Ενα τραγουδι θα σας πω,σαν το νερο
για οσους πολεμησαν και πολεμουν ακομη.
Ισως θα επρεπε να το 'χα γραψει απο καιρο,
γι'αυτο ταπεινα ζητω συγνωμη.
Θυμαμαι ειχα παει στο γιατρο
να βγαλω κατι ακτινογραφιες.
Ειχε ησυχια λες και μπηκα σε ιερο
κι ολοι ειχαν του πατερα μου τα χρονια.
Ο ενας ειχε το ενα ποδι του λειψο
και ενας αλλος την κυρα του κουβαλουσε.
Κι ητανε μες τα γηρατεια τους τοσο απλοι...
ουτε μιλουσαν...ουτε γελουσαν.
Ξαφνου ενιωσα μια τεραστια ντροπη.
Ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια...
Ε υ τ υ χ ω ς  ειχα μαζι μου.....
...ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΜΟΥ!!!!!!