THMMY.gr

Η ευεργετική παγκοσμιοποίηση

του Πάσχου Μανδραβέλη1

Θρυλούνται πολλά για την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Λέγεται ότι στα χρόνια του επάρατου νεοφιλελευθερισμού «οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι», ότι οι ασθένειες μαστίζουν τον κόσμο, ότι οι πόλεμοι πληθαίνουν, ότι η ρύπανση σκοτώνει τον πλανήτη, ότι γενικώς η νέα τάξη πραγμάτων μάς έχει φέρει στο χείλος της Αποκάλυψης. Αυτή όμως δεν είναι καν η μισή αλήθεια. Σύμφωνα με την έκθεση, «Η κατάσταση του μέλλοντος» (State of the Future) που εκδίδει κάθε χρόνο ο ΟΗΕ, ο κόσμος δεν πάει από το κακό στο χειρότερο. Σε κάποιους τομείς πάει καλύτερα και σε κάποιους χειρότερα. Η εισαγωγή της έκθεσης είναι ενδεικτική: το 2006 «οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι πιο υγιείς, πιο πλούσιοι, πιο μορφωμένοι, πιο ειρηνικοί, πιο δικτυωμένοι και ζουν περισσότερο. Την ίδια στιγμή ο κόσμος έγινε πιο ζεστός, έχει μεγαλύτερη διαφθορά, στριμώχνεται στις πόλεις και παρά το γεγονός ότι οι πόλεμοι μειώνονται γίνεται πιο επικίνδυνος».

Σύμφωνα με την έκθεση οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, αλλά οι φτωχοί γίνονται λιγότεροι. Ετσι οι μεγάλες ανισότητες παραμένουν: το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 50% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το φτωχότερο 50% κατέχει μόνο το 1%. Από την άλλη όμως η απόλυτη φτώχεια μειώνεται, παρά το γεγονός ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται: το 1981 το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε με 1$ την ημέρα, σήμερα έχει πέσει στο 25% για να φτάσει στο 10% το 2015 (οι τιμές είναι αποπληθωρισμένες). Η παιδική θνησιμότητα επίσης μειώνεται, και μάλιστα με ταχύτερους ρυθμούς στον υπανάπτυκτο κόσμο. Στον Τρίτο Κόσμο το 1980 πέθαιναν 118/1.000 παιδιά κάτω των 5 ετών, σήμερα 76/1.000. Από το 1970 και μετά το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται κατά 4 μήνες ανά έτος! Κυρίως επειδή οι άνθρωποι στις υπανάπτυκτες και αναπτυσσόμενες χώρες ζουν περισσότερο. Αυτό συντελεί στην πληθυσμιακή έκρηξη, η οποία όμως έχει ημερομηνία λήξης. Σύμφωνα με τις προβολές των μελετητών τα 6,5 δισ. του πληθυσμού θα φτάσουν τα 9 δισ. το 2050 για να μειωθούν ταχύτατα μέχρι το 2100, φτάνοντας πιθανότατα τα 5,5 δισ. ανθρώπων.

Το γενικό συμπέρασμα της έκθεσης, είναι ότι η ανθρωπότητα σε κάποια πράγματα τα πάει καλύτερα και σε κάποια χειρότερα. Το 2006 η παγκόσμια οικονομία αναπτύχθηκε σε ποσοστό 5,4% (το παγκόσμιο προϊόν έφτασε τα 66 τρισ. δολάρια) και το κατά κεφαλήν εισόδημα κατά 4,3% (επειδή ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 1,1%).

Το σημαντικό όμως είναι ότι η φτώχεια μειώνεται, οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και λιγότερες μανάδες θρηνούν τα παιδιά τους. Αν μάλιστα δούμε τον συνολικό δείκτη SOFI (που είναι το αποτέλεσμα της στάθμισης 29 δεικτών για την ευημερία των ανθρώπων στον κόσμο) ο κόσμος γίνεται σίγουρα καλύτερος. Για τους περισσότερους, ακόμη και για εκείνους που γκρινιάζουν…

Το συμπέρασμα της έκθεσης του ΟΗΕ που υπογράφεται από τους Jerome C. Glenn και Theodore J. Gordon είναι απλό και καταλυτικό: «Αν και πολλοί κατηγορούν τις πολιτισμικές αλλαγές που επιφέρει η παγκοσμιοποίηση, φαίνεται ότι αυτές οι πολιτισμικές αλλαγές είναι αναγκαίες για να επιτευχθούν οι παγκόσμιες προκλήσεις. Η ανάπτυξη της δημοκρατίας στον κόσμο απαιτεί πολιτισμικές αλλαγές. Η εξάλειψη του έιτζ χρειάζεται αλλαγές στην κουλτούρα των ανθρώπων. Η αειφόρος ανάπτυξη προϋποθέτει την πολιτισμική αλλαγή. Το ίδιο χρειάζεται για να τελειώσει η βία κατά των γυναικών και οι εθνικές συγκρούσεις. Το εργαλεία της παγκοσμιοποίησης, όπως είναι το Ιnternet, το παγκόσμιο εμπόριο, οι διεθνικές συμφωνίες και το διεθνές outsourcing, πρέπει να χρησιμοποιηθούν με τρόπο που να βοηθήσουν τα έθνη να προσαρμοστούν σε μια νέα κατάσταση, που θα διατηρήσουν τα μοναδικά τους χαρακτηριστικά, αλλά ταυτόχρονα θα βελτιώσουν τον βίο των ανθρώπων»…

Τα στοιχήματα της ανθρωπότητας πού κερδίζουμε:

Προσδόκιμο ζωής
    Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το προσδόκιμο της ζωής από τα 48 χρόνια που ήταν το 1955, θα φτάσει τα 73 χρόνια το 2025. Κυρίως λόγω της ανόδου στον Τρίτο Κόσμο.
Παιδική θνησιμότητα
    Το 1990 πέθαιναν στον Τρίτο Κόσμο 109 ανά 1.000 παιδιά έως πέντε ετών. Το σημερινό ποσοστό είναι 61 τοις χιλίοις.
Αναλφαβητισμός
    Σύμφωνα με την UNESCO, το 1970 το ποσοστό των αναλφάβητων ενηλίκων στον κόσμο ήταν 37%. Σήμερα μόνο 18% δεν γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση. Τα 2/3 αυτών είναι γυναίκες και αφορά χώρες που η εκπαίδευση γυναικών θεωρείται «αμάρτημα».
Δημοκρατία
    Ο αριθμός των δημοκρατικών χωρών αυξήθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια από 46 σε 90. Παρ’ όλα αυτά, μόνο το 46% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε καθεστώς ελευθερίας.
Πόλεμοι
    Η προφητεία του Economist ότι δεν θα υπάρξει ποτέ πολεμική σύγκρουση μεταξύ χωρών που έχουν McDonalds μοιάζει να επιβεβαιώνεται. Το 1991 γίνονταν 52 πόλεμοι σε όλο τον κόσμο, πέρυσι 31. Ακόμη και η Αφρική, ζει πιο ειρηνικά. Σήμερα υπάρχουν πέντε ένοπλες συγκρούσεις έναντι 16 (το ανώτατο) του 2002.
Ισότητα φύλων
    Σύμφωνα με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, η ισότητα των δύο φύλων προχωρά αργά, αλά σταθερά. Το 1995 οι γυναίκες κατείχαν μόνο το 25,6% των υψηλών θέσεων στην πολιτική και στις επιχειρήσεις. Σήμερα αυτό το ποσοστό έχει φτάσει στο 28,3%. Η πολιτική όμως δεν ακολουθεί με την ταχύτητα που κινείται ο κόσμος. Ενώ το 57% των εργαζομένων είναι γυναίκες, μόνο 17% από τα μέλη όλων των Κοινοβουλίων του ελεύθερου κόσμου είναι γυναίκες.
Διαδίκτυο
    Ενα δισεκατομμύριο άνθρωποι (17,5% του παγκόσμιου πληθυσμού) είναι σήμερα συνδεδεμένοι στο internet. Οι νέες τεχνολογίες επεκτείνονται ταχύτατα στον Τρίτο Κόσμο και οι παραγγελίες του «υπολογιστή των 100 δολαρίων» (θα κοστίζει, για την ακρίβεια, 178$) δείχνουν ότι θα πρέπει να περιμένουμε έκρηξη στις συνδέσεις.

Τα στοιχήματα της ανθρωπότητας πού χάνουμε:

Φαινόμενο θερμοκηπίου
    Η οικονομική ανάπτυξη του Τρίτου Κόσμου έχει σοβαρό περιβαλλοντικό κόστος. Η Κίνα μόνο καίει 2 δισ. τόνους κάρβουνου τον χρόνο και μέχρι το 2016 θα φτάσει τους 4 δισ. τόνους. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν την περίοδο 2000-2004 περισσότερο από τις χειρότερες προβλέψεις των επιστημόνων, κάτι που τους κάνει να πιστεύουν ότι τα αέρια που συντελούν στη δημιουργία του θερμοκηπίου θα αυξηθούν κατά 25 - 90% μέχρι το 2030. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα το 2006 έμειναν σταθερές στην Ε.Ε., μειώθηκαν κατά 1,4% στις ΗΠΑ, αλλά αυξήθηκαν αλματωδώς στην Κίνα σε σημείο να υπερβαίνει τις εκπομπές από τις ΗΠΑ κατά 8%.
Διαφθορά
    Δύο από τα 66 τρισ. του πλούτου που παράγεται παγκοσμίως ελέγχεται από το οργανωμένο έγκλημα. Οι δωροδοκίες κυβερνητικών αξιωματούχων και δημόσιων λειτουργών το περασμένο έτος υπολογίζονται στο αστρονομικό ποσό του ενός τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Από αυτό το ποσό 20 - 40 δισ. δολάρια είναι δωροδοκίες πολιτικών σε αναπτυσσόμενες χώρες και 60 - 80 δισ. σε αναπτυγμένες.
Σκλαβοπάζαρα
    Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι σκλάβοι στον κόσμο, απ’ όσοι υπήρχαν ποτέ στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, ακόμη και από τον 18ο αιώνα που το αφρικανικό δουλεμπόριο είχε φτάσει στο αποκορύφωμά του. Υπολογίζεται ότι σήμερα 12,3 - 27 εκατ. (κυρίως) γυναίκες της Ανατολικής Ασίας στερούνται των βασικών τους δικαιωμάτων.
Ψηφιακή αποθήκευση
    Οσο κι αν φανεί περίεργο, ένα από τα βασικά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει άμεσα η ανθρωπότητα είναι η ψηφιακή αποθήκευση των δεδομένων που θα παράγει. Σύμφωνα με την International Data Corporation, το 2006 ο κόσμος παρήγαγε 161 δισ. γιγαμπάιτ πληροφορίας ενώ είχε χώρους αποθήκευσης 185 δισ. γιγαμπάιτ. Με την διασύνδεση όλο και περισσοτέρων ανθρώπων στο διαδίκτυο, την έλευση του YouΤube, και των καμερών επιτήρησης, την εξέλιξη των αρχείων του δημοσίου και ιδιωτικών επιχειρήσεων το 2010 θα χρειαστούν αποθηκευτικοί χώροι 988 δισ. γιγαμπάιτ ενώ θα υπάρχουν διαθέσιμα μόνο 601 δισ. Το ένα τρίτο της ψηφιακής ανθρώπινης γνώσης θα χαθεί για πάντα.

SOFI: Ο δείκτης προόδου του κόσμου

Το 2000 οι 189 χώρες του ΟΗΕ έθεσαν οκτώ φιλόδοξους στόχους (μείωση της παγκόσμιας φτώχειας, του αναλφαβητισμού, της παιδικής θνησιμότητας, της μόλυνσης του περιβάλλοντος, προώθηση της ισότητας, των παγκόσμιων συνεργασιών κ.λ.π) που θα πρέπει να επιτύχει η ανθρωπότητα μέχρι το 2015. Αυτοί οι στόχοι αναλύθηκαν σε 48 δράσεις οι οποίες μετρώνται ανα έτος για να δούμε πόσο επιτυγχάνονται οι στόχοι.

Εικοσιενιά δείκτες σταθμίζονται για να δημιουργήσουν το State Of the Future Index (SOFI). Είναι δείκτες που δείχνουν διάφορες πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας (π.χ. το ποσοστό όσων έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, τον αναλφαβητισμό, την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου, διαθεσιμότητα τροφής, ποσοστό ανθρώπων που ψηφίζουν, ποσοστό δασών, αριθμό προσφύγων κ.λ.π.) με διαφορετικό βάρος Ο δείκτης SOFI με λίγα λόγια είναι ο δείκτης προόδου της ανθρωπότητας. Και παρά όσα λέγονται είναι ανοδικός…

———————————————————————-

Σημειώσεις:

   1. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 14.10.2007

Μήνυμα προς συντονιστές... 
btw καλό θα ήταν να δημιουργηθεί και ένα board με τίτλο "Κοινωνία και Κράτος" ή οτιδήποτε άλλο σχετικό, για να είναι πιο σχετικές οι θεματολογίες..

Υπάρχει έτοιμο ένα πλάνο κατηγοριών για τα πολιτικά.

θα θεωρήσεις οφφ τόπικ, στοιχεία που μπορεί να καταρίπτουν τα παραπάνω? Να καταλάβω, γιατί ακούω διάφορα τελευταία

Το αρθρο αυτο αποδεικνυει κατά κάποιον τρόπο οτι η κυριαρχη νοοτροπία στην Ελλαδα οτι δηλαδη η παγκοσμιοποιηση ειναι κατι εντελως κακο ειναι λαθος .

   ειμαστε η μονη χωρα στον κοσμο που το 80% θεωρεί οτι η παγκοσμιοποιηση εχει αρνητικες συνεπειες για την οικονομια και την κοινωνια, αυτο το ποσοστο ειναι χαμηλοτερο σε οποιδηποτε αλλη χωρα του κοσμου.

Το άρθρο είναι άρθρο.

Ελάχιστα μοιάζει με μια σοβαρή μελέτη. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, δεν επιφέρει ούτε 1 τόσο δα αρνητικό στοιχείο η παγκοσμιοποίηση. Αυτής της άποψης είσαι;

Δεν αποδεικνύει τίποτα. Λέει μια άποψη και κατεμέ εντελώς μονόπλευρα.

Εχω την εντύπωση πως δεν διάβασες καθόλου το άρθρο..

Κάπου γραφει και για τα στοιχήματα της ανθρωπότητας που χάνουμε πάντως...

Ο gepeltek δεν ισχυρίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση δεν έχει μειονεκτήματα. Ισχυρίζεται ότι η αντιμετώπιση της στη χώρα μας είναι μονόπλευρη και αφοριστική.

Διακρίνεις τη διαφορά ανάμεσα στους ισχυρισμούς;
Αν όχι, τον επιβεβαιώνεις

Ερωτήσεις μπορούμε να κάνουμε;

Να ρωτησω κατι που μου χτηπησε στο ματι?


Οι νεκροί, τραυματίες και οι προσφυγες έχουν αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια (σε διεθνές επίπεδο)... Άρα όταν μιλάμε για αριθμό πολέμων έτσι απλά μήπως είναι ένα σόφισμα?

Δύο ερωτήσεις ακόμη : 1) Πού βρήκες το 80% ;
                                2) Τί κατά την γνώμη σου είναι ον τόπικ σε αυτό το ποστάκι σου;

Κάτι ακόμη...


Οι χώρες που μειώσανε δραστικά τον αναφαλβητισμό είναι οι χωρες της λατινικής Αμερικής. Πιο "φανταχτερό" παράδειγμα είναι η Βενεζουέλα, που μόνο υπέρμαχος της παγκοσμοποίησης δεν είναι...

Μεταξύ μας η καλυτερευση των δεικτών που παρουσιαζεις μάλλον οφείλεται στην πρόοδο και τη διαδοση της τεχνολογίας και των σύγχρονψων εφαρμογών της και όχι τόσο στο άνοιγμα συνορων στα προιοντα και στη μαύρη εργασία

Επίσης ειλικρινα αμφιβάλλω για την όποια εγκυροτητα των στοιχείων όσο αφορα την Μαυρη Ηπειρο.Χωρις ιδιαιτερη ανάλυση το κεντρικό τμήμα της φλεγεται απο τους διάφορους πολεμαρχους καταλοιπά τόσο της ρωσικής αλλά και αμερικανικής επιρροης.... :'(

Δεν είναι μονο αυτό να αμφιβάλλεις... Ας πουμε και για τις ΗΠΑ :

[...]Φτώχεια και θνησιμότητα

Παρότι οι ΗΠΑ προηγούνται σε παγκόσμιο επίπεδο στα ποσά που διαθέτουν για την υγεία -ξοδεύουν κατά κεφαλήν το διπλάσιο, αναλογικά με τον πληθυσμό, από ό,τι ξοδεύουν κατά μέσο όρο άλλες πλούσιες χώρες, το 13% του εθνικού εισοδήματος- το υψηλό αυτό ποσοστό κινείται δυσανάλογα, προς όφελος της περίθαλψης των λευκών Αμερικανών. Η αιτία είναι ότι δεν έχει σχεδιαστεί με σκοπό να εξαλείψει τις μεγάλες διαφορές, λόγω φυλής, πλούτου και συνθηκών στέγασης, στα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας.

Το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας των ΗΠΑ το 2004 είναι το ίδιο με εκείνο της Μαλαισίας...  [...]

Πλήρες άρθρο της ελευθεροτυπίας ("Το αμερικανικό όνειρο - ένας εφιάλτης") στο http://www.enet.gr/online/online_obj?pid=67&tp=T&id=62868600

Και κατι τελευταίο (για σήμερα) :


Γιατί ο "εκδημοκρατισμός" με κανει και φοβαμαι? To γαμάτο είναι ότι αναφέρεται στα τελευταία 30 χρόνια... Καθε ελπίδα μας "εκδημοκρατίστηκε"...

Για το προσδόκιμο ζωής και την παιδική θνησιμότητα: Υπάρχει μαγάλη βελτίωση λόγω του ότι ευαισθητοποιούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι, όπως και οργανώσεις (Γιατροί χωρίς σύνορα, UNICEF, UNESCO κα). Πιστεύω ότι οι επιχειρήσεις δεν έπαιξαν κανένα ρόλο σε αυτό, και αν συνεισέφεραν το έκαναν για μελλοντική εκμετάλλευση ή του δυναμικού (είτε ανθρώπινου είτε φυσικού πλούτου). Εξάλλου υπάρχουν πολλά παραδείγματα απομύζησης ορυκτού πλούτου από τρίτες χώρες εκ μέρους μεγαλοεπιχειρήσεων ή εκμετάλλευσης των αυτοχθόνων σε απάνθρωπα ωράρια με πενιχρούς μισθούς.

Για τη δημακρατία: Όταν λέει ότι "Χώρες που δεν είχαν δημοκρατία και απέκτησαν" εννοεί πχ το Αφγανιστάν ή το Ιράκ που τους "επιβλήθηκε" δημοκρατία? Γιατί δεν είναι και το καλύτερο μέσο αν αναλογιστούμε τους χιλιάδες που σκοτώθηκαν. Θα μου πείς ότι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ δεν υπήρχε εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.. Σύμφωνοι.. Αλλά ήταν ο καλύτερος τρόπος για να εξαλειφθεί το στρατοκρατικό καθεστώς? Η ακόμα η "δημοκρατία" ήρθε για να εξαλειφθεί η δικτατορία ή για να υπάρξει εκμετάλλευση του πετρελαίου?

Για τους πολέμους: ;'Ένα άρθρο για τα McDonalds:

http://www.mcspotlight.org/media/press/telegraph_15dec96.html

και ένα φυλλάδιο από το "THE LONDON GREENPEACE GROUP" για τα McDonalds:

http://www.mcspotlight.org/case/pretrial/factsheet.html

και

http://www.mcspotlight.org/people/witnesses/environment/pater_siegfried.html

Με λίγα λόγια τα παραπάνω links αναφέρουν ότι η πείνα σε χώρες του τρίτου κόσμου παραμένει ή τουλάχιστο δεν βελτιώνεται διότι τεράστιες εκτάσεις με σόγια που υπάρχουν σε αυτές τις χώρες δεν χρησιμοποιούνται για να τραφούν οι κάτοικοι των χωρών αυτών αλλά για να τραφούν τα μοσχάρια που χρησιμοποιεί το McDonalds για να φτιάξει burgers.

Και από την wiki:

Thomas Friedman once said that no country with a McDonald's had gone to war with another.[8] However, the "Golden Arches Theory of Conflict Prevention" is not strictly true. Careful historians point to the 1989 United States invasion of Panama, when NATO bombed Serbia in 1999, and the 2006 Lebanon War as exceptions.

Τώρα για το διαδύκτιο και τον τρίτο κοσμο τί να πώ.. Εδώ δεν έχουνε να φάνε και θέλουν να μπαίνουν στο internet? Ή μήπως τους "δημιουργήθηκε" αυτή η ανάγκη ώστε κάποιες εταιρίες να τα τσεπώσουν με την "έκρηξη στις συνδέσεις", εφόσον υπάρχει μεγάλη και ανεκμετάλλευτη αγορά?

 Θα ήταν καλό να περιμένουμε να μας πει ο γκεπέλτεκ τί θεωρεί όν τόπικ. Παρόμοια άρθρα με μεγάλο ενδιαφέρον έχω βρεί και εγώ αλλά περιμένω να καθορίσει ο εμπνευστής του θέματος το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινηθούμε. Για παράδειγμα αν πόσταρε αυτά μόνο για να βελτιώσει την άποψη που έχουν οι Έλληνες για την παγκοσμιοποίηση όλα τα πόστ σας είναι όφ  (Θα πρέπει να ανοίξετε δικό σας τόπικ με θέμα ¨Τα δεινά της παγκοσμιοποίησης¨ και να ποστάρετε εκεί), εδώ λογικά οι απαντήσεις που ταιριάζουν είναι Ναι, Συμφωνώ, Κακώς έχουμε άσχημη εικόνα για την παγκοσμιοποίηση, ωραίο άρθρο, ωραία έρευνα, ευχαριστούμε γκεπέλτεκ κλπ. Περιμένω λοιπόν να μας πει ο γκεπέλτεκ τί μπορούμε να ποστάρουμε για να μην μπαχαλέψουμε το τόπικ του. 

Πολλές ερωτήσεις και λίγος χρόνος..   :)
Θα απαντήσω σε όσες προλαβαίνω..


Όχι κατα τη γνώμη μου οι νεκροί, τραυματίες και πρόσφυγες και λοιπές αδικίες ανά τον κόσμο έχουν μειωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια..
Αν και πράγματι κάποιες χώρες μένουν πίσω (οι περισσότερες από αυτές είναι δικτατορίες, που στηρίζονται σε καθεστώτα οικονομικής ανελευθερίας προπαγανδίζοντας τον κρατικό σοσιαλισμό – ιδιαίτερα στην Αφρική και σε χώρες της Λ. Αμερικής), αν τα πράγματα συσχετισθούν με πληθυσμιακά μεγέθη επιστημονικά στοιχεία δείχνουν πως ανισότητες κάθε μορφής έχουν υποχωρήσει σημαντικότατα στη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών.  Δηλαδή στο διάστημα ακριβώς που εγκαταλείφθηκαν τα κυρίαρχα δόγματα του κρατικοπαρεμβατικού Κευνσιανισμού κι’ υιοθετήθηκαν πολιτικές οικονομίας της αγοράς.


Η παγκοσμιοποίηση κατ'εμέ αποτελεί μεγάλη «πρόοδο της ανθρωπότητας» και έχει διαπιστωμένα θετικά αποτελέσματα πάνω στην ποιότητα ζωής, στην δικαιοσύνη και στα ανθρώπινα δικαιώματα (τα θετικά στοιχήματα για τα οποία μιλάει και το άρθρο).
Σίγουρα έχει και παρενέργειες, όπως για παράδειγμα στην παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος ή της οικολογικής καταστροφής. Όμως επειδή αρκετά αρνητικά στοιχήματα τροφοδοτούνται και από θετικούς παράγοντες (όπως η οικονομική ανάπτυξη) πιστεύω πως ο παγκοσμιοποιημένος τρόπος του να προοδεύουμε μας δίνει καλύτερη απόδοση, περισσότερα καλά με λιγότερα κακά.


Σύμφωνα με μιά σειρά από σχετικά πρόσφατες μελέτες (βλ. λ.χ. Virginia Postrel, “The Rich Get Rich and Poor Get Poorer. Right? Let’s Take Another Look” (http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C01E3DF163DF936A2575BC0A9649C8B63), The New York Times, 5 Αυγούστου, 2002 και Xavier Sala_i-Martin, “Global Inequality Fades as the Global Economy Grows” (http://www.heritage.org/research/features/index/chapters/htm/index2007_chap1.cfm), Heritage Foundation / Wall Street Journal, Index of Economic Freedom 2007 και Mary Anastasia O’ Grady, “The Poor Get Richer” (http://www.opinionjournal.com/editorial/feature.html?id=110009529), Wall Street Journal, 16 Iανουαρίου, 2007) τα αληθινά επιστημονικά στοιχεία δείχνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα..

Κάποτε ο Καμένος σε ανάλογη παράθεση γραφηματων από μέρους μου, είπε πως τα στοιχεία αυτά ειναι μαγειρεμένα.. Τώρα τί να σου πω, δεν θα μιλήσω πάντως και εγώ για παραμύθια της Αριστεράς..

Ο αριθμός των ανθρώπων, που παγκόσμια ζει σε καταπιεστική φτώχεια, είναι ασφαλώς υπερβολικά ανησυχητικός. Οι χώρες με χαμηλά εισοδήματα δεν μπόρεσαν τόσο γρήγορα να ενσωματωθούν στην παγκόσμια οικονομία, όπως άλλες, κατά ένα μέρος από τις επιλογές λανθασμένων και προτιμήσεις των πολιτικών τους και κατά ένα μέρος από αίτια των παραγόντων έξω από το δικό τους έλεγχο.

Θέλω να εκφράσω και έναν προβληματισμό που έχω για αυτούς που είναι κατά της παγκοσμιοποίησης. Αν κάποιος θέλει να καρφώσει κάτι και κάποιος άλλος έχει ένα σφυρί το οποίο μπορεί να διαθέσει στον πρώτο, τότε νομίζω ότι όσοι είναι κατά της παγκοσμιοποίησης θεωρούν σωστό ο δεύτερος να μη δώσει το σφυρί στον πρώτο, ώστε να μην τον αλλοτριώσει ή ώστε να μη διεκδικήσει την υποταγή του ή δεν ξέρω τι άλλο και να τον αφήσει να καρφώσει με τα χερια ή ενδεχομένως να μην καρφώσει καθόλου, παρ΄όλο που ο ίδιος ο πρώτος του ζητάει το σφυρί..

Είναι προφανές ότι οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν κατά πολύ χρησιμότερα και πιο εξελιγμένα μέσα και εκτός αυτού και πλούτο. Δεν πρέπει λοιπόν οι εξελιγμένες χώρες να διαθέσουν αυτό τον πλούτο και αυτά τα μέσα στις υπόλοιπες χώρες; Ε και νομίζω ότι είναι σχεδόν αυτονόητο ότι πρέπει να υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα για αυτούς, ώστε να μπορούν να το κάνουν με τη θέλησή τους (οι κάτοχοι του πλούτου) και εκτός αυτού και να το επιδιώκουν.

Συνοπτικά η Παγκοσμιοποιήση είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας με τα θετικά του και τα αρνητικά του στοιχεία. Πρέπει να αντισταθούμε στα αρνητικά του (τον τουρμποκαπιταλισμό, το ανεξέλεγκτο κεφάλαιο κ.α.) και να πάρουμε τα θετικά του (διάχυση πληροφορίας, υπερεθνικές οικολογικές οργανώσεις κ.α.). Η παγκοσμιοποιση είναι όντως μια καταγίδα: δεν πρέπει να τα βάζουμε με τον ουρανό όμως επειδή βρέχει. Απλούστερα χρειάζεται να ανοίξουμε εγκαίρως μια ομπρέλα..


Α και Φοίνικα ξεκόλα ρε συ...

Καταλαβαίνω ότι έχεις πολλές δουλειές και δεν προλαβαίνεις να απαντήσεις στο τί θεωρείς ον τόπικ γι'αυτό και θα περιμένω ακόμα λίγο πριν αρχίσω να ποστάρω. Παρ'όλ'αυτά θα πω ότι την μπηχτή σου για τον Κέυνς και τον σοσιαλισμό την έριξες εμμέσως πλήν σαφώς αλλά anyway.

 Το ποσοστό που απορρίπτει την παγκοσμιοποίηση αναφέρθηκε ότι στην Ελλάδα φτάνει περίπου το 80%, αν και οι πηγή αυτού του ποσοστού δεν μας δόθηκε ας υποθέσουμε ότι είναι σωστό.Ποιές συνθήκες όμως επικρατούν στην Ελλάδα; Πως βιώνουν οι περισσότεροι Έλληνες την πρόοδο και την ανάπτυξη; Ας δούμε ένα σχετικό άρθρο:



ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ:
Του ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ

Με το 21% των πολιτών της να ζούν στα όρια της φτώχειας, έχοντας εισόδημα κατώτερο του 60% του μέσου εθνικού εισόδηματος, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην παλαιά Ευρώπη των «15» μαζί με την Ιρλανδία, με δεύτερη την Πορτογαλία (20%) και τρίτη την Ιταλία (19%). Το χαμηλότερο ποσοστό έχει η Σουηδία (9%).

Από το 21% του πληθυσμού που ζει στα όρια της φτώχειας στην Ελλάδα, το 33% είναι άνω των 65 ετών και συνταξιούχοι (32%).

Οι επιπτώσεις των κοινωνικών παροχών στη μείωση του ποσοστού φτώχειας διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Οι μικρότερες επιπτώσεις παρατηρούνται στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία. Στη χώρα μας, το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται στα όρια της φτώχειας χωρίς κοινωνικές παροχές είναι 23% και με τις παροχές μειώνεται μόνο στο 20%. Καμία σύγκριση με χώρες όπως η Δανία (από 29% σε 10%), η Σουηδία (από 17% σε 9%), το Λουξεμβούργο (από 23% σε 12%) και γενικά η Ευρώπη των 15 (από 24% σε 15%).

Τα όρια της φτώχειας δεν είναι τα ίδια: στην Ελλάδα, ένα νοικοκυριό με ένα άτομο θεωρείται ότι βρίσκεται στα όρια της φτώχειας όταν το ετήσιο εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσόν των 4.264 ευρώ. Στη Γερμανία, το αντίστοιχο ποσόν είναι 9.455 ευρώ και στο Λουξεμβούργο 13.863 ευρώ . Ο μέσος όρος στην Ευρώπη των 15 είναι 8.319 ευρώ το χρόνο, σχεδόν διπλάσιο ποσό σε σχέση με την Ελλάδα. Για μία τετραμελή οικογένεια, δύο ενήλικοι με δύο παιδιά, το κατώφλι της φτώχειας στην Ελλάδα είναι 8.955 ευρώ το χρόνο, στη Γερμανία είναι 19.855 ευρώ , ενώ στην Ευρώπη των 15 είναι 17.469 ευρώ.

Επιπλέον, ένας στους τρείς Ελληνες στερείται στοιχειωδών ανέσεων: μόνο το 38% του πληθυσμού έχει τη δυνατότητα να πάει μία εβδομάδα διακοπές σε ξενοδοχείο κάθε χρόνο, να πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού ή τη δόση του δανείου χωρίς καθυστερήσεις, να έχει ως γεύμα κάθε δύο ημέρες κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι και να έχει επαρκή θέρμανση στο σπίτι του. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό, με εξαίρεση την Πορτογαλία. Το 26% του ελληνικού πληθυσμού δεν μπορεί να καλύψει οικονομικά τουλάχιστον μία από τις προαναφερθείσες «ανέσεις».

Επίσης, το 12% των Ελλήνων αδυνατούν να αγοράσουν αυτοκίνητο, δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό μετά την Πορτογαλία (17%). Οσον αφορά «ανέσεις» που έχουν σχέση με την κατοικία (έλλειψη υγρασίας, ηλιοφάνειας, εσωτερικής τουαλέτας...), το 27% δηλώνουν ότι τις στερούνται. Το αντίστοιχο ποσοστό των Πορτογάλων είναι 39%.

Ωστόσο, άλλο φτωχός στη Σουηδία ή στη Δανία και άλλο στην Ελλάδα. Στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά το 20% αντιμετωπίζει επίσης το φάσμα των στερήσεων, ενώ στη χώρα μας το ποσοστό φτάνει στο 60%...

Το άρθρο είναι από την Ελευθεροτυπία.

 Μπορούμε να καταλάβουμε λοιπόν πως είναι λίγο δύσκολο να πουλήσεις στον άλλο την παγκοσμιοποίηση όταν αυτός βλέπει το βιοτικό του επιπεδο να μειώνεται σε σημείο που δεν μπορεί να φάει κρέας 2 φορές την εβδομάδα. Η θεωρία του ¨περίμενε θα φτάσουν και σε εσένα τα λεφτά¨ όπως έχω ξαναπεί δεν ακούγεται και πολύ καλά όταν ο άλλος κυριολεκτικά πεινάει.

Άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, το οποίο περιγράφει με ποιούς όρους παρέχεται αυτή η βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς. Το βρήκα επίσης στην Ελευθεροτυπία.



Πώς οι παγκόσμιοι οικονομικοί οργανισμοί «στραγγαλίζουν» τις αναπτυσσόμενες χώρες με τους όρους που επιβάλλουν, μας εξηγεί η Καρολίνα Κάνλιφ από τη «Συμμαχία Ενάντια στη Φτώχεια», το ελληνικό σκέλος του παγκόσμιου κινήματος ενάντια στη φτώχεια και την ανισότητα Global Call to Action Against Poverty (GCAP), με εθνικές συμμαχίες σε πάνω από 100 χώρες.

«Η Παγκόσμια Τράπεζα (Π.Τ.) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), τα οποία παρέχουν σημαντικό μέρος της αναπτυξιακής χρηματοδότησης των φτωχών χωρών, έχουν παίξει και συνεχίζουν να παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο προσέγγισης και επίλυσης των προβλημάτων της φτώχειας. Ωστόσο, έχει πλέον αποδειχτεί ότι οι συγκεκριμένες πολιτικές που εφαρμόζουν και επιβάλλουν -οι οποίες βασίζονται στη θεωρία ότι η μακροοικονομική μεταρρύθμιση αποτελεί τη λύση του προβλήματος- έχουν οδηγήσει στη σημαντική αύξηση της παγκόσμιας φτώχειας και ανισότητας που σημειώθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια».

-Με ποιον τρόπο;

«Αποτελεί πρακτική της Π.Τ. και του ΔΝΤ να συνοδεύουν τις αναπτυξιακές χρηματοδοτήσεις τους προς τις φτωχές χώρες με όρους οικονομικής πολιτικής. Ωστόσο, οι όροι που επιβάλλουν στις φτωχές χώρες, όπως η αναγκαστική ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, η περικοπή των κοινωνικών δαπανών και η επιβολή της φιλελευθεροποίησης του εμπορίου, αποδεικνύονται τρομακτικά επιβλαβείς. Ρίχνουν ανθρώπους σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, αυξάνουν τις ανισότητες, υπονομεύουν τη βιώσιμη ανάπτυξη και αφαιρούν το δικαίωμα της χώρας να καθορίσει τον τρόπο και τις προτεραιότητες ανάπτυξής της. Για παράδειγμα, οι αποφάσεις για τα κονδύλια του προϋπολογισμού για την Υγεία και την Παιδεία συχνά περιορίζονται από πλαφόν δαπανών που επιβάλλει το ΔΝΤ. Επίσης η Π.Τ. έχει ωθήσει χώρες να αναπροσανατολίσουν τις οικονομίες τους προς τις δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα και τις εξαγωγές και όχι στην ικανοποίηση των εγχώριων αναγκών. Ετσι, όταν η Π.Τ. επέβαλε μεταρρυθμίσεις στην Κένυα, η χώρα, από ουσιαστικά αυτάρκης στην παραγωγή των περισσότερων ειδών διατροφής, έγινε εισαγωγέας βασικών τροφίμων».

- Τι προτείνετε;

«Να σταματήσει η Π.Τ. να συνδέει τις αναπτυξιακές χρηματοδοτήσεις της με επιζήμιους όρους οικονομικής πολιτικής, δίνοντας μεγαλύτερο περιθώριο στις φτωχές χώρες να καθορίζουν τις αγροτικές πολιτικές τους. Να σταματήσει το ΔΝΤ να επιβάλλει την ιδιωτικοποίηση και την απελευθέρωση του εμπορίου μέσω των διαρθρωτικών του όρων. Να υιοθετήσουν μία προσέγγιση η οποία να αντικατοπτρίζει το ρόλο των εθνών στη δημιουργία και την εφαρμογή της αναπτυξιακής πολιτικής και να μεταρρυθμίσουν τις δομές διακυβέρνησής τους, έτσι ώστε να διοικούνται σε πιο δημοκρατική και διαφανή βάση: το εκτελεστικό συμβούλιο και το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ και της Π.Τ. κυριαρχούνται από τις πλουσιότερες χώρες και δεν προσφέρουν σε όλες τις χώρες ίση ευκαιρία εκπροσώπησης. Οι φτωχές χώρες έχουν ελάχιστο δικαίωμα γνώμης για το πώς διοικούνται οι οργανισμοί και για το τι αποφάσεις και πολιτικές εφαρμόζονται (π.χ. ολόκληρη η Υποσαχάρια Αφρική έχει συνολικά λιγότερες ψήφους απ' ό,τι η Βρετανία). Οφείλουν επίσης να διασφαλίσουν ότι οι αποφάσεις τους και οι πρακτικές χορήγησης δανείων θα γνωστοποιούνται πλήρως και θα είναι πλήρως προσιτές στους ανθρώπους στους οποίους έχουν επιπτώσεις.

Χρειάζεται ακόμη να καθιερώσουν μηχανισμούς λογοδοσίας για την ανώτερη διοίκηση και τα συμβούλιά τους».

!Τη «Συμμαχία Ενάντια στη Φτώχεια» συναποτελούν 55 ελληνικές οργανώσεις και συλλογικότητες από το χώρο της αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της καταπολέμησης του αποκλεισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος.

δε θα πάρω θέση...απλά νομίζω ότι στην Ελλάδα απλά είμαστε ανενημέρωτοι για τέτοια θέματα...και ακολουθούμε το συρμό.... αν ρωτήσεις το μέσο Έλληνα δε θα ξέρει καν τι είναι παγκοσμιοποίηση...όπως καλά καλά δεν ξέρει τι είναι Ευρ.Ένωση αλλά στα στατιστικά εμφανίζεται ο πιο φιλοευρωπαίος λαός , γιατί του έχουν παρουσιάσει την Ε.Ε. ως μια ανεξάντλητη δεξαμενή χρημάτων... δεν ξέρω αν πρέπει να παίρνουμε τοις μετρητοίς τις συγκεκριμένες στατιστικές για τους Έλληνες...

σόρρυ για το οφφτοπικ...μία παρατήρηση απλά...

και κάτι ακόμη...μπορεί να μειώθηκαν οι συγκρούσεις στην Αφρική...αλλά η αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας για τις σφαγές στο Νταρφούρ είναι απερίγραπτη....

γιατί οταν προσπαθήσουμε λίγο παραπάνω...μπορούμε να συζητήσουμε καλύτερα....γιατί δεν το κάνουμε πιο συχνά...

To διάβασα το άρθρο που παρέθεσες Fenix και μου φαίνεται πως θα συμφωνήσω μαζί σου στο πρώτο σκέλος, όσον αφορά δηλαδή την αλήθεια του άρθρου αυτου..
Μάλιστα θα σε παραπέμψω πάλι σε ένα ακόμα αξιόλογ (http://www.medium.gr/articles/115685663416641.shtml), που έγινε για την εφημερίδα "Καθημερινή", όπου έκανε μιά αποκαλυπτική σύγκριση ανάμεσα στην ποιότητα και το επίπεδο ζωής των Βρετανών και Ιρλανδών πολιτών που βιώνουν για χρόνια τον «ανάλγητο» και «δεξιόστροφο» φιλελεύθερο Θατσερικό μοντέλο και στους Έλληνες του «προστατευτικού» και «ευαίσθητου» μεγάλου κρατικού παρεμβατισμού. Αν δεν σε κουράζει διάβασε το, είναι σχετικά σύντομο και καταδεικνύει με ευκρίνεια το παράδοξο της χώρας μας, τις επι μέρους συνθήκες καθώς και τα λεγόμενα political constraints που κυριαρχούν. Π.χ. χωρίς να γνωρίζω πολλά για τους θεσμούς στην Ιρλανδία ή τη Σουηδία, έχω την αίσθηση ότι σε αυτές τις χώρες ενώσεις όπως ο ΣΕΒ, ή η ΓΕΣΕΕ δεν απέκτησαν ποτέ τόσο ισχυρή θεσμική παρουσία. Στην Ελλάδα οι ενώσεις αυτές δρουν ως καρτέλ που ελέγχουν τη διαμόρφωση του μισθού.

Το κόψιμο αυτού του ομφάλιου λώρου με το Κράτος είναι αναγκαία προϋπόθεση για να αρχίσει να λειτουργεί η αγορά ανταγωνιστικά, ανοιχτά και ελεύθερα. Οι “ιδιαιτερότητες” στην Ελλάδα (δηλαδή εκβιασμοί των διάφορων ομάδων πίεσης, που έχουν πείσει κιόλλας τα θύματά τους ότι τα λύτρα που πληρώνουν είναι “κοινωνική πολιτική”), συντηρούν αυτή τη νοσηρή κατάσταση.. Μέχρι προσφάτως τουλάχιστον..

Όσο για τη θεωρία του "περίμενε" όπως λες, εγώ θα διαφωνήσω, μέχρι τώρα περιμέναμε και αποτέλεσματα δεν βλέπαμε, παρά τα πράγματα γίνονται ολοένα και χειρότερα. Κατα τη γνώμη μου, αν αποσυρθεί το κράτος από την αγορά, ίσως τα αποτελέσματα και τα οφέλη του ανταγωνισμού και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να μην τα θερίσουμε τόσο άμεσα, όσο σε μια κοινωνία που δεν έχει διαβρωθεί τόσο πολύ από το φαινόμενο, αλλά αν δεν σταματήσει η τροφοδότησή του δεν θα θερίσουμε ποτέ τίποτα.


Εγώ πάλι πιστευω πως υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ διεθνούς εμπορίου και παγκοσμιοποίησης. Το διεθνές εμπόριο είναι ιστορία τόσο παλιά όσο η ιστορία της ανθρωπότητας ενώ η παγκοσμιοποίηση είναι μια διεργασία πέρα για πέρα διαφορετική - και πολύ πρόσφατη..

Στο πόστ σου αυτό αν δεν κάνω λάθος, όπως και σε παλιότερο τόπικ, μου λες ότι στη Ελλάδα είμαστε φτωχοί γιατί αντιστεκόμαστε στα κελεύσματα της παγκοσμιοποίησης και δεν απελευθερώνουμε πλήρως την αγορά, αναφέρεις μάλιστα τον ανταγωνισμό αρκετές φορές. Στην Ελλάδα μετά από πίεση της ΕΕ με βάση του τί επικρατεί στην Ευρώπη μας αναγκαστήκαμε να απελευθερώσουμε τα εισιτήρια στα πλοία. Ας δούμε λίγο τα αποτελέσματα του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς :


Του Π. Δ. ΥΦΑΝΤΗ

 Απαγορευτικό για τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες είναι ένα ταξίδι στο Αιγαίο και μαζί οι καλοκαιρινές διακοπές σε ένα από τα νησιά του αρχιπελάγους.

Η πολυδιαφημισμένη απελευθέρωση των θαλάσσιων συγκοινωνιών (ώστε οι εταιρείες να καθορίζουν μόνες τους και ελεύθερα τα δρομολόγια που θα πραγματοποιούν και τις τιμές των εισιτηρίων) λειτούργησε θετικά. Αλλά μόνο για τις εταιρείες, οι οποίες αύξησαν τα έσοδα και τα κέρδη τους.

Οι επιβάτες, αντίθετα, οι οποίοι ανέμεναν περισσότερα πλοία και δρομολόγια και πάνω απ' όλα προσιτές τιμές είδαν τις προσδοκίες τους να διαψεύδονται. Ο αριθμός των πλοίων και των δρομολογίων μειώθηκε, ενώ οι τιμές όχι μόνο δεν έγιναν προσιτές αλλά εκτοξεύθηκαν στα ύψη καθιστώντας το ταξίδι με πλοίο απαγορευτικό για τα οικονομικά των περισσότερων ελληνικών νοικοκυριών.

Ελλειψη

Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2003 μέχρι σήμερα οι ακτοπλοϊκές εταιρείες αύξησαν σταδιακά τα φθηνότερα εισιτήρια τους έως και 143% (οικονομική θέση σε ταχύπλοο για Νάξο, φέτος σε σύγκριση με το καλοκαίρι του 2003).

Οσοι επιλέξουν να ταξιδέψουν σε απογευματινά και βραδινά δρομολόγια τις Παρασκευές ή το Σάββατο πληρώνουν το βάρος τους σε «χρυσάρι», εάν βέβαια βρουν κάθισμα αφού οι φθηνές θέσεις έχουν εξαφανισθεί μέχρι τα μέσα Αυγούστου, εξαιτίας και της τεχνητής έλλειψης που έχει δημιουργηθεί.

Οι εταιρείες κάνουν προσφορές για τα δρομολόγιά τους που πραγματοποιούνται τις καθημερινές (Δευτέρα έως Πέμπτη) και τα πρωινά, τα οποία όμως δεν βολεύουν τους ταξιδιώτες που πρέπει να θυσιάσουν ημέρες των διακοπών τους. Ετσι, μεμονωμένοι επιβάτες ή οικογένειες (δύο ενήλικες, δύο παιδιά και Ι.Χ.) που θα προτιμήσουν πρωινά δρομολόγια για Χανιά θα πληρώσουν 227 ευρώ αν ταξιδέψουν στην οικονομική θέση και 283 ευρώ σε τετράκλινη εσωτερική καμπίνα. Αντίθετα, αν ταξιδέψουν με το βραδινό δρομολόγιο της Παρασκευής, θα πληρώσουν 575 ευρώ. Αντίστοιχα με το βραδινό δρομολόγιο (μετ' επιστροφής) για Ηράκλειο θα καταβάλλουν 451 ευρώ σε τετράκλινη εσωτερική καμπίνα, αλλά 409 ευρώ στο πρωινό δρομολόγιο.

Οι εταιρείες πούλησαν πλοία και μείωσαν τον αριθμό των δρομολογίων τους έχοντας έναν βασικό στόχο: να μεταφέρουν τους επιβάτες με λιγότερα δρομολόγια γεμίζοντας τα πλοία τους ακόμα και με υπεράριθμους επιβάτες. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν δύο πράγματα: μειώνουν τα λειτουργικά τους έξοδα (λιγότερα δρομολόγια ισοδυναμοούν με λιγότερα καύσιμα που αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος των δαπανών τους).

Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Hellenic Seaways, η οποία το 2006 πραγματοποίησε 553 δρομολόγια λιγότερα από το 2005 (27.949 πέρυσι έναντι 28.502 το 2006), αλλά κατάφερε να μεταφέρει περισσότερους επιβάτες (6.937.864 το 2006 έναντι 5.903.155 το 2005).

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με την Blue Star Ferries, η οποία στις Κυκλάδες πραγματοποίησε το 2006 18,7% λιγότερα δρομολόγια σε σχέση με το 2005, αλλά οι επιβάτες της μειώθηκαν ελάχιστα (4,7%).

Επιπλέον, μεγιστοποιούν τα έσοδά τους από το πλοίο καθώς ξεπουλάνε ακόμα και τις ακριβότερες θέσεις ή καμπίνες τους ποντάροντας στην ανάγκη των επιβατών να ταξιδέψουν με κάθε τρόπο συγκεκριμένες μέρες (Παρασκευή-Κυριακή), αφού σε αντίθετη περίπτωση χάνουν άσκοπα μέρες από την άδειά τους.

 Το υψηλό κόστος των μετακινήσεων με πλοίο αλλά και τα «παιχνίδια» που παίζουν με τα φθηνά εισιτήρια ναυτιλιακοί πράκτορες στα νησιά -με τη σιωπηρή ανοχή των ακτοπλοϊκών εταιρειών- δημιουργούν τεχνητή έλλειψη των φθηνών θέσεων στα απογευματινά και βραδινά δρομολόγια τις Παρασκευές. Ετσι, όσοι θέλουν να ταξιδέψουν οπωσδήποτε σε νησί υποχρεώνονται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγοράσουν κάποια από τις ακριβότερες θέσεις του πλοίου (business class) ή τις ακριβότερες καμπίνες.

Οπως προκύπτει από τη σύγκριση των τιμών, από χρόνο σε χρόνο οι ακτοπλοϊκές εταιρείες ανεβαίνουν ένα μεγάλο σκαλί πιο πάνω σε τιμές. Ετσι, «πάτησαν» πάνω στις υψηλές τιμές τους το περυσινό καλοκαίρι και τις αύξησαν ακόμα περισσότερο φέτος στη θεωρούμενη χαμηλή περίοδο (μέχρι 10 ή 20 Ιουνίου). Σύμφωνα με προηγούμενη σχετική έρευνα της «Οικονομίας», τα εισιτήρια των εταιρειών που ίσχυαν μέχρι πριν από ένα μήνα -αν και χαμηλή περίοδος- ήταν αυξημένα 5-12% σε σχέση με την περίοδο αιχμής το περασμένο καλοκαίρι (σ.σ.: οι εταιρείες κάθε χρόνο το Σεπτέμβριο μειώνουν τις τιμές λόγω μειωμένης κίνησης και τις ανεβάζουν πάλι τον Ιούνιο).

Στη συνέχεια οι νέες τιμές που παρουσίασαν για το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου 2007 οι εταιρείες εμφανίζονται αυξημένες ακόμα περισσότερο. Στο άτυπο «κρυφτούλι» μεταξύ τους αλλά και σε μια προσπάθεια να μην εμφανίσουν μεγάλες αυξήσεις οι εταιρείες αλλάζουν διαρκώς την τακτική τους. Ετσι, η Blue Star Ferries κράτησε σταθερές τις τιμές της, αλλά στη Ρόδο εμφανίζεται να είναι απλησίαστη για τις οικογένειες. Η «Hellenic Seaways» από την πλευρά της διατήρησε περίπου στα ίδια επίπεδα τα εισιτήρια οικονομικής θέσης, αλλά πήρε το αίμα της πίσω με γενναίες αυξήσεις στη Business Class και τα Ι.Χ.

Σε σχέση με τις τιμές που ίσχυαν στις αρχές Ιουνίου, οι εταιρείες εμφανίζονται να έχουν επιβάλει αυξήσεις 7% έως και 40% στα εισιτήρια οικονομικής θέσης, μέχρι και 43% στη Business Class, 9-50% στις καμπίνες και μέχρι 43% στη μεταφορά των Ι.Χ.

Η Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου (ΝΕΛ), αύξησε 7,14% από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα τις τιμές οικονομικής θέσης για Πάρο από Πειραιά (όπου υπάρχει ανταγωνισμός), αλλά από το Λαύριο (όπου ο ανταγωνισμός είναι πολύ μικρότερος) η αύξηση στην ίδια θέση και για το ίδιο νησί είναι διπλάσια και φτάνει το 14,2%.

Αντίστοιχα από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα, η Hellenic Seaways εμφανίζεται μεν να έχει διατηρήσει τις ίδιες τιμές στην οικονομική θέση στα ταχύπλοά της αλλά την ίδια στιγμή έχει αυξήσει 39-40% τις τιμές στη Business Class για όλα τα νησιά και 41-42% τη μεταφορά Ι.Χ.

Τετραμελής οικογένεια (δύο ενήλικες, με δύο παιδιά) με Ι.Χ. πρέπει να πληρώσει φέτος για ένα ταξίδι με πλοίο έως και 15% ακριβότερα σε σχέση με πέρυσι. Το κόστος ξεπερνά τα 400 ευρώ σε οικονομική θέση για τα περισσότερα νησιά, ενώ γίνεται απλησίαστο για μακρινούς προορισμούς όπως η Ρόδος, η Κρήτη, η Χίος και η Μυτιλήνη αν χρησιμοποιηθεί ακόμα και η φθηνότερη καμπίνα.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Ρόδου όπου το ταξίδι με πλοίο ηλικίας κάτων των δέκα ετών (Blue Star Ferries) κοστίζει για μια τετραμελή οικογένεια με Ι.Χ. σε τετράκλινη εσωτερική καμπίνα (η φθηνότερη) 641,5 ευρώ. Περισσότερο, δηλαδή, από μια μηνιαία δόση στεγαστικού δανείου 120.000 ευρώ. Οι συγκεκριμένες καμπίνες, ωστόσο, έχουν «εξαφανιστεί» (τις Παρασκευές) και αν κάποιος θελήσει να επιλέξει μία από τις διαθέσιμες καμπίνες, η δαπάνη εκτοξεύεται στα 728,5 ευρώ.



ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - 08/07/2007

Ως προς το εμπόριο και ότι είναι τόσο παλιό όσο οι μπριζόλες, θα συμφωνήσω, με μόνη ένσταση ότι τώρα εισροή προιόντων μπορεί να γίνει σε τεράστια έκταση και να καταστρέψει τοπικές κοινωνίες.

 Έγραψα δύο διαφορετικά ποστάκια γιατί το πρώτο μου βγήκε λίγο μεγάλο. Όπως βλέπεις για άλλη μια φορά ερχόμαστε στην βασική διαφωνία μας. Εσύ λες ότι με λίγη καλή τύχη και θέληση από την πλευρά του μεγάλου κεφαλαίου, η παγκοσμιοποίηση (με ότι αυτή συνεπάγεται) και ο καπιταλισμός θα φέρουν την ευημερία σε όλο τον κόσμο. Εγώ από την άλλη πιστεύω ότι ο απάνθρωπος από την φύση του καπιταλισμός και το διεθνές κεφάλαιο δεν πρόκειται ποτέ να το κάνει αυτό. Πιστεύω ότι όπως όλα τα οικονομικά συστήματα πριν από αυτόν (τροφοσυλλεκτικό, δουλοκτητικό, φεουδαρχία) ο καπιταλισμός θα παραδώσει κάποτε το πνεύμα του σε ένα σοσιαλιστικό σύστημα καθώς η ανθρωπότητα ¨βαδίζει¨ γενικότερα διαρκώς προς καλύτερες για το άτομο καταστάσεις.

Για τα καραβια μπορω να το επιβεβαιωσω ως νησιωτης. Πριν απο 5 χρονια, οταν ημουν ακομα νεουλης φοιτητης, το εισητηριο κοστιζε 16 Ε για Θεσ/νικη και 11 Ε για Πειραια. Αυτη την στιγμη το εισητηριο ειναι στην καλυτερη 35 Ε.

Μα για την Ελλάδα μιλάμε! Ποιός είπε ότι  τώρα, επειδή απλά εφαρμόσαμε την οδηγία της ΕΕ είναι όλα όπως θα έπρεπε να είναι;

Καμμιά σχέση..

Mιλάμε καταρχάς για τη χώρα με τις μεγαλύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις στην ΕΕ, όπου επίσης και η διαφθορά, το κόστος της γραφειοκρατείας, η ανασφάλεια και η έλλειψη σταθερού νομοθετικού πλαισίου, οι κανονιστικές ρυθμίσεις υπέρ συγκεκριμένων διαπλεκόμενων επιχειρήσεων, οι κρατικές προμήθειες κτλ κτλ, κάνουν την Ελλάδα ουραγό σε κάθε είδους επένδυση.. Έτσι πάλι οι λίγοι (μεγαλοεφοπλιστάδες εν προκειμένω) που δραστηριοποιούνται μπορούν να εκμεταλλεύονται την μικρή ζήτηση και την μεγάλη προσφορά, εις βάρος φυσικά και των τιμών..

Πόσες ναυτιλιακές εταιρίες πιστευεις Fenix πως συμμετέχουν σε αυτή την κατα τα άλλα "απελευθερωμένη" αγορά των θαλάσσιων συγκοινωνιών..;

Οταν για μια οποιαδήποτε επενδυση στην Ελλαδα πρεπει να περιμενεις 15 χρονια για μια αδεια (αν την παρεις τελικα ποτε) ή να λαδωσεις 15 ατομα, προφανως η χωρα θα ειναι γεματη από πολύ λίγους επενδυτες που λαδωσαν τελικά τα 15 ατομα, οχι από τους πολλούς επενδυτες που εκαναν το νομιμο και περιμεναν 15 χρονια!

Έτσι οι ελληνικές επιχειρήσεις μέσα στα πάμπολλα μειονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας δεν δημιουργούν σε καμια περίπτωση εκείνον τον ανταγωνισμό που θα φέρει τον ιδανικό συνδυασμό = κέρδος για τις επιχειρήσεις και χαμηλές τιμές για τους καταναλωτές. Αντιθέτως, οι περισσότερες εκμεταλλεύονται και την άγνοια των καταναλωτών, δημιουργούν καρτέλ, έτσι έχουμε το αποτέλεσμα που παρατηρούμε,πχ στην περίπτωση που ανέφερες..

Χειρότερο παράδειγμα προς αποφυγήν, όσον αφορά την απελευθέρωση των αγορών, από τη χώρα μας δυστυχώς δεν υπάρχει στον κόσμο! Σίγουρα και στην Αγγλία και στη Γερμανία και στην Ιταλία υπάρχουν λαμόγια, πουθενά όμως δεν είναι ο παράδεισος της λέρας και της αχρηστίας που υπάρχει εδώ πέρα.. Είμαστε ακόμα πολύ πίσω σε αυτό το θέμα..

Δεν ρωτησα τη γνωμη σου. Σε φυλλαδιο της Διεθνους Αμνηστιας το διαβασα. Οσο και για τα αλλα περι "σοσιαλιστικης δικτατοριας" θα πω το εξης σοφο ρητό: "Δεν εχω χρόνο".


Είχα διαβασει ένα φοβερο αρθρο για τα λεγομενα think tank στις ΗΠΑ. Ένα που θυμαμαι σιγουρα, χρηματοδοτείται (υπόγεια αν θυμαμαι καλα) από την Exxon Mobil και είχε πολλούς επιστήμονες έλεγε ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι αποτυχημένη θεωρία... Μολις το βρω θα το σηκώσω.
Αν καταστραφεί ο κόσμος φταίνε τα παραμυθια της Αριστεράς...

Παντως αναλογα σκανδαλα, παγκοσμιας εμβελειας γινονται και στην πατριδα της ελευθερης αγορας(βλεπε ENRON). Επίσης χωρες έχουν καταστραφεί ακριβώς επείδη ακολούθησαν τακτική απόλυτου φιλελευθερισμού, όπως η Αργεντινη πριν μερικά χρονάκια. Βεβαια για το τελέυταιο δεν έχω συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά μπορούμε να το ψαξουμε.

Επίσης κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση οτι στις ΗΠΑ υπάρχουν περιοχές όπου δεν έχουν ηλεκτρικό ακριβώς επείδη στις εταίριες δεν συμφέρει η παροχή του σε αυτές. Τέλος στην ίδια χώρα αυτή την στιγμή, τα μεγαλύτερα κοινωνικα προβλήματα αυτη την στιγμή είναι τα εξής:

- οι άστεγοι και γενικά οι φτωχοί που ανέρχονται σε εκατομμυρια
- η παιδεία ή μάλλον η έλλειψη της
- η υγεία ή μάλλον επίσης η έλλειψη της
- η ασφάλιση
- το μεγάλο ποσοστό θανάτων λόγω οπλοφορίας

Τα 4 πρώτα σχετίζονται με το γεγονός οτι από το κράτος δεν προσφέρεται τίποτα ουσιαστικό και έχουν οδηγήσει σε μια κατανομή πληθυσμού οπού υπάρχουν πολλοί φτωχοί και λίγοι πλούσιοι. Μάλιστα υπάρχει η άποψη ότι κάποια στιγμή στις ΗΠΑ "έκρηξη" λόγω αυτής της κατάστασης εξαιτίας μιας σοβαρής αφορμής. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, όταν λόγω της εκτίναξης του πετρελαίου εξαιτίας της κρίσης στην Μέση Ανατολή, οι Αμερικανοί πηγαίναν με τις καραμπίνες στα βενζινάδικα (όποιος έχει δει την ταινια Mad Max, ένα τέτοιο πραγμα).

Η υγιεία είναι σε τέτοιο μαύρο χάλι, που απ όσο έχω ακούσει, άλλα αυτό είναι καθαρά φήμη και δεν έχω κάποιο απτό στοιχείο, ότι μερικοί Αμερικάνοι πηγαίνουν στην Κούβα που η υγιεία είναι απολύτως δωρεάν. Και ένα συγκεκριμένο και απτό παράδειγμα(ή μάλλον δύο), μια γνωστή μου που πήγε Αμερική είχε πάει με άλλα δύο άτομα για κάτι σαν Erasmus. Ο πρώτος κάποια στιγμή χτύπησε και πήγε να βάλει αλοιφή σε ένα νοσοκομείο. Η αλοιφή του κόστισε(επειδη δεν είχε και ασφάλεια) 2000 $. Βέβαια αν είχε ασφάλεια θα του έβγαινε αρκετά φθηνότερα, άλλα πόσοι νομίζετε να έχουν ασφάλεια σε μια απολύτως νεοφιλελεύθερη κοινωνία όπου η φροντίδα του κράτους για τους μη έχοντες είναι απειροελάχιστη (ας βρίσκαν λεφτά). Και η άλλη κοπέλα έπρεπε κάποια στιγμή να κάνει σφράγισμα. Της ήρθε πιο φθηνά να έρθει στην Ελλάδα, να κάνει το σφράγισμα και να γυρίσει πίσω, απο το να το έκανε στην Αμερική. Αυτά τα δύο παραδείγματα είναι απολύτως αληθή, χωρίς καμία υπερβολή απο μέρους μου, εκτός αν υπερέβαλαν τα άτομα τα οποία τα είπαν(αν και πολυ αμφιβάλλω). Γενικά το συμπέρασμα τους ήταν(κάτι που ουτως ή αλλως το είχα ακούσει και εγώ), τα νοσοκομεία δεν θα σε αφήσουν να πεθάνεις, θα σε νοσηλεψουν κανονικα, θα σε σώσουν, άλλο αν μετά θα σε βάζουν για να πληρώνεις για μια ζωή).

Και για την παιδεία είναι γνωστό οτι πολλοι γονείς πουλάνε της ασφάλιση του για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Η γνωστή μου, που σπουδάζει και Μοριακή Βιολογία, σχολή συγγενής της Ιατρικής, από οσο την πληροφόρησαν, για να σπουδάσει κάποιος Ιατρική(σε ιδιωτικο πανεπιστημιο, που είναι και επίκαιρο) χρειάζονται δίδακτρα 200.000$ . Βέβαια επείδη κάποιος δεν μπορεί να ντε και καλά να έχει 200.000$ μπορεί να πάρει το αντίστοιχο δάνειο το οποίο θα πρέπει να αποπληρώσει μετά το τέλος των σποδών. Αν βέβαία για κάποιο λόγο αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές του, αυτό δεν ενδιαφέρει και πολυ την τράπεζα.

Πιστεύω είπα αρκετά. Φαίνεται οτι ούτε αυτοί είναι ακόμα αρκετά απελευθερωμένοι. Μίλησα πολυ για την Αμερική, επείδη είναι η πατρίδα του καπιταλισμού, και επειδή υπάρχουν πολλά στοιχεία για αυτήν. Ξέρω ότι αυτή την στιγμή δεν κατέθεσα πραγματικά επιχειρήματα, αλλά θεωρώ το λιγότερο, εύκολο για να τα βρω αν χρειαστεί.

Βρηκα ενα αλλο παρόμοιο αρθρο:
"Η Exxon προσπάθησε να «λαδώσει» τους επιστήμονες...

ΛΟΝΔΙΝΟ

Απόπειρα εξαγοράς επιστημόνων και οικονομολόγων από την Exxon για να υπονομεύσουν την έκθεση του ΟΗΕ για την αλλαγή του κλίματος αποκάλυψε η εφημερίδα «Γκάρντιαν». Η εφημερίδα γράφει ότι το Ινστιτούτο American Enterprise, δεξαμενή σκέψης που χρηματοδοτεί η Exxon, έστειλε επιστολές σε ειδικούς, με τις οποίες προσέφερε 10.000 δολάρια, ταξιδιωτικά έξοδα και πρόσθετες δαπάνες με αντάλλαγμα τη δημοσίευση άρθρων στα οποία θα τονίζονται ατέλειες της έκθεσης. Η Exxon είναι μία από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες του κόσμου και έχει στενές επαφές με το περιβάλλον του προέδρου Μπους. Το Ινστιτούτο έλαβε περισότερο από 1,6 εκατομμύρια δολάρια από τον πετρελαϊκό κολοσσό, ενώ περισσότεροι από 20 υπάλληλοι του Ινστιτούτου εργάζονται ως σύμβουλοι του προέδρου Μπους."

απο http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=Exxon&a=&id=88694668

Ας είμαστε και λιγο υποψιασμένοι... Δεν έχουμε την παραμικρη ιδεα για το τι γινεται...

Όλα τα σημαντικά παραδείγματα των μεγαλοκαρχαριών εταιριών. Όλα τα παραδείγματα πολυεθνικών που καταστρεφουν το περιβάλλον. Γιατί πράγματι υπάρχουν. Όλα γίνονται σε συνεργασία με το κράτος! Όχι μεταξύ των εταιριών...

Τί σχέση έχει αυτό με την παγκοσμιοποίηση; Η "ευημερία" των ανθρώπων φταίει για την μόλυνση του περιβάλλοντος και όχι η παγκοσμιοποίηση..

Αυτό το έστειλα ως παραδειγμα για να δείξω πόσο αφελές είναι να πιστευουμε ότι έρευνα μας σερβιρουν... Είναι απάντηση στο τμημα που αναφέρεις τις έρευνες και τα "παραμυθια της Αριστερας" (και που στο quotαρα τι καταλαβα?).

Δεν είπα ότι απλώς αν εφαρμόσουμε την οδηγία όλα θα είναι μέλι-γάλα απλώς σου έδειξα με παραγματικά παράδειγματα γιατί δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε ανθρώπους που μόνο στόχο έχουν το κέρδος. Παρέθεσα δε ολόκληρο το άρθρο γιατί μου έκαναν εντύπωση οι τρόποι με τους οποίους κερδοσκοπούν (να ταξιδεύεις σαν σαρδέλα για να μην βάλει άλλο πλοίο για παράδειγμα, είμαι σίγουρος ότι αν ήταν στο χέρι τους θα κάναμε κουπί όπως στις παλιές γαλέρες), σε άλλο παρόμοιο που δεν πόσταρα αναφέρει ότι εταιρίες ανέβαζαν την τιμή του εισιτηρίου κατά 50% μόλις μάθαιναν ότι οι θέσεις σε άλλες ακτοπλοικές είχαν εξαντληθεί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα εγώ και εσύ να ταξιδεύουμε στο ίδιο πλοίο, στην ίδια θέση, για τον ίδιο προορισμό με διαφορετικό κόστος, για να μην πω για τα σάπια κρέατα που βρήκαν σε ψυγεία πλοίων που προορίζονταν για τους καημένους επιβάτες.

Εδώ αν δεν κάνω λάθος λες, όπως και στο προηγούμενο πόστ σου, ότι το Ελληνικό κράτος ασπάστηκε μεν την απελευθέρωση της αγοράς των εισιτηρίων που υπαγορεύεται από την παγκοσμιοποίηση και τον ελεύθερο ανταγωνισμό, αλλά δεν δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για να έρθουν νέοι εφοπλιστές από το εξωτερικό να επενδύσουν και να κατεβάσουν τις τιμές προς όφελός μας. Ας δούμε προς το παρόν πόσες εταιρίες (και κατ'επέκταση πόσοι καπιταλιστές) δραστηριοποιούνται αυτή την στιγμή στις Ελληνικές θάλλασες :

• Aegean speed lines
• Agapitos express ferries 
• Agoudimos lines
• Anek lines
• Dane sea lines
• Dodekanisos seaways
• Hellas flying dolphin
• Hellenic ferries
• L.a.n.e
• Mar lines
• Minoan lines
• Poseidon lines
• Strintzis lines
• Superfast ferries

Έχουμε λοπόν 14 εταιρίες και συνεπώς όπως καταλαβαίνεις σίγουρα θα υπάρχουν περίπου διπλάσιοι βασικοί μέτοχοι και πάλι ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί. Πόσοι τελικά πρέπει να υπάρχουν για να πέσουν οι τιμές; 1000; 10.000; Πώς εξηγείς ακόμα και σε αυτά τα πλαίσια λειτουργίας το γεγονός ότι οι εφοπλιστές δεν εκδίδουν φοιτητικά εισιτήρια το καλοκαίρι;   

  Συνολικά να σου πω ότι ο καπιταλισμός και η λειτουργία της παγκοσμιοποίησης που έχεις στο μυαλό σου είναι πλέον αδύνατο να εμφανιστούν. Οι μεγαλοκαρχαρίες όπως τους λες υπάρχουν πλέον και είναι πολύ δύσκολο να προλάβεις να μεγαλώσεις και εσύ τόσο ώστε να τους φας ή να γίνεις σαν και αυτούς και θέλοντας το καλό του απλού πολίτη να αρχίζεις να ρίχνεις το κόστος της ζωής. Μπορεί να ανοίξεις ένα μπακάλικο και να τα πας καλά στην γειτονιά αλλά όσο πετρέλαια, μέταλλα,βαριές βιομηχανίες, καπνός είναι στα χέρια των λίγων θα είσαι πάντα η μαρίδα εκτός και αν ανακαλύψεις τα windows ή τον μοκατσίνο έξτρα λάτε.

Fenix θα συμφωνήσω με αυτό που λες και μάλιστα θα σου πω και που οφείλεται..

Oι εταιρίες λοιπόν που συγκυριακά ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση την προπαγανδίζουν, ενώ όταν για κάποιο λόγο θα πλήττονται από αυτή κατευθείαν αλλάζουν τροπάρι και προπαγανδίζουν τον προστατευτισμό, τον οικονομικό πατριωτισμό και άλλες τέτοιες αντιφιλελεύθερες και οπισθοδρομικές πρακτικές, ενώ οι ίδιες συνεχίζουν να δημιουργούν καρτέλ, εις βάρος όλων των υπολοίπων..
   Επόμενο είναι λοιπόν το όλο "παιχνίδι" να μοιάζει με σημαδεμένη τράπουλα, αφού μόλις ένα από τα γενικά ωφέλη της παγκοσμιοποίησης έρχεται σε αντίθεση με τα ειδικά ωφέλη κάποιας μεγάλης πολυεθνικής (μεγαλοκαρχαριες) η τελευταία αποσύρει την υποστήριξη της ή εναντιώνεται σε μια συγκεκριμένη αλλαγή στερώντας έτσι το προβλεπόμενο ώφελος από κάποιους άλλους, πιθανώς ασθενέστερους (μαρίδες). Αυτό είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο είχε περιγράψει πολύ καλά ως The Business Community's Suicidal Impulse (http://www.cato.org/pubs/policy_report/v21n2/friedman.html) ο Milton Friedman.
   Όμως ποιά είναι η λύση; Είναι μήπως να αντιστρατευτούμε στην παγκοσμιοποίηση επειδή οι εταιρίες την καταστρατηγούν όταν τις συμφέρει; Η να συστρατευτούμε υπερ αυτής και να αντιστεκόμαστε στα πισογυρίσματα και όταν προέρχονται από συντηρητικούς πολιτικούς είτε της δεξιάς είτε της αριστεράς αλλά και όταν προέρχονται από τις εταιρίες, που αν και ωφελούνται εν γένει από την παγκοσμιοποίηση συχνά την καταστρατηγούν για κοντόφθαλμους λόγους;
Εγώ συμφωνώ στο δευτερο και πιστευω ότι μια ελεύθερη αγορά με περιορισμένη (αλλά ουσιαστική) κρατική παρέμβαση (όπου χρειάζεται) είναι μια αποδεδειγμένα αποτελεσματική δομή. Η περιορισμένη αυτή  κρατική παρεμβατικότητα  θα εξαντλείται στο να προτρέπει/διευκολυνει την επιχειρηματική κοινότητα να κάνει από μόνη της μια δικαιότερη ανακατανομή πλούτου..

Σίγουρα το μεγάλο το ψάρι τρώει το μικρό, αν το πιάσει όμως, γιατί διαφορετικά πεθαίνει από την πείνα και έτσι γυρίζουν τα μικρά και το τρώνε....   ;)

Τι βολεύει το μεγάλο ψάρι λοιπόν; Τα μικρά να είναι σε κλουβιά, έτσι ώστε να μην μπορούν να του φύγουν..

Πριν δεν ειπες οτι το κρατος συμμετεχει στις λαμογιες??? Τωρα υποστηριζει οτι θα πρεπει να σε προστατευει απο αυτες, αν και οπως ειπες πριν μονος σου δεν το κανει. Το ξερουμε οτι το κρατος πρεπει, αναλογα με τις αποψεις του καθενος, να κανει καλα την δουλεια του. Επι του πρακτεου ομως ισχυει κατι τετοιο??? Οπως μόνος διαπιστωσες, οχι. Ολα τα υπολοιπα ειναι απλα ευχολογια, ευχολογια τα οποια και ευκολα λεγονται. Και με τον ιδιο τροπο μπορουν να προαπαγανδιστουν και αλλα πολιτικα συστήματα.

Κατ' αρχήν να συμφωνήσουμε ότι ο κατ' ουσία καπιταλιστής φιλελεύθερος/νεοφιλελεύθερος έχει σαν μοναδικό στόχο το οικονομικό κέρδος. Άρα όταν κάποιο κοίτασμα πετρελαίου βρεθεί στην Αφρική θα πάει εκεί, θα πληρώσει μισθούς της ξεφτίλας στους ντόπιους θα γαμήσει λίμνες, ποτάμια, δάση και τέλος πάντων ότι υπάρχει εκέι γύρω και όταν ολοκληρώσει θα την κάνει για άλλα. Κατά την γνώμη μου λοιπόν λύση στο πρόβλημα που συζητάμε είναι να έχεις διαφορετικές προτεραιότητες σαν καθαρόαιμος καπιταλιστής/διεθνές κεφάλαιο/πολυεθνική κλπ, πιστεύεις ότι είναι δυνατό αυτό;

Επείδή είμαι φαν των ντοκιμαντέρ σου λέω ότι όσες φορές έχω δεί να ταίζουν λευκούς καρχαρίες ούτε μια φόρα δεν σκέφτηκα τί ωραία που θα ήταν να είναι οι δύτες έξω από τα κλουβιά.

Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορώ να γίνω κατανοητός.. Πριν είπα πως έχουν τα πραγματα κυρίως στην Ελλάδα σήμερα, και έτσι δεν δύναται ακόμα να ευδοκιμήσει η νέα τάξη πραγματων σε κάποια επίπεδα.. Γιατί μην ξεχνάμε ότι σε κάποιους άλλους τομείς (πχ απελευθέρωση ενέργειας και τηλεπικοινωνιών) έχουν γίνει σημαντικότερα βήματα με μεγαλύτερα τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα οφέλη για τον άνθρωπο..

Μετά απάντησα στο τί μπορεί να γίνει, και αυτό είναι να μειωθεί η παρεμβατικότητα του Κράτους.. Σίγουρα για να ελαχιστοποιηθεί η κρατική παρέμβαση, μάλλον θα πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι δομές διακυβέρνησης και να απαλλαχθούμε από τους κηφήνες που νέμονται την κρατική εξουσία, και σίγουρα αυτό δεν είναι ευκολο να επιτευχθει, έχω όμως την αισιοδοξία ότι προς τα εκεί οδευουμε, σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να είμαστε εξαιρετικά δύσπιστοι σε λύσεις που περιλαμβάνουν κρατική παρέμβαση και στις τις απόψεις των επαγγελματιών πολιτικών..

Τί πάει να πει ευχολόγια; Εύκολο είναι να μιλάς για λαική επανασταση, ανακατανομή του πλούτου, καταργηση του Κράτους κτλ


Oχι σε αυτό διαφωνώ..
Καταρχάς βάζεις 3 διαφορετικές έννοιες στο ίδιο τσουβάλι, και πάνω σε αυτό μία ετικέτα που δεν αντιστοιχεί σε καμμία.. Δεν θα μπω όμως τώρα στη διαδικασία να σου ορίσω τι είναι πχ ο νεοφιλελευθερισμός, διότι θα μακρυγορήσουμε και θα βγούμε και εκτός θέματος ( + οτι θα πρέπει να γράφω ατελειωτες ώρες).. Αν θες θα ανοίξω κάποια στιγμή ένα ξεχωριστό τόπικ για κάθε εννοια..


Για να συνεχίσουμε το ντοκυμαντέρ, το κάθε είδος ψαριού έχει διαφορετικές ικανότητες. Το μεγάλο είναι πιο αργό αλλά πολύ δυνατό. Τα μικρά είναι αδύναμα αλλά γρήγορα. Αν επιβάλλεις σε όλους την ίδια ταχύτητα (ίδιες τιμές π.χ.), δεν είναι δύσκολο να φανταστείς ποιός θα φαγωθεί...

13/04/2008


Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να έρθουν αντιμέτωποι με το λιμό
Εάν οι τιμές των τροφίμων συνεχίσουν να ανεβαίνουν, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα έρθουν αντιμέτωποι με το λιμό, προειδοποιεί πλέον και ο πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

"Χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν. Παιδιά θα υποφέρουν από υποσιτισμό και οι συνέπειες θα επηρεάσουν τη ζωή τους", λέει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον Ντομινίκ Στράους-Καν, η κοινωνική αναταραχή θα μπορούσε να οδηγήσει σε συρράξεις, ενώ οι εμπορικές ανισορροπίες, που ίσως προκαλέσει το πρόβλημα, θα επηρεάσουν τελικά και τις ανεπτυγμένες χώρες.

"Οι συνέπειες θα είναι τέτοιες, που ίσως προκαλέσουν αναταραχή στην οικονομία και εμπορικές ανισορροπίες. Δεν είναι λοιπόν μόνο ανθρωπιστικό ή οικονομικό το ζήτημα", είπε συγκεκριμένα.

Την ίδια στιγμή, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για 36 χώρες, οι μισές εκ των οποίων βρίσκονται στην Αφρική, οι οποίες περνούν κρίση και χρειάζονται εξωτερική βοήθεια.

Ενδεικτικά, στην Αίγυπτο οι δυνάμεις ασφαλείας έδωσαν οδομαχίες με τους διαδηλωτές που ζητούσαν φθηνότερο ψωμί, με αποτέλεσμα ένα νεκρό και δεκάδες τραυματίες.

Στην Αϊτή μια εβδομάδα ταραχών οδήγησε στο θάνατο έξι και τον τραυματισμό πλέον των 160 ανθρώπων. Δεκάδες καταστήματα, πρατήρια καυσίμων και κάθε σύμβολο ευμάρειας λεηλατήθηκαν.

Παράλληλα, διαδηλώσεις ενάντια στις σχεδόν διπλάσιες τιμές των τροφίμων, έγιναν τις τελευταίες ημέρες και στο Μεξικό, τη Βολιβία και την Ινδονησία, ευτυχώς χωρίς θύματα.

Στο Καμερούν, 40 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε συγκρούσεις διαδηλωτών με τις δυνάμεις ασφαλείας, στο Μπανγκλαντές οι ουρές στα συσσίτια αυξάνονται καθημερινά, ενώ ανάλογα προβλήματα επιβίωσης αντιμετωπίζουν χιλιάδες κάτοικοι στη Μοζαμβίκη και τη Ζιμπάμπουε.

http://www.skai.gr/master_story.php?id=78647

Απομακρύνεται ο πρωθυπουργός της Αϊτής λόγω της κρίσης με τα τρόφιμα

(http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/890806_b.jpg)

Πορτ ο Πρενς
 
 
 
 
Ομόφωνα ενέκρινε η Γερουσία της Αϊτής την πρόταση μομφής κατά του πρωθυπουργού της χώρας, Ζακ Εντουάρ Αλέξις, δέκα ημέρα μετά τις βίαιες ταραχές που ξέσπασαν για τις υψηλές τιμές των τροφίμων.

Οι 16 από τους 17 γερουσιαστές που παραβρέθηκαν στην ειδική συνεδρίαση το Σάββατο καταψήφισαν τον πρωθυπουργό, ο οποίος είχε αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιούνιο του 2006 επικεφαλής μιας κυβέρνησης συνασπισμού.

Σχεδόν ταυτόχρονα, ο πρόεδρος Ρενέ Πρεβάλ ανακοίνωνε σε συνέντευξη τύπου τη μείωση της τιμής του ρυζιού κατά 8 δολάρια ανά τσουβάλι των 50 κιλών, σε μια προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

Οι τιμές των τροφίμων εκτοξεύτηκαν στα ύψη στην Αϊτή μέσα σε μία εβδομάδα καθώς το ρύζι έφτασε στα 70 δολάρια τα 50 κιλά έναντι 35 που είχε προηγουμένως. Η τιμή της βενζίνης επίσης αυξήθηκε για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών.

Χιλιάδες Αϊτινοί συμμετείχαν στις, συχνά ταραχώδεις, διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα διαμαρτυρόμενοι για την ακρίβεια. Σύμφωνα με μη επίσημο απολογισμό στις ταραχές αυτές έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 5 άνθρωποι ενώ άλλοι 200 τραυματίστηκαν.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό
 
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=890806&lngDtrID=245

Θα διπλασιαστούν οι τιμές των βασικών σιτηρών (μαλακό και σκληρό σιτάρι και ρύζι) έως το 2030, εκτιμά η παγκόσμια τράπεζα.

Σύμφωνα εξάλλου με εκτιμήσεις του παγκόσμιου οργανισμού τροφίμων, η κρίση των τροφίμων που έχει πυροδοτήσει κοινωνικές συγκρούσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες θα συνεχιστεί τουλάχιστον για τα επόμενα 5 χρόνια.

Το 2007 οι τιμές των γαλακτοκομικών, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ αυξήθηκαν κατά 80%, των δημητριακών κατά 42%, ενώ το ρύζι πωλείται σε διπλάσια τιμή.

Σύμφωνα με τον Χρήστο Αυγουλά, γενικό γραμματέα διεθνών σχέσεων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η παγκόσμια ζήτηση είναι διπλάσια από την παραγωγή.

Αυτή η εξέλιξη οφείλεται στις κλιματικές αλλαγές, την αλλαγή των καλλιεργειών αλλά και την αύξηση του βιοτικού επιπέδου χωρών με μεγάλο πληθυσμό.

http://www.skai.gr/master_story.php?id=78421

International Herald Tribune

Οι περισσότεροι άτοικοι των ανεπτυγμένων χωρών θεωρούν τα τρόφιμα κάτι δεδομένο. Ακόμα και το φτωχότερο ένα πέμπτο των νοικοκυριών στις ΗΠΑ δαπανά μόλις το 16% του προϋπολογισμού του στην αγορά φαγητού. Σε πολλές άλλες χώρες, ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Οι νιγηριανές οικογένειες δαπανούν το 73% του προϋπολογισμού τους για φαγητό, στο Βιετνάμ το 65%, στην Ινδονησία το 50%. Πέρυσι, οι αναπτυσσόμενες χώρες αναγκάστηκαν να πληρώσουν 25% περισσότερο για να εισαγάγουν τρόφιμα, καθώς οι τιμές εκτινάχθηκαν σε επίπεδα πρωτοφανή για μια ολόκληρη γενιά. Η τιμή του καλαμποκιού διπλασιάστηκε την τελευταία διετία και εκείνη του σίτου έφθασε στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας 28ετίας. Οι αυξήσεις πυροδοτούν ταραχές από την Αϊτή μέχρι την Αίγυπτο. Πολλές χώρες έχουν επιβάλει ελέγχους στις τιμές των τροφίμων ή φόρους στις εξαγωγές αγροτικών αγαθών. Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ, προειδοποίησε ότι σε 33 χώρες ελλοχεύει ο κίνδυνος κοινωνικής αναταραχής και εξεγέρσεων λόγω της αύξησης των τιμών των τροφίμων. «Για τις χώρες όπου τα τρόφιμα απορροφούν το 50–75% του προϋπολογισμού, δεν υπάρχει περιθώριο επιβίωσης», τόνισε χαρακτηριστικά. Οι τιμές είναι μάλλον απίθανο να υποχωρήσουν σύντομα. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ εκτιμά πως τα παγκόσμια αποθέματα δημητριακών φέτος θα είναι τα χαμηλότερα από το 1982. Χρειάζεται, λοιπόν, εγρήγορση. Η άνοδος των τιμών οφείλεται εν μέρει σε δυνάμεις πέρα από τον έλεγχο των ΗΠΑ και των λοιπών ανεπτυγμένων χωρών, συμπεριλαμβανομένων της ακριβής ενέργειας και της ανάπτυξης μεσαίων τάξεων στην Κίνα και την Ινδία.

Ωστόσο, ο πλούσιος κόσμος επιδεινώνει με τη σειρά του την κατάσταση στηρίζοντας την παραγωγή βιοκαυσίμων. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η παραγωγή αιθανόλης από καλαμπόκι στις ΗΠΑ υπήρξε υπεύθυνη τουλάχιστον για το ήμισυ της αύξησης στην παγκόσμια ζήτηση καλαμποκιού την τελευταία τριετία. Η αύξηση της ζήτησης πυροδότησε αύξηση των τιμών του καλαμποκιού. Αυξήθηκαν όμως και οι τιμές των ζωοτροφών, αλλά και άλλων αγροτικών προϊόντων, ιδίως της σόγιας, καθώς οι αγρότες στράφηκαν στην καλλιέργεια καλαμποκιού.
Μακροπρόθεσμα, η αγροτική παραγωγικότητα θα πρέπει να αυξηθεί στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ο κ. Ζέλικ υποστήριξε πως οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση μιας «πράσινης επανάστασης». Ομως, χρειάζεται και πιο άμεση βοήθεια. Τον περασμένο μήνα, το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων του ΟΗΕ αποκάλυψε ότι η αύξηση του κόστους των σιτηρών δημιούργησε «μαύρη τρύπα» 500 εκατ. δολαρίων στον προϋπολογισμό βοήθειας εκατομμυρίων θυμάτων της πείνας σε ολόκληρο τον κόσμο. Δυστυχώς, οι βιομηχανικές χώρες δεν είναι γενναιόδωρες. Η ανθρωπιστική βοήθεια των πλούσιων χωρών μειώθηκε πέρυσι κατά 8,4%. Οι ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει να ενισχύσουν τον σχετικό προϋπολογισμό τους κατά 35% την ερχόμενη τριετία, μόνο και μόνο για να τηρήσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν το 2005. Τι πρέπει να γίνει;

Οι μεγάλες αυξήσεις σε αγροτικά προϊόντα προκαλούν έξαρση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες και αναζωπύρωση του πληθωρισμού στις πλουσιότερες χώρες


Ηταν στραβό το κλήμα με την άνοδο του πετρελαίου, έρχεται τώρα και το «ράλι των χωραφιών», όχι μόνο να προσθέσει πόντους στον παγκόσμιο πληθωρισμό, αλλά και να δημιουργήσει και μείζον πολιτικο-κοινωνικό θέμα σε πολλές χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου εντείνονται οι ταραχές για το αυτονόητο: το ψωμί.

Η πτώση στα χρηματιστήρια και η αβεβαιότητα για την έκβαση της πιστωτικής κρίσης στρέφουν τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερα κεφάλαια προς τα αγροτικά προϊόντα που τελούν υπό διαπραγμάτευση στα χρηματιστήρια του κόσμου, ενώ και η τιμή του πετρελαίου που έδειχνε για λίγο να υποχωρεί, τραβά ξανά την ανηφόρα.

Ο δείκτης τροφίμων του Οργανισμού Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών ενισχύθηκε σχεδόν 40% το 2007, έχοντας το προηγούμενο έτος ενισχυθεί μόλις 9%. Σε πρόσφατη έκθεσή του ο ΟΗΕ επισημαίνει ότι οι τιμές των ειδών διατροφής έχουν αυξηθεί κατά 35% σε ένα χρόνο μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, επιταχύνοντας μία τάση που άρχισε, όπως συνέβη και με το πετρέλαιο το 2002. Από τότε οι τιμές των ειδών διατροφής έχουν αυξηθεί κατά 65%.

Μόνο το 2007, οι τιμές των γαλακτοκομικών προϊόντων αυξήθηκαν κατά 80% και των σιτηρών κατά 65%.

Εξαιτίας της ανόδου των τιμών των τροφίμων το 2007, το ποσοστό της φτώχειας αυξήθηκε σε μία πλειάδα από αναπτυσσόμενες χώρες κατά μέσον όρο 3,4% στα αστικά κέντρα και 2,1% στις αγροτικές περιοχές. Σε εννέα χώρες, τις Βολιβία, Καμπότζη, Μαδαγασκάρη, Μαλάουι, Νικαράγουα, Πακιστάν, Περού, Βιετνάμ και Ζάμπια, τα ποσοστά φτώχειας έχουν ανέβει κατά μέσον όρο 2,6%, ενώ στη Νικαράγουα η φτώχεια έχει αυξηθεί στις αστικές περιοχές κατά 10,7% και συνολικά κατά 7,8%.

Σε Αίγυπτο-Αϊτή

Τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα των τιμών των αγροτικών προϊόντων. Ηδη έχουν ξεσπάσει εξεγέρσεις σε πολλές χώρες (Αίγυπτος, Αϊτή) ακριβώς με αφορμή ότι οι κάτοικοι αδυνατούν να πληρώσουν για τα απαραίτητα.

Και βέβαια, τα τρόφιμα είναι μία από τις βασικές αιτίες τροφοδότησης του πληθωρισμού και στη Γηραιά Ηπειρο. Οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν κατά 5,8% στην ευρωζώνη μόνο τον Φεβρουάριο.

Το ράλι στα αγροτικά προϊόντα έχει ξεκινήσει με πρόσχημα την αυξανόμενη στροφή στα βιοκαύσιμα. Για την αντιμετώπιση της ανόδου του πετρελαίου τα βιοκαύσιμα παράγονται από επεξεργασία αγροτικών προϊόντων.

Οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αντικαταστήσουν το 15% της κατανάλωσης βενζίνης με βιοκαύσιμα, τα επόμενα χρόνια, ενώ ανάλογους στόχους έχει θέσει και η Ε.Ε. Την τελευταία πενταετία στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, περισσότεροι από 40 εκατ. τόνοι καλαμποκιού καλλιεργήθηκαν για την παραγωγή των βιοκαυσίμων.

Βέβαια, το γεγονός και η αυξημένη κερδοσκοπία στις διεθνείς αγορές δεν είναι η μοναδική αιτία. Βασικό ρόλο παίζει η πτώση του δολαρίου (στο νόμισμα αποτυπώνονται οι τιμές των προϊόντων στα διεθνή χρηματιστήρια).

Αύξηση κόστους

Αυξημένα κόστη αντιμετωπίζουν οι αγρότες λόγω ακριβών λιπάσματων και μεταφορικών (λόγω πετρελαίου τα λιπάσματα και οι ναύλοι αυξήθηκαν κατά 80% το 2007). Μειωμένη είναι και η παραγωγή και πολλές χώρες επιβάλλουν δασμούς στις εξαγωγές του επιτείνοντας το πρόβλημα.

Από την άλλη πλευρά το φάσμα της πείνας στον Τρίτο Κόσμο, με αφορμή τη μεγάλη αύξηση των τιμών των τροφίμων, μειώνει τις αντιστάσεις στην Αφρική αλλά και την Ευρώπη κατά των μεταλλαγμένων, καθώς οι αγροτοβιομηχανικές εταιρείες προβάλλουν τα μεταλλαγμένα τρόφιμα ως λύση στο πρόβλημα.


Μ. Λ.


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - 13/04/2008

Η «ΔΙΨΑ» ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΓΙΑ ΚΑΥΣΙΜΑ, Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ ΣΤΙΣ ΥΠΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΙΝΑΞΗ ΤΙΜΩΝ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΡΟΟΙΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΤΑΡΑΧΕΣ


Της ΕΡΣΗΣ ΒΑΤΟΥ

Τις βάσεις για ένα «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» θέτει η μαζική παραγωγή βιοκαυσίμων, ενώ η πολιτική των αγροτικών επιδοτήσεων και τα καθοδηγούμενα προγράμματα μείωσης του εξωτερικού χρέους κρατών του Τρίτου Κόσμου προοιωνίζονται μακρά περίοδο ταραχών, προειδοποιεί ο ύπατος αξιωματούχος του ΟΗΕ για το δικαίωμα στη σίτιση, την ώρα που η UNESCO διαπιστώνει σε έκθεσή της ότι «το υφιστάμενο καθεστώς στην παγκόσμια γεωργία δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει».

Με φόντο την εκτόξευση των τιμών των τροφίμων και τις ταραχές που προκαλούν σε πολλά μέρη του κόσμου, η UNESCO υπογραμμίζει την αναγκαιότητα άμεσης αλλαγής των κανόνων που διέπουν τον γεωργικό τομέα. Ενα σημείο της έκθεσης έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα, αφού αναφέρει ότι στη Β. Αμερική και την Ευρώπη «οι μεγάλες πολυεθνικές ασκούν σήμερα ισχυρή επιρροή στις γεωργικές επιστήμες και τις επιλογές τους».

(http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=218187)
O θερισμός είναι για τα τετράτροχα... (φωτ. Reuter)
Τα κίνητρα αυτής της πολιτικής, που ασκείται και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), εξηγεί με συνέντευξή του στη Liberation ο Ελβετός κοινωνιολόγος και εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στη σίτιση, Ζαν Ζιγκλέρ. Το ΔΝΤ «επιβάλλει καλλιέργειες που μπορούν να εξαχθούν ώστε να αποπληρωθεί το εξωτερικό χρέος», λέει. Θεωρεί επίσης υπεύθυνες τις χώρες που επιδοτούν τα βιοκαύσιμα, όπως οι ΗΠΑ, για την κατάσταση διεθνώς. «Για να σβήσουν τη δίψα τους σε καύσιμα, θέτουν τις βάσεις για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», τονίζει. Και η OXFAM καθιστά τις πλούσιες χώρες υπεύθυνες για την επισιτιστική κρίση, θεωρώντας ότι περικόπτουν τη βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες και παράλληλα ενθαρρύνουν την παραγωγή βιοκαυσίμων.

Ζητείται «Νιου Ντίαλ»

Μια θετική εξέλιξη, αν και κανείς θα μπορούσε να την αποκαλέσει όψιμη, είναι η κινητοποίηση πολιτικών «βαρέων βαρών» της διεθνούς σκηνής. Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέ-λιγκ, απηύθηνε έκκληση για μια «Νέα Συμφωνία Παγκόσμιας Επισιτιστικής Πολιτικής», ένα «Νιου Ντίαλ» που θα αποσκοπεί στην ενίσχυση της παραγωγικότητας του αγροτικού τομέα στις φτωχές χώρες, τη βελτίωση της πρόσβασης σε βασικά αγαθά στα σχολεία και στους χώρους εργασίας και στη στήριξη των μικροκαλλιεργητών. Ο Ζέλιγκ κάλεσε τη διεθνή κοινότητα «να κάνει πράξη τα λόγια της και να δώσει χρήματα», τα 500 εκατομμύρια δολάρια που έχει ζητήσει η Παγκόσμια Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) ώς την 1η Μαΐου. Το μπαλάκι στις κυβερνήσεις, αλλά και τους διεθνείς οργανισμούς, πέταξε ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας, Μισέλ Μπαρνιέ. «Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αφήσουμε τα τρόφιμα στο έλεος μόνο των δυνάμεων της αγοράς και της διεθνούς κερδοσκοπίας», είπε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του.

(http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=218188)
Ο πλανητάρχης, ένθερμος υποστηρικτής της παραγωγής βιοκαυσίμων, δήλωσε «εξαιρετικά ανήσυχος» για την επισιτιστική κρίση στις φτωχές χώρες... (φωτ. Ass. Press)

Ανήσυχος και ο Μπους...

Αργά χθες το απόγευμα, η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ντάνα Περίνο, γνωστοποίησε ότι ο πρόεδρος Μπους είναι «εξαιρετικά ανήσυχος» για την επισιτιστική κρίση και «εξετάζει το ζήτημα με τους συμβούλους του επί θεμάτων εθνικής ασφάλειας. Ζήτησε μάλιστα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την οργάνωση USaid (οργάνωση για παροχή οικονομικής και ανθρωπιστικής βοήθειας) να εξετάσουν τι μπορεί να γίνει, το συντομότερο δυνατό.


Πηγές: Liberation, Γαλλικό, ΑΠΕ, www.bloomberg.com, www.newday.com, www.earthtimes.org, www.energynews.co.za

(http://www.e-rooster.gr/images/2.gif)

Kάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε για την Αφρική: Η αποικοιοκρατία ήταν κατάφορη κλοπή! Οι Ευρωπαίκές αποικιοκρατικές, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με το έτσι θέλω αφαίμαξαν ορυκτό και επίγειο πλούτο καθώς και γενιές ολόκληρες από δωρεάν εργατικό δυναμικό. Όταν αυτές οι χώρες απελευθερώθηκαν το 1960 οι περισσότερες και την υπόλοιπη δεκαετία όλες δεν υπήρχε καμιά απολύτως βάση ή υποδομή πάνω στην οποία να στηριχτεί η νέα ανάπτυξη της χώρας. Και βέβαια αφότου απελευθερώθηκαν η μοίρα των χωρών αυτών δεν ήταν καλύτερη, αφού ήταν τραγικές οι  κυβερνήσεις που ακολούθησαν την ανεξαρτητοποίηση με μια γκάμα από άσχετους ερασιτέχνες μέχρι αδίστακτους δικτάτορες.

Για να ευημερίσει αυτη η ήπειρος πρέπει να συμβούν τρία πράγματα, αλληλένδετα μεταξύ τους:

1ον) Ανοιχτές αγορές και ελεύθερη πρόσβαση για προϊόντα τους, να τους δώσουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις δικές τους οικονομικές δυνατότητες. Οι χώρες της Αφρικής έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά κοινής γνώμης υπέρ της παγκοσμιοποίησης.
Μόνο αν επιτρέψουμε την ελεύθερη εισαγωγή των κατά βάση αγροτικών προϊόντων τους μπορούμε να θέσουμε σε ανατυξιακή τροχιά τις οικονομίες τους. Η δύση αυτό που μπορεί να κάνει είναι να προμηθεύσει την κατάλληλη τεχνογνωσία και μεθόδους διόικησης παραγωγής ούτως ώστε να μην υπάρχουν φαινόμενα όπως η παιδική εργασία και εργασία ανασφάλιστων για μισθό πείνας. Αρκεί όμως μην υπάρξει δεύτερο "αποικιοκρατικό ρεύμα" από τις πολυεθνικές που θα πνίξουν την νέα οικονομία των χωρών αυτών λόγω του άνισου ανταγωνισμού τους.

2ον) Χρειάζεται και η απαλοιφή των δυβάχτατων χρεών διότι αλλιώς η ανάπτυξη των χωρών είναι υποθηκευμένη στους μεγαλοδανειστές τους.

3ον) Πάταξη της τεραστιας διαφθοράς που υπάρχει εκεί (εμείς είμαστε άγιοι μπροστα στο τι συμβαίνει στην Αφρική), εμπέδωση της δημοκρατίας και καταπολέμηση της τυραννίας. Καταπολέμηση λοιπόν των διεφθαρμένων κυβερνήσεων των αφρικανικών κρατών με τις οποίες δυστυχώς σήμερα συναλλάσσεται η Δύση

Η πραγματική βοήθεια στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν είναι να του προσφέρουμε μια άμεση βοήθεια, ένα εμβόλιο ή ένα πιάτοφαί. Είναι να βοηθήσουμε να στήσουν οικονομίες υγιείς που θα μπορούν από μόνες τους να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής όσως υποφέρουν. Δες πχ και τις χώρες της Ανατολικής Ασίας που έχουν ξεφύγει οι περισσότερες (δε μιλάμε βέβαια για τη Λαοκρατική -ο Θεός να την κάνει- Δημοκρατία της Βορείου Κορέας) από τον κύκλο της ανέχειας και προσφέρουν στους πολίτες τους πλέον υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, διαβίωση κτλ) ανεπτυγμένων χωρών χάρη στον εξαγωγικό προσανατολισμό τους στον αγροτικό αλλά πλέον εδω και χρόνια και στον βιομηχανικό τομέα.

Συμπαθής ο τρόπος που προσπαθείς να συνδυάσεις τις αρχές τις ελεύθερης αγοράς με ανθρωπιστικές αξίες, αλλά δε συνάδουν αυτά τα δύο.

 Ουτοπικό σοσιαλισμό δέχομαι να συζητήσω αλλά ουτοπικό φιλελευθερισμό για φορουμική κατανάλωση, έμπνευσης γκεπέλτεκ δε συζητάω με τίποτα. Είναι ενδιαφέρον πάντως που σε όλα αυτά που πόσταρα η μόνη απάντηση ήταν ακόμα ένας ύμνος στην ελεύθερη αγορά και στο επιχειρηματικό δαιμόνιο που πρέπει να αναπτύξουν οι μασάι (Ο Αθάνατος μπανάρεται,το πνεύμα και η λογική του όχι).

Εσύ τους βλέπεις σαν Μασάι εγώ όχι.. Και αν δεν ήθελες να συζητήσουμε γιατί μας τα πόσταρες όλα αυτα τα άρθρα; Κάθεσαι και τα χωνεις σε πράγματα και καταστάσεις τα οποία ούτως ή άλλως αντιμάχεται και κάθε γνήσιος φιλελευθερος υπερμαχος της παγκοσμιοποίησης..

Στην τελική τί το ουτοπικό είπα εγώ; Πόσο ποιο ουτοπικό είναι αυτό που είπα εγώ από τα περί αναδιανομής του πλούτου, καταργησης του κεφαλαίου κτλ κτλ...;

  Έχεις δοκιμάσει ποτέ να πεις σε (νεο)φιλελεύθερο να χαρίσει τα χρέη σε κάποιο πελάτη του; Η πρακτική που επικρατεί είναι να του παίρνεις ό,τι έχει (σπίτια, αυτοκίνητα, νεφρά) και στο τέλος να τον στέλνεις φυλακή ή νεκροταφείο. Είναι σα να μπαίνεις σε συζήτηση για την καταπίεση των Παλαιστινίων από τους Εβραίους, να λες ότι λύση είναι να μοιραστούν τα εδάφη στη μέση και μετα να περιμένεις να σε πάρουν στα σοβαρά.
 
  Στο έχει πει στο παρελθόν και ο αλιάκμων πως αυτά που παρουσιάζεις σαν (νεο)φιλελεύθερη θεωρία είναι καθαρά δικά σου μορφώματα και θα μου επιτρέψεις να αμφισβητήσω την αξία τους, την πρακτική τους εφαρμογή, αλλά και να τα θεωρήσω περισσότερο απίθανο να γίνουν τρόπος ζωής από θεωρίες που έχουν διαμορφώσει, συγγνώμη που στο λέω, άνθρωποι πολύ περισσότερο διαβασμένοι και καλλιεργημένοι από εσένα.

Kαλά

Αυτό να δω κι έχω ολοκληρωθεί σαν προσωπικότητα...

Και στο κάτω κάτω τα άρθρα δε μιλούσαν (μόνο) για την κρίση σε αποικίες. Η κρίση είναι γενικευμένη σε ένα σωρό χώρες, και προφανώς αυτή η κατάσταση είναι απλά μια εικόνα του τι θα συμβεί στο μέλλον σε όλες τις χώρες. Και το μέλλον αυτό δεν απέχει πολύ. (Μη μιλήσουμε για παραγκουπόλεις σε πόλεις όπως το Παρίσι, ή μη μιλήσουμε για τις κατασχέσεις σπιτιών και αυτοκινήτων στην Ελλάδα, γιατί θα ξεφύγει πολύ το πράγμα)

Παρεπιπτόντως όσα είπα πιο πάνω δεν τα εβγαλα από το μυαλό μου (αν και κατι τετοιο θα εδειχνε οτι είμαι ανοικτόμυαλος σε αντίθεση με σένα) τα διάβασα σε αυτα τα άρθρα:

http://www.ipsnews.net/africa/interna.asp?idnews=19552
http://e-rooster.gr/07/2004/148

και αφού μετέπειτα διάβασα και το βιβλίο του De Soto , "Το Μυστήριο του Κεφαλαίου"

Αλλά θα μου πεις τί μαλακίες μπορεί να λέει ο παπάρας ο De Soto που μαζί με τους συνεργάτες του "γύρισαν όλο τον κόσμο, μελέτησαν τις παραγκουπόλεις και τις κοινωνίες των πλέον υπανάπτυκτων και υποβαθμισμένων τμημάτων του πλανήτη" (δεν έχει σημασία).. Εδώ ο άλλος (Λενιν) έγραψε ολόκληρη θεωρία για το θέμα.. πριν από 500 χρόνια βέβαια αλλα δεν έχει σημασία


γεια χαρα νταν....

Δε γνωρίζω τον De Soto και τις θεωρίες του για τη σωτηρία του 3ου  κόσμου(και δε θα μπω και στον κόπο να googliso για να το παίξω παντογνώστης), αλλά αν περιμένει αυτή να έρθει μέσα από μια σειρά κινήσεων (οι 3 που μας περιέγραψες) μία εκ των οποίων είναι η παραγραφή των οφειλών των αναπτυσσόμενων χωρών τότε πραγματικά :

Gepeltek το πρόβλημα με τις θεωρίες σου δεν είναι ότι είναι ουτοπικές, είναι κάτι πιο συγκεκριμένο. Είναι κάργα ιδεαλιστικές. Πιστεύεις ότι κατά κάποιο μαγικό τρόπο οι θεωρίες σου, η ηθική σου και γενικότερα οι όποιες ιδέες σου θα επικρατήσουν επί των υλικών νόμων, αναγκαιοτήτων και περιορισμών αυτού του κόσμου, ότι αρκεί κάποιος να συλλάβει με τη φαντασία του το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα για να γίνουν σωστά και στην πραγματικότητα.

Ο Μαρξ και ο Λένιν μας είπαν και τον τρόπο που θα πραγματωθεί το όραμά τους. Εσύ πώς θα τα εφαρμόσεις αυτά που λες; Θα πείσεις τους μεγαλοεπιχειρηματίες να φιλοτιμηθούν να πάνε ενάντια στα συμφέροντά τους στο όνομα της δικαιοσύνης;

Παρακαλώ μην ξεφεύγετε από το θέμα, που αναφέρεται στην παγκοσμιοποίηση.

-από κάποιον που παρακολούθησε την ενδιαφέρουσα ως την προηγούμενη σελίδα συζήτηση.

Βασικα, να πουμε, οι αποικίες δεν είναι εφεύρεση αλλα και βασικό δεκανίκι του καπιταλισμου? Πως θα τις απαρνηθούν τα καπιταλιστικά κράτη? Δεν γίνεται!

Να ρωτήσω και κάτι άλλο, η αποικιοκρατία δεν είναι και αυτή μια μορφή παγκοσμιοποίησης;