Διαλογος για τα πανεπιστήμια
Starr:
Κι εγώ πολύ θα ήθελα να δω μια απεργία καθηγητών πανεπιστημίου...σκέτο. ;D
gpap:
Σωστός Starr, πολύ σωστός!!! ;D ;D
Να βάλω και καμμιά πορεία μέσα...για πιο surreal...... ;)
ΓΠ
fugiFOX:
να δω τον gpap να πλακώνει τα ματ και τι στον κόσμο! :P
(λίγο πιο) σοβαρά τώρα
δεν μπορώ να καταλάβω αυτή το αντιφατικό σχήμα.
Σε κάθε απεργία μπαίνει μέσα και το οικονομικό ζήτημα, αλλά απ'την άλλη gpap λετε
"θα ήθελα να δω μια απεργία καθηγητών πανεπιστημίου ΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ να πάρουμε περισσότερα χρήματα.
...
ότι συνειδητοποιήσαμε επιτέλους το ..οικονομικό χάλι και τη μιζέρια μας"
Όπως είπα και στην αρχή δεν είμαι εναντίον, αλλά στο τέλος καταντάει κλισέ,
και έτσι χάνετ-ε/αι το παιχνίδι. Γιατί η κοινή γνώμη σε μεγάλο βαθμό το αντιλαμβάνεται πλέον ως
"πάλι απεργία για την μπάκα τους κανουν".
Εάν όμως γινόταν, έτσι για αλλαγή μια απεργία με αποκλειστικό αίτημα κάτι άσχετο με χρήματα,
θα έδειχνε την αληθινή εικόνα.
NetBuster:
Quote from: fugitive on March 26, 2006, 15:37:28 pm
Όπως είπα και στην αρχή δεν είμαι εναντίον, αλλά στο τέλος καταντάει κλισέ,
και έτσι χάνετ-ε/αι το παιχνίδι. Γιατί η κοινή γνώμη σε μεγάλο βαθμό το αντιλαμβάνεται πλέον ως
"πάλι απεργία για την μπάκα τους κανουν".
Εάν όμως γινόταν, έτσι για αλλαγή μια απεργία με αποκλειστικό αίτημα κάτι άσχετο με χρήματα,
θα έδειχνε την αληθινή εικόνα.
Συμφωνω..Και επαυξανω:Με τι πλαισιο κατεβαινουν σε απεργια οι καθηγητες καθε φορα;;Να το δουμε να το σχολιασουμε.
gpap:
Ρε fugi τα πράγματα είναι πολύ απλά. Μιάς και οι θέσεις μας (των περισσοτέρων δηλαδή) είναι εξασφαλισμένες λόγω της μονιμότητας, τι σου μένει να διεκδικήσεις? Το αυτονόητο, δηλαδή ένα μισθό που να σου εξασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Αυτό δεν ισχύει για τους πανεπιστημιακούς μόνο. Ισχύει για κάθε εργαζόμενο.
Τώρα γιατί είναι λογικό και θεμιτό ο τραπεζοϋπάλληλος των 3000 Ε το μήνα να διεκδικεί 13% αύξηση, ενώ ο καθηγητής πανεπιστημίου των 2000 Ε το μήνα να μην μπορεί να διεκδικήσει παραπάνω από το 1% που του δίνει στο συνολικό του μισθό η (όποια) κυβέρνηση, πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Και τα θεσμικά αιτήματα είναι βασικά, πολύ βασικά αλλά όπως λέει και ένας παλιότερος στοχαστής "Μέσα σε ένα σπίτι που καίγεται δεν μπορείς να γράφεις δοκίμια για το πράσινο χρώμα των τριζονιών". Αρα τι πιο λογικό, μια διεκδίκηση να ξεκινά από το χρήμα και μετά να έρχονται τα υπόλοιπα.
Από την άλλη βλέπεις πώς μεθοδεύονται πια τα πράγματα στον εργασιακό χώρο. Οι κρατικές επιθέσεις γίνονται επιλεκτικά σε τμήματα εργαζομένων. Πιάνουμε τις ΔΕΚΟ και λέμε. Πότε προσληφθήκατε? πρίν τις ..ΧΧΧΧΧ, ωραία εσείς δεν έχετε πρόβλημα, λουφάξτε και αφήστε να καθαρίσουμε ..τους νεώτερους. Και πάει λέγοντας.
Και να ξέρεις η κλιμάκωση των διεκδικήσεων (περα από τα λεγόμενα και γραφόμενα) πάντοτε είναι.
Να μη χάσουμε τη δουλειά μας,
Να μπορούμε να ζούμε με τα λεφτά που παίρνουμε,
Να έχουμε μια αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική και κοινωνική ασφάλιση.
Τα άλλα ...μετά.
Γρηγόρης Παπαγιάννης
Navigation
[0] Message Index
[#] Next page
[*] Previous page