abortion....

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Verminoz]

Ρε παιδια είναι και το άλλο θέμα, ένα παιδί που έρχεται ανεπιθύμητο στον κόσμο με το ζόρι θα μεγαλώσει μέσα σε κακές συνθήκες εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Ένα νεαρό ζευγάρι για παράδειγμα που του προέκυψε κατά λάθος, κάνουν ένα παιδί που δεν θέλουν και οι δύο, οι οποίοι άλλωστε δεν ταιριάζουν και μεταξύ τους, πιτσιρίκια είναι ακόμη. Στο τέλος θα καταλήξουν χωρισμένοι και το παιδί να μεγαλώνει σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον.
Συμπέρασμα: δυστυχία για όλους και κυρίως για το παιδί!

[aika]

Ωχ ρε Νέσσα, τι ερώτηση είναι αυτή που μου κάνεις; Είναι σαν να με ρωτάς γιατί δεν επιθυμώ ισόβια κάθειρξη για κάποιον που σκότωσε πάνω σε πάλη και την αποδέχομαι για κάποιον που κάνει φόνο εκ προμελέτης (ένα παράδειγμα έφερα, δεν είναι αναλογία και μην πιαστείς από αυτό για να ανταπαντήσεις).

Ψυχολογικός εκβιασμός, επίκληση στο συναίσθημα, πες το όπως θες Νέσσα. Όμως αυτή είναι η διαδικασία της έκτρωσης. Έχεις ένα μια ατελή ακόμη ανθρώπο και με ένα εργαλείο τον διαμελίζεις σε κομματάκια. Μετά τα κομματάκια τα αφαιρείς από το σώμα της γυναίκας και τα πετάς στα σκουπίδια. Αυτό που έγραψα σου φάνηκε κυνικό; Εσύ λοιπόν ήσουν πολύ πιο κυνική όταν έγραψες την ατάκα αφήστε μας να κάνουμε ότι θέλουμε με τα έμβρυά μας και να φάμε με ησυχία το κέικ μας...

[Νessa]

Ωχ ρε Νέσσα, τι ερώτηση είναι αυτή που μου κάνεις; Είναι σαν να με ρωτάς γιατί δεν επιθυμώ ισόβια κάθειρξη για κάποιον που σκότωσε πάνω σε πάλη και την αποδέχομαι για κάποιον που κάνει φόνο εκ προμελέτης (ένα παράδειγμα έφερα, δεν είναι αναλογία και μην πιαστείς από αυτό για να ανταπαντήσεις).

Να απαντήσεις, αλλιώς θα το πάρω σαν αναλογία (εγκυμοσύνη=τιμωρία).

Ψυχολογικός εκβιασμός, επίκληση στο συναίσθημα, πες το όπως θες Νέσσα. Όμως αυτή είναι η διαδικασία της έκτρωσης. Έχεις ένα μια ατελή ακόμη ανθρώπο και με ένα εργαλείο τον διαμελίζεις σε κομματάκια. Μετά τα κομματάκια τα αφαιρείς από το σώμα της γυναίκας και τα πετάς στα σκουπίδια.

Ωραία... και εσύ τι πρόβλημα έχεις;

Αυτό που έγραψα σου φάνηκε κυνικό; Εσύ λοιπόν ήσουν πολύ πιο κυνική όταν έγραψες την ατάκα αφήστε μας να κάνουμε ότι θέλουμε με τα έμβρυά μας και να φάμε με ησυχία το κέικ μας...

"Κυνική"; Δεν ξέρεις μου φαίνεται τι σημαίνει "κυνικός".

[Kat]

Κατερίνα μου τα όρια αυτά είναι το ίδιο αυθαίρετα με τα όρια περί ακτινοβολίας
κινητών τηλφώνων και των κεραιών κινητής τηλεφωνίας κτλ κτλ.
Αυτό λέω.
Και μην ξεχνάς ότι και για εκείνα τα όρια υπάρχει σχετική νομοθεσία,
όμως ακόμη κι εσύ ξέρεις ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι
είναι τα σωστά.
Γιατί λοιπόν να δεχτούμε ότι είναι σωστά τα όρια περί "σχματισμού" του ανθρώπου;

Ατυχής ο παραλληλισμός.
Η δυσκολία ορισμού ορίων για τα επιτρεπτά όρια μη ιονίζουσας ακτινοβολίας (όπως των κινητών) βασίζεται στο ότι οι ζημιές που ενδέχεται να προκαλούν οφείλονται σε μεταλλάξεις, οι οποίες απαιτούν πολλά χρονια να εμφανιστουν, ενώ τα κινητά χρησιμοποιούνται μόλις από το 1995 ευρύτερα και σε πολλές χώρες δεν έχουν κρατηθεί στοιχεία. Όταν περάσει το διάστημα που απαιτείται για τις επιδημιολογικές μελέτες, τότε τα όρια δεν θα είναι καθόλου αυθαίρετα.

Η περίπτωση του εμβρύου είναι διαφορετική: το πώς αναπτύσσεται ο οργανισμός του μπορεί να μελετηθεί με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων είναι: 

1. ανατομική εξέταση πεθαμένων εμβρύων
2. υπερηχογράφημα
3. μαγνητική τομογραφία
4. μελέτες πολλαπλασιασμού κυττάρων στο εργαστήριο
5. αντιστοίχιση με τα στάδια εξέλιξης εμβρύων άλλων θηλαστικών
κτλ.

Το δείγμα που μπορεί να ληφθεί είναι πολύ μεγάλο, όπως είναι σαφές. Και ναι, υπάρχουν συγκεκριμένα στάδια ανάπτυξης.

Σχετικά με τον πόνο, για παράδειγμα: ο πόνος απαιτεί

1. αισθητήριο νευρικό σύστημα, το οποίο να λαμβάνει το ερέθισμα
2. ανάπτυξη του νευρικού συστήματος σύνδεσης με τον εγκέφαλο που σχετίζεται με τον πόνο (η διάδοση του πόνου είναι πολύ ταχύτερη από την διάδοση άλλων ερεθισμάτων και απαιτεί εν μέρει άλλα κανάλια)
3. ανάπτυξη των κατάλληλων περιοχών του εγκεφάλου, οι οποίες ερμηνεύουν τα ερεθίσματα και τελικώς αντιλαμβάνονται τον πόνο.

Εάν οτιδήποτε από αυτά λείπει, ο οργανισμός δεν είναι σε θέση να αισθανθεί τον πόνο. Για αυτά έχουν γίνει μελέτες σε παιδιά και μεγαλύτερους, που αντίστοιχα

1. έχουν πάθει ζημιά σε κάποια άκρα τους και άρα οι πρώτοι υποδοχείς δεν λειτουργούν
2. έχουν πάθει ζημιά σε τμήμα του περιφερειακού νευρικού τους συστήματος (πχ μετά από ατυχήματα στην σπονδυλική στήλη)
3. έχουν πάθει ζημιά στα αντίστοιχα κέντρα του εγκεφάλου (λόγω ανωμαλίας, δυστηχήματος ή μακροχρόνιας έκθεσης σε πόνο)

Άρα, εφόσον στο έμβρυο δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς τα συστήματα αυτά πριν την 23η εβδομάδα (και άρα πριν την 12η), το έμβρυο δεν πονά. Για συναίσθηση του εαυτού του ας μην συζητήσουμε καν.

Επομένως, αν κανείς θέλει να ορίσει ένα όριο έτσι ώστε το έμβρυο να μην υποφέρει, ο ορισμός ενός χρόνου κάτω από την 23η εβδομάδα δεν είναι αυθαίρετος. Καταλαβαινόμαστε τώρα;

Η σύνδεση του ορίου με το σύνηθες όριο φυσικής αποβολής γίνεται για να σας εξηγήσω ότι ούτε καν η φύση θεωρεί απαραιτήτως ότι όλοι οι οργανισμοί που δημιουργούνται, ζουν.

Διαφωνώ σε αυτό, νομίζω ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα το έχει
ο φυσικός γονιός, κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει περισσότερο το παιδί
από τη φυσική του μάνα.
Φυσικά είναι 10000000 φορες προτιμότερο το παιδί να δοθει
για υιοθεσία από το να προσωρήσει η μητέρα σε έκτρωση.

Το τι νομίζεις εσύ δεν έχει απαραιτήτως σχέση με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, εσύ λες ότι οι θετοί γονείς που επέλεξαν να μεγαλώσουν ένα παιδί, με χίλιες δυο δυσκολίες, το αγαπούν λιγότερο από αυτούς που το παράτησαν. Δεν μου λες, εσύ έχεις τα κότσια να πας να το πεις αυτό σε οικογένεια που έχει υιοθετήσει ένα παιδάκι; Γιατί εγώ δεν τα έχω.

Δεύτερον, οι αφορισμοί αυτοί έχουν απορριφθεί από την σύγχρονη ψυχολογία. Κανείς δεν αγαπά περισσότερο ένα παιδί από αυτόν που επέλεξε να το αγαπάει-είτε είναι φυσικός του γονιός είτε όχι.

Και τρίτον, αυτό που εξηγώ από το προηγούμενο μήνυμα είναι ότι, ωραία, να δοθεί για υιοθεσία. Ποιος από σας θα το πάρει; Ένα παιδί με προβλήματα, ας πούμε;

Και γιατί αυτού του είδους οι υπεκφυγές έχουν αρχίσει να μου δίνουν στα νεύρα,

Πόσοι από σας, εντέλει, όταν φαντάζεστε να κάνετε οικογένεια με τον άνθρωπο που αγαπάτε, αυτό που σας έρχεται στο μυαλό είναι να έχετε ένα παιδί που έχει οποιαδήποτε σοβαρή αναπηρία; Που δεν αυτοεξυπηρετείται, δεν μπορεί να φάει, να ντυθεί και να πάει τουαλέτα μόνο του, που θέλει πάντοτε κάποιον μαζί του, που απαιτεί υποστήριξη με δασκάλους καθημερινά επί πολλές ώρες, που δεν μπορεί να μπει σε μέσα μαζικής μεταφοράς, που δεν πρόκειται ποτέ να ανεξαρτητοποιηθεί και θα έχετε το άγχος τι θα γίνει όταν πεθάνετε, γιατί σ'αυτή την κωλοχώρα που ζούμε δεν υπάρχει σύστημα πρόνοιας;

Κανείς. Κανείς δεν έχει αυτό στο νου του, όταν σκέφτεται να κάνει οικογένεια. Κι όμως, μπορεί να συμβεί. Το πρόβλημα είναι ότι απαιτείτε από τον νέο άνθρωπο που μαθαίνει κάτι τέτοιο και του έρχεται ο ουρανός σφοντύλι, να είναι ήρωας, και να πάρει την απόφαση αυτή. Εσείς, όμως, που κατακρίνετε το ότι ο άλλος δεν είναι ήρωας, δεν θα παίρνατε ποτέ ένα τέτοιο παιδί να το μεγαλώσετε, και όντας προετοιμασμένοι γι'αυτό.

[aika]

κυνικός 1 -ή -ό [<k>inikós] E1 : I. που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη συναισθηματικής ή ηθικής ευαισθησίας, που εκδηλώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις προθέσεις του χωρίς καμία προσπάθεια μετριασμού της δυσαρέσκειας που μπορεί να προκαλέσει, με πλήρη περιφρόνηση και αδιαφορία προς τους κοινά αποδεκτούς κανόνες ευπρέπειας ή ηθικής

Ιδού λοιπόν τι σημαίνει κυνικός. Νομίζω ότι σου ταίριαζει ο χαρακτηρισμός όταν γράφεις τέτοιες ατάκες.

Νέσσα, έχε ότι άποψη θέλεις, δεν επιδιώκω να σε πείσω. Εγώ πάντως εξακολουθώ να βλέπω όπως και πριν τα πράγματα.
Ελπίζω μόνο να μην σου τύχει ποτέ κάτι τέτοιο,  γιατί στην θεωρία είναι αλλιώς. Θυμήσου και το παράδειγμα της φίλης μου που έφερα.

[johnlam]

νομιζω πως το να "λογομαχει" για ενα  θεμα σαν την εκτρωση ενας αντρας με μια γυναικα ειναι ματαιο. δεν θεωρω οτι οι αντρες ειμαστε ικανοι να δουμε το θεμα αυτο απο την ιδια σκοπια με τις γυναικες. μαλλον φταιει η βιολογια. 

[Verminoz]

Kat, δεύτερη φορά που σε προσκυνάω σήμερα αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ

κυνικός 1 -ή -ό [<k>inikós] E1 : I. που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη συναισθηματικής ή ηθικής ευαισθησίας, που εκδηλώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις προθέσεις του χωρίς καμία προσπάθεια μετριασμού της δυσαρέσκειας που μπορεί να προκαλέσει, με πλήρη περιφρόνηση και αδιαφορία προς τους κοινά αποδεκτούς κανόνες ευπρέπειας ή ηθικής

Ιδού λοιπόν τι σημαίνει κυνικός. Νομίζω ότι σου ταίριαζει ο χαρακτηρισμός όταν γράφεις τέτοιες ατάκες.

Νέσσα, έχε ότι άποψη θέλεις, δεν επιδιώκω να σε πείσω. Εγώ πάντως εξακολουθώ να βλέπω όπως και πριν τα πράγματα.
Ελπίζω μόνο να μην σου τύχει ποτέ κάτι τέτοιο,  γιατί στην θεωρία είναι αλλιώς. Θυμήσου και το παράδειγμα της φίλης μου που έφερα.

Να δω τι θα κάνεις εσύ αν ξαφνικά δεις σπουδές και καρριέρα (?) να καταποντίζονται στην δύνη της ευθύνης της ανατροφής ενός παιδιού. Να δω αν θα σου μπουν σκέψεις, γιατί ωραία και εύκολα είναι να μιλάμε για τους άλλους αλλά όταν μας μπει το αυγό στον κώλο τότε αλλάζει το πράγμα

[aika]

Προφανώς Κέννυ μου ισχύει αυτό.

Επίσης, αν παρατήρησες δεν υποστήριξα πουθενά ότι πρέπει να αλλάξει το νομικό καθεστώς που ισχύει για τις εκτρώσεις, έγραψα τι αποδέχομαι εγώ προσωπικά ως ηθικά σωστό και επίσης ούτε αρνήθηκα τι προβλήματα μπορούν να προκύψουν σε όποια από τις δύο αποφάσεις πάρει η γυναίκα.

Όσο για το τι θα έκανα εγώ προσωπικά, νομίζω ότι στην φάση που έχω φτάσει τώρα θα το κρατούσα και χέστηκα για τις 'καριέρες'. Ίσως γιατί είμαι παιδί πολύτεκνης οικογένειας.

Tέλος, βλέπω να συζητάμε για το μέχρι ποια εβδομάδα επιτρέπει ο νόμος την έκτρωση σε λάθος βάση. Ο νομοθέτης με βάσει της επιστημονικές μελέτες έχει ορίσει αυτόν το χρόνο ως το όριο ασφαλείας για την ίδια την μητέρα, και ως το όριο που μια ύπαρξη μπορεί να θεωρηθεί ανθρώπινο ον. Όχι ότι κάτω από τις 23 βδομάδες έχουμε το ελεύθερο να κάνουμε έκτρωση αβέρτα, που θα έλεγε και η Νέσσα  Επίσης, Νέσσα, το να λες "το έμβρυο τότε δεν νιώθει, δεν έχει προσωπικότητα κλπ, κλπ" δεν είναι επιχείρημα. Εκεί είναι το θέμα μας; Τον αμέσως επόμενο μήνα θα μπορούσε να θεωρηθεί επιστημονικά ανθρώπινη ύπαρξη, αν το άφηνες φυσικά. Μου ακούγεται λίγο σαν να μου λες ότι πειράζει λιγότερο να σκοτώσεις ένα βρέφος που μόλις γεννήθηκε, από έναν ενήλικα με πορεία σε αυτήν τη ζωή...

[Larry_Flynt]

Το όριο των 23 βδομάδων τι σημαίνει;

[λήθη]

Το όριο των 23 βδομάδων τι σημαίνει;

Άρα, εφόσον στο έμβρυο δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς τα συστήματα αυτά πριν την 23η εβδομάδα (και άρα πριν την 12η), το έμβρυο δεν πονά. Για συναίσθηση του εαυτού του ας μην συζητήσουμε καν.

Επομένως, αν κανείς θέλει να ορίσει ένα όριο έτσι ώστε το έμβρυο να μην υποφέρει, ο ορισμός ενός χρόνου κάτω από την 23η εβδομάδα δεν είναι αυθαίρετος.

[Νessa]

Πουθενά δεν έγραψα τίποτα κυνικό... ούτε κατά διάνοια...

Επίσης, Νέσσα, το να λες "το έμβρυο τότε δεν νιώθει, δεν έχει προσωπικότητα κλπ, κλπ" δεν είναι επιχείρημα.

Μια χαρά επιχείρημα είναι.

Εκεί είναι το θέμα μας;

Ναι.

Τον αμέσως επόμενο μήνα θα μπορούσε να θεωρηθεί επιστημονικά ανθρώπινη ύπαρξη, αν το άφηνες φυσικά.

Αυτό δε μας ενδιαφέρει, είναι άσχετο και δεν είναι επιχείρημα. Είναι εντελώς γελοίο να το λες. Και τα ωάριά μου που πεθαίνουν με την περίοδο αν γονιμοποιούνταν θα γίνονταν παιδιά. Αυτό τι σημαίνει, ότι έχω την ηθική υποχρέωση να κάνω συνέχεια σεξ;

Μου ακούγεται λίγο σαν να μου λες ότι πειράζει λιγότερο να σκοτώσεις ένα βρέφος που μόλις γεννήθηκε, από έναν ενήλικα με πορεία σε αυτήν τη ζωή...

Ε, λάθος σου ακούγεται...

[fugiFOX]

Και γιατί αυτού του είδους οι υπεκφυγές έχουν αρχίσει να μου δίνουν στα νεύρα,

Πόσοι από σας, εντέλει, όταν φαντάζεστε να κάνετε οικογένεια με τον άνθρωπο που αγαπάτε, αυτό που σας έρχεται στο μυαλό είναι να έχετε ένα παιδί που έχει οποιαδήποτε σοβαρή αναπηρία; Που δεν αυτοεξυπηρετείται, δεν μπορεί να φάει, να ντυθεί και να πάει τουαλέτα μόνο του, που θέλει πάντοτε κάποιον μαζί του, που απαιτεί υποστήριξη με δασκάλους καθημερινά επί πολλές ώρες, που δεν μπορεί να μπει σε μέσα μαζικής μεταφοράς, που δεν πρόκειται ποτέ να ανεξαρτητοποιηθεί και θα έχετε το άγχος τι θα γίνει όταν πεθάνετε, γιατί σ'αυτή την κωλοχώρα που ζούμε δεν υπάρχει σύστημα πρόνοιας;

Κανείς. Κανείς δεν έχει αυτό στο νου του, όταν σκέφτεται να κάνει οικογένεια. Κι όμως, μπορεί να συμβεί. Το πρόβλημα είναι ότι απαιτείτε από τον νέο άνθρωπο που μαθαίνει κάτι τέτοιο και του έρχεται ο ουρανός σφοντύλι, να είναι ήρωας, και να πάρει την απόφαση αυτή. Εσείς, όμως, που κατακρίνετε το ότι ο άλλος δεν είναι ήρωας, δεν θα παίρνατε ποτέ ένα τέτοιο παιδί να το μεγαλώσετε, και όντας προετοιμασμένοι γι'αυτό.

Κατερίνα γιατί επιμένεις να βλέπεις υπεκφυγές;
Δηλαδή τι περιμένεις να σε απαντήσουμε για να μη σου τη δίνουμε στα νεύρα;
Ναι θέλουμε ένα παιδί διανοητικά καθυστερημένο για να αποδείξουμε ότι
αυτά που λέμε μπορουμε να τα κάνουμε και πράξη;
Ορισμένες φορές δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο σκεπτικό
ζητάτε από το συνομιλητή τις συγκεκριμένες απαντήσεις που έχετε στο μυαλό σας.

Όπως έγραψα και στο προηγούμενο ποστ μου μια περιπτωση σαν αυτή
που αναφέρεις είναι πολύ δύσκολη και χρειάζεται μεγάλη δύναμη
για να ανταπεξέλθεις κι εύχομαι και πάλι να μην έρθει κανείς σε μια
τέτοια δύσκολη θέση.

Όταν όμως έρθει η ώρα να πάρεις την απόφαση για τον εαν
πρέπει να σκοτώσεις το παιδί σου, που θα γεννηθεί με προβληματα,
θα πρέπει να σκεφτείς πρώτα 100 φορές και μετά άλλες 100,
εάν θα ήθελες να σκοτώσουν κι εσένα εάν γεννιόσουν με προβλήματα
ή εάν κάτι τέτοιο το θέλει και το ίδιο το παιδί σου που πρόκειται να γεννηθεί,
ή θα ήθελε μια ευκαιρεία στο δικαίωμα που λέγεται ζωή.

[Wanderer]

Υποκριτές.

Από τη μια λέτε δογματικά "η έκτρωση είναι φόνος". Από την άλλη, εξαιρείτε τις περιπτώσεις βιασμού ή ανήλικης εγκύου. Γιατί; Αν η έκτρωση είναι εξίσου καταδικαστέα με το φόνο, τότε λογικά δε μπορείς να εξαιρέσεις αυτές τις περιπτώσεις. Προφανώς σκέφτεστε ότι "η γυναίκα δεν έφταιγε, άρα γιατί να υποστεί την ταλαιπωρία της εγκυμοσύνης και της γέννας, γιατί να επωμιστεί το βάρος ενός παιδιού;" Πίσω από τη νοοτροπία αυτή κρύβεται το σκεπτικό ότι η γυναίκα πρέπει να τιμωρηθεί για την απερισκεψία της, άρα ότι η συνειδητή συμμετοχή της στην πράξη είναι αυτή που της στερεί το δικαίωμα να αποφασίσει για την τύχη του εμβρύου.

Εμετικό.

Όταν κάποιος λέει "η έκτρωση είναι φόνος", και παράλληλα δείχνει μια επιείκεια στις κοπέλες που έχουν βιαστεί ή είναι ανήλικες, δεν σημαίνει ότι είναι εμετικοί.
Θα το πάρω πρώτα από την πλευρά της γυναίκας: Άλλη βαρύτητα/ευθύνη έχει όταν συνειδητά συνουσιάζεται και μένει έγκυος με τη θέλησή της και άλλο όταν αναγκάζεται να μείνει έγκυος. Τη διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο νομίζω κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να την καταλάβει.
Από την πλευρά του παιδιού: Είναι ένα, εν δυνάμει αν θέλετε, ανθρώπινο ον. Ανεξαρτήτως αιτίας, έχει γεννηθεί και βρίσκεται μέσα στην κοιλιά μιας υποψήφιας μητέρας. Ανεξαρτήτως αιτίας, αυτό δεν φταίει σε τίποτα. Έτσι, από την "πλευρά" του, μια απόρριψή του ισοδυναμεί πάντοτε με φόνο. Και η λογική "αν ήταν θα έπρεπε να κάνω συνέχεια παιδιά" δεν είναι σωστή, επειδή αρχικά δεν υπάρχουν παρα μόνο σπερματοζωάρια και ωάρια. Το αποτέλεσμα της ένωσής τους είναι αυτό που θα αναπτυχθεί και θα γίνει άνθρωπος, αν δεν μπει ανθρώπινο χέρι στην πορεία και το σταματήσει. Στην πρώτη περίπτωση είναι επιλογή του ζευγαριού για τον αν θα αποφασίσει να φέρει έναν άνθρωπο στο περιβάλλον τους. Στη δεύτερη, η δημιουργία μας νέας ζωής έχει πάρει το δρόμο της και χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση για να διακοπεί και εκτός απροόπτου, θα έλθει αργά ή γρήγορα στη ζωή.
Επειδή Νέσσα αυτά που είπες πήγαιναν και στην Εκκλησία, να διευκρινήσω απλώς το ότι κάθε έκτρωση για αυτήν είναι φόνος, δεν εξαιρεί καμία περίπτωση. Απλά στις δυο τελευταίες θεωρεί ως, πώς να το πω, "αναγκαίο κακό" την έκτρωση, επειδή δεν ήταν στο χέρι της μητέρας να επιλέξει. Παραμένει φόνος, φυσικά παραμένει, απλά από την πλευρά της η γυναίκα έχει λιγότερη ευθύνη.
Μερικά άτομα μπορεί να βιαστούν και να πούνε "φορτώνουν στη γυναίκα ενοχές", αλλά καλύτερα θα κάνουν να το ξανασκεφτούνε. Νομίζω πιο παρήγορο είναι για τη γυναίκα να αισθάνεται ότι Κάποιος βλέπει και κατανοεί το πρόβλημα αυτής και θα τη βοηθήσει να βρει το δρόμο της και θα φροντίσει για το παιδί της, ακόμα και αν αυτό αποβληθεί με έκτρωση, παρά το να αισθάνεται ότι με αυτήν την πράξη της καταδικάζει το παιδί σε αιώνια ανυπαρξία, και του στερεί το "προνόμιο" να αποκτήσει συνείδηση και να υπάρξει, έστω και για λίγα χρόνια. Όσες τώρα πούνε "σιγά τα αυγά", ίσως και να το πούνε επειδή δεν έχουν ακόμα περάσει από το στάδιο της μητέρας. Ούτε και εγώ φυσικά έχω περάσει και λογικά δεν θα περάσω ποτέ από αυτό το στάδιο , για αυτό δεν μπορώ να ξέρω πως ακριβώς σκέφτονται (μυστήριο)

Καταληγω οτι το να μεινεις εγκυος χωρις να το θες ειναι(κατα 99,99999999999999%)προβλημα ενημερωσης,γιαυτο for gods shake ας αναλαβει καποιος φορεας να μας πει πως γινονται τα παιδια και ας αφησουμε τα διλληματα περι εκτρωσεων για τις εσχατες στιγμες

Είναι δυνατόν ρε συ Νοσφεράτου να μου λες ότι υπάρχει πρόβλημα ενημέρωσης;;;!!! Ποιός στην εποχή μας δεν ξέρει ότι μπορεί να κολήσει AIDS χωρίς προφύλαξη ή το ότι είναι καταδικασμένος μετά να ταλαιπωρείται για όλη του τη ζωή; Από το γυμνάσιο μας λένε για αυτό, όταν δηλαδή μαθαίνουμε και τυπικά πλέον για τη σεξουαλική επαφή. Βλέπουμε διαφημίσεις για το AIDS. Χωρίς να υπαινίσσομαι τίποτα για εσένα, νομίζω ότι οι περισσότεροι που θα το πούνε αυτό, θα το πούνε μόνο για να κάνουν πολιτικά παιχνίδια και να κατηγορήσουν κάποιους φορείς ότι δήθεν φταίνε αυτοί που το ποσοστό του AIDS και των εκτρώσεων αυξάνεται στη χώρα μας.

Τώρα επειδή υπήρξε ένα ερώτημα: Πώς θα αντιδρούσε κάποιος αν βίαζαν την κόρη του και έμενε έγκυος ύστερα από αυτό. Θα συμφωνήσω κατ'αρχάς με τον FugiFOX στο ότι μακάρι να μην τύχει σε κανέναν αυτό, διότι μετά θέλει πολύ μεγάλη δύναμη και ψυχραιμία για να αντιμετωπιστεί σωστά.
Προσωπικά, εκτός απροόπτου, κατ'αρχάς θα λάμβανα υπόψην το τί θέλει η κόρη μου. Θα της έλεγα και τα υπέρ και τα κατά, και αν αποφάσιζε να κάνει έκτρωση, τότε θα τη στήριζα και θα έκανα ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην της δημιουργηθούν ψυχολογικά τραύματα.
Επίσης αν η γυναίκα μου επρόκειτο να γεννήσει ένα διανοητικά καθυστερημένο παιδί, εκεί πιστεύω ότι θα άκουγα αποκλειστικά τη δική της γνώμη. Διότι πρωτίστως η γυναίκα είναι που υποφέρει. Και ο άντρας βέβαια στεναχωριέται, αλλά νομίζω ότι το μεγάλο βάρος το κουβαλάει η γυναίκα. Αν λοιπόν η γυναίκα μου έλεγε "δεν θέλω να γεννήσω προβληματικό παιδί, θέλω να κάνω έκτρωση", τότε θα σεβόμουν την επιθυμία της και δεν θα την πίεζα να αλλάξει γνώμη. Τουλάχιστον επι του παρόντος έτσι πιστεύω ότι θα ενεργήσω.

Κολλάνε γιατί είδα αναφορά της εκκλησίας στο θέμα για το κενό

Ρε 4dCube αμάν πια, ένα τόπικ πήγα να ανοίξω και βρέθηκαν κάποια άτομα να το χαλάσουν, μόνο και μόνο επειδή το πρώτο άρθρο ήταν παρμένο από σάιτ που ασχολείται με το Χριστιανισμό. Και να πεις ότι έγραφαν δικές τους απόψεις... μελέτες παρέθεταν, και θεωρίες επιστημόνων, κανένα σχόλιο δικό τους ή μια υποκειμενική γνώμη δεν υπήρχε στο άρθρο. Και δεν ήταν αναφορά της εκκλησίας, δεν ξέρω ποιός στο είπε αυτό, ή ποιός προσπάθησε να στο παρουσιάσει ετσι. Ήταν αναφορά ενός ανθρώπου που τυγχάνει να ασχολείται και με εκκλησιαστικά θέματα, και μέσα στα άλλα δημοσίευσε και αυτό το άρθρο για το κενό. Που δεν είχε υποκειμενικές απόψεις, αλλά απλή αναφορά επιστημονικών θεωριών. Για αυτό ας μην έχουμε προκατάληψη.

[Νessa]

Άλλη βαρύτητα/ευθύνη έχει όταν συνειδητά συνουσιάζεται και μένει έγκυος με τη θέλησή της και άλλο όταν αναγκάζεται να μείνει έγκυος.

Ακριβώς αυτή η αντιμετώπιση είναι εμετική. Ότι βλέπεις την εγκυμοσύνη σαν τη συνέπεια μιας ανεύθυνης πράξης, σαν τιμωρία.

Έτσι, από την "πλευρά" του, μια απόρριψή του ισοδυναμεί πάντοτε με φόνο.

Δεν υπάρχει "πλευρά του", γιατί δεν είναι ολοκληρωμένο ον, δεν έχει εγκέφαλο...

Επειδή Νέσσα αυτά που είπες πήγαιναν και στην Εκκλησία, να διευκρινήσω απλώς το ότι κάθε έκτρωση για αυτήν είναι φόνος, δεν εξαιρεί καμία περίπτωση. Απλά στις δυο τελευταίες θεωρεί ως, πώς να το πω, "αναγκαίο κακό" την έκτρωση, επειδή δεν ήταν στο χέρι της μητέρας να επιλέξει. Παραμένει φόνος, φυσικά παραμένει, απλά από την πλευρά της η γυναίκα έχει λιγότερη ευθύνη.

Αυτό δε στέκει λογικά. Δηλαδή γενικά εσύ δέχεσαι ένα φόνο, ανεξάρτητα από το σε πόσο δυσάρεστη θέση βρίσκεται ο φονιάς, αρκεί ο φονιάς να έχει περάσει ένα συγκεκριμένο όριο "ευθύνης" για την κατάστασή του;

[Wanderer]

Ακριβώς αυτή η αντιμετώπιση είναι εμετική. Ότι βλέπεις την εγκυμοσύνη σαν τη συνέπεια μιας ανεύθυνης πράξης, σαν τιμωρία.

Για μισό λεπτό. Πουθενά δεν λέω κάτι τέτοιο. Δεν είπα ότι είναι μια τιμωρία. Είναι συνέπεια μιας πράξης, φυσικά και είναι συνέπεια μιας πράξης. Αλλά όχι συνέπεια με την κακή έννοια. Με την έννοια ενός αποτελέσματος. Η πράξη: Έκανες έρωτα. Το αποτέλεσμα: Έμεινες έγκυος.
Τώρα για τη βαρύτητα/ευθύνη που ανέφερα: Όταν μια γυναίκα ξέρει πως αν δεν παρεμβεί να διακόψει την κύηση, θα φέρει στον κόσμο ένα παιδί: Πότε προβληματίζεται περισσότερο, όταν ξέρει πως ό,τι έγινε, έγινε με δική της συναίνεση, οπότε δεν μπορεί να πει "εγώ δεν ήθελα να βρεθώ σε αυτήν την κατάσταση", ή όταν με τη βία της επιβάλλουν να μείνει έγκυος; Προφανώς προβληματίζεται περισσότερο στην πρώτη περίπτωση.

Δεν υπάρχει "πλευρά του", γιατί δεν είναι ολοκληρωμένο ον, δεν έχει εγκέφαλο...

Όμως αν αφήσεις να εξελιχθούν όλα χωρίς να παρέμβεις, θα αποκτήσει εγκέφαλο. Δηλαδή, στην ουσία του στερείς το δικαίωμα να υπάρξει, ενώ φυσιολογικά θα μεταβεί κάποια στιγμή στον κόσμο της ύπαρξης. Και εξήγησα προηγουμένως γιατί αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική από τη λογική του τύπου "ναι αλλά τότε θα έπρεπε να κάνω έρωτα συνέχεια για να μην πάνε χαμένα τα ωάρια μου". Διότι σε αυτήν την περίπτωση απλά απέχεις από το να φέρεις μια ύπαρξη στο περιβάλλον σου. Όμως σε αυτό που συζητάμε, εώ φυσιολογικά το παιδί θα έλθει, παρεμβαίνεις για να το εμποδίσεις να υπάρξει.

Αυτό δε στέκει λογικά. Δηλαδή γενικά εσύ δέχεσαι ένα φόνο, ανεξάρτητα από το σε πόσο δυσάρεστη θέση βρίσκεται ο φονιάς, αρκεί ο φονιάς να έχει περάσει ένα συγκεκριμένο όριο "ευθύνης" για την κατάστασή του;

Ο φόνος ποτέ δεν είναι καλός και δεν τον δέχεται όπως λες (δεν είπα ότι τον δέχεται). Αλλά καταλαβαίνει και τη θέση της γυναίκας που είναι καταδικασμένη να υποστεί μια απίστευτα οδυνηρή και ψυχοφθόρα διαδικασία. Το καλύτερο θα ήταν να βρει να αγαπήσει το παιδί της και να είναι ευτυχισμένη μαζί του. Αλλά αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό, τότε δεν της βάζει το μαχαίρι στο λαιμό (για να είμαι πιο σαφής, ποτέ δεν βάζει το μαχαίρι στο λαιμό). Το θεωρεί φόνο, αλλά δίνει και κάποια ελαφρυντικά στη γυναίκα.

Για να το περιγράψω και με ένα παράδειγμα, αλλά να ξεκαθαρίσω ότι δεν συγκρίνω την έκτρωση με αυτό, οπότε μην πεταχτεί κάποιο μέλος και πει "α, ώστε για σένα το ίδιο είναι το τάδε με το δείνα ε; ώστε έτσι...κ.λ.π.": Αν κάποιος έλθει και ξυλοκοπήσει τη μητέρα σου γιατί έτσι του ήρθε, της κάνει ό,τι χειρότερο, και εσύ πας και τον σκοτώσεις. Είναι το ίδιο με το να σκοτώσεις κάποιον επειδή σε στραβοκοίταξε;