Το ίντερνετ ,η έκραση, η τέχνη, η επανάσταση και οι μεταξύ τους σχέσεις...

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[ονόματα των αρχείων]

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads

με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[4Dcube]

Εμένα το βράδυ είναι που μου έρχονται εμπνεύσεις

Πάντως, παιδιά, με απογοητεύει που σας απασχολεί προς ποια κατεύθυνση μας οδηγεί η τέχνη, περισσότερο δε που αναφέρετε την αισθητική.

Δεν είναι κάτι ξένο η τέχνη. Που θα σε οδηγήσει (καραμαζόφ, θα σε λέω παπά, είσαι τελείως δογματόφρων). Για να μάθεις ότι δεν είναι ξένο κάτι πρέπει να καταπιαστείς με αυτό. Αν κάθεσαι πίσω και το βλέπεις, θα είναι πάντα ξένο με σένα.

[Karaμazoβ]

Εμένα το βράδυ είναι που μου έρχονται εμπνεύσεις

Πάντως, παιδιά, με απογοητεύει που σας απασχολεί προς ποια κατεύθυνση μας οδηγεί η τέχνη, περισσότερο δε που αναφέρετε την αισθητική.

Δεν είναι κάτι ξένο η τέχνη. Που θα σε οδηγήσει (καραμαζόφ, θα σε λέω παπά, είσαι τελείως δογματόφρων). Για να μάθεις ότι δεν είναι ξένο κάτι πρέπει να καταπιαστείς με αυτό. Αν κάθεσαι πίσω και το βλέπεις, θα είναι πάντα ξένο με σένα.

H ανθρώπινη διαδικασία της γνώσης περνάει μέσα σε κάποιες φόρμες. Ο καθορισμός αυτών των διαδικασιών (ρασιοναλιστική-αναγωγική, εμπειριοκρατική-επαγωγική, αλλο), αλλα και των εργαλείων (αισθήσεις, γλωσσα, αλλο) ειναι βασική προϋπόθεση για κάθε αναλυτικη και ερευνητική προσπαθεια. Η προσπαθεια επεκτεινεται και πρεπει να επεκτείνεται σε καθε πτυχη της ανθρωπινης δραστηριότητας. Αυτά αρχικά.


Η τεχνη είναι ενα φαινόμενο της ανθρώπινης κοινωνίας. Οπως φαινεται, σχεδον όλοι οι ανθρωποι μπορούν να την αισθανθούν, λιγοι όμως μπορούν να την δημιουργήσουν. Δεν εξεταζουμε εδω γιατί αυτό συμβαίνει. Ουτε ΤΙ αντιλαμβάνονται οι ανθρωποι ως τέχνη (εδω πραγματικα θα χαθουμε, δες μονο το αβαταρ μου).
Εδω εξετάζουμε τις κοινωνικές προεκτάσεις της τέχνης, τι σκοπούς συνειδητά, αλλα και ασυνείδητα εξυπηρετεί μέσα στην κοινωνία. Ποιοί ενθαρρύνουν αυτους τους σκοπούς και σε ποιους απεθύνεται. Και φυσικά την υλιστική αντιληψη για την τεχνη: οτι είναι ένα προτσεςς, μια παραλληλη διαδικασία στις κοινωνικές διεργασίες, η "ψυχη" των κοινωνικών ομάδων.





@g


Η αληθεια ειναι οτι πασχω απο Χεγκελιανή αισιοδοξία στα κοινωνικά ζητηματα και αυτό πρεπει να το διορθώσω.
Ο κοσμος δεν μπορεί να είναι αρνητικός απεναντι στον διαλεκτικό υλισμό γιατι απλούστατα δεν έχει ιδεα τι είναι διαλεκτικος υλισμός. Αζ α μάττερ οβ φάκτ, κυριαρχεί η αντίληψη ενός μονοδιάστατου ανθρώπου, που ακόμα και η σκεψη του θα είναι εντος συγκεκριμένων πλαισίων. Απο αυτό ίσως ουτε οι συμμετέχοντες στο τοπικ -κι εγω μαζι τους- να μην μπορούν να ξεφύγουν.

Ωστόσο, επειδή υπάρχουν συνθήκες αντικειμενικές, καποια αλλαγη είναι επόμενο να προκύψει. "Στις Φαμπρικες της Γερμανιας και στου Βελγίου τις στοες" ελεγε ενας βάρδος καποτε, οταν φευγαν μετανάστες. Τωρα ενας άλλος λεει "δεν ταιριαζετε σου λεω, τοσο αντικειμενικα στο λεω". Οκ, ενταξει. Οταν η ανεργία παει στο 50%, θα αλλαξουν τα τραγούδια: ή θα ναι Καζαντζιδης και Μπιθικώτσης ή θα ναι ο ύμνος της 21ης Απριλιου ή και τα δύο...
 

[Karaμazoβ]

τα λεει καλυτερα

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=kwtjUTx8mto" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=kwtjUTx8mto</a>



ακομα καλυτερα

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=O9u2I1kzck4" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=O9u2I1kzck4</a>







ΥΓ Βασικα, η καλύτερη ταινία του Σμαραγδή 

[g]

Θα το συνέχισα αν δεν έκανες την ανέντιμη κίνηση να μου θυμίσεις αυτό.

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=SOHIe1zBeo8" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=SOHIe1zBeo8</a>


πραγματικά δαιμονικά τρισάθλιο βίντεο


γελάνε και οι γέρικες μούμιες απο την άλλη ..

[Karaμazoβ]

δικιο εχεις αλλα μην κολλας εκει 

[NXSnow]

Το ακόμα χειρότερο ,είναι όχι οτι βαριόμαστε να πούμε το οτιδήποτε μαζί με την εικόνα - ήχο αλλά ότι δεν έχουμε πραγματικά τίποτα να πούμε.Η το πολύ να αναφερθούμε σε αυτό σαν να ήταν φαγητό η ένα ωραίο ποτό που ίπιαμε.Ποστάρουμε ένα έργο ασπούμε που μας έχει πραγματικά συγκλονίσει (είτε μουσικής είτε ζωγραφικής είτε ποίησης κτλπ)  και το μόνο που έχουμε να εκφράσουμε είναι κάτι του στύλ : "τα σπασε". Φυσικά δεν μπορούμε πάντα να λέμε κάτι ,το θέμα είναι έστω και μία φορα αν καταφέρουμε να το κάνουμε.Αρχίσαμε να καταναλώνουμε ΚΑΙ την τέχνη που μας αρέσει βαθειά, η αυτήν που δεν ήταν ποτέ σχεδιασμένη να καταναλωθεί .

Πολλές φορές (για να μην πω τις περισσότερες) γεύομαι, βλέπω, ακούω κάτι (γενικά αισθάνομαι κάτι) το οποίο δεν μπορώ να περισγράψω πολύ απλά γιατί οι γλώσσες είναι τόσο "φτωχές" μπροστά στα αισθήματα. Ίσως καποια από αυτά να μπορώ να τα περιγράψω λέγοντας-γράφοντας χιλιάδες λέξεις ενώ κάποια άλλα να μην μπορέσω να τα περιγράψω ποτέ. Για το λόγο αυτό μου αρκεί να θέλω να στα μεταφερω απλά ποστάροντας κάτι που είδα ή κάτι που άκουσα και να αφήσω σε εσένα να φτιάξεις όλες αυτές τις εικόνες και τα αισθήματα μέσα σου (ίσως άλλα αισθήματα, διαφορετικά από τα δικά μου). Το ότι κάποιος θα γράψει "τα σπασε", ίσως να είναι ένας τρόπος για να σου κινήσει το ενδιαφέρον ή γιατί αυτό όντως τον εκφράζει ή γιατί μόνο αυτό μπορεί να εκφράσει από αυτά που αισθάνεται ή γιατί μόνο αυτό επιλέγει να εκφράσει λεκτικά από αυτά που αισθάνεται!

[Grecs]

Το ακόμα χειρότερο ,είναι όχι οτι βαριόμαστε να πούμε το οτιδήποτε μαζί με την εικόνα - ήχο αλλά ότι δεν έχουμε πραγματικά τίποτα να πούμε.Η το πολύ να αναφερθούμε σε αυτό σαν να ήταν φαγητό η ένα ωραίο ποτό που ίπιαμε.Ποστάρουμε ένα έργο ασπούμε που μας έχει πραγματικά συγκλονίσει (είτε μουσικής είτε ζωγραφικής είτε ποίησης κτλπ)  και το μόνο που έχουμε να εκφράσουμε είναι κάτι του στύλ : "τα σπασε". Φυσικά δεν μπορούμε πάντα να λέμε κάτι ,το θέμα είναι έστω και μία φορα αν καταφέρουμε να το κάνουμε.Αρχίσαμε να καταναλώνουμε ΚΑΙ την τέχνη που μας αρέσει βαθειά, η αυτήν που δεν ήταν ποτέ σχεδιασμένη να καταναλωθεί .

Πολλές φορές (για να μην πω τις περισσότερες) γεύομαι, βλέπω, ακούω κάτι (γενικά αισθάνομαι κάτι) το οποίο δεν μπορώ να περισγράψω πολύ απλά γιατί οι γλώσσες είναι τόσο "φτωχές" μπροστά στα αισθήματα. Ίσως καποια από αυτά να μπορώ να τα περιγράψω λέγοντας-γράφοντας χιλιάδες λέξεις ενώ κάποια άλλα να μην μπορέσω να τα περιγράψω ποτέ. Για το λόγο αυτό μου αρκεί να θέλω να στα μεταφερω απλά ποστάροντας κάτι που είδα ή κάτι που άκουσα και να αφήσω σε εσένα να φτιάξεις όλες αυτές τις εικόνες και τα αισθήματα μέσα σου (ίσως άλλα αισθήματα, διαφορετικά από τα δικά μου). Το ότι κάποιος θα γράψει "τα σπασε", ίσως να είναι ένας τρόπος για να σου κινήσει το ενδιαφέρον ή γιατί αυτό όντως τον εκφράζει ή γιατί μόνο αυτό μπορεί να εκφράσει από αυτά που αισθάνεται ή γιατί μόνο αυτό επιλέγει να εκφράσει λεκτικά από αυτά που αισθάνεται!

Nah ολοι λενε τα ιδια γιατι ειναι ανικανοι να σκεφτουν κατι καινουριο. Play it safe act like everyone else.

Eμπαινα 9gag για μια βδομαδα. Εμαθα ολα τα αστεια και μετα ειχε γινει μια λουπα απο τα ιδια αστεια ελαφρως τροποποιημενα. Νταξει στην 1η for ηταν αστεια στην 2η κατι γινοταν στην 3η ειχα πεθανει απο βαρεμαρα.

Ναι ενταξει καταλαβαινω οτι το νοκια 3310 ειναι ανθεκτικο σταματα να μου το δειχνεις με 100000000000000 φωτογραφιες δεν ειναι αστειο μετα την 3η φοτο.

[g]

@NXSnow


Το θέμα δεν είναι ,για μένα τουλάχιστον, να περιγράψεις αυτό που αισθάνεσαι η τελοσπάντων δεν είναι το μόνο θέμα αυτό  όταν παίρνεις ένα ερέθισμα - έργο με τα αισθητήρια σου .Κάτι τέτοιο  σκέψου, ότι στον τέλειο βαθμό του θα μπορούσε να είναι ενα εγκεφαλογράφημα.Το ζητούμενο (προσωπικά) βρίσκεται ,στην προσπάθεια έστω και ελάχιστα μέσω της έκφρασης σου να τροποποιήσεις αυτό το έργο ,να συνθέσεις ελάχιστα με αυτό και να το κάνεις κάτι νέο,κάτι που εκφράζει ΚΑΙ εσένα πιο ειδικευμένα πλέον, καθώς και πηγαίνει τα πράγματα σε μια κατεύθυνση που θέλεις κάπως(αυτό επίσης γενικά θέλει προσοχή γιατί μπορεί να καταλήξει σε ενοχλητική χυδαιότητα και άγαρμπη στράτευση) . Αυτό το νέο έργο ασπούμε , φυσικά δεν θα έχει  περισσότερη "καλλιτεχνική αξία" (ξέρω ότι ακούγεται γελοίο αυτό) και δύναμη, αλλά δεν θα είναι και απλά μια μεταφορά ,μια διαφήμιση ,μια εκδήλωση συναισθημάτων. Θα αποτελεί στοιχείο επικοινωνίας αρκετά υψηλου βαθμού με προυπόθεση το βάθος χρόνου και το μέγεθος εύρους αρχικών πηγών.

Στην ουσία δεν αντιπαρατίθεμαι ,απλά συμπληρώνω.

(επίσης ενδέχεται να λεω τρελές μαλακίες γιατί δεν μπορώ να καταλάβω που βασίζω αυτά που λέω .Δεν φρόντισα οι επιρροές στο μυαλό μου να είναι ξεκάθαρες ούτε η σκέψη μου να προέλθει απο μια επίμονα ενσυνείδητη - λογική διαδικασία.

εδιτ ψιλοάσχετο : Εχω σκαλώσει πάρα πολύ με τα embedded video τοπικς τελευταία .Δεν ξέρω ,μου δημιουργούν μια fast food αίσθηση η μια αίσθηση δώρου στύλ σοκολάτας.Το κακό στην ουσία είναι ότι ποστάρονται πάρα πολλά και ακριβώς γι'αυτό, βρίσκεις στα γρήγορα ένα κριτήριο για να επιλέγεις ποιανών θα ακούσεις ...E με κάποια λόγια παραπάνω απο τον καθένα μας αυτό θα άλλαζε πιστευω ,δεν θα υπηρχε στάνταρντ δηλαδή και καλά θα έκανε....θα μου πείς τώρα ,τι θα γινόταν αν ΟΛΟΙ άρχιζαν να γράφουν κατεβατά μαζί με τα λινκς ?? Ε φαντάζομαι το ίντερνετ θα ήταν πιο ενδιαφέρον για αρχή και θα συμπλήρωνε απλά τις γνωριμίες και φιλίες της πραγματικής ζωής και δεν θα τις "έβλεπε εχθρικά"  .

εδιτ2:α και φυσικά τα παραπάνω δεν τα εκφράζω καθολικά...μερικά πράματα όντως δεν σηκώνουν λόγια
 

[legacycell]

Οπως φαινεται, σχεδον όλοι οι ανθρωποι μπορούν να την αισθανθούν, λιγοι όμως μπορούν να την δημιουργήσουν. 
 

Δεν υπάρχουν αυτοί οι διαχωρισμοί. Τέχνη παράγουν όλοι και κανένας ταυτόχρονα. Γενικά η προσπάθεια να ορίσουμε τι είναι τέχνη και τι όχι μόνο κακό και σύγχυση μπορεί να προκαλέσει. Οι συγκρίσεις και οι αναφορές ενός σκύλα έχουν την ίδια αξία με το να συγκρίνεις τον Βαμβακάρη με τους Pan Sonic. Μιλάμε για άλλα πράγματα. Για μένα "τέχνη" μπορεί να παράγει οποιοσδήποτε είτε παίζει δυο συγχορδίες είτε γράφει μουσική για 15 όργανα, είτε γράφει ένα δίστιχο είτε 8 ποιητικές ανθολογίες, είτε πετάει ένα κουβά μπογιά είτε είναι ο Μικελάντζελο. Την ίδια αισθητική αξία μπορεί να έχει και ο ένας τόνος και η συμφωνική ορχήστρα. Δεν υπάρχει περισσότερο και λιγότερο τέχνη.

Στερεότυποι ορισμοί της τέχνης(και ειδικά της μουσικής) όπως αυτοί μόνο γέλια προκαλούν http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7

Μια ακριβώς αντίθετη αντίληψη του τι είναι μουσική/τέχνη/θόρυβος εδώ http://www.youtube.com/watch?v=pcHnL7aS64Y

Κατά την άποψη μου "τέχνη" παράγεται μόνο όταν σπάνε οι συνηθισμένες δομές και φόρμες. Όταν σταματάει ο μιμητισμός, η αντιγραφή και η αστεία αντίληψη για αρμονία,κλίμακες,μετρονόμους και ένα μάτσο (αυθαίρετους) κανόνες. Εκεί έγκειται και η "επαναστατική" διαδικασία. Αυτό ξεχωρίζει τους διάφορους απόφοιτους ωδείων που μπορεί να είναι τεχνικά άρτιοι αλλά δεν έχουν ίχνος νεύρου και φαντασίας, σε σχέση με την άμπαλη πανκ μπάντα. Αυτό ξεχωρίζει το έντεχνο από τα ρεμπέτικα. Αυτό μπορεί να ξεχωρίζει τον "καλαίσθητο" πίνακα του σαλονιού από ένα γρήγορο bombing. Οι δεύτεροι έχουν να πουν κάτι, οι πρώτοι όχι.

[Karaμazoβ]

δηλαδή για εσενα η τεχνη είναι κατι το απροσδιόριστο, κατι που δεν μπορεί να κανεις να μιλήσει για αυτό, να το περιγράψει;

[Social_waste]

Οι δεύτεροι έχουν να πουν κάτι, οι πρώτοι όχι.

ο πανος γαβαλας η ο ακης πανου που δεν αλλαξαν το λαικο τραγουδι
αλλα κινηθηκαν μεσα σε αυτο ειναι αξιολογοι?

[4Dcube]

@Kaραμαζόφ
Αν κρίνεις την τέχνη με παραμέτρους/μεθόδους που έχεις για την γνώση, έχεις ήδη πέσει έξω. Βέβαια, εκεί που έπεσες, έχουν πέσει και πέφτουν κι άλλοι οπότε είναι δόκιμο να φτιάξετε κόμμα και να υποστηρίζετε τις απόψεις σας.
Μάλιστα, αυτή η ταξονομία δεν έχει περάσει απαρατήρητη στην τέχνη.
Για τον απλό λόγο ότι στη φάση της δημιουργίας βρίσκεσαι συνεχώς μπροστά σε αυτό το δίλημμα (μεταξύ άλλων). Δηλαδή, όσο, να το πούμε σφιχτοκώλης, ψυχαναγκαστικός, είναι ο καλλιτέχνης, τόσο μεγαλύτερη θυσία είναι για αυτόν να "ασπαστεί το χάος της έμπνευσης" και να απορρίψει την εύκολη λύση του ντετερμινισμού π.χ. μνήμης κάποιων άλλων έργων, ταίριασμα κάποιου μοτίβου, αναγνώριση του σχηματισμού κάποιου φυσικού φαινομένου που το ξέρει.
Να τονιστεί ότι το παραπάνω που έγραψα φαίνεται στα έργα. Και αποτελεί ένα από τα σημαντικά πράματα που θα σου μείνουν χωρίς εσύ να το καταλάβεις, όταν δεις το έργο.
Ανάλογα με τη δική σου διαμορφωμένη προσωπικότητα, θα κρατήσεις αυτά που θα σου αρέσουν και απλά θα θυμάσαι την ύπαρξη αυτών που δε σου άρεσαν.
Όλα αυτά χωρίς να το συνειδητοποιείς.
Αν το συνειδητοποιήσεις, αυτά που θα πάρεις, δε θα περιέχουν μόνο το αθώο της μοναδικά προσωπικής σου αλληλεπίδρασης αλλά και ξένα πράγματα που θα εισάγει η λογική επεξεργασία και εξωτερικοί παράγοντες.

Θα πεις βέβαια.
Ε και τότε γιατί να μιλάω όταν βλέπω τέχνη;
Είναι προφανές ότι ζημιώνεσαι όταν το κάνεις αυτό.
Το κόλπο είναι ένας διακόπτης που κλείνει τη δίοδο της λογικής σκέψης όταν πρόκειται για αλληλεπίδραση με τέχνη. Τον ανοίγεις μετά.
Τα συναισθήματα δε δουλεύουν παράλληλα με τη λογική.
Ή τουλάχιστον θέλει εξάσκηση, πού να ξέρω εγώ είναι αξεπέραστο πρόβλημα για μένα.




Επίσης να πω κάτι για αυτό

Η τεχνη είναι ενα φαινόμενο της ανθρώπινης κοινωνίας.

Αν και καταλαβαίνω τι εννοείς, να τολμήσω να επισημάνω ότι η σχέση κοινωνίας-τέχνης είναι έμμεση. Αυτό γιατί η τέχνη είναι καθαρά προσωπικό δημιούργημα του κάθε ανθρώπου. Είναι προσβολή για τον δημιουργό ή τους δημιουργούς αν δεν τους δίνεται η κυριότητα του έργου τους. Δε νομίζω να διαφωνεί κάποιος με αυτό.

Ο πολιτισμός είναι ουσιαστικά η τιθάσευση των ενστίκτων του ανθρώπου, των άγριών του τάσεων.
Ένα από τα προϊόντα αυτού του πολιτισμού είναι η τέχνη.

Ο πολιτισμένος άνθρωπος δεν μπορεί χωρίς να κάνει τέχνη. Η ζωή ευθύνεται γι'αυτό.
Σήμερα με τον καταιγισμό δεδομένων, την πληθώρα πληροφοριών, υπάρχει πολύ εύκολη πρόσβαση στην τέχνη.
Ο σημερινός άνθρωπος δεν έχει τόση ανάγκη να φτιάξει πράγματα μόνος του.
Αλλιώς, λόγω ανάγκης θα έφτιαχνε και εκεί θα έμπαινε το μεράκι που έχει ο κάθε άνθρωπος, το πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει από το μεράκι.
Όπως με το μαγείρεμα.
Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να μαγειρέψουν. Αλλά το κάνουν λίγοι. Στο τελευταίο πρόκειται ξεκάθαρα για θέμα παιδείας, π.χ. οι γυναίκες στην ελλάδα του σήμερα θεωρούν υποχρέωσή τους να ξέρουν να φτιάχνουν κάτι.

Αν συνδέσεις την τέχνη με τις ανάγκες του ανθρώπου, θεωρώ πράγματι δόκιμο να τη δεις όπως λες, υλιστικά, σαν ένα προτσές.
Από αυτή την άποψη, όσο ανάγκη είναι, τόσο πιο σαφής είναι η διαχείρισή της. Και κατεπέκταση εξυπηρετεί, την εκμεταλλεύονται κάποιοι, κλπ.
Αλλά πόσο ισχυρή είναι αυτή η ανάλυση, πόσα πράγματα έχει να δώσει;
Πόσο ανάγκη είναι η τέχνη στην κοινωνία την ελληνική; Τι πολιτισμό έχουμε;
Τον πολιτισμό μας τον βρίζουμε. Τους καλλιτέχνες μας τους απαξιώνουμε. Διαφθορά στον κόσμο της τέχνης, αν και νομίζω παντού έτσι είναι. Και αυτό έχει να δώσει ένδειξη, πόσο σημαντική είναι για τους ανθρώπους η προσφορά στην τέχνη όταν οι μουσικοί πρέπει να μπουν στη νύχτα ή να έχουν γνωριμίες για να κάνουν κάτι, όταν οι ζωγράφοι πρέπει να πεθάνουν για να αναφερθούν.
Ο κινηματογράφος πάει εκεί που πάνε τα λεφτά.


Ουφ αισθάνομαι απαισιόδοξος ξαφνικά.

[Social_waste]

το αγαπημενο σου πραγμα στον κοσμο, ενα τσιτατο απο μαρξ.

Feuerbach resolves the religious essence into the human essence. But the human essence is no abstraction inherent in each single individual.

In its reality it is the ensemble of the social relations.

Feuerbach, who does not enter upon a criticism of this real essence, is consequently compelled:

1. To abstract from the historical process and to fix the religious sentiment as something by itself and to presuppose an abstract – isolated – human individual.
2. Essence, therefore, can be comprehended only as “genus”, as an internal, dumb generality which naturally unites the many individuals.

http://www.marxists.org/archive/marx/works/1845/theses/theses.htm

[Karaμazoβ]

Δεν ξερω αν πρεπει να απαντήσω βασικα, εχουν αντιπαρατεθεί οι κύριες θέσεις.

Κύβε, απ ό,τι καταλαβαίνω αντιδράς στην ιδέα να τοποθετηθεί η τέχνη στον πάγκο του εργαστηρίου, κατω απο το μικροσκόπιο, να ερευνηθούν οι μηχανισμοί της, και ουτω καθεξης.

[Karaμazoβ]

ε καλα τα λεει

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=4eeuPMqPMwM" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=4eeuPMqPMwM</a>