THMMY.gr

Τοπικ σχετικά με την εργασία του μαθήματος

Θέλει να ανεβάσει κανείς που τις έχει τις αντίστοιχες σημειώσεις από το μάθημα του μεταπτυχιακού;
Αναφέρομαι στο μάθημα που πρακτικά μας εξήγησε τις συναρτήσεις που πρέπει να υλοποιηθούν στην πρώτη εργασία.

Αν έχεις  το βιβλίο, τα έχει αναλυτικά στο κεφάλαιο 5, παράγραφο 1.

Αν έχει ξεκινήσει κανείς την εργασία, θέλω να ρωτήσω το εξής:

Στους πρώτους δύο αλγόριθμους, μου βγαίνει ο αριθμός των επαναλήψεων ίσος και για τις τρεις συναρτήσεις, ανεξαρτήτως του l ή του ε. Δηλαδή, για τον ίδιο αλγόριθμο, και η f1, και η f2 και η f3, βγάζουν το ίδιο ακριβώς k. Σας βγαίνει κι εσάς έτσι, ή δεν τους έχω υλοποιήσει σωστά;

Ναι! Επισης μου βγαινει η μεθοδος διχοτομου(με η χωρις παραγωγο) πιο γρηγορη απο χρυσου τομεα και fibonacci.

same here

Υπάρχει κανείς όντως που να έχει το βιβλίο όταν ακόμη δεν έχει ξεκινήσει καν η διανομή;

Για αυτό ζητάω, εάν τις έχει κανείς και του είναι εύκολο, ας ανεβάσει είτε εδώ είτε στα Downloads τις σημειώσεις για τις συναρτήσεις αυτές.

Τουλάχιστον αν κάποιος έχει το βιβλίο να ανεβάσει σε εικόνες το αντίστοιχο κεφάλαιο. Ή να το ζητήσουμε την Τετάρτη από τον Ροβιθάκη.

έχετε pm

Η μέθοδος Fibonacci τελικά θέλει n ή n-1 επαναλήψεις για να μας δώσει το κατάλληλο διάστημα; (

όπου n, ο αριθμός που ικανοποιεί το l>(a-b)/Fn

Έχει καταλάβει κανείς τι εννοεί ο ποιητής όταν λέει

"μελετήστε τη μεταβολή των υπολογισμών της αντικειμενικής συνάρτησης f_i(x) καθώς μεταβάλλουμε τη σταθερά ε"

Έτσι οπως το λεει στη θεωρια n-1 γιατι συμπεφτουν τα ακρα στη τελευταια επαναληψη. Οπως το περιγραφει στον αλγοριθμο με το ε θα είναι n.

Το πόσες φορές υπολογίζεται η συνάρτηση. Κάτι σαν αριθμό επαναλήψεων, όμως διαφέρει κατα 1.

Πως τι μετρατε τις επαναληψεις? Εγω απλα τρεχω τους αλγοριθμους για αυξανομενο λ ή ε.
Επισης πως γινεται οι επαναληψεις να μενουν σταθερες οσο αυξανουμε το λ που ειναι το αποδεκτο διαστημα?
Δεν θα επρεπε να μειωνονται?

Πρέπει να μειώνονται, ίσως κάτι σου ξέφυγε. Μεγαλύτερο εύρος τιμών l ίσως?

Ναι, κι εμένα όσο αυξάνω το l οι επαναλήψεις μειώνονται - αφού θέλω μικρότερη ακρίβεια, είναι λογικό να την πιάνει πιο γρήγορα

Μου μειώνονται και εμένα, νομίζω απλώς μπερδευτηκα με τα  παραπάνω σχόλια, δηλαδή τα ε,λ μεταβάλλουν το πληθος των κλήσεων αλλά το ίδιο για κάθε συναρτηση  :D

Άρα καταλαβαίνω ότι δεν μετράμε το l συναρτήσει του k αλλά κάποιου έξτρα μετρητή ο οποίος θα μετράει πόσες φορές θα μπαίνει μέσα στις δυο if (σύμφωνα με το πιο είναι μεγαλύτερο);

Όπως το είπες, απλά τον μετρητή συναρτήσει του ε και τον μετρητη συναρτήσει του l

Εγώ έκανα το εξής:

Έβαζα τo k σαν μετρητή και μόλις έβρισκε το Min στο αντίστοιχο l τότε έβγαινε έβαζα το k=1 και τον αριθμό του k από την αντίστοιχη μέτρηση τον κρατούσα σε έναν πίνακα. Οπότε για 10 τιμές του l μου έβγαινε κοντά στις 15 φορές στην αρχή ότι έτρεξε και μετά κατέβαινε όσο αυξανόταν το l. Είναι λάθος η σκέψη μου ;

Καταλάθος έγραψα βλακεία πριν, οχι συναρτησει του κ. Για ξανα δες αυτο που διορθωσα.

Περιμένετε, επειδή τώρα μπερδεύτηκα:

Δεν θέλουμε στο πρώτο βήμα να δούμε το πόσες θα είναι οι επαναλήψεις k που θα γίνουν για να φτάσουμε στην επιθυμητή ακρίβεια, αλλά το πόσες πράξεις γίνονται μέσα στη συνάρτηση μας;

Εγώ νομίζω ότι είναι το πρώτο που λες .

Είναι πόσες φορές θα κληθεί η f(x), πχ αν σε κάποιο σημείο έχεις "if f(x1)>f(x2)" την υπολογίζεις σε 2 σημεία

Ω ρε φίλε φτου και απ την αρχή . Ευχαριστώ πολύ!

ασε κι εγω 4 φορες διαβασα την εκφωνηση και 4 διαφορετικους αλγοριθμους έγραψα :ρ

Άρα εν τέλει κάθε φορά που καλώ την f γενικά (εννοώ όχι μόνο σε κάποια συνθήκη) Πρέπει να βάλω εκεί τον μετρητή και αυτόν να τον κάνω συναρτήσει των l e ;

ακριβως

Στο δεύτερο μέρος της εκφώνησης όπου θέλει γραφική των άκρων συναρτήσει των επαναλήψεων, κάνατε ένα διάγραμμα για διάφορες τιμές του l, ή ξεχωριστά διαγράμματα, ένα για κάθε l?

Εγώ έκανα ένα, αφού ουσιαστικά μέχρι το σημείο που σταματάει κάθε φορά είναι ίδιο.

Και εγώ ένα για διάφορες τιμές του l

Είπε τιποτα στο μάθημα για  συνθήκες τερματισμού και συγκλισης των αλγοριθμων;

Γιατι ας πούμε αν το ε είνα μεγαλύτερο απο l/2 δεν συγκλινει.

Αυτός είναι στην ουσία ο μόνος περιορισμός που έχεις, γιατί ο αλγόριθμος της διχοτόμου δεν έχει νόημα για l<=2ε

Όσοι την τελειώσατε την εργασία έχετε να πείτε κάτι να προσέξουμε εμείς που είμαστε κοντά στο τέλος;

Ρε παιδια, προσπαθω εδω και ωρες, στην μεθοδο newton όταν παμε να βρουμε το ελαχιστο της f(xk+γκ*dk) ως προς γκ μου βγαινει οτι ειναι το 0 και μετα δεν σταματαει καθως δεν αλλαζουν τα χκ yk.
Το εβαλα να το κανει figure την f(γ) και παιρνω αυτο που εχει ελαχιστο στο ~ -0.9 ενω πρεπει γκ>=0

Έτσι όπως τα λες μου φαίνεται σαν να έχεις λάθος κατεύθυνση (dk). Δοκίμασε με -dk και δες αν έχεις πάλι το ίδιο πρόβλημα.

Και εγώ βγάζω ακριβώς την ίδια και απλά άλλαξα τα όρια του γκ σε >=0.5 πχ.
Βρήκες κάποια άλλη λύση;

Μπορεί κανείς να κάνει ένα καλό και να ανεβάσει/στείλει τη σχετική θεωρία για την δεύτερη εργασία;

Στον κανόνα του Amrijo τι τιμή βάζετε στο s? Γιατί επηρεάζει αρκετά την τελική τιμή του γ

Καταλαβαινει κανενας που χρησιμευουν τα βηματα 2,3? Αντε και υπολογιζω το μ, όμως τι ρολο βαραει αφου το χκ το οριζω εξαρχης σε καθε επαναληψη και το γ θα το υπολογισω με βαση το βημα 4. Πρεπει να αλλαξω το χκ στη μεση της επαναληψης με βαση τη λυση του συστηματος?


(το s στον armijo νομιζω οτι το εχω 0.5 εγω)

Έτσι βρίσκεις στην ουσία το d και μετά ορίζεις το xk+1 = xk +γκ*d

Επίσης, την πρώτη φορά που θα επιλεγεί το mk από την ανισότητα το k=1 επομένως πως θα βρούμε το f(xk+1)? Αφού δεν υπάρχει ακόμα το χκ+1

x(k+1)=x(k)+g(k)*d(k)  :)

ναι αλλα για να βρω το γκ πρεπει να βρω το mk αρα το f(χκ+1).Έτσι δεν είναι? το λεω βασει της εξηγησης σελ 140

Χωρίς να είμαι σίγουρος,
Θέτεις μια αρχική τιμή στο m (η λογική λέει 1) , οπότε έχεις την τιμή του γ. Επομένως, από τον τύπο που αναφέρθηκε παραπάνω βρίσκεις το f(x_(k+1)) και ελέγχεις την συνθήκη. Αν δεν ισχύει, προχωράς με την επόμενη τιμή του m.

κανεις κατι σαν grid search για διαφορες τιμες a, b, m(k) για να ικανοποιουνται οι προυποθεσεις

Έχει κανείς άλλος θέμα με την ικανοποίηση του Κριτηρίου 3 στην Levenberg, με γ σύμφωνα με Armijo?
Από την δεύτερη κιόλας επανάληψη, πάνω στον έλεγχο για κατάλληλη τιμή του γ, το m εν τέλει αυξάνεται τόσο πολύ που το γ καταλήγει στο 0. Έχω δοκιμάσει αρκετές τιμές και για β και για s.
Αντιμετώπισε άλλος αντίστοιχο πρόβλημα;

δεν χρειαζεται να το ικανοποιήσεις νομιζω, καθως μας λεει να το κανουμε 1) με δικο μας γ, 2) με γ απο ελαχιστο φ(γ) και 3) απο αρμιγιο που ικανοποιεί το κριτήριο 4 δεν νομιζω να θελει και το 3 παντου

Μάλιστα, σκεφτόμουν ότι ίσως χρειαζόταν για να φανούν αδυναμίες/διαφορές σε σχέση με την Newton. Ευχαριστώ!

Μαγκες η Newton δεν μπορει να εφαρμοστει διότι ο Hessian της f είναι αρνητικός για αρχικές τιμές [-1,-1] , [0,0] , [1,1]

με λίγα λόγια grad^2(fk) < 0 . Άρα δεν εχει νόημα να προσπαθίσουμε καν την μέθοδο?

Και εμένα η Newton συγκλίνει όπου να 'ναι.

Λοιπον επειδη η εργασία είναι μέσα στις "εξυπνάδες" διαβάστε καλά την θεωρία απο βιβλίο. Επίσης  κάντε μια προσπάθια για την Newton μόνο στο μηδέν με τον τύπο:

(5.2.21)
grad^2(fk) (xk+1 -xk)  = -gammak * grad(fk) διότι δεν ορίζεται αντίστροφος στο (0,0) !!!

Αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι γενικά άμα δουλεύει ο Newton δεν δουλεύει η μέθος των LM και το αντίστροφο λόγω του εσσιανού. Ισχύει αυτό έτσι ;

Νομίζω ότι αν δεν λειτουργεί η Newton θα λειτουργεί η LM επειδή ο πίνακας που χρησιμοποιεί είναι πάντα θετικά ορισμένος. Οπότε και όταν δουλεύει η Newton πάλι θα δουλεύει και η LM. Συγκεκριμένα στην εργασία και σε μένα ή Newton βγάζει ότι ναναι και παρατήρησα ότι δεν ισχύει και το 2ο κριτήριο καλής λειτουργίας

Η LM είναι ουσιαστικά η newton με την διαφορά του ότι όταν έχουμε μη θετικά ορισμένο εσσιανό, τον κάνουμε θετικό. Άρα θα έπρεπε να λειτουργεί γενικά "παντου".

Στον κανονα Armijo, αναφερει στο βιβλιο οτιδοκιμαζουμε διαδοχικες τιμές του mk  με προεπιλεγμενα α,β,s. Τα α,β,s τι τιμες τα δινουμε ομως?

Αυθαίρετες. Σου προτείνει επίσης στο βιβλίο συνήθη διαστήματα επιλογής για τα α, β

Ανέβηκε η 3η εργασία, Deadline 20/12!

Merry Christmas από team Ροβι I guess!

Να δω τί θα πείτε τώρα που βγήκε και το project..  :D

Πέρα της πλάκας, ξέρει κανείς τελικά πώς θα μετρήσουν οι τρεις εργασίες και το project στο βαθμό;

οι εργασίες θα είναι 3? δεν θα υπάρχει 4η?(εκτος του project)

Ah shit.

Ίσως απλά ανακοίνωσε νωρίς το project φέτος

Όταν είδα το project νόμιζα ότι μπέρδεψε τα σαε με τις τεχνικές βελτιστοποιησης

Τι ακριβως είναι το Sk στην 3η εργασία;
Η μέθοδος που βρίσκω αν την ψαξω στο ιντερνετ δεν μου βγαζει κατι που να έχει 2 παραμέτρος Sk, Gk αλλα απλα οταν υπολογιζει το x(k+1) με την Steepest descent, πριν παει στην επομενη επαναληψη το προβαλει πανω στο συνολο των περιορισμων - πραφανως κατι αλλο ζηταει με το Sk.

Παιδιά, στην μέγιστης καθόδου με προβολή έχουμε την ίδια συνθήκη για να σταματήσουμε με την απλή μέγιστης καθόδου; Γιατί έτσι δουλέυει, ενώ με την συνθήκη που μας έδωσε ο ρόβι μου σταματάει από την 1η επανάληψη.

Σε ποια συνθήκη αναφέρεσαι;

∇f '(x*)(x-x*) ≥ 0

Νομίζω δεν μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε αυτή την συνθήκη καθώς το τ.ε. είναι το (0,0) της συνάρτησης. Εγώ νόρμα χρησιμοποίησα

Στο θέμα 3, στον πρακτικό τρόπο για σύγκλιση στο ελάχιστο σας βγήκε με αλλαγή κάποιας από τις παραμέτρους της εκφώνησης του θέματος;

Ναι το γκ άλλαξα και λίγο το sk

έχει ασχοληθεί κανείς με την εργασία;

ναι, γιατι δεν κάνεις κατευθείαν την ερώτηση? :P

Παιδιά σημαντική παρατήρηση για το Project, όσοι ασχολείστε να το έχετε στο νου σας:

Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την έτοιμη συνάρτηση του Matlab που υλοποιεί έναν γενετικό αλγόριθμο, την ga. Θα πρέπει να υλοποιήσουμε μόνοι μας τον αλγόριθμο ή την εξελικτική στρατηγική που θέλουμε.

Είναι απάντηση του Λάμπρου σε mail που του έστειλα

Μηπως να υλοποιησουμε και τον τροπο υπολογισμο ενος συνημιτόνου;;;................

αχαχααχαχαχ τι λες τωρα? εγω την παρεδωσα ηδη. δεν ελεγε, ούτε υπονοούσε κάτι τετοιο στην εκφώνηση...

Μα ελεος ... αφου υπαρχει ετοιμο υλοποιημενο γιατι να "απαγορευθει" η χρηση του;  Θα αναλωνόμαστε φτιάχνοντας συναρτησεις που υπαρχουν ηδη υλοποιημενες ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;

Μπορεί να μου πει κανείς πώς συμπεριέλαβε τον έκτο περιορισμό στη fitness function? Γιατί δεν ξέρω τι βάρος να της βάλω αφού δεν έχει κάποιο όριο

βασικα πριν φτασουμε στα πιο συγκεκριμενα, θα μπορουσατε να μου πειτε πως περιπου αρχισατε να φτιαχνετε τις συναρτησεις κόστους? εννοω με βαση τι, που πρεπει να πατησουμε ωστε να τα φτιαξουμε ολα αυτα που ζηταει?

Οι δεικτες J που λέει στο πρώτο θέμα της εκφώνησης κατάλαβε κανεις τι ακριβώς είναι;

Είναι μαθηματικές εκφράσεις που εξάγουν χαρακτηριστικά από τις παραγόμενες χρονοσειρές. Υπολογίζουν δηλαδή κάποια βαθμωτά μεγέθη, με σκοπό να μπορέσεις να τα χρησιμοποιήσεις για να καταστρώσεις περιορισμούς και να ελαχιστοποιήσεις αυτά που ζητάει η άσκηση.

Παράδειγμα: Ο 4ος που τον δίνει κι όλας, λέει ότι παίρνει το max των 2 σήματων εισόδου. Εσύ θέλεις το min J4 καθώς ελαχιστοποιώντας το μέγιστο των 2 σημάτων, μπορείς να εγγυηθείς ελαχιστοποίηση και των 2 σημάτων. Επιπλέον μπορείς να καταστρώσεις και τον περιορισμό που σου ζητάει: J4<18

εγω τον ρωτησα και ειπε οτι οντως πρεπει απαραιτητα η fitnessFunction να βγαζει αποτελεσματα μεταξυ [0,100).
Το θεμα είναι ότι αν όντως κανουμε αυτο που λεει "αν παραβιαζεται καποια συνθηκη να εχουμε fitness (50,100)", τοτε ο αλγοριθμος δεν θα μπορει να διαχωριζει μεταξυ ενος χρωμοσωματος που παραβιαζει 1 συνθηκη και ενος που τις παραβιαζει ολες και αρα δεν θα εχουμε βελτιστοποιηση.

Ντάξει, ως παράδειγμα το δίνει "Ένας δυνατός τρόπος είναι...". Δεν σε υποχρεώνει, μπορείς να βάλεις διαβάθμιση.

Δεκτο, η αλήθεια ειναι ότι ειχα ξεχασει οτι το ελεγε αυτό, αλλά και πάλι δεν καταλαβαινω τοσο γιατι θεωρείται "δυνατος".
Επίσης και το [0,100) δεν μου βγαζει τοσο νοημα, εννοω τι διαφορα να έχει απο το να προσθέτουμε απλα τα κοστη χωρίς maping σε ζωνη.

Από πότε πρέπει να έχουμε γνώσεις ΣΑΕ για να κάνουμε εργασία Τεχνικές Βελτιστοποίησης;;;

Γενικά κι εγώ τα ίδια έλεγα όταν διάβαζα την εκφώνηση γιατί δεν θυμάμαι ΣΑΕ. Ωστόσο εκ των υστέρων μπορώ να σου πω ότι δεν σου χρειάζονται για το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας. Όλα όσα γράφει στη πρώτη σελίδα δεν σε πολυαφορουν. Το μόνο σημείο που χρειάζεται ίσως λίγο ΣΑΕ είναι η αποκωδικοποίηση της πληροφορίας που σου δίνει για τους δείκτες 1 έως 6. Αλλά κι εκεί σκέψου απλά. Δεν θέλει πουθενά ανάλυση ΣΑΕ η κάτι τέτοιο.

Ώραια γιατί άρχισα να τα ξεσκονίζω. Ευχαριστώ

Exει βρει κανείς πως ορίζουμε το J3;

Ο χρόνος αποκατάστασης του σφάλματος είναι η χρονική στιγμή που, από εκείνη και μετά, η απόκριση του σφάλματος "σταθεροποιείται". Σύμφωνα με την εκφώνηση, η περιοχή σταθεροποίησης είναι η [-π/180, π/180].
Ελπίζω να βοήθησα

έχει κανεις καμια ιδεα για το τι διαφορα θα επρεπε να έχει το j5 με το j6? μου φαίνονται ίδια (το μισο j5 που θέλουμε μικρότερο δυνατό δλδ)

Στο ένα θες στην ουσία την παράγωγο του u, ενώ στο έκτο θες το umax - umin

αμφιβάλλω ότι θα ήθελε κάτι τόσο απλό στο 6, νόμιζα ότι θα ήταν κάτι του τύπου ολοκλήρωμα της παραγώγου, δηλαδή συνολική μεταβολή

Δεν νομίζω. Αρχικά τι εννοείς ολοκλήρωμα της παραγωγού, αυτό δεν είναι η συνάντηση σου;

Επίσης έτσι όπως το όρισα βγάζει μια ολική μεταβολή

Συμφωνώ με Thunderlord....
Προσωπικά έβαλα u_αρχ - u_τελ, αλλά ίσως είναι καλύτερο το u_max - u_min

Το ολοκλήρωμα (του απολύτου) της παραγώγου σε συγκεκριμένα όρια δεν είναι ακριβώς η συνάρτηση, είναι ουσιαστικά το πόσο μεταβλήθηκε καθ'όλη τη διάρκεια του σήματος αν το σκεφτείς.
Το αρχ-τελ δεν βγάζει τόσο νόημα γιατι, αν ξέρεις ότι πρέπει να αρχίσεις με 18 βολτ ακριβώς μετά τι δηλαδή, θα χάσεις κάτι αν το γυρίσεις στα 0; Εννοώ δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην θες να το κατεβάσεις ώστε να έχεις μικρό αρχ-τελ.

Απο ποια χρονικη στιγμη και μετα μπορουμε να θεωρησουμε οτι βρισκομαστε στην μονιμη κατασταση?

Εγω την όρισα ως την στιγμή απο την οποία και μετά το σημα ειναι μέσα στη ζώνη π/180

Το χρωμόσωμα για τη fitness function είναι  όλο το πλήθος των τιμών των σημάτων που παίρνουμε από τη  δειγματοληψίας(=n)  ?