THMMY.gr

Οι δήμαρχοι Ευδήλου, Αγ. Κηρύκου και Ραχών αναφέρουν όλα όσα συζητήθηκαν στη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΣΥΝ, με αφορμή όσα δημοσιοποιήθηκαν για την κατασκευή προβλήτας στον Εύδηλο

Με μια αναλυτική και ολοκληρωμένη ανακοίνωση τεσσάρων σελίδων, όπου περιγράφεται το πλήρες περιεχόμενο, καθώς και τα θέματα που συζήτησαν κατά την πρόσφατη συνάντησή τους οι δήμαρχοι της Ικαρίας με τον πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα, οι τρεις δήμαρχοι της Ικαρίας Ευδήλου Στέλιος Σταμούλος, Αγίου Κηρύκου Σπύρος Τέσκος και Ραχών Φανούρης Καρούτσος, δίνουν πλήρεις απαντήσεις, σε κάθε απόπειρα συκοφάντησης που είδε το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες.

Εξαρχής, άλλωστε, ξεκαθαρίζουν στο κείμενο της ανακοίνωσης το λόγο που εκδόθηκε: «Οφείλουμε να σας ενημερώσουμε για όσα ειπώθηκαν (σ.σ.: στη συνάντηση) εξαιτίας του τρόπου που παρουσιάστηκε αυτή η συνάντηση από την εφημερίδα "ΑΥΓΗ" στις 28/08/2008 και στις 31/08/2008».

Να σημειωθεί ότι η «ΑΥΓΗ», στα παραπάνω ρεπορτάζ, προχώρησε σε μια άνευ προηγουμένου αντι-ΚΚΕ επίθεση, με αφορμή την κατασκευή της νέας προβλήτας στον Εύδηλο. Ωστόσο, το θέμα αυτό, όπως φαίνεται κι απ' την ανακοίνωση, ήταν απλά ένα απ' τα πολλά που συζητήθηκαν. Οπως τονίζεται, στη συνάντηση επισημάνθηκαν τα παρακάτω θέματα:

1. Η αντίθεση των Δημοτικών Συμβουλίων της Ικαρίας στη σχεδιαζόμενη διοικητική μεταρρύθμιση.

2. Τα ζητήματα των υπηρεσιών Υγείας και των υγειονομικών υποδομών.

3. Η κατάσταση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στην Επαρχία και το Νομό.

4. Εκτενής αναφορά έγινε στα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον της Ικαρίας και ειδικότερα:

    * Διαχείριση των απορριμμάτων.
    * Κτηνοτροφία.
    * Πυροπροστασία.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην ανακοίνωση, «για όλα αυτά η Κομματική Οργάνωση του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καν τοποθετηθεί».

Επίσης, αναφορά έγινε και στην προσπάθεια των Δήμων να οργανώσουν τις εσωτερικές συγκοινωνίες, καθώς και στο πρόβλημα των ναρκωτικών στην Επαρχία.


Πλήρης διάψευση για την προβλήτα

Ιδιαίτερα για το θέμα της κατασκευής της προβλήτας, αναφέρεται ότι, όντως, υπήρξε ένταση στη συγκεκριμένη συνάντηση, «αλλά αυτή αφορούσε τη στάση συγκεκριμένων στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ικαρία, όπου για το μοναδικό ζήτημα που ενημέρωσαν τον πρόεδρό του ήταν οι παρεμβάσεις επέκτασης του λιμανιού του Ευδήλου σαν να μην υπήρχε τίποτα άλλο σε αυτόν το τόπο».

Και τονίζεται: «Σχετικά με το λιμάνι του Ευδήλου, να διευκρινίσουμε κατ' αρχήν ότι πρόκειται για έργο που υλοποιείται από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ότι πέρα από την πληρότητα των μελετών ακολούθησαν λαϊκές συνελεύσεις (16/07/2008 Εύδηλος - 26/08/2008 Καραβόσταμο) και προγραμματίζονται στο άμεσο διάστημα και άλλες στο Δήμο Ευδήλου για το θέμα.

Τέλος σε ό,τι αφορά την "αντίθεση" των κατοίκων του Ευδήλου και τις εκατοντάδες των υπογραφών, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (σύμφωνα με την "ΑΥΓΗ"), αυτή μέχρι στιγμής δεν έχει εκφραστεί ούτε στο Δημοτικό Συμβούλιο από κανένα κάτοικο ή φορέα, ούτε στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, που είναι άλλωστε ο φορέας εκτέλεσης του έργου. Οσο για τις εκατοντάδες των υπογραφών, μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι είναι γνώστης ο αρθρογράφος της "ΑΥΓΗΣ", όταν δεν έχουν κατατεθεί πουθενά στην Ικαρία και δεν τις έχει δει κανείς στο νησί».


«Οχι» στη νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση

Στη συνέχεια της ανακοίνωσης, σημειώνονται αναλυτικά οι θέσεις των τριών Δήμων για τα σημαντικά θέματα που απασχολούν την Αυτοδιοίκηση και τους εργαζόμενους του νησιού.

Ετσι, για το θέμα της νέας Διοικητικής Μεταρρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση, οι αγωνιστές δήμαρχοι σημειώνουν, ανάμεσα στα άλλα, όχι μόνο την κάθετη αντίθεσή τους σε αυτή, αλλά και ότι επιμένουν τόσο «στον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Πολιτική Προστασία) με αποκλειστική ευθύνη του κράτους», όσο και «στην ικανοποίηση της οικονομικής επάρκειας της ΤΑ με ένα σεβαστό ποσοστό από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνει».

Και τονίζεται: «Αυτή την πρόταση δε στήριξαν οι αιρετοί που εκλέχθηκαν με την υποστήριξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε δυο Γενικές Συνελεύσεις της ΤΕΔΚ ΣΑΜΟΥ και του Συνδέσμου ΤΕΔΚ Βορείου Αιγαίου».

Δημόσιες δωρεάν παροχές Υγείας για όλους

Για τα ζητήματα Υγείας, οι Δήμοι της Ικαρίας διεκδικούν «αξιοπρεπείς, επαρκείς, ασφαλείς, δωρεάν, δημόσιες παροχές Υγείας για όλους, όλες τις μέρες και όλες τις ώρες του χρόνου, Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους».

Μάλιστα, παρουσιάζουν αναλυτικές θέσεις για το Νοσοκομείο του νησιού, για το Κέντρο Υγείας Ευδήλου, για το Αγροτικό Ιατρείο στις Ράχες, για το Αγροτικό Ιατρείο στο Καρκινάγρι, για το Αγροτικό Ιατρείο στο Μαγγανίτη, για τα Ιατρεία των Φούρνων, για την προνοσοκομειακή φροντίδα.

Δημόσιος χαρακτήρας των μεταφορών

Σχετικά με τις μεταφορές - συγκοινωνίες στην Ικαρία και γενικότερα στη νησιωτική χώρα, οι δήμοι διεκδικούν, αναφορικά με τις αερομεταφορές, τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του Εθνικού Αερομεταφορέα, κατά 100%. Αναφορικά με τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, διεκδικούν τη δημιουργία ενός εθνικού φορέα με δημόσιο χαρακτήρα που θα έχει την ευθύνη για το σχεδιασμό και την εκτέλεση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών σε όλη τη χώρα, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας.

Και τονίζεται: «Αυτή την πρόταση δεν τη στήριξαν οι αιρετοί που εκλέχθηκαν με την υποστήριξη του ΣΥΝ στο σχετικό συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στη Σύρο(14-15/04/2006)».


Συνολικός αγώνας για το Περιβάλλον

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ανακοίνωση για το Περιβάλλον της Ικαρίας, σε τρεις βασικούς άξονες: Τη Διαχείριση των Απορριμμάτων, τα προβλήματα της Κτηνοτροφίας και την Πυροπροστασία.

Για το θέμα της Διαχείρισης Απορριμμάτων, σημειώνει ότι προχωρά στην ολοκλήρωση της διαδικασίας χωροθέτησης του ΧΥΤΥ, η οποία εκκρεμεί. Επίσης, αγωνίζεται για να προχωρήσει η αποκατάσταση των ανεξέλεγκτων χωματερών και να διασφαλιστούν με ευθύνη και δαπάνες του κράτους οι πόροι που απαιτούνται για την εκτέλεση των έργων που προβλέπονται για ένα Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Απορριμμάτων. Οι δήμοι της Ικαρίας απορρίπτουν την καύση των απορριμμάτων.

«Για αυτή την πρόταση δεν έχει να πει τίποτα η οργάνωση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ικαρία», τονίζεται ενδεικτικά στην ανακοίνωση.

Αναφορικά με τα προβλήματα κτηνοτροφίας του νησιού, οι Δήμοι διεκδικούν, ανάμεσα στα άλλα:

    * Τη θεσμοθέτηση και άλλων οικονομικών κινήτρων για την ανάπτυξη κτηνοτροφικών καλλιεργειών, που εξασφαλίζουν εγχώριες υγιεινές και σχετικά φθηνότερες ζωοτροφές.
    * Την κατάργηση του ΦΠΑ για την αγορά γεωργικών μηχανημάτων και εξοπλισμών.
    * Την προστασία της εγχώριας παραγωγής απ' τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές και θεσμοθέτηση τιμών παρέμβασης που να εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα στους κτηνοτρόφους.

Τέλος, όσον αφορά την Πυροπροστασία, διεκδικούν: «Διάθεση αξιοπρεπών πιστώσεων στους ΟΤΑ της Επαρχίας μας για σχετικές παρεμβάσεις. 150.000 ευρώ ανά Δήμο στην Ικαρία, 50.000 στους Φούρνους. Σύνολο 500.000 ευρώ».

Σχετικά με το πρόβλημα των ναρκωτικών, δήμοι της Ικαρίας απαιτούν: «Οχι σε όλα τα ναρκωτικά και τα υποκατάστατα τους» και διεκδικούν να μην υπάρξει διαχωρισμός «σκληρών - μαλακών».

Και η ανακοίνωση καταλήγει:

«Με αυτές τις θέσεις απευθυνόμαστε όλα αυτά τα χρόνια στους Ικαριώτες, οι οποίοι χρόνια τώρα ανανεώνουν - για αυτές τις θέσεις και την καθημερινή μας δράση - την εμπιστοσύνη τους στις δημοτικές παρατάξεις που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ, και αυτές τις θέσεις καλούμε όλους τους φορείς και τις τοπικές οργανώσεις όλων των κομμάτων να στηρίξουν».


                                                                                                                                                                                                                           (Ριζοσπάστης 02/09/08)

Το ΚΚΕ καταψήφισε στην Ολομέλεια τη σχετική Εκθεση, την οποία υπερψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ

Πιστή στο στρατηγικό στόχο της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών και της παράδοσής τους στο μεγάλο κεφάλαιο, η ΕΕ προσπαθεί να την προωθήσει με έμμεσο τρόπο, ξεκινώντας από την ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων λιμενικών υπηρεσιών και την κατάργηση ή το δραστικό περιορισμό των κρατικών επιδοτήσεων στα λιμάνια. Τα παραπάνω τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση σχετικά με την «ευρωπαϊκή πολιτική για τα λιμάνια», στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες.

Τη σχετική Εκθεση υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλης. Η πολιτική της ΝΔ είναι βέβαια γνωστή και διακηρυγμένη, η στάση όμως του ΠΑΣΟΚ και ιδίως του ΣΥΝ/ΣYPIZA αποκαλύπτει την πολιτική υποκρισία και τη διπροσωπία των δυνάμεων του «ευρωμονόδρομου», που στην Ελλάδα τάσσονται στα λόγια κατά της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών, ενώ στις Βρυξέλλες ψηφίζουν πρόθυμα υπέρ της.

Αιτιολογώντας την αρνητική ψήφο του ΚΚΕ στη σχετική έκθεση ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ότι «τα λιμάνια αποτελούν τομείς στρατηγικής σημασίας για την οικονομία των κρατών μελών και συνδέονται άμεσα με την αμυντική τους ικανότητα και την κυριαρχία τους. Γι' αυτό και τα σχέδια για την απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών και την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στα λιμάνια, αλλά το σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι συνολικά δεν αρκεί να επαγρυπνούν και να οργανώνουν την πάλη τους μόνο ενάντια στα σχέδια ιδιωτικοποίησης, αλλά για λιμάνια λαϊκή περιουσία στα πλαίσια αυτοδύναμης λαϊκής οικονομίας στα χέρια της λαϊκής εξουσίας».


                                                                                                                                                                                                                               (Ριζοσπάστης 05/09/08)


ΥΣ: για να μην μας πίανει για μ@@κες ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Λέγεται πως οι φίλοι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται. Και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να το επιβεβαιώσει. Και δεν εννοούμε τις δύσκολες στιγμές που περνά ο λαός, γι' αυτόν πάντα δύσκολες ήταν. Αναφερόμαστε στις δυσκολίες αναπαραγωγής που αντιμετωπίζει το μεγάλο κεφάλαιο. Στα κρισιακά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν στην οικονομία των ΗΠΑ και ορισμένων χωρών - μελών της ΕΕ, τα οποία και αποκάλυψαν τη σήψη και τον παρασιτισμό της καπιταλιστικής οικονομίας. Δυσκολίες που σέρνουν μαζί τους και τον κίνδυνο της αφύπνισης λαϊκών συνειδήσεων, τον κίνδυνο της αξιοποίησης της δυνατότητας που δίνεται τώρα, που ο αντίπαλος είναι λαβωμένος, να πολεμηθεί με καλύτερους για τους λαούς όρους. Τον κίνδυνο να μη συναινέσουν σε ακόμα περισσότερες θυσίες.

Τι έκανε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Εκανε αυτό που αρμόζει σε μια δύναμη οπορτουνιστική, σοσιαλδημοκρατικών αναφορών και στοχεύσεων. Προσφέρθηκε να συνδράμει τις επιχειρήσεις διάσωσης του συστήματος. Βομβαρδίζοντας το λαό με απόψεις επιζήμιες για τα συμφέροντά του.

Κατά το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η κρίση δεν είναι εγγενές στοιχείο του καπιταλισμού, αναπόφευκτη όσο αυτός θα υπάρχει. Πηγάζει από το γεγονός ότι οι ηγέτες των καπιταλιστικών χωρών έδειξαν μια ανεξήγητη εμμονή στο νεοφιλελευθερισμό. Λόγω αυτής της εμμονής οδήγησαν τον καπιταλισμό σε... κρίση και γι' αυτό τους κατακεραυνώνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτοντας έτσι την απόλυτη ταύτισή του με το σύστημα. Ο στόχος για τη σωτηρία του καπιταλισμού, για την αποενοχοποίησή του και τον εξωραϊσμό του στα μάτια του λαού, του αφαιρεί τη μάσκα και αφήνει εκτεθειμένο το πραγματικό του πρόσωπο. Χρειάζεται βέβαια να σημειώσουμε και τούτο: Καμία εμμονή και πολύ περισσότερο ανεξήγητη στο νεοφιλελευθερισμό δεν επέδειξαν οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών. Απλά αυτή ήταν στη δοσμένη χρονική στιγμή η ενδεδειγμένη για τα συμφέροντα του κεφαλαίου μορφή διαχείρισης.

Είπε ο Αλ. Αλαβάνος μιλώντας στη συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα την οικονομική κρίση: «Οι ηγέτες των ΗΠΑ και άλλων μεγάλων καπιταλιστικών χωρών οδηγούν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη διεθνή οικονομία σε κρίση». Εγκάλεσε δηλαδή τους «ηγέτες» γιατί δε φρόντισαν για την καλή λειτουργία ενός από τα εργαλεία του κεφαλαίου, του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Εκτός από τους «ανίκανους» ηγέτες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τα έβαλε και με ορισμένους «ανεύθυνους και θρασείς μεγιστάνες και τυχοδιώκτες», υποδεικνύοντάς τους σαν ενόχους για την κρίση. Οι τυχοδιώκτες της πολιτικής να «κοκορομαχούν» με τους τυχοδιώκτες της οικονομίας, για να μείνει αλώβητος ο ίδιος ο καπιταλισμός.

Τι άλλο βέβαια να πει ο επικεφαλής μιας δύναμης η οποία στα σοβαρά ισχυρίζεται ότι ο καπιταλισμός μπορεί να εξανθρωπιστεί και αυτοπροβάλλεται σαν η καταλληλότερη να τον διαχειριστεί στην... εξανθρωπισμένη εκδοχή του. Δε θέλει και δεν μπορεί να ομολογήσει ότι ο καπιταλισμός ήταν, είναι και θα είναι το συνώνυμο της απανθρωπιάς, της εκμετάλλευσης, καθετί του αντιλαϊκού, γιατί τότε θα ακύρωνε τον ίδιο του τον εαυτό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και η στοχοποίηση των «ανίκανων» ηγετών και των «τυχοδιωκτών» μεγιστάνων, που οδηγεί ευθέως στο συμπέρασμα ότι αν αυτοί μας αδειάσουν τη γωνιά μπορεί ο καπιταλισμός να τεθεί στην υπηρεσία του ανθρώπου! Εκεί καταλήγει η δηλητηριώδης για τις λαϊκές συνειδήσεις θέση τους απέναντι στις εξελίξεις. Είναι το σημείο όπου η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Στην είσοδό της οι οπορτουνιστές ξέχασαν να αφήσουν «κάθε ποταπότητα», όπως συμβούλευε ο Κ. Μαρξ, με τον οποίο έχουν τόση σχέση όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

Αυτούσια τα παραπάνω συνέχιζαν να τα επαναλαμβάνουν ο Αλ. Αλαβάνος, αλλά και ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας σχεδόν σε καθημερινή βάση όλη την προηγούμενη βδομάδα. Μιλώντας ο Αλ. Αλαβάνος στη Βουλή για την «Ολυμπιακή» την Πέμπτη ανακήρυξε πανηγυρικά αθώο τον καπιταλισμό, καταδικάζοντας τον «ταλιμπάν του καπιταλισμού, κ. Μπους». Αθώα και η ΕΕ γενικώς και ειδικώς για την «Ολυμπιακή». Ενοχοι «διάφοροι επίτροποι οι οποίοι μας υπαγορεύουν τι θα κάνουμε»! Ο Μπους και οι επίτροποι... Δε διστάζουν, ως υποστυλώματα του συστήματος, να λένε οτιδήποτε πιστεύουν πως μπορεί να εμποδίσει το λαό από το να καταλάβει από πού πηγάζουν τα προβλήματά του, από το να οργανώσει την πάλη του ενάντια στους εκμεταλλευτές του. Γι' αυτό είναι οι πιο επικίνδυνοι υπονομευτές των αγώνων του για τα πραγματικά του συμφέροντα.

Σ' αυτό το λαό, που βαρυγκωμά, που αναζητά διέξοδο, που τώρα είναι η ώρα να ανασυνταχθεί, να αντεπιτεθεί, ο Αλ. Αλαβάνος απευθύνθηκε για να τον καλέσει να στηρίξει τις καπιταλιστικές κρατικοποιήσεις. Μετά τη συνάντησή του με τον Γ. Αλογοσκούφη την Πέμπτη δήλωσε: «Τα πάντα στην παγκόσμια οικονομία αλλάζουν, οι βασικές αρχές και αντιλήψεις, και οι δικές μας πολιτικές στις οποίες είχαν εδραιωθεί, αλλά και οι πολιτικές όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, σήμερα έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό»! Αλλαγές υπέρ ποιου; Επήλθε μήπως καμιά αλλαγή σε όφελος των λαών; Τους οποίους εμμέσως πλην σαφώς ο Αλ. Αλαβάνος τους καλεί να κάτσουν ήσυχα, γιατί, αφού «όλα αλλάζουν», όπως ισχυρίζεται, από μόνα τους, είναι ανώφελη η λαϊκή παρέμβαση και πάλη.

Ακόμα, όπως είπε, «παίρνοντας τα μηνύματα των καιρών, πρέπει να δούμε με μια νέα φιλοσοφία και αντίληψη το θέμα κρατικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις (...) χρειάζεται μια βαριά παρουσία του δημόσιου τομέα μέσα στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα όπου θα μπορεί να παίζει το ρόλο και σταθερότητας». Ποιας όμως σταθερότητας; Του καπιταλισμού. Και ποιος ωφελείται απ' αυτή τη σταθερότητα; Οι καπιταλιστές. Αντί να καλέσει την εργατική τάξη και το κίνημά της, το λαό, να οξύνει όσο γίνεται την κρίση διεκδικώντας όλες τις ανάγκες της, έτσι που να δυσκολέψει το σύστημα, να το τσακίσει, προβάλλει τη σταθερότητά του ως διέξοδο, για να συνεχίζεται η εκμετάλλευση.

Την άποψη αυτή υπερασπίστηκε και ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας την Παρασκευή στο Κορωπί. Εκεί είπε: «Ζούμε το τέλος μιας εποχής. Επιχειρήσεις πέφτουν από τη μια μέρα στην άλλη, παρασύροντας ολόκληρο το σύστημα. Και τώρα, όλοι αυτοί που κήρυξαν στον πλανήτη το τέλος των κρατικών παρεμβάσεων, την παντοδυναμία της ελεύθερης αγοράς, όλοι αυτοί οι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, αξιώνουν από τα κράτη να καλύψουν τις ζημιές τους με δημόσιο χρήμα».

Αυτό που η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει σαν παράδοξο είναι εφηρμοσμένη μέθοδος από δεκαετίες. Οταν τα συμφέροντα του κεφαλαίου απαιτούσαν κρατικοποιήσεις, αυτό γινόταν. Οταν απαίτησαν ιδιωτικοποιήσεις, αυτό έγινε. Αν τώρα απαιτήσουν ξανά το ένα ή το άλλο, αυτό θα γίνει. Κρατική παρέμβαση ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει. Το κράτος ως συλλογικός εκφραστής της άρχουσας τάξης, παρεμβαίνει πάντα όταν πρέπει και χρειάζεται προς όφελός της. Ας μην παριστάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι ανακάλυψε την πυρίτιδα. Ας μην παριστάνει ο Αλ. Τσίπρας τον οργισμένο νέο, αναρωτώμενος «όταν η ευρωπαϊκή νομοθεσία καταπατάται για τις μεγάλες τράπεζες, για τις πυραμίδες, για όλους αυτούς τους τζογαδόρους που κυριάρχησαν στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ζωή, δεν τρέχει τίποτα;». Η νομοθεσία από και για το μεγάλο κεφάλαιο προσαρμόζεται πάντα στα μέτρα του.

«Εφτασε όμως η ώρα να πέσουν οι μάσκες» είπε ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Δεν ξέρουμε αν κοιταζόταν σε καθρέφτη. Αλλά πράγματι για τους οπορτουνιστές οι μάσκες πέφτουν. Πέφτουν όταν ισχυρίζεται ο Αλ. Τσίπρας «έφτασε η ώρα να βουλιάξει στα αδιέξοδά του αυτό το παράλογο σύστημα που ήθελε η αγορά και το κέρδος να ελέγχει τα πάντα, να είναι πάνω από τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους». Γιατί δεν είναι παράλογος ο καπιταλισμός. Τετράγωνη λογική διαθέτει. Ούτε υπάρχει άλλο σύστημα που να τοποθετεί στο ίδιο σκαλί τα κέρδη και τις λαϊκές ανάγκες.

Κοροϊδεύει όταν ισχυρίζεται «δεν πρόκειται να αφήσουμε το καινούριο σκηνικό να αναδιαταχθεί ξανά μόνο με όρους αγοράς, χωρίς την Αριστερά, χωρίς την κοινωνία». Καμία αναδιάταξη που θα φέρει το λαό και το κεφάλαιο στη θέση των ισότιμων συνομιλητών που από κοινού θα συναποφασίζουν την πορεία των πραγμάτων δεν πρόκειται να συμβεί.

Αν για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «το μεγάλο πρόβλημα είναι η ίδια η κυβέρνηση. Το μεγάλο πρόβλημα είναι τα δύο κόμματα και η κοινή τους πολιτική. Από αυτά πρέπει να απαλλαγεί ο τόπος» και η λύση είναι η «αναδιάταξη του σκηνικού» όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας. Για το λαό δεν είναι αυτό το πρόβλημα και δεν είναι αυτή η λύση. Το πρόβλημα είναι η πλουτοκρατία, κατ' επέκταση οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, η εξουσία τους. Η λύση είναι η πάλη ως την ανατροπή αυτής της εξουσίας. Ως τη συντριβή του στρατοπέδου της, όπου έχει εγκατασταθεί και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Με ισχυρό ΚΚΕ, η πάλη μπορεί να οδηγήσει στη λαϊκή εξουσία με λαϊκή οικονομία. Αντί της άναρχης καπιταλιστικής παραγωγής, η παραγωγή με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό-κοινωνικό έλεγχο, προσανατολισμένη στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Τότε και μόνο ο λαός θα απαλλαγεί από τα προβλήματά του, που διογκώνονται και σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης και σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης.

                                                                                                                                                                                                                                       Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
                                                                                                                                                                                                                           (Ριζοσπάστης 06/10/08)

[/u]


Το το 1992, στη Βουλή, ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού, ο κ. Λεωνίδας Κύρκος, υπερψήφιζε τη συνθήκη του Μάαστριχτ, επιτιθέμενος στο ΚΚΕ με τα παρακάτω λόγια


«Επειδή όμως ακούστηκε και από την παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος, που είναι αμετακίνητα προσδεδεμένη στο χτες, μία πρόκληση προς τις ζωντανές δυνάμεις του Κοινοβουλίου και τις ζωντανές δυνάμεις της Αριστεράς, να τροποποιήσουν τη στάση τους και να συνταχθούν "κατά", θα ήθελα να πω ότι εγώ σαν αριστερός πολίτης θα ψηφίσω το Μάαστριχτ»,


Καταλάβατε Συνασπισμένα Οπορτούνια???

...καταλάβαμε να λέτε....!!!

Κάτσε ρε promitheas. Λευκό δεν είχε ψηφίσει τελικά ο Συνασπισμός;

Για να μάθεις τι έκανε ο ΣΥΝασπισμός το 92, και τον "ανθρώπινο Καπιταλισμό" που υποστηρίζει!!




Ακόμη μια φορά το Μάαστριχτ μπροστά μας.
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Κυριακάτικη Αυγή, 04/05/2008


Η θετική ψήφος διαπνέονταν από μια λογική: να προχωρήσει η συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προωθηθεί η οικονομική και νομισματική ολοκλήρωσή της με το ενιαίο νόμισμα, να διαμορφωθούν, πέραν του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης, κοινές πολιτικές με προτεραιότητα αυτές της απασχόλησης και της προστασίας του περιβάλλοντος και παράλληλα να ανοίξει ο δρόμος για την πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης στην κατεύθυνση της ομοσπονδιοποίησης.

Για τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, τότε, στο σταυροδρόμι των μεγάλων επιλογών,  το μείζον ήταν η θεσμική και πολιτική συγκρότηση της Ε.Ε. και η αποφυγή του τέλματος, το οποίο θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην απλή οικονομική και τελωνειακή ένωση. Ως δύναμη αριστερή και ευρωπαϊστική ήθελε να δώσει το δικό του σήμα και στην Ελλάδα και στα άλλα αριστερά ευρωπαϊκά κόμματα.

Την ίδια τη στιγμή που υπερψηφίζαμε, κριτικά, όμως, θέταμε και το ζήτημα της διαδικασίας αναθεώρησης:


«Ο δρόμος για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να στηριχθεί στη μονόπλευρη φιλοσοφία της νομισματικής και δημοσιονομικής σταθεροποίησης που εμπεριέχεται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ο ΣΥΝ τάσσεται υπέρ της άμεσης και ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ώστε η πορεία προς την Ευρωπαϊκή

Ένωση να αποκτήσει αναπτυξιακό, κοινωνικό και δημοκρατικό, οικολογικό δυναμισμό και να επαναδεσμευθούν στην υπόθεση της οικοδόμησης της Ενωμένης Ευρώπης μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που αποστασιοποιούνται και γίνονται ευάλωτα σε εθνικιστικές και άλλες δημαγωγίες.».

«Για τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, το κρίσιμο και το πιό ουσιαστικό δεν είναι πώς η χώρα μας θα προσεγγίσει απλώς τους ονομαστικούς στόχους που αναφέρονται στη μείωση του πληθωρισμού, των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Οι στόχοι αυτοί υπήρχαν και θα υπάρχουν και ανεξάρτητα από το Μάαστριχτ. Το κρίσιμο και ουσιαστικό πρόβλημα ήταν και είναι η ανόρθωση και ο εκσυγχρονισμός της χώρας, η

εξασφάλιση της ικανότητάς της να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής μας, η πραγματική σύγκλισή της με τα πιό θετικά και πιό προωθημένα επιτεύγματα των ευρωπαϊκών λαών.» ( Οι διατυπώσεις σε εισαγωγικά από την Πολιτική Απόφαση του 2ου Τακτικού Συνεδρίου 1996).

Η τοποθέτησή μας αυτή πέρασε από χίλια κύματα. Ήταν και είναι η μόνιμη επωδός στις κατηγορίες που εκτοξεύονται ενάντια στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ από το ΚΚΕ, ήταν στοιχείο της αντιπαράθεσής μας και με κάποια πολιτικά σχήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς με την πλειοψηφία των οποίων βρισκόμαστε σήμερα μαζί στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πλειοψηφία που διαμορφώθηκε στο 4ο και κυρίως στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ διαπνέεται από ένα πνεύμα και μια πολιτική αντίληψη ρητής αναθεώρησης της τότε θέσης του κόμματος, που μέχρι τώρα δεν είχε διατυπωθεί με κατηγορηματικό τρόπο, από όσο έχει υποπέσει στην αντίληψή μου, παρά μόνο με προσωπικές τοποθετήσεις κεντρικών στελεχών του κόμματος.

Σε κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ όμως, και ιδιαιτέρως στη Διακήρυξη του 2007 υπάρχουν σαφείς διατυπώσεις για την άρνηση του όλου οικοδομήματος της αριστερής ευρωπαϊστικής μας κατεύθυνσης, όπως προέκυψε από το 1992 και εντεύθεν.

Η πίεση βεβαίως θα συνεχίσει να υπάρχει και θα ενδυναμώνεται. Στόχος η επίσημη διατύπωση μιας θέσης που περίπου θα λέει: «ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θεωρεί λαθεμένη την τότε κριτική υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ» ή κάπως έτσι…

Ταυτόχρονα παρατηρούμε πως πριν περίπου 2 μήνες η Γ.Γ. του ΚΚΕ κ. Αλ. Παπαρήγα, έθεσε το πλαίσιο συνεργασίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις περίπου ως εξής: "όποιο κόμμα θέλει να συνεργαστεί με το ΚΚΕ δεν έχει παρά να αποκηρύξει δημοσίως την ιμπεριαλιστική πολιτική της ΕΕ και ως πρώτο βήμα θα μπορούσε αυτό το κόμμα να αποδοκιμάσει την Συνθήκη του Μάαστριχ του 1992".

Η προσπάθεια του Αλέκου Αλαβάνου, Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, να εκφράσει συγκεκριμένα το συλλογικό πλειοψηφικό ρεύμα στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, και τον εαυτό του, μέσα στο πλαίσιο του σαφέστατα ευρωσκεπτικιστικού ΣΥΡΙΖΑ- κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για την καταψήφιση στη Βουλή της Συνθήκης της Λισαβόνας(22/04/08)- απέδωσε το:

«ο ΣΥΝ είναι κατά των συμφώνων σταθερότητας, που είναι ο πυρήνας της συμφωνίας του Μάαστριχτ, είναι όλη η Συμφωνία του Μάαστριχτ». Αυτό αποτελεί την πιο «προωθημένη» επίσημη, δηλαδή δια στόματος Προέδρου αποτίμηση 16 χρόνια μετά…

Θεωρώ ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι ατελέσφορη. Μια αισχυντηλή άρνηση της τότε θέσης μας κινδυνεύει να μας οδηγήσει σε λάθη ουσίας. Η συνθήκη του Μάαστριχτ δεν είναι μόνο σύμφωνο σταθερότητας. Είναι και ενιαίο νόμισμα, είναι και θεσμική συγκρότηση της Ε.Ε., είναι η πρώτη θεσμοθέτηση των κοινωνικών δικαιωμάτων είναι και ουσιαστικές αρμοδιότητες, για πρώτη φορά, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλπ. κλπ…

Έχω τη σταθερή πεποίθηση ότι είναι  πολιτικά αναγκαία μια υπερήφανη στάση για την ιστορική διαδρομή και τους προβληματισμούς που ανέπτυξε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ σε κάθε ιστορική περίοδο λαμβάνοντας υπόψη τη διακύβευση κάθε στιγμής. Πρέπει να επιμένουμε στη θέση μας για μια «Ευρώπη των εργαζομένων, νέο ταξικό πεδίο πάλης στην ήπειρό μας, που σημαίνει συνεχής αγώνας για τη θεσμική και λειτουργική συγκρότηση και ολοκλήρωση της Ε.Ε. ώστε να διασφαλίζονται και να προωθούνται πολιτικές και μέτρα σε όφελος των πολιτών της- ιδίως των εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων καθώς και των μεταναστών σε αυτήν-, της ειρήνης και της περιβαλλοντικής προστασίας και ισορροπίας στον πλανήτη».


http://www.ananeotiki.gr/el/readText.asp?textID=2554&catID=0 (http://www.ananeotiki.gr/el/readText.asp?textID=2554&catID=0)

Μπα! Θα ορκιζόμουνα ότι ψήφισε λευκό... :???:

Καλά τις @@ριές που λένε ορισμένοι του ΣΥΝ τις ξέρω... αλλά δεν περνάει αυτή η γραμμή τώρα με το ΣύΡιζΑ.

Ε!, ΣΣΠ και λοιποι! , αν θέλετε ταξικούς αγώνες και λαικές εξουσίες ελάτε χέρι -χερι με το ΚΚΕ να κάνουμε Λαικό Μέτωπο για να βγεί στο προσκήνιο ο Λαός και να πάρουν τον πούλο τα Μονοπώλια και οι λακέδες τους!!

...γιατι πάτε με τους αποδεδειγμένα Ρεφορμιστές και διαχειριστές του Καπιταλισμού?????????

ρε προμηθέα, χέρι χέρι μόνο με τον Καρατζαφέρη παει.

Λίγο κράτει σε αυτές τις εκφράσεις, μην αρχίσουν να μηνύουν το φόρουμ για copyrights :D

Πωω ρε φίλε πολύ πορωμένος είσαι.... Χαλάρωσε λίγο αγορίνα μου..... ^seestars^

τι με ξύνει τι με ξύνει

ah, the bullshit density o meter

we got a season high lads

Για ΤΡΙΤΗ φορά σου λέω ρε καθυστερημένε ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΣΣΠ! Δεν έχω καμία σχέση με τη ΣΣΠ, πώς το λένε ελληνικά; Δεν ξέρεις να διαβάζεις;

Τις εργασιακές σχέσεις, που απειλούνται από την κρίση, θυμήθηκε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας για αύριο συζήτηση προ ημερήσιας διάταξης στη Βουλή γι' αυτό το θέμα. Αραγε, ποιες εργασιακές σχέσεις επιδιώκει να υπερασπιστεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Αυτές που χρόνια τώρα έχουν βάλει στο στόχαστρο οι εργοδότες, ακόμα και την περίοδο της υπερκερδοφορίας τους, με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να βάζει ανοιχτά πλάτη σε κάθε εργοδοτική προσπάθεια για την ανατροπή τους; Και πώς αντιλαμβάνεται την υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που στα λόγια υπερθεματίζει για τα εργασιακά συμφέροντα, αλλά στην πράξη στηρίζει τη συνδικαλιστική πλειοψηφία και προωθεί βαθύτατες ανατροπές σε δήμους όπου διοικεί ή συνδιοικεί με το ΠΑΣΟΚ; Το ενδιαφέρον του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τις εργασιακές σχέσεις από τη σκοπιά της στρατηγικής είναι υποκριτικό. Και αυτό είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς ανατρέχοντας σε βασικές στρατηγικές επιλογές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που σχετίζονται με τις εργασιακές ανατροπές σε ευρωενωσιακό και εθνικό επίπεδο.

Ορισμένα παραδείγματα:

1. Στις 11/7/2007 ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο έκθεση σχετικά με την «Πράσινη Βίβλο». Πρόκειται για το νέο μανιφέστο του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, με το οποίο προωθείται η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η αντικατάστασή τους από την ατομική σύμβαση εργασίας, ο δραστικός περιορισμός των σχέσεων εργασίας αορίστου χρόνου και η αντικατάστασή τους από κάθε μορφής μερική και ελαστική απασχόληση, η κατάργηση των αποζημιώσεων απόλυσης και των ορίων και προϋποθέσεων για τις ομαδικές απολύσεις, καθώς και η γενίκευση της «ενοικίασης» εργαζομένων από τα δουλεμπορικά γραφεία και η απαλλαγή των εργοδοτών από κάθε υποχρέωση απέναντί τους. Και μόνο η περιγραφή του περιεχομένου της καθιστά αυτονόητη την καταψήφισή της από κάθε κόμμα που θέλει να λέει πως υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη ψηφοφορία ψήφισε αποχή, νομιμοποιώντας επί της ουσίας τις εργοδοτικές αξιώσεις.

2. Στην πρόταση που κατέθεσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, συμπεριέλαβε καραμπινάτους αντεργατικούς όρους που βάζουν μπουρλότο στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, στο θεσμικό κομμάτι της Σύμβασης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητούσε η διευθέτηση του χρόνου εργασίας να υπαχθεί πλήρως στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συλλογικές συμβάσεις, να καθιερωθεί πλαφόν 10% στη μερική απασχόληση ανά επιχείρηση και να δικαιολογούνται πλήρως οι ομαδικές απολύσεις, με τον επιπλέον όρο ο εργοδότης να έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον ένα βραχύχρονο πρόγραμμα κατάρτισης ή ανακύκλωσης της ανεργίας για τους απολυμένους. Είναι φανερό ότι με αυτές τις προτάσεις η ΓΣΕΕ επιχειρεί να νομιμοποιήσει τον πιο σκληρό πυρήνα των εργοδοτικών αξιώσεων που σχετίζονται με τις εργασιακές σχέσεις και θεμελιώδεις πλευρές τους, όπως είναι η οργάνωση του χρόνου εργασίας, η διευθέτηση, κτλ. Κατά συνέπεια, κάθε δύναμη που ισχυρίζεται για τον εαυτό της ότι υπερασπίζεται τα εργατικά συμφέροντα θα έπρεπε τουλάχιστον να απορρίψει μέχρι κεραίας τις προτάσεις της πλειοψηφίας. Η παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ αρκέστηκε στην παρακάτω διατύπωση: «(...) Στα υπόλοιπα θεσμικά μπορούμε να δούμε θετικά αρκετές από τις προτάσεις που έχουν διατυπωθεί από τη νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ. Εμφαση χρειάζεται στη δημιουργία ενός πλαισίου κανόνων για σταθερή απασχόληση και εργασιακές σχέσεις με χτύπημα των ελαστικοτήτων».

3. Ο θεσμός των συμβασιούχων αποτελεί μια από τις πλέον κατάπτυστες επινοήσεις του κεφαλαίου και των κομμάτων του προκειμένου να εξασφαλίζουν φθηνή - από κάθε άποψη - εργατική δύναμη. Αφού κατάφεραν να περάσουν τη γενίκευση του θεσμού μέσα και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τη βοήθεια και των εκπροσώπων του ΣΥΝ, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου κατέληξαν στις 28 του Ιούνη 1999 σε μια οδηγία - πρόκληση (70/1999) που από τη μια θα διασφαλίζει τα κεκτημένα τους σε σχέση με το θεσμό των συμβασιούχων και από την άλλη θα σκορπίζει αυταπάτες στους εκατοντάδες χιλιάδες εργασιακά και πολιτικά ομήρους. Στη βάση αυτής της οδηγίας, με αντίστοιχα Προεδρικά Διατάγματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έπαιξαν άθλια προεκλογικά παιχνίδια σε βάρος χιλιάδων εργαζομένων, την ίδια ώρα που η Κομισιόν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο διαβεβαίωνε: «Η οδηγία 1999/70/ΕΚ (...) υποχρεώνει τα κράτη - μέλη να λαμβάνουν διάφορα μέτρα προκειμένου να αποφεύγεται η κατάχρηση που προκαλείται από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Εντούτοις, δεν υπάρχει, βάσει της οδηγίας, συγκεκριμένη υποχρέωση των κρατών - μελών για τον καθορισμό κανόνων για τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Η έγκριση ή μη παρόμοιων κανόνων αποτελεί συνεπώς θέμα το οποίο πρέπει να ρυθμιστεί σε εθνικό επίπεδο» (απάντηση σε σχετική Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γ. Τούσσα, 9 του Ιούνη 2005). Παρά το καταφανέστατο του πράγματος, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της οδηγίας, γεμίζοντας αυταπάτες τους εργαζόμενους για τον πραγματικό ρόλο της ΕΕ και συμβάλλοντας ώστε χιλιάδες εργατικές συνειδήσεις να ελπίζουν στον «από ΕΕ θεό» για τη σωτηρία τους από το μαρτύριο της μερικής δουλειάς - μερικής ζωής.

4. Η γνωστή οδηγία Μπολκεστάιν τινάζει στον αέρα κάθε εργατική κατάκτηση σε σχέση με τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις. Γι' αυτό και το ευρωενωσιακό κεφάλαιο επέμεινε και επιμένει στην εφαρμογή της, επιδιώκοντας να διατηρήσει τα στρατηγικά χαρακτηριστικά της παρά τις όποιες φραστικές διαφοροποιήσεις και τους ελιγμούς που κάνει για να χρυσώσει το χάπι και να περάσει την οδηγία. Στις 15/11/2006 η οδηγία μπήκε για ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την οδηγία. Φρόντισε ωστόσο να απαλύνει την επιθετικότητα της μεγαλοεργοδοσίας στα μάτια των εργαζομένων, χαρακτηρίζοντας την - τροποποιημένη σε επουσιώδη σημεία - οδηγία σαν «Μπολκεστάιν λάιτ», καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι κάτι άλλαξε προς το καλύτερο και ότι το Ευρωκοινοβούλιο επέβαλε φιλεργατικές αλλαγές στο κείμενο της Κομισιόν. Ακόμα, ο ΣΥΝ στηρίζει συνδικαλιστικά τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), η οποία μάζεψε άρον άρον τις πανευρωπαϊκές εργατικές αντιδράσεις και δέχτηκε ότι το «τροποποιημένο» κείμενο «ενσωματώνει το 90% των προτάσεών της».

5. Η οργάνωση του χρόνου εργασίας αποτελεί επίσης ένα από τα βασικά σημεία αντιπαράθεσης στο πεδίο της ταξικής πάλης. Είναι γνωστή η προσπάθεια του ευρωενωσιακού κεφαλαίου να περάσει με κάθε τρόπο την 65ωρη και πλέον εργάσιμη βδομάδα, να σπάσει το χρόνο εργασίας σε ενεργό και ανενεργό, να μεγαλώσει την περίοδο αναφοράς στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Αυτό επιδιώκεται κυρίως με την προωθούμενη οδηγία για την οργάνωση του χρόνου εργασίας που θα τροποποιεί την προηγούμενη 2003/88/ΕΚ της ΕΕ. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στα λόγια τάσσεται ενάντια στην οδηγία και τις ανατροπές που αυτή θα επιφέρει στην εργασία, στην κοινωνική, οικογενειακή ζωή του κάθε εργαζομένου. Στην πράξη όμως τι κάνει;   Την απάντηση δίνει η θετική ψήφος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην έκθεση Σέρκας, στις 5 του Νοέμβρη, στην αρμόδια Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μια έκθεση που περιέχει αυτούσιο τον πυρήνα της προωθούμενης αντεργατικής οδηγίας και επιχειρεί με ψευτοτροπολογίες να την εξωραΐσει. Αυτή την έκθεση ψήφισε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑ.Ο.Σ., ρίχνοντας για μια ακόμη φορά στο κανναβάτσο τους εργαζόμενους.

6. Και επειδή τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος, θα αρκεστούμε σε μερικές μόνο ακόμα πρόσφατες περιπτώσεις, που δείχνουν τη συμβολή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για την οποία αύριο θα ξιφουλκήσει δήθεν στη Βουλή. Να σημειωθεί ότι με την κρίση εν εξελίξει, οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε επιχειρησιακό κυρίως επίπεδο αναδεικνύονται σε υπέρμαχους των εργασιακών ανατροπών, σέρνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στο χορό των εργοδοτικών εκβιασμών (βλέπε επιχείρηση «Καλλιμάνης»). Εχουμε και λέμε:

    * Η παράταξη του ΣΥΝ στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης ψήφισε υπέρ της «πρόσληψης» 200 συμβασιούχων στην υπηρεσία Πρασίνου, νομιμοποιώντας τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, ενάντια στις οποίες αύριο θα δημαγωγεί στη Βουλή.


    * Στα Ανω Λιόσια, με την ψήφο της παράταξης του ΣΥΝ, η δημοτική αρχή προχώρησε στην άρση της κυριακάτικης αργίας των καταστημάτων, που σημαίνει νέες ανατροπές για εμποροϋπαλλήλους και μικροεπαγγελματίες.


    * Στην «Παπαστράτος» άμεσα χάνουν τη δουλειά 135 εργαζόμενοι. Η Επιθεώρηση Εργασίας δηλώνει ότι όσα συμβαίνουν στην εταιρεία «είναι συμφωνία σωματείου και εταιρείας»! Πρόεδρος του σωματείου είναι στέλεχος του ΣΥΝ.

Εν κατακλείδι: Αυτές τις μέρες, ο Λαναράς ανακοίνωσε ότι μόλις τσεπώσει τα 35 εκατ. ευρώ της επιδότησης με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, θα προχωρήσει σε 400 απολύσεις. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ήταν από τους υπέρμαχους της επαναχρηματοδότησης του μεγαλοεπιχειρηματία. Θα ήταν τουλάχιστον αφελές να πιστέψει κανείς ότι όταν εν χορώ έλεγαν στους εργαζόμενους να γίνουν το όχημα για να πάρει ο Λαναράς το ζεστό χρήμα, όλοι οι παραπάνω δεν ήξεραν πως αυτό θα σημάνει νέες απολύσεις. Είναι κι αυτό μια απόδειξη για το πώς αντιλαμβάνεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την υπεράσπιση των εργασιακών συμφερόντων...

                                                                                                                                                                                                                                       Περ. Κ.

ΣΥΡΙΖΑ = Ρυπαρά Έθνη

Γενη θελεις να πεις  ;D

Πότε θα καταλάβετε επιτέλους ότι "ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ" δεν υπάρχει;

Όταν λες ότι κάτι το κάνει ο "ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ" χωρίς να διευκρινίζεις αν το κάνει ο ΣΥΝ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, παραπληροφορείς.

Παρτε, παρακάτω, την ανακοίνωση που έβγαλε ο Συριζα, ως "απάντηση" σε αυτά που είπε η Αλ.Παπαρήγα μετα την έξοδο απο το Προεδρικό Μέγαρο.
Ενα 5χρονο να βάλεις να ακούσει την δήλωση της Αλέκας, θα καταλάβει οτι αυτά που λέει και υποστηριζει η ανακοινωση του Συριζα, είναι οχι απλα εκτος πραγματικότητας αλλα και συνειδητή διαστρεβλωση, συνειδητή ΛΑΣΠΗ!!!
Ειναι σίγουρο ότι θα σας θυμίσει κάτι "επαναστάτες", κατί μπομπολάρους στα αμφιθέατρα που ωρύονται ότι η ΠΚΣ συνεργάζεται με την ΔΑΠ.
Φοβερό ε???
Ολοι μια οικογένεια είμαστε τελικά!!

ΣΑΝ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Με οδυνηρή έκπληξη ακούσαμε τις θλιβερές σημερινές δηλώσεις της γ.γ. του ΚΚΕ κ. Αλέκας Παπαρήγα κατά την έξοδό της από το Μέγαρο Μαξίμου. Η κ. Παπαρήγα και το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του ΚΚΕ, ο Ριζοσπάστης, επαναλαμβάνουν όσα ακούγονται, τις τελευταίες μέρες από τις πλέον ακραίες φωνές του κυβερνητικού στρατοπέδου, της ακροδεξιάς και καθεστωτικών κύκλων. Αντί να στρέφουν τα πυρά της κριτικής τους στην κυβέρνηση, συμπαρατάσσονται μαζί της στη στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεργούν έτσι στην προβοκάτσια εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και δίνουν πολύτιμο άλλοθι στην κυβέρνηση και την πολιτική της, ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι ποτέ δεν υιοθετήσαμε τέτοιες πρακτικές και ότι όλες τις δυνάμεις μας τις εξαντλούμε για την ενίσχυση ενός μαζικού και ενωτικού κινήματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με το ΚΚΕ, πιστεύει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια έκρηξη της νεολαίας, η οποία έχει βαθιές κοινωνικές αιτίες. Τις αιτίες αυτές, δηλαδή, της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των κυβερνήσεων που οδηγεί στην περιθωριοποίηση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Είναι λογικό η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να προσπαθούν να κρύψουν τις αιτίες και τις ευθύνες τους πίσω από τις σπασμένες βιτρίνες και τις φωτιές. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμένει στην ανάδειξη της πολιτικής ευθύνης της κυβέρνησης της ΝΔ και του δικομματισμού. Το ΚΚΕ επέλεξε, όχι μόνο να συγκαλύψει αυτές τις ευθύνες, αλλά να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική του αυτή στάση αγγίζει πλέον τα όρια της προβοκάτσιας.

 

            9/12/2008                                                                  ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ευχαριστώ που την ανέβασες πρώτος. Με απάλλαξες από τον κόπο.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μιλώντας στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής το πρωί της Τετάρτης, 10/12, η Άννα Φιλίνη ανέφερε τα εξής:

Θα ήθελα να δηλώσω κι εγώ από αυτό το βήμα τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η δολοφονία του έφερε ένα μεγάλο κίνημα αγανάκτησης κατά της στυγνής δολοφονίας από όργανο της τάξης που απέδειξε ότι φέρθηκε ως όργανο εκτροπής. Ένα μεγάλο κίνημα με απαίτηση για παραδειγματική τιμωρία, αλλά και αλλαγή πορείας στον τόπο, απλώθηκε σε όλη τη χώρα. Μέσα σε αυτό, δυστυχώς, βρήκαν την ευκαιρία να δράσουν και άλλα στοιχεία και να υπάρξουν εκφράσεις ωμής βίας, τις οποίες καταδικάζουμε. Θεωρούμε, όμως, ότι μέσα σε αυτήν την κατάσταση η Κυβέρνηση δείχνει μια μεγάλη ανικανότητα. Ιδιαίτερα θεωρούμε απαράδεκτη την προσπάθειά της να χρησιμοποιήσει αυτά τα γεγονότα προκειμένου να αποτρέψει τη μεγάλη απεργία της ΓΣΕΕ κατά της οικονομικής κρίσης και κατά της αστυνομικής βίας. Ταυτόχρονα, θεωρώ απαράδεκτο ότι, μαζί με ορισμένα στελέχη της Κυβέρνησης, πολιτικές δυνάμεις (ΚΚΕ και ΛΑΟΣ) ταυτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκουλοφόρους και προσπαθούν να ρίξουν ευθύνες για την κατάσταση στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Δηλώσεις του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνου μετά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό

9/12/2008

Θέλω να πω ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια κοινωνική εξέγερση της νεολαίας. Αν η κυβέρνηση και άλλες πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ είχαν δώσει μεγαλύτερη προσοχή στις τοποθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια, πρώτα η νεολαία, πρώτα η νεολαία, πρώτα η νεολαία, ενδεχομένως να μην είχαμε φτάσει σ΄αυτό το σημείο.

Η νέα γενιά ζει ανάμεσα στους τοίχους της ανασφάλειας, της απόρριψης και του αποκλεισμού.

Εμείς χαιρετίζουμε τους μαθητές και τις μαθήτριες, όλους τους νέους και τις νέες που δεν κρύβουν το πρόσωπό τους. Είμαστε μαζί τους. Δεν θα γίνουμε εισαγγελείς. Δεν θα τους αφήσουμε μόνους.

 

Το δεύτερο. Ο χαμός της ζωής του 16χρονου Αλέξανδρου είχε αφετηρία την κατάσταση αυταρχισμού που επικρατεί στις δυνάμεις καταστολής. Η λύση στο πρόβλημα δεν μπορεί να γίνει με περισσότερο αυταρχισμό και με περισσότερη αστυνομία.

Εμείς θεωρούμε ότι η πολιτική της φωτιάς είναι μια πολιτική της Ν.Δ. Πέρυσι καίγονταν τα δάση και η κυβέρνηση δεν μπορούσε να τα αντιμετωπίσει. Σήμερα καίγονται οι πόλεις και η κυβέρνηση πάλι δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει.

Ο στόχος ο δικός μας είναι το σύστημα και η αδικία του απέναντι στη νεολαία. Δεν είναι στόχος μας  οι βιτρίνες, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια των πολιτών, τα κτίρια που είναι συλλογική δημόσια περιουσία.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην τυφλή βία.

Όμως, από την άλλη μεριά, πρέπει να το καταλάβομε ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο παίρνει έκταση. Πρέπει να καταλάβουμε ποιοι και ποιες πολιτικές οδηγούν σ΄ αυτά τα συναισθήματα οργής ή ακόμη και εκδίκησης απέναντι στη νεολαία και να τα άρουμε αυτά.

 

Τρίτον. Είμαστε μπροστά σ΄ ένα πολιτικό πρόβλημα το οποίο θέλει πολιτική λύση. Η διέξοδος για μας είναι να υπάρξει από την πολιτεία έμπρακτη συγνώμη. Κι αυτό σημαίνει τώρα αμέσως μια σειρά μέτρα που πρέπει να προωθηθούν από την κυβέρνηση. Σημαίνει θέσεις εργασίας για τους νέους κι όχι με το σταγονόμετρο του ΑΣΕΠ. Σημαίνει καλή παιδεία, με αρκετά κονδύλια και ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Σημαίνει δημόσιοι χώροι, όπου οι νέοι θα μπορούν να βρίσκονται, να διασκεδάζουν, να ερωτεύονται. Σημαίνει δημοκρατική τομή στην αστυνομία. Δεν χρειαζόμαστε ένοπλους στις γειτονιές οι οποίοι θα μπορούν να σηκώνουν το όπλο και να αφαιρούν τη ζωή των νέων παιδιών.

Και, τέλος, η εξέγερση αυτή της νεολαίας δείχνει ότι ο τόπος δεν μπορεί να μείνει εκεί που βρίσκεται, με τη σημερινή κυβέρνηση και με το σημερινό σύστημα. Χρειάζεται μία συντεταγμένη, ριζοσπαστική διέξοδος για τη χώρα.

Καλούμε τη νέα γενιά και το λαό να δώσουν μαζικά, αγωνιστικά, ειρηνικά τον αγώνα να φύγει αυτή η κυβέρνηση και να πάμε σε μια μεγάλη αλλαγή που θα μπορέσει να δώσει αξίες, εργασία, καλή παιδεία στη νέα γενιά.

 

-       Τι απαντάτε στην κα Παπαρήγα;…

Αισθάνομαι την ευθύνη της σημερινής παρουσίας μου εδώ. Το αντικείμενό της και ο στόχος μας ήταν οι πολιτικές της Ν.Δ. Αυτά που ακούστηκαν  δυστυχώς είναι απόψεις που ακούγονται από τα στελέχη της Ν.Δ. στην επίθεσή τους ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.

 

-       Αυτά που λέει η κα Παπαρήγα δηλ. ταυτίζονται μ΄ αυτά που λένε από τη Ν.Δ. Αυτό εννοείτε; …

Σας απάντησα.

 

-       Τι απαντάτε σ΄ αυτούς που βλέπουν τις περιουσίες τους να καίγονται σήμερα…

Τους απαντάμε ότι εμείς πιστεύουμε στην ειρηνική παρουσία και αγωνιστική δράση της νέας γενιάς και τους ζητάμε να σκεφτούν πάρα πολύ ποιες πολιτικές δυνάμεις ωφελούνται και ποιες προσπάθησαν να αξιοποιήσουν αυτά τα γεγονότα ενάντια σε ποιους…..

 

-       ... Για εκλογές μιλήσατε

Πιστεύουμε ότι η χώρα μας δεν μπορεί να μείνει με τη σημερινή κυβέρνηση και χρειάζεται μια συντεταγμένη  πορεία προς μια μεγάλη αλλαγή…

 

-       Με κίνδυνο παραγραφής ….αδικημάτων

Μίλησα για συντεταγμένη πορεία

 

-       Καταδικάζετε τις καταστροφές;…

Λέτε να χαιρετίζουμε τις καταστροφές; Θα μπορούσε να ήταν αυτό; Θα έλεγα ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δίνει μια πολιτική διέξοδο, είναι ένας χώρος συνάντησης και νέων παιδιών, φοιτητών, μαθητών, μαθητριών οι οποίοι, μ΄ αυτόν τον τρόπο, μετατρέπουν τον θυμό τους σε πολιτική διεκδικητική δράση.

 

-       … Και ποιοι επωφελούνται απ΄ αυτό το πράγμα….

Ξέρετε ποιος.. Ανοίξτε την τηλεόρασή σας και θα το δείτε…

 

-       Πώς πιστεύετε ότι θα εκτονωθεί όλη αυτή η κατάσταση;…

Νομίζω ότι, αν προσέξατε και τις δηλώσεις μας, ότι πρέπει να δείξει η πολιτεία ότι ακούει, ότι έχει τα αυτιά της ανοιχτά στη νεολαία. Και αναφέραμε μια σειρά μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να ανακοινωθούν, ξεκινώντας από την δημοκρατική αναδιοργάνωση της αστυνομίας αλλά και μέτρα που αφορούν στην παιδεία, στους δημόσιους χώρους, στις θέσεις εργασίας, και που θα μπορούσε η νεολαία να καταλάβει ότι αγωνίστηκε γι αυτά.

 

-       Αυτά είναι μέτρα που θα ληφθούν τις επόμενες ημέρες. Σήμερα όπως ακούτε περνάνε τα ελικόπτερα από πάνω μας, πέφτουν κροτίδες….. Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα τώρα;…

Όσο το δυνατόν γρηγορότερα η κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις ανταποκριθούν στα αιτήματα και στην αγωνία της νεολαίας, τόσο το καλύτερο.

Θα σας έλεγα ότι αν, εδώ και τρία χρόνια, κι εσείς οι ίδιοι προσέχατε την προτεραιότητα την οποία δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα της νέας γενιάς, θα ήμασταν καλύτερα.

Ευχαριστώ πολύ.»

 
9/12/2008                                                                        ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ






Ελπίζω η Παπαρήγα να μείνει ικανοποιημένη... ::)

Η χτεσινή «Αυγή», με τον τίτλο που βάζει στο «ζωνάρι» της πρώτης σελίδας και το αντίστοιχο θέμα που πραγματεύεται στη σελίδα 4, δείχνει ότι η δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει αυτή και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βαφτίζοντας κίνημα οργής τα τυφλά χτυπήματα που οργανώνονται από ομάδες κουκουλοφόρων, την οδηγεί σε χοντρή αντιΚΚΕ προβοκάτσια. Βάζει έτσι για τίτλο στην πρώτη σελίδα «Η Αλέκα Παπαρήγα έκλεισε συμφωνία με τον Καραμανλή και έστειλε το ΠΑΜΕ στην ...Κουμουνδούρου!» και «στολίζει» ανάλογα και το θέμα της στη σελίδα 4. Δύσκολη, λοιπόν, η θέση της. Δεν είναι και εύκολο πράγμα να κάνεις το μαύρο άσπρο. Δεν είναι εύκολο να είσαι αναγκασμένη να υπερασπίσεις μια πραγματικότητα εχθρική για το λαϊκό κίνημα, όπως αυτή ξεδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες, και από την άλλη να χτυπάς το μαζικό μαχητικό οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα που, διαδηλώνοντας στους δρόμους της Αθήνας και όλης της Ελλάδας, βάζει τη σφραγίδα του κόντρα στη γενική πολιτική γραμμή της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, είναι περιφρουρημένο και φράζει το δρόμο σε ενέργειες σαν αυτές των τυφλών χτυπημάτων. Ζήτημα που συνειδητοποιείται από πλατιές λαϊκές και νεολαιίστικες δυνάμεις.

Ας πούμε, λοιπόν, δύο πράγματα με το όνομά τους:

1). Το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα που δρα συντονισμένα με το κίνημα των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, που συσπειρώνει το ριζοσπαστικό κίνημα των φοιτητών, των μαθητών, σε γραμμή ρήξης και ανυπακοής απέναντι στα μονοπώλια, αποφασίζει το ίδιο τη μορφή αγώνα, το πού και πώς θα διαδηλώσει έχοντας συνείδηση πως η ταχτική του πρέπει να συμβάλλει στη συνεχή οργάνωσή του, μαζικοποίησή του, μαχητικοποίησή του, στο πλάτεμά του με συσπείρωση ολοένα και ευρύτερων δυνάμεων, κόντρα στην αστική τάξη και τον οπορτουνισμό. Δε δίνει λογαριασμό ούτε πρόκειται να δώσει σε κυβερνήσεις, κόμματα της πλουτοκρατίας, εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, πού και πότε θα κάνει τις κινητοποιήσεις του, ποιο θα είναι το περιεχόμενό τους, ποια μορφή πάλης θα χρησιμοποιήσει, πού θα διαδηλώσει. Ολα αυτά τα αποφασίζει στις δικές του μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες και για όλα αυτά δίνει λόγο στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Πουθενά αλλού. Αυτό το ξέρουν οι οπορτουνιστές, αλλά προβοκάρουν.

2). Οποια πολιτική δύναμη αναγορεύει σε κίνημα, ιδιότυπο ή όπως αλλιώς το λέει, το ξέσπασμα μιας μερίδας νέων που οι ίδιοι οι νέοι το μεταφράζουν σε σπάσιμο βιτρινών, κάψιμο μαγαζιών, γενικά σε βανδαλισμούς, που ωθούνται μάλιστα από τους κουκουλοφόρους σε τέτοιες τυχοδιωκτικές δράσεις, αυτή η πολιτική δύναμη βάζει μπουρλότο σε όλες τις αξίες και τα ιδανικά της ταξικής πάλης, για τα οποία έχουν χυθεί ποτάμια εργατικού και νεανικού αίματος σ' όλη τη Γη. Γνωρίζοντας, μάλιστα, αυτή η πολιτική δύναμη πως τέτοιες μορφές πάλης όχι μόνο δε λύνουν τα προβλήματα του πενιχρού λαϊκού εισοδήματος, της ασφάλισης, της Παιδείας, της Υγείας κλπ., από τα οποία ταλανίζονται οι εργαζόμενοι, οι νέοι, αλλά τους απομακρύνουν και από την έννοια της οργανωμένης, επίμονης πάλης στην κατεύθυνση της ρήξης με όλες τις πολιτικές που παράγει το σύστημα, της μόνης πάλης, δηλαδή, που μπορεί να είναι αποτελεσματική, μας δίνει κάθε δικαίωμα να ασκούμε κριτική - και μάλιστα αυστηρότατη, διότι πρόκειται για νέα παιδιά - σ' αυτήν για πολιτικό καιροσκοπισμό. Αλλά και για συνειδητή προσπάθεια αυτό το ξέσπασμα οργής να οδηγηθεί σε ανώδυνους για το σύστημα δρόμους και αυτοί οι νέοι, με το ξεπέρασμα της οργής τους, να επιστρέψουν στις αγκάλες του συστήματος. Τέτοια ακριβώς πολιτική δύναμη είναι - και με την αντιμετώπιση από μέρους του των συγκεκριμένων γεγονότων αποκαλύφθηκε πλατιά στους εργαζόμενους και στη νεολαία - ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντως, ας μας επιτρέψει η «Αυγή» την παρακάτω άποψη: Η προσφυγή στην προβοκάτσια σαν διέξοδος για να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που βρέθηκε μάλλον δεν ήταν ευτυχής έμπνευση. Κάποιες φορές συνεχίζει να είναι περισσότερο αποτελεσματική η εφαρμογή της ρήσης: Κρείττον το σιγάν.


                                                                                                                                                                                                                (Ριζοσπάστης 12/12/08)


Σχολιάζοντας τα χτεσινά δημοσιεύματα της «Αυγής» που αναπαράγει την άθλια και προβοκατόρικη προπαγάνδα σχετικά με την απεργιακή συγκέντρωση και πορεία της Τετάρτης, το ΠΑΜΕ σημειώνει σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε:

«Η εμπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΝ και της εφημερίδας "Αυγής" τους οδηγεί σε προβοκάτσιες, σε βιασμό της αλήθειας, δίνοντας άθλια ερμηνεία στην επιλογή του ΠΑΜΕ να πραγματοποιήσει πορεία διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εργασίας την ημέρα της 24ωρης απεργίας. Το ΠΑΜΕ είναι ένα ισχυρό ταξικό κίνημα στο οποίο συμμετέχουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία, που χρησιμοποιεί όλες τις μορφές πάλης, αρνούμενο να εμπλακεί στα παιχνίδια που παίζουν οι δυνάμεις της καταστολής, οι οπορτουνιστές και ο πυρήνας των κουκουλοφόρων που λειτουργεί διαλυτικά κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Το ΠΑΜΕ έχει μεγάλη συμβολή στην επιτυχία της 24ωρης απεργίας και πραγματοποίησε πολύ μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις σε 66 πόλεις, σε σύγκρουση με την πολιτική της κρατικής καταστολής, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της εξουσίας των μονοπωλίων, με στόχους πάλης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Σ' αυτή την κατεύθυνση συνεχίζει ακόμα πιο αποφασιστικά, δίνοντας απάντηση και στους οπορτουνιστές που "βράζουν στο ζουμί τους". Γι' αυτούς ισχύει "όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια"».


                                                                                                                                                                                                                     (Ριζοσπάστης 12/12/08)

Ο ΣΥΡΙΖΑ πού μπλέκεται;

Αυτό το "ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ" ακόμα δεν έχετε καταλάβει ότι σας εκθέτει; Υποτιμάτε την ευφυΐα του κόσμου.

αμάν πια!!! με έφαγες με αυτό το τροπάριο!!!  μην βγουμε και πούμε κάτι για τον Σύριζά σου αμέσως να βγείς και να αντιπαρατεθείς!!

εδω δεν βγαίνουν παιδία του που είναι γραμμένα στο κόμμα αύτο και τρελαινεσαι εσύ που με το ΣΣΠ σου ή το "φοιτητές ενάντια στο σύστημα"  είστε όυτε το 1% αυτού του  πράγματος που λέγετε Σύριζα!!!

..λές και ο λόγος σας μετράει εκεί πέρα!!!!

..γραμμένους σας έχουν η πλειοψηφία του Συν!!!!


θα έρθουν μια μέρα και θα σου πούν τώρα είμαστε με το ΠΑΣΟΚ και θα λές τι έγινε τώρα?????

^banghead^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^ ^banghead^

Ρε μαλάκα είναι δυνατόν;;;;; Είσαι στόκος;;;;

Πόσες φορές πρέπει να σου πω ότι δεν είμαι στη ΣΣΠ;

Η ΣΣΠ δεν έχει καν σχέση με το ΣυΡιζΑ! Σήμερα μάλιστα η ομιλήτριά τους τα έχωνε στο ΣυΡιζΑ!

Όσο για τα υπόλοιπα που λες... απλά δε μπορείς να καταλάβεις ότι η πορεία της συμμαχίας δεν καθορίζεται πλειοψηφικά. Στο ΣυΡιζΑ έχουμε ισονομία. Αν ο ΣΥΝ πει ότι θέλει να συνεργαστούμε με ΠΑΣΟΚ και πούνε όχι οι υπόλοιποι, η συνεργασία δε θα γίνει.

μην βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο!!!  κρίμα τον τοίχο ;D ;D

ε. ωραία... είστε οι "φοιτητές ενάντια στον βασιλιά ε... ενάντια στο σύστημα" σορρυ ::)

το είπα πιο πρίν.

τι έχετε?? ισονομία??  όχι ισοπολιτεία!!!

ΑΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!!!!

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΜΩΡΕ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕ Η ΠΑΣΠ ΚΑΙ Ο "ΚΑΝΕΝΑΣ"!!!!!!!!!!!!

ει ψιτ,σας φτυνουν δεν βρεχει

Ας βοηθήσω λίγο τον promitheas στο έργο του :P

Παρατηρήστε ότι εγώ ποστάρω κριτική και όχι λίβελο ;)

ΣΥΡΙΖΑ: Να εμπεδωθεί η αριστερή πολιτική     

Η ηγεσία του ΣΥΝ άντεξε στην πίεση από τα δεξιά, απέφυγε να καταγγείλει τις κινητοποιήσεις γενικά, με το πρόσχημα της καταγγελίας των «κουκουλοφόρων».

Ο  Αλ.Αλαβάνος, βγαίνοντας από τη συνάντηση με τον Καραμανλή στο Μαξίμου, στάθηκε στον αντίποδα της άτακτης υποχώρησης της Αλέκας Παπαρήγα. Κάλεσε (χρησιμοποιώντας, όπως δικαιούται, τις δικές του εκφράσεις και χρωματισμούς) σε ενίσχυση των κινητοποιήσεων, επιμένοντας στο στόχο να φύγει η κυβέρνηση Καραμανλή και να διατυπωθεί μια «έμπρακτη συγνώμη» του κράτους απέναντι στη νεολαία. Η θέση αυτή έσπαγε το κλίμα γενικής συναίνεσης που επιδίωκε ο Καραμανλής, για να αντιμετωπίσει με ακόμα πιο σκληρή καταστολή το κύμα των διαδηλώσεων της νεολαίας. Όχι τυχαία, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο στόχαστρο όλων των καθεστωτικών δυνάμεων, που κραύγαζαν «Τάξη και ασφάλεια» και ενισχύονταν από την τοποθέτηση του ΚΚΕ περί «χαϊδέματος της τυφλής βίας».


Πολύ περισσότερο, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ μπήκε σταθερά στο πλευρό των διαδηλώσεων και ειδικότερα στην περιφέρεια αναδείχθηκε σαν ένα πολύτιμο δίκτυο στήριξης του αγώνα.


Όμως, αυτά δεν έγιναν χωρίς παλινωδίες. Για άλλη μια φορά, η «ανανεωτική πτέρυγα» του ΣΥΝ (αυτή τη φορά με μπροστάρη το Ν. Κωσταντόπουλο) προκάλεσε την πλειοψηφία του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε ώρα κρίσιμης αντιπαράθεσης. Είναι ένα ζήτημα που -ακόμα- περιμένει τη λύση του. Το ζήτημα γίνεται οξύ, όταν στα ΜΜΕ παρουσιάζονται κατ’ επανάληψη στελέχη που -ως εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ- υποστηρίζουν γραμμές αντίθετες με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ.


Η ηγεσία του ΣΥΝ πρόβαλε, ως μέσο της πάλης ενάντια στον Καραμανλή, το αίτημα για εκλογές. Ήταν μια απόκλιση προς την «κοινοβουλευτοκεντρική» αντίληψη που, ευτυχώς, υποβαθμίστηκε μέσα στην ένταση των ημερών. Οι εκλογές θα είναι -πιθανότατα- τμήμα της απάντησης των «από πάνω» στην πολιτική κρίση και θα γίνουν με διαδικασίες αναζήτησης μιας νέας «σταθερότητας», που ως προϋπόθεση έχει τον περιορισμό της κινηματικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να προτείνει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα το αίτημα της ανατροπής της κυβέρνησης Καραμανλή από τα κάτω και από αριστερά, ακριβώς για να ανοίξει το δρόμο για κατακτήσεις και νίκες του κόσμου μέσα στην πολιτική κρίση που διαμορφώνεται.


Πολλοί σύντροφοι διατυπώνουν τους φόβους ότι μια τέτοια γραμμή ανοίγει το δρόμο στο ΠΑΣΟΚ. Είναι φόβοι αδικαιολόγητοι. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα πέσει αναμφισβήτητα. Το ερώτημα πλέον είναι το πώς και πότε θα πέσει. Σ’ αυτό το ερώτημα δεν κρίνεται μόνο ο πολιτικός χρόνος που απομένει στον Καραμανλή. Κρίνονται επίσης και τα περιθώρια που θα έχει η επόμενη κυβέρνηση για να συνεχίσει τη σημερινή αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική. Γι’ αυτό η Αριστερά έχει κάθε λόγο να συγκεντρωθεί στην προσπάθεια για την ανατροπή της κυβέρνησης κάτω από τα χτυπήματα των εργατών και της νεολαίας. Σ’ αυτή την προσπάθεια διαμορφώνεται σήμερα και ο συσχετισμός δυνάμεων για την επόμενη περίοδο.


Σ’ αυτό το πλαίσιο ήταν λάθος οι υποχωρήσεις που έγιναν στην οργάνωση του συλλαλητηρίου της απεργίας στις 10 Δεκέμβρη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει τελικά να αποφασίσει ότι δεν έχει λόγους να υποχωρεί παράλληλα με την ΠΑΣΚΕ, ότι η ρήξη με τη συμβιβαστική και ηττοπαθή πολιτική πρέπει να φτάσει και στη στάση μέσα στα όργανα της ΓΣΕΕ. Η οργάνωση των αγώνων είναι πλέον ένα ζήτημα όπου οφείλουμε όλο και περισσότερο να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και στον ίδιο τον κόσμο. Το λάθος της 10/12 επαναλήφθηκε με την υποχώρηση από την οργάνωση συλλαλητηρίου στη Βουλή, τη μέρα που θα ψηφίζεται ο προϋπολογισμός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει ενισχυμένος από το ξέσπασμα που ακολούθησε τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Αυτό, όπως και στο άρθρο 16, έγινε κατορθωτό μέσα από την αριστερή, ριζοσπαστική πολιτική. Η οποία πρέπει πλέον να εμπεδωθεί ως αδιαπραγμάτευτη.

Από την Εργατική Αριστερά (http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1550&Itemid=42)

Βρείτε καμιά κλειδαρότρυπα ή μια οποιαδήποτε τρύπα και παρακαλέστε τον Άγιο Βασίλη να της δώσει το απαραίτητο μέγεθος ώστε να χωράει ό,τι χρειάζεται...

Δεν πάμε καλά...Ντροπή.  ^puke^

Ε; :???:

Τι ακριβώς δεν κατάλαβες?

Η αντίδρασή σου ήταν εντελώς παρανοϊκή. Είναι "ντροπή" να ανεβάζει κάποιος ένα άρθρο εφημερίδας;

Δεν πήγαινε σε σένα ρε κοπελιά!Αμάν!
Να στο θέσω αλλιώς:
Έχεις εσύ κάτι να χωρέσεις μέσα στην κλειδαρότρυπα;
Αααα...

Αν και σε λίγο με όλα αυτά που διαβάζουμε όλοι θα έχουμε κάτι να... χωρέσουμε!  ;)

μαλλον καλύτερα θα έπρεπε να πει: "να εμπεδωθεί η Οπορτουνιστικη, Ρεφορμιστική, Τυχοδιωκτική, Σοσιαλδημοκρατική, Διαλυτική, διαχειριστική πολιτική"

 - "Υπαρχει ένας ΑΛΛΟΣ κόσμος!!!"   

 - ποιος είναι ο "άλλος" ρε παιδιά??

 - "ο αλλος, ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ Καπιταλισμός και τα Κέρδη πάνω απο τους Ανθρώπους!!!" 

Συριζα! με αυτά που λές είσαι και πολύ ΜΑΛΑΚΑΣ!!!   :o :o :o :o ^idiot^ ^idiot^ ^idiot^ ^idiot^ ^idiot^ ^idiot^

Μας αποστόμωσες πάλι με τα τρομερά επιχειρήματά σου.

(Ο "άλλος κόσμος" είναι ο σοσιαλισμός, σου θυμίζε τίποτα η λέξη;)

το θέμα δεν είναι να το υποπτευόμαστε ή να το μαντέυουμε, το ζήτημα είναι να το λέει ο Τσίπρας (αν θέλει, που δεν θέλει) ξεκάθαρα στον κόσμο για να μαθαίνει ο κοσμος και να ξέρει για τι παλευει

το κατάλαβες?? ή ...να κανω και κακα! ;D

Δεν το λέει ο Τσίπρας (ΣΥΝ), αλλά το λέμε εμείς (ΔΕΑ) και άλλες δυνάμεις του ΣυΡιζΑ. Σου κάνει;

οχι δεν μου κάνει!!

...δεν βολεύομαι σε κάτι (ένα κόμμα, μία συμμαχία..) που κάποιοι να παλεύουν για τον Σοσιαλισμό και άλλοι για τον πιο "ανθρώπινο" καπιταλισμό!!

με συγχωρείς αλλα....ολιγον έγκυος δεν γίνεται!!!

Γενικά στο ΣΥΝ θέλουν το σοσιαλισμό (με επανάσταση, με ρεφορμιστικά μέτρα, ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο θεωρεί ο καθένας εφικτό).

Εσείς δεν κάνετε συμμαχία με ρεφορμιστές, εμείς κάνουμε. Έχουμε διαφορετική στρατηγική, τι να κάνουμε τώρα.

Ολίγον έγκυος δε γίνεται, αλλά στα περισσότερα πράγματα υπάρχουν ποιοτικές διαβαθμίσεις. Όπως πχ στο πόσο κινηματική ή επαναστατική είναι μία συμμαχία.

..απάντηση σε αύτα που λές παιρνει κανείς μόνο απο την Ιστορία

όποτε οι Λαοι κινήθηκαν με ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές - σοσιαλδημοκρατικές - μετριόφρονες συμμαχίες τον έφαγε στο τέλος το μαύρο φίδι της αντίδρασης του Ιμπεριαλισμού, όπου είναι ο Φασισμός!!

Το κόμμα θα σου δώσει τα εύσημα για την πλούσια ορολογία σου!Εύγε promithea!

Επειδή ξέρουμε πού οδηγεί ο ρεφορμισμός, γι'αυτό προσπαθούμε να δώσουμε στη συμμαχία κινηματικά-επαναστατικά χαρακτηριστικά. Πιστεύω ότι το καταφέρνουμε σε ικανοποιητικό βαθμό (αν και καμία συμμαχία δεν είναι ιδανική).

«Ολες εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις και ομάδες που υποθάλπουν και συμπορεύονται με αυτούς τους γνωστούς αλλά και τους αφανείς μηχανισμούς που με τη δράση τους προσφέρουν την καλύτερη υπηρεσία στην πλουτοκρατία και τους πολιτικούς τους υπηρέτες» καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΚΟΘ του ΚΚΕ. Καταγγέλλει «στο λαό και τη νεολαία της πόλης ότι, μέσα από το κοινό μπλοκ ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αριστεριστών και "αντιεξουσιαστών", αποσπάστηκε ομάδα και προσπάθησε να εισβάλει στο κτίριο της ΚΟΘ του ΚΚΕ χωρίς φυσικά να το καταφέρουν».

«Τις εκτεταμένες καταστροφές και εμπρησμούς που έγιναν από τους "γνωστούς αγνώστους", στο κέντρο της Λάρισας, και οι οποίες δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με το οργανωμένο λαϊκό κίνημα» καταδικάζει με ανακοίνωσή της η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ. Επισημαίνει ότι «προβοκατόρικα στοιχεία, που αρκετά απ' αυτά ήρθαν στη Λάρισα από άλλες περιοχές και έδρασαν παντελώς ανενόχλητα» και πως «φαίνεται ότι όλα εξελίχθηκαν με βάση ένα καλά οργανωμένο και καθοδηγούμενο σχέδιο για την καταστροφική δράση αυτών των ομάδων, που μυρίζει έντονα κρατικούς μηχανισμούς και άλλες υπηρεσίες, με προφανείς στόχους».

Η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση για τις «πολλαπλές και μεγάλες ευθύνες της». Προσθέτει όμως ότι «ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΝΑΡ, που στο όνομα της πολυσυλεκτικότητας, δέχονται οι συγκεντρώσεις τους να γίνονται καταφύγιο και στοιχείων ξένων προς το λαϊκό κίνημα, που δρουν ως δήθεν "αντιεξουσιαστές"». «Οι δυνάμεις του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ μαζί με στελέχη του μαζικού κινήματος που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ με δηλώσεις τους και συνεντεύξεις σε κανάλια, ραδιόφωνα κλπ. στα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια αβαντάριζαν αυτές τις λογικές» προσθέτει σε ανάλογη ανακοίνωσή του το ΝΣ Λάρισας της ΚΝΕ.

Στον Πειραιά στη χτεσινή συγκέντρωση, απ' όπου άρχισαν τα επεισόδια στην πόλη, καλούσε το λεγόμενο «ανεξάρτητο συντονιστικό». Στη συγκέντρωση συμμετείχαν και στελέχη του ΣΥΝ, της ΚΟΕ, ομάδα των ΕΑΑΚ, «πυρήνας αναρχικών» του Πανεπιστημίου Πειραιά κλπ.

Στα Γιάννενα, στην αντίστοιχη συγκέντρωση καλούσαν δύο φοιτητικοί σύλλογοι και η Ν. ΠΑΣΟΚ και συμμετείχαν δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, «αντιεξουσιαστές», αριστερίστικες οργανώσεις κ.ά.

Στη Λευκάδα, ομάδα περίπου 15 ατόμων, προσπάθησε να «παρέμβει», αλλά χωρίς επιτυχία, στο συλλαλητήριο του Εργατικού Κέντρου και του ΠΑΜΕ. Το χαρακτηριστικό της ομάδας: Ολοι τους ήταν άγνωστοι στη μικρή τοπική κοινωνία της Λευκάδας.


                                                                                                                                                                                                    (Ριζοσπάστης 09/12/08)


Συμπερασμα: Συριζα - Αναρχικοί - Αριστερούλιδες  -  Επαναστατικούλιδες -  Κουκουλοφόροι  - Ασφαλίτες  κτλ κτλ  μια μεγάλη  ΑΓΚΑΛΙΑ!!!!

Το να παραθετεις ενα αρθρο
γραμμενο στο Ριζοσπαστη
για ενα Συριζα που μισει οπως ο διαολος το λιβανι το ΚΚΕ
δε σημαινει οτι αποτελει και αξιοπιστη πηγη το εν λογω αρθρο
αφου τα κινητρα ειναι καθαρα μη αγνα..

Κατα τα αλλα το να τσουβαλιαζεις ολους αυτους
ειναι το λιγοτερο αφελες
και οποιος το πιστευει
εχει φαει πολυ καθοδηγα


α

αγνή και καθαρή ειναι η Παρθένος Μαρία! ;D

δεν κατάλαβα?? ο Ρίζος τί είναι??  δεν είναι εφημερίδα?? στο πηγάδι κατούρησε??

εσύ να προτιμάς την καθαρή, την κρυστάλινη αλήθεια του Μπόμπολα, του Λαμπράκη , του Τεγόπουλου!!!!
εγώ αυτην την αλήθεια , ευχαριστώ, δεν θα την πάρω!!!!  8)

όσο αφορά την "καθοδήγα".... αναρωτήσου την δικία σου καθοδήγα.... την καθοδήγα των παραπάνω αυτών κυρίων!!!

Aυτο που δεν καταλαβαινεις,
οχι γιατι δεν το ξερεις
αλλα γιατι το αγνοεις,
οπως και αλλοι,
ουτε βλεπω τηλεοραση ουτε διαβαζω εφημεριδα

Και απο καθοδηγες, θενκσ, προσπαθω να σκεφτομαι..δε θα παρω..


α

Καλα τωρα αρχιζω και νομιζω το αλλο:

μηπως αυτα τα λενε, όχι για προβοκατσια και να κερδισουν ψηφαλακια αλλα γιατι δεν ξερουν τι τους γινεται?

Δεν ξερουν πως ειναι μια αυθορμητη πορεια,απλα ειναι περιορισμενοι σε ενα μπουλουκι με παρωπιδες  και νομιζουν οσοι δεν ερχονται με αυτους ειναι 1000 ατομα απο τα οποια τα 100 ειναι κουκουλοφοροι...

Μπορει και να ειναι και αυτο,να πεφτουν δλδ στη παγιδα των ΜΜΕ,στην προπαγανδα της ακροδεξιας.

Δεν το πολυπιστευω βεβαια αλλα το παραθετω :P

Προμηθεα το ΚΚΕ σε πληρωνει για να γραφεις μεσα στο φορουμ?? Αν δε πληρωνεσε ομολογω χανω πασα ιδεα!

Στη συγκέντρωση έρχεται όποιος θέλει... "κουμάντο" κάνει η κάθε συλλογικότητα στο μπλοκ της μέσα στην πορεία. Όποιος είναι αντίθετος με τα σπασίματα, διαχωρίζεται με περιφρούρηση. Καλύτερο είναι βέβαια αυτό που ανέφερε η cecs κάπου στο forum, που πήγαινε και να μιλούσε σ'αυτούς που σπάγανε μπας και αφήσουν την πέτρα και μπουν στην πορεία, αλλά εκείνη την ώρα μέσα στην αναμπουμπούλα είναι συνήθως ανέφικτο... το πολύ πολύ που μπορείς να κάνεις είναι να τους κρατήσεις εκτός μπλοκ και ας πάνε όπου θέλουνε ::) Επίσης, απομακρύνεσαι όσο μπορείς από τα επεισόδια ειδικά όταν φαίνεται ότι θα πέσει χημικό (ή ακόμα χειρότερα ότι θα γίνει ντου)... αυτά μπορείς να κάνεις για να προστατέψεις την πορεία από την καταστολή.

http://www.youtube.com/watch?v=jJXnWQ1jR34&feature=related

...χα χα χα... "το πασοκ είναι εδω, ενωμενο δυνατο.." ;D ;D ;D

[/size]




Πρόσφατα παρουσιάστηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ένα κείμενο 15 σημείων, ως «άμεσοι στόχοι» και ως στοιχείο του «προγράμματος» που καταρτίζει αυτός ο φορέας. Μεταξύ άλλων 2 σημεία αφορούν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα διεθνή ζητήματα. Πίσω από τη δήθεν «αριστερή» κι «ανατρεπτική» φρασεολογία και προβολή στόχων, κρύβεται η προσπάθεια της ισορρόπησης σε «δύο βάρκες», δηλαδή ανάμεσα στην άνοδο των αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων και της αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης του λαού μας κι από την άλλη της υποστήριξης του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ. Μάλιστα, όπως ισχυρίζονται οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκουν έτσι να «συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πολιτικής στο εσωτερικό της», σπέρνοντας αυταπάτες πως μπορεί να υπάρξει και «καλός» ιμπεριαλισμός και «καλή» ΕΕ.

Θα αναφερθούμε σε 3 σημεία, που είναι αποκαλυπτικά για τη «συριζο-ποδαρούσα» υποκρισία, που περίτεχνα γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί.
Εκκωφαντική σιωπή για ΚΕΠΠΑ και ευρωστρατό

1. Στο κείμενο, ενώ ξορκίζεται η στρατιωτικοποίηση, η «νέα τάξη» κι ο μιλιταρισμός, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στο «απυρόβλητο» μένει η ΕΕ. Μοναδική αναφορά που γίνεται είναι σε κάποιους «κυρίαρχους κύκλους» της ΕΕ, που συμπορεύονται με τις ΗΠΑ. Λες και δεν είναι η ΕΕ στο σύνολό της εκείνη η ιμπεριαλιστική δύναμη που συμβαδίζει με τις ΗΠΑ, όταν λόγος γίνεται για την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαών και διαφοροποιείται απ' αυτές μόνο όταν η δουλειά φτάνει στη «μοιρασιά της λείας». Λες και δεν ήταν η ΕΕ που στήριξε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, που υπογράφει και σήμερα συμφωνίες με το Ισραήλ, την ώρα που σφαγιάζεται ο παλαιστινιακός λαός, αλλά κάποιοι ...«κύκλοι» της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τάσσεται κατά της ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και υπέρ της διάλυσής του, την ίδια ώρα «σφυρίζει αδιάφορα» σχετικά με την ΕΕ. Λες και το ΝΑΤΟ δεν είναι εδώ και χρόνια «νύχι - κρέας» με την ΕΕ. Λες και δεν υπάρχει η αγαστή συνεργασία και η υποκατάσταση του ΝΑΤΟ από την ΕΕ, όπως θέλουν π.χ. τώρα να κάνουν με την αντικατάσταση της φύλαξης του προτεκτοράτου του Κόσσοβου από δυνάμεις της ΕΕ κι όχι του ΝΑΤΟ.

Εκεί όμως που η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στο απόγειό της είναι η ηχηρή σιωπή του για τα μέσα με τα οποία προωθείται αυτή η «στρατιωτικοποίηση» και ο «μιλιταρισμός», όχι γενικά κι αόριστα, που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ΕΕ. Αυτή, λοιπόν, η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, που είναι αναπόσπαστο στοιχείο για τη μεγαλύτερη ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση των λαών, εκπορεύεται από την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, τη λεγόμενη ΚΕΠΠΑ της ΕΕ. Κουβέντα δε γίνεται, βέβαια, στο κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ ούτε για την ΚΕΠΠΑ, ούτε ακόμη και για τον ευρωστρατό της ΕΕ, όπως μας συνήθιζε στο πρόσφατο παρελθόν!

Πώς θα μπορούσε άραγε; Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ τα βάζει μόνο με τους «κυρίαρχους κύκλους» της ΕΕ κι όχι με την ΕΕ στο σύνολό της. Καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε κάποτε η ΕΕ να χαράξει μια δήθεν «φιλολαϊκή» εξωτερική πολιτική κι ο στρατός της να κινηθεί υπέρ των συμφερόντων των λαών κι όχι των μονοπωλίων, που αποτελούν τη βάση συγκρότησης αυτού του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Προς χάριν αυτών των φρούδων ελπίδων, ή καλύτερα στο βωμό της «ευρω-λαγνείας», ο ΣΥΡΙΖΑ θυσιάζει ακόμα και κάθε αναφορά του στην ΚΕΠΠΑ και στον ευρωστρατό. Τόσο ...«ανατρεπτικά»!!!

Είναι, λοιπόν, πέρα για πέρα κάλπικη η αποδοχή από το ΣΥΡΙΖΑ του συνθήματος «Κανένας στρατιώτης έξω από τα σύνορα της χώρας μας», που στηρίζει το ΚΚΕ και το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, από τη στιγμή που αρνείται να απορρίψει την ΚΕΠΠΑ και το «εργαλείο» υλοποίησής της, τον ευρωστρατό.
Οι «διατάξεις» του Μάαστριχτ

2. Εκεί όμως που καταλαβαίνεις το πόσο «ανατρεπτικά» κινείται το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι αναφορές του στη συμφωνία του Μάαστριχτ. Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Καταρχήν τι δε λέει. Θα περίμενε κανείς πως μετά από τόσα χρόνια από την υπογραφή της ο ΣΥΡΙΖΑ (και ο ΣΥΝ που αποτελεί την κυριότερη δύναμη σ' αυτόν) θα αντιμετώπιζε αυτοκριτικά την υποστήριξη που έδωσε ο ΣΥΝ σ' αυτή τη θεμελιακή συμφωνία συγκρότησης της ΕΕ. Αντί αυτού κυριαρχεί η υποκρισία. Γράφει το κείμενο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η ΕΕ... ». Κι όμως, το πόσο τις «αμφισβητεί» φαίνεται, πρώτα απ' όλα, από το γεγονός πως δε λέει τίποτα για την υποστήριξη που έδωσε ο ΣΥΝ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ ή π.χ. το «παρών» στη Συνθήκη του Αμστερνταμ! Τέτοια ...«αμφισβήτηση», «κούφια» πέρα ως πέρα!

Οσοι προσέξατε την παραπάνω έκφραση «αμφισβητεί συνολικά», δύο αράδες πιο κάτω θα ...«προσγειωθείτε» όταν διαβάσετε πως αυτό το «συνολικά» στη γλώσσα της υποκρισίας που μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται ως εξής: «κατάργηση (...) ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας που προωθούν τη συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού». Το «συνολικά» γίνεται δηλαδή πιο κάτω οι ...«διατάξεις». Ποιες είναι αυτές συγκεκριμένα; Γιατί π.χ. δεν κατονομάζονται συγκεκριμένα οι 4 «ελευθερίες» του κεφαλαίου (κίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικής δύναμης, υπηρεσιών), που κατοχυρώνονται στη Συμφωνία του Μάαστριχτ; Μήπως γιατί αποτελούν θεμελιακό σημείο του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ, που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Είπαμε όμως: Η «ανατροπή» που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, κόβεται ...σύρριζα, όταν λόγος γίνεται για τα «ιερά και όσια» της ΕΕ.
Τα σοσιαλιστικά «ευχολόγια» και η πραγματικότητα του δρόμου για το σοσιαλισμό

3. Στο κείμενο υπάρχουν κι αναφορές στο «όραμα του σοσιαλισμού», που όμως οι ...«οραματιστές» του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν έχουν κάτσει να το ξεδιαλύνουν και να το περιγράψουν και αναφέρουν το σοσιαλισμό ως «ευχολόγιο», αντιγράφοντας το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80. Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί καν το οικοδόμημα της ΕΕ, κάνει λόγο για τη «σοσιαλιστική κατεύθυνση» της Ευρώπης. Πώς όμως θα προκύψει αυτή η κατεύθυνση, αν μια -μια οι χώρες δεν αποδεσμευτούν από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, που έχουν επιβάλει στους λαούς της Ευρώπης, όχι μόνον το ΝΑΤΟ, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΕΕ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως στο παρελθόν ο ΣΥΝ, κάνει την εξής λαθροχειρία: Ταυτίζει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τον ιμπεριαλισμό και επί της ουσίας υποστηρίζει πως αν η ΕΕ «απογαλακτιστεί» από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, τότε θα πάμε, όπως λέει, σε «προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση». Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτός ο απογαλακτισμός, αν και όποτε γίνει, δε θα σημαίνει κάτι άλλο από την ετοιμότητα της ΕΕ ή τμήματός της να διεκδικήσει αγορές με τη δύναμή της, ακόμα και με τα όπλα. Κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει να γίνεται!

Είναι μάταιο και αποπροσανατολιστικό να περιμένει κάποιος να αλλάξει ο «Μανωλιός»! Κι αυτό γιατί οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ δεν καθορίζονται από το αν έχουν οι «κεντροαριστεροί» ή οι «κεντροδεξιοί» την πλειοψηφία στην ΕΕ, αλλά από το χαρακτήρα του κοινωνικού συστήματος που κυριαρχεί σ' αυτήν. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον καπιταλιστικό, κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, όπου τα βασικά μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια των λίγων, των καπιταλιστών. Αυτός ο χαρακτήρας της ΕΕ αποτυπώνεται και στις συνθήκες της ΕΕ.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ορισμένοι, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρακάμπτουν την κοινωνικο-οικονομική βάση του συστήματος και προσπαθούν να παρουσιάσουν το πρόβλημα ως καθαρά «πολιτικό»; Οχι βέβαια! Ο Λένιν στο άρθρο «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» ασχολήθηκε με σχετικές αντιλήψεις κι έδειξε πως «οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα στο καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές»1. Ακριβώς η οικονομικο-κοινωνική βάση αυτής της Ενωσης καθορίζει τόσο την εσωτερική, όσο και την εξωτερική πολιτική που αυτή χαράζει. Μάλιστα, πολύ χαρακτηριστικά ο Λένιν γράφει πως όποιος δεν το βλέπει αυτό, «σημαίνει ότι κατεβαίνει στο επίπεδο ενός παπά, που κάθε Κυριακή κηρύσσει στους πλούσιους το μεγαλείο του χριστιανισμού και τους συμβουλεύει να δωρίζουν στους φτωχούς ...αν όχι μερικά δισεκατομμύρια, τουλάχιστο μερικές εκατοντάδες ρούβλια το χρόνο»2.

Συμπερασματικά, για να υπάρξει μια άλλη φιλολαϊκή και σοσιαλιστική διακρατική ένωση, το πρώτο που θα πρέπει να αλλάξει, θα πρέπει να είναι η θέση αυτού που κατέχει τα μέσα παραγωγής! Και αυτό, εξαιτίας της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού που υπάρχει και στο εσωτερικό της ΕΕ, μας οδηγεί στο «αδιαφιλονίκητο συμπέρασμα: ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να νικήσει ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Θα νικήσει αρχικά σε μια ή σε μερικές χώρες...»3.

Οπως τονίζεται στη Διακήρυξη του ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές του 2009: «Στο βαθμό που η ΕΕ θα αποδυναμώνεται από την πάλη των λαών, θα δημιουργούνται και οι κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις για την Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, του σοσιαλισμού. Για να φτάσουμε στην Ευρώπη του σοσιαλισμού, θα περάσουμε από μια ενιαία διαδικασία με διαδοχικές ρήξεις και αποδεσμεύσεις, σε μια ή περισσότερες χώρες. Οι εσωτερικές αντιθέσεις, τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στο οικοδόμημα της ΕΕ, οι αποδεσμεύσεις, η απειθαρχία και ανυπακοή θα δημιουργούν δυνατότητες και προϋποθέσεις να διαμορφώνονται άλλες μορφές οικονομικής συνεργασίας στη βάση του αμοιβαίου οφέλους και σε αντίθεση με τις επιλογές της ΕΕ».

Πεντακάθαρες κουβέντες, ανοιχτά στο λαό κι όχι «σαλτιμπαγκισμοί» των συριζο-ισορροπιών!

Παραπομπές

1. Β. Ι. Λένιν «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», τ. 26, σελ. 360.

2. Β. Ι. Λένιν «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», τ. 26, σελ. 361.

3. Β. Ι. Λένιν «Το στρατιωτικό πρόγραμμα της προλεταριακής επανάστασης», τ. 30, σελ. 133.

Του
Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος

Βασικά το 1 και το 3 αποτελούν διαστρέβλωση των θέσεων του ΣυΡιζΑ (κανένας ποτέ δεν είπε ότι η ΕΕ μπορεί να κινηθεί προς σοσιαλιστική κατεύθυνση, έλεος) και είναι ανάξια λόγου. Για το 2, 2 απαντήσεις:

α) Από πού κι ως πού στα σημεία πάλης, που αποτελούν συνοπτικά τις θέσεις που εκφράζουν την κατεύθυνση του ΣυΡιζΑ, θα πρέπει να υπάρχει (αυτο)κριτική του οποιουδήποτε μέλους της συμμαχίας; "Παλεύουμε για το Α, για το Β, για το Γ, και α! παρεμπιπτόντως να σας πούμε ότι ο ένας από μας παλιότερα ήταν υπέρ του Γ και ζητά συγγνώμη για το λάθος."

β) Μάθετε να διαβάζετε ελληνικά. Το κείμενο γράφει:



Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών και διεκδικεί και παλεύει για:

• Κατάργηση των Συνθηκών της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού, καταπατώντας κάθε δημοκρατική διαδικασία, ακόμα και σε κράτη μέλη που οι λαοί τους έχουν εκφρασθεί διαφορετικά όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.

• Άμεση απόσυρση της υπογραφής της Ελλάδας από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων για κάθε τροποποίηση των Συνθηκών της Ε.Ε.

• Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Κοινή δράση και αγώνας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα προωθούν το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή απασχόληση.

• Κατάργηση της πολιτικής ασυλίας, που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχ και κατοχύρωση του δημόσιου πολιτικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), ανάμεσά τους και της Τράπεζας της Ελλάδας.

• Συγκρότηση πανελλαδικών και πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στις κυρίαρχες οικονομικές, κοινωνικές και γεωστρατηγικές πολιτικές της Ε.Ε. που κινούνται σε αντεργατική και αντιλαϊκή κατεύθυνση. Υποστήριξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολιτικών για την καταπολέμηση της ανεργίας και λήψη μέτρων για την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική.

• Πάλη για μια Ευρώπη, που θα κινείται έξω από τα δόγματα του ατλαντισμού σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση.



Όπως γράφει στην αρχή, αμφισβητείται συνολικά "το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών", άρα όχι μόνο οι συνθήκες Μάαστριχτ και Άμστερνταμ. Απλά παρακάτω γίνεται ιδιαίτερη μνεία στις δύο αυτές συνθήκες, επειδή θεωρούνται πιο σημαντικές.

Καταλάβατε, ή να κάνω και κακά;

όχι να μην κάνεις κακά γιατι θα βρωμίσουμε...

να πάς με τον μαλάκα τον Παπαδημούλη σας να ξαναψηφίσεται τα 65ωρα στην ευρωβουλή!!!


(http://www.syn.gr/cv/images/PAPADIMOULIS_Dimitris2004.jpg)

βρωμο οπορτούνια!!! μυρίζεται περισσότερο και απο κόπρανα!!!

Ποιος ψήφισε το 65ωρο στη Βουλή;

Δεν ξέρεις τι σου γίνεται μου φαίνεται.

Προμηθεα εχει το IQ του Μανωλη Καψη.

http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1583&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1619&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1620&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1621&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1663&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1664&Itemid=42

Το κύριο άρθρο της χτεσινής ΑΥΓΗΣ, που ξεκινά από την πρώτη σελίδα με τίτλο «Ο Σταλινισμός "Επίκαιρος" ξανά», γράφτηκε με αφορμή το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να έχει γραφτεί αμέσως μετά το 13ο, το 14ο, το 15ο, το 16ο ή το 17ο Συνέδριο του Κόμματος. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα κόμματα της αστικής τάξης, την ίδια κριτική θα έκανε είτε υπήρχε πολιτική απόφαση για τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα, με επίκεντρο την ΕΣΣΔ, είτε όχι.

Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν με τίποτα να χωνέψουν ότι το ΚΚΕ από το 1991 μέχρι και σήμερα όχι μόνο στάθηκε όρθιο, όχι μόνο πάλεψε, υπερασπίστηκε και θα υπερασπίζεται τα επιτεύγματα ενός τρόπου παραγωγής που είχε καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά πολύ περισσότερο ότι σήμερα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, η Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία, βρίσκουν μεγάλη απήχηση στα πλατιά λαϊκά στρώματα, στους μικρομεσαίους αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες.

Βέβαια, δεν είναι και λίγο πράγμα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, εν έτει 2009, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι φίλοι, οι οπαδοί, νέοι άνθρωποι που εκείνη την περίοδο των ανατροπών δεν είχαν γεννηθεί καν, να μαθαίνουν, να συζητούν, να αναλύουν «τι πήγε» και «τι δεν πήγε καλά», με στρατηγικό στόχο αυτό που θα χτιστεί στο μέλλον, να είναι στερεωμένο καλά. Να δίνει πραγματική διέξοδο στα λαϊκά προβλήματα, να καλύπτει όλες τις λαϊκές ανάγκες, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό, λοιπόν, επειδή ξέρουν καλά ποιος είναι ο βασικός αντίπαλος της σοσιαλδημοκρατίας και γενικά των κάθε λογής διαχειριστών του καπιταλιστικού συστήματος, χτυπούν το ΚΚΕ, μέσω της «σταλινολογίας».

Το χτεσινό άρθρο της ΑΥΓΗΣ περιέχει όλες τις αυθεντικές αγωνίες της «σύγχρονης» - μα τόσο «ρυτιδιασμένης» - σοσιαλδημοκρατίας και του επίσης δόλιου για το κίνημα οπορτουνισμού. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

1. Λέει η ΑΥΓΗ: «Για πολλούς οι ανατροπές αυτές ήταν ισοδύναμες με το να χαθεί η γη κάτω από τα πόδια τους. Οι εξελίξεις εκείνες αποτέλεσαν το ξέφτισμα πολλών ελπίδων για τον σοσιαλισμό και οδήγησαν αρκετούς, πρώην ή "μελλοντικούς" αριστερούς, στην απολιτικότητα, την ιδιωτικοποίηση και την απάθεια».

Προφανώς, η ΑΥΓΗ έχει στο μυαλό της όσους προσπάθησαν - με αφορμή εκείνα τα γεγονότα - να διαλύσουν το ΚΚΕ. Και που σήμερα, οι ίδιοι - πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΠΑΣΟΚ, ορισμένοι και με καλοπληρωμένες θέσεις στην υπηρεσία του συστήματος - «βράζουν» όχι μόνο γιατί υπάρχει, αλλά γιατί με τη δράση του καταφέρνει να συσπειρώνει λαϊκές μάζες. Οσοι τότε έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους, σήμερα μιλάνε για ΚΚΕ «δογματικό», «σκληροπυρηνικό», «σταλινικό» και πολλά άλλα. Εμείς, πάντως, όχι δεν τη χάσαμε, αλλά είπαμε πως, παρά την αντεπανάσταση, ο τροχός της ιστορίας δε γυρίζει πίσω, η εργατική τάξη, ο κομμουνισμός θα νικήσει.

2. Λέει η ΑΥΓΗ: «Τα χρόνια που ακολούθησαν δεν πρόσθεσαν κάτι νέο στην ατζέντα του ΚΚΕ, πέρα από τη σκλήρυνση της γραμμής του για την άνετη επιβίωσή του στις εκλογικές μάχες».

Φαίνεται πως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ νιώθει τρόμο για όσα έχουν γίνει στο ΚΚΕ από το 1991 μέχρι σήμερα και τα χαρακτηρίζει «σκλήρυνση». Το Κόμμα (τα στελέχη και τα μέλη του είχαν πολύ στέρεη τη γη κάτω από τα πόδια τους) διαμόρφωσε το πρόγραμμά του, μίλησε για τους δύο δρόμους ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, ανέπτυξε παραπέρα τη στρατηγική του για το σοσιαλισμό, προσδιόρισε τη Λαϊκή Εξουσία, τη Λαϊκή Οικονομία, άνοιξε δρόμους για τη συμμαχία και το Μέτωπο σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Επεξεργάστηκε και επεξεργάζεται στη βάση του προγράμματός του τους στόχους πάλης στο κίνημα που αντιστρατεύονται το κεφάλαιο, το οποίο θέλει να εξανθρωπίσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, οργανώνει την πάλη με βάση αυτούς τους στόχους για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας σήμερα, και συσπειρώνει λαϊκές δυνάμεις, σε αντίθεση με τον κυβερνητισμό των οπορτουνιστών που σπρώχνει στην υποταγή. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ως γνήσια οπορτουνιστική δύναμη, πότε βάζει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη και πότε ζητά την εθνικοποίηση των τραπεζών, παρουσιάζοντας πολιτική πρόταση που ανήκει κραχτά στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος.

3. Λέει η ΑΥΓΗ: «Οι άνθρωποι αυτοί επιλέγουν να είναι οργανωμένοι στο "Κόμμα του λαού", γιατί έστω και σαν ανάμνηση, παραπέμπει στην ιστορική αδιαλλαξία και το ασυμβίβαστο του αριστερού κινήματος, σε μια γλυκιά - απολίτικη ωστόσο - ανάμνηση, ως προς τα τρόπαια του παρελθόντος που έχουν ακόμη περίοπτη θέση στις φαντασιώσεις αρκετών. Λύση ωστόσο δεν αποτελεί η επιλογή να σβήσουμε με το σφουγγάρι της ιστορίας το παρελθόν, ούτε όμως και η προσκόλληση σε μια νοσταλγική νεκροφιλία».

Ναι, αυτό θεωρεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και το εκφράζει με τη χυδαιότητα του μικροαστού που χάνει τον μπούσουλα της ζωής, μιλώντας για «νεκροφιλία». Οτι τα μέλη του ΚΚΕ, μεγάλο ποσοστό των οποίων μπήκαν στο Κόμμα μετά τις ανατροπές και δεν έχουν κλείσει τα τριάντα τους χρόνια, είναι ΚΚΕ γιατί φαντασιώνονται την επέλαση του Κόκκινου Στρατού ή είναι νοσταλγοί της κολεκτιβοποίησης. Εντάξει, είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν να χωνέψουν πως τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, των νέων, είναι δυνατόν να βρουν διέξοδο μόνο μέσα από το δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ και την πάλη για το σοσιαλισμό για κατάργηση των καπιταλιστών. Τουλάχιστον ας μη γελοιοποιούνται τόσο...

4. Λέει η ΑΥΓΗ: «Η καθιέρωση της αυθεντικής αλήθειας, των μεγάλων τσιτάτων και γενικότερα της αυταρχικής σταλινικής ιδεολογίας, που τρέφει, όταν μπορεί, τα κινήματα με τους ιδεολογικούς και οργανωτικούς όρους αναπαραγωγής της, δεν αποτελεί μονάχα ένα μήνυμα στους "οπορτουνιστές" και τα μέλη του Κόμματος που λοξοκοιτούν στην κατεύθυνση της ενότητας της αριστεράς. "Συμβολίζει" την αδυναμία και τη φτώχεια παραγωγής πολιτικής, την κοντόφθαλμη και αρτηριοσκληρωμένη λογική του κομματικού μηχανισμού που αδυνατεί να συγκροτήσει επαναστατικό πλαίσιο».

Μπορεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να θεωρεί «συγκρότηση επαναστατικού πλαισίου» και «παραγωγή πολιτικής» τα εξής:
Να ψηφίζεις τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Να υποστηρίζεις το «σχέδιο Ανάν».
Να πανηγυρίζεις για την εκλογή Ομπάμα, όπως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.
Να καταθέτεις Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέρ της λειτουργίας των ΚΕΣ μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Να ψηφίζεις και να υλοποιείς στους δήμους όλης της χώρας προγράμματα «stage» με χιλιάδες ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Να βάζεις τη σφραγίδα σου στην οδηγία ΣΕΡΚΑΣ που σπάει το χρόνο εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό».

Να ζητάς να προωθηθεί ακόμα πιο γρήγορα η αντιμεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ολα αυτά είναι πράγματι παραγωγή συγκεκριμένης πολιτικής. Οχι βέβαια σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων αλλά σε βάρος τους, τέτοιας που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της στρατηγικής του κεφαλαίου.

Ας το πάρουν χαμπάρι. Το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα, έχει συγκεκριμένη στρατηγική, έχει πολιτική πρόταση. Απέναντι στα μονοπώλια και όσους με τη στάση τους τα στηρίζουν. Καλές οι εξετάσεις τους στο σύστημα. Δικαίως επιζητούν την αντιΚΚΕ επιβράβευσή τους. Αλλωστε, την έχουν...

Του
Κώστα ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΥ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ

Καλό,καλό,να ξαναποστάρεις τέτοια κείμενα.

Μα ούτε ένα επιχείρημα στα παραπάνω... έλεος δηλαδή. Ένα κατεβατό νηπιακού επιπέδου ήταν αυτό που διαβάσαμε.

Αφού λοιπόν διαβάσαμε την "ανάλυσή" σας (ο Όντιν να την κάνει) για το τι λέει ο "ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ", θα ήταν καλό να δούμε και τι έχετε να πείτε στη... "ΔΕΑ/ΣΥΡΙΖΑ":

Το 18ο συνέδριο του ΚΚΕ: Σταλινισμός και «ό,τι μπορούμε κάνουμε…»       

Το ΚΚΕ πραγματοποιεί το 18ο συνέδριό του. Η ηγεσία του ισχυρίζεται ότι οργανώνει ένα συνέδριο ιδεολογικής και πολιτικής «καθαρότητας». Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Τ ο 18ο συνέδριο θα συζητήσει αρκετά για το σοσιαλισμό. Και σωστά. Μέσα στις συνθήκες της πιο μεγάλης κρίσης του καπιταλισμού μετά το κραχ του 1929, η συζήτηση για την ιστορία και τη στρατηγική της Αριστεράς είναι απαραίτητη.
Μόνο που το ΚΚΕ στρέφεται προς την οριστική και πλήρη «παλινόρθωση» του σταλινισμού, περιγράφοντας ως σοσιαλισμό την ΕΣΣΔ μέχρι το θάνατο του Στάλιν (1953), ορίζοντας ως «προδοτικό» σημείο καμπής το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και μιλώντας για «ανατροπή από τα μέσα» του σοσιαλισμού, τελικά το 1989. Η θεωρία αυτή είναι γεμάτη κενά.

Υποχρεώνει το ΚΚΕ να απολογηθεί για όλες τις θηριωδίες του σταλινισμού (π.χ. τις δίκες της Μόσχας), επαναλαμβάνοντας οφθαλμοφανείς ψευδείς ισχυρισμούς (π.χ. ότι η πλειοψηφία των επαναστατών ηγετών του 1917 ήταν πράκτορες του ιμπεριαλισμού). Αφήνει αναπάντητο το κρίσιμο ερώτημα: Πώς αναπτύχθηκαν οι «φιλοκαπιταλιστικές» δυνάμεις και πώς κέρδισαν το 1956 την εξουσία; Τέλος, δημιουργεί νέα (εκρηκτικά) ζητήματα για την εσωτερική ιστορία του ΚΚΕ. Γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, η ηγεσία του ΚΚΣΕ παρενέβαινε στο πλευρό του ΚΚΕ στην αντιπαράθεση στην Ελλάδα ενάντια στο τότε «ευρωκομμουνιστικό» ρεύμα, από το 1956 μέχρι και το 1989…

«Λαϊκή» οικονομία και εξουσία


Ανάλογα κενά έχει και η στρατηγική του ΚΚΕ για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό. Οι θέσεις της Κ.Ε. επαναλαμβάνουν τους στόχους της «λαϊκής εξουσίας» και «λαϊκής οικονομίας». Δεν εξηγούνται οι λόγοι αυτής της επιλογής αντί της εργατικής εξουσίας και του σοσιαλισμού (είναι μήπως η σημερινή Ελλάδα πιο «καθυστερημένη» χώρα από τη Ρωσία του 1917;). Στην πραγματικότητα, πίσω από τους «αριστερούς» λεονταρισμούς, στο ΚΚΕ αναπαράγεται η κλασική ρεφορμιστική συνταγή των «σταδίων» προς το σοσιαλισμό.

Μια συνταγή που επιτρέπει στην ηγεσία να ανοιγοκλείνει αυθαίρετα τη στρόφιγγα των κοινωνικών συμμαχιών προς την πλευρά των μικρομεσαίων, των επαγγελματοβιοτεχνών και –κάποτε– προς τμήματα της αστικής τάξης. Προς το παρόν, στο πολιτικό πεδίο το ΚΚΕ κάνει λόγο για ένα Μέτωπο με πολιτικές δυνάμεις που… «δεν έχουν ακόμα δημιουργηθεί». Όμως η ιστορία του κόμματος είναι γεμάτη από αιφνίδιες στροφές σε πολιτικές συμμαχίες προς τα δεξιά (με τελευταίο παράδειγμα το κυβερνητικό 1989). Αυτή τη δυνατότητα αφήνει ανοιχτή στην ηγεσία το αντιμαρξιστικό νεφέλωμα της στρατηγικής της «λαϊκής» οικονομίας και εξουσίας.


Η Αλ. Παπαρήγα δήλωσε στη βουλή ότι «έτσι όπως είναι σήμερα το λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα». Σε επίπεδο τακτικής η πρόταση του ΚΚΕ συρρικνώνεται σε μια κατεύθυνση κατώτερη των περιστάσεων («ό,τι μπορούμε κάνουμε»): συνδικαλιστική δράση σε (κάποιους) εργατικούς χώρους και κατά τα άλλα… αναμονή, «μέχρι να αλλάξουν οι συσχετισμοί» και –κυρίως– να ενισχυθεί η κοινοβουλευτική δύναμη του κόμματος. Ο «αριστερός» βερμπαλισμός κρύβει τελικά έναν ψηφοθηρικό συντηρητισμό. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ επιλέγει να αναγορεύσει σε κύριο εχθρό την άλλη Αριστερά και να κηρύσσει τον πόλεμο σε κάθε κάλεσμα για ενότητα στη δράση. Η σχετική αρθρογραφία των Μαΐλη-Γόντικα μπορεί να εμπνέει «φιγούρες» σαν την Λιάνα Κανέλλη, όμως αποτελεί προσβολή για έναν πλατύ κόσμο της Αριστεράς.

Φωνές κριτικής


Το ΚΚΕ, με την πολύ προσεκτική «πολιτική στελεχών», έχει φροντίσει να θωρακίσει το εσωτερικό του από το ενδεχόμενο να εμφανιστούν συγκροτημένες αμφισβητήσεις. Σύμφωνα με τον Τύπο υπάρχει το ενδεχόμενο αλλαγής της Αλ. Παπαρήγα από τη θέση της γενικής γραμματέα. Ενδεικτικό του είδους εσωκομματικής δημοκρατίας, που έχουν επιλέξει στον Περισσό, είναι ότι ελάχιστες ημέρες πριν το 18ο συνέδριο κανείς δεν γνωρίζει τις σκέψεις της ηγεσίας σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.

Παρ’ όλα αυτά (και παρότι δέχθηκαν ομοβροντίες εξοντωτικών «απαντήσεων») υπήρξαν φωνές που ξεχώρισαν στον εσωκομματικό διάλογο. Κάποιοι έβαλαν τα ζητήματα κριτικής στο σταλινισμό. Κάποιοι άνοιξαν τα ζητήματα «συμμαχίας με την άλλη Αριστερά». Κάποιοι αναρωτήθηκαν για τη δράση του κόμματος στο εργατικό κίνημα. Ο Γ. Ρούσσης ξεχώρισε με τα άρθρα του για τον Στάλιν και την (απαράδεκτη) στάση στα πρόσφατα Δεκεμβριανά. Ήταν μια ακόμα απόδειξη ότι και το πιο περιφρουρημένο «ιερατείο» δεν είναι αδιαπέραστο από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του κόσμου της Αριστεράς.

Από την Εργατική Αριστερά (http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1707&Itemid=42)

Τι κατέρρευσε το 1989; (http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1689&Itemid=42)

https://www.youtube.com/watch?v=W2yNPR17blE

Ανοιχτός πόλεμος έχει ξεσπάσει στην Κουμουνδούρου στη σκιά των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος για τις ευρωεκλογές, αλλά και των καταγγελιών της Ανανεωτικής Πτέρυγας για επιχειρούμενες... εκκαθαρίσεις σε επίπεδο στελεχών.

Πριν καλά καλά δημοσιοποιηθούν τα τελικά αποτελέσματα της εσωκομματικής αναμέτρησης που ανέδειξε πρώτο τον γραμματέα του ΣΥΝ Νίκο Χουντή και δεύτερο, αλλά επίσης ενισχυμένο (πέτυχε ποσοστά γύρω στο 42%), τον νυν ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη, οι Ανανεωτές του κόμματος έριξαν το γάντι στην ηγεσία του κόμματος ζητώντας ουσιαστικά αλλαγή πλεύσης. Η Ανανεωτική Πτέρυγα υποδέχτηκε με ικανοποίηση τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, κάτι που φάνηκε από τις δηλώσεις όλων των στελεχών της που τόνισαν ότι ουσιαστικά η βάση του Συνασπισμού απέδειξε ότι οι δύο κυρίαρχες τάσεις είναι «ισοδύναμες». Επιχείρησε μάλιστα χθες να πάρει τη ρεβάνς από την πλειοψηφία μετά την ήττα που υπέστη στο διαρκές συνέδριο από το Αριστερό Ρεύμα και την ηγεσία του κόμματος, όταν εγκρίθηκε το πρόγραμμα με ποσοστό 81,5%. Η ηγεσία του Συνασπισμού αυτή τη φορά δεν αντέδρασε με απάθεια στις «προκλήσεις» των Ανανεωτών και κατηγόρησε τα στελέχη της Πτέρυγας ότι προβαίνουν σε πολεμικές κινήσεις και εχθρικές ενέργειες που δεν συμβάλλουν στην ενότητα του κόμματος. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ εμφανίζεται οργισμένος από τη χθεσινή, ιδιαίτερα αιχμηρή, ανακοίνωση της Ανανεωτικής Πτέρυγας που επαναλαμβάνει τις αιτιάσεις της για διώξεις εντός της Κουμουνδούρου. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε απαράδεκτο το περιεχόμενο της ανακοίνωσης των Ανανεωτών λέγοντας στους συνεργάτες του ότι θα εμποδίσει από εδώ και στο εξής και εν όψει της μάχης των ευρωεκλογών οποιαδήποτε κίνηση εσωστρέφειας.



Έστειλε μηνύματα
Η Ανανεωτική Πτέρυγα θίγει ουσιαστικά τρία θέματα με την ανακοίνωσή της, στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα στην Κουμουνδούρου:

● Κάνει λόγο για εκτόπιση του Δημήτρη Παπαδημούλη στην επισφαλή 3η θέση του ευρωψηφοδελτίου και ουσιαστικά ζητεί να ανοίξει και πάλι η συζήτηση ώστε ο ΣΥΝ να καταλάβει με στελέχη του τις θέσεις 1 και 2 στην ευρωλίστα. Είναι χαρακτηριστικό πως και ο ίδιος ο ευρωβουλευτής με δηλώσεις του είπε χθες πως μετά την ετυμηγορία των μελών του ΣΥΝ, όσοι υιοθέτησαν την πρόταση για να συμπληρωθούν οι θέσεις 1 και 3 από στελέχη του κόμματος «θα είχε νόημα να το ξανασκεφτούν». Το ίδιο πρότεινε και το μέλος της Κ.Ε. Δημήτρης Χατζησωκράτης. ● Αναφέρεται σε άκαιρη επίκληση καταστατικών διατάξεων για να καλλιεργηθεί η ιδέα του εξοβελισμού του Φώτη Κουβέλη από το ελληνικό Κοινοβούλιο δύο χρόνια πριν από την εφαρμογή του Καταστατικού το 2011, ενώ μιλάει και για «επικίνδυνες και διχαστικές επιθέσεις που γίνονται από στελέχη της πλειοψηφίας κατά της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ και των κορυφαίων της στελεχών». Ο Φ. Κουβέλης επανέλαβε χθες τις αιτιάσεις του για εκκαθαρίσεις και κάλεσε την ηγεσία να κλείσει το θέμα της εφαρμογής του Καταστατικού. Να σημειωθεί ότι κύκλοι γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα ανέφεραν χθες πως η ηγεσία δεν θα κλείσει ένα θέμα που ουδέποτε άνοιξε και τόνιζαν πως όποιος θέλει μπορεί να προκαλέσει αλλαγή των διατάξεων του Καταστατικού. Την ίδια ώρα ο Σπύρος Λυκούδης δήλωνε στα «ΝΕΑ» ότι εάν κριθεί αναγκαίο, ίσως και να πρέπει να αλλάξει το Καταστατικό από κομματικό σώμα.

● Υπενθυμίζει σε όσους «σκέφτονται με όρους διχασμού» να συνυπολογίσουν τα μηνύματα του κόσμου της Αριστεράς, όπως π.χ. αυτά του πρόσφατου συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ (πανεπιστημιακών) και να απομακρυνθούν από εφησυχασμούς και αυτάρκειες για την πορεία του κόμματος. Σ΄ αυτό το σημείο η πλευρά της ηγεσίας απαντά ότι επισήμως ο ΣΥΝ στήριξε την παράταξη Συσπείρωση που εμφάνισε απώλειες και ότι η παράταξη ΑΡ.ΜΕ., που θεωρείται η ανεπίσημη παράταξη του ΣΥΝ στα πανεπιστήμια και αύξησε τις δυνάμεις της, στηρίχθηκε μόνο από ελάχιστα μέλη της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Κάποιοι μάλιστα «είδαν» πίσω από το συγκεκριμένο μήνυμα των Ανανεωτών παρότρυνση για ευρύτερη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ δεδομένου ότι στα πανεπιστήμια υπήρξε συνεργασία της παράταξης του ΠΑΣΟΚ και της ΑΡ.ΜΕ.

Κύκλοι της ηγεσίας του Συνασπισμού σχολίαζαν χθες σε υψηλούς τόνους πως κάθε φορά που συμβαίνει κάτι θετικό στην Κουμουνδούρου- όπως π.χ. το δημοψήφισμα-, η Ανανεωτική Πτέρυγα φροντίζει με πρωτοβουλίες της να θολώνει την εικόνα και να δημιουργεί εσωκομματικά προβλήματα.




Ψήφισε το 77% των μελών του Συνασπισμού

ΣΤΟ 77% των εγγεγραμμένων μελών του ΣΥΝ (16.124) έφθασε η συμμετοχή στο διήμερο δημοψήφισμα για την ανάδειξη της σειράς κατάταξης των υποψήφιων ευρωβουλευτών του κόμματος. Συνολικά ψήφισαν 12.248 μέλη στις 255 κάλπες που στήθηκαν σ΄ όλη τη χώρα. Τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 12.084, τα άκυρα 135 και τα λευκά μόλις 29.

Πρώτος, επομένως και επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου, αναδείχτηκε ο γραμματέας του ΣΥΝ Νίκος Χουντής ο οποίος υποστηρίχθηκε από το Αριστερό Ρεύμα της Κουμουνδούρου αλλά και τη νεολαία του κόμματος. Απέσπασε 5.934 ψήφους.



Δεύτερος, άρα τρίτος στην ευρωλίστα (βάσει της συμφωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ) κι επομένως χωρίς να έχει εξασφαλίσει την επανεκλογή του, αναδείχθηκε ο νυν ευρωβουλευτής του κόμματος Δημήτρης Παπαδημούλης συγκεντρώνοντας 5.180

ψήφους. Η διαφορά μεταξύ των δύο ανέρχεται στις 754 ψήφους, κάτι που δικαιολογεί εν μέρει και τον ισχυρισμό της ανανεωτικής πτέρυγας ότι οι κάλπες της νεολαίας καθόρισαν το αποτέλεσμα ψηφίζοντας Χουντή. Είναι ενδεικτικό ότι από τους 938 ψηφίσαντες νεολαίους, οι 757 στήριξαν με την ψήφο τους τον κ. Χουντή και μόλις οι 108 τον κ. Παπαδημούλη. Επίσης, όπως προκύπτει από το σύνολο των αποτελεσμάτων των πολιτικών κινήσεων χωρίς τη νεολαία, ο Ν. Χουντής συγκέντρωσε 5.124 ψήφους και ο Δ. Παπαδημούλης 5.000 σε μία μάχη στήθος με στήθος.

Μίλησαν για νίκη
Χθες, τόσο το Αριστερό Ρεύμα όσο και η Ανανεωτική Πτέρυγα μιλούσαν για «νίκη» στο εσωκομματικό δημοψήφισμα. Η πλειοψηφία υπενθύμιζε ότι και το 2004 η βάση του κόμματος ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στις δύο τάσεις, ενώ η μειοψηφία των Ανανεωτών έλεγε ότι φάνηκε ξεκάθαρα πως οι συσχετισμοί στα κομματικά όργανα (Ρεύμα 70%, Ανανεωτές 30%) δεν έχουν καμία σχέση με τους συσχετισμούς που διαμορφώνουν τα απλά μέλη του κόμματος (Χουντής 49%, Παπαδημούλης 42%).



                                                                                                                                                                                                                                 (Τα Νέα)

ρε μαλάκα προμηθέα μη μονοπωλείς το τοπικ
είναι άσχημο, και για το ιματζ σου και γι' αυτό που θες να πετύχεις
ή κατέφτασε από τον περισσό δισκέτα-που-σε-λίγο-θα-αυτοαναφλεγεί υπό τον τίτλο
"δια την καταστροφήν του οπορτουνισμού και την διώξη αντεπαναστατικών στοιχείων"
ομολογώ ότι η διάκριση μεταξύ του παραπάνω και του να γράφεις συνειδητά εδώ μέσα
μου είναι εξόχως δύσκολη

και άλλοι δεν τον πάνε τον σύριζα
άσε κάποιον θιασώτη του στο φόρουμ να τοποθετηθεί και δείξε ότι μπορείς να συζητήσεις από κάτω
α ξέχασα, η επικινδυνότητα των ρεφορμιστών και κατά συνέπεια η ανάγκη για το ξεσκέπασμα τους
είναι σαν το πρωινό χέσιμο μετά από αρκετή δώση καφέ
σου έρχεται άμεσα και αβίαστα

Η ιστορία μονίμως επαναλαμβάνεται..

φαγώνονται οι ρεφορμιστές με τους ριζοσπαστικούς, οι εσωτερικοί με τους εξωτερικούς...

..και στο τέλος μας πηδάνε όλους οι φασίστες.

Είναι ένα κόμμα. Απολάμβανε σκανδαλώδη εύνοια επί μακρόν απ' τα συγκροτήματα του Τύπου, τους καναλάρχες, που αποτυπώθηκε και στις προ ενός έτους περίπου δημοσκοπήσεις, που του έδιναν τεράστια εκλογικά ποσοστά. Είναι της εντυπωσιοθηρίας των ΜΜΕ, όπως και τα ηγετικά του στελέχη, της συγκαλυμμένης ΠΑΣΟΚ πολιτικής και της ανοιχτής αντιΚΚΕ προπαγάνδας. Ευτυχισμένο μέχρι πριν λίγο καιρό. Ναι, καλά καταλάβατε. Για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται.

Υπό το φως όμως των τελευταίων εξελίξεων στο χώρο αποκαλύπτεται πως η πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ μακράν απέχει απ' τις μεγαλοστομίες περί «δύναμης ανατροπής και ρήξης», «μεγάλης ελπίδας», «μοναδικά ενωτικής» κλπ., που συνόδευαν κάθε αναφορά σ' αυτόν από τα στελέχη του. Η συγκρότησή του δεν επιβλήθηκε βέβαια απ' την ανάγκη κοινής δράσης του κόσμου της αριστεράς, όπως συνήθως ισχυρίζονται. Μεθοδεύτηκε απ' τον ΣΥΝ για λόγους καθαρά εκλογικής του επιβίωσης. Η προχτεσινή «Αυγή» φιλοξενούσε δήλωση του Αλ. Αλαβάνου, ο οποίος ομολογούσε: «Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεκίνησε από την αναγκαιότητα να εξασφαλίσει ο ΣΥΝ την είσοδό του στη Βουλή, αλλά τώρα συναντάει τη δίψα για μια κοινή δράση της αριστεράς». Να σημειώσουμε εδώ ότι όταν τότε κάποιοι επισήμαιναν τις όχι και τόσο αγαθές προθέσεις αυτής της συνεργασίας, οι του ΣΥΡΙΖΑ τους κατάγγελλαν για ανθενωτικές διαθέσεις, για απομονωτισμό και άλλα τέτοια.

Ωστόσο, και η τελευταία πρόταση της δήλωσης του Αλ. Αλαβάνου επίσης μακράν απέχει από την πραγματικότητα. Γεγονός που επιβεβαιώνεται απ' τα τεκταινόμενα τις δύο τελευταίες βδομάδες στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί σε ποια δίψα για κοινή δράση της αριστεράς μπορεί να αναφερθεί όταν ο ίδιος υπέβαλε την παραίτησή του απ' τη βουλευτική του έδρα και άρα απ' την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή, μεταξύ άλλων, διαφώνησε με την επιλογή του ΣΥΝ προεκλογικά να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας απ' το ΠΑΣΟΚ... Γι' αυτή την «κοινή δράση» διψά ο κόσμος; Αυτή η κοινή δράση δε θα ποτίσει τη γλάστρα του λαού, αλλά αυτή του κεφαλαίου που εκφράζει και εκπροσωπεί πιστά το ΠΑΣΟΚ.

Ισως βέβαια ο Αλ. Αλαβάνος και άλλες δυνάμεις στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που αποδέχονται τις αιτιάσεις του, να θεωρούν το ΠΑΣΟΚ αριστερά. Να αναθεωρούν παλαιότερες απόψεις τους σύμφωνα με τις οποίες συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ θα σήμαινε «κάθοδο στον Αδη». Στον Αλ. Αλαβάνο ανήκει αυτή η δήλωση. Ο ίδιος που τώρα ανακάλυψε, μαζί του βεβαίως και ολόκληρος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, και καταγγέλλει αλαζονεία του χώρου όταν δημοσκοπικά βρίσκονταν στο ζενίθ, ήταν αυτός που εμφορούμενος απ' αυτή την αλαζονεία απευθυνόταν στο ΠΑΣΟΚ μέσα στη Βουλή με το γνωστό «καλώς τα τα παιδιά...»! Ολα αυτά διόλου δεν τους εμπόδισαν κατά καιρούς να απευθύνουν προτάσεις κοινής δράσης και συνεργασίας στο ΠΑΣΟΚ, να το κατατάσσουν στις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, να αθωώνουν τις αντιλαϊκές του αμαρτίες διαμηνύοντάς του πως δε ζητάμε «δηλώσεις μετανοίας και προτέρου εντίμου βίου».

Τι στο διάολο - αναφώνησαν και τα στελέχη της ΚΟΕ, της υποτιθέμενης «σκληροπυρηνικής» δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξη Τύπου μετεκλογικά - θα συνεργαστούμε και με τον διάολο για το ...καλό του τόπου. Και απευθυνόμενα στο ΠΑΣΟΚ σχεδόν παρακλητικά του ζήτησαν να συμφωνήσει σε ορισμένα «κεϋνσιανά μέτρα» για να συμφωνήσουν κι αυτοί μαζί του πάντα για το ...καλό του τόπου!

Στο επίκεντρο σήμερα έρχεται και η στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το Δεκέμβρη. Ποιος δε θυμάται άραγε τη σφοδρότητα της επίθεσης που δέχτηκε το ΚΚΕ επειδή επισήμανε αυτό που οι ίδιοι σήμερα καταγγέλλουν, ότι χάιδεψαν τα αυτιά των κουκουλοφόρων! Τότε που συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ έγραφε στην «Εποχή», εφημερίδα της ΑΚΟΑ, ότι το έμβλημα της εξέγερσης είναι η «πέτρα και η κουκούλα».

Τότε πετροβολούσαν το ΚΚΕ, το λοιδορούσαν ότι τα έχει κάνει «πλακάκια» με τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ., υποτίθεται για να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, ο Αλ. Τσίπρας ομολογεί ότι είχαν ένα πρόβλημα να ξεχωρίσουν «το αυθόρμητο απ' τον φετιχισμό της βίας» και ο Αλ. Αλαβάνος επικαλείται τη στάση τους τότε για να αιτιολογήσει εν μέρει το κακό εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς «δεν αντιληφθήκαμε ότι ηγεμόνευσε ο αντιεξουσιαστικός χώρος» («Αυγή», 19/6)!

Σε ό,τι δε αφορά στο περιβόητο «θόλωμα του αριστερού ευρωπαϊσμού» εδώ φαίνεται να έχουν όλοι δίκιο. Καθώς, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να κρατάς πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει την ΕΕ, την υποστηρίζει και τη στηρίζει, έχοντας δώσει και τις απαραίτητες αποδείξεις σε κρίσιμες στιγμές. Το επισήμανε και ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας απ' το βήμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ το περασμένο Σαββατοκύριακο, όταν «απολογήθηκε» στην «Ανανεωτική Πτέρυγα» λέγοντας πως τον «αριστερό ευρωπαϊσμό» τον αποδεικνύουν «η συμβολή μας στο ΚΕΑ, οι αποφάσεις των συνεδρίων μας, και ειδικότερα του προγραμματικού μας συνεδρίου, οι διακηρύξεις και οι τοποθετήσεις μας». Το «θόλωμα», στο βαθμό που υπήρξε, ήταν απολύτως αναμενόμενο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσάρμοσε προεκλογικά τον περί της ΕΕ λόγο του έτσι ώστε να μην έρχεται σε αντίθεση και να μην προκαλεί ένα λαό που δεν τρέφει και την καλύτερη των απόψεων για την ΕΕ, που έχει υποστεί τις βαριές συνέπειες της ένταξης της χώρας σ' αυτήν. Αυτό είναι όλο. Δεν υπαναχώρησε ούτε χιλιοστό απ' την εκφρασμένη προθυμία του να στηρίζει με κάθε τρόπο το ευρωενωσιακό οικοδόμημα των μονοπωλίων.

Επί του παρόντος, πάντως, έχουν να λύσουν ζητήματα που αφορούν περισσότερο το ...καλό στελεχών, ομάδων, τάσεων, συνιστωσών, κ.ο.κ. Ετσι, την ίδια στιγμή που ο Αλ. Τσίπρας και ο Αλ. Αλαβάνος ομνύουν σε ένα μοντέλο λειτουργίας της αριστεράς μακριά απ' τα γνωστά αρχηγοκεντρικά μοντέλα, την ίδια στιγμή η ηγεσία του ΣΥΝ έχει σοβαρό πρόβλημα με τη δυαρχία και ο Αλ. Αλαβάνος καταγγέλλει τον παραγκωνισμό του. Το μοντέλο συλλογικής λειτουργίας προφανώς δεν προωθείται από ένθεν κακείθεν καταγγελίες για το ποιος είναι αρχηγός του σχήματος. Απ' το βήμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ ο Αλ. Τσίπρας και ο Αλ. Φλαμπουράρης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και εκπρόσωπός του στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, διαμηνύουν στους «συμμάχους» πως απ' τη συμφωνία ίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ πηγάζουν ορισμένα δικαιώματα για τον ΣΥΝ όπως αυτό που θέλει τον εκάστοτε πρόεδρό του αυτόματα επικεφαλής του σχήματος σε εκλογικές αναμετρήσεις. Για να διαψευστούν απ' τις άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσαν να δηλώσουν πως κανένα τέτοιο προνόμιο δεν υπάρχει υπέρ του ΣΥΝ. Για να προκαλέσουν διάψευση της διάψευσής τους απ' τον ΣΥΝ, ο οποίος τους διαμήνυσε πως δε γνωρίζουν καλά τα συμφωνηθέντα (Αλ. Φλαμπουράρης, ρ/σ «Κόκκινο»). Που με τη σειρά της προκάλεσε άλλες δηλώσεις, άλλων συνιστωσών κλπ. κλπ.

Ολα αυτά αποδόθηκαν από στελέχη του ΣΥΝ (Μ. Σαμπατακάκης) με όρους που δε συνάδουν ακριβώς με την «αριστερά», όπως «διαμάχη για την εσωκομματική εξουσία», «παρακμή», «παρασκηνιακή σύγκρουση εξουσίας», «αυλικές βυζαντινές δολοπλοκίες» που «αηδιάζουν» και «φθορά της κουτάλας που λερώνει όλο τον χώρο»! Αυτοί είπαν. Μάλλον ξέρουν καλύτερα...

Ακόμα κι αυτό για το οποίο τόσο πολύ αυτοεγκωμιάστηκαν και εγκωμιάστηκαν από τα ΜΜΕ, προβάλλοντάς το σαν το απαύγασμα της εσωκομματικής δημοκρατίας, το δημοψήφισμα δηλαδή για τη σειρά κατάταξης των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο, γίνεται σήμερα αντικείμενο σφοδρής διαμάχης. «Κόψαμε το κεφάλι του καλύτερου ευρωβουλευτή», δηλώνει ο Αλ. Αλαβάνος, σιγοντάροντας την «Ανανεωτική Πτέρυγα» και τον Δ. Παπαδημούλη, που θεωρούν τραγικό λάθος το αποτέλεσμα μιας κατά τ' άλλα ...κορυφαίας δημοκρατικής διαδικασίας.

Τέλος, ενδεικτικές είναι και οι απόψεις τους για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Λ. Κύρκος δηλώνει πως «έφτασε στο τέλος του», ο Αλ. Τσίπρας πως «υπάρχει και θα υπάρχει». Ο Αλ. Αλαβάνος πως «ο ΣΥΝ είναι αυτός που έχει το πρόβλημα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ». Με ποιους όρους; Ο Αλ. Αλαβάνος προτείνει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να έχει τον κεντρικό ρόλο, παίρνοντας το μέρος συνιστωσών που καταγγέλλουν την «ηγεμονία» του ΣΥΝ μέσα στο σχήμα και ζητούν μέτρα για την αντιμετώπισή της. Ισως γι' αυτό επέλεξε να ανακοινώσει τις προθέσεις του στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και όχι στα όργανα του κόμματός του. Και η πλειοψηφία του ΣΥΝ, διά του Αλ. Φλαμπουράρη, απαντά πως «άλλο ισοτιμία, άλλο ισότητα, καθώς πρέπει σε ένα βαθμό να λαμβάνουμε υπόψη και τον συσχετισμό δυνάμεων».

Ανεξαρτήτως των εξελίξεων που θα υπάρξουν, αν ο Αλ. Αλαβάνος παραιτηθεί ή όχι τελικά, ποιος έναντι ποιου θα υπερισχύσει, το μόνο βέβαιο είναι ένα: Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζεται από καιροσκοπισμό, αναξιοπιστία και αφερεγγυότητα.

Τέλος, να τους θυμίσουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα; Γιατί οι ίδιοι πρωταγωνιστές, στα 1989-1991, έκαναν τα ίδια με στόχο το ΚΚΕ και τον αφανισμό του. Σήμερα, τι κάνουν; Παίζουν την κωμωδία της υπόθεσης που τότε έχασαν; Και δεν μπορεί να 'ναι αλλιώς παρά μόνο κωμωδία και φάρσα... Υπάρχει μια παροιμία που λέει: «Πολλά έφαγες καρδούλα μου, φάε και πικρομάρουλα». Αλλά αρκετά μ' αυτά. Ο,τι και αν κάνουν, μόνο χρήσιμοι στο σύστημα και πρόθυμοι να χρησιμοποιούνται είναι.

                                                                                                                                                          Ριζοσπάστης 21/06/09

   


Ψυχορραγεί ο ΣYPIZA. Aναπότρεπτη φαίνεται πλέον η διάλυσή του μετά τις πρόσφατες δραματικές εξελίξεις στους κόλπους του. H παραίτηση του Aλέκου Aλαβάνου δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Eπιπροσθέ­τως, η ρήξη του και σε προσωπικό επίπεδο με τον πρόεδρο του ΣYN Aλέξη Tσίπρα προοιωνίζεται την πρόκληση βαθύτατου ρήγματος και στους κόλπους του ΣYN. Δυσάρεστο, αναμενόμενο όμως, δεδομέ­νου ότι από τον ΣYN προέρχονται οι δυνά­μεις που επεδίωξαν μεθοδικά τη διάλυση του ΣYPIZA. Θα πετύχουν τον στόχο τους, όπως όλα δείχνουν. Aκρως αμφιλεγόμενο όμως είναι το τι θα κερδίσουν.

«O ΣYPIZA ήταν λάθος από την αρχή», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στην «Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία» ο Λεωνίδας Kύρκος, ο οποίος πρωτοστάτησε στη συστηματική υπονόμευση του ΣYPIZA και έκανε οτιδήποτε περνούσε από το χέρι του, αυτός και οι ομοϊδεάτες του, για να περιορίσει την απήχησή του και να τον οδηγήσει στην εκλογική ήττα. «Tο εγχείρημα του ΣYPIZA έφτασε στο τέλος του», προανήγγειλε θριαμβευτικά, αισθανόμενος ότι στέφθηκαν με επιτυχία οι προσπάθειές του.

Πραγματικά έχουν ήδη τεθεί σε κίνηση οι ακατανίκητες διεργασίες της διάσπασης. Tώρα πια ούτε μια ανάκληση της παραίτησης Aλαβάνου θα τις σταματούσε.

Eμφανή είναι τα κίνητρα της πτέρυγας του ΣYN που επεδίωξε τη διάλυση του ΣYPIZA. Παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία για τον σχηματισμό κυβέρνησης ΠAΣOK - ΣYN. Στις επόμενες εκλογές πιθανότατα το ΠAΣOK θα είναι πρώτο, αλλά ενδέχεται να μην έχει αυτοδυναμία. Aυτό ακριβώς ονειρεύονται οι «ανανεωτές» του ΣYN. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν αρκετό να «τρυπώσει» ο ΣYN στη Bουλή, έστω και με 3,01%. Eλέω εκλογικού συστήματος θα είχε τότε τις έδρες που θα έλειπαν από το ΠAΣOK για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός 151.

O δήθεν «αριστερίστικος» ΣYPIZA είναι ακατάλληλο όχημα για μια τέτοια πολιτική. Παρ’ όλο που διασφαλίζει σίγουρη είσοδο στη Bουλή και πολύ περισσότερες έδρες, δεν είναι αποδεκτός από το κατεστημένο. Πολύ δύσκολα θα του επιτρεπόταν να συμμετάσχει στην κυβέρνηση - ιδίως μετά τη στάση του υπέρ της έκρηξης της νεολαίας τον Δεκέμβρη. Aπό τη σκοπιά τους δικαίως οι «ανανεωτές» τον έκριναν ως εμπόδιο στην υλοποίηση των στόχων τους και απεργάστηκαν τη διάλυσή του.

Tο μέλλον του ΣYN όμως μετά την αποσύνθεση του ΣYPIZA δεν προβλέπεται καθόλου ευοίωνο. Πρώτα πρώτα το όριο του 3% στις βουλευτικές εκλογές φαντάζει και πάλι θεόρατο. Xρειάστηκαν 22 ολόκληρα χρόνια από τη μεταπολίτευση, η μετάγγιση δυνάμεων από το KKE και ο... οίκτος των ψηφοφόρων για να μπορέσει για πρώτη φορά να υπερβεί το όριο αυτό, το 1996, ο ΣYN ως συνέχεια του KKE Eσωτερικού. Tώρα όμως οι συνθήκες θα είναι πολύ πιο δύσκολες.

Διάσπαση και του ΣYN προβάλλει απειλητικά ως ενδεχόμενη πλέον. O ΣYPIZA υπήρξε επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα της αριστερής πτέρυγας του ΣYN. O τορπιλισμός της από τους «ανανεωτές» συνιστά σίγουρα αιτία εσωτερικού πολέμου των δύο πτερύγων. Eπιπλέον η διάλυση του ΣYPIZA μεταβάλλει και τον εσωτερικό συσχετισμό δυνάμεων μέσα στον ΣYN. Στον συρρικνωμένο ΣYN οπωσδήποτε αυξάνεται η ισχύς της δεξιάς του πτέρυγας, η οποία άλλωστε έχει και τον αέρα της «νίκης» της διάλυσης του ΣYPIZA.

H αναγκαστική συνύπαρξη μέσα στον ΣYN δύο αλληλοϋποβλεπόμενων, αν όχι πλέον αλληλομισούμενων πτερύγων, προφανώς δεν αποτελεί την καλύτερη συνταγή πολιτικής επιτυχίας. Πέρα από τα άλλα, το θεμελιώδες σφάλμα αυτών που υποκίνησαν τη διάλυση του ΣYPIZA έγκειται στο ότι δεν αντιλαμβάνονται πως οτιδήποτε και αν λέει η αριθμητική των βουλευτικών εδρών, ένας σπαρασσόμενος και συρρικνούμενος ΣYN είναι πολιτικά αδύνατον να αποτελέσει αξιόπιστο κυβερνητικό εταίρο.

Tο πολύ πολύ να χρησιμοποιηθεί για λίγους μήνες ως καταλύτης από το σύστημα και κατόπιν να αποβληθεί από την κυβέρνηση ως άχρηστος! Aκριβώς όπως έγινε με τον ενιαίο Συνασπισμό της Aριστεράς το 1989, με τις κυβερνήσεις Tζαννετάκη και Zολώτα, οι οποίες «έθαψαν» την Aριστερά σε βαθμό που ουδέποτε ανέκαμψε πλήρως έκτοτε από την κυβερνητική της περιπέτεια.

                                                                                                                                                                  Εθνος 21/06/09