Το πως βλεπω εγω την κατάσταση ειναι οτι πολλοι καθητητες είναι μια μιξη απο ''βολεμένοι'' και κομπλεξικοι.
Το κομπλεξικοι δεν ειναι σε τοσο μεγαλο βαθμό όσο το κανουμε να ειναι στο μυαλό μας, αλλά εγω τους δικιολογώ φουλ. Αν και εγώ ήμουν μια ζωη πανω απο τα βιβλία, χαραμιζα τα καλυτερα μου χρόνια σε αυτές τις αηδίες που μαθαίνουμε, θα εκανα τα παντα για να κρατήσω την σημασία αυτών των μαθημάτων στα επίπεδα τα οποια την είχα εγω όταν ήμουν ενας νεος φοιτητής. Ετσι θα τους εκοβα όλους, θα χαραμιζαν οι φοιτητές μου τα χρόνια τους πανω απο τα βιβλία και θα ενιωθα ότι οι δικοι μου κόποι δεν ήταν χαμένοι γιατι εν τέλη εγω εγινα ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ και θα ειχα την ψευδαισθηση ότι δεν χαραμισα τα χρόνια μου.
Τώρα στο κύριο χαρακτηριστικό των ''προβληματικων'' καθηγητών μια μικρή ιστοριουλα. Οταν ήμουν 2ο έτος διαβαζα πεδίο στη κεντρική βιβλιοθήκη, πήγαινα πρωι προς μεσημέρι και εμενα μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το πρόγραμμα το είχα για 2 εβδομάδες περίπου και καθε μέρα, όταν πήγαινα βιβλιοθήκη έβλεπα κυριολεκτικά παντου το βιβλίο του τσιμπουκη. Καθολη τη διαρκεια της μερας τα μωβ βιβλία γίνονταν περισσότερα και περισσότερα και όταν εφευγα αργά το βράδυ στη βιβλιοθήκη υπήρχαν σχεδόν μονο φοιτητές ιατρικής και τσιμπουκιδες. Γιατί το λέω αυτο? -> Δίνουμε το μάθημα....18% ποσοστό επιτυχίας και ΜΟ επιτυχόντων <6. Αυτά τα ποσοστά αποτυχίας δεν ήρθαν απο φοιτητές που μια μερα πριν την εξεταση παρταραν και πηγαν στην εξεταση με κεφάλι, ήρθαν απο στατιστικά παντα, ενα απο τα πιο μελετηρα υποσυνολα μαθητών που εξαγει το σύστημα εκπαίδευσης. 4 χρόνια σε αυτόν τον απαίσιο διαδρομο που τελειωνει σε μια κλειδωμενη πορτα η οποια οδηγεί στο κενό και βρωμαει κατουρο, εχω καταλαβει ότι οι καθηγητές μας όταν βλεπουν τις αποτυχίες μας ειναι καπως ''καλά ρε θα το ξαναδιαβασουν, ειναι μελετηρα και εξυπνα παιδια''. Αυτό δηλαδή που έλεγαν και οι δικοι τους καθηγητές για αυτους κοκ.
Δηλαδή στο τέλος αντί να ανταμοιβεται η προσπάθεια και η δίψα για μαθηση του μεγαλύτερου ποσοστού των φοιτητών, θεωρειται δεδομένη. Κανοντας ποιο δύσκολο το έργο όλων μας, ανεξάρτητα των δυνατοτήτων και της ορεξης μας για μαθηση.
Αυτό που μόλις τους έκανες, λέγεται ρεντίκολο. Και είναι ο ορισμός του ρεντίκολου. Ούτε ξεφτίλα ούτε πετσόκομα ούτε expose. Απαλό, τίμιο
ρεντίκολο