Επανέρχομαι σε αυτό, αφού άνοιξε η κουβέντα. (είμαι αρκετά σίγουρος ότι υπάρχει παρεμφερές παλαιότερο τόπικ, αλλά δεν το βρήκα - εδιτ: βρηκα αυτο αλλα δεν ηταν αυτο που ειχα στο μυαλο μου https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=67013.0 )

Αυτές οι πρακτικές έχουν ως αντικειμενικό στόχο την επίτευξη ισότητας, προσπαθώντας να λύσουν το "προβλημα" της έλλειψης ισότητας ως μια εξίσωση - έχουμε λιγότερες γυναίκες? ας αυξήσουμε τις γυναίκες (αλλά και αντίθετα πχ με πατρική γονεϊκότητα κλπ). Ίσως λίγο απλοϊκή προσέγγιση, αλλά ταυτόχρονα θεωρώ πως είναι καλύτερο από το τίποτα ή από το να μένουμε μόνο σε ευχολόγια.

Αυτές οι πρακτικές οδηγουν συχνά σε αποτελέσματα που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως "αντιστρόφως σεξιστικά" - οπως πχ εν προκειμενω, που θεωρείται πως η συγκεκριμενη δράση κάνει διάκριση κατά των ανδρών. Βλέποντας το παρωπιδικά και out of context, ναι όντως, μια δραση "μονο για γυναίκες" αποκλείει τους άνδρες. Αλλά αν δούμε τη δράση στο πλαίσιο/περιβάλλον που υπάρχει (πχ αναλογία φύλων σε STEM εργασία), τότε η δράση είναι απλώς μια αντίδραση και προσπάθεια μετρίασης της κατάστασης που, όσο και αν εθελοτυφλούμε, ευνοεί τους άνδρες τόσο ποσοτικά (ανδρες vs γυναίκες αποφοιτοι - χωρίς να κοιτάω τις αιτίες για αυτή τη διαφορά), όσο και ποιοτικά (συνειδητή ή ασυνείδητη προτίμηση ανδρών υποψηφίων με κατά τα άλλα ίδια προσόντα).

Εγω, γενικά μιλώντας, "εκλογικεύω" αυτή την τακτική ως εξής:

Όταν έχουμε ένα σύστημα που βρίσκεται στη κατάσταση Χ, και θέλουμε να πάει στη κατάσταση Ψ, μπορούμε είτε να πάμε αργά και σταθερά, είτε να επισπεύσουμε έχοντας κάποιο overshoot.

εν προκειμένω είμαστε έστω στη κατάσταση Χ = πατριαρχία και θέλουμε να πάμε στη κατάσταση Ψ = ισότητα



μέχρι τώρα, η πρόοδος είναι υπαρκτή, αλλά πολύ πιό αργή απ'οσο θα θέλαμε



αν συνεχίσουμε με παρεμφερή ρυθμό, κααααποια στιγμή στο μέλλον το συστημα θα φτάσει στο νέο επιθυμητό σημείο ισορροπίας - αργά



αν όμως πάρουμε κάποια λίγο πιο δραστικά μέτρα, μπορεί να έχουμε λίγο overshoot προς την άλλη κατεύθυνση, αλλά η νέα ισορροπία θα επέλθει πιο γρήγορα



(ναι, φεμινισμός και ΣΑΕ)

Στην σύγχρονη Ελλάδα των επιδομάτων, της σύνταξης από τα 40 έτη ηλικίας, της πολιτικής κορρεκτίλας και της υπερευαισθησίας, προφανώς και θα είναι σωστό να θεωρείται η σημαία σαν ένα απλό πανί και να απολογείται κάποιος επειδή είναι καυκάσιος Έλληνας.

Σε email που εστειλα στη γραμματεια, πήρα την εξης απάντηση:

Σε πρώτη φάση στέλνουμε
1) Αίτηση ορκωμοσίας
2) Υπεύθυνη δήλωση για απώλεια πάσο (εγω συμπληρώνω: εφόσον το επιθυμούμε για να κρατήσουμε το πάσο)

και ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ στέλνουμε:

3) Υπεύθυνη δήλωση (εγώ συμπληρώνω: αυτή που λέει οτι δε χρωστάμε βιβλια κλπ), υπογεγραμμένη από εμάς και τον επιβλέποντα καθηγητή της διπλωματικής
4) Δικαιολογητικά ορκωμοσίας διπλωματούχων