[Δομημένος Πρ.] Γενικές απορίες και ανακοινώσεις/επικαιρότητα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[provataki]

χωρις pointer δε θα εχεις καλό κωδικα.
στη "χειροτερη περιπτωση" θα εχεις διαφορετικα στοιχεια και κανενα ιδιο. Αρα με μια στατικη λογική θα πρεπει να εχεις δυο πινακες ιδιου μεγεθους. Επισης δε ξερεις ποση μνημη θες για τον πρωτο πινακα(οπως ουτε για το δευτερο). Μπορεις βεβαια να κανεις μανουβρα μεσα απο συναρτησεις που θα καλουνται για να δεσμεουν μνημη με στατικο τροπο(θα παιρνουν ορισμα το επιθυμητο μεγεθος) με τοπικες μεταβλητες και ιστοριες για αγριους. Αυτο θα σου δωσει ισως ενα κωδικα που να δουλευει χωρις να καταναλωνει μνημη αλλα ειναι εξαιρετικα μεγαλης πολυπλοκοτητας. Για παραδειγμα θα καλεις συναρτησεις απο αλλες συναρτησεις(τουλαχιστον 2 επιπεδα βαθος).

[dnitsos]

Τα στοιχεία που θα εισάγεις μπορεί να είναι οτιδήποτε ή βρίσκονται μέσα σε κάποια όρια?

οχι, παιδία, απλά int στοιχεια και έστω τα στοιχεία μου να είναι δέκα αριθμοί, ή δώδεκα όπως το παράδειγμα που είπα πιο πάνω

Αυτό το συνάντησα στη εργασία Β του 2008 όπου δίαβαζες 2 πίνακες και απο κει έβγαζες τα κοινά στοιχεία των δυο πινάκων με μία άλλη διαδικασία.
Αν οι δύο πίνακες που έβαζες είχαν διαφορετικά στοιχεία (συγκεκριμένα συχνότητες) τότε όλα καλά και στη συνέχεια ο τρίτος πίνακας έβγαζε απο μία φορά τα κοινά τους στοιχεία.
Αν όμως έβαζες στους αρχικούς πίνακες καποια στοιχεία όμοια, τότε ο τρίτος επαναλάμβανε σε παραπάνω απο μία φορά τα κοινά στοιχεία.
Για να το παρακάμψω αυτό, θα ήθελα ένα κώδικα όπου τους δύο αρχικούς πίνακες κατα την εκτέλεσή τους (πριν δηλαδή το επόμενο βήμα για τον τρίτο πίνακα) να τους ξανα "φιλτράρω" έτσι ώστε να φύγουν τα όμοια στοιχεία.

[ΚΗΜΜΥ]

Τα στοιχεία που θα εισάγεις μπορεί να είναι οτιδήποτε ή βρίσκονται μέσα σε κάποια όρια?

τι εξαρταται απο αυτο?

[provataki]

Τα στοιχεία που θα εισάγεις μπορεί να είναι οτιδήποτε ή βρίσκονται μέσα σε κάποια όρια?

τι εξαρταται απο αυτο?

1. αν θες float, int κτλ
2. αν θες templates

 

[dnitsos]

χωρις pointer δε θα εχεις καλό κωδικα.
στη "χειροτερη περιπτωση" θα εχεις διαφορετικα στοιχεια και κανενα ιδιο. Αρα με μια στατικη λογική θα πρεπει να εχεις δυο πινακες ιδιου μεγεθους. Επισης δε ξερεις ποση μνημη θες για τον πρωτο πινακα(οπως ουτε για το δευτερο). Μπορεις βεβαια να κανεις μανουβρα μεσα απο συναρτησεις που θα καλουνται για να δεσμεουν μνημη με στατικο τροπο(θα παιρνουν ορισμα το επιθυμητο μεγεθος) με τοπικες μεταβλητες και ιστοριες για αγριους. Αυτο θα σου δωσει ισως ενα κωδικα που να δουλευει χωρις να καταναλωνει μνημη αλλα ειναι εξαιρετικα μεγαλης πολυπλοκοτητας. Για παραδειγμα θα καλεις συναρτησεις απο αλλες συναρτησεις(τουλαχιστον 2 επιπεδα βαθος).

μάλλον έχεις δίκιο και να χρειάζεται απαραίτητα pointer


 πάντως τρέχει αυτό, όπου ο πίνακας α με n στοιχεία
                                   και ο πίνακας b[j] με m στοιχεία
συγκρίνονται στοιχείο - στοιχείο και αν ειναι ίσα δημιουργούν τον τριτο πινακα over[] oπου η διάστασή του προσδιορίζεται με έναν εσωτερικό μετρητή k.


 for (i=0;i<n;i++)              
      { for (j=0;j<m;j++)
     { if (a==b[j])
       {over[k]=a;
        k++;
        break;}
       }
   }

  printf("oi koines suxnothtes einai:\n");
  for (i=0;i<k;i++)
    printf("%f \n",over);
    

Και εδώ ειναι το πρόβλημα, αν ο α[] ή/και ο b[] έχουν κάποια όμοια στοιχεία τοτε ο over θα μου δώσει παραπανίσια κάποιο κοινό στοιχείο.

Στην αρχή δεσμέυτηκαν 50 θέσεις μνήμης, ασκοπα χωρίς δέσμευση, αλλά ok τώρα μαθαίνουμε..

[Emfanever]

Τα στοιχεία που θα εισάγεις μπορεί να είναι οτιδήποτε ή βρίσκονται μέσα σε κάποια όρια?

τι εξαρταται απο αυτο?

στην περίπτωση που ξέρεις ότι βάζεις int στοιχεία από το 0 μέχρι κάποιο όριο ΜΑΧ1  μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο

Code:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>

#define MAX1 100
#define MAX2 15
int main(){
    
    int a[MAX1];
    int array[MAX2];
    int i,j=0,temp;
    
    for(i=0;i<MAX1;i++){
        a[i]=0;
    }
      
    for(i=0;i<MAX2;i++){
        printf("stoixeio %d = ",i);
        scanf("%d",&temp);
        if (a[temp]>0){
          continue;
        }
        else{
             array[j]=temp;
             a[temp]++;
             j++;
        } 
    }
    
    printf("\n");
    for(i=0;i<j;i++)
    printf("%d ",array[i]);
    printf("\n");             
    system("pause");
}
    

[provataki]

χωρις pointer δε θα εχεις καλό κωδικα.
στη "χειροτερη περιπτωση" θα εχεις διαφορετικα στοιχεια και κανενα ιδιο. Αρα με μια στατικη λογική θα πρεπει να εχεις δυο πινακες ιδιου μεγεθους. Επισης δε ξερεις ποση μνημη θες για τον πρωτο πινακα(οπως ουτε για το δευτερο). Μπορεις βεβαια να κανεις μανουβρα μεσα απο συναρτησεις που θα καλουνται για να δεσμεουν μνημη με στατικο τροπο(θα παιρνουν ορισμα το επιθυμητο μεγεθος) με τοπικες μεταβλητες και ιστοριες για αγριους. Αυτο θα σου δωσει ισως ενα κωδικα που να δουλευει χωρις να καταναλωνει μνημη αλλα ειναι εξαιρετικα μεγαλης πολυπλοκοτητας. Για παραδειγμα θα καλεις συναρτησεις απο αλλες συναρτησεις(τουλαχιστον 2 επιπεδα βαθος).

μάλλον έχεις δίκιο και να χρειάζεται απαραίτητα pointer


 πάντως τρέχει αυτό, όπου ο πίνακας α με n στοιχεία
                                   και ο πίνακας b[j] με m στοιχεία
συγκρίνονται στοιχείο - στοιχείο και αν ειναι ίσα δημιουργούν τον τριτο πινακα over[] oπου η διάστασή του προσδιορίζεται με έναν εσωτερικό μετρητή k.


 for (i=0;i<n;i++)              
      { for (j=0;j<m;j++)
     { if (a==b[j])
       {over[k]=a;
        k++;
        break;}
       }
   }

  printf("oi koines suxnothtes einai:\n");
  for (i=0;i<k;i++)
    printf("%f \n",over);
    

Και εδώ ειναι το πρόβλημα, αν ο α[] ή/και ο b[] έχουν κάποια όμοια στοιχεία τοτε ο over θα μου δώσει παραπανίσια κάποιο κοινό στοιχείο.

Στην αρχή δεσμέυτηκαν 50 θέσεις μνήμης, ασκοπα χωρίς δέσμευση, αλλά ok τώρα μαθαίνουμε..

δε μπορεις να δεσμευσεις πινακα μαυτο τον τροπο νομιζω.

[cyb3rb0ss]

Code:

#include <stdlib.h>
#include <stdio.h>

int str( int x, int *y, int*z);

int main() {
     int x,y,z,w;
     x=5;
     y=15;
     z=10;
     w=str(x,&y,&z);
     printf("%d %d %d %d\n",x,y,z,w);

     system("PAUSE");
     }

     int str(int x, int *y, int *z){
         x=*y=*z=x==*y%*z;



             return x;


                      }

Θέλω κάποιος να μου εξηγήσει γιατί το αποτελεσμα βγαίνει        5    1    1    1

Το 5 το καταλαβαίνω... τα υπολοιπα?

[Yuri]

Τα = έχουν προτεραιότητα right=>left οπότε μέσα στην str γίνονται τα εξής:
1) (x==*y%*z)=1(TRUE) γιατί χ(ίσο με 5 από την αρχική δήλωση στη main) είναι ίσο με το  *y%*z (15%10=5), οπότε *z=1.
2)*y=1 γιατί *y=*z.
3)x=1 μέσα στην str γιατί x=*y.
4)Η str επιστρέφει το το αποτέλεσμα της(x=1) στη main και γίνεται w=str(x,&y,&z)=1(το χ στη main παραμένει 5, τα y και z άλλαξαν από τη str).
5)printf("%d %d %d %d\n",x,y,z,w); => 5 1 1 1.
 
Προφανώς επιφυλλάσομαι για την εγκυρότητα της λύσης, αλλά πιστευω πως είναι σωστή.

[cyb3rb0ss]

Τα = έχουν προτεραιότητα right=>left οπότε μέσα στην str γίνονται τα εξής:
1) (x==*y%*z)=1(TRUE) γιατί χ(ίσο με 5 από την αρχική δήλωση στη main) είναι ίσο με το  *y%*z (15%10=5), οπότε *z=1.
2)*y=1 γιατί *y=*z.
3)x=1 μέσα στην str γιατί x=*y.
4)Η str επιστρέφει το το αποτέλεσμα της(x=1) στη main και γίνεται w=str(x,&y,&z)=1(το χ στη main παραμένει 5, τα y και z άλλαξαν από τη str).
5)printf("%d %d %d %d\n",x,y,z,w); => 5 1 1 1.
 
Προφανώς επιφυλλάσομαι για την εγκυρότητα της λύσης, αλλά πιστευω πως είναι σωστή.

Σε ευχαριστώ πολύ!

[Άδης]

Τα = έχουν προτεραιότητα right=>left οπότε μέσα στην str γίνονται τα εξής:
1) (x==*y%*z)=1(TRUE) γιατί χ(ίσο με 5 από την αρχική δήλωση στη main) είναι ίσο με το  *y%*z (15%10=5), οπότε *z=1.
2)*y=1 γιατί *y=*z.
3)x=1 μέσα στην str γιατί x=*y.
4)Η str επιστρέφει το το αποτέλεσμα της(x=1) στη main και γίνεται w=str(x,&y,&z)=1(το χ στη main παραμένει 5, τα y και z άλλαξαν από τη str).
5)printf("%d %d %d %d\n",x,y,z,w); => 5 1 1 1.
 
Προφανώς επιφυλλάσομαι για την εγκυρότητα της λύσης, αλλά πιστευω πως είναι σωστή.

Αν μας δώσει π.χ. κάτι τέτοιο:

a=3;
k=(a>4)+2;


To (a>4) επειδή είναι ψευδές παίρνει τιμή 0 οπότε k=0+2=2. Καλά το κατάλαβα;

[Yuri]

Άδης: Γενικώς είναι: 0 => FALSE και διάφορο του μηδενός => TRUE. Π.χ. το  (a%3) για a=8 θεωρείται αληθές(TRUE) και χρησιμοποιεί κάτι τέτοια μέσα σε if καμοιά φορά.
cyb3rb0ss: Παρακαλώ συνάδελφε.

[cyb3rb0ss]

To θέμα που είναι αναρτημένο και στα downloads:

Code:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>


int fun(int k) {
    
    static int z;
    if(!k) z=k;
    z++;
    z%=4;
    return z;
    
}

int main() {
    
    int i,n;
    char *p;
    for(i=0;i<4;i++) {
                     
           p="ABCDE";
           n=fun(i);
           p[n]='X';
           printf("%d %s\n",n,p);
           }
          
           }

Eμένα προσωπικά δεν μου τρέχει στον compiler.
Ti αποτέλεσμα βγάζει και γιατί?... νόμιζα οτι το ειχα σωστο τον Ιουνιο αλλα τελικά ήταν όλο λάθος...

[Yuri]

Κλασσικό παράδείγμα κορτεσιανής λογικής. Δουλεύει μόνο στο Borland νομίζω. Πρέπει να δίνει αποτέλεσμα:
1 AXCDE
2 ABXDE
3 ABCXE
0 XBCDE
Δες στο https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=40328.30.

[cyb3rb0ss]

Κλασσικό παράδείγμα κορτεσιανής λογικής. Δουλεύει μόνο στο Borland νομίζω. Πρέπει να δίνει αποτέλεσμα:
1 AXCDE
2 ABXDE
3 ABCXE
0 XBCDE
Δες στο https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=40328.30.

Είχα την εντύπωση ότι αυτή η απάντηση ήταν λαθος... και εγώ αυτό βρίσκω anyway,...