Bόρεια Κορέα....

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[xristoforos_]

Πολύ συχνά μιλάμε για τη Β. Κορέα, αλλά συνήθως αγνοούμε τα ιστορικά γεγονότα που διαχρονικά διαμόρφωσαν τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στη περιοχή.

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τη Καθημερινή, που συνοπτικά παρουσίαζει την ιστορία των τελευταίων 100 χρόνων στη Κορέα.

(Ο τονισμός, δικός μου)


+++


Ανοδος και παρακμή του Κ.Κ. στη Β. Κορέα

Από τον αγώνα για εθνική απελευθέρωση στην οικονομική κατάρρευση, την πολιτική απελπισία και τον πυρηνικό τυχοδιωκτισμό

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Τα δημοσιογραφικά κλισέ των ημερών αποδίδουν την πυρηνική (αν ήταν όντως πυρηνική) δοκιμή της Βόρειας Κορέας στις ιδιοτροπίες του Κιμ Γιονγκ Ιλ, «παρανοϊκού ηγέτη ενός βάρβαρου, κομμουνιστικού καθεστώτος». Αλλά όπου περισσεύουν τα επίθετα, σπανίζουν τα ουσιαστικά. Εύκολοι αφορισμοί αυτού του είδους προδίδουν άγνοια της Ιστορίας και των πολιτικών αντιθέσεων στην Aπω Ανατολή, όπου η βαρβαρότητα και η παράνοια είχαν, στο όχι μακρινό παρελθόν, πολύ διαφορετικές ενσαρκώσεις.

Για τρεις διαδοχικές γενιές Κορεατών η κτηνωδία ήταν συνώνυμο του γιαπωνέζικου ιμπεριαλισμού. Η κατοχή της χερσονήσου άρχισε ουσιαστικά από το 1905, μετά τον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο, τυπικά από το 1910, και κράτησε μέχρι τη συντριβή του Aξονα, το 1945. Την περίοδο αυτή οι Κορεάτες υποχρεώνονταν να διδάσκονται τη γιαπωνέζικη και όχι τη μητρική τους γλώσσα, να λατρεύουν τους θεούς του Ανατέλλοντος Ηλίου και να παίρνουν γιαπωνέζικα ονόματα. Απειράριθμα μνημεία του αρχαίου κορεατικού πολιτισμού κατεστράφησαν ή μεταφέρθηκαν στην αυτοκρατορική Ιαπωνία. Στη διάρκεια του ΒΪ Παγκοσμίου Πολέμου 100.000 Κορεάτες υποχρεώθηκαν να υπηρετήσουν στον γιαπωνέζικο στρατό, πολύ περισσότεροι επιστρατεύθηκαν πολιτικά στα ορυχεία και τα εργοστάσια της Αυτοκρατορίας και δεκάδες χιλιάδες νεαρές Κορεάτισσες εξαναγκάσθηκαν σε πορνεία για να καλύψουν τις «ανάγκες» του στρατού των κατακτητών. Σʼ αυτές τις πικρές, ιστορικές εμπειρίες βρίσκονται οι ρίζες των έντονων αντι-ιαπωνικών αισθημάτων που κυριαρχούν και σήμερα στη λαϊκή συνείδηση, σε ολόκληρη την κορεατική χερσόνησο, Βόρεια και Νότια.

Η γιαπωνέζικη κατοχή

Στο μεγαλύτερο διάστημα της γιαπωνέζικης κατοχής, το μόνο διεθνές στήριγμα της κορεατικής αντίστασης ήταν η Σοβιετική Ενωση. Με τη συνδρομή της οργανώθηκε ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κορέας, που επιδόθηκε σε ανταρτοπόλεμο μετά την αιματηρή καταστολή της μεγάλης αντικατοχικής εξέγερσης της 1ης Μαρτίου 1919. Στο αντάρτικο των βουνών της Μαντζουρίας αναδείχθηκε ως πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης ο Κιμ Ιλ Σουνγκ, μετέπειτα διοικητής κορεατικού συντάγματος του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οπως συνέβη και στην Κίνα, το Βιετνάμ και ουσιαστικά ολόκληρη την Απω Ανατολή, ήταν ο καθοριστικός ρόλος των κομμουνιστών στον εθνικό αγώνα που τους χάρισε ευρύτατη λαϊκή νομιμοποίηση μετά την απελευθέρωση.

Με τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, ο νεότευκτος ΟΗΕ έθεσε τη μισή κορεατική χερσόνησο, βόρεια του 38ου γεωγραφικού παραλλήλου, υπό την επιτροπεία της ΕΣΣΔ και το άλλο μισό υπό τη διοίκηση των ΗΠΑ. Οι δύο μεγάλες νικήτριες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που δεν βαρύνονταν από το αποικιοκρατικό παρελθόν των ευρωπαϊκών δυνάμεων, ανέλαβαν να οδηγήσουν την Κορέα στον δρόμο της αυτοδιάθεσης. Ωστόσο, ο Ψυχρός Πόλεμος ανέτρεψε τα αρχικά σχέδια. Στον Βορρά ο Κιμ Ιλ Σουνγκ οικοδόμησε ένα ανελεύθερο, κομμουνιστικό καθεστώς, με έντονο το στοιχείο της προσωπολατρίας. Στο Νότο, οι Αμερικανοί έδωσαν την εξουσία στον Σίνγκμαν Ρι, έναν καθηγητή ο οποίος ζούσε από το… 1912 μέχρι το 1945 στις ΗΠΑ! Ο Ρι ηγήθηκε μιας διεφθαρμένης δικτατορίας που εξαπέλυσε αιματηρά πογκρόμ εναντίον των πολιτικών αντιπάλων της, με αποκορύφωμα τη σφαγή του Γιετζού (πενήντα έως ογδόντα χιλιάδες θύματα). Ο κορεατικός εμφύλιος (1950-53), που ενέπλεξε τη μαοϊκή, πλέον, Κίνα, την Αμερική και τους συμμάχους της, είχε ως συνέπεια την παγιοποίηση της διχοτόμησης κατά μήκος του 38ου παραλλήλου.

Ο Ψυχρός Πόλεμος

Στο μεγαλύτερο μέρος του Ψυχρού Πολέμου, η Βόρεια Κορέα είχε την πολιτική πρωτοβουλία και την ηθική υπεροχή έναντι της νοτιοκορεάτικης χούντας, που κρατιόταν στην εξουσία μόνο χάρη στη μαζική αμερικανική στρατιωτική παρουσία. Ο Κιμ Ιλ Σουνγκ ακολούθησε το μοντέλο της κρατικά σχεδιασμένης οικονομίας με έμφαση στην εθνική αυτάρκεια (κάτι που επεχείρησε να θεωρητικοποιήσει με το λεγόμενο «δόγμα Τσούτσε»). Το μοντέλο αυτό επέτρεψε την πυρετώδη εκβιομηχάνιση τις δεκαετίες του ʼ50 και του ʼ60. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ʼ70 η Βόρεια Κορέα ξεπερνούσε τη Νότια σε ρυθμούς ανάπτυξης. Πολιτικά ο Κιμ Ιλ Σουνγκ φρόντισε να πάρει τις αποστάσεις του από τη ρωσοκινεζική διένεξη, ενώ διατήρησε καλές σχέσεις και με τους «αιρετικούς» ευρωκομουνιστές. Μέχρι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ήταν η Πιονγιάνγκ που πίεζε για την ενοποίηση της κορεατικής χερσονήσου, με την αυτοπεποίθηση ότι θα γινόταν με τους δικούς της όρους. Μεγάλα αντιπολιτευτικά κινήματα στη Νότια Κορέα, κυρίως στα πανεπιστήμια και τα εργοστάσια, φίλα προσκείμενα προς την Πιονγιάνγκ, συγκρούονταν συχνά με τις δυνάμεις καταστολής του καθεστώτος της Σεούλ διεκδικώντας την επανένωση. Θα έλεγε κανείς ότι η διχοτομημένη Κορέα ήταν κατοπτρικό είδωλο της διχοτομημένης Γερμανίας, με αντεστραμμένους τους όρους κομμουνιστών και φιλοαμερικανών.

Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ

Ωστόσο, ο συσχετισμός δυνάμεων ανατρέπεται γύρω στο 1990. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ στερεί τη Βόρεια Κορέα από το βασικό στρατιωτικό και οικονομικό της στήριγμα, ενώ το μοντέλο της κρατικά σχεδιασμένης οικονομίας παρακμάζει ταχύτατα κάτω από τις αδυσώπητες δυνάμεις της «παγκοσμιοποίησης». Η παρακμή παίρνει διαστάσεις τραγωδίας μετά τον θάνατο του Κιμ Ιλ Σουνγκ και τη διαδοχή από τον γιο του, Κιμ Γιονγκ Ιλ, επί ημερών του οποίου εφιαλτικοί λιμοί θερίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές. Στο μεταξύ, η δημοκρατία έχει αποκατασταθεί, από το 1987, στη Νότια Κορέα, που αναδεικνύεται σε ταχύτατα αναπτυσσόμενη «τίγρη του Ειρηνικού». Βλέποντας να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, ο Κιμ Γιονγκ Ιλ ποντάρει στην ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων και ατομικών βομβών, ελπίζοντας να εκβιάσει την οικονομική βοήθεια της Δύσης και, κυρίως, εγγυήσεις για την ασφάλεια του καθεστώτος του. Αλλωστε, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία τον έχουν πείσει ότι, αν δεν θέλει να έχει τη μοίρα του Μιλόσεβιτς, το μόνο όπλο που του απομένει είναι η ατομική βόμβα.

Η χαμένη μεγάλη ευκαιρία του 2000-02

Κι όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά. Ηταν τη διετία 2000-2002 που χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία. Επί Μπιλ Κλίντον η Αμερική ακολουθούσε μια πιο ευέλικτη τακτική. Το 1994 ο Κλίντον έστειλε τον πρώην πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ στη Βόρεια Κορέα για να εκτονώσει την πρώτη πυρηνική κρίση στη χερσόνησο. Εξι χρόνια αργότερα, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ομπράιτ, πήγε στην Πιονγιάνγκ, ήπιε σαμπάνια με τον Κιμ Γιονγκ Ιλ, χόρεψε σε ρυθμούς της Απω Ανατολής με Βορειοκορεατάκια και προσέφερε γενναία οικονομικά κίνητρα, με αντάλλαγμα την παραίτηση του οικοδεσπότη της από το πυρηνικό πόκερ.

Την ίδια περίοδο, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Κιμ Ντάε Γιουνγκ προωθούσε την «πολιτική της ηλιοφάνειας» για τη συμφιλίωση και σταδιακή επανένωση των δύο κρατών, στη βάση της συνομοσπονδίας. Η πολιτική αυτή βρήκε ανταπόκριση από την Πιονγιάνγκ, με ορόσημα τη συμφωνία των δύο Κιμ (Ιούνιος 2000) και τη συγκινητική «επανένωση» των οικογενειών που είχαν χωριστεί από τον εμφύλιο.

Ο ρόλος του Πεκίνου

Καθοριστικός στις προσπάθειες μεταστροφής της Πιονγιάνγκ ήταν ο ρόλος του Πεκίνου. Οι ηγέτες της Κίνας κάλεσαν τον Κιμ Γιονγκ Ιλ στη χώρα τους για να του δείξουν τις αρετές του κινεζικού δρόμου προς τον… καπιταλισμό (έναν καπιταλισμό που διατηρεί το πολιτικό μονοπώλιο του ΚΚ). Λέγεται ότι ο Κιμ εντυπωσιάστηκε πραγματικά από την επιβλητική ανάπτυ
ξη της Σαγκάης και γύρισε στην Πιονγιάνγκ πεπεισμένος ότι πρέπει να κάνει ό,τι έκανε ο Ντεγνκ Χσιαοπίνγκ μετά τον θάνατο του Μάο. Την περίοδο 2002-2004 δημιουργήθηκαν «ειδικές οικονομικές ζώνες», ανοιχτές στο ξένο κεφάλαιο, στην Καεζόνγκ, το Σινουίτσου και άλλες πόλεις, με αποτέλεσμα να ανοίξουν ιδιωτικές εταιρείες και τράπεζες, κυρίως νοτιοκορεατικών και κινεζικών συμφερόντων. Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2005 η Βόρεια Κορέα υποσχέθηκε να παραιτηθεί από το πυρηνικό της πρόγραμμα, με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων.

Ωστόσο, οι παράλληλες προσπάθειες Κίνας και Νότιας Κορέας τινάχτηκαν στον αέρα από την κυβέρνηση Μπους, που ήδη από το 2002 είχε κατατάξει τη Βόρεια Κορέα, μαζί με το Ιράκ και το Ιράν, στον «Αξονα του Κακού». Λίγο μετά τη συμφωνία της 19ης Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ επέβαλαν νέες κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα, πείθοντας τον Κιμ Γιονγκ Ιλ ότι το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι η αλλαγή καθεστώτος. Το υστερόγραφο προέρχεται από τις εκτιμήσεις του πρώην προέδρου της Νότιας Κορέας, Κιμ Ντάε Γιουνγκ, στον διευθυντή της «Μοντ Ντιπλοματίκ» Ιγνάσιο Ραμονέ, με τον οποίο συναντήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου:

«Οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί δεν θέλουν την ειρήνη στην περιοχή μας. Είναι δογματικοί. Δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα των ΗΠΑ με τον τρόπο που το έκανε ο Μπιλ Κλίντον, ο οποίος υποστήριζε τον ειρηνικό διάλογο. Διακατέχονται από την εμμονή των κυρώσεων, που δεν απέδωσαν πουθενά, ούτε στην Κούβα ούτε στο Ιράκ, ούτε στο Αφγανιστάν ούτε στο Ιράν. Πιέζουν το Τόκιο να εφαρμόσει κι αυτό κυρώσεις, κάτι που οξύνει τις περιφερειακές εντάσεις. Με τη σειρά τους, αυτές οι εντάσεις προσφέρουν προσχήματα στην ιαπωνική Δεξιά να προχωρήσει στον επανεξοπλισμό, κάτι που τροφοδοτεί τη δυσπιστία της Κίνας. Είναι ένας επικίνδυνος, φαύλος κύκλος»

Πηγή: Καθημερινή
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_15/10/2006_201585

ixic_

[abbis]

Συνομιλίες και σεβασμός ο δρόμος για την ειρήνη
Δήλωση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης

Σχετικά με τις πιέσεις που ασκούνται στη Λαϊκή Δημοκρατίας της Κορέας, ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), Κουβανός Ορλάντο Φουντόρα, δήλωσε: «Οι φιλειρηνικοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θεωρούν την πρόσφατη δοκιμή πυρηνικού όπλου μικρών διαστάσεων από τη ΛΔ Κορέας ένα δυσάρεστο γεγονός, γιατί η μη διάδοση πυρηνικών όπλων από τις χώρες - παραγωγούς αποτελεί μια από τις σημαντικότερες επιδιώξεις της ανθρωπότητας σε αυτό τον τομέα για τη συνολική και καθολική αποπυρηνικοποίηση του πλανήτη.

Αλλά αυτή η στάση αποτελεί έναν ελάχιστο κίνδυνο στην ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή σε σύγκριση με τη στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στη ΛΔ Κορέας τα τελευταία 50 χρόνια, συμπεριλαμβανόμενου ενός πολέμου, στη διάρκεια του οποίου οι ΗΠΑ σκοτώσανε 4 εκατομμύρια Κορεάτες και ο οποίος έληξε με την υπογραφή μόλις μιας παύσης πυρός το 1953, γιατί η Ουάσινγκτον επανειλημμένα αρνήθηκε να υπογράψει συμφωνία ειρήνης και να θέσει τέλος επίσημα στον πόλεμο της Κορέας, ομαλοποιώντας έτσι τις σχέσεις της.

Ενώ η ΛΔ Κορέας κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να εργαστεί για την ειρήνη στην περιοχή και για την ειρηνική επανένωση της κορεατικής χερσονήσου, οι ΗΠΑ έδρασαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν αυτή την εξέλιξη. Η ΛΔ Κορέας καλούσε μόνιμα για αποπυρηνικοποίηση της περιοχής και για την υπογραφή σύμφωνου μη-επίθεσης. Πρότεινε την εγκατάλειψη του προγράμματος κατασκευής πυρηνικών με αντάλλαγμα την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της, εγγυήσεων για μη επίθεση και ομαλοποίηση των διπλωματικών σχέσεων με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Επραξε τα πάντα για να αποφύγει να βρεθεί στην ανάγκη κατασκευής πυρηνικού οπλισμού, για τις ανάγκες της άμυνάς της και τη διατήρηση της εθνικής της υπόστασης.

Η παρούσα κρίση προκύπτει όχι από τις πράξεις της ΛΔ Κορέας, αλλά από τις εχθρικές πράξεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ ενάντια στο λαό της ΛΔ Κορέας. Γεγονός ειρωνείας και παραπλάνησης αποτελούν οι κατηγορίες των ΗΠΑ, της μόνης χώρας που χρησιμοποίησε ποτέ πυρηνικά ενάντια σε αμάχους, για τις ευθύνες της ΛΔ Κορέας σε αυτή την κρίση, την ίδια στιγμή που περικυκλώνουν τη χερσόνησο με αεροπλάνα, πυραύλους, υποβρύχια, αεροπλανοφόρα, σμήνη μαχητικών, πυρηνικά όπλα και πάνω από 30.000 αμερικάνικα στρατεύματα στη Νότια Κορέα.

Απειλές, επιθέσεις και κυρώσεις δεν πρόκειται να βοηθήσουν στην επίλυση της κρίσης. Μόνο πολιτισμένες διπλωματικές συνομιλίες ανάμεσα σε όλα τα μέρη μπορούν να φέρουν ειρήνη.

Συνομιλίες και σεβασμός, όχι στρατεύματα και κυρώσεις, αποτελούν το δρόμο προς την ειρήνη».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/10/2006&id=6945&pageNo=13&direction=1

[apostolos1986]

Σκληρό πόκερ στον Ειρηνικό

Η περιοδεία της Κοντολίζα Ράις στο Τόκιο, τη Σεούλ, το Πεκίνο και τη Μόσχα άρχισε με τους χειρότερους οιωνούς: Δεν πρόλαβε να προσγειωθεί στην Ιαπωνία και το στέλεχος του κυβερνώντος Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, Σόικι Νακαγκάουα, δήλωσε στο ιαπωνικό Κοινοβούλιο ότι «δεν βλέπει κανένα πρόβλημα να ανοίξει ο διάλογος για την πιθανότητα να αποκτήσει και η Ιαπωνία πυρηνικά όπλα, γιατί χώρες που κατέχουν πυρηνικά δεν δέχονται επίθεση από άλλες».

Την επομένη, ο νέος πρωθυπουργός, Σίντζο Αμπε, απέκλεισε αυτή την προοπτική, όμως το μήνυμα είχε σταλεί: Αν η Ιαπωνία θεωρήσει ότι απειλείται από τη Β. Κορέα, δεν θα διστάσει να εξετάσει όλες τις επιλογές.

Το ζήτημα αποτελεί και σήμερα ταμπού για τη μόνη χώρα που έχει δεχτεί -και μάλιστα δύο φορές- επίθεση με πυρηνικά όπλα. Η πλειοψηφία των Γιαπωνέζων αντιτίθενται στην προοπτική, ενώ απαγορεύεται και από το Σύνταγμα.

Και πυρηνική Ιαπωνία;

Ομως η Ιαπωνία διαθέτει προηγμένη τεχνολογία, επιστήμονες και πυρηνικούς αντιδραστήρες για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που της δίνουν τη δυνατότητα να φτιάξει όσες πυρηνικές βόμβες θέλει, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

Προς το παρόν, δεν υφίσταται αυτός ο κίνδυνος. Ομως η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου δεν αποκλείεται να προχωρήσει σε ενίσχυση των συμβατικών της δυνάμεων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ράις επανέλαβε τη δέσμευση ότι «οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν με κάθε μέσο την ασφάλεια της Ιαπωνίας», ενώ ο Αμπε δεσμεύτηκε να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας κατά της Β. Κορέας που προβλέπει κυρώσεις, εμπάργκο και νηοψίες.

Επίσης, το Τόκιο εξήγγειλε μονομερώς εμπάργκο εξαγωγών προς την Πιονγιάνγκ, αυτοκινήτων, τσιγάρων και αγαθών πολυτελείας. Είναι προφανές ότι ο δικτάτορας Κιμ Γιονγκ Ιλ μπορεί να επιζήσει και χωρίς γιαπωνέζικα τζιπ 4Χ4, αρώματα και σαμπάνιες.

Το Τόκιο συμπαρατάσσεται με την Ουάσιγκτον, όμως Πεκίνο, Σεούλ και Μόσχα διατηρούν, για διαφορετικούς λόγους, σοβαρές επιφυλλάξεις.

Παρά τη δήλωση Ράις ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να κλιμακώσουν την κρίση, Κινέζοι και οι Νοτιοκορεάτες ανησυχούν για μια πιθανή αποσταθεροποίηση του καθεστώτος στη Β. Κορέα, σε περίπτωση που οι κυρώσεις εφαρμοστούν με επιθετικό τρόπο. Αλλωστε, η Πιονγιάνγκ τις έχει θεωρήσει «κήρυξη πολέμου».

Σε μια προσπάθεια κατευνασμού της κρίσης, το Πεκίνο έστειλε εσπευσμένα απεσταλμένους στη Β. Κορέα με στόχο να ανασταλεί η δεύτερη πυρηνική δοκιμή. Ο απρόβλεπτος -γι' αυτό και επικίνδυνος- ηγέτης της Β. Κορέας δεσμεύτηκε να μην προχωρήσει σε νέα πυρηνική πρόκληση. Εθέσε όμως όρο, για να επιστρέψει, στις διαπραγματεύσεις να αρθεί το εμπάργκο.

Μια κατάρρευση του καθεστώτος Κιμ Γιονγκ Ιλ, θα έφερνε χάος στη Νότιο Κορέα, που δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στην ντε φάκτο ενοποίηση. Ενώ μια στρατιωτική αντιπαράθεση θα έφερνε τη Σεούλ στο στόχαστρο των πυρηνικών και συμβατικών όπλων του κομμουνιστικού Βορρά, που πρακτικά βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Νότιο Κορέα και τους Αμερικανούς.

Επειτα από τον πόλεμο της Κορέας, 1950-53, όταν χωρίστηκε η χώρα στα δύο, υπεγράφη εκεχειρία, όχι όμως και συνθήκη ειρήνης. Μια επιβολή νηοψιών σε βορειοκορεάτικα πλοία θα μπορούσε, λοιπόν, ανά πάσα στιγμή να εξελιχθεί σε θερμό επεισόδιο με απρόβλεπτες συνέπειες.

Οι απώτεροι στόχοι

Πολλοί πιστεύουν ότι η στρατηγική του Κιμ Γιονγκ Ιλ στοχεύει να ενοποιήσει ειρηνικά τη λιμοκτονούντα χώρα του με την πλούσια Νότιο Κορέα, σε ένα ομόσπονδο κράτος. Αυτή την προοπτική δεν την θέλουν ούτε οι Κινέζοι, ούτε και οι Γιαπωνέζοι, που θα δουν απέναντι από τις ακτές τους να δημιουργείται μια σημαντική περιφερειακή δύναμη.

Η επίλυση της κρίσης δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει τον δρόμο του διαλόγου. Πρέπει να πειστεί η Β. Κορέα να αποποιηθεί τα πυρηνικά της, για να ενταχθεί, ως νέα Λιβύη, στο διεθνές σύστημα. Με πρόεδρο τον Τζορτζ Μπους, όμως, αυτός είναι ένας στόχος τόσο εφικτός, όσο και ο τετραγωνισμός του κύκλου.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Η Β. Κορέα έκανε ... την έκπληξη με το «ναι» σε διάλογο

Ανακούφιση εκφράζουν γείτονες και διαπραγματευτές

ΠΕΚΙΝΟ. Μόλις τρεις εβδομάδες μετά την πραγματοποίηση της πρώτης της πυρηνικής δοκιμής, η Βόρεια Κορέα εξέπληξε, ευχάριστα αυτή τη φορά, τη διεθνή κοινότητα, αφού συμφώνησε να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έχοντας εξασφαλίσει τη διαβεβαίωση της Ουάσιγκτον ότι θα τεθεί επί τάπητος το θέμα των αμερικανικών κυρώσεων που της επιβλήθηκαν πριν από ένα χρόνο. Η εκ πρώτης όψεως ελπιδοφόρα άρση του αδιεξόδου προκάλεσε αναστεναγμούς ανακούφισης στους γείτονες, όπως και στους εξουθενωμένους διαπραγματευτές που προωθούν μετ? εμποδίων το φιλόδοξο σχέδιο αναστολής του βορειοκορεατικού πυρηνικού προγράμματος. Με επιφύλαξη αντέδρασαν ο πρόεδρος Μπους και οι ασιατικές κυβερνήσεις, ενώ ο Αμερικανός απεσταλμένος, Κρίστοφερ Χιλ, προειδοποίησε ότι «έχουμε πολύ δρόμο ακόμη».

Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, κατά τη διάρκεια των τριμερών διαπραγματεύσεων που έγιναν στο Πεκίνο μεταξύ Βόρειας Κορέας, ΗΠΑ και Κίνας συμφωνήθηκε η επανέναρξη του διαλόγου με αντικείμενο την αναστολή του πυρηνικού προγράμματος της Πιονγιάνγκ. Στον διάλογο αυτό συμμετείχαν, ως γνωστό, οι τρεις προαναφερθείσες χώρες, όπως και η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Ρωσία. Επί της ουσίας, οι προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος των πυρηνικών της Κορέας επέστρεψαν ξανά στην αφετηρία τους, με τις εξαμερείς διαπραγματεύσεις να είναι προ των πυλών, εκτός απροόπτου. «Είναι προφανές ότι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε», δήλωσε ο Τζορτζ Μπους, μιλώντας στους δημοσιογράφους στην Ουάσιγκτον. Οι εξαμερείς διαπραγματεύσεις, σημειωτέον, βρίσκονταν πέρυσι τον Νοέμβριο στον πέμπτο τους γύρο, όταν διακόπηκαν στο πλαίσιο των διαμαρτυριών της Πιονγιάνγκ για τα «οικονομικά χαστούκια» των ΗΠΑ. Τώρα, όπως υπογραμμίζει ο κ. Κρίστοφερ Χιλ, στόχος είναι η «ταχεία πρόοδος» σε ό,τι αφορά την επανέναρξη του διαλόγου των έξι, κάτι που ελπίζει να γίνει μέσα στον Νοέμβριο ή το αργότερο τον Δεκέμβριο. Ο ίδιος διευκρίνισε ότι η Βόρεια Κορέα δεν προσέφερε καμία υπόσχεση για την αποφυγή νέων πυρηνικών δοκιμών, τονίζοντας ότι η τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για την επιβολή κυρώσεων κατά της Πιονγιάνγκ παραμένει σε ισχύ. «Νομίζω ότι είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να προβούν σε τέτοιου είδους προκλήσεις», υπογράμμισε ο κ. Χιλ. Η επόμενη φάση των εξαμερών διαπραγματεύσεων, συμπλήρωσε ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, θα εστιαστεί ακριβώς στις ανησυχίες των Βορειοκορεατών για τους αμερικανικούς οικονομικούς περιορισμούς, υπό τον όρο ότι η Πιονγιάνγκ θα εγκαταλείψει τις παράνομες δραστηριότητες, εξαιτίας των οποίων επιβλήθηκαν οι εν λόγω κυρώσεις. Στις δραστηριότητες αυτές περιλαμβάνονται η διακίνηση ναρκωτικών και το ξέπλυμα χρήματος για την πώληση όπλων μαζικής καταστροφής, όπως υποστηρίζει η αμερικανική κυβέρνηση. Οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον, όπως και η τήρηση των δεσμεύσεων περί αφοπλισμού της Βόρειας Κορέας, παραμένουν, σύμφωνα με τον κ. Χιλ, κρίσιμα θέματα που ενδεχομένως θα εκτροχιάσουν τις εξαμερείς διαπραγματεύσεις...

Σύμφωνα με τις δηλώσεις Μπους, τις επόμενες ημέρες θα αποσταλούν στη Βόρεια Κορέα ομάδες Αμερικανών εμπειρογνωμόνων, που θα επιβλέψουν την εφαρμογή της τελευταίας απόφασης των Ηνωμένων Εθνών και θα αναλάβουν να επιτηρούν την πορεία των συνομιλιών όταν αυτές επαναληφθούν. Ο κ. Μπους ευχαρίστησε την Κίνα «που ενθάρρυνε» τη Βόρεια Κορέα να επιστρέψει στις συνομιλίες και εξήρε την αποτελεσματικότητα των πολυμερών διαπραγματεύσεων, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «πάντα πίστευε στη συμβολή των άλλων εταίρων».

«Εξαιρετικά θετική» χαρακτήρισε την απόφαση της Πιονγιάνγκ το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, ενώ η κυβέρνηση της Σεούλ εξέφρασε ανακούφιση και ικανοποίηση. Εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε έκπληκτος για τη θετική αυτή εξέλιξη, ενώ το Λονδίνο εξέφρασε την ικανοποίησή του.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[Finrond]

καλα

[Karaμazoβ]

Δέν ξέρω αν είχατε δει το ντοκιμαντερ του Σωτήρη Δανέζη για την Β.Κορεα για την εκπομπή "Εμπολεμη Ζωνη", παντως ήταν πολύ ενδιαφέρον. Ειχε σπάνια πλάνα απο την Πιονγκ Γιανγκ και σου έδεινε την εντύπωση οτι η χωρα αυτή ζει απολυτα απομονωμένη απο τον έξω κοσμο, στους ρυθμους του Κιμ...


"Η Παράσταση"

Λίγα λόγια για το ντοκιμαντέρ

Σπάνιες εικόνες από το εσωτερικό της Βόρειας Κορέας της πιο κλειστής και πιο απομονωμένης χώρας στον κόσμο κατέγραψε ο φακός της «Εμπόλεμης Ζώνης» και ο Σωτήρης Δανέζης στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ του Mega.

Το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί την Τρίτη στις 8 Νοεμβρίου έχει τίτλο «Η Παράσταση» και περιλαμβάνει υλικό που βιντεοσκοπήθηκε και προβάλλεται για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση.

Η ομάδα της Εμπόλεμης Ζώνης, μετά από προσπάθειες δύο ετών εξασφάλισε από το καθεστώς της Πιον Γιανγκ, άδεια εισόδου στη χώρα διάρκειας μόλις τριών ημερών με σκοπό τη βιντεοσκόπηση του φεστιβάλ «Αριράνγκ», την κορύφωση των εκδηλώσεων για τον εορτασμό των 60 χρόνων από την ίδρυση του Λαϊκού Κόμματος της Βόρειας Κορέας.

Πρόκειται για ένα χορογραφικό υπερθέαμα με τη συμμετοχή 100.000 αθλητών, στρατιωτών, μαθητών, και καλλιτεχνών που επιστρατεύονται για μια μοναδική παράσταση σε ολόκληρο τον κόσμο.  Οι συμμετέχοντες προπονούνται συνολικά 200.000 ώρες για αυτές τις «γυμναστικές επιδείξεις» που αποτελούν ουσιαστικά την απάντηση της Βόρειας Κορέας στο Χόλλυγουντ αλλά και ένα μέσο χειραγώγησης του λαού από το καθεστώς της Πιον Γιανγκ.

Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ πραγματοποιήθηκαν κάτω από την αυστηρή επιτήρηση τριών ανθρώπων του καθεστώτος που είχαν τον απόλυτο έλεγχο της βιντεοσκόπησης και απαγόρευαν οποιαδήποτε λήψη εικόνων χωρίς άδεια αλλά και κάθε επικοινωνία με τη μορφή συνεντεύξεων με απλούς πολίτες και κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η Παράσταση» αποκαλύπτει πως μια χώρα, που πρόσφατα διακήρυξε ότι έχει στην κατοχή της πυρηνικά όπλα, παρουσιάζεται μπροστά στον τηλεοπτικό φακό με σκηνοθετημένες εικόνες, βάσει ενός προπαγανδαστικού σεναρίου και με επιλεγμένους πρωταγωνιστές.

Από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας το 1948, το σταλινικού τύπου καθεστώς είχε επιβάλλει μία ολοκληρωτική ιδεολογική δομή στο λαό.  Ο Πόλεμος της Κορέας, ο τελευταίος και πλέον πολύνεκρος πόλεμος της ψυχροπολεμικής περιόδου, τερματίστηκε μεν τον Ιούλιο του 1953, η ανακωχή ωστόσο μεταξύ Βορρά και Νότου παραμένει μέχρι και σήμερα εξαιρετικά εύθραυστη.

Η χώρα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, του «Μεγάλου Ηγέτη» όπως τον αποκαλούν, αναγκάζει τους πολίτες να επιβιώνουν κάτω από τις επιταγές του «Τσούτσε», του κοινωνικού δόγματος που αντικατέστησε τη μαρξιστική ιδεολογία και προστάζει το λαό να είναι αυτάρκης.

Η Δύση καταδικάζει τη Βόρεια Κορέα ως ένα καταπιεστικό και ολοκληρωτικό κράτος. Σύμφωνα με τους κορεάτες αξιωματούχος ωστόσο, ο λαός αντιλαμβάνεται το υψηλό επίπεδο πειθαρχίας ως την άμυνά του απέναντι στην απειλή του έξω κόσμου και ως αγώνα προκειμένου να χτίσουν μια ισχυρή χώρα που θα βασίζεται στις ιδεολογικές κατευθύνσεις του Κιμιλσουνγκισμού.

Η εικόνα που παρουσιάζει η πρωτεύουσα Πιονγιανγκ είναι αντιφατική. Πολυκατοικίες και κτίσματα που παραπέμπουν σε περασμένες δεκαετίες συνυπάρχουν αρμονικά με τεράστια και επιβλητικά αγάλματα και μνημεία, που η κατασκευή τους ξεπερνά κάθε ανθρώπινη προσδοκία.

Τη Βόρεια Κορέα επισκέπτονται κάθε χρόνο περίπου 1500 τουρίστες που επιλέγονται από διάφορες χώρες αλλά κυρίως δεκάδες χιλιάδες Κινέζοι και νοτιοκορεάτες. Ο Σωτήρης Δανέζης συναντά ένα γκρουπ Αμερικανών τουριστών, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν μετά από χρόνια τη Βόρεια Κορέα και στους επιβάλλεται να υποκλιθούν μπροστά από το μνημείο του Κιμ Ιλ Σουνγκ  «Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να συνυπάρξουμε στον ίδιο πλανήτη κι ο μόνος τρόπος να συνυπάρξουμε με αυτούς εδώ τους ανθρώπους είναι να καταλάβουμε ποιοι είναι οι στόχοι τους. Πρέπει να επιφέρουμε μια συμφιλίωση..», λεει ο καθηγητής ιστορίας από το Λας Βέγκας Τζορτζ Κολχελ. Η βορειοκορεάτισα ξεναγός που συνοδεύει το γκρουπ των αμερικανών ορίζει ακόμη και τον τρόπο που θα φωτογραφηθούν τα μνημεία του κόμματος και το άγαλμα του «Μεγάλου Ηγέτη»: «Όταν βγάλετε φωτογραφίες το άγαλμα του Κιμ Ιλ Σουνγκ , πρέπει να το τραβήξετε ολόκληρο και όχι κομμένο», ανακοινώνει στους εμβρόντητους τουρίστες.

Οι καταγγελίες για την κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίες, για φυλακές πολιτικών κρατουμένων εκτελέσεις και βασανιστήρια πολλαπλασιάζονται χρόνο με το χρόνο. «Είναι η μοναδική χώρα που κάνει πειράματα πάνω στο ανθρώπινο σώμα με φάρμακα ή και με αέρια», λέει η Σουκ Ον Λη που φυλακίστηκε σε στρατόπεδο εργασία για επτά ολόκληρα χρόνια. «Έχουμε αποδείξεις από διάφορους αυτόπτες μάρτυρες ότι το καθεστώς της Βόρειας Κορέας δοκιμάζει χημικά όπλα σε πολιτικούς κρατουμένους μέσα σε θαλάμους αερίων», υποστηρίζει η Σούζαν Σόλτε, εκπρόσωπος της αμερικανικής ανθρωπιστικής οργάνωσης «Συμμαχία για τη Βόρεια Κορέα».

Τι πραγματικά συμβαίνει στο εσωτερικό της Βόρειας Κορέας; Ποια είναι η αλήθεια για τα στρατόπεδα εργασίες και τους πολιτικούς κρατούμενους που σύμφωνα με βορειοκορεάτες που έχουν αυτομολήσει στη Δύση ξεπερνούν τους 200.000; Ποιο είναι το μέγεθος της απειλής από το πυρηνικό οπλοστάσιο της Πιον Γιανγκ;

Ο λιμός του 1996, ο οποίος ήταν η αιτία για το θάνατο πάνω από 3 εκατομμυρίων ανθρώπων αλλά και οι συνεχείς καταγγελίες για υποσιτισμό και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν στάθηκαν ικανές να στρέψουν την προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας στη χώρα.  Η ένταξή της ωστόσο, στον λεγόμενο «?ξονα του Κακού» από τον αμερικανό πρόεδρο Μπους το 2002 έκανε πολλούς να παρομοιάσουν τη Βόρεια Κορέα με ένα νέο Ιράκ.

Ο Τζέιμς Κέλλυ, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για τα ζητήματα του Ειρηνικού και της Ανατολικής Ασίας και ένας από τους βασικούς διαπραγματευτές, κατείχε αποδείξεις για δραστηριοποίηση του βορειοκορεάτικου πυρηνικού προγράμματος. «Η Βόρεια Κορέα επανειλημμένως έχει πει ότι έχει πυρηνικά όπλα ακόμα και σε απευθείας επίσημες συναντήσεις μαζί μου. Ξεκάθαρα είχαν πρόσβαση σε όλο το αναγκαίο υλικό για περισσότερο από 15 χρόνια. Αν δεν έχουν θα αποτελεί εξωπραγματική περίπτωση», αποκαλύπτει στην Εμπόλεμη Ζώνη.

Σήμερα, η αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στα σύνορα μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας είναι μια από τις πιο «θερμές» περιοχές του πλανήτη.  Σύμφωνα με τους αναλυτές, η λεγόμενη «DMZ» μεταξύ του κομμουνιστικού βορρά και του μη κομμουνιστικού νότου είναι το πιο πιθανό σημείο για την εκκίνηση ενός νέου πολέμου.  Ωστόσο, οι πιο ψύχραιμοι πιστεύουν πως πίσω από το παιχνίδι του «ποντικού που βρυχάται» δεν υπάρχει απειλητική διάθεση της χώρας απέναντι στις ΗΠΑ, αλλά η ανάγκη ενός καθεστώτος να διασφαλίσει την επιβίωσή του.



Εμπολεμη Ζώνη

[aliakmwn]

Οι καταγγελίες για την κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίες, για φυλακές πολιτικών κρατουμένων εκτελέσεις και βασανιστήρια πολλαπλασιάζονται χρόνο με το χρόνο. «Είναι η μοναδική χώρα που κάνει πειράματα πάνω στο ανθρώπινο σώμα με φάρμακα ή και με αέρια», λέει η Σουκ Ον Λη που φυλακίστηκε σε στρατόπεδο εργασία για επτά ολόκληρα χρόνια. «Έχουμε αποδείξεις από διάφορους αυτόπτες μάρτυρες ότι το καθεστώς της ----- δοκιμάζει χημικά όπλα σε πολιτικούς κρατουμένους μέσα σε θαλάμους αερίων», υποστηρίζει η Σούζαν Σόλτε, εκπρόσωπος της αμερικανικής ανθρωπιστικής οργάνωσης «Συμμαχία για τη -----».

Κατσε γιατι μπερδευτηκα εδω... Εσβησα 2 λεξεις μονο και χαθηκα...

Τωρα για τη Βορεια Κορεα μιλαμε ή για το Γκουανταναμο, την αμερικανικη φυλακη???
Ή μηπως για το κατεχομενο Ιρακ απο τις δημοκρατικες και ελευθερες ΗΠΑ???

[Karaμazoβ]

Θα μπορουσε καλλιστα να μιλάει για τις ΗΠΑ... αλλα αυτό δεν ακυρώνει τα οσα συμβαίνουν στην Β.Κορέα...

[Νessa]

Ο μόνος τρόπος να απελευθερωθεί η Βόρεια Κορέα από το βάρβαρο και καταπιεστικό καθεστώς της είναι να απελευθερωθεί από τη δαμόκλειο σπάθη της αμερικάνικης απειλής. Χωρίς να έχει να αντιμετωπίσει εξωτερικούς κινδύνους, ο πληθυσμός της Β. Κορέας θα μπορέσει να αποτινάξει το ζυγό του.

[auroraTM]

Ξέρεις ότι αν φύφουν οι ΗΠΑ από την περιοχή θα βάλουν σε το λιγότερο σε σκέψη τη βόρειο Κορέα να απειλήσει τη Νότιο απαιτώντας ντε φάκτο "ένωση"(θα το πουν ευγενικά ) ευγενικά ή.....................
¨ενωση που φυσικα ο Κιμ γιονγκ Λι(όπως τον λένε τέλος πάντων) θα είναι Πρόεδρος

Ο τύπος είναι πέρα για πέρα τρελός με την κυριολεκτική σημασία της λέξης..........
αφού να φανταστείς έχει τέτοιο κόμπλεξ με το ύψος του που φοράει παπούτσια με πάτο καμιά 20-30 πόντους για να δείχνει ψηλότερος

Α και ενώ ο λαός του πέθαινε από πείνα τα προηγούμενα χρόνια αυτός ανέπτυσσε το πυρηνικό του πρόγραμμα(αφιερώνοντας ένα μεγάλο πλην όμως άκρως μυστικό κονδύλι)

[Νessa]

Ξέρεις ότι αν φύφουν οι ΗΠΑ από την περιοχή θα βάλουν σε το λιγότερο σε σκέψη τη βόρειο Κορέα να απειλήσει τη Νότιο απαιτώντας ντε φάκτο "ένωση"(θα το πουν ευγενικά ) ευγενικά ή.....................
¨ενωση που φυσικα ο Κιμ γιονγκ Λι(όπως τον λένε τέλος πάντων) θα είναι Πρόεδρο

Ο κόσμος θα εξεγερθεί, εγώ πιστεύω...

[NetBuster]

Ξέρεις ότι αν φύφουν οι ΗΠΑ από την περιοχή θα βάλουν σε το λιγότερο σε σκέψη τη βόρειο Κορέα να απειλήσει τη Νότιο απαιτώντας ντε φάκτο "ένωση"(θα το πουν ευγενικά ) ευγενικά ή.....................
¨ενωση που φυσικα ο Κιμ γιονγκ Λι(όπως τον λένε τέλος πάντων) θα είναι Πρόεδρο

Ο κόσμος θα εξεγερθεί, εγώ πιστεύω...

Tωρα γιατι δεν εξεγειρεται?

[Νessa]

Γιατί η κυβέρνηση τους χτυπάει συνέχεια τον κίνδυνο της Αμερικής.

[apostolos1986]

Αμοιβαία η καχυποψία ΗΠΑ - Β. Κορέας

Η στάση της Ουάσιγκτον θα καθορίσει το εάν η Πιόνγκγιανγκ θα κρυφτεί στο πυρηνικό της καταφύγιο ή θα δεχθεί συμβιβαστική λύση

Του Mark Seddon*/ The Guardian

Πιονγκγιάνγκ. Η πόλη-μοντέλο που ξεπήδησε από τις στάχτες του πολέμου της Κορέας είναι τρομακτικά σκοτεινή τη νύχτα και περίεργα ήσυχη την ημέρα. Η ηλεκτροδότηση παραμένει περιορισμένη, ενώ η έλλειψη καυσίμων αφήνει τους δρόμους αδειανούς. Οι συζητήσεις επικεντρώνονται στον σκληρό χειμώνα και στη μειωμένη επισιτιστική βοήθεια από την Κίνα και τη Νότια Κορέα, που βυθίζει κάποιες αγροτικές περιοχές σε απελπιστική πείνα.

Η επανέναρξη των εξαμερών συνομιλιών αύριο στο Πεκίνο έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή, καθώς η Βόρεια Κορέα είναι πιο απομονωμένη από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στη σύντομη ιστορία της. Οι αμερικανικές κυρώσεις με αφορμή τις κατηγορίες για παραχάραξη δολαρίων από την Πιόνγκγιανγκ κατέληξαν να παγώσουν σχεδόν όλα τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας, νόμιμα και παράνομα. Τον Νοέμβριο του 2005, η Πιόνγκγιανγκ εγκατέλειψε τις συνομιλίες για την αντιμετώπιση της πυρηνικής κρίσης και τον Οκτώβριο του 2006 προέβη στην πρώτη της πυρηνική δοκιμή. Η δοκιμή οδήγησε τον ΟΗΕ να εντείνει τις κυρώσεις που είχε επιβάλει στο παρελθόν και εκτοξεύθηκαν απειλές για νηοψίες βορειοκορεατικών πλοίων σε ανοικτή θάλασσα για να καταπολεμηθεί το εμπόριο όπλων.

Απομονωμένη χώρα

Επισκέφθηκα τη Βόρεια Κορέα συνοδεύοντας τον Βρετανό ευρωβουλευτή Γκλιν Φορντ, που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην έναρξη διαλόγου ανάμεσα στην Πιόνγκγιανγκ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Για πρώτη φορά, ανώτατα στελέχη του καθεστώτος δέχθηκαν να εκθέσουν στην κάμερα τις προϋποθέσεις τους για την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και για την εγκατάλειψη του μικρού πυρηνικού οπλοστασίου τους. Μεταξύ εκείνων που μας μίλησαν, ήταν ο πρόεδρος της ανώτατης λαϊκής συνέλευσης, Τσόε Τάε-μποκ, που μας είπε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η αμερικανική αδιαλλαξία. «Πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί προσπαθούν να μας απομονώσουν. Πρέπει να απομακρύνουμε το κύριο πρόβλημα που είναι η εχθρική πολιτική των ΗΠΑ. Χωρίς αυτήν, όλα λύνονται».

Η διάθεση στη λαϊκή συνέλευση δεν είναι αισιόδοξη. Αν πρόκειται να επιτύχουν οι συνομιλίες, η Βόρεια Κορέα θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με δυσάρεστες αλήθειες. Το ίδιο όμως θα πρέπει να κάνουν και οι ΗΠΑ. Αν η Πιόνγκγιανγκ επιδιώκει σοβαρά ειρήνη που θα διαρκέσει, τότε πρέπει να απαρνηθεί τα πυρηνικά της όπλα. Φέτος, προσεγγίζει το τραπέζι των διαπραγματεύσεων ισχυρότερη σε σχέση με πέρυσι, αφού τώρα πια είναι πυρηνική δύναμη. Ομως, η πολιτική «πρώτα ο στρατός» που εφάρμοσε ο Κιμ Γιογκ Ιλ στέρησε τη γεωργία και τη βιομηχανία από πόρους και, συνδυασμένη με τις κυρώσεις, έφερε μαζικό λιμό τη δεκαετία του ?90.

Αντίστοιχα, η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσει ότι η εισβολή στο Ιράκ, η ομιλία του προέδρου Μπους περί «άξονα του κακού» και η εσκεμμένη εγκατάλειψη της συμφωνίας πλαισίου από την πλευρά των ΗΠΑ οδήγησαν τη Βόρεια Κορέα στα πυρηνικά.

Από την εποχή Κλίντον

Με τη συμφωνία πλαίσιο που είχε υπογραφεί στις αρχές της δεκαετίας του ?90 ανάμεσα στην κυβέρνηση Κλίντον και στον Κιμ Γιογκ Ιλ, οι ΗΠΑ ανέλαβαν να προμηθεύσουν στην Πιόνγκγιανγκ πετρέλαιο θέμανσης και πυρηνικούς αντιδραστήρες «ελαφρού ύδατος» με αντάλλαγμα την εγκατάλειψη του πυρηνικού της προγράμματος. Στην πραγματικότητα, παρά την επιμονή της πρώην υπουργού εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, άλλοι στους κολπους της αμερικανικής κυβέρνησης επινοούσαν τη μία καθυστέρηση μετά την άλλη, πιστεύοντας, λανθασμένα, ότι το κομμουνιστικό καθεστώς βρισκόταν στο χείλος της κατάρρευσης. Με την εκλογή του Τζορτζ Μπους, η συμφωνία εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Το μόνο που απομένει από τις αμερικανικές υποσχέσεις για ενεργειακούς σταθμούς είναι κάποιες υπερμεγέθεις τρύπες στο χώμα, από τις εκσκαφές για τα θεμέλια. Λίγοι στη βόρεια Ασία, με την εξαίρεση ίσως των ακραίων δεξιών στην Ιαπωνία, θέλουν να δουν κούρσα εξοπλισμών στην περιοχή. Ακόμη λιγότεροι πιστεύουν ότι η Βόρεια Κορέα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η κατάρρευση, πάντως, θα ήταν συνώνυμη της οικονομικής καταστροφής για τις συνοριακές περιοχές της Κίνας και της Νότιας Κορέας.

Το αν η Πιόνγκγιανγκ κρυφτεί πιο βαθιά στο πυρηνικό της καταφύγιο, παραμένοντας προσκολλημένη στο σταλινιστικό παρελθόν ή αρχίσει να ανοίγεται και να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητές της, ίσως εξαρτάται από το αν οι ΗΠΑ είναι έτοιμες, για πρώτη φορά από την εποχή Κλίντον, να διαπραγματευθούν σοβαρά.

* Ο Mark Seddon είναι ανταποκριτής του αγγλόφωνου Al-Jazeera στον ΟΗΕ.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[Karaμazoβ]

Αντιμέτωπη με λιμό

Αντιμέτωπη με τρομακτικές ελλείψεις τροφίμων σε σημείο που να απειλείται η ζωή πολιτών βρίσκεται η Βόρεια Κορέα, ώστε κρίθηκε αναγκαία η διακοπή διανομής τροφίμων με δελτίο στην πρωτεύουσα Πιονγιάνγκ.

Η οργάνωση αρωγής «Καλοί Φίλοι» ανακοίνωσε τη διακοπή της διανομής τροφίμων με δελτίο στην Πιονγιάνγκ από τον Απρίλιο και για έξι μήνες. Η κατάσταση όμως, σύμφωνα με την οργάνωση, είναι ακόμη χειρότερη εκτός της Πιονγιάνγκ, όπου η τιμή του ρυζιού έχει αυξηθεί δραματικά και οι καλλιεργητές δεν μπορούν να προμηθευτούν σπόρους ή φυτά και λιπάσματα.

«Προνομιούχοι» θεωρούνται πολίτες που έχοντας την έγκριση των αρχών επιτρέπεται να διαμένουν στην πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας και υπό κανονικές συνθήκες μπορούσαν να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης από ό,τι άλλες περιοχές.

«Μέσα στον μήνα άνθρωποι είναι πιθανό να αρχίσουν να πεθαίνουν και μέσα στον Μάιο μπορεί να έχουμε μαζικούς θανάτους», προειδοποιεί η οργάνωση.

Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) των Ηνωμένων Εθνών εκφράζει πολύ σοβαρές ανησυχίες για την κατάσταση που επικρατεί φέτος στη χώρα αυτή, εξαιτίας των πλημμυρών που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 600 ανθρώπους.

Τη δεκαετία του 1990, η Βόρεια Κορέα είχε πληγεί από λιμό που είχε στοιχίσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Εκτοτε εξαρτάται από τη διεθνή επισιτιστική βοήθεια. Οι σοβαρές πλημμύρες του περασμένου Αυγούστου έπληξαν σοβαρά τη γεωργία.

Το WFP του ΟΗΕ εκτιμούσε τον Φεβρουάριο ότι το ένα τέταρτο των 23 εκατομμυρίων κατοίκων της Βόρειας Κορέας αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη τροφίμων, επισημαίνοντας ότι τα παιδιά, οι θηλάζουσες και οι κυοφορούσες μητέρες κινδυνεύουν περισσότερο.


Κ. ΤΖΑΒΑΡΑ (Πηγές: Γαλλικό, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/04/2008