Σήμερα ήταν μια καλή μέρα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025]

Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025

[Elliot Alderson]

Αυτό το τόπικ είναι για τις καλές μέρες!! Σήμερα ήταν μια καλή μέρα.

Ξύπνησα, ασχολήθηκα λίγο με μία εργασία και έκανα μηδαμινό progress αλλά δεν με πείραξε. Ευχαριστιέμαι φουλ που τελείωσε για εμένα η εξεταστική και τώρα έχω χρόνο να ζήσω λίγο τη ζωή μου. Έβγαλα το κοτόπουλό μου από την κατάψυξη και το άφησα να ξεπαγώσει επειδή ήθελα να το βάλω στον φούρνο. Μου άρεσε πολύ που είχα ένα ολόκληρο κοτόπουλο, ένιωσα πολύ κυριλέ. Γενικά όμως πιο τζαμπαντάν ήμουν, όχι κυριλέ, επειδή το να πάρεις ένα κοτόπουλο ολόκληρο και να τους πεις να στο τεμαχίσουν είναι πιο φτηνό απότι αν πάρεις στήθος κοτόπουλο πχ σκέτο. Και παίρνεις και 2 φιλέτα στήθος μέσα στα άλλα. Τέλος πάντων, όλα αυτά που τα εξηγώ τώρα μου περνούσαν από το μυαλό και με έκαναν ακόμη πιο χαρούμενο επειδή παλιά δεν πολυήξερα να πάω στον χασάπη του σούπερ και τι να ζητήσω. Και φοβόμουν μην γίνω ρεζίλι, αλλά η ξαδέρφη μου μου έμαθε τα τρικ.

Μετά τη φάση με το κοτόπουλο έφαγα μια ξεχασμένη τυρόπιτα που είχα από χτες και σκεφτόμουν επειδή ήταν 2 το μεσημέρι να παραγγείλω τίποτα μιας και το κοτόπουλο προφανώς ήταν ακόμη παγωμένο δεν παίζει να το έτρωγα ξρ γω σμρ. Αλλά είχα χορτάσει κάπως αρα λέω ντάξει δεν θα παραγγείλω. Στις 6 είχε λάιβ ο Bloody Hawk στην Καλαμαριά και πήγα. Είμαι λίγο αρχάριος σε αυτά, και δεν ήξερα ότι ενώ λένε 6 στην πραγματικότητα η συναυλία ξεκινάει 9. Άρα ήμουν αρκετά χαζός ώστε να πάω πιο νωρίς και περίμενα ώρες μέσα στη ζέστη. Btw, πήγα μόνος μου. Οκ, έχω πάει και στο εξωτερικό μόνος μου, δεν με χαλάει αλλά γενικά μάλλον είναι πιο ωραία με παρέα. Μόνο ζευγάρια και παρέες δλδ έβλεπα, όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά εγώ είχα πάρει ένα βιβλίο μαζί μου να μου κάνει παρέα. Μάλλον ήμουν λίγο σημαδούρα όπως είχα καθήσει και διάβαζα το Δόγμα του Σ(δ)οκ της Naomi Klein, περιτριγυρισμένος από κάτι κάγκουρες και σλατίνες που πήγαιναν ακόμη σχολείο, όμως δεν με ένοιαξε μια.

Συνέχεια λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να ξαναξεκινήσω να διαβάζω βιβλία. Είναι ένα τόσο καλό χόμπυ το οποίο λόγω της σχολής και της ζωής γενικά δεν έχω μπορέσει να το συνεχίσω. Όταν ήμουν μικρός διάβαζα πολύ. Τώρα αγοράζω βιβλία και μένουν στο ράφι. Το Δόγμα του Σοκ το πήρα πριν 1+ χρόνο και προσπάθησα 2-3 φορές να το ξεκινούσα και πάντα το παρατούσα. Κανονικά το 1ο κεφάλαιο θα έπρεπε να το ξέρω απέξω τόσες φορές που το διάβασα. Σήμερα αποφάσισα απλά να το συνεχίσω από εκεί που το άφησα την τελευταία φορά και οκ... μου κίνησε απίστευτα το ενδιαφέρον. Ήταν σαν να διάβαζα κάποιο βιβλίο φαντασίας, όμως αυτά που διάβαζα ήταν πραγματικότητα... Μιλούσε για την ιστορία της CIA στην Αμερική και τη χρήση της θεραπίας με ηλεκτροσόκ ως μέθοδο βασανισμού. Στην ουσία, η CIA χορήγησε το πρότζεκτ ενός ψυχίατρου, ο οποίος όταν ερχόταν άνθρωποι να του πουν ότι έχουν ένα τάδε πρόβλημα (κατάθλιψη, προβλήματα συζύγων κλπ) αυτός τους έπαιρνε και τους χρησιμοποιούσε για τα πειράματά του. Αυτά αποτελούσαν sensory deprivation, χρήση ουσιών όπως το LSD, ινσουλίνη στους ασθενείς ώστε να τους δημιουργηθεί κόμμα, χρήση ηλεκτροσόκ, ανάμειξη της ώρας των γευμάτων τους ώστε να μην μπορούν να γνωρίζουν καν τι ώρα είναι και πολλά άλλα... Το πόιντ ήταν, επειδή το ηλεκτροσόκ προκαλεί έλλειψη μνήμης, να γυρίσουν τους ασθενείς (και στο μέλλον τα άτομα που ήθελαν να βασανίσουν) πίσω στην παιδική ηλικία. Κυριολεκτικά, οι ασθενείς φαινόταν να ανέπτυσσαν κάποια συμπεριφορά παιδιού και έχαναν όλες τις αναμνήσεις τους. Επίσης, έβλεπαν τον βασανιστή τους ως μια πατρική φιγούρα. Μετά γράφει και πώς και πού χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι μέθοδοι, είναι πραγματικά απίστευτο.

Οκ ίσως όλα αυτά δεν έχουν μέρος εδώ, όπου μιλάμε για καλές μέρες. Αλλά ήταν μέρος της καλής μου μέρας και αυτό, και για την ακρίβεια, χάρηκα πολύ που έμαθα για ένα ακόμη πράγμα το οποίο δεν ήξερα, ασχέτως αν αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορούσα να φανταστώ ούτε στα όνειρά μου από θέμα απανθρωπιάς. Η συναυλία ήταν απίστευτη, αλλά όταν μπήκα μέσα συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχαν σταντ για φαγητά και εγώ είχα φάει μόνο την τυρόπιτα από το πρωί και ήταν ξέρω γω 8 η ώρα. Οπότε λέω στο ζευγαράκι πίσω μου να μου κρατήσει τη θέση και παίρνω μια μπύρα με τη γνώση ότι στάνταρ αυτή θα με δροσίσει αλλά θα μου ανεβάσει και το ζάχαρο ώστε να μην πεθάνω. Άρα μετά την μπύρα ήμουν μια χαρά μετά. Την ήπια όλη πριν αρχίσει η συναυλία και πρέπει εκεί κάπου να έκανε peak η μέρα μου. Ήταν τέλειο.

Η συναυλία ήταν πολύ ωραία, έπαιξε και το αγαπημένο μου κομμάτι (δεν λέω ποιό), και μετά έρχεται η ώρα να φύγω και οκ, ήξερα ότι το να φύγω από την Καλαμαριά με αστικό θα ήταν δύσκολο. Το περίμενα αρκετή ώρα και περίμεναν άλλα τουλάχιστον 35 άτομα στη στάση οπότε ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μπω καν αλλά εκείνο που πραγματικά με έκανε να γελάσω ήταν όταν ήρθε και ήταν ήδη γεμάτο. Που να ξέρω ρε παιδιά ότι είχε και άλλη στάση και μας έκαναν outsmart οι περισσότεροι και πήγαν στην προηγούμενη! Τέλος πάντων, δεν μπορούσα καν να κρατήσω κακία, ο οδηγός είδε εμένα να γελάω και μου έκανε νόημα ότι δεν μπορεί καν να σταματήσει γτ ποιό το νόημα. Οπότε με λύπη μας παράτησε. Το πήρα λοιπόν με τα πόδια. Δεν μπορούσαν να μου χαλάσουν τη μέρα και να ήθελαν.

Κάπου εκεί στη στάση που περίμενα είδα και ότι ξανανέβηκε το thmmy.gr και η αλήθεια είναι ότι αν και εγώ είχα τελειώσει με εξεταστική, με είχε στεναχωρήσει ότι έπεσε. Τώρα το εκτιμώ περισσότερο που είναι εδώ. Γύρισα σπίτι, έκανα μπάνιο, έβαλα μπαχαρικά στο κοτόπουλο και το ψήνω τώρα. Επίσης πρέπει και να σιδερώσω, δηλαδή το χειρότερό μου επειδή δεν το αντέχω. Αλλά θα το κάνω σήμερα ώστε αύριο να μην το έχω. Και δεν ξέρω και τι να φάω τώρα η αλήθεια είναι επειδή είμαι από το πρωί με μια τυρόπιτα και μια μπύρα. Με αυτόν τον προβληματισμό σας αφήνω λοιπόν. Μην ανησυχείτε, κάτι θα βρεθεί. Γράψτε και εσείς για τις καλές μέρες σας.
 
edit: Ξέχασα να βάλω λάδι στο κοτόπουλο.

edit2: Χρειάζομαι ένα άτομο να μην κάνω πράγματα μόνος μου γιατί φαίνομαι και νιώθω περίεργος.

[Local Rider]

είναι για πολύ γράψιμο αυτό το τόπικ!

[Nikos_313]

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=h4UqMyldS7Q" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=h4UqMyldS7Q</a>

Κλασσικό! Μόλις είδα το τοπικ το θυμήθηκα.

[Black Velvet]

Συνέχεια λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να ξαναξεκινήσω να διαβάζω βιβλία. Είναι ένα τόσο καλό χόμπυ το οποίο λόγω της σχολής και της ζωής γενικά δεν έχω μπορέσει να το συνεχίσω. Όταν ήμουν μικρός διάβαζα πολύ. Τώρα αγοράζω βιβλία και μένουν στο ράφι.

Είμαι και γω σ'αυτό το κλαμπ ατόμων  γενικά παίζει να μας έχουν σαπίσει τον εγκέφαλο τα σόσιαλ μίντια και η τεχνολογία και να έχουμε πλέον πολύ μικρό attention span. Έχω παρατηρήσει ότι και μια παράγραφο να διαβάσω πλέον μου φαίνεται πολύ, ενώ στα 14-15 μου διάβαζα ένα βιβλίο μέσα σε δυο μέρες. Βέβαια δεν πολυείχα και κοινωνική ζωή τότε οπότε δεν είναι αναγκαστικά καλό αυτό 
Ειδικά όταν γυρνάς κουρασμένος σπίτι είναι πολύ πιο εύκολο να πιάσεις το κινητό και να βλέπεις reels παρά να πιάσεις ένα βιβλίο. Θέλει συνειδητή προσπάθεια για να το βάλεις ξανά στη ζωή σου. Μήπως να κάνουμε ομαδικό challenge? 


Και μπραβο που κάνεις πράγματα που σ'αρέσουν μόν@ σου, κι εγώ το κάνω πολλές φορές και βλέπω ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος να βγεις απ'το comfort zone σου. Απ'το να κάθεσαι να ρωτάς πεντακόσια άτομα για να βρεις κάποιο που θέλει να ρθει μαζί σου καμιά φορά είναι πιο ωραίο απλά να σηκώνεσαι και να πηγαίνεις 

[MajorTom]

Είμαι και γω σ'αυτό το κλαμπ ατόμων  γενικά παίζει να μας έχουν σαπίσει τον εγκέφαλο τα σόσιαλ μίντια και η τεχνολογία και να έχουμε πλέον πολύ μικρό attention span. Έχω παρατηρήσει ότι και μια παράγραφο να διαβάσω πλέον μου φαίνεται πολύ, ενώ στα 14-15 μου διάβαζα ένα βιβλίο μέσα σε δυο μέρες. Βέβαια δεν πολυείχα και κοινωνική ζωή τότε οπότε δεν είναι αναγκαστικά καλό αυτό 
Ειδικά όταν γυρνάς κουρασμένος σπίτι είναι πολύ πιο εύκολο να πιάσεις το κινητό και να βλέπεις reels παρά να πιάσεις ένα βιβλίο. Θέλει συνειδητή προσπάθεια για να το βάλεις ξανά στη ζωή σου. Μήπως να κάνουμε ομαδικό challenge? 


Και μπραβο που κάνεις πράγματα που σ'αρέσουν μόν@ σου, κι εγώ το κάνω πολλές φορές και βλέπω ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος να βγεις απ'το comfort zone σου. Απ'το να κάθεσαι να ρωτάς πεντακόσια άτομα για να βρεις κάποιο που θέλει να ρθει μαζί σου καμιά φορά είναι πιο ωραίο απλά να σηκώνεσαι και να πηγαίνεις 

Αυτό με το attention span όντως ισχύει. Και αυτό έχει συμβεί και σε μας που μεγαλώσαμε στην εποχή του youtube και όχι του tiktok. Φανταστείτε τι έχει να γίνει με τις gens του tiktok. Και φοβάμαι ότι το πρώτο που θα την πληρώσει είναι ο κινηματογράφος. Έχω πιάσει τον εαυτό μου όταν βλέπω ταινία/σειρά στο σπίτι να κάνω ασυναίσθητα skip δευτερόλεπτα που παλιά ό,τι μαλακία και να βλεπα την έβλεπα ολόκληρη.

[Mr Watson]

Ωραίο τόπικ! Βγάζει θετική ενέργεια που την χρειαζόμαστε αν μη τι άλλο, ειδικά μετά την εξεταστική. Γι αυτό θα το συνεχίσω.

Το τελευταίο 2ήμερο ήταν πολύ καλό! Έκανα κάποιες από τις υποχρεώσεις και τους στόχους μου,  πήγα βιβλιοθήκη, πήγα θάλασσα, ήπια κρασιά με τους φίλους μου, συναντηθήκαμε με άλλα παιδιά, ήπιαμε ρετσίνα που είχαμε τόσο καιρό  . Βέβαια η ζέστη γίνεται ανυπόφορη μέρα με την μέρα αλλά και τι να κάνεις (προφανώς το μπάνιο στην Χαλκιδική αποκλείεται για ευνόητους λόγους τα σκ...).

[Elliot Alderson]

Δεν τελείωσε η σημερινή μου μέρα οπότε έχει ακόμη βελτιώσεις ΑΛΛΑ:

Σήμερα αποφάσισα να κάνω γενική καθαριότητα στο σπίτι μου, οπότε ήταν ένα διαλειμματάκι από τη σχολή. Γενικά πέρασα ωραία. Δεν τελείωσε, μένει ακόμη το μπαλκόνι που δεν μπόρεσα να κάνω επειδή φαίνεται ότι το κρύο έσπασε ένα κομματάκι από την βρύση και άρα δεν μπορώ να το πλύνω χωρίς ανταλλακτικό. Αλλά πάντα είναι μια τέλεια αίσθηση να έχεις τελειώσει την καθαριότητα και απλά να κάθεσαι στα καθαρά μετά.

Αυτό που θα απογείωνε τη μέρα μου θα ήταν να είχα ενα αρωματικό κερί ή τέλος πάντων κάτι παρόμοιο και να το άναβα τώρα ήρεμος. Δυστυχώς δεν έχω βρει μια λύση στο αρωματικό πρόβλημα. Θα ήθελα ιδανικά το σπίτι να μυρίζει κάθε μέρα τέλεια, αν υπάρχουν προτάσεις για το πώς να τα καταφέρω παρακαλώ πείτε μου.

Τέλος, πήγα στο σούπερ και πήρα δυο μπριζόλες για αύριο που φαίνονται πολύ νόστιμες, και θα τις μαγειρέψω με πατάτες. Σκέφτομαι μήπως τις τηγανίσω για υπέρτατη γεύση, ή απλά τις πετάξω στον φούρνο τεμπέλικα. Ανάλογα τα κέφια. Παρ'όλα αυτά, είμαι αρκετά ενθουσιασμένος να τις φάω.

Ίσως το μόνο άσχημο πράγμα σήμερα ήταν το ότι δεν κανόνισα καλά το φαί μου και ακόμη δεν είμαι χορτάτος. Για την ακρίβεια, μόλις αποφάσισα να παραγγείλω. Οπότε η μέρα μου θα γίνει 100 φορές καλύτερη 

[sassi]

Αυτό το τόπικ είναι για τις καλές μέρες!! Σήμερα ήταν μια καλή μέρα.

Ξύπνησα, ασχολήθηκα λίγο με μία εργασία και έκανα μηδαμινό progress αλλά δεν με πείραξε. Ευχαριστιέμαι φουλ που τελείωσε για εμένα η εξεταστική και τώρα έχω χρόνο να ζήσω λίγο τη ζωή μου. Έβγαλα το κοτόπουλό μου από την κατάψυξη και το άφησα να ξεπαγώσει επειδή ήθελα να το βάλω στον φούρνο. Μου άρεσε πολύ που είχα ένα ολόκληρο κοτόπουλο, ένιωσα πολύ κυριλέ. Γενικά όμως πιο τζαμπαντάν ήμουν, όχι κυριλέ, επειδή το να πάρεις ένα κοτόπουλο ολόκληρο και να τους πεις να στο τεμαχίσουν είναι πιο φτηνό απότι αν πάρεις στήθος κοτόπουλο πχ σκέτο. Και παίρνεις και 2 φιλέτα στήθος μέσα στα άλλα. Τέλος πάντων, όλα αυτά που τα εξηγώ τώρα μου περνούσαν από το μυαλό και με έκαναν ακόμη πιο χαρούμενο επειδή παλιά δεν πολυήξερα να πάω στον χασάπη του σούπερ και τι να ζητήσω. Και φοβόμουν μην γίνω ρεζίλι, αλλά η ξαδέρφη μου μου έμαθε τα τρικ.

Μετά τη φάση με το κοτόπουλο έφαγα μια ξεχασμένη τυρόπιτα που είχα από χτες και σκεφτόμουν επειδή ήταν 2 το μεσημέρι να παραγγείλω τίποτα μιας και το κοτόπουλο προφανώς ήταν ακόμη παγωμένο δεν παίζει να το έτρωγα ξρ γω σμρ. Αλλά είχα χορτάσει κάπως αρα λέω ντάξει δεν θα παραγγείλω. Στις 6 είχε λάιβ ο Bloody Hawk στην Καλαμαριά και πήγα. Είμαι λίγο αρχάριος σε αυτά, και δεν ήξερα ότι ενώ λένε 6 στην πραγματικότητα η συναυλία ξεκινάει 9. Άρα ήμουν αρκετά χαζός ώστε να πάω πιο νωρίς και περίμενα ώρες μέσα στη ζέστη. Btw, πήγα μόνος μου. Οκ, έχω πάει και στο εξωτερικό μόνος μου, δεν με χαλάει αλλά γενικά μάλλον είναι πιο ωραία με παρέα. Μόνο ζευγάρια και παρέες δλδ έβλεπα, όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά εγώ είχα πάρει ένα βιβλίο μαζί μου να μου κάνει παρέα. Μάλλον ήμουν λίγο σημαδούρα όπως είχα καθήσει και διάβαζα το Δόγμα του Σ(δ)οκ της Naomi Klein, περιτριγυρισμένος από κάτι κάγκουρες και σλατίνες που πήγαιναν ακόμη σχολείο, όμως δεν με ένοιαξε μια.

Συνέχεια λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να ξαναξεκινήσω να διαβάζω βιβλία. Είναι ένα τόσο καλό χόμπυ το οποίο λόγω της σχολής και της ζωής γενικά δεν έχω μπορέσει να το συνεχίσω. Όταν ήμουν μικρός διάβαζα πολύ. Τώρα αγοράζω βιβλία και μένουν στο ράφι. Το Δόγμα του Σοκ το πήρα πριν 1+ χρόνο και προσπάθησα 2-3 φορές να το ξεκινούσα και πάντα το παρατούσα. Κανονικά το 1ο κεφάλαιο θα έπρεπε να το ξέρω απέξω τόσες φορές που το διάβασα. Σήμερα αποφάσισα απλά να το συνεχίσω από εκεί που το άφησα την τελευταία φορά και οκ... μου κίνησε απίστευτα το ενδιαφέρον. Ήταν σαν να διάβαζα κάποιο βιβλίο φαντασίας, όμως αυτά που διάβαζα ήταν πραγματικότητα... Μιλούσε για την ιστορία της CIA στην Αμερική και τη χρήση της θεραπίας με ηλεκτροσόκ ως μέθοδο βασανισμού. Στην ουσία, η CIA χορήγησε το πρότζεκτ ενός ψυχίατρου, ο οποίος όταν ερχόταν άνθρωποι να του πουν ότι έχουν ένα τάδε πρόβλημα (κατάθλιψη, προβλήματα συζύγων κλπ) αυτός τους έπαιρνε και τους χρησιμοποιούσε για τα πειράματά του. Αυτά αποτελούσαν sensory deprivation, χρήση ουσιών όπως το LSD, ινσουλίνη στους ασθενείς ώστε να τους δημιουργηθεί κόμμα, χρήση ηλεκτροσόκ, ανάμειξη της ώρας των γευμάτων τους ώστε να μην μπορούν να γνωρίζουν καν τι ώρα είναι και πολλά άλλα... Το πόιντ ήταν, επειδή το ηλεκτροσόκ προκαλεί έλλειψη μνήμης, να γυρίσουν τους ασθενείς (και στο μέλλον τα άτομα που ήθελαν να βασανίσουν) πίσω στην παιδική ηλικία. Κυριολεκτικά, οι ασθενείς φαινόταν να ανέπτυσσαν κάποια συμπεριφορά παιδιού και έχαναν όλες τις αναμνήσεις τους. Επίσης, έβλεπαν τον βασανιστή τους ως μια πατρική φιγούρα. Μετά γράφει και πώς και πού χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι μέθοδοι, είναι πραγματικά απίστευτο.

Οκ ίσως όλα αυτά δεν έχουν μέρος εδώ, όπου μιλάμε για καλές μέρες. Αλλά ήταν μέρος της καλής μου μέρας και αυτό, και για την ακρίβεια, χάρηκα πολύ που έμαθα για ένα ακόμη πράγμα το οποίο δεν ήξερα, ασχέτως αν αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορούσα να φανταστώ ούτε στα όνειρά μου από θέμα απανθρωπιάς. Η συναυλία ήταν απίστευτη, αλλά όταν μπήκα μέσα συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχαν σταντ για φαγητά και εγώ είχα φάει μόνο την τυρόπιτα από το πρωί και ήταν ξέρω γω 8 η ώρα. Οπότε λέω στο ζευγαράκι πίσω μου να μου κρατήσει τη θέση και παίρνω μια μπύρα με τη γνώση ότι στάνταρ αυτή θα με δροσίσει αλλά θα μου ανεβάσει και το ζάχαρο ώστε να μην πεθάνω. Άρα μετά την μπύρα ήμουν μια χαρά μετά. Την ήπια όλη πριν αρχίσει η συναυλία και πρέπει εκεί κάπου να έκανε peak η μέρα μου. Ήταν τέλειο.

Η συναυλία ήταν πολύ ωραία, έπαιξε και το αγαπημένο μου κομμάτι (δεν λέω ποιό), και μετά έρχεται η ώρα να φύγω και οκ, ήξερα ότι το να φύγω από την Καλαμαριά με αστικό θα ήταν δύσκολο. Το περίμενα αρκετή ώρα και περίμεναν άλλα τουλάχιστον 35 άτομα στη στάση οπότε ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μπω καν αλλά εκείνο που πραγματικά με έκανε να γελάσω ήταν όταν ήρθε και ήταν ήδη γεμάτο. Που να ξέρω ρε παιδιά ότι είχε και άλλη στάση και μας έκαναν outsmart οι περισσότεροι και πήγαν στην προηγούμενη! Τέλος πάντων, δεν μπορούσα καν να κρατήσω κακία, ο οδηγός είδε εμένα να γελάω και μου έκανε νόημα ότι δεν μπορεί καν να σταματήσει γτ ποιό το νόημα. Οπότε με λύπη μας παράτησε. Το πήρα λοιπόν με τα πόδια. Δεν μπορούσαν να μου χαλάσουν τη μέρα και να ήθελαν.

Κάπου εκεί στη στάση που περίμενα είδα και ότι ξανανέβηκε το thmmy.gr και η αλήθεια είναι ότι αν και εγώ είχα τελειώσει με εξεταστική, με είχε στεναχωρήσει ότι έπεσε. Τώρα το εκτιμώ περισσότερο που είναι εδώ. Γύρισα σπίτι, έκανα μπάνιο, έβαλα μπαχαρικά στο κοτόπουλο και το ψήνω τώρα. Επίσης πρέπει και να σιδερώσω, δηλαδή το χειρότερό μου επειδή δεν το αντέχω. Αλλά θα το κάνω σήμερα ώστε αύριο να μην το έχω. Και δεν ξέρω και τι να φάω τώρα η αλήθεια είναι επειδή είμαι από το πρωί με μια τυρόπιτα και μια μπύρα. Με αυτόν τον προβληματισμό σας αφήνω λοιπόν. Μην ανησυχείτε, κάτι θα βρεθεί. Γράψτε και εσείς για τις καλές μέρες σας.
 
edit: Ξέχασα να βάλω λάδι στο κοτόπουλο.

edit2: Χρειάζομαι ένα άτομο να μην κάνω πράγματα μόνος μου γιατί φαίνομαι και νιώθω περίεργος.

Σε ποιον Μασούτη τεμαχίζουν το κοτόπουλο αν  το αγοράσεις ολόκληρο , γιατί σε όσα σούπερ το εχώ ζητήσει μέχρι τώρα, λένε ότι δεν ξέρουν να το κάνουν.(δεν έχω κρεοπώλη δηλαδή)

[Elliot Alderson]

Σε ποιον Μασούτη τεμαχίζουν το κοτόπουλο αν  το αγοράσεις ολόκληρο , γιατί σε όσα σούπερ το εχώ ζητήσει μέχρι τώρα, λένε ότι δεν ξέρουν να το κάνουν.(δεν έχω κρεοπώλη δηλαδή)

Ηταν Σκλαβενίτης, αλλά θεωρητικά όπου έχει κρεωπόλη 

[Mr Watson]

Χαζεύοντας ξέθαψα αυτό το τόσο υποσχόμενο τόπικ. Δεν θυμόμουν καθόλου, Elliot, ότι το άρχισες πριν σχεδόν 1 χρόνο. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν κάπου μέσα στον χειμώνα. Κρίμα που ξεχάστηκε γρήγορα.