θέλεις ένα γνωμικό έτσι για καλό και κακό??

"Ο ΧΟΡΤΑΤΟΣ ΤΟΝ ΝΗΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΥΜΑΤΑΙ"

.....ετσι, μπροστά σ΄αυτά που λές, καλύτερα να φιλοσοφείς πριν να τρώς....

ΥΣ: την μάνα του χίτλερ την γάμισε Αράπης!!! 

οι μαύροι να μην γουστάρουν τους άσπρους.

δηλαδη να είναι ρατσιστές με τους άσπρους.

Μιζεροι είναι οι ειλωτες και οι σκλάβοι, φιλαράκο!!

1,5 αιώνα τώρα η "περίφανη" και "λεβεντοελλάδα" πατρίδα σου και πατρίδα μου, η πατρίδα του Αριστοτέλη και του Σωκράτη,
έχει δεθεί χειροπόδαρα (ξέρουμε όλοι απο ποιους) και σέρνεται ως η χειρότερη εταίρα - παλαμύδα, απο τα αρχίδια των εκάστοτε "μεγάλων" δυνάμεων.

Πώς είναι δυνατόν να διεκδικήσεις τα Μαρμαρα?
Πώς είναι δυνατον ένας Σκλάβος να θέλει να διεκδικήσει αυτα που του ανήκουν? Πως?

Πολιτισμός πάνω από όλα σημαίνει Ανεξαρτησία.

   


Ψυχορραγεί ο ΣYPIZA. Aναπότρεπτη φαίνεται πλέον η διάλυσή του μετά τις πρόσφατες δραματικές εξελίξεις στους κόλπους του. H παραίτηση του Aλέκου Aλαβάνου δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Eπιπροσθέ­τως, η ρήξη του και σε προσωπικό επίπεδο με τον πρόεδρο του ΣYN Aλέξη Tσίπρα προοιωνίζεται την πρόκληση βαθύτατου ρήγματος και στους κόλπους του ΣYN. Δυσάρεστο, αναμενόμενο όμως, δεδομέ­νου ότι από τον ΣYN προέρχονται οι δυνά­μεις που επεδίωξαν μεθοδικά τη διάλυση του ΣYPIZA. Θα πετύχουν τον στόχο τους, όπως όλα δείχνουν. Aκρως αμφιλεγόμενο όμως είναι το τι θα κερδίσουν.

«O ΣYPIZA ήταν λάθος από την αρχή», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στην «Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία» ο Λεωνίδας Kύρκος, ο οποίος πρωτοστάτησε στη συστηματική υπονόμευση του ΣYPIZA και έκανε οτιδήποτε περνούσε από το χέρι του, αυτός και οι ομοϊδεάτες του, για να περιορίσει την απήχησή του και να τον οδηγήσει στην εκλογική ήττα. «Tο εγχείρημα του ΣYPIZA έφτασε στο τέλος του», προανήγγειλε θριαμβευτικά, αισθανόμενος ότι στέφθηκαν με επιτυχία οι προσπάθειές του.

Πραγματικά έχουν ήδη τεθεί σε κίνηση οι ακατανίκητες διεργασίες της διάσπασης. Tώρα πια ούτε μια ανάκληση της παραίτησης Aλαβάνου θα τις σταματούσε.

Eμφανή είναι τα κίνητρα της πτέρυγας του ΣYN που επεδίωξε τη διάλυση του ΣYPIZA. Παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία για τον σχηματισμό κυβέρνησης ΠAΣOK - ΣYN. Στις επόμενες εκλογές πιθανότατα το ΠAΣOK θα είναι πρώτο, αλλά ενδέχεται να μην έχει αυτοδυναμία. Aυτό ακριβώς ονειρεύονται οι «ανανεωτές» του ΣYN. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν αρκετό να «τρυπώσει» ο ΣYN στη Bουλή, έστω και με 3,01%. Eλέω εκλογικού συστήματος θα είχε τότε τις έδρες που θα έλειπαν από το ΠAΣOK για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός 151.

O δήθεν «αριστερίστικος» ΣYPIZA είναι ακατάλληλο όχημα για μια τέτοια πολιτική. Παρ’ όλο που διασφαλίζει σίγουρη είσοδο στη Bουλή και πολύ περισσότερες έδρες, δεν είναι αποδεκτός από το κατεστημένο. Πολύ δύσκολα θα του επιτρεπόταν να συμμετάσχει στην κυβέρνηση - ιδίως μετά τη στάση του υπέρ της έκρηξης της νεολαίας τον Δεκέμβρη. Aπό τη σκοπιά τους δικαίως οι «ανανεωτές» τον έκριναν ως εμπόδιο στην υλοποίηση των στόχων τους και απεργάστηκαν τη διάλυσή του.

Tο μέλλον του ΣYN όμως μετά την αποσύνθεση του ΣYPIZA δεν προβλέπεται καθόλου ευοίωνο. Πρώτα πρώτα το όριο του 3% στις βουλευτικές εκλογές φαντάζει και πάλι θεόρατο. Xρειάστηκαν 22 ολόκληρα χρόνια από τη μεταπολίτευση, η μετάγγιση δυνάμεων από το KKE και ο... οίκτος των ψηφοφόρων για να μπορέσει για πρώτη φορά να υπερβεί το όριο αυτό, το 1996, ο ΣYN ως συνέχεια του KKE Eσωτερικού. Tώρα όμως οι συνθήκες θα είναι πολύ πιο δύσκολες.

Διάσπαση και του ΣYN προβάλλει απειλητικά ως ενδεχόμενη πλέον. O ΣYPIZA υπήρξε επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα της αριστερής πτέρυγας του ΣYN. O τορπιλισμός της από τους «ανανεωτές» συνιστά σίγουρα αιτία εσωτερικού πολέμου των δύο πτερύγων. Eπιπλέον η διάλυση του ΣYPIZA μεταβάλλει και τον εσωτερικό συσχετισμό δυνάμεων μέσα στον ΣYN. Στον συρρικνωμένο ΣYN οπωσδήποτε αυξάνεται η ισχύς της δεξιάς του πτέρυγας, η οποία άλλωστε έχει και τον αέρα της «νίκης» της διάλυσης του ΣYPIZA.

H αναγκαστική συνύπαρξη μέσα στον ΣYN δύο αλληλοϋποβλεπόμενων, αν όχι πλέον αλληλομισούμενων πτερύγων, προφανώς δεν αποτελεί την καλύτερη συνταγή πολιτικής επιτυχίας. Πέρα από τα άλλα, το θεμελιώδες σφάλμα αυτών που υποκίνησαν τη διάλυση του ΣYPIZA έγκειται στο ότι δεν αντιλαμβάνονται πως οτιδήποτε και αν λέει η αριθμητική των βουλευτικών εδρών, ένας σπαρασσόμενος και συρρικνούμενος ΣYN είναι πολιτικά αδύνατον να αποτελέσει αξιόπιστο κυβερνητικό εταίρο.

Tο πολύ πολύ να χρησιμοποιηθεί για λίγους μήνες ως καταλύτης από το σύστημα και κατόπιν να αποβληθεί από την κυβέρνηση ως άχρηστος! Aκριβώς όπως έγινε με τον ενιαίο Συνασπισμό της Aριστεράς το 1989, με τις κυβερνήσεις Tζαννετάκη και Zολώτα, οι οποίες «έθαψαν» την Aριστερά σε βαθμό που ουδέποτε ανέκαμψε πλήρως έκτοτε από την κυβερνητική της περιπέτεια.

                                                                                                                                                                  Εθνος 21/06/09

Είναι ένα κόμμα. Απολάμβανε σκανδαλώδη εύνοια επί μακρόν απ' τα συγκροτήματα του Τύπου, τους καναλάρχες, που αποτυπώθηκε και στις προ ενός έτους περίπου δημοσκοπήσεις, που του έδιναν τεράστια εκλογικά ποσοστά. Είναι της εντυπωσιοθηρίας των ΜΜΕ, όπως και τα ηγετικά του στελέχη, της συγκαλυμμένης ΠΑΣΟΚ πολιτικής και της ανοιχτής αντιΚΚΕ προπαγάνδας. Ευτυχισμένο μέχρι πριν λίγο καιρό. Ναι, καλά καταλάβατε. Για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται.

Υπό το φως όμως των τελευταίων εξελίξεων στο χώρο αποκαλύπτεται πως η πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ μακράν απέχει απ' τις μεγαλοστομίες περί «δύναμης ανατροπής και ρήξης», «μεγάλης ελπίδας», «μοναδικά ενωτικής» κλπ., που συνόδευαν κάθε αναφορά σ' αυτόν από τα στελέχη του. Η συγκρότησή του δεν επιβλήθηκε βέβαια απ' την ανάγκη κοινής δράσης του κόσμου της αριστεράς, όπως συνήθως ισχυρίζονται. Μεθοδεύτηκε απ' τον ΣΥΝ για λόγους καθαρά εκλογικής του επιβίωσης. Η προχτεσινή «Αυγή» φιλοξενούσε δήλωση του Αλ. Αλαβάνου, ο οποίος ομολογούσε: «Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεκίνησε από την αναγκαιότητα να εξασφαλίσει ο ΣΥΝ την είσοδό του στη Βουλή, αλλά τώρα συναντάει τη δίψα για μια κοινή δράση της αριστεράς». Να σημειώσουμε εδώ ότι όταν τότε κάποιοι επισήμαιναν τις όχι και τόσο αγαθές προθέσεις αυτής της συνεργασίας, οι του ΣΥΡΙΖΑ τους κατάγγελλαν για ανθενωτικές διαθέσεις, για απομονωτισμό και άλλα τέτοια.

Ωστόσο, και η τελευταία πρόταση της δήλωσης του Αλ. Αλαβάνου επίσης μακράν απέχει από την πραγματικότητα. Γεγονός που επιβεβαιώνεται απ' τα τεκταινόμενα τις δύο τελευταίες βδομάδες στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί σε ποια δίψα για κοινή δράση της αριστεράς μπορεί να αναφερθεί όταν ο ίδιος υπέβαλε την παραίτησή του απ' τη βουλευτική του έδρα και άρα απ' την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή, μεταξύ άλλων, διαφώνησε με την επιλογή του ΣΥΝ προεκλογικά να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας απ' το ΠΑΣΟΚ... Γι' αυτή την «κοινή δράση» διψά ο κόσμος; Αυτή η κοινή δράση δε θα ποτίσει τη γλάστρα του λαού, αλλά αυτή του κεφαλαίου που εκφράζει και εκπροσωπεί πιστά το ΠΑΣΟΚ.

Ισως βέβαια ο Αλ. Αλαβάνος και άλλες δυνάμεις στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που αποδέχονται τις αιτιάσεις του, να θεωρούν το ΠΑΣΟΚ αριστερά. Να αναθεωρούν παλαιότερες απόψεις τους σύμφωνα με τις οποίες συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ θα σήμαινε «κάθοδο στον Αδη». Στον Αλ. Αλαβάνο ανήκει αυτή η δήλωση. Ο ίδιος που τώρα ανακάλυψε, μαζί του βεβαίως και ολόκληρος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, και καταγγέλλει αλαζονεία του χώρου όταν δημοσκοπικά βρίσκονταν στο ζενίθ, ήταν αυτός που εμφορούμενος απ' αυτή την αλαζονεία απευθυνόταν στο ΠΑΣΟΚ μέσα στη Βουλή με το γνωστό «καλώς τα τα παιδιά...»! Ολα αυτά διόλου δεν τους εμπόδισαν κατά καιρούς να απευθύνουν προτάσεις κοινής δράσης και συνεργασίας στο ΠΑΣΟΚ, να το κατατάσσουν στις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, να αθωώνουν τις αντιλαϊκές του αμαρτίες διαμηνύοντάς του πως δε ζητάμε «δηλώσεις μετανοίας και προτέρου εντίμου βίου».

Τι στο διάολο - αναφώνησαν και τα στελέχη της ΚΟΕ, της υποτιθέμενης «σκληροπυρηνικής» δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξη Τύπου μετεκλογικά - θα συνεργαστούμε και με τον διάολο για το ...καλό του τόπου. Και απευθυνόμενα στο ΠΑΣΟΚ σχεδόν παρακλητικά του ζήτησαν να συμφωνήσει σε ορισμένα «κεϋνσιανά μέτρα» για να συμφωνήσουν κι αυτοί μαζί του πάντα για το ...καλό του τόπου!

Στο επίκεντρο σήμερα έρχεται και η στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το Δεκέμβρη. Ποιος δε θυμάται άραγε τη σφοδρότητα της επίθεσης που δέχτηκε το ΚΚΕ επειδή επισήμανε αυτό που οι ίδιοι σήμερα καταγγέλλουν, ότι χάιδεψαν τα αυτιά των κουκουλοφόρων! Τότε που συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ έγραφε στην «Εποχή», εφημερίδα της ΑΚΟΑ, ότι το έμβλημα της εξέγερσης είναι η «πέτρα και η κουκούλα».

Τότε πετροβολούσαν το ΚΚΕ, το λοιδορούσαν ότι τα έχει κάνει «πλακάκια» με τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ., υποτίθεται για να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, ο Αλ. Τσίπρας ομολογεί ότι είχαν ένα πρόβλημα να ξεχωρίσουν «το αυθόρμητο απ' τον φετιχισμό της βίας» και ο Αλ. Αλαβάνος επικαλείται τη στάση τους τότε για να αιτιολογήσει εν μέρει το κακό εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς «δεν αντιληφθήκαμε ότι ηγεμόνευσε ο αντιεξουσιαστικός χώρος» («Αυγή», 19/6)!

Σε ό,τι δε αφορά στο περιβόητο «θόλωμα του αριστερού ευρωπαϊσμού» εδώ φαίνεται να έχουν όλοι δίκιο. Καθώς, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να κρατάς πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει την ΕΕ, την υποστηρίζει και τη στηρίζει, έχοντας δώσει και τις απαραίτητες αποδείξεις σε κρίσιμες στιγμές. Το επισήμανε και ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας απ' το βήμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ το περασμένο Σαββατοκύριακο, όταν «απολογήθηκε» στην «Ανανεωτική Πτέρυγα» λέγοντας πως τον «αριστερό ευρωπαϊσμό» τον αποδεικνύουν «η συμβολή μας στο ΚΕΑ, οι αποφάσεις των συνεδρίων μας, και ειδικότερα του προγραμματικού μας συνεδρίου, οι διακηρύξεις και οι τοποθετήσεις μας». Το «θόλωμα», στο βαθμό που υπήρξε, ήταν απολύτως αναμενόμενο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσάρμοσε προεκλογικά τον περί της ΕΕ λόγο του έτσι ώστε να μην έρχεται σε αντίθεση και να μην προκαλεί ένα λαό που δεν τρέφει και την καλύτερη των απόψεων για την ΕΕ, που έχει υποστεί τις βαριές συνέπειες της ένταξης της χώρας σ' αυτήν. Αυτό είναι όλο. Δεν υπαναχώρησε ούτε χιλιοστό απ' την εκφρασμένη προθυμία του να στηρίζει με κάθε τρόπο το ευρωενωσιακό οικοδόμημα των μονοπωλίων.

Επί του παρόντος, πάντως, έχουν να λύσουν ζητήματα που αφορούν περισσότερο το ...καλό στελεχών, ομάδων, τάσεων, συνιστωσών, κ.ο.κ. Ετσι, την ίδια στιγμή που ο Αλ. Τσίπρας και ο Αλ. Αλαβάνος ομνύουν σε ένα μοντέλο λειτουργίας της αριστεράς μακριά απ' τα γνωστά αρχηγοκεντρικά μοντέλα, την ίδια στιγμή η ηγεσία του ΣΥΝ έχει σοβαρό πρόβλημα με τη δυαρχία και ο Αλ. Αλαβάνος καταγγέλλει τον παραγκωνισμό του. Το μοντέλο συλλογικής λειτουργίας προφανώς δεν προωθείται από ένθεν κακείθεν καταγγελίες για το ποιος είναι αρχηγός του σχήματος. Απ' το βήμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ ο Αλ. Τσίπρας και ο Αλ. Φλαμπουράρης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και εκπρόσωπός του στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, διαμηνύουν στους «συμμάχους» πως απ' τη συμφωνία ίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ πηγάζουν ορισμένα δικαιώματα για τον ΣΥΝ όπως αυτό που θέλει τον εκάστοτε πρόεδρό του αυτόματα επικεφαλής του σχήματος σε εκλογικές αναμετρήσεις. Για να διαψευστούν απ' τις άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσαν να δηλώσουν πως κανένα τέτοιο προνόμιο δεν υπάρχει υπέρ του ΣΥΝ. Για να προκαλέσουν διάψευση της διάψευσής τους απ' τον ΣΥΝ, ο οποίος τους διαμήνυσε πως δε γνωρίζουν καλά τα συμφωνηθέντα (Αλ. Φλαμπουράρης, ρ/σ «Κόκκινο»). Που με τη σειρά της προκάλεσε άλλες δηλώσεις, άλλων συνιστωσών κλπ. κλπ.

Ολα αυτά αποδόθηκαν από στελέχη του ΣΥΝ (Μ. Σαμπατακάκης) με όρους που δε συνάδουν ακριβώς με την «αριστερά», όπως «διαμάχη για την εσωκομματική εξουσία», «παρακμή», «παρασκηνιακή σύγκρουση εξουσίας», «αυλικές βυζαντινές δολοπλοκίες» που «αηδιάζουν» και «φθορά της κουτάλας που λερώνει όλο τον χώρο»! Αυτοί είπαν. Μάλλον ξέρουν καλύτερα...

Ακόμα κι αυτό για το οποίο τόσο πολύ αυτοεγκωμιάστηκαν και εγκωμιάστηκαν από τα ΜΜΕ, προβάλλοντάς το σαν το απαύγασμα της εσωκομματικής δημοκρατίας, το δημοψήφισμα δηλαδή για τη σειρά κατάταξης των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο, γίνεται σήμερα αντικείμενο σφοδρής διαμάχης. «Κόψαμε το κεφάλι του καλύτερου ευρωβουλευτή», δηλώνει ο Αλ. Αλαβάνος, σιγοντάροντας την «Ανανεωτική Πτέρυγα» και τον Δ. Παπαδημούλη, που θεωρούν τραγικό λάθος το αποτέλεσμα μιας κατά τ' άλλα ...κορυφαίας δημοκρατικής διαδικασίας.

Τέλος, ενδεικτικές είναι και οι απόψεις τους για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Λ. Κύρκος δηλώνει πως «έφτασε στο τέλος του», ο Αλ. Τσίπρας πως «υπάρχει και θα υπάρχει». Ο Αλ. Αλαβάνος πως «ο ΣΥΝ είναι αυτός που έχει το πρόβλημα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ». Με ποιους όρους; Ο Αλ. Αλαβάνος προτείνει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να έχει τον κεντρικό ρόλο, παίρνοντας το μέρος συνιστωσών που καταγγέλλουν την «ηγεμονία» του ΣΥΝ μέσα στο σχήμα και ζητούν μέτρα για την αντιμετώπισή της. Ισως γι' αυτό επέλεξε να ανακοινώσει τις προθέσεις του στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και όχι στα όργανα του κόμματός του. Και η πλειοψηφία του ΣΥΝ, διά του Αλ. Φλαμπουράρη, απαντά πως «άλλο ισοτιμία, άλλο ισότητα, καθώς πρέπει σε ένα βαθμό να λαμβάνουμε υπόψη και τον συσχετισμό δυνάμεων».

Ανεξαρτήτως των εξελίξεων που θα υπάρξουν, αν ο Αλ. Αλαβάνος παραιτηθεί ή όχι τελικά, ποιος έναντι ποιου θα υπερισχύσει, το μόνο βέβαιο είναι ένα: Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζεται από καιροσκοπισμό, αναξιοπιστία και αφερεγγυότητα.

Τέλος, να τους θυμίσουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα; Γιατί οι ίδιοι πρωταγωνιστές, στα 1989-1991, έκαναν τα ίδια με στόχο το ΚΚΕ και τον αφανισμό του. Σήμερα, τι κάνουν; Παίζουν την κωμωδία της υπόθεσης που τότε έχασαν; Και δεν μπορεί να 'ναι αλλιώς παρά μόνο κωμωδία και φάρσα... Υπάρχει μια παροιμία που λέει: «Πολλά έφαγες καρδούλα μου, φάε και πικρομάρουλα». Αλλά αρκετά μ' αυτά. Ο,τι και αν κάνουν, μόνο χρήσιμοι στο σύστημα και πρόθυμοι να χρησιμοποιούνται είναι.

                                                                                                                                                          Ριζοσπάστης 21/06/09

γιατί να φύγουνε?? κανένας απο αυτους τους "λεβέντες" δεν θέλουν να φύγουν οι μετανάστες.

Οι μετανάστες είναι εδώ, για να είναι και να παραμένουν ΣΚΛΑΒΟΙ!!

Οσο ειναι ΣΚΑΒΟΙ είναι αγαπητοι!!!

Ετσι, ο φασισμος τους αγαπάει τους αλλοδαπους!!!

Προς   αντιγκαυλόμπατσους:

Αλλο δολοφονία και άλλο επαναστατική πράξη

Το συγκεκριμένο είναι μια καθαρή δολοφονία

τα δίαβασα όλα τα ποστς...

ουτε ένας δεν αναρωτήθηκε ποιος θα ωφεληθεί απο τέτοιες πρακτικές!!

όταν λοιπόν καταφερετε να απαντήσετε σε ένα τέτοιο ερώτημα τότε θα είστε πιο κοντά στην κατανόηση των κινήτρων και τους σκοπούς που εξυπηρετει η "τρομοκρατία", όπως αυτή την βαφτίζουν.

Τρομοκρατίστε τα Αφεντικά, όχι τους υπηρέτες τους.
Τρομοκρατίστε τους με πολιτική και οικονομική Ανατροπή!!

ΥΣ: αν έρθει, με το καλό, η ώρα της ένοπλης πάλης, τότε θα συζητάμε σε άλλη βάση.

απορρίπτεται!!

μπορεί να έχεις και διακοπή ρεύματος ....ενώ ο μπαλντάς εχει σίγουρα αποτελέσματα!

να γίνεις ΧΑΣΑΠΗΣ!!!

....να δουλεύεις καλά τον μπαλντά...

"Στην Ελλάδα έχουμε δύο ρεφορμιστικά κόμματα, το Συνασπισμό και το ΚΚΕ, και αν τα μέλη και τα στελέχη του Συν δεν αμφισβητούν το ρεφορμιστικό χαρακτήρα του κόμματός τους...."

συνεργάζεστε με τον Συνασπισμό σήμερα εσείς, ή όχι??
πάτε χερι χέρι με το ρεφορμιστικό αυτό κόμμα ή όχι?? 
Μοκο λοιπόν!!  και όσο για τα "λάθη" και τα λοιπά... όταν ένα κόμμα αγωνίζεται 90χρόνια τώρα και κάνει και ένα ΕΑΜ, κάνει και ένα ΔΣΕ, και τα βάζει και με Αγγλους και με Αμερικάνους και τα ντοπια σκυλία... εχει φαντάζομαι το δικαίωμα και στην αυτογνωσία και στην αυτοκριτική!!!!

Πάντως, κριτική απο ρεφορμιστικές γκρούπες (γιατι ρεφόρμα είσαι όταν κάθεσαι στο ίδιο τραπέζι με την ΓΣΕΕ) που κάνουν πολιτική απο τους καφενέδες, με συγχωρεί η αφεντία σου, αλλά δεν θα πάρουμε.

Κριτική θα πάρουμε, και θα έιναι και αυστηρότατη απο τον εργάτη στην σκαλωσία, που μας ανταμώνει κάθε μέρα στους τόπους δουλείας.

Τράβα τώρα με τον Τρότσκι, που βρήκε την καλύτερη ασυλία στην αμερικάνικη ηπειρο, και την μελέτη της ιστορίας να σταματησεις να την αναπαράγεις απο τα κιτάπια του Πρετεντέρη και του Τσίμα, του Καραμανλή και του Γεωργάκη, γιατί την ίδια ακριβώς ιστορική κριτική, κατά του ΚΚΕ, συναντάμε και στους δημοσιογραφικούς οίκους του Λαμπράκη και του Τεγόπουλου!!!!

τα "επιχειρήματα" που παραθέτει ο ΔΕΑ και ο Συριζα για να μην στηρίξει καποιος το ΚΚΕ, ειναι αναμασημένα λόγια του αέρα, η ίδια και ίδια καραμέλα!!!

ως πολιτικό κόμμα που καλεί τους ψηφοφόρους να το ψηφίσουνε αύριο, θα πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να αντιπαρατεθείτε με πολιτικά επιχειρήματα και πολιτικές θέσεις εναντια στο ΚΚΕ και στο προγραμμά του.

τις καφενειακές λογικές του τύπου "ιδεολογικές καθαρότητες" και άλλες μπούρδες νηπιαγωγίου, επιτέλους πρέπει να τις αφήσετε και να ασχοληθείτε με τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού...

......και να μην τρέχετε το λαικό κινημα πίσω απο την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ!!!

ο ξεπουλημένος είναι ξεπουλημένος!!!
τι να κάνουμε τώρα!!! το ΠΑΜΕ σας φταίει???

Νικητές στα πόστα τους επιστρέφουν σήμερα οι εργαζόμενοι του εργοστασίου ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ. Η εργοδοσία υποχρεώθηκε σε υποχώρηση χτες κάτω από την πίεση του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων και ανακάλεσε τις 9 απολύσεις. Με την ανακοίνωση αυτής της εξέλιξης, επί τόπου οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε Γενική Συνέλευση και μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού αποφάσισαν ότι από σήμερα ξαναπιάνουν δουλειά.

Η χτεσινή εξέλιξη έρχεται να καταγραφεί ως επιτυχία όχι μόνο των εργαζομένων του εργοστασίου, αλλά προσμετρά για ολόκληρη την εργατική τάξη. Οι εργαζόμενοι της ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ, επί 11 ολόκληρες βδομάδες, ύψωναν τη γροθιά τους στην εργοδοσία, η οποία, πατώντας στην πολιτική των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων κομμάτων του «ευρωμονόδρομου», στη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού» της ΓΣΕΕ, επιδίωκε, στο όνομα της κρίσης, χτύπημα στις θέσεις εργασίας, τη διάλυση του ταξικού κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων, της Πανελλήνιας Ενωσης Εργαζομένων Ελαιουργοσαπουνοποιείων.

Η απάντηση των εργαζομένων ήταν άμεση. Με οργανωτή το κλαδικό τους σωματείο άρχισαν έναν σκληρό ταξικό αγώνα που κλιμάκωναν μέρα με τη μέρα ώστε τον τελευταίο μήνα να πάρει τη μορφή των απανωτών 24ωρων απεργιών. Κάθε προσπάθεια της εργοδοσίας για να «σπάσει» αυτό τον αγώνα, τους ατσάλωνε περισσότερο. Οι 9 απολύσεις, το λοκ άουτ, η πρόσληψη απεργοσπαστών, οι εκβιασμοί και οι απειλές έπεσαν στο κενό. Κατέρρευσε ακόμα και η ύστατη προσπάθειά της να ποινικοποιήσει τον αγώνα τους.


Τα χαρακτηριστικά του μεγάλου αγώνα

Οι εργαζόμενοι της ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ έδειξαν τη δύναμη της ταξικής ενότητας, της εργατικής αλληλεγγύης, της ταξικής γραμμής πάλης. Ανέδειξαν την αποτελεσματικότητα των αγώνων στους οποίους πρωτοστατεί το ΠΑΜΕ, της ανειρήνευτης αναμέτρησης με την εργοδοσία, συνολικά με το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή η γραμμή πάλης, που με συνέπεια ακολούθησαν οι εργαζόμενοι, είναι η μόνη ικανή μέσα σε συνθήκες εντεινόμενης οικονομικής κρίσης να θωρακίσει τους εργατοϋπάλληλους και τα δικαιώματά τους. Να βάλει σοβαρά εμπόδια στην εργοδοτική επιθετικότητα και να οδηγήσει στην απόσπαση κατακτήσεων, δημιουργώντας ακόμα καλύτερο έδαφος για τους αγώνες που είναι αναγκαίο να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν το επόμενο διάστημα.

Η συνέπεια και η διάρκεια αυτού του αγώνα, η πολυμορφία στην πάλη και η αλληλεγγύη που αυτή ξεσήκωσε, η ταξική ενότητα και ο σχεδιασμός του κάθε βήματος με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων, μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, ήταν τα χαρακτηριστικά που οδήγησαν χτες στο θετικό για τους εργαζόμενους αποτέλεσμα. Απογύμνωσαν τον εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό, τις δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος που διακηρύττουν την υποταγή και την «κοινωνική συναίνεση».

Η ταξική αλληλεγγύη ήταν καθοριστικός παράγοντας στην έκβαση της μάχης. Εκφράστηκε μάλιστα με πρωτόγνωρο τρόπο από τον κλάδο των ελαιουργοσαπουνοποιών και της χημικής βιομηχανίας, αλλά και από το σύνολο της εργατικής τάξης, μετά από πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθημερινά, πλήθος εργατικών ενώσεων, μαζικών φορέων, αλλά και εργαζομένων βρίσκονταν στο εργοστάσιο, συμβάλλοντας στην περιφρούρηση της απεργίας, αλλά και στην οικονομική ενίσχυση των απεργών.


Το κεφάλαιο δεν είναι ανίκητο

Η Πανελλήνια Ενωση Εργαζομένων Ελαιουργοσαπουνοποιείων, με δελτίο Τύπου, χαιρετίζει τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων, που επί 70 ολόκληρες μέρες έδωσαν σκληρή μάχη διεκδικώντας την ανάκληση των απολύσεων, ενάντια στην τρομοκρατία και στην προσπάθεια διάλυσης του σωματείου τους από την εργοδοσία. Κατάφεραν - σημειώνει - με την ενότητά τους, τον αγώνα τους και με οδηγό το κλαδικό τους σωματείο να πετύχουν την ανάκληση των 9 απολύσεων. Με το σύνθημα ή όλοι στη δουλειά ή όλοι στον αγώνα, πέτυχαν αυτό που για πολλούς φάνταζε ακατόρθωτο: Να βγούνε νικητές στην αναμέτρηση με την εργοδοσία.

Τονίζει ότι ο αγώνας αυτός στηρίχθηκε στην αλληλεγγύη χιλιάδων εργαζομένων και επισημαίνει: «Ο αγώνας των εργαζομένων του ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους. Να αντισταθούν στην επίθεση της πλουτοκρατίας, να οργανωθούν στα σωματεία τους, να ακολουθήσουν τους στόχους και το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ. Το κεφάλαιο δεν είναι ανίκητο, μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεσή τους, μπορούμε να διεκδικήσουμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας μας, προς όφελος των εργαζομένων».


                                                                                                                                                     (Ριζοσπάστης 05/06/09)

ΥΣ: και τα κανάλια όπως πάντα ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ....γεμάτο Καρατζαφέριδες και Αδωνες!!!

πλάκα πλάκα με τον Λεβέντη αλλά για να ακούσουμε....

.....λεει κάτι ενδιαφέρον για τους "οικολόγους" του Τρεμόπουλου!!!

αλλα αχνά αχνά ψιλιζόμαστε και τον ύπουλο - βρωμικο ρόλο που παίζουν οι περίφημες ΜΚΟ και την σχέση τους "νύχι-κρέας" που έχουν με τους βιομηχάνους και καναλάρχες (ΣΚΑΙ)!!!

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=Nqn4HJ6Flno" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=Nqn4HJ6Flno</a>


ΥΣ: την φράση "νύχι κρέας" την δανίζομαι απο την συντρόφισσα Αλέκα