THMMY.gr

η εξισωση διαχυσης ειναι απλα οι εξισωσεις helmholtz αλλα σε μεσα με μεγαλη αγωγιμοτητα;

Άσκηση 10.7 σελίδα 560 Βιβλίο Ασκήσεων:

Στο ερώτημα  β λέει σε κάποιο σημείο του για μηδενικό πεδίο στο αγώγιμο υλικό..πως αιτιολογείται αυτό;γιατί το πεδιο ειναι μηδενικό και δεν λαμβάνεται υπόψιν στις εξισώσεις για τη διαχωριστική επιφάνεια;

Χωρίς να έχω δει την ασκηση επειδη δεν εχω μαζι μου το βιβλιο, οποτε παιζει και να πω βλακεια, το Ε σε ένα αγώγιμο μέσο (σ->inf) είναι πάντα μηδενικό, από το πεδίο Ι. Κατά συνέπεια θα είναι και το Η.

Αν δεν είναι τελεια αγώγιμο το μέσο, έχει δηλαδή πεπερασμένο σ, τότε θα υπάρχει ένας όρος εκθετικής απόσβεσης στην έκφραση του Ε και του Η.

Παιδια άσκηση θεωριας 12.10. Στις σημειωσεις οι αξονες ειναι χ και z. Θελουμε το διανυσμα κ να ειναι παραλληλο στο z=0 αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως με αυτα τα δεδομενα παιρνουμε αυτους τους αξονες για την επιλυση της ασκησης!

Αν το σκέφτομαι σωστά,απο τη στιγμή που λέει πως το Κ ειναι παράλληλο προς το z=0(δηλαδη το Oxy επίπεδο) οι συνιστώσες του πρεπει να ειναι κατα x και y μοναδιαία .

Και οχι κατα z και x όπως το λύνει.

Ας με διορθώσει κάποιος αν λεω κάτι λάθος

@kanou_tom δίκιο έχεις αλλά εδώ είναι λάθος η εκφώνηση. Έχω ρωτήσει τον κ.Κανταρτζή και μου είπε ότι αντι για z=0 πρέπει να είναι y=0. Αλλιώς δεν σου προκύπτει ΕΟΚ.

Οκ τότε εξηγείται..θενκς !

Παιδια  σε  αυτη την ασκηση απο σημειωσεις του mr robot γιατι παιρνουμε απευθεια Αφ συνιστωσα( και οχι και Αρ)
και που βρισκεται η εκφωνηση γιατι δεν την εχω βρει  ?

Η εκφώνηση βρίσκεται στην σελίδα 750 του βιβλίου θεωρίας του Τσιμπούκη.

H S είναι μια ανοιχτή επιφάνεια που έχει ως σύνορο την κλειστή καμπύλη c.
To dS , στοιχειώδης προσανατολισμένη επιφάνεια πάνω στην S. Θα είναι
dS=z_o*ρdρdφ.    Αφού η c ειναι το σύνορο της S τότε το στοιχειώδες προσανατολισμένο τμήμα της θα είναι dl=ρdφφ_ο.

Έτσι βγαίνει ότι: επικαμπύλιο ολοκλήρωμα κατά c του Adl= επικαμπύλιο ολοκλήρωμα κατά c του (Aρρ_ο+Αφφ_ο+Αzz_o)(ρdφφ_ο)

Έχεις εσωτερικά γινόμενα άρα λόγω καθετότητας των στοιχειοδών διανυσμάτων φ^ο*ρ_ο=0 , φ_ο*z_ο=0
ενώ ισχύει ότι φ_o*φ_o=1

Άρα, το ολοκλήρωμα γίνεται: εμπικαμπύλιο κατα c του Αφρdφ
Με άλλα λόγια προκύπτει από τις πράξεις ότι στο ολοκλήρωμα μένει μόνο η Aφ συνιστώσα.

Για κάποιο λόγο μου τα βγάζει όλα bold μετά από κάποιο σημείο. Με bold ήθελα να συμβολίσω τα διανύσματα : z_o, φ_ο, ρ_ο και dl , dS.

edit: ειχες ξεχασει μια καθετο σε ενα tag

Δηλαδη ολοκλρωνει σε dl-> κυκλο  και το ds ειναι ο κυκλικος δισκος ποθ περικλυεται απο dl ?

Το S είναι εν γένει μια ανοιχτή επιφάνεια που καταλήγει σε ένα σύνορο δηλαδή μια κλειστή καμπύλη c. Άρα μπορείς να πεις ότι ολοκληρώνει στην κλειστή καμπύλη c και το dl είναι στοιχειώδες διάνυσμα πάνω στην καμπύλη c που δεν είναι απαραίτητα κύκλος. Το dS είναι στοιχειώδες προσανατολισμένο χωρίο επί της επιφάνειας S που δεν είναι απαραίτητα κυκλικός δίσκος.

Στην 12.19 που ζητάει τις ενεργειακές ταχύτητες, πως τις υπολογίζουμε;

Σος
Παίζει να έχει κάποιος λύσεις από θέματα Σεπτεμβρίου 2017;  ^beg^

Μπορεί να εξηγήσει κάποιος τι κάνει στο (α) ερώτημα της 13.11 από το Βιβλίο της Θεωρίας;

Λοιπόν, έχεις πρόσπτωση σε τέλεια αγώγιμο μέσο. Αυτό σημαίνει ότι έχεις συντελεστή ανάκλασης της κάθετης συνιστώσας R_κάθετο = -1 (13.212)  και συντελεστή ανάκλασης της παράλληλης συνιστώσας R_{παράλληλο} = 1 (13.225). Το προσπίπτον κύμα έχει πλάτη 1<0 και 1<π/2 στην κάθετη και στη παράλληλη συνιστώσα του αντίστοιχα. Έτσι το ανακλώμενο θα έχει πλάτη 1<180 και 1<π/2 στις αντίστοιχες συνιστώσες του. Αυτό σημαίνει ότι οι δύο συνιστώσες έχουν ίδιο πλάτος και φασική απόκλιση -π/2, άρα έχουμε κυκλική πόλωση με φορά περιστροφής αντίθετη αυτής της πόλωσης του προσπίπτοντος.

Και προσοχη στο σχήμα γιατί το y_i που λέει δεν συμπίπτει με τον άξονα y

Όταν την λύσω θα την ανεβάσω για να υπάρχουν αναλυτικά οι πράξεις.

Θενκς για το χελπ αλλα ήταν δικιά μου βλακεία..Νόμιζα πως στον τύπο για τους δείκτες ανάκλασης αντικαθιστάς μόνο τα μέτρα των μεγεθών ενώ στην πραγματικότητα αντικαθιστας το phasor(μέτρο και φάση).

Γενικα για να ελεγξουμε εαν ενα κυμα που δινεται (πχ το Β ή το E) ειναι ΕΟΚ, ποια ειναι ακριβως τα βηματα?

Αρχικά να μην έχει συνιστώσα κατά τη διεύθυνση διάδοσης και να ισχύει nE=0 και nH=0.Όπου n η διεύθυνση διάδοσης.

Στη λυση της 1ης ασκησης του εξτρα φυλλαδιου απο τις φετινες σημειωσεις , γιατι βγαινει ετσι ο τυπος για το Ε_Rx στο γ ερωτημα ;
 

Στην κεραία λήψης φτάνει ένα απευθείας κύμα και ένα λόγω της ανάκλασης.
Το απευθείας θα είναι το Ε_ο επί μια μεταβολή φάσης e^-jk*r που οφείλεται στην διάδοση του κύματος σε απόσταση r (που είναι η απευθείας απόσταση από την κεραία εκπομπής στην κεραία λήψης). Το ανακλώμενο θα είναι Ε_ο*R επί την μεταβολή της φάσης λόγω απόστασης η οποια θα είναι e^-jk*(r1+r2) , αφού η διαδρομή του μη απευθείας κύματος από τον πομπό έως τον δέκτη θα είναι r1+r2.

Ευχαριστω  :)

Παιδιά στην άσκηση 12/15 (που έλυσε μέσα στην τάξη) από το βιβλίο θεωρίας (σελ.830):

Στο ερώτημα γ πώς βγαίνει ο συντελεστής e^jπ/4 στην έκφραση του μιγαδικού διανύσματος Poynting; Δεν θα έπρεπε να έχει απαλειφθεί λόγω του συζυγούς H;

Χωρίς να έχω δει την άσκηση θα υποθέσω ότι το e^π/4  θα βγαίνει λογικά από την μιγαδική αντίσταση αν είναι αγώγιμο το μέσο.

Μόλις θα έγραφα αυτό.

@Giopan αν θες έχω ανεβάσει τις λύσεις κάποιων ασκήσεων στα downloads και έχω και αυτή αναλυτικά με πράξεις.

Σωστός! Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!


Ευχαριστώ επίσης Mr Robot! Θα τσεκάρω και τις λύσεις σου!

λύση του σεπτ 2015 θέμα 2. όποιος θέλει ας το τσεκάρει να μου πει εάν είναι σωστό.
(ανεβάζω εδώ γιατί δεν έχει αντίστοιχό τόπικ )

a) Έστω ότι έχουμε βρει το πραγματικό διάνυσμα Poynting ίσο με (3, 4, 5). Για να βρούμε λέει την ισχύ που διέρχεται από τετράγωνο (2, -2, 3), (-2, 2, 3), (-2, -2, 3), (2, 2, 3) βρίσκουμε το ολοκλήρωμα (χ=-2 εως 2)(y=-2 εως 2)<P>|z=3(dx dy z(μοναδιαίο)). Πώς το υπολογίζουμε αυτό? Το <P> δεν εξαρτάται από χ y z απλά έχει στανταρ τιμές. Και βασικά πώς το ολοκλήρωμα ενός διανύσματος δίνει τελικά βαθμωτή τιμή?

b) Βιβλίο Θεωρίας Άσκηση 12.10 λύσεις Mr. Robot: Στο σχηματάκι υποτίθεται ότι το k φαίνεται προοπτικά σε εμάς, έτσι? Εννοώ αν το βλέπαμε το σχήμα "ανφας" δε θα φαινόταν καθόλου το k, σωστά? (θα κρυβόταν πίσω απ τον άξονα x)... Ρωτάω γιατί έχω ξαναδεί τέτοιο σχήμα (σε σημειώσεις) και είχα την ίδια απορία... edit: τώρα είδα ότι οι λύσεις του mr robot θεωρούν ότι το k είναι παράλληλο στο επίπεδο y=0 ενώ η εκφώνηση του βιβλίου λέει για z=0. Άρα αν θεωρήσουμε πως το σχήμα συμφωνεί με το βιβλίο ισχύει ο πρώτος ισχυρισμός μου, ενώ αν συμφωνεί με το δικό του "λαθάκι" τότε το σχήμα είναι ήδη κανονικά "ανφας", σωστα?

c) Αυτό που για να βρούμε το είδος και την εξίσωση της πόλωσης αλλάζουμε σύστημα συντεταγμένων δεν το χω καταλάβει καθόλου: Γιατί, με ποιά κριτήρια, πώς?

Τουλάχιστον σ αυτό πλζ απαντήστε: Βιβλίο Θεωρίας 13.9 λύσεις Mr. Robot, Γιατί παίρνει ότι cosθi = 1/2? (όπως και στην προηγούμενη άσκηση πάλι παίρνει ένα cosθi.. από πού προκύπτει αυτό?)

edit: μάλλον απ την ανάλυση του μοναδιαίου ni σε συνιστώσες?

Δεν έχω φτάσει ακόμη εκεί οπότε θα προσπαθήσω να απαντήσω στα προηγούμενα :P

Α) Είναι επιφανειακό ολοκλήρωμα διανυσματικού πεδίου. Δίνει βαθμωτή τιμή επειδή για να υπολογίσεις το ολοκλήρωμα, υπολογίζεις το εσωτερικό γινόμενο <P>|z=3 * z (μοναδιαίο), το οποίο βγαίνει 5 βάσει του διανύσματος που έδωσες. Μετά ανάγεται στον υπολογισμού ενός διπλού ολοκληρώματος.

B)
Ναι, αν ήταν παράλληλο στο z=0 όπως λέει το βιβλίο θα φαινόταν η μόνο η προβολή του στον άξονα χ στο σχήμα του MrRobot. Έπρεπε τότε να κάνεις σχήμα τους άξονες x και y.

C) Αν κατάλαβα καλά, αλλάζεις σύστημα συντεταγμένων στην έλλειψη ώστε να ταυτίζονται οι άξονες της με τους άξονες του νέου συστήματος ώστε να μην υπάρχει όρος x*y για να προσδιορίσουμε την εξίσωση της έλλειψης.

a) υπάρχει ακριβώς η ίδια στο βιβλίο των ασκ λυμένη σε ένα γ) υποερώτημα
είναι επιφανειακό ολοκλήρωμα επί διάνυσμα <P>
το εσωτερικό γινόμενο κρατάει μόνο την τελευταία συνιστώσα του P δες το και θα καταλάβεις πως βγαίνει
c) όταν η διάδοση του κύματος δε γίνεται προς κάποιον άξονα αναγκαστικά πρέπει να αλλάξουμε το σύστημα συντεταγμένων
ώστε ο ένας νέος άξονας να είναι στη διεύθυνση διάδοσης
κ οι άλλοι 2 να σχηματίζουν το κάθετο επίπεδο στη διεύθυνση διάδοσης
στο οποίο επίπεδο θα βρεις τις συνιστώσες της Ε και από το συσχετισμό αυτών το είδος της πόλωσης
(έτσι έχω καταλάβει !)
b)(έτσι την έλυσα πρόσεχε μπορεί να υπάρχουν λαθάκια..)

thanks παιδιά.. πώς όμως ακριβώς γίνεται αυτή η αλλαγή συντεταγμένων (ακολουθώντας ποιά διαδικασία)? επίσης για τον υπολογισμό επιφανειακού ολοκληρώματος διανυσματικής συνάρτησης, ποιά άσκηση είναι στο βιβλ ασκήσεων? (με μια πρώτη ματιά δεν τη βρήκα)

έχω ανεβάσει λύσεις του Π2 για το φετινο γραπτό και στο θεμα 3 επρεπε να κανεις ακριβως αυτό. Υπαρχουν τυποι για αυτα τα πραματα αλλα εγω προτιμω να ακολουθώ την λογική και να εμπιστευομαι τη γεωμετρια! Το τι θες να κανεις ουσιαστικά είναι να δεις πως "κινείται" το συνησταμένο Ε του κύμματος.

Στην εντελώς απλή περόπτωση όπου το κύμα κινείται ώς προς z τότε οταν ο παρατηριτής θελει να βρει την πόλωση το βλέπει ως προς z και βλέπει δηλαδή το επίπεδο x-y(το κύμμα κινείται προς αυτόν δηλαδή). έτσι μπορεί να παρατηρεί πως μεταβάλλεται στον ΧΡΟΝΟ το Εχ και Ey και κατασυνέπεια να μπορεί να βρει πως μεταβάλλεταιι στον χρόνο το συννησταμένο Ε.

Σκεψου πχ το κύμα να κινείται ως προς z, δηλαδή το Ε είναι διάνυσμα στο x,y χωρο, αν για t=0 to Eχ=4 και το Εy=0 και για t=T/4 to Eχ=0 και το Εy=4, τότε μπορείς να καταλάβεις πως το συνησταμένο Ε θα είναι ένα διάνυσμα το οποίο στο χρόνο θα κινείται σαν τους δείκτες ενός ρολογιού και η ακρη του θα σχηματίζει κύκλο. Αν για t=0 ίσχυε το ίδιο αλλα για  t=T/4 to Eχ=0 και το Εy=6 τοτε αντι για κύκλος θα σχηματίζονταν έλλειψη καθώς τρέχει ο χρόνος.

Αν το καταλαβες ουσιαστικά το έχεις καταλαβει όλο γιατί η μόνη διαφορά στην απορία σου είναι ότι το κύμα δεν διαδύδεται ως προς z αλλά ώς προς κάποιο άλλο διάνυσμα που εμείς συνήθως συμβολίζουμε με k και είναι αυτό που έχεις στην εξίσωση του κύματος σου! Αν και μπορεί το k να είναι στον 3d χωρο συνήθως είναι στο 2-d χώρο για να είναι πιο απλο να κανείς την ανάλυση.

Αν το k είναι διάνυσμα στο x-z τότε ο παρατηρητής θα πρέπει να βλέπει το κύμα όπως πριν δηλαδή ως προς ένα διάνυσμα παράλληλο με το διάνυσμα διάσδοσης του κύματος. για αυτό ορίζεις ένα νεο διάνηυσμα z' που στην ουσία είναι το k που είπαμε πριν. τώρα που ξεμπέρδεψες με αυτό πρέπει να σκεφτείς πως θα αλλάξουν οι συνηστώσες του Ε σου. Τώρα δεν είχες Εx και Εy αλλά ένα μείγμα των Εx και Εy ΚΑΙ Εz. Αλλα αν αν χρησιμοποιήσεις το z' αντί το z, το Εz' σου θα είναι 0 γιατί το Ε είναι κάθετο ως προς τη διευθυνση διάδοσης=> Ez'=0. Mετά χρησιμοποιόντας τη γωνία που σχηματίζουν τα διάνυσματα x & z' μπορείς να υπολογίσεις το μέτρο του Εx' σου με τη χρήση ημιτόνου της γωνίας(αν x & z' σχηματίζουν γωνία 0 πχ, τότε το z' ήταν το x και είπαμε ότι το Ε=0 για την δ.δ.κ ). Με αυτές τις προυποθέσεις καταλαμβαίνεις πως διατηρείται και η ορθοκανονικότητα του νέου συστήματος σου δηλαδή ότι το x' z' σχηματίζουν γωνία 90.

 Τέλος λόγο της ορθοκανονικότητας του συστήματος αξόνων μπορείς να δεις με το να κανεις ένα απλο σχηματάκι ότι το Εy' ΔΕΝ έχει υποστεί κάποια αλλαγή και είναι ίσο με το Εy που έχεις απο πριν. Αυτό μπορείς να το δεις απεθυείας αν προσέξεις ότι η γωνία μεταξύ των διανυσμάτων z-y και z'-y ή x-y και x'-y είναι και στις 4 περιπτώσεις 90 μοιρες αρα η το μέτρο του διανυσματος Εy δεν παθαίνει κάποια παραμόρφωση. Επίσης ελπίζω να καταλαμβαίνεις ότι αν το k ήταν στο 3d χώρο τότε θα άλαζαν και οι 3 συνηστώσες του Ε, μας είχει κανει μια τέτοια ασκηση ο καταρτζής αλλα δεν νομίζω να πέσει σε εξέταση

Δεν ξέρω αν βοήθησα αλλά η λογική πισω απο τις μαθηματικούρες είναι αυτή. Χρησμιποποίησα 2 πολύ συγγεκριμένες περιπτώσεις απλά για να μην μπλέξουμε με μαθηματικά και τριγωνομετρίες, το διάνυσμα k μπορεί να είναι όποιοδήποτε και η πόλωση μπορεί να είναι απο γραμμική σε ανύπαρκτη. Ενα καλό σχήμα στην αρχή της άσκησης και ακόμα ένα μετά, όταν κάνεις τις αλλαγές τον συντεταγμένων θα σε βοηθήσουν αφάνταστα στο να κατανοήσεις το όλο concept της πόλωσης.

μάλιστα, κάτι κατάλαβα νομίζω, thanks!

Γιατί ρίζα(j) κάνει exp(j*pi/4)?
exp(j*pi/4) = cospi/4 + jsinpi/4 = ρίζα(2)/2 + jρίζα(2)/2 = ρίζα(2)/2 * (1 + j) ... πώς καταλήγει στο ρίζα(j)?

exp(j*pi/4) = (exp(j*pi/2))^(1/2) =(cos(pi/2) + jsin(pi/2))^1/2=(j)^(1/2)

Ooo, nice... :P

Πολλή διηλεκτρική πλάκα βλέπω στα θέματα και δε μ αρέσουν καθόλου αυτά τα πράγματα... ειδικά αυτές οι εξυπνάδες με τους πίνακες... Ωραία ήταν τα θέματα Φεβρουαρίου 16, ας βάλουν τέτοια.

Γενάρης 17 Θέμα 1 α)
Λύσεις, τελευταία γραμμή, ποιός είναι ο καλύτερος / πιο γρήγορος τρόπος για να το υπολογίσουμε αυτό? (να πάμε απ το αριστερό, στο δεξί μέλος της συνεπαγωγής)

Δηλαδή γενικά

a * sqrt(b - j * c)   <-- ο καλύτερος τρόπος για να το φτάσουμε αυτό σε νούμερο?

= a*sqrt(b) - a*sqrt(c)*sqrt(j) = x - y*sqrt(j) = x - y*exp(pi/4) = x - y*(sqrt(2)/2 + j*sqrt(2)/2) = x - z - j*z   <-- και έτσι το φέραμε σε μορφή α + jβ?
= sqrt((x-z)^2 + z^2) < atan((-z) / (x-z) (μοίρες)

έτσι βγαίνει? αν ναι, άπειρες πράξεις

Να γράψεις τον μιγαδικό σε πολική μορφή και να πάρεις τη ρίζα του μέτρου του και το μισό του ορίσματός του. Ή αν έχεις αρκετά καλό κομπιουτεράκι να το κάνεις κατευθείαν.

όπως το κανα παραπάνω δηλαδή? γιατί το μισό του ορίσματος του (και όχι ολόκληρο)?

Γιατί όταν παίρνεις την ρίζα ενός αριθμού είναι σαν να τον υψώνεις στην 1/2, που σημαίνει ότι το όρισμα (exp(jω)) υψώνεται στην 1/2, δηλαδή το ω διαιρείται με το 2.

Συγγνώμη ρε παιδιά, για να ελέγξουμε την πόλωση συγκρίνουμε μέτρα και φάσεις του E και του H ή του E(κάθετο) και του E(παράλληλο)?
Επίσης, Θ 13.11 Λύσεις Mr. Robot πώς προκύπτει ότι Δφ = -π/2?

βλέπεις τις συνιστώσες του Ε(αυτά που σου εξιγούσα τις προάλλες), μπορείς να το ελέξεις με πολλούς τρόπους αλλά στη διάδοση βρίσκουμε πόλωση με χρήση του Ε, στα μικροκύματα αν θυμάμαι καλά μας είπε ο κανταρτζής ότι βρήσκεις τη πόλωση με χρήση του Η. Δεν υπάχρει κάποια διαφορά φυσικά απλά στη διάδοση ασχολούμαστε λίγο παραπάνω με το ηλεκτρικό κομμάτι του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.

Επίσης νομίζω πως δεν είναι σωστή η χρήση του E(κάθετο) και E(παράλληλο), λόγο του ότι τέτοιες ορολογίες χρησιμοποιούνται στη διάδοση για συντελεστές ανάκλασης κπλ.

Παντως στην άσκηση που έπεσε συγκρίνεις τις 2 κάθετες συνιστώσες της εντασης δηλαδή το δεύτερο που είπες.

Ωραία ξηγηθηκε ο Αντωνοπουλος σήμερα  8))

Ωραία, η διαφορά φάσης πώς υπολογίζεται? πχ έχουμε βρει τις μιγαδικές εκφράσεις και του Ε(κάθετο) και του Ε(παράλληλο), φαντάζομαι τα μέτρα είναι (κάτι τέτοιο) Ε0(ρίζα(Εχ^2 + Εy^2 + Ez^2)), η διαφορά φάσης όμως?

WAT?

Βιβλιο θεωριας ασκηση 13.11 πως βρισκουμε τη διαφορα φασης των συνιστωσων του Ε?
Η αλλιως, στις λυσεις του Mr Robot πως προκυπτει οτι φ(καθετης) - φ(παραλληλης) = -π/2 ?

Επίσης, άλλο:

Στο θέμα 2, το κύμα έπεφτε υπό brewster, ετσι? θi = θΒ = 60μοίρες και θt = 30μοίρες?
επίσης στο τελευταίο ερώτημα ήθελε 1/2 Re{Sc} και ιστορίες ή απλά τους τύπους XII.44 και XII.46? (τυπολόγιο)

πρώτων συγγνώμη έκανα λάθος πριν που σου είπα για τα Ε, δεν είχα δει την άσκηση και ξέχασα για αυτους τους συμβολισμούς, το πρώτο ερώτημα λύνεται ως ένα σημείο με χρήση θεωρίας, αφου ξέρεις ότι το κύμα σου πριν την πρόσπτωση έχει κυκλική πόλωση, μπορείς να καταλάβεις απευθείας ότι και μετά την ανάκλαση θα έχει κυκλική πόλωση αφού δεν έχει υποστεί κάποια αλλαγή το Ε σου όπως παθαίνει στη περιπτωση που έχεις διάθλαση, άρα τα μετρα των Ε σου θα μείνουν τα ίδια , και μετά απλά αναλύει τα καινούργια του μοναδιαία, πάλι ως ενα σημείο με χρήση θεωρίας και απλά λέει ότι η πόλωση είναι με αντίθετη περιστροφή, αυτό εγώ δεν το θεωρώ απόλυτο αφού η περιστροφή της πόλωσης είναι κάτι το οποίο έχει να κανει ως ένα σημείο με το point of view, δεν ξέρω αν υπάρχουν κανόνες που καθορίζουν συγγεκριμένο σημείο αλλά ναι, αν ο παρατηριτής είναι στο 0,0,0 τότε το κύμα θα φαίνεται να περιστρέφεται με αντίθετη φορά πολύ απλά γιατι θα απομακρίνεται απο αυτόν ενω πριν ερχονταν κατα πανω του. Σαν να έχεις ένα διαφανές ρολόι και να το βλέπεις απο πίσω αντι απο μπρος.

ok thanks.. Παρ όλα αυτά ας επιμείνω λίγο, κάνοντας ακόμα πιο συγκεκριμένη την απορία:

λέει Er = Eo(-x(μοναδιαιο) + j * e(μοναδιαιο)) * exp(...) και λέει ότι οι συνιστώσες Ε(καθετη) και Ε(παραλληλη) εχουν ισο μετρο και διαφορα φασης -π/2... αυτο βγαίνει επειδή
μέτρο1 = Εο * ρίζα(1^2 + 0^2) = Εο και μέτρο2 = Εο(ρίζα(0^2 + 1^2)) = Εο? και φ1 = atan(0/-1) = 0 και φ2 = atan(1/0) = π/2?

Παιδια καλησπερα, παιζει καποιος να με βοηθησει στο εξης:
Απο κεφ.11 του βιβλιου θεωριας, σε ασκησεις οπως πχ 11.18 που λεει "να δειχθει οτι η εκφραση του Α ικανοποιει την εξισωση κυματος"....
τι ακριβως πρεπει να αποδειξουμε εδω ;
Παμε στην γενικη εξισωση κυματος για Ε, Η και απλα εφαρμοζουμε για το Α; ....δεν το εχω πιασει (ειναι χαζο ισως, σορρυ)

Όταν σου δίνει το Α, αρκεί να αποδείξεις την σχέση 11.135 σελ 728 από το βιβλίο θεωρίας. Αν έχεις το βιβλίο ασκήσεων του Τσιμπούκη την έχει και λυμένη τη συγκεκριμένη στο παράδειγμα 10.10.