Σύγκρουση ελληνικού F-16 με τουρκικό ....

« Reply #30 on: May 26, 2006, 18:00:40 pm »

Χαλαρωνω και το ξανασκεφτομαι......
Α ναι θυμηθηκα..."Δε λες ρε Λυμπερη οτι την πηρε ο ανεμος τη σημαια να παμε στα σπιτια μας?"
Αυτο

Quote

Όταν λοιπόν ο τότε υπουργός εξωτερικών Θ.Πάγκαλος πρότεινε τον Τούρκο ομόλογό του να μειώσει τις παραβιάσεις και να αφήσει κάποιες "συμβολικές" εφόσον πρέπει να υπάρχουν για την αμφισβήτηση του FIR Aθηνών από πλευράς των Τούρκων

λεγεται αναγνωριση των διεκδικησεων των Τουρκων στο Αιγαιο.
Καλη φημη ειχε και ο Κρανιδιωτης.Γι'αυτο και ολοι τον θυμουνται σημερα. Undecided

Δεν ειναι εμπαθεια.Τι να την κανω τη φημη στο εξωτερικο?Προφανως ειναι ανεκδοτο απο ενα ανθρωπο που επειδη ηταν στο γαλλικο Μαη του '68 θεωρειται και σπουδαιος πολιτικος ανηρ.
Για πες βρε Αποστολε τι σπουδαιο εχει να επιδειξει ως υπουργος εξωτερικων?Και γενικοτερα τι πρωτοποριακες-ριζοσπαστικες προτασεις εχει κανει?
Ο λογος του αφορα μονο περιπτωσεις που εχουν παρει την οδο της δημοσιοτητας..


	Logged

apostolos1986

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Posts: 13446

Quote from: N3+Bu$+3R on May 26, 2006, 18:00:40 pm

« Reply #31 on: May 26, 2006, 21:51:21 pm »

Quote

Ξέρεις τι συμφώνησαν στη Βιέννη ο Ερντογάν κι ο Καραμανλής για το καλοκαίρι;;;
Ο Καραμανλής ζήτησε περιορισμό των παραβιάσεων για να μη διαταραχθεί το κλίμα για τουριστικούς λόγους....Ο Ερντογάν φυσικά το δέχθηκε...Ήδη έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα....Αυτή η πρακτική είναι γνωστή ως μορατόριουμ...και γίνεται συχνά....
Τι έκανε ο Πάγκαλος;;;Λοιπόν....ας αναφέρω μόνο ένα το κείμενο που έγινε δεκτό κατά τη διάρκεια του Ελσίνκι το 1999 ...μπορεί να το διαπραγματεύθηκε ο Παπανδρέου ...αλλά είχε συντάχθει και είχε επιμεληθεί επί υπουργείας του Πάγκαλου....
...Δεν έιναι ο μόνο που συμμετείχε στο Μάη του 68 .....

Όσο για το Γιάννο ...αν δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος ίσως να μην ήταν στην Ε.Ε. η Κύπρος....
Αιώνια του η μνήμη....


	Logged

NetBuster

Μόνιμος κάτοικος ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 1716

« Reply #32 on: May 26, 2006, 21:56:55 pm »

Nαι αλλα ο Παγκαλος ουσιαστικα αποδεχθηκε οτι οι Τουρκοι μπορουν να διεκδικουν...Στα υπολοιπα συμφωνουμε και παλι..
Ειδικα στο αδικοχαμενο(ή -σφαγμενο) Κρανιδιωτη


	Logged

apostolos1986

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Posts: 13446

Quote from: N3+Bu$+3R on May 26, 2006, 21:56:55 pm

« Reply #33 on: May 26, 2006, 21:59:38 pm »

επειδή ο Πάγκαλος είναι υπερβολικά ρεαλιστής ...ξέρει ότι δν μπορεί να σταματήσουν οι παραβιάσεις από τη μια μέρα στην άλλη...αλλά μόνο βήμα προς βήμα...

όσο για τον Κρανιδιώτη...τι να πω...ποιος μπορεί να πει κάτι αρνητικο;;;
και όποιος το πει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει........


	Logged

apostolos1986

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Posts: 13446

« Reply #34 on: May 26, 2006, 22:03:02 pm »

Το διπλωματικό σκάκι

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Το πρόσφατο τραγικό περιστατικό, όπως και άλλα που συνέβησαν στο παρελθόν με θύματα και από τις δύο πλευρές, υπογραμμίζει τους κινδύνους της ελληνο-τουρκικής αντιπαράθεσης και επαναφέρει στο προσκήνιο την ανάγκη διαχείρισης των ζητημάτων σε αναμονή τελικής διευθέτησης. Απώτερος στόχος είναι όχι η προσωρινή εξομάλυνση, αλλά να τεθεί οριστικό τέρμα στην καθημερινή ένταση, στην τρέλα των παραβιάσεων και παραβάσεων, των αναχαιτίσεων και των απαράδεκτων, έως και άσκοπων, προκλήσεων. Κορυφαίοι διεθνολόγοι μιλούν για αμοιβαία λύση, προϋπόθεση της οποίας είναι η συνέχιση της πορείας της Τουρκίας προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με αυστηρές προϋποθέσεις και αυστηρούς όρους. Οι ίδιοι θεωρούν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας «το μεγάλο στοίχημα», ενώ δεν αναμένουν χειρονομία καλής θέλησης από την Τουρκία, ιδιαίτερα σε μια περίοδο κατά την οποία η γειτονική χώρα αντιμετωπίζει σοβαρότατα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα και κάνουν λόγο για προσφυγή στη Χάγη υπό προϋποθέσεις. Εκτιμούν ότι η πρόσφατη αεροπορική σύγκρουση ίσως αποτελέσει μοναδική ευκαιρία για να λογικευθεί η Αγκυρα και οι δύο πλευρές να προχωρήσουν επιτέλους στην οριστική επίλυση της τριακονταετούς διένεξης στο Αιγαίο, ενώ κανείς δεν υποστηρίζει ότι η αποστρατιωτικοποίηση συγκεκριμένων νησιών του Αιγαίου και οι «γκρίζες ζώνες» θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθηνών και Αγκυρας ή επιδιαιτησίας.

«Η διαιώνιση των διαφορών στο Αιγαίο και η διαιώνιση της κατοχής στην Κύπρο αποτελούν έναν εκρηκτικό μηχανισμό, ο οποίος θα μπορούσε να εκραγεί ανά πάσα στιγμή», σημειώνει ο Θεόδωρος Κουλουμπής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ.

«Εχουμε εμπειρίες περιόδων μεγάλης κρίσης, όπως, στα Ιμια και των S-300 στην Κύπρο, που έφεραν τις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, στα πρόθυρα της πολεμικής αναμέτρησης. Και οι δύο λαοί και οι δύο κοινωνίες χρεώθηκαν με το κόστος της διατήρησης ενόπλων δυνάμεων εις βάρος οικονομικών και κοινωνικών προγραμμάτων που θα μπορούσαν να αναπτύξουν. Επιβάλλεται, επομένως, για το καλό και των δύο λαών να καταλήξουμε σε μια γενικά αποδεκτή ιστορική λύση των προβλημάτων του Αιγαίου και του τερματισμού της κατοχής στην Κύπρο. Αυτό είναι θέμα των πολιτικών δυνάμεων που θα πρέπει φυσικά να ενθαρρυνθούν από τις κοινωνίες των πολιτών. Οσο διατηρούνται ανοιχτά προβλήματα ή στη μία ή στην άλλη περίπτωση, Αιγαίο και Κύπρος, τόσο ταξινομούνται οι περιοχές μας ως εύφλεκτες με μεγάλο κόστος για τον τουρισμό, τις επενδύσεις και γενικότερα την ειρηνική συνύπαρξη της περιοχής μας. Κορυφαία, επομένως, προϋπόθεση για τη μεγάλη συμβιβαστική αμοιβαία λύση είναι η συνέχιση της πορείας της Τουρκίας προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση με αυστηρές προϋποθέσεις και αυστηρούς όρους. Καλώς οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων δέκα ετών υποστηρίζουν αυτό τον προσανατολισμό της Τουρκίας, το στοίχημα είναι μεγάλο. Δεν μπορούμε να το κερδίσουμε εμείς, είναι θέμα των Τούρκων να προσαρμοστούν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, επομένως δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφοπλιστούμε μονομερώς. Σε περίπτωση που η Τουρκία χάσει το στοίχημα, αναγκαία προϋπόθεση είναι η διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων των δύο χωρών για την αποτροπή».

Ο διάλογος

«Λύση ο διάλογος και όχι η Χάγη ως αυτοσκοπός», εκτιμά ο Αλέξης Ηρακλείδης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο οποίος υποστηρίζει ότι η Χάγη δεν αποτελεί πανάκεια ή τη μόνη οδό και εξηγεί: «Πρώτον, γιατί δεν μπορείς να πας μόνο για το θέμα που σε βολεύει στη Χάγη (την υφαλοκρηπίδα). Αλλά και για την υφαλοκρηπίδα, με βάση τη μέχρι τώρα διεθνή νομολογία δεν θεωρούνται τα νησιά και η ηπειρωτική ακτογραμμή ίδιας βαρύτητας. Συνεπώς, στη Χάγη το 25%-30% της υφαλοκρηπίδας θα δινόταν μάλλον στην Τουρκία. Επιπλέον, η υφαλοκρηπίδα είναι αλληλένδετη με την αιγιαλίτιδα ζώνη, συγκεκριμένα με ποιο εύρος αιγιαλίτιδας θα υπολογιστεί η υφαλοκρηπίδα. Δεύτερον, σε ό,τι αφορά τον εναέριο χώρο, είμαστε εντελώς λάθος με βάση το διεθνές δίκαιο, με τα 4 μίλια περισσότερο εναέριο απ' ό,τι αιγιαλίτιδα. Τρίτον, στη στρατιωτικοποίηση των νήσων του ανατολικού Αιγαίου έχουμε κατά το ήμισυ περίπου δίκαιο νομικά. Τέταρτον, το γεγονός ότι οι Τούρκοι αποφεύγουν τη Χάγη δεν οφείλεται σε έλλειψη σοβαρής νομικής επιχειρηματολογίας από την πλευρά τους. Οφείλεται: (α) στην ελληνική εμμονή για την προσφυγή για της υφαλοκρηπίδας και μόνο, (β) στην παλιά τους εκτίμηση ότι η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας (1982) κατέληξε να είναι «άδικη» (με τα 12 μίλια αιγιαλίτιδας και με την υφαλοκρηπίδα και για τα νησιά), γι' αυτό και δεν την υπέγραψαν, και (γ) στο ότι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι η Χάγη θα μεροληπτήσει σε βάρος τους, επειδή είναι "Τουρκία" και η Ελλάδα "το αγαπημένο παιδί".

Ο Αλέξης Ηρακλείδης τονίζει ότι η Αγκυρα καίγεται κυρίως για το θέμα της τυχόν επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, μια και το Αιγαίο θα γινόταν πράγματι «ελληνική λίμνη» και εκείνη θα εγκλωβιζόταν τελείως, σαν να ήταν χώρα κλειστή χωρίς θάλασσα.

«Η μόνη οδός σήμερα είναι η επανενεργοποίηση του διμερούς διερευνητικού διαλόγου, που είχε σταματήσει στην ουσία το 2004 (με το πάγωμα Μολυβιάτη και την αδιαφορία της Αγκυρας), ενώ είχε λάβει χώρα σημαντική πρόοδος ώς την άνοιξη του 2004. Στο νέο αυτό διάλογο θα φάνει και πάλι ξεκάθαρα ότι καμία από τις δύο χώρες δεν είναι επεκτατικές στο Αιγαίο και ας λογίζονται έτσι από την άλλη πλευρά και ότι όλες οι διαφορές στο Αιγαίο -και οι 5 κυριότερες- υπόκεινται σε λογικές, αμοιβαία συμφέρουσες λύσεις με όρους δύο "νικητών-κερδισμένων"».

«Απ' ό,τι μπορώ να κρίνω βάσει δημοσιογραφικών πληροφοριών, το επεισόδιο έγινε στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου», σημειώνει ο πρέσβης ε.τ. Βύρων Θεοδωρόπουλος. «Υπάρχει βεβαίως πάντοτε προς σκέψην η δυσαναλογία του ελληνικού εναέριου χώρου των δέκα μιλίων σε σχέση με τον θαλάσσιο χώρο, των χωρικών υδάτων των έξι μιλίων. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα δεν εντοπίζεται εκεί. Είναι θέμα ουσιαστικό, γιατί η τουρκική αεροπορία πρέπει να κάνει καθημερινά "ασκήσεις" στο διεθνή χώρο του Αιγαίου, ασκήσεις οι οποίες πολύ συχνά καταλήγουν σε παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και οι οποίες εν πάση περιπτώσει δεν ακολουθούν τις προδιαγραφές του FIR Αθηνών, δηλαδή την υποβολή σχεδίων πτήσεως για τα ύψη, την ταχύτητα, την είσοδο και έξοδο των αεροσκαφών στο χώρο πτητικού ελέγχου του πύργου Αθηνών. Συνεπώς, η συνεχιζόμενη επαναλαμβανόμενη είσοδος των τουρκικών μαχητικών στο χώρο του FIR Αθηνών, χωρίς την τήρηση των απαιτήσεων ασφαλείας της αεροπλοΐας που θέτει η λειτουργία του FIR Αθηνών, δημιουργεί καταστάσεις από τις οποίες αργά ή γρήγορα θα προκύψει στο μέλλον ανάλογο θλιβερό επεισόδιο. Το θέμα της Χάγης προϋποθέτει να σκεφθούμε και εμείς από τη δική μας πλευρά κατά πόσον η διαφορά μεταξύ έξι και δέκα μιλίων είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο και με τη Σύμβαση του Δικαίου της Θαλάσσης που επικαλούμεθα».

Υψηλό κόστος

«Στο θέμα των παραβιάσεων και αναχαιτίσεων, η ελληνική πλευρά, στην προσπάθειά της να βάλει κάποιους φραγμούς στην τουρκική προσπάθεια αμφισβήτησης των υφισταμένων ορίων και κανόνων στο Αιγαίο, έχει εγκλωβιστεί σε μια πολιτική με υψηλό ανθρώπινο και οικονομικό κόστος και με χαμηλή μεν, αλλά όχι μηδενική πιθανότητα κλιμάκωσης», υπογραμμίζει ο Θάνος Π. Ντόκος, διευθυντής Ερευνών στο Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).

«Μονομερής αλλαγή πολιτικής από ελληνικής πλευράς θα είχε σημαντικό πολιτικό κόστος, ενώ πιθανότατα θα οδηγούσε σε αποθράσυνση της άλλης πλευράς. Μια λύση θα ήταν η προσφυγή στη Χάγη για ένα "πακέτο" θεμάτων: οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, καθορισμός των χωρικών υδάτων (με συνακόλουθη εναρμόνιση του εύρους του εναέριου χώρου και ρύθμιση των θεμάτων FIR και έρευνας και διάσωσης) και οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων σε συγκεκριμένες περι
οχές του Βορείου Αιγαίου. Αν η οριστική διευθέτηση δεν είναι άμεσα εφικτή (όπως δυστυχώς διαφαίνεται), θα πρέπει να εξεταστούν ιδέες για τη διαχείριση της έντασης μέσω Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, όπως η (καλόπιστη) εφαρμογή και χρονική παράταση του θερινού μορατόριουμ ασκήσεων στο Αιγαίο, καθώς και η πρόταση που είχε διατυπωθεί από τον πρώην ΥΠΕΞ κ. Θ. Πάγκαλο, και στη συνέχεια από τον Ναύαρχο Σερκαγιά, πρώην Α/ΓΕΝ της Τουρκίας και εν συνεχεία σύμβουλο του τότε πρωθυπουργού κ. Ετζεβίτ, για μία (1) συμβολική πτήση τουρκικού αεροσκάφους κάθε χρόνο, απλώς για να υπογραμμίζεται η τουρκική άποψη περί εύρους του εναερίου χώρου στο Αιγαίο και μέχρι να επιλυθεί με πολιτικό τρόπο το ζήτημα».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Σχόλιο:...για να ξέρουμε ότι δεν έιναι όλα δικά μας...μονά ζυγά.....


	Logged

MihalisK

Θαμώνας

Gender:

Posts: 470

ό,τι πέρασε, πέρασε σωστά

« Reply #35 on: May 26, 2006, 22:38:58 pm »

Εντάξει ρε παιδιά επειδή διαφωνούμε με μια φράση που διέρευσε όπως διέρευσε από το Λυμπέρη δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Πάγκαλος δεν έκανε τίποτα.
Και μόνο για τη φράση της σημαίας ο Λυμπέρης δε συγχώρεσε ποτέ το ότι η πολιτική ηγεσία αποκάλυψε την ουσιαστική ανικανότητα του στρατού. Αν θυμάστε καλά τη συγκεκριμένη εκπομπή των Φακέλων - που πήρε τη σημαία ο αέρας- υπήρχε απόρητη πληροφορία ότι θα γίνει επισόδειο στα Ήμια, ο στρατός το γνώριζε και αντί να αυξήσει τα μέτρα ασφαλείας έστειλε την καθιερωμένη φρουρά που φιλούσε εναλλάξ το ένα μόνο νησάκι. Και όταν πια οι Τούρκοι ήταν πάνω ο Λυμπέρης πουλούσε καθήκον και δεν υπέστελε τη σημαία από το ένα με αντάλλαγμα να φύγουν οι Τούρκοι από το άλλο. Νομίζω καταλαβαίνει ο καθένας τη μαλακία του. Άφησε ακάλυπτο το ένα νησί που ήξερε ότι θα γινόταν κάτι και μετά έλεγε "Εγώ δεν κατεβάζω σημαία από ελληνικό έδαφος." Προκειμένυ λοιπόν να βγούμε από το αδιέξοδο ο Πάγκαλος του λέει την περίφημη φράση. Αυτό είναι η αλήθεια όπως φάνηκε τότε, δεν ξέρω κάτι άλλο. Για τον Πάγκαλο σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τον Απόστολο.


	Logged

Η ανοησία είναι ένα πολύ καλό εμπόδιο για κάποιον που πρέπει να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο.

http://www.doc.ic.ac.uk/~mk406/

Vulcan

Καταξιωμένος/Καταξιωμένη

Posts: 245

« Reply #36 on: May 27, 2006, 01:23:00 am »

Η ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ

Στις 23 Μαΐου 2006 έλαβε χώρα ο θάνατος ενός Έλληνα αξιωματικού της Αεροπορίας αφήνοντας πίσω του μια χήρα και δύο ανήλικα παιδιά.

Ο Έλληνας αυτός πιλότος δεν είναι παρά το θύμα της παρανοϊκής Μεγάλης Ιδέας, σχετικά με την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε ολόκληρο το νότιο Αιγαίο.

Στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία της 25 Μαΐου 2006 δημοσιεύεται η γνώμη ενός Ειδικού στρατιωτικού συνεργάτη της, μετά από ερώτηση του δημοσιογράφου της κυρίου Γ. Τσακίρη πάνω στα θέματα αυτά, η οποία γνώμη έχει ως εξής :

Το σημερινό (χθεσινό) ατύχημα είναι το πέμπτο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια με απώλεια δύο πιλότων και δύο αεροσκαφών για την ελληνική πολεμική αεροπορία και τεσσάρων αεροσκαφών και δύο πιλότων για την τουρκική……………………………..

Στο FIR Αθηνών η χώρα μας ασκεί αρμοδιότητες εναέριας κυκλοφορίας που μας έχουν ανατεθεί από τον ICAO και που καμία απολύτως σχέση έχουν με «κυριαρχικά δικαιώματα»……………………………………………………………………………………

Σε κανένα απολύτως κείμενο του ICAO δεν προβλέπεται ρητά η υποχρέωση υποβολής σχεδίου πτήσεως από τα στρατιωτικά αεροσκάφη για πτήσεις στον διεθνή εναέριο χώρο…… αντίθετα γίνεται ρητή αναφορά …….. περί μη ισχύος της συνθήκης αυτής, για τα στρατιωτικά αεροσκάφη.

Σύμφωνα και με την γνώμη του Ειδικού στρατιωτικού συνεργάτη της Ελευθεροτυπίας πρέπει να υποστηριχθεί η άποψη ότι αποκλειστική ευθύνη για το επεισόδιο φέρει η ελληνική πλευρά, διότι τα ελληνικά πολεμικά σκάφη επετέθησαν στα τουρκικά μέσα σε ομολογουμένως διεθνή εναέριο χώρο.

Το θέμα όμως είναι το τι κρύβεται πίσω από αυτό το επικίνδυνο θέατρο του παραλόγου που στοίχισε την ζωή σε τέσσερα παλικάρια της ελληνικής και της τουρκικής νεολαίας, στα οποία πρέπει να προστεθούν και οι τρεις Έλληνες πιλότοι που έχασαν την ζωή τους κατά την κρίση των Ιμίων.

Η σπουδαιότερη αιτία αυτού του παραλόγου είναι το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.

Η ελληνική αυτή απαίτηση στηρίζεται στην διεθνή συμφωνία για το δίκαιο των θαλασσών η οποία έλαβε χώρα στο Συνέδριο του Ριο ντε λα Πλάτα της Νοτίου Αμερικής. Στο Συνέδριο αυτό αποφασίστηκε ότι και τα νησιά έχουν δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων τους μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια.

Την συμφωνία αυτή την υπέγραψε η Ελλάδα, δεν την υπέγραψε όμως η Τουρκία, με το αιτιολογικό ότι εφαρμογή μιας τέτοιας συμφωνίας απειλεί ζωτικά συμφέροντά της στο νότιο Αιγαίο, το οποίο από διεθνής θάλασσα μετατρέπεται σε μια ελληνική λίμνη. Άξιον αναφοράς είναι ότι χώρες που δεν υπογράφουν μια οποιαδήποτε διεθνή συμφωνία δεν δεσμεύονται από την συμφωνία αυτή.

Tο επιχείρημα ότι η Τουρκία δεν σέβεται τις διεθνείς συνθήκες δεν ευσταθεί διότι ούτε και η Ελλάδα σέβεται τις συμφωνίες που υπέγραψε, ότι δεν θα οπλίσει τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η χώρα μας όπλισε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου υποστηρίζοντας ότι υπερασπίζει ζωτικά της συμφέροντα, η επιχειρηματολογία όμως αυτή ισχύει όχι μόνο για την Ελλάδα, ισχύει και για την Τουρκία.

Στο παρελθόν κορυφαία πράξη ορθολογισμού υπήρξε το μνημόνιο που συνυπέγραψε ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας κύριος Σημίτης στη Μαδρίτη, με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας κύριο Γιλμάζ. Στο κείμενο αυτού του μνημονίου αναφέρονταν ότι: « Τα προβλήματα ανάμεσα στη Ελλάδα και στη Τουρκία θα πρέπει να λύνονται λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές δίκαιο και τα ζωτικά συμφέροντα και των δύο χωρών».

Για πρώτη φορά Πρωθυπουργός της Τουρκίας υπέγραψε δήλωση ότι θα σεβασθεί το διεθνές δίκαιο και Πρωθυπουργός της Ελλάδας υπέγραψε δήλωση ότι θα λάβει υπόψη και τα ζωτικά συμφέροντα της γείτονας χώρας.

Το δεύτερο θέμα που κρύβεται πίσω από το θέατρο του παραλόγου είναι το θέμα των λεγόμενων 10 μιλίων του ελληνικού εναερίου χώρου

Τα 10 μίλια εθνικού εναερίου χώρου δεν αποτελούν διεθνές αναγνωρισμένο νομικό καθεστώς, διότι αυτό καθορίστηκε γύρω στο 1931 από ένα ελληνικό προεδρικό διάταγμα όχι ως ελληνικός εναέριος χώρος, απλώς στο κείμενο αναφέρεται ότι η χώρα αναλαμβάνει τον συντονισμό της εναέριας κυκλοφορίας στο χώρο αυτό του Αιγαίου, την εποχή όμως αυτή στο Αιγαίο δεν υπήρχε αεροπλοΐα.

Το ανωτέρω διάταγμα μπήκε στα χρονοντούλαπα του ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών, χωρίς να αναγνωριστεί ποτέ από κανένα διεθνές όργανο, ανασύρθηκε δε από τους Ταλευράνδους μας μετά από 40 περίπου χρόνια σαν κάτι νομικώς υπάρχον.

Η ρύθμιση αυτή αποτελεί κάτι όπως το αναφέρει και η λαϊκή παροιμία, δηλαδή Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει.

Εκτός αυτού αποτελεί διεθνή γελοιότητα το να έχει μια χώρα στον αέρα 10 μίλια εναερίου χώρου και στην θάλασσα 6 μίλια χωρικά ύδατα.

Το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια ρυθμίζεται είτε με συμφωνίες ανάμεσα σε δύο χώρες, που βασίζονται σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, είτε με πόλεμο.

Η Ελλάδα φαίνεται ότι προτίμησε την οδό της πολεμικής προετοιμασίας διότι έρχεται

τρίτη στον κόσμο σε δαπάνες για την αγορά συμβατικών αμυντικών συστημάτων μετά από την Κίνα και την Ινδία, σύμφωνα με έρευνα του σουηδικού ινστιτούτου μελετών International Peace Research Institute (Sipri).

Διόλου ευκαταφρόνητη επίδοση, αν σκεφθεί κανείς ότι μόνο οι δύο πολυπληθέστερες χώρες του κόσμου, η Κίνα με 1,3 δισεκ. κατοίκων και η Ινδία με 1 δισεκ. Κατοίκων, ξεπερνούν την Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων σε εισαγωγές όπλων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα δαπάνησε το 2004 περίπου 5,2 δισ. δολάρια για την άμυνά της, ενώ η Βρετανία μόλις 3,4 δισ. δολαρίων και η Τουρκία με 3,3 δισ δολαρίων.

Δηλαδή η Ελλάδα δαπανά για αγορά όπλων κάθε χρόνο όσα χρήματα κατέβαλε πέρυσι για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τέλος σχετικά με το τρίτο θέμα της υφαλοκρηπίδας ο κύριος Σημίτης αναφέρει στην σελίδα 103 του βιβλίου του τα εξής : « Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή δήλωσε στις διερευνητικές επαφές ότι θα ασκήσει το δικαίωμα της να επεκτείνει μονομερώς την αιγιαλίτιδα ζώνη (στα 12 μίλια) πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας».

Με άλλα λόγια η Ελλάδα κατηγορεί την Τουρκία ότι δεν αποδέχεται την επίλυση της διαφοράς μέσω διαπραγματεύσεων ή προσφυγής σε Διεθνές Δικαστήριο, την στιγμή κατά την οποία η ίδια μέσω του τέως Πρωθυπουργού δηλώνει ότι θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια πριν από την προσφυγή σε διαπραγματεύσεις δηλαδή την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο.

Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα μέσω της επέκτασης της αιγιαλίτιδος ζώνης στα 12 μίλια πριν από την έναρξη των επισήμων διαπραγματεύσεων, της προσφυγής στο διεθνές Δικαστήριο, καθιστά άχρηστο τον ρόλο του δικαστηρίου πάνω στο θέμα της υφαλοκρηπίδας.

Η θέση αυτή είναι ιδιαίτερα κυνική και μη ρεαλιστική διότι με την επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης στα 12 μίλια όχι μόνο η επιφάνεια του Νότιου Αιγαίου αλλά και ολόκληρος ο πυθμένας του γίνεται ελληνική ιδιοκτησία.

Θα ήταν βέβαια το λιγότερο αυθάδεια να πιστεύει κανείς ότι οι Τούρκοι είναι τόσο μπουνταλάδες ώστε να δεχθούν την προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης κάτω από αυτές τις συνθήκες,

Μία λογική πρόταση θα ήταν να επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Ιόνιο, όπως έκανε ήδη η Τουρκία στην Μαύρη Θάλασσα, και στην συνέχεια να συνυπογράψουν οι δύο χώρες επίσημο πρωτόκολλο ότι παραιτούνται οριστικά της επέκτασης των χωρικών τους υδάτων στα 12 μίλια στο Αιγαίο.

Μόνο μετά από μια παρό
μοια διακρατική πράξη η παραπομπή του θέματος του καθορισμού της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, έχει πραγματικό νόημα.

Εάν δεν λάβει χώρα μια τέτοια ή παρόμοια συμβιβαστική λύση, ουδεμία τουρκική κυβέρνηση θα συμφωνήσει ποτέ με την μετατροπή του νότιου Αιγαίου σε ελληνική λίμνη, η συνέπεια δεν θα είναι ή πόλεμος (Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα τον εμποδίσουν) αλλά ή συνεχής οικονομική αιμορραγία και των δύο χωρών για πάρα πολλά χρόνια.

Δρ Γεώργιος Νακρατζάς


	Logged

apostolos1986

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Posts: 13446

« Reply #37 on: May 28, 2006, 14:07:42 pm »

Yπάρχει τρόπος επιλύσεως των ελληνοτουρκικών διαφορών

Tου Κωστη Στεφανοπουλου

Σήμερα μπορώ, περισσότερο από κάθε άλλη περίσταση, λόγω της τραγικής απώλειας του σμηναγού μας, να υπενθυμίσω το αδιέξοδο, στο οποίο από καιρό ευρίσκονται οι ελληνο-τουρκικές σχέσεις, αλλά και τη δυνατότητα της χώρας μας να επιδιώξει τη ρύθμιση των διαφόρων θεμάτων με άλλη πολιτική, απʼ αυτή που ακολουθεί. Tούτο υποστηρίζω από μακρού χρόνου.

Tριάντα τρεις, αν δεν κάνω λάθος συναντήσεις, μέχρι στιγμής, των γεν. γραμματέων των δύο υπουργείων Eξωτερικών δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Kαμία από τις δύο χώρες άλλωστε δεν θα υποχωρήσει, γιατί έχει πείσει τον λαό της για την ορθότητα της ανυποχώρητης στάσης της.

Aλλά και η πολιτική μας που ελπίζει και εύχεται τη λύση των προβλημάτων με την Tουρκία, μέσω των διαπραγματεύσεων για τη μελλοντική ένταξη της χώρας αυτής στην Eυρωπαϊκή Eνωση, δεν έχει αποδώσει το παραμικρό. Bάσιμος δε είναι ο φόβος, ότι δεν θα αποδώσει ούτε στο μέλλον, αν κρίνει κανείς από τη μέχρι τώρα συμπεριφορά της.

Kαι ιδού γιατί. H χώρα μας έχει γίνει ο θερμότερος συνήγορος, ο σημαιοφόρος της εντάξεως της Tουρκίας στην Eυρώπη. O όρος όμως τον οποίον θέτει και επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία, δηλαδή της ανταποκρίσεως της Tουρκίας στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει, δεν εκπληρώνεται, ενώ η συμπεριφορά της κάθε άλλο παρά γίνεται περισσότερο φιλική, σε αναγνώριση των υπέρ αυτής προσπαθειών μας. Aντιθέτως, οι παραβιάσεις και παραβάσεις εκ μέρους των αεροπλάνων της συνεχίζονται και αυξάνονται, η Σχολή της Xάλκης δεν ανοίγει, η απειλή πολέμου επαναλαμβάνεται, και οι αξιώσεις της επαναδιατυπώνονται.

Tα αποτελέσματα του αδιεξόδου είναι γνωστά σε όλους: οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες που καταβάλλει η χώρα μας, για να διατηρήσει το αξιόμαχο των αμυντικών της δυνάμεων, η καθημερινή διακινδύνευση των πιλότων μας και οι απώλειες που θρηνούμε, η διαρκής ενασχόλησή μας με τα σχετικά θέματα και η υποχωρητικότητά μας που εκδηλώνεται συχνά, για να μην οξύνομε το πρόβλημα και επιβαρύνομε την κατάσταση.

H ενταξιακή διαδικασία προσφέρει ευκαιρίες στη χώρα μας, αλλά δεν επωφελούμεθα, με τον τρόπο που μπορούμε. H προοπτική ότι μπορεί να επιτευχθεί ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα κατά στάδια και δόσεις, αναλόγως της προόδου των διαπραγματεύσεων, δεν φαίνεται ότι μπορεί να τελεσφορήσει. Kανείς άλλωστε δεν θα μας συμπαρασταθεί σε αυτήν την προσπάθεια.

Aν οι εκτιμήσεις που έκανα πιο πάνω είναι ορθές, αφʼ εαυτής προβάλλει, μια μόνο διέξοδος. Eννοώ την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Xάγης (άλλο είναι το Eιδικό Ποινικό Δικαστήριο).

Bεβαίως, χρειάζεται να υπογραφεί συνυποσχετικό μεταξύ των δύο χωρών, γιατί η Tουρκία δεν έχει προσχωρήσει στο πρωτόκολλο ιδρύσεως του Διεθνούς Δικαστηρίου και δεν νομιμοποιούμεθα, να στραφούμε μονομερώς κατʼ αυτής.

Παρʼ όλα ταύτα μπορούμε σήμερα να ζητήσομε από την Tουρκία, λόγω της αποτυχίας του διαλόγου, να δεχθεί τη διαδικασία της Xάγης, την οποία ποτέ δεν απέκρουσε, αλλά μόνο ζήτησε να προηγηθεί ο διάλογος. Aλλά ο διάλογος έγινε και απέτυχε.

Eχομε δικαίωμα να ξαναθυμίσομε την πρόβλεψη της συνόδου κορυφής του Eλσίνκι, που έθεσε προθεσμία για το τέλος του διαλόγου το έτος 2004 και υπέδειξε ως επόμενο βήμα την προσφυγή στο Δικαστήριο της Xάγης.

Kαι μπορούμε να ζητήσομε τη συμπαράσταση αλλά και τη δεδομένη σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών της Eυρωπαϊκής Eνωσης, ώστε να πείσουν την Tουρκία να δεχθεί επιτέλους αυτήν τη διέξοδο. Bεβαίως θα ζητήσομε τη συμπαράσταση και των εκτός της E.E. χωρών. Oφείλομε να τονίσομε με κάθε τρόπο, ότι δεν υπάρχει άλλη οδός και να το επαναλαμβάνομε, προς κάθε κατεύθυνση, συνεχώς.

Στο σημείο αυτό διατυπώνονται παρατηρήσεις και αντιρρήσεις. Συνήθως ερωτάται: Ποιες διαφορές θα υποβληθούν στο Δικαστήριο; Aπαντώ, όλες: τα χωρικά ύδατα και η έκτασή τους, η υφαλοκρηπίδα των νήσων και ο καθορισμός της μεταξύ των δύο χωρών και η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων. Δεν γνωρίζω αν η είσοδος τουρκικών αεροπλάνων στο FIR Aθηνών, χωρίς την υποβολή σχεδίου πτήσεως, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κρίσεως του Δικαστηρίου ή του άλλου Διεθνούς Oργανισμού, του ICAO. Aν ναι, τότε και αυτή. Kαι οι γκρίζες ζώνες; Oχι αυτές. Oι γκρίζες ζώνες ανήκουν στη φαντασία της Tουρκίας μόνον, όπως αποδεικνύεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, τον τρόπο της μακράς εφαρμογής της και το Iταλο-Tουρκικό Πρωτόκολλο καθορισμού των θαλασσίων ορίων του 1932. H δε διεθνής κοινότης έχει αποδεχθεί ανέκαθεν το υπάρχον εδαφικό καθεστώς των νησίδων και βραχονησίδων.

Δεν έχομε πολλά να φοβηθούμε από την προσφυγή στο Δικαστήριο. O εναέριος χώρος θα ρυθμισθεί σύμφωνα με τα χωρικά ύδατα κάθε χώρας. Tα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και η έκταση των χωρικών υδάτων είναι γνωστή, σύμφωνα με το δίκιο της θαλάσσης (στο οποίο οφείλει να προσχωρήσει η Tουρκία εντασσομένη στην Eυρώπη, όπως οφείλει να αποδεχθεί και την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου).

Δεύτερη παρατήρηση. Tο Διεθνές Δικαστήριο είναι στην πραγματικότητα πολιτικό σώμα και όχι όργανο δικαίου. Aπαντώ, ότι η μέχρι τώρα λειτουργία του δεν δικαιολογεί αυτήν την άποψη. Aκόμη και όταν εφαρμόζει την αρχή της επιεικείας, δεν ανατρέπει, ούτε μπορεί να ανατρέψει τους βέβαιους νομικούς κανόνες και ορισμούς. Aυτό το γνωρίζει η Tουρκία, η οποία και αποφεύγει να δεχθεί την προσφυγή σε αυτό.

H τρίτη παρατήρηση, ότι εμείς αναγνωρίζομε ως μόνη διαφορά τον καθορισμό των ορίων της υφαλοκρηπίδος, δεν φαίνεται σοβαρή. Oι διαφορές δημιουργούνται, όταν ένα κράτος διατυπώνει αξιώσεις, δίκαιες ή άδικες, κατά του άλλου. O καθορισμός άλλωστε, της υφαλοκρηπίδος συνδέεται απολύτως με τον προσδιορισμόν των χωρικών υδάτων και συνεπώς περιλαμβάνει και το αντικείμενο αυτό.

Tέλος, η αντίρρηση ότι δεν θα θέσομε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, υπό την κρίση του Δικαστηρίου έχει και αυτή την απάντησή της. Tα πάσης φύσεως δικαιώματα κρίνονται ανέκαθεν από τα δικαστήρια, διεθνή ή επιχώρια, η δε Eλλάς ως φιλειρηνικό κράτος προτιμά να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της όχι με τη βία, αλλά με δικαστικά μέτρα.

Aν δεν αναζητήσομε λύση μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου, όλες οι εκκρεμότητες θα παραμείνουν εκκρεμείς, με τις γνωστές συνέπειες και τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου. Θα έχομε εναποθέσει, τότε, στο αβέβαιο μέλλον τις προσδοκίες μας, με φανερό τον κίνδυνο να διαψευσθούν. Πρέπει, λοιπόν, να κινηθούμε, προς τη μόνη κατεύθυνση, που υποδεικνύουν οι περιστάσεις και η λογική.

ΠΗΓΗ:KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


	Logged

auroraTM

Θαμώνας

Gender:

Posts: 451

« Reply #38 on: May 29, 2006, 11:49:33 am »

Αντιδρούν Τούρκοι, ΗΠΑ
Τα συστήματα S-300 στο παρασκήνιο της έντασης στο Αιγαίο για μία δεκαετία

Η φωτογράφηση των S-300 στην Κρήτη ήταν η αποστολή των τουρκικών μαχητικών (25/5/2006)
Μια σκληρή στρατιωτική, πολιτική και διπλωματική παρτίδα πόκερ παίζεται εδώ και 12 χρόνια γύρω από τους πυραύλους S-300: το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα ήταν την περασμένη Τρίτη ο στόχος του τουρκικού κατασκοπευτικού αεροπορικού σχηματισμού, που προκάλεσε την «κρίση των F-16», ανοικτά της Καρπάθου.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Τα Νέα, η Τουρκία φανερά και οι ΗΠΑ υπογείως πολέμησαν από την πρώτη στιγμή την προοπτική απόκτησης των S-300, αρχικά από την Κύπρο και αργότερα από την Ελλάδα, λόγω και του μεγάλου εύρους της αντιαεροπορικής ομπρέλας, καθώς και της δυνατότητας των συστοιχιών της να καταρρίπτουν ταυτόχρονα έως και 12 αεροσκάφη, εξηγούν εύκολα το ενδιαφέρον, όπως και την ενόχληση της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Με τις τακτικές κατασκοπευτικές αποστολές, όπως αυτήν της περασμένης Τρίτης, η Τουρκία επιχειρεί δύο πράγματα: Πρώτον, να εντοπίσει τις θέσεις στις οποίες μετακινούνται κατά περιόδους οι εκτοξευτές και τα ραντάρ. Δεύτερον, να προκαλέσει την ενεργοποίηση των ραντάρ των S-300 και τον εγκλωβισμό των αεροσκαφών της, ώστε με ειδικές συσκευές να αποτυπώσει το ηλεκτρονικό ίχνος και να μπορέσει έτσι, με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, να προστατευθεί από την απειλή.

Oι προσπάθειες έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς οι Τούρκοι πιλότοι και οι υπεύθυνοι της αεράμυνας διαπίστωσαν εμπράκτως την απειλή από τους εγκλωβισμούς
των αεροσκαφών τους στα ραντάρ. Η εφημερίδα Τα Νέα παρουσιάζει το Σάββατο απόσπασμα κατάθεσης του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ Μανούσου Παραγιουδάκη κατά την προανάκριση για την υπόθεση των ΤOR-Μ1.

O στρατηγός επισημαίνει τι με την ανάπτυξη των συστημάτων, οι Τούρκοι άρχισαν αμέσως σοβαρές διαμαρτυρίες και παραστάσεις σε ΝΑΤO και ΗΠΑ, καθώς αισθάνονταν για πρώτη φορά στην Ιστορία να εγκλωβίζονται από αντιαεροπορικά όπλα στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ αυτοί ήταν συνηθισμένοι να αναχαιτίζονται από τα ελληνικά αεροπλάνα περίπου στο μέσον του Αιγαίου. «Μας συστήθηκε μάλιστα να μην εγκλωβίζουμε τα τουρκικά αεροσκάφη όταν έμπαιναν στο Αιγαίο» καταλήγει ο κ. Παραγουδιάκης.

Τετράμηνο μορατόριουμ

Εξάλλου, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εξωτερικών που επικαλείται η εφημερίδα, μεταξύ όσων σκέπτεται να προτείνει η κ. Μπακογιάννη στην Άγκυρα είναι ένα μορατόριουμ έως τεσσάρων μηνών, το οποίο θα αφορά το σύνολο της «πολεμικής» δραστηριότητας στο Αιγαίο.

Το τετράμηνο μορατόριουμ είναι η πρώτη ιδέα που έχει πέσει στο τραπέζι και είναι ποιοτικά διαφορετικό από τα μορατόριουμ που ίσχυαν έως τώρα. Κατ' αρχάς χρονικά θα δώσει τη δυνατότητα καλύτερων διαπιστώσεων, δεδομένου ότι από το 1996 μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που έχει εφαρμοστεί είναι οι δύο μήνες.

Το κυριότερο, όμως, είναι πως δεν θα αφορά αποκλειστικά τη διεξαγωγή των ασκήσεων, αλλά το σύνολο των πτήσεων μαχητικών αεροσκαφών. Μάλιστα, διπλωματική πηγή έλεγε πως αυτό μπορεί να μην αρέσει όχι μόνον στην τουρκική πλευρά, αλλά και σε ορισμένους στο ΓΕΕΘΑ.

Δηλώσεις Σολάνα

Τη θέση πως τέτοια περισταστι
;κά πρέπει να αποφεύγονται «μια και όλοι είμαστε στην ίδια οικογένεια», διατύπωσε ο ύπατος εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ Χαβιέρ Σολάνα, για το τραγικό επεισόδιο της πρόσφατης σύγκρουσης του τουρκικού στρατιωτικού αεροσκάφους με ελληνικό μαχητικό πάνω από την Κάρπαθο.

Μιλώντας στο περιθώριο της άτυπης συνόδου των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, ο Σολάνα αναφέρθηκε αρχικά στις δηλώσεις του, στη λογική -όπως σημείωσε- ανησυχία που υπάρχει ως προς την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, «είμαστε σε διαπραγματεύσεις, αλλά τελευταία μας απασχολούν κάποια περιστατικά που συνέβησαν ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα».

Τέλος, ανέφερε πως βρίσκεται σε συζητήσεις με την Ελληνίδα υπουργό Εξωτερικών, και κατά την άποψή του τέτοια περιστατικά πρέπει να αποφεύγονται «μια και όλοι είμαστε στην ίδια οικογένεια».

news.in.gr

Σχόλια

Επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι δεν είναι τυχαία και η παρουσία αμερικανικού αεροπλανοφόρου στη Σούδα
από το οποίο σηκώθηκαν αμερικανικα αεροσκάφη τα οποία αναχαιτίστηκαν από ελληνικά(http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=397&Itemid=40)
Οι π'υραυλοι S-300 είναι ότι ποιο φονικότερο έχει κατασκευαστεί από τα συντρόφια στη Ρωσία στον τομέα της αεράμυνας
Εμείς δεν το είχαμε αγοράσει με το αιτιολογικό ότι δεν ήταν συμβατό με τα συστήματα επικοινωνίας και ανταλλαγής δεδομένων(π.χ να βλέπει ο Αρχηγός Αεροπορίας τι "βλέπει" εκείνη τη στιγμή το ρωσικό ραντάρ)
οπότε τα συστήματα έπρεπε να δρουν αυτόνομα
Το πρόβλημα όμως αυτό λύθηκε μόλις πρόσφατα

Οσον αφορά για τους S-300 υπάρχει μια περίπτωση να μην είναι και οι 2 συστοιχίες στην Κρήτη SuperConfused

Οι ελληνικές αμυντικές δαπάνες είνα
ι μεγαλύτερες κατά αναλογία πλυθησμού

Ενδεικτικά ΗΠΑ 490δισ$(όταν λέω ότι οι αμερικανικές βιομηχανίες μας βλέπουν απλά ως πατατάκια μπροστά σε αυτό το μπον φιλέ Shocked

)
Ρωσία 30δις$
Κίνα 35δις$(κατά τις Ηπα οι αμυντικές δαπάνες της Κίνας είναι 100δις$)
Τουρκία 3,3δις$(τις προηγούμενες χρονιές όμως ήταν πολύ περισσότερο,χαρακτηριστικά μόνο για αεροσκάφη σκοπεύει να δαπανήσει η Τουρκία 10δις$την επόμενη δεκαετία)

Και μην πιστευέτε το αρθρο του κάθε μαλάκα(συμπεριλαμβάνετε και ο εαυτός μου)
Πτήση πάνω από ελληνικό νησί είναι ευθεία παραβίαση εθνικού εναερίου χώρου(εισβολή είναι η κατάλληλη λέξη)
οπότε έχουμε το δικαίωμα κατάρριψης του εχθρικού αεροσκάφους ιδιαίτερα όταν είναι οπλισμένο και εμπλέκεται σε εναέρια αερομαχία απειλώντας τη ζωη του Ελληνα πιλότου

Όσο ακραίο και αν ακουστεί αυτό

Καταρίψτε τους να τελείωνουμε επιτέλους ούτως ή άλλως έχουμε νόμιμο δικαίωμα(προσωπικά μπόρει να οδηγηθούμε στα πρόθυρα πολέμου αλλά μόνο από τέτοια καταλαβαίνουν βλ 87 ,βυθίσατε το "ΧΩΡΑ"κτλ)
Άμαν ποια μετά από τόσο "|βιασμό" σε λίγο θα αρχίσιε να μας αρέσει!!!!!!!!!έλεος τουλάχιστον μην τους βάλουμε και στην ΕΕ(καλό θα τους κάνουμε εδώ που τα λέμε,βλεπε Ασφαλιστικό,Μισθούς Συντάξεις στην Ελλάδα)

Όσον αφορά την αποστρατικοποίσηση των νησιών του Αιγαίου,σόβαρά τίποτα άλλο για τις ορέξεις των Τούρκων Στρατηγών innocent

Η εισβολή το 74 πέτυχε γιατί είχε απόσυρθεί η μεραρχία του Γρίβα(ασχετα για το χαρακτηρισμό αυτού του προσώπου) η οποία θα εξάλειφε κάθε απόπειρα εισβολής.Έτσι οι ελλιπείς σε εξοπλισμό και εκπαίδευση κυπριακές δυνάμεις και οι ελάχιστες δυνάμεις της Ε
55;δύκ απέτυχαν από καθαρά στρατιωτικής άποψης
Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα υπάρχουν πολλά πολλά βιβλία

Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η φαρσοκωμωδία και ο υποχωρητισμός


	Logged

auroraTM

Θαμώνας

Gender:

Posts: 451