Αν και καλύπτουν μικρό μέρος της ύλης, με είχαν βοηθήσει στην κατανόηση μερικών εννοιών για ευστάθεια, κάτι διαλέξεις από το mit(του Slotline)που είναι unlisted στο yt. Αφήνω τον σύνεδσμο με τις διαλέξεις και το σχετικό βιβλίο του Slotline.

Μου είχαν προτείνει και αυτό το κανάλι  https://www.youtube.com/@richard_pates/playlists

Για βιβλίο προτείνω να δείτε και τις σημειώσεις του Ροβι (για να ξέρετε την ακριβή διατύπωση των θεωρημάτων, ορισμών κλπ)

Από elearning:

Λόγω ασθένειας του διδάσκοντα το μάθημα των Οπτικών Επικοινωνιών την Παρασκευή 3/3/2023 θα γίνει μέσω zoom στο σύνδεσμο
https://authgr.zoom.us/j/97425370458?pwd=VUNYR3VzZGlSMWU3cG1HN2FDTnB4dz09
Meeting ID: 974 2537 0458
Passcode: 434239

υπάρχει ένας αναλυτικός τρόπος για να μην μπλέκεις με την γεωμετρία τόσο,
αν εκφράσεις τους τετραγων. παλμούς σαν διαφορά 2 μετατοπισμένων βηματικών,
δηλαδή Α*(u(t+B) - u(t-B)). Επισυνάπτω ένα πδφ από εποχή covid στα σήματα

πολλαπλασιάζεις με το πλάτος της αποκρισης συχν και προσθετεις την φάση της στο όρισμα του συνημιτόνου.
Αυτός ο τύπος κανονικά ισχύει μόνο όταν έχεις άπειρη διάρκεια δηλ cos(ω0n + φ) (ή με ημίτονο)
Απλά σε κάτι άλλες ασκήσεις έλεγε βρείτε την έξοδο στη μόνιμη κατάσταση όπου επειδή έχει περάσει άπειρος χρόνος είναι σαν να υπήρχε από πάντα η ημιτονική είσοδος χωρίς το u[n].

Ναι, από το βιβλίο μπερμπερίδη στα σήματα η σχέση 5.54. Είχε κάνει κι ο Κίτσας μια άσκηση μέσα στο εξάμηνο που την χρησιμοποίησε.
Η λογική είναι όπως είπε και o manek
για ν<0 ξέρεις ότι είναι 0 από εκφώνηση.
Εμένα μου βγήκε x[n] = δ(n) - 3δ(n-2) + 2δ(n-3)
(μπορεί να ναι λάθος)
από σχέσεις kramers-kronig σημειώσεις σελ 62
https://helit.org/ece-notes/dsp.pdf
Edit: βάζω και την λύση στο θ1 σεπτ 22

Σορρυ, είναι λίγο κακογραμμένη κι αυτή, η λογική είναι ότι η γραμμική συνέλιξη θα έχει ακριβώς 8 όρους, δηλ μη μηδενικοί όροι της y[n] μπορούν να είναι μόνο oι y[0],...,y[7]
Γενικά ισχύει ότι αν το χ αρχίζει από κάποιο n1 και τελειώνει σε κάποιο n2
και το h αρχίζει από κάποιο m1 και τελειώνει σε κάποιο m2
η γραμμική συνέλιξη των x,h θα αρχίζει από το n = n1+m1 και θα τελειώνει στο n = n2+m2
αν δεν κάνω λάθος.
Εδωπέρα έχεις n1 = 0 , n2 = 3, m1 = 0 , m2 = 4.
Λόγω αυτών των μηδενισμών της y[n] έξω από το σύνολο {0,1,...,7}, στο απειρο αθροισμα που σου δίνει επιβιώνουν λίγοι όροι και έτσι λύνεις το απλό σύστημα.

Επισυνάπτω, με επιφύλαξη για λάθη.

Νομίζω αντικαθιστάς στην Η(z) όπου z = e^(j * 2π * f / fs)

Ακουστική στο sis

Έχεις δίκιο μπορείς και πάλι, απλά η γνώση ύπαρξης ελαχίστου εκεί που ψάχνεις ελάχιστο, σημαίνει ότι δεν πας στην τύχη υποθέτω.
Αν ήταν ίδιας μορφής(ορθογωνική) αλλά διαφορετική η περιοχή περιορισμών και δεν περιείχε το 0, πάλι νομίζω λόγω της συνάρτησης που δίνεται θα υπήρχε στην περιοχή που ψάχνεις ελάχιστο, αλλά δεν θα ταν τόσο προφανές.

Δεν έχω ιδέα αν είναι σωστά, υπέθεσα ότι επειδή είναι στην ίδια υποενότητα με τις εφικτές κατευθύνσεις πρέπει να ισχύουν τα αρχικά bullets της σελ 193 και το Θ Προβολής σελ 194.

Ναι ναι έτσι ακριβώς (στο 1ο u(x,0) = a(x) και u(x,H) = 0, στο 2ο u(x,H) = h(x) και u(x,0) = 0 και προσθέτεις τις λύσεις)

H 4 θέλει σπάσιμο σε 2 υποπροβλήματα με 1 μη ομογενη συνθηκη το καθενα
Η 5 μου βγήκε με χωρισμό μεταβλητών απευθείας.
Η 6 δεν μου βγήκε, μου μένει στο τέλος απροσδιόριστη η 1η σταθερά.

Αφήνω την 15, με επιφύλαξη για λαθη. Αν εχετε αλλες προτασεις ευπροσδεκτες, το καλό ήταν ότι ζητούσε μια λύση.

Το Κ λίγο ξεφεύγει νομίζω με τις πλεγμένες συναρτήσεις...
Αλλά στο θέμα της προόδου δίνει αρχική συνθήκη οπότε βγαίνει σαν εκείνα τα παραδείγματα με το ρ.