@ Elliot Alderson επεκτείνεται σε πολλά θέματα για να paint a picture του πως έφτασε η κατάσταση εδώ και γιατί δεν αλλάζει. Κάποια έχουν και πολιτική χρειά που μπορεί κανείς να τα βλέπει διαφορετικά. Το endpoint που αντιλαμβάνομαι εγώ και στο οποίο συμφωνώ είναι ότι ο καταναλωτισμός (της δύσης) ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τα προβλήματα αυτά. Εγώ θα προσθέσω επίσης ότι ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα στο οποίο ο καταναλωτισμός αυτός ευδοκιμεί, από τη φύση του και τις αξίες που θέτει για την ανάπτυξη της οικονομίας βάζει σε δεύτερη μοίρα την οικολογία.
Νομίζω είναι λάθος και πολύ επιφανειακό σε κάποια σημεία take.
Αρχικά, δε στοχεύουν όλες οι οικολογικές προσπάθειες στη μείωση των εκπομπών. Για παράδειγμα, οι σακούλες που λες εσύ, αλλά γενικότερα το πλαστικό μίας χρήσης, μέσα από την αποσύνθεση ευθύνεται για την ύπαρξη μικρο/νανοσωματιδίων στο περιβάλλον και κυρίως στα ύδατα όπου καταλήγει σημαντικό μέρος του. Αυτό είναι άμεσο πρόβλημα για τη θαλάσσια ζωή αλλά και δυνητικά μεγάλο πρόβλημα για τον άνθρωπο αφού δεν κατανοούμε επαρκώς την επίδρασή του πάνω μας.
Στο πλαστικό συγκεκριμένα έχουν παίξει μεγάλο ρόλο τα lobbies των πετρελαϊκών εταιριών που προωθούν για χρόνια τη θέση ότι είναι η χρήση του δεν είναι προβληματική επειδή μπορούμε να το ανακυκλώσουμε. Αλλά αυτή η θέση δοκιμάζεται ολοένα και περισσότερο από μελέτες που δείχνουν ότι όχι μόνο ένα μικρό ποσοστό του πλαστικού μας ανακυκλώνεται, αλλά ακόμα μικρότερο ποσοστό επαναχρησιμοποιείται τελικά λόγω της κακής του ποιότητας, μεγαλύτερης τιμής ή/και των προτιμήσεων των εταιριών/ της αγοράς. Ένα τρελό που έχω ακούσει είναι ότι από την Αμερική στέλνουν με καράβια το πλαστικό που έχουν συλλέξει για να ανακυκλωθεί στην Ασία (δε θυμάμαι χώρα ακριβώς)! Πράσινη ανάπτυξη
https://www.theguardian.com/us-news/2019/jun/17/recycled-plastic-america-global-crisisΓια τους πράσινους, το γεγονός ότι υπάρχει ένα πολιτικό σχήμα που προωθεί
κάποια υλοποίηση "πράσινης" πολιτικής και τα ποσοστά που παίρνει αυτό το σχήμα δεν είναι δείκτης για κάτι. Μπορεί να είναι χαμηλά επειδή προωθεί μια υλοποίηση με την οποία δε συμφωνεί ο κόσμος ή επειδή κατά τα άλλα έχει κακές θέσεις σε μη περιβαλλοντικά θέματα. Πρέπει συνολικά να υπάρξει στροφή στην πολιτική από όλο το φάσμα, όχι ένα κόμμα.
Το μεγαλύτερο λάθος στο post είναι η εξάλειψη των ευθυνών από τη δύση.
Από το site που πήρες (υποθέτω) τα διαγράμματα, δεν κοίταξες να ερμηνεύσεις και τα υπόλοιπα. Αλλά ούτε και σε αυτά που έβαλες έκανες δίκαια ανάλυση.
Για παράδειγμα, στο πρώτο διάγραμμα δε σου φαίνεται περίεργο που από τα τέλη των 70s ήδη έχει σταματήσει η αυξητική τάση στις εκπομπές σε Ευρώπη και Αμερική; Σε δυόμιση δεκαετίες που δεν υπήρχαν ανανεώσιμες αλλά η κατανάλωση συνέχισε να αυξάνεται, κάπως κατάφερε η δύση και αρχικά σταθεροποίησε - μετά μείωσε τις εκπομπές της.
Παρακάτω βλέπουμε τους ρύπους per-capita που δείχνουν μία άλλη εικόνα. Η δύση καίει πολύ περισσότερο από την Ασία. Αυτό συμβαδίζει φυσικά και με την κοινή λογική, κανείς δε φαντάζεται τον μέσο Ινδό ή Κινέζο να καίει το air condition όλη μέρα και να έχει δύο αμάξια.
Το
link που έχει στο site αυτό για το "consumption based co2" δείχνει μία καλύτερη εικόνα. Οι ρύποι στη δύση μειώθηκαν γιατί μετέφερε την παραγωγή της στην ανατολή. Προφανώς, η Ασία θα έχει μεγαλύτερες εκπομπές αφού όλες οι εταιρίες κατασκευάζουν πλέον τα προϊόντα τους εκεί.
Τα γράφω όλα αυτά ως απάντηση σε αυτό:
Αλλού είναι το πρόβλημα
που υπονοεί πως οι πρακτικές της Ασίας είναι το πρόβλημα και ιδιαίτερα η Κίνα και η Ινδία. Αυτό είναι κάτι που ακούγεται αρκετά τα τελευταία χρόνια, κυρίως από Αμερικάνους. Άσχετα με τα παραπάνω που έγραψα σχετικά με το πως είναι προϊόν του καταναλωτισμού της ίδιας της δύσης, υπάρχει η άλλη οπτική γωνία.
Από το ίδιο site, υπάρχει το γράφημα των ρύπων ανά χώρα διαχρονικά. Εκεί βλέπουμε πως αν ολοκληρώσουμε τις καμπύλες οι ρύποι της Κίνας και της Ασίας δεν είναι
τίποτα μπροστά στη δύση. Μία χώρα που βρίσκεται σε ανάπτυξη έχει ανάγκη να εκπέμψει ρύπους. Αυτό είναι δεδομένο. Η δύση έχτισε τα σπίτια και τις υποδομές της από μπετόν (το μπετό είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες στην κατανάλωση ενέργειας παγκοσμίως). Τώρα που θέλει να κάνει το ίδιο η ανατολή για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής της όμως, λέμε ότι είναι προβληματικό.
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, η φιλελεύθερη πολιτική της δύσης έχει ιδιωτικοποιήσει πολλούς τομείς (βλέπε ενέργεια) εδώ και χρόνια. Η ιδιωτικοποιήσεις αυτές έχουν συστηματικά οδηγήσει:
- στον περιορισμό της ελεύθερης πρόσβασης στην έρευνα και γνώση καθώς και
- (ίσως πιο σημαντικά) στη δημιουργία αυστηρού κλίματος σε ό,τι αφορά την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων
Οδηγώντας έτσι στην ιδιωτικοποίηση της πληροφορίας. Αυτό προκαλεί προβλήματα στην προστασία του περιβάλλοντος, ειδικά σε αναπτυσσόμενες χώρες οι οποίες πρέπει να επαν-εφεύρουν τον τροχό. Μέχρι η έρευνα (ιδιωτική και δημόσια) και η πρακτική μηχανική στην Κίνα να φτάσει τις "κλειστές" καινοτομίες που πέτυχε πριν χρόνια η δύση, η παραγωγή, διαχείριση και κατανάλωση της ενέργειας στην ανατολή θα έχει ένα μεγάλο καπέλο λόγω της χαμηλότερης αποδοτικότητάς της.
Τέλος, μία σοβαρή (διεθνής) πολιτική θα σήμαινε αναγκαστικά μεγαλύτερο έλεγχο στο που, πως και με τι περιβαλλοντικό κόστος κατασκευάζονται τα προϊόντα.
Δεν μπορεί η κάθε εταιρία να κατασκευάζει ρούχα/παπούτσια με απαρχαιωμένο και ανεξέλεγκτα ρυπογόνο εξοπλισμό και μεθόδους, τα οποία χαλάνε μέσα σε ένα χρόνο, ενώ μεγάλο ποσοστό τους δεν πωλείται καν και καταλήγει σε χωματερές.
Δεν μπορεί ο μέσος πολίτης να αλλάζει κινητό κάθε χρόνο, να έχει 1-2 αμάξια και 3 υπολογιστές.
Δεν μπορεί οι ίδιες οι δυτικές χώρες που διαφημίζουν τις ανανεώσιμες πηγές τους, να αγοράζουν τα υλικά για τις ανεμογεννήτριες και τα πάνελ τους από μέρη τα οποία καταστρέφονται περιβαλλοντικά λόγω της εξόρυξης και έχουν παιδική εργασία.
Αυτά όμως δε συνάδουν με τον τρόπο που λειτουργεί ο καπιταλισμός, οπότε κάνουμε τα στραβά μάτια, αρκεί η πωλήσεις κάθε quarter να ανεβαίνουν.