THMMY.gr

Μπορει κάποιος να εξηγήσει τι συμβαίνει στο σχήμα της εικόνας που επισυννάπτεται; Τι είναι για παράδειγμα τα κεφαλαία "Χ" και "Υ" ? Είναι σχετικά με την εξισωση της καμπύλης που περιγράφει το ηλ.πεδίο απο το μαθημα της 9-11
ευχαριστω

Αν δε κάνω λάθος πρόκειται ουσιαστικά για στροφή του συστήματος συντεταγμένων κατά γωνία θ. X και Υ είναι οι νέοι (στραμμένοι) άξονες και οι νέες συντεταγμένες.

θενξ, και γιατι πηγαμε σε νέο συστημα συν/νων;

στη Διάδοση από ό,τι θυμάμαι το κάναμε για να προσδιορίσουμε την εξίσωση της έλλειψης όταν το κύμα ήταν μεν ελλειπτικά πολωμένο, αλλά ο μικρός και ο μεγάλος άξονας της έλλειψης ήταν στραμμένοι κατά γωνία θ

να'σαι καλα

βιβλίο ασκήσεων, σελ. 562, άσκ.10.7, γιατί διαλέγει αυτό το dS?  :???:

Εσυ ποιό πιστεύεις οτι θα έπρεπε να ειναι?

11.2 άσκηση. μήπως στη σχέση (1) έχει αριθμητικό λάθος?  ::)

Ε εντάξει το ακριβές αποτέλεσμα είναι 2.095845022

το οποίο δεν είναι πολύ μεγαλύτερο του 1, αλλά τέσπα  :P

Στο https://genesis.ee.auth.gr/papagiannakis/public/tsib/ask/Vol_2/Ch10.pdf , άσκηση 10.3 :

Η λύση χρησιμοποιεί την εξίσωση Ampere-Maxwell χωρίς το ρεύμα αγωγιμότητας, διότι σ=0. Για ποιο λόγο όπως τα πεδία που βρίσκουμε δεν ικανοποιούν και την εξίσωση Faraday ∇xE=-∂B/∂t ?

Εντωμεταξύ, ακόμα πιο περίεργο είναι ότι αν πάρεις την εξίσωση σε ολοκληρωτική μορφή, νομίζω ότι ικανοποιείται. Μόνο σε διαφορική δεν παίζει.

ΘΑ ρωτησω κάτι τελείως χαζό αλλά στα επιφανειακά ολοκληρώματα(dS) όταν έχουμε ρdρdφ το ρ το παίρνουμε από 0 μεχρι την ακτίνα και το φ από 0 έως 2π ή από 0 έως π;

κυλινδρικές συντεταγμένες είναι, οπότε αν θες να ολοκληρώσεις σε όλη την επιφάνεια ενός άπειρου κυλίνδρου το φ θα είναι απο 0 έως 2π

οκ θενκιου :D

στην ασκηση 12.3 μπορει να μου εξηγησει καποιος πως βγαινει οτι η διευθυνση διαδοσης ειναι η -x ?

στην 13.3 μήπως έχουμε πάρει ανάποδα τα ε2 και ε1? κανονικα δεν θα επρεπε ε2=ε0*εr και ε1=ε0 εφοσον το μέσο 1 = αέρας?

όταν παίρνει την ανάκλαση από την επιφάνεια ΑΒ θεωρεί ως μέσο 2 τον αέρα.
όταν παίρνει την ανάκλαση από την επιφάνεια ΑΓ τον θεωρεί ως μέσο 1.

makes sense.. θενξ

στο pdf week11, στο τέλος της σελίδας 6, πώς ακριβώς βγαίνει ότι |ER|=(1/(r1+r2)) *|R| ?

***Χωρίς να είμαι σίγουρη ότι ο τρόπος μου είναι σωστός, εγώ κοιτάω τα πρόσημα των Η_ψ και Η_ζ, θα έπρεπε κανονικά το πρόσημο του Η_ψ να είναι αρνητικό και του ζ θετικό για να διαδίδεται κατα τα θετικά χ(το ότι η διεύθυνση ειναι ο άξονας των χ το ξερεις επειδή η εντάσεις είναι συναρτήσεις των άλλων δύο συνιστωσών). Πιο τεκμηριωμένα(αλλά και πάλι δε ξέρω αν στέκει τελείως) από τους τύπους ΧΙ.3 σελ. 39 στο τυπολόγιο για τη δεδομένη άσκηση έχουμε:

Ε_y⁺=ηH_z⁺  -αρνητικό πρόσημο επειδή το H_z⁺ είναι αρνητικό
Ε_z⁺=-ηH_y⁺ -αρνητικό πρόσημο επειδή το H_y⁺ είναι θετικό
και επειδή σε περίπτωση που διαδιδόταν κατα το +χ  θα έπρεπε οι ηλεκτρικές πεδιακές εντάσεις να είναι θετικές, ε για να είναι αρνητικές διαδίδεται κατα το -χ

Επίσης από τους τύπους στο τυπολόγιο που ανέφερα υπάρχουν αυτοί με εκθέτη το + και αυτοί με το - . Το + είναι το προσπίπτον κύμα και το - το ανακλώμενο. Επειδή εμείς ασχολούμαστε σε αυτή την ασκηση(και μαλλον γενικά στο κεφ.12) με το far field δεν έχουμε ανακλώμενο κύμα άρα παίρνουμε μόνο τα +. Διορθώστε αν κάνω λάθος μπας και καταλάβω κι εγώ τί ακριβώς παίζει ***


Λοιπόν ξεκιάω με τις άπειρες απορίες που έχω(όλες είναι από τις ασκήσεις του βιβλίου θεωρίας που έλυσε ο γιουλ μες στην τάξη):
1.11.4βΓια να βρει το Η όταν ολοκληρώνει το Η και το D γιατί δεν τα ολοκληρώνει στο α αλλά στο ρ; Επίσης τις πυκνότητες ενέργειας από ποιόν τύπο τις παίρνουμε γιατί δεν τις λύνει ποτέ.
2.11,8αΠώς βρισκουμε τις χωρικές πυκνότητες φορτίου και ρεύματος; Τις επιφανειακές;
3.11.9αΑπό τη στιγμή που βρίσκει τον τύπο του Ι πώς φτάνει στο αριθμητικό αποτέλεσμα;Αυτό το i/π που πολλαπλασιάζεται με το cosωt στον τύπο πώς προκύπτει;
4.11.12γ Στον τύπο για να βρει το Η, στο Η_r δε λείπει ένα 2; Στο Η_θ δε λείπει ένα μ₀ στον παρονομαστή;
5.11.13α Ποιές είναι οι οριακές συνθήκες που πρέπει να ικανοποιούνται(εννοώ πού τις βρίσκω);
6.11.14όληα)Η Ε δε θα έπρεπε να έχει και μία συνιστώσα E_z=(2lnp/ωε)*cos(πz/l)*cosωt ;
                     δ) Το Ι_d είναι το επιφανειακό ολοκλήρωμα του J_d ;

Αυτά μόνο για το πρώτο κεφάλαιο. Έχω απορίες και στα άλλα δύο φυσικά αλλά σιγά σιγά

απορια 1. αυτο προκύπτει απο την εφαρμογή του νόμου ampere σε κύκλο ακτίνας ρ γύρω από τον άξονα του πυκνωτή.
απορια 2. νμζω βγαινει απο τον τυπο ∇ x Η = J όπου και λύνεις κανονικά
απορια 3. μήπως είναι 1/π ?, ο Γιουλτσης είχε πει ότι ειχε χρησιμοποιήσει Mathematica ή Matlab για το αριθμητικο αποτέλεσμα

thanks ! φανταστηκα οτι τελικα ισως ηταν απο το προσημο του εκθετη του e που δινει στην εκφωνηση (οταν ειναι "-" παει προς τα θετικα κι εδω εχω "+")

Στην 12.3 πως το Hz είναι προς τα πανω στο σχημα? Αφού εχεις ενα (-) , αρα δεν ειναι κατα το -z??

την ιδια απορια έχω κ εγω! κάποιος??

-j=e^j3π/2

Το ( - ) δεν μπορείς να το πας στο μοναδιαίο και να πεις ότι έχεις φάση j= e^(jπ/2) ?

οπου θέλεις μπορείς να το πας, απλά ανάλογες θα είναι και οι φορές των ισοδύναμων μεγεθών στο πεδίο του χρόνου!
γενικά, το ότι έχει αρνητική φορά στο πεδίο της συχνότητας, δεν σημαίνει ότι θα έχει και στο πεδίο του χρόνου, αφού τόσο το -1 όσο και το ±j στο πεδίο της συχνότητας μπορείς απλά να τα εκφράσεις ως μια επιπλέον στροφή φάσης

καποιος που ξερει  βοηθεια  :???: :???:

να σου πω τηνα αληθεια πιο φυσιολογικό μου φαίνεται αυτό που λες και πιο εύκολο ::)

Στις σημειωσεις τα πρόσημα για τους τύπους τα έχει αντίστροφα:
Ε_y⁺ = - ηH_z⁺ 
Ε_z⁺ = + ηH_y⁺
Ποιο ειναι το σωστο τελικα?

Στις σημειώσεις όμως έχει για το χ και το y ενώ στην άσκηση για το y και το z, οπότε πιστεύω πως επειδή το σύστημα είναι x-y-z αντικαθιστάς στις σημειώσεις όπου x to y και όπου y το z γι αυτό τα έγραψα έτσι. Αν δηλαδή σου είχε για x και για z λογικά θα έβαζες όπου x το z και όπου y το x.

η αλήθεια ειναι οτι κ εγω ετσι το σκεφτηκα στην αρχη.. αλλα μετα ειδα την λυση της ασκησης κ μπερδευτηκα..

Στην 13.4 αφού βρίσκουμε ολική ανάκλαση, γιατί ψάχνουμε Εt?

Νομίζω ότι ολική ανάκλαση στην πράξη είναι απίθανο να έχουμε, με την έννοια ότι μια μικρή ποσότητα κύματος περνάει στην άλλη επιφάνεια αλλά εξασθενεί πολύ γρήγορα και δεν επηρεάζει το πεδίο(μπορεί να λέω και βλακείες). Σε κάθε περίπτωση αφού μας το ζητάει πρέπει να το βρούμε :P

Αυτό κατάλαβα και εγώ, ασχολείται με τα evanescent waves σε αυτή την άσκηση.

Πού το είδατε αυτό;
Εγώ αυτό που βλέπω είναι
[Ε_r/E_direct]=(r/(r₁+r₂))*|R|

Στις εξτρά ασκήσεις του φυλλαδίου γιατί h2 και το κομμάτι κάτω από την Rx? Και επίσης αυτές οι σχέσεις αναλογίας που κάνει πως ακριβώς προκύπτουν; Άντε το τανθ=d1/h1 ok, από εκεί και πέρα; Γενικά είναι κάπως πολύ χαλαρά λυμένη;

Πότε θεωρούμε καλό αγωγό η καλό διηλεκτρικό;

Στο τυπολόγιο εξετάζει το Q = σ/ωε ενώ σε μερικές ασκήσεις στο βιβλίο τσιμπούκη εξετάζει το Q^2 = (σ/ωε)^2...

Το ίδιο κάνει και το ένα και το άλλο.


Κάποιος που ήταν στο μάθημα ξέρει να μας πει για το έξτρα φυλλάδιο τι παίζει; Πχ η 1η άσκηση αποδεικνύει τύπους που θέλει η 2η. Αυτοί οι τύποι δεν υπάρχουν στο τυπολόγιο, θα πρέπει να τους αποδείξουμε πχ αν βάλει κάτι παρόμοιο;

Επίσης correct me if I'm wrong αλλά στην άσκηση 4 του φυλλαδίου που βγάζει τον ABCD πίνακα στις σημειώσεις του dinos , ο ένας ο πίνακας δεν θα έπρεπε να είναι ο αντίστροφος; δλδ ^-1

yeah ετσι επρεπε να είναι.

Στην άσκηση 4 απο το φυλλάδιο με τις extra ασκήσει του Γιούλτση, όταν λέμε κατακόρυφη πόλωση εννοούμε ότι το Η είναι κάθετο στο επίπεδο πρόσπτωσης, ή το Ε ?

την εχω κι εγώ αυτή την απορία
γενικά σε αυτή ή στην παραπάνω λέει ότι κατακόρυφη=κάθετη πόλωση κι ενώ στις σημειώσεις λέει ότι η πόλωση είναι ο τρόπος που μεταβάλλεται το Ε και το τονίζει, στην ουσία παίρνει κάθετη ως προς Η πόλωση  :-\ :-\

Δεν λέει αυτό. Καθετό Ε στην κάτοψη, ισοδυναμεί «στην ευθεία» με παράλληλο Ε στο επίπεδο πρόσπτωσης. Η πόλωση ως προς μία κατεύθυνση είναι πάντα, η οπτική του παρατηρητή είναι αυτή που «αλλάζει» την φορά του Ε. Την μία φορά παρατηρείς το σύστημα από πάνω, την άλλη το παρατηρείς στην ευθεία μεταξύ ματιών και τοίχου.

δατς ράητ θενκιου

Υπάρχουν πουθενά οι λύσεις από τις συμπληρωματικές ασκήσεις του φυλλαδίου?

Δες εδώ και κατέβασε το week11
https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=67267.45

Ο Γιουλτσης έκανε κανένα σχόλιο για τις ασκήσεις του φυλλαδίου αν θα μπουν στις εξετάσεις ή κάτι σχετικό; Γιατί είναι αρκετά "διαφορετικές" με όλες τις προηγούμενες...
Επίσης στις εξετάσεις γράφουμε και με βιβλίο ή μόνο με τυπολογιο;

Για το πρώτο Δεν ξέρω.
Στις εξετάσεις γράφουμε με τυπολογίο και το βιβλίο θεωρίας.

Απορία για ισχύς και διανυσμα Poynting:

Έστω ότι έχουμε το διανυσμα του poynting και διαδίδεται κατά χ.
Και έστω ότι ζητείται η ισχύς που καταναλώνεται σε κύβο ακμής 2m. (Πχ Σεπτέμβρης 14)

Τότε η απάντηση θα είναι το τριπλό ολοκλήρωμα σε όλο.τον όγκο του κύβου;  Δηλαδή SSS{P dv} ή θα είναι το επιφανειακό ολοκλήρωμα στην επιφάνεια yz στον κυβο; Δηλαδή SS{Pds}??

Ειναι επιφανειακο το ολοκληρωμα επειδη η ισχυς που εκφραζει το διανυσμα Poynting ειναι αυτη που διερχεται απο την επιφανεια στην οποια ειναι καθετο. Μονο οι απωλειες Joule αν θυμαμαι καλα απαιτουν υπολογισμο χωρικου ολοκληρωματος

Γενικά όταν βρίσκουμε πχ R// αρνητικό,
στην έκφραση του Er θα το βάλουμε αρνητικό σωστά? δε βάζουμε μέτρο εννοώ ε?

Συμφωνώ... Απλά Γενικά στο συγκεκριμένο θέμα το P έβγαινε και συναρτήσει του χ. Άρα Τελικά το αποτέλεσμα του επιφανειακού ολολληρωματος έβγαινε και με x μέσα. Λογικά δεν θα έπρεπε να Ήταν καθαρός Αριθμός; Αφού ζητάει την ισχύ που καταναλώνεται σε κύβο.

Το x θα είναι σταθερό στο yz επίπεδο, άρα θα το αντικαταστήσεις ανάλογα στο επίπεδο εισόδου και εξόδου. Η διαφορά των ολοκληρωμάτων Pout (στην 2η διαχωριστική) και Pin (στην πρώτη) είναι οι απώλειες.

Αα οκ κατάλαβα τώρα thanks :)

Επίσης άσκ. 13.9, από την τάξη, στο E// είναι ανάποδα τα y, z μοναδιαία?

με το πρόσημό του ναι

στην άσκηση 5 του φυλλαδίου πως προκύπτει ότι στο α) ερώτημα er^2=er_a*er_b??

για μετασχηματιστή λ/4 ισχύει η₂^2=η₁*η₃ όπου η₁, η₃ οι αντιστάσεις στα ακριανά στρώματα και η₂ η αντίσταση στο μεσαίο στρώμα

Αυτο συμβαινει λόγω του οτι έχουμε μετασχηματιστη λ/4 , όπου έχουμε μηδενικη τιμη στον ενεργο συντελεστή ανάκλασης (R=0) . Από αυτό προκύπτει n2=sqrt(n1*n3) ==> er₂^2=er₁*er₃ δες βιβλιο θεωριας σελιδα 895 κατω κατω

επειδή έχω το παλιό βιβλίο και όχι το καινούριο σε ποια ενότητα είναι ; (τίτλος;)

Προσπτωση σε διηλεκτρικη πλακα στο παραδειγμα. Μπορει να ειναι διαφορετικο βεβαια

Δεν έχει καν παραδείγματα το παλιό, τι ωραία, και αυτά δεν είναι στο τυπολόγιο... Μάλλον θα πρέπει να τα περάσω manually.

Edit: Thanks!

Ανεβασα εικονα  :)

Btw παίζει το καινούριο του να κυκλοφορεί σε κανένα pdf πουθενά;

Δε ξερω παντως υπαρχει σιγουρα στη βιβλιοθηκη μας

Αυτό το παράγοντας μεταβολής πεδίου F, υπάρχει και αυτό στο νέο βιβλίο;

δεν ξέρω, αλλά σκέψου απλά ότι είναι το κομμάτι της έκφρασης που μεταβάλλεται! τίποτα παραπάνω!

στην άσκηση 2 του φυλλαδίου, μπορεί να μου πει κάποιος ποιοι τύποι ισχύουν γενικότερα ; το Δ ας πούμε πως προκύπτει;

Μπορεί να εξηγήσει κανείς τι σκατά γίνεται στην 12.10 στις σημειώσεις; Το n και το k στις σημειώσεις πως αντιστοιχούν στα k και r του βιβλίου και τι τους συμβαίνει από εκεί που αρχίζει να ψάχνει το πεδίο στον χρόνο και μετά;

το r είναι το διάνυσμα θέσης (r=x*x + y*y+ z*z)
το n είναι το μοναδιαίο διάνυσμα κατά την διεύθυνση διάδοσης του κύματος (n=n_x*x + n_y*y +n_z*z)
όπου x, y, z μοναδιαία
το k είναι το κυματικό διάνυσμα. το k γενικά είναι το διάνυσμα που είναι κάθετο στις ισοφασικές επιφάνειες, όμως δεδομένου ότι είμαστε σε μέσο χωρίς απώλεις το k θα έχει τη διέυθυνση του n.
άρα k=|k|n και στο εκθετικό θα έχεις |k|n*r=k(n_xx + n_yy + n_zz)
στην εκφώνηση λέει ότι το k είναι παράλληλο στο επίπεδο y=0 (στο βιβλίο λέει z=0), άρα θα έχει μόνο συνιστώσες κατα x και z (αντίστοιχα για την περίπτωση του βιβλίου θα είχε μόνο x και y). επίσης μας λέει ότι το k σχηματίζει γωνία 36,81 μοίρες με τον άξονα x (δεν ξέρουμε αν είναι προς τα κάτω ή προς τα πάνω).
αφού το k έχει την ίδια διεύθυνση με το n, τότε και το n θα έχει συνιστώσες μόνο κατά x και z και θα σχηματίζει γωνία 36,81 μοίρες με τον άξονα x.
άρα k*r=|k|n*r=k(n_xx + n_zz)
ε υπολογίζει τις συνιστώσες του n και ουσιαστικά έχει την έκφραση του Ε στο πεδίο της συχνότητας.

από εκεί που αρχίζει να ψάχνει το πεδίο στο χρόνο και μετά δεν τους συμβαίνει τίποτα  :D απλά αντί να τα έχεις στο εκθετικό τα έχεις μέσα στο συνημίτονο (αφού για να πάς στο πεδίο του χρόνου πολλαπλασιάζεις το Ε που βρήκες στο πεδίο της συχνότητας με e^jωt και παίρνεις το πραγματικό μέρος)

Πωωω, αυτό μου είχε ξεφύγει και δεν καταλάβαινα τίποτα.

Ευχαριστώ, με έσωσες.  :P

Παιδιά στις σημειώσεις γράφει για το διαθλωμενο κύμα ,  η ένταση Et = (Τ\\)*Ei . (Τ \\ - συντελεστής διάθλασης παράλληλος..)
Είναι πάντα έτσι ? Και αν όχι πότε είναι Et=(T|)*Ei . (T | - συντελεστής διάθλασης κάθετος ...)

Αυτο θα πρεπει να δινεται...
Να σου λεει δηλαδη οτι η ενταση του ηλεκτρικου πεδιου ειναι παραλληλη ή καθετη στο πεδιο της προσπτωσης.

Ευχαριστώ ! .Κάτι ακόμα ,στην 13.4 στις σημειώσεις , ενώ έχουμε ολική ανάκλαση υπολογίζει την ενέργεια του διαθλώμενου κύματος.Πώς γίνεται αυτό?

Στις σημειωσεις που εχω εγω, στην 13.4 δεν υπολογιζει καμια ενεργεια.
Αυτο που υπολογιζει ειναι το πλατος της διαθλωμενης ηλεκτρικης εντασης.

Παιδια οπως ρωτησαν και παραπανω μηπως ξερει κανεις πως βγαινουν τα Δ στη δευτερη ασκηση του επιπλεον φυλλαδιου;;;
Γιατι με αντικατασταση στον τυπο που εχεις βρει στην πρωτη εμενα δεν νου βγαινει..

Τα αρχικα Δ που βρισκει (1432.6 και 1440) ειναι η ολικη στροφη του διανυσματος.
Αν διαιρεσεις το 1440 με το 360 βρισκεις τον αριθμο στροφων που ειναι 4. Επομενως ουσιαστικα βρισκεσαι στις μηδεν μοιρες.
Επομενως το 1432.6 ειναι οι -7.4 μοιρες.

Οκκκκ ευχαριστω...
Και τα αρχικα Δ πως τα υπολογιζεις ομως;;; αυτο δεν μπορω να βρω

Απο τον προσεγγιστικο τυπο και απο τον κανονικο.

Τα αποτελεσματα που δινουν αυτοι οι τυποι ειναι σε rad.

Ευχαριστωωωω δεν υπηρχε περιπτωση να το βρω αυτο... 8)) 8))

Παιδια στην άσκηση 13.7 στις σημειωσεις του απο Γιουλτση, σελιδα 95 εκει που βρίσκει το H1.

Υπάρχει μήπως λάθος στο κομμάτι του Hi?
Γιατι εγώ το βρίσκω (z^) * (ριζα(3))/2, αντί για z^ σκέτο. Στο Ηr όμως κανονικά z^ το βγάζω.

Edit: Never mind είχα λάθος στο ni! Σωστό είναι!

Επιτρέπετα να έχουμε μαζί μας βιβλίο θεωρίας κανονικά όπως στα άλλα πεδία? 

ποιοι ειναι ο προσεγγιστικος και κανονικος τυπος?

Προσεγγιστικος ειναι ο τυπος στον οποιο καταληγει.
Ο πιο ακριβης τυπος ειναι αυτος με τις ριζες. Πριν δεχθει οτι sqrt(x+1)=1+x/2

Στο 2ο θεμα του Ιανουαρίου 17 στο β ερωτημα στα R πως κανει το 1-jx σε αυτη τη ριζα?

Μετατροπή μιγαδικού σε εκθετικό κάνει εκεί.
Στο ίδιο γραπτό θέμα 3)(γ) έχει λάθος στα πρόσημα του δεύτερου εκθετικου όρου; Αντί για -cosθz+sinθz εχω την εντύπωση ότι έπρεπε να είναι και τα 2 αρνητικά. Όποιος κατάλαβε τι παίζει εκεί ας δώσει τα φώτα του.

Και μενα για λαθος μου φαινεται... δεν εχει καμια λογικη !!!

θεμα 2α   1/17

μπορεί κάποιος να βοηθήσει έχω κολλήσει πως από το
cosθ=ριζα(1-n^2sin^2θ) =¨
προκύπτει το 
 =  j ρίζα(n^2sin^2θ-1)

-1 κοινός παράγοντας μέσα στη ρίζα. Ρίζα(-1) = j.