Δημόσιος, Δωρεάν και Ακαδημαϊκός χαρακτήρας της Παιδείας
abbis:
ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Μοχλός για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων ιδρυμάτων
Η ομοθυμία με την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι συμφωνούν σε ένα τουλάχιστον σημείο ως προς την αναθεώρηση του Συντάγματος, κι αυτό αφορά στο άρθρο 16 του παρόντος Συντάγματος, σηματοδοτεί - εκτός των άλλων - και μία κατάσταση συναγερμού για τις λαϊκές δυνάμεις. Η αναθεώρηση προς ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση του αστικού Συντάγματος, ώστε αυτό να υπηρετεί καλύτερα τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, γίνεται φανερό ότι θα επιχειρηθεί να γίνει και με όρους οδοστρωτήρα ως προς βασικές κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος, μία εκ των οποίων είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως αυτό κατοχυρώνεται και μέσα από το άρθρο 16 του παρόντος Συντάγματος.
Η όλη εξέλιξη δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι πρόσφατες οι αποκαλύψεις του «Ρ» για την εισβολή μεγάλων πολυεθνικών εταιριών στα πανεπιστήμια, όπου παραγγέλνουν έρευνες, είναι γνωστό ότι τα μισά μεταπτυχιακά προγράμματα και το «Ανοιχτό Πανεπιστήμιο» έχουν ήδη δίδακτρα, και μάλιστα πολύ υψηλά. Ενα στοιχείο της σύγχρονης πραγματικότητας πανεπιστημίων και ΤΕΙ είναι η πλήρης παράδοση υπηρεσιών, όπως η καθαριότητα και τα κυλικεία, σε ιδιώτες, ενώ ήδη σε κάποιες περιπτώσεις ετοιμάζονται να παραδοθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο για κερδοσκοπία συνολικά η σίτιση και η στέγαση των φοιτητών.
Δηλαδή, ο δρόμος για τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων έχει ήδη ανοίξει. Σ' αυτή την κατεύθυνση, όμως, γίνεται φανερό πως ακόμα και παραδοχές που σε μια ιστορική περίοδο όπου το καπιταλιστικό σύστημα χρειαζόταν την ανάληψη από το κράτος της εκπαίδευσης, και στην τρίτη βαθμίδα, γιατί το ίδιο δεν μπορούσε να αναλάβει αυτό τον τομέα (δυσκόλευε την κερδοφορία του), και αυτό κατοχυρωνόταν συνταγματικά, όπως, π.χ., στην Ελλάδα στο άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σήμερα αλλάζουν. Είναι απαίτηση του κεφαλαίου η ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων. Και το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος αποτελεί, έστω και τυπικά, τροχοπέδη για τα σχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ, που σε συγχορδία δηλώνουν ότι θα προωθήσουν την πλήρη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των πανεπιστημίων.
Η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος συνοδεύεται από τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πολλών στελεχών των δύο κομμάτων περί ανάγκης αναθεώρησης του άρθρου 16 και δυνατότητας ίδρυσης «μη κρατικών πανεπιστημίων». Αυτές οι εξαγγελίες και οι δημόσιες τοποθετήσεις οδήγησαν αυτόματα σε μια συζήτηση για το αν θα πρέπει να υπάρχουν ή όχι ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ομως, ο ισχυρότερος λόγος για τον οποίο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υποστηρίζουν την αναθεώρηση δεν είναι για να ανοίξουν άλλη μια αγορά κερδοσκοπίας για το κεφάλαιο, αλλά για να εντείνουν την πορεία ιδιωτικοποίησης των δημόσιων πανεπιστημίων που - όπως προαναφέραμε - ήδη έχει ξεκινήσει.
Στη δίνη του ανταγωνισμού
Με έναν τρόπο, το παραδέχονται και οι ίδιοι ότι αυτός είναι ο στόχος τους. Οταν φέρνουν σαν επιχείρημα για την αναθεώρηση του άρθρου 16 ότι δήθεν η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα ευνοήσει τον ανταγωνισμό και κατ' επέκταση θα βελτιώσει την ποιότητα των δημόσιων πανεπιστημίων, αυτό εννοούν. Ο ανταγωνισμός για να προσελκύουν τα ιδρύματα φοιτητές - πελάτες, για να προσελκύουν ερευνητικά προγράμματα και χρηματοδότες, θα οδηγήσει τα δημόσια πανεπιστήμια να λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Ακόμα χειρότερα, θα νομιμοποιηθεί εύκολα στη συνείδηση του κόσμου η διάβρωση και η αλλαγή του χαρακτήρα των δημόσιων πανεπιστημίων. Για παράδειγμα, όταν δίπλα στα δημόσια υπάρχουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με υψηλά δίδακτρα, θα ακουστεί λογικό, π.χ., το ...παράπονο κάποιου δημόσιου πανεπιστημίου που θα λέει ότι για να μπορέσει να είναι «ανταγωνιστικό» πρέπει να επιβάλει και το ίδιο δίδακτρα, όπως ...το διπλανό μαγαζί. Αντίστοιχα, μπορεί να πει και για τα συγγράμματα να μη διανέμονται δωρεάν, για να αποφευχθεί το κόστος, να λειτουργεί με ίδιους όρους και να έχει ...τα φόντα το δημόσιο πανεπιστήμιο να ανταγωνιστεί τη διπλανή του ιδιωτική επιχείρηση.
Παραπέρα, οι αλλαγές αυτές, τα νέα ήθη της «ελεύθερης αγοράς» θα συμπαρασύρουν και τα ίδια τα προγράμματα σπουδών των δημόσιων πανεπιστημίων, τη διαδικασία της διδασκαλίας και της έρευνας. Σπουδές ταχύρυθμες, φθηνές και τυποποιημένες, σπουδές - φασόν, κάτω από φανταχτερούς τίτλους, που σημασία πια δε θα έχει το περιεχόμενό τους αλλά ο τρόπος που θα διαφημίζονται και θα πλασάρονται: Αυτό θα φέρουν μαζί τους τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Συνεχίζεται...
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3218507&publDate=29/1/2006
abbis:
συνέχεια...
Και, φυσικά, από αυτή τη χιονοστιβάδα δε θα μπορέσουν να βγουν αλώβητα τα δικαιώματα φοιτητών κι εργαζομένων στην ανώτατη εκπαίδευση. Ηδη η Μ. Δαμανάκη, παρουσιάζοντας την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τα πανεπιστήμια, είπε για το διοικητικό προσωπικό ότι χρειάζεται «άμεση μετάβαση από το ασαφές καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου στο καθεστώς του υπαλλήλου του πανεπιστημίου», πράγμα που σημαίνει άνοιγμα του δρόμου για λειτουργία των πανεπιστημίων ως καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Εφόσον καταργηθεί το άρθρο 16 και δοθεί η δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, αυτόματα θα καταργηθούν και οι όποιοι περιορισμοί - ή τα όποια προσχήματα - για την απευθείας χρηματοδότηση λειτουργιών των δημόσιων πανεπιστημίων από ιδιώτες. Οπως χαρακτηριστικά είπε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, «είναι κοινωνική ευθύνη του ιδιωτικού κεφαλαίου να επενδύσει στην παιδεία», και σ' αυτή την ...ευθύνη «δεν έχουν ανταποκριθεί οι Ελληνες επιχειρηματίες σε σχέση με τους ομολόγους τους σε άλλες χώρες». Είναι εύκολα κατανοητό, βέβαια, ότι σκοπός των επιχειρηματιών είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους τους και η όποια «ευθύνη» επικαλείται ο Γ. Παπανδρέου θα αναληφθεί εφόσον συνδυάζεται με αυτό. Δηλαδή, οι επιχειρηματίες θα χρηματοδοτήσουν σπουδές και ερευνητικά προγράμματα απαιτώντας κέρδη για τα προϊόντα τους (από τη χρηματοδότηση της έρευνας) και φθηνούς, εύκολα εκμεταλλεύσιμους αποφοίτους (από τη χρηματοδότηση των σπουδών). Αυτό σημαίνει την πλήρη χειραγώγηση των ιδρυμάτων από το κεφάλαιο, σύμφωνα με τα συμφέροντά του και πολύ μακριά από τις λαϊκές ανάγκες.
Γι' αυτό φτιάχνουν και νόμο - πλαίσιο
Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο νόμο - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια. Ο νέος νόμος - πλαίσιο θα εξυπηρετήσει ακριβώς την εξομοίωση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των ιδιωτικών με αυτό των δημόσιων πανεπιστημίων. Δηλαδή, θα φέρει στα δημόσια πανεπιστήμια τις ίδιες αξίες και αρχές με τις οποίες θα λειτουργούν τα «πανεπιστήμια» - επιχειρήσεις.
Οι προτάσεις του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) για το νέο νόμο - πλαίσιο, που έχουν ήδη δημοσιευτεί, αυτό δείχνουν. Μιλούν για μάνατζερ που ουσιαστικά θα ψαρεύουν χρηματοδότες - χορηγούς και κατά παραγγελία προγράμματα σπουδών και «έρευνας». Σ' ένα τέτοιο πανεπιστήμιο τα πάντα πληρώνονται, γι' αυτό η επιτροπή του ΕΣΥΠ προτείνει κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων και διώξιμο από το ίδρυμα των φοιτητών που δεν τελειώνουν στον καθορισμένο χρόνο τις σπουδές τους (πιθανά επειδή αναγκάζονται να δουλεύουν ταυτόχρονα), γιατί η παράταση του χρόνου σπουδών θα σημάνει επιπλέον κόστος για το ίδρυμα - επιχείρηση. Ενα πανεπιστήμιο με ελευθερία διακίνησης ιδεών και δημοκρατικά δικαιώματα δεν μπορεί να προσελκύσει επιχειρηματίες, να λειτουργήσει επιχειρηματικά, γι' αυτό, το άσυλο, η συμμετοχή φοιτητών και εργαζομένων στη διοίκηση και άλλα «αναχρονιστικά κατάλοιπα» προτείνεται να περικοπούν ή να καταργηθούν.
Αντίστοιχα με την εναρμόνιση του θεσμικού πλαισίου ιδιωτικών και δημόσιων ιδρυμάτων, αναμένεται η κρατική χρηματοδότηση προς τα δημόσια ιδρύματα να μειωθεί κι άλλο, αφού οι λιγοστές κρατικές δαπάνες θα πρέπει να ισομοιράζονται στο όνομα του υγιούς ανταγωνισμού και για την κάλυψη των αναγκών των ιδρυμάτων θα τους υποδεικνύεται ο δρόμος της επαιτείας από επιχειρηματίες - χορηγούς.
Ομως, αυτό το μοντέλο λειτουργίας των πανεπιστημίων για λίγους κι εκλεκτούς, είναι κάθετα αντίθετο με τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας. Γι' αυτό και ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση, φοιτητές, καθηγητές και όλοι οι εργαζόμενοι, μέσα κι έξω από τα ιδρύματα, δεν πρέπει να παραπλανηθούν από την ομοφωνία της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οφείλουν να αντιδράσουν σθεναρά για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης. Και να βγάλουν συμπεράσματα και απ' αυτή την εξέλιξη, ώστε μαζί με την οργάνωση της αντίστασης στη συγκεκριμένη προοπτική να αποδυναμώσουν πολιτικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να ενισχύσουν το ΚΚΕ, συμβάλλοντας στην υπόθεση της οργάνωσης του μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Που θα ανοίξει το δρόμο της αποκλειστικά δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλους σε όλες τις βαθμίδες, άρα και στα πανεπιστήμια. Γιατί η επιστήμη είναι κοινωνικό δημιούργημα και επομένως πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Είναι υπόθεση πρώτ' απ' όλα της εργατικής τάξης.
Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3218507&publDate=29/1/2006
abbis:
ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης έχει ήδη ανοίξει
Με τη λογική του «ώριμου φρούτου» η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζουν όλο και πιο έντονα την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αραγε, γιατί εκτιμούν ότι είναι «ώριμα» τα πράγματα για να πέσει στο τραπέζι τώρα μια τέτοια πρόταση; Το βλέμμα της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ είναι στην πραγματικότητα στραμμένο στα υπάρχοντα δημόσια πανεπιστήμια, που θέλουν να τα στρέψουν ακόμα πιο αποφασιστικά σε πλήρη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία, θέλουν να τα οδηγήσουν πιο γρήγορα στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης, που συνεπάγεται απώλεια των όποιων κοινωνικών τους χαρακτηριστικών έχουν διατηρήσει. Με άλλα λόγια, από τη μια να προσφέρουν ανώτατη εκπαίδευση σε λίγους κι εκλεκτούς και από την άλλη να σχεδιάζουν και να παράγουν το όποιο επιστημονικό έργο τους με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οπως οι επιχειρήσεις, δηλαδή.
Το χειρότερο είναι ότι αυτός ο δρόμος για τα δημόσια πανεπιστήμια έχει ήδη ανοίξει, βαδίζουν σ' αυτόν με αργά, αλλά σταθερά βήματα, εδώ και μια δεκαετία. Είναι αποκαλυπτικά τα στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ» για την εισβολή του ιδιωτικού κεφαλαίου στα δημόσια ιδρύματα και ιδιαίτερα στον τομέα της έρευνας και τις συνέπειες αυτής της εισβολής. Παράλληλα και τα ίδια τα πανεπιστήμια αρχίζουν σιγά - σιγά να λειτουργούν ως επιχειρήσεις, να σχεδιάζουν την ανάπτυξη και την πορεία τους με κριτήριο την προσφορά, τη ζήτηση, το κέρδος τους... Αποκαλυπτικό παράδειγμα - που φέρνει σήμερα ο «Ρ» στη δημοσιότητα - είναι η επιχειρηματική δράση του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, που σε συνεργασία με ένα ιδιωτικό κολέγιο, μοσχοπουλάει στην Κύπρο ένα μεταπτυχιακό του πρόγραμμα, όπως αντίστοιχα κάνουν τα διάφορα ΙΕΚ στη χώρα μας εμπορευόμενα τις φίρμες και τα πτυχία βρετανικών και αμερικανικών (δευτεροκλασάτων) πανεπιστημίων.
Ακριβώς επειδή τα δημόσια πανεπιστήμια έχουν ήδη απολέσει πολλά στοιχεία του κοινωνικού τους χαρακτήρα, ακριβώς επειδή η ιδιωτικοποίησή τους έχει προχωρήσει - πράγμα που το καταλαβαίνουν τόσο οι λαϊκές οικογένειες στην τσέπη τους όταν σπουδάζουν παιδιά, όσο και οι εργαζόμενοι στα ιδρύματα και οι πανεπιστημιακοί που εμποδίζονται να κάνουν έρευνα όταν δεν αποφέρει άμεσα κέρδη στο κεφάλαιο - το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ εκτιμούν ότι «ωρίμασε» η κατάσταση για να σαρώσουν τα πάντα!
Η προωθούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος είναι η κορύφωση όλης αυτής της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, που έχει υποδειχτεί και διευκολυνθεί με μια σειρά νόμους που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και ιδιαίτερα μέσα στο 2005. Είναι η κορύφωση της εφαρμογής των ευρωπαϊκών αποφάσεων της Μπολόνια, που συνυπέγραψαν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παλιότερα και της ΝΔ πιο πρόσφατα.
Η ένταση της συζήτησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα φέρουν υποτίθεται την άνοιξη στην εκπαίδευση, δεν αφορά κύρια τα κολέγια που θα ονομαστούν πανεπιστήμια. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν καλά την ευρωπαϊκή εμπειρία που επικαλούνται, σύμφωνα με την οποία τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (όποια είναι όντως πανεπιστήμια) είναι ελάχιστα σε σχέση με τα δημόσια και δεν καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις στην ευρωπαϊκή κατάταξη. Η συζήτηση που ανοίγουν τώρα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και αργότερα η ίδια η θεσμοθέτησή τους έχει κεντρικό στόχο το «σήμερα» και το «αύριο» της ίδιας της δημόσιας εκπαίδευσης. Αυτήν θέλουν να σπρώξουν έτσι που να ανταποκρίνεται καλύτερα στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=5/2/2006&id=6305&pageNo=2&direction=1
abbis:
Οι εταιρίες είναι ήδη μέσα στις σχολές
Αποκαλυπτικά στοιχεία για την εισβολή επιχειρήσεων στα ιδρύματα, που παραγγέλνουν και ελέγχουν την έρευνα, καθορίζοντας τον προσανατολισμό της ανάπτυξης της επιστήμης
Το «πάρε - δώσε» των πανεπιστημίων (και κατά δεύτερο λόγο των ΤΕΙ) με μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις είναι ευρέως διαδεδομένο στα ιδρύματα. Οι ιδιωτικές εταιρίες έχουν εισχωρήσει μέσα στις σχολές με διάφορους τρόπους και η πιο τρανταχτή εισβολή τους είναι στον τομέα της έρευνας.
Ορισμένα ενδεικτικά νούμερα αρκούν για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές:
Σύμφωνα με τα πεπραγμένα του Ειδικού Λογαριασμού Ερευνας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας (ΓΠΑ), της περιόδου 1999 - 2000, η ιδιωτική χρηματοδότηση έρευνας στο ΓΠΑ έφτανε περίπου το 20%
Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων υλοποίησε την τελευταία πενταετία 150 συνεργασίες για ερευνητικά προγράμματα με ιδιωτικές επιχειρήσεις
Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), η έκθεση του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Ερευνας για το 2004 αναφέρει ότι 135 έργα υλοποιήθηκαν απευθείας από τον ιδιωτικό τομέα και 104 από κρατική χρηματοδότηση και χρηματοδοτήσεις της ΕΕ
Στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς το 14% από τα ερευνητικά προγράμματα που διαχειρίζεται ο Ειδικός Λογαριασμός Ερευνας επιχορηγείται απευθείας από ιδιωτικές εταιρίες, ενώ τα έσοδα από τα μεταπτυχιακά (δηλαδή τα δίδακτρα που πληρώνουν οι φοιτητές) αγγίζουν το 31% των συνολικών εσόδων του Ειδικού Λογαριασμού.
Χρειάζεται να διευκρινίσουμε ακόμα ότι τα προγράμματα αυτά αναφέρονται σε απευθείας χρηματοδότηση από ιδιώτες, ενώ ιδιωτική χρηματοδότηση προβλέπεται και για τα προγράμματα που εμφανίζονται να χρηματοδοτούνται από την ΕΕ. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στα περισσότερα πανεπιστήμια της χώρας.
Οι ιδιώτες παραγγέλνουν και ελέγχουν
Τι σημαίνει, όμως, έρευνα χρηματοδοτούμενη από ιδιώτες; Σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις παραγγέλνουν το αντικείμενο της έρευνας και ελέγχουν την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Πριν λίγους μήνες, ο «Ρ» είχε αποκαλύψει τους όρους του συμβολαίου, που υπέγραψαν για μια τέτοια έρευνα το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Κρήτης, με την εταιρία Friesland - Hellas (θυγατρική της Friesland Foods που εδρεύει στην Ολλανδία και παράγει τα γνωστά προϊόντα «ΝΟΥΝΟΥ»). Το θέμα της έρευνας ήταν: «Διατροφική αξιολόγηση για το σχεδιασμό προγραμμάτων διατροφικής αγωγής σε νήπια και παιδιά 1 - 4 ετών στην Ελλάδα». Δηλαδή, η ΝΟΥΝΟΥ παράγγειλε μια έρευνα για να ελέγξει πώς λειτουργούν τα προϊόντα της και να σχεδιάσει ανάλογα τους στόχους της. Αποκαλυπτικοί γι' αυτό οι όροι χρηματοδότησης της έρευνας από τη συγκεκριμένη εταιρία: Η Friesland μπορεί να ελέγχει και να καθορίζει τι θα δημοσιοποιηθεί και τι όχι από τα αποτελέσματα της έρευνας. Δηλαδή, καθορίζει από την αρχή το χαρακτήρα της έρευνας, καθορίζει ότι η έρευνα γίνεται πρώτα και κύρια για τα συμφέροντά της, καθορίζει μέσω του τρόπου χρηματοδότησης ακόμα και το πώς θα γίνει η έρευνα!
Στις αρχές του ακαδημαϊκού έτους, το Τμήμα Επιστήμης Διατροφής και Διαιτολογίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, ήταν έτοιμο να ξεκινήσει, άλλη μια αντίστοιχη έρευνα («Διατροφή και κληρονομικότητα στην παιδική ηλικία»), αυτή τη φορά με χρηματοδότη την Κόκα - κόλα!
Τα παραδείγματα δε σταματούν εκεί. Στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έχει εγκριθεί ερευνητικό πρόγραμμα με τίτλο: «Ποσοτική εκτίμηση/ επιβεβαίωση παραγωγικής διαδικασίας προϊόντων της βιομηχανίας μπισκότων»(!) που χρηματοδοτείται από τη γνωστή εταιρία μπισκότων ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ. Στο Τμήμα πολιτικών Μηχανικών αντίστοιχα, εγκρίθηκε έρευνα με τίτλο: «Περιμετρικοί τοίχοι πληρώσεως: Χρήση οπλισμού αρμών ή διαζωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος», που χρηματοδοτείται από το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών Κεραμοποιίας!
Στροφή στην εφαρμοσμένη έρευνα, στα άμεσα κέρδη
Στο Πολυτεχνείο, τα ιδιωτικά κονδύλια που πέφτουν στα ερευνητικά προγράμματα είναι πάρα πολλά. Παράλληλα, όμως, έχουν αρχίσει να είναι έντονες οι ανησυχίες μεγάλης μερίδας των πανεπιστημιακών και ερευνητών, γιατί τα ιδιωτικά κεφάλαια πέφτουν στην εφαρμοσμένη έρευνα, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η βασική έρευνα που είναι αυτή η οποία εξελίσσει την επιστήμη. Η Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (ΣΕΜΦΕ) του Πολυτεχνείου για παράδειγμα, ακριβώς επειδή από τη φύση του αντικειμένου της προσανατολίζεται στη βασική έρευνα απολαμβάνει τα λιγότερα κονδύλια.
Αντίστοιχο πρόβλημα εμφανίζεται και στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθήνας, όπου υπάρχουν εργαστήρια που ασχολούνται κατ' αποκλειστικότητα με κατά παραγγελία ιδιωτικές μελέτες εφαρμογών, τα οποία είναι ανεξέλεγκτα από τα συλλογικά όργανα του ιδρύματος και της σχολής. Οσο για τις συνέπειες... Είναι χαρακτηριστικό αυτό που μας είπε ένας ερευνητής από το Πανεπιστήμιο Αθήνας: «Μετά την ανακάλυψη του DNA, εδώ και 50 χρόνια, δεν έχει υπάρξει άλλη αντίστοιχης σημασίας ανακάλυψη στον τομέα των φυσικών επιστημών». Και φυσικά αυτό είναι αποτέλεσμα του προσανατολισμού της έρευνας κι όχι των δυνατοτήτων της επιστήμης.
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=5/2/2006&id=6305&pageNo=2&direction=1
abbis:
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ανοιξε μπίζνες στην Κύπρο
Με 5.000 κυπριακές λίρες το χρόνο (περίπου 8.600 ευρώ) μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει σε ιδιωτικό κολέγιο στην Κύπρο, ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου
Οπως διάφορα ιδιωτικά ΙΕΚ φέρνουν στη χώρα μας με συμφωνίες δικαιόχρησης (φραντσάιζινγκ) δευτεροκλασάτα και τριτοκλασάτα ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού και μοσχοπουλούν δήθεν πτυχία, έτσι και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) φαίνεται ότι αποφάσισε να επεκταθεί... επιχειρηματικά(!) και σύναψε σχετική συμφωνία με ιδιωτικό κολέγιο της Κύπρου, όπου προσφέρει ένα από τα μεταπτυχιακά του προγράμματα.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να θεωρείται ότι οι αντίστοιχες συμφωνίες ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα δημιουργούν πρόβλημα, ότι στερούνται πιστοποίησης και ποιότητας εκπαίδευσης... την ώρα που ενθαρρύνονται αντίστοιχες μπίζνες ελληνικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό. Η πλήρης εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, η μεταχείρισή της ως ένα προϊόν που είτε εξάγεται, είτε εισάγεται, αλλά πάντως πουλιέται ακριβά, αλλάζει εκ βάθρων ολόκληρη τη φιλοσοφία, αλλά και τη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος. Οταν τα ελληνικά ιδρύματα αρχίσουν να εμπορεύονται τις υπηρεσίες τους με τέτοιον τρόπο στο εξωτερικό, τότε γιατί να μην το κάνουν και στη χώρας μας; Βήμα το βήμα, πλησιάζουμε σ' ένα μοντέλο εκπαίδευσης που θα προσφέρεται σε όλο και λιγότερους, γιατί λίγοι κι εκλεκτοί θα είναι αυτοί που θα μπορούν να το αγοράσουν.
Η συμφωνία με το ιδιωτικό κολέγιο
Η ιστορία έχει ως εξής: Το ιδιωτικό Κυπριακό Philips College (κολέγιο Φίλιπς) διαφημίζει, ανάμεσα στις σχολές και την πανσπερμία των τίτλων που προσφέρει, ότι πουλάει και μεταπτυχιακά προγράμματα ειδίκευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου! Στην ιστοσελίδα του κολεγίου διαβάζουμε ότι πρόκειται για το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) του ΑΠΘ με τίτλο «Ερευνα στις επιστήμες και τεχνολογίες της γλώσσας και της επικοινωνίας» και απευθύνεται σε δασκάλους και καθηγητές όλων των ειδικοτήτων.
Οπως μας εξήγησαν από το κολέγιο Φίλιπς, πρόκειται για το ίδιο ακριβώς μεταπτυχιακό πρόγραμμα που κάνει το ΑΠΘ και στη Θεσσαλονίκη, με τα ίδια μαθήματα και τους ίδιους καθηγητές. Δηλαδή, η αποκλειστική ευθύνη του προγράμματος ανήκει στο ΑΠΘ, το οποίο και απονέμει το πτυχίο στο τέλος. Ακριβώς γι' αυτό και οι υπεύθυνοι του κολεγίου διαβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην αναγνώριση αυτού του πτυχίου στην Ελλάδα.
Φέτος, το πρόγραμμα στην Κύπρο έχει 14 φοιτητές και του χρόνου αναμένεται να πάρει άλλους 20. Τα μαθήματα στην Κύπρο γίνονται κάθε Παρασκευή και Σάββατο και το κόστος του προγράμματος ανάγεται στις 5.000 λίρες Κύπρου το χρόνο, δηλαδή περίπου 8.600 ευρώ! Το κόστος του ίδιου μεταπτυχιακού προγράμματος στη Θεσσαλονίκη είναι για φέτος 586 ευρώ το εξάμηνο, δηλαδή κάτι λιγότερο από 1.200 ευρώ το χρόνο. Προφανώς, οι μπίζνες στην Κύπρο αποφέρουν ...καρπούς τόσο για το ιδιωτικό κολέγιο όσο και για ΑΠΘ...
Κι ενώ το ιδιωτικό κολέγιο στην Κύπρο διαφημίζει τη συνεργασία του με το ΑΠΘ, γιατί προφανώς του προσδίδει κύρος, το ΑΠΘ στην Ελλάδα δε λέει τσιμουδιά! Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ιστοσελίδα του μεταπτυχιακού υπήρξε μόνο μια ανακοίνωση στις 14/9/2005 που απλώς έλεγε: «Ενας σημαντικός αριθμός Κυπρίων εκπαιδευτικών κατέθεσαν αίτηση συμμετοχής στις εισαγωγικές εξετάσεις του ΔΠΜΣ. Εφόσον επιλεγούν ορισμένοι από αυτούς, η Ειδική Διατμηματική Επιτροπή του ΔΠΜΣ αποφάσισε να τους προσφέρει εφέτος το πρόγραμμα, πιλοτικά, και με μέθοδο "εξ αποστάσεως". Η ΕΔΕ καθιστά γνωστό ότι οι διαδικασίες θεσμικής κατοχύρωσης της εναλλακτικής αυτής μεθόδου παροχής του προγράμματος βρίσκονται σε εξέλιξη και ότι αμέσως μετά την επίσημη αναγνώρισή της οι ενδιαφερόμενοι θα ενημερωθούν σχετικά από αυτόν τον ιστοτόπο». Από τότε όμως δεν ακολούθησε άλλη ανακοίνωση και φυσικά, δε γίνεται πουθενά κουβέντα για τη «συνεργασία» του ιδρύματος με το ιδιωτικό κολέγιο και τα πανάκριβα δίδακτρα.
Αντίστοιχα, όμως, το κολέγιο διαφημίζει τη συνεργασία του με το ΑΠΘ, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα: «Η μεγάλη σημασία που εμπερικλείεται στη συνεργασία μας αυτή θα γίνει πιο έντονη στο μέλλον, όταν θ' αρχίσει ν' αποδίδει τους πρώτους της καρπούς και τα πρώτα της ευεργετικά αποτελέσματα στον τομέα που ετάχθη να υπηρετήσει. Νεαροί και μεγαλύτεροι σε ηλικία πτυχιούχοι που δυσκολεύονται να μεταβούν στο εξωτερικό για συνέχεια των σπουδών τους έχουν την ευκαιρία να το πράξουν εδώ, ενώ παράλληλα θα εργάζονται ή θα εκπληρούν άλλες υποχρεώσεις τους».
Πού οδηγούνται τα ιδρύματα;
Αξίζει να προσθέσουμε ότι το κολέγιο Φίλιπς είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα πλήρως ενσωματωμένο στο αγγλοσαξονικό πρότυπο και τις κατευθύνσεις της Μπολόνια. Προσφέρει (πουλάει) πολλά και διάφορα πτυχία πολλών ταχυτήτων, που όλα μεταφράζονται σε πιστωτικές μονάδες: Από δίχρονα και τρίχρονα υποτιθέμενα πτυχία, έως και τετραετή, σε τομείς κυρίως της οικονομίας αλλά και κοινωνικών, παιδαγωγικών επιστημών. Ομως, τα περισσότερα προγράμματα σπουδών του, προσφέρουν πολύ λιγότερες πιστωτικές μονάδες (γύρω στις 150 στις καλύτερες περιπτώσεις) απ' ό,τι τα μπάτσελορ και τα ελληνικά πτυχία, που αντιστοιχούν σε 240 πιστωτικές μονάδες.
Υπάρχει, λοιπόν, το ερώτημα: Με ποιο θεσμικό πλαίσιο επιτράπηκε τελικά αυτή η συνεργασία; Με ποια κριτήρια επιλέγεται το ένα ή το άλλο κολέγιο ως επίσημος συνεργάτης ενός ελληνικού πανεπιστημίου; Αυτά είναι τα περίφημα μεταπτυχιακά προγράμματα που θα μπορούσαν να συνδιοργανώνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια με πανεπιστήμια του εξωτερικού;
Τελικά, ας μας εξηγήσουν: Οταν μιλούν για ιδιωτικά πανεπιστήμια εννοούν τέτοια κολέγια και κέντρα κατάρτισης σαν αυτά που λειτουργούν και στη χώρα μας υπό την αιγίδα του υπουργείου Ανάπτυξης (πρώην εμπορίου) στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού; Μήπως προοπτικά θα υπαχθούν και τα δημόσια πανεπιστήμια στο ...υπουργείο Ανάπτυξης;
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=5/2/2006&id=6305&pageNo=2&direction=1
Navigation
[0] Message Index
[#] Next page
[*] Previous page