THMMY.gr

Η λέξη ανεργία τούς είναι άγνωστη. Δεν γνωρίζουν τι θα πει εργασιακή ανασφάλεια. Και βέβαια δεν αμείβονται με υπερβολικά χαμηλούς μισθούς όπως συμβαίνει στην Ελλάδα με χιλιάδες νέους επιστήμονες. Αναζήτησαν εργασία στο εξωτερικό και πήραν το ρίσκο να μεταναστεύσουν.

Τρεις Έλληνες επιστήμονες αποφάσισαν πριν από μερικά χρόνια να κάνουν το μεγάλο ταξίδι εκτός συνόρων για να εργαστούν στο εξωτερικό. Και εξηγούν στα «ΝΕΑ» ότι τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που τους κρατούν μακριά από την πατρίδα: η καλή ποιότητα ζωής, η γρήγορη επαγγελματική ανέλιξη και οι αυξημένες αποδοχές.

Ευρωπαϊκή Πύλη. Οι ευκαιρίες στο εξωτερικό άλλωστε είναι πολλές, όπως προκύπτει και από τα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Πύλης για την Επαγγελματική Κινητικότητα (ΕURΕS). Σήμερα, υπάρχουν 724.004 κενές θέσεις εργασίας. Οι περισσότερες απ΄ αυτές, στο Ηνωμένο Βασίλειο, 318.570, ενώ αρκετές είναι οι ευκαιρίες για δουλειά στη Γερμανία148.743 θέσεις- αλλά και την Ολλανδία με 66.971 κενές θέσεις. Όσο για τις ειδικότητες που είναι οι πιο περιζήτητες, οι μηχανικοί και προγραμματιστές συστημάτων, οι μηχανολόγοι μηχανικοί και γενικά προσωπικό εξειδικευμένο στον χώρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών βρίσκονται στην πρώτη πεντάδα.

Από την Ελλάδα πάντως, 6.094

πολίτες έχουν συμπληρώσει βιογραφικά και έχουν κάνει αίτηση αναζήτησης εργασίας μέσω της πύλης ΕURΕS.

Με... έτοιμες βαλίτσες.
Παράλληλα, έρευνα της εταιρείας ανθρωπίνου δυναμικού Μanpower δείχνει πως 9 στους 10 Έλληνες είναι διατεθειμένοι να μεταναστεύσουν για να βρουν δουλειά. Μάλιστα 4 στους 10 Έλληνες έχουν αλλάξει τόπο κατοικίας για λόγους εργασίας και απ΄ αυτούς περίπου το 31% επέλεξε το εξωτερικό. Από την ίδια έρευνα προκύπτει επίσης ότι περίπου 4 στους 10 θα μετακινηθούν στο μέλλον για διάστημα από 1 έως 3 χρόνια.


«Στην Ελβετία οι αποδοχές είναι σχεδόν εξαπλάσιες!»

Έχει εργαστεί στην Αγγλία, τις Βρυξέλλες, το Λουξεμβούργο. Αλλά ύστερα από τρία χρόνια παραμονής στη Ζυρίχη, ο 29χρονος Ιωάννης Μαμάρας θεωρεί την Ελβετία την καταλληλότερη χώρα για να ζει και να δουλεύει κάποιος. Εργάζεται στην τράπεζα UΒS και η επιστροφή στην Ελλάδα, για την ώρα, δεν του περνάει καν από το μυαλό. Τρεις είναι οι λόγοι οι οποίοι οδηγούν έναν νέο να φύγει στο εξωτερικό για να εργαστεί, τονίζει ο Ιωάννης. Τα χρήματα, η απόκτηση εμπειρίας και βέβαια επειδή δεν του αρέσει η ζωή στην Ελλάδα. «Στη δική μου περίπτωση μέτρησαν κυρίως οι δύο τελευταίοι» λέει. Σπούδασε οικονομικά στην Ελλάδα και πριν από έξι χρόνια ταξίδεψε στο Λονδίνο για μάστερ. Αυτό το ταξίδι αποτέλεσε μάλλον και την αφετηρία της καριέρας του στο εξωτερικό. «Έκανα πρακτική στις Βρυξέλλες, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για ένα εξάμηνο. Στη συνέχεια, με έστειλαν για περίπου δύο χρόνια στο Λουξεμβούργο, στο Ελεγκτικό Συνέδριο».

Όλο αυτό το διάστημα επεξεργαζόταν στο μυαλό του το σχέδιο «ζωή και εργασία στην Ελβετία». «Είχα ακούσει από αρκετό κόσμο ότι εκεί οι συνθήκες εργασίας- και όχι μόνο- είναι πολύ καλές». Πριν από τρία χρό νια βρήκε τη δουλειά στην τράπεζα. Μόνο καλά λόγια έχει να πει για τη ζωή και την εργασία στη Ζυρίχη.

«Πρώτα απ΄ όλα έχει ποιότητα ζωής που δεν μπορείς να βρεις στην Ελλάδα. Το μόνο άγχος είναι η δουλειά. Όσο για τις αποδοχές, είναι περίπου πενταπλάσιες με εξαπλάσιες σε σύγκριση με αυτές στην Ελλάδα και βέβαια με σχεδόν μηδενική φορολογία».


«Στην Ελλάδα θα δούλευα σε μπαρ...»

Τρία χρόνια ζει και εργάζεται στη Σιγκαπούρη ο 27χρονος Αλέξανδρος Μαργαρίτης, που έχει κάνει σπουδές Μηχανολογίας. Δουλεύει σε μια εταιρεία που πουλάει πετρέλαιο σε ναυτιλιακές εταιρείες.

Στόχος του δεν ήταν η μετανάστευση, όπως συμβαίνει συχνά με αρκετούς νέους επιστήμονες που πιστεύουν ότι «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της». Η παραμονή του στη Σιγκαπούρη προέκυψε όταν επισκέφθηκε τους γονείς του που μετακόμισαν εκει. «Τους επισκέφθηκα το 2007 για λίγες ημέρες, για διακοπές.

Εκείνη την περίοδο εργαζόμουν σε ένα μπαρ στην Ελλάδα». Του έγινε πρόταση από μια ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία για δουλειά. Δοκίμασε και από τότε βρίσκεται εκεί. Τα περίπου δυόμισι χρόνια που ζει στη Σιγκαπούρη εντόπισε πολλά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με την Ελλάδα. «Ο μισθός εδώ είναι περίπου ο διπλάσιος. Αν είχα μείνει στην Ελλάδα, είναι πολύ πιθανό να δούλευα ακόμη στο μπαρ», λέει με νόημα.


«Ακολούθησα το χρήμα στην Άπω Ανατολή»

«Πώς πήρα την απόφαση να εργαστώ στο εξωτερικό; Υπάρχει μία έκφραση “follow the money” (ακολούθα τα χρήματα). Αυτό έκανα», λέει στα «ΝΕΑ» ο Στέφανος Κώνστα, ο οποίος σήμερα εργάζεται σε μία εταιρεία που δραστηριοποιείται στον χώρο της διακόσμησης και συνεργάζεται με άλλες στην Κίνα.

Έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η σύντροφός του ήταν Κινέζα και έτσι την περίοδο 2005- 2006 πήρε την απόφαση να δουλέψει εκεί. Ακολούθησαν σπουδές στη Σιγκαπούρη (ΜΒΑ στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων). Στη συνέχεια εργάστηκε στην Ιαπωνία στον τομέα των Χρηματοοικονομικών και τώρα έχει γίνει ρουτίνα για τον ίδιο το ταξίδι Θεσσαλονίκη- Κίνα.

Ήταν όμως μόνο τα παραπάνω που μέτρησαν στην απόφασή του να συνεχίσει να εργάζεται στο εξωτερικό; Ο Στέφανος απαντά: «Όταν ένα χρυσόψαρο μένει συνέχεια στη γυάλα του, θεωρεί ότι όλος ο κόσμος του είναι η γυάλα του. Όσο φεύγει κανείς, βλέπει καινούργια πράγματα. Ανοίγουν οι ορίζοντές του». Παραδέχεται ότι στην αρχή υπήρχαν δυσκολίες. «Κάθε αρχή και δύσκολη. Ειδικά ο πρώτος μήνας. Πάντα σκέφτεσαι: “Πήρα τη σωστή απόφαση;”».

το άρθρο επιβεβαιώνεται πλήρως από την πραγματικότητα
άραγε θα μείνει και κανείς εδώ?

Mπα...

Μα, Ελβετία? Βαρετά!  :D

Οποιος θελει πληροφοριες για Ολλανδια παντως εδω :P

Ελβετια παντως, απο οτι εχω ακουσει ειναι ο ορισμος της πληξης. Χαρα στο κουραγιο του :P

σε coffe shop την επόμενη φορά, γιατι την προηγούμενη δεν μας πήγε η παρεα  :D :D

τι λένε οι Ολλανδοί? λένε?

η ζυριχη συμφωνα με ερευνες ειναι απο τις πιο βαρετες πολεις στην ευρωπη    ;D

pandora εδώ να πάς  :P
https://www.youtube.com/watch?v=x3DmtUJ3MWs

Ναι κυριλε ...

Αν και δεν εχει πολυ νοημα "τι λενε οι Ολλανδοι". Οπως καταλαβαινεις, εδω εχει απο ολες τις εθνικοτητες, οποτε γνωριζεις διαφορους τυπος...

@i (mpla mpla mpla)

Coffeeshop θες, coffeshop θα παμε. Οτι θελει η κοπελαρα μας :P

παμε για 2ο μεταναστευτικο κύμα μετα το '50 - '60 ?? ετσι μωρη Ελλαδαρα...

λογικό δεν είναι ?

είτε το θέλουν μερικοί, είτε όχι από τα δημόσια πανεπιστήμια βγαίνει αξιόλογο δυναμικό.. σε σχετικά μεγάλες ποσότητες..

η οικονομική πολιτική - θέμα προεκλογικό, αλλά και καθημερινό - στην Ελλάδα είναι κοντόφθαλμη.. τόσα λαμπρά μυαλά.. αλλά καμία επένδυση!

η βαριά βιομηχανία της χώρας.. ο τουρισμός.. και κάτι ψηλά που είχε παλιότερα χάθηκαν στον χρόνο.

η οικονομία της χώρας είναι σκίσε εδώ μπάλωσε εκεί που θα κοιτάει η ευρωπαϊκή ένωση.. και όταν δεν κοιτάει.. σκίσε και μπάλωσε εκεί που θα κοιτάει ο λαός.. ;D

υ.γ. : έχει και ένα άσμα..

ράβε-ξήλωνε
ράβε-ξήλωνε
δουλειάααα
δουλειάααα
δουλειάαα να μην σου λείπει..

με λίγα λόγια σε δουλειά να βρισκόμαστε.. να κάνουμε μεταρρυθμίσεις γενικότερα! :D

νταξει μονο που τωρα μιλαμε για αλλους επαγγελματικούς κλάδους ...
σε μερικους που τοτε ειχε νοημα τωρα δεν εχει νοημα να πας εξω πχ. σερβιτόρος  :P

αυτό ειναι ίσως χειρότερο ...γιατί φεύγουν επιστήμονες...

αλλωστε αυτό ειναι γενικότερο πρόβλημα της ευρώπης που χάνει μυαλά προς αμερική... το λεγόμενο brain drain

θυμάμαι κάπου  διάβαζα ότι ένας απο τους λόγους που δημιουργήθηκε το cern ήταν για να κρατήσουν κάποιους επιστήμονες που πηγαιναν σε αντίστοιχα ερευνητικά κέντρα στην αμερική.

Αλλα εδώ μιλάμε για μετανάστευση από χώρα σε χώρα της ευρώπης...και αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα,συμβαίνει πχ και με την ισπανία οπού για παράδειγμα ουτε εκει πληρώνονται τα διδακτορικά,και αναγκάζονται να μεταναστεύουν σε κεντρική ευρώπη όπου και συνεχίζουν μετά δουλεύοντας εκεί

Το θεμα ειναι οι εργαζομενοι, οχι οι διδακτορικοι. Οι διδακτορικοι καλο ειναι να βγαινουν εξω, να ανοιγει και λιγο το μυαλο τους, να αλλαζουν περιβαλλον. Προσωπικα, δεν θεωρω απαραιτητα κακη την "εσωτερικη" ευρωπαικη μεταναστευση. Αντιθετα, το θεωρω πολυ καλο, καθως με αυτον τον τροπο ερχομαστε πιο κοντα στην ευρωπαικη ενοποιηση. Θεωρω κακο, το οτι η Ελλαδα δεν δινει την δυνατοτητα αξιοπρεπους διαβιωσης σε καποιον που θελει να μεινει ή σε καποιον που θελει να ερθει. Αλλωστε, δεν χρειαζεται να ειμαστε Γερμανια, Αγγλια, Ολλανδια, αλλα θα μπορουσαμε να ειμαστε σε πολυ καλυτερη θεση απο αυτη που ειμαστε τωρα. Δεν χρειαζεται να εχουμε τους πενταπλασιους μισθους, οπως λεει το αρθρο, αλλα τουλαχιστον διπλασιους θα ηταν πολυ αξιοπρεπες σε συνδυασμο με τα οσα μπορει να προσφερει και η Ελλαδα σαν χωρα(και αλλα τοσα ΝΑ ΜΗΝ προσφερει :P)

Το θεμα ειναι και το επαναλαμβανω, οι εργαζομενοι και οχι οι διδακτορικοι. Αλλωστε, αν δεν θελουμε να υπαρχει καποιου ειδους αξιολογηση της ποιοτητας της επιστημονικης ερευνας, πολυ δυσκολα νομιζω μπορει να υπαρχει καθεστως πληρωμης των διδακτορικων. Προσωπικα, δεν θα το ηθελα σε καμια περιπτωση, χωρις να υπαρχουν αυστηρα κριτηρια, καθως θα γινει το νεο τρισμεγιστο τσιμπουσι των διαφορων φοιτητοπαραταξεων, προφανως κυριως ΔΑΠ και ΠΑΣΠ.

aurelius μιλησα ξεκαθαρα για διδακτορικους που πανε εξω και μενουν εκει για δουλεια....και η ερευνα ενος διδακτορικου δεν απεχει πολυ απο τους "νεους επιστημονες" που εγκαταλειπουν την Ελλαδα..

Εξαλλου εξω ειναι πολυ διαδεομενο το να δουλευεις σε εταιρια και ταυτοχρονα να προχωρας διδακτορικο,με τη συνεργασια πανεπσιτημιου και εταιριων.

Και εγω σου λεω οτι θεωρω καλο, το να υπαρχει εσωτερικη ανταλλαγη φοιτητων, ειτε για Erasmus, ειτε για ερευνα, ειτε ... Το γεγονος οτι θα δουλεψει καποιος διδακτορικος μετα στο εξωτερικο δεν ειναι κακο. Κακο ειναι, οταν θα εχει τελειωσει, σαν εργαζομενος(και αυτο ισχυει για ολους τους εργαζομενους, οχι μονο οσους εχουν κανει PhD), οτι δεν εχει κινητρα, δεν εχει καν λογο να γυρισει αυτη την στιγμη στην Ελλαδα, ειτε για να συνεχισει να δουλευει ερευνητικα ή απλα σε καποια εταιρεια.

Κακα τα ψεμματα, αν δεν μπει το μαχαιρι στο κοκκαλο, αν το κρατος δεν προστατεψει το εμψυχο δυναμικο του, αυτο θα την κανει για αλλες πολιτειες. Αν δεν αλλαξει την νοοτροπια των επιχειρησεων, οχι μονο αυτων στις οποιες δουλευουν ατομα πολυ υψηλης μορφωσης αλλα και απλοι εργαζομενοι, τοτε δεν προκειται να βελτιωθει τιποτα.

Η αληθεια ειναι(οπως λεει και το σποτακι του ΠΑΣΟΚ :P), οτι η γενια των 700 Ε θα ειναι πιθανοτατα μια ολοκληρη γενια, κατεστραμμενη, υπερχρεωμενη, η οποια στην απογνωση της μπορει να οδηγηθει σε ακραιες καταστασεις, με τα Δεκεμβριανα να ειναι τα προεορτια. Η αληθεια ειναι, οτι η κατασπαταληση πορων και η μηδενικη πραγματικη αναπτυξη πιεζουν σε αντεργατικες συνθηκες στους χωρους εργασιας. Αν δεν βγαζουν λεφτα, αρα για να διατηρησουν τα μεγαλα εισοδηματα και για να μην πληξουν τα πλουσια στρωματα, καταπιεζουν τα χαμηλοτερα οικονομικα στρωματα. Λειτουργει σαν πυραμιδα.

Και κατι ακομη, εχω γνωρισει και Ελληνες οι οποιοι δουλευουν εδω απλα σε καποια βιομηχανια ή σερβιτοροι, σαν απλοι εργαζομενοι δηλαδη. Οχι πανεπιστημιακης μορφωσης. Μην νομιζετε οτι αυτο το κομματι θα κατσει στην Ελλαδα των 650-700 Ε, επειδη δεν εχει την καταλληλ μορφωση. Παντα υπαρχει αναγκη για τετοιου ειδους εργατικο δυναμικο, μονο που μεχρι στιγμης τις αναγκες αυτες τις καλυπταν ατομα που ερχονταν απο πραγματικα φτωχες χωρες της Αφρικης ή της Ασιας. Αν ερχονται και απο Ελλαδα, τοτε βρασε ρυζι ...

Τελικα, σε 6 χρονια η ΝΔ πραγματικα τα διελυσε ολα. Εκτος αν δεν θυμαμαι καλα, λογω ηλικιας επειδη στο σχολιο ειχαμε συγκεκριμενιο πεδιο ορασης ή εκτος αν ωραιοποιω το παρελθον. Αλλα δεν θυμαμαι να ηταν ποτε τοσο δραματικα τα πραγματα.

μια χαρά είναι και η Ευρώπη  :P αμάν όλοι με την Αμερική  :P
μπορεί στην γηραιά ήπειρο να λείπει η "ανταγωνιστικότητα" του γρήγορου χρήματος και των ευκολιών ανέλιξης, αλλά σίγουρα είναι ασύγκριτα πλεονεκτικό να ζεί κανείς σε χώρες που έχουν ένα στοιχειώδες κοινωνικό κράτος (έστω και μεγαλοαστικών καταβολών) και πλούσιο πολιτισμικό παρελθόν, από μια χώρα με ευημερούντες ηλίθιους, που η μόνη διανόηση που έχουν είναι αυτή που εισάγουν "από έξω" - και ψοφάνε στο δρόμο αν δεν έχουν ιδιωτική ασφάλιση για να μπούν σε νοσοκομείο (αν και τώρα ο ημίθεος Ομπάμα λέει ότι θα το αλλάξει αυτό).

Το πάν στη ζωή δεν είναι τα λεφτά... είναι και η ποιότητα ζωής (κάτι που νομίζουμε ότι ακολουθεί το πρώτο, αλλά δεν είναι πάντοτε έτσι, ειδικά σε επίπεδο πνεύματος).

@aurelius erxomaste re lian syntomws  ;)
@emmanuel xaxaxaxa  :D

Εννοειται ρε ...

Europe vs America :P

παντως είτε ως εργαζόμενος είτε ως διδακτορικός, προκύπτει το ερώτημα τι αντίκρυσμα έχει ο μεγάλος μισθός που σου δίνουν, σε συγκριση με τα ελληνικά δεδομένα, στην ζωή στο εξωτερικό. Μπορεί να σου δίνουν πχ 3000Ε το μηνα αλλα τα νοικια εκεί να είναι πολυ τσιμπημένα. Στην Ελλάδα, σε συγκριση με την Ιρλανδία πχ, μπορείς να φας πολυ πιο φθηνά και να χορτάσεις, οταν εκει για φτηνο φαι ολοι τρέχουν στα McDonalds/Burger King.

ενω εμεις παμε στον ποιοτικο και κυριλε πρασσα?

όχι, εμείς τρώμε σε ταβέρνα στις ίδιες τιμές που αυτοί τρώνε στα burger king

μπορείς να βρεις και καλύτερα να φας :P ο πρασσας δεν υπάρχει




παρότι θα μπορούσα να βρω παραδείγματα δεν είναι εκεί το θέμα, αλλα στο αν θα σου φτάνουν τα λεφτά που θα παίρνεις εκει , για να ζήσεις ικανοποιητικα εκει.

Μπα καμια σχεση. Θα ελεγα οτι τα περισσοτερα πραγματα ειναι το ιδιο και μερικες φορες και πιο φτηνα. Μονο τα νοικια γενικοτερα ειναι πιο ακριβα, σε συναρτηση βεβαια και με το τι ψαχνεις. Βεβαια για φαγητο εξω ειναι πολυ πιο ακριβα, αν και υπαρχουν και για αυτο λυσεις.

Ενταξει, δεν ειναι οτι δεν θα πας σε μια αλλη χωρα επειδη δεν εχει 2Ε σουβλακι :P. Εχει 2.5 ντονερ απο Τουρκο :P (τουλαχιστον Γερμανια και Ολλανδια σε μη κεντρικα σημεια)

Ε οχι, εκτος αν η ταβερνα κοστιζει 5-7 Ε. Απο οσ θυμαμαι Ελλαδα, ταβερνα πλεον θελει το λιγοτερο 12-13 Ε.

εχω ακουσει οτι, λογω υψηλων ενοικιων, στο εξωτερικο πολλοι νεοι προτιμούν την συγκατοίκιση...

Ε αυτο ισχυει, αλλα κυριως για να γλιτωνεις και χρηματα. Οχι οτι δεν βγαζεις αρκετα λεφτα για να το πληρωνες ουτως η αλλως :p. Εξαρταται βεβαια και που μενεις. Αν θες ντε και καλα κατι φτηνο, μπορεις να βγεις πιο εξω. Γενικα, στις πρωτευουσες ειναι που τσιμπανε.

Γενικα παντως καμια σχεση. Τουλαχιστον Ολλανδια, οι πρωτοι μισθοι ειναι απο 2.500-3000 για αποφοιτους και μεσα σε μερικα χρονια μπορει να φτασει ως και 5000-8000. Και σπιτια, 2-αρι, για 2 ατομα δηλαδη θα κοστιζει γυρω στα 1200 all included και συνηθως επιπλωμενο. Αν ψαχνεις κατι για μονος ειναι πιο δυσκολο(αν και δεν εχω ψαξει), γιατι τα περισσοτερα σπιτια ειναι πιο παλια και ειναι για τουλαχιστον 2 ατομα.

Πράγματι στην Ευρώπη (ξέρω από πρώτο χέρι για Ισπανία και Γερμανία) το μόνο ακριβότερο είναι τα ενοίκια. Για φοιτητές χωρίς εισόδημα η συγκατοίκηση είναι η μόνη λύση.
Κατά τα άλλα οι τιμές είναι λίγο χαμηλότερες από εδώ στα περισσότερα, πχ σούπερ μάρκετ.

Έξω θα βρεις φαγητό φτηνό, αν και ίσως όχι τόσο φτηνό όσο ο γύρος.
Εκεί όμως που είναι σημαντικά πιο φθηνά είναι στη νυχτερινή διασκέδαση. Η Ελλάδα σε αυτό νομίζω είναι υπερβολικά ακριβή!

Αγγλία συγκατοικούν 5, 8 άτομα σ' ένα σπίτι και ο καθένας έχει ένα μικρό δωμάτιο :P

Όχι πάντα.Έχει να κάνει και σε ποια πόλη είσαι.....
Στο Λονδίνο ας πούμε ένα στουντιο 25τμ κάνει 1500 ευρω ενοίκιο το μήνα,άρα αναγκάζεσαι να μένεις με άλλους.
Σε άλλες πόλεις όπως το μαντσεστερ ή το εδινβούργο η κατάσταση είανι όμοια με της Αθήνας στα ενοίκια ίσως και ένα κλικ φθινότερα αφού τα περισσότερα σπιτια είναι επιπλωμένα.

τόση διαφορά?  :)

Παιδιά, εντάξει - οι βαρετές πόλεις είναι για τους βαρετούς ανθρώπους. Η Ζυρίχη (όπου και ζω τα τρία τελευταία χρόνια, αισίως) δεν είναι σίγουρα "Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο", και βέβαια ούτε Παρίσι, Βαρκελώνη ή Στοκχόλμη. Ούτε όμως κι η Θεσσαλονίκη είναι, για να κρατήσουμε την επαφή μας με την πραγματικότητα.

Η Ζυρίχη σαφέστατα είναι μία πόλη που θέλει καιρό να τη γνωρίσεις, είναι όμως πολύ ζωντανή πόλη, με ενεργή εναλλακτική κουλτούρα (που συνδέθηκε με τους ηρωινομανείς τη δεκαετία του ΄80), πολύ καλά θέατρα, όπερα με ένα διεθνώς φημισμένο μπαλέτο, αρκετούς πολυχώρους εκδηλώσεων όπως το Rote Fabrik και το Schiffbau και πάρα (μα πάρα) πολλές συναυλίες εντός της πόλης και στα πέριξ. Οι λίστες ποιότητας ζωής βγαίνουν πάντοτε με συγκεκριμένα κριτήρια που ενίοτε δεν έχουν σχέση με την καθημερινή πραγματικότητα ενός μέσου ανθρώπου, όμως για έναν Έλληνα η ποιότητα ζωής μεταφράζεται σε προστασία του περιβάλλοντος (μένουμε δίπλα στην πιο "μολυσμένη" περιοχή του κέντρου, και πέντε λεπτά με το ποδήλατο μπορείς να κολυμπήσεις στο ποτάμι), αξιόπιστες συγκοινωνίες και λογικό κόστος ζωής. Είτε το πιστεύει κανείς είτε όχι, η δεύτερη ακριβότερη πόλη της Ελβετίας Ζυρίχη έχει, εκτιμώ, κόστος ζωής μιάμιση φορά πάνω από την Ελλάδα. Με το μισθό του διδακτορικού μπορείς να μένεις μόνος σου ή με ένα συγκάτοικο, να έχεις ετήσιο εισιτήριο για όλα τα ΜΜΜ της χώρας +γαμάτο ποδήλατο (ή αυτοκίνητο αν αυτό προτιμάς), σινεμά, θέατρα, μπύρες κτλ, διακοπές, ψώνια, και την εισφορά σου στο ΤΣΜΕΔΕ. Ο μέσος μισθός ενός νέου εργαζομένου είναι δύο με τρεις φορές επάνω.

Φυσικά, το θέμα δεν είναι τα λεφτά, κι ούτε καν οι πόλεις. Ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος (Έλληνας και όχι μόνο) θα ήταν στη Ζυρίχη αν αυτή δεν είχε το πολυτεχνείο που έχει - άλλωστε είναι λίγα τα μέρη στην Ευρώπη, και ίσως και αλλού, που κανείς δεν θα μπορούσε με τίποτε να ζήσει. Οι συγκρίσεις όμως κάπου πρέπει να σταματούν, και δεν πρέπει να προσπαθείς να φέρεις το στυλ ζωής σου αυτούσιο σ'ένα άλλο μέρος. Οι Έλληνες άλλωστε ψηνόμαστε πολύ να μας διασκεδάζουν άλλοι.

Το ερώτημα, όμως, είναι άλλο - χτες μόλις διάβαζα στο Zeitmagazin ένα αφιέρωμα στο (πλούσιο αλλά πάντοτε κάπως επαρχιώτικης φήμης) Μόναχο, το οποίο εσχάτως παίρνει τα πάνω του παντοιοτρόπως. Κάποιοι καλλιτέχνες μιλούσαν, κι ένας είπε ότι πάντοτε του αρέσει να πηγαίνει στο Βερολίνο, όμως να γυρίζει στο Μόναχο. "Το Βερολίνο είναι ένας σταθμός, αλλά το Μόναχο είναι προορισμός και πατρίδα" - κάπως έτσι. Όπως είναι τα πράγματα τώρα στην Ελλάδα, η πλειοψηφία των νέων επιστημόνων (ειδικά αν κάνουν κάτι πολύ καινούριο), αν δεν νιώθει νοσταλγία, δεν αρχίζει να κάνει σκέψεις "πού θα γεννηθούνε τα παιδιά μου, τι θα γίνουν οι γονείς μου", δεν της λείπουνε οι ρίζες της τέλος πάντων, δεν έχει περίπου κανένα λόγο να γυρίσει. Αυτή την αλήθεια μπορούμε να την κρύβουμε εσαεί πίσω από συζητήσεις για το πόσο πάνε τα νοίκια στη γηραιά Αλβιώνα, αλλά παραμένει αλήθεια. Η τεχνογνωσία που αποκτάται έξω (και η οποία προφανώς φέρει ένα μακροπρόθεσμο κέρδος στη χώρα υποδοχής, όταν εμπλέκονται δημοσιεύσεις και πνευματική ιδιοκτησία) ίσως μένει εκεί συχνότερα απ'ό,τι επιστρέφει. Όπως δεν επιστρέφουν και τα λεφτά που δαπάνησε το κράτος, για να σπουδάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους ως το πρώτο τους πτυχίο. 

Kat για να μπεις στο ομοσπονδιακό πολυτεχνείο της Ζυρίχης είτε ως διδακτορικός είτε ως μεταπτυχιακός εκτός απο τα αγγλικα το πανεπιστήμιο ζητάει και πιστοποιήση γερμανικής γλώσσας για να σε κάνει δεκτό?

Υ.Γ Δεν μπορω να το ξεκαθαρίσω από το site του τμήματος.

Kat είπες : "Όπως δεν επιστρέφουν και τα λεφτά που δαπάνησε το κράτος, για να σπουδάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους ως το πρώτο τους πτυχίο. "


τα ποια?
 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Κι εγώ έχω μια ερώτηση για την Kat...

Αν αποφασίσεις κάποτε να εργαστείς μόνιμα εκεί (ή και αλλού στην Ευρώπη), θα σου αποδοθούν οι ασφαλιστικές εισοφορές που πληρώνεις τώρα στο ΤΣΜΕΔΕ στο εκεί ασφαλιστικό σου ταμείο? Δλδ θα μετρήσουν τα χρονια ασφάλισης που πλήρωνες εδώ για να πάρεις κάποτε πλήρη σύνταξη?

αχάριστε..

όσο για τα λεφτά: Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό που λέει και η λαική ρήση  ;)

Νομίζω ο νόμος λέει ότι τα χρόνια που δουλεύεις σε χώρα της Ευρώπης (ΕΕ και ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου) μετρούν σαν να ήσουν στη χώρα σου, μπορείς δηλαδή να πάρεις κοινή σύνταξη. Πριν ενάμιση χρόνο είχα ρωτήσει, απ'το ΤΣΜΕΔΕ μ'έστειλαν στο υπουργείο κτλ, δεν κατάλαβα κι εγώ κι ούτε είχα όρεξη για ψάξιμο. Τώρα πληρώνω εισφορές κι εδώ κι εκεί, στην Ελβετία όταν φεύγεις από τη χώρα τα συντάξιμα που αντιστοιχούν στα χρόνια εργασίας σου στα δίνουν πίσω. Γνωστοί μου, ανάλογα με τη φάση της ζωής τους, είτε χρησιμοποίησαν τα λεφτά άμεσα είτε τα έβαλαν στην άκρη. Ειλικρινά όμως δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος...


Όχι.


Εντάξει ρε παιδί μου, αυτό ακριβώς είναι άλλωστε το πρόβλημα. Ακόμη θυμάμαι τη συζήτηση περί "αιωνίων φοιτητών" και το επιχείρημα ότι δεν κοστίζουν τίποτε παραπάνω στο κράτος, όταν αυτή ακριβώς είναι η κατάντια. Πάντως πέρα από την υποχρηματοδότηση της έρευνας και της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες, το ότι κάποια χρήματα κοστίζει αυτή η εκπαίδευση, κοστίζει, και όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν δουλεύουν πια στη χώρα, επιστροφή δεν υπάρχει.

Τέλος πάντων. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του, και οποιαδήποτε και να κάνει πάντοτε θα υπάρχουν σκοτεινά σημεία. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, το θέμα δεν είναι ούτε η επιλογή ούτε η αναζήτηση της ευτυχίας, αυτήν μπορεί να την έχεις ή να μην την έχεις οπουδήποτε είσαι, αλλά ότι οι διαφορές ανάμεσα στις επιλογές εντός και εκτός Ελλάδας στον επαγγελματικό τομέα είναι τεράστιες, περισσότερο για συγκεκριμένους επιστημονικούς τομείας και ακόμη περισσότερο για νέους ανθρώπους.

link παιζει? :???: :P

www.thmmy.gr
:P

Μπορεί να διαφωνώ στον τρόπο σκέψης του παρακάτω αρθρογράφου, αλλά τα νούμερα που αναφέρει έχουν ενδιαφέρον και πιστεύω ότι σχετίζονται ως ένα βαθμό με το topic.



Toυ Πασχου Mανδραβελη

H ανταγωνιστικότητα είναι πολύ μεγάλο πράμα. Είναι αυτή που τελικά διαμορφώνει το ύψος της ανεργίας, σε μια χώρα, τα κέρδη των επιχειρήσεων και τους μισθούς των εργαζομένων. Αυτά τα ξέρει η κυβέρνηση και γι’ αυτό ανακήρυξε το 2005 «έτος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Βλέπετε είχε παραλάβει τη χώρα στην 35η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και πολλοί εξ ημών χλευάζαμε το γεγονός ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας ήταν πιο κάτω από την ουγγρική (θέση 33) ή την εσθονική (θέση 22).

Toν πρώτο χρόνο της νέας διακυβέρνησης, δηλαδή το 2004, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έπεσε κατά δύο θέσεις. Μπορεί να ήταν και λογικό: ενώ εμείς κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες, οι άλλοι έπαιρναν μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας τους.

Το 2005 όμως γίνεται κάτι τραγελαφικό: ενώ εμείς γιορτάζουμε το «έτος ανταγωνιστικότητας» -ξοδέψαμε πολλά λεφτά: έγιναν εκδηλώσεις, οι υπουργοί έβγαλαν μεγάλους λόγους, τα υπουργεία και οι ΔΕΚΟ έκαναν τεράστιες διαφημιστικές καμπάνιες για τις αρετές της ανταγωνιστικότητας - η ανταγωνιστικότητά μας πέφτει κατά εννιά θέσεις: από την 37η του 2004 πάμε στην 46η. Τώρα δεν ντρεπόμαστε που είμαστε μόνο πίσω από την Ουγγαρία και την Εσθονία, αλλά μας έχει ξεπεράσει και η Τσεχία (29η) και η Σλοβακία (37η) και η Μάλτα (39η).

Ευτυχώς το 2006 δεν γιορτάσαμε «έτος ανταγωνιστικότητας» και πέσαμε μόνο κατά μία θέση. Η Ελλάδα των εορτών και των πανηγύρεων για την ανταγωνιστικότητα, γίνεται λιγότερο ανταγωνιστική: βρίσκεται στην 47η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Το 2007, ενώ τα Μέσα Ενημέρωσης προβληματίζονταν βαθιά (και τότε) αν συμφέρει στον πρωθυπουργό να κάνει πρόωρες εκλογές, γίνεται το μακροβούτι της ανταγωνιστικότητας. Από την 47η βρεθήκαμε στην 65η θέση! Τη χρονιά δηλαδή που κάναμε εκλογές γιατί η οικονομία πήγαινε καλά και χρειαζόταν νωπή λαϊκή εντολή για να μοιραστούν τα αγαθά της «ήπιας προσαρμογής», η Ελλάδα έχασε 18 ολόκληρες θέσεις ανταγωνιστικότητας. Πάνω μας βρίσκονται το Καζακστάν (61η θέση), το Ουζμπεκιστάν (62η θέση), η Κόστα Ρίκα (63η θέση) και το Μαρόκο (64η θέση).

Εκεί λοιπόν που λέγαμε «δόξα στο οικονομικό επιτελείο! Τουλάχιστον ξεπερνάμε σε ανταγωνιστικότητα το Αζερμπαϊτζάν (66η θέση)» έγινε ανασχηματισμός και βγήκε ο κατάλογος του 2008. Η Ελλάδα χάνει άλλες δύο θέσεις (πέφτει στην 67η) και απειλείται πλέον και από τη Ρουμανία (69η θέση).

Το 2009 το όνειρο χιλιάδων Ελλήνων αριστερών (οι οποίοι θεωρούν την ανταγωνιστικότητα τοξικό προϊόν του καπιταλισμού) κοντεύει να γίνει πραγματικότητα. Η Ελλάδα χάνει άλλες τέσσερις θέσεις και βρίσκεται πλέον 71η στον κατάλογο. Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Η βαθμολογία της χώρας μας είναι 4.04, ενώ με 4.03 βαθμολογείται το Βιετνάμ! Κανονικά, δηλαδή, οφείλουμε φέτος να ξαναγιορτάσουμε το έτος ανταγωνιστικότητας, αλλά τη διοργάνωση των εκδηλώσεων θα πρέπει να αναλάβει το ΚΚΕ. Πετύχαμε ένα από τους στόχους του: κάναμε την ελληνική οικονομία εξίσου ανταγωνιστική με τις κομμουνιστικές.

Η κατρακύλα αυτή από την 35η στην 71η θέση στον παγκόσμιο κατάλογο της ανταγωνιστικότητας ακυρώνει το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι τα σημερινά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας οφείλονται στη διεθνή κρίση. Διεθνή κρίση έχει και η Σλοβενία, που από την 42η θέση ανέβηκε στην 37η και το Αζερμπαϊτζάν που από την 69η θέση του 2008, ανέβηκε στην 51η.

Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας ήταν και παραμένουν δομικά, ενώ επί κυβερνήσεων Ν.Δ. προστέθηκαν και προβλήματα διαχείρισης. Ετσι, μέχρι το 2004 πολλοί ήταν δικαίως οργισμένοι διότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν προχωρούσαν σε πιο τολμηρές τομές για να τρέξει ταχύτερα η οικονομία. Επί κυβερνήσεων Ν.Δ. όχι μόνο δεν έγιναν αυτές οι τομές, αλλά προστέθηκε και η παντελής διαχειριστική ανεπάρκεια με αποτέλεσμα να υποχωρεί διαρκώς σε όλους τους συγκριτικούς διεθνείς δείκτες, ακόμη και της διαφάνειας, που είχε γίνει προεκλογική σημαία της Ν.Δ.

Μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι κάτι άλλο. Ενώ η χώρα καίγεται, τα ΜΜΕ άδουν. Το βασικό πρόβλημα στον δημόσιο διάλογο είναι ποιοι κανόνες θα ισχύσουν στο ντιμπέιτ. Το γεγονός ότι του χρόνου πιθανότατα θα είμαστε κάτω και από το Βιετνάμ δεν απασχολεί κανέναν...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_13/09/2009_329168

βαψιμο μαλλιων στην ελβετια : 120 ευρω
κουρεμα στην ελβετια : 59 ευρω
μπουκαλι νερο στην ελβετια : 3,80
αλλα θα χεις κι εναν μισθο, να με το συμπαθειο!

«Διαρροή εγκεφάλων απειλεί την Ελλάδα»
09:46 - Σάβ 07/08/2010, tvxsteam

«Το σκεπτόμενο μέρος του έθνους μαζεύει απογοητευμένο τα μπογαλάκια του» είναι ο τίτλος του άρθρου του Arjen van der Ziel, ανταποκριτή στην Κωνσταντινούπολη της ολλανδικής εφημερίδας Volkskrant, ενώ στον υπέρτιτλο σημειώνεται: «Διαρροή εγκεφάλων απειλεί την Ελλάδα».

Το άρθρο αναφέρει τα ακόλουθα:

Ο Ωρωπός, μια ελληνική παραλιακή πόλη, γίνεται το καλοκαίρι ένας παράδεισος διακοπών. Αλλά οι πειρασμοί του καλοκαιριού δεν απευθύνονται στον 41χρονο Παύλο Περλάτη. Ο μάνατζερ τηλεπικοινωνιών που κάθεται σε μια παραθαλάσσια βεράντα, λέει πως έχασε την εργασία του, πριν από επτά μήνες και πως δεν καταφέρνει να βρει νέα εργασία. «Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι κάποιος σαν εμένα, με πτυχίο και δεκαπέντε χρόνια εμπειρίας, δεν θα μπορούσε να βρει δουλειά. Τους τελευταίους μήνες σκοτώθηκα να ψάχνω, αλλά η αγορά εργασίας έχει καταρρεύσει».

«Πούλησα το αυτοκίνητό μου για να συνεχίζω να πληρώνω την υποθήκη μου. Και νομίζω ότι τώρα θα πρέπει να νοικιάσω το σπίτι μου και να μετακομίσω με τη γυναίκα μου και το γιο μου στους γονείς μου». Σκουπίζει τα ιδρώτα από το μέτωπό του. «Αυτό δεν είναι ένα καλό βήμα στα 41 μου».

Ο Περλάτης αποθέτει, επομένως, τις ελπίδες του τώρα στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων, έχει κάνει αιτήσεις για δουλειά στο Μεξικό, την Τσεχία και την Αγγλία. «Αν μέσα σε λίγους μήνες δεν βρω δουλειά, θα έχω μεγάλο πρόβλημα, μάλλον θα αναγκαστώ να πουλήσω το σπίτι μου».

Επίσημα στοιχεία σχετικά με την αυξανόμενη φυγή δεν υπάρχουν ακόμα. Αλλά μια πρόσφατη δημοσκόπηση στη δεύτερη πόλη της Ελλάδας, τη Θεσσαλονίκη έδειξε ότι το 47% των νέων μεταξύ 18 και 30 θέλουν να πάνε στο εξωτερικό. «Ήμουν σοκαρισμένη από αυτό το αποτέλεσμα», είπε η διευθύντρια του γραφείου To The Point, Γκέλυ Δουμβή, το οποίο πραγματοποίησε την δημοσκόπηση. «Πολλοί νέοι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει ελπίδα».

Σύμφωνα με τη διευθύντρια του ελληνικού παραρτήματος του γραφείου ευρέσεως εργασίας-γίγαντα, Manpower, κα Βενετία Κιούσια, υπάρχει κίνδυνος μιας επιζήμιας διαρροής εγκεφάλων. «Επικρατεί πανικός στον κόσμο. Ανοίγεις την τηλεόραση και ακούς μόνο αρνητικές ειδήσεις. Όλα είναι μελανά, χωρίς καμιά ελπίδα».

Η Κιούσια, προβλέπει δραματικές συνέπειες, εάν συνεχιστεί το κύμα της μετανάστευσης. «Η Ελλάδα θα χάσει τους νέους και μορφωμένους ανθρώπους της, αυτούς από τους οποίους περιμέναμε να την αναπτύξουν. Θα γίνουμε μια χώρα με ανθρώπους με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης και ηλικιωμένους».

http://tvxs.gr/node/63416

Ήταν στραβό το κλήμα, που μας θέλουν φτηνό εργατικό δυναμικό,
το 'φαγε κι ο γάιδαρος, με την κρίση και την ανεργία.

Τίποτα δε δουλεύει καλά σε αυτή τη χώρα και δεν προβλέπεται στο άμεσο μέλλον να δουλέψει. Γιατί ο νέος να ζοριστεί εδώ ενώ με τα προσόντα του θα ζήσει καλύτερα έξω;

και τι νομίζετε ρε παιδιά, έξω είναι στρωμένα με ροδοπέταλα?

στη Βρετανία έχει 3 εκ. ανέργους

Έχει και 60.000.000 κατοίκους όμως...

και στην αφρική πεθαίνουν παιδάκια από μαγουλάδες

κι εδώ οι άνεργοι είναι 568.767. βρες αν η αναλογία είναι πάνω κάτω η ίδια :P


αυτό αχρείαστο

Αν εμπιστευτούμε τις προβλέψεις θα είναι 1.000.000 σε λίγο, οπότε διπλάσιοι :-\

deleted

μιλάω για την αγγλία επειδή είναι από τους πρώτους προορισμούς σε προτίμηση...

πώς βλέπεις τα πράγματα γι' αυτούς που φεύγουν τώρα έξω σε σχέση με πριν μερικά χρόνια? για να μάθω ρωτάω...

deleted

Πάντως Αμερική η ζωή- πλήν Νεας Υόρκης- συντριπτικά φθηνότερη. Μεγάλο σπίτι με συγκάτοικο και κήπο πληρώνω 290$=210 ευρώ το μήνα! Μάστερ ,με 3μηνη πρακτική που πληρώνει 5.000$ τον μήνα, πληρωμένη ερευνητική διπλωματική (!) και από τον δεύτερο χρόνο 1250$ το μήνα για...4 ώρες βοήθειας στο εργαστήριο. Μέσος μισθός στο computer engineering γενικά 80.000$ το χρόνο μεικτά.(οι PHD επίσης δουλεύουν στο industry αν θέλουν και πέρνουν γύρω στα 100.000). Oi θέσεις εργασίας στο IT industry δεν καλύπτονται κάθε χρόνο,τρέξτεεεε  :D

Σίγουρα τα χρήματα δεν σε κάνουν ευτυχισμένο, αλλά αμα δεν τα έχεις γίνεσαι δυστυχισμένος. Και στη φάση που βρισκόμαστε ή μερικοί θα βρεθούν, όλοι χρειαζόμαστε ένα δυνατό επαγγελματικό ξεκίνημα, ευκαιρίες, και μισθούς που θα σου επιτρέψουν να ζείς με ποιότητα και θα σε βοηθήσουν να σταθείς στα πόδια σου. Εφόσον δίνονται έξω..να φύγουμε, να πάμε αλλού..

αχά ευχαριστώ για τις πληροφορίες


οι εργοδότες εκεί εκτιμούν τα πτυχία μας ή προτιμούν τα δικά τους?

deleted

Αυτά είναι πραγματικά καλά νέα!!!

Σωστο. Τα πτυχια μας εχουν αξια αυτο ειναι το μονο θετικο απο την ολη υποθεση

http://www.boreiodytika.com/

Πάντως το να εγκαταλείψει κανείς τον τόπο που μεγάλωσε, τους φίλους του, το έτερο ήμισυ, την οικογένεια του και να ξαναρχίσει ουσιαστικά από την αρχή τη ζωή του σε μία άλλη χώρα  για να βγάλει δύο δεκάρες παραπάνω έχει την ίδια αφαιρετική δομή με τη διαδικασία της εκπόρνευσης...
επιπλέον είναι δείγμα αχαριστίας για τη χώρα που τον ανέθρεψε και τον βοήθησε ....άσχετα αν στην προσπάθεια της τον "έφαγε"

Απο την αλλη το να δουλευεις πανω απο οχταωρο(απληρωτα), να πληρωνεσε τρεις και 60 , να πληρωνεις το super market ακριβοτερα, να εχεις χειροτερη ποιοτητα ζωης , καμια προοπτικη και απο πανω να λες δοξα το θεο εχω ενα κομματι ψωμι , εχει την ιδια αφαιρετικη δομη με την εικονα του μαλακα....

1-Τον τόπο που μεγάλωσε, κατά πάσα πιθανότητα, τον έχει εγκαταλήψει άλλες 2 φορές στο παρελθόν (φοίτηση-στρατός-μετέπειτα σπουδές/εργασία).

2- Κατά πόσον έχει πλέον κάποιος αληθινούς φίλους, και είναι τόοοσο κοντά τους, ώστε να μην αντέξει να φύγει χμ μακρυά τους έχοντας πια επαφή τηλεφωνική/ιντερνετική;

3- Έστω δεν υπάρχει έτερον ήμισυ, και να υπάρχει είτε παν μαζί είτε χωρίζουν.

4- Ανάγεται στο 1 η οικογένεια.

5- Όπα, όπα, δε μιλάμε για 2 δεκάρες παραπάνω. Μιλάμε για συνθήκες διαβίωσης και εργασίας ασύγκριτες με εδώ. Δε θα φύγει κάποιος (μάλλον) να δουλέψει Ιταλία-Ισπανία-Πορτογαλλία πχ, αν έχει τη δυνατότητα να δουλέψει εδώ. Θα φύγει για Αγγλία-Γερμανία-Σουδία(δε μπεστ) και τα λοιπά. Μιλάμε για 3-4 χιλιάρικα με ΦΟΥΛ ασφάλιση, κανονικές άδειες, νορμάλ ωράριο- 5 μέρες, από 8-10 ώρες, οι υπερωρίες πληρώνονται.

6- Κυρίως εδώ θέλω να μείνω... τι πάει να πει αχαριστεία για αυτόν π σε ανέθρεψε; Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι να 'γειάνει δεν είναι η ανατροφή της χώρας μας; Αυτή η δήλωση π έκανες είναι ένα κάθετο κατηγορώ για όλους τους οικονομικούς μετανάστες. Εκτός αν θεωρείς ότι, αν πτωχεύσει έως τα τάρταρα η χώρα, τότε δικαιολογημένοι αυτοί π θα φύγουν, ενώ τώρα όχι. Πλήρως αντίθετος στην αφαιρετική λογική π έθεσες. Και λίγο επικίνδυνη η τοποθέτησή σου, αντίστοιχα αχαριστεία είναι να αρνηθείς στράτευση, ή ακόμα και επιστράτευση (προδοσία το λεν οι νομικοί).
Αν και δε θέλω, θα προβοκάρω: και ένα ενδοοικογενειακά κακοποιημένο παιδί, ποιος το ανέθρεψε και βοήθησε;  :D

αχαχαχα +1 λαιμαι

αξιζει παντως καποιος να αφιερωσει λιγη ωρα και να διαβασει τη μακροσκελη αναρτηση "17 μηνες στην Ολλανδια"
ξεκαθαριζει και απομυθοποιει αρκετα πραγματα.

πολύ απογοητευτικό  :-[
εντάξει πουθενά δεν είναι ο παράδεισος, αλλά νομίζω ότι είναι αρκετά άτομα "έξω" που βλεπουν - και ζούν - τα πράγματα λιγότερο τραγικά...

 Kαι μη ξεχναμε οτι ειναι η οπτικη γωνια ενος ατομου, μια συγκεκριμενη χωρα, συγκεκριμενες συνθηκες( δεν ηξερε τη γλωσσα) και φυσικα πηγε εν μεσω κρισης.
Εγω ξερω χημικο μηχανικο που πηγε πριν 4 χρονια ολλανδια και δεν ειχε κανενα προβλημα εκτος απο τον καιρο και την μοναξια.

έχει και την ίδια αφαιρετική δομή με αυτή ενός συνειδητοποιημένου πολίτη ή και μαχητή αν προτιμάς και τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όπως τα αναφέρεις...


1) ως τόπο που μεγάλωσε προφανώς εννοώ τη χώρα...όχι τη φλώρινα ή κάτι άλλο

2)το ότι μερικοί δεν έχουν φίλους τους καθιστά ειδική περίπτωση...μην το κάνεις κανόνα ...και η ιντερνετική επαφή δεν είναι ίδια με την πραγματική ζωή

3)αν πάνε μαζί τότε ισχύουν τα ίδια και για το άλλο ήμισυ πάνω κάτω....αν χωρίσουν τότε προφανώς έχουμε την ίδια αφαιρετική δομή με την εκπόρνευση...

4)Δεν είναι το ίδιο....ακόμα και σε άλλη πόλη να εργάζεσαι θα μπορείς να πηγαίνεις από την Αθήνα  στη Λάρισσα πχ...τώρα το να πας από το Λονδίνο στη Λάρισσα μου φαίνεται κομματάκι μπελάς σε σχέση με το προηγούμενο ταξίδι...επιπλέον κάποιος μπορεί να επιλέξει να εργαστεί κοντά στην οικογένεια του...είναι πιο πολύ θέμα επιλογής...

5)δύο δεκάρες παραπάνω είναι...δε χρειάζεται κάποιος τόσα λεφτά για να ζήσει και ούτε πρόκειται να τα πάρει μαζί του μετά το θάνατο...επιπλέον τα λεφτά αυτά μπορεί να τα πιάσει και στην Ελλάδα αν το κυνηγήσει κανείς...τέλος στις χώρες που αναφέρεις δεν έχει το δικό μας ήλιο...

6)Κάθε απόφοιτος ελληνικού πανεπιστημίου έχει στοιχίσει στο ελληνικό δημόσιο ένα Α ποσό για τη δωρεάν εκπαίδευση που του παρείχε και τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...αυτήν την επένδυση την έχει κάνει το ελληνικό δημόσιο για να έρθει ανάπτυξη στη χώρα και όχι για να αναπτυχθούν άλλες χώρες...αν φεύγουν όλοι οι ικανοί για πρωτότυπες ιδέες από την Ελλάδα τότε είναι αναμενόμενο να μη μπορεί να αναπτυχθεί η χώρα μας...Οι οικονομικοί μετανάστες είναι στην πλειονότητα τους ανειδίκευτοι εργάτες και τεχνίτες και με αυτό το τρόπο βοηθούν τη χώρα τους να αναπτυχθεί με το συνάλλαγμα που πάνε ..δεν είναι αχαριστία αυτό καθώς δε κόστισαν και πολλά στο αρχικό τους κράτος.

Η λογική του "τα θυσιάζω όλα για μια πιο εύκολη ζωή" είναι η λογική της "εκπόρνευσης" και έχει μπει στη νοοτροπία των νεοΕλλήνων  και για αυτό τους φαίνεται πλέον φυσιολογική...η λογική του "θα μείνω εδώ και θα προσπαθήσω να βελτιώσω τα πάντα" είναι η λογική του μαχητή και προσωπικά την προτιμώ...

και αυτό σου φαίνεται λίγο? Δλδ αν υπήρχαν θέσεις στον πλανήτη Άρη που θα απέδιδαν πολλά χρήματα θα πήγαινες?
Επιπλέον και τώρα κρίση έχουμε στην Ελλάδα ... πριν 4 χρόνια και εδώ τα πράγματα μια χαρά ήταν από οικονομικής πλευράς και φυσικά χωρίς μοναξιά και χάλια καιρό...

πω πω θυμίζει αγγλία  :D αν και προτιμώ αγγλία από ολλανδία  :D

Γενικα ποιοι ειναι απο εδω Ολλανδια;

Οχι οτι δεν καταλαβαινω αυτο που λες, αλλα με την ιδια λογικη και να δουλευεις για 600Ε ειναι σκλαβια. Γιατι ακομα και οι σκλαβοι ειχαν την καλυβα τζαμπε. Τουλαχιστες οι πουτανες πληρωνονται.

Η παιδεία για τους πολίτες αυτής της χώρας είναι δικαίωμα, όχι κρατική επένδυση.
Και φυσικά οι άνθρωποι που μεταναστεύουν δεν το κάνουν για να πουλήσουν φτηνά στους ξένους την ελληνική παιδεία που έχουν λάβει. Αναγκάζονται λόγο των συνθηκών. Αν υπήρχε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον διαβίωσης (εργασιακό και κοινωνικό) η συντριπτική πλειοψηφία τους θα έμενε.
Από εκεί και πέρα είναι θέμα προσωπικό, το πόσο σημαντικά είναι για σένα, αυτά που αφήνεις πίσω σου.
Τέλος εκπόρνευση είναι κάθε εργασία στην οποία κάποιος άλλος εκμεταλλεύεται και βγάζει κέρδος με την δική σου εργασία, και θα συμφωνήσω σε αυτό με τον EAJ. Ότι για να είσαι ελεύθερος θα πρέπει να πορευτείς στο δικό σου δρόμο και όχι να περιμένεις από εργοδότες και μεγαλοεταιρίες για να βγάλεις το ψωμί σου.
Δε μιλάω βέβαια για ατομικές πρωτοβουλίες απαραίτητα.
Όμως σε αυτόν τον αγώνα, τα πράγματα δεν είναι επί ίσοις όροις, και βρίσκεσαι να ανταγωνίζεσαι με κολοσσούς.
Επιμύθιο:
Η αυτοαπασχόληση δεν θα έπρεπε να είναι προνόμιο μιας επιστημονικής κάστας και του κεφαλαίου. θα πρέπει να μπούμε σε αυτοί την διαδικασία όλοι, εργάτες, αγρότες, το ίδιο. Ο συνεταιρισμός και η αυτο-οργάνωση είναι η μόνη λύση για δικαιότερη κατανομή των αγαθών που μπορούμε να παράγουμε.
Γιατί στο τέλος, όλοι προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο πράγμα, να δουλέψουμε για να ζήσουμε ελεύθερα από τους υλικούς περιορισμούς της φύσης μας.

Θα ηταν ενδιαφερον το εξης:

παιδια που κανουν διδακτορικο εδω και γραφουν στο Φορουμ(και δεν ειναι λιγα απο οσο ξερω) να μας πουν γιατι επελεξαν να μεινουν Ελλαδα ενω ολοι ξερουμε οτι ειναι πολυ χειροτερα(πρακτικα ειναι σαν σκλαβοι) συγκριτικα με εξω...  

Προφανως αναφερομαι σε αυτους που μπορουσαν να πανε εξω(δλδ θα τους δεχοντουσαν :P)

Το να σαι 26-27 και να ζεις απο τους γονεις σου φαινεται απογοητευτικο...(ενω εχεις εναλλακτικες)

Θα μας βοηθουσε πιστευω... αν και ολοι ακουμε - ξερουμε ιστοριες απο φιλους...

 Ρε φιλε τα ζυγιζεις και παιρνεις. Μη νομιζεις οτι εγω εχω φαγουρα να παω εξωτερικο απλα το βρισκω τερμα μαλακεια με τις παρουσες συνθηκες να μη παω εξω. Δεν ειμαι κανας καραγκιοζης που στα 22 ονειρευεται καριερες εγω να επιβιωσω θελω και δουλευοντας οσο το δυνατον λιγοτερο γιατι υπαρχουν πραμματα εξω απο τη δουλεια και τα χρηματα που με γεμιζουν και θελω να αφιερωνω χρονο και εκει.

 Οσο για την μοναξια αυτο εχει να κανει καθαρα με τον ανθρωπο πιστευω. Επισης αν εισαι ελληναρας τυπου βγαινω εξω το βραδυ ως τις 4εις στην παραλιακη ή στα μπουζουκια και γουσταρω πολυ πιθανον να μην την παλεψεις εξω. Πιστευω οι υπολοιποι που εχουν αλλη εικονα για την διασκεδαση και ειναι κοινωνικοι την παλευουν.

 Ο καιρος ειναι ενα προβλημα αλλα σε σχεση με τα υπολοιπα που αντιμετωπιζεις εδω παλευεται. Ασε που μπορεις να αποκλεισεις καποιες χωρες.

 Καλα τα περι μαχητη και προσφερω στην πατριδα μου με κανουν και κλαιω απο τα γελια. Μαλακειες του 1821 και υπαρχουν ανθρωποι που τις πιπιλανε το 2010 και απορουμε γιατι παμε κατα διαολου.  Αυτες τις μαλακειες στις περναει η τηλεοραση,  το σχολειο, η κοινωνια, οι πολιτικοι και οι κεφαλαιουχοι για να σε εχουν σκλαβο με ολο και πιο απανθρωπες συνθηκες. Τωρα τελευταια το λενε και πιο πολυ γιατι φοβουνται οτι ή θα τα κανουμε ολα λαμπογυαλο ή θα μεταναστευσουμε
Βεβαια και στο εξωτερικο τα ιδια σκατα ειναι απλα εκει οπως και να το κανουμε δεν υπαρχει η διαφθορα και η αναξιοκρατια σε ολο της το μεγαλειο να επιβαρυνει ηδη την γαμημενη κατασταση. Καπιταλισμο εχουμε εδω καπιταλισμο και εκει απλα εδω πιστευω εχουμε απο τα χειροτερα version του.

ΥΓ Προτιμω να τα κανω λαμπογυαλο απο το να φυγω αλλα γαμωτο το 90% ειναι μαχητες για το καλο της χωρας. Μαλακες. Οποτε προτιμω να φυγω.

ε καλά αν υποτιμούμε εξαρχής την επιλογή τους, γιατί να μας πούν την άποψή τους?  :)
Ελλάδα μπορεί να επέλεξαν για προσωπικούς λόγους, επίσης μπορεί να δουλεύουν part- time παράλληλα και να μην τρώνε και τόσο από τους γονείς τους... τέλος ξέρω άπειρους άνεργους 26αρηδες και 27αρηδες με πτυχίο + master που τρώνε -  χωρίς ούτε part time εισόδημα - από τους γονείς τους, και κάνουν επιμορφωτικά "σεμινάρια" για να πλουτίσουν το βιογραφικό τους, εφόσον τους έχει απογοητεύσει η αναζήτηση εργασίας (κατα τ' άλλα βγαίνουν για καφέ)

Δεν είναι για όλους το ίδιο εύκολο να εγκαταλείψεις όχι μόνο τους δικούς σου και τους φίλους 'η το αγόρι/κορίτσι σου εδώ για ένα διδακτορικό, αλλά θα έλεγα για μερικούς δεν είναι καν εύκολο να σπάσουν στη μεση μια άριστη συνεργασία που μπορεί να είχαν με έναν καθηγητή στη διπλωματική τους και να ονειρεύτηκαν να το συνεχίσουν ως διδακτορικό.

Βρε δεν τους υποτιμω... ισα ισα απορω (με χιουμοριστικη διαθεση) πως τοσο ικανα ατομα μενουν εδω... ενω ολα δειχνουν οτι εξω ειναι καλυτερα... αυτο...

Η οικογενεια και η σχεση ειναι οι μονοι λογοι που μπορω να σκεφτω και γω αλλα ειναι τοσο σημαντικοι?

σίγουρα ο ένας λόγος είναι οτι η έρευνα εδώ ειναι σχετικά πιο ελευθερη. εξω είσαι ένας υπάλληλος κυρίως

πολύ σημαντική για έναν διδακτορικό είναι και η συνεργασία με τον επιβλέποντα...
που αν εδώ έχει ξεκινήσει καλά ή άριστα, δύσκολα την αφήνεις...
υπάρχουν και υποτροφίες, ευρωπαϊκά προγράμματα, μελέτες κτλ από τα οποία μπορείς να παίρνεις κάποια χρήματα

ε γίνε πουτ@ν@ να πληρώνεσαι...μην το θεωρείς όμως και σοβαρή επιλογή για την οποία μπορεί να καμαρώνει κάποιος...


Σωστά! Κάτσε στη γωνία σου λοιπόν και μη διεκδικείς τίποτα...μην αγωνιστείς για τίποτα...πάνε στο εξωτερικό και κάνε και εκεί το ίδιο...εκεί θα το κάνεις και με πιο ήσυχο το κεφάλι σου μιας και θα έχεις εξασφαλισμένο το μισθουλάκο για να έχεις τα βασικά εφόδια για επιβίωση ...και όταν σε μερικά χρόνια αποκτήσουν και εκεί προβλήματα να πας σε άλλο γαλαξία πιο ανεπτυγμένο...άντε και σε παράλληλο σύμπαν αργότερα...

ραντεβού στους δρόμους EAJ ??

καπως έτσι μουχαχα...πτώχευση τώρα και κοπή νέου νομίσματος με ταύτοχρονη επανίδρυση του κράτους...την οποία έπρεπε να είχε κάνει ο χοντρούλης και τελικά την ξέχασε κάπου ανάμεσα στα σουβλάκια ...

Βασικά έτσι όπως το θέτεις πρέπει να το κάνουμε. Άλλωστε οι έλληνες είναι πρώτοι σε αυτές τις λαμογιές.

Πτωχεύουμε το κράτος, το καταργούμε, και ιδρύουμε νέο κράτος. Νέα Ελλάδα (κατά το Νέος Πανιώνιος). Σαν καλή Α.Ε., δεν θα χρωστάμε τίποτα.  :)

Έτσι ναι...αλλά αυτή τη φορά με σωστό μοντέλο διαδικασιών για το κράτος (BPMN) και φυσικά χρήση του διαδικτύου για την ύπαρξη διαφάνειας και μείωση της γραφειοκρατίας...μία κρατικά ελεγχόμενη κοινή βάση οντολογιών για ανθρώπους, επιχειρήσεις, οργανισμούς κλπ...