Νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν την Ελλάδα αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[Junior]

Πράγματι στην Ευρώπη (ξέρω από πρώτο χέρι για Ισπανία και Γερμανία) το μόνο ακριβότερο είναι τα ενοίκια. Για φοιτητές χωρίς εισόδημα η συγκατοίκηση είναι η μόνη λύση.
Κατά τα άλλα οι τιμές είναι λίγο χαμηλότερες από εδώ στα περισσότερα, πχ σούπερ μάρκετ.

Έξω θα βρεις φαγητό φτηνό, αν και ίσως όχι τόσο φτηνό όσο ο γύρος.
Εκεί όμως που είναι σημαντικά πιο φθηνά είναι στη νυχτερινή διασκέδαση. Η Ελλάδα σε αυτό νομίζω είναι υπερβολικά ακριβή!

[bjork]

Αγγλία συγκατοικούν 5, 8 άτομα σ' ένα σπίτι και ο καθένας έχει ένα μικρό δωμάτιο

[manos88]

Όχι πάντα.Έχει να κάνει και σε ποια πόλη είσαι.....
Στο Λονδίνο ας πούμε ένα στουντιο 25τμ κάνει 1500 ευρω ενοίκιο το μήνα,άρα αναγκάζεσαι να μένεις με άλλους.
Σε άλλες πόλεις όπως το μαντσεστερ ή το εδινβούργο η κατάσταση είανι όμοια με της Αθήνας στα ενοίκια ίσως και ένα κλικ φθινότερα αφού τα περισσότερα σπιτια είναι επιπλωμένα.

[bjork]

Όχι πάντα.Έχει να κάνει και σε ποια πόλη είσαι.....
Στο Λονδίνο ας πούμε ένα στουντιο 25τμ κάνει 1500 ευρω ενοίκιο το μήνα,άρα αναγκάζεσαι να μένεις με άλλους.
Σε άλλες πόλεις όπως το μαντσεστερ ή το εδινβούργο η κατάσταση είανι όμοια με της Αθήνας στα ενοίκια ίσως και ένα κλικ φθινότερα αφού τα περισσότερα σπιτια είναι επιπλωμένα.

τόση διαφορά? 

[Kat]

Παιδιά, εντάξει - οι βαρετές πόλεις είναι για τους βαρετούς ανθρώπους. Η Ζυρίχη (όπου και ζω τα τρία τελευταία χρόνια, αισίως) δεν είναι σίγουρα "Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο", και βέβαια ούτε Παρίσι, Βαρκελώνη ή Στοκχόλμη. Ούτε όμως κι η Θεσσαλονίκη είναι, για να κρατήσουμε την επαφή μας με την πραγματικότητα.

Η Ζυρίχη σαφέστατα είναι μία πόλη που θέλει καιρό να τη γνωρίσεις, είναι όμως πολύ ζωντανή πόλη, με ενεργή εναλλακτική κουλτούρα (που συνδέθηκε με τους ηρωινομανείς τη δεκαετία του ΄80), πολύ καλά θέατρα, όπερα με ένα διεθνώς φημισμένο μπαλέτο, αρκετούς πολυχώρους εκδηλώσεων όπως το Rote Fabrik και το Schiffbau και πάρα (μα πάρα) πολλές συναυλίες εντός της πόλης και στα πέριξ. Οι λίστες ποιότητας ζωής βγαίνουν πάντοτε με συγκεκριμένα κριτήρια που ενίοτε δεν έχουν σχέση με την καθημερινή πραγματικότητα ενός μέσου ανθρώπου, όμως για έναν Έλληνα η ποιότητα ζωής μεταφράζεται σε προστασία του περιβάλλοντος (μένουμε δίπλα στην πιο "μολυσμένη" περιοχή του κέντρου, και πέντε λεπτά με το ποδήλατο μπορείς να κολυμπήσεις στο ποτάμι), αξιόπιστες συγκοινωνίες και λογικό κόστος ζωής. Είτε το πιστεύει κανείς είτε όχι, η δεύτερη ακριβότερη πόλη της Ελβετίας Ζυρίχη έχει, εκτιμώ, κόστος ζωής μιάμιση φορά πάνω από την Ελλάδα. Με το μισθό του διδακτορικού μπορείς να μένεις μόνος σου ή με ένα συγκάτοικο, να έχεις ετήσιο εισιτήριο για όλα τα ΜΜΜ της χώρας +γαμάτο ποδήλατο (ή αυτοκίνητο αν αυτό προτιμάς), σινεμά, θέατρα, μπύρες κτλ, διακοπές, ψώνια, και την εισφορά σου στο ΤΣΜΕΔΕ. Ο μέσος μισθός ενός νέου εργαζομένου είναι δύο με τρεις φορές επάνω.

Φυσικά, το θέμα δεν είναι τα λεφτά, κι ούτε καν οι πόλεις. Ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος (Έλληνας και όχι μόνο) θα ήταν στη Ζυρίχη αν αυτή δεν είχε το πολυτεχνείο που έχει - άλλωστε είναι λίγα τα μέρη στην Ευρώπη, και ίσως και αλλού, που κανείς δεν θα μπορούσε με τίποτε να ζήσει. Οι συγκρίσεις όμως κάπου πρέπει να σταματούν, και δεν πρέπει να προσπαθείς να φέρεις το στυλ ζωής σου αυτούσιο σ'ένα άλλο μέρος. Οι Έλληνες άλλωστε ψηνόμαστε πολύ να μας διασκεδάζουν άλλοι.

Το ερώτημα, όμως, είναι άλλο - χτες μόλις διάβαζα στο Zeitmagazin ένα αφιέρωμα στο (πλούσιο αλλά πάντοτε κάπως επαρχιώτικης φήμης) Μόναχο, το οποίο εσχάτως παίρνει τα πάνω του παντοιοτρόπως. Κάποιοι καλλιτέχνες μιλούσαν, κι ένας είπε ότι πάντοτε του αρέσει να πηγαίνει στο Βερολίνο, όμως να γυρίζει στο Μόναχο. "Το Βερολίνο είναι ένας σταθμός, αλλά το Μόναχο είναι προορισμός και πατρίδα" - κάπως έτσι. Όπως είναι τα πράγματα τώρα στην Ελλάδα, η πλειοψηφία των νέων επιστημόνων (ειδικά αν κάνουν κάτι πολύ καινούριο), αν δεν νιώθει νοσταλγία, δεν αρχίζει να κάνει σκέψεις "πού θα γεννηθούνε τα παιδιά μου, τι θα γίνουν οι γονείς μου", δεν της λείπουνε οι ρίζες της τέλος πάντων, δεν έχει περίπου κανένα λόγο να γυρίσει. Αυτή την αλήθεια μπορούμε να την κρύβουμε εσαεί πίσω από συζητήσεις για το πόσο πάνε τα νοίκια στη γηραιά Αλβιώνα, αλλά παραμένει αλήθεια. Η τεχνογνωσία που αποκτάται έξω (και η οποία προφανώς φέρει ένα μακροπρόθεσμο κέρδος στη χώρα υποδοχής, όταν εμπλέκονται δημοσιεύσεις και πνευματική ιδιοκτησία) ίσως μένει εκεί συχνότερα απ'ό,τι επιστρέφει. Όπως δεν επιστρέφουν και τα λεφτά που δαπάνησε το κράτος, για να σπουδάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους ως το πρώτο τους πτυχίο. 

[manos88]

Kat για να μπεις στο ομοσπονδιακό πολυτεχνείο της Ζυρίχης είτε ως διδακτορικός είτε ως μεταπτυχιακός εκτός απο τα αγγλικα το πανεπιστήμιο ζητάει και πιστοποιήση γερμανικής γλώσσας για να σε κάνει δεκτό?

Υ.Γ Δεν μπορω να το ξεκαθαρίσω από το site του τμήματος.

[emmanuel]

Kat είπες : "Όπως δεν επιστρέφουν και τα λεφτά που δαπάνησε το κράτος, για να σπουδάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους ως το πρώτο τους πτυχίο. "


τα ποια?
 

[pandora]

Κι εγώ έχω μια ερώτηση για την Kat...

Αν αποφασίσεις κάποτε να εργαστείς μόνιμα εκεί (ή και αλλού στην Ευρώπη), θα σου αποδοθούν οι ασφαλιστικές εισοφορές που πληρώνεις τώρα στο ΤΣΜΕΔΕ στο εκεί ασφαλιστικό σου ταμείο? Δλδ θα μετρήσουν τα χρονια ασφάλισης που πλήρωνες εδώ για να πάρεις κάποτε πλήρη σύνταξη?

[lynx]

Kat είπες : "Όπως δεν επιστρέφουν και τα λεφτά που δαπάνησε το κράτος, για να σπουδάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους ως το πρώτο τους πτυχίο. "


τα ποια?
 

αχάριστε..

όσο για τα λεφτά: Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό που λέει και η λαική ρήση 

[Kat]

Κι εγώ έχω μια ερώτηση για την Kat...

Αν αποφασίσεις κάποτε να εργαστείς μόνιμα εκεί (ή και αλλού στην Ευρώπη), θα σου αποδοθούν οι ασφαλιστικές εισοφορές που πληρώνεις τώρα στο ΤΣΜΕΔΕ στο εκεί ασφαλιστικό σου ταμείο? Δλδ θα μετρήσουν τα χρονια ασφάλισης που πλήρωνες εδώ για να πάρεις κάποτε πλήρη σύνταξη?

Νομίζω ο νόμος λέει ότι τα χρόνια που δουλεύεις σε χώρα της Ευρώπης (ΕΕ και ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου) μετρούν σαν να ήσουν στη χώρα σου, μπορείς δηλαδή να πάρεις κοινή σύνταξη. Πριν ενάμιση χρόνο είχα ρωτήσει, απ'το ΤΣΜΕΔΕ μ'έστειλαν στο υπουργείο κτλ, δεν κατάλαβα κι εγώ κι ούτε είχα όρεξη για ψάξιμο. Τώρα πληρώνω εισφορές κι εδώ κι εκεί, στην Ελβετία όταν φεύγεις από τη χώρα τα συντάξιμα που αντιστοιχούν στα χρόνια εργασίας σου στα δίνουν πίσω. Γνωστοί μου, ανάλογα με τη φάση της ζωής τους, είτε χρησιμοποίησαν τα λεφτά άμεσα είτε τα έβαλαν στην άκρη. Ειλικρινά όμως δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος...

Kat για να μπεις στο ομοσπονδιακό πολυτεχνείο της Ζυρίχης είτε ως διδακτορικός είτε ως μεταπτυχιακός εκτός απο τα αγγλικα το πανεπιστήμιο ζητάει και πιστοποιήση γερμανικής γλώσσας για να σε κάνει δεκτό?

Υ.Γ Δεν μπορω να το ξεκαθαρίσω από το site του τμήματος.

Όχι.

Kat είπες : "Όπως δεν επιστρέφουν και τα λεφτά που δαπάνησε το κράτος, για να σπουδάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους ως το πρώτο τους πτυχίο. "


τα ποια?
 

Εντάξει ρε παιδί μου, αυτό ακριβώς είναι άλλωστε το πρόβλημα. Ακόμη θυμάμαι τη συζήτηση περί "αιωνίων φοιτητών" και το επιχείρημα ότι δεν κοστίζουν τίποτε παραπάνω στο κράτος, όταν αυτή ακριβώς είναι η κατάντια. Πάντως πέρα από την υποχρηματοδότηση της έρευνας και της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες, το ότι κάποια χρήματα κοστίζει αυτή η εκπαίδευση, κοστίζει, και όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν δουλεύουν πια στη χώρα, επιστροφή δεν υπάρχει.

Τέλος πάντων. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του, και οποιαδήποτε και να κάνει πάντοτε θα υπάρχουν σκοτεινά σημεία. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, το θέμα δεν είναι ούτε η επιλογή ούτε η αναζήτηση της ευτυχίας, αυτήν μπορεί να την έχεις ή να μην την έχεις οπουδήποτε είσαι, αλλά ότι οι διαφορές ανάμεσα στις επιλογές εντός και εκτός Ελλάδας στον επαγγελματικό τομέα είναι τεράστιες, περισσότερο για συγκεκριμένους επιστημονικούς τομείας και ακόμη περισσότερο για νέους ανθρώπους.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

θυμάμαι τη συζήτηση περί "αιωνίων φοιτητών"

link παιζει?

[Turambar]

www.thmmy.gr

[Καλλισθένης]

Μπορεί να διαφωνώ στον τρόπο σκέψης του παρακάτω αρθρογράφου, αλλά τα νούμερα που αναφέρει έχουν ενδιαφέρον και πιστεύω ότι σχετίζονται ως ένα βαθμό με το topic.

Good morning Vietnam...

Toυ Πασχου Mανδραβελη

H ανταγωνιστικότητα είναι πολύ μεγάλο πράμα. Είναι αυτή που τελικά διαμορφώνει το ύψος της ανεργίας, σε μια χώρα, τα κέρδη των επιχειρήσεων και τους μισθούς των εργαζομένων. Αυτά τα ξέρει η κυβέρνηση και γι’ αυτό ανακήρυξε το 2005 «έτος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Βλέπετε είχε παραλάβει τη χώρα στην 35η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και πολλοί εξ ημών χλευάζαμε το γεγονός ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας ήταν πιο κάτω από την ουγγρική (θέση 33) ή την εσθονική (θέση 22).

Toν πρώτο χρόνο της νέας διακυβέρνησης, δηλαδή το 2004, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έπεσε κατά δύο θέσεις. Μπορεί να ήταν και λογικό: ενώ εμείς κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες, οι άλλοι έπαιρναν μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας τους.

Το 2005 όμως γίνεται κάτι τραγελαφικό: ενώ εμείς γιορτάζουμε το «έτος ανταγωνιστικότητας» -ξοδέψαμε πολλά λεφτά: έγιναν εκδηλώσεις, οι υπουργοί έβγαλαν μεγάλους λόγους, τα υπουργεία και οι ΔΕΚΟ έκαναν τεράστιες διαφημιστικές καμπάνιες για τις αρετές της ανταγωνιστικότητας - η ανταγωνιστικότητά μας πέφτει κατά εννιά θέσεις: από την 37η του 2004 πάμε στην 46η. Τώρα δεν ντρεπόμαστε που είμαστε μόνο πίσω από την Ουγγαρία και την Εσθονία, αλλά μας έχει ξεπεράσει και η Τσεχία (29η) και η Σλοβακία (37η) και η Μάλτα (39η).

Ευτυχώς το 2006 δεν γιορτάσαμε «έτος ανταγωνιστικότητας» και πέσαμε μόνο κατά μία θέση. Η Ελλάδα των εορτών και των πανηγύρεων για την ανταγωνιστικότητα, γίνεται λιγότερο ανταγωνιστική: βρίσκεται στην 47η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Το 2007, ενώ τα Μέσα Ενημέρωσης προβληματίζονταν βαθιά (και τότε) αν συμφέρει στον πρωθυπουργό να κάνει πρόωρες εκλογές, γίνεται το μακροβούτι της ανταγωνιστικότητας. Από την 47η βρεθήκαμε στην 65η θέση! Τη χρονιά δηλαδή που κάναμε εκλογές γιατί η οικονομία πήγαινε καλά και χρειαζόταν νωπή λαϊκή εντολή για να μοιραστούν τα αγαθά της «ήπιας προσαρμογής», η Ελλάδα έχασε 18 ολόκληρες θέσεις ανταγωνιστικότητας. Πάνω μας βρίσκονται το Καζακστάν (61η θέση), το Ουζμπεκιστάν (62η θέση), η Κόστα Ρίκα (63η θέση) και το Μαρόκο (64η θέση).

Εκεί λοιπόν που λέγαμε «δόξα στο οικονομικό επιτελείο! Τουλάχιστον ξεπερνάμε σε ανταγωνιστικότητα το Αζερμπαϊτζάν (66η θέση)» έγινε ανασχηματισμός και βγήκε ο κατάλογος του 2008. Η Ελλάδα χάνει άλλες δύο θέσεις (πέφτει στην 67η) και απειλείται πλέον και από τη Ρουμανία (69η θέση).

Το 2009 το όνειρο χιλιάδων Ελλήνων αριστερών (οι οποίοι θεωρούν την ανταγωνιστικότητα τοξικό προϊόν του καπιταλισμού) κοντεύει να γίνει πραγματικότητα. Η Ελλάδα χάνει άλλες τέσσερις θέσεις και βρίσκεται πλέον 71η στον κατάλογο. Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Η βαθμολογία της χώρας μας είναι 4.04, ενώ με 4.03 βαθμολογείται το Βιετνάμ! Κανονικά, δηλαδή, οφείλουμε φέτος να ξαναγιορτάσουμε το έτος ανταγωνιστικότητας, αλλά τη διοργάνωση των εκδηλώσεων θα πρέπει να αναλάβει το ΚΚΕ. Πετύχαμε ένα από τους στόχους του: κάναμε την ελληνική οικονομία εξίσου ανταγωνιστική με τις κομμουνιστικές.

Η κατρακύλα αυτή από την 35η στην 71η θέση στον παγκόσμιο κατάλογο της ανταγωνιστικότητας ακυρώνει το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι τα σημερινά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας οφείλονται στη διεθνή κρίση. Διεθνή κρίση έχει και η Σλοβενία, που από την 42η θέση ανέβηκε στην 37η και το Αζερμπαϊτζάν που από την 69η θέση του 2008, ανέβηκε στην 51η.

Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας ήταν και παραμένουν δομικά, ενώ επί κυβερνήσεων Ν.Δ. προστέθηκαν και προβλήματα διαχείρισης. Ετσι, μέχρι το 2004 πολλοί ήταν δικαίως οργισμένοι διότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν προχωρούσαν σε πιο τολμηρές τομές για να τρέξει ταχύτερα η οικονομία. Επί κυβερνήσεων Ν.Δ. όχι μόνο δεν έγιναν αυτές οι τομές, αλλά προστέθηκε και η παντελής διαχειριστική ανεπάρκεια με αποτέλεσμα να υποχωρεί διαρκώς σε όλους τους συγκριτικούς διεθνείς δείκτες, ακόμη και της διαφάνειας, που είχε γίνει προεκλογική σημαία της Ν.Δ.

Μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι κάτι άλλο. Ενώ η χώρα καίγεται, τα ΜΜΕ άδουν. Το βασικό πρόβλημα στον δημόσιο διάλογο είναι ποιοι κανόνες θα ισχύσουν στο ντιμπέιτ. Το γεγονός ότι του χρόνου πιθανότατα θα είμαστε κάτω και από το Βιετνάμ δεν απασχολεί κανέναν...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_13/09/2009_329168

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Μα, Ελβετία? Βαρετά! 

βαψιμο μαλλιων στην ελβετια : 120 ευρω
κουρεμα στην ελβετια : 59 ευρω
μπουκαλι νερο στην ελβετια : 3,80
αλλα θα χεις κι εναν μισθο, να με το συμπαθειο!

[Karaμazoβ]

«Διαρροή εγκεφάλων απειλεί την Ελλάδα»
09:46 - Σάβ 07/08/2010, tvxsteam

«Το σκεπτόμενο μέρος του έθνους μαζεύει απογοητευμένο τα μπογαλάκια του» είναι ο τίτλος του άρθρου του Arjen van der Ziel, ανταποκριτή στην Κωνσταντινούπολη της ολλανδικής εφημερίδας Volkskrant, ενώ στον υπέρτιτλο σημειώνεται: «Διαρροή εγκεφάλων απειλεί την Ελλάδα».

Το άρθρο αναφέρει τα ακόλουθα:

Ο Ωρωπός, μια ελληνική παραλιακή πόλη, γίνεται το καλοκαίρι ένας παράδεισος διακοπών. Αλλά οι πειρασμοί του καλοκαιριού δεν απευθύνονται στον 41χρονο Παύλο Περλάτη. Ο μάνατζερ τηλεπικοινωνιών που κάθεται σε μια παραθαλάσσια βεράντα, λέει πως έχασε την εργασία του, πριν από επτά μήνες και πως δεν καταφέρνει να βρει νέα εργασία. «Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι κάποιος σαν εμένα, με πτυχίο και δεκαπέντε χρόνια εμπειρίας, δεν θα μπορούσε να βρει δουλειά. Τους τελευταίους μήνες σκοτώθηκα να ψάχνω, αλλά η αγορά εργασίας έχει καταρρεύσει».

«Πούλησα το αυτοκίνητό μου για να συνεχίζω να πληρώνω την υποθήκη μου. Και νομίζω ότι τώρα θα πρέπει να νοικιάσω το σπίτι μου και να μετακομίσω με τη γυναίκα μου και το γιο μου στους γονείς μου». Σκουπίζει τα ιδρώτα από το μέτωπό του. «Αυτό δεν είναι ένα καλό βήμα στα 41 μου».

Ο Περλάτης αποθέτει, επομένως, τις ελπίδες του τώρα στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων, έχει κάνει αιτήσεις για δουλειά στο Μεξικό, την Τσεχία και την Αγγλία. «Αν μέσα σε λίγους μήνες δεν βρω δουλειά, θα έχω μεγάλο πρόβλημα, μάλλον θα αναγκαστώ να πουλήσω το σπίτι μου».

Επίσημα στοιχεία σχετικά με την αυξανόμενη φυγή δεν υπάρχουν ακόμα. Αλλά μια πρόσφατη δημοσκόπηση στη δεύτερη πόλη της Ελλάδας, τη Θεσσαλονίκη έδειξε ότι το 47% των νέων μεταξύ 18 και 30 θέλουν να πάνε στο εξωτερικό. «Ήμουν σοκαρισμένη από αυτό το αποτέλεσμα», είπε η διευθύντρια του γραφείου To The Point, Γκέλυ Δουμβή, το οποίο πραγματοποίησε την δημοσκόπηση. «Πολλοί νέοι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει ελπίδα».

Σύμφωνα με τη διευθύντρια του ελληνικού παραρτήματος του γραφείου ευρέσεως εργασίας-γίγαντα, Manpower, κα Βενετία Κιούσια, υπάρχει κίνδυνος μιας επιζήμιας διαρροής εγκεφάλων. «Επικρατεί πανικός στον κόσμο. Ανοίγεις την τηλεόραση και ακούς μόνο αρνητικές ειδήσεις. Όλα είναι μελανά, χωρίς καμιά ελπίδα».

Η Κιούσια, προβλέπει δραματικές συνέπειες, εάν συνεχιστεί το κύμα της μετανάστευσης. «Η Ελλάδα θα χάσει τους νέους και μορφωμένους ανθρώπους της, αυτούς από τους οποίους περιμέναμε να την αναπτύξουν. Θα γίνουμε μια χώρα με ανθρώπους με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης και ηλικιωμένους».

http://tvxs.gr/node/63416