Όταν έχει τέτοιο λήμμα στη Wikipedia και γράφουν τέτοιους ύμνους τα ΑΡΔάκια δημοσιογραφίσκοι για αυτόν ενώ ξέρανε πολύ καλά τι μαφιόζος δολοφόνος ήταν καταλαβαίνεις οτι
η σήψη και η δυσωδία του μαφιόζου πρώην βασανιστή της χούντας σε αγαστή συνεργασία με την μαφία εντός της ΕΛΑΣ έδενε και έλυνε από παλιά ανενόχλητη. Μάκης ΨωμιάδηςΟ Μάκης (Χρυσόστομος) Ψωμιάδης (1948[1] - 6 Ιανουαρίου 2016) ήταν Έλληνας
επιχειρηματίας, αθλητικός παράγοντας και εκδότης. Το όνομά του αναμίχθηκε σε διάφορα αθλητικά σκάνδαλα στην
Ελλάδα, με αποκορύφωμα αυτό του 2011. Έγινε ευρέως γνωστός ως
πρόεδρος των τμημάτων μπάσκετ και ποδοσφαίρου της ΑΕΚ, από τα ταμεία της οποίας υπεξαίρεσε μεγάλα ποσά. Μεγάλη δημοσιότητα
έλαβε η δικαστική διαμάχη που είχε με τον υπουργό Κώστα Λαλιώτη, που ξεκίνησε όταν ο Ψωμιάδης τον κατηγόρησε μέσω της εφημερίδας που εξέδιδε για χρηματισμό και ο υπουργός -που εν τέλει
δικαιώθηκε- τον μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμηση.
Κατηγορήθηκε επίσης για συμμετοχή σε βασανιστήρια από την εποχή της Δικτατορίας, λαθρεμπόριο, απαγωγές[2] και βίαιες επιθέσεις.
Η
Interpol είχε εκδώσει εντάλματα για τη σύλληψή του.
Βιογραφία
Τα πρώτα χρόνια, η Χούντα και η Δίκη των ΕΑΤ-ΕΣΑΓεννήθηκε στην Καβάλα.[1][3] Ο πατέρας του ήταν ιερέας. Θείος του ήταν ο αρχιμανδρίτης Άνθιμος Αραμπατζόγλου, γνωστός χουντικός. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα» (26 Αυγούστου 1976), στη
δίκη των βασανιστών του ΕΑΤ-ΕΣΑ, ο μάρτυρας Ιωάννης Κοντός κατέθεσε ότι, μεταξύ των βασανιστών υπήρχε και ένας ρασοφόρος, ο οποίος χτυπούσε με γκλομπ τους κρατούμενους. Τον «ρασοφόρο», ο
Κοντός κατονόμασε ως Πολύκαρπο Ψυχογιό.
Προς επιβεβαίωση της κατάθεσης, το δικαστήριο απευθύνθηκε στον αρχιβασανιστή του ΕΑΤ-ΕΣΑ, Μιχάλη Πέτρου. Ο Πέτρου, αφού κατέθεσε ότι ο «ρασοφόρος»
δεν ήταν πραγματικός παπάς, αλλά γιος ιερέα, που χρησιμοποιούσε τα ρούχα του πατέρα του ως μεταμφίεση, κατονόμασε τον «Χρυσόστομο Ψωμιάδη, γιο του ιερέα της Νέας Φιλαδέλφειας με καταγωγή
από την Καβάλα» ως τον «ρασοφόρο». Ο Ψωμιάδης είχε παρευρεθεί στη δίκη, συμπαραστεκόμενος -κατά δήλωσή του- στον κατηγορούμενο Θανόπουλο.
Οι εφημερίδες της εποχής τον αποκαλούσαν
«τραμπούκο» και «χουντικό».[2]
Λαθρεμπόριο και InterpolΚατηγορήθηκε για συμμετοχή σε κύκλωμα λαθρεμπορίας και πώλησης χρυσού, παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος και λαθρεμπόριο βίντεο, όμως δεν φυλακίστηκε.[4] Κατά τη δεκαετία του '90, η Ειδική
Υπηρεσία Τελωνειακών Ερευνών (σημ. ΣΔΟΕ) είχε πληροφορίες πως, μια ομάδα με αρχηγό τον Ψωμιάδη έκανε λαθρεμπόριο χρυσού. Οι Αρχές έκαναν έφοδο σε διαμέρισμά του στην Καλογρέζα, όπου το
μόνο λαθραίο που εντόπισαν ήταν μερικά δέρματα αλεπούς, ενώ κατέσχεσαν και κάποιες μαγνητοταινίες.
Σχηματίστηκε δικογραφία, αλλά ο κατηγορούμενος προσεκόμισε ελβετικό διαβατήριο και
αφέθηκε ελεύθερος, αφού πλήρωσε ένα πρόστιμο. Στα κατασχεμένα ντοκουμέντα ακουγόταν ο Ψωμιάδης να ανακρίνει και να βασανίζει πρώην συνέταιρό του στο λαθρεμπόριο και να συνομιλεί με
αστυνομικούς, σχετικά με τον χρηματισμό τους, προκειμένου να τον αφήσουν να εισαγάγει παράνομα χρυσό στην Ελλάδα. Οι μαγνητοταινίες ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν.[2]
Εφημερίδα «Το Όνομα» και αντιδικία με τον Κώστα Λαλιώτη
Το 1995 εξέδωσε την εφημερίδα «Το Όνομα».[3] Στις 15 Ιανουαρίου 1996, κατηγόρησε μέσω της εφημερίδας τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Κώστα Λαλιώτη, για χρηματισμό. Ο Λαλιώτης παρουσίασε
τραπεζικές βεβαιώσεις για την πλαστότητα των παραστατικών και μήνυσε τον Ψωμιάδη για συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδή καταμήνυση και πλαστογραφία κατά του Δημοσίου. Η ετυμηγορία στον Πρώτο
Βαθμό ήταν η 12ετής κάθειρξη του κατηγορούμενου, για πλαστογραφία κατά του Δημοσίου και η 6ετής του φυλάκιση (3 για συκοφαντική δυσφήμιση και 3 για ψευδή καταμήνυση).
Στο εφετείο οι
δικαστές αποφάσισαν πως, δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί κακουργηματική πλαστογραφία κατά του Δημοσίου, αλλά πλημμεληματική κατά του Λαλιώτη, η οποία είχε πια παραγραφεί κι έτσι ο
Ψωμιάδης απαλλάχτηκε.[2]
ΑθλητισμόςΑΕΚ
Το 1988[1][3] ή το 1989[2][4] έγινε πρόεδρος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, επενδύοντας πολλά χρήματα στην ομάδα μπάσκετ. Την ημέρα που ανέλαβε την Ερασιτεχνική, δέχθηκε επίθεση στο Ζάππειο από
άνθρωπο της νύχτας, ο οποίος τον μαχαίρωσε στους γλουτούς και τον πυροβόλησε στα πόδια.
Ο Ψωμιάδης οδηγήθηκε στο Απολλώνειο Θεραπευτήριο, απ' όπου δραπέτευσε, λόγω του κινδύνου σύλληψής
του, καθώς εκκρεμούσαν εντάλματα εις βάρος του.[2] Αποχωρώντας από την Ερασιτεχνική, κατηγορήθηκε πως είχε αφήσει απλήρωτους τους παίκτες.[1] Το 2002,
ο πρώην παίκτης της ομάδας, Ντάνι
Βρέινς, κατηγόρησε τον Ψωμιάδη στην αμερικάνικη εφημερίδα Salt Lake Tribune ότι
απήγαγε έναν φίλο του και απειλούσε ότι θα τον σκότωνε, όταν εκείνος αρνήθηκε να αγωνιστεί σ' έναν αγώνα. Οι Αρχές δεν ερεύνησαν την υπόθεση, καθώς ο Βρέινς δεν έκανε καταγγελία.[2]
Διετέλεσε πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ από το 2001 έως το 2003,[3] κατακτώντας 1 Κύπελλο Ελλάδας (2002).[1] Τον Ιανουάριο του 2003,
ξεκίνησε η κόντρα του με τον τότε ποδοσφαιριστή της ομάδας,
Ντέμη Νικολαΐδη, ο οποίος τον κατηγόρησε για ξυλοδαρμό και εκβιασμό.[3] Αργότερα,
ανακαλύφθηκε ότι στα λογιστικά της ΠΑΕ είχαν «περαστεί» στα βιβλία 4,5 δισεκατομμύρια δραχμές για έργα
στους Θρακομακεδόνες, τα οποία ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν.[4] Τον Μάρτιο του 2014,
όντας κατηγορούμενος για υπεξαίρεση, υποστήριξε ενώπιον του δικαστηρίου πως πήρε το πλειοψηφικό πακέτο
των μετοχών της ΠΑΕ, προκειμένου να αποτρέψει την καταστροφή της ομάδας από ορισμένους επιτήδειους επιχειρηματίες.[5] Τον Απρίλιο του ίδιου έτους,
κρίθηκε ένοχος για υπεξαίρεση 21,5 εκατ.
ευρώ από την ΠΑΕ ΑΕΚ, από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και
καταδικάστηκε σε 10ετή κάθειρξη χωρίς αναστολή και μη εξαγοράσιμη.[6] Τον Αύγουστο του 2015 αφέθηκε ελεύθερος, έπειτα από
4ετή κράτηση.
Άλλες ομάδες
Τη σεζόν 1999-00 ανέλαβε τον Εθνικό Πειραιά, ο οποίος υποβιβάστηκε. To 2005-06 ανέλαβε τον Ακράτητο, ο οποίος επίσης υποβιβάστηκε.[1] Κατά τη διάρκεια της χρονιάς,
ο προπονητής της
ομάδας, Ίλιε Ντουμιτρέσκου, κατηγόρησε τον Ψωμιάδη για επίθεση.[4] Την επόμενη σεζόν ανέλαβε την ομάδα της Καβάλας, την οποία μετονόμασε σε Νέα Καβάλα, λόγω προηγούμενων χρεών του
συλλόγου. Η Νέα Καβάλα προβιβάστηκε στη Σούπερ Λίγκα το 2009.[1] Η εποχή Ψωμιάδη εκεί χαρακτηρίστηκε από
κόντρες με τον τοπικό δήμο, σχετικά με
οφειλές της ομάδας για τη χρήση του γηπέδου Ανθή Καραγιάννη.
Παρέμεινε στην Καβάλα μέχρι και το 2011, όταν -ενώ βρισκόταν στο τελικό στάδιο υλοποίησης του σχεδίου συγχώνευσης της ΠΑΕ με τον Ηρακλή-[4]
κρίθηκε ένοχος για το Σκάνδαλο των στημένων
αγώνων. Συνελήφθη στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (όπου είχε διαφύγει προσπαθώντας να διαφύγει την σύλληψη), φυλακίστηκε, εκδόθηκε στην Ελλάδα όπου κρατήθηκε στον
Κορυδαλλό και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια κάθειρξη για υπεξαίρεση από τα ταμεία της ΑΕΚ, ύψους 21,5 εκατομμυρίων ευρώ.[7]
Θάνατος
Πέθανε στις 6 Ιανουαρίου 2016 από έμφραγμα, τεσσεράμισι μήνες μετά την αποφυλάκισή του από τον Κορυδαλλό, στις 21 Αυγούστου του 2015.[1] Γαμπρός του είναι ο Έλληνας διεθνής
καλαθοσφαιριστής Γιάννης Μπουρούσης.[1]
https://el.wikipedia.org/wiki/Μάκης_ΨωμιάδηςΔείτε άρθρο γλείψιμο στον μαφιόζο που προφανώς του έδινε το μεροκάματό του από "δημοσιογράφο" σφουγγοκωλάριο του σιχάματος:
"Να ξέρεις ένα πράγμα", μου είπε ο Μπουρούσης. "Ό,τι και να λένε για πάρτη του
είναι μπεσαλής, μάγκας, φοράει παντελόνια και αγαπάει την οικογένεια του"’.Ο μύθος πίσω από τον Μάκη ΨωμιάδηΟ Δημήτρης Καρύδας γράφει όσα δεν έγραψε ποτέ κανείς για τον Μάκη Ψωμιάδη. Η συνέντευξη Τύπου, το τετ α τετ στο γραφείο του, η Βραζιλία, οι περίφημες ατάκες του, η συνέντευξη στον
"Ελεύθερο Τύπο", το πούρο που κόστιζε όσο ένα μεροκάματο και η φυλακή που δεν φτιάχτηκε γι' αυτόν.
Η τελευταία φορά που άκουσα το όνομα του Μάκη Ψωμιάδη, πριν την αγγελία του ξαφνικού θανάτου του, ήταν πριν από μερικούς μήνες στη Βιτόρια. Είχα στήσει μια ψιλή κουβέντα με τον γαμπρό του
τον Γιάννη Μπουρούση, παραμονές του ματς και μέσα σ΄ όλα κάποια στιγμή ήρθε η κουβέντα και στον Ψωμιάδη.
"Να ξέρεις ένα πράγμα", μου είπε ο Μπουρούσης. "Ό,τι και να λένε για πάρτη του
είναι μπεσαλής, μάγκας, φοράει παντελόνια και αγαπάει την οικογένεια του"’.Τον Γιάννη δεν είχα λόγο να μην τον πιστέψω. Και δεν είχα λόγο γιατί τον μακαρίτη, πια, πεθερό του έλαχε να τον έχω γνωρίσει, πολύ πριν από τον ίδιο, πίσω στο 1988. Τότε που εμφανίσθηκε
ως ένας παράξενος κομήτης στο χώρο του μπάσκετ, αναλαμβάνοντας τις τύχες της μπασκετικής ΑΕΚ. Εκείνη την εποχή, ήταν πολύ συνηθισμένη η ενασχόληση με τον αθλητισμό ανθρώπων που μόλις ή
πρόσφατα είχαν αποκτήσει χρήμα. Όπως επίσης κανείς δεν έψαχνε με ιδιαίτερη σπουδή την προέλευση των χρημάτων. Μόλις ανακατεύθηκε με την ΑΕΚ ο Ψωμιάδης ήταν πολύ δύσκολο για τον
δημοσιογράφο της εποχής να ανακαλύψει το βιογραφικό του. Με το ζόρι θα μάθαινε ότι ήταν ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Η λέξη επιχειρηματίας ήταν μάλλον αρκετή και κάλυπτε όλο
το εύρος των δραστηριοτήτων του.
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΜΠΟΪ, ΜΟΥΣΤΑΚΙ, ΠΟΥΡΟ ΚΑΙ ΚΟΜΠΟΛΟΪ
Το πέρασμα του Ψωμιάδη από τη μπασκετική ΑΕΚ ήταν μικρό αλλά θυελλώδες. Δεν έβλεπε ως αντίπαλο δέος τον αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ, εκείνα τα χρόνια, τον Άρη, ούτε καν τον
"δελφίνο"’ της κορυφής, τον ΠΑΟΚ. Ο στόχος του ήταν ξεκάθαρα ένας: Ο Ολυμπιακός και ο Γιώργος Κοσκωτάς. Ίσως γιατί στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ο Κοσκωτάς αποτελούσε ακόμη (και για
μερικούς μήνες μετά τα περιστατικά που θα σας διηγηθώ και πριν ξεσπάσει το σχετικό σκάνδαλο) το πλέον κτυπητό παράδειγμα αυτοδημιούργητου στην Ελλάδα.
Ένα μεσημεράκι η ΑΕΚ μας είχε καλέσει στο "Κάραβελ" για την παρουσίαση ενός άγνωστου Αμερικάνου που θα έπαιζε δίπλα στον Ντάνι Βρέινς στην ομάδα αλλά μόνο στους αγώνες του Κυπέλλου
Κυπελλούχων. Παρότι η λογική της εποχής έλεγε ότι μάλλον ο παίκτης θα ήταν περίπου... άγνωστος (οι ομάδες δεν πλήρωναν καλά λεφτά για ξένους με ημερομηνία λήξης) η αίθουσα στο "Κάραβελ"
είχε γεμίσει από δημοσιογράφους. Ήταν η πρώτη φορά που είδα δια ζώσης τον Ψωμιάδη.
Δύο μέτρα μπόι, επιβλητικός, με ένα τεράστιο μουστάκι σήμα κατατεθέν και ένα πούρο Μοντεχρίστο στο χέρι. Στο ένα του δάκτυλο έλαμπε ένα δαχτυλίδι που αργότερα έγινε μύθος και λεγόταν ότι
κόστιζε δεκάδες εκατομμύρια παλιές δραχμές. Αλλά είπαμε για τον Ψωμιάδη ισχύει ότι η ιστορία του αρχίζει εκεί ακριβώς που τελειώνει ο μύθος. Και δεν είναι πια ούτε πρέπον, ούτε έχει
σημασία να ανιχνεύσουμε τις αλήθειες και τα ψέματα ενός μύθου.
Πίσω στο "Κάραβελ" το σωτήριο έτος 1988. Ο Ψωμιάδης έκανε επιβλητική εμφάνιση στο πάνελ και με ένα του νόημα άνοιξε μια πόρτα και εμφανίσθηκε και ένας Αμερικάνος καμιά 15αριά πόντους πιο
κοντός. "’Εχω την τιμή να σας παρουσιάσω τον Κλιντ Ρίτσαρτσον που ήρθε κατευθείαν από τους... Νέα Φιλαδέλφεια Σίξερς στην ΑΕΚ και στη Νέα Φιλαδέλφεια"’. Ο Μάκης ήταν ποταμός. Τα έλεγε
όπως του άρεσε και δεν τηρούσε κώδικες επικοινωνίας και λοιπές αηδίες που ήρθαν στη μόδα αργότερα. Του έδωσε (του Ρίτσαρτσον) και τη φανέλα με το νούμερο 4 και μετά κάθισε στο τραπέζι.
Το παραδοσιακό σκηνικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο παίκτης να λέει δύο κουβέντες και να απαντάει σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Ο Ρίτσαρτσον ήταν "μεγάλο όνομα" για τα δεδομένα της
εποχής, φερμένος απευθείας από το ΝΒΑ και ηχηρή μεταγραφή. Ο Ψωμιάδης του έκανε νόημα να αποχωρήσει και είπε στο συγκεντρωμένο κοινό: "Το παιδί είναι κουρασμένο, θα του μιλήσετε άλλη
φορά. Ο λόγος που σας κάλεσα εδώ είναι για να σας καταγγείλω ένα συνάδελφο σας που είναι απατεώνας". Απόλυτη σιγή στην αίθουσα. Ο Ψωμιάδης ξεκίνησε ένα "φιλιππικό"’ εναντίον ενός πολύ
γνωστού ρεπόρτερ της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ και θα τον συνέχιζε επ' αόριστον αν δεν πεταγόταν ένας πιτσιρικάς από τη δημοσιογραφική ομήγυρη. Στα 25 μου είχα δικαίωμα στο θράσος και στην άγνοια
κινδύνου. Ο διάλογος έγινε κάπως έτσι…
- Συγνώμη, κύριε Ψωμιάδη αλλά αν έχετε πρόβλημα με ένα συνάδελφο υπάρχουν αρμόδια όργανα, το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ για παράδειγμα να κάνετε καταγγελία και τα δικαστήρια…
- Ποια δικαστήρια ρε; Ποια ΕΣΗΕΑ; Εδώ έχω στοιχεία. (Κούνησε κάτι χαρτιά που είχε μπροστά του και έκανε παύση ολίγων δευτερολέπτων). Και εσύ ποιος είσαι και που δουλεύεις;
- Καρύδας από τις "24 Ώρες".
Στο άκουσμα του ονόματος της πολιτικής εφημερίδας του Κοσκωτά το μάτι του γυάλισε. Έριξε μια γροθιά στο τραπέζι μπροστά του με αποτέλεσμα να αναπηδήσουν ποτήρια και κανάτες. "Να πεις, ρε,
στο αφεντικό σου πως ο Μάκης Ψωμιάδης θα πάρει τον Γαλακτερό τον Νάσο στην ΑΕΚ ό,τι και να κάνει. Εμένα δεν θα με κερδίσει κανείς Κοσκωτάς".
Είσαι βλάκας ή δεν με φοβάσαι;Τότε μάθαμε ότι υπήρχε παρασκηνιακός πλειοδοτικός διαγωνισμός για τον πλέον ταλαντούχο Ελληνα νεαρό παίκτη της εποχής τον Γαλακτερό. Η συνέντευξη Τύπου έληξε άδοξα γιατί την αντίδραση μου
συμμερίστηκαν και οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι που απείλησαν με αποχώρηση αν συνεχίζονταν οι "καταγγελίες"’. "’Να πάτε στο μπουφέ, να φάτε"’, σήμανε τη λήξη ο Ψωμιάδης.
Την ώρα που οι περισσότεροι αμπελοφιλοσοφούσαν ένας βαρέων βαρών τύπος με πλησίασε και μου είπε: "’Σε θέλει στο γραφείο του ο πρόεδρος"’. Τον ακολούθησα και βρέθηκα σε ένα μικρό δωματιάκι
παραπλεύρως της αίθουσας που είχε στηθεί το σκηνικό για την παρουσίαση του Ρίτσαρτσον. Ο Ψωμιάδης ήταν καθισμένος σε μια τεράστια καρέκλα και πάνω στο άδειο γραφείο που είχε μπροστά του
ήταν δύο πράγματα:
Ένα μικρό εικόνισμα της Παναγίας και το πιο μεγάλο κεχριμπαρένιο κομπολόι που είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Το πούρο μεγέθους Τσόρτσιλ ήταν πάντοτε στο στόμα του.
Μόλις με είδε σηκώθηκε και αισθάνθηκα δέος. Τριάντα πόντους πιο ψηλός από μένα και με ένα βλέμμα που σε πάγωνε. Τώρα που το ξανασκέφτομαι ήταν μόλις 33 ετών εκείνη τη μέρα αλλά
επιβαλλόταν σαν βετεράνος της ζωής.
"Μια απορία έχω"’, μου είπε.
"Είσαι βλάκας ή δεν με φοβάσαι αληθινά;". Δεν ήξερα τι να του απαντήσω και προτίμησα μια ουδέτερη απάντηση. "Έχω κάποιο
λόγο να σας φοβηθώ;". "Ρε, άσε τους πληθυντικούς και κάτσε κάτω", μου είπε.
Την επόμενη μισή ώρα μου διηγήθηκε τη ζωή του, τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του και στο τέλος κατέληξε: "Τελικά, μάλλον δεν ήξερες ποιος είμαι αλλιώς δεν θα με είχες προσβάλλει εκεί
έξω". Φυσικά δεν μπορούσα να γράψω όπως και δεν μπορώ σήμερα να γράψω ούτε λέξη από εκείνη την αφήγηση. Κατάλαβα ότι είχα λόγους να τον φοβάμαι αν όσα μου είχε πει ήταν αλήθεια. Θα
κρατήσω μόνο την επιμονή του σε ένα πράγμα. Ότι ήταν αριστερός, αγωνιστής και ότι το βράδυ του Πολυτεχνείου ήταν μέσα στο κτίριο. Αυτά τα είπε και τα ξαναείπε με το δικό του στιλ δέκα
φορές προσθέτοντας ότι ήταν και θρήσκος.
Πάντοτε ήταν μια αντιφατική προσωπικότητα που ακροβατούσε στα όρια του παραμυθιού και της πραγματικότητας. Στο τέλος με κοίταξε έβαλε τα γέλια και με αποχαιρέτησε με μια πρόσκληση:
‘’Έχεις ελευθέρας στα μαγαζιά μου. Να έρχεσαι όποιο βράδυ θέλεις, κερνάει ο Μάκης και σένα και τη γκόμενα σου και την παρέα σου’’. Στα μαγαζιά του δεν πήγα ποτέ. Τον επόμενο χρόνο ήταν
στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας με όσα έγιναν στη μπασκετική ΑΕΚ. Για να τα γράψω θα χρειαζόταν βιβλίο ολάκερο αν και όποιος ψάξει την αρθρογραφία μου στο Contra θα βρει σίγουρα
σκόρπια πολλά ενδιαφέροντα.
Δεν έχει φτιαχτεί φυλακή για τον ΨωμιάδηΔύο χρόνια αργότερα, ο Ψωμιάδης ήταν για πρώτη φορά φυγόδικος, καταζητούμενος και εξαφανισμένος. Την ΑΕΚ την είχε αναλάβει ένας άλλος συγχωρεμένος, ο Βουτσόπουλος. Στην πρώτη του
συνέντευξη Τύπου είχε καταγγείλει για σειρά ατασθαλιών τον Ψωμιάδη κατηγορώντας τον για κατάχρηση πολλών εκατομμυρίων από το ταμείο της ομάδας. Την επόμενη μέρα στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" όπου
πλέον δούλευα έγραψα ένα μεγάλο άρθρο στη λογική ότι ο Βουτσόπουλος είχε πει πολλά αλλά παρότι είχε πρόσβαση στα βιβλία της ομάδας δεν είχε δώσει το παραμικρό στοιχείο για το εύρος των
καταχρήσεων. Παρά μόνο αόριστα στοιχεία. Το ίδιο βράδυ, κτύπησε το τηλέφωνο μου στην εφημερίδα. "Ελα, αγορίνα, ο πρόεδρος είμαι". Παρότι η φωνή ήταν ξεκάθαρο σε ποιόν ανήκε, ρώτησα
σχετικά. "Δεν λέμε ονόματα από το τηλέφωνο", μου είπε και συνέχισε: "Να ξέρεις ότι εκτιμώ πως με υποστήριξες. Τίποτε άλλο".
Επειδή, στις τηλεφωνικές γραμμές της εποχής μπορούσες να καταλάβεις αν το τηλεφώνημα γινόταν από μακριά μου έκανε εντύπωση ο πολύ καθαρός και κοντινός ήχος. "Πρόεδρε, κοντά σε ακούω, δεν
μου φαίνεται να είσαι Βραζιλία όπως λένε". "Αγορίνα, άσε τις ανόητες ερωτήσεις. Να ξέρεις μόνο ένα πράγμα. Φυλακή για μένα δεν φτιάχτηκε ακόμη". Λίγους μήνες αργότερα, μάθαινα ότι ο
καταζητούμενος Ψωμιάδης δεν είχε φύγει ποτέ από την Ελλάδα, έμενε σε σουίτα κεντρικού ξενοδοχείου και όντως κατάφερε να ξεμπλέξει με το ένταλμα σύλληψης της Ιντερπόλ. Και δεν ήταν το
πρώτο από το οποίο θα ξέμπλεκε για τα επόμενα αρκετά χρόνια. Μέχρι τα τελευταία γεγονότα έμοιαζε εκείνη η φράση "φυλακή για μένα δεν φτιάχτηκε ακόμη" να δικαιώνεται.
Το καλοκαίρι του 1992 όταν πια είχα μετακομίσει στον "Ελεύθερο Τύπο" με φώναξε ο Δημήτρης Ρίζος διευθυντής της εφημερίδας. "Σε δύο ώρες θα έρθει από εδώ ο Ψωμιάδης. Θα σου δώσει μια
συνέντευξη που θα πει φοβερά πράγματα. Θέλει να μιλήσει μόνο σε σένα για κάποιο λόγο". Η προοπτική μιας on demand συνέντευξης δεν μου άρεσε. "Κύριε Δημήτρη, μόνο αν απαντήσει σε όσα τον
ρωτήσω", είπα. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και δύο ώρες αργότερα στα γραφεία της εφημερίδας στον ‘Αλιμο
εμφανίσθηκε με τη συνοδεία του ο Μάκης. Ίδιος και απαράλλαχτος, επιβλητικός με τα
απαραίτητα συνοδευτικά: Το τεράστιο πούρο Τσόρτσιλ και το κομπολόι.
"Θέλεις ένα πούρο; Κατευθείαν από την Κούβα έρχονται, κοστίζουν πιο πολύ από το μεροκάματο σου", μου είπε. Αρκέστηκα στα ταπεινά τσιγάρα που κάπνιζα εκείνα τα χρόνια και καθίσαμε για τη
συνέντευξη. Μου αποκάλυψε ότι την επόμενη μέρα θα εμφανιζόταν στη γενική συνέλευση της ΑΕΚ για να πάρει πίσω την ομάδα, μου χαρακτήρισε τον Βουτσόπουλο δεκάδες φορές με μια λέξη που δεν
τη βρήκα στα λεξικά της εποχής και την άκουγα για πρώτη φορά (λαμόγιο), μου μίλησε για το πάθος του για την ΑΕΚ και την εποχή που πιτσιρικάς πήγαινε στη Σκεπαστή. Στο τέλος αποφάσισα να
του κάνω την πιο δύσκολη ερώτηση. Για την απαγωγή του παιδιού του Ντάνι Βρέινς, μια ιστορία που είχε πάρει διαστάσεις ακόμη και στον διεθνή τύπο. Ειρωνεία ή όχι το τι μου είπε το έγραψα
πριν από μερικές μέρες σε ένα αφιέρωμα για τους πρώτους ξένους του ελληνικού πρωταθλήματος και το κείμενο αναρτήθηκε στο Contra λίγες ώρες πριν την αναγγελία του θανάτου του!
Από τότε τον Ψωμιάδη δεν τον ξαναείδα πλην δύο-τριών τυχαίων συναντήσεων στο Κολωνάκι όπου έκανε την περαντζάδα του με τα γνώριμα αξεσουάρ. Το κομπολόι και το πούρο που συνέχισε να
κοστίζει όσο το μεροκάματο μου. Για χρόνια είχα πειστεί ότι αυτό που μου είπε σε ένα τηλεφώνημα το 1990 θα γινόταν πραγματικότητα και δεν θα βρισκόταν φυλακή φτιαγμένη για να τον
φιλοξενήσει. Μέχρι το 2011 που αποδείχθηκε ότι είχε κτιστεί τελικά.
Πρόεδρε, δεν είναι βρισιά
Ο Ψωμιάδης ήταν και θα παραμείνει μια από τις πλέον cult (όχι πρόεδρε δεν είναι βρισιά η λέξη…) φιγούρες των ελληνικών γηπέδων. Κάποια στιγμή η ιστορία του έφυγε από τις αθλητικές στήλες,
πέρασε ακόμη και στις πολιτικές. Σίγουρο είναι ένα:
Αποτέλεσε μια από τις πλέον αινιγματικές αλλά και χαρακτηριστικές φιγούρες που σημάδεψαν για πάνω από είκοσι χρόνια τον ελληνικό
αθλητισμό. Είχε τους
δικούς του κώδικες επικοινωνίας και τιμής, ενδεχόμενα πολύ δύσκολα αντιληπτούς από όλους εμάς τους υπόλοιπους. Τώρα πια λέει την ιστορία του κάπου αλλού και εκεί
κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να κρυφτεί.
Εκεί που λύνονται οι τελευταίοι λογαριασμοί, μακριά από τους ανθρώπινους νόμους. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
https://www.contra.gr/longreads/o-mythos-piso-apo-ton-maki-psomiadi.7290064.htmlΟ Μάκης Ψωμιάδης, που πέθανε σήμερα, είχε υπάρξει διάφορα πράγματα στη ζωή του.
Βασανιστής επί χούντας, διακεκριμένος κυρίως κατά τις ημέρες του Πολυτεχνείου, όταν εμφανίστηκε στην ΕΑΤ/ ΕΣΑ ντυμένος παπάς και έβγαζε τα νύχια των συλληφθέντων. Μπράβος επί δημοκρατίας, ανέβηκε με σταθερά βήματα την ιεραρχία της νύχτας αναλαμβάνοντας δουλειές εξεζητημένης βαρβαρότητας, που δυσκολεύονταν να φέρουν σε πέρας άνθρωποι με στοιχειώδη λογική και ευαισθησία. ...
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνεται μια σειρά από εκτελεσμένα συμβόλαια, στο πλαίσιο των οποίων συναντά κανείς ιστορίες για απαγωγές παιδιών, βιασμούς και μια θρυλική φήμη ότι κάποτε είπε σε έναν συνεταίρο του στον Καναδά ότι του στέλνει τα χρωστούμενα διαμάντια με πλοίο σε μια κάσα, στην οποία βρισκόταν στην πραγματικότητα ο αδερφός του παραλήπτη...