|
Νέα για πρωτοετείς
Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη. Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.
Νέα!
Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.
Show Posts
|
Pages: 1 2 [3] 4 5 ... 105
|
34
|
Τμήμα-Πανεπιστήμιο-Παιδεία / Πανεπιστήμιο και Παιδεία / Re: Ανακοίνωση ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης με αφορμή τη νεκρή στο πολυτεχνείο.
|
on: June 12, 2017, 16:42:22 pm
|
Πολιτικό παιχνίδι είναι ακριβώς το να εθελοτυφλείς για τα συμφέροντα πίσω από την εμπορευματοποίηση της υγείας και την μετατροπή της σε πεδίο κερδοφορίας που καθυστερούν την εφαρμογή σωστών αλλά κοστοβόρων θεραπειών και την αποκρυστάλλωση αυτών των θεραπειών στην θεωρία. Πολιτικό παιχνίδι χειρίστου είδους, είναι ο αφορισμός υπό τη μάσκα του απολιτίκ, όσων κριτικάρουν την κατάσταση αυτή (απολιτίκ τόσο που στο παρελθόν έκανες τα στραβά μάτια για πυρπόληση ζωντανών άνθρώπων στην ουκρανία γιατί πίστευες ότι εντασόταν στα πλαίσια φιλελευθεροποίησης της χώρας, ναι τόσο απολιτίκ είναι και η άρνηση σου να δείς τα ταξικά και οικονομικά (και ιδεολογικά ασπούμε) συμφέροντα στο πεδίο των υπηρεσιών υγείας)
Επίσης πολιτικό παιχνίδι έιναι να παριστάνεις ότι δεν αναγνωρίζεις τη σύμπλεξη, ειδικά τα τελευταία χρόνια, πολιτικών στοιχείων και εξωϊατρικών στοιχείων, εκτός των άμεσα οικονομικών, στην έρευνα και την κατεύθυνση της έρευνας στους διάφορους κλάδους της ιατρικής. Προφανώς όμως όταν είναι φιλελέ τσουτσέκια της ΕΕ αυτά τα στοιχεία τότε όχι μόνο δεν στηλιτεύονται αλλά θεωρούνται και κομμάτι της "ιατρικής κοινότητας της ΕΕ".
Και γενικά μην προσπαθείς να θολώσεις τα νερά βάζοντας άσχετα στοιχεία στο θέμα όπως τα ντιμπεϊτ ψυχιατρικής/ψυχολογίας και τις μαλακίες για τα εμβόλια. Το θέμα είναι συγκεκριμένο και απλό και το χεις ξεφτιλίσει στο σπαμ γιατί δεν μπορείς να παραδεχτείς ότι λες μαλακίες και να το βουλωσεις.
|
|
|
37
|
Μαθήματα Τηλεπικοινωνιακού Κύκλου / Θεωρία Πληροφοριών και Κωδίκων / Re: [Θεωρία Πληροφοριών] Ύλη μαθήματος?
|
on: May 11, 2017, 12:58:15 pm
|
Εχει αλλάξει. Πλέον δεν συμμετέχει ο Χρυσουλίδης. Η ύλη για το καινούργιο βιβλίο υπάρχει αναλυτικά στο ethmmy και ανανεώνεται μέσα στο εξάμηνο. Μέχρι στιγμής είναι η παρακάτω : Ύλη που διδάχθηκε Θεωρία Πληροφοριών Σημείωση: Τα κεφάλαια αναφέρονται στο βιβλίο, "Στοιχεία της Θεωρίας Πληροφορίας», Thomas M. Cover and Joy A. Thomas, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. ΕΝΟΤΗΤΕΣ Ημερομηνία Παρατηρήσεις Κεφ. 1 Εισαγωγή και Προεπισκόπηση 20-02-2017 Κεφ. 2.1, 2.2, 2.4 02-03-2017 Κεφ. 2.5, 2.6 06-03-2017 Κεφ. 2.6 (συνέχεια), 2.7 13-03-2017 Κεφ. 2.8, 2.10, 5.1, 5.3,5.5 16-03-2017 Κεφ. 5.3,5.5 20-03-2017 Κεφ. 3, επισκόπηση σύγκλισης τυχαίας ακολουθίας 27-03-2017 Κεφ. 3.1, 3.2 03-04-2017 Κεφ. 3.2 (συνέχεια), 7.1, 7.1.1 06-04-2017 Κεφ. 7.1.2, 7.1.3, 7.1.4, 7.1.5 24-04-2017 Κεφ. 7.2, 7.3, 7.4 05-05-2017 Κεφ. 7.5, 7.6 08-05-2017 Οι εκφωνήσεις των αντίστοιχων με τα κεφάλαια αυτά ασκήσεων ανεβαίνουν σιγα σιγά όπως και οι λύσεις τους αφού πρώτα λυθούν στο μάθημα.
|
|
|
38
|
Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα / Λογοτ-ee-χνία / Re: Προτάσεις για βιβλία!
|
on: May 04, 2017, 11:59:08 am
|
Must κριτική στο μεταμοντέρνο, μοιράζεται και στο πανεπιστήμιο φαντάσου. Αναφορές στο βιβλίο απο ΚΟΜΕΠ μέχρι ό,τι θες. Λέγεται ότι η ελληνική μετάφραση έχει προβλήματα και η πολιτεια εξάλλου έχει το αγγλικό με πολύ ωραιότερο εξώφυλλο. Μερικά χαρακτηριστικά--για μένα τουλάχιστον-- αποσπάσματα του βιβλίο : Είναι ολοφάνερο ότι η τεχνολογία της δικής μας εποχής δεν έχει πλέον την ίδια δυνατότητα αναπαράστασης: δεν πρόκειται πλέον για την τουρμπίνα ούτε καν για τους ανυψωτήρες των σιτηρών ή τις καπνοδόχους των εργοστασίων του Σήλερ, δεν πρόκειται για τις βαριές και περίπλοκες σωληνώσεις ή για ιμάντες μεταφοράς μα ούτε καν για το αεροδυναμικό σχήμα της σιδηροδρομικής μηχανής, συγκερασμό όλων των ταχυκίνητων οχημάτων (άνω τελεία) πρόκειται για τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, του οποίου το εξωτερικό δεν φέρει κανενός είδους εμβληματική ή οπτική ισχύ, ή και για το περίβλημα των διαφόρων μέσων μαζικής επικοινωνία, της οικιακής συσκευής που λέγεται τηλεόραση, ας πούμε, το οποίο τίποτα δεν αρθρώνει παρά ανακυκλώνει και ενσωματώνει στο εσωτερικό του την επίπεδη επιφάνεια της εικόνας του . Οι μηχανές αυτού του τύπου είναι πράγματι μηχανές αναπαραγωγής και όχι παραγωγής, και προβάλλουν αξιώσεις στη δυνατότητα μας για αισθητική αναπαράσταση πολύ διαφορετικές από εκείνες τις οποίες προέβαλλε η μιμητικού τύπου ειδωλολατρία της παλιότερης φουτουριστικής μηχανής ή κάποιων παλιότερων γλυπτών αναπαραστάσεων ενέργειας και ταχύτητας. Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με κινητική ενέργεια παρά με νέες αναπαραγωγικές διαδικασίες κάθε είδους, οπότε, στις περιπτώσεις των πλέον αδύναμων προϊόντων του μεταμοντέρνου, η αισθητική ενσάρκωση τέτοιων διαδικασιών συχνά τείνει να ξανακυλήσει ανυποψίαστα στην απλή θεματική αναπαράσταση του περιεχομένου—αφηγήματα τα οποία μας μιλούν για τις διαδικασίες της αναπαραγωγής και περιέχουν μηχανές κινηματογραφικής λήψης, βίντεο, μαγνητόφωνα όλη την τεχνολογία της παραγωγής και της αναπαραγωγής του ομοιώματος(χαρακτηριστική, από την άποψη αυτή, η μετάβαση από τον μοντερνισμό του «Μπλόου άπ» του Αντονιόνι στο μεταμοντέρνο του «Μπλόου άουτ» του Ντε Πάλμα). Οταν , επι παραδείγματι, Γιαπωνέζοι αρχιτέκτονες σχεδιάζουν ένα κτίριο με βάση τη διακοσμητική απομίμηση μίας στοίβας κασετών, η λύση που δίνεται στην καλύτερη περίπτωση είναι θεματική και υπαινικτική, παρ’όλο το τυχόν χιούμορ της. Ωστόσο στα πιο δυναμικά μεταμοντέρνα κείμενα πράγματι τείνει να αναδυθεί κάτι διαφορετικό. Πιο συγκεκριμένα, έχουμε την αίσθηση ότι, πέραν της όποια θεματικής περιεχομένου, το έργο φαίνεται να θίγει, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, τα ίδια τα δίκτυα της αναπαραγωγικής διαδικασίας έτσι ώστε να μας βοηθάει , εν τέλει, να αντικρίσουμε το «ύψος» του μεταμοντέρνου ή του τεχνολογικού. Η ισχύς και η αυθεντικότητα ενός τέτοιου «ύψους» κατακυρώνεται στο βαθμό ακριβώς που το έργο κατορθώνει να αναπλάσει ως σύνολο τον μεταμοντέρνο χώρο που αναφαίνεται γύρω μας. Κατά συνέπεια, η αρχιτεκτονική παραμένει, με την έννοια αυτή, η προνομιούχα γλώσσα της αισθητικής και οι παραμορφωτικές και κατατμημένες αντανακλάσεις της μίας απέραντης γυάλινης επιφάνειας μέσα στην άλλη μπορούν να θεωρηθούν χαρακτηριστικές του κεντρικού ρόλου που διαδραματίζει η διαδικασία και η αναπαραγωγή στη μεταμοντέρνα κουλτούρα. ¨Οπως ήδη σημείωσα ωστόσο, δεν θέλω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι η τεχνολογία είναι καθ’οποιονδήποτε τρόπο ο «ύστατος καθοριστικός παράγων» είτε της σημερινής κοινωνικής μας ζωής είτε της πολιτιστικής μας παραγωγής—πρόκειται για άποψη η οποία, βεβαίως, ταυτίζεται εν τέλει με την μεταμαξιστική αντίληψη περί μεταβιομηχανικής κοινωνίας. Η δική μου πρόταση, αντιθέτως, είναι η εξής: η πλάνη της αναπαράστασης ενός απέραντου δικτύου ηλεκτρονικής επικοινωνίας δεν είναι παρά η στρεβλή σχηματική σύλληψη κάτι πολύ βαθύτερου, τουτέστιν του όλου παγκόσμιου συστήματος του σύγχρονου μας πολυεθνικού καπιταλισμού. Η τεχνολογία της σημερινής κοινωνίας υπνωτίζει λοιπόν και σαγηνεύει όχι τόσο αυτή καθ’εαυτή αλλά επειδή φαίνεται να μας προσφέρει σε προνομιούχα συμπυκνωμένη γλώσσα τη δυνατότητα να συλλάβουμε αναπαραστατικά ένα δίκτυο ισχύος και ελέγχου το οποίο η νόηση και η φαντασίας μας μόνες τους θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο να συλλάβουν : το συνολικό αποκεντροποιημένο παγκόσμιο δίκτυο του τρίτου σταδίου του καπιταλισμού. Πρόκειται για μια νοητική διεργασία η οποία χαρακτηρίζει σήμερα μια ολόκληρη τάση της σύγχρονης ψυχαγωγικής λογοτεχνίας--«παράνοια υψηλής τεχνολογίας» θα την ονομάζαμε—όπου δίκτυα και κυκλώματα μιας υποτιθέμενης παγκόσμιας διασύνδεσης υπολογιστών ενεργοποιούνται σε μια αφήγηση λαβυρινθώδων συνωμοσιών αυτόνομων αλλά καταστροφικά διαπλεκόμενων υπηρεσιών πληροφοριών και όπου η περιπλοκότητα συχνά ξεπερνάει τις δυνατότητες παρακολούθησης του μέσου αναγνωστικού νου. Ωστόσο, θεωρία των συνωμοσιών (μαζί με τις χονδροειδείς αφηγηματικές της εκφάνσεις) θα πρέπει να θεωρηθεί παραφθορά μιας απόπειρας στοχασμού της ασύλληπτης ολότητας του σύγχρονου μας παγκόσμιου συστήματος μέσω του εικάσματος της προωθημένης τεχνολογίας. Κατά τη δική μου άποψη, ο μόνος τρόπος να θεωρητικοποιήσουμε επαρκώς το μεταμοντέρνο μεγαλειώδες είναι να χρησιμοποιήσουμε τους όρους της (τεράστιας και απειλητικής, αν και σχεδόν αδιόρατης) άλλης πραγματικότητας των οικονομικών και κοινωνικών θεσμών. Η αφηγηματική πρακτική του τύπου αυτού, η οποία δοκίμασε κατ’αρχήν να εκφράσει μέσα απο την γενικότερη κατηγορία του μυθιστορήματος κατασκοπείας, έχει αποκρυσταλλωθεί, πολύ πρόσφατα, σε ένα νέο είδος επιστημονικής φαντασίας, το αποκαλούμενο κυβερνοπάνκ, το οποίο εκφράζει πλήρως όχι μόνον διεθνικές συλλογικές πραγματικότητες αλλά και την ίδια την παράνοια σε οικουμενικοό επίπεδο: οι καινοτομίες του Ουίλιαμ Γκίμπσον στο πεδίο της αναπαράστασης καθιστούν εν προκειμένω το έργο του λογοτεχνικό επίτευγμα πρώτης τάξεως, μέσα σε μία κυρίαρχα οπτική και ακουστική μεταμοντέρνα αισθητική παραγωγή.
Fredric Jameson – Το Μεταμοντέρνο – Κεφάλαιο Πρώτο – Υποκεφάλαιο Δ [...]Η Κριτική της φιλοσοφίας του δικαίου του Χέγκελ, το πρώτο δημοσιευμένο δοκίμιο του Μάρξ, επινόησε, με το θαυμάσιο άλμα του, ακριβώς ένα τέτοιο υποκείμενο της ιστορίας--το προλεταριάτο. Και έκτοτε το πρότυπο του Μαρξ συνέχισε να χρησιμοποιείται για άλλα, περιθωριακά πλέον, υποκείμενα--τους μαύρους, τις γυναίκες,τον Τρίτο κόσμο, ακόμα και, καταχρηστικά κάπως, τους φοιτητές--στη δεκαετία του 60, όταν ξαναγράφαμε το δόγμα των ριζοσπαστικών αλυσιδώσεων». Τώρα ωστόσο, με τον πλουραλισμό των συλλογικών ομάδων, όσο ριζοσπαστική κι αν είναι η εξαθλίωση ή η περιθωριοποίηση της ενδιαφερόμενης ομάδας, αυτή δεν είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί σε τέτοιο δομικό ρόλο, για τον απλούστατο λόγο ότι η δομή έχει αλλάξει και ο ρόλος έχει καταργηθεί. Ιστορικά δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός αυτό: ο μεταβατικός χαρακτήρας της νέα παγκόσμιας οικονομίας δεν έχει ακόμα επιτρέψει να μορφοποιηθούν οι τάξεις της με κάποια σταθερότητα, κατά πόσο μάλλον να αποκτήσουν γνήσια ταξική συνείδηση, οπότε και οι εντονότατοι κοινωνικοι αγώνες της εποχής μας είναι σε μεγάλο βαθμό διάσπαρτοι και άναρχοι Ακόμα πιο περίεργο, και ίσως αμεσότερης πολιτικής σημασίας, είναι το γεγονός ότι τα καινούργια μοντέλα της αναπαράστασης απορρίπτουν και αποκλείουν την οποιαδήποτε επαρκή αναπαράσταση εκείνου που κάποτε αναπαρίστατο--με όσες ατέλειες-- ως «άρχουσα τάξη». Οπως έχουμε δει, λείπουν πράγματι πολλά από τα αναγκαία στοιχεία μιάς τέτοιας αναπαράστασης: η διάλυσης της οποιασδήποτε αντίληψης της παραγωγής ή οικονομικής υποδομής και η αντικατάσταση της από τη δεδομένα ανθρωπομορφική έννοια ενός θεσμού σημαίνει, απλούστατα, ότι δεν μπορεί να υπάρξει πλέον κανενός είδους λειτουργική σύλληψη κυρίαρχης ομάδας, κατά πόσον μάλλον τάξης. Δεν υπάρχουν ελέγξιμοι μηχανισμοί μήτε και παραγωγή ικανή να θέσει θέμα διαχείρισης της. Μόνο τα μέσα επικοινωνίας και η αγορά είναι ορατά ως αυτόνομες οντότητες, και οτιδήποτε κείται εκτός του πεδίου τους ή εκτός του εν γένει πεδίου της αναπαράστασης θα καλυφθεί από την αχλύ της αμορφίας της λέξης εξουσία, της οποίας η πανταχού παρουσία--παρά την εκπληκτική της αδυναμία να αποδώσει την ολότητα μιας ολοένα και πιο «φιλελεύθερης» πραγματικότητας--δεν μπορεί παρά να γεννά βαθύτερες ιδεολογικές υποψίες.»
Fredric Jameson - Το μεταμοντέρνο - Η ιδεολογία της διαφοράς
"Πάντως, το γεγονός ότι τα «νέα κοινωνικά κινήματα» είναι μεταμοντέρνα, στο βαθμό ακριβώς που είναι αποτελέσματα και συνέπειες του «ύστερου καπιταλισμού», συνιστά ταυτολογία δίχως αξιολογικές διαστάσεις. Αυτό που μερικοί χαρακτηρίζουν νοσταλγία μιας απαρχαιωμένης μορφής ταξικής πολιτικής πολύ πιθανόν να αποδειχτεί, εν τέλει, «νοσταλγία» της πολιτικής απλούστατα. Και αν σκεφτούμε το πώς οι περίοδοι της έντονης πολιτικοποίησης εναλλάσονται με περιόδους αποπολιτικοποίησης και απομόνωσης ακολουθώντας ευρύτερους οικονομικούς ρυθμούς των εκτινάξεων και εκρήξεων του επιχειρηματικού κύκλου, το να χαρακτηρίζουμε το αίσθημα αυτό «νοσταλγία» είναι σαν να χαρακτηρίζουμε την οργανική μας πείνα, πρίν απο το γεύμα, «νοσταλγία του φαγητού». "
Fredric Jameson - Το μεταμοντέρνο
και μερικά άρθ links ρα, το κλασικό για τα παπο links link ύτσια του βαν γκ links ογκ links links και linkσ άλλα : http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/04/fredric-jameson.htmlhttps://bestimmung.blogspot.gr/search/label/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
|
|
|
39
|
Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα / Ιστορία / Re: 100 Χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση
|
on: April 24, 2017, 02:22:50 am
|
περί Σολζενίτσιν, που αναφέρθηκε προηγουμένως...
Καλό θα ήταν να αναφερθεί ότι όχι μόνο δεν ήταν ιστορικός αλλά ίσα ίσα παραβίασε κάθε έννοια ακαδημαϊκής εντιμότητας όσον αφορά τον συγκεκριμένο κλάδο αφήνωντας συμφεροντολογικά τις μυθοπλασίες του να αναπαράγονται ως πραγματικά γεγονότα επί πάρα πολλά χρόνια--αφού βόλευαν το αθώο και φιλότεχνο κράτος που τον φιλοξενούσε (ΗΠΑ)-- ξεχνώντας μάλιστα και να αναφέρει ότι καταδικάστηκε στην χώρα για την οποία έγραφε για ναζιστική προπαγάνδα, στην χώρα με τις πιο εξωφρενικές απώλειες κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο απο τους ναζί και με συνέπειες κρίσιμες προφανώς και για την σοσιαλιστική οικοδόμηση. Όσον αφορά τη λογοτεχνικότητα του έργου του και το νόμπελ, οκ... καμιά φορά τυχαίνει τα νόμπελ να είναι λίγο άστοχα ή υποκινούμενα απο άλλους παράγοντες (μέχρι και ο ομπάμα πιο τίμια παίζει να το πήρε) . Επίσης ο εν λόγω "ιστορικός" κατά καιρούς υποστήριξε διάφορα δικτατορικά καθεστώτα και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που κόστισαν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές κλπ, ήταν αντισημίτης και άλλα τέτοια όμορφα.
Με λίγα λόγια ήταν ένα πιόνι το οποίο χρησιμοποιούσαν διάφορα στρατόπεδα σε διάφορες χώρες (με πρώτο τον Χρουστσόφ στην ίδια την σοβιετική ένωση) κατά καιρούς για διάφορους λόγους, ενα πιόνι που νοσταλγούσε όμως και λίγο τσάρο, οπότε και όταν ο σοσιαλισμός έπεσε, κατέληξε στην αχρηστία αφού κανένα λόγο ύπαρξης δεν είχε πλέον.
|
|
|
42
|
Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα / Πολιτικά / Re: Οδηγός του καλού νεοφιλελέ - τρολ για το Internet
|
on: March 24, 2017, 17:52:41 pm
|
χαχαχ τον έπιασε η ευαισθησία για το bullying σε ενα μπαχαλο-τρολ τον the web που έλεγε για τον γλυκούλη ελεγκτή του 10 και ότι η κοπέλα που έπιασαν κεφαλοκλείδωμα και πήγε να πέσει με το κεφάλι απ'το παράθυρο για να γλυτώσει ήταν τζαμπατζού και θεατρίνα.
και ο άλλος υπερασπίζεται τον αντιφασισμό την ίδια ώρα που υπερασπίζεται και την ουκρανική κυβέρνηση και την ελευθερία λόγου ενός ρατσιστή...και το βρίσιμο δηλαδή, χάρη είναι.
αντε αρκετά με το τσίρκο.
|
|
|
43
|
Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα / Πολιτικά / Re: Οδηγός του καλού νεοφιλελέ - τρολ για το Internet
|
on: March 24, 2017, 16:48:28 pm
|
αντε ρε με την κουράδα που εξομοιώνει τον φασισμό με την αντίδραση απο τα κάτω στην αναπαραγωγή ρατσιστικού λόγου.
μόνο βρίσιμο λέμε στον καραγκιόζη
ζεί σε χώρα με 20% ακροδεξιό (στην καλύτερη) κόμμα, σπούδασε και έζησε σε χώρα που μετανάστες δολοφονούνται απο φασίστες και μας λέει και καλά ότι ζήτημα είναι η καταπίεση της ελευθερίας του λόγου κάθε μισάνθρωπου αρχίδα
ουστ
|
|
|
|
|