυταπάτες ότι υπάρχει δυνατότητα θεσμικά να έχουμε λειτουργίες -΄πλήρη κάλυψη των αναγκών των εργαζόμενων στο καπιταλιστικό σύστημα, όπως και οι αστοί στη φεουδαρχία που ήταν καταπιεζόμενοι δεν είχαν δυνατότητα να πάρουν πίσω τα κλεμμένα παρά ψίχουλα. Όπως οι αστοί αναγκάστηκαν να ανατρέψουν τις φεουδαρχικές σχέσεις παραγωγής (φευδαρχικό σύστημα) για να έχουν και θεσμικά την "απελευθέρωση" τους, έτσι και εργατική τάξη, μικρομεσαία στρώματα της πόλης, αγροτιά - όλα τα καταπιεζόμενα στρώματα νομοτελειακά θα κάνουν. Ή με κοινωνιολογική ορολογία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το εποπικοδόμημα(θεσμοι-νόμοι, επιστήμες κλπ.) αλληλοκαθορίζεται με το κοινωνικό σύστημα(κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής).

Τέλος κόμματα όπως ΛΑΟΣ, όχι τυχαία, έχουν επιρροή σε συνοικίες όπου το ΚΚΕ δεν έχει δυνάμεις και αναπόφευκτα χαμηλή παρέμβαση (η παρέμβαση του ΚΚΕ γίνεται κύρια από μέλη - οπαδούς μέσα από τη συνεχή - οργανωμένη αγωνιστική δράση....Επίσης τα ΜΜΕ δεν ανοίγουν εύκολα τις πόρτες - το ΕΣΡ αναγκάστηκε να παρέμβει πολλές φορές σε κανάλια γι'αυτό αλλά η εικόνα δεν άλλαξε πολυ :( ) Από την άλλη ο λαϊκισμός "πουλάει" εύκολα όσο υπάρχει και η αμορφωσιά των μαζών... Με άλλα λόγια στο "επικοινωνιακό" αν και γίνονται προσπάθειες, δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα.....

ΥΓ - Αναφέρω τι γίνεται με το ΚΚΕ σε πολλά σημεία και όχι αόριστα ΚΚ για να μιλάμε επί γεγονότων (κοντινών) και γιατί αποτελεί ιστορικά τον εκφραστή του Κομμουνιστικού Κινήματος στην Ελλάδα.

Στοιχειώδης προϋπόθεση για να λέμε ότι έχουμε Σοσιαλισμό είναι τουλάχιστον:
Τα συγκεντρωμένα μεσα παραγωγής (πχ. ενεργεια, τηλεπικοινωνιες, μεταφορές) να είναι πλήρως κοινωνικοποιημένα (επίπεδο Λαϊκής Οικονομίας)
Οι εργαζόμενοι να διαχερίζονται την εξουσία προς όφελος κοινωνικών αναγκων μέσα από τα σωματεία -συνδικάτα τους. (επίπεδο Λαϊκής Εξουσίας) 

Στο : http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4797.0
κατέβασε το  Η «ΘΕΩΡΙΑ» ΠΕΡΙ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ .txt
αναφορικά με τον τι εστί Κρατικός Καπιταλισμός......

1)Δικτατορία ενός ατόμου δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία της κοινωνία παρά μόνο στα μυαλά των μεταφυσικών ιδεαλιστών (ρεύμα μεσσιανισμού). Ακόμη και οι αυτοκρατορίες στο δουλοκτητικό συστημα ήταν "κρατικές" μορφές για την ρυθμιση σχέσεων εξουσίας (ελευθεροι πολίτες=εξουσιαστές, δούλοι=εξουσιαζόμενοι). Παρόλα τα όσα ιδεολογήματα μου πιπηλήζεις λόγω της μερικής σου αγνοιας και μερικής ημιμάθειας διαβασε και τα λίγα που σου λέω παρακάτω και τα ξαναλέμε.... ;)
   
Απόσπασμα από το  Η μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση_84xronia.txt
Βρίσκεται στο: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4797.0

Από το σύνολο των αναφορών που γίνονται για τις αιτίες ανατροπής του σοσιαλισμού εμείς θα περιοριστούμε σ’ ορισμένες απ’ αυτές:

.......

β) Σημαντικό λάθος αποτέλεσε η άποψη για το κράτος. Η θέση που εκφράστηκε μέσα από την έννοια του «παλλαϊκού κράτους» οδήγησε σε αλλοίωση του πραγματικού περιεχομένου του κράτους ως δύναμης ταξικής κυριαρχίας του προλεταριάτου. Γεγονός που παραπέμπει στις σχέσεις του Κόμματος με το κράτος, στη λειτουργία των Σοβιέτ και στην ταξική πάλη στο σοσιαλισμό.

......


2)Αναφορικά με Τσεχίες και όχι μόνο:
επισης στο: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4797.0

ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ, ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ.txt
(είναι μεγάλο για παραθέσω απόσπασμα)

3) Τις παπαγαλίες όχι τυχαία της έχω φάει στη μάπα από χειραγωγημένους μικροαστούς....που κυνηγάν το "ψευτοβόλεμα" με τα ιδεολογήματα που αναμασσάν σαν βόδια,  μην κουράσουν το μυαλό τους με την παλη ιδεών. Προσπαθώ τα λέω εκλαϊκευμένα αλλά δεν πρόκειται να πέσω και σε λαϊκισμό γι' αυτό την επονομαζόμενη ξύλινη γλώσσα της πολιτικο-οικονομικής ορολογίας θα τη χρησιμοποιώ...απλά ότι δεν καταλαβαίνεις από την "ξύλινη γλώσσα" πες μου να στο αναλυσω  ;)

4) Τα όσα έχω παραθέσει ( στο http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4797.0 )
είναι από την άρθρα από το ιδεολογικο-πολιτικό περιοδικό ΚΟΜΜΕΠ (Κομμουνιστική Επιθεώρηση) που συντάσσει το ΚΜΕ(Κεντρο Μαρξιστικών Ερευνών). Επίσης υπάρχουν από το ΚΜΕ πολλές εκδόσεις βιβλίων, και πέρα από το ΚΜΕ και μεμονωμένοι κομμουνιστές έχουν ανοίξει πολλές φορές ιδεολογικο-πολιτικά ζητήματα και κυκλοφορούν σε βιβλία. Όπως είναι οι κλασικοί της Φυσικής (Newton κλπ), έτσι είναι και οι κλασικοί του Διαλεκτικού Υλισμού (Μαρξ κλπ), και όπως η φυσική εξελίχθηκε έτσι και η κομμουνιστική ιδεολογία (που όχι τυχαία για σένα μένει στον Μαρξ, Έγκελς, οπότε και θαρρείς πως οι κομμουνιστές διάβασαν μόνο ένα βιβλίο το μαθαν απέξω και για αυτο και μόνο φάγαν το πιο τρελό κυνήγι στην συγχρονη ιστορία και δώσαν και την ζωή τους για ένα μόνο βιβλιο....Έλεος...... ψάξου λίγο πριν πετάξεις τα πυροτεχνήματα και κυρίως πριν τα τα πιστέψεις η ίδια) 

Κατέβασε και το:
«Κομμουνιστική Επιθεώρηση» 80 Χρόνια - Στο μετερίζι του πολιτικο-ιδεολογικού μετώπου
του Χρήστου Τσιντζιλώνη
για να πάρεις και μία γεύση από τα όσα σου έλεγα παράπανω....και να θυμάσαι πάντα
ότι δεν πρόκειται οι κομμουνιστές να απαρνηθούν τις ΑΡΧΕΣ τους....δηλαδή αν εννοείς "εξέλιξη" να σου πούμε ότι η γη είναι επίπεδη....τζάμπα περιμένεις :P
(οι σχέσεις παραγωγής - το σύστημα, σε επίπεδο ΑΡΧΩΝ παραμένει ίδιο εδώ και 300 χρόνια) 


ΥΓ. συγγνώμη αν ο λόγος είχε εντονο πάθος.... αλλά με έφερες σε "εμβρασμό ψυχής" αναπαράγωντας τα μικροαστικά ιδεολογήματα στείρας στάσης (σε κάτι που σου είναι περισσότερο άγνωστο από όσο νομίζεις), απέναντι στην προσπάθεια μου να ανοίξει μια εποικοδομητική συζήτηση σε "ήρεμους τόνους"....(αν και η πάλη ιδεών δεν μπορεί να είναι πάντα "ήρεμη")

Προς αποφυγήν κάθε παρεξήγησης τονίζω ότι δεν σου επιτίθομαι προσωπικά

ουπς... το ξέχασα πριν.

Λακωνικέ μου συνάδελφε εξακολουθείς να συμφωνείς με την κυβερνογατα?

ΥΓ πες και κανά ΓΙΑΤΙ συμφωνεις ν'ανοίξει η συζήτηση.... :P

Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς από αυτά που έγραψα εμποδίζει την εποικοδομητική συζήτηση. Αυτό που βλέπω εγώ, είναι ότι επειδή ορίζω διαφορετικά την ελευθερία από ότι εσύ, αναπαράγω μικροαστικά ιδεολογήματα, επειδή διαφωνώ στην ερμηνεία των γεγονότων του τελευταίου αιώνα, είμαι αμαθής, κι επειδή προτιμώ να διαβάζω ό,τι κρίνω εγώ πως θέλω να διαβάσω, είμαι χειραγωγημένο βόδι. Οι χαρακτηρισμοί δικοί σου. Δεν βλέπω πως μπορεί να γίνει συζήτηση σε αυτό το ύφος.
Η "ξύλινη γλώσσα" αναφερόταν στο ύφος και την αισθητική τόσο των πρώτων κειμένων σου όσο και της απάντησής σου, και εξακολουθεί να με ενοχλεί έντονα, χωρίς να έχει καμία σχέση με την χρήση πολιτικο-οικονομικής ορολογίας. Αν δυσκολεύεσει να καταλάβεις γιατί συμβαίνει αυτό, πες μου να στο αναλύσω  ;)
Εγώ μίλησα για εκσυγχρονισμό, πράγμα που εσύ εξέλαβες ως άρνηση των ΑΡΧΩΝ του κομμουνισμού. Αν ήξερα ότι ο κομμουνισμός είναι θρησκεία, δεν θα έμπαινα στον κόπο να απαντήσω.
Τελικά δεν έλαβα καμία ουσιαστική απάντηση, πόσο μάλλον κάποιο δείγμα διάθεσης για εποικοδομητική συζήτηση, κι επειδή το "έντονο πάθος" σου δεν μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, στέλνω τους μικροαστικούς μου χαιρετισμόυς.

1)η πρώτη μου απάντηση ήταν για τα όσα έλεγες για τον σοσιαλισμό και τους κομμουνιστές [ "αιτιολόγηση"σου ο αντικομμουνισμός για τον τρόπο που ορίζεις την ελευθερία]......απαντηση που με λύπη διαπιστώνω ότι δεν διάβασες. Παρακαλώ διαβασε την [κατέβασε και κανα κείμενο από αυτά που σου λέω].

2)Συγγνώμη, έπρεπε να φύγω και δεν απαντησα στο άλλο σκέλος της τοποθέτησης σου :

"""Γι' αυτό και δεν δέχομαι τον αποκλειστικά και μόνο ταξικό σου ορισμό της ελευθερίας. Αυτός είναι προϋπόθεση για να ανθίσει η ατομική ελευθερία του κάθε ανθρώπου να ορίζει τον εαυτό του όπως επιθυμεί, καθώς και η συνολική ελευθερία μιας κοινωνίας που εξελίσσεται. """"

Απ'ότι λες ο ορισμός της ελευθερίας, που παρέθεσα στα πρώτα, " Αυτός είναι προϋπόθεση για να.....που εξελίσσεται." με το οποίο συμφωνώ.
Αν ήθελες να γράψεις κάποιον ορισμό ελευθερίας (γιατί δεν βλέπω να έγραψες) και να τον αιτιολογήσεις θα χαιρόμουν πολύ.
Δυστηχώς μεσα στο αντικομμουνιστικό σου παραλήρημα ίσως το ξέχασες.
Τα μικροαστικά ιδεολογήματα ήταν στην "αιτιολογηση" σου, του ορισμού ελευθερίας που δεν εγραψες,
και δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από τα αντικομμουνιστικά ποιηματάκια που μας μαθαίνουν από παιδάκια....και όταν διάβασα πρώτη φορά την απαντηση σου νόμισα πως ημουν σε κανα topic:
"o κομμουνισμός ο κακός και οι κακοί οπαδοί του" :P

Θέλω να μου κάνεις μαθήματα ύφους και αισθητικής....σε αντάλλαγμα ότι όρο δεν ξέρεις θα στον λέω :P


Πως χρησιμοποιείς την έννοια "εκσυγχρονισμός", ίσως δεν σε κάλυψα γιατί λάθος σε κατάλαβα.....
Πάντως να ξέρεις πως πέρα από αρχές έχουν αλλάξει άλλα πολλά....(σε συνέδρια ΚΚ, που είναι τα ανώτερα πολιτικά τους όργανα)....τώρα περί θρησκείας ο λόγος :

θρησκεία η [θris<k>&iacute;a] O25 : 1. σύνολο ιδεών και αντιλήψεων που έχουν σχέση με την πίστη του ανθρώπου στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης (θεότητας) και συνοδεύονται από τελετουργικές πράξεις που σκοπό έχουν την απευθείας μεταφυσική επικοινωνία της ανθρώπινης ψυχής με τη δύναμη αυτή: Mονοθεϊστική / πολυθεϊστική ~. H ~ των αρχαίων Eλλήνων. Iουδαϊκή / χριστιανική / μουσουλμανική ~. Θεμελιωτής / ιδρυτής / αρχηγός / οπαδός μιας θρησκείας. Φυσικές* θρησκείες. ~ εξ αποκαλύψεως*. H επίσημη ~ ενός κράτους. (έκφρ.) πατρίδα / πατρίς, ~, οικογένεια*. 2. (μτφ.) για κτ. προς το οποίο δείχνει κανείς μια σχεδόν θρησκευτική πίστη και αφοσίωση. [λόγ. < ελνστ. θρησκεία, αρχ. σημ.: `θρησκευτική λατρεία, τελετή΄] από http://www.komvos.edu.gr/dictionaries/dictonline/DictOnLineTri.htm

Οι κομμουνιστές και όλοι οι διαλεχτικοί υλιστές αν σου πω ότι είναι άθεοι, μην μου πεις ότι το ακούς πρώτη φορά. (και μην πεις το άλλο ποιημα...το κομμα σου είναι ο θεός σου...πρώτα δες σε κανα λεξικό τι σημαίνει θεός.)

Σου ξαναλέω τέλος η απάντηση μου είχε έντονο αντι-πάθος γιατί αντι-παθώ τον :
αντικομμουνισμός ο [andikomunizm&oacute;s] O17 : σύνολο ιδεών και ενεργειών που χαρακτηρίζονται από εχθρότητα προς τον κομμουνισμό: Φασιστικό καθεστώς με κύριο χαρακτηριστικό τον αντικομμουνισμό. [λόγ. < γαλλ. anticommunisme (anti- = αντι-, -isme = -ισμός)] 
που δυστηχώς συνάντησα στην απάντηση σου.

Παρακαλώ επαναπροσανατολίσου στο topic : ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
και για να βοηθήσω....για να δούμε τι λέει το λεξικο :P
ελευθερία η [elefθer&iacute;a] O25 : η απουσία περιορισμού, η ιδιότητα ή η κατάσταση εκείνου που δεν εμποδίζεται ή δε δεσμεύεται από κανέναν εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα: Eσωτερική / εξωτερική ~. Aπόλυτη ~. Tο αγαθό της ελευθερίας. H ~ σκέψης / δράσης. || H ~ της βούλησης (ενός ατόμου), η ικανότητά του να αποφασίζει και να ενεργεί ανεξάρτητα από κάθε εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα. || (ειδ.) ό,τι οι νόμοι επιτρέπουν να πράττει ή να μην πράττει κάποιος: Aστικές / πολιτικές / ατομικές ελευθερίες. Θρησκευτική / προσωπική ~. Oι ελευθερίες του ατόμου / του πολίτη. ~ λόγου. ~ του τύπου. Aκαδημαϊκές* ελευθερίες. || (για κράτη, έθνη) η μη εξάρτηση από την εξουσία ή την κυριαρχία άλλου κράτους· λευτεριά. ANT δουλεία, σκλαβιά: Eθνική ~. ~ ή θάνατος*. H ~ των λαών. || Tο δέντρο της Eλευθερίας. Tο άγαλμα της Eλευθερίας, στη Nέα Yόρκη. [λόγ. < αρχ. ἐλευθερία]

ΥΓ: το λεξικό που χρησιμοποίησα είναι ένα τυχαίο online....(όχι ιδεολογικό λεξικό).

RFA, θέλω, μιας και φαίνεσαι μελετημένο παιδί  ;), να μου απαντήσεις σε μια ερώτηση:

Τελικά υπήρχε ελευθερία στα υπαρκτά Σοβιετικά Καθεστώτα;

Καλή ερώτηση - παγίδα...αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτό το θέμα! Όλα τα καθεστώτα, και γενικά οι μορφές οργάνωσης και διακυβέρνησης, είτε πρόκειται περί ομάδων είτε περί κοινωνίας, διατρέχουν τον κίνδυνο να βρεθούν μπροστά στον παράγοντα της ανθρώπινης απληστίας, βλακείας, κοντοφθαλμίας, κόμπλεξ, αναξιοπρέπειας, βαρβαρότητας κτλ. Και επειδή τα άτομα που εκδηλώνουν αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν την τάση να προσπαθούν να καταλάβουν ηγετικές θέσεις (αυτονόητο έτσι;), πολλές φορές μια χαρισματική φυσιογνωμία κηλιδώνει ένα σύστημα το οποίο στην θεωρία του τουλάχιστον, μπορεί να είναι πολύ λειτουργικό και ελεύθερο ταυτόχρονα.

Ο κομμουνισμός σαν ιδεολογία, απ' όσο καταλαβαίνω τουλάχιστον, προσπαθεί να δημιουργήσει και να διαιωνίσει ένα κοινωνικό σύστημα δίκαιο και ελεύθερο...ωστόσο το αν τελικά θα τα καταφέρουν να το πετύχουν αυτοί που το πρεσβεύουν δεν είναι μόνο θέμα του πόσο σωστή είναι η θεωρία, διότι η υλοποίησή της προσκρούει σε τυχαίους παράγοντες οι οποίοι δεν γίνεται να προβλεφθούν και να ελεγχθούν όλοι (άλλωστε αν κάποιοι το καταφέρουν αυτό, θα μιλάμε πλέον για ολοκληρωτισμό). Άσε που προτιμώ μια άδικη συνολικά κοινωνία, στην οποία όμως εκδηλώνονται, θεωρητικά και πρακτικά, διάφορες θέσεις και απόψεις, παρά μια δίκαιη, όπου όμως όλοι σκέπτονται μέσα σε ένα, μοναδικό, κοινό πλαίσιο.

Το στοίχημα για εμένα είναι να βλέπουμε τα θετικά στοιχεία ενός συστήματος και να προσπαθούμε, τουλάχιστον στο βαθμό που μας επηρεάζει άμεσα, να ενσωματώνουμε αυτά στον τρόπο ζωής μας - και φυσικά να επαγρυπνούμε ώστε να μη μας στερήσουν βασικές ελευθερίες - ο καθένας προσωπικά, με κύριο γνώμονα τον άνθρωπο και την ευαισθησία προς αυτόν...

Μπορεί να έφυγα και λίγο off - topic, συγχωρήστε με...  :-[ :P ;)

Έχω απαντήσει ήδη στην ερώτηση. (3^ο post κατά σειρά στο topic)

Με απλά λόγια: Ενας εργατης επι Σοβιετικής Ένωσης απολάμβανε μεγαλύτερης ελευθερίας από ένα αμερικάνο(ή άλλης καπιταλιστικής κοινωνιας) εργάτη της ίδιας εποχής. Το αντιθετο ίσχυε για τον αστό.
Έχω αναρτησει μερικά κείμενα που δείχνουν το παραπάνω στο topic : Η προσφορα της Σ.Ε - κριτική στον υπαρκτό σοσιαλισμό...αναμένατε κι άλλα....
Για να μην ανακυκλώνομαι στη σύγχρονη ιστορία(με τον διαλεχτικό υλισμό) μπαίνει (και τον υιοθετώ) ορισμός της ελευθερίας στην ταξική του διάσταση(τα λέω και στα πρώτα post....)    

κυβερνόγατα χαιρομαι πολύ που μιλάς τόσο όμορφο (καλοπροαίρετο) τρόπο (σε συκριση με τα προηγούμενα post σου)  :) :) :) :)

Έχω τρεχάματα για ετοιμασίες(κουβαλήματα , κλπ) προβολής (Το ταξίδι στα κύθηρα - Αγγελόπουλος// στο αμφ. Α' πολιτικών επιστημών//1ο οροφος ΝΟΠΕΘ//κινηματογραφική λέσχη Cinεργεια - που είμαι κι εγώ κ πρέπει να την κάνω :-\)

Συγγνώμη που δεν προλαβαίνω να αξιοποιήσω την πολύ καλη ρωτα που έδωσες, μα αν δεν αντέξω το βράδυ αύριο πρωι θα ανταποκριθώ αναλόγως στην τοποθέτηση σου...

Καλα να περάσετε το βράδυ
και αν θέλετε να μας έρθετε στην προβολή ;)
bb :)

Ωραία! Αφού το άκουσα κι αυτό μπορώ να πεθάνω ήσυχη. :D :D :D

Κοίτα RFA επειδή έχεις καλές προθέσεις κι επειδή μ' άρεσε το θέμα που άνοιξες, προσπάθησε να μην αντιμετωπίζεις κάθε συνομίλητη ως εχθρό και ηλίθιο. Αυτό που αμφισβήτησα ήταν το κατά πόσο μπορεί να χαρακτηριστεί ως υπόδειγμα ελευθερίας η πρώην Σοβιετική Ένωση και το κατά πόσο η κομμουνιστική φιλολογία έχει καμία επίδραση στον επίσημο λόγο του ΚΚΕ, και χαρακτηρίστηκα αντικομμουνίστρια :o  

Ο λόγος για τον οποίο το εξέλαβες στραβά είναι φαντάζομαι γιατί κι εγώ αντι-παθώ τον δογματισμό και τις απόλυτες αλήθειες και γιατί λυπάμαι πολύ που ο κομμουνιστικός λόγος έχει χάσει την παλιά του δυναμική και δεν βρίσκει μια νέα σε νοήματα που ήδη υπάρχουν.

Δεν πρόκειται να σου κάνω μαθήματα ύφους και αισθητικής. Μπορώ απλώς να παραθέσω κάποια κείμενα ενός αριστερού λόγου που εγώ θεωρώ δημιουργικό, ανθρώπινο και με όραμα σε αντίθεση με τα γραφειοκρατικά, μονολιθικά κείμενα, που διαβάζω συνήθως. (Ουπς!! Μήπως γι' αυτά τα 2 κακά επίθετα κερδίζω μια θέση στην κόλαση?)

"Ο σοσιαλισμός δεν μπορεία με κανέναν τρόπο να εγκαθιδρυθεί μέσω της εξουσίας ενός Κόμματος που θεωρεί πως είναι η ηγεσία της εργατικής τάξης και της επανάστασης. Μια εξουσία τέτοιου είδους αναγκαστικά οδηγεί στην παλινόρθωση ενός απόλυτου γραφειοκρατικού καπιταλισμού. Σοσιαλισμός είναι η εξουσία των αυτόνομων οργάνων των μαζών και των κοινοτήτων, που αυτό μεταφράζεται βέβαια, σε εξάλειψη των παλιών κυρίαρχων στρωμάτων, καπιταλιστικών και γραφειοκρατικών, μα ακόμα (και κυρίως) σε θετική εξουσία αυτών των οργανισμών σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής: συλλογική διεύθυνση της παραγωγής από τους εργαζόμενους, των τοπικών κοινοτήτων από τους κατοίκους κλπ Σοσιαλιστική κοινωνία είναι μια κοινωνία που ξέρει πως οι θεσμοί της είναι δικό της έργο και δεν αλλοτριώνεται μέσα τους.

Μια αληθινή απελευθέρωση των ενεργειών περνάει από την περιθωριοποίηση όλων των υπαρκτών πολιτικών κομμάτων, τη δημιουργία από το λαό νέων μορφών πολιτικής οργάνωσης βασισμένων στη δημοκρατία, τη συμμετοχή όλων, την υπευθυνότητα του καθενός απέναντι στις κοινές υποθέσεις -με δυο λόγια, από την αναγέννηση μιας αληθινής πολιτικής σκέψης και πάθους, που θα ήταν ταυτόχρονα διαυγής ως προς τα πορίσματα της ιστορίας των δύο τελευταίων αιώνων. Τίποτε δε μας λέει πως αυτό είναι μοιραίο να συμβεί, τίποτε δε μας λέει όμως ότι είναι και αδύνατο."

Κορνήλιος Καστοριάδης, Καιρός


Δεν πρόκειται να δώσω ορισμό της ελευθερίας γιατί δεν με καλύπτει κάποιος μέχρι τώρα. Σίγουρα δεν με καλύπτει ο δικός σου ορισμός.
Πολύ εύκολα περνάς στα κοσμητικά επίθετα πάντως. Ειδικά σ' αυτό το θέμα είπα ότι η δική σου ταξική ελευθερία είναι προϋπόθεση για την πραγματική ελευθερία και πάλι δεν γλύτωσα.

Τέλος πάντων ... αρκετά...

ουπς ΛΑΘΟΣ,,,,
το τελευταίο post(πριν την τελευταία απαντηση μου) ήταν του κορκολυκ....(όχι κυβερνογατας)
τα καλα λογια εκει πηγαιναν :P
την κάνω.....

9 είναι η προβολή που έλεγα ;)

ΒΒ

Εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι δε μπα να 'σουν και το πιο καλό, αριστερό, εργατόπαιδο με πίστη και προσήλωση στο Κόμμα, στις Αρχές κτλ, αν έλεγες κάτι λίγο αντίθετο από τον Στάλιν σε καθάριζαν (εννοώ ότι έγιναν κι αυτά όχι όταν ήταν ο κανόνας)... ή μήπως αυτά είναι όλα ψέματα και προπαγάνδα της Δύσης;;; Γιατί θαρρώ πως πρώτα καθάρισε τους εσωκομματικούς αντιπάλους και έπειτα τους εξωτερικούς. Για μενα αυτό δεν είναι κομμουνισμός, ούτε ελευθερία για ΚΑΝΕΝΑΝ.

Επίσης θέλω να πιστεύω ότι ο κομμουνισμός θα εφαρμοστεί κάποτε ως ένα σύστημα που θα είναι υπέρ ΟΛΩΝ των ανθρώπων και όχι η εκδίκηση των αδυνάμων ενάντια στους τώρα ισχυρούς.

Τέλος, πέρα από θεωρίες και μπλα μπλα, θεωρώ πραγματικά κομμουνιστή έναν άνθρωπο που σκέφτεται και δρα όχι με γνώμονα το δικό του συμφέρον αλλά για το συμφέρον όλων των γύρω του ανεξαρτήτως τάξης ή όποιας άλλης διάκρισης, σε μακροπρόθεσμη βάση και όχι στα στενά χρονικά πλαίσια της δικιάς του ζωής σε σχέση με την αιωνιότητα. .-

παρακαλώ διαβαστε κανενα απο τα κείμενα που ανέβασα(και θα ανεβάσω κι άλλα) στο
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4797.0 
(Η προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης -κριτική στην οικοδόμηση Σοσιαλισμού )

...γιατί θεωρώ πως έχετε μονόπλευρη ενημέρωση αναφορικά με τι έγινε τελικά στην ΕΣΣΔ

Mετά καλυτερα να μεταφέρουμε τη συζήτηση εκεί, γιατί ψιλο-ξεχειλώσαμε το topic :P

Με εκτιμιση
RFA

ρε ζαρα...
1)τα περισσότερα παιδιά τα ξέρω και από κοντα και παρακολουθούσα το forum από περσι(είμαι κάποια χρόνια και στη σχολή...)
2)μην μεγεθο-μυθοποιείς τα όσα λέω τα οποία ανταποκρίνονται στα όσα ακούω (όχι για πρώτη φορα)

3)αυτό προφανώς είναι η δική σου άποψη....
Ποτέ δεν εξεφρασα κάτι ανάλογο με αυτό που ειρωνικά επικαλείσαι (πέρα από τις συζήτηση με τη κυβερνογατα, χωρίς πάλι να βλέπω τα οσα λέμε σαν διαπροσώπικο ζήτημα)

Οι αόριστες γενικεύσεις δεν ταιριάζουν παρα μόνο στους φασίστες >:(

4) manager ή δικηγόρος του Aliakmwn αυτοαποκαλείσαι?  :P

 Σόρρυ που ξανακολούθησα δρόμο ^off-topic^ ^off-topic^ ^off-topic^ admins k forumites :-[

 

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για

Μύθους(απόλυτης ελευθερίας),
Πραγματικότητες (μαζική χειραγώγηση συνειδήσεων)
Αναγκαιότητες (οργανωμένη πάλη)
για νέους και όχι μόνο ;)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΛΗ
Ο μύθος της «απόλυτης ελευθερίας»
του Τάσου Χρονά