ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[sminias_hlektromhxanikos]

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ  ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΟΡΙΣΜΟΣ

 

  Τα  διάφορα  οικονομικά  μέσα , που  χρειάζεται  ο  άνθρωπος , για  να  φτιάξει  αγαθά , τα  οποία  να  ικανοποιούν  τις  ανάγκες  του , λέγονται  συντελεστές  παραγωγής . Αυτοί  με  τον  κατάλληλο  συνδυασμό  συντελούν  έμμεσα (μηχανήματα , εργασία)  ή  άμεσα (πρώτες  ύλες)  στην  παραγωγή  των  απαραίτητων  αγαθών .

   Σύμφωνα  με  την  οικονομική  θεωρία  οι  συντελεστές  παραγωγής  είναι  τέσσερις : η εργασία , η  φύση , το  κεφάλαιο  και  ο  επιχειρηματίας . Όμως  κατά  τον  Μαρξ  οι  συντελεστές  παραγωγής  είναι  μόνο  δύο : η εργασία  και  η  φύση . Διότι , το  κεφάλαιο  αποτελεί  συσσώρευση  φύσης  και  εργασίας  σε  προηγούμενο  στάδιο  της  παραγωγικής  διαδικασίας .

 

   Οι  τέσσερις  συντελεστές  παραγωγής  διαχωρίζονται  σε  πρωτογενείς  και  δευτερογενείς . Πρωτογενείς  συντελεστές  είναι  η  εργασία  και  η  φύση , διότι  δεν  είναι  δυνατόν  να  παραχθούν . Αντίθετα  το  κεφάλαιο , το  οποίο  απαιτεί  φύση  και  εργασία  για  να  παραχθεί , λέγεται  δευτερογενής  συντελεστής . Ο επιχειρηματίας  αποτελεί  έναν  ανεξάρτητο  συντελεστή  παραγωγής , που  θεωρείται  απαραίτητος  στην  σύγχρονη  οργανωμένη  μορφή  της  οικονομίας .

   Λίγα  λόγια  για  τον  κάθε  συντελεστή  παραγωγής  ξεχωριστά .

 

 α)Φύση

  Η  φύση  αναφέρεται  στα  αγαθά  και  κάθε  λογής  εκμετάλλευση , που  παρέχονται  από  τη γη , το  υπέδαφος , τα  δάση , τη  θάλασσα . Βέβαια  η  φύση  μας  παρέχει  και  άλλα  στοιχεία , που  είναι  πολύ  σημαντικά  στην  παραγωγή  αγαθών , αλλά  επειδή  δεν  είναι  οικονομικά  δεν  υπολογίζονται  στους  παραγωγικούς  συντελεστές . Στην  πολιτική  οικονομία  η  αμοιβή  του  εδάφους  ως  συντελεστή  παραγωγής  λέγεται  έγγειος  πρόσοδος .   

 

β)Εργασία

 Η  εργασία  περιλαμβάνει  όλες  τις  φυσικές  και  πνευματικές  υπηρεσίες , που  παρέχονται  από  τον  άνθρωπο  στην  παραγωγική  διαδικασία  για  την  παραγωγή  των  αγαθών . Κατά  συνέπεια  όταν  μιλάμε  για  τον  συντελεστή  παραγωγής  εργασία  εννοούμε  κάθε  μορφής  εργασία  από  την  πιο  απλή  μορφή (χειρωνακτική εργασία) ως  την  πιο  πολύπλοκη (εργασία ατομικού επιστήμονα) . Στην  πολιτική  οικονομία  η  αμοιβή  της  εργασίας  λέγεται  μισθός .

 

 

γ)Κεφάλαιο

  Όταν  μιλάμε  για  το  κεφάλαιο  ως  συντελεστή  παραγωγής , εννοούμε  το  υλικό  κεφάλαιο  και  όχι  το  χρηματικό . Το  υλικό  κεφάλαιο  αποτελείται  από  διαρκή  αγαθά (μηχανήματα , εργαλεία , μεταφορικά μέσα) που  χρησιμοποιούνται  στην  παραγωγική  διαδικασία  για  την  παραγωγή  άλλων  αγαθών . Η  σημασία  του  στην  παραγωγική  διαδικασία  είναι  πολύ  σημαντική  διότι  αυξάνει  την  παραγωγικότητα , αφού  με  την  ίδια  ποσότητα  εργασίας παράγονται  περισσότερα  αγαθά . Η  αμοιβή  του  κεφαλαίου  στην  πολιτική  οικονομία  λέγεται  τόκος .

 

 

δ) Επιχειρηματίας

   Η  συμβολή  του  επιχειρηματία  είναι  πολύ  σημαντική  στη  σύγχρονη  οργανωμένη  και  πολύπλοκη  μορφή  της  οικονομίας , διότι  αυτός  αναλαμβάνει  την  οργάνωση  και  τον  συντονισμό  των  παραγωγικών  μέσων  για  την  παραγωγή  των  αγαθών  με  σκοπό  το  κέρδος .  To   επιχειρηματικό αποτέλεσμα βασίζεται στις αποφάσεις και τις  προβλέψεις  του  επιχειρηματία , έτσι  το  αποτέλεσμα  άλλοτε  είναι  κερδοφόρο  και  άλλοτε  προκαλεί  ζημία . Γι’ αυτό  στις  επιχειρηματικές  αποφάσεις  υπάρχει  πάντοτε  ο  λεγόμενος  επιχειρηματικός  κίνδυνος . Η  ικανότητα να  είναι  κάποιος  επιχειρηματίας  είναι  ένα  είδος  εργασίας , που  δεν  αποκτιέται  με  εκπαίδευση . Είναι  μια  έμφυτη  ικανότητα , η  οποία  μπορεί  να  βελτιωθεί  με  τη  μόρφωση  ή  την  εμπειρία  και  την  εξειδίκευση . Η  αμοιβή  του  συντελεστή  επιχειρηματίας  είναι  το  κέρδος .


ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ. ΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΤΕ ΕΤΣΙ, ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ. ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ISIS ΕΙΝΑΙ "ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ" ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ "ΚΑΤΕΒΟΥΝ' ΕΦ'ΟΣΟΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ.

[sminias_hlektromhxanikos]

Και για να γίνω ακόμη πιο κατανοητός (για Αγγλομαθείς)

Broadening the definition of capital
Traditional economic theory generally viewed capital as physical items, such as tools, buildings and vehicles that are used in the production process. Other economists have focused on broader forms of capital. For example, investment in skills and education can be viewed as building up human capital.

Some theories use the terms intellectual capital or knowledge capital which lead to certain questions and controversies discussed in those articles.

In general, intellectual capital is that which produces new " intellectual property rights", and that in turn is "whatever one can get paid royalties for". Further, one can create intellectual property rights simply by taking someone else's ideas and then patenting them. So intellectual capital need not be used.

Classifications of capital that have been used in various economic theories include:

Financial capital which represents obligations, and is liquidated as money for trade, and owned by legal entities. It is in the form of capital assets, traded in financial markets. Its market value is not based on the historical accumulation of money invested but on the perception by the market of its expected revenues and of the risk entailed.
Natural capital which is inherent in ecologies and protected by communities to support life, e.g. a river which provides farms with water.
Infrastructural capital is non-natural support systems (e.g. clothing, shelter, roads, PCs) that minimize need for new social trust, instruction, and natural resources. (Almost all of this is manufactured, leading to the older term manufactured capital, but some arises from interactions with natural capital, and so it makes more sense to describe it in terms of its appreciation/depreciation process, rather than its origin: much of natural capital grows back, infrastructural capital must be built and installed.)
Human capital, arising from investment in skills and education. Human development theory recognizes it as being composed of clear and distinctive social, imitative and creative elements:
Social capital is the value of trusting relationships between individuals in an economy.
Individual capital which is inherent in persons, protected by societies, and trades labor for trust or money . Close parallel concepts are 'talent', 'ingenuity', 'leadership', 'trained bodies', or 'innate skills' that cannot reliably be reproduced by using any combination of any of the others above. In traditional economic analysis individual capital is more usually called labor.
Although it is still possible to calculate the macro economic idea of "human capital" as payments (like salary), it is rarely or not used when discussing the process of planning investment: for this it is broken down into the more specific styles, which are distinct when one considers the means of identifying them, investing in, and exploiting them. The term "human capital" may thus do more harm than good.

In part as a result, separate literatures have developed to describe both natural capital and social capital. Such terms reflect a wide consensus that nature and society both function in such a similar manner as traditional industrial infrastructural capital, that it is entirely appropriate to refer to them as different types of capital in themselves. In particular, they can be used in the production of other goods, are not used up immediately in the process of production, and can be enhanced (if not created) by human effort.

There is also a literature of intellectual capital and intellectual property law. However, this increasingly distinguishes means of capital investment, and collection of potential rewards for patent, copyright (creative or individual capital), and trademark (social trust or social capital) instruments.


Εσείς για πoιό απο όλα τα Κεφάλαια μιλάτε?? (Απο την Αγγλική Wikipedia).

[Vulcan]

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ISIS ΕΙΝΑΙ "ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ" ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ "ΚΑΤΕΒΟΥΝ' ΕΦ'ΟΣΟΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ.

Κι η Αλεξάνδρεια ... κλειδωμένη είναι  
Προσπάθησε λίγο να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάμε και κυρίως πού μπορείς να φανείς χρήσιμος.

Επιχειρώ= Βάζω το χέρι μου επάνω.. = Βάζω χέρι = Κωλοπιάνω δηλαδή 
Το κωλόπιασμα ως βασικός συντελεστής της παραγωγής!

Μετά τους φοβερούς και κυρίως 'πολιτικά ορθούς' ορισμούς που έστειλες έγινα σκόνη, και παραιτούμαι από κάθε παραπέρα προσπάθεια.
Η Βικιπέντια με αποτέλειωσε! Καληνύχτα.

[sminias_hlektromhxanikos]

Τον συγκεκριμένο ορισμό για το επιχειρώ δεν τον έχω δεί κάπου. Έξυπνο. Βέβαια, έχω ακούσει κάτι αντίστοιχο, πως στην Ελλάδα για να πάει κανείς μπροστά, κάποιος πρέπει να... τον σπρώξει απο πίσω (ελπίζω να μην αληθεύει!). Αυτό που λέω για το ISIS είναι πως για να κατεβάσω κάτι πρέπει να δώσω κωδικό κλπ κλπ και απαγορεύεται η ελεύθερη διακινησή του μέσω του διαδικτύου. Για οποιαδήποτε επιστημολογική συζήτηση, είμαι εδώ, με δύο προϋποθέσεις: Πως θα μιλήσουμε για Φιλοσοφία της Επιστήμης και όχι για Φιλολογία της Επιστήμης, και πως δεν θα μπλέξουμε τίποτα Θεολογικές και Θρησκευτικές εικασίες. Έχω βαρεθεί να ακούω πως ο Νεύτωνας έκανε ο,τι έκανε επειδή ήτανε Διαμαρτυρόμενος και πως οι Καθολικοί με τους Ιησουίτες έκαναν αυτό ή το άλλο στην Επιστήμη γιατί  δεν πίστευαν στον αληθινό Θεό...

[Zarathoustra]

Στην Ευρωπη, ειδικα την νοτια (Γαλλια, Ισπανια, Ιταλια, Ελλας) ειναι πολυ συνηθισμενος ο τυπος του ξερολα εχω-βρει-ολες-τις-λυσεις-για-τα-προβληματα-του-κοσμου-και-παλι-εχω-χρονο-για-να-πινω-καφε.

Στην Ισπανια εχουν ενα πιο ευκολο ονομα, τους λενε παμφλεταριους, δηλαδη εκεινα τα ατομα που μοιραζουν φυλλαδια ολη την ωρα (γνωστη φιγουρα και στα ελληνικα πανεπιστημια), κρεμανε πανώ, αμπελοφιλοσοφουν με τις ωρες για να εντυπωσιασουν καμμια αθωα κοπελιτσα (ή τουμπαλιν) και διαδηλωνουν σχεδον πάντα εναντια σε κατι (ιδιαιτερα αρνητικοι ανθρωποι θα ελεγα). Παντα θαυμαζα και αναρωτιομουν που βρηκε χρονο να διαβασει και να σκεφτει για τοσα πολλα θεματα ο παμφλεταριος.

Γιατι αν ρωτησεις επιστημονες ειδικους για αυτα τα θεματα (οικονομολογους, ειδικους επι της αναπτυξης, βιολογους, το καθε τι) τους βλεπεις, παρα τα χρονια συστηματικης ενασχολησης να εχουν μια ταπεινοτητα. Δεν ξερουμε τα παντα αλλα προσπαθουμε να μαθουμε και να κανουμε τον κοσμο πιο σοφο και πιο ωραιο.

Βεβαια ενα τετοιο εμπειρο πλην μετρημενο ατομο ειναι καταδικασμενο να χασει οταν συζηταει με εναν παμφλεταριο, γιατι η σιγουρια για αυτα που λες ειναι πιο σημαντικη απο το να λες την αληθεια. Χαρακτηριστικος διαλογος:

-Ρε συ Τακη, δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι αληθεια αυτο που λες. Εδω τοσοι επιστημονες διαφωνουν...

- ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΡΕ? ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ?

- Μα εγω το εψαξα πολυ και συγγνωμη δεν εχω πειστει ακομα, οτι φταιει ο Χ για ολα τα δεινα του κοσμου...

- ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΡΕ! ΕΙΣΑΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ, ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΦΕΡΕΦΩΝΟ, ΚΑΘΑΡΜΑ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΗΣ, ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΞΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΞΥΛΟ ΑΠΕΛΕΚΗΤΟ!

- Καλα συγγνωμη Τακη ισως και ναχεις δικιο...


Αν το ψαξουμε νομιζω υπαρχει παντα ενα κοινο χαρακτηριστικο σε αυτες τις φιγουρες. Ο παμφλεταριος εχει ανησυχιες. Βλεπει τον κοσμο γυρω του και αναρωτιεται... αλλα μετα βαριεται και παει για καφε. .Παρολαυτα ειναι σιγουρος οτι ξερει τα παντα και τσαντιζεται αν καποιος διαφωνει

Αν θελετε μια επιφανειακα καλη ζωη, γινετε παμφλεταριοι. Μακαριος οποιος εγινε παμφλεταριος, ζει μια ελαφρια ζωη χωρις διληματα, χωρις πολλες δυσκολες επιλογες και με... αρκετους καφεδες. Ο κοσμος ειναι ασπρομαυρος και ο παμφλεταριος ηθικα καθησυχασμενος.

Αν θελετε απτην αλλη να βοηθησετε καποιον πραγματικα και να ερευνησετε κατι βαθια, πεταξτε στα σκουπιδια τα φυλλαδια, τα πανώ και τις μολοτωφ και αρχιστε να διαβαζετε και να δουλευετε. Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει ενας αλλος (ονειρωδης) κοσμος οπου θα βρουμε τις λυσεις δια επιφοιτησης, δεν υπαρχει δυστυχως δωρεαν γευμα...
http://e-roosters.blogspot.com/2005/05/blog-post_10.html

[Vulcan]

Αν θελετε απτην αλλη να βοηθησετε καποιον πραγματικα και να ερευνησετε κατι βαθια, πεταξτε στα σκουπιδια τα φυλλαδια, τα πανώ και τις μολοτωφ και αρχιστε να διαβαζετε και να δουλευετε. Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει ενας αλλος (ονειρωδης) κοσμος οπου θα βρουμε τις λυσεις δια επιφοιτησης, δεν υπαρχει δυστυχως δωρεαν γευμα...

Καλά ρε μπαμπά, καλά ρε μαμά δεν σας είπα να κάθεστε στο σπίτι, να βλέπετε τηλεόραση, να πίνετε τσάι και να μην ανακατώνεστε με τις παρέες μου;
Πού στο καλό ανακαλύψατε το διαδίκτυο και με κάνετε ξεφτίλα στους φίλους μου!!

[aliakmwn]

Ο "παμφλεταριος" ειναι ομολογουμενως ιδιαιτερα διασκεδαστικος ορος, θα ηθελα μαλιστα να ψαξω να βρω και την ετυμολογια...

Το θεμα ειναι............ Αντε, καταδικαζουμε μια συμπεριφορα, μια νοοτροπια που για τον Α ή Β λογο δεν μας αρεσει...... Τι εχουμε ομως να αντιπροτεινουμε?

Μηπως κατι σαν αυτο?

Εδώ δεν είναι θέμα θάρους, ο καθένας έχει τον ρόλο του. Ο δικός μου ρόλος είναι να ασχολούμαι με την επιστήμη μου(προς το παρόν), ο αγρότης με τα χωράφια του και η αστυνομία με την άσκηση βίας. Βίας όμως που εγώ ως πολίτης της έχω δώσει το δικαίωμα να ασκεί, έτσι ώστε όλοι οι υπόλοιποι να μπορούν να ασχοληθούν με άλλα πιο ευχάριστα και εποικοδομητικά πράγματα.
Και φυσικά η αστυνομία δεν δρά ανεξέλεγκτα, αλλά ελέγχεται από την δικαιοσύνη, την γραφειοκρατία, τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς.

Η αναφορα στον αρχικο συντακτη της φρασης παραλειπεται σκοπιμα... Στοχος ειναι να επεξεργαστουμε το νοημα της........... (Περιμενω σχολιο για την KGB )

Οι κλασσικοι του μαρξισμου, πολλα χρονια πριν γεννηθει ο εξυπνακιας του blog, εγραψαν για τον "μικροαστο", χαρακτηριστικη ιδιοτητα του οποιου θα μπορουσαμε να πουμε πως σημερα ειναι η αναζητηση των αληθειων της ζωης σε αστεια, διασκεδαστικα κειμενακια στα διαφορα blogs και οχι σε σοβαρα επιστημονικα και πολιτικα βιβλια...

Ο παμφλεταριος λοιπον, πιστευει οτι η ζωη του δεν αποτελειται μονο απο το μικροκοσμο του. Ειναι ανθρωπος που, εκτος απο την επιστημη του, θελει να ξερει οσα περισσοτερα μπορει για τον κοσμο, θελει να ξερει οσα περισσοτερα μπορει για την επιστημονικη προοδο, για την ιστορια, θελ^
9;ι να ενημερωνεται, θελει ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ! Θελει να παρει τη ζωη του στα χερια του, κι οχι να αρκεστει στη μελετη μερικων ολοκληρωματων, αφηνοντας σε αλλους πιο "σοφους" να καθοριζουν την ποιοτητα του φαγητου που θα φαει, του αερα που θα αναπνευσει!

Προχθες μαλωσα με μια θεια μου σχετικα με τους πυλωνες υψηλης τασης. Σωνει και καλα ηθελε να με πεισει οτι "προκαλουν λευχαιμια". Ματαια προσπαθουσα για αρκετη ωρα να της εξηγησω οτι ακομα μελεταται το θεμα και οτι τα μεχρι τωρα αποτελεσματα δεν δειχνουν κατι τετοιο...... Αγυριστο κεφαλι. Τι ξερω εγω? Τι ξερουν οι καθηγητες? Τι ξερει η ακαδημαϊκη κοινοτητα? Αφου το λεει η θεια μου, ετσι θα 'ναι...
Διοτι η θεια μου δεν ειναι παμφλεταρια... Οταν καμια φορα της πεταω κανενα τσιτατο απο αυτα που εμαθα τα τελευταια χρονια, με κοιταει στραβα και κατα βαθος σκεφτεται να φερει κανεναν παπα να με διαβασει (ο παππους μου και πατερας της, πιστευει ακομα πως ο κομμουνισμος ειναι "του διαβολου" και πως οι κομμουνιστες "γλιτωνουν" με νηστεια και προσευχη )
Διοτι η θεια μου δεν ηταν ποτε της παμφλεταρια... Οταν τολμω να πω μια αποψη διαφορετικη απο τη δικη της με καποια αναφορα σε καποιον κλασσικο, η απαντηση της ειναι "τι μαλακιες ειναι αυτες" (δεν τις διαβασε και ποτε της)
Διοτι η θεια μου δεν εμαθε να σκεφτεται σαν παμφλεταρια... Ακομα και για την επιστημη μου οταν της μιλαω, και τις λεω ας πουμε ποσο καλη πηγη πληροφοριων ειναι το ιντερνετ, ποσα θαυμαστα πραγματα μπορουν να γινουν, μου απανταει "προσεχε τα αυτα, τοσα γινονται, ναρκωτικα, απαγωγες, παιδεραστες   )
Ή ακομα κι αν της μιλησω για μη επιστημονικο αντικειμενο, οπως π.χ. για το δυσοιωνο επαγγελματικο μου μελ&
#955;ον, οτι δεν ειναι οπως τα νομιζει τα πραγματα και οτι οι αμοιβες των μηχανικων ειναι της φτωχειας, απανταει σε αυστηρο τονο "Χαζομαρες! Εισαι στην καλυτερη σχολη! Ολοι οι αποφοιτοι εχουν χεστει στο ταληρο! Θα δεις που με το που θα βγεις θα σε παρακαλανε!"

Αλλα ειπαμε, η θεια μου δεν ηταν ποτε της παμφλεταρια για να εχει γνωμη για θεματα περαν της δουλειας της............

Παιρνω την τελευταια σου φραση.
Διεγραψα ενα μικρο κομματι και κρατησα το ακριβως απο κατω, με το οποιο ταυτιζομαι απολυτα:

Αν θελετε απτην αλλη να βοηθησετε καποιον πραγματικα και να ερευνησετε κατι βαθια, (...) αρχιστε να διαβαζετε και να δουλευετε. Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει ενας αλλος (ονειρωδης) κοσμος οπου θα βρουμε τις λυσεις δια επιφοιτησης, δεν υπαρχει δυστυχως δωρεαν γευμα...

Ταυτιζομαι και προσυπογραφω!
Δουλεια, λοιπον, και μελετη!
Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει παραδεισος, δεν υπαρχουν αγια πνευματα! Υπαρχει μονο δουλεια!

Ο κοσμος δεν αλλαζει απο ανθρωπους που κοιτανε μονο τη δουλιτσα τους, στο μικροκοσμο του κλουβιου τους. Δεν αλλαζει απο ανθρωπους που περιμενουν απο καποιους "σοφους" να καθορισουν τη ζωη τους...

Η πυρηνικη συντηξη, η χαρτογραφηση του ανθρωπινου γονιδιωματος, η προσεδαφιση στον Αρη (προσαρωση? ) δεν ειναι πραγματα που μπορουν να γινουν απο τον καθενα... Χρειαζεται μια μακρα πορεια μελετης, καταρτισης, πειραματισμων, πολλα χρονια δουλειας και μελετης.
Σαφως και δεν γινεται ενας ανθρωπος να τα ξερει ολα. Αυτο που γινεται ομως, ή μαλλον που πρεπει να γινεται, ειναι να μπορει ο καθενας να τα αξιολογησει ολα αυτα, να εχει μια αποψη για το τι επιφερουν στ
η ζωη του, να ξερει ποιος ειναι και πού βρισκεται, και πώς ολα αυτα βοηθουν στην οργανωση της ζωης του

Αλλωστε, αυτη ειναι η κοινωνια που ονειρευονται οι παμφλεταριοι, και γι' αυτην αγωνιζονται, ασχετα αν μερικοι κανουν καποια στρατηγικα λαθη, ή αν "δεν καταλαβαν ποτε τι πηγαινε να πει η λεξη υπεραξια" (απο το γνωστο Κατσιμιχειο ασμα )
Η κοινωνια οπου ακομα και ο ανειδικευτος εργατης, η μαγειρισσα, ο οδοκαθαριστης, ο διευθυντης και ο δασκαλος, θα μπορουν να εχουν γνωμες ισης βαρυτητας για τις ζωες τους




Συνεπως, χιλιες φορες προτιμοτερο να εισαι παμφλεταριος, ή καλυτερα να το κανω "παμφλερταριος", δηλαδη να φλερταρεις με τα παντα, παρα κλεισμενος σε ενα μιζερο κλουβι, και να φοβασαι να εχεις αποψη για οτιδηποτε αλλο εκτος απο ολοκληρωματα, κεραιες και Η/Μ ακτινοβολια!

[sminias_hlektromhxanikos]

 

 ΠΑΜΦΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

 

[aliakmwn]

Thanx sminia, ηθελα να το βαλω αλλα το ξεχασα




         

ΠΑΜΦΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

         

[sminias_hlektromhxanikos]

Αλιάκμωνα, καλύφθηκες με τον ορισμό του Κεφαλαίου, η ακόμα....? Τα υπόλοιπα?

[sminias_hlektromhxanikos]

Καλημέρα σε άπαντες! Φεύγω, πάω Τ.Ε.Β.Ε. και εφορία. Με περιμένουν με...ανοιχτες αγκάλες (Ημέρες πληρωμών!). Να δούμε πόσο θα "τσούξει" τελικά. Έχουμε και να ψηφίσουμε και κάτι για εκλεκτορικά στο Πανεπιστήμιο, και ποιός ανεβαίνει Ζωγράφου τέτοια ώρα...

[Cyberkat]

Διεγραψα ενα μικρο κομματι και κρατησα το ακριβως απο κατω, με το οποιο ταυτιζομαι απολυτα:

Αν θελετε απτην αλλη να βοηθησετε καποιον πραγματικα και να ερευνησετε κατι βαθια, (...) αρχιστε να διαβαζετε και να δουλευετε. Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει ενας αλλος (ονειρωδης) κοσμος οπου θα βρουμε τις λυσεις δια επιφοιτησης, δεν υπαρχει δυστυχως δωρεαν γευμα...

Ταυτιζομαι και προσυπογραφω!
Δουλεια, λοιπον, και μελετη!
Δεν υπαρχει ευκολος δρομος, δεν υπαρχει παραδεισος, δεν υπαρχουν αγια πνευματα! Υπαρχει μονο δουλεια!

Ρε γμτ τι συμβαίνει? Από πότε έγινε ιδανικό το δίπτυχο "δουλειά και διάβασμα"?
Φυσικά και δεν υπάρχει άλλος ονειρικός κόσμος αλλά και αυτός είναι μια χαρά, όταν ΔΕΝ διαβάζεις και ΔΕΝ δουλεύεις.
Σμηνία, υπάρχει αρκετό περιρέον κεφάλαιο στον κόσμο για να δουλεύουμε 4 μήνες και να κάνουμε τους υπόλοιπους 8 διακοπές. Συνεπώς, εγώ προσωπικά αν δεν πήγαινα διακοπές τα Χριστούγεννα θα ένιωθα αδικημένο κορόιδο και θα έβριζα το σύστημα, την κοινωνία, την κυβέρνηση, τον Κόκκαλη και δεν θα ήμουν και τόσο περήφανη που συμβάλλω στην ευρωστία της ελληνικής οικονομίας. Αλλά αυτή είναι προσωπική άποψη ενός ατόμου που διαβάζει κατ' ανάγκην και θα δουλέψει κατ' ανάγκην, οπότε δεν παίζει και τόσο ρόλο.
Δηλώνω πάντως ευθαρσώς ότι η ταξική και υπαρξιακή μου θέση με τέτοιο καιρό είναι στην παραλία. Ούτε καν παμφλετάριος δηλαδή....πόσο μάλλον επιστήμονας ( ), μηχανικός( ) και επιχειρηματίας( ).
ΔΩΣΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΡΕ!!!
Άντε γιατί πολλή επαγγελματική και φοιτητική ευσυνειδησία έπεσε σε αυτό το topic.

[sminias_hlektromhxanikos]

Καλά, κι εγώ μαζί σου είμαι Cybecat...Αν είχα την δυνατότητα, θα είχα λιώσει στο αραλίκι...Τώωωρα αρχίζω να καταλαβαίνω τι σήμαινε Φοιτητική ζωή. Η καλυτερή μου να πάρω μια εφημεριδούλα, να αράξω Φωκίωνος να παραγγείλω έναν κουβά καφέ πολύυυ παγωμένο, και να χαζεύω τα γκομενάκια να περνάνε με τα στριγκάκια να διαγράφονται κάτω απο τα λευκά τους παντελονάκια (ελαφρώς σεξιστικό, αλλά άν δεν θέλετε να τα βλέπουμε, τι τα φοράτε??)!! Εναλλακτικά, και χωρίς εφημερίδα, απλά για καφέ με έναν καλό φίλο για σχολιασμό της θέας που προαναφέρθη και συζήτηση επί παντός επιστητού. Τζάκ πότ βέβαια σε αυτή την φαντασίωση (τώρα πλέον), θα ηταν το σκηνικό να μην ηταν η Φώκα Νέγκρα, αλλά μια γαμάτη παραλία...Άν νομίζετε πως σκέφτομαι την δουλειά και όλο το αλισβερίσι και κ****νω, κάνετε μεγάλο λάθος. Απλά, μου αρέσει να συναλλάσομαι και να βγάζω έτσι όπως βγάζω τα χρήματα που μου είναι αναγκαία για να ζώ αξιοπρεπώς. Οι άλλες επιλογές που είχα, πήγανε στον "κουβά" πολύ γρήγορα. Γιατί να είμαι υπάλληλος οπουδήποτε αλλού και να παίρνω σκάρτα 700 ευρώ στην καλύτερη (έχω δουλέψει και για 560), και να μήν έχω το δικό μου γραφείο και με δύο πριζούλες και τίποτα τακτικές συντηρησούλες απο δω κι απο κεί να βγάζω 80-100 ευρώπουλα για πλάκα ημερησίως, να κολλάω Τ.Ε.Β.Ε. σαν τεχνολόγος και όχι Ι.Κ.Α. σαν ανειδίκευτος εργάτης, και να μπορώ και τα μαθήματα στο Τ.Ε.Ι. που κάνω (κυρίως απο ψώνιο) να κάνω, και το μεταπτυχιακό μου να τελειώσω? Βέβαια, μετά αρχίζουν άλλα τριπάκια, που αν καθήσουμε να τα αναλύσουμε, θα πελαγώσουμε, και δεν "λεει". Ας τα αφήσουμε εδώ λοιπόν!

[abbis]

ΠΕΡΙ «ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ» ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
Αυταπάτες που συγκαλύπτουν την ουσία

Μπορεί άραγε ένα πανεπιστήμιο να έχει αυτό που λένε διάφοροι «αυτοτέλεια»; Το πόρισμα της επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για το νόμο-πλαίσιο των πανεπιστημίων αναφέρει έξι φορές τη λέξη «αυτοτέλεια», οι πρυτάνεις τη μνημονεύουν και την «αποζητούν» επίσης, αλλά το ερώτημα αν στην πραγματικότητα μπορεί να υπάρξει αυτοτέλεια και από ποιον, δεν απασχολεί τη συζήτηση όπως θα έπρεπε.

Η «αυτοδιοίκηση» δε σημαίνει «αυτοτέλεια»

Συνήθως με τον όρο «αυτοτέλεια» εννοείται η πρόβλεψη του Συντάγματος ότι τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι πλήρως αυτοδιοικούμενα. Στο όνομα αυτής της συνταγματικής πρόβλεψης - που στο φόντο της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος είναι αμφίβολη η διατήρησή της - ξεδιπλώνεται ένας κύκλος επιχειρημάτων και απαιτήσεων που αφορούν στο σύνολο των δραστηριοτήτων των πανεπιστημίων και που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, καταλήγουν να ενθαρρύνουν την προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, οι οποίες απορρέουν σήμερα από τη διαδικασία της Μπολόνια και τη στρατηγική της Λισαβόνας.

Ομως, η «αυτοδιοίκηση», δηλαδή το ότι πανεπιστημιακοί, φοιτητές κι εργαζόμενοι εκλέγουν τις πρυτανικές αρχές και το ότι οι πανεπιστημιακοί έχουν και διοικητικά καθήκοντα σε όλη την «πυραμίδα» του ιδρύματος δε σημαίνει ότι τα ιδρύματα είναι «αυτόνομα».

Η έννοια της αυτοτέλειας αποκτά νόημα μόνο αν προσδιοριστεί το απέναντι σε ποιον ισχύει. Με πρόσχημα τη συνταγματική αναφορά περί αυτοδιοίκησης, υπονοείται ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να διατηρούν «αυτοτέλεια» απέναντι στο κράτος. Ομως, το πανεπιστήμιο είναι ένας ιδεολογικός μηχανισμός εξ ολοκλήρου συνδεδεμένος με την κυρίαρχη ιδεολογία και το κράτος. Το πρόβλημα που δημιουργείται σήμερα στα πανεπιστήμια και οδηγεί στρεβλά στην ουτοπική διεκδίκηση της «αυτοτέλειας» ξεκινάει από το ποιανού τα συμφέροντα υπηρετεί αυτό το κράτος. Η ρύθμιση επιμέρους αρμοδιοτήτων (όπως, π.χ., το πόσοι θα είναι οι εισακτέοι κάθε χρόνο) μπορεί να διευθετηθεί με επιμέρους νόμους, αλλά όσες περισσότερες αρμοδιότητες κι αν δοθούν στα πανεπιστήμια, ποτέ αυτά δεν πρόκειται να αποκτήσουν αυτοτέλεια απέναντι στην κυρίαρχη ιδεολογία, να αυτονομηθούν από το κράτος, σε όποια τάξη κι αν αυτό ανήκει.

Αυταπάτες και νομιμοποίηση των αναδιαρθρώσεων

Η αυταπάτη, μάλιστα, που καλλιεργείται από κάποιους ακαδημαϊκούς και πολιτικούς κύκλους ότι με την επίτευξη της «αυτοτέλειας» θα μπορεί δήθεν το πανεπιστήμιο αυτόνομα να σχεδιάζει τους στόχους του και να πορεύεται ή ακόμα και να αντισταθεί στις αντιδραστικές αλλαγές που έρχονται στην ανώτατη εκπαίδευση, ουσιαστικά απομακρύνει από τον αναγκαίο αγώνα μαζί με το εργατικό κίνημα για τη διαμόρφωση των όρων κατάκτησης μιας άλλης εξουσίας, λαϊκής, ενός κράτους που θα υπηρετεί ακριβώς αυτήν την εξουσία, άρα κι ενός δημόσιου πανεπιστημίου στο πλαίσιο αυτού του κράτους, που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού κι όχι της ολιγαρχίας. Ούτε τα πανεπιστήμια, ούτε οι πανεπιστημιακοί από μόνοι τους μπορούν να κάνουν επανάσταση.

Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, για παράδειγμα, στο όνομα της «αυτοτέλειας» αθώωσαν και αποδέχτηκαν επί της ουσίας την «αξιολόγηση», που επιβάλλει η διαδικασία της Μπολόνια, σπέρνοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να γίνει «αξιολόγηση» με «ακαδημαϊκά κριτήρια», λες και οι ακαδημαϊκές αξίες και τα ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά δεν απορρέουν πάντα από την εκάστοτε κυρίαρχη ιδεολογία, λες και το πανεπιστήμιο μπορεί να κλειστεί σε μια «γυάλα» εκτός κοινωνικοπολιτικού συστήματος, εκτός καπιταλισμού! Στη βάση της «αυτοτέλειας», λοιπόν, μπορεί να γίνουν αποδεκτά μια σειρά μέτρων και ρυθμίσεων που εντείνουν την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την πιο άμεση πρόσδεσή τους στις επιχειρήσεις, όπως η περιβόητη «αξιολόγηση», όπως ολόκληρος ο νόμος-πλαίσιο.

Καταπνίγεται κάθε διαφορετική φωνή

Στο σημείο αυτό χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι το μεμονωμένο ερευνητικό ή εκπαιδευτικό έργο ενός πανεπιστημιακού, ενός ερευνητή μπορεί να συγκρούεται με την κυρίαρχη ιδεολογία, όπως και με τη στρατηγική του ίδιου του ιδρύματος στο οποίο δουλεύει. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με μια ομάδα πανεπιστημιακών σε ένα ίδρυμα ή και σε πολλά ιδρύματα. Οπως ακριβώς ένας εργάτης μπορεί να αντιστέκεται στις επιλογές της εργοδοσίας του ή και η πλειοψηφία των εργατών ενός εργοστασίου να αγωνίζονται με στόχους στρατηγικά αντίθετους με αυτούς του αφεντικού τους... όμως δεν μπορούν να κάνουν το εργοστάσιο να λειτουργεί και να παράγει με σοσιαλιστικούς όρους μέσα στον καπιταλισμό!

Ειδικά για το πανεπιστήμιο, χρειάζεται να δούμε σήμερα ότι ακόμα και αυτά τα περιθώρια αντίστασης μέσα από την ερευνητική επιστημονική δουλιά, συνεχώς και στενεύουν. Προσχήματα και εμπόδια στην κρίση και την εξέλιξη μαρξιστών πανεπιστημιακών, πίεση για αυτολογοκρισία προς διδακτορικούς και μεταπτυχιακούς ερευνητές, είναι καθημερινά, εντεινόμενα φαινόμενα στα ιδρύματα, που δείχνουν ότι «όσο απλώνει ποδάρι» η μαρξιστική σκέψη (κι όχι βέβαια οι οπορτουνιστικές εκφράσεις του μαρξισμού) πολεμιέται!

Ενταση του ελέγχου από το κράτος και τις επιχειρήσεις

Οι θιασώτες της «αυτοτέλειας» των πανεπιστημίων μιλούν πάντα (βλέπε και στο πόρισμα του ΕΣΥΠ) και για «οικονομική αυτοτέλεια». «Από ποιον;», έρχεται πάλι το ερώτημα... «Από το κράτος», υπονοείται η απάντηση! Μα όταν απαιτείς οικονομική αυτοτέλεια από το κράτος, πού θα βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι λειτουργίας των ιδρυμάτων; Απλά πράγματα: Η επίκληση της «οικονομικής αυτοτέλειας» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια από τη μια στη λειτουργία των ιδρυμάτων ως επιχειρήσεων, ως καπιταλιστικών επιχειρήσεων που εμπορεύονται τα προϊόντα τους και από την άλλη στην άμεση υποτέλεια των ιδρυμάτων στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, χωρίς την εκτεταμένη διαμεσολάβηση του κράτους.

Οσο για το μύθο της «διοικητικής αυτοτέλειας», αυτός καταρρίπτεται από τους ίδιους τους θιασώτες του, αφού ο όποιος στρατηγικός σχεδιασμός ανάπτυξης των πανεπιστημίων θα εγκρίνεται και θα συνυπογράφεται από την εκάστοτε κυβέρνηση κάθε τέσσερα χρόνια και για την υλοποίησή του προβλέπονται μάνατζερ σε όλες τις θέσεις- κλειδιά των διοικητικών υπηρεσιών των ιδρυμάτων. Οι στόχοι της κάθε διοίκησης θα είναι προκαθορισμένοι, θα κινούνται σε συγκεκριμένα πλαίσια που θα έχουν καταγραφεί στο «τετραετές σύμφωνο μεταξύ πανεπιστημίου και πολιτείας, με εξειδίκευση των εκατέρωθεν υποχρεώσεων» (πόρισμα επιτροπής ΕΣΥΠ, σελίδα 6). Με βάση αυτό το συμβόλαιο θα διοχετεύεται και η κρατική χρηματοδότηση προς τα ιδρύματα, ανάλογα πάντα με τα παραγόμενα αποτελέσματα.

Δηλαδή, ακόμα και αν αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση για να υπηρετήσει τους στόχους του κεφαλαίου, αυτή δε θα διοχετεύεται γενικά στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά θα πηγαίνει σε εκείνα τα ιδρύματα που θα εξυπηρετούν καλύτερα την κυρίαρχη τάση και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θα γίνεται επιλεκτική χρηματοδότηση. Τη μερίδα του λέοντος θα έχουν εκείνα τα ιδρύματα που θα είναι καλύτερα διασυνδεδεμένα με τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων, εκείνα στα οποία θα προχωρούν πιο γρήγορα οι αναδιαρθρώσεις και οι επιχειρηματίες θα αλωνίζουν. Ομως, οι επιχειρηματίες ακόμα κι αν ονομάζονται «χορηγοί» στην ουσία δε θα πληρώνουν. Ο κύριος όγκος της χρηματοδότησης ακόμα και στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, χώρες που έχουν προχωρήσει οι αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, προέρχεται από το κράτος. Θα πληρώνει το κοινωνικό σύνολο για τα δικά τους συμφέροντα.

Γι' αυτό χτυπιέται το άσυλο

Γι' αυτό και με τις προτάσεις για το νέο νόμο-πλαίσιο μπαίνει στο στόχαστρο και το ακαδημαϊκό άσυλο. Γιατί ένα πανεπιστήμιο που θα έχει να παραδώσει δουλιά στον επιχειρηματία με τον οποίο θα έχει συμβληθεί, δε θα μπορεί να δέχεται απεργίες και κινητοποιήσεις. Οπως και στις επιχειρήσεις... Θα «φορτσάρει» για να «πιάσει τις προθεσμίες» που θα έχου
ν προκαθοριστεί είτε από τα τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα, είτε από τις επιμέρους συμφωνίες με τις επιχειρήσεις. Γι' αυτό, επίσης, οι διοικήσεις των ιδρυμάτων δεν ενοχλούνται από τις κινητοποιήσεις που απλά διακόπτουν τα μαθήματα σε ένα ίδρυμα, αλλά ενοχλούνται έντονα όταν διακόπτεται η λειτουργία συγκεκριμένων διοικητικών υπηρεσιών ή των ειδικών λογαριασμών έρευνας.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=21/5/2006&id=6690&pageNo=8&direction=1

[Andreas_T]

ανεβάζω
1)ενημερωτικό δελτίο ΠΚΣ για τον νεο νομο-πλαισιο (deltio.pdf)
2)υλικό ΠΚΣ για τον νομο-πλαίσιο (iliko pks gia nom-pl.pdf)
3)υλικό ΠΚΣ για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομο-πλαίσιο (pks20-5-06.pdf)