Έθνος Νεκρό

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[bouzias]

Γράφει η ΜΑΡΩ ΣΙΔΕΡΗ

 

Αιμορραγούσα κοινωνία- ψυχορραγούσα πολιτεία : έθνος νεκρό!

 

Το 2008  Ελλάδα δεν υπάρχει. Ή μάλλον το 2008 συνειδητοποιήσαμε ότι Ελλάδα δεν υπάρχει. Δεν είναι σαφές  τι είναι αυτό το μόρφωμα που ζει στο νοτιότερο τμήμα της βαλκανικής χερσονήσου, μα είναι σαφές ότι  δεν έχει σχέση με την Ελλάδα όπως τη γνώριζε ο κόσμος, όπως την οικοδόμησε το παρελθόν της, όπως την κρατά στη μνήμη της η ιστορία, τελικά δεν έχει σχέση με κράτος, με έθνος, με οργανωμένη κοινωνία. Μολονότι η φράση αυτή ακούγεται υπερβολική και προκαλεί οργή, η πραγματικότητα  αποδεικνύει ότι είμαστε Έλληνες μιας Ελλάδας που έχει πεθάνει.

 Κι εξηγούμαι: Η Πατρίδα  δεν είναι τρισύλλαβη λέξη, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Είναι «ο τόπος όπου γεννιέται κάτι – το κοινό έθνος και το σύνολο των αξιών που συνδέονται μ’ αυτό- ο λαός και η πολιτεία μιας χώρας» (Μπαμπινιώτης Λεξικό).  Για να υπάρξει επομένως μια πατρίδα θα πρέπει πρώτιστα να υπάρξει ως Ιδέα, ως κράτος, ως λαός και ως έθνος, να υπάρχει τελικά  ως σύνολο ανθρώπων που παρά τις διαφωνίες τους και τα επιμέρους συμφέροντα τους έχουν ως κοινό ύψιστο στόχο την πρόοδο τους ως μια ολότητα.

Εδώ και πολύ καιρό η Ελλάδα δεν έχει αυτή τη μορφή. Η νέο-Ελλάδα δεκαετίες τώρα, (με μια εξαίρεση, που μοιάζει με κύκνειο άσμα,  το καλοκαίρι της Ολυμπιάδας) παρουσιάζεται ως ένα σύνολο συγκρουόμενων ομάδων που δεν έχουν μπει στη διαδικασία να βρουν κώδικες επικοινωνίας, ή – πολύ περισσότερο- δεν είχαν ποτέ ως κοινό ύψιστο στόχο το καλό του συνόλου ως συνόλου , αλλά μονάχα του συνόλου με την στενή έννοια των δικών τους οπαδών ή μελών. Αυτές οι κοινωνικό-πολιτικές δυνάμεις σύγκρουσης που στόχο έχουν η μια την εξόντωση της άλλης  ήταν η Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και εξής:

Κόμματα και πρόσωπα που μπαίνουν στη Βουλή μηχανιστικά, όχι λόγω ουσιαστικών θέσεων αλλά κυρίως εξαιτίας της πολιτικής   αδράνειας, κοινωνικές ομάδες και μέσα ενημέρωσης που συμπεριφέρονται ως κομματικά ή επιχειρηματικά φερέφωνα, εργοδότες που απαξιώνουν τον εργαζόμενο και εργαζόμενοι που απαξιώνουν τον εργοδότη, άνθρωποι που προτιμούν να είναι όχλος παρά πολίτες, δάσκαλοι που προτιμούν να είναι υπάλληλοι παρά λειτουργοί, γονείς που προτιμούν να είναι φίλοι παρά γονείς και φίλοι που προτιμούν να καθοδηγούν παρά να συντροφεύουν, εκκλησία που σιωπά όταν πρέπει να φωνάξει και φωνάζει όταν πρέπει να σιωπά, νόμοι που γίνονται μόδα και μόδες που γίνονται νόμος.

Χρόνια τώρα  στην Ελλάδα δεν υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία στην  οικογένεια, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην πόλη, στην εκκλησία, στην εργασία, στα συνδικάτα, στα κόμματα, στη Βουλή: Μπροστά σε  όλα τα προβλήματά μας, τα οικονομικά, τα ταξικά, τα εργασιακά, τα εθνικά, τα εκκλησιαστικά τα ηθικά, τα εκπαιδευτικά, τα οικογενειακά,  κανένας δεν ακούει κι όλοι φωνάζουμε, κανένας δεν ενδιαφέρεται και όλοι διεκδικούμε, κανένας δεν προσφέρει κι όλοι απαιτούμε, κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί κι όλοι αναζητούμε  υπεύθυνους, κανένας δεν απολογείται και όλοι κατηγορούμε.

Η εν ψυχρώ (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) εκτέλεση ενός 15χρονου παιδιού από έναν ειδικό φρουρό- που χρονικά συνέπεσε με μια περίοδο σκανδάλων και οικονομικής παρακμής- αποκάλυψε βίαια  τα αποτελέσματα των μακροχρόνιων επιλογών μας. Η αδυναμία όλων των πλευρών της κοινωνίας να αντιληφθούμε τις θέσεις των συμπολιτών μας  με τους οποίους δε συμφωνούμε (διαδικασία επώδυνη αλλά απολύτως απαραίτητη για να λειτουργήσει η δημοκρατία), αλλά και η αμφίδρομη προσπάθεια  να τους φιμώσουμε και να μας φιμώσουν για να μην μας ενοχλούν και να μην τους ενοχλούμε, έχει πια  προκαλέσει ακατάσχετη  αιμορραγία στην κοινωνία μας, αιμορραγία από την οποία το Κράτος, ο λαός, το έθνος, ως κάθε ζωντανός οργανισμός, πεθαίνει (αν δεν έχει πια αφήσει την τελευταία του πνοή).

Είναι σαφές ότι δημοκρατία δεν υπάρχει  (αν υπήρχε, θα αισθανόμαστε την ασφάλεια και τη δύναμή της), νόμοι δεν υπάρχουν (αν υπήρχαν θα εφαρμόζονταν για όλους) κράτος δεν υπάρχει (αν υπήρχε θα λειτουργούσε άμεσα), σεβασμός στον πολίτη δεν υπάρχει (αν υπήρχε τα κόμματα δε θα προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν ψηφοθηρικά την κάθε τραγωδία), σεβασμός στο συνάνθρωπο δεν υπάρχει (αν υπήρχε ο αστυνομικός θα σεβόταν τη ζωή του κάθε αντιδραστικού παιδιού, και ο κουκουλοφόρος θα σεβόταν τη ζωή και την περιουσία του κάθε εργαζόμενου πολίτη). Είναι σαφές ότι οικογένεια δεν υπάρχει (αν υπήρχε οι γονείς δε θα ταυτίζονταν μόνο με τους γονείς του θύματος αλλά και μ’ αυτούς των θυτών), παιδεία δεν υπάρχει (αν υπήρχε δε θα είχαμε τέτοιας έντασης γεγονότα) λαός αντιδρών δεν υπάρχει (αν υπήρχε, κάθε κατεργάρης από τους παραπάνω θα είχε γυρίσει στον πάγκο του).

 Επομένως -όσο κι αν δεν αρέσει μια τέτοια ομολογία- η Ελλάδα υπάρχει ως ανάμνηση και ως ιστορικό δεδομένο αλλά όχι ως ζωντανός οργανισμός.  Τι υπάρχει; Έκρηξη βίας καλυμμένη πίσω από μια στολή και δεκάδες κουκούλες, χυδαία εκμετάλλευση μιας τραγωδίας, κρατική, πολιτική και κοινωνική αναλγησία, κρατική, πολιτική και κοινωνική υποκρισία, τελικά σήψη και η θέα σκουληκιών που, όπως συμβαίνει πάντα, έχουν λόγο ύπαρξης και φωνή μόνο γύρω από ένα πτώμα. Ζούμε σε μια κοινωνία που αιμορραγεί, σε ένα κράτος που ψυχορραγεί, πολίτες χωρίς δύναμη, χωρίς θέληση, χωρίς αίσθηση καθήκοντος χωρίς φιλοσοφικό υπόβαθρο και τελικά χωρίς ουσιαστική ηθική. Είμαστε έθνος νεκρό και μέχρι να αναστηθούμε, ο Παρθενώνας θα είναι η μοναδική Ελλάδα που η υφήλιος θα θέλει και θα αξίζει να ξέρει…

από: http://www.eptalofos.gr/OlaNew.asp?id=214

[Social_waste]

"Ακόμα κατηγορήθηκαν οι κομμουνιστές ότι θέλουν τάχα να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνότητα. Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν."
(Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος)

[bouzias]

Οι ίδιοι οι εργάτες όμως λένε ότι έχουν πατρίδα...

[Nessa NetMonster]

Το έθνος είναι μια μαλακία, η πατρίδα ομοίως.

[SolidSNK]

πατρίδα μας όλη η γή...

[bouzias]

Για μένα τα σχόλιά σας απλώς επιβεβαιώνουν το άρθρο...

[bouzias]

Επίσης είναι και ελαφρώς εκτός θέματος. Η συγγραφέας περισσότερο θέλει να τονίσει την έλλειψη ανθρωπιάς και αίσθησης συλλογικότητας (κοινωνίας) στην πατρίδα μας και όχι το αν πληρούμε τα κριτήρια για να ονομαζόμαστε απλώς έθνος.

[Johnny English]

Ο τρόπος με τον οποίο έχουν χρησιμοποιηθεί αυτές οι έννοιες (π.χ. έθνος) για να δημιουργήσουν τεχνητούς διαχωρισμούς και εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ισχυρών βάζοντας τους λαούς να πολεμήσουν μεταξύ τους, κάνει προφανείς τους λόγους για τους οποίους μπορεί κανείς να τις καταδικάσει.

However,

το γεγονός ότι με κάποιους ανθρώπους έχεις κοινά βιώματα, κοινό κώδικα επικοινωνίας και γενικώς είσαι "πιο κοντά" λόγω κοινής αφετηρίας, δε παύει να σε κάνει να αισθάνεσαι πιο άνετα μεταξύ τους, τόσο ώστε να αναγνωρίζεις ένα δεσμό με αυτούς (παρά τις αντικειμενικές διαφορές) και εν τέλει ο χώρος αυτός να αποτελεί το ευρύτερο "σπίτι" σου.  Αυτό θεωρώ πατρίδα, και δεν είναι έννοια -είναι αίσθηση οικειότητας εντελώς διαχωρισμένη από την έννοια του έθνους. Αν μεγάλωνα στη Γαλλία και ζούσα εκεί 20 χρόνια, θα την θεωρούσα πατρίδα. Αν φύγω αύριο και ζήσω για 20 χρόνια στη Σουηδία, θα έχω 2 πατρίδες. Πατρίδα σου μπορεί να είναι όλη η γη.. αν τη γυρίσεις όλη.

Αν πάρουμε σήμερα τη Nessa και τη βάλουμε να ζήσει ξαφνικά μόνη της στην Αϊτή, χωρίς να ξέρει τη γλώσσα, την κουλτούρα των ανθρώπων και γενικώς τίποτα από εκεί, τότε no doubt.. σε 1 μήνα θα έχει νοσταλγήσει το να βρίσκεται ανάμεσα σε οικείους.. το να μπορεί να βριστεί και να διαφωνήσει στη γλώσσα της.. το να είναι στην πατρίδα της. Σε 10 χρόνια βέβαια, μπορεί να μη θέλει να ξαναπατήσει εδώ γιατί εκεί είναι καλύτερα

[Aurelius]

Συμφωνω

[abdel razek mahmut favala]

Αν πάρουμε σήμερα τη Nessa και τη βάλουμε να ζήσει ξαφνικά μόνη της στην Αϊτή, χωρίς να ξέρει τη γλώσσα, την κουλτούρα των ανθρώπων και γενικώς τίποτα από εκεί, τότε no doubt.. σε 1 μήνα θα έχει νοσταλγήσει το να βρίσκεται ανάμεσα σε οικείους.. το να μπορεί να βριστεί και να διαφωνήσει στη γλώσσα της.. το να είναι στην πατρίδα της. Σε 10 χρόνια βέβαια, μπορεί να μη θέλει να ξαναπατήσει εδώ γιατί εκεί είναι καλύτερα

και γιατί δεν το κάνουμε;
αυτό με τα 10 χρόνια εννοώ.

[Aurelius]

Γουσταρεις εξοστρακισμους ?

[abdel razek mahmut favala]

φέρτε όστρακα στις συνελεύσεις

πλάκα στην πλάκα,δεν είναι λίγες οι φορές που προτιμάς ένα συνομιλητή με τον οποίο έχετε αντιδιαμετρικές απόψεις παρά παρόμοιες.

[Inquirer]