Για τα 90 χρόνια της μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης (1917)

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[Nessa NetMonster]

Είναι δύσκολο να συζητάς με άτομα που δε θέλουν ή δε μπορούν να μιλήσουν ξεκάθαρα, γιατί αναγκάζεσαι να μιλάς με υποθέσεις. Επειδή δε μπορώ να μπω μέσα στο μυαλό του aliakmwn, θα απαντήσω σε αυτό που υποθέτω ότι ήθελε να πει.

Υπόθεση: Το "χρονικό ορόσημο" στο οποίο αναφέρεται ο aliakmwn είναι όταν ο Στάλιν έγινε ΓΓ του ΚΚ Ρωσίας (δηλ. του μπολσεβίκικου κόμματος).

Εαν εχεις προαποφασισει πως θα υψωσεις ενα οροσημο (π.χ. χρονικο) και θα δεχθεις αξιωματικα πως πριν απο αυτο ολα ηταν καλα, μετα απ' αυτο ολα ασχημα, προφανως ο,τι και να δεις δεν θα σε καλυψει.

Δεν είναι δυνατόν λογικός άνθρωπος να πιστεύει ότι πριν το Στάλιν όλα ήταν καλά, και μετά καταστράφηκαν όλα. Αν πριν ήταν όλα καλά, δε θα ανέβαινε ο Στάλιν στην εξουσία. Για να ανέλθει σε τέτοια θέση ένας μέτριος και ανάξιος εμπιστοσύνης άνθρωπος (ο Λένιν έλεγε ότι ο Στάλιν δεν ήταν αρκετά πιστός, δεν το λέω εγώ) σημαίνει ότι το κόμμα πρέπει να είχε ήδη εκφυλιστεί ως ένα βαθμό. Και αυτό οφείλεται κατά βάση σε υλικούς λόγους. Ακόμα και αν δολοφονούσε κάποιος το Στάλιν, πάλι κάποιος παρόμοιος θα έπαιρνε τη θέση του, που πάλι θα αποτύπωνε τους συσχετισμούς έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί τόσο στο μπολσεβίκικο κόμμα όσο και στη ρώσικη κοινωνία. Είναι ηλίθιο να πιστεύει κανείς ότι η Επανάσταση εκφυλίστηκε επειδή... ο Στάλιν ήταν παλιοχαρακτήρας! Η Επανάσταση εκφυλίστηκε για υλικούς, υλικότατους λόγους - η (δυστυχώς αναγκαία) ΝΕΠ είχε δημιουργήσει εκ νέου χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, και η γραφειοκρατία είχε μεταλλαχθεί σε μια νέα κυρίαρχη τάξη. Και γι'αυτό δε φταίει ο Στάλιν, ή ο κάθε Στάλιν. Ο Στάλιν ως ρυθμιστής του κρατικού μηχανισμού εκπροσωπούσε την κυρίαρχη αυτή τάξη, τα συμφέροντά της, το σύστημα που αυτή επέβαλε και την ιδεολογία που αυτή προωθούσε.

Ναι, η άνοδος του Στάλιν στην εξουσία ήταν ορόσημο. Αλλά η ζημιά δεν έγινε τότε. Απλά τότε επισφραγίστηκε.

[aliakmwn]

Οργανώνετε τη μαζική κριτική από τα κάτω!
(Από τα Απαντα του Ι.Β. Στάλιν)

…Το δεύτερο ζήτημα αφορά τα καθήκοντα της πάλης ενάντια στη γραφειοκρατία, τα καθήκοντα της οργάνωσης της μαζικής κριτικής των ελλείψεων μας, τα καθήκοντα της οργάνωσης του μαζικού ελέγχου απ’ τα κάτω. Ένας απ’ τους πιο σκληρούς εχθρούς της πορείας μας προς τα μπρος είναι η γραφειοκρατία. Ο εχθρός αυτός ζει σ΄ όλες τις οργανώσεις μας, και στις κομματικές, και στις κομσομολικές, και στις συνδικαλιστικές, και στις οικονομικές. Όταν μιλάνε για γραφειοκράτες, δείχνουν συνήθως με το δάχτυλο τους παλιούς εξωκομματικούς υπαλλήλους, που, στις γελοιογραφίες, τους παριστάνουν συνήθως με γυαλιά (γέλια). Αυτό δεν είναι πέρα για πέρα σωστό σύντροφοι. Αν το ζήτημα ήταν μόνο για τους παλιούς γραφειοκράτες, η πάλη ενάντια στη γραφειοκρατία θάταν η πιο εύκολη δουλειά. Το κακό είναι ότι εδώ δεν πρόκειται για τους παλιούς γραφειοκράτες. Εδώ, σύντροφοι, πρόκειται για τους νέους γραφειοκράτες που συμπαθούν τη Σοβιετική εξουσία, πρόκειται τέλος για τους κομμουνιστές γραφειοκράτες. Ο κομμουνιστής γραφειοκράτης είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος γραφειοκράτη. Γιατί; Γιατί καμουφλάρει τη γραφειοκρατία του με τον τίτλο του κομματικού μέλους. Και τέτοιους κομμουνιστές γραφειοκράτες, δυστυχώς, δεν έχουμε λίγους.

Πάρτε τις κομματικές οργανώσεις. Θα διαβάσατε φαντάζομαι, για την υπόθεση Σμόλενσκ, για την υπόθεση Αρτιόμοφσκ κτλ. Τι λέτε, τυχαία είναι αυτά; Πώς εξηγούνται αυτές οι επαίσχυντες περιπτώσεις αποσύνθεσης και ηθικής κατάπτωσης σε μερικούς κρίκους των κομματικών μας οργανώσεων; Εξηγούνται με το γεγονός ότι εκεί έφτασαν το μονοπώλιο του κόμματος ως τον παραλογισμό, έπνιξαν τη φωνή της βάσης, εκμηδένισαν την εσωκομματική δημοκρατία και εγκαθίδρυσαν τη γραφειοκρατία. Πώς να παλέψουμε ενάντια σ’ αυτό το κακό; Νομίζω πως ενάντια σ’ αυτό το κακό δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να υπάρχουν άλλα μέσα, πέρα από την οργάνωση του ελέγχου απ’ τα κάτω από μέρους των κομματικών μαζών και την καλλιέργεια της εσωκομματικής δημοκρατίας. Τι αντίρρηση μπορεί να φέρει κανείς στο να ξεσηκώσουμε την οργή των κομματικών μαζών ενάντια σ’ αυτά τα σάπια στοιχεία και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να κυνηγήσουν αυτά τα στοιχεία με το κοντόξυλο; Νομίζω πως σ’ αυτό δεν μπορεί να υπάρχει καμιά αντίρρηση.

Ή, ας πάρουμε λ.χ. την Κομσομόλ. Δε θα αρνηθείτε βέβαια ότι υπάρχουν εδώ κι εκεί, στην Κομσομόλ, ολότελα σάπια στοιχεία, που η ανελέητη πάλη ενάντια τους είναι απόλυτα αναγκαία. Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη τα σάπια στοιχεία. Ας πάρουμε το τελευταία γεγονός της χωρίς αρχές, πάλης ομάδων μέσα στην Κομσομόλ, γύρω από πρόσωπα, που δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα της Κομσομόλ. Πως εξηγείται το γεγονός ότι στην Κομσομόλ υπάρχουν όσοι θες «κοσαρεφικοί» και «σομπολεφικοί», ενώ τους μαρξιστές πρέπει να τους γυρεύεις με το κερί; (Χειροκροτήματα). Τι άλλο δείχνει αυτό το γεγονός, αν όχι ότι σε μερικούς κρίκους των κορυφών της Κομσομόλ συντελείται ένα προτσές γραφειοκρατικής αποστείρωσης;

Και τα συνδικάτα; Ποιος θ’ αρνηθεί ότι στα συνδικάτα έχουμε όση θέλεις γραφειοκρατία; Έχουμε τις παραγωγικές συσκέψεις στις επιχειρήσεις. Έχουμε τις προσωρινές επιτροπές ελέγχου στα συνδικάτα. Καθήκον αυτών των οργανώσεων είναι να ξυπνούν τις μάζες, να αποκαλύπτουν τις ελλείψεις μας και να δείχνουν τους δρόμους για την καλυτέρευση της οικοδόμησης μας. Γιατί οι οργανώσεις αυτές δεν αναπτύσσονται; Γιατί δεν σφύζει μέσα τους η ζωή; Μήπως δεν είναι φανερό ότι η γραφειοκρατία στα συνδικάτα, μαζί με τη γραφειοκρατία στις κομματικές οργανώσεις, δεν αφήνουν τις σπουδαιότατες αυτές οργανώσεις της εργατικής τάξης να αναπτυχθούν;

Τέλος, οι οικονομικές μας οργανώσεις. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι τα οικονομικά μας όργανα πάσχουν από γραφειοκρατία; Πάρτε έστω μόνο την υπόθεση Σάχτι. Μήπως η υπόθεση Σάχτι δε δείχνει ότι τα οικονομικά μας όργανα δεν προχωρούν αλλά έρπουν, σέρνονται;

Πως θα βάλουμε τέρμα στη γραφειοκρατία σ’ όλες αυτές τις οργανώσεις; Για να γίνει αυτό υπάρχει ένας και μοναδικός δρόμος: να οργανωθεί ο έλεγχος απ’ τα κάτω, να οργανωθεί η κριτική των μαζών, των εκατομμυρίων της εργατικής τάξης ενάντια στη γραφειοκρατία των ιδρυμάτων μας, ενάντια στις ελλείψεις τους, ενάντια στα λάθη τους. Ξέρω πως, ξεσηκώνοντας την οργή εργαζομένων μαζών ενάντια στις γραφειοκρατικές διαστρεβλώσεις των οργανώσεων μας, καμιά φορά αναγκαζόμαστε να θίξουμε και μερικούς συντρόφους μας που στο παρελθόν πρόσφεραν υπηρεσίες, μα που σήμερα πάσχουν από την αρρώστια της γραφειοκρατίας. Μα, μπορεί αυτό ποτέ να σταματήσει τη δουλεία μας για την οργάνωση του ελέγχου προς τα κάτω; Νομίζω πως δεν μπορεί και δεν πρέπει. Για τις παλιές υπηρεσίες πρέπει να υποκλινόμαστε βαθιά μπροστά τους, μα για τα τωρινά λάθη και τη γραφειοκρατία θα έπρεπε να τους δώσουμε μια στο σβέρκο. (Γέλια, χειροκροτήματα). Μπορεί να γίνει και αλλιώς; Γιατί να μην το κάνουμε αυτό, αν το απαιτεί το συμφέρον της υπόθεσης;

Μιλάνε για κριτική απ’ τα πάνω, για κριτική από μέρους της εργατοαγροτικής επιθεώρησης, από μέρους της Κ.Ε. του κόμματος κ.λ.π. Όλα αυτά είναι βέβαια καλά. Όμως απέχουν πολύ απ’ το να είναι αρκετά. Κάτι περισσότερο, αυτό δεν είναι καθόλου το κύριο σήμερα. Το κύριο σήμερα είναι να ξεσηκώσουμε ένα πλατύτατο κύμα κριτικής απ’ τα κάτω ενάντια στη γραφειοκρατία γενικά, ενάντια στις ελλείψεις της δουλειάς μας, ιδιαίτερα. Μόνο οργανώνοντας αυτή τη διπλή πίεση, κι απ’ τα πάνω κι απ’ τα κάτω, μόνο μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους στην κριτική απ’ τα κάτω, μπορούμε να ελπίζουμε ότι η πάλη μας θα πετύχει και η γραφειοκρατία θα ξεριζωθεί.

Θάταν λάθος να νομίζουμε ότι την πείρα της οικοδόμησης την έχουν μόνο οι καθοδηγητές. Αυτό δεν είναι σωστό, σύντροφοι. Οι μάζες των εκατομμυρίων εργατών, που οικοδομούν τη βιομηχανία μας, συσσωρεύουν μέρα με τη μέρα μια τεράστια οικοδομική πείρα, που δεν είναι καθόλου λιγότερο πολύτιμη για μας από την πείρα των καθοδηγητών. Η μαζική κριτική απ’ τα κάτω, ο έλεγχος απ’ τα κάτω μας χρειάζεται, κοντά στ’ άλλα, για να μην πηγαίνει χαμένη η πείρα αυτή της μάζας των εκατομμυρίων, για να παίρνεται υπόψη και να μετουσιώνεται σε πράξη.

Από δώ βγαίνει το άμεσο καθήκον του κόμματος, ανελέητη πάλη ενάντια στη γραφειοκρατία, οργάνωση της μαζικής κριτικής στις πρακτικές αποφάσεις για την εξάλειψη των ελλείψεων μας. Δε μπορούμε να πούμε ότι η Κομσομόλ, και ιδιαίτερα η «Κομσομόλσκαγια Πράβντα», δεν έπαιρναν υπόψη τους τη σπουδαιότητα αυτού του καθήκοντος. Η αδυναμία εδώ είναι ότι συχνά, δεν εκπληρώνουμε αυτό το καθήκον ολοκληρωτικά. Και για να το εκπληρώσουμε ολοκληρωτικά δεν πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας μόνο την κριτική, μα και τα αποτελέσματα της κριτικής, καθώς και τις βελτιώσεις που εφαρμόζονται στη ζωή σαν αποτέλεσμα της κριτικής...

(Στάλιν 13ος τόμος)

[Nessa NetMonster]

Είναι πάγια τακτική των σταλινικών, όταν θέλουν να "αποδείξουν" κάτι, να παραθέτουν αποκομμένα τσιτάτα χωρίς την παραμικρή πληροφορία πότε και πού ειπώθηκαν.

Το "13ος τόμος" ήταν... κατατοπιστικότατο

Θα είχα πολλά να πω, αν ήξερα τις συνθήκες μέσα στις οποίες εκφωνήθηκε αυτός ο λόγος. Φαντάζομαι ότι ήταν λίγο πριν (*) το θάνατο του Λένιν, όταν για πρώτη φορά αναδείχθηκε ως προτεραιότητα το ζήτημα της πάταξης της γραφειοκρατίας. Επιφυλάσσομαι όμως, μέχρι να βρω πού ακριβώς τοποθετείται χρονικά.

(*) Edit: Εδώ είχα κάνει ένα μικρό ιστορικό λάθος, γράφοντας "μετά". Στην πραγματικότητα το θέμα είχε αναδειχθεί από το 1923, ενώ ο Λένιν πέθανε το 1924. Κλάιν, αλλά τεσπά...

[aliakmwn]

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=15158.0

[Nessa NetMonster]

Όταν λέμε άσχετο όμως... πώς απαντά στο τόπικ το link;

Λοιπόν, περί Στάλιν και γραφειοκρατίας. Ακόμα δε βρήκα πότε εκφωνήθηκε ο συγκεκριμένος λόγος, οπότε θα μιλήσω γενικά. Δεν ξέρω και δε με ενδιαφέρει να μάθω αν ο Στάλιν εκπροσωπούσε εξ αρχής συνειδητά τα συμφέροντα της γραφειοκρατίας ή αν αυτή ή συνειδητοποίηση έγινε βαθμιαία, ή ακόμα ακόμα και καθόλου. Δε με νοιάζει τι πίστευε. Τα λόγια είναι λόγια, αλλά οι πράξεις έχουν κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Με την υπόθεση (ξανά μανά) ότι ο λόγος εκφωνήθηκε γύρω στο 1923-1924: Είναι προφανές ότι έγιναν προσπάθειες για να παταχθεί η γραφειοκρατία. Δεν ήταν όμως σοβαρές, γιατί δε χτυπούσαν τη ρίζα του προβλήματος, αλλά μόνο την επιφάνεια. Δε στηρίζονταν σε μια ολοκληρωμένη πολιτική θεώρηση του φαινομένου. Μια πιο στέρεη άποψη είχε ο Τρότσκι (http://www.marxists.org/archive/trotsky/1923/newcourse/ch04.htm για όποιον ενδιαφέρεται... το 1923 γράφτηκε αυτό, την εποχή που υποθέτω ότι εκφωνήθηκε και ο λόγος - προσπάθησα να πέσω κοντά), αλλά ήδη από τότε είχε όλο και μικρότερη επιρροή, καθώς η γραφειοκρατία σταδιακά συνειδητοποιούνταν ως τάξη και έστηνε τον μηχανισμό που, μεταξύ άλλων, υπονόμευε και τον Τρότσκι και τις ιδέες του.

[gepeltek]

http://video.google.com/videoplay?docid=8897926107113896501&hl=en

[Nessa NetMonster]

Το απόσπασμα που παρατέθηκε, στα ελληνικά, δεν υπάρχει πουθενά στο Internet παρά μόνο σε ένα site το οποίο δε γράφει ολόκληρο το λόγο, ούτε αναφέρει την εποχή που εκφωνήθηκε ο συγκεκριμένος λόγος. Μετά από κάποιο ψάξιμο κατάφερα να εντοπίσω ολόκληρο το λόγο στα αγγλικά (http://www.marx2mao.com/Stalin/LYCL28.html). Τελικά ήταν από ένα συνέδριο στις 16 Μαΐου του 1927.

Όταν διαβάσω ολόκληρο το λόγο, θα σχολιάσω συγκεκριμένα (τώρα είναι λίγο άγρια η ώρα).

Θα ήθελα όμως λίγο να επιστήσω την προσοχή στα εξής:

Το ζητημα ειναι απο ποια σκοπια κανεις την κριτικη σου και με τι προθεση.

Εαν εχεις προαποφασισει πως [...] θα δεχθεις αξιωματικα

ο αρνητικα προκατειλημενος κατι θα βρει να πει οτι δεν τον καλυπτει.

τα οποία αποτελούν σαφέστατη επίθεση στο ήθος του αντιπάλου που αποσκοπεί στο να κερδίσει τις εντυπώσεις (κατηγορίες για κακή προαίρεση, αρνητική προκατάληψη, δογματισμό). Επίσης, από τη ροή της συζήτησης είναι εμφανές ότι η επίθεση στοχεύει σε μένα. Θα μπορούσα κάλλιστα να επιχειρηματολογήσω ότι ο aliakmwn προβάλλει δικές του αδυναμίες σε μένα, αφού εγώ ξεκωλώνομαι επί τόση ώρα να βρω τι ήταν αυτό που είπε ο Στάλιν, πότε το είπε, σε ποιους το είπε, ενώ αυτός που το πόσταρε (και λογικά έχει αυτές τις πληροφορίες) αδιαφορεί και μάλιστα συνεχίζει με link σε άσχετο thread. Αν δεν προτίθεσαι (για οποιονδήποτε λόγο) να συζητήσεις με κάποιον, τουλάχιστον μην τον κατηγορείς για στενομυαλιά! Δε σε συμφέρει, πώς να το κάνουμε...