Η Σκωτία, πονοκέφαλος για τον Γκόρντον Μπράουν

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[Karaμazoβ]

Η Σκωτία, πονοκέφαλος για τον Γκόρντον Μπράουν

Οι εθνικιστές θα διεκδικήσουν ποσοστά στα πετρέλαια της Βρετανίας

Της Ρουμπινας Σπαθη

Οσα κι αν είναι τα επιτεύγματα και τα δεινά που θα κληρονομήσει ο Γκόρντον Μπράουν από τον Τόνι Μπλερ, η Σκωτία, ιδιαίτερη πατρίδα του απερχόμενου πρωθυπουργού και αρχηγού των Εργατικών, Τόνι Μπλερ, αλλά και του ίδιου του κ. Μπράουν, σίγουρα θα είναι ένας πονοκέφαλος. Και όχι μόνον επειδή ενδέχεται να επιδιώξει την αυτονόμησή της από τη Βρετανία με την οποία τη συνδέει γάμος 300 ετών.

Σαν να μην έφτανε η ταπεινωτική ήττα που υπέστησαν οι Εργατικοί στις εκλογές για την ημιαυτόνομη Βουλή της Σκωτίας, ο αρχηγός του Εθνικιστικού Κόμματος της Σκωτίας, Αλεξ Σάλμοντ, που υπερίσχυσε έστω και με οριακή πλειοψηφία, αποσπώντας 47 έδρες, δηλαδή μια παραπάνω από το κόμμα των Εργατικών, έχει υποσχεθεί ότι αν βρεθεί στο τιμόνι της χώρας θα διεξάγει το 2010 δημοψήφισμα για την απόσχιση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Την ευθύνη φέρει, βέβαια, το μανιφέστο των Εργατικών από το 1997 που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, προβλέποντας μερική μεταβίβαση εξουσιών στη Σκωτία. Ισως, βέβαια, ο Σάλμοντ αναγκασθεί να αναβάλει επί του παρόντος τα φιλόδοξα σχέδιά του, καθώς δεν κατόρθωσε να συμφωνήσει με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, που έθεσαν όρο την ανάκληση της επίμαχης υπόσχεσης, και αναγκάσθηκε να στραφεί στους επίσης υπέρμαχους της ανεξαρτησίας, τους Πράσινους. Οι Πράσινοι, όμως, διαθέτουν μόλις δύο έδρες και δεν μπορούν να προσφέρουν στον Σάλμοντ την απαιτούμενη πλειοψηφία για το σχετικό δημοψήφισμα.

Επιφυλακτικοί στην απόσχιση

Οι δημοσκοπήσεις, άλλωστε, φέρουν το 55% των Σκωτσέζων να εκφράζει επιφυλάξεις για την ανεξαρτησία και το 65% να τη θεωρεί μάλλον απίθανη για τα επόμενα 25 χρόνια. Η επιτυχία, όμως, του Εθνικιστικού Κόμματος δεν παύει να αντανακλά την εντεινόμενη τάση των Σκωτσέζων να αναλάβουν την ευθύνη της αυτοδιάθεσής τους και να προσπορισθούν και τις απολαβές από την οικονομική τους ανάπτυξη και προπαντός από τα έσοδα των πετρελαίων τους. Πρότυπά τους προφανώς οι μικρές ευρωπαϊκές χώρες με υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, όπως η Σλοβενία και προπαντός η Ιρλανδία με το ευρέως θεωρούμενο οικονομικό θαύμα της.

Ο Γκόρντον Μπράουν έσπευσε, βέβαια, τις ημέρες των εκλογών να διατυπώσει απερίφραστα τη διαφωνία του με την απόσχιση της Σκωτίας, χαρακτηρίζοντας «αδύνατη» τη συνεργασία με έναν Σκωτσέζο ηγέτη που θέλει να εναποθέσει στην κρίση των Σκωτσέζων την «επικίνδυνη και καταστρεπτική» απόφαση περί της διακυβέρνησης της χώρας τους. Οπως επισήμανε προ ημερών ο Σάιμον Τζένκινς στον Guardian, είναι ο ίδιος Μπράουν που τάχθηκε υπέρ της ένοπλης παρέμβασης στη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και το Ιράκ προς χάρη του πολυπόθητου αυτοπροσδιορισμού των λαών. Και πώς είναι δυνατόν να στείλεις ανθρώπους να σκοτωθούν για να εγκαταστήσεις στην εξουσία τον Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσσυφοπεδίου, αλλά να μην μπορεί να ανεχθείς ένα δημοψήφισμα για την αυτοδιοίκηση της Σκωτίας; Εκείνο, όμως, που θα αναγκασθεί σίγουρα να αντιμετωπίσει θα είναι η επίθεση που σκοπεύει να εξαπολύσει ο Σάλμοντ σε μια σειρά πολιτικές που εφήρμοσε το Εργατικό Κόμμα.

Μεταξύ άλλων σκέπτεται να προχωρήσει σε αναθεώρηση του τοπικού φορολογικού συστήματος και προπαντός σχεδιάζει να απαιτήσει από το Λονδίνο το μερίδιο της Σκωτίας από τα έσοδα που αποφέρει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Βόρειας Θάλασσας. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένους οικονομικούς αναλυτές, ο Σάλμοντ μπορεί να ισχυρισθεί ότι το μερίδιο της Σκωτίας ανέρχεται στο 90% των ενεργειακών αποθεμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου στη Βόρεια Θάλασσα και να επικαλεστεί την οικονομική ευημερία που μπορεί να της προσφέρει αυτό το μερίδιο για να αντικρούσει τυχόν κινδυνολογίες της Βρετανίας περί απομόνωσης της Σκωτίας σε περίπτωση απόσχισής της.

Παράλληλα σκοπεύει να διεκδικήσει για λογαριασμό της Σκωτίας την εκπροσώπηση του Ηνωμένου Βασιλείου στις διαπραγματεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα αλιεύματα στη Βόρεια Θάλασσα και, βέβαια, για να μην αποκοπεί από το εθνικιστικό του περιεχόμενο έχει υποσχεθεί να προχωρήσει στη δημιουργία ολυμπιακής ομάδας της Σκωτίας.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - 13/5/2007



Τhe Clans are marching...

[Karaμazoβ]

Αυτονομιστές-Πράσινοι στο τιμόνι της Σκωτίας

ΛΟΝΔΙΝΟ. Δύο εβδομάδες μετά την οριακή αλλά ιστορική νίκη του κόμματός του στις εκλογές για την ημιαυτόνομη Βουλή του Εδιμβούργου, ο Αλεξ Σάλμοντ, αρχηγός του Εθνικιστικού Κόμματος της Σκωτίας, εξελέγη χθες πρώτος υπουργός, καθώς κατόρθωσε να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με το κόμμα των Πρασίνων.

«Θέλουμε ανεξαρτησία και ισότητα για τη Σκωτία» ήταν η ηχηρή δήλωση του Σάλμοντ στο πλαίσιο της πρώτης ομιλίας του στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας, που διαθέτει περιορισμένες εξουσίες σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και οι μεταφορές.

Με τη δήλωση αυτή επιβεβαίωσε τη δέσμευσή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος με αντικείμενο την πλήρη απόσχιση της Σκωτίας από τη Βρετανία. Δεδομένου, όμως, ότι το κόμμα των Πρασίνων διαθέτει μόνο δύο έδρες στη Βουλή του Εδιμβούργου, που προστίθεται στις μόλις 47 έδρες του Εθνικιστικού Κόμματος, πρόκειται για κυβέρνηση μειοψηφίας που, όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Σάλμοντ, θα αντιμετωπίσει δυσκολίες στο να προωθήσει τις πολιτικές του κόμματός του συμπεριλαμβανομένου του επίμαχου δημοψηφίσματος. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε: «Στον αιώνα μας υπάρχουν περιορισμοί στις δυνατότητες των κυβερνήσεων, αλλά όποιας κυβέρνησης κι αν ηγηθώ εγώ θα έχει τη φιλοδοξία για τη Σκωτία». Παραδέχθηκε, βέβαια, ότι στη Βουλή του Εδιμβούργου «δεν συμφωνούν όλοι με την πολιτική της ανεξαρτησίας», αλλά τόνισε ότι έχει διαμορφωθεί «ευρεία συναίνεση» υπέρ της ανάληψης περισσότερων ευθυνών από πλευράς του Κοινοβουλίου για τη διακυβέρνηση της Σκωτίας. Εξέφρασε, δε, την ελπίδα ότι έχουν όλοι αντιληφθεί πόσο μεγάλη απόσταση έχει ήδη διανύσει η Σκωτία.

Η νίκη του Σάλμοντ στις εκλογές της 3ης Μαΐου υπήρξε ιστορικής σημασίας αφού ήταν η πρώτη φορά μετά 50 χρόνια που έχασε το Εργατικό Κόμμα. Ηταν, άλλωστε, η πρώτη φορά που υπερίσχυσε το Εθνικιστικό Κόμμα από το 1999, οπότε ιδρύθηκε η ημιαυτόνομη Βουλή της Σκωτίας. Το Εργατικό Κόμμα διαθέτει τώρα 46 έδρες, το Συντηρητικό Κόμμα 17 και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες 16. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες απέρριψαν κάθε πρόταση του Σάλμοντ για συμμετοχή σε κυβέρνηση συνασπισμού καθώς έθεταν όρο την ανάκληση της επίμαχης υπόσχεσης για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.

Το Εργατικό Κόμμα έχει επικρίνει τον Σάλμοντ ότι θέτει σε κίνδυνο την ένωση Βρετανίας, Σκωτίας και Ουαλλίας, η οποία διαρκεί 300 χρόνια, και ιδιαίτερα έχει καταφερθεί εναντίον της αποσχιστικής προπαγάνδας ο θεωρούμενος βέβαιος διάδοχος του Τόνι Μπλερ, Γκόρντον Μπράουν. Η ιστορική νίκη του Σάλμοντ επισκιάσθηκε από διάφορες δυσλειτουργίες κατά την ηλεκτρονική καταμέτρηση των ψήφων.


H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 18/5/2007