THMMY.gr

«Στο ελληνικό πανεπιστήμιο μαθαίνεις πρώτα το "χαλαρά"» Οι καταλήψεις και η έλλειψη οργάνωσης είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ξένοι φοιτητές που έρχονται για σπουδές στην Ελλάδα
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Θόδωρος Νικολάου thnikolaou@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008
   
Η πρώτη λέξη που έμαθαν στην Ελλάδα ήταν «χαλαρά»- και ήταν χαρακτηριστική της φοίτησής τους στα ελληνικά πανεπιστήμια μέσω προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών και σεμιναρίων.

«Χαλαρά» περιγράφουν τα μαθήματακυρίως λόγω των συνεχών καταλήψεων και των κινητοποιήσεων- «χαλαρές» και πολλές παραδόσεις καθηγητών όπου διαπιστώνουν «εμμονή στη θεωρία». Εννέα φοιτητές και φοιτήτριες από ισάριθμα πανεπιστήμια απ΄ όλο τον κόσμο περιγράφουν στα «ΝΕΑ» «την ελληνική φοιτητική εμπειρία τους».

Όπως λένε, είναι ικανοποιημένοι σε γενικές γραμμές από την ποιότητα των σπουδών που προσφέρoυν τα ελληνικά πανεπιστήμια, αλλά μιλούν ακόμη για άσχημα κτίρια που σε πολλές περιπτώσεις «θυμίζουν γκέτο» και βέβαια για τις συνεχείς καταλήψεις και τις απεργίες.


«Καθαρίστε επιτέλους τα γκράφιτι και τις αφίσες»

 Η ΕΛΕΝ επέλεξε την Ελλάδα και το Πανεπιστήμιο Κρήτης για να κάνει το μεταπτυχιακό της ως μηχανικός Περιβάλλοντος. Περιγράφοντας το ελληνικό πανεπιστήμιο, λέει: «Έχει πάρα πολύ ελαστικό πρόγραμμα και σου δίνει την εικόνα πως τα πάντα κινούνται αργά και χαλαρά. Μερικές φορές ένιωθα εκνευρισμένη επειδή οι πάντες αργούσαν, κανένας δεν μου έλεγε τι να κάνω και δεν μπορούσα να βρω τους καθηγητές. Επίσης, η αισθητική των πανεπιστήμιών σας δεν είναι και η καλύτερη.

Καθαρίστε επιτέλους τα γκράφιτι και τις αφίσες. Γιατί το πανεπιστήμιο πρέπει να μοιάζει με γκέτο;». Αντίθετα, στο Πανεπιστήμιο του Ταλίν τα πράγματα είναι πιο οργανωμένα, όπως λέει. «Τα χρονικά όρια τηρούνται αυστηρά και οι συναντήσεις φοιτητών- καθηγητών είναι υποχρεωτικές». Βέβαια, δεν βρήκε μόνο αρνητικά στοιχεία στον έναν χρόνο που φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. «Τα εργαστήρια ήταν εξαιρετικά και οι καθηγητές με έκαναν να δουλέψω αρκετά».

Η Έλεν πάντως έμεινε με την πεποίθηση πως «οι Έλληνες φοιτητές ψάχνουν για δικαιολογίες και όχι για σπουδές. Μπορεί να παλεύουν για τα δικαιώματά τους, αλλά δεν σκέφτονται τα δικαιώματα των υπολοίπων. Γιατί πρέπει να είναι τόσο πολιτικοποιημένοι; Γιατί η εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει τόσο μεγάλη σχέση με την πολιτική;».
«Στην Ελλάδα έζησα τις περισσότερες απεργίες»

 «ΣΕ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ στην Ελλάδα έζησα περισσότερες απεργίες και καταλήψεις απ΄ ό,τι σε όλη μου τη ζωή στην Ισπανία», λέει στα «ΝΕΑ» η Πατρίσια. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις πρώτες λέξεις που έμαθε πατώντας το πόδι της στο ελληνικό πανεπιστήμιο ήταν το... «χαλαρά». «Στο ελληνικό πανεπιστήμιο τα πάντα είναι χαλαρά, ειδικότερα οι εργασίες. Από την άλλη πλευρά, το θετικό είναι ότι μπορεί ο καθένας να σπουδάσει στην Ελλάδα, αφού το κόστος δεν είναι τόσο μεγάλο όσο στην Ισπανία». Στο πανεπιστήμιο του Βαγιαδολίδ, όπως και στα περισσότερα της Ισπανίας, «μόνο η εγγραφή κοστίζει περίπου 1.000 ευρώ τον χρόνο», λέει η Πατρίσια και συμπληρώνει πως «στο Βαγιαδολίδ το πανεπιστήμιο διαθέτει πολλά και καλά κτίρια όπως επίσης πληθώρα Τμημάτων ανάλογα με την κλίση του καθενός».


«Υπέροχη χώρα, υπέροχοι άνθρωποι, πολλές καταλήψεις...»

 «ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΠΟΛΥ οι νέες εγκαταστάσεις του Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Οι διοργανωτές των προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών ήταν εξαιρετικοί, ενώ οι καθηγητές ήταν πολύ κοινωνικοί και με βαθιά παιδεία. Το αρνητικό στοιχείο ήταν ότι τα μαθήματα που παρακολούθησα ήταν αρκετά θεωρητικά», λέει στα «ΝΕΑ» η Μπεγκούμ, μεταπτυχιακή φοιτήτρια από την Κωνσταντινούπολη που τον Ιούνιο παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

«Γνωρίζω ότι λόγω των συχνών καταλήψεων τα μαθήματα διακόπτονται, οι ημερομηνίες των εξετάσεων αλλάζουν και οι φοιτητές εξετάζονται χωρίς να είναι καλά προετοιμασμένοι.

Αυτό πρέπει να αλλάξει», συμπληρώνει. Πιστεύει ότι το πτυχίο ενός ελληνικού πανεπιστημίου αποτελεί ένα ισχυρό εφόδιο για το βιογραφικό της, καθώς «το να έχεις εμπειρία στο εξωτερικό, στη χώρα μου θεωρείται αρκετά σημαντικό». Στην Αθήνα λέει πως πέρασε ορισμένες από τις ομορφότερες ημέρες της ζωής της. «Υπέροχοι άνθρωποι, υπέροχη χώρα και υπέροχος τρόπος ζωής. Έχω επισκεφθεί αρκετές χώρες και δεν έχω νιώσει αυτό που ένιωσα στην Ελλάδα. Τελειώνοντας τις σπουδές μου ευχαρίστως θα ερχόμουν εδώ για δουλειά», καταλήγει.


«Στη Λιθουανία δεν καπνίζουμε μέσα στις αίθουσες...»

 «Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ των σπουδών ανάμεσα στα δύο κράτη δεν παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις. Αυτό που διαφέρει είναι ο τρόπος οργάνωσης των Ιδρυμάτων. Στο Βίλνιους, τα πάντα δείχνουν πιο "σοβαρά" και επαγγελματικά. Στην Ελλάδα, πάλι, όλα είναι πιο ελεύθερα, αφού μπορείς να καπνίζεις μέσα στις αίθουσες ακόμα και να διοργανώνεις πάρτι», λέει στα «ΝΕΑ» η Ίρμα που πέρυσι τον Σεπτέμβριο και για ένα ακαδημαϊκό έτος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα εκμεταλλευόμενη το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Εrasmus από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μπορεί στη χώρα μας τα πάντα να μη λειτουργούν ρολόι αλλά, όπως λέει, «τόσο η παραμονή μου όσο και η λειτουργία του ελληνικού πανεπιστημίου με ικανοποίησαν σε μεγάλο βαθμό». Σημειώνει πως οι καθηγητές στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο ήταν πραγματικοί επαγγελματίες, αλλά αναφέρει και μια σειρά περιπτώσεων που της προξένησαν άσχημη εντύπωση. «Οι χώροι εντός του Ιδρύματος ήταν αρκετά βρώμικοι, ενώ ένιωθα άβολα με τα αδέσποτα σκυλιά που κυκλοφορούσαν στις εγκαταστάσεις». Για την Ίρμα, οι απεργίες και οι καταλήψεις είναι ένας άμεσος τρόπος διεκδίκησης και πίεσης προς την κυβέρνηση, «αλλά προκαλούν μεγάλα προβλήματα στη λειτουργία των πανεπιστημίων. Στη χώρα μου γίνονται μικρές απεργίες χωρίς να προκαλούν προβλήματα, όπως στην Ελλάδα, αλλά με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνησή μας δεν μας παίρνει ποτέ στα σοβαρά».


«Θα επέστρεφα, αλλά όχι για σπουδές»

 ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ του Τορόντο όπου σπουδάζει η Σάρα, όπως αναφέρει, «είναι παγκοσμίως γνωστό για την έρευνα και τις καινοτόμους μεθόδους του, διαθέτει άριστα εργαστήρια και οι παρατηρήσεις μας λαμβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν από τη διοίκηση για την περαιτέρω βελτίωσή του. Έχει μεγαλύτερους χώρους και καλύτερη οργάνωση και εκεί υπερτερεί σε ό,τι αφορά τη σύγκριση με τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα». Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, οι φοιτητές στον Καναδά παίρνουν το πτυχίο στην ώρα τους, σύμφωνα με τη Σάρα.

«Οι σπουδές κοστίζουν ακριβά και αυτό που ισχύει στη χώρα μου είναι ότι ο φοιτητής πρέπει να τελειώνει σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα». Στο μέλλον θα ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά όχι για σπουδές. «Θα ερχόμουν για να εργαστώ στη χώρα σας, υπό την προϋπόθεση ότι η εταιρεία μου στον Καναδά θα είχε αντίστοιχο ελληνικό τμήμα».


«Υπάρχουν πολλοί καλοί καθηγητές»

 «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ επισκέφθηκα την Πάτρα πριν από δύο χρόνια και έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Όταν έμαθα πέρυσι ότι μπορούσα να ξαναπάω, δεν το σκέφτηκα καθόλου», λέει η Ρέλικα απο την Εσθονία. «Στο Πανεπιστήμιο του Ταλίν όλα δουλεύουν ρολόι και το χρονοδιάγραμμα ακολουθείται πιστά από όλους. Οι καθηγητές είναι αρκετά ειδικευμένοι στο αντικείμενό τους, αν και σε μερικούς λείπουν οι ικανότητες επικοινωνίας με τους φοιτητές», συμπληρώνει. Σκιαγραφώντας το ελληνικό πανεπιστήμιο, λέει: «Υπάρχουν πολλοί καλοί καθηγητές, τα βιβλία είναι δωρεάν και οι φοιτητές πρέπει να κάνουν αρκετές παρουσιάσεις για να αποδείξουν τις ικανότητές τους. Από την άλλη πλευρά, αρκετές φορές τα μαθήματα δεν άρχιζαν στην ώρα τους και οι χώροι του πανεπιστημίου ήταν άσχημοι, ειδικά οι Φοιτητικές Εστίες. Επίσης, διάφορα προβλήματα στο ελληνικό πανεπιστήμιο πιστεύω πως μπορούν να επιλυθούν και χωρίς τις απεργίες».


«Καλύτερη η οργάνωση στην Άγκυρα»

 «ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ των σπουδών κατά τις δύο εβδομάδες που φοίτησα στο Μετσόβιο ήταν αρκετά ικανοποιητικό. Μπορώ, όμως, να πω με βεβαιότητα, πως το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας είναι καλύτερο και πιο οργανωμένο», σημειώνει ο Κοράι. Αυτό που δεν άρεσε στον Κοράι, όπως και στους περισσότερους ξένους φοιτητές που επισκέφθηκαν τα ελληνικά πανεπιστήμια, «ήταν η άθλια κατάσταση των αιθουσών και των κτιρίων». Παρ΄ ότι έμεινε για λίγο στην Αθήνα και δεν μπορεί, όπως λέει, να κρίνει επαρκώς το ελληνικό πανεπιστήμιο, πιστεύει πως «τόσο τα ελληνικά όσο και τα τούρκικα πανεπιστήμια πρέπει να βάλουν στον πυρήνα της σκέψης τους τον φοιτητή και να εστιάζουν περισσότερο στις ανάγκες του».


«Θα ήθελα να έρθω για δουλειά»

 Η ΤΖΟΑΝΑ, από την Πολωνία, πέρασε ένα ακαδημαϊκό έτος στην Ελλάδα και δηλώνει ενθουσιασμένη και εντυπωσιασμένη με το ελληνικό πανεπιστήμιο και ειδικότερα με αυτό της Πάτρας. «Στη χώρα μου αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε και πιο πολύ και πιο σκληρά, πράγμα που δεν είναι απαραίτητα καλό», σημειώνει.

Οι καθηγητές που είχε στην Πάτρα τη βοήθησαν αρκετά, όπως λέει. Η Τζοάνα σκέφτεται μελλοντικά να εργαστεί στην Ελλάδα ως καθηγήτρια και πιστεύει πως η εμπειρία της από το ελληνικό πανεπιστήμιο θα της φανεί αρκετά χρήσιμη. «Στη χώρα μου, πάλι, είτε έχεις πτυχίο από πολωνικό είτε από ελληνικό πανεπιστήμιο, νομίζω είναι ακριβώς το ίδιο». Οι καταλήψεις για την Τζοάνα δεν ήταν πρόβλημα, όπως σημειώνει. «Το πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρχε κάποιος να μας εξηγήσει τον λόγο για τον οποίον γίνονται συνέχεια. Εάν βρεθεί η ευκαιρία να δουλέψω στην Ελλάδα, θα το κάνω χωρίς να το σκεφτώ».


«Εδώ διδάσκουν περισσότερο θεωρία»

 «ΔΕΝ ΕΙΧΑ έρθει ποτέ στην Ελλάδα. Το κλίμα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιλογή μου, αφού τέτοιον ήλιο δεν βρίσκεις στη χώρα μου», λέει ο Μάρκο. «Έχω την αίσθηση ότι το Μετσόβιο προετοιμάζει τους φοιτητές περισσότερο σε θεωρητικό επίπεδο, ενώ τα πανεπιστήμια στη χώρα μου δίνουν μεγάλη σημασία στο πρακτικό κομμάτι», συμπληρώνει. Στα πανεπιστήμια της Δανίας, σύμφωνα με τον Μάρκο, υπάρχει άριστη οργάνωση, πλούσιες βιβλιοθήκες, εργαστήρια με βάσεις δεδομένων και στενή συνεργασία με εταιρείες». Στα συν του Μετσοβίου για τον Μάρκο ήταν η φθηνή καντίνα- σε αντίθέση με τα ισχύοντα στη Δανία- και τα καλά οργανωμένα εργαστήρια. «Μόνο που είχα το άγχος, αν τα κομπιούτερ θα ήταν αρκετά για τον αριθμό των φοιτητών». Το ελληνικό πανεπιστήμιο, υποστηρίζει ο Μάρκο, πρέπει να προσφέρει περισσότερα μεταπτυχιακά στα αγγλικά και να δίνει περισσότερες ευκαιρίες ανταλλαγής με πανεπιστήμια του εξωτερικού. «Αν έπρεπε να επιλέξω ένα πανεπιστήμιο για τις σπουδές μου, σίγουρα οι καταλήψεις θα ήταν ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Και εκεί δεν τα πηγαίνετε καθόλου καλά», καταλήγει ο Μάρκο.


http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=86985 (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=86985)

"τα νεα" έχουν τη δυνατότητα να σχολιάζεις κάτω από ένα αρθρο.Στο συγκεκριμένο συμφωνώ εν μέρει με ένα σχόλιο το οποίο παραθέτω:


  Μέχρι τα προπτυχιακά, καλά πάμε, όπως λένε και τα παιδιά, μιας και το Πανεπιστήμιο κρίνεται περισσότερο από την παροχή μόρφωσης, παρά από την ποιότητα των εγκαταστάσεων. Αυτό που δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν τα παιδιά πάντως είναι η λογική των μεταπτυχιακών, μιας και δεν γνωρίζουν τη λογική του ελληνικού στρατού και την κακώς νοούμενη δημοσιουπαλληλική νοοτροπία... Δεν βλέπω ελπίδα, και το πρόβλημα δυστυχώς δεν είναι τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια όπως φοβούνται πολλοί μεγάλοι δημοκράτες, που κατά τα άλλα κλείνουν τα Πανεπιστήμια και κοπροσκυλιάζουν σε χώρους ιερούς. Οι λύσεις σε όλα τα θεσμικά προβλήματα έχουν να κάνουν πρωτίστως με την αλλαγή της κακής νοοτροπίας και της κουλτούρας του λαού επάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Αυτή πως την αλλάζεις? Με μεγάλες θεσμικές καινοτομίες. Με βάση αυτή την απλή αρχή και μόνο, η μεγαλύτερη κατάρα των ελληνικών Πανεπιστημίων είναι όσοι αντιτίθενται και στην παραμικρή αλλαγή, δηλαδή οι καρεκλοκένταυροι "μικροί" γραφειοκράτες καθηγητές (δεν πιάνει αυτούς που πραγματικά εργάζονται στο αντικείμενο τους), και οι "μεγάλοι" εκπρόσωποι των φοιτητών, που διοικούν με τον ίδιο τρόπο που θα λειτουργούσαν τα νυχτερινά κέντρα με τα οποία οι περισσότεροι είναι συμβαλλόμενοι. Ξυπνήστε επιτέλους και αναρωτηθείτε για ποιο σκοπό υπάρχετε επιτέλους...!!!

Γιώργος απο Σκωτία 16/9/2008 15:03

 ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^

Εμενα μου φανηκε καπως υπερβολικο το αρθρο. Ενταξει, τονιζε υπερβολικα τις καταληψεις και τις απεργιες. Και για τα κτηρια, οκ, τα περισσοτερα ειναι ψιλοχαλια, αλλα το προβλημα δεν ειναι η εμφανιση τους, αλλα η ελλειψη τους.

Γενικα, μου φαινεται καπως οξυμωρο, καποιος ο οποιος δεν καταλαβαινει τι γινεται, λογω γλωσσας, διαφορετικων συνθηκων απο οτι στην πατριδα του κτλ να κρινει για το τι συμβαινει σε μια αλλη χωρα.  Η μαλλον για να το θεσω καλυτερα, ειναι καπως οξυμωρο να δινεις τοση σημασια σε γνωμες ανθρωπων που εκ τεν πραγματων δεν ξερουν τι συμβαινει.

Συνολικα, κανουμε πολλη θεωρια, ομως λογω αυτου εχουμε και πολυ καλυτερες βασεις αν θελουμε να προχωρησουμε περαιτερω.

αν σκεφτείς ότι ήταν στην περίοδο των καταλήψεων, πάλι καλές εντυπώσεις έχουν!

όσο για τα κτίρια, είναι απαίσια, είναι μίζερα, είναι προσβολή στην αισθητική, είναι για κατεδάφιση!

Εντελώς.

Πριν καμιά 10αριά μέρες παραδόθηκαν σε μας κάτι νέα αμφιθέατρα. Μόνο 2-3 ώρες άντεξαν χωρίς να μπει ούτε μία αφίσα.

Εντάξει ρε παιδιά για τις αφίσσες συμφωνώ (όσον αφορά στην υπερβολή), αλλά χωρίς σπρέι, συνθήματα κλπ οι σχολές θα θύμιζαν νοσοκομεία...τελείως αρρ΄ψστια λέμε..

ας ειχαμε καλυτερα και περισσοτερα εργαστηρια και κανεις δεν θα γκρινιαζε για τις αφισες

η αισθητικη των κτήριων ειναι το τελευταίο που μας απασχολεί σαν πανεπιστημιο...ας έχουμε μεγάλες αίθουσες και ας ειναι τα κτήρια και "σοβιετικου τυπου" κουτιά.

Πες το ψέμματα. Τα ΤΕΙ μας τρώνε κι εδώ λένε για "εντατικοποίηση των σπουδών" με εξτρά εργαστήρια.

δε μ' αρέσουν τα σπρέι και τα συνθήματα, είναι ακαλαίσθητα, μ' αρέσουν οι βαμένοι τοίχοι


σύμφωνοι αλλά να μπαίνεις στο κτίριο και να χαίρεσαι δεν είναι ένας ωραίος τρόπος να είσαι πιο δημιουργικός?

Η εμφάνιση των κτιρίων είναι θέμα της ελληνικής νοοτροπίας και φιλοσοφίας στα κτίρια, ειδικά στη θεσ/κη ... can't do much about it

παντως δεν εχω δει κανενα βαμμενο τοιχο και απο πανω συνθηματα.... θες να βαψεις τον τοιχο? οκ κατσε 10 λεπτα παραπανω και πες αυτο που θες απλα πιο ομορφα δεν θα χασεις τιποτα ισα ισα περισσοτερα ατομα θα το προσεξουν ;) καλα οσο για τις αφισες ουτε καν μπαινω στη διαδικασια να σκεφτω τι θα μπορουσε να γινει με τοσα χαμενα λεφτα.....

παντως τα κτηρια παραμενουν προτεραιοτητα... btw τα καινουρια δεν ειναι ετοιμα  :???: (σαυτα στα οποια βρισκεται η βεργινα εννοω?)

Εγώ πάντως προτιμώ να έχω ένα καλό επίπεδο σπουδών παρά φρεσκοβαμμένους τοίχους. Οι περισσότεροι ξένοι που μιλούν για τα ελληνικά πανεπιστήμια μας προσάπτουν τις κακές κτιριακές εγκαταστάσεις, θαρρείς αυτό παίζει ρόλο στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Και μιας και κάποιοι από τους ερωτηθέντες της συνέντευξης ήταν φοιτητές από προγράμματα ανταλλαγής Erasmus, έχω κι εγώ να αναφέρω της εντυπώσεις της ξαδέρφης μου που πήγε πέρσι στην Ισπανία με το εν λόγω πρόγραμμα. Η ίδια σπουδάζει πολιτικός μηχανικός.
Λοιπόν τα κτίρια ήταν όντως υπέροχα, παντού επικρατούσε τάξη, δεν γινόντουσαν πολλές πολιτικές συζητήσεις, κάτι σαν το μικρό σπίτι στο λιβάδι, χωρίς φυσικά το βουκολικό του τοπίου.
Μα το επίπεδο δυσκολίας των μαθημάτων ήταν αστείο (με κάποια υπερβολή από μέρους μου). Για έναν φοιτητή του ελληνικού πανεπιστημίου πάντως ήταν πολύ πιο εύκολο να παρακολουθήσει το τμήμα απ' ότι για έναν Ισπανό.

αν και ενα καλό αισθητικά κτήριο σου φτιάχνει τη διάθεση,συμφωνώ κάπως.
στην ανατολική Γερμανία που βλέπω εδώ το πανεπιστημίο ένα μάτσο σοβιετικά κουτιά είναι,μέσα όμως οι υποδομές τα σπάνε....

ναι φίλε μου κι εγώ που πήγα εράσμους αγγλία έτσι ήτανε.
αλλά κατ' αρχήν τι σχέση έχει το επίπεδο δυσκολίας των σπουδών με την εμφάνιση?
επίσης κι εμένα δε μου αρέσει να είμαστε μικρό σπίτι στο λιβάδι (πίστεψέ με!!), αλλά τώρα είμαστε το άλλο άκρο. ενδιάμεσο δε μπορεί να υπάρξει πια?
και όλη αυτή η γκρίνια και η μιζέρια που λέμε ότι επικρατεί, νομίζετε δεν έχει να κάνει και με το περιβάλλον?
μια αξιοπρεπής εμφάνιση, όχι για να μας κάνει άβουλα πλάσματα, αλλά να μας γεμίσει λίγη θετική ενέργεια βρε παιδί.

Δρεσδη?

ναι αλλα γιατι η αξιοπρεπης εμφανιση συνδεεται με το απολυτο κενο και
οχι με τα συνθηματα η τα γραφιτι?

γιατι η χρηση του τοιχου σαν τοπου επικοινωνιας συνιστα αναξιοπρεπεια?

και γενικα γιατι το οποιο προιον εκφρασης(δικιας μου-δικιας σου οποιου) μολις φτασει στον τοιχο
γινεται ξαφνικα "βρωμια"?

άμα έρθω και σου μουτζουρώσω το αμάξι πάλι θα πεις νταξει, είναι τόπος επικοινωνίας και προϊόν έκφρασης?

Μα καμία σχέση δεν έχει το επίπεδο σπουδών με την εμφάνιση. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις όμως είναι ένας από τους δείκτες που ανεβάζουν την θέση των ξένων πανεπιστημίων στη γενική κατάταξη σε σχέση με τα δικά μας.
Κι ακόμη με εκνευρίζει το γεγονός ότι υπερθεματίζουν σε θέματα "εμφάνισης" οι υποτιθέμενοι πιο προηγμένοι ευρωπαϊκοί μας εταίροι, απλά γιατί δεν τους παίρνει να μιλήσουν για πιο ουσιαστικά θέματα.
Κι η αξιοπρεπής εμφάνιση είναι κάτι το σχετικό. Για μένα λόγου χάρη δεν έχει τίποτα το αναξιοπρεπές ένα εύστοχο (επίσης κάτι σχετικό) μήνυμα στον τοίχο. Οπότε κανείς δεν μπορεί να μείνει απόλυτα ικανοποιημένος.

Γιατί είσαι έτσι? ;D
Γαμώτο δεν φτάνουν μόνο τα djλίκια!!!
Θέλει και λίγη φαντασία...
Για να μην εγκλωβιστείς στον κοινό τόπο....

_________________________________________________ ______________________

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ

--------------------------------------------------------------------------------

Γεν. 1903 στην Κωνσταντινούπολη, θαν. 1976 στην Αθήνα.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ.
Εργάστηκε για δυο χρόνια (1927-28) στο γραφείο του Auguste Perret στο Παρίσι.
Εργάστηκε από το 1930 ώς το 1939 στο Αρχιτεκτονικό Γραφείο Μελετών του Υπυργείου Παιδείας και επανήλθε στο ίδιο υπουργείο από το 1947 ώς το 1958.
Το 1959 εξελέγη καθηγητής αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην Πολυτεχνική Σχολή του AΠΘ και δίδαξε ώς το 1968, οπότε απολύθηκε από το δικτατορικό καθεστώς.
Ιδρυτικό μέλος της ελληνικής ομάδας των CIAM, οργάνωσε την πρώτη Έκθεση Μοντέρνας Ελληνικής Αρχιτεκτονικής στην Αθήνα (1934).
Σημαντικότερα έργα:

Δημοτικό σχολείο στην οδό Καλησπέρη, Αθήνα (1932) ·
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, Κρήτη (1933-58) ·
Δημοτικό σχολείο στα Ταμπούρια, Πειραιάς (1935) ·
Γυμνάσιο, Ναύπλιο (π. 1935) ·
Δημοτικό σχολείο, Λαμία (π. 1937) ·
Νέα εκκλησιαστική σχολή, Πάτμος (1947-52) ·
Σχολικό συγκρότημα, Θήβα (1948) ·
Κτίριο Υπουργείου Παιδείας, Αθήνα (1952-61),
Φυσικομαθηματική Σχολή και Αστεροσκοπείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1953-58) ·
Πολυτεχνική Σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1957-62, με Ι. Λιάπη και Η. Σκρουμπέλο) ·
Θεαγένειο Αντικαρκινικό Ινστιτούτο, Θεσσαλονίκη (1958-63) ·
Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (1960-62) ·
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας (1962-63).
Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Επέκταση και ανακαίνηση Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
Μουσείο Ακροπόλεως
Το τέταρτο και τελευταίο διδακτήριο της Ζωσιμαίας Σχολής, Ιωάννινα 1957
Atelier Σπύρου Βασιλείου, 1957 (Μουσείο)

Γιατί απλά ο τοίχος δεν έχει κατασκευαστεί για να χρησιμοποιηθεί σαν μέσο επικοινωνίας. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι τρόποι για να εκφραστεί κανείς. Πέρα από αυτό, μπορεί πράγματι να χαλάει την αισθητική για πολλά άτομα . Επίσης δεν υπάρχει ειδικός χώρος για τον καθένα, ο ένας σβήνει τα συνθήματα του άλλου κ.ο.κ

t wouldnt be the same. 

το αυτοκινητο μου,οπως αποδεικνυει η ζωη, δεν ειναι προνομιακος χωρος
για κατι τετοιο.(υποθετω επειδη μονο εγω ενδιαφερομαι για το τι εχει γραμμενο πανω. για τον
ιδιο λόγο δε γραφω ουτε στον τοιχο του δωματιου μου η στο γραφειο μου).

ο τοιχος απο την αλλη ειναι.  παρεχει μια μορφη επικοινωνιας μεταξυ ενος συνολου απο
αγνωστα μεταξυ τους ατομα που τον βλεπουν. ετσι δε θα με πειραζε να μουτζουρωσεις
την πολυκατοικια οπου βρισκεται το σπιτι μου.

να χτίσουμε έναν τοίχο @επικοινωνίας@ στο αίθριο να μείνουν οι άλλοι ήσυχοι????

νόμισα ότι οι τοίχοι είναι για να κρατάνε το σπίτι μη πέσει!

υ.γ. κ.Δημάκη καλύτερα να ζωγραφίζεις με τη μουσική παρά να μουτζουρώνεις το σοβά!

Πόσο κλασσικό (και τελείως κενό) επιχείρημα...
Συμφωνώ πάντως με social waste..

οταν λες οτι υπαρχουν κι αλλοι τροποι δεχεσαι
οτι και αυτο ειναι ενας. και το οτι ο ενας σβηνει τα συνθηματα
του αλλου δειχνει οτι ηδη υπαρχει η εικοινωνια.
ο τοιχος λοιπον ειναι ηδη μεσο επικοινωνιας.
γιατι να μην τον χρησιμοποιουμε?

και τι γινεται αν ο κενος τοιχος χαλαει τι δικη μου αισθητικη??
και αν προτιμω το κιτρινο απο το ασπρο?
η το μωβ?


να αφησουμε εναν κενο ωστε να καλυπτεσαι αισθητικα και
να γραφουμε/βαφουμε τους αλλους?

όχι  :P

δεν το αποφασίζω ούτε εγώ ούτε εσύ μόνο. αν στους συμφοιτητές μας αρέσει, με γειά μας με χαρά μας.

it is quite simple.

this good:
http://dimhap.files.wordpress.com/2007/10/amelie.jpg

this bad:
http://www.wfu.edu/~matthews/misc/c2020z/WhiteWall35mm.jpg

καλά νταξ, το "κουβάλα τον προτζέκτορα για να σε κάνω λέκτορα" κι εμένα μ' άρεσε

;)+1

Ακριβώς....

Εντάξει, όταν σου σχολιάζουν τα κτήρια αλλα από πλευράς εμφάνισης και όχι πληρότητας κτλ, τότε αυτό σημαίνει ότι τα σχόλια είναι της πρώτης εντύπωσης. Γιατί και η Ελλάδα δεν έχει τόσα νερά και τόσο πράσινο, για αυτό δεν έχει και ποταμάκια, λιμνούλες δασάκια όπως στην Αγγλία η την Lithuania. Αλλα αυτό είναι το σημαντικό για ένα πανεπιστήμιο?

Για μένα, το πιο σοβαρό σχόλιο ήταν του Τούρκου, που μπορεί να ήταν γενικό, δηλαδή, να πει ότι στην Ελλάδα υστερείτε στην οργάνωση για αυτόν τον λόγο σε σχέση με εμάς, αλλα τουλάχιστον "πειριεγραψε" ένα πραγματικό πρόβλημα, που καθημερινά όλοι οι φοιτητές αντιμετωπίζουν.

η αισθητικη των κτήριων ειναι το τελευταίο που μας απασχολεί σε μια κατοικία...ας έχουμε άνετα δωμάτια και ας ειναι τα κτήρια και "σοβιετικου τυπου" κουτιά.

CWUTIDIDTHER?


Φυσικά και αρέσει, ο κλινικός τρόπος που μας μεγαλώσαν και μας μάθαν να αντιδράμε σε κάθε παρέμβαση και οπτική ενόχληση (αλλά όχι όχληση=επιβάρυνση) είναι πια αηδιαστικός.

Τελευταίο τρένο για την απεμπλοκή από αυτή την νοοτροπία είναι το πανεπιστήμιο, ή μάλλον ο χώρος του πανεπιστημίου.


PS.Πασχάλη κάνε τον κόπο να zipάρεις και να μου στείλεις τη συλλόγη σου  ;)