Mundobasket 2006

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[Nightwish]

παιδιά ξέρετε κάποιον εναλλακτικό τηλεοπτικό σταθμό να δω τον τελικό?

δεν αντέχονται ρε παιδιά αυτοί.. δεν αντέχονται..

λολ
λολ
λολ

γαμάτο!!!

PS: sorry για το οφτόπικ...αλλά δε μπορούσα!!

λολ λολ!!

[ZiuQ]

Λέτε ο Gasol τελικά να παίξει και όλη η φασαρία, για σοβαρό τραυματισμό που θα του στοιχίσει τον τελικό, να ήλθε από τους κόλπους της ισπανικής ομάδας για να μας μπερδέψει; Διαφορετικά παρατάσσεις μια ομάδα απέναντι σε Ισπανούς+Gasol και διαφοσρετικά αν ο σούπερ σταρ τους δεν παίζει. Βασικά πιστεύω ότι ο Γιαννάκης θα δουλέψει και την τελευταία λεπτομέρεια αλλά σαν ιδέα δεν είναι συνωμοτική; 

[paris]

Διαφορετικά παρατάσσεις μια ομάδα απέναντι σε Ισπανούς+Gasol και διαφοσρετικά αν ο σούπερ σταρ τους δεν παίζει. Βασικά πιστεύω ότι ο Γιαννάκης θα δουλέψει και την τελευταία λεπτομέρεια αλλά σαν ιδέα δεν είναι συνωμοτική; 

Όχι ρε Ziu, συνωμοτική είναι μία ιδέα όταν εφαρμόζεται ας πούμε για τις 100.000 πρώτες φορές

[anonymous-root]

Την είκονα τη βρήκα από τρακερ.

Δε γνωρίζω τα περί διεθνών συμβάσεων, ούτε τι πληρώνουν (αν πληρώνουν) οι απόδημοι Έλληνες στην ΕΡΤ.

Αν γνωρίζει κανείς να μας διευκρινήσει (σε άλλο τοπικ).

[apostolos1986]

Την είκονα τη βρήκα από τρακερ.

Δε γνωρίζω τα περί διεθνών συμβάσεων, ούτε τι πληρώνουν (αν πληρώνουν) οι απόδημοι Έλληνες στην ΕΡΤ.

Αν γνωρίζει κανείς να μας διευκρινήσει (σε άλλο τοπικ).

ας απάντησω εδώ...
τα δικαιώματα για μία αθηλητική διοργάνωση είναι διαφορετικά για κάθε χώρα...
η ΕΡΤ πληρώσε για τα δικαιώματα της Ελλάδας...έτσι δεν μπορεί να τα δείξει παρά μόνο στην Ελλάδα... οι απόδημοι δεν πλη΄ρωνουν τίποτα για την ΕΡΤ δορυφορική..

[anonymous-root]

ας απάντησω εδώ...
τα δικαιώματα για μία αθηλητική διοργάνωση είναι διαφορετικά για κάθε χώρα...
η ΕΡΤ πληρώσε για τα δικαιώματα της Ελλάδας...έτσι δεν μπορεί να τα δείξει παρά μόνο στην Ελλάδα... οι απόδημοι δεν πλη΄ρωνουν τίποτα για την ΕΡΤ δορυφορική..

Ευχαριστούμε Απόστολε. Τώρα που μελετάω καλύτερα το θέμα (από ποστ ατόμων) όντως δεν είναι δυνατόν να μεταδίδει η δορυφορική ΕΡΤ τους αγώνες. (εκτός αν πληρώσει κάτι παραπάνω ίσως; )

[apostolos1986]

ας απάντησω εδώ...
τα δικαιώματα για μία αθηλητική διοργάνωση είναι διαφορετικά για κάθε χώρα...
η ΕΡΤ πληρώσε για τα δικαιώματα της Ελλάδας...έτσι δεν μπορεί να τα δείξει παρά μόνο στην Ελλάδα... οι απόδημοι δεν πλη΄ρωνουν τίποτα για την ΕΡΤ δορυφορική..

Ευχαριστούμε Απόστολε. Τώρα που μελετάω καλύτερα το θέμα (από ποστ ατόμων) όντως δεν είναι δυνατόν να μεταδίδει η δορυφορική ΕΡΤ τους αγώνες. (εκτός αν πληρώσει κάτι παραπάνω ίσως; )

να πήρώσει παραπάνω;; το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πάρει και τα δικαιώματα ας πούμε και της Σαουδικής Αραβίας...κάτι που είναι σχετικά αδύνατο...γιατί αυτοί που διαχειρίζονται τα δικαιώματα των διοργανώσεων τα δίνουν στα κατά τόπους  κανάλια ...απολύτως λογικό...

[apostolos1986]

Hola για όλα

Αν οι Αμερικανοί, όσο κι αν έλεγαν ότι έχουν προετοιμαστεί, για την Ελλάδα, ουσιαστικά δεν ...ήξεραν με ποιον έχουν να κάνουν, ο αυριανός τελικός (13.30/ΝΕΤ) έχει ένα αντίπαλο λαβωμένο μεν (από την μεγάλη απώλεια του Πάου Γκασόλ) υποψιασμένο δε.

Οι Ισπανοί, που για πρώτη φορά στην ιστορία τους, είναι ενώπιον μιας τόσο μεγάλης πρόκλησης (να σκαρφαλώσουν, δηλαδή, στο πρώτο σκαλί μιας μεγάλης διοργάνωσης) όχι μόνο γνωρίζουν να προφέρουν τα ελληνικά επίθετα, αλλά έχουν εικόνες, εμπειρίες και πολλές εικόνες από την ομάδα, που θα αντιμετωπίσουν στο παρκέ της Σαϊτάμα Αρένα.

Αυτός ο καθαρά ευρωπαϊκός τελικός του 15ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, φέρνει απέναντι στην μεγάλη ομάδα του Γιαννάκη, ένα συγκρότημα που της μοιάζει πάρα πολύ, έχει πολύ ταλέντο, μεγάλα αστέρια, μπακγκράουντ το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ στην Ευρώπη, το ΝΒΑ όπου εσχάτως άρχισαν να παρεπιδημούν οι Ισπανοί, την μεγάλη επιθυμία για το πρώτο χρυσό μετάλλιο της ιστορίας τους.

Κι αν κάποιος πρέπει να τους καθοδηγήσει σε αυτή την ιστορική μάχη, όπως έγραψε η "Marca", ο Χοσέ Μανουέλ Καλντερόν, μοιάζει με τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση.

Η Ευρώπη τον αναγνώρισε εδώ και καιρό ως έναν εκ των κορυφαίων πόιντ-γκαρντ της Ηπείρου, το ΝΒΑ τον υποδέχθηκε, φέτος (από την Ταού στους Τορόντο Ράπτορς εκεί όπου μετακόμισε φέτος και ο Χόρχε Γκαρμπαχόθα) και η Εθνική Ισπανίας, ελλείψει Γκασόλ, εναποθέτει στα χέρια και τις ηγετικές του ικανότητες ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων της για να πάρει τον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας.

"Α, η Ελλάδα, είναι μια ομάδα που την σέβομαι, την θαυμάζω και της βγάζω το καπέλο" θα πει στο SPORT 24, ο Καλντερόν, που στα 25 του χρόνια μοιάζει πιο δυνατός από ποτέ, γρήγορος με καλή πάσα και εξαιρετικό σουτ. Με 7.3π, 2.1 ρ και 3.5 ασίστ, είναι σαφώς ο κινητήριος μοχλός της ισπανικής ομάδας.

"Το ότι νίκησε τις ΗΠΑ σημαίνει πολλά, αναδεικνύει την δύναμή της και μας προαναγγέλλει μια σκληρή μάχη για το χρυσό μετάλλιο", θα προσθέσει χαμογελαστός, πριν δεχθεί με ξεχωριστή προσοχή τις ερωτήσεις:

Περίμενες ότι θα νικούσε η Ελλάδα τους Αμερικανούς;
"Για να πω την αλήθεια όχι! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν της έδινα τύχη, πίστευα, όμως, ότι στο τέλος θα επικρατούσαν οι Αμερικανοί. Είχαν προετοιμαστεί πολύ για αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και θεωρούσαν, σχεδόν βέβαιο, ότι θα έφταναν τουλάχιστον ως τον τελικό".

Πώς τον είδες, λοιπόν, τον ημιτελικό;
"Ομολογώ ότι θαύμασα την ελληνική ομάδα. Ήξεραν ότι παίζουν με μια τόσο σπουδαία όσο και αθλητική ομάδα, είδα όμως ότι οι Έλληνες, όχι μόνο δεν φοβήθηκαν, αλλά πίστευαν από την αρχή πως θα κερδίσουν το ματς. Και το έκαναν μια χαρά!"

Κατά τη γνώμη σου τι καλό έκανε η Ελλάδα και πήρε τη νίκη;
“Για να κερδίσεις τους Αμερικανούς, πρέπει να κάνεις, μέσα στο γήπεδο, δυο τρία απλά πράγματα. Κι οι Έλληνες τα έκαναν στην εντέλεια. Περιόρισαν τα λάθη τους, δυσκόλεψαν με την ζώνη την επίθεση των ΗΠΑ, βελτιώθηκαν στα ριμπάουντ και φρόντισαν, ουσιαστικά, να μη κινδυνεύσουν. Πράγματι εκπληκτικό...”

Εσύ που έζησες ένα χρόνο στο ΝΒΑ, τι νομίζεις ότι έπαθαν οι Αμερικανοί;
"Προσπάθησαν πάρα πολύ. Δεν έχασε όμως η αμερικάνικη ομάδα, νίκησε η ελληνική!"

Μας ...εκτιμάς πολύ, δηλαδή;
"Ναι! Ίσως γιατί μοιάζουμε ως ομάδες. Συνδυάζουμε ατομικό ταλέντο, με ομαδική ικανότητα, σε πολύ μεγάλο βαθμό".

Πάμε στον τελικό, λοιπόν...
"Θα είναι πολύ δύσκολος. Παίζουν δυο μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Η Ελλάδα δεν κέρδισε τυχαία το χρυσό μετάλλιο, πέρσι στο Βελιγράδι, εμείς δεν φτάσαμε τυχαία ως εδώ. Ειλικρινά θα είναι μεγάλο ματς".

Χωρίς τον Γκασόλ όμως...
"Είναι μεγάλη απώλεια. Δεν ξέρω αν τελικά θα λείψει ή όχι από το ματς, το πιθανότερο είναι να μην τον έχουμε κοντά μας, είμαστε, όμως, αποφασισμένοι να παίξουμε και γι αυτόν".

Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο;
"Εντάξει, όλοι ξέρουμε πόσο καλός παίκτης είναι ο Πάου, δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ. Θα βρούμε, όμως, τους τρόπους να παίξουμε και χωρίς αυτόν. Πάνω απ' όλα είμαστε ομάδα".

Έγινε μάχη με την Αργεντινή...
"Όπως την περιμέναμε. Δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα και πιστεύω ότι αξίζαμε τη νίκη".

Έχασες μια βολή στο τέλος...
"Όχι μόνο μία! Γενικά δεν ήμουν στην μέρα μου. Κατάλαβα ότι οι αντίπαλοι με σημάδευαν, δεν είχα άγχος, απλά ήθελα να ευστοχήσω. Δεν συνέβη, όπως και δεν ευστόχησε ο ... Νοτσιόνι στο τρίποντο. Έκλεισα τα μάτια στο σουτ και μετά πανηγύρισα με τους συμπαίκτες μου. Συμβαίνουν αυτά πάντως. Γι αυτό και το μπάσκετ είναι τόσο δύσκολο όσο και συναρπαστικό".

Σε πίεσαν πολύ οι Αργεντίνοι.
"Πράγματι, αλλά ο Σέρχιο Ροντρίγκες έκανε μεγάλη δουλειά. Χαίρομαι γιατί είναι πολύ μεγάλος παίκτης. Όπως και ο Γκαρμπαχόθα, που βρήκε το χέρι του την κατάλληλη στιγμή. Έβαλε 19 πόντους σήμερα, αλλά σας διεβεβαιώ ότι είναι σε θέση για ... πολλούς περισσότερους. Τον ξέρω πολύ καλά".

Τι σημαίνει για το ισπανικό μπάσκετ αυτή η πρόκριση;
"Είναι μια ιστορική πρόκριση. Δουλέψαμε πολύ σκληρά από τις 10 Ιουλίου και μετά, κάναμε μια επίπονη προετοιμασία, είμαστε καλά και θέλουμε αυτό το χρυσό μετάλλιο, όσο τίποτε άλλο".

Ξέρεις ότι έχετε καλή παράδοση με την ελληνική ομάδα;
"Όχι. Θυμάμαι όμως ότι πέρσι νικήσαμε σε ένα φιλικό. Αυτά όμως ελάχιστη σημασία έχουν. Τώρα μιλάμε για ένα τελικό και μάλιστα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα!"

Τι φοβάσαι από την Ελλάδα;
"Την ...ομάδα. Θα μπορούσα να πω έναν, δυο, τρεις, πέντε παίκτες. Αλλά αυτό που έχετε είναι ομάδα. Μοιάζουμε..."
Ναι, αλλά το χρυσό θα το πάρει μόνο ένας, Χοσέ Μανουέλ...

ΠΗΓΗ:www.sport24.gr

[Megawatt]

"Η Ελλάδα σόκαρε τον κόσμο"

To μεγάλο σοκ χαρακτηρίζεται από τα αμερικάνικα και ευρωπαικά δίκτυα η νίκη της Εθνικής μας ομάδας επί των ΗΠΑ με 101-95.

 Τα αμερικάνικα δίκτυα δείχνουν να έχουν χάσει τα λόγια τους με την μεγαλιώδη εμφάνιση των διεθνών μας. Συγκεκριμένα το NBA.com μεταδίδει "Το μεγαλύτερο σοκ στο Μουντομπάσκετ. Η Ελλάδα κέρδισε τις ΗΠΑ!.
" Όσο για το NBC η αμερικάνικη ομάδα έφτασε στο τέρμα της: "Τέλος για την αμερικάνικη ομάδα. Οι πρωταθλητές Ευρώπης μας έστειλαν στον μικρό τελικό!"

"Η Ελλάδα σοκάρει τον κόσμο νικώντας τους Αμερικάνους με 101-96", μεταδίδει το ΥΑΗΟΟ που χρησιμοποιεί και τον τίτλο της ταινίας "Γάμος αλά ελληνικά" (My Big Fat Wedding), αναφέροντας: "big fat upset".

Το CBN γράφει: "Οι Έλληνες κατέστρεψαν το όνειρο των αμερικάνων για το χρυσό μετάλλιο." Όμως και το Sports Illustrated φαίνεται πως έχει εκπλαγεί με την νίκη της Ελλάδας, εκθειάζοντας παράλληλα το νέο απόκτημα των Χιούστον Ρόκετς, Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος σκόραρε 22 πόντους. "Ο Βασίλης Σπανούλης οδήγησε την ελληνική ομάδα με 22 πόντους στην νίκη-σοκ κόντρα στους Αμερικανούς" αναφέρει συγκεκριμένα.

To CNN στην ιστοσελίδα του γράφει: "Ελληνική τραγωδία". "Η ομάδα των ΗΠΑ έχασε την ευκαιρία για χρυσό...ξανά. Οι Έλληνες χωρίς ούτε έναν εν ενεργεία παίκτη του NBA χόρεψαν μετά τον αγώνα στο κέντρο του γηπέδου"

Στο μεταξύ, το πρακτορείο «Reuters» αναφέρει σε τηλεγράφημά του ότι «η Ελλάδα έκανε την έκπληξη απέναντι στις ΗΠΑ και προκρίθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου», ενώ υπογραμμίζει ότι «οι πρωταθλητές Ευρώπης σόκαραν το φαβορί της διοργάνωσης με νίκη 101-95.
Ο γκαρντ Βασίλης Σπανούλης οδήγη
;σε την ελληνική ομάδα με 22 πόντους, με αποτέλεσμα οι Ηνωμένες Πολιτείες να μείνουν έκπληκτες και να επεκταθεί για τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια η εξαετής ανομβρία τίτλων των Αμερικανών σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες.»

    Το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων αναφέρει ότι «η Ελλάδα έκανε την έκπληξη απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, τις οποίες νίκησε 101-95 στον ημιτελικό της Παρασκευής στη Σαϊτάμα και προκρίθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος 2006. Μετά την ταπείνωση στο Παγκόσμιο του 2002 (σ.σ. έκτη στην Ινδιανάπολη) και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, είναι λοιπόν άλλη μια βαριά απογοήτευση για την ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία δεν έχει κατακτήσει τρόπαιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από το 1994.
Οι Ελληνες, από την πλευρά τους, έφτασαν στο καλύτερο αποτέλεσμά τους σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο ήταν μια τέταρτη θέση το 1998 στην Αθήνα (σ.σ. την ίδια θέση είχε καταλάβει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και στο Παγκόσμιο του Καναδά το 1994).»

    Τέλος, η ανταπόκριση του Γερμανικού Πρακτορείου Ειδήσεων για τον αγώνα της Εθνικής αναφέρει τα εξής: «Ο Βασίλης Σπανούλης σημείωσε 22 πόντους και ο Μιχάλης Κακιούζης ευστόχησε σε τέσσερις βολές στα τελευταία 35 δευτερόλεπτα, καθώς η Ελλάδα απέκλεισε τις Ηνωμένες Πολιτείες με 101-95 την Παρασκευή και προκρίθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος μπάσκετ 2006. Οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν ποσοστά ευστοχίας 63% εντός πεδιάς και 70% στις βολές και ξεπέρασαν το «εμπόδιο» της ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία, όπως και οι Ελληνες, μπήκε στον αγώνα με επτά νίκες σε επτά αγώνες. Ο Καρμέλο Αντονι οδήγησε τους Αμερικανούς με 27 πόν&#
964;ους, αλλά η ομάδα είχε μόνο 9/28 τρίποντα και σούταρε άσχημα με 59% από τη γραμμή του φάουλ.»

[apostolos1986]

Κατακτώντας την κορυφή του κόσμου

Βρε τι γίνεται; Αλήθεια φανταζόταν κανείς, τότε στα ξεκινήματα, στις 19 Αυγούστου, στις 11 παρά 10 το πρωί, όταν οι συμπαθείς ... Καταρ-αμένοι, επιφύλασσαν στην εθνική μας ομάδα μία απρόσμενη έκπληξη στα πρώτα λεπτά της πρεμιέρας του Μουντομπάσκετ, τι θα επακολουθούσε;  Από τα χέρια των παλικαριών του Παναγιώτη Γιαννάκη (τα χέρια μας δηλαδή κατά μία έννοια...) πέρασαν και "στραγγαλίστηκαν" Λιθουανίες, Τουρκίες και λοιποί συγγενείς μέχρι που υποκλίθηκαν οι υποτιθεμένοι κορυφαίοι. Ένα οδοιπορικό 2 εβδομάδων που μοιάζει με παραμύθι. Για αυτό λοιπόν, πάμε: Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώστης κλώτσο, να γυρίσει παραμύθι να αρχινίσει...

19/08/06: ΕΛΛΑΔΑ – ΚΑΤΑΡ 84-64

Ο Δήμος τους ...Κατάρ-ριψε

Όπως το 1994 στον αγώνα της Ντριμ τιμ με την Ελλάδα, ο φωτογράφος απαθανάτισε το ηλεκτρονικό ταμπλό του Σκάιντομ, τη στιγμή που έγραφε 17-14 υπέρ της εθνικής μας, έτσι κι ο φωτορεπόρτερ του συμπαθούς Κατάρ, θα έχει να θυμάται το περίφημο 28-12, σκορ με τον οποίο προηγήθηκαν οι Ασιάτες στο πρώτο δεκάλεπτο. Σοκ; Περίπου... Οι ...Αλίδες και οι ...Σαλιμέδες τα πήγαιναν περίφημα, μέχρι που πάτησε στο παρκέ ο Δήμος Ντικούδης. Μετέτρεψε την πρεμιέρα σε ένα μοναδικό πάρτι με προσκαλεσμένους τους Σεϊχηδες του Κατάρ και πολύ γρήγορα η τάξη αποκαταστάθηκε. Ο Δήμος τελείωσε με 17 πόντους το πρώτο ημίχρονο, με 26 συνολικά, ο Σπανούλης πρόσθεσε 17, ο Φώτσης 16 και ... άντε γεια άγχος της πρεμιέρας.

Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 8, Σχορτσιανίτης, Ζήσης 2, Σπανούλης 17, Βασιλόπουλος, Φώτσης 16, Χατζηβρέττας, Ντικούδης 26, Τσαρτσαρής 6, Διαμαντίδης 4, Παπαδόπουλος, Κακιούζης 5

20/08/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ 81-76

Bill ...Kill Lithuania

Απέναντι στην παρέα του Αρβιντας Μασιγιάουσκας, το αγαπημένο θρίλερ της εθνικής ομάδας πρόσθεσε ακόμα ένα κεφάλαιο. Οι Λιθουανοί μάζεψαν όλα τα ριμπάουντ (46-29), δυσκόλεψαν την ελληνική άμυνα, αλλά τη στιγμή που ο Μασιγιάουσκας και η παρέα του προηγήθηκαν με 10π. στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου, ένα κρεσέντο, από τον Μιχάλη Κακιούζη και τον Δημήτρη Διαμαντίδη έφερε το ματς στα ίσα μέσα σε διάστημα ενός λεπτού. Αυτό ήταν και το σημείο κλειδί για την εξέλιξη του αγώνα Ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς και η ελληνική εκβίασαν 25 λάθη των αντιπάλων τους... Η Εθνική προηγήθηκε με 69-65, ήρθε στα ίσα χάρη σε ένα πολύ μεγάλο σουτ από τον Μασιγιάουσκας, στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας το βάλτο αγόρι μου του Διαμαντίδη χτύπησε στο σίδερο και το ματς πήγε στην παράταση. Εκεί, η εθνική πέρασε με +4, τα σουτ του Μασιγιάουσκας χτύπησαν στο σίδερο κι έτσι η εθνική πήγε το 2 στα 2.

Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 8, Σχορτσιανίτης 5, Ζήσης 4, Σπανούλης 15, Βασιλόπουλος, Φώτσης 11, Χατζηβρέττας 7, Ντικούδης 6, Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 2, Παπαδόπουλος 8, Κακιούζης 10

22/08/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 72-69

Οι Ελληνες της ...τελευταίας στιγμής

Ποιος Λίνεκερ και ποιοι Γερμανοί. Το μπάσκετ τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται σε άθλημα που το παίζουν 10 για να κερδίζουν στο τέλος οι Ελληνες. Οι δύσμοιροι οι Αυστραλοί προηγήθηκαν με πέντε πόντους περίπου 30 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, αλλά, ε ρε και να ήξεραν τις τους περίμενε. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης στο τάιμ άουτ στα 25 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη με το σκορ στους τρεις πόντους και δικαίωμα στον Μπρούτον για δύο βολές, έλεγε με τη χαρακτηριστική προφορά του.. «Εχει χρόνο, τι κάνετε ρε; Υπομονή να έχετε». Και το εννοούσε ο αθεόφοβος. Για αυτό και το Αντώνης Φώτσης με τον Νίκο Ζήση του έκαναν το χατίρι. Μόλις 19 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη η Αυστραλία είναι μπροστά με τρεις, ο Φώτσης κολλάει το ένα τρίποντο στα 11ʼʼ, ο καημένος Μπάρλοου προσπαθεί να περάσει ανάμεσα από τους Παπαλουκά και Διαμαντίδη βρε το κορόιδο... Κλέψιμο, Ζήσης για τρεις και ...νίκη. Απίστευτο!

Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 11, Σχορτσιανίτης, Ζήσης 7, Σπανούλης 10, Βασιλόπουλος, Φώτσης 7, Χατζηβρέττας 2, Ντικούδης, Τσαρτσαρής 1, Διαμαντίδης 20, Παπαδόπουλος 12, Κακιούζης 2

23/08/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΒΡΑΖΙΛΙΑ 91-80

Αλήτη Βαρεχάο!

Τι νόημα έχουν οι νίκες και οι επιτυχίες μπροστά στον πόνο. Αλήτη Βαρεχάο! Η εθνική νίκησε τη Βραζιλία, αλλά η όψη του Νίκου Ζήση στο νοσοκομείο μετά τη λήξη του αγώνα δεν ισοδυναμεί με τίποτα. Αλήτη Βαρεχάο! Το παιχνιδάκι πήγαινε μία χαρά για την Ελλάδα, μέχρι τη στιγμή που ο αλήτης Βαρεχάο δοκίμασε να το παίξει καμπόσος στα μούτρα του Νικόλα. Προσβεβλημένος από το ήπιο trash talking που του απηύθυνε σε μία και μοναδική φάση ο Ζήσης, αφού τον προειδοποίησε κιόλας, ο αφάνας Βραζιλιάς, σε ένα δυνατό drive του Νικόλα, αμόλησε τον αγκώνα με όλη τη δύναμή του τον έφερε στα μούτρα του Ελληνα. Αλήτη  Βαρεχάο! Τη συνέχεια την ξέρετε... Η εθνική νίκησε μεν, ο Χατζηβρέττας ευστόχησε σε χρυσό τρίποντο, όταν οι καριόκας του ατιμώρητου ΑΛΗΤΗ ΒΑΡΕΧΑΟ ανέτρεψαν διαφορά 10 πόντων και πέρασαν με τρεις 72-69, αλλά ο Ζήσης στο νοσοκομείο, ή, γενικότερα, ένας αθλητής στο νοσοκομείο μετά από αγώνα, είναι μία εικόνα που δεν χωνεύεται. Αλήτη Βαρεχάο!

Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 14, Σχορτσιανίτης, Ζήσης 9, Σπανούλης, Βασιλόπουλος, Φώτσης 11, Χατζηβρέττας 14, Ντικούδης 8, Τσαρτσαρής 7, Διαμαντίδης 9, Παπαδόπουλος 12, Κακιούζης 7

24/08/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ 76-69

Πρώτη και αήττητη!

Στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου κρινόταν η πρώτη θέση και πολλά άλλα... Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ στον ημιτελικό, ή η Αργεντινή στον προημιτελικό. Απέναντι στους αήττητους, έως εκείνο το παιχνίδι, Τούρκους, που για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια εμφανίστηκαν ως κανονική ομάδα, το έργο των διεθνών ήταν για ακόμα μία φορά βγαλμένο από σενάριο θρίλερ. Ο Μιχάλης Κακιούζης και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, πέτυχαν από το 17 πόντους, αλλά ο man of the match ήταν ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, που έβαλε τους Τούρκους στα καλάθια, πετυχαίνοντας 14 πόντους σε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής. Η Ελλάδα είχε συνεχώς τον έλεγχο, πέρασε 54-47, αλλά είχε υπολογίσει χωρίς τον Σερκάν Ερντογκάν, που πυροβολούσε ασταμάτητα έξω από τη γραμμή. Οι Τούρκοι ισοφάρισαν 69-69, αλλά σε εκείνο το σημείο ένα τρίποντο του Σπανούλη από τη γωνία έδωσε το προβάδισμα στην εθνική που πήρε τελικά τη νίκη.

Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 2, Σχορτσιανίτης 14, Ζήσης, Σπανούλης 11, Βασιλόπουλος, Φώτσης 11, Χατζηβρέττας , Ντικούδης, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 4, Παπαδόπουλος 17, Κακιούζης 17

27/08/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΚΙΝΑ 95-64

Ο κλέψας του κλέψαντος!

Γιάο Μινγκ ερχόμαστε, αλλά τελικά, ποιος Γιάο και ποιος Μινγκ. Στην αρχή του πρώτο αγώνα νοκ άουτ της εθνικής στο Μουντομπάσκετ, ξύπνησαν φαντάσματα, αλλά, κυρίες και κύριοι, το παγκόσμιο μπάσκετ, βρήκε την ευκαιρία να απολαύσει την πιο θεαματική άμυνα που έχει εμφανιστεί ποτέ σε διεθνή διοργάνωση.  Ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς επικηρύχθηκαν έναντι υψηλότατης αμοιβής ως σεσημασμένοι εγκληματίες και κλέφτες, αλλά η εθνική έδωσε μία παράσταση. Οι Κινέζοι προηγήθηκαν στην αρχή με 8-0 και 23-11, αλλά όταν ο Γιόνας Καζλάουσκας έδωσε εντολή στον 17χρονο Τενγκ να κατευθύνει από τη θέση του πλέι μέικερ την ομάδα του, μαύρο φίδι που τους έφαγε. Η εθνική τελείωσε με 13 κλεψίματα, είχε άλλες τόσες αλλοιώσεις επιθέσεων των αντιπάλων και μετά το 20΄ το παιχνίδι έγινε πανηγύρι. Με την Ελλάδα να προσφέρει ένα ανεπανάληπτο σόου, πρεσάροντας σε όλο το γήπεδο. Και τώρα Γαλλία!

Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 19, Σχορτσιανίτης 10, Ζήσης, Σπανούλης 15, Βασιλόπουλος 8, Φώτσης 8, Χατζηβρέττας  2, Ντικούδης 5, Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 7, Παπαδόπουλος 6, Κακιούζης 11

30/08/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΓΑΛΛΙΑ 73-56

Πελάάάάάάάάάτες μου!

Βρε πως τα φέρνουν οι καιροί. Πέρσι ήταν στον ημιτελικό με το βάλτο αγόρι μου... Φέτος, στον προημιτελικό για την πρόκριση στην τετράδα. Ο τραυματισμός και η απώλεια του Πάρκερ δημιουργούσε ένα σαφές προβάδισμα στην Ελ
λάδα, η οποία δεν δυσκολεύτηκε ούτε για ένα λεπτό. Είχε να χάσει 23 χρόνια από τους Γάλλους. Τώρα, πριν τη μεγάλη πρόκριση στον ημιτελικό, θα έσπασε η παράδοση; Όχι βέβαια! Πέντε παίκτες σκόραραν διψήφιο αριθμό πόντων (Σχορτσιανίτης 10, Σπανούλης 11, Φώτσης 14, Διαμαντίδης 13, Παπαδόπουλος 14), η άμυνα για ακόμα μία φορά έκανε θαύματα, ο Ντιό, που παρουσιαζόταν ως απειλή έμεινε στα (πολύ) χαμηλά και η τελική νίκη-πρόκριση ήταν αφιερωμένο σε ένα παλικάρι. Στον Νίκο Ζήση, που για πρώτη φορά μετά τον τραυματισμό του, έκατσε στον πάγκο της εθνικής. Και σιγά μην χάναμε με τον Ζήση δίπλα στα ...αδέλφια του. Αντε μωρή Ελλαδάρα.
 
Οι πόντοι:

Παπαλουκάς 4, Σχορτσιανίτης 10, Ζήσης, Σπανούλης 11, Βασιλόπουλος, Φώτσης 14, Χατζηβρέττας 5, Ντικούδης, Τσαρτσαρής 2, Διαμαντίδης 13, Παπαδόπουλος 14, Κακιούζης

01/09/2006: ΕΛΛΑΔΑ – ΗΠΑ 101-95

Χριστέ κι Απόστολε μία Dream Team!

Ε, τώρα τι να πούμε...Η Ελλάδα πέτυχε 101 πόντους, περιόρισε τους Αμερικάνους όταν έφυγαν με +12, ο Παπαλουκάς μοίρασε 12 ασίστ, ο Διαμαντίδης απέδειξε του Τομγιάνοβιτς το αληθές του λόγου... Ε, βρε τι κάνω... Δεν περιγράφω άλλο, που είπε κάποτε και μία ψυχή! Η ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΟΜΠΑΣΚΕΤ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΝΒΑ ΚΑΙ ΤΩΝ 80 ΕΚ. ΔΟΛΑΡΙΏΝ. ΑΡΚΕΤΑ. ΦΤΑΝΕΙ ΑΥΤΌ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΓΚΕΣ!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΘΟΔΩΡΕ, ΣΟΦΟΚΛΗ, ΝΙΚΟΛΑ, ΜΠΙΛΑΡΕ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΑΝΤΩΝΗ, ΝΙΚΟΛΑΚΗ, ΔΗΜΟ, ΚΩΣΤΑΡΑ, ΜΗΤΣΑΡΑ, ΛΑΖΟ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΕ!

ΠΗΓΗ:www.sportime.gr

[SolidSNK]

Οι Αμερικανοί πάτησαν την Αργεντινή στον μικρό τελικό προσφέροντας πλούσιο θέαμα...
Αν βασικά είχαν λίγη αυτοπεποίθηση και έδειχναν έστω και ενα ίχνος απο το ταλέντο τους θα έκαναν και την Ελλάδα μια χαψιά

[marauber]

Αν βασικά είχαν λίγη αυτοπεποίθηση και έδειχναν έστω και ενα ίχνος απο το ταλέντο τους θα έκαναν και την Ελλάδα μια χαψιά

Μη λέμε και ότι θέλουμε! Δηλαδή αυτό που τους έλειπε απέναντι μας ήταν η αυτοπεποίθηση; Μας φοβόντουσαν δλδ ;
Η αμερικανική ομάδα εμένα δε μου γέμισε το μάτι από την αρχή. Ακόμη και με την Ιταλία δυσκολεύτηκε πολύ να κερδίσει. Είναι η απόδειξη ότι 12 μεγάλοι παίκτες δεν κάνουν μια μεγάλη ομάδα, όπως και ότι άλλο το NΒΑ και άλλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Ατομικά και εγώ τους θαυμάζω, εδικά τον Wade, τον Howard και τον Antony.

[apostolos1986]

Οι Αμερικανοί πάτησαν την Αργεντινή στον μικρό τελικό προσφέροντας πλούσιο θέαμα...
Αν βασικά είχαν λίγη αυτοπεποίθηση και έδειχναν έστω και ενα ίχνος απο το ταλέντο τους θα έκαναν και την Ελλάδα μια χαψιά

με τα αν πάντως δεν  κάνουμε δουλειά....
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΟΥΣ;;;
και πώς δεν το δείξανε δηλαδή;;; δεν βάλανε 95 πόντους ....πολύ απλά βάλαμε περισσότερους ..... Η πραγματικότητα είναι μία...έχουμε καλύτερη ομάδα...και δεν το λέω εγώ αυτό αλλά ο Σιζέφσκι....

[Turambar]

+1

[apostolos1986]

Live your myth, Panagiotis...

Το απόλυτο τοτέμ του ελληνικού μπάσκετ; Ο Έλληνας «Τζέρι Σλόαν», όπως τον αποκαλούν οι Αμερικανοί; Η διαχρονική «σημαία» της Εθνικής ομάδας; Ο μοναδικός που έχει πάρει το Eurobasket ως παίκτης και ως προπονητής; Ο ηγέτης του «Αυτοκράτορα» Άρη και η «ψυχή» του Παναθηναϊκού όταν πάτησε στην κορυφή της Ευρώπης το 1996; Ο πρώτος που ύψωσε το κύπελλο στο ΣΕΦ στις 14 Ιουνίου του 1987; Αυτά και άλλα τόσα, μπορεί να πει κανείς για τον Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά και πάλι θα φαίνονται  λίγα. Δίπλα στο όνομα του παλιού αρχηγού και τωρινού προπονητή της «επίσημης αγαπημένης», μια λέξη μόνο ταιριάζει. Παναγιώτης Γιαννάκης ο Μύθος! Το Sportime.gr, λίγες ώρες μετά την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ (ναι ρε γαμώτο, μέχρι την επόμενη!) με τις…. «εστίες» των πανηγυρισμών να μαίνονται ανεξέλεγκτες, σας παρουσιάζει τον… ευλογημένο, από τους θεούς του μπάσκετ, κύριο Παναγιώτη Γιαννάκη.

Κατακτητής της κορυφής
Στην καριέρα του ως παίκτης και ως προπονητής έχει πετύχει τα πάντα. Στην κυριολεξία όμως! Έχει κατακτήσει πρωταθλήματα και κύπελλα Ελλάδας με τον Άρη και τον Παναθηναϊκό, πρωτάθλημα Ευρώπης τόσο σε εθνικό επίπεδο (το 1987 και το 2005) όσο και σε συλλογικό (με τον ΠΑΟ το 1996), κύπελλο Ευρώπης (με τον Άρη το 1993) και πλέον ετοιμάζεται για το μεγαλύτερο παράσημο της καριέρας του, το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Μοιάζει με παραμύθι κι όμως δεν είναι. Ο γιος του ενός ποδηλατά, του Δημήτρη και μιας υφάντρας, της Καλλιόπης, έπαιξε επί μια εικοσαετία μπάσκετ σε κορυφαίο επίπεδο, με κομμένο το έναν χιαστό (για τους μη εξοικειωμένους με αθλητικούς τραυματισμούς, η τενοντίτιδα  από την οποία πάσχει ο Γκασόλ και θα του στερήσει, κατά τα φαινόμενα, τη συμμετοχή στον τελικό μοιάζει με γρατσουνιά μπροστά στον κομμένο χιαστό) και εν συνεχεία, σαν να μην του έφταναν όσα είχε κατακτήσει φορώντας σορτσάκι, αποφάσισε να κερδίσει άλλα τόσα κι ακόμα περισσότερο με σακάκι και γραβάτα ως προπονητής. Και το απίστευτο είναι ότι τα κατάφερε και μάλιστα βρίσκεται ακόμα στην αρχή!

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης στα 47 του (είναι γεννημένος την Πρωτοχρονιά του 1959) δεν έχει συμπληρώσει ούτε δέκα χρόνια ως επαγγελματίας προπονητής κι όμως τα κατορθώματά του είναι ικανά να γεμίσουν βιβλίο ολόκληρο. Όταν το 1996, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, σταματούσε οριστικά το μπάσκετ, μετά τον νικηφόρο αγώνα για την πέμπτη θέση με αντίπαλο τη Βραζιλία, κανείς (ούτε ο πιο πιστός θαυμαστής του) δεν φανταζόταν ότι δέκα χρόνια αργότερα, στην άλλη άκρη του πλανήτη, στην Ιαπωνία θα εμφανιζόταν «σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος» να πατήσει στην κορυφή του μπασκετικού κόσμου. Και μάλιστα αφού πρώτα, έχει εκθρονίσει τους Αμερικανούς, τους εφευρέτες δηλαδή του αθλήματος, αλλά όχι και τελειότερους εκπροσώπους του.

Διαχρονικό πρότυπο
Τον Γιαννάκη, ως παίκτη τον θυμόμαστε να παθιάζεται, να φωνάζει, να σκοράρει από παντού, να παίζει σκυλίσια άμυνα, να ηγείται και να εμπνέει τους συμπαίκτες του, αλλά και να «κλαίει» όταν δεν του έβγαιναν οι προσπάθειες και να κάνει αψυχολόγητες ενέργειες παρασυρμένος από το πάθος και τον ενθουσιασμό του. Αν αφαιρέσετε τα τελευταία δύο χαρακτηριστικά, θα έχετε την ολοκληρωμένη εικόνα του Γιαννάκη ως προπονητή. Ηγέτης, διορατικός, πατέρας και φίλος, ήρεμος, ενθουσιώδης, καθησυχαστικός στα δύσκολα , ένας σωστός Πυγμαλίονας, που καμαρώνει τα θαυμαστά έργα των τέκνων του, αφού πρώτα τους έχει διδάξει με ακρίβεια τον δρόμο για την επιτυχία! Κάποιος μπορεί να υποστήριζε ότι η μοίρα στάθηκε ευνοϊκή στο πλευρό του Γιαννάκη, όμως η πραγματικότητα διαφέρει κατά πολύ.

Όταν ανέλαβε την Εθνική για πρώτη φορά το 1997, με μηδαμινή προϋπηρεσία σε άλλο σύλλογο, πολλοί έσπευσαν να επιτεθούν στην επιλογή Γιαννάκη, εκτιμώντας ότι δεν είναι σε θέση να οδηγήσει στην κορυφή την ελληνική ομάδα. Στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ισπανίας, η Ελλάδα τερμάτισε τέταρτη, μια θέση που κατέλαβε και ένα χρόνο αργότερα στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας. Η πορεία του Γιαννάκη θεωρήθηκε αποτυχημένη και η θέση του εθνικού προπονητή «χήρεψε» απότομα.

Μάλιστα, σε πολύ δημοφιλές περιοδικό, είχε γίνει ολόκληρο φωτογραφικό αφιέρωμα στα συστήματα που σχεδίαζε ο Γιαννάκης στο πινακάκι του στα time out, με σαφή υπαινιγμό ότι τα «σχέδια» του προπονητή ήταν δυσνόητα και έμοιαζαν με ζωγραφιές και όχι με συστήματα μπάσκετ. Βρε πως αλλάζουν οι καιροί… Τέλος πάντων, το ότι η «κωλοτούμπα» είναι εθνικό μας σπορ, το ξέρατε και δεν περιμένανε να το μάθετε από εμάς.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Γιαννάκης επί μια τετραετία έκανε εντατικά μαθήματα προπονητικής πλάι στους κορυφαίους του πλανήτη. Πήγε στην Μέκκα του αθλήματος στην Αμερική, επισκέφτηκε φημισμένα κολέγια, μελέτησε τον τρόπο δουλειάς μεγάλων προπονητών, κατάφερε να «σκοτώσει» μια και καλή τον παίκτη μέσα του, και ξαφνικά μια ωραία πρωία του 2002, έκανε την επανεμφάνισή του στους πάγκους της Α1 με τον Πανιώνιο. Στην «πλατεία» ο Γιαννάκης έμεινε για έναν μόλις χρόνο, και μπορεί ο Πανιώνιος να μην θάμπωσε με τα αποτελέσματά του, όμως ο Γιαννάκης έδειξε ότι ήρθε για να μείνει.

Το καλοκαίρι του 2002, λίγο πριν οι Αμερικανοί χάσουν «τα αυγά και τα πασχάλια» στην Ιντιανάπολις, ο Γιαννάκης υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας με το Μαρούσι, αλλάζοντας μια και καλή τόσο τη δική του μοίρα, όσο και αυτήν της ομάδας των Βορείων προαστίων. Μέσα σε τέσσερα χρόνια,  το Μαρουσάκι γίνεται Μαρουσάρα φτάνοντας σε τελικούς σε Ελλάδα και Ευρώπη, ο «άγουρος» τότε Σπανούλης ετοιμάζεται να παίξει (και να πρωταγωνιστήσει όπως όλος ο πλανήτης κατάλαβε) στο ΝΒΑ και ο Γιαννάκης από «ελπιδοφόρος» τεχνικός, έχει εξελιχθεί σε «Τζέρι Σλόαν του ευρωπαϊκού».

Όπου Τζέρι Σλόαν,  να έχετε στο μυαλό σας, έναν άνθρωπο που επί 17 συναπτά έτη είναι προπονητής των Γιούτα Τζαζ, που ανέδειξε το ταλέντο δύο εκ των μεγαλύτερων παικτών της ιστορίας, του Στόκτον και του Μαλόουν και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους «γκουρού» του ΝΒΑ. Να μας συμπαθεί ο κύριος Σλόαν,  και το αμερικανικό δίκτυο espn που απέδωσε τον συγκεκριμένο –τιμητικό από κάθε άποψη- προσωνύμιο, αλλά ο Γιαννάκης στην καριέρα του έχει κατακτήσει ήδη ένα eurobasket (δύο αν συμπεριλάβουμε και το 1987) και ετοιμάζεται να ντουμπλάρει τους τίτλους με το Μουντομπάσκετ.

Ο Τζέρι Σλόαν από την άλλη, έχει φτάσει μόλις δύο φορές σε τελικό ΝΒΑ, αλλά έχασε το δαχτυλίδι, καθώς έπεσε πάνω στον αφηνιασμένο Μάικλ Τζόρνταν και τους Μπουλς. Και μην μας πείτε ότι σήμερα στη Σαιτάμα οι Αμερικανοί δεν είχαν Τζόρνταν, γιατί οι ίδιοι θεωρούν ότι η τριάδα Λεμπρόν – Καρμέλο – Ουέιντ είναι τουλάχιστον εφάμιλλη του Τζόρνταν και του Πίπεν. Οπότε, καλός ο Σλόαν, μέγιστος δάσκαλος ο Σιζέφσκι, αλλά ο Γιαννάκης μοιάζει ικανός να τους ξεπεράσει.

Η μεταμόρφωση
Όταν το 2004, ο Γιαννάκης κλήθηκε μαζί με τον Κακιούση να αναλάβουν την Εθνική και να την οδηγήσουν στους Ολυμπιακούς, λίγοι πίστεψαν ότι τόσο ο ίδιος, όσο και οι διεθνείς μας θα κατάφερναν τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο. Κι όμως. Παίκτες που έμοιαζαν άτολμοι και λιγόψυχοι στα δύσκολα, παίκτες που πελάγωναν όταν η Αργεντινή στον προημιτελικό στο ΟΑΚΑ φάνηκε απειλητική, έχουν μεταμορφωθεί σε πραγματικούς «δυναμίτες» που αρνούνται να χάσουν ακόμα κι αν βρεθούν 12 πόντους πίσω μια ομάδα όπως η Αμερική. Μαζί με τους διεθνείς εξελίχθηκε βέβαια και ο ίδιος ο Γιαννάκης. Εκτός αν πιστεύετε, ότι πριν από τέσσερα χρόνια, ο Γιαννάκης θα φώναζε εμπνέοντος την ίδια σιγουριά «ηρεμήστε, έχουμε ακόμα πάρα πολύ χρόνο», όπως έκανε στα 35 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα με την Αυστραλία, με την Εθνική να χάνει πέντε πόντους.

Το έπος

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, πέρσι στο Βελιγράδι, μεθυσμένος από το νεκτάρ του θριάμβου, δήλωνε ότι «η χαρά που νοιώθει ο «πατέρας» βλέποντας τα «παιδιά» του να θριαμβεύουν – το συναίσθημα που έζησε δηλαδή ο ίδιος μαζί με τους παίκτες του στην Μπεογράτσκα Αρίνα- δεν συγκρίνεται με την χαρά που ένοιωσε  ως παίκτης το 1987 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλί
ας». Παρ ολ αυτά, ο «Δράκος» γνώριζε καλά, ότι όσο μεγάλο κατόρθωμα κι αν ήταν η πρώτη θέση στο Eurobasket δεν μπορούσε να σταθεί πλάι στο έπος του 1987 που άλλαξε μια και καλή την μοίρα του ελληνικού αθλητισμού. Αυτά τα λέγαμε πέρσι. Φέτος; Φαίνεται ότι ο Γιαννάκης και οι διεθνείς είναι αποφασισμένοι να μας στείλουν όλους στον ψυχίατρο.

Ποτέ κανείς μπασκετικός δεν φανταζόταν ότι θα ερχόταν μια στιγμή που θα τοποθετούσε τον θρίαμβο του 1987 στη δεύτερη θέση των μεγαλύτερων επιτυχιών του ελληνικού αθλητισμού. Δεν έγινε το 2004 στη Λισσαβόνα, δεν έγινε το 2005 στο Βελιγράδι και έγινε φέτος ένα μεσημέρι του Σεπτέμβρη στη Σαιτάμα. Κοινός παρανομαστής και πρωταγωνιστής όλων των επιτυχιών ο Παναγιώτης Γιαννάκης! Γι αυτό σας λέμε, ο άνθρωπος είναι μύθος, χωρίς εισαγωγικά. Από τη στιγμή που κατάφερε να μας κάνει να «απαρνηθούμε» το 103– 101 με τη Σοβιετική Ένωση, για χάρη του 101 – 95 με την Αμερική, ό,τι και να λέμε είναι λίγο. Σήμερα, το ελληνικό μπάσκετ πήρε ώθηση για μια εικοσαετία ακόμη και αυτό το οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό σε έναν γκριζομάλλη κύριο με βαθιά φωνή και βλέμμα μικρού παιδιού. Μαγκιά του και τιμή μας!!!

ΠΗΓΗ:www.sportime.gr