Καλημερα Ελπίζω να προχωράει η εξεταστική μας... (καλή ή όχι, θα το συζητήσουμε παρακάτω.)
Αγαπητοί theWeb και καταρρεμένε, Φυσικά και πριν ξεκινήσουμε, απευθυνθήκαμε σε δικηγόρο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος μας βοήθησε να συντάξουμε τα κείμενα προς το ΑΠΘ. Μας εξήγησε ότι, αφού το άτομο που διέπραξε την παράβαση βρισκόταν σε δημόσιο χώρο, δεν μπορεί να επικαλεστεί δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Καλυπτόμαστε από την ίδια νομοθεσία που επιτρέπει τη λήψη και ανάρτηση φωτογραφιών με παραβάσεις στο Novoville, στη Δημοτική Αστυνομία ή στα διάφορα apps του gov.gr για καταλήψεις δημόσιων χώρων, βλεπε MyStreet.
Αγαπητέ κύριε καθηγητά, Βλέπω βρήκατε τρόπο να μπείτε κι εσείς στη συζήτηση. Εξαιρετικά! Με βγάζετε από τον κόπο για δεύτερο thread. Ομως συγγνώμη, αλλά αυτή η «ευαισθησία» σας για το καλό των φοιτητών τώρα βρέθηκε; Όταν τόσα χρόνια ανεμίζατε τα προσωπικά μας δεδομένα (βαθμολογιες) σε PDF σε δημόσιο φόρουμ και οχι μέσω επισήμων καναλιων , δεν σας είδαμε να κόπτεστε.Τόσα χρόνια κυκλοφορούσατε ελεύθερα προσωπικά δεδομένα φοιτητών (ονόματα, ΑΕΜ, προσωπικά στοιχεία, βαθμοί) των φοιτητών σας και δεν σας είδα να δείχνετε τέτοια «ευαισθησία»...
Προχωρήσαμε όπως ξέρετε σε καταγγελίες προς την ΑΠΔΠΧ, η οποία αντέδρασε άμεσα. Όμως, ούτε εσείς ούτε το Τμήμα εφαρμόσατε τον GDPR. Αντιδράσατε με ημίμετρα, αγνοώντας τον κανονισμό. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη καθηγητές που δεν έχουν συμμορφωθεί . όπου δημοσιεύσαν ελεύθερα σε PDF τη Βαθμολογία εξεταστικής Ιουνίου 2025 στο μάθημα «Θεωρία Πιθανοτήτων και Στατιστική», αντί να αναρτηθεί μέσω του συστήματος της γραμματείας;
Ο Κανονισμός GDPR ορίζει ότι σε περίπτωση καταγγελίας παραβίασης προσωπικών δεδομένων, ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να επικοινωνήσει με την Αρχή Προστασίας εντός 72 ωρών και, εφόσον η παραβίαση επιφέρει κίνδυνο για τα δικαιώματα των φυσικών προσώπων, να ενημερώσει και τα ίδια τα άτομα, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Όμως, δεν λάβαμε ποτέ καμία επίσημη ενημέρωση για τη φύση, την προέλευση και την έκταση της διαρροής. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν: πόσοι φοιτητές βρίσκονται ακόμη στην άγνοια;
Στο θεμα μας
Με λύπη διαπιστώνουμε ότι και αυτή η εξεταστική είναι αντιγραφή της προηγούμενης και όχι με την καλή έννοια.
Ο Κωνσταντινίδης περιφέρεται στους διαδρόμους, αφήνοντας την αίθουσα στον αέρα, ενώ σε άλλο μάθημα μπήκε μόλις 4 φορές σε 2 ώρες. Άλλοι έφεραν laptop, και ένας καθηγητής απλώς άνοιξε τον υπολογιστή του (για πασχεντζα; ) και είπε: "Βγάλτε μια ταυτότητα να είμαι καλυμμένος, γιατί μας τα σπασε ο Ατρέας με τα φιρμάνια όλο το καλοκαίρι" απ’ ό,τι φαίνεται προκαλέσαμε λίγη αναταραχή, άσχετα που προσπαθούν να τη κρύψουν . Σε συζήτηση για τα θέματα ειπώθηκε αργοτερα: «Όλοι αντέγραφαν χθες. ΟΛΟΙ. Και φαινόταν από χιλιόμετρα.» Κατάντια.
Τέλος, μια κουβέντα για την εξεταστική του Ιουνίου ’24. Είδα σχόλια που ρωτούσαν «γιατί συγκεκριμένα αυτή;». Η ιδέα ήταν δική μου. Θα σας πω μια ιστορία από τα σχολικα μου χρονια.
Πίσω στο 2004, τότε που ήμουν στο Δημοτικό, στη 5η τάξη. Η δασκάλα μας, η κυρία Αναστασία, που μας αγαπούσε πολύ (οπως λενε ολα τα παιδακια για τις δασκαλες τους), εκείνη τη μέρα έλειπε.Μαζι της έλειπαν κι άλλοι δάσκαλοι. Στη θέση της μπήκε ο κύριος Νίκος. Κανονικά έκανε το «άλλο τμήμα», αλλά μας έβαλε όλους μαζί, γιατί όπως είπε «δε γίνεται να χαθεί μάθημα». Μόλις καθίσαμε, μας είπε: «Η κυρία σας έφυγε γιατί είχε… καλύτερα πράγματα να κάνει.» Κι εγώ τότε θυμήθηκα κάτι που είχα ακούσει από τους γονείς μου το πρωι. πως ίσως να γίνει «απεργία». Μάλιστα, μου είχαν πει πως αν δεν είχαμε μάθημα, να τους τηλεφωνήσω.
Ο κύριος Νίκος άρχισε να μας μιλάει για τα γεγονότα γύρω μας. Μας εξήγησε πως η κυρία μας πως συμμετείχε σε μια απεργία. «Τι είναι απεργία;» ρώτησε ένα παιδί. Ο δάσκαλος απάντησε: «Είναι κάτι που κάνουν οι μεγάλοι όταν δε συμφωνούν με κάτι ή νιώθουν ότι δεν περνάει η άποψή τους, τότε σταματούν να δουλεύουν για να δημιουργήσουν προβλήματα.» Ένα άλλο παιδί ρώτησε, «Και τι κερδίζουν;» Απάντησε: «Πιστεύουν πως έτσι θα πιέσουν τους ανώτερους να αλλάξουν κάποια πράγματα. Οτι αν δημιουργηθούν δυσκολίες, οι υπεύθυνοι θα αναγκαστούν να τους ακούσουν στην πραγματικότητα, το μόνο που καταφέρνουν είναι να δυσκολεψουν τη ζωη απο τους συναδελφους τους. Παρτε παραδειγμα τους γονεις σας εαν δε σας εκανα εγω μαθημα θα επρεπε να παρουν αδειες και να σας παρουν σπιτι. Ενω , η δασκαλα σας αφήνει πίσω ανθρώπους σαν κι εσάς, παιδιά που θέλουν να μάθουν και να προχωρήσουν. Να θυμάστε, το καθήκον του δασκάλου είναι πρώτα απ’ όλα στην τάξη του.»
Με αυτή τη λογική, και με φόντο μια εξεταστική γεμάτη σκιές, η ιδέα ήταν να χρησιμοποιήσουμε αυτό το βάρος, την κούραση και την απογοήτευση για να ευαισθητοποιήσουμε όσους συμφοιτητές επιλέγουν να σιωπούν ή να κρύβονται πίσω από το κλασικό «ωχαδερφέ». Γιατί πλέον το θέμα αφορά και τους ίδιους. Όπως και μια απεργία δημιουργεί αναστάτωση στον γονιό που πρέπει να βρει τροπο να πάρει πίσω το παιδί του από το σχολείο ενω ειναι στη δουλεια, έτσι και εδώ, η αναστάτωση ίσως είναι να χαθεί άλλο ένα εξάμηνο χωρίς να φταίει κανείς από αυτούς που θίγονται εξαιτίας τριών. Όπως και στις καταλήψεις.
Αυτό ίσως ξυπνήσει τους "δε με ενοχλεί". Δεν θέλουμε να «χτυπήσουμε εκεί που πονάει». Είναι το τίμημα για να αποδείξουμε ότι ακόμα και αυτοί που δεν αντιγράφουν, μπορούν να πληγωθούν από εκείνους που το κάνουν.
Αγαπητοί theWeb και καταρρεμένε, Φυσικά και πριν ξεκινήσουμε, απευθυνθήκαμε σε δικηγόρο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος μας βοήθησε να συντάξουμε τα κείμενα προς το ΑΠΘ. Μας εξήγησε ότι, αφού το άτομο που διέπραξε την παράβαση βρισκόταν σε δημόσιο χώρο, δεν μπορεί να επικαλεστεί δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Καλυπτόμαστε από την ίδια νομοθεσία που επιτρέπει τη λήψη και ανάρτηση φωτογραφιών με παραβάσεις στο Novoville, στη Δημοτική Αστυνομία ή στα διάφορα apps του gov.gr για καταλήψεις δημόσιων χώρων, βλεπε MyStreet.
Αγαπητέ κύριε καθηγητά, Βλέπω βρήκατε τρόπο να μπείτε κι εσείς στη συζήτηση. Εξαιρετικά! Με βγάζετε από τον κόπο για δεύτερο thread. Ομως συγγνώμη, αλλά αυτή η «ευαισθησία» σας για το καλό των φοιτητών τώρα βρέθηκε; Όταν τόσα χρόνια ανεμίζατε τα προσωπικά μας δεδομένα (βαθμολογιες) σε PDF σε δημόσιο φόρουμ και οχι μέσω επισήμων καναλιων , δεν σας είδαμε να κόπτεστε.Τόσα χρόνια κυκλοφορούσατε ελεύθερα προσωπικά δεδομένα φοιτητών (ονόματα, ΑΕΜ, προσωπικά στοιχεία, βαθμοί) των φοιτητών σας και δεν σας είδα να δείχνετε τέτοια «ευαισθησία»...
Προχωρήσαμε όπως ξέρετε σε καταγγελίες προς την ΑΠΔΠΧ, η οποία αντέδρασε άμεσα. Όμως, ούτε εσείς ούτε το Τμήμα εφαρμόσατε τον GDPR. Αντιδράσατε με ημίμετρα, αγνοώντας τον κανονισμό. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη καθηγητές που δεν έχουν συμμορφωθεί . όπου δημοσιεύσαν ελεύθερα σε PDF τη Βαθμολογία εξεταστικής Ιουνίου 2025 στο μάθημα «Θεωρία Πιθανοτήτων και Στατιστική», αντί να αναρτηθεί μέσω του συστήματος της γραμματείας;
Ο Κανονισμός GDPR ορίζει ότι σε περίπτωση καταγγελίας παραβίασης προσωπικών δεδομένων, ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να επικοινωνήσει με την Αρχή Προστασίας εντός 72 ωρών και, εφόσον η παραβίαση επιφέρει κίνδυνο για τα δικαιώματα των φυσικών προσώπων, να ενημερώσει και τα ίδια τα άτομα, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Όμως, δεν λάβαμε ποτέ καμία επίσημη ενημέρωση για τη φύση, την προέλευση και την έκταση της διαρροής. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν: πόσοι φοιτητές βρίσκονται ακόμη στην άγνοια;
Στο θεμα μας
Με λύπη διαπιστώνουμε ότι και αυτή η εξεταστική είναι αντιγραφή της προηγούμενης και όχι με την καλή έννοια.
Ο Κωνσταντινίδης περιφέρεται στους διαδρόμους, αφήνοντας την αίθουσα στον αέρα, ενώ σε άλλο μάθημα μπήκε μόλις 4 φορές σε 2 ώρες. Άλλοι έφεραν laptop, και ένας καθηγητής απλώς άνοιξε τον υπολογιστή του (για πασχεντζα; ) και είπε: "Βγάλτε μια ταυτότητα να είμαι καλυμμένος, γιατί μας τα σπασε ο Ατρέας με τα φιρμάνια όλο το καλοκαίρι" απ’ ό,τι φαίνεται προκαλέσαμε λίγη αναταραχή, άσχετα που προσπαθούν να τη κρύψουν . Σε συζήτηση για τα θέματα ειπώθηκε αργοτερα: «Όλοι αντέγραφαν χθες. ΟΛΟΙ. Και φαινόταν από χιλιόμετρα.» Κατάντια.
Τέλος, μια κουβέντα για την εξεταστική του Ιουνίου ’24. Είδα σχόλια που ρωτούσαν «γιατί συγκεκριμένα αυτή;». Η ιδέα ήταν δική μου. Θα σας πω μια ιστορία από τα σχολικα μου χρονια.
Πίσω στο 2004, τότε που ήμουν στο Δημοτικό, στη 5η τάξη. Η δασκάλα μας, η κυρία Αναστασία, που μας αγαπούσε πολύ (οπως λενε ολα τα παιδακια για τις δασκαλες τους), εκείνη τη μέρα έλειπε.Μαζι της έλειπαν κι άλλοι δάσκαλοι. Στη θέση της μπήκε ο κύριος Νίκος. Κανονικά έκανε το «άλλο τμήμα», αλλά μας έβαλε όλους μαζί, γιατί όπως είπε «δε γίνεται να χαθεί μάθημα». Μόλις καθίσαμε, μας είπε: «Η κυρία σας έφυγε γιατί είχε… καλύτερα πράγματα να κάνει.» Κι εγώ τότε θυμήθηκα κάτι που είχα ακούσει από τους γονείς μου το πρωι. πως ίσως να γίνει «απεργία». Μάλιστα, μου είχαν πει πως αν δεν είχαμε μάθημα, να τους τηλεφωνήσω.
Ο κύριος Νίκος άρχισε να μας μιλάει για τα γεγονότα γύρω μας. Μας εξήγησε πως η κυρία μας πως συμμετείχε σε μια απεργία. «Τι είναι απεργία;» ρώτησε ένα παιδί. Ο δάσκαλος απάντησε: «Είναι κάτι που κάνουν οι μεγάλοι όταν δε συμφωνούν με κάτι ή νιώθουν ότι δεν περνάει η άποψή τους, τότε σταματούν να δουλεύουν για να δημιουργήσουν προβλήματα.» Ένα άλλο παιδί ρώτησε, «Και τι κερδίζουν;» Απάντησε: «Πιστεύουν πως έτσι θα πιέσουν τους ανώτερους να αλλάξουν κάποια πράγματα. Οτι αν δημιουργηθούν δυσκολίες, οι υπεύθυνοι θα αναγκαστούν να τους ακούσουν στην πραγματικότητα, το μόνο που καταφέρνουν είναι να δυσκολεψουν τη ζωη απο τους συναδελφους τους. Παρτε παραδειγμα τους γονεις σας εαν δε σας εκανα εγω μαθημα θα επρεπε να παρουν αδειες και να σας παρουν σπιτι. Ενω , η δασκαλα σας αφήνει πίσω ανθρώπους σαν κι εσάς, παιδιά που θέλουν να μάθουν και να προχωρήσουν. Να θυμάστε, το καθήκον του δασκάλου είναι πρώτα απ’ όλα στην τάξη του.»
Με αυτή τη λογική, και με φόντο μια εξεταστική γεμάτη σκιές, η ιδέα ήταν να χρησιμοποιήσουμε αυτό το βάρος, την κούραση και την απογοήτευση για να ευαισθητοποιήσουμε όσους συμφοιτητές επιλέγουν να σιωπούν ή να κρύβονται πίσω από το κλασικό «ωχαδερφέ». Γιατί πλέον το θέμα αφορά και τους ίδιους. Όπως και μια απεργία δημιουργεί αναστάτωση στον γονιό που πρέπει να βρει τροπο να πάρει πίσω το παιδί του από το σχολείο ενω ειναι στη δουλεια, έτσι και εδώ, η αναστάτωση ίσως είναι να χαθεί άλλο ένα εξάμηνο χωρίς να φταίει κανείς από αυτούς που θίγονται εξαιτίας τριών. Όπως και στις καταλήψεις.
Αυτό ίσως ξυπνήσει τους "δε με ενοχλεί". Δεν θέλουμε να «χτυπήσουμε εκεί που πονάει». Είναι το τίμημα για να αποδείξουμε ότι ακόμα και αυτοί που δεν αντιγράφουν, μπορούν να πληγωθούν από εκείνους που το κάνουν.