THMMY.gr

Διανύουμε μία εποχή που οι αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος γίνονται ολοένα και πιο φανερές με τις περιοδικές του κρίσεις να εντείνονται συνεχώς. Ακρίβεια, ενεργειακή κρίση κι απειλή πολέμου είναι μερικά από τα φανταχτερά παραδείγματα που εύκολα παρατηρεί οποιοδήποτε. Για να διατηρήσει, όμως, την αστική πραγματικότητα, το κράτος υποβαθμίζει θεσμούς όπως η δωρεάν υγεία και παιδεία, υιοθετώντας συνεχώς νεοφιλελεύθερες τακτικές που βολεύουν την άρχουσα τάξη και οξύνουν τις αναγκαίες, για το σύστημα, ανισότητες, δίνοντας έτσι χώρο σε αντιδραστικές πολιτικές όπως ο φασισμός. Προφανώς, το κράτος «οφείλει» να εντείνει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του με διαρκείς προσλήψεις μπάτσων για να προστατέψει την εκμετάλλευση των εργατών αλλά και την ιδεολογική έννοια του έθνους που κρατάει τους καταπιεσμένους υπό έλεγχο.

Ας μην θεωρούμε ότι η φοιτητική καθημερινότητα είναι απομακρυσμένη από αυτές τις περιστάσεις. Καθημερινά βλέπουμε την προσπάθεια αναδιάρθρωσης του πανεπιστημίου, με βασικούς άξονες από την μία την κατάργηση του ασύλου και την κατάργηση των κεκτημένων αγώνα, και από την άλλη την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της παιδείας. Η κατάργηση του ασύλου, τα πειθαρχικά και οι διαγραφές, το όριο φοίτησης (ν+2 χρόνια), η εξίσωση πτυχίων δημόσιων και ιδιωτικών σχολών, οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις τμημάτων, οι απλήρωτες πτυχιακές, η ΕΒΕ για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι κάποια μόνο από τα μέρη του ν.4777.Με μοναδική ουσιαστική χρηματοδότηση να δίνεται σε κερδοφόρες ή πολεμικές έρευνες, με καταλήψεις και στέκια, όπως το στέκι στο Βιολογικό, το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής, να εξαφανίζονται ώστε να δώσουν χώρο στο κέρδος και την αποπολιτικοποίηση που βολεύει τον νεοφιλελευθερισμό. Ταυτόχρονα βλέπουμε την συνεχή υποβάθμιση της δημόσια παιδείας, αφού η φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση, μεταφορές) περιορίζεται καθημερινά και μοιάζει να θεωρείται πολυτέλεια. Ακόμη εμφανίζονται τα επί πληρωμή μεταπτυχιακά, όσο και προπτυχιακά. Τέλος, στις σχολές μας, δεν παρέχονται τόσο απαραίτητο λογισμικό, όσο και υλικό για υποχρεωτικά εργαστήρια, αυξάνοντας περαιτέρω το κόστος φοίτησης. Κοιτάμε την καταστολή κατάματα με τις διαρκείς προσπάθειες εγκατάστασης των ΟΠΠΙ και με τη συνεχή παρουσία ΜΑΤ στο ΑΠΘ, με απώτερο σκοπό την εξαφάνιση οποιουδήποτε αγώνα για τις ανάγκες μας και όχι μόνο.
Για αυτούς τους λόγους και πολλούς παραπάνω, θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη να συμμετέχουμε σε μαζικούς φορείς, δηλαδή τον φοιτητικό μας σύλλογο και τις Γενικές Συνελεύσεις, μία πραγματική, αγωνιστική διαδικασία που προϋποθέτει την εμπλοκή ανένταχτων φοιτητ(ρι)ών.


Όμως, η χρησιμοθηρική αντίληψη, αρκετών πολιτικών δυνάμεων αναφορικά με τις Γενικές Συνελεύσεις, ως απλά έναν τρόπο συλλογής υπογραφών, δίχως κάποια ουσιαστική κινηματική εμπλοκή των φοιτητ(ρι)ών εκφυλίζει την ίδια την διαδικασία και δεν αφήνει περιθώρια ούτε για την πολιτική ζύμωση των συμμετεχόντων, πόσο μάλλον για την συλλογική δράση. Πολλές φορές, ο τρόπος διεξαγωγής των γενικών συνελεύσεων, όπως φαίνεται και από τον τρόπο δημιουργίας των πλαισίων, δεν εμπλέκει έμπρακτα τους φοιτητές, αλλά υποβαθμίζει την παρουσία τους από συμμετέχοντες σε απλοί ψηφοφόροι, αφού η απόφαση τόσο συντίθεται, όσο και υλοποιείται από κάποιους «ειδικούς».

Αναγνωρίζουμε βέβαια, πως οι Γενικές Συνελεύσεις, όσο και το πανεπιστήμιο γενικότερα, αποτελεί πεδίο ταξικής σύγκρουσης. Συνεπώς, παρά τα όσα προβλήματα της ίδιας τις διαδικασίας της Γενικής Συνέλευσης, είναι απαραίτητη η παρουσία μας σε αυτή με όσο το δυνατόν πιο συγκροτημένους όρους. Για τον λόγο αυτό, επιλέγουμε να συμμετέχουμε και να καλούμε ανοιχτά πλαίσια τα οποία κατατίθενται στην Γενική Συνέλευση και εξυπηρετούν την ανάγκη για την κατάθεση ακηδεμόνευτου πολιτικού λόγου εντός αυτής. Όπως θα σημειωθεί αναλυτικότερα και παρακάτω, για εμάς, είναι απαραίτητη η αυτό-οργάνωση των φοιτητ(ρι)ών και η συγκρότηση πραγματικά από τα κάτω διαδικασιών, οι οποίες ριζοσπαστικοποιούν το ίδιο το φοιτητικό κίνημα.

Παρόλα αυτά, τα ανοιχτά πλαίσια αυτά καθ’ αυτά, δεν μπορούν να αποτελέσουν σταθερές δομές συσπείρωσης, καθώς και πολιτικής δράσης του φοιτητικού κινήματος. Αυτό, γιατί αποτελούν απλά έναν αδιαμεσολάβητο τρόπο (όπως αναφέραμε) κατάθεσης πολιτικού σκεπτικού στην Γενική Συνέλευση και έχουν την δυναμική να συγκροτήσουν μία κοινότητα αγώνα αλλά μονάχα, σε περίοδο Γενικών Συνελεύσεων. Η ύπαρξή τους περιορίζεται μόνο εκεί και συνεπώς είναι απαραίτητη η δημιουργία σταθερών δομών, όπως το ελευθεριακό σχήμα.

Όπως έχει γίνει σαφές, αποτελεί ανάγκη μας, ως φοιτητές/τριες των σχολών Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων του ΑΠΘ, η πολιτική συζήτηση και ζύμωση με πραγματικά ισότιμους όρους, δίχως «ειδικούς», «ηγέτες» και τους ακολούθους τους, μακριά από κομματικές γραμμές και την ηγεμονία των «πρωτοπόρων» δυνάμεων. Μέλημά μας είναι η δράση με βάση τα ταξικά μας συμφέροντα, απέναντι στον κόσμο της κυριαρχίας. Ελευθεριακό, διότι όλες και μόνο οι αρχές της ελευθεριακής αντίληψης ανοίγουν τον δρόμο προς την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση, μόνο με το πρόταγμα της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, κόντρα σε κάθε δομή εξουσίας μπορούμε να πράξουμε ελεύθερα, με βάση την συνδιαμόρφωση για τα συμφέροντά μας, τα συμφέροντα της κοινωνικής βάσης. Κόντρα στις λογικές ανάθεσης, εξατομίκευσης και ατομικής επιτυχίας εντός του πανεπιστημίου, να συλλογικοποιηθούμε, τόσο ως φοιτητ(ρι)ές αλλά και πάνω σε πολιτικά χαρακτηριστικά, τα οποία ανοίγουν τον δρόμο προς την κοινωνική απελευθέρωση. Ξεκινώντας από την ίδια την καθημερινότητά μας εντός της σχολής και το πως οι κρατικοί μηχανισμοί επιδρούν σε αυτές (ΟΠΠΙ, ταξικοί φραγμοί, κατάργηση ασύλου, έμφυλες διακρίσεις κλπ), να τολμήσουμε την σύνδεση των επιμέρους αγώνων από κάθε σχολή σε όλο το πανεπιστήμιο, από κάθε κοινωνικό πεδίο σε ολόκληρη την κοινωνία.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

Ανοιχτή Συνέλευση του Ελεθεριακού Σχήματος στους ΗΛ-ΜΗΧ: Παρασκευή 3/2/2023 στη 13:00 στο Καμαράκι Ηλεκτρολόγων


edit: fix witdth