THMMY.gr

Αφορμή:


Δυο καταδικασθέντες σε θάνατο για υποθέσεις φόνων εκτελέστηκαν στην Ιαπωνία, για πρώτη φορά από την ανάδειξη στην εξουσία του Δημοκρατικού Κόμματος το Σεπτέμβριο του 2009, μεταδίδουν σήμερα Ιαπωνικά ΜΜΕ.
 
H υπουργός Δικαιοσύνης Κέικο Τσίμπα ανακοίνωσε την εκτέλεση δύο καταδικασθέντων στην εσχάτη των ποινών
Οι προηγούμενοι απαγχονισμοί, τριών θανατοποινιτών, ένας εκ των οποίων ήταν Κινέζος υπήκοος, είχαν γίνει την 28η Ιουλίου 2009, όταν στην εξουσία βρισκόταν ακόμη το συντηρητικό κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών.

Το κυβερνών κόμμα δεν είχε ανακοινώσει ρητά μορατόριουμ των απαγχονισμών, αλλά η υπουργός Δικαιοσύνης Κέικο Τσίμπα --δικηγόρος και πρώην μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος--, η υπογραφή της οποίας ήταν αναγκαία, δεν είχε δώσει το πράσινο φως για καμιά εκτέλεση λόγω της προσωπικής της αντίθεσης στη θανατική ποινή.

Ωστόσο σύμφωνα με εγχώρια ΜΜΕ, η υπουργός ήταν παρούσα όταν εκτελέστηκαν οι θανατοποινίτες.

Ο Καζούο Σινοζάουα, 59 ετών, είχε καταδικαστεί για τις δολοφονίες έξι γυναικών που εργάζονταν σε κοσμηματοπωλείο στην επαρχία Τοτσίγκι το 2000.

Ο Χινεντόρι Ογκάτα, 33, είχε καταδικαστεί για ένα διπλό φόνο που είχε διαπραχθεί το 2003.

Η Ιαπωνία είναι, μαζί με τις ΗΠΑ, οι τελευταίες οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες όπου εξακολουθεί να επιβάλλεται η θανατική ποινή.

Εγχώριες και διεθνείς οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάζουν εδώ και χρόνια την επιβολή της θανατικής ποινής και τις συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές στην ασιατική χώρα.

Οι αρχές δικαιολογούν την διατήρησή της με το επιχείρημα ότι η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ της επιβολής της.

Σημειώνεται ότι το Δημοκρατικό Κόμμα υποσχόταν πριν τη νίκη του το 2009 ότι θα "ενεθάρρυνε έναν εθνικό διάλογο" για το ζήτημα, το οποίο όμως έκτοτε πέρασε στο περιθώριο.

Οι συγγενείς των καταδικασθέντων ενημερώνονται για την επιβολή της ποινής αφού εκτελεστούν.

από: http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=187542

λοιπόν, υπέρ ή κατά;

Τωρα καθοτι το θεμα της Ιαπωνιας... το σπουδαζω οσο να ναι

Μιλαμε και κανουμε κριτικη για την Ιαπωνικη κοινωνια, γενικα και αοριστα για τα ανθρωπινα δικαιωματα ή για πιθανη εφαρμογη στην Ελλαδα?

Καθοτι καθενα απο τα παραπανω ενδεχομενα απαντιεται διαφορετικα παρακαλω διευκρινιστε

Απο καθαρά ανθρωπιστηκή αποψη δεν είναι λογικό να σκοτώσεις κάποιον, οτιδήποτε και να έκανε...
Καθίστασε και εσύ δολοφόνος, ακόμα και αν υποστιρίζεις ότι έτσι "καθαρίζεις" την κοινωνία...

Απο καθαρά ιατρική άποψη, όλοι αυτοί που καταδικάζονται σε θάνατο είναι κατα συρροή δολοφώνοι, βιαστες κλπ κλπ κλπ.
Σχεδόν κανένας από αυτούς δεν είναι αυτό που, αναφέρεται ως "φυσιολογικός άνθρωπος". Οι περρισότεροι έχουν προβλήματα με τον ψυχικό τους κόσμο. Γιατί λοιπον να τους σκοτώσουμε? Γιατί να μην τους "μελετήσουμε", ώστε να μπορέσουμε να εξαλήψουμε, όσο γίνεται, τέτοια φενόμενα στο μέλλον. Και η συστηματική "μελέτη" μπορεί να είναι γι'αυτούς ποινή χειρότερη και από τον θάνατο...


@arasi. Τι σχέσει μπορεί να έχει σε ποια χώρα βρίσκεσαι και για ποια χώρα μιλάς? Δέχομαι ότι οι συνήθειες και γενικά η κοινωνία των Ιαπώνων είναι διαφορετική απ'ότι των Ελλήνων, αλλα νταξ μιλάμε για δολοφονία. Όσο διαφορετική και να είναι η κοινωνία δεν νομίζω ότι δικαιολογήται σε καμία περίπτωση μια τέτοια πράξη...


εξαιρούντε υπουργοι/βουλευτές του Ελληνικού κοινoβουλίου, πρωην και νυν :P

Κοιτα αυτο που λες για την ιατρικη/συστημικη μελετη μαλλον παει στα ορια των λευκων κελιων... Δεν θα επεκταθω γιατι πραγματικα δεν με ενδιαφερει με το συμπαθιο κιολας -- και δεν το εννοω προσβλητικα η υποτιμητικα προς καταστασεις και ατομα και ...κυβερνησεις απλα το θεμα ειναι το ιδιο τεραστιο με αυτο που συζηταμε

Τωρα απο κει και περα ας μην ξεχναμε πως
α) οι Ιαπωνες δεν ειναι περιεργοι ειναι ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ
β) για τη θανατικη ποινη στην Ιαπωνια εχουν γραφτει πολλα και διαφορα απο πολυ πιο εγκριτους και ειδικους απο εμενα, τα οποια συνοψιζονται εδω:

http://en.wikipedia.org/wiki/Capital_punishment_in_Japan

http://www.mailonsunday.co.uk/news/worldnews/article-1027049/Japan-executes-serial-killer-left-year-old-girls-charred-bones-parents-doorstep.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Murder_of_Rie_Isogai

ειχα εντοπισει κ καποιο αλλο πολυ παλιοτερα το οποιο εγραφε πολλα και διαφορα( αλλα βασιζοταν κυριως στα δημοψηφισματα υπερ)

Σε γενικες γραμμες αυτο που λενε ειναι οτι οπως και σε ολες τις εκφανσεις τις κοινωνικης ζωης οι Ιαπωνες ειναι ολο υποκλισεις και αγαπες και ευγενειες, και δεν υπαρχει γκρι.... Δλδ αν μαλωσεις δεν θα βριστεις και θα πεσουνε ψιλες αλλα θα παρεις το κατανα και θα τον φας λαχανο... Επισης μιλαμε για μια κοινωνια που και ιστορικα, η αρχουσα ταξη ΔΕΝ ειχε ποτε ενδιαμεσες τιμωριες, το 99% των περιπτωσεων πχ ο ενας ευγενης εσφαζε για δικους του λογους τον αλλο και μετα, πηγαινε στον daimyo ελεγε ποσο ασχημα ενιωθε και ενημερωνε φυσικα για την προθεση του να κανει seppuku, οπως και εκανε αλλωστε, εν συνεχεια

Κλεινοντας οταν μια κοινωνια ψηφιζει σε δημοψηφισμα ( το πλεον προσφατο) με συμμετοχη ρεκορ και με ποσοστο ρεκορ 85.9% υπερ, ο,τι και να λεμε....

Παντως μια εκ των εσω ματια που συμφωνει 100% με το επιχειρημα πως ειναι δολοφονια ειναι η παρακατω


με την επιφυλαξη παντα πως ο tracker ειναι private και δεν ξερω αν η εγγραφες ειναι ανοιχτες

http://www.avistaz.com/movies/2009/vacation-japanese-2008.html

Οριστε λοιπον για να χουμε να λεμε ενα καλο

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/07/50-5.html

Σε θάνατο δι’ απαγχονισμού καταδικάστηκε ένας Τανζανός για την αποκρουστική δολοφονία ενός 5χρονου κοριτσιού που έπασχε από αλμπινισμό.
Ο 50χρονος, αφού έκοψε τα πόδια του κοριτσιού με μια μασέτα και ήπιε το αίμα της, έφυγε παίρνοντας μαζί του τα κομμένα μέλη αφήνοντας το μικρό κοριτσάκι να πεθάνει από αιμορραγία...

Ο φόνος του κοριτσιού εντάσσεται στο κύμα επιθέσεων εναντίον των περίπου 200.000 αλμπίνων που ζουν στη χώρα τα τελευταία χρόνια...
Οι «κυνηγοί» αλμπίνων αφού σκοτώνουν τα θύματα τους συλλέγουν το αίμα τους και μέλη των σωμάτων τους όπως τρίχες, γεννητικά όργανα, άκρα, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν ή να τα πουλήσουν ως «μαντζούνια» αφού πιστεύουν πως φέρνουν καλοτυχία στον έρωτα, στη ζωή και στις επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Περίπου 60 αλμπίνοι έχουν δολοφονηθεί στην Τανζανίαγια να αποσπαστούν μέλη ή κομμάτια από τα σώματα τους τα τελευταία δυο χρόνια αν και στελέχη της ένωσης αλμπίνων λένε πως ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος..

zeru zeru τα φαντάσματα
(exandas)

το καλο που ειναι ? οτι δεν θα ξανασκοτωσει ? νομιζω οτι υπαρχουν κι αλλοι τροποι για να μην ξανασκοτωσει! ηπιοτεροι

Δεν καταλαβα το κομμεντ σχετικα με το "καλο"

ΔΛΔ τα βλεπουμε ολα ως καλο-κακο και ασπρο μαυρο? (απιστευτα αστειο στη συγκεκριμενη περιπτωση  ;) )

Πρεπει επιτελους η ποινη να ειναι τουλαχιστον αντικατοπτριστικη του εγκληματος

ειμαι υπερ γενικά.
ειδικά να εφαρμοστει σε συλληφθεντες πορειων με συνοπτικές διαδικασίες, προτεινω αυτοφωρα.

από σεπτέμβρη κατι θα κένει και για εσένα ο ΓΑΠ...

mind the ΓΑΠ... που λένε και στα μετρά ανα τον κόσμο...

Αν γινόταν ένα δημοψήφισμα στην Ελλάδα το 1880 για τη γυναικεία ψήφο, η συντριπτική πλειοψηφία θα ψήφιζε κατά. Αυτό σημαίνει πως η γυναικεία ψήφος είναι λάθος;

Αν γινοταν δημοψηφισμα στην Ελλαδα το 2010 για τη θανατικη ποινη η συντριπτικη πλειοψηφια θα ψηφιζε υπερ.... Αυτο σημαινει πως ειναι σωστο?

Ξαναλεω σταματηστε να σκεφτεστε με ορους οπως καλο και κακο και σωστο και λαθος και ηθικο και ανηθικο

Τα πραματα στη ΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ειναι θεμα δρασης και αντιδρασης αλλα κυριως ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Γιαυτο και αλλωστε αν δειτε στην αρχη του ποστ η μητερα της Rie Isogai καταφερε να μαζεψει 300.000 υπογραφες ΥΠΕΡ της θανατικης ποινης των εκπρομελετης και εν συμμορια δρωντων δολοφονων+βιαστων της κορης της.

Η θανατική καταδίκη ικανοποιεί το αίσθημα για εκδίκηση, όχι για δικαιοσύνη.
Από νομικής πλευράς δεν τιμωρείς κάποιον, πχ η φυλάκιση λειτουργεί (υποτίθεται) ως μέσο σοφρωνισμού, και παράλληλα εμποδίζεις τον άλλο  από το να εγκληματίσει.

Το αίσθημα δικαιοσύνης είναι κάτι φλου. Μπορεί εγώ, αν πχ κάποιος δολοφονήσει κάποιον δικό μου άνθρωπο, για να αισθανθώ δικαιομένος, να απαιτώ τη θανάτωση αυτουνού και όλου του χωριού του.

Η μητέρα της φυσικά και θα απαιτούσε κάτι τέτοιο, χρειάζεται τεράστια αποθέματα θάρρους για να αφήσεις ζωντανό  το δολοφόνο του παιδιού σου.

βασικα πως θα εισαι 100% σιγουρος οτι αυτος που επιασες ειναι ο δραστης??? και αν τελικα αποδειχθει οτι δεν ηταν και τον εχεις ηδη "στειλει" τι θα κανεις?????  τι αισθημα δικαιοσυνης θα υπαρχει οταν ηδη θα εχεις θυσιασει καποιον??

γιατι τα χρονια που περασες στη φυλακη στα δινουν πισω;  :P

Όχι αλλά μετά την αποφυλάκιση (πάμε με την προϋπόθεση ότι έγινε λάθος έτσι;) σου μπορείς να ζήσεις όσα χρόνια σου μένουν, κάτι που στη θπ δεν γίνεται.

Εκδικηση ειναι να παρεις ενα καλασνικοφ και να τον καθαρισεις εν ψυχρω και εν βρασμω, οχι το να περασει απο δικη με εισαγγελεα και με νομικη εκπροσωπηση και μετα απο τη δικη να περασει απο εφετειο και μετα απο το εφετειο απο ανωτατο ακυρωτικο δικαστηριο και μετα κ απο αυτο εκτελεση της ποινης μετα απο καποια χρονια, στα οποια αν τοσο πολυ ειναι αυτος ο καποιος αθωος θα αποδειχτει η αθωοτητα του, και απλα θα ειχει κατσει μεσα....

Οπως και παραπανω, γιαυτο και η απονομη δικαιοσυνης γινεται απο μορφωμενους επαγγελματιες του κλαδου, επιστημονες οι οποιοι ειναι εκπαιδευμενοι στο να δουν που αρχιζει και που τελειωνει το αισθημα της δικαιοσυνης

Οπως και παραπανω

Και να μην ξεχναμε αλλωστε οτι εαν 1 η 2 η 3 κρατουμενοι καταδικασμενοι για θανατικη ποινη κακως εκτελεστηκαν με το μερος τους ειμαι δεν παυουν ομως να ειναι οι εξαιρεσεις και οχι ο κανονας

Δεν λεω το αντιθετο δλδ απ το να ειναι ελευθερος ή απλα φυλακισμενος καποιος *δίκαια* εγκληματιας , να τους εκτελουμε ολους και με τα να λεμε ....ουπσ!, ομως πρεπει να καταλαβουμε πιστευω ολοι οτι η θανατικη ποινη έχει λογω υπαρξης

Σχετικα δε με την εθνικη προδοσια δε μιλησε κανεις... Εκει τι πιστευετε πρεπει να γινεται?
Και σε καιρο πολεμου και σε καιρο ειρηνης φυσικα......

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να επιβραβεύεται. Και σε καιρό "ειρήνης" και σε καιρό (ταξικού εμφύλιου) πολέμου ακόμη περισσότερο.

 :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o
 ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::) ::)
 :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(

 Χωρις λογια

Πάντως το λέω τελείως σοβαρά. Μην κοιτάς που τρολλάρω παραδίπλα (δεν μπορώ, οι Χριστιανοί μου κάθονται στο λαιμό)...

Και σου απανταω και διπλα οτι  ;D με τοσο τρολαρισμα παμε γι αλλαααα

Την περασα κ εγω τη φαση ρε φιλε που μου φταιγανε ολα και τα μισουσα ολα.... καταλαβαινω μη φοβασαι  ;)

Χαχα! Με καταλαβαίνετε γιατρέ;

εσυ ειπες στο ποστ σου "για να δουμε και ενα καλο" , απλα δεν το ειδα το καλο και ρωτησα.

thanatiki poinh gia opoion efarmozei ti thanatiki poinh
sigouri lysi me vevaia apotelesmata
oxi aparaititws arnitika


meta ti fasi arxises na pisteveis sto skotwma anthrwpwn?

Αποψη σου φιλε μου και μπραβο στον καθε προοδευτικο που μεταχειριζεται με τοση ευκολια θεματα οπως
"ανηθικη κρατικη δολοφονια η θανατικη ποινη ΕΓΩ την υποστηριζω μονο για αυτους που την υποστηριζουν"  ::)
Τωρα ειναι τουλαχιστον αστειο και να ασχοληθω με αυτο ετσι?  ::)

Η κοινωνια προσπαθει και επιδιωκει οι πολιτες της να κινουνται μεσα σε ορισμενα πλαισια - νομους. Οταν αυτο αποτυγχανει τοτε προσπαθει με το σωφρονιστικο συστημα να τους επαναφερει στην ταξη ωστε να μπορεσουν ξανα να ενταχτουν σε αυτη. Απο τη στιγμη που θεσπιζει τη θανατικη ποινη παραδεχεται οτι ειναι ανικανη να ανταπεξελθει σε αυτο της τον ρολο και προσπαθει με το χειριστο τροπο να καλυψει αυτη της την ανικανοτητα ριχνοντας την ευθυνη εξολοκληρου στο ατομο. Αυτο ομως ειναι ατοπο γιατι το ατομο μεγαλωσε μεσα σε αυτη και ειτε περισσοτερο ειτε λιγοτερο εξελιχτηκε σε μια εικονα της.

dn exw psifisei kan sto poll
dn kserw
alla entypwsiazomai pws kapoios yperaspizetai to skotwma anthrwpwn (ksana)

αλλο η θανατικη ποινη και αλλο το σκοτωμα ανθρωπων το τελευταιο εχει πλακα η θανατικη ποινη επιβαλεται απο το κρατος και θελουμε μια σοβαρη συμπεριφορα απο το κρατος πλακα σπαμε και μονοι μας

Όχι μαν, δεν είπα ότι η θπ είναι εκδίκηση, είπα ότι ικανοποιεί το αίσθημα για εκδίκηση. Αν εσύ κρίνεις ότι η ικανοποίηση του αισθήματος για εκδίκηση είναι το κατάλληλο θεμέλιο για να στηριχτεί ένας νόμος, πάω πάσο.
Δεν ανέφερες τίποτα για το σοφρωνισμό. Αποκλείεις το γεγονός κάποιος στη φυλακή όντως να μετανοήσει και να επανενταχτεί στην κοινωνία (όπως ο Norton στο American History X ;D); Γιατί να τον καταδικάσεις σε θάνατο, αφού δεν μπορείς να γνωρίζεις a priori αν θα ξαναεγκληματίσει.

Βy the way, στις ΗΠΑ, στις πολιτείες που η θπ είναι νόμιμη, η εγκληματικότητα είναι υψηλότερη.
 

Άντε να τους το εξηγήσεις ότι ήταν εξαιρέσεις!
Τι θα πει εθνική προδοσία;

Κοιτα θα απαντησω λιγο για τα πανω οτι νταξ οποιος σωφρονισει κατα συρροην βιαστες ή παιδεραστες ή ακομα καλυτερα κοσμο που κρατουσε φυλακισμενα τα παιδια που εκανε στην κορη του που κρατουσε φυλακισμενη επισης....   ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΜΕ Γ@ΜΗΣΕΙ.

(αυτο δεν ειναι bold γιατι ουτε εχω θυμωσει ουτε θελω να φωναξω, θελω απλα να προκαλεσω λιγο τα παθη, *σας*)

Τωρα οσον αφορα την εθνικη προδοσια  

πες μου εσυ γιατι κλαιει η καθε γριουλα οτι φαγανε τα λεφτα του ταμειου που πληρωνε εισφορες τοσα χρονια, και δεν εχει λεφτα να αγορασει ψωμι και διαφορα αλλα δακρυβρεχτα που συμβαινουν καθε μερα γυρω μας και μαλιστα τοσα πολλα που απλα δεχτηκαμε την κατασταση ως εχει τεσπα δε συνεχιζω.....

την ωρα που ο πρωην πρωθυπουργος κανει διακοπες στα Παρισια και ο καθε αφισοκολλητης κομματος και συλλεκτης εισφορων για το κομμματικο ταμειο στην πιατσα ταξι στο Μοναχο τοτε το '70, κανει μεγαλη ζωη μαι οφφσορ και δεν ξερω γω ποσα σπιτια αγορασμενα απο λαδωματα.Τσοχατζοπουλος για να μην ρωτατε.

ΝΑΙ καθε ενας πολιτικος που γαμησε την κοινωνια για το καλο της τσεπης του, και καθεται στα ξενα και περναει ζωη και κοτα, με πουρακλες, σαμπανιες και συνοδους πολυτελειας,σπιταρονες και αμαξαρες κτλ κτλ

Καθε ενας τετοιος λοιπον που θα παει στο αποσπασμα θα ειναι κερδος για τον τοπο

Και η τιμωρια για την εσχατη προδοσια του εναντι ολων θα ανοιξει και παλι το δρομο για διαφορα ξεχασμενα "κουλα" οπως δημοσια νοσοκομεια, δημοσια σχολεια, δημοσια παιδεία σε πανεπιστημια κτλ κτλ κτλ.

Αλλα φυσικα το παραδειγμα που αναφερω εναντι της κοινωνιας πιστευω οτι οι πιο πολλοι απο εσας που το διαβαζετε δεν το θεωρειται καν προδοσια ποσο μαλλον εναντι ενος εθνους (ασχετως πολιτικων πεποιθησεων, σε διεθνεις σκακιερες και πραγματικοτητες, ιδεες οπως το εθνος παιζουν ακομα ρολο και υπαρχουν, γιαυτο και αλλωστε .... δε συνεχιζω.)

Ποια ειναι η αποψη σου για τα βασανιστηρια; Γιατι υπαρχουν επιχειρηματα και στην τελικη αν ο σκοπος αγιαζει τα μεσα, γιατι οχι;

Διατηρω καθε επιφυλαξη να μην απαντησω, με συγχωρεις πολυ φιλε μου.

Μα δεν εκτελούνται μόνο αυτοί. Πχ στις ΗΠΑ (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος δεν θυμάμαι ονόματα κτλ) είχαν εκτελέσει μια τύπισσα που "έφαγε" τον άντρα της και την ερωμένη του together. Ε, αυτή θα μπορούσες ίσως να την σοφρωνίσεις. Ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσει το μέλλον. (Αυτό και για το "θα κάτσω να με γαμήσει" ;D).

Μα δεν καταφέρνεις τίποτα με το να τους εκτελέσεις. Και άλλοι δεν θεωρούν αυτό εθνική προδοσία.

Δεν είναι δυνατόν ως νομοθέτης να δηλώνεις παράνομη της αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής, και παράλληλα το ίδιο το σύστημα να καταδικάζει σε θάνατο ανθρώπους. Για αυτό τι έχεις να πεις;

α. τι εννοεις εσύ "σωφρονήσει"; β. εισαι ανοιχτός απο πίσω;


δεν κλαιει. έχει καταρρακτη.


ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ!
ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΩ! ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΜΟΝΟ!


ποιος φτιαχνει τους νομους;


γιατρέ είμαι ανθελληνας. ψες στο μπάσκετ γουσταρα Τουρκία.


γίνε σαφής.


Ερώτηση: για να γινεις εκτελεστής θα πρέπει να περάσεις στις πανελληνιες ή θα μαζευουμε οτι αλλο απολιφάδι δεν εχει γινει ακομα μπατσος; Επίσης, σε ποιο ταμειο θα ασφαλιζονται;

Υπο προϋποθεσεις ολα γινονται. Ακομα και η θανατικη ποινη. Βεβαια αυτες οι προϋποθεσεις πληρουνται σπανια, δε σκοτωνεις ανθρωπους ετσι για πλακα. Ειδα οτι γραφετε πολλοι για Ιαπωνια, Αμερικη. Την Κινα πού την πατε; Νομιζω ειναι η πρωτη χωρα παγκοσμιως στις θανατικες ποινες.

Δε συμφωνω σιγουρα με το "Οχι στη θανατικη καταδικη" σε καθε περιπτωση

Προβατακι με εκανες και γελασα μπραβο. Ειμαι λατρης της κωμωδιας, ευχαριστω πολυ.
Δεν ειμαι λατρης της θανατικης ποινης αν αυτο θελετε να με κανετε να πω (ή να το πειτε εσεις οτι το λεω)
Ουτε θιασωτης της μπατσοκρατιας ουτε των βασανιστηριων ουτε ουτε ουτε...

Συζηταω απλα τις αποψεις μου τις οποιες δεν κανω πραξη κιολας.

Με τη σειρα μου θα συνεχισω την κωμωδια για μια ακομα γραμμη

Οι θιασωτες της μπατσοφοβιας,βαθεια μπατσοφοβικοι οι ιδιοι, παιρνετε χαπια,και αν ναι ποιο ταμειο σας τα γραφει?

Γιατί η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ είναι ενδεδυμένες με το μανδύα της δημοκρατίας.

Γιατι στην Κινα χουντα εχουνε; Τυπικα κυβερναει το Κομμουνιστικο Κομμα  ;D και μαλιστα η δημοκρατια τους ονομαζεται και λαϊκη (http://el.wikipedia.org/wiki/Λαϊκή_Δημοκρατία_της_Κίνας)!  ;D ;D

Αυτο ισχυει αν και ειδικα η Ιαπωνια ειναι αλλο φρουτο τι να κανουμε....
(απο την προσφατη ιστορια και απο την "επιβολη" δημοκρατιας στο τελος ΒΠΠ)

Οι Ισραηλινοι στρατιωτες που κανανε επιδρομη στο στολισκο αλλα και στα δικα μας εδω ο Κορκονεας και ας πουμε... τρια ονοματα ακομα
.... εεε.. Πολκ εεεε Λαμπρακης εεεε αντε κ αλλον ενα βαλτε εσεις που τον φαγανε (οποιον θελετε !)

Ολοι αυτοι τι λετε σωφρονιζονται?

οχι δε σωφρονιζονται.

επειδή ειναι νεκροί.

Μονο προσεχε ερχεσαι στα λογια μου..... ειναι πολυ λεπτη η γραμμη εως ανυπαρκτη.....

Γιατι οχι; Εγω δεν νομιζω οτι υπαρχουν πραγματικα νομικα επιχειρηματα σε αυτα τα θεματα. Κυριως εξαρταται απο την δομη και τον πολιτισμο της εκαστοτε κοινωνιας. Στην τελικη, οντως τις περισσοτερες φορες αυτοι που θανατωνονται εχουν διαπραξει (φανταζομαι, γιατι αλλιως ειναι απλα σαδισμος) ειδεχθη εγκληματα. Αλλα το θεμα δεν ειναι αν θα τους σωφρονισεις ή οχι, το θεμα ειναι ποια ειναι η σταση σου σαν κοινωνια στην επισημη θανατωση ατομων που εκ των πραγματων δεν αποτελουν απειλη πλεον (δεδομενου οτι ουτως η αλλως θα καταδικαστουν).

Σε αυτο το πρισμα εγω ειμαι καθετα εναντιος και στα βασανιστηρια και στην θανατικη ποινη. Εσενα ποια ειναι η θεση σου για τα βασανιστηρια ανθρωπων που σχεδον σιγουρα κατεχουν ευαισθητες πληροφοριες; Η δεν το θεωρεις αυτο συζητηση;

Ποιος ήταν που είχε πει "Αν οι μπάτσοι είχαν συναίσθηση του τι κάνουν θα ήταν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας";

με ποιο τροπο ερχομαι στα λογια σου;

καταρχάς ειναι απειρως σχετικό το τι ονομαζεις σωφρονισμό.


σκέψου ομως αυτο: οταν εκτελεις καποιον, τον σκοτώνεις προγραμματισμένα, προαποφασισμενα και με συγκεκριμενο τρόπο.
Ψάξε τον ορισμό του φόνου εκ προμελέτης.

Πληροφορίες "εθνικής σημασίας", arashi  8)).

Κοιτα αν δεις στην αρχη του τοπικ αυτο ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΛΕΓΑ. Οτι εγω υπερασπιζομαι την ιδιαιτεροτητα της Ιαπωνιας ως κοινωνια στο να κανει αυτο που κανει. Το διαχωρισα ρητα και κατηγορηματικα, και με θαψανε παρολαυτα. Οσο για το waterboarding προσφιλες αθλημα,( θα το δουμε και στους Ολυμπιακους?) πολυς κοσμος το εχει για hobby αλλα ... δεν ειναι του γουστου μου λυπαμαι. Δεν μιλαω για την Ελλαδα, δες τι γραφω και ποια ειναι η γνωμη μου για τη Δικαιοσυνη εδω στο τοπικ
https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=41721.msg744327;topicseen#new

Οι δικοι μας εδω δεν ειναι ουτε να πουλανε σπορια, Αστυνομια και δικαιοσυνη στο ιδιο τσουβαλι. Κατηγορηματικη τοποθετηση

Η ανθρώπινη φύση απότελείται κατά κοινή παραδοχή από δύο μέρη: το ένα είναι τα ενστικτα και οι οποιαδήποτε εγγενείς ορμές του ανθρώπου, και το άλλο είναι τα επίκτητα κομμάτια, οι πολιτιστικές νορμες με τις οποίες συμβιβαζόμαστε για να μπορούμε να ζούμε σε συλλογικότητες, σε κοινωνίες. Επίσης, μια πρώιμη απεικόνιση του ιερού στοιχείου στη ζωή των ανθρώπων ήταν τα ταμπου: πράγματα ιερά, και για αυτό ανέγγιχτα. Η ζωή. Η ενδογαμία. Το σεξ. Το χρήμα (πλέον).

Ανέκαθεν ο άνθρωπος προσπαθούσε να είναι "χριστιανός", καλός, δίκαιος, τίμιος και γενικα θετικός πομπός ερεθισμάτων στους γύρω του. Αυτή η "χριστιανοσύνη" είναι που έχει ακρωτηριάσει την ανθρώπινη φύση, στερώντας της το δικαιωμα να εκδικείται.

Έτσι, το "οφθαλμός αντί οφθαλμου" αντικαταστάθηκε με το "σου γυρνάω και τα άλλο μάγουλο", αψηφώντας τον βασικότερο νόμο της φύσης, αυτόν της δράσης-αντίδρασης. Και αφήνοντας ουσιαστικά ατιμώρητους ανθρώπους που έχουν διαπράξει βαρύτατα εγκλήματα.

Στην πράξη λοιπόν:
πως τιμωρείται ένας παιδεραστής που βίαζε και σκότωνε μικρά παιδιά;
Πως τιμωρείται η δολοφονία εν ψυχρώ;

Οι άνθρωποι που υποπέφτουν εν ψυχρώ σε αυτά τα εγκλήματα δεν έχουν ελπίδα μεταμέλειας (ειλικρινούς τουλάχιστον). Όταν σε ολόκληρη τη ζωή τους η κοινωνία τους εμφυσά ότι τα ταμπού ΔΕΝ αγγίζονται, είναι απαραβίαστα, και μολαταύτα αυτοί εγκληματούν πάνω σε αυτά, ε τότε μπορούμε ανοιχτά να μιλάμε για διαστροφή.

Στο προκείμενο λοιπόν. Για ποιο λόγο να προσποιούμαστε ανεκτικότητα (γιατί σε τέτοια εγκλήματα η ισόβια κάθειρξη είναι ανεκτικότητα!) σε έναν κατά συρροήν δολοφόνο; Γιατί είναι λάθος να ακολουθούμε τα πάθη μας και να εκδικούμαστε όταν μας βλάπτουν; Αν είχαμε ως ανθρωπότητα μια πιο υγιή και ωμή στάση απέναντι στην αδικία, το πιστεύω ειλικρινά, ο κόσμος μας θα ήτανε καλύτερος. Και με πολύ λιγότερα κόμπλεξ.

Επομένως, η θανατική ποινή δεν είναι άσπρο μαύρο. Γιατί για να κρίνεις έναν άνθρωπο, πρέπει να  γνωρίζεις τα κίνητρά του και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του. Γιαυτό χρειάζεται επιείκεια σε κάποιες περιπτώσεις όπου απαιτείται, και περισσότερη αυστηρότητα σε άλλες, με τα εγκλήματα αφαίρεσης ζωής καθώς και τους βιασμούς να τιμωρούνται μέχρι και με θάνατο. Πάντα με τις απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες όμως.

Αλλά τι να λέμε, μιλάμε για τις αμαρτίες του Χριστιανισμού τώρα... Άλλο τόπικ  :P

+1. Faith Plus One

http://www.southparkstudios.com/episodes/103772/

Τα καλυψες ολα πιστευω, αντι να κατσεις και να καθαρισεις αυτα που γραφουμε μας το βουλωσες με τη μεγαλοθυμια....

Πονηρη μπατσινα του φορουμ  ;D ;D  ::) (σορρυ ε?)

Οχι νταξ ειναι χιουμορ αυτο, μου αρεσε παρα πολυ το ποστ.

αααααχαχαχαχαχαχαχα!!! +1

Με αφαίρεση ζωής δεν είμαι σε θέση να συμφωνήσω (ευτυχώς από τα βιώματά μου) αλλά σε αρκετές περιπτώσεις θα την έγραφα κανονικά (σ.σ. θύματα 17Ν). Καθώς και αν κάποιος ή και πολλοί, ακόμα καλύτερα, αποφάσιζαν να καθαρίσουν κανα 2-3-300-1000 βρε αδερφέ για εσχάτη προδοσία, σύμφωνα με τον ορισμό του Arashi.

Το να νομιμποιηθεί η θανατική ποινή, μόνο σαν άποψη είναι τουλάχιστον γελοία. Οι λόγοι έχουν αναφερθεί σε προηγούμενα ποστ, τεχνοκρατικά καθαρά κανένα κέρδος για το ""κοινό καλό"" (εσκεμμένα διπλό εισαγωγικό, θα μπορούσα να βάλω και παραπάνω) και αν θέλει κάποιος εκδίκηση από το βιαστή του παιδιού του πχ, ας την πάρει και ακομα και τα αστικά δικαστήρια θα τον δικαιώσουν με κανα 6μηνο ψυχιατρείο (βλ. εν βρασμό ψυχής).

Να μην αναφερθώ στα αρνητικά της νόμιμης θανάτωσης καλύτερα. Ο κάθε μικροποινικός που θα πιάνονταν που θα κατέληγε, τι θα του φόρτωναν, άαασε και τους πολιτικούς. Για να την γλυτώναμε σε τέτοια περίπτωση, θα κυκλοφορούσαμε στις πορείες με μικροποσότητες και θα το παίζαμε τζάνκια.

*ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ (Ιησους Χριστος ο Ναζοραίος, 0-33 ΜΧ.)

Θυμαται κανεις ενα πολυ ωραιο κειμενακι απο τα κειμενα στη Β ή Γ λυκειου που ο τυπος που ειχε κανει εξορια ηδη,

 το 67 κυκλοφορουσε με καρβελια και καρπουζια στις πορειες και ελεγε "παω σπιτι μενω διπλα"

(δεν το λεω για να μειωσω καταστασεις η ατομα, το κειμενο ητανε διαμαντι και δεν το βρισκω/θυμαμαι)

Πολυ ωραιο post, οντως! Θα τολμουσα να πω νιτσεϊκο  ^hello^

οταν αρχισει το κράτος να εκτελει τη μια μετα την αλλη ποινή
τότε οντως δε θα πρεπει να προσποιουμαστε ανεκτικοτητα.

Το κείμενο που λες είναι του Μάριου Χάκκα, "Το ψαράκι της γυάλας". ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ δημοσιεύτηκε το 1971. στην περίοδο της δικτατορίας, και το θέμα του σχετίζεται με την ημέρα της επιβολής της (21 Απριλίου 1967).

            Ο άνθρωπος, με τη φραντζόλα υπομάλης, είναι ο ίδιος που πριν δύο χρόνια περίπου κρατούσε καρπούζι. Τότε ήταν Ιούλιος! και φυσικά υπήρχαν καρπούζια, ενώ τώρα Απρίλης και πήρε φρατζόλα. Βέβαια και καρπούζια να υπήρχανε, πράγμα αφύσικο για μήνα Απρίλη, αυτός πάλι για φρατζόλα στο φούρνο θα πήγαινε, όπως άλλωστε όλος ο κόσμος.
            Μέσα στο γενικό πανικό, πέσαν όλοι στα τρόφιμα. Περίμενε κι αυτός κάπου μισή ώρα σειρά και στο τέλος βρέθηκε με μια ζεματιστή φρατζόλα στο χέρι. Άλλοι παίρνανε τρεις και τέσσερες, αυτός μόνο μία. Για τη δουλειά που την ήθελε και μία αρκούσε. Την έβαλε κάτω από τη μασχάλη και πήρε τους δρόμους.
            Το σωστό είναι όταν κάποιος κρατάει μία φρατζόλα, να πηγαίνει στο σπίτι του. Όμως ο δικός μας δεν μπορούσε να πάει. Στη συνοικία που έμενε, από τα χαράματα είχαν αρχίσει συλλήψεις και μόλις πρόλαβε να ντυθεί βιαστικά, πετάχτηκε έξω και ξεμάκρυνε γρήγορα, αναζητώντας τοπίο κατάλληλο αντικείμενο για καμουφλάζ στις κινήσεις του.
            Σ' όλους τους ανθρώπους, ακόμα και στους πρωτόγονου ς, είναι γνωστή η αξία χρήσης των αντικειμένων. Στις προηγμένες εμπορευματικές κοινωνίες τα πράγματα φυσικά έχουν και μια άλλη αξία, την ανταλλακτική, όπως συνήθως τη λένε. Στην Ελλάδα εκτός απ' αυτές τις δύο γνωστές και πολυσυζητημένες αξίες έχει ανακαλυφθεί και μια τρίτη: Η παραλλακτική, που παίζει σημαντικό ρόλο στις έκτακτες περιστάσεις που ζει τόσο συχνά αυτός ο τόπος. Είναι δε η παραλλακτική αξία ενός πράγματος απευθείας ανάλογη της εφευρετικότητας του παραλλάκτη και της αντίληψης του αστυνομικού οργάνου που επιχειρεί να παραπλανήσει. Δηλαδή, όσο πιο ατσίδας είναι ο αστυνομικός, τόσο πιο πειστικό πρέπει να είναι το αντικείμενο που κρατάει ο παραλλάκτης στα χέρια του, για να λειτουργήσει ο νόμος της παραλλαγής.
            Στα Ιουλιανά, πηγαίνοντας ο άνθρωπός μας στις συγκεντρώσεις είναι αλήθεια, πάντα στα άκρα, κρατούσε κι ένα καρπούζι. (Αξία παραλλαγής). Αν γινόταν καμιά φασαρία, γλιστρούσε, δείχνοντας στους αστυνομικούς το καρπούζι: «Είμαι ένας φιλήσυχος άνθρωπος και πάω στο σπίτι μου».
            Πραγματικά, πήγαινε σπίτι, φορούσε πιζάμες, παντόφλες, κι εκεί στη βεράντα, έκοβε το καρπούζι και το 'τρωγε, (αξία χρήσης πια τώρα), μέχρι που έκανε τις φλούδες του πάπυρο. Αυτό ήταν και το βραδινό του. Τα τελευταία χρόνια, σαβουρώνοντας ό,τι του λάχαινε, είχε παραβαρύνει από σάλτσες κι αποφάσισε να κάνει δίαιτα. Όμως η κοιλιά κρέμονταν πάντα εκεί μπροστά του μακρουλό καρπούζι, κι όσο κι αν έλεγε ν' αρχίσει την επομένη ασκήσεις, αυτές ποτέ δεν γινόντανε. Βαριόντανε. Βαριόντανε ν' ασχοληθεί ακόμα και με τα φερ-φορζέ, στολίδι της βεράντας του, γιατί το θέλανε πια ένα πέρασμα λευκή λαδομπογιά. Ήταν και το χρυσόψαρο στη γυάλα, και κάθε τόσο έπρεπε ν' αλλάξει το νερό, μια ασχολία κι αυτή' που του φαινόνταν βαρετή.
            Τα τελευταία χρόνια είχε κι αυτός την Καπούη* του: Ένα σπιτάκι με βεράντα που έβλεπε προς το βουνό. Αφού έζησε τη μισή ζωή του σε θαλάμους φυλακής και σε τσαντήρια εξορίας, μετά από τόσες στερήσεις, όταν κάποτε βρέθηκε ελεύθερος, μπλέχτηκε με κάτι οικόπεδα, κέρδισε ξαφνικά μερικά λεφτoυδάκια κι αγόρασε αυτό το σπιτάκι όπου και ζούσε μονάχος.
            Για παντρειά δεν αποφάσιζε. «Δεν ξέρεις τι γίνεται πάλι», έλεγε κάθε φορά που του φέρναν εκεί την κουβέντα. «ο γάμος σε δένει με τούτον τον κόσμο, ευθύνες, παιδιά. Εγώ έχω ένα παρελθόν κι ένα αβέβαιο μέλλον».
            Κι όμως, έστω χωρίς γάμο μα με μόνο το σπίτι, δημιουργούσε γερό δέσιμο με τούτον τον κόσμο κι αγεφύρωτο χάσμα με το παρελθόν. Γιατί δεν ήταν μόνο οι τέσσερεις τοίχοι στολισμένοι με κάδρα, παράθυρα δίχως κάγκελα και μια πόρτα που την άνοιγε όποτε ήθελε, δεν ήτανε φυσικά αιτίες να ξεκόψει από την παλιά του ζωή μόνον αυτά. Ήταν κι ένα σαλονάκι δανέζικο. Ήταν κι ένα κρεβάτι μ' αναπαυτικό στρωματέξ. Σόμπα στα χειμωνιάτικα βράδια, ψυγείο για τα καυτά καλοκαίρια, παγάκια, και μια σειρά άλλα ψιλοπράγματα εκ πρώτης όψεως που δεν είχε συναντήσει στους ηρωικούς αλλά τόσο σκληρούς χώρους της νιότης του.
            Είναι αλήθεια, καλά καλά δεν είχε ξεκόψει με το παρελθόν. Όσο μπορούσε συνέχιζε, πηγαίνοντας στις συγκεντρώσεις, παραγγελτικά φυσικά, δίνοντας τακτικά τη συνδρομή του κι ακούγοντας στο πικάπ δίσκους που αποκλειστικά αναφέρονταν σε κείνα τα δύσκολα χρόνια.
            Ήταν ωραία ν' ακούς στους δίσκους για καημούς και στερήσεις, για μια υπεράνθρωπη προσπάθεια, άσχετα αν δεν κατάληξε κάπου, για μια στάση ηρωική που μετείχε κι ο ίδιος. Ήταν πολύ ωραία να κάθεσαι στη σαιζ λογκ και ν' αναπολείς ακόμη και τους περασμένους πόνους σου, απαλότεροι τώρα, τυλιγμένοι στο μύθο, σα να μη συνέβηκαν σε σένα τον ίδιο. «Ε, πάει περάσανε όλα. Δύσκολα χρόνια, αλλά είχε μια ομορφιά αυτή η ιστορία». Ήταν καλά μέσα στο σπίτι του με τις αναμνήσεις και το πικάπ' ήταν πολύ καλά έτσι που ζούσε, τι αρχίσανε πάλι να πάρει ο διάβολος, τι φταίει να παίρνει πάλι μπάλα τους δρόμους;
            Ήταν μια χαρά βολεμένος και τώρα το κυνηγητό και πού να πάει; Ποια δύσπιστη πόρτα να χτυπήσει, που όλοι, συγγενείς, γνωστοί, φίλοι, θα είχανε την ίδια αιτία; Πολλοί απ' αυτούς τώρα θα 'ταν κιόλας πιασμένοι κι άλλοι ίσως τριγυρίζουν όπως κι ο ίδιος με μια φρατζόλα στο χέρι.
            Έκανε ένα μεγάλο κύκλο μακριά απ' το κέντρο. Πέρασε Βύρωνα, Δάφνη κι έπεσε στην Καλλιθέα. Ήταν μια καλή άσκηση. Είχε καιρό να περπατήσει τόσο πολύ. Κι ήταν ένα φωτεινό πρωινό, λες επί τούτου φτιαγμένo για ένα μεγάλο περίπατο. Ασυναίσθητα άρχισε να τσιμπάει τη γωνιά της φρατζόλας, ενώ ταυτόχρονα του 'ρθανε αισιόδοξες, σκέψεις: «Μπα, δεν κρατάει για πολύ αυτή η κατάσταση. Όπου να 'ναι θα πέσουν».
            Τώρα όποιος θα 'θελε να ψιλοκοσκινίσει αυτό το απόφθεγμα θα παρατηρούσε ότι η αοριστία της πρώτης πρότασης συνεχίζεται μέσα στη δεύτερη κι αυτό οφείλεται στη χρησιμοποίηση τρίτου προσώπου. Βέβαια, η χρήση πρώτου προσώπου και μάλιστα ενικού αριθμού στη συγκεκριμένη περίπτωση, θέλει καρδιά και προσωπική προπαρασκευή για τέτοιο ενδεχόμενο.
            «Πώς θα πέσουν;» άκουσε μια φωνή μέσα του, «όπως τα ώριμα φρούτα
από μόνα τους ή τινάζοντας το δέντρο γερά;». «Θα τους ρίξει ο λαός», διόρθωσε πικραμένος λιγάκι, γιατί ήτανε δεδομένο ότι θεωρούσε τον εαυτόν του ένα μ' αυτό το λαό κι επομένως δεν έβγαζε την ουρά του απ' έξω. Ναι, αλλά τότε, έπρεπε να κινηθεί προς το κέντρο εκεί που μπορούσε να διαδραματιστούν γεγονότα, να συμμετάσχει σ' αυτά ή μήπως πίστευε στη θεωρία της πρωτοπορίας (τα στελέχη χρειάζονται) κι έπρεπε να φυλαχτεί;
            «Δεν μπορώ» σκέφτηκε, «προς το κέντρο δεν πάνε τα πόδια μου. Όσο κι αν το βλέπω σωστό, μου είναι αδύνατο. Ας ενεργήσουν οι άλλοι, ας κατεβούνε στο κέντρο οι νέοι».
            Είχε φτάσει σε μια περιοχή που κατοικούσε μια μακρινή εξαδέλφη του.      Δίστασε να πάει προς το σπίτι της. Όμως το στόμα του ήταν πικρό απ'
τα τσιγάρα και του χρειαζόντανε ένας καφές. Τελικά τ' αποφάσισε.
            - Τι γίνεται; ρωτούσε της ξαδέρφη ς ο άντρας, γερό παλικάρι και γερό
μεροκάματο.
            - Τι γίνεται; ρώτησε κι ο ίδιος μην ξέροντας τι ν' απαντήσει.
            - Θα 'χει την Κυριακή ποδόσφαιρο άραγε;
            - Πού να ξέρω; είπε εκείνος που ερχόνταν απ' έξω.
            - Τι μας βρήκε! Τι μας βρήκε! έκανε απελπισμένος ο άλλος κι έπιασε
το μέτωπό του. Έχεις και το ραδιόφωνο, μόνο εμβατήρια παίζει. Για τα γήπεδα τίποτε.
            Ο δικός μας ρούφηξε καυτό τον καφέ του, προσπαθώντας να γλιτώσει το γρηγορότερο από της εξαδέλφης τον άντρα κι από τα άσματα του ραδιοφώνου, και πετάχτηκε πάλι στο δρόμο, αυτή τη φορά μ' ένα νευρικό, σβέλτο βήμα. Πρώτη φορά περπατούσε μ' αυτό τον τρόπο κι απορούσε κι ο ίδιος όταν τσάκωσε τον εαυτό του να δουλεύει μέσα του το εμβατήριο, θα μπορούσε να πει πως το σιγομουρμούριζε κιόλας;
Το πυροβολικό, το πυροβολικό,
το πυροβολικό, πολύ το αγαπώ.
            Παρατήρησε ότι κι ένας άλλος άνθρωπος που βάδιζε μπρος του πήγαινε με τον ίδιο ρυθμό, τον ίδιο βηματισμό, λες και μικροσκοπικά μεγάφωνα κολλημένα εκεί δίπλα στ' αυτιά του μετέδιδαν το γνωστό εμβατήριο. Ήταν φορτωμένος μια τσάντα φίσκα με τρόφιμα κι αυτό κάθε φορά τον έκανε να χάνει το βήμα του. Όμως αμέσως ένα πηδηματάκι κουτσό, και το έβρισκε. Τον πήρε από πίσω. Δύο τετράγωνα παραπέρα τον ρούφηξε μια πόρτα. Αυτόν θα τον περίμενε ίσως μια γυναίκα με τα νυχτικά, ο απέναντι γείτονας για κανένα ουζάκι, ο μπατζανάκη ς μ' έτοιμο στρωμένο το τάβλι. Τίποτε δεν άλλαξε γι' αυτόν. Μόνο ένα κουτσό βηματάκι κι αμέσως ήτανε με το ρυθμό της ημέρας κι αυτό του επέτρεπε να κοιμάται στο σπίτι του.
            Γιατί λοιπόν να μην κάνει κι ο ίδιος αυτή τη μικρή προσαρμογή, πάντα θα περπατούσε παράταιρα; Ένα τίποτε είναι η αποδοχή της κατάστασης κι έπειτα γυρίζεις στο σπίτι σου. Βέβαια μπορεί εκεί να μην τον περίμενε μια γυναίκα με το νυχτικό, ένας μπατζανάκη ς, οι γείτονες να κάνουν παρέα, όμως είχε εκείνο το ψαράκι στη γυάλα, και ποιος θα του αλλάζει το νερό; Είναι μια ζωούλα κι αυτό, έχει ευθύνη. Το φαντάζονταν να κόβει βόλτες στο στενό χώρο της γυάλας. Έκανε όλο χάρη κινήσεις, δείχνοντας τη χρυσή του κοιλιά, πότε τα πλαϊνά του πτερύγια. Το στόμα του ανοιγόκλεινε ρυθμικά. Και ξαφνικά η αναπνοή του γινόντανε γρήγορη, ασφυκτιούσε. Τώρα σπαρτάραγε, πνίγονταν, έπεφτε μολύβι το σώμα του στον πάτο της γυάλας.
            Έβγαλε το μαντίλι απ' την κωλότσεπη και σφούγγισε το ιδρωμένο του μέτωπο. «Δε γίνεται» σκέφτηκε, «πρέπει να πάω». Έπρεπε να νοιαστεί το ψαράκι. Το μόνο που μπορούσε να κάνει αυτή την κρίσιμη μέρα ήταν ν' αλλάξει στο ψάρι νερό. Για τ' άλλα τα σοβαρά και μεγάλα, δεν είχε δύναμη.
            Επέστρεφε μέσα στο απριλιάτικο απόγευμα σπίτι του κι ήταν παρμένη η
απόφαση. Εκεί θα κλειδώνονταν κι ας έρχονταν από εκεί να τον πάρουν.
            Σουρουπώνοντας έμπαινε στην Καισαριανή.

+1  Το κειμενακι ειναι απο τα μεγαλυτερα διαμαντια που εχω διαβασει στη ζωη μου.

Ακομα τον θυμαμαι τον φιλολογο που μας το διαβαζε. Και πηγαινα σε ιδιωτικο ε?

Ηθελε αλλα αρχιδια εκει για να το κανεις αυτο στους μαθητες

Μολις σκεφτομαι οτι "που πηγανε τα νιατα γαμωτο"..... bad thoughtw go away λεμεεεεε

 ;)

εκαναν od φλουνιτραζεπαμης.
τους τελειωσαν και τα alloperidin,αυτο ειναι ολο.
Kill'em all.

 

αφου οι ανθρωποι ειναι ανικανοι να ελεγξουν τον εαυτο τους οπως λες και εσυ,ποιος ακριβως θα τις θεσει αυτες τις δικλειδες?οι μεγαλοι παλαιοι μας αφησαν απο καιρο,δεν συμφωνεις?

οι ασφαλιστικές δικλείδες απεικονίζουν την άποψη της πλειονότητας σε μια κοινωνία για το ποιο είναι δίκαιο και ποιο είναι άδικο, μιας και η φιλοσοφική διάσταση αυτών των λέξεων δεν επιτρέπει να οριστούν αξιωματικά.

Άρα, είτε μιλάμε για αγέλη νεάντερταλ είτε για τον "πολιτισμένο" δυτικό κόσμο, η πλειοψηφία καθορίζει τα πάσης φύσεως όρια, άρα και τις ασφαλιστικές δικλείδες.

Μπορεί να είναι αμεσοδημοκρατία, μπορεί να είναι ο βουλευτής που θα μιλήσει για σένα. Το αν τον εμπιστεύεσαι στο να διαμορφώσει την τελική άποψη εκ μέρους σου είναι άλλο θέμα, και άλλο τόπικ επίσης.

Ειναι ομως ετσι; Εγω νομιζω τα "πασης φυσεως ορια" τα καθοριζει η αρχουσα ταξη. Οι ανθρωποι με την περισσοτερη δυναμη στα χερια τους. Αυτοι μαλιστα φτειαχνουν τα ορια και τα επιβαλλουν στην πλειοψηφια ( για τους ιδιους δεν ισχυουν ). Οι ανθρωποι με τοση συγκεντρωμενη δυναμη στα χερια τους ειναι συνηθως λιγοι ( ελιτ )

η επιχειρηματολογια που μπλεκει με εννοιες οπως δικιο,αδικο,πλειονοτητα,ηθικη ειναι εξ'αρχης ακαρπη.
μπορουμε να παιξουμε με τις λεξεις και να καταληξουμε σε οποιου ειδους φιλοσοφικο παραδοξο θες.
για να γινει μια τετοιου ειδους κριτικη ειναι απαραιτητο να υπαρχει κοινη ιδεολογικη βαση ολων αυτων,κατι που προφανως ειναι αδυνατον.
εμενα μπορει να μου τη βαρεσει εξισου καποιος που πεταξε μωρα γατια στα σκουπιδια μεσα  σε σακουλα με εναν βιαστη.
αν εκφρασω την επιθυμια μου για θανατικη ποινη το πιο πιθανο ειναι να αποκομισω γελια και οχι υποστηριξη.ποιος εχει δικαιωματα,τι δικαιωματα εχει,ποτε τα αιρει κλπ κλπ ειναι οντως θεμα πλειοψηφιας.η ιδια η πλειοψηφια ομως ειναι κατι το αμφιλεγομενο.
εν τελειεντελει(συγγνωμη φιλολογικες ανησυχιες της png) απλα κανουμε κυκλους,ακρη δεν βγαινει.

"εν τέλει"?  :D

μα, τα ταμπού είναι μια κοινή ιδεολογική βάση.
Συμφωνούμε όλοι μαζί ότι οι τάδε έννοιες και ενέργειες είναι απαραβίαστες, και η παραβίαση τους επισύρει τιμωρία. Το τι τιμωρία είναι θέμα διακανονισμου.

εισαι ηλιθια.

Δηλαδή σε μια κοινωνία η άποψη των πολλών είναι πάντα η σωστή/καλύτερη;
Στην διάρκεια της ιστορίας οι επικρατούσες αντιλήψεις (για πολλά θέματα) άλλαξαν πολλές φορές εντελώς. Ποια εκδοχή του ίδιου θέματος είναι η σωστή;

Επίσης, κάθε επικρατούσα αντίληψη είναι οπωσδήποτε προιόν υγιούς διεργασίας του ανθρώπινου μυαλού; Δεν μπορεί να προκύψει μέσω πλύσης εγκεφάλου; Δε μπορεί να προκύψει από την επιλογή μας να κρατήσουμε την πιο πιπεράτη, την πιο εύκολη εκδοχή;



Πιστεύεις ότι μπορείς να καταλάβεις πλήρως έναν άνθρωπο;Πώς;Μπορείς να μπεις στη θέση του; Και έστω ότι μπορείς τελικά. Με ποιο δικαίωμα ακριβώς μπορείς να τον κρίνεις σε σημείο που να αποφασίσεις ότι πρέπει να πεθάνει; Είσαι ανώτερη από αυτόν; Εσύ το αποφασίζεις αυτό ή οι επικρατούσες αντιλήψεις;

Έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους ότι μπορούν να εφαρμόσουν τέλεια την δικαιοσύνη;
Αποκλείεται να θανατωθούν εντελώς αθώοι άνθρωποι;

Δεν είμαι αισιόδοξη ότι ο κάθε κατά συρροή δολοφόνος θα μετανιώσει και θα βελτιωθεί αν συνεχίσει να ζει τη ζωή του. Δεν έχω κανένα δικαίωμα όμως να του στερήσω αυτήν την δυνατότητα.

Και στην τελική, δεν δικαιώνεται κανείς με έναν φόνο εκ προμελέτης ώστε να "τιμωρηθεί" ένας ένοχος. Αυτός που τον σκοτώνει γίνεται μετά κι αυτός ένοχος.

όχι. είναι όμως αυτή που τελικά εφαρμόζεται. Ας πούμε το σημείο αναφοράς στον άξονα.
Εξάλλου πως ορίζεις το σωστό;


Αυτό ακριβώς εννοώ χριστιανοσύνη...
Την ένδειξη σεβασμού σε ένα άτομο που δεν έδειξε σεβασμό.
Για ποιό λόγο;
Η εκδίκηση δεν είναι κακία, ούτε εμπάθεια.
Είναι ο φυσικός νόμος που προστάζει δικαίωση.
Ανεξάρτητα με το αν συνάδει με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το μην απαιτείς αυτά που δίκαια σου ανήκουν είναι προβληματικό, γιατί έτσι κάποιοι κερδίζουν έδαφος σε βάρος σου.

Η ετσι το βλεπω εγω τελος παντων.

trivia απο wikipedia:
Οι πατεράδες των 2 εκ των 3 δολοφόνων δηλαδή.

Εφόσον όπως λες δεν μπορείς να ορίσεις το σωστό πώς μπορείς να μιλάς για ασφαλιστικές δικλείδες; Τι θα ασφαλίζουν αυτές οι δικλείδες; Την άποψη των πολλών; Εφόσον αυτή δεν είναι πάντα η δικαιοσύνη οι ασφαλιστικές δικλείδες αυτές δεν εξασφαλίζουν τίποτα.


Σε τι ακριβώς δικαιώνεται κάποιος αν σκοτώσει κάποιον που του έκανε κακό;
Μου κάνεις κακό, σου κάνω κακό και μετά νιώθω οκ και δικαιωμένη;
Άλλο πράγμα η εκδίκηση και άλλο η δικαίωση.

Η ζωή κανενός δεν σου ανήκει όπως δεν ανήκει και σε έναν δολοφόνο η ζωή αυτού που σκοτώνει. Το να θεωρείς ότι με το να απορρίπτεις την θανατική ποινή "δεν απαιτείς αυτά που δίκαια σου ανήκουν" είναι το προβληματικό σημείο.

Δεν μπορώ να με φανταστώ να στερώ τη ζωή, ούτε την ευκαιρία για εξιλέωση. Γι' αυτό μετά βρίσκω την υπόλοιπη κουβέντα περί "δικαίου" ανούσια. Άλλοι φαντάζομαι μπορούν.

Θα αποφύγω προς το παρόν να αρχίσω να γράφω για την στάση μου απέναντι στην θανατική ποινή(κυρίως γιατί δεν θέλω να γράφω τεράστια κείμενα που θα μου τρώνε από μισή ώρα το καθένα). Αυτό που θέλω να τονίσω όμως είναι ότι υπάρχει φιλοσοφική βάση στο νομικό εποικοδόμημα.... Αν δείτε πχ την διακύριξη της ανεξαρτησίας της Αμερικής θα δείτε ότι το κείμενο δεν είναι καθόλου "αχρωμάτιστο" αλλά, αν μπορούσε, θα έγραφε με τεράστια γράμματα :" Aproved by John Locke"

Δηλαδή όλη η σύγχρονη αστική δικαιοσύνη βασίζεται στους αστούς φιλόσοφους του 18/19ου αιώνα που βάλαν τα φιλοσοφικά θεμέλια του συστήματος(βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουμε κάποιες νομικές "παρεκκλίσεις" από την βάση αυτή,αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο). 

ο John Locke λοιπόν αναγνώριζε "Unalienable right to life,liberty and private property". Έτσι λοιπόν η θανατική ποινή είναι out of the question. Βέβαια μετά υπάρχουν θεωρίες όπως του John Rawles (που κλίνει αρκετά σε utilitarianist λογικές) οι οποίες με λίγο.... bending μπορούν να υποστηρίξουν την θανατική ποινή.

http://www.marxists.org/archive/marx/works/1884/origin-family/

Βοηθάει πολύ να καταλάβει κανείς ότι πολλά από τα "ταμπού" που λες....απλά δεν ήταν ταμπού σε ΠΑΡΑ πολλές κοινωνίες. Η ενδογαμία για παράδειγμα σε πολλές κοινωνίες ήταν όχι μόνο δεκτή,αλλά υπήρχαν περίπλοκα σχήματα που την έκαναν πιο "αποτελεσματική". Ούτε ακόμα και το "ταμπού" του θεού δεν υπήρχε σε πολλές κοινωνίες(σε μερικές κοινωνίες ο αρχηγός ήταν αρχηγός-θεός....και μόλις ο αρχηγός πέθαινε σε μάχη μέχρι θανάτου από κάποιον ανταγωνιστή,τότε ο νέος αρχηγός γίνονταν θεός και τον παλιό τον τρώγανε τα κοράκια κοκ)

Επίσης,ο άνθρωπος ποτέ δεν προσπαθούσε να είναι "τίμιος" από μόνος του(δεν υπάρχει δηλαδή μια βουβή καθολικότητα,ένας κοινός φυσικός νόμος, ο οποίος επιβάλλει την αρετή στους ανθρώπους). Η τιμιότητα εισήχθη στην καθημερινή ζωή όταν παρουσιάστηκε η ανάγκη για χειραγώγηση των μαζών. Στις πρωτόγονες κοινωνίες κανείς δεν προσπαθούσε να είναι τίμιος(trivial fact: σε πολλές κοινωνίες οι γυναίκες προσπαθούσαν να έχουν περίοδο όλες μαζί, γιατί αν μια γυναίκα γεννούσε πιο νωρίς από τις άλλες θα έπρεπε να βγει πιο νωρίς από τις άλλες να μαζέψει τροφή για το παιδί της,και άρα το παιδί της που έμενε πίσω στην σπηλιά θα δολοφονούνταν από τις άλλες γυναίκες που ήθελαν λιγότερο ανταγωνισμό για τα παιδιά τους). Έτσι λοιπόν με τεχνικές που σήμερα θα τις ονομάζαμε πλύση εγκεφάλου αλλά μαζί και με επιβολή(είτε με το πρόσχημα του θεού,είτε με το ξύλο),ο αρχηγός της φυλής για να κρατήσει τα προνόμια του εισήγαγε έννοιες όπως τιμή,δίκαιο κοκ για να διαιωνίσει τα προνόμια του μέσα στην φυλή(το να πεθαίνεις ενώ είσαι μόνο 1 χρόνο βασιλιάς επειδή ένα κωλόπαιδο κουνάει το τσεκούρι πιο γρήγορα από σένα δεν έχει πλάκα). Τα προνόμια αυτά,μολονότι εφευρέθηκαν για την διαιώνιση της άρχουσας τάξης των πραγμάτων, εν τέλει πήγαν την ανθρωπότητα ένα βήμα μπροστά...

Κατά τα άλλα διαχωρίζεις την ανθρώπινη φύση και το επίκτητο του ανθρώπου σε 2 πολύ ξεχωριστά κομμάτια,λες και το ένα δεν αλληλεπιδρά με το άλλο. Δηλαδή το ένστικτο του homo sapiens είναι το ίδιο με το ένστικτο του σημερινού ανθρώπου? Νομίζω ότι είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι ακόμα και το ένστικτο βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση( σε διαλεκτική σχέση) με το πως οικοδομείται η κοινωνία. Σίγουρα αλλάζει με πολύ βραδύτερους ρυθμούς από την κοινωνία,αλλά στατικό δεν είναι σε καμία περίπτωση.

Τέλος, νομίζω ότι είναι άστοχη η πρόταση


Γιατί πολύ απλά βάζεις τα διάφορα ταμπού της κοινωνίας στο ίδιο τσουβάλι. Δεν είναι το ίδιο το ταμπού πχ με την ομοφυλοφιλία με το ταμπού(αν και δεν μ αρέσει αυτή η λέξη) που λέει ότι δεν πρέπει να σκοτώνεις ανθρώπους.
Βέβαια εδώ μπαίνει στην συζήτηση το ερώτημα " Από που έρχονται τα ατομικά σου δικαιώματα" : Ποιος στα παραχωρεί, γιατί οι άλλοι άνθρωποι πρέπει να τα σέβονται,ποιος καθορίζει ποια είναι τα ατομικά σου δικαιώματα κτλ. Και επειδή κατά βάση αυτή η συζήτηση(για την θανατική ποινή) είναι συζήτηση για τα ατομικά δικαιώματα,απάντησε μου αν μπορείς στις 2-3 ερωτήσεις που έθεσα σε αυτή την παράγραφο.

Από την τελευταία πρόταση μπορείς μάλιστα να συμπληρώσεις ότι η εξέλιξη αυτή είναι στα πλαίσια της φυσικής επιλογής.

Η κοινωνία που έβαλε αυτούς τους κανόνες "επικράτησε" στην πορεία του χρόνου, είτε επιθετικά προς την εκείνη που δε τους είχε, είτε παθητικά επιβιώνοντας μέσα στο περιβάλλον αφού η άναρχη κοινωνία ήταν/είναι πιο ευάλωτη στους φυσικούς κινδύνους αλλά και στην εσωτερική της εντροπία.

Για μένα το ζητούμενο σε μια κοινωνία είναι αυτό ακριβώς, να την κάνεις πιο ανθεκτική στους κινδύνους είτε αυτοί είναι η εσωτερική συνοχή της, είτε μια άλλη κοινωνία, είτε μια φυσική καταστροφή, είτε (ακόμα καλύτερα) η πρόληψη διαταραχών του φυσικού περιβάλλοντος.

Υπό αυτή τη σκοπιά θα εξέταζα και τη θανατική ποινή. Δε μπορείς να εξάγεις συμπέρασμα για τη ορθότητά της. Αυτό θα το κάνει η φυσική επιλογή πολύ αργότερα. Μαζί βέβαια με ένα σωρό άλλους παράγοντες που μπορεί προσωρινά να δείξουν ακόμα και το αντίστροφο.

Το μόνο που μπορείς να πεις σήμερα είναι ότι σα μέθοδος εξάλειψης ενός προβληματικού μέλους της κοινωνίας είναι από τις πρώτες που εμφανίστηκαν + το γεγονός ότι σε αρκετές ανεπτυγμένες κοινωνίες που σήμερα έχουν ισχυρή θέση στην υφήλιο, η τάση είναι να καταργηθεί.

Οκ, προφανώς και δεν εννοώ να θανατώνεται ο κάθε ποινικός. Ή ότι δεν αξίζει ευαισθησία ένας άνθρωπος που εγκλημάτισε... Απλά είναι κάποια εγκλήματα που κατα γενική ομολογία (να την πάλι η πλειοψηφία) είναι τόσο αποτρόπαια που μπορούν να τιμωρηθούν ΚΑΙ με θάνατο. Και αυτό που λέω εγώ, είναι ότι η τιμωρία με θάνατο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ πιο φυσική και δίκαιη απ'ότι νομίζει η χριστιανοκρατουμενη ηθική μας.

Δηλαδή θα τον βάλεις φυλακή. Για πάντα. Γιατί είναι πιο ηθικό να τον βάλεις φυλακή για πάντα; Μήπως έτσι θα μεταμεληθεί; Μέσα στη φυλακή;

godhatesusall: Ειδικά τα σεξουαλικά ταμπού υπήρχαν από πολύ παλιά. Βασικά από τότε που οι άνθρωποι ανακάλυψαν την ευχαρίστηση που κρύβεται μέσα στο σεξ. Τώρα, δεν έχω κάνει και ερευνα να ξερω που υπηρχε τι. Αυτό που λες για την ενδογαμία με προβληματίζει. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ταμπού με την έννοια που την χρησιμοποιώ εδώ.

Από κείνες τις πρωταρχικές κοινωνίες, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Στην πραγματικότητα, έχουμε γίνει τόσο πολύπλοκοι πλέον στις αλληλεπιδράσεις μας με τους άλλους, που το ένστικτο παίζει πλέον δευτερεύοντα ρόλο.

"δεν υπάρχει δηλαδή μια βουβή καθολικότητα,ένας κοινός φυσικός νόμος, ο οποίος επιβάλλει την αρετή στους ανθρώπους"

try again?  :P
Hint: όχι ακριβώς καθολικότητα, αλλά αρκετά καθολικό.Και ...ορθόδοξο.

Ατομικά δικαιώματα. Θεωρητικά, ξεκινάμε όλοι από την ισότητα. Πρακτικά, εγώ έχω πιο πολλά δικαιώματα από τον Ιρανό που ήρθε να δουλέψει. Μετά, είναι θέμα της κάθε κοινωνίας να τα αυξήσει. Εξαρτάται από το πόσο καταπιεστική είναι η ελίτ, και πόσο διεκδικητική είναι η μάζα (πάλι πλειοψηφία). Επίσης εξαρτάται από το τι θεωρεί η πλειοψηφία ως δικαίωμα, πχ. δικαίωμα να μπορώ έχω πολλές γυναίκες ταυτόχρονα. Εδώ δεν είναι δικαίωμα. Αλλού είναι.

Νομίζω ότι ο Locke θα ήταν εναντίων της ισόβιας φυλάκισης γιατί ακριβώς παραβαίνει για πάντα το αναφαίρετο δικαίωμα στην ελευθερία(όπως το νοεί ο Locke)

Από την άλλη,ο Locke έλεγε ότι το αναφαίρετο δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία,την ζωή και την ελευθερία είναι "φυσικό δικαίωμα"(natural right, δεν είμαι καθόλου σίγουρος για την ελληνική μετάφραση) και επιβάλλεται από τον "φυσικό νόμο"(natural state of things). Έτσι όποιος πειράξει κάποιο/α από τα παραπάνω δικαιώματα είναι ......ζωο(και μάλιστα σε ένα έργο του έχει γράψει ότι πρέπει να κυνηγάμε τους παραβάτες των παραπάνω δικαιωμάτων σαν τα ζώα). Βέβαια, ο Locke αναγνωρίζει ότι είναι δυνατή η "επανένταξη" ενός ανθρώπου στο natural state of things, και έτσι είναι δυνατή η φυλάκιση(με σκοπό την αναμόρφωση)

Νομίζω(δεν είμαι σίγουρος δλδ) ότι η ισόβια κάθειρξη στον αστικό ποινικό κώδικα μπήκε με την λογική "πολλά χρόνια μέσα"(δλδ 15-20-25 χρόνια) και αν δείξεις καλή διαγωγή κάνεις τα μισά(δηλαδή αν "αναμορφωθείς" θα κάνεις καμιά 10 χρόνια στην φυλακή).

Από κει και πέρα σε ρώτησα από που προκύπτουν τα ατομικά δικαιώματα: Γεννιόμαστε με αυτά?Μας τα δίνει ο Θεός? Μας τα δίνει ο πρωθυπουργός?

Και ποιος ορίζει ποια είναι αυτά,και με τι κριτήρια? Δηλαδή  αύριο μπορούμε να αφαιρέσουμε από το εξής μέρος από την διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου(γιατί απλά δεν ισχύει)

Article 23.1 :
    "Everyone has the right to work, to free choice of employment, to just and favourable conditions of work and to protection against unemployment."

Τα μισά πράματα της διακύριξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν ισχύουν στις "σύγχρονες" δυτικές κοινωνίες.Τα ατομικά δικαιώματα άρα είναι μεταβλητά στον χρόνο? Και αν ναι,τότε γιατί λέγονται δικαιώματα και δεν είναι απλοί νόμοι? Ποιος αποφασίζει πότε αλλάζουν,και αν έχουμε όρεξη να τα τηρήσουμε γιατί δεν τα τηρούμε?

Το δικαίωμα να έχω πολλές γυναίκες ταυτόχρονα που αναφέρεις δεν είναι θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου. Προκύπτει ως συμπέρασμα από τα βασικά δικαιώματα που έχουν οι πολίτες σε κάποιες χώρες. Δες το πιο απλά: Αν αρχίσω(όπως και στα μαθηματικά) από ένα σετ κανόνων τότε μπορώ(αν έχω άπειρο χρόνο) να θεμελιώσω όλο το εποικοδόμημα(είτε είναι όλα τα μαθηματικά γνωστά στον άνθρωπο,είτε είναι ο ηθικός/νομικός κώδικας). Εγώ σε ρώτησα για τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου


@Juan

Πλέον έχουμε εργαλεία για να αξιολογήσουμε την επίδραση(λίγο ή πολύ) ενός μέτρου. Δηλαδή η θανατική ποινή δεν θα βελτιώσει τίποτα σε μια ανεπτυγμένη αστική κοινωνία γιατί πολύ απλά η καταστολή δεν αμβλύνει τις αντιθέσεις οι οποίες δημιουργούν την τάση για παραβατική συμπεριφορά. Το ότι θα σκοτώσεις έναν μαύρο-αλβανό-έλληνα δολοφόνο δεν σημαίνει ότι οι όμοιοι του θα φοβηθούν,γιατί στην κατάσταση που ζουν δεν έχουν κάτι να χάσουν...
Έτσι λοιπόν ,ο καθένας με τα δικά του εργαλεία, προσπαθεί να πείσει για την αποτελεσματικότητα ή μη της θανατικής ποινής.


τι κάνει ο άνθρωπος για να μην διαβάσει ε? :P

Συμφωνώ.

Δεν έχω διαβάσει όλο το τόπικ μιας και δεν εχω πολύ χρόνο στη διάθεση μου για αυτό δεν ξέρω στο ενδιάμεσο τι έχει ειπωθεί και τι οχι, όμως θέλω να πω κάποια πράγματα.
Το πως έφτασε κάποιος στο φόνο και τι τον οδήγησε και το πόσο εύκολο είναι τελικά κανείς μας κάτω απο κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες να το κάνει είναι άλλη ιστορία.
Ειμαι όμως της άποψης ότι ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ σχετίζεται με την τρυφερή ηλικία των παιδιών πρέπει άμεσα να συνεπάγεται θάνατο.

Είτε αυτό είναι φόνος είτε βιασμός είτε παιδεραστία είτε οτιδήποτε άλλο. Η παιδεραστία ούτως ή άλλως είναι αποδεδειγμένο οτι ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ! ΠΟΤΕ! Δεν ειναι μια απλή διαστροφή! Γιατί λοιπόν κάποιος που έχει κατηγορηθεί και έχει φυλακιστεί για τον λόγο αυτό να είναι ΕΞΩ μετά από 10 χρόνια? ΑΦΟΥ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ! Δεν πρόκειται να μετανοήσει, ΓΙΑ αυτό ζει και ΑΠΟ αυτό ζει! Το θεωρεί λογικό και πιστεύει κατα βάθος ότι όλοι οι υπόλοιποι ίσως να μην αγαπάνε τα παιδιά ΟΠΩΣ αυτός/η (αν και το 90% τον περιπτώσεων είναι αντρες...).

Το δικαιϊκο σύστημα είναι αρκετά πολύπλοκο και δαιδαλώδες και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναπτύξει κάθε πτυχή μιας υπόθεσης στα άκρα (λέμε τώρα... άλλη κουβέντα αυτή...). Όμως κάποια πραγματα θα έπρεπε να είναι 1+1=2.

Παιδοκτόνοι... Βιαστές των ίδιων τους των παιδιών... Αυτή η μαλακία που ακούω τόσα χρόνια ότι κάθε γυναίκα κρύβει μια ευαισθητη μανούλα μέσα της και ότι ο κάθε πατέρας (αν και σκληρός-αδιάφορος-παρτάκιας-δίχως υπομονή-σωβινιστής) κατα βάθος λατρεύει τα παιδιά του και ΟΤΙ κάνει τα κάνει για αυτά και τη γυναίκα του... ΜΕ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ! ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΟΥΝ-ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ! Κάποιοι μετα βίας μπορούν να αντέξουν και να κουμαντάρουν τον ίδιο τους τον εαυτό και πολλές φορές είναι ανικάνοι να κάνουν ακόμη και αυτό.
Γιατί τα κάνεις τα παιδια τότε? Επειδή το λέει η κοινωνία? Επειδή θες να φύγεις από το πατρικό σου όπου ο πατέρας σου σου συμπεριφέρεται σαν ΖΩΟ και θες να πας να κάνεις το δικό σου σπιτικό και τη δική σου οικογένεια για να γλιτώσεις? Για ψυχοθεραπεία? Για να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι κατα βάθος μπορείς να είσαι καλύτερος πατέρας-μητέρα? Το παιδί δεν ειναι φάρμακο ούτε στοίχημα ούτε λύτρωση! Έχει απίστευτες ανάγκες και χρειάζεται ατελείωτη αγάπη-στοργή και φροντίδα. Αν εσύ ο ίδιος δεν έχεις αρκετά από αυτά να δώσεις... τότε είναι μάταιο. Άδικο μεν για κάποιον ο οποιος θέλει να γίνει γονιός (και να ζήσει το θαύμα) άλλο τόσο άδικο όμως για το παιδί (παιδι-πείραμα?) το οποίο θα φέρει στον κόσμο και ποιος ξέρει πως θα καταλήξει.

Δεν ξέρω για πόσο ακόμη πρέπει να ανεχόμαστε τον περίπλοκο ψυχισμό του καθενός και κατά πόσο αξίζει να προσπαθούμε με άλλους τρόπους να βρούμε λύση. Ειναι φαυλος κύκλος! Κάποιο παιδί που θα κακοποιηθεί είτε σωματικά είτε ψυχικά και ΔΕΝ το εκφράσει (τα εν οικω μη εν δημω...) είναι αποδεδειγμένο ότι μετά απο χρόνια κάπως θα του βγει... είτε βλάπτοντας τον εαυτό του κατα ένα μεγάλο ποσοστό αλλά και τους γύρω του έιτε κάνοντας και αυτός/ή τα ίδια με τη σειρά του στα δικά του τα παιδιά...

Οκ. Ειμαστε η χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία. Δεν λέω να γίνουμε και Κίνα (νομίζω στατιστικά ανα 3 μέρες κάποιον θανατώνουν και τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες είναι αστείες). Αλλά πως να το κάνουμε... αυτή είναι η ανθρώπινη φύση. Καπου κάπου είναι καλές και οι εξαιρέσεις. Ο παραδειγματισμός είναι απαραίτητος.
Θα μου πείτε τώρα... Γιατί? Θα θεραπευθεί έτσι ο παιδεραστής? ΟΧΙ. Αλλά δεν θα το ξανακάνει μετά απο 10-15-20 χρόνια και ΔΕΝ θα βλάψει και άλλες παιδικές ψυχές! Θα παραδειγματιστούν άραγε οι άλλοι παιδεραστές? Δεν το ξέρω. Ισως ναι, ίσως όχι, ίσως μειωθούν, ίσως καταπιεστούν και αυτοκτονήσουν... Δεν με ενδιαφέρει πραγματικά. Σημασία έχει ότι με το παρόν σύστημα δεν γίνεται δουλειά και δεν έχει αποτέλεσμα.

Το μόνο παρήγορο στην όλη υπόθεση είναι ότι ευτυχώς η κοινωνία έχει κάνει ένα βήμα μπροστά και τουλαχιστον η νέα γενιά είναι πιο συνειδητοποιημένη. Οι γυναίκες (επιτέλους) είναι ανεξάρτητες, ξέρουν πότε και αν θέλουν να γίνουν μητέρες και δεν το επιδιώκουν από τα 18-20 και οι άντρες από την πλευρά τους (θέλουν δουλειά βέβαια ακομη) είναι πιο συνειδητοποιημένοι και δεν έχουν την απαίτηση να κάνουν 3-4 παιδιά έτσι απλά για να ασχόλειται η γυναίκα και να τους αφήνει στην ησυχία τους, προτιμούν και επιδιώκουν πλέον να αφοσιώνουν περισσότερο χρόνο στην οικογένεια.

Στη διδασκαλία του Χρηστού εχει καποια πολύ ωραία τσιτάτα, απο τα οποια αμα αφαιρεσεις την παραφυσική διασταση, εχουν πολύ ζουμί:

"Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω"

όποιος λοιπόν νομίζει ότι μπορεί να αποφασίσει για τη θανατωση κάποιου, θα πρεπει να νομιζει οτι είναι και υπερβατικό ον- χρηζει δηλαδη ψυχοθεραπειας...  

Και πιο πάνω είπα, αν και πέρασε στα ψιλά.... Ποιον θα κανουμε εκτελεστή; Μηπως και ο εκτελεστής τοτε "θα κανει" απλα "μια δουλεια για να ζησει;"....




αλλά μ'αρεσει που μιλάτε(οσοι) για δικλειδες(πιστευοντας ισως οτι αυτές τηρουνται απο μη ιδανικά οντα;) την ιδια στιγμή που δεν πιστευεται στην ικανοτητα των ανθρωπων
να διαμορφωσουν και να διαμορφωθουν σε μια κοινωνία ανθρωπινη...
Δεν ειναι οι νομοι και οι ποινές που μας λειπουν για να αντιμετωπισουμε το εγκλημα. Είναι το ιδιο το σύστημα που τα γεννάει άμεσα και έμμεσα.... Κανεις δε γεννηθηκε φονιάς ή παιδεραστής ή... Και τα λιγα που ξέρω απο ψυχολογία, λενε πως οτι και να χεις μέσα σου(ακομα και απο τα... "γονιδια") θελει οπωσδηποτε ερεθισμα για να ενεργοποιηθεί... Αυτό που μας λειπει ειναι η αλλη κοινωνια...  



ΥΓ: Και δεν καταλαβαινω γιατί ανθρωποι που δε μπορουν να σηκωσουν ενα τουφεκι και να πυροβολησουν εναν ανθρωπο με δεμενα ματια απεναντι τους, μπορουν να υποστηριζουν θανατική ποινή για οποιαδηποτο εγκλημα- οσο απεχθες και να τους φαινεται....

Για τον φονιά το καταλαβαίνω και συμφωνώ μαζί σου και επιμένω ότι υπό κάποιες συνθήκες δεν είναι δύσκολο να γίνει...
Για πες μου λίγο ο παιδεραστής που το έχει στα γονίδια του τι ερέθισμα θέλει για να ενεργοποιηθεί... το έχω μεγάλη απορία...

Ολοι ειμαστε εν δυναμει εγκληματίες(φονιαδες, κλεφτες και λοιπά)

Τώρα για τον παιδεραστή δε ξέρω δεν ειμαι ουτε ψυχολογος ουτε ψυχαναλυτης... Αυτά τα βρισκεις με ψυχανάλυση... Σε παιδικά τραυματα αναγεται απ'οσο ξερω.
Αμα θες μπορώ να ρωτησω για σχετική βιβλιογραφια.

Αλλά φαντασου αμα αρχισουμε να εκτελουμε ανθρωπους, τοτε εχουμε τις συνθηκες για να κανουμε καποιους δολοφονους....



αυτό εδώ το βλέπω και ανατριχιάζω πραγματικά.

Το θεωρείς εσύ αντιμετωπιση μιας ωριμης κοινωνιας που παει να βασιστεί στη λογική και την επιστημη να σκοτωνει τα "μη υγειή" μελη της για να μην της κοστιζουν;

Για τον παιδεραστή κάνεις λάθος. ΔΕΝ χρειάζεται να έχει παιδικά τράυματα. Αυτό ειναι το ανατριχιαστικότερο όλων και όπως είπα παραπάνω είναι μια διαταραχή η οποία ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ.


Μην γενικευεις τα λεγόμενα μου. Μίλησα για συγκεκριμένες περιπτώσεις. Είμαι ΥΠΕΡ της υπομονετικής και μακροχρόνιας θεραπείας γιατί η ψυχή δύσκολα γιατρέυεται. Και επίσης αυτά τα "μη υγειή" μελη όπως τα χαρακτηρίζεις δεν μου χαλάνε απλά το κέφι μου και την ευτυχία μου αλλα ούτε και την καθημερινότητα μου. ΑΛΛΑ θα βλάψουν και θα "δημιουργήσουν" και άλλα "μη υγειή" μέλη σε αυτήν την κοινωνία.

Να επισημάνω κάτι.
Αυτή τη κουβέντα ΔΕΝ θα την έκανα αν ΟΝΤΩΣ τα ισόβια ΗΤΑΝ ισόβια και όχι 20-30 χρόνια.
Δεν είμαι υπέρ της θανατικής ποινής αλλά δεν μπορώ να ανέχομαι και την κοροϊδία των ισοβίων που ισοδυναμούν με 15-20-30 χρόνια.

Η πρώτη ασφαλιστική δικλείδα είναι η κοινή λογική.
Κανένας δεν πρέπει να θανατώνεται για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.
Η θανατική ποινή είναι -υπό αίρεση- εφαρμόσιμη μόνο σε εγκλήματα αγριότητας.

Αλλά αγριότητας. Χαρντκορ πράγματα. (Γιαυτο η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από παιδεραστές και κατα συρροήν δολοφόνους)
όχι στον πεινασμένο που κλέβει ένα καρβέλι φωμί. Εννοείται εξ αρχής αυτό.

Δεν το κλειδωνουμε να ηρεμησουμε?


Πιστευα οτι το καταλαβατε απο χθες βραδυ

 :P

Που το στηριζεις αυτό;


Δηλαδή εσύ πιστευεις οτι
μπορεί να εφαρμοστεί με ισονομία η θανατική ποινή σα να λεμε;


ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΩ ΑΠΟΡΙΑ: Ποιον θα κανουμε εκτελεστή;

Δεν τσακωνόμαστε. Μια Συζήτηση γίνεται. Δεν είναι κακό η ανταλλαγή απόψεων.

Οχι δε λεω αυτο. Απλα λεω οτι βαρεθηκα σορρυ, συμβαινει καμια φορα
Δεν ειναι προσωπικο σε καμια περιπτωση ουτε εχει σχεση με τη ροη και την πορεια του τοπικ

Φευγω για δουλεια μαγκες συνεχιστε δυνατα (και ευγενικα ε?)  8))

Καποτε διάβασα πολύ για αυτό το θέμα.

Όσον αφορά για το ποιον θα κάνουμε εκτελεστή...
Γιατι δεν μου απαντάς εσύ πρώτα γιατί τα ισόβια σε εγκλήματα αγριότητας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ισόβια? Γιατί βρίσκουμε ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ελαφρυντικά? Είναι δύσκολο νομίζεις σε κάποιον να προσποιηθεί μεσα στη φυλακή τον "Καλούλη" ? Τον ήρεμο και ήσυχο? Ή νομίζεις ότι ένας έξυπνος άνθρωπος ΔΕΝ μπορεί να κοροϊδεψει και να ξεγελάσει τον ψυχίατρο των φυλακών?


Μην ανησυχείς  ;)

Θα θελα αν σου ειναι εύκολο να μου προτεινεις πηγές. Σοβαρά, θελω να δω κιάλλες οπτικές του θέματος.
Προς το παρόν ειμαι την αποψης οτι η ψυχαναλυση μπορεί να λυσει "τα πάντα". Απλώς οι μεθοδοι της(καθοτι ο ασθενης μονος του θεραπευεται- ο ψυχαναλυτης απλά σε καταλληλα διαστηματα τροφοδοτει) ειναι χρονοβόρες. Αυτό δε σημαινει ουτε οτι η ψυχαναλυση ειναι άχρηστη, ουτε πως οτι δε θεραπευει δε θεραπευεται και γενικά. Άλλωστε ανέρχεται μια νεα "υβριδική" επιστήμη, η νευροψυχολογία, που προσπαθει να αποκτησει μια οπτική τετοιων θεματων και απο αποψη φυσιολογιας των νευρων/νευρωνων/εγκεφαλου και απο ψυχολογική αποψη. Δυστυχως ομως δεν ειμαι πολύ ενημερωμενος πάνω σ'αυτο και δε μπορώ να επεκταθώ.


Σοβαρά. Δεν ειναι ζητημα που θελει υπεκφυγές. Ειναι πρακτικότατο. Τι επιπτωσεις εχει μια εκτελεση στον εκτελεστή; Το εχεις σκεφτεί ποτέ;


Πρώτα απ΄ολα εγώ ποτέ δεν ειπα οτι ειμαι υπέρ της ισοβιας καθυρξης ή της μακροχρονιας καθυρξης γενικά.


αυτό στο λεω με σιγουρια:
υπαρχουν ενα σωρό περιπτωσεις που ΔΕ μπορει να ξεγελαστεί ενας ψυχιατρος αν δε θελει να κανει τα στραβά ματια.
αν θες ομως μπορεις να πεισεις οτι εχεις καταθλιψη ή οτι σου 'χει λαλήσει και νομιζεις οτι εισαι κοκορας.

Δεν το βλέπουν όλες οι κοινωνίες ως διαταραχή, και επίσης δεν γίνονται ξαφνικά όλοι ενεργοί σεξουαλικά στα 18 τους. Είναι μια προσπάθεια να κανονικοποιηθούν συμπεριφορές, όπου λιγότερο μας ενδιαφέρει να μάθουμε για αυτές και περισσότερο να τεθούν υπό έλεγχο.

Δεν θυμάμαι τον τίτλο του συγγράματος. Δεν ηταν ένας ο συγγραφέας αλλά ήταν ομαδική δουλειά 6-7 επιστημόνων (κατα κύριο λόγο κλινικών ψυχιατρων και ψυχαναλυτών).
Ειλικρινα αν καταφέρω και το θυμηθώ θα σου το πω. Στο προτείνω κιολας.

Η ψυχανάλυση δεν μπορεί να λύσει τα πάντα. Η ΣΩΣΤΗ ψυχανάλυση μπορεί, και ναι όντως όπως λες χρειάζεται παρα πολυ καιρό εως ότου έρθει η πλήρης ψυχική ισοροπια.
Αυτά είναι τα λεγόμενα του ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΓΙΩΣΑΦΑΤ. Ψάξε λίγο για αυτόν και αν καταφέρεις και βρεις και οπτικοακουστικό υλικό του από συνεντευξεις του σε εκποπμη κρατικού καναλιού πιστευω πως θα έβρισκες πολύ ενδιαφέροντα τα λεγόμενα του.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα τουλάχιστον οι σωστοί επαγγελματιες ψυχαναλυτές δεν ξεπερνούν τους 5. Οι υπόλοιποι που υπάρχουν είναι πιο πιθανό να σου κάνουν ζημιά παρά να σε γιατρέψουν και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Άλλο ψυχολόγος, άλλο ψυχίατρος, άλλο ψυχαναλυτής. Επικρατεί μια συγχηση πάνω σε αυτό το θέμα.

Όσον αφορά τη νευροψυχολογία ακόμη δεν έχω άποψη επι του θέματος αλλα μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον. Θα το κοιτάξω καποια στιγμή.

Δεν είσαι υπερ του ενός ουτε υπέρ του άλλου.. πρότεινε όμως κάτι.

Η επιλογή του "εκτελεστή" δεν θα είναι μια επιλογή που θα γίνεται προφανώς με πρόσληψη από ΑΣΕΠ (αν έχεις δει το Green Mile θα καταλάβεις το πόσο μαλακας μπορεί να υπάρξει ένας "ανθρωπος" που δουλευει στο τμήμα θανατοποινιτών - υπάρχει μια φρικιαστική σκηνή). Θέλει πολύ ψάξιμο και πιστεύω πως δεν ειμαι ο πλεον ειδικός πάνω σε αυτό το θέμα. Πάντως ειλικρινά αυτό το θέμα σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Υπάρχουν τρομέρά ηθικά διλλήματα.

Όσον αφορά το τελευταίο σχόλιο σου, σου απάντησα παραπάνω. Το ξέρω ακουγεται τρομακτικό αλλά οι περισσότεροι εκει εξω που βαπτίζονται και αυτοαποκαλούνται ψυχο-κάτι είναι ζωα και ανειδικευτοι. Ό άνθρωπος από τη φύση του για να κατάφερει να κάνει βήματα μπροστά πολλές φορές θάβει πολύ βαθιά στο υποσεινήδητο διάφορα τραγικά περιστατικά που τον έχουν στιγματίσει (σε αυτά τα περιστατικά δεν αναφερομαι σε θανάτους συγκενικών ή αγαπημένων προσώπων, αυτά είναι απλα θλιβερά γεγονότα που μας δημιουργούν το αίσθημα της απώλειας και της μοναξιάς). ΕΝΑΣ ηλίθιος ανειδικευτος λοιπόν φτάνει για να σου κάνει το κεφάλι μύλο και να σε οδηγήσει σε μονοπάτια που δεν έχουν γυρισμό.
Άλλος ηλίθιος ανειδικευτος λοιπόν πίστεψε με μπορεί να ξεγελαστεί απο έναν εξυπνότερο άνθρωπο.
Ξέρω άνθρωπο ο οποιος πραγματικά έχει ψυχολογικά προβλήματα αλλα επειδή είχε τα λεφτα... σπούδασε στην Αγγλια Ψυχολόγος...

Ο παιδεραστής δεν έλκεται μόνο απο 15-16χρονα που στο κάτω κάτω για να είμαι ειλικρινής μπορεί να έχουν συνείδηση των πράξεων τους.
Όταν όμως ακούω παιδίατροι να ασελγούν πάνω σε μωρά που δεν έχουν κλείσει καν ετος ή παιδιά που είναι 3-4 χρόνων τα οποία ακόμη γνωρίζουν τον κόσμο γύρω τους και δεν έχουν ιδέα επί του θέματος (άσχετα που ενστικτωδώς και υποσεινήδητα βιώνουν τον πρώτο έρωτα με τους γονείς) δεν μπορώ να το αποδεχτώ. Λυπάμαι.

Οσον αφορα τον κ Ματθαιο Γιωσαφατ, ειχε μια καταπληκτικη συνεντευξη του στη ΝΕΤ ( εκπομπη: ΣΤΑ ΑΚΡΑ με την Φλεσσα )
Παραθετω και λινκ (http://video.google.com/videoplay?docid=-8459266136242057768#)

Μια ευγενικη χορηγια του Λισταρχου ( το λινκ το πηρα απο τη λιστα Electroauth )

Τελος οφφτοπικ  ^redface^ ^redface^

Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη η ψυχοθεραπεία, καθώς δεν ακολουθεί την επιστημονική μέθοδο (οι υποθέσεις που κάνει ο ψυχίατρος για τον ασθενή δεν είναι falsifiable (διαψεύσιμες?) και η δουλειά του δεν ελέγχεται από συναδέλφους του).


Τα παιδιά που λες κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχουν ψυχικά τραύματα όταν μεγαλώσουν, γιατί πολύ απλά σ'αυτήν την ηλικία δεν έχουν ακόμα αναπτύξει τη μακρόχρονη μνήμη (η πρώτη σου ανάμνηση από πότε είναι?) και επίσης δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται. Ασύγκριτα μεγαλύτερη είναι η ζημιά που θα πάθαινε ένα θύμα πχ 7 ή 10 χρονών, που και είναι σε ηλικία που μισοκαταλαβαίνει τι γίνεται και είναι σίγουρο πως δεν θα το ξεχάσει μεγαλώνοντας.

BTW παιδεραστία είναι η πράξη και επομένως δεν έχει νόημα να πεις ότι "θεραπεύεται". Η σεξουαλική προτίμηση λέγεται παιδοφιλία. Το να είσαι παιδόφιλος φυσικά δεν είναι προβληματικό, προβληματικό είναι να είσαι παιδεραστής (που σημαίνει ότι είσαι και ψυχοπαθής).

Επί του θέματος, το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν αναμορφώνονται δε σημαίνει ότι πρέπει να τους σκοτώνουμε. Αλλά τα ισόβια πρέπει όντως να γίνουν ισόβια...

τεσσάρων χρονών. :D

άσε που γενικά οι εικόνες και οι πράξεις καταγράφονται... είναι πολύπλοκο το ανθρώπινο μυαλό...(σώωωωπα!  :P)

Έχεις εν μέρει δίκιο. Ναι μεν δεν έχουν αναπτύξει την μακροχρόνια μνήμη (συνήθως αναπτύσσεται μετά τα 4-5 όπου με το ζόρι έχεις και κάποιες αναμνήσεις), αλλά η πράξη μένει υποσυνείδητα. Όπως το μωρό ουσιαστικά τους πρώτους μήνες απο ένστικτο δεν μπορεί να αναγνώρισει άλλο πρόσωπο πέραν της μητέρας. Τα άλλα πρόσωπα του φαίνονται "μη οικεία" και υποστηρίζεται ότι τα μώρα (μηνών συνήθως) που ειναι λίγο παζαρόσκυλα (απο αγκαλια σε αγκαλια δλδ) δεν είναι το ίδιο ήρεμα μεγαλώνοντας γιατι εκείνη την στιγμή βιώνουν τόσο έντονα το αίσθημα της απόρριψης που φοβούνται ότι πεθαίνουν γιατί έχουν συνηθήσει στο σώμα της μαμάς. Ηδη τους ειναι πολύ δύσκολο που προσπαθουν να προσαρμοστούν σε ΑΛΛΟ περιβάλλον απο αυτο που είχαν εδω και 9 μήνες.

Επομένως ΝΑΙ ΜΕΝ δεν έχουν αναμνήσεις αλλά χαράσσεται αυτό μέσα τους.

Δεν είμαι ο Φρόϋντ για να μην ξεκινήσετε το δούλεμα απλά είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν μπορώ να μοιράσω έτσι εύκολα συγχωροχάρτι.

P.S - Πρός Νεσσα : Έχεις δίκιο στην διάκριση μεταξύ Παιδεραστίας - Παιδοφιλίας. Ευχαριστώ για την επισήμανση.

Πρωτοτυπη αντιμετωπιση του εγκληματος υπάρχει στις ζαπατιστικες κοινοτητες:

η μεγαλυτερη ποινή ειναι να σε αποβαλλουν απο την κοινοτητα.

Σκεφτειτε το.

Ε, θα πάνε να τα κάνουν αλλού...

προσδιορισε το προβλημα.

Το ζητημα ειναι να παταξεις το εγκλημα στο συμπαν ή στην κοινωνια σου;

εξαρταται απο τι κανονες διεπεται η καθε κοινωνια :P
οι ΗΠΑ γιατι δεχονται διχως καμια προϋποθεση οποιονδηποτε θελει να παει εκει απο την Κουβα?
μην απαντησεις, καταλαβες τι θελω να πω απλα

Στο σύμπαν.

Γιατί πρέπει να ενδιαφέρομαι περισσότερο να προστατέψω ένα άτομο στη δική μου κοινότητα από ό,τι ένα άτομο στη διπλανή κοινότητα;

Γιατί θεωρώ ότι το συμφέρον μου και αυτών για τους οποιους ενδιαφερομαι βρισκεται στην κοινοτητα που ζω και όχι στη διπλανή.
Αν πάω στη διπλανή τοτε θα αλλαξει το συμφερον μου και θα τοποθετηθώ διαφορετικά.

Καπου σε χανω και δεν καταλαβα τι εννοεις ακριβως. Τους διωχνεις και τελειωνει ή τους διωχνουν και τους ξαναδιωχνεις (...πισω)?

Ναι αυτό σε ρωτάω, γιατί ενδιαφέρεσαι γι'αυτούς;

γιατι μπορω;  :D

Καλα σας εχω χασει εντελως λεμεεεε....
 :o

ΟΚ βρίσκεσαι στη σούπερ αναρχική κοινωνία και έρχεται ένας που σκοτώνει παιδάκια. Παραδίπλα είναι μια κοινωνία σκατά. Εσύ τον διώχνεις από τον ειδυλλιακό σου κόσμο και τον στέλνεις να σκοτώνει παιδάκια στους γείτονες. Γιατί; Με ποια λογική σε ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδάκια στην ουτοπία σου παρά τα παιδάκια των γειτόνων;

αμα ημουνα στη σουπερ αναρχική κοινωνια δε θα μου σκοτωνε κανεις τα παιδακια απο μέσα.
αμα ερχοταν απεξω θα υπερασπιζομουνα την επανασταση και θα τον καθαριζα πριν νιαουρισει. Αλλά αυτο δεν ειναι επιβολή ποινής. Ειναι πόλεμος.  ;D


Τι με ποια λογική ρε Νεσσα; Με τη λογική οτι εγώ ζω εκει και οτι εκει ειναι το συμφερον μου. Αυτό.

Νταξ στη σουπερ αναρχικη κοινωνια (ΤΜ) (R) αμα καποιος σκοτωνε παιδακια καταρχην κανεις δεν θα το ελεγε σε κανενα γιατι θα γινοταν αμεσως
.....ρουφιανος του συστηματος ταγματασφαλιτης. Αμα το ελεγε κανεις δεν θα τον μαζευε γιατι οποιος τον μαζευε θα γινοταν.....ΜΠΑΤΣΟΣ!!!!!
Και αμα τον μαζευε κανεις δεν θα τον εκρινε γιατι θα γινοταν ....ΔΙΚΑΣΤΗΣ!?!?!?!

Αλλα και αμα τον εκρινε ....κανεις δε θα τον εδιωχνε γιατι θα γινοταν.....εκπροσωπος και μαχητης της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ?!?!?!

Με λατρευω ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
(ειπα να περιγραψω και μια διαδικασια κατηγορου/εισαγγελεα/ μαρτυρων κτλ αλλα θα εχανε σε χιουμορ λογω μηκους...)

Ρε φαντασου να τον εδιωχνε ομως και μετα....να ΦΥΛΟΥΣΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ μη τυχον ξαναμπει μεσα!!!! Λαθρομεταναστης καταδικασμενος...χμμμμ

Οπότε θα τον άφηνες να φύγει, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι θα συνεχίσει να σκοτώνει (απλά θα σκοτώνει μακριά από σένα);

γιατι θα πρεπε να με ενδιαφερει αν θα σκοτωνει ανθρωπους για τους οποιους δεν ενδιαφερομαι;

Kαι μετά σε ενοχλεί για το αν κάποιος θανατώνει ή όχι κάποιον... ενώ το να σκοτώνει κάποιος άτομα που δεν σε ενδιαφέρουν είναι πιο λογικό ....
Χμμμμμ.... that makes no sense... sorry.

με ενδιαφερει αν καποιος θανατωνει καποιος στην κοινοτητα μου γιατι πολύ απλα μπορει και γω να βρεθω στη θεση αυτου που θανατωνεται.

Πολύ θεωρία για το τίποτα ρε πρόβατο...

Μπιτσακης για θανατικη ποινη
http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/1156/1/mpitsakis.pdf

Δύο κείμενα για τη θανατική ποινή
http://spoudasterion.pblogs.gr/2009/11/550071.html

Εργασια στο μαθημα Κοινωνιολογια της παιδειας
Θανατικη ποινη : επιχειρηματα υπερ και κατα
http://benl.primedu.uoa.gr/ptde/database-ptde/8anatiki_poini.pdf