Δε μ'αφήνουν να χαρώ!

(1/7) > >>

dusky again:
Όπως πολλοί από εσάς γνώριζαν, φέτος έκανα 10%.
Πριν λίγη ώρα πήρα τα ευχάριστα για μένα νέα ότι πέρασα στη γενετική στην Αλεξανδρούπολη.
Δυστυχώς τα νέα δεν ήταν εξίσου ευχάριστα για τη μητέρα μου (λόγω των επικείμενων εξόδων) και δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να το κρύψει και να κάνει ότι χαίρεται για μένα.
Την ίδια αντίδραση περιμένω απ'τον πατέρα μου μόλις το μάθει...
Πώς να το χαρώ εγώ λοιπόν?...  :(


PS: Να ξέρετε ότι τώρα που θα φύγω πρέπει να μειώσω τα έξοδα γι'αυτό μπορεί να κάνω κάτι αιώνες να δω τα σχόλια κ τις απαντήσεις σας.  :(

Johnny English:
 :) :(

Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Χαίρομαι που θα σπουδάσεις κάτι που σ'αρέσει. Λυπάμαι που θα σε χάσουμε από την παρέα μας... (δεν εννοω την διαδικτυακή)

Όσο για τους γονείς, αυτό είναι κάπως αναμενόμενο. Ειδικά αν τα οικονομικά είναι πολύ σφιχτά. Είσαι μεγάλο κορίτσι. Προσπάθησε να τους κατανοήσεις και να τους καθησυχάσεις. Θα πρέπει ενδεχομένως να καταβάλεις κάποια προσπάθεια, μερικής αυτοχρηματοδότησης και να προσπαθήσεις να διακριθείς στη σχολή ώστε να εξασφαλίσεις κάποιο επίδομα ή υποτροφία...

Συγχαρητήρια και καλή τύχη!  :-*

Turambar:
dusky...


ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!



Είθε να βρεις εκεί αυτό που ταιριάζει σε σένα και θα σου κάνει καλύτερη την ζωή. Σε όλα τα επίπεδα.

Όσο για τη μητέρα σου, έχεις υπολογίσει την στεναχώρια της που θα φύγεις από κοντά της; Το πώς το τοποθετεί η ίδια δεν έχει σχέση πάντα με το πώς αισθάνεται. Το κοριτσάκι της φεύγει μακριά. Και αν για μας είναι μια στενάχωρη όψη του ότι πέρασες εκεί, η απομέκρυνση από την παρέα, για εκείνη θα είναι σωστός Γολγοθάς.


Εν τέλη γιατί είναι οι γονείς αν δεν είναι για να μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα για αυτά που θέλουμε να κάνουμε και κάνουμε?

NetBuster:
dusky...Κανε οτι μπορεις για να αισθανονται οι δικοι σου καλα. Αλλα κανε οτι μπορεις και δεν μπορεις για να κανεις αυτο που θελεις.



ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

poly1:
Congratulations sis!!! ^wav^

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page