Αλλαγή ωρας , πλεον ειναι Ωράριο: 9:00 - 12:00 και 18:00 - 21:00 κάθε μέρα. , προστάθηκε και απογευματινή ωρα

Συλλέγουμε τρόφιμα και ειδη πρώτης ανάγκης στον χώρο του Στεκιού μας, τα οποία θα μεταφερθούν στην Καρδίτσα ως βοήθεια στους ανθρώπους που έχουν πληγεί από τις καταστροφές.

Ωράριο: 9:00 - 12:00 κάθε μέρα

Η λίστα είναι η εξής:
Νερά
Γάντια (για λάσπες)
Σακούλες (για μπάζα)
Φτυάρια
Αδιάβροχα
Γαλότσες
Πιεστικά νερού
Αντλίες
Συρμάτινες σκούπες
Σακούλες για μπάζα
Φακούς
Μπισκότα
Κρουασάν
Τρόφιμα μακράς διάρκειας
Κουβέρτες
Μαξιλαροθήκες - Σεντόνια
Πετσέτες
Σερβιέτες
Πάνες ενηλίκων
οτιδήποτε για πληγές (γάζες, οινόπνευμα, βαλσαμόλαδο κτλ)

*Στον χώρο μας θα υπάρχουν, επίσης, κουπόνια για την οικονομική ενίσχυση της αποστολής.
Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό!

Το ναυάγιο που έλαβε χώρα χτες, λίγο έξω από την Πύλο, μας γεμιζει θλίψη αλλά και οργή. Θρηνούμε τους μετανάστες που, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, βρέθηκαν νεκροί στη θάλασσα, μας εξοργίζουν όμως οι πολιτικές που οδηγούν σε ναυάγια και σε θάλασσες αίματος.

Χτές, για ακόμα μια φορά, η μεσόγειος μετατράπηκε σε ένα νεκροταφείο κατατρεγμένων ανθρώπων. Άνθρωποι που μπήκαν σε ένα πλοίο για να ξεφύγουν απ’ την πείνα, τον πόλεμο και την φτώχεια για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή βρέθηκαν στο πάτο του αιγαίου γιατί μπροστά τους υψώθηκε η Ευρώπη - φρούριο.

Υπεύθυνος για το σημερινό έγκλημα είναι η αντιμεταναστευτική και ρατσιστική πολιτική της ΕΕ. Ένοχος για τον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων είναι ο ιμπεριαλισμός και ο πόλεμος που γεννά. Την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χώρων, στο πλάι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, βομβαρδίζουν και διαλύουν ολόκληρες χώρες , βλέπουμε να αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες ως εισβολείς χτίζοντας φράκτες, καταστέλλοντας τους στα σύνορα, προσθέτοντας νέα μέτρα φύλαξης στη θάλασσα, οδηγώντας τους να αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα άδυτα της Μεσογείου.

Ταυτόχρονα, τα κροκοδείλια δάκρυα του πρωθυπουργού μας γεμίζουν οργή και αγανάκτηση. Πως γίνεται ο ίδιος άνθρωπος που συνεχώς νομιμοποιεί και στηρίζει την πολιτική της ΕΕ για το προσφυγικό, σήμερα να βγαίνει στα κανάλια και να πενθεί για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που χάθηκαν?

Ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης!

Να μην συνηθίσουμε στο θάνατο!

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες!

Όλοι/όλες στις πορείες σήμερα, Πέμπτη 15 Ιουνίου!

Αθήνα – Προπύλαια 19:00
Θεσσαλονίκη - Καμάρα 18:00
Πάτρα - Πλατεία Γεωργίου 19.00

Το σύστημά τους δεν μας χωράει!

Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός είναι το σύστημα που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Φέρνει πόλεμο, ακρίβεια και φτώχεια. Το σύστημα αυτό δεν μπορεί να μας υποσχεθεί καμία προοπτική. Ξέρουμε ότι θα είμαστε η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της. Ακούμε καθημερινά να μας χαρακτηρίζουν τεμπέληδες, οι ίδιοι άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους και είχαν στρωμένη την εργασιακή τους προοπτική και την καριέρα τους.

Ο καπιταλισμός παρουσιάζεται ως το μόνο σύστημα που δουλεύει και μάλιστα καλοκουρδισμένα. Η συνεχής κρίση του, το μέλλον που μας στερεί και ο αυξανόμενος αποκλεισμός από την εκπαίδευση, την εργασία, την υγεία και τα κοινωνικά αγαθά αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Είναι ένα σύστημα, που δεν μας χωράει.

Το έγκλημα στα Τέμπη μας θύμισε τι σημαίνουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

Αν το σύστημα νοιαζόταν για τις ζωές μας και όχι για τα κέρδη του , το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα είχε γίνει. Στην εποχή που μπορούμε να βλέπουμε που βρίσκεται μια παραγγελία μας στο e-food,που έστησαν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να παίρνουν τα σπίτια του κόσμου,που παρακολουθούν χιλιάδες πολίτες με ηλεκτρονικά συστήματα, τα τρένα λειτουργούν ακόμα χειροκίνητα. Το έγκλημα στα Τέμπη έφερε ξανά στο προσκήνιο μια λέξη, που θάφτηκε το 2015. Το μνημόνιο και τις μνημονιακές δεσμεύσεις, δηλαδή τις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές σε προσωπικό, τις μεγάλες μειώσεις σε κρατικές δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια και τις μεταφορές.

Πριν δύο καλοκαίρια, κάηκε η Β. Εύβοια επειδή τα μνημόνια διέλυσαν την δασοπροστασία και δεν υπήρχαν πυροσβέστες. Στο Μάτι, μετρήσαμε 100 νεκρούς για τον ίδιο λόγο. Ιδιωτικοποίησαν την Αττική Οδό και από θαύμα δεν θρηνήσαμε νεκρούς σε μια χιονόπτωση. Πριν λίγους μήνες, ένα 6χρονο αγοράκι πέθανε γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη ΜΕΘ στην Β. Ελλάδα. Πάλι πριν λίγους μήνες, ένας συμφοιτητής μας έπεσε από το παράθυρο στη Νομική ΑΠΘ, επειδή δεν χωρούσαμε στην αίθουσα. Στο ΕΜΠ, οι συμφοιτητές μας έδιναν εξεταστική με τα φώτα των κινητών τους τηλεφώνων, λόγω blackout με την πρώτη κακοκαιρία. Δεν ξεχνάμε, όμως το μεγαλύτερο, κυβερνητικό έγκλημα: τους 30.000 νεκρούς στην πανδημία. Επειδή δεν υπήρχαν γιατροί, διαθέσιμες ΜΕΘ, τεστ και μηχανισμοί προφύλαξης.

Το κυβερνητικό αφήγημα της «Ελλάδας 2.0.» είναι ένα προπαγανδιστικό σύνθημα της κυβέρνησης. Θέλει να μας πείσει ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, φτιάχνει ουρανοξύστες στο Ελληνικό και υποδέχεται εκατομμύρια τουρίστες. Όλα τα παραπάνω όμως, δείχνουν ότι ζούμε σε ένα κράτος υπό διάλυση. Ένα κράτος, που είναι ικανό να προσλαμβάνει αστυνομικούς, να κάνει ότι του πουν οι ΝΑΤΟϊκοί και να στέλνει όπλα στην Ουκρανία αλλά δεν έχει λεφτά για τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις λέσχες και τις εστίες μας. Γιατί έχει άλλες προτεραιότητες: τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς για τα μνημονιακά δάνεια και την κερδοφορία των ιδιωτών και της άρχουσας τάξης.

Για τα παραπάνω υπάρχουν υπεύθυνοι: Είναι οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Αυτοί ξεπούλησαν τα πάντα και έχτισαν μια Ελλάδα, όπου θα φοβόμαστε εν έτει 2023 να ταξιδέψουμε με τρένο. Μια διαφορετική πορεία για την χώρα θα σήμαινε καταρχάς το γκρέμισα του κράτους που χτίσανε τα μνημόνια, η αντιπαράθεση και το τσάκισμα της πολιτικής που εφάρμοσαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Παιδεία μόνο για όσους έχουν λεφτά.

Εδώ και 30 χρόνια θέλουν να φτιάξουν μια εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς, μόνο για αυτούς που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις επί 30 χρόνια προσπαθούν με τις νεοφιλελεύθερες υποδείξεις της ΕΕ να τσακίσουν την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία και να μετατρέψουν ένα Δημόσιο Αγαθό, σε εμπόρευμα για όσους έχουν λεφτά.

O ΣΥΡΙΖΑ έκανε τα πρώτα αποφασιστικά βήματα για την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Αυτοδιοίκητο και κυνήγι χρηματοδότησης για τις σχολές, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και ιδιώτες στη σίτιση των φοιτητών. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Σχολές συγχωνεύονται ή σταματούν να δέχονται υποψηφίους, τα περισσότερα μεταπτυχιακά είναι επί πληρωμή και με απλησίαστα δίδακτρα, η δωρεάν σίτιση αφορά όλο και λιγότερους φοιτητές κάθε χρόνο. Τα κριτήρια για δωρεάν σίτιση αυξάνονται και η ποιότητα του φαγητού πέφτει συνεχώς.

Στον δρόμο που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε η ΝΔ να πατήσει και να προχωρήσει με μεγαλύτερη ένταση την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Η 4ετία τελειώνει σε λίγες μέρες, μια 4ετία που η ΝΔ έβγαλε πολύ βρώμικη δουλειά στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Βασικός άξονας της πολιτικής εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης είναι η κατεύθυνση του μαζικού αποκλεισμού από το δημόσιο λύκειο και το δημόσιο πανεπιστήμιο. Η Τράπεζα Θεμάτων είναι ένα βαθιά ταξικό μέτρο που αναγκάζει τις οικογένειές μας να βάζουν ακόμα περισσότερο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις άπειρες ώρες φροντιστηρίων που απαιτούνται προκειμένου κάποιος μαθητής να μπορεί να επιβιώσει στο δημόσιο Λύκειο. Η ΕΒΕ τα δύο τελευταία χρόνια έχει αποκλείσει το 1/3 των εισακτέων, στέλνοντας χιλιάδες μαθητές στα ιδιωτικά κολλέγια. Όσοι δεν έχουν λεφτά για δίδακτρα κυνηγούν τα ΙΕΚ, σχολές κατάρτισης, τον ΟΑΕΔ ή ξαναμπαίνουν στην οικονομικά ασύμφορη κούρσα των πανελληνίων για να έχουν μια καλύτερη ευκαιρία στην αγορά εργασίας. Στα πανεπιστήμια ήδη ανακοινώθηκαν τα έτη διαγραφής για όσους φοιτούν τώρα, με τις πρώτες διαγραφές να δρομολογούνται ήδη από το 2024-2025! Μας αναγκάζουν να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσουμε. Όποιος δεν έχει λεφτά, δεν θα μπορεί να σπουδάσει.

Τα έξοδα μας, όμως, δεν σταματούν εκεί, αν καταφέρουμε και περάσουμε σε κάποια σχολή μακριά από την πόλη μας. Τα ενοίκια κοστίζουν κατά μέσο όρο 300 με 400 ευρώ, ενώ χρειαζόμαστε περίπου άλλα τόσα για supermarket, ρεύμα, νερό και για τα καθημερινά έξοδα. Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης παίρνει αμπάριζα και τις φοιτητικές παροχές. Τα κριτήρια για δωμάτιο στην εστία και για δωρεάν σίτιση όλο και ανεβαίνουν, ενώ οι μη δικαιούχοι οφείλουν σε κάποιες λέσχες να πληρώνουν αντίτιμο 2 ευρώ ανά γεύμα. Σε πολλά Πανεπιστήμια κάτω από τους μισούς φοιτητές δικαιούνται δωρεάν σίτιση και από τους 800.000 εγγεγραμμένους φοιτητές μόνο οι 13.000 έχουν δωμάτιο στην εστία.

Αναρωτιόμαστε καθημερινά: Είναι πολυτέλεια να έχουν τα δημόσια σχολεία επαρκή αριθμό καθηγητών από την αρχή της χρονιάς; Είναι πολυτέλεια να μην κόβονται μαθήματα και κατευθύνσεις στις σχολές μας, επειδή έχουν μείνει με τους μισούς καθηγητές σε σχέση με την περίοδο προ μνημονίων; Είναι πολυτέλεια συμφοιτητής μας να πέφτει από παράθυρο 3ου ορόφου επειδή δεν χωρούσε να κάτσει αλλού; Είναι πολυτέλεια να έχουν όλοι οι φοιτητές δωρεάν σίτιση και να μην πληρώνουν εισιτήριο για να πάνε στη σχολή τους;

Χτυπούν ολομέτωπα την δημόσια και δωρεάν παιδεία και όσους την υπερασπίζονται.

Η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που οικοδομήσαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών και ειδικά οι μνημονιακές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, χτίζουν ένα πανεπιστήμιο μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στο βαρύ κόστος σπουδών. Αν δεν έχεις λεφτά, τίθεσαι εκτός της κούρσας, που στο τέλος του δρόμου έχει ανεργία ή 700 ευρώ μικτά.

Οι σπουδές αποτελούν πλέον «ατομική ευθύνη» και υπόθεση. Σε μία κοινωνία φτωχοποιημένη και σε ένα πανεπιστήμιο με όλο και χειρότερες υποδομές, χωρίς καθηγητές, χωρίς ίχνος παροχής, όπως δωρεάν στέγαση, σίτιση και υλικά για τις σπουδές μας. Με πτυχία χωρίς αξία, διαβατήρια για την ανεργία. Με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, πιστοποιήσεις και σεμινάρια, όλα πληρωμένα από την τσέπη μας, για μία ζωή των 700 ευρώ. Αυτοί έχτισαν ένα πανεπιστήμιο, που αναζητά συνεχώς χρηματοδοτήσεις από εταιρείες, με ιδιώτες στην διοίκηση του, σε ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Η Κεραμέως και ο Μητσοτάκης, πιστοί στο αμερικάνικο πρότυπο, έφτιαξαν μία παιδεία που

«απελευθερώνει τους νέους» από το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως δηλώνουν. Η υποβάθμιση των πανεπιστημίων και των πτυχίων μας και το εξοντωτικό κόστος σπουδών ωθεί μαζικά την νεολαία στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, αυξάνοντας τα κέρδη των μεγάλων ιδιωτών της εκπαίδευσης.

Η κυβέρνηση με την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας δηλώνει, ότι όποιος αντιδράει στα παραπάνω, στη ζωή χωρίς μέλλον που μας επιβάλλουν, θα καταστέλλεται. Δεν θα υπάρχει καμία φωνή αντίστασης και διεκδίκησης, ούτε φοιτητικός συνδικαλισμός. Επειδή αντιστάσεις θα υπάρξουν, η κυβέρνηση θέλει να   τις   αποτρέψει   με   την   πανεπιστημιακή   αστυνομία.   Θέλει   να   επιβάλλει την τρομοκρατία, να περάσει το μήνυμα πως όποιος αγωνίζεται, όποιος σηκώνει κεφάλι, θα αντιμετωπίζει βία και συλλήψεις. Τα 50 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν για την σύσταση των ΟΠΠΙ θα μπορούσε να τα διαθέσει σε μαζικές προσλήψεις καθηγητών. Σε ανέγερση νέων εστιών, νέες υποδομές και αίθουσες, φοιτητική μέριμνα. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, με την χρηματοδότηση των σχολών. Όλα τα παραπάνω, όμως, θα έρχονταν σε αντιπαράθεση με το βασικό τους σχέδιο: Την μαζική φυγή των σπουδαστών στην ιδιωτική εκπαίδευση και τον εγκλωβισμό όσων μείνουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο σε σπουδές ουσιαστικά ιδιωτικές, σπουδές «ατομικής ευθύνης».

Οι ηλεκτρονικές εκλογές και οι απαξίωση των κινητοποιήσεων στα Όργανα Διοίκησης, η ΟΠΠΙ πέραν του ότι καταλύουν τελείως την πολιτικοποίηση και την δημοκρατία την ίδια είναι ένας βασικός μηχανισμός χτισίματος ενός Πανεπιστημίου της εμπορευματοποίησης που δεν θα χωρούν φωνές αντίστασης.

Η ανατροπή του κυβερνητικού σχεδίου είναι εφικτή μόνο μέσα από μαζικές αντιδράσεις και αγώνα. Αγώνα για να την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου που όλοι θα έχουν θέση, που όλοι θα εκφράζονται ελεύθερα, που δεν θα καταλήγουν στο νοσοκομείο ή στο τμήμα, που θα είναι σεβαστή η κάθε άποψη και που όλοι θα έχουν ίσες ευκαιρίες στις σπουδές.

Διεκδικούμε:

Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Να καλυφθούν τώρα όλες οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για υλικά, βιβλία, σίτιση και στέγαση. Συντήρηση των εστιών και ανέγερση νέων. Δωρεάν παροχές για μετακίνηση, πολιτισμό και ψυχαγωγία.

Κατάργηση των διδάκτρων σε  όλα τα μεταπτυχιακά, καμία σκέψη για δίδακτρα στα προπτυχιακά. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να πληρώνουμε για να σπουδάσουμε.

Κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Όχι στον αποκλεισμό από την εκπαίδευση μιας ολόκληρης γενιάς. Ούτε σκέψη για αστυνομία στις σχολές. Επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Καμία διαγραφή φοιτητή. Κατάργηση του ν+2.

Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση των συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος.

Ο φοιτητικός συνδικαλισμός και οι διαδικασίες βρίσκονται σε αποσυγκρότηση τα τελευταία χρόνια.Οι συλλογικές διαδικασίες και κινητοποιήσεις αφορούν όλο και λιγότερους συμφοιτητές μας. Ελάχιστοι γνωρίζουν τι είναι ο φοιτητικός σύλλογος και ποιες οι διαδικασίες του, οι φοιτητές που συμμετέχουν στις φοιτητικές εκλογές είναι χρόνο με το χρόνο λιγότεροι, οι Γενικές Συνελεύσεις έχουν απομαζικοποιηθεί και λείπουν οι διεκδικήσεις και οι αντιστάσεις.

Στις περσινές φοιτητικές εκλογές η αριστερά «κέρδισε την πρωτιά». Ας αναρωτηθούμε τα εξής: Οι φοιτητικοί Σύλλογοι είναι σε καλύτερη κατάσταση; Τέθηκαν πολιτικά αιτήματα με συγκρότηση, πλατύτητα και επιμονή στους Συλλόγους μας; Βρίσκεται σε καλύτερη θέση μάχης το φοιτητικό κίνημα;

Ένα βασικό συμπέρασμα από την δράση του φοιτητικού κινήματος είναι ότι παρά τις επιμέρους αντιστάσεις των τελευταίων χρόνων και την εκλογική «νίκη» της αριστεράς, βοά ότι στους χώρους σπουδών απουσιάζει ο συνδικαλισμός (το οργανωμένο διεκδικητικό κίνημα στους χώρους σπουδών) και κυριαρχεί η αποϊδεολογικοποίηση και η απολιτικοποίηση. Η ανασυγκρότηση των δομών και των διαδικασιών των συλλόγων αλλά πρωτίστως η επαναφορά της πεποίθησης ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε και να παλέψουμε για τα συμφέροντα μας αποτελούν προϋπόθεση για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης.

Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική δύναμη στους φοιτητικούς χώρους που θα πασχίζει να ανατρέψει τον αρνητικό συσχετισμό, να συμβάλει στη δημιουργία αντιστάσεων και κινημάτων .

Σήμερα χρειαζόμαστε μια αριστερά που θα αναμετριέται με το καθήκον ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος και θα παλεύει για το σωστό προσανατολισμό του.

Δεν μας αρκεί η φοιτητική αριστερά της ΠΚΣ-ΚΝΕ που, ενώ τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν, πανηγυρίζει που βγήκε πρώτη δύναμη στις εκλογές. Δεν μας εκφράζει και είναι ανεπαρκής η φοιτητική αριστερά που εκφράζεται μέσα από σχήματα των ΕΑΑΚ, που βαφτίζει το άθροισμα των μελών της συνέλευση ως κίνημα, κραυγάζει, συνθηματολογεί ή και δέρνεται, απομακρύνοντας ακόμα περισσότερο την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών απ’ τις συλλογικές διαδικασίες.

Σήμερα έχουμε ανάγκη από μια άλλη φοιτητική αριστερά, με σωστό προσανατολισμό που θα αμφισβητεί την υπάρχουσα κατάσταση και θα πασχίζει να συμβάλει σε νέα ξεσπάσματα στους χώρους σπουδών. Χρήσιμη στους καθημερινούς αγώνες και τις αντιστάσεις, επικίνδυνη για την κυβέρνηση και το σύστημα. Που θα έχει τον πήχη όχι στο να «σώσει το μαγαζί της» αλλά να δώσει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα της νεολαίας. Που δε θα αρκείται στην αυτοϊκανοποίηση και την λατρεία του καθρέφτη που το μόνο που καταφέρνει είναι να συντηρεί την αδράνεια.

ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας (Αρ.Δι.Ν) σχετικά με αυτο το μειλ

Από το πρωί της Δευτέρας 24/4 οι εργαζόμενοι/νες της λέσχης του ΑΠΘ απεργούν. Ο λόγος η μη ανανέωση των τρίμηνων συμβάσεων  6 εργαζομένων από την εργολαβία και τις πανεπιστημιακές αρχές.

Χρόνια τώρα η λέσχη ΑΠΘ λειτρουργεί με άθλιες συνθήκες, οι εργαζόμενοι να βρίσκονται σε μη μόνιμες προσλήψεις, με μικρού χρονικού διαστήματος συμβάσεις.

Η λέσχη από το 2013 έχει παραχωρηθεί σε χέρια εργολάβων, με αποτέλεσμα να μπαίνει σαν προτεραιότητα η λιγότερη ζήμιωση της εταιρίας και το μεγαλύτερο κέρδος.

Αυτό είναι απόρροια της ίδιας πολιτικής κέρδους και ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόζεται σε αυτή την χώρα λόγω μνημονίων και μνημονιακών κυβερνήσεων(ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ)

Με την ίδια λογική προσπαθούν εδω και χρόνια να περάσουν τις κάρτες σίτισης και τον έλεγχο στην λέσχη. Δεν είναι λίγα τα πανεπιστήμια στη χώρα που φοιτητές που δεν πληρούν τα κριτήρια των καρτών σίτισης αναγκάζονται να πληρωνουν στη λέσχη για ένα πιάτο φαγητό.

Χτυπάνε το δικαίωμα σε όλους και όλες να τρώνε δωρεάν στην λέσχη, ενός δημόσιου πανεπιστημίου.
Στηρίζουμε τους εργαζόμενους/νες της λέσχης ΑΠΘ.
Να γίνουν μόνιμες προσλήψεις.
Καμία επισφάλεια των εργαζομένων.
Κανένας έλεγχος για την σίτιση!
Έξω η εργολαβία από τη Λεσχη !
Δωρεάν και δημόσια σίτιση για όλους/ολες!

Tο έγκλημα στα Τέμπη έδειξε περίτρανα ότι για την άρχουσα τάξη, οι πολίτες αυτής της χώρας και ειδικά η νέα γενιά δεν είναι παρά αναλώσιμα υλικά. Τα αναλώσιμα υλικά τα χρησιμοποιείς και μετά τα πετάς. Έτσι μας θεωρούν και έτσι ακριβώς μας αντιμετωπίζουν – για πέταμα.

Αν οι ζωές μας ήταν στις προτεραιότητες αυτού του συστήματος, δεν θα γινόταν το έγκλημα στα Τέμπη. Εκεί που θέλουν δίνουν λεφτά και όλα λειτουργούν. Στην εποχή του ChatGpt, έστησαν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να παίρνουν τα σπίτια του κόσμου, με ηλεκτρονικά συστήματα παρακολουθούν χιλιάδες πολίτες, αλλά τα τρένα λειτουργούν ακόμα χειροκίνητα. Τα μέσα με τα οποία μετακινούμαστε, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που σπουδάζουμε, οι χώροι που αθλούμαστε είναι ρημαδιό. Εκτός αν βάλουμε εμείς και οι γονείς μας το χέρι βαθιά στην τσέπη.Αίθουσες που δεν μας χωράνε, φοιτητικές εστίες διαλυμένες, ακατάλληλα σχολεία χωρίς συντήρηση. Στην πανδημία μας έκλεισαν μπροστά στην οθόνη του κινητού για 6 μήνες, μόνο και μόνο για να μη δώσουν λεφτά για καθηγητές, τεστ, μέσα προστασίας. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε φυσιολογική τη μιζέρια, να νομίζουμε ότι είναι απίθανο να έχουμε πχ κλειστό γυμναστήριο στο σχολείο και σωστές αίθουσες. Ότι είναι φυσιολογικό να μη χωράμε στις αίθουσες στο Πανεπιστήμιο. Ότι είναι λογικό να μην παρέχεται δωρεάν σίτιση και στέγαση στους φοιτητές. Γιατί «δεν υπάρχουν λεφτά» για τους αναλώσιμους. Για να στέλνουν όπλα όμως στην Ουκρανία και να μοιράζουν εκατομμύρια στις πολυεθνικές και στην άρχουσα τάξη έχουν λεφτά.

Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να μορφωθούμε. Αρκεί να μας «μαθαίνουν» όσα απαιτούνται για να δουλεύουν τα αναλώσιμα γρανάζια. Δεν χρειάζεται να έχουμε παιδεία, πολιτισμό, ιδανικά. Θα μας ταΐσουνμε «ψυχαγωγικά» σκουπίδια και ηλίθια πρότυπα.Και όταν φύγουμε από την εκπαίδευση θα είμαστε στο τρέξιμο για να μαζεύουμε πτυχία μιας χρήσης για ένα μισθό. Και θα μας κουνάνε το δάχτυλο για την αξιοκρατία, για τους ικανούς και τους ανίκανους. Τα δικά τους παιδιά είναι πάντα άριστα και ικανά γιατί πάνε στα ακριβά ιδιωτικά σχολεία και στα ακριβά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και μετά γίνονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλοπληρωμένα στελέχη. Η μόνη τους αξιοσύνη ήταν τα λεφτά τους.

Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε, να αμφισβητούμε, να αγωνιζόμαστε. Θέλουν να είμαστε αποβλακωμένοι δέκτες της προπαγάνδας τους. Να εμπεδώσουμε ότι «έτσι είναι τα πράγματα» – είναι αδύνατο να αλλάξουν. Ότι είναι λογικό να είμαστε πάντα οι «από κάτω» – και αυτοί, οι «άριστοι», οι πλούσιοι, οι «ικανοί να μας κυβερνήσουν», να είναι πάντα οι «από πάνω».

Ως αναλώσιμοι θα τρέχουμε όλη μέρα, όπως οι γονείς μας, για την επιβίωση, παλεύοντας να βγάλουμε το μήνα, να πληρώσουμε το ακριβό νοίκι, το ακριβό ρεύμα, το ακριβό σούπερ-μάρκετ… Σε μια ξεπουλημένη και κατεστραμμένη χώρα, χωρίς εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, γιατί έτσι επέβαλαν οι ευρωπαίοι και εφάρμοσαν οι ντόπιοι υπηρέτες τους. Θα είμαστε κρέας για τα κανόνια σε ενδεχόμενες πολεμικές συγκρούσεις που θα επιβάλουν οι αμερικάνοι.

Και σ’ όποιον αναλώσιμο δεν αρέσει η ζωή του, ας πάει στον ψυχολόγο για να μάθει να διαχειρίζεται τη θλίψη, τον πόνο, την οργή, την έλλειψη νοήματος, για να «τα βρει με τον εαυτό του».

Είμαστε πολλοί και είναι λίγοι. Όσο σκύβουμε θα μας φαίνονται μεγάλοι – Να σηκωθούμε όρθιοι για να σκύψουνε αυτοί.

Να κάνουμε την οργή μας μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο που θα τους πνίξει. – Να πάρουμε τις ζωές και τις τύχες μας στα χέρια μας.

Να βγούμε στους δρόμους και να παλέψουμε για το δικαίωμά μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στην υγεία, στη ζωή.

Να οργανωθούμε!

Με οργή παρακολουθούμε τις εξελίξεις της σύγκρουσης των δυο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, που μετρά ήδη τραυματισμένους και νεκρούς μέσα στους οποίους βρίσκονται συνάδελφοι και συμφοιτητές μας. Μας εξοργίζει το γεγονός ότι χάθηκαν ανθρώπινες ζωές με αυτόν τον τραγικό τρόπο.

Για το έγκλημα αυτό υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί και είναι αυτοί που έχουν ξεπουλήσει τις μεταφορές μας σε ιδιώτες.
Το 2017 η ελληνική ΤΡΑΙΝΟΣΕ ξεπουλήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην ιταλική Ferrovie για 45 εκατομμύρια ευρώ ως μνημονιακη υποχρεώση. Επί Μητσοτάκη ολοκληρώθηκε η ιδιωτικοποίηση της  εταιρείας συντήρησης του σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού.

Η επιλογή των μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης Μητσοτάκη, να απαξιώνει τις δημόσιες υποδομές, συνειδητά να διαλύει οτιδήποτε ανήκει στο δημόσιο (παιδεία, υγεία, μεταφορές), να το υποχρηματοδοτεί, ώστε να ανοίγει την πόρτα στους ιδιώτες, είναι δολοφονική.

Οι εργαζόμενοι στα τρένα τα τελευταία χρόνια με δηλώσεις, στάσεις εργασίας και απεργίες είχα κάνει σαφές πως οι υποδομές δε συντηρούνταν, το προσωπικό δεν έφτανε, τα συστήματα ασφαλείας δεν επαρκούσαν.
Η επιχείρηση να φορτωθούν όλα σε “ανθρώπινο λάθος” για να κουκουλωθεί το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης, έχει ξεκινήσει.

Να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη στο έγκλημα στην Τέμπη!

Δεν μπορούμε και δεν θα σιωπήσουμε για τους νεκρούς συμφοιτητές μας και τους συνανθρώπους μας! Όλοι στους δρόμους!

Να κινητοποιηθεί άμεσα ο κρατικός μηχανισμός για την περισυλλογή και περίθαλψη των τραυματιών! Καμία άλλη ζωή χαμένη!

Άλλη μια ντροπιαστική εικόνα σήμερα στο τμήμα Μηχανολόγων του ΕΜΠ. Με την πρώτη βροχή στην Αθήνα, η σχολή πλημμύρησε και έγινε διακοπή ρεύματος με τους φοιτητές να εξετάζονται κανονικά, με τον φακό του κινητού τους στο χέρι. Η εξέταση αντί να διακοπεί και να οριστεί επαναληπτική, συνεχίστηκε κανονικά, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Η λέξη ξεφτίλα είναι λίγο, αν αναλογιστούμε ότι την ίδια στιγμή από το βήμα της Βουλής η Υπουργός Παιδείας Κεραμέως μιλούσε για "ποιοτική δημόσια παιδεία προσβάσιμη σε όλους, σε ένα κανονικό Δυτικό Κράτος". Αναρωτιόμαστε αν έχει λίγη ντροπή.

Οι πλημμυρισμένες σχολές και τα αμφιθέατρα, οι διακοπές ρεύματος, με την πρώτη κακοκαιρία δεν είναι φυσική καταστροφή. Είναι η εγκληματική πολιτική επιλογή όλων των κυβερνήσεων εδώ και 12 χρόνια να αφήσουν την παιδεία στο έλεος του θεού, χωρίς κρατική χρηματοδότηση. Σχολές χωρίς κρατική χρηματοδότηση σημαίνει σχολές χωρίς ρεύμα, με πλημμυρισμένα αμφιθέατρα, με φοιτητές να δίνουν εξετάσεις με φακό στο χέρι, ΑΝ προλάβουν να φτάσουν στην σχολή τους λόγω των πλημμυρισμένων δρόμων.

Η κακοκαιρία ήταν γνωστή εδώ και μέρες. Το επιτελικό κράτος των αρίστων, που μοναδικό στόχο έχει να ξεπουλάει στους ιδιώτες την παιδεία, απέτυχε και σήμερα παταγωδώς. Πανεπιστήμια, σχολεία, νηπιαγωγεία πλημμύρησαν σε όλη την Αθήνα, με τους εκπαιδευτικούς να φτιάχνουν πάλι "αυτοσχέδιες γέφυρες" για να απεγκλωβίσουν τα παιδιά. Με την πρώτη βρόχή. Αν είχε λίγη ντροπή, η Υπουργός Παιδείας, που κλείνει σε όλες τις πτώσεις τις λέξεις αξιολόγηση και ψηφιακή αναβάθμιση, ας έρθει μια βόλτα από το τμήμα Μηχανολόγων του ΕΜΠ, να δει πως δίνουν οι φοιτητές εξετάσεις.

Όσο περισσότερο ξεπουλάνε την παιδεία, τόσο περισσότερες εικόνες αναξιοπρέπειας θα βλέπουμε. Σαν την σημερινή, στο ΕΜΠ. Ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι αγώνας για σπουδές με αξιοπρέπεια. Αλλιώς, θα συνεχίζουμε σε κάθε κακοκαιρία, να δίνουμε εξετάσεις με φακό στο χέρι.

- Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία!
- Ενίσχυση των υποδομών και αντιπλημμυρικά έργα!
- Επαναληπτική εξέταση για όσους φοιτητές δεν κατάφεραν να φτάσουν στις σχολές τους, επειδή η Αθήνα μετατράπηκε σε ποτάμι με την πρώτη βροχή!

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ

Ανακοίνωση Αριστερού Δικτύου Νεολαίας (Αρ.Δι.Ν)

Η ΝΔ από το 2017 έχει διακηρύξει ότι θέλει να ξεμπερδεύει με τον συνδικαλισμό. Το μέτρο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας σε εκλογές το πέρασε σε σωματεία (βλ. εκπαιδευτικοί) και τώρα θέλει να το εφαρμόσει και στα Πανεπιστήμια. Το Υπουργείο Παιδείας, με ωμή επέμβαση και σε συνεργασία με τις διοικήσεις των τμημάτων προχωράει στην εφαρμογή του νόμου, που πέρασε το καλοκαίρι και θέσπισε τις ηλεκτρονικές φοιτητικές εκλογές. Η ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών στα όργανα διοίκησης των Πανεπιστημίων θα γίνεται με ενιαίο ψηφοδέλτιο και οι εκλογές με ηλεκτρονική ψήφο. Η «φωνή» του Υπουργείου Παιδείας, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, μας έλεγε ότι οι ηλεκτρονικές εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο και χωρίς παρατάξεις θα ενισχύσουν την συμμετοχή των φοιτητών.


Είναι ξεκάθαρο: Η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τις φοιτητικές παρατάξεις και συλλογικότητες, θέλει να βάλει την αστυνομία για να χτυπάει όποιον φοιτητή αντιδράει στην πολιτική της γιατί θέλει να τελειώσει μια και καλή με τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Στόχος της είναι ένα πανεπιστήμιο όπου οι φοιτητές δεν θα συζητούν, δεν θα διεκδικούν καλύτερες σπουδές και η πολιτική τους ενασχόληση θα περιορίζεται στην ηλεκτρονική ψήφο στις εκλογές.


Η προσπάθεια του Υπουργείου για τις ηλεκτρονικές φοιτητικές εκλογές έχει μετατραπεί σε παταγώδη αποτυχία:

• Στο ΕΜΠ οι εκλογές ακυρώθηκαν στα 8 από τα 9 τμήματα καθώς δεν υπάρχουν υποψήφιοι.
• Στο Πολυτεχνείο Κρήτης στις ηλεκτρονικές εκλογές-παρωδία, οι υποψήφιοι ήταν μόλις 20 και όλοι ΔΑΠίτες, με την αποχή να φτάνει στο 92%.
• Στην ΑΣΟΕΕ οι εκλογές στις 10/1 ακυρώθηκαν σε 7 από τα 8 τμήματα γιατί δεν υπήρχαν φοιτητές να συγκροτήσουν τις εφορευτικές επιτροπές.
• Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, οι ηλεκτρονικές εκλογές ανακλήθηκαν μια εβδομάδα μετά την προκήρυξή τους.

Με τις αντιδημοκρατικές ηλεκτρονικές εκλογές η κυβέρνηση και η Κεραμέως θέλουν να βάλουν στα όργανα διοίκησης των Πανεπιστημίων τα «δικά τους παιδιά». Σαν τους ΔΑΠίτες που έχουν συμμετάσχει μέχρι στιγμής σε όσες ηλεκτρονικές εκλογές διεξήχθησαν. Για να καταργήσει κάθε έννοια συλλογικότητας και να βάλει στις διοικήσεις των πανεπιστημιακών οργάνων τους δικούς της «φοιτητές-παράγοντες», τους χειροκροτητές της εκάστοτε κυβερνητικής πολικής. Αυτούς που υπηρετούν την πολιτική της υποχρηματοδότησης, των ιδιωτικών κολλεγίων, των διδάκτρων, της απόσπασης της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία μας, που είναι κουρέλια για την ανεργία και των ενοικίων στις εστίες


Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ταυτίσει την δημοκρατία και την συμμετοχή με την ψηφοφορία ατόμων (και μάλιστα ηλεκτρονική) είναι επικίνδυνη. Η ψηφοφορία είναι -αρκετές φορές- απλά το μέσο απόφασης, αλλά η δημοκρατία είναι πολλά περισσότερα: είναι αντιπαράθεση και σύνθεση, ενότητα στην πράξη και βάσει ενός κοινού σκοπού, είναι ανάληψη ευθύνης, είναι ενεργοποίηση και όχι αδρανοποίηση, είναι έλεγχος της κυβερνητικής εξουσίας και ανεξαρτησία από αυτήν. Αυτό τον ρόλο ιστορικά υπηρέτησε το φοιτητικό κίνημα και αυτό τον ρόλο επιμένουμε να παλεύουμε ώστε να υπηρετούμε και σήμερα στους Συλλόγους μας.

Ακόμα και αν η κρίση του φοιτητικού συνδικαλισμού και των διαδικασιών του(Δ.Σ., Γ.Σ., Φ. Εκλογές) θεωρείται πλέον δεδομένη, για αυτή την κρίση την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Για αυτό τον λόγο η απάντηση δεν μπορεί να είναι η ακόμα μεγαλύτερη διάλυση με ηλεκτρονικές εκλογές.

Για αυτό τον λόγο αγωνιζόμαστε για το ζωντάνεμα των συλλόγων μας κόντρα στην οργανωτική – πολιτική – δημοκρατική διάλυση, την επικράτηση της σκέψης έναντι της αποβλάκωσης, την ζωή και τις σπουδές με αξιοπρέπεια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!

Κατα βάση μηχ μηχ ημαστε , αλλα παρεμβαινουμε στον συλλογο ηλ μηχ μηχ

Απλα οσο αναφορα το σχολιο το λέμε καθος δεν ημαστε απο τα ιδαιτερα γνωστα σχηματα και θα θελαμε να αποφευγουμε τυχών πρανοησεις στον κόσμο τι ημαστε και τι θελουμε να πετύχουμε. Ποσο μάλλον να μας συνδέουν με παρατάξεις/σχηματα οπου απαίχουμε πολιτικά/ιδεολογικά

Δεν ημαστε απο την ΠΑΣΠ. Αν θες να δεις ποιοι ημαστε μπορουμε σοβαρα να το συζητησουμε ή να μπεις στο σαιτ μας να δει :https://aristerodiktioneolaias.wordpress.com/ .

Κατ αλλα αν εχει κατι σοβαρό να πεις σχετικα με το ποστ και να το συζητήσουμε ευχαρίστως να το συζητησουμε σοβαρα , αλλιως τις εξυπνάδες να τις κρατάς για την παρέα σου.

Αρκετές φορές έχουμε βρεθεί να συζητάμε με συμφοιτητές και φίλους για πράγματα που βλέπουμε να συμβαίνουν στο πανεπιστήμιο και δεν τα θεωρούμε λογικά. Ακόμα περισσότερες, έχουμε ακούσει ότι πάντα έτσι ήταν τα πράγματα και δε γίνεται να αλλάξουν.

Είναι αλήθεια όμως αυτό; Πάντα συνέβαιναν όσα συμβαίνουν σήμερα;
 
Αν σκαλίσουμε και ψάξουμε πώς ήταν η εκπαίδευση και το ελληνικό πανεπιστήμιο, θα δούμε ότι όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα ένας πρωτοετής λίγα χρόνια πριν -και όχι τον προηγούμενο αιώνα- δεν θα τα έβλεπε ποτέ.

Ένας πρωτοετής το 2007 είχε περισσότερες πιθανότητες να είναι φοιτητής.

Δεν ήξερε τι σημαίνει η Τράπεζα Θεμάτων ούτε είχε δει χιλιάδες συμμαθητές του να μένουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εξαιτίας της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, με τους εισακτέους να έχουν μειωθεί τα τελευταία δύο χρόνια κατά 10.000. Ήταν πιο εύκολο να γίνει φοιτητής.

Όταν μπήκε στη σχολή έβλεπε ένα πανεπιστήμιο υποχρηματοδοτούμενο αλλά όχι διαλυμένο. Σίγουρα έβλεπε την χρηματοδότηση των ΑΕΙ αυξημένη κατά 70% σε σχέση με σήμερα.

Έβλεπε όλα τα βιβλία(και όχι ένα) που είναι αναγκαία για την εκπαίδευση του να του παρέχονται δωρεάν καθώς και αρκετά από τα υλικά που ήταν απαραίτητα για τις σπουδές του.

Δεν έβλεπε σχολές να μένουν με τους μισούς καθηγητές μέσα σε λίγα χρόνια και προφανώς δεν έβλεπε συμφοιτητή του να πέφτει απ’ το παράθυρο που έχει μετατραπεί σε έδρανο ελλείψει θέσεων.

Δεν έβλεπε να εξαρτάται η σίτιση του από τις ορέξεις των ιδιωτών καθώς οι λέσχες ήταν δημόσιες, ούτε έβλεπε τις τιμές των ενοικίων να έχουν αυξηθεί κατά 50% σε σχέση με λίγα χρόνια πριν. Δεν έβλεπε συμφοιτητή του να μην μπορεί να πάρει πτυχίο για χρέος 150 ευρώ στις εστίες. Είχε τη δυνατότητα να σπουδάσει μακριά απ’ το σπίτι του σε άλλη πόλη γιατί το κόστος ζωής δεν είχε εκτοξευθεί και οι φοιτητικές παροχές δεν είχαν εξαφανιστεί.

Δεν έβλεπε οι υποχρεώσεις της σχολής να αφήνουν λιγότερο ελεύθερο χρόνο από το σχολείο. Το πρόγραμμα της σχολής να είναι πιο εντατικοποιημένο και από την προετοιμασία για τις πανελληνιες. Δεν έβλεπε σε κάθε σχολή αλυσίδες μαθήματων, σε κάθε εξάμηνο προόδους, σε κάθε μάθημα εργασίες. Δεν έτρεχε να προλάβει το ν+2 για να μην διαγραφεί από την σχολή του.
Έβλεπε συμφοιτητές με περισσότερο ελεύθερο χρόνο.

Έβλεπε σχεδόν όλα τα μεταπτυχιακά να παρέχονται δωρεάν καθώς επίσης και αποφοίτους να βρίσκουν δουλειά στο αντικείμενο χωρίς μεταπτυχιακό. Δεν έβλεπε ότι το πτυχίο του δεν θα αρκούσε για να βρει δουλειά σ’ αυτό που σπούδασε και ότι θα έπρεπε να πληρώνει συνεχώς για μεταπτυχιακά, σεμινάρια και καταρτίσεις μπας και βρει μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας.

Το 2007 ο πρωτοετής είχε περισσότερες ευκαιρίες να παραμείνει φοιτητής και να μην εγκαταλείψει τις σπουδές του.

Τέλος, έβλεπε την κυβέρνηση της ΝΔ να θέλει να αναθεωρήσει το άρθρο 16 του Συντάγματος που ορίζει ότι η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι δημόσια και δωρεάν και την φοιτητική αριστερά να δίνει από κοινού τον αγώνα για να μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας. Έβλεπε να ψηφίζουν στις φοιτητικές εκλογές 100.000 φοιτητές περισσότεροι σε σχέση με σήμερα. Δεν έβλεπε την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών να έχει γυρίσει την πλάτη στις συλλογικές διαδικασίες.

Γιατί τα γράφουμε όμως όλα αυτά;

Πρώτον, για να αναδείξουμε ότι στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν οι φοιτητές είχαν δικαιώματα που χρόνο με το χρόνο καταργούνται. Δεύτερον γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να υπερασπιστούμε ότι έχει απομείνει και να αγωνιστούμε για να ξαναπάρουμε πίσω όσα μας έχουν πάρει.

Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν είναι όμως αναγκαίο να αναμετρηθούμε με το καθήκον να βγούμε απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση, να ξεριζώσουμε την αντίληψη ότι το φοιτητικό κίνημα νικάει ενώ οι όροι που σπουδάζουμε χειροτερεύουν δραματικά, να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας

Αν δεν αποδέχεσαι την κατάσταση, έλα να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε τον αγώνα μας μαζί!

Φέτος συμπληρώνονται 49  χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μια εξέγερση, που η κυρίαρχη αντίληψη, όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, τείνει να την παρουσιάζει σαν ένα απλά ηρωικό ιστορικό γεγονός που συνέβη κάποτε και στο σήμερα μόνο σαν γιορτή μπορεί να αναγνωρίζεται. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν ένας αγώνας που ξεκίνησε με αφορμή το αίτημα για ελεύθερες φοιτητικές εκλογές και μετατράπηκε γρήγορα σε αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών και το καθεστώς εξάρτησης της χώρας από τις ΗΠΑ. Μέσω κινητοποιήσεων που διήρκησαν μήνες, αλλά και αντιπαραθέσεων για το ποια είναι η σωστή κατεύθυνση πάλης, ο φοιτητικός-συνδικαλιστικός αγώνας μετατρέπεται σε πολιτικό. Η μετατροπή αυτή δεν ήταν δεδομένη αλλά προήλθε από την αντιπαράθεση και την ζύμωση μιας γραμμής που ήταν «αληθινή», κατάφερε να επικοινωνήσει με τους πόθους του λαού για ελευθέρια και να εκφράσει τα αντιαμερικάνικα-αντιΝΑΤΟϊκά αισθήματα του. Αυτή η γραμμή ήρθε σε κόντρα με της προσπάθειες «φιλελευθεροποίησης» του καθεστώτος και πρόβαλε την ευθεία σύγκρουση με την χούντα και τους Αμερικανούς. Τα συνθήματα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και  «Έξω οι ΗΠΑ- έξω το ΝΑΤΟ» έγιναν κτήμα του λαού, εξέφρασαν τα αντιιμπεριαλιστικά και αντιφασιστικά αισθήματα του,  τον συσπείρωσαν και τον οδήγησαν να αγωνιστεί μαζί με τους, κλεισμένους στο Πολυτεχνείο, φοιτητές.

Η ανακοίνωση της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης περιγράφει ξεκάθαρα το παραπάνω:

«Οι φοιτητές απ’ όλες τις σχολές, στη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος, συνειδητοποιήσαμε πως τα προβλήματα μας σχετικά με τον εκδημοκρατισμό της Παιδείας και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος δεν λύνονται χωρίς την αλλαγή της συγκεκριμένης πολιτικής κατάστασης. Αρχίζοντας έτσι πολιτικό αγώνα, οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και καλούν τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνιστεί μαζί τους ως την τελική νίκη. 1) Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας. 2) Η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα, που χρόνια στηρίζουν την τυραννία στη χώρα μας…» (απόσπασμα από την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, 16/11/1973)


Ένα βασικό πολιτικό συμπέρασμα που υπήρχε τότε και πρέπει να κρατήσουμε και σήμερα είναι πως ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα και τον κόσμο συνδέεται άμεσα με την ήττα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Οι δεκαετίες που ακολούθησαν το Πολυτεχνείο επιβεβαίωσαν ότι οι ΗΠΑ αποτελούν τον μεγαλύτερο τρομοκράτη  στο πλανήτη. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο πιο πρόσφατος σταθμός σε μια πορεία που οι ΗΠΑ διέλυσαν κράτη, αιματοκύλησαν λαούς, δημιουργήσαν καραβάνια προσφύγων, στήριξαν χούντες και απολυταρχικά καθεστώτα. Οι βομβαρδισμοί στη Συρία και τη Λιβύη, η εικοσάχρονη κατοχή του Αφγανιστάν, ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, τα αμερικανοκίνητα αιματοβαμμένα πραξικοπήματα στη Λ. Αμερική, η στήριξη του Ισραήλ στη γενοκτονία της Παλαιστίνης είναι μερικά μονάχα απ’τα εκατοντάδες παραδείγματα της εξωτερικής πολιτικής των Αμερικάνων. Οι ΗΠΑ παραμένουν ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας και η ήττα τους αποτελεί προϋπόθεση για ένα καλύτερο μέλλον.

Τα παγκόσμια γεγονότα των τελευταίων χρόνων, η οικονομική κρίση, η δίχρονη υγειονομική κρίση με τις πολύπλευρες συνέπειές της μαζί και με την «κανονικότητα» του σύγχρονου καπιταλισμού ανοίγουν δρόμους για νέες αμφισβητήσεις. Τα τελευταία χρόνια  καταρρέουν όλα όσα ήθελαν οι ισχυροί να πιστέψουμε:

• Μας είπαν ότι με τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα είμαστε πιο ασφαλείς ενώ, αντίθετα βλέπουμε πως κάθε μέρα που περνά είναι όλο και πιο επικίνδυνη. Η χώρα μας ήταν από τις πρώτες που έστειλε όπλα στην Ουκρανία ενώ από τις αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα φεύγουν άρματα για τον πόλεμο. Είμαστε πάντα από τις πρώτες χώρες που «συγχαίρουν» τις ΗΠΑ για οποιαδήποτε παρέμβαση τους σε άλλη χώρα, ακόμα και αν αυτό αφορά βομβαρδισμούς και δολοφονίες. Η πρόσδεση μας στον ευρωατλαντισμό βάζει τη χώρα μας σε κίνδυνο να γίνει στόχος με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για το λαό.
  
• Μας είπαν ότι με την συμμετοχή στην ΕΕ θα έχουμε περισσότερες ευκαιρίες και μια καλύτερη και ευκολότερη ζωή, ενώ η ζωή μας μέρα με τη μέρα γίνεται ακόμα δυσκολότερη. Ακούμε συνεχώς πως «έρχεται δύσκολος χειμώνας». Η θέση της ΕΕ απέναντι στην ενεργειακή κρίση είναι να ακολουθεί πειθήνια τους Αμερικανούς, αδιαφορώντας όμως για το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή οικονομία υποβαθμίζεται στον ανταγωνισμό και οι κοινωνίες πληρώνουν και θα πληρώνουν τα σπασμένα και κυρίως την εκτίναξη του κόστους ενέργειας. Η ΕΕ βρίσκεται μπροστά σε μια βαθιά κρίση και οι λαοί μπροστά στο ερώτημα αν αξίζει να στηρίζουν μια τέτοια ολοκλήρωση, φθίνουσα, και με καταστροφικές συνέπειες για τους ίδιους. Ιδιαίτερα στην χώρα αυτό το φαινόμενο γιγαντώνεται, εξαιτίας των πολιτικών επιλογών όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που ιδιωτικοποίησαν τη ΔΕΗ και έμειναν προσκολλημένοι στις επιταγές της ΕΕ σχετικά με το Χρηματιστήριο Ενέργειας.

Αυτό μεταφράζεται, σε τεράστιες αυξήσεις στα βασικά αγαθά, στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα ενοίκια κ.λπ. Και απέναντι σε αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ, πιστή στις νεοφιλελεύθερες εμμονές της, έχει αφήσει το λαό απροστάτευτο απέναντι στις δυσβάσταχτες αυξήσεις και κοροϊδεύοντάς τον, με ανούσια επιδόματα. Δεν έβαλε κανένα πλαφόν στις τιμές των supermarket, του ρεύματος κ.λπ. και  άφησε τα μεγάλα καρτέλ της ενέργειας να θησαυρίζουν όσο ο λαός πληρώνει την κρίση.

• Μας είπαν ότι θα έχουμε πιο εύκολη πρόσβαση στην μόρφωση και την εκπαίδευση αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εδώ και 30 χρόνια η ΕΕ υπαγορεύει σθεναρά μια κατεύθυνση εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. Μια κατεύθυνση που έχει βασικό πυλώνα τον πόλεμο απέναντι σε κάθε τι Δημόσιο και Δωρεάν. Τα τελευταία 3 χρόνια η ΝΔ, έχει υλοποιήσει οτιδήποτε δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν τα προηγούμενα χρόνια οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησαν πιστά  και αυτές αυτή την κατεύθυνση. Διώχνουν κόσμο από τη δημόσια παιδεία και μας κάνουν πελάτες της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Η κατεύθυνση εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης τσακίζει τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, διαλύει τη μέριμνα και την ταΐζει στους εργολάβους. Θέλουν να σπουδάζουν μόνο οι λίγοι, αυτοί που θα έχουνε τα χρήματα. Με την συνεχόμενη αύξηση των κριτηρίων για τις εστίες και τις λέσχες, με συμφωνητικά κι άλλες τέτοιες μεθόδους, με τα ΣΔΙΤ και τους εργολάβους, σε μια περίοδο πολύ δύσκολη λόγω της ακρίβειας για τις περισσότερες οικογένειες, επιτίθενται στο δικαίωμα μας για σίτιση και στέγαση! Αν δεν έχεις λεφτά, τίθεσαι εκτός της κούρσας, που στο τέλος του δρόμου έχει ανεργία ή μια ζωή στην επισφάλεια και στο κυνήγι πιστοποιήσεων. Εγκλωβιζόμαστε σε ένα μέλλον χωρίς προοπτική. Σε ένα κυνήγι μεταπτυχιακών, καταρτίσεων, σεμιναρίων προφανώς επί πληρωμή. Το μέλλον μας γίνεται ακόμα πιο σκοτεινό.

Απέναντι σε όλα αυτά σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα συλλογικά οράματα και οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα. Από την πλευρά μας είμαστε ακλόνητα πεπεισμένοι ότι ο μόνος αποτελεσματικός δρόμος για μια καλύτερη ζωή είναι αυτός του αγώνα και των εξεγέρσεων. Είναι  ο μόνος επικίνδυνος αγώνας για την εξουσία τους και γι’ αυτό τον πολεμάνε.

Το Πολυτεχνείο απέδειξε τη δύναμη που έχει αυτός ο αγώνας της νεολαίας και του λαού. Απέδειξε ότι την ιστορία την γραφούν οι λαοί με τις εξεγέρσεις τους και ότι για να καταφέρουμε να νικήσουμε πρέπει να τολμήσουμε να αγωνιστούμε. Ακόμα κι αν ο αντίπαλος είναι οπλισμένος με τανκς, ακόμα και αν ο αντίπαλος υποστηρίζεται από τις υπερδυνάμεις των ΗΠΑ.  Η εξέγερση του Πολυτεχνείου βασίστηκε στην πίστη που έδειξαν οι φοιτητές σε αυτή τη δύναμη, στο φρόνημα και την πεποίηθηση ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.

Όλοι και όλες στις πορείες την Πέμπτη 17/11 !

Εδώ και 30 χρόνια η ΕΕ υπαγορεύει σθεναρά μια κατεύθυνση εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. Μια κατεύθυνση που έχει βασικό πυλώνα τον πόλεμο απέναντι σε κάθε τι Δημόσιο και Δωρεάν. Τα τελευταία 3 χρόνια η ΝΔ, έχει υλοποιήσει οτιδήποτε δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν τα προηγούμενα χρόνια οι νεοφιλελεύθερες μνημονικές κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υπηρέτησαν πιστά αυτήν την κατεύθυνση της ΕΕ, αλλά βρήκαν σημαντικά εμπόδια από το φοιτητικό και πανεκπαιδευτικό κίνημα.

Η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία έχει πλέον τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

• Η Τράπεζα Θεμάτων ήρθε για να αποκλείσει μαθητές ήδη από το Λύκειο και η ΕΒΕ που αποκλείει από μόνη της σαν μέτρο κάθε χρόνο κοντά στους 16.000 μαθητές. Τα τελευταία 2 χρόνια μένει εκτός τριτοβάθμιας το 1/3 των μαθητών. Οι πανελλαδικές γίνονται πιο απαιτητικές από ποτέ. Αυτό έχει σαν συνέπεια οι γονείς μας να πρέπει να πληρώνουν φροντιστήρια ήδη απ’ την Α’ Λυκείου ώστε να έχουμε μια θέση στο πανεπιστήμιο!
• Για όσους καταφέρουμε να μπούμε στο πανεπιστήμιο μας περιμένουν διαγραφές που ήρθαν επίσης για να διώξουν όσους από εμάς αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε. Πως μπορούμε να είμαστε «συνεπείς» στις σπουδές μας ενώ δουλεύουμε 8/10ωρα, ώστε να ελαφρύνουμε τους γονείς μας.

Και αφού καταφέρει να βγει κάποιος απ’ αυτό το πανεπιστήμιο τι τον περιμένει; Μετά το τέλος τον σπουδών, τα πτυχία μας δεν μπορούν να μας εξασφαλίσουν αξιοπρεπή δουλεία. Η αγορά απαιτεί να έχουμε μεταπτυχιακά/σεμινάρια τα οποία έχουν δίδακτρα από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ. Αναγκάζοντας μας ακόμα και μετά τις σπουδές μας να βάζουμε βαθιά το χέρι μας στην τσέπη!

Η μείωση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων (ενδεικτικά από το 2011 έχει μειωθεί κατά 70%) αφορά και το κομμάτι των φοιτητικών παροχών. Η φοιτητική μέριμνα, βιώνει και αυτή τα αποτελέσματα της χρόνιας υποχρηματοδότησης της Δημόσιας εκπαίδευσης. Τα δωμάτια και οι υποδομές, έχουν να συντηρηθούν χρόνια. Φθορές και καταστροφές από σεισμούς, πλημμύρες κ.λπ. δεν έχουν λάβει επίλυση ποτέ, με αποτέλεσμα ακόμα περισσότερα δωμάτια και χώροι σίτισης να αχρηστεύονται. προσωπικό έχει μειωθεί ραγδαία, μέχρι που το 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, φρόντισε να περάσει το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητικών παροχών (κυρίως σίτιση και φύλαξη) σε μια χούφτα εργολάβους και να τις ιδιωτικοποιήσει επί της ουσίας μέσω ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα).

Το Υπουργείο και ο ΙΝΕΔΙΒΙΜ, αφού διέλυσαν τις δημόσιες δομές σίτισης και έδιωξαν χιλιάδες εργαζόμενους, έφεραν τους εργολάβους (catering) να αναλάβουν, με ποσά μεγαλύτερα απ’ ότι έδιναν για την Δημόσια Σίτιση. O δημόσιος έλεγχος εξασφαλίζει διαχρονικά ότι το κίνητρο δεν είναι το ιδιωτικό κέρδος αλλά το κοινωνικό όφελος. Στην περίπτωση της σίτισης των φοιτητών, ο δημόσιος έλεγχος σημαίνει ότι έχουμε καλύτερη ποιότητα με χαμηλότερο δημοσιονομικό κόστος. Έτσι πρωτίστως, από τότε οι υπηρεσίες σίτισης έχουν υποβαθμιστεί τελείως. Δεύτερον και πιο σημαντικό, σε πολλά Πανεπιστήμια της χώρας τα κριτήρια για να δικαιούται κάποιος δωρεάν φαγητό από την λέσχη έχουν ανέβει σε τέτοιο βαθμό που οι περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να πληρώνουν το αντίτιμο του 1.5€. Με την ιδιωτικοποίηση της λέσχης όλο και περισσότεροι φοιτητές χάνουν το δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση!

Η ιδιά ακριβώς πολιτική έρχεται και για την παροχή στέγασης. Η υποχρηματοδότηση και διάλυση της δωρεάν στέγασης έχει οδηγήσει τις εστίες στο να έχουν ελάχιστα δωμάτια και σε άθλια κατάσταση. Ενδεικτικά, υπάρχουν 9.743 διαθέσιμες κλίνες, ενώ ο αριθμός του φοιτητικού πληθυσμού που δικαιούται στέγαση (περίπου 450.000) όσο και να μειωθεί από τις κατηγορίες των φοιτητών που σπουδάζουν στην πόλη τους, καλύπτουν νοικιάζοντας το κόστος επιλογής τους, κάνουν δεύτερο πτυχίο, παραμένει κατά πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των διαθέσιμων κλινών στις υπάρχουσες εστίες. Υπάρχουν ήδη οι εξαγγελίες από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό για πέρασμα των υπηρεσιών στέγασης σε ιδιώτες (ΣΔΙΤ). Όλο και λιγότεροι φοιτητές δικαιούνται δωμάτιο, αφού τα κριτήρια έχουν αυξηθεί, ενώ πολλοί φοιτητές που είναι δικαιούχοι, μένουν χωρίς δωμάτιο μέχρι και για 2 εξάμηνα.

Οι πρώτες νύξεις για το τι πρόκειται να ακολουθηθεί σαν μοντέλο και σε πιο κεντρικό επίπεδο, έγιναν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και αφορούσαν την υποχρεωτική υπογραφή ενός ειδικού συμφωνητικού μεταξύ του Πανεπιστημίου και των φοιτητών που έγιναν δεκτοί στις φοιτητικές εστίες. Το συμφωνητικό αυτό υποχρεώνει τους φοιτητές μεταξύ άλλων να καταβάλλουν, ετήσια και χωρίς επιστροφή, το ποσό των 100 ευρώ προς το Πανεπιστήμιο, να περάσουν το 50% του συνόλου των μαθήματων τους έως και το χειμερινό εξάμηνο κάθε ακαδημαϊκού έτους, να αποζημιώσουν το πανεπιστήμια για τυχόν φθορές ή απώλειες του δωματίου κ των αντικειμένων που παρέλαβαν μαζί με αυτό. Η εκτίμηση ζημιών ή απωλειών θα γίνεται από τεχνική υπηρεσία του Πανεπιστημίου, να φροντίζουν με δικά τους έξοδα για την καθαριότητα του δωματίου τους, να δικαιούνται δωρεάν στέγαση μόνο κατά τον ελάχιστο χρόνο φοίτησης στις σχολές τους. κ.α.

Απέναντι σ’ αυτά, ο ΙΝΕΔΙΒΙΜ μας είχε προϊδεάσει χρόνια πριν κάνοντας τέτοιες δηλώσεις: «Στη παρούσα φάση, αιτήματα όπως «χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών», «έξω οι εργολάβοι», «σίτιση στέγαση για όλους τους φοιτητές» είναι μόνο συνθήματα τα οποία δεν μπορούν να δώσουν λύση στα σημερινά υπαρκτά προβλήματα στη φοιτητική μέριμνα..», την ίδια στιγμή που είναι ο κρατικός φορέας διαχείρισης του μεγαλύτερου όγκου των φοιτητικών παροχών (17 εστίες πανελλαδικά βρίσκονται υπό την εποπτεία του)! Επί της ουσίας από τότε έκλεινε το μάτι στις εργολαβίες, ενώ αυτή την στιγμή που γινόμαστε καθημερινά θεατές του τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση των φοιτητικών παροχών τηρεί σιγή ιχθύος!

Αντί να αυξήσουν την χρηματοδότηση ώστε να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω προβλήματα, με τον τελευταίο νόμο, οι σχολές μας μετατρέπονται ακόμα περισσότερο σε ζητιάνους ιδιωτικής χρηματοδότησης, αφού μειώνεται στην πράξη ακόμα περισσότερο η κρατική χρηματοδότηση και οι ιδιώτες θα κατέχουν μέχρι και θέση στην διοίκηση.

Αυτό το μείγμα αποκλεισμού, ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης του δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου, τον τελευταίο χρόνο έρχεται να συμπληρώσει η ακρίβεια. Εμείς και οι οικογένειες μας βιώνουμε τα αποτελέσματα της ακριβείας, αλλά και της εγκληματικής της διαχείρισής της από την κυβέρνηση ΝΔ. Οι τιμές στα supermarket σε είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα έχουν φτάσει στα ύψη. Οι λογαριασμοί ρεύματος, αλλά και οι τιμές των καυσίμων αντιστοιχούν σε αδιανόητα ποσά! Η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα απολύτως μέτρο για να προστατέψει το λαό από την τεράστια αύξηση των τιμών.

Μέσα σε όλα αυτά, με βάση και την κατάσταση που επικρατεί στις εστίες, οι περισσότερες φοιτητές αναγκάζονται να νοικιάσουν. Θα περίμενε κανείς πως θα υπήρχε τουλάχιστον κάποια μέριμνα για όλους αυτούς τους φοιτητές που αναγκάζονται να σπουδάσουν εκτός της πόλης τους. Αντιθέτως, η μοναδική «μέριμνα» του Υπουργείου είναι ένα ποταπό στεγαστικό επίδομα που αφορά και πάλι λιγοστούς φοιτητές, ενώ μάλιστα ανέρχεται στα 1500(!) ευρώ το χρόνο, δηλαδή 125 ευρώ το μήνα! Τα νούμερα δεν βγαίνουν! Το Υπουργείο αποκλείει χιλιάδες φοιτητές, που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά όλες αυτές τις αυξήσεις, από το να σπουδάσουν.

Η κατεύθυνση εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης τσακίζει τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, διαλύει την Μέριμνα και την ταΐζει στους εργολάβους. Θέλουν να σπουδάζουν μόνο οι λίγοι, αυτοί που θα έχουνε τα χρήματα. Με την συνεχόμενη αύξηση των κριτηρίων για τις εστίες και τις λέσχες, με συμφωνητικά κι άλλες τέτοιες μεθόδους, με τα ΣΔΙΤ και τους εργολάβους, σε μια περίοδο πολύ δύσκολη λόγω της ακρίβειας για τις περισσότερες οικογένειες, επιτίθενται στο δικαίωμα μας για σίτιση και στέγαση! Αν δεν έχεις λεφτά, τίθεσαι εκτός της κούρσας, που στο τέλος του δρόμου έχει ανεργία ή μια ζωή στην επισφάλεια και στο κυνήγι πιστοποιήσεων. Εγκλωβιζόμαστε σε ένα μέλλον χωρίς προοπτική. Σε ένα κυνήγι μεταπτυχιακών, καταρτίσεων, σεμιναρίων προφανώς επί πληρωμή.

Δεν θα ανεχτούμε άλλο οι οικογένειες μας να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να μπορούμε να σπουδάσουμε! Χρειάζεται οργανωμένος αγώνας απέναντι στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης που αποκλείει κόσμο από το να σπουδάσει, την ιδιωτικοποίηση της Μέριμνας. Χρειάζεται να ορίσουμε μέτωπα και αντιπάλους. Το Υπουργείο Παιδείας και το ΙΝΕΔΙΒΙΜ ιδιωτικοποιούν την φοιτητική μέριμνα, κάνουν ολοένα και πιο κοστοβόρο το να σπουδάζεις! Το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση ενορχηστρώνουν την διάλυση του δημοσίου πανεπιστήμιου και τσακίζουν την προοπτική μας!

Πρέπει να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας! Να ανοίξουμε άμεσα την συζήτηση για τα παραπάνω ζητήματα στην σχολή μας, στην συνέλευση μας. Να κινητοποιηθούμε και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα!

Να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε:

• Να ανεγερθούν καινούριες εστίες και να συντηρηθούν οι υποδομές στις ήδη υπάρχουσες!
• Να μειωθούν τα κριτήρια των δικαιούχων για τα δωμάτια στην εστία!
• Να αυξηθεί τώρα το στεγαστικό επίδομα και να δοθεί σε όλους τους φοιτητές που το έχουν ανάγκη!
• Να καταργηθεί το αντίτιμο της λέσχης! Αναβάθμηση των λεσχών!
• Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους φοιτητές!
• Κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων!
• ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης!