THMMY.gr

Γιατί; Γιατί έχουν την εξουσία. Και έχουν την δύναμη των όπλων. (στρατός - αστυνομία)

Προφανώς ο λαός έχει μεγαλύτερη εν τέλη δύναμη αλλά όταν την απελευθερώσει, πέφτουν κεφάλια.

Το πρόβλημα καταλήγει εκεί. Στην εξουσία.
Όταν κάποιος έχει την εξουσία, για λίγο ή πολύ, αργά ή γρήγορα θα την εκμεταλλευτεί. Είτε για να κάνει αυτό που πιστεύει αυτός, ή οι λίγοι αυτοί, είτε για να κάνει αυτό που συμφέρει αυτόν ή τους λίγους αυτούς.

Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι δυνατό να ζήσουμε χωρίς σχέσεις εξουσίας, ανάμεσα στους ανθρώπους.

Και δεν τους νοιάζει, αν τους θεωρούν χαζοχαρούμενος, ηλίθιους, κρετίνους, η φασίστες ενάντια στην εξουσία που τους καταπιέζει.

Για το ρόλο που έχει η αστυνομία ή οι υπόλοιπες μορφές εξουσίας όπως πχ η νομοθετική εξουσία η οποία θεσπίζει νόμους ανάλογα με τα συμφέροντα των κρατούντων σε ένα αστικό κράτος να μην επεκταθώ,νομίζω τα είπαν άλλοι.

Βέβαια για το ποιοι νομοθετούν υποτίθεται πως σε μια δημοκρατία το αποφασίζουν οι πολίτες,το τι όμως συμβαίνει με τη χειραγώγηση,τον αποπροσανατολισμό, τις νωθείες ή τι θα συμβεί σε μια ενδεχόμενη λαϊκή επανάσταση το ξέρουν λίγο πολύ όλοι.


Τι ορίζεις όμως σαν σχέσεις εξουσίας? Σε μια κοινωνία χωρίς ταξικές αντιθέσεις δεν υπάρχει
εξουσία με τη μορφή του να προασπίσει κανείς κεκτημένα επιβαλλόμενος στον άλλο.

Παρόλαυτά η κοινωνία πρέπει να οργανωθεί και να ληφθούν αποφάσεις.Περισσότερο κεντρικά λένε οι κομμουνιστές με την έννοια του κράτους, περισσότερο αποκεντρωμένα-τοπικά λένε οι αναρχικοί.

Πάντα όμως υπάρχει κάποιος που θα λάβει μια απόφαση και οι άλλοι θα συμφωνήσουν.
(όχι άκριτα,αλλά θα το κάνουν)
Αυτός έστω και στιγμιαία δεν "εξουσιάζει" τους άλλους?

Το θέμα είναι πρώτον  να το κάνει φύσει και όχι θέσει, δλδ το γεγονός οτι αποφάσισε αυτός δεν σημαίνει ντε και καλά  οτι θα πάρει και τις επόμενες αποφάσεις.Αυτή η μορφή εξουσίας
που είναι πλέον ηγεσία και όχι εξουσία,μπορεί στιγμιαία να δοθεί στον καθένα μέσα στην ομάδα,ανάλογα με την απόφαση που πρέπει να ληφθεί και ανάλογα με την προσωπικότητα του καθενός.

Ομως,η εξουσία και η ιεραρχία που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο στρατό, στην αστυνομία,στην πολιτική κτλ,είναι εξουσία βάση της θέσης, μπορεί κάποιος ανώτερος να σου ζητάει παράλογα πράγματα κι εσύ να πρέπει να τον ακούσεις επειδή ορίστηκε ανώτερός σου.Μπορεί κάποτα να αποφάσισε σωστά,αλλά τώρα να έχει λάθος.Εσύ είσαι υποχερωμένος να τον υπακούσεις.

Μέγα λάθος, δεν προχωράει έτσι η κοινωνία ,αλλά συντηρεί τους ήδη υπάρχοντες παραλογισμούς της.

Αυτό που προτείνω είναι

αυτοργάνωση, αυτοδιαχείριση και φεντεραλισμός.

Ο καθένας να αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του μόνο.
Και να συναποφασίζει για αυτά στα οποία συμμετέχει. πχ παραγωγικά μέσα.



Αλλά βγήκαμε ήδη οφφ τόπικ.

Όταν συναποφσίζει κάποτε πείθεται και κάποτε πείθει,σωστά?
Σε περιπτώσεις που κάποιος λόγω προσωπικών γνωρισμάτων (ευφυΐα, κλίσεις ,εμπειρίες-βιώματα,γνώσεις κτλ) πείθει περισσότερο από ο,τι πείθεται,αυτός ηγείται, αλλά δεν εξουσιάζει γιατί πρώτον αυτός ο ρόλος του αποδίδεται αξιοκρατικά και δεύτερον δεν έχει κανένα "αλάθητο". Έτσι αντιλαμβάνομαι τη διαφορά μεταξύ ηγεσίας και εξουσίας.

Η εξουσία είναι λάθος, η ηγεσία όμως είναι φυσιολογικό να υπάρχει.

Δεν είμαστε και τόσο οφφ-τόπικ ...

Πόσους αξιομνημόνευτους ηγέτες έχει η ελληνική σύγχρονη ας πούμε ιστορία, που είχαν θεσμοθετημένη εξουσία;
2?

(δεν λέω ότι αυτοί άνευ θεσμοθετημένης εξουσίας ήταν εξ ορισμού καλύτεροι, απλά μπορείς να βρεις κάποιος εκεί τουλάχιστον)

Δεν τους βρίσκω.

Αυτό που αποκαλείς ηγέτης, προφανώς πάντα θα υπάρχει.

Το θέμα είναι να μη τους χρειαζόμαστε.

Καλο αυτο που προτεινεις, αλλα δεν μας λες και εναν τροπο να υλοποιηθει :)

Υπήρχαν ηγέτες άνευ θεσμοθετημένης εξουσίας ,μην τους ψάχνεις μόνο στην Ελλάδα . ;)

Η ηγεσία κι επαλαμβάνω όχι η εξουσία (όπως ορίστηκαν παραπάνω) είναι φυσιολογική και βοηθάει 
στην πρόοδο της κοινωνίας.....

100% ΣΥΜΦΩΝΙΑ!

Οσο δεν υπάρχει μεθοδολογια, ειναι ουτοπία.

Η μεθοδολογια ειναι η εξης απλη: Πρεπει παντα να εχεις στο νου σου τρια πραγματα.

α) Πού βρισκεσαι
β) Πού θελεις να πας
γ) Πώς θα πας

Περιμενω να δω λυσεις για το πώς θα επιτευχθουν ολα αυτα...

Ουπς ναι , λαθος έκφραση! :P

Εννοουσα, μέθοδο για την εφαρμογή των παραπανω...

Τα έχω ξαναπεί βρε αλιάκμων.... και έχω παραθέσει πηγές των εμπνεύσεων μου.

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbookstid/ch7.htm


Εάν θες στρατηγικό σχέδιο, ας το θέσω κάπως έτσι (μιλώντας για μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη αρχικά:

- Δημιουργία μικρό-τοπικών οργάνων (πχ γενική συνέλευση γειτονιάς) για λήψη αποφάσεων για τα θέματα που τους απασχολούν, για να ενδυναμωθεί η διάθεση για συμμετοχή στα κοινά, σε μικροσκοπικό επίπεδο.
- Κατάληψη της εξουσίας της τοπικής αυτοδιοίκησης (με το "νόμιμο" τρόπο) από συνασπισμό πολιτών οι οποίοι θα συμμετέχουν προφανώς ήδη σε αυτόκλιτα συλλογικά όργανα μικρότερου επιπέδου (πχ γενική συνέλευση γειτονιάς). Στόχος αρχικά, η ενδυνάμωση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, τουλάχιστον σε επίπεδο γειτονιάς, και στη συνέχει "εκδημότευση" της παραγωγικής/οικονομικής δραστηριότητας της τοπικής κοινωνίας. Συνεταιρισμοί πολιτών, θα λάμβάνουν σιγά σιγά τα ηνία των παραγωγικών μέσων με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση (θεσμική, όχι οικονομική) της τοπικής πολιτείας, ώστε να απεξαρτηθεί η οικονομία από το συσσωρευμένο κεφάλαιο.

- Ήδη από την κατάληψη της τοπικής εξουσίας από τους πολίτες που προέρχονται από τα τοπικά συμβουλία, η εξουσία στην πράξη είναι διαμοιρασμένη στην κάθε γειτονιά ξεχωριστά, και το δημοτικό συμβούλιο, έχει αφήσει την θέση του στο συμβούλιο των "γειτονιών", οι εκπρόσωποι των οποίων φέρουν τις αποφάσεις των σχετικών οργάνων τους, και όχι την προσωπική τους άποψη, όπως συμβαίνει στους δημοτικούς συμβούλους ή τους βουλευτές, το οποίο θα ρυθμίζει τις τελικές αποφάσεις που απαιτούνται σε συνενόηση περισσοτέρων από μία γειτονιά.



Τα παραπάνω είναι το πρώτο βήμα.

Εάν ξεκινήσουν τέτοιες διεργασίες παντού, έστω σιγά σιγά, όπου το παράδειγμα του ενός, θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για τους άλλους, μπορούμε σε κάποιο σημείο να φτάσουμε στο σημείο της ανεξαρτητοποίησης της πολιτείας/κοινότητας από το κράτος.

Εκεί το κράτος θα αντιδράσει λογικά βίαια και δεν θα επιτρέψει αποσχίσεις. Εκεί θα κληθούν οι πολίτες να προστατεύσουν την ελευθερία τους.

Όσο πιο μαζικό βέβαια θα είναι ένα τέτοιο κίνημα αποσχίσεων, τόσο πιο αδύναμο θα είναι το κράτος απέναντι του.
Για τη συνέχεια, για το τρόπο της συνεργασία των πολιτειών/κοινοτήτων μεταξύ τους, ή με το υπόλοιπο κράτος (για όσο διατηρηθεί) ή για την δυνατότητα αυτοσυντήρησης μιας ξέχωρης πολιτειακής οντότητας στο επίπεδο μιας μεγάλης πόλης, μια μικρής πόλης ή ενός χωριού, πάμε σε άλλα ζητήματα.

Ευχαρίστως να τα συζητήσουμε.



Έχω δώσει άπειρες φορές λινκ από τα γραπτά του Φωτόπουλο (και έχω εκφράσει αρκετές φορές τις απόψεις μου για τον ίδιο τον Φωτόπουλο).
Αναρωτιέμαι αν δίνει κανείς σημασία όταν του απαντάω στην πρόκληση ότι όλα όσα λέω είναι ουτοπία.
Συνήθως αρκούνται στη δήλωση του και εμμένουν εκεί. Ούτε καν με απαντάνε...
Από σένα αλιάκμων όμως τώρα, περιμένω περισσότερα :D

Οσα θελεις, αλλα μετα την εξεταστικη...

Προς το παρον παρε μονο μια φραση: Ας μαθουν πρωτα να χωριζουν τα σκουπιδια τους σε ανακυκλωσιμα και μη, και μετα ας μιλησουμε για μικρο-κομμουνες μαοϊκου τυπου (ουτε καν πρωτοτυπος δεν ειναι ο Φωτοπουλος..........)

Ενώ οι μαρξιστές είναι τέρατα πρωτοτυπίας...

λολ...

άντε περιμένω... θα στο θυμίσω 1 Μαρτίου!

και μια απάντηση στη φράση σου:

εσύ εδώ τους περιμένεις να κάνουν επανάσταση, όταν το πιο δύσκολο που κάνουν εκτός από το να δουλεύουν είναι να πατάνε τα κουμπιά του τηλεκοντρόλ


-------

είναι γελοίο να υποβαθμίζουμε τους ανθρώπους (και εμάς δηλαδή) μεταξύ μας, όταν περιμένουμε να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
Είτε το Α, είτε το Β.
Αν είναι να κλειστούμε στα τετραγωνάκια μας και να δουλεύουμε για τους αφέντες μας περιμένοντας το κοκκαλάκι που θα μας πετάξουν...


Σε καλώ να ανακαλέσεις!