Σκίτσα Μωάμεθ-Σύγχρονη Σταυροφορία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[Cyberkat]

Στα πλαίσια της συζήτησης, να υπενθυμίσω ένα παρόμοιο θέμα που είχε ανακύψει το 2002. Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Michel Houellebecq σε μια συνέντευξη χαρακτήρισε το Ισλαμ ανόητη θρησκεία και σε ένα βιβίο του την Πλατφόρμα χρησιμοποίησε ανάλογους χαρακτηρισμούς. Το αποτέλεσμα ήταν μηνύσεις από οργανωμένους μουσουλμάνους στο Παρίσι. Στη δίκη που ακολούθησε ο Ουελμπέκ αθωώθηκε. Το επιχείρημά του ήταν ότι οι χαρακτηρισμοί αναφέρονταν στην θρησκεία και όχι στους ανθρώπους. Παραθέτω ένα αγγλικό άρθρο (δεν είναι ιδιαίτερα καλό αλλά δεν βρήκα άλλο στα αγγλικά), ένα άρθρο του Σαλμαν Ρουσντι επίσης στα αγγλικά και links για τα γαλλικά άρθα που είναι πιο αξιόλογα.
Η άποψή μου είναι ότι άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί του, ένας άνθρωπος δεν μπορεί να διώκεται επειδή χαρακτήρισε κάπως μια θρησκεία, και μάλιστα όχι μόνο αυτή την θρησκεία, τον μονοθεισμό γενικότερα.
Κατά τα άλλα, λογοτεχνικά προσκυνώ και τον συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Απολαύστε.

 Writer defends right to call Islam 'stupid'
By Philip Delves Broughton in Paris
(Filed: 18/09/2002)

France's most controversial writer, Michel Houellebecq, appeared in court in Paris yesterday to defend his right to call Islam a "stupid" religion.
    
Michel Houellebecq

During a raucous hearing, marked by a protest inside the courtroom by free speech activists and the shouts of demonstrators outside, Mr Houellebecq refused to apologise to the Islamic groups who have accused him of inciting religious hatred.

Dalil Boubakeur, of the Paris mosque, said: "Words have a price. One can kill with a word. Freedom of expression stops at the point at which it does damage and the Muslim community feels insulted."

Under French law Houellebecq could be imprisoned for up to a year and fined if found guilty.

Mr Houellebecq told the court: "I have never shown the slightest contempt for Muslims but I have always held Islam in contempt." Though lionised as a writer, Mr Houellebecq, 44, is not a popular figure on the French literary scene.

While others might have had the entire French literary establishment cheering them on to defend free speech, Mr Houellebecq has won the backing only of diehard free speech activists and a handful of fellow writers.

In an interview with the Parisian literary magazine Lire last year, Mr Houellebecq was described as hating Arabs and Muslims and failing to distinguish between the two.

He was quoted as saying: "I had a kind of revelation in the Sinai desert, where Moses received the Ten Commandments. Suddenly, I experienced a total rejection of monotheism.

"In this very rocky, inspiring land, I said to myself that the idea of believing in only one God was cretinous. I could not think of another word. And the stupidest religion of all is Islam.

"When one reads the Koran, one is devastated, devastated. At least the Bible is very beautiful because the Jews have a sacred literary talent which can excuse a lot of things. As a result, I have a residual sympathy for Catholicism, because of its polytheistic aspect. And then there are all those churches, windows, paintings and sculptures."

Yesterday he was asked whether or not he still thought Muslims were stupid. "I didn't say that," he said. "I said they practise a stupid religion." Asked if he was racist against Islam, he answered: "You can't be racist against Islam."

Talking about religious works he had read, he said: "In reality, the monotheist texts preach neither peace, nor love nor tolerance. They are texts of hate."

He said in the interview last year that the best tool against religion was irony and that he hoped Islam would suffer the same fate as Catholicism - "remain vaguely official for a while and then decline gently".

Immediately after the interview was published last September, Mr Houellebecq issued a statement saying it was a crude abbreviation and distortion of his meaning and that he was not a racist. The interview, he said, had lasted six hours and only a tiny portion of it had been printed.

The scandal may have boosted sales for his book Plateforme, which came out that month.

The book tells of a disillusioned young bachelor, Michel, who finds sexual and personal fulfilment in the fleshpots of Bangkok. Finally, he meets a woman with whom he sets up a hedonistic sex resort for tourists which is a roaring success until attacked by Islamic activists.

The book was widely praised for laying bare the hollowness and absurdities of global society.

The case against him comes at a time when the French publishing industry is feeling the heat from all manner of groups. Earlier this month, anti-paedophile groups succeeded in having a novel about a paedophile rapist removed from bookshops.

In an essay in Le Monde last week, the heads of three of France's biggest publishers wrote: "Literature's calling is not to appease but rather to worry and to offend. It is there to provoke. Otherwise, what is the point? Nothing human, or inhuman for that matter, is off limits to literature."

[Cyberkat]

A platform for closed minds

Salman Rushdie argues that Michel Houellebecq's Islamic opponents have miscalculated badly

Saturday September 28, 2002
The Guardian

I have been trying not to write about Michel Houellebecq, if only because, these days, just about every writer who comes into conflict with the thin-skinned guardians of Islamic sanctities is forced to wear the "new Rushdie" cap, which is doubly depressing, firstly for me, because I detest having my name sloganised, as if I had become some sort of bad-mouthing literary category, and secondly for the writers in question - the "Bangladeshi Rushdie", the "Chinese Rushdie", and no doubt, shortly, the "first Rushdie in space" - who quite rightly resent having the darkest chapter of my story superimposed upon their own difficulties.

Article continues
Now, however, Houellebecq has been brought to court in France by four Muslim bodies - the largest mosques in Paris and Lyon, the National Federation of French Muslims and the World Islamic League - accused of "making a racial insult" and of "inciting religious hatred". The gravity of this suit against a multi-award-winning writer widely acknowledged as one of Europe's finest, if least comfortable, newer talents, obliges all good men, as the saying goes, to come to the aid of the party.

Or so you'd think. And indeed, several French intellectuals and publishers have defended Houellebecq. But many others have signally failed to do so. The prestigious Human Rights League has accused him of Islamophobia and sided with his accusers; leftist French writers, we are told, consider him too vulgar to be worth standing up for; even his own publisher Flammarion has distanced itself from him. Meanwhile, in a parallel trial by media, he has been accused of being a self-publicist and a poseur. He lives in a remote part of Ireland and plainly prefers a reclusive life, but, according to the press, he is only doing this for tax reasons. In short, he has been painted as some sort of opportunistic weirdo. His high literary reputation and huge popularity in France notwithstanding, this attack, and not the Islamic one, is likely to do him real, long-term damage.

The accusations against him turn out to be ridiculously slight. Last year, in an interview published in Lire magazine, Houellebecq called Islam "the dumbest religion" and compared the Koran unfavourably to the Bible which "at least is beautifully written because the Jews have a heck of a literary talent". This generalisation may raise one or two non-Muslim hackles: what, all Jews? And are the Christian authors of the New Testament deliberately excluded from this ungainly compliment? But if an individual in a free society no longer has the right to say openly that he prefers one book to another, then that society no longer has the right to call itself free. Presumably any Muslim who said the Koran was much better than the Bible would then also be guilty of an insult, and absurdity would rule.

As to "the dumbest religion", well, it's a point of view. And Houellebecq, in court, made the simple but essential point that to attack people's ideologies or belief-systems is not to attack the people themselves. This is surely one of the foundation principles of an open society. Citizens have the right to complain about discrimination against themselves, but not about dissent, even strongly worded, impolite dissent, from their thoughts. There cannot be fences erected around ideas, philosophies, attitudes or beliefs.

Houellebecq's novel Platform has also been cited in the case. In the novel, the central character, also called Michel, learns that his father has been murdered by a Muslim man and, through the course of the book, makes a number of harsh and derogatory remarks about Muslims. It has been suggested that in these diatribes the author is getting even for difficulties in his private life. Michel Houellebecq's real name is Michel Thomas. He took his grandmother's surname after his mother married a Muslim and converted to Islam. In our personality-cultist age, in which a writer's biography is firmly believed to hold the key to the meaning of his novels, in which the fictionality of fiction is routinely called into question and novels are thought of as real life in disguise, this detail of Houellebecq's life will prompt, has prompted, many a loud "ah-ha!"

But, and again but. Anyone who cares about literature should, when such ah-has are heard, at once defend the autonomy of the literary text, its right to be considered on its own terms, as if the author were as anonymous as, well, the authors of the sacred texts. And within a literary text, it must be possible to create characters of every sort. If novelists can't depict Nazis or bigots without being accused of being Nazis or bigots, then they can't do their work properly. Platform, it has rightly been said, is a novel to go to if you want to understand the France beyond the liberal intelligentsia, the France that gave the Left such a bloody nose in the last presidential election, and whose discontents and prejudices the extreme right was able to exploit. Platform is a good novel and Houellebecq is a fine writer who writes for serious reasons and neither he nor his book deserves to be tarred and feathered.

His accusers claim to be acting in part out of their concern that in the post-9/11 atmosphere, Houellebecq's utterances and writings will increase antagonism towards Muslims in the west. In this they have miscalculated badly. It is not Houellebecq, but their assault upon the writer, that runs the risk of creating that backlash in these sensitive times. So this is a case that both sides have already lost. Michel Houellebecq's reputation has been damaged, and his Islamic adversaries have shown themselves, yet again, to be opponents of the rough-and-tumble world of free speech. Houellebecq's law-yers argued with considerable force that were the judgment to go against their client, the law of blasphemy would have effectively been reintroduced. As we await the judge's ruling, we can only hope he does not take so dreadfully retrograde a step.

© Salman Rushdie

[Cyberkat]

http://fides.ifrance.com/fides/html/houel4.html
http://www.atheisme.org/houellebecq.html
Συνέντευξη
http://www.lire.fr/entretien.asp/idC=37437/idTC=4/idR=201/idG=

[apostolos1986]

DAVID AARONOVITCH

«Eμείς οι καλοί και αυτοί οι κακοί»

Αν γινόταν διαγωνισμός για το πιο ειρωνικό πανό σε διαδήλωση, τότε πιστεύω πως το «Ελευθερία της Έκφρασης να Πας στον Διάβολο» που είδαμε στο Λονδίνο θα κέρδιζε με μεγάλη ευκολία. Θα έβγαζε βέβαια περισσότερο νόημα αν οι λέξεις πάνω στο πανό ήταν καλυμμένες, ώστε να γνωρίζει μόνος αυτός που το κρατούσε τι έγραφε. Αλλά νόημα δεν βγαίνει ούτως ή άλλως.

Υπάρχουν τόσα πολλά σε αυτήν την υπόθεση που ενοχλούν. Όπως αυτός ο διαρκής κάλπικος παραλληλισμός ανάμεσα στην απεικόνιση του Ιησού και την απεικόνιση του Μωάμεθ. Εμάς δεν μας νοιάζει, λένε οι Χριστιανοί, οπότε γιατί να νοιάζει εσάς; Ή οι διαμαρτυρίες της άλλης πλευράς ότι ο αντισημιτισμός απαγορεύεται από τη Δύση, αλλά η ισλαμοφοβία ουσιαστικά ενθαρρύνεται. E, λοιπόν, αν υπήρχαν 1,6 δισεκατομμύριο Εβραίοι και αποφάσιζαν να αναλάβουν δράση εναντίον κάθε χώρας που επιτρέπει τη δημοσίευση αντισημιτικών εικόνων, τότε δεν θα έμενε ούτε μία ιρανική και συριακή πρεσβεία απυρπόλητη.

Χθες, πάντως, έκανα μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Το 2003, η «Jyllands-Posten», η δανική εφημερίδα που πρωτοδημοσίευσε τις καρικατούρες του Μωάμεθ, είχε αρνηθεί να δημοσιεύσει κάποιες γελοιογραφίες που απεικόνιζαν τον Ιησού: «Δεν πιστεύω πως οι αναγνώστες μας θα απολαύσουν τα σκίτσα», είχε επιχειρηματολογήσει ο διευθυντής της. «Νομίζω ότι θα υπάρξει κατακραυγή»...

Πιστεύω στην ευγένεια και, κάποιες φορές, στην αυτοσυγκράτηση. Θέλω όμως η χώρα μου και η κοινωνία μου να υπερασπίζεται τις ελευθερίες και τις αξίες. Ορθώς εκδώσαμε τους Σατανικούς Στίχους και μια μέρα είναι βέβαιο ότι θα κληθούμε να υπερασπιστούμε ένα θεατρικό έργο, γραμμένο πιθανότατα από μουσουλμάνο, που θα έχει θέμα τον Προφήτη και θα εγείρει ερωτήματα γύρω από την πίστη.

Μπορούμε όλοι να τα καταφέρουμε, αρκεί να είμαστε υποψιασμένοι, να αποφεύγουμε τα στερεότυπα τύπου «εμείς είμαστε καλοί και αυτοί κακοί». Πιστεύω πως η δημοκρατία, η ελευθερία και το Ισλάμ μπορούν να συνυπάρχουν. Πιστεύω πως οι καλοί τρόποι και η ευγένεια μπορούν να αποτελούν μέρος του «δυτικού πολιτισμού». Κοιτάξτε την απολογία της δανικής κυβέρνησης για την οιανδήποτε προσβολή εισέπραξαν οι μουσουλμάνοι. Κοιτάξτε την καταδίκη του Ομάρ Χαγιάμ, του 22χρονου Βρετανού που βγήκε στο Λονδίνο να διαδηλώσει μεταμφιεσμένος σε καμικάζι, από το Μουσουλμανικό Συμβούλιο της Βρετανίας.

Στο βιβλίο του για τους Βρετανούς προδότες του B' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σον Μέρφι, ο συγγραφέας, παραθέτει τα λόγια ενός καταδικασμένου εθελοντή στα SS, του Μπένσον Ράιλτον Φρίμαν. Ο Φρίμαν είχε μόλις καταδικαστεί σε δέκα χρόνια φυλάκιση για προδοσία και είπε στον δικηγόρο του: «Αυτό αποδεικνύει απλώς πόσο σάπια είναι αυτή η δημοκρατία. Οι Γερμανοί θα είχαν την εντιμότητα να με εκτελέσουν».

Λατρεύω την απογοήτευσή του.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

[Cyberkat]

Μέχρι τότε νομίζω πως είναι θέμα "τακτ" (η λέξη φαίνεται λίγη, αλλά εμπεριέχει πολλή σοφία) να μην πατάμε άγρια τον κάλο του Άλλου - όταν μάλιστα μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς. Να σεβόμαστε τις ευαισθησίες του.

Συμφωνώ με το γενικότερο εως τώρα πνεύμα των posts αλλά τελικά δεν απάντησε κανείς ρητώς. Όχι για τις μετέπειτα αντιδράσεις τόσο των ημών δυτικών όσο και των μουσουλμάνων, αλλά για την ουσία του θέματος. Έπρεπε να δημοσιευθούν οι γελοιογραφίες ή όχι? Ακόμη κι αν δεχτούμε το προβοκατόρικο της ενέργειας που περιγράφεται στο άρθρο του Απόστολου.

Εγώ απαντώ ναι. Το "τακτ" του Δήμου είναι οπισθοδρόμηση, οίκτος για έναν "κατώτερο" και πιο αμαθή πολιτισμό και δυτικές "ενοχές" για το κακό που έχουμε κάνει στην Μέση Ανατολή. Γι' αυτό ας αφήσουμε στην άκρη τις υποκρισίες του κ. Στρο, ας κάνουμε πραγματικό διάλογο με τους μουσουλμάνους και ας μην φοβόμαστε να εκδίδουμε ό,τι θέλουμε.
Η ελευθερία του λόγου λέγεται ελευθερία ακριβώς γιατί δεν περιορίζεται από κάτι και γιατί δεν οφείλει ο λόγος να είναι πολιτικά ορθός.
Και δεν μιλάω τόσο για την περίπτωση της ελευθερίας του δημοσιογραφικού λόγου, όσο για τα άρθρα που παρέθεσα παραπάνω.

Καλή κότα έγινε κι ο Δήμου...άκους εκεί τακτ...πάει γέρασε κι αυτός...

[4Dcube]

Το "τακτ" του Δήμου είναι οπισθοδρόμηση, οίκτος για έναν "κατώτερο" και πιο αμαθή πολιτισμό και δυτικές "ενοχές" για το κακό που έχουμε κάνει στην Μέση Ανατολή. Γι' αυτό ας αφήσουμε στην άκρη τις υποκρισίες του κ. Στρο, ας κάνουμε πραγματικό διάλογο με τους μουσουλμάνους και ας μην φοβόμαστε να εκδίδουμε ό,τι θέλουμε.

Ευχαριστώ! Κι εγώ αυτό ακριβώς είπα εδώ:

Και να σημειώσω κάτι για το blog του Δήμου. Το "τακτ" που λέει από τη δική μας μεριά φανερώνει ανωτερότητα. Ακόμη και οι παπάδες το κάνουν: "οι άνθρωποι που ποτέ δε γνώριζαν το χριστιανισμό δε θα πάνε στην κόλαση, απλά θα κριθούν με άλλα κριτήρια" (όταν πια ο προσυλητισμός έγινε παράνομος, αλλά τεσπα). Αλλά δεν έχω ιδέα πώς μπορεί αυτό να φαίνεται από τη μεριά των ανατολιτών. Ίσως να μας χλευάζουν γι'αυτή μας τη σιγουριά. Γιατί μην ξεχνάμε, δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι ίδιοι, όπως δεν είναι ίδιοι οι π.χ. χριστιανοί. Έτσι μπορεί ορισμένοι να μην περιορίζονται στα όρια της θρησκείας τους.

Πρόσφατα διάβασα κάπου το εξής: Υπάρχουν 2 τρόποι να αντιδράσεις όταν φοβάσαι. Ή θα σκύψεις το κεφάλι και θα υποκλιθείς σε αυτό που φοβάσαι ή θα προσπαθήσεις να το εξαφανίσεις, ώστε να μην σου προκαλεί φόβο.
Θα έλεγα, ας μην φοβόμαστε τους ανθρώπους που σκέφτονται διαφορετικά.

Και συμφωνώ κι εγώ με τη δημοσίευση των γελοιογραφιών.
Αν και, αυτά τα θέματα τα θεωρώ ευαίσθητα. Να για ποιον λόγο: "Δεν υπάρχουν ηθικά ή ανήθικα βιβλία. Τα βιβλία είναι ή καλογραμμένα ή κακογραμμένα. Αυτό είναι όλο." To ίδιο ισχύει και για τις γελοιογραφίες. (ευχαριστώ τη νέσσα για την υπογραφή της)
Και αν έγινε η έκθεση για να "πει" κάτι συγκεκριμένο, με μάλλον ρατσιστικές αφορμήσεις, τότε η τέχνη δεν είναι για την τέχνη. Είναι στρατευμένη. Και η στρατευμένη τέχνη "χάνει". Το θέμα είναι ότι ακόμα κι αν είναι στρατευμένη, πάντα θα λέει κάτι σε κάποιους ανθρώπους.
Τέλος πάντων, δεν έχω δει τις γελοιογραφίες οπότε δεν μπορώ να πω κατά πόσο εμπίπτουν στην ένατη τέχνη ή είναι απλά πολιτικά σχόλια με σχέδιο (δλδ κάτι σαν τις γελοιογραφίες στις εφημερίδες).

[Netgull]

Αφού εγώ δημοσίευσα τον Δήμου να υποστηρίξω την θέση μου (όχι απαραίτητα και του Δήμου).
Δεν υποστηρίζω την απαγόρευση της δημοσίευσης των γελοιογραφιών. Αλλά ούτε και την πρόκληση για την πρόκληση.
Προτιμώ την αποφυγή της "άσκοπης" ενόχλησης προς τον άλλον. Πείτε με όπως θέλετε αλλά προτιμώ την βελτίωση των κακώς κείμενων μέσω της προσέγγισης και της προσπάθειας για κατανόηση και διάλογο με τον άλλον από την απευθείας επίθεση και κριτική, πόσο μάλλον όταν η επίθεση αυτή γίνεται με όρους που εκ των προτέρων αποκλείουν (λόγω διάφορων ταμπού, προκαταλήψεων ή ό,τι άλλο) τον διάλογο.

Μα θα μου πείτε κρίνουμε την τέχνη με βάση το "σκοπό"; Και πώς ορίζεται αυτός ο σκοπός και από ποιον κρίνεται; Όχι λοιπόν η τέχνη δεν κρίνεται από το σκοπό. Το πολιτικό σχόλιο όμως κρίνεται. Και η πολιτική καλώς η κακώς καλείται να διατηρήσει και ορισμένες ισορροπίες.

Και εξακολουθώ να λέω ότι το να μιλάμε για την απόλυτη ελευθερία της έκφρασης σε αυτή την περίπτωση είναι σαν να έχεις ένα παιδάκι που δεν έχει να φάει και εσύ να του μιλάς για τη διατροφική αξία των τροφίμων. Πολύ απλά δεν θα καταλάβει και δεν το ενδιαφέρει καν να καταλάβει.

Ναι λοιπόν στην δημοσίευση των γελοιογραφιών. Αλλά ναι και σε μια μεγαλύτερη ανεκτικότητα και προσπάθεια κατανόησης του τρόπου σκέψης του άλλου.

[Prof. Tournesol]

Μιλώντας για ελευθερία έκφρασης πάνω σε θέματα ευαίσθητα (που κάποιοι μπορεί να δίνουν βαρύτητα μεγαλύτερη από αυτή που εμείς φανταζόμαστε), μου ήρθε στο μυαλό μια δημοσίευση στο "Άσυλο".

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=3366.msg28452#msg28452

Η δημοσίευση εκείνη, αν και δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα με το περιεχόμενό της, με εξόργησε ως πράξη, αφού σκοπός του αποστολέα δεν ήταν άλλος από το να προκαλέσει και να προσβάλει (εγώ τουλάχιστον δεν ανέγνωσα κάποιο επιχείρημα πίσω από αυτή την δημοσίευση).

Μπορείτε να θεωρήσετε το flashback αυτό και ως off-topic...


Μεταφέροντας το συλλογισμό στην περίπτωση των σκίτσων, θεωρώ, προσωπικά, τη δημοσίευση μια πράξη τελείως ανεύθυνη, σε μια παγκόσμια συγκυρία που δυστυχώς δεν σηκώνει τέτοιου είδους χιούμορ...
Οπωσδήποτε είναι καταδικαστέα η χρήση βίας από την πλευρά των μουσουλμάνων.
Μήπως όμως πρέπει να καταδικάσουμε και την ψυχολογική βία που άσκησαν εν γνώσει τους αυτοί που επέτρεψαν να εμφανιστεί ένα τέτοιο σκίτσο και αυτοί που εξακολουθούν να το αναδημοσιεύουν;

Δυστυχώς, δεν επιτρέπεται σε κανέναν να "παίζει" με καθεστώτα -όχι πάντα αναγνωρισμένα- φονταμενταλιστικά, όταν υπάρχει και το πρόσφατο -σχετικά- παράδειγμα της επικύρηξης του Σαλμάν Ρουσντί (ευχαριστούμε Cyberkat για την αναδημοσίευση)...
Όταν μάλιστα εμπλέκονται και οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα, όπως προαναφέρθηκε από άλλους, τότε το μείγμα παραείναι εύφλεκτο...

Μέχρι να "αλλάξει αυτός ο κόσμος", μάλλον θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες των Άλλων και να αντιμετωπίζουμε με περισσότερη σύνεση θέματα που άπτονται τέτοιων ιδιαιτεροτήτων.
Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε την ελευθερία έκφρασης που κατακτήθηκε για να φωνάξουμε για την ανάγκη να αλλάξει αυτός ο κόσμος...   

[Cyberkat]

Εγώ εξακολουθώ να διαφωνώ με αυτό το είδος του συμβιβασμού και της ανοχής. Τι θα ήταν σωστότερο κατ' εμένα: εκδίδονται οι γελοιογραφίες, οι μουσουλμάνοι διαμαρτύρονται, στέλνουν μια αντιπροσωπεία από δικούς τους διανοούμενους (αν έχουν μείνει κάποιοι που να μην τους έχουν εξορίσει τα καθεστώτα) οι οποίοι αρθρογραφούν στις ευρωπαικές εφημερίδες, συμμετέχουν σε συζητήσεις κλπ. Δεν είμαι κατά του καψίματος μιας πρεσβείας, κάθε άλλο. Άλλα όχι για ανεγκέφαλους λόγους.

Πρεπει να ειναι τυφλος (για να μην πω ηλιθιος) καποιος για να νομιζει πως φταιει η μουσουλμανικη θρησκεια για τα εκτροπα... Αυτο που φταιει ειναι η πεινα και η εκμεταλλευση. Ο θρησκευτικος φανατισμος ειναι αποτελεσμα αυτων.

Διαφωνώ και με αυτό. Η μουσουλμανική θρησκεία είναι συνισταμένη του προβλήματος και όχι αποτέλεσμα που οδηγεί στον θρησκευτικό φανατισμό. Όπως και για την δύση η χριστιανική θρησκεία είναι συνισταμένη του προβλήματος που οδηγεί στον προτεσταντικό ωφελιμισμό.

[Turambar]

Νομίζω ότι ο θρησκευτικός φανατισμός είναι αποτέλεσμα. Αν όλοι οι άνθρωποι ήταν μορφωμένοι, χορτασμένοι και καλοζωισμένοι, θα κατέβεναν στους δρόμους και θατα έκαναν αυτά;
Χμ... ναι αλλά όχι σε αυτήν την ένταση. Και εδώ είχαμε τους δικούς μας φανατικούς στο Outlook, σωστά; Αλλά τι συντριπτική μειονότητα αποτελούν. Κλασσικά όμως τα ΜΜΕ που πάσχουν για νταβαντούρι φτιάξαν θέμα...

Δυστυχώς δε νιώθω ότι μπορώ να επεκταθώ στο θέμα... γιατί η άποψη μου παρα είναι ρομαντική για να την εκφράσω εδώ.

Θα πω μόνο ότι καλώς δεν αυτολογοκρίθηκαν, αρκεί να μην αυτολογοκρίνονται ποτε...

[apostolos1986]

Tο μίσος γεννά μίσος

Οι παθιασμένες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που σαρώνουν τον ισλαμικό κόσμο δεν έχουν στην πραγματικότητα καμία σχέση με τις ανόητες γελοιογραφίες του Προφήτη Μωάμεθ, που δημοσίευσε μια ασήμαντη δανική εφημερίδα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Φρόυντ για να καταλάβει το φαινόμενο της μετάθεσης.

Οι έντονες και πικρόχολες αντιδράσεις οφείλονται στη δυσαρέσκεια της μουσουλμανικής κοινωνίας, κυρίως στη Μέση Ανατολή, για την ξένη εκμετάλλευση και αλαζονεία, την οπισθοδρομικότητα, τη φτώχεια και την έλλειψη ανάπτυξης. Τα σκίτσα ήταν απλώς η θρυαλλίδα.

H κατοχή των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς, η αποτυχία των δύο παλαιστινιακών εξεγέρσεων, η εμφάνιση της Αλ Κάιντα, οι επιθέσεις της στις ΗΠΑ, ο «πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας» που ακολούθησε, η αμερικανική εισβολή και κατάληψη του Αφγανιστάν και του Ιράκ, οι σημερινές απειλές της Δύσης εναντίον του Ιράν - όλα αυτά προστέθηκαν στο μείγμα των πολιτικοψυχολογικών και θρησκευτικών δυνάμεων που έχει τώρα εκραγεί. (Ή που κάποιοι έκαναν να εκραγεί, διότι υπογείως υπάρχει αρκετή χειραγώγηση).

Είναι αυτή μια σύγκρουση πολιτισμών; Φυσικά και ναι. Είναι ένας πόλεμος πολιτισμών; Όχι. Οι ταραχές στους δρόμους δεν είναι πόλεμος, όπως δεν είναι πόλεμος και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις δυτικές χώρες. Πραγματικός πόλεμος γίνεται στο Ιράκ, ίσως να ξαναρχίζει και στο Αφγανιστάν - και στις δύο αυτές περιπτώσεις, όμως, πρόκειται για πολέμους μεταξύ μουσουλμάνων για τον έλεγχο του κράτους, καθώς και για εθνικιστικούς πολέμους με σκοπό την εκδίωξη των Αμερικανών το συντομότερο δυνατό.

Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την ένταση των δυνάμεων που εμπλέκονται, και από τις δύο πλευρές. Ουσιαστικά, η ισλαμική αντίδραση, ιδίως στον αραβικό κόσμο, απορρέει από τις αδυναμίες που ενθάρρυναν την ξένη επέμβαση και κυριαρχία. H απόδοση ευθυνών στον ιμπεριαλισμό είναι ένα άλλοθι. Οι Άραβες, ή γενικότερα οι μουσουλμάνοι, έχουν υποφέρει στα ξένα χέρια, ταυτόχρονα όμως φέρουν ευθύνες για όσα τους έχουν συμβεί. H ίδια η ισλαμική θρησκεία κατέστειλε την ελευθερία των θεολογικών αναζητήσεων στα τέλη του Μεσαίωνα, έπειτα από μια πνευματική άνθηση που είχε καταστήσει τα μεσαιωνικά χαλιφάτα πνευματικά κέντρα. Αν το Ισλάμ είναι σήμερα μια μουχλιασμένη θρησκεία, για αυτό ευθύνονται οι μουσουλμάνοι, όχι η Δύση. Αν η αραβική κοινωνία, από το 1920 και εξής, υπήρξε οπισθοδρομική και τελούσε υπό δικτατορικά καθεστώτα, γι' αυτό ευθύνονται και οι Άραβες.

Το μίσος γεννά μίσος, ενισχύει τις κατεστημένες προκαταλήψεις και τον ενστικτώδη φόβο του άλλου. Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, η περιφρόνηση ή και το μίσος για τους μουσουλμάνους είναι ορατά. Σε αυτή τη σύγκρουση πολιτισμών, ένα ηθικό σκοτάδι έχει καλύψει και τις δύο πλευρές.

ΠΗΓΗ:TA ΝΕΑ

[Turambar]

Οι άνθρωποι, απογοητευμένοι από ότι υπάρχει στον υλικό κόσμο, στρέφονται στις θρησκείες γιατί αποτελεί ένα μέσο έκφρασης που συνήθως δεν τους το απαγορεύετε. Αναζητούν λοιπόν τρόπους διέξοδου από αυτήν τους την κατάσταση μέσα από αυτές.

Φανατίζονται και μετατρέπουν τις θρησκείες τους σε σκιές των πραγματικών τους δρόμων (όπου κυριαρχεί η αδελφοσύνη παρά το μίσος και αυτό ισχύει σαφώς και για το ισλάμ) και γίνετε φορέας αγωνιστικός.

Σε αυτές τις συνθήκες βασιλεύουν οι θεότυφλοι, οι τρελλοί και οι παράφρονες που τρόμαζουν τον κόσμο και παρουσιάζουν των θεό σαν ένα τρομερό Ον που θέλει την καταστροφή. Και έτσι βλέπουμε και στις μέρες μας (αφού η καταπίεση είναι θεσμός στις μουσουλμανικές χώρες και σαφώς ξεκινάει από την αποικιοκρατία) αυτά τα φαινόμενα που θα έπρεπε να έχουν εκλίψει.

Ο τρόπος των καουμπόιδων διογκώνει το πρόβλημα, δεν είναι τυχαίο που ο Μπιν Λάντεν ενισχύει με κάθε επικοινωνιακό μέσο διαθέτει τα γεράκια της Ουάσιγκτον.


Πηγή : Το κεφάλι μου το κλούβιο

[Karaμazoβ]

Παρολη την απέχθεια μας στους Σταυροφορους βαδίζουμε στα χνάρια τους.Ως γνήσιοι δυτικοι περιφρονούμε τους Άραβες - Μουσουλμανους  και τις συνήθειές τους.Απαιτούμε απο αυτούς να γίνουν σαν εμάς , να βλέπουν τον κοσμο οπως εμεις,γιατι εμεις είμαστε οι "μορφωμένοι" με τον "ανώτερο πολιτισμο" που θελουμε να τους "εκπολιτισουμε".Ισως ενδομηχως τους φοβόμαστε...


Και μη γελιέστε δε φταίει η θρησκεια τους-οσο κ αν δε μου αρεσει- για την κατασταση την σημερινη κατασταση των Μουσουλμανων.Στο διαστημα μεταξυ 1000-1300  ειχαν αξιοθαυμαστο πολιτισμο(και ισως μετα,αλλα ας οψωνται οι Σταυροφοριες,ο Τζεγκις Χαν και οι Τουρκοι).

[MihalisK]

Και μη γελιέστε δε φταίει η θρησκεια τους-οσο κ αν δε μου αρεσει- για την κατασταση την σημερινη των Μουσουλμανων.Στο διαστημα μεταξυ 1000-1300  ειχαν αξιοθαυμαστο πολιτισμο(και ισως μετα,αλλα ας οψωνται οι Σταυροφοριες,ο Τζεγκις Χαν και οι Τουρκοι).

Μα όχι όχι φταίει οι θρησκεία τους. Εμείς οι χριστιανοί είμαστε Μ^ν φορές πιο ανοικτόμυαλοι.

[Zarathoustra]

Φυσικά και φταίει ΚΑΙ ο Ισλαμισμός για τον φανατισμό και την  μισαλλοδοξία που κυριαρχεί στα περισσότερα μουσουλμανικά κράτη.Ο Ισλαμισμός(άσχετα από ερμηνείες) δέν είναι μόνο θρησκεία, αλλά και πολιτικό-οικονομικό σύστημα, το οποίο διαμόρφωσε ο ιδρυτής της θρησκείας, ο προφήτης Μωάμεθ.Ο οποίος βέβαια δεν ήταν μόνο προφήτης-φιλόσοφος όπως για παράδειγμα  ο Βούδας, αλλά επίσης πολέμαρχος,στρατηγός και αρχηγός κράτους.Από wikipedia:

Relations between Mecca and Medina rapidly worsened (see surat al-Baqara). Meccans confiscated all the property that the Muslims had left in Mecca. In Medina, Muhammad signed treaties of alliance and mutual help with neighboring tribes.

In March of 624, Muhammad led some 300 warriors in a raid on a Meccan merchant caravan. The Meccans successfully defended the caravan and then decided to teach the Medinans a lesson. They sent a small army against Medina. On March 15, 624 near a place called Badr, the Meccans and the Muslims clashed. Though outnumbered more than 3 times (1000 to 300) in the battle, the Muslims met with success, killing at least forty-five Meccans and taking seventy prisoners for ransom; only fourteen Muslims died. This marked the real beginning of Muslim military achievement.

Φυσικά αυτά είναι ένα ελάχιστο δείγμα από τις πράξεις του προφήτη.
Μην γελιέστε, ο μουσουλμανισμός είναι μια καθαρά πολεμική θρησκεία,δεν είναι θέμα "παρεξήγησης" ή "λανθασμένης ερμηνείας". Οι σταυροφόροι μπορεί να έκαναν εγκλήματα στο όνομα του Χριστού, αλλά οι πράξεις τους δεν συμβάδιζαν με την Χριστιανική διδασκαλία. Αντίθετα ο πόλεμος και η βία είναι συμπεριφορές που δικαιολογούνται και ενθαρρύνονται από τον προφήτη του Ισλάμ και το Κοράνι.

Δεν φταίει μόνο η φτώχεια.Στην Σαουδική Αραβία το βιοτικό επίπεδο είναι υψηλό, ταυτόχρονα όμως η κοινωνία είναι οργανωμένη σύμφωνα με τα πλέον αναχρονιστικά και καταπιεστικά Ισλαμικά πρότυπα. Και φυσικά πολλοί φανατικοί τρομοκράτες ήταν πλούσιοι και μορφωμένοι Σαουδάραβες.
Αντίθετα, στην Ινδία που μαστίζεται από τον υπερπληθυσμό και την φτώχεια, η επικρατούσα θρησκεία(Ινδουισμός) ευνοεί την καρτερικότητα και την μοιρολατρία. Οι άνθρωποι εκεί υπομένουν την εξαθλίωση τους χωρίς να καταφεύγουν στην βία, γιατί η θρησκεία τους έχει πείσει ότι οι δυσκολίες και τα βάσανα τελικά θα τους οδηγήσουν στον εξαγνισμό και σε μία καλύτερη (επόμενη) ζωή.
Η ανθρώπινη συμεριφορά δεν μπορεί να αναχθεί στην ικανοποίηση βιολογικών αναγκών, θρησκείες και ιδεολογίες μπορεί να είναι εξίσου (αν όχι περισσότερο) καθοριστικές.