από το βιβλίο, "Η Μαύρη Βίβλος της Αντίστασης"

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[bouzias]

Στέλνω κείμενο που μου έστειλαν και μου άρεσε. Δε θέλω να κάνω σχόλια γιατί νομίζω τα λέει όλα μόνο του...

Αλλά απλά, γιατί ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ποιοι είμαστε & πώς πρέπει να παραμείνουμε εμείς οι “απολίτιστοι” Έλληνες …
Ο Γερμανικός “πολιτισμός”
Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:
Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.
Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ’ οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.
Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς.
Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να βοηθήσουμε».
Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.
και ο Ελληνικός Πολιτισμός
Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ’ αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.
Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε: «Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ’ αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Yποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα.

από http://el.wordpress.com/tag/%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1/

[Nessa NetMonster]

Το να χρησιμοποιείς τα εγκλήματα του ναζισμού για να χαρακτηρίσεις το γερμανικό λαό είναι καθαρός ρατσισμός.

Κάθε πόλεμος είναι βάρβαρος, και δυστυχώς κανένα έθνος δεν είναι υπεράνω του εθνικισμού και του επεκτατισμού. Μόλις δύο δεκαετίες νωρίτερα, οι Έλληνες είχαν διεξάγει τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Να αρχίσουμε να λέμε τι εγκλήματα διέπραξαν και οι "δικοί μας" τότε;

[provataki]

Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.
Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς.

κλασικες τακτικές: απο το Μαλακα Αλεξανδρο εως τους Ρωμαιους, απο τους Οθωμανους μεχρι τους Ελληνες στη Μ. Ασια, τους Αμερικανους στο Βιετναμ μεχρι τους πολεμους στην Αφρική, μεχρι τους προσφατους πολεμους στη Μ. Ανατολή.
Δεν ειναι πρωτοτυπια των Ες Ες

Το να χρησιμοποιείς τα εγκλήματα του ναζισμού για να χαρακτηρίσεις το γερμανικό λαό είναι καθαρός ρατσισμός.

Κάθε πόλεμος είναι βάρβαρος, και δυστυχώς κανένα έθνος δεν είναι υπεράνω του εθνικισμού και του επεκτατισμού. Μόλις δύο δεκαετίες νωρίτερα, οι Έλληνες είχαν διεξάγει τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Να αρχίσουμε να λέμε τι εγκλήματα διέπραξαν και οι "δικοί μας" τότε;

και συμφωνω απολυτα με αυτο το ποστ...
Απο τον προπαππου μου που πολεμησε στη Μ. Ασια δυστυχως λιγα εφτασαν στα αυτια μου και δυστυχως τα περισσοτερα ηταν αποτροπεα.. Και απο τις δυο πλευρές.

και ο Ελληνικός Πολιτισμός

ζητημα διπλωματιας καθαρά και οχι φιλανθρωπα αισθηματα ΚΑΙ η συγκεκριμενη περιπτωση....

[theoxan]

Το να λές ότι κάποιες πράξεις σε έναν πόλεμο προκύπτουν λόγω του συνολικού πολιτισμού ενός έθνους είναι προφανώς μλκία (αν και δεν νομίζω ότι ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο ο 1ος).
Το να απορρίπτεις μια τυχαία ευγενή πράξη μιας ομάδας ανταρτών ως ενορχιστρωμένη λόγω άνωθεν εντολής είναι και αυτό λάθος.

[Aurelius]

Ρε παιδες, μην ειστε τοσο απολυτοι. Γιατι τοσο απιθανο ειναι, να υπηρχε καποιος ανθρωπος, παπας, δημαρχος ή οτι αλλο, που να σκεφτοτανε πιο ανθρωπιστικα. Εγω απλα δεν νομιζω οτι πρεπει να γενικευουμε κατι τετοιες συμπεριφορες σε "ελληνικο πολιτισμο" ή τους ναζι σε "γερμανικο βαρβαρισμο". Ολοι ειναι το ιδιο επιρρεπεις και τοπικα παντα υπαρχουν καποιοι καλυτεροι ανθρωποι.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Μου γαμησες την ψυχολογια φιλε
Μου θυμισες τη σφαγη στο Κομμενο Αρτας :'( :'( :'( :'( :'(

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=dfMbgCfwft0" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=dfMbgCfwft0</a>
και τα υπολοιπα part με τη σειρα
2   http://www.youtube.com/watch?v=J6YgwiGQ60k&feature=related
3   http://www.youtube.com/watch?v=GNOZRpvKxf8&feature=related
4   http://www.youtube.com/watch?v=TWGwmBmAelc&feature=related
5   http://www.youtube.com/watch?v=I5KgwszRlQQ&feature=related
6   http://www.youtube.com/watch?v=3FhTlP1lZsY&feature=related

[ σορρυ για το εν μερει οφφ ]

[provataki]

Το να απορρίπτεις μια τυχαία ευγενή πράξη μιας ομάδας ανταρτών ως ενορχιστρωμένη λόγω άνωθεν εντολής είναι και αυτό λάθος.

καλά εχω στο μυαλο μου οτι επειδη οι γερμανοι αιχμαλωτοι δεν ηταν ελληνες προδοτες και επειδη δεν ηταν ολοι οσοι πολεμησαν με τους ναζι, ναζι και τερατα(πχ απο τον παππου μου που ηταν μικρος στην κατοχη εχω ακουσει οτι οι γερμανοι γιατροι ειχαν θεραπευσει παρα πολλους στο χωριο του- και τον ιδιο) και μαλιστα πολλοι γερμανοι στρατιωτες προσπαθησαν να σαμποταρουν λεηλασιες και καταστροφες οταν αποχωρουσαν τα στρατευματα μπορει οντως να τους λυπηθηκαν. Αλλά αν υπηρχε εντολη ανωθεν να εκτελεστουν, θα εκτελουνταν και αυτό το θεωρώ δεδομενο- η γενικη σταση ηταν να μην εκτελουνται αιχμαλωτοι γερμανοι. κατα τ'αλλα θανατος στους ταγματασφαλητες, τους χιτες, τους χαφιεδες και τους δοσιλογους και με τα δικια τους...

(οποτε ανακαλω το παραπανω ποστ στον απολυτο βαθμό του.)