THMMY.gr

Όταν μπήκα στη σχολή ήταν αυτό που ήθελα. Στη συνέχεια πέρασα από πολλά στάδια που περιλάμβαναν μηδενικό διάβασμα για μεγάλες περιόδους (αντίδραση στο διάβασμα των προηγούμενων χρόνων), ...άγνοια πολλές φορές για το τι γίνεται στο πανεπιστήμιο αλλά και κάποιες φορές διάβασμα υπό συνθήκες καταπίεσης.
Τελικά όταν πριν κάποιο καιρό σκέφτηκα ότι δε θέλω να κάνω αυτό το επάγγελμα στο μέλλον ένιωσα μεγάλη ανακούφιση.
Αποφάσισα να συνεχίσω για δυο λόγους:
Πρώτον γιατί ένα τέτοιο πτυχίο ανοίγει πολλές πόρτες, ακόμη και μη σχετικές με το αντικείμενο.
Δεύτερον γιατί με τη γενικότερη ενασχόληση με τη σχολή μαθαίνεις να σκέφτεσαι βαθύτερα και με πολλούς τρόπους, διευρύνεις τους ορίζοντες σου κτλ. κι αυτό μπορεί να φανεί χρήσιμο σε πολλά πράγματα.
Έτσι πήρα ζεστά το θέμα κι άρχισα ν' ασχολούμαι. Και σκέφτηκα τις επόμενες εξεταστικές να δώσω πολλά μαθήματα (χρωστάω πολλά) έτσι ώστε να ξεμπερδεύω και σύντομα να μείνω ελεύθερη να κάνω αυτά που θέλω.
Όλα καλά κι όλα ωραία...αλλά δεν είναι εύκολο!!! Σήμερα μου την έδωσε άσχημα και αισθάνθηκα ότι δε θ' αντέξω να το κάνω.
Και να έχεις και τον κάθε άσχετο να σου λέει: "Πώς είπαμε ότι λέγεται η σχολή σου?"

 :-[ :-[

Θα τα καταφέρεις  :-[
(μήπως μετά από τη διευθέτηση του αυριανού θέματος να πάμε καμιά βόλτα ξεχνώντας τα όλα;)

Αλήθεια, τι θα ήθελες τελικά να κάνεις μετά;  :)


Τρέχουσα φάση για εμένα..  :(

Πολλά σκέφτηκα μέχρι και δημοσιογραφία...
Αλλά πριν θα ήθελα να ταξιδέψω και να κάνω πιο πρόχειρες δουλειές... :)

Το έχω νιώσει πολλές φορές.

Στα 2 πρώτα έτη όταν συνειδητοποίησα ότι σε άλλη σχολή ήθελα να μπω.

Στο 4-5 έτος όταν ένιωσα ότι δε θα μπορούσα να βγάλω την σχολή ούτως ή άλλως.

Από τότε
Σε κάθε αποτυχία που δεν την υπολόγιζα, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό.


Τρία πράγματα με κράτησαν.
1) Η στήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους, ειδικά εκεί που δεν πίστευα στις δυνάμεις μου.
2) Κάποιες επιτυχίες, εκεί που δεν περίμενα να πετύχω ποτέ.
3) Η εκδρομή στα ΣΠΗΕ, που αγάπησα επιτέλους το αντικείμενο μου.*



Όχι, παραμένει να μην είναι η πρώτη μου επιλογή στο τι θα ήθελα να κάνω στην ζωή μου, αλλά είναι μια από τις πρώτες επιλογές. Ειδικά τώρα που έχω κατασταλάξει, και ξέρω τι ακόμα έχω να πάρω από την σχολή, και ποιούς δρόμους θέλω να ακολουθήσω.


Καλή τύχη dj soyla :)

( μπορεί στην Αγγλία, εκτός από την Αγγλία, να γουστάρεις και το αντικείμενο ;) )




*να σημειώσω ότι δεν είμαι ενεργειακός αλλά πάρα αυτά είναι ενθαρυντικό να βλέπεις τι είναι η δουλειά του μηχανικού γενικότερα... ειδικά στο δημόσιο :P

Ναι εχω παρατησει Μεταπτυχιακο στο εξωτερικο και σου λεω ουτε να το σκεφτεσαι να παρατησεις την Σχολη.
Δεν υπαρχει δυσκολια που να μην μπορεις να την ξεπερασεις.
Και αν δεν σκεφτεσαι τον εαυτο σου σκεψου αυτους που μοχθησαν στο παρασκηνιο για αυτο που εισαι τωρα.

Πολύ ωραία τα λές!Δε πιστεύω να μην εχει νιώσει κάποιος κάτι αντίστοιχο!Εμένα προσωπικά με βοήθησε το να διαβάζω από πολύ πρωί  06.00-07.00  ετσι ωστε τ απογευματα να κάνω πράγματα κ να βρίσκομαι με ατομα που με ευχαριστούν,να αποφορτιζομαι,και να παιρνω δύναμη για τη συνέχεια!!Αλλιως θα κλάταρα!!Δεν ξέρω αν χρειαζεσαι μια τετοια λύση!Μπορεί και ο μεγάλος αριθμός μαθημάτων να σε απογοητευσε!!?Οπως και να χει θα συνιστούσα ψυχραιμία κ ισορροπία στις δραστηριοτητες!!

ps1 Aυτό το τελευταίο με τσχολή είναι οντως σπαστικό!! :-\

ps2 ποτε θα πάμε για μπάλα?? :P

Εγώ πάντως όχι. Άσχετα που δεν έχω περάσει τίποτα.

Πάντως πιστεύω οτι αν ξεφύγεις απο τη ρουτίνα της μελέτης δύσκολα ξαναγυρνάς πίσω.
Και γι΄ αυτούς που δεν αντέχουν να κάνουν διαβασμα εξεταστικής και είχαν συνηθίσει στο συστηματικό διάβασμα ακόμη πιο δύσκολα.

+1  ;) :) :)



Πάλι +1  ;) :) :)


The best luck in whatever you decide, till then let 's keep trying and have some fun too  :D

ναι πριν 4 μηνες... μολις τελειωσα με τα μαθηματα

δεν ειχα καμια διαθεση να κανω διπλωματικη..

αλλα τωρα ειναι αργα.. χα!

 :???:


edit : You have been and you are the best, you have so little to worry about  :-*
Good luck to you too  ^hello^

Ευχαριστώ για όσα μου γράφετε εδώ αλλά και πριβέ!  :)

Βασικά εγώ ακόμα δεν έχω νιώσει ότι θέλω να παρατήσω τη σχολή ,αλλά όταν μπήκα σταμάτησα να διαβάζω....Τώρα πια παρόλο που χρωστάω πολλά μαθήματα και κάποια από αυτά με ενδιαφέρουν,δε μπορώ πια να διαβάσω σε σχέση με παλιότερα...Μια ώρα με το ζόρι και τα παρατάω....Δε με ενοχλεί το αντικείμενο του ΗΜΜΥ (γιατί έτσι και αλλιώς ασχολούμαι με μερικά πράγματα από μόνος μου) ,αλλά μάλλον το εξεταστικό σύστημα....Για αυτό το λόγο έχω τα χάλια μου εδώ και δυο βδομάδες που προσπαθώ να διαβάσω....

Πολλές φορές εχω πει "τι ήθελα και την δήλωσα αυτή την κωλοσχολή" αλλα μαλλον δεν το εννοώ. Έχει ενδιαφέρον και αυτό αυξανεται οσο περνούν τα ετη.Επίσης έχει πολλά διαφορετικά αντικειμενα με τα οποια μπορει να ασχοληθει κανεις. Έντουτοις υπαρχουν στιγμες που αναρωτιέμαι πως θα ήταν αν ακολουθούσα μια άλλη μου αγαπη,την Ιστορία-Αρχαιολογία... :-\


Ειναι μεγάλο πράμα να αποφασίζει καποιος πραγματικά τι θα κανει στην ζωή του. Πολλοι δεν το σκέφτονται, ενω αλλοι δεν έχουν καν τη δυνατοτητα...

Μετά από την σχολή μπορείς να δώσεις κατατακτήριες και να πας εκεί που θέλεις και να αποδείξεις επιτέλους ότι οι αρχαίοι έλληνες είχαν κινητά τηλέφωνα (εκ του ανεκδότου).

Aν εγραφες "αν ακολουθουσα την μια μου αγαπη,την Ιστορια-Αρχαιολογια" θα ησουν soulmate.

Σε αυτό το σημείο και με αφορμή τα παραπάνω θα ήθελα να σας δείξω αυτό:

(http://img439.imageshack.us/img439/9995/soulmateslt3.jpg)

It stands for the soulmates

 :-*  :)

Δηλ. ο/η soulmate του αρκά είναι ένας/μία στο Ιστορικό Αρχαιολογικό που αναρωτιέται τι θα γινόταν αν ακολουθούσε τη μία του αγάπη το ΤΗΜΜΥ;  :D

Πάντως όπως ειπώθηκε και παραπάνω, δεν είναι λίγοι αυτοί που είπαν "τι ήθελα και ήρθα σε αυτή τη σχολή" και δεν είναι λίγοι και αυτοί που έκαναν 10% και έφυγαν για αλλού ( παιδαγωγικό, χρηματοοικονομικό, βιολογικό κτλ.)
Για το γεγονός αυτό μπορεί να υπάρχουν πολλές αιτίες, αλλά η κυριότερη είναι το εξεταστικό σύστημα που σε πιέζει ντε και καλά στα 18 σου να διαλέξεις τι θα κάνεις μέχρι τα 65 καθώς και η νοοτροπία που έχει η κοινωνία μας να "βαφτίζει" κάποιες σχολές καλύτερες από άλλες. Και το τελευταίο είναι πολύ λυπηρό...
Γιατί όταν εννοούν καλύτερες σχολές εννοούν αυτές που υποτίθεται ότι θα σου δώσουν καλύτερες υλικές απολαβές αφού πάρεις πτυχίο.
Έτσι καταλήγει κάποιος που ήθελε να σπουδάσει οικονομικά στην πληροφορική και άλλος που ήθελε να σπουδάσει ψυχολογία στο ΤΗΜΜΥ κ.ο.κ.

Είναι όμως π.χ. το ΤΗΜΜΥ "καλύτερο" αντικειμενικά από το Ιστορικό Αρχαιολογικό;
Οχι, δεν είναι. Γιατι τα κριτήρια εδώ δεν μπορούν να είναι αντικειμενικά αλλά υποκειμενικά. Ότι σου αρέσει να κάνεις πραγματικά αυτό είναι και το καλύτερο για σένα.

Απλά χρειάζεται θάρρος (αρκετό) για να κάνεις μία νέα αρχή ιδίως αν έχεις μείνει πάνω από ένα χρόνο στη σχολή. Πάντως όσο πιο γρήγορα το αποφασίσεις τόσο το καλύτερο για σένα, αλλά είναι καλύτερα να είσαι σίγουρη ( όσο σίγουρη γίγεται δηλ.) αυτή τη φορά για την επιλογή σου.

Η σχολή μας πάντως είναι αρκετά αποθαρρυντική από πολλούς τομείς.
 Την πρώτη κρυάδα την παίρνεις από τις πρώτες μέρες της σχολής όταν παλεύεις να βρεις μια θέση μαζί με άλλα 299 άτομα στο αμφιθέατρο των 150 ατόμων στο οποίο αν είσαι μετά τη μέση δεν θα έλεγα ότι μπορείς να παρακολουθήσεις με ιδιαίτερη ευκολία. 

Μετά έρχεται μια μικρή ανοργάνωση (λόγω της έλλειψης χρημάτων και διάθεσης καμιά φορά) που υπάρχει σε πολλά πράγματα, από το ότι δεν μπορούν να κάνουν ένα format σε υπολογιστή της νησίδας γιατί ο υπεύθυνος δεν προλαβαίνει ( και με το δίκιο του αν είναι μόνο ένας) μέχρι το ότι δεν μπορεί να χωριστεί ένα μάθημα σε 2 τμήματα γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί διδάσκοντες.

Σε αυτά μπορείς να προσθέσεις και το γεγονός ότι είναι αντικειμενικά ένα δύσκολο τμήμα με δύσκολα μαθήματα σε σχέση με άλλες σχολές.

Είναι και άλλα, αλλά για αυτά υπάρχουν και άλλα τοπικ...

Το αντικείμενό μας πάντως περιλαμβάνει πάρα πολλά. Δε σε ενδιαφέρει τπτ πλέον; Και γιατί αυτή η ξαφνική αλλαγή; Τι άλλαξε από τότε που δήλωσες τη σχολή;

Από ότι έχω ακούσει πάντως τα πράγματα καλυτερεύουν όταν πάρεις τομέα, όχι γιατί έχει λιγότερο διάβασμα, αλλά γιατί έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. ( Έχεις πάρει τομέα? )

Αυτό το emoticon - >  :D  δε δένει πολύ τέλεια με τα χρώματα της εικόνας;



Was in my list  :(



Ναι, δεν είναι στην αρχή, γι΄αυτό είναι πιο δύσκολο. Όχι ότι υπάρχει πρόβλημα δηλαδή, αλλά θέλει και μπορεί να την τελειώσει, όπως και όλοι μας (δεν ξέρω τώρα γιατί λέω ''μας'' αφού το φοβάμαι λίγο αυτό για τον εαυτό μου αλλά εντάξει..)

Ακριβώς ακριβώς!
Εγώ το χω πάρει απόφαση και σε μερικές εξεταστικές δεν έχω μπεί καν στη διαδικασία να προσπαθήσω να διαβάσω! Ή απο το 10 μαθήματα που έχω διαλέγω μόνο 2-3...

Περισσότερο με πειράζει το γεγονός οτι δε μ' αρέσει/δεν έχω συνηθίσει να διαβάζω πολλές ώρες τη μέρα π.χ. για μια εξεταστική.
Δεν ξέρω ίσως και απο σας μερικοί να το χετε το πρόβλημα. Στο σχολείο ήταν η παράδοση, τα μάθαινες σχεδον εκεί, έριχνες μια ματιά στο σπίτι και ΟΚ.
Τώρα με το πανεπιστήμιο δεν είναι υποχρεωτικές οι παραδόσεις και δεν πάμε ή είναι απαράδεκτες οι παραδόσεις και είναι ουσιαστικά άχρηστες (γιατί το να αντιγράφω οτι λέει ο πίνακας χωρίς να καταλαβαίνω καλά τι γράφω το απεχθάνομαι..) και μαζεύεται η ύλη ενός μαθήματος για 4-5 μέρες πριν την εξέταση (ίσως και λιγότερο).
Ενά άλλο θέμα. Σίγουρα μπορούν πολλά μαθήματα να περαστούν χωρίς ουσιαστικά να εμπεδωθούν (ίσως αυτό να γίνεται σε μεγαλύτερο ποσοστό).
Μπορεί για κάποιους αυτό να μην είναι πρόβλημα αλλα δεν ξέρω όταν πάω να δώσω ένα μάθημα και έχω λίγο χρόνο για διάβασμα ίσα ίσα για να το περάσω μου χαλάει τη διάθεση και διαβάζω ακόμη λιγότερο.

Εισαι παιδακι,πας φροντιστηριο και τρως μασημενη τροφη,διαβαζεις και σου κοβει λιγο παραπανω,περνας ηλεκτρολογος.Στη σχολη δεν υπαρχει φροντιστηριο,δεν υπαρχει ορατος περιορισμος τουλαχιστον πριν κοπεις σε καποιο μαθημα στην υλη.Ερχεσαι σε μια αλλη πολη,κανεις δε σε ελεγχει,ουτε και εσυ τον εαυτο σου και μπορεις ανετα να μλκιστεις.Δεν εισαι τοσο παιδακι πια ωστε να διαβαζεις-μελετας με τις ωρες αδιαμαρτυρητα.Αυτο ειναι ενα προβλημα για καποιους(τους περισσοτερους νομιζω) γιατι υπαρχουν και μερικοι που σου λενε απλα αυτο που κανω μου αρεσει!(και αυτοι δε με πειθουνε παντα αλλα τεσπα...).Το φοιτητιλικι ειδικα στους ηλεκτρολογους θελει αυτοοργανωση κατι που μαλλον δεν το ξερουμε πιο πριν.Εγω δεν πατουσα στη σχολη για 3 χρονια(και τωρα λιγο ερχομαι σχετικα) και 3 φορες ειχα δωσει μαθημα σε αυτο τον καιρο.To be honest η μεγαλυτερη απογοητευση για μενα ητανε η συνθεση των ατομων(καποιοι θα πουνε πανεπιστημιο πας για σπουδες βασικα...) αν και βλεπω στα νεοτερα ετη ειναι καλυτερα τα πραματα και τα παιδια πιο ενεργα σε ολα.Με τα πολλα ειπα να ασχοληθω αφου ητανε δικια μου επιλογη η σχολη και μετα απο 3 χρονια ενασχολησης ειμαι προς το τελος στα μαθηματα.Οποιος μπει σε αυτη τη σχολη μπορει να τη "βγαλει" αλλα αυτο ειναι το θεμα;Δεν ξερω...Αναρωτιεμαι ποσο αξιζει το τιμημα για να ασχοληθεις με τη σχολη.Ισως οταν τελειωσω τοτε να μπορω να εχω καλυτερη αποψη,προς το παρον δουλεια και τα κεφαλια μεσα που λενε.



ΥΓ. ασχετο αλλα ετσι μου ηρθε και μου αρεσε (τα) φιλια=μια αναπνοη σε 2 στοματα
ετσι χαριν της ευεξιας του socrates

Αυτοοργάνωσή ή

"ΗΜΜΥ άνευ διδασκάλου;"

Γιατί πάντα ακούγεται αυτό με τη μασημένη τροφή μόνο. Σίγουρα ισχύει. Αλλα ποια σχολή;

Αυτοοργάνωση μου ακούγεται = (να περνούσαμε πανεπιστήμιο, να μας δίνανε τα βιβλία και να δίναμε εξεταστικες μόνο. Που είναι η διδακτική διαδικασία..... ΟΕΟ?  :D

Ναι οχι τπτ αλλο αλλα θα μας συμπαθησει και ο Δημακης ετσι...ΧΟ ΧΟ ΧΟ...Ενα ακομα ρητο.Νo pain no gain...

Έχω περάσει πολύ λίγα μαθήματα, τα τελευταία εξάμηνα δεν πατάω στη σχολή αλλά... είναι το όνειρό μου και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο! Απλά τα ενδιαφέροντα μαθήματα είναι στα μεγαλύτερα εξάμηνα και τα αρχικά μαθηματικά και φυσικές βαριέμαι να τα διαβάσω :/

Βαριά ειναι τα βήματα, όταν το καταλάβεις
πως ότι κιαν κάμεις μάταιο την μοίρα δεν αλλάζεις


                                           Καλό καλόκαίρι, με το κάλο να γυρίσουμε και καλή τυχη.....

Μ' ενδιαφέρουν κάποια πράγματα, ειδικά από τον τομέα μου (ηλεκτρονική). Μπορώ να πω ότι συχνά πορώνομαι κιόλας! Αλλά τι νόημα έχει όταν σκέφτομαι τις δουλειές που ακολουθούν τη σχολή και αυτή η σκέψη δε μ' ενθουσιάζει καθόλου? Για παράδειγμα, αν ήμουν υπεύθυνη για ένα site θα προτιμούσα ν' ασχοληθώ με το ΤΙ θα έχει μέσα το site και όχι το ΠΩΣ θα γίνει (που είναι ένα από τα πεδία ασχολίας μας).
Εκτός αυτού είναι και το άλλο: Έχω κουραστεί να σκέφτομαι! Είναι φοβερό το πόσο πρέπει να σκέφτεσαι γι' αυτή τη σχολή, κι αυτό το ποσό προστίθεται σε όλες τις εξωσχολικές σκέψεις! :P
Όσο για το τι άλλαξε...έφυγα από την καταπίεση από το σπίτι ότι πρέπει να διαβάσω και έχω υποχρέωση να τα καταφέρω...διαπίστωσα ότι θα διαβάσω αν το θέλω και μόνο και άρχισα να αμφισβητώ τα πάντα και να σκέφτομαι εναλλακτικές που ούτε είχα σκεφτεί στο παρελθόν ότι μπορεί να μ' ενδιαφέρουν!
Τέλοσπάντων δε θα παρατήσω τη σχολή τελικά... :P Την εκτιμώ πάρα πολύ.
Αλλά σου τη δίνει μερικές φορές γιατί είναι σπουδαία αλλά και απαιτητική --> ψυχοφθόρα. Σαν το 10άρι στο ποδόσφαιρο...

Ακριβώς!
Θέλει ταλέντο, αλλά ένα 10άρι που δεν μπορεί να τρέξει όλοι το βρίζουν.

Η μεγαλύτερη πίκρα πιστεύω είναι ότι όσο κι αν σ'αρέσει το αντικείμενο,η σύγκριση με άλλες σχολες-εντάξει όχι όλες-σου προκαλεί κατι....γιατι μπορει μεχρι τωρα ότι καναμε σαν σχολειο π.χ να ήταν ίδιο για όλους,και απλά περνούσε "σε καλυτερη σχολη" αυτός που προσπαθούσε πιο πολυ...απο δω και πέρα όμως φαίνεται ότι δεν ειναι ετσι,οτι μπορει καποιος να βγάλει πολυ ανετα μια άλλη σχολή και στην τελική να ζησει και την υπολοιπη ζωη του πολύ καλύτερα(να βρει δουλεια πριν απο σενα,καλύτερα λεφτά,περισσότερους γνωστους και φίλους,κ.ο.κ..)

To θέμα στην επιλογή σχολής κατ εμέ εγγειται στο αν σου αρέσει ή όχι.Αμα το ζήτημα είναι τα λεφτα-επαγγελματική αποκατασταση πηγαίνεις σε κανα ΤΕΙ Οπτικής/Τεχνολογιας Τροφ'ιμων ή σε καμια στρατιωτική σχολή και τελειωσε. Τα παραπάνω κανουν ένα άνθρωπο ευτυχισμένο ομως;


ΥΓ Το πόσους φιλους θα χεις και αν θάχεις εξαρτάται απο το χαρακτήρα σου θεωρω και οχι απο τη δουλεια σου...

νομίζω ότι αυτό είναι τελικά που σε λυτρώνει..
φτάνοντας στο απροχώρητο στο 5ο εξάμηνο,
με την δικιά σου ψυχολογική πίεση, την πίεση της αποτυχίας, την ταμπέλα του αποτυχημένου,
ψάχνω παντού να βρω μια διέξοδο, σε οτιδήποτε.

μια δουλεία ότι να 'ναι, άλλο ένα RPG για να δικαιολογήσω άλλη μια καμμένη εξεταστική,
άλλο ένα καφέ σήμερα το απόγευμα, άλλο ένα DVD σήμερα το βράδυ,
day in, day out προσπαθούσα να ξορκίσω πρώτα
την τσατίλα μου για τη σχολή που αν πέσεις μια φορά, σε ποδοπατάει, δε σ' αφήνει να ξανασηκώσεις κεφάλι.

άκουγα πόσο εύκολα περνούν τα μαθήματα οι άλλοι στις άλλες σχολές,
πώς τελικά μπορείς να διαβάσεις 10 μαθήματα σε μια εξεταστική και να πάρεις τομέα από το μηδεν  ^idiot^,
πως περνάνει τόόόσοι άλλοι με αντιγραφές ή ελάχιστο διάβασμα,
κι εσύ μένεις πάντα στο square 1  ^banghead^.

τελικά, με τα πολλά με τα λίγα,
αφού θυμήθηκα ότι δεν τρελαινόμουν τόσο με τον ηλεκτρισμό στη φυσική του λυκείου,
δλδ, εντάξει, τον ήξερα, τον καταλάβαινα, έλυνα όποια άσκηση κι αν έπεφτε,
αλλά δεν με συνάρπαζε, δεν με ενδιέφερε,
κι αδυνατούσα να καταλάβω πως όλη αυτή η θεωρία συνδεόταν με το "... και Μηχανικών Υπολογιστών" εδώ στη σχολή,
που ήταν ο λόγος που ήθελα να περάσω όσο τπτ άλλο εδώ,

είπα ότι πρέπει να τελειώσω, καλώς ή κακώς,
να φύγω από αυτό το σημείο που είχε βαλτώσει η ζωή μου,
το να αποφασίζω να δώσω σε κάθε εξεταστική 7-8 μαθήματα,
να μη διαβάζω τελικά κανένα από το άγχος ότι πάλι θα κοπω σε όλα,
και να μη δίνω τελικά τίποτα (yes.. 9 καμμένες εξεταστικές... κάθεμία με τον δικό της ιδιαίτερο λόγο...)
να τελειώσω και μ' αυτό άρχισα να λέω,
και μετά δουλεύω και πακετάς και 2 δουλειές, κι ένα PC ξέρω να στήνω ρε αδερφέ, ένα βασικό μισθό θα τον πάρω.
περισσότερο το πείσμα, παρά η όρεξη με έστρωσε να διαβάσω.

το μόνο γαμώτο που μου έμεινε, ήταν γιατί δεν βρέθηκε τόσα χρόνια ένας μαλάκας να πει σε μένα
που ήμουν 100 φορές μαλάκας, "τα γ@μ!σες? ξεκίνα από την αρχή."
"3 μαθήματα την εξεταστική και θα έρθει κι ο τομέας"

τελικά, όπως είπε κι ο Turambar,  βρίσκεις μέσα καθηγητές και δασκάλους,
που κι ας μην είσαι στον τομέα τους, σε εμπνέουν όπως αυτός ο δάσκαλος που είχε ο Μέλιος στο δημοτικό.
καμιά φορά, όλη η αισιοδοξία κι ο καλυτερος προγραμματισμός του κόσμου δεν μπορούν να σε ξυπνήσουν από το λήθαργο
όσο μια απλή επιβράβευση ή μια άσχετη ατάκα από έναν δάσκαλο.
(ασχετό, αλλά νομίζω ότι και οι καταλήψεις είχαν μεγάλη συμβολή στην αλλαγή διάθεσης για τη σχολή)

γενικά δεν μ' αρέσουν οι αισιοδοξίες, και τα όλα θα πανε καλά,
όλα θα στρώσουν, θα βρεις το δρόμο σου και τα λοιπά.
αλλά μη μετανιώνεις για ό,τι κι αν σου επιφύλαξαν αυτά τα χρόνια,
και μην αμφιβάλλεις ότι μπορεί και να ακολουθήσεις τελικά κάποια κατεύθυνση σχετική με τη σχολή.

και τώρα τα γράφω αυτά μπροστά σε μια διπλή εξεταστική ιδιαίτερα καθοριστική
και είμαι σχεδόν έτοιμος να σκάσω από το άγχος και την απογοήτευση.
γ@μα τα πρέπει και τα μπορώ και θέλω
και δες τι μπορείς να κάνεις τώρα για σένα. (don't mean to be rude)
κάθε φορά που αρχίζω (και πάλι) να βαριέμαι είτε γιατί δεν καταλαβαίνω (το πιο συχνό)
είτε γιατί λέω ότι κουράστηκα, είτε γιατί κουράστηκα στ' αλήθεια
θυμάμαι τη σκηνή του Fight Club με το χημικό έγκαυμα  :D   ;D :D

ελπίζω μόνο τόση καταπίεση να μην αφήσει και σε μας τέτοιο σημάδι  :)

Εγώ πρώτον δεν πήγα φροντιστήριο...και ούτε περίμενα από το κωλοσχολείο για να μάθω...Είχα βοήθεια από το σπίτι(γονείς καθηγητές) ,αλλά όχι σε βάση ελέγχου ή πίεσης.Όποτε ήθελα εγώ...Αλλά τότε διάβαζα (ειδικά στην Γ Λυκείου ) γύρω στις 6-8 ώρες τη μέρα(και ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ αν με πούνε φυτό).Όσο κόσμο ξέρω που πήγαιναν σε φροντιστήριο μια χαρά συνεχίζουν.Οπότε δεν είναι θέμα περί μασημένης τροφής. Όταν μπήκα τα παράτησα και διάβασα ίσα ίσα για να  πάρω τομέα .Το έριξα σε πάσης φύσης εξωσχολικές δραστηριότητες.Τώρα ξαναέπιασα βιβλία και βλέπω ότι δεν έχω όρεξη πια να ακολουθήσω το εξεταστικό σύστημα.Μου φαίνεται βαρετό ,ηλίθιο και ανούσιο.Είναι αηδιαστικό να διαβάζεις για έναν κωλοβαθμό.Και το πανεπιστήμιο αυτό εξακολουθεί να θέλει.Ο χρόνος έπειτα είναι πολύ λίγος σε σχέση με αυτόν του σχολείου.Πρέπει να γίνεις "απατεώνας" για να τα βγάλεις πέρα.Δεν προλαβαίνεις να διαβάσεις όλη την ύλη που σου βάζουν.Κοινώς πρέπει να διαβάζεις επιλεκτικά ,εκτός αν θες να κάνεις αυτό που έκανες στο λύκειο....

(με το δεύτερο ενικό πρόσωπο μιλάω γενικά και δεν αναφέρομαι σε κάποια συγκεκριμένο άτομο)

Για αυτό πάρα πολλοί πηγαίνουν προετοιμασμένοι στις παραδόσεις για να μη βρεθούν στην κατάσταση που περιγράφεις(στην οποία βρίσκομαι και εγώ).Τα υπόλοιπα που περιγράφεις είναι καθαρά σύνδρομα γυμνασίου-λυκείου.... :)


Υπάρχει ένα πράγμα που το έχουμε και οι δύο στο σπίτι μας....Είναι φτιαγμένο από ξύλο και σίδερα και έχει πάνω 6 χορδές...Αυτό μας τρώει πολύ χρόνο και πρέπει να πάει για απόσυρση αν θέλουμε να σωθούμε... ;D

@Dr Gonzo

Σε ονομάζω αδερφό συμφοιτητή!!!!!!!!

^notworthy^


Στο σχολείο η φυσική μου άρεζε, αλλά αυτός ο ηλεκτρισμός πάντα μου την έσπαγε..... ::)

(προφανώς δεν σε θεωρώ αδερφό συμφοιτητή μόνο για αυτό, αλλά για όλα όσα έγραψες παραπάνω)

δε διαφωνω.απο καποιο σημειο ομως και μετα,οταν για ενα αντικειμενο που σε ενδιαφερει βλεπεις οτι αυτα που κανεις ειναι υπερ του δεοντος,σε απογοητευουν και σε πληγωνουν,ότι κι αν ειναι αυτο,τοτε η ψυχολογια σου δεν συγκρινεται με καποιον του τει οπως ανεφερες.σκεψου π.χ το πεδιο,το οποιο κατα βαση ειναι ενδιαφερον μαθημα(πολλα τα εχουμε κανει στο σχολειο και σε πολλους αρεσαν)..είναι όμως τοσο δυσκολο και προκαλει τετοια απογοητευση,οπως και τα κυκλωματα 1-κυκλωματα ειναι η ουσιαστικη επαφη με ηλεκτρισμο πυο ειχαμε στο λυκειο-,που αναρωτιεσαι τελικα αν αξιζει.ίσως τελικα να αξιζει,ισως και οχι.αλλα ειναι παντα οι αλλοι,διπλα.

οσο για την αποκατασταση και τους φιλους-γνωστους,εχει να κανει με το οτι καποιος απο σχολη π.χ κοινωνικων επιστημων ανεξαρτητα απο το αντικειμενο το, έχει περισσοτερο χρονο-και σαν φοιτητης,και μετα- να γνωρισει ατομα κα ιακταστασεις, και οχι να διαβαζει,γιατι δεν εχει το ιδιο αγχος με εναν πολυτεχνιτη-που εκ των πραγματων πληρωνει ενα χρονο παραπανω νοικια,μην πω δύο.

απλα καποιες επιλογες δεν ξερεις αν αξιζουν.οταν π.χ εγω θα μπορουσα να παω παιδαγωγικο που ειναι ροδο για να μην πληρωνω 250 ευρω στο πηγαινελα,ή ακομα και αλλη σχολη πολυτεχνειου αθηνα,αλλα λογω επιλογης βρεθηκα εδω,τελικα κι εγω με τη σειρα μου εχω μεγαλες απαιτησεις απο τη σχολη να με ενδιαφερει αρκετα και να αξιζει γενικοτερα.να εχει δηλαδη το απαραιτητο αντικρυσμα.και οταν βλεπω αλλους γνωστους ή πατριωτες σε αλλη σχολη,και καταλαβαινω πως περνανε,πιστεψε με πληγωνομαι.

Παιδιά, από αυτά που ακούω πρέπει να ζορίζεστε παααρα πολύ με τη σχολή.
Σκέφτεστε τους άλλους σε άλλες σχολές που περνάν εύκολα τα μαθήματα και έχουν χρόνο για χαβαλέ και στεναχωριέστε. Αυτό δε σας κάνει να σκέφτεστε ότι δεν κάνατε καλή επιλογή; Ποια είναι καλύτερη σχολή; Αυτή που έχει μεγαλύτερη βάση ή αυτή που σου αφήνει περιθώρια να έχεις κοινωνική ζωή ενώ περνάς τα μαθήματα;;
Στο πρώτο έτος εγώ ζορίζομαι αλλά τα καταφέρνω, Ανησυχώ για τα επόμενα έτη και με αυτά που λέτε ανησυχώ περισσότερο. Δε νομίζω όμως κι εγώ να μπορέσω να πάρω την απόφαση να πάω σε άλλη σχολή

Μην ανησυχείς ρε. Απ' ότι σ' έχω δει το γουστάρεις αυτό που κάνεις και θα πάς πολύ καλά.

Και για να απαντήσω στην ερώτηση του τόπικ: Οχι δεν έχω νιώσει ότι θέλω να παρατήσω την σχολή. Όταν μπήκα εδώ δεν ήξερα που μπάινω αλλά τελικά μου άρεσε το αντικείμενο.

Όσο για το "σύστημα" jimi, εγώ διαωάζω για να πάρω ένα βαθμό σε αυτά που δεν με ενδιαφέρουν και εμβαθύνω περισσότερο σε αυτά που μου αρέσουν. Σε όποια σ΄χολή και να μπείς αποκλείεται να σου αρέσουν όλα τα μαθήματα.

Αλλά αν γουστάρεις πραγματικά το 1/3, 1/4 τέταρτο από αυτά νομίζω ότι αξίζει να προσπαθήσεις.

Τέλος θυμήσου ότι στα ψηλότερα εξάμηνα είναι τα ωραία!!

Ε αυτό λέω...ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό άλλο....ή μάλλον πριν λίγες μέρες....Δεν υπάρχει πιο σιχαμερό πράγμα από τη βαθμοθηρία....Και δεν είπα ότι δε συμβαίνει αυτό και σε άλλες σχολές....Παντού τα ίδια χάλια είναι...Εδώ που βρίσκομαι είναι ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω...Και για αυτό είπα ότι δε μου ήρθε(μόνο για πλάκα το λέω) ποτέ να εγκαταλείψω τη σχολή.

Μ' αρέσει αυτό το τόπικ!
Συνεχίστε το, ίσως είναι ό,τι καλύτερο  ^hello^ στο πλήθος των α-νοησιών  ^idiot^.

Θέλω να πω δυο λόγια, ο χρόνος μου είναι λίγος.
Θα φύγω αύριο για πολύ λίγες μέρες.
Αν προλάβω θα γράψω κάτι.

Πάντως.
Η πόρτα μου (6ος όροφος, γραφείο 17) είναι ανοιχτή για όποιον του περνά από το μυαλό ότι ... δεν τον παίρνει να συνεχίσει στο ένδοξο τμήμα μας.
Αγαπώ μέχρι τρέλας αυτούς που καταφέρνουν και το λεν.
Οι καλύτεροι φοιτητές μου πέρασαν από αυτή την κατάσταση.
Μια χαρά τα κατάφεραν και είναι ευτυχισμένοι εκεί που είναι (σ' όλο το κόσμο δηλαδή).

Χρήστος Ε. Δημάκης   

Απαντώντας στον τίτλο του τόπικ,
-Ναι το ένιωσα και θα το κάνω. Το λάθος ήταν που υπέκυψα στην πλύση εγκεφάλου που μου έγινε γι'αυτή τη σχολή και δεν έδωσα βάρος στα μαθήματα και τις επιστήμες που μου άρεσαν και με τις οποίες θα προτιμούσα να ασχοληθώ και στο μέλλον. Τι κι αν όλοι λένε ότι δεν έχουν καλή επαγγελματική αποκατάσταση..Οι καλοί δε χάνονται κι όταν πραγματικά σου αρέσει κάτι μπορείς να γίνεις πολύ καλός.
Γι'αυτό λοιπόν αποφάσισα να μη περιμένω λεπτό παραπάνω σ'αυτή τη σχολή που σίγουρα είναι πολύ καλή για άτομα σαν τον booby που τον ενδιαφέρει αλλά για μένα-χάσιμο χρόνου..Μαζεύω λοιπόν τις βαλίτσες μου για τις επιστήμες υγείας.

Όσο για το...
 
Δε με ενδιαφέρει αν θα είναι εύκολα ή όχι τα μαθήματα (εξάλλου αυτό είναι σχετικό), αλλά να μου αρέσουν και να θέλω να ασχοληθώ μ'αυτά και τότε δε νομίζω να τα περνάω τόσο επιπόλαια.
Αυτά. :)

Dusky μου, καλή τύχη ακόμα μία φορά  :-*

Ψυχαναλυτικό topic είναι και η αυτοανάλυση πάντα είναι αναγκαία....και δημιουργική αν συζητάς τα συμπεράσματα με άλλους(όπως κάνουμε εδώ)....Αυτό θα πει group therapy.... :)

Mαλλον ετσι παρηγοριεται και ο Δημακης για τα δικα του απωθημενα χοχο.COMPUTERS ARE USELESS!Ετσι για να μην ξεχναμε μερικα σλογκαν του :P

Λοιπόν η σχολή είναι τέτοια που αν θες να την παρατήσεις το σκεύτεσαι πολύ καιρό,οπότε πιστεύω πως αυτοί που την αφήνουν έχουν σοβαρό πρόβλημα,είτε γιατί είναι χαρακτήρες που θέλουν περισσότερο κοινωνική ζωή,είτε δεν μπορούν να περάσουν τα μαθήματα,είτε,είτε,είτε....!Από εκεί και πέρα η σχολή δεν προσφέρει μόνο γνώσεις θεώρητηκές η πρακτικές (για την δουλεία σου στο μέλλον).Σου δίνει την ευκαιρία να μάθεις έναν νέο τρόπο σκέψης,που λίγες σχολές σου δίνουν.Και αυτό είναι πως τα πάντα,κάθε πράξη σου κάθε σκέψη σου,εξαρτάτε από κάτι άλλο.Αυτό εύκολα το καταλαβαίνεις σε επίπεδο όμως που να το ψιλαφίζεις μόνο.Όταν πραγματικά το νοιώσεις θα δεις έναν κόσμο τελοίος διαφορετικό.Σίγουρα όμως θα είσαι και εσύ διαφορετικός.Πέρα από αυτό η βαθμοθηρία είναι ότι χειρότερο κυρίως για το πανεπιστίμιο,γιατί εκεί σου δίνετε η δινατότητα να αποκτήσεις πραγματική γνώση.Οπότε η καλήτερη λύση είναι αυτή του Καμένου.
Προσωπικά η σχολή στο μυαλό μου ήταν δεύτερη.Πρώτη ήταν η σχολή του Φυσικού και κυρίως ο τομέας της Αστρονομίας.Όμως με τη σχολή αυτή θα μπορέσω να ασχολήθω με την εξήσου μεγάλη αγάπη μου,τους υπολογιστές και με την βοήθεια τους να προσπαθήσω να ασχοληθώ με την Αστρονομία.Αυτό το γράφω για να δείξω πως αυτό που έχουν πει και άλλοι,ότι δηλαδή αυτη η σχολή έχει πολλούς ορίζοντες είναι σωστή.Βέβαια είμαι ακόμα νέος στη σχολή οπότε δεν ξέρω τι μου επιφυλάσει το μέλλον,αλλά θα προσπαθήσω να ευχαριστηθώ τη κάθε στιγμή μου μέσα στη σχολή από όλες της πλευρές της.

Παιδειά χαλαρώστε και ηρεμίστε.Όποιος πιστεύει πως δεν κάνει για την σχολή ας το σκευτεί λίγο παραπάνω και μετά με καθαρό μυαλό,ας αποφασίσει.

Τί είναι αυτά που διαβάζω dj soula? Για σοβαρέψου! Μου φαίνεται σε χτύπησε η ζέστη. Και κάνε υπομονή και θα αντέξεις!

Δεν είμαστε ρομπότ! Δε αρκεί να αυτοπρογραμματιστούμε να αντέχουμε...
Πράγματι αυτό το τόπικ είναι κάτι σαν group therapy και έχει πολύ ενδιαφέρον...  :D

Τελικά είμαστε πολλοί οι απογοητευμένοι από τη σχολή, ε; Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια όπως φαίνεται. «Αλλιώς το είχα φανταστεί κι αλλιώς το πράγμα μου προκύπτει, το σχέδιο δε με καλύπτει, .... κι έχω τόσο κουραστεί», που λέει το άσμα.

Τελείωσα το 5ο έτος και κοντεύω στο πτυχίο. Δεν έφυγα από τη σχολή όσο ήταν ακόμα καιρός γιατί φοβόμουν το αβέβαιο, δεν ήξερα ξεκάθαρα τι ήθελα, άργησα να καταλάβω ότι η σχολή δε μου αρέσει και γιατί γενικά ακούω περισσότερο το μυαλό μου παρά την καρδιά μου.

Το ηλεκτρολογείν δε μου αρέσει   ^puke^  . Τις κρίσεις   ^banghead^ τις παθαίνω στις εξεταστικές που κάθομαι να διαβάσω και συνειδητοποιώ για πολλοστή φορά τι σπουδάζω  ^superconfused^ . Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πολλές εφαρμογές που ως σκέψεις, συλλήψεις και λύσεις σε πρακτικά προβλήματα είναι άκρως ενδιαφέρουσες. Μόνο που δε θέλω να είμαι εγώ ο τεχνοκράτης που θα κινεί τα νήματά τους. Δε με νοιάζει να μάθω πώς λειτουργούν όλα αυτά. Δε με νοιάζει. Με αφήνουν αδιάφορη. Βαριέμαι. Το αντικείμενο μου φαίνεται ανιαρό, ανούσιο, άχρωμο- και είμαι ακόμα στο «α»  ::) .


Από την άλλη οι περισσότερες προσπάθειές μου στα μαθήματα έχουν φέρει μέτρια αποτελέσματα. Νιώθω ότι για να είμαι καλή θα πρέπει μια ζωή να φτύνω αίμα  ^boil^ . Και από το να είμαι μια μέτρια μηχανικός προτιμώ να ασχοληθώ με κάτι στο οποίο θα είμαι πραγματικά καλή χωρίς να μου βγαίνει η ψυχή. Όταν κάτι δεν μου αρέσει και επιπλέον είναι δύσκολο, ε τι να κάνω  ^dontknow^ ; Δε θέλω να ασχοληθώ μαζί του.

Σκέφτομαι καμιά φορά μήπως εγώ είμαι η περίεργη, που δεν ικανοποιούμαι με τίποτα  :-\ . Άλλοι δεν έχουν να φάνε και εγώ κάθομαι και μιζεριάζω γιατί δε μου αρέσει η σχολή μου. Από την άλλη είναι γεγονός ότι αν κανείς ικανοποιήσει τις βασικές του ανάγκες, μετά προσπαθεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του. Και για μένα ποιότητα ζωής δεν είναι να δουλεύω σε μια δουλειά που δε μου αρέσει και που μου τρώει 8-10 ώρες κάθε μέρα, ακόμα και αν πληρώνομαι καλά... Και η ώρα που θα βρεθώ εργαζόμενη μπορεί να είναι μόνο 3-4 μήνες μακριά από το σήμερα...

Θέλω σαν τρελή να πάρω πτυχίο, όχι για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο για να ξεφορτωθώ το βραχνά των μαθημάτων.

Λοιπόν σας αφήνω τώρα για να λύσω καμιά ασκησούλα μπας και έρθει η πολυπόθητη ώρα. Γιατί όσο περνούν οι μέρες τόσο πιο συχνά μου έρχεται στο νου το ανέκδοτο:

-Τι είναι αυτό που, όσο περνάει ο καιρός, απομακρύνεται;
-Το πτυχίο.  ;)

Κάποτε γελούσα μ' αυτό. Τώρα το χαμόγελο παγώνει στα χείλη  :???: .

Κagi σε οσα σχεδον λες,με "καλυβεις" που λεει και ενας γνωστος μου τειτζης.Το μελλον θα δειξει...

Ρε σεις, υπάρχει καλύτερο επάγγελμα από αυτό που θα γίνουμε? Γιατί να παρατήσουμε την σχολή? Επειδή υπάρχουν 4-8 μαθήματα που μας δυσκολεύουν από την μια και από την άλλη είναι και ανούσια και δεν προσφέρουν τίποτε στην μελλοντική μας επαγγελματική σταδιοδρομία??

Στον κοινωνικό μου κύκλο υπάρχουν δικηγόροι, γιατροί, δάσκαλοι, αστυνόμοι (και ένας βουλκανιζατερμαν!- το φιλαράκι μου) και όλοι αυτοί με κοιτάνε με δέος (αν όχι και με σοκ) - ξέρω κρύο το αστείο- που πρόκειται να γίνω ΗΜ&ΜΥ. Άσχετο με το πόσα χρήματα θα πέρνουμε στο τέλος (αν και νομίζω το φιλαράκι μου ο λαστιχάς πέρνει τα περισσότερα από αυτούς μηνιαίως  ;D ), το κύρος που έχει το επάγγελμα μας ξεπερνάει κατα πολύ των υπολοίπων..  ::)

Εγώ σε ποια κατηγορία ανηκώ;  Mήπως σε αυτούς που σε κοιτάνε με δέος  λόγω του ότι καποια στιγμή θα γίνεις και εσύ ΗΜΜΥ; Πλάκα κάνω...  ;D

Ποιο κυρος και μλκιες.Δλδ εσυ νοιαζεσαι να πουλας μουρη και μεχρι ποτε θα την πουλας γιατι πρεπει να αποδωσει και οικονομικα αυτο που σπουδασες καποτε.Εκτος αν εχεις ηδη :) λεφτακια.Τι να σου πω ωραια σκεφτεσαι :P.Για πες μερικες προοπτικες που εχει ο μεσος ηλεκτρολογος στην Ελλαδα.Οσοι ητανε καλοι απο αυτους που ξερω εγω εχουνε λιωσει στον προγραμματισμο.Μπλιαχ για μενα προσωπικα...Θυμαμαι οταν ητανε να μπω στη σχολη στο μαθημα του ΣΕΠ ελεγε οτι οι μηχανολογοι εχουνε ανεργια.Στην πιατσα ο μηχανολογος μετρα πιο πολυ απο ηλεκτρολογο(τεχνικες εταιριες).Και κατι ακομα ας μη γελιομαστε οι πιο πολλοι μεσα στη σχολη αυτη ειναι μεν ατομα ανω του μεσου ορου νοητικα αλλα κυριως βασιζονται σε μεγαλη προσπαθεια(γιατι αυξανεις την προσπαθεια σου οταν δε σου παει τοσο κατι) για να ανταπεξελθουν.Λιγοι ειναι αυτοι που πραγματικα το "εχουν" που λεμε το αντικειμενο για να προχωρησουν.Λιγοι τρελενονται με την γνωση.Οι πιο πολλοι ειναι παιδια που ελπιζανε σε κατι καλυτερο μπαινοντας σε αυτη τη σχολη ετσι εντελως ανωριμα και αοριστα...Και παλι ομως ολα αυτα τα λεω τωρα.Το μελλον θα δειξει...

Νομίζω οτι πάμε σε λάθος δρόμο.

Τι σχέση έχουν τα λεφτά και η αποκατάσταση. Αυτό είναι που καθηλώνει κάποιον στη μιζέρια. Οτι δουλειά και να κάνει κάποιος αν τη γουστάρει θα βγάλει και ΧΡΗΜΑ.
Επρεπε με μεγάλες ταμπέλες μέχρι τα 18 μας και κάθε μέρα στο σχολείο να μας έλεγαν. Κάνε αυτο που γουστάρεις.

Ετσι γίνεται και ο καθένας χαρούμενος και επιτυχημένος. Και η κοινωνία σα σύνολο πάει μπροστά.

Γιατί αν γουστάρεις αυτό που κάνεις πρώτα απ' όλα δε βλέπεις τη δουλειά σα ρουτίνα βαρετή που σε γεμίζει άγχος και στρέςς αλλα σαν ένα χόμπυ που σου αποφέρει και χρήματα για να ζήσεις. Ασε που αφου γουστάρεις είσαι και πιο παραγωγικός.

Θα τρελαθουμε εδω μεσα.Ποσοι ανθρωποι στη ζωη τους κανουν επαγγελμα αυτο που τους αρεσει;Eυκολη απαντηση.ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ.Γιατι;Γιατι πρωτα πρεπει να βρεις αυτο που σου αρεσει.Aλλα ακομα και αν το βρεις δε σημαινει οτι κανοντας το θα πετυχεις και οικονομικα.Δεν ειναι ταινιουλα με το Βασιλακη Καιλα η ζωη.

Και αυτό είναι καλό;

Οι άνθρωποι είναι έτσι επειδή κολλάνε σε μαλακίες!

Η μάνα μου ήθελε να πάω γιατρός. Τι σημαίνει αυτό;

Ξέρω 1,000άδες οιυ πήγανε κάπου γιατι το ήθελε η μάνα τους. Αυτό τι σημαίνει; ΑΥτο να κάνουμε;

Larry για να ειναι κατι τοσο γενικευμενο σημαινει οτι η ειναι παραλογη η κοινωνια μας η οτι δεν τοσο απλα τα πραματα να πεις κανω αυτο που  μου αρεσει!

Μα κι εσύ θα γίνεις ΗΜΜΥ! Άρα είμαστε συνάδελφοι και σε κοιτάνε και σένα με δέος!  ;)

Όχι ρε, λεφτάκια δεν έχω! Και ούτε θέλω να πουλάω μούρη-πίστεψέ με!! Η μούρη πουλιέται από μόνη της με το που λέω σε ποιά σχολή σπουδάζω! Όλοι κάθονται προσοχή όταν ακούν το ποιηματάκι Ηλεκτρολογ.....& Μηχ....Η/Υ ! Και  με αντιμετωπίζουν λες και είμαι ο μέγας επιστήμονας! Ειδικά στο στρατό, ο διοικητής μου (Αντισχης) με έβλεπε σαν Einstein όταν με κοιτούσε να κρατάω το βιβλίο της Πυρηνικής Τεχνολογίας καθώς πήγαινα να του ζητήσω άδεια-και μου την έδινε φυσικά!
Όπως έγραψα παραπάνω, μπορεί λεφτά να μην βγάζουμε όπως οι γιατροί και οι δικηγόροι , αλλά στην συνείδηση του λαού το επάγγελμά μας έχει περισσότερη αίγλη-πώς να το κάνουμε?
Ο ηλεκτρολόγος σήμερα δεν κάθεται σε έναν υπολογιστή μπροστά-Δεν είναι αυτό το πράγμα ο μηχανικός! Ο ηλεκτρολόγος-και γενικά ο μη
χανικός-έχει να διευθύνει μια ομάδα ανθρώπων με σκοπό την γρήγορη και λιγότερο δαπανηρή άποπαιράτωση ενός έργου και εκεί φαίνεται το πόσο μηχανικός είναι! Όσο για το "ηλεκτρολόγος" εμένα προσωπικά και μαρέσει και με εξιτάρει, όπως συμβαίνει και στην συνείδηση του απλού λαού-στο άκουσμα της φράσης ..& Υπολογιστών.
Μάλλον δεν τα ξέρεις καλά. Σύμφωνα με έρευνα που έκανε ο ΟΑΕΔ, διαπιστώθηκε ότι το επάγγελμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού έχει το δεύτερο καλύτερο ποσοστό απορρόφησης, με πρώτο αυτό του προγραμματιστή! Ο μηχανολόγος έρχεται μετά!
Και όσο για την πιάτσα που λες, βγήκες να δουλέψεις έξω να δεις ποιός έχει πιο πολύ αίγλη? Ο ηλεκτρολόγος του σήμερα, με όλους αυτούς τους αυτοματισμούς στις βιομηχανίες, μετράει πιό πολύ από κάθε άλλον-πίστεψέ με-το χω ζήσει!
Καλά το πες. Ανώριμα! Αυτά τα άτομα ας πρόσεχαν όταν συμπλήρωναν το μηχανογραφικό τους! Ας μην έβαζαν καθόλου το ΗΜΜΥ!!!!! Τί περίμεναν να βρούν? Έχω μια φίλη μου κοπελιά που πέρασε νηπιαγωγός στην Αλεξπολη μετά από μένα και τελείωσε φέτος-πριν από μενα! Και με ρώτησε: Ακόμα σπουδάζεις? Ε, τί να πώ όταν αυτοί είχαν για μαθήματα κάποια που ονομάζονται "Λαικές ιστορίες Ι" και "Λαικές ιστορίες ΙΙ"-που δεν είναι τίποτε άλλο από απλά παραμύθια ???? Εμείς να έχουμε τα Πεδία Ι , ΙΙ κλπ και εκείνοι την Σταχτοπούτα και την Κοκκινοσκουφίτσα!! Ε, όποια/ος θέλει να διαβάζει αντί για Πεδία τους 7 νάνους, να σηκωθεί να φύγει!!! ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ! Άει σιχτίρ (Ιωάννα δεν το λέω σεσένα-εννοείται)
Χερτζ πολύ καλά τα λες. Θυμάμαι τον Γιάννη Πλούταρχο που σε μια συνέντευξή του είπε ότι "εμείς οι τραγουδιστές και οι ηθοποιοί είμαστε ευλογημένοι, επειδή η δουλεία μας είναι και χόμπυ μας παράλληλα"

Δεν είναι απλά σίγουρα. Το φταίξιμο είναι αλυσιδωτό. Απο τους καταπιεσμένους και κολλημένους γονείς στα παιδιά που και αυτά γίνονται έτσι. Δεν είναι ευκολο. Αλλα δε μπαίνει ένα μάθημα στο σχολείο να πεί "να κάνεις αυτο που σ' αρέσει" . Όλο μιλάμε για χρήματα κτλ...

Αυτό είναι η καταστροφή. Η δήθεν "επαγγελματική αποκατάσταση".

Επαγγαλματική αποκατάσταση δεν έχεις όταν ακολουθείς αυτο που έχει περισσότερες θέσεις.

ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΑ.

Το αφεντικό δεν είναι μαλάκας. Ο καλός στη δουλειά του θα βρεί θέση και ας μην υπάρχει ούτε 1.

Και κάτι άλλο. Αμάν με τα καλούπια και τα πρότυπα.

Στερούν απο αυτόν που θέλει να γίνει αγρότης τη χαρά του.

Θέλει ο άνθρωπος να έχει ένα εξοχικό και να καλλιεργεί κάτι. Αυτή θα είναι η δουλειά του. Αυτή η ζωή του.

Πείτε μου ποιος σήμερα το βλέπει με καλό μάτι. Και πείτε μου γιατι να μην το βλέπει με καλό μάτι;

Όλοι πια chairman και πούρα. Αχ πόσο θέλω να εξαφανιστούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι. Έτσι να πεινάσουμε να γουστάρουμε όλοι και να φάμε την π@π@ρ@.

Γεια σου kagi, γι' αυτό μου αρέσεις!

Kagi is my best friend  ^kissy^
and I have another one.
I love them.
I love you all!!!  ;)

Kαι για να απαντήσω και γω στο ερώτημα:
Ναι ήθελα να την παρατήσω στο πρώτο έτος γιατί δεν είχα παρέα. Α ναι και γιατί επικρατούσε μπάχαλο. Μετά όμως (β εξάμηνο) γνώρισα τις friends μου και παρέμεινα. Το μπάχαλο παρολαυτα συνεχίστηκε αλλα εμένα δεν με νοιαζε πια...γιατί είχα καλές φίλες!  :D
Λίγο χύμα λόγος, αλλα γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Είμαι λίγο χύμα τύπος! Να φανταστείτε δεν ήξερα τι τομέα να πάρω και έβαλα κλήρο!  :o Ακόμα έχω το "τυχερό χαρτάκι".
PS:Έχω πάει και σε άλλες σχολές, σαν επισκέπτρια, απλά για να παρακολουθήσω καποια μαθήματά τους. Σε μια (Παιδαγωγικό) διέπρεψα κιόλας. Ο καθηγητής ζήτησε ονοματεπώνυμο για να με σημειώσει..
Το συμπέρασμα που έβγαλα:
Οur is the best of all!   ^pinokio^ ^pinokio^
(Αυτό δεν το πιστεύω και τόσο, απλά ήθελα να υποστηρίξω τη σχολή, τη λυπήθηκα να βομβαρδίζεται από τόσους.  :'(  :'( )

Καλά με τους γιατρούς και τους δικηγόρους βρήκες το παράδειγμα για επαγγέλματα με υψηλές απολαβές....Με το τι είναι ηλεκτρολόγος το παραέκανες λίγο....Δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι ο μηχανικός δε θα γνωρίζει όλα τα πρακτικά θέματα με τα οποία ασχολούνται οι υφιστάμενοι του(λέμε τώρα)...Γιατί βλέπω πολλούς στο τμήμα να αδυνατούν στον πρακτικό τομέα και να επαναπαύονται στα μαθήματά τους....Η θέση δε θα έρθει ουρανοκατέβατη ....Και γενικότερα σταματήστε αυτήν την ανοησία περί μηχανικού και ότι είμαστε μηχανικοί ,γιατί στο τέλος θα το πιστέψουμε κιόλας. :) :) :)

Megawatt αυτά που λες για την αίγλη στη συνείδηση του λαού μου κάνουν εντύπωση!
Γιατί αυτό που βλέπω είναι ότι στην Ελλάδα δεν είμαστε προηγμένοι στην τεχνολογία και ως εκ τούτου οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι μηχανικός! Ειδικά ΗΜΜΥ! Λες μηχανικός και νομίζουν αυτοκινήτων! Λες ηλεκτρολόγος και νομίζουν ότι αλλάζεις λάμπες! Λες υπολογιστών και νομίζουν ότι θα διορθώνεις pc!
A, ξέρεις πότε καταλαβαίνουν κάτι? Όταν τους λες ότι εσύ θα είσαι που θα βάζεις τις υπογραφές  ^puke^
Όσο για τους γιατρούς και τους δικηγόρους "όλη αυτή η ιστορία έχει καταντήσει πλέον αηδία". Αλλά τι περιμένεις απ' τους άσχετους?

Καταρχήν να πώ ότι ο Μηχανικός δεν βρίσκεται εκεί που υπάρχει η τεχνολογία απαραίτητα! Ο Μηχανικός καλείται να βρίσκει όσο το γρηγορότερο λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν και να ξέρει να αναθέτει τις διάφορες εργασίες στα κατάλληλα άτομα (ανάλογα με τις ικανότητές τους) ώστε να μεγαλώσει η παραγωγή.  8) Τέλος ο Μηχανικός είναι αυτός που δέχεται να αναλαμβάνει ευθύνες και γιαυτό βάζει στο τέλος και την υπογραφή του. (Άρα οι ευθυνόφοβοι να  αλλάξουν σχολή!!  ;D )
Πάντως στην Πτολεμαίδα -που είναι το ενεργειακό κέντρο της Ελλάδας- ξέρουν πολύ καλά τί είναι ο Ηλεκτρολόγος και ίσως γιαυτό με κοιτάνε με δέος!!! Στα άλλα μέρη της Ελλάδας , ίσως ηλεκτρολόγος να σημαίνει αλλαγή λάμπας και διόρθωση θερμοσίφωνα!  ;D
Jimi πολύ σωστά μιλάς. Όμως να θυμάσαι ότι Μηχανικός δεν γεννιέσαι, γίνεσαι! Και γιατί να μην το πιστέψουμε κιόλας-δεν κατάλαβα?  :???: Είτε το θέλεις είτε όχι σαν μηχανικό θα σε αντιμετωπίζουν όταν βγεις από δω!
Όσο για το μπολνταρισμένο μέρος, έτσι συμβαίνει. Εγώ θυμάμαι στην αρχή που δούλευα σε μια εταιρία (ως τειτζής φυσικά), έσκαβα με σφυρί και καλέμι και γέμιζα τουβλόσκονη απτην κορφή μέχρι τα νύχια, έσκαβα με γκασμά κανάλια για να περάσουν υπόγεια καλώδια σε βάθος 50εκ. σαν κατάδικος, μέχρι που μετά από 4-5 μήνες, δεν λερωνόμουν καθόλου αφού έπιανα μόνο σχέδια και μολύβια, αλλά είχα την ευθύνη της ανάθεσης συγκεκριμένης δουλειάς σε συγκεκριμένα άτομα και φυσικά την ευθύνη της επίβλεψης του έργου. Δεν θα ξεχάσω όταν πηγαίναμε σε διάφορα εργοστάσια για να φτιάξουμε τα ηλεκτρολογικά, μας κοιτούσαν τα άλλα συνεργεία σαν να βλέπουν τους "άντρες με τα μαύρα"  :o

'Οσο για το ότι πολλοί αδυνατούν στην σχολή μας στον πρακτικό τομέα και ασχολούνται μόνο με τα μαθήματά τους, δεν φταίνε αυτοί! Η σχολή μας δεν παράγει τειτζήδες! Μηχανικούς παράγει, ανθρώπους που πρέπει να είναι εύστροφοι και να μπορούν να αναλαμβάνουν ευθύνες. Την ευστροφία την καλλιεργεί η μαθηματική πλευρά των μαθημάτων, έτσι δικαιολογείται η πολύ μαθηματικούρα...  ::)
Αααααααααα. Τους ΗΜΜΥδες δεν τους κάνω παρέα! Τις ΗΜΜυδες κάνω! Μου αρέσει που έχετε αυτοπεποίθηση εσείς οι Ηλεκτρολόγες  ;D ;D ;D
Μπολνταρισμένο μέρος: Ωχχχχχ! Λες γιαυτό να με κοιτάνε παράξενα? Δηλαδή για χαζό με έχουν?  :D ;D
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!  :o :D

Οι άνθρωποι που είναι στην πιάτσα των τεχνικών έργων, των κατασκευών ή στο κλαμπ των προγραμματιστών σίγουρα καταλαβαίνουν περισσότερο την αξία του μηχανικού. Ο μανάβης της γειτονιάς δε θα γνωρίζει τι είναι ΗΜΜΥ. Εδώ εμείς και στα πρώτα έτη δεν ξέραμε καλά καλά τι θα κανουμε βγαίνοντας από εδώ. Ας μην πω άλλα γιατί λίγο ακόμα και θα είμαστε off topic, αν δεν είμαστε ήδη.

Σχετικά με την αρχική ερώτηση για μένα τα ενδεχόμενα ήταν δύο:

Δε μου αρέσει η σχολή και φεύγω, με όποιες συνέπειες συνεπάγεται αυτό, ή

Δε μου αρέσει η σχολή αλλά μένω, με όποιες συνέπειες συνεπάγεται αυτό.

Διάλεξα το δεύτερο. Ό, τι και να διαλέξει κανείς έχει το τίμημά του. Το λάθος μου είναι ότι δε δουλεύω για να πραγματοποιήσω το στόχο που εγώ η ίδια έβαλα. Αντί γι΄αυτό εγκλωβίζομαι στη γκρίνια μου. Συχνά κάνουμε τα πράγματα πιο δύσκολα από όσο είναι. Για μένα θα ήταν λυτρωτικό το να είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου   ^knuppel^  και να απαιτήσω από αυτόν να διαβάσει για να πετύχει το στόχο του. Το έκανα στο 2ο-3ο έτος. Τώρα δεν μπορώ. Ίσως γιατί βαρέθηκα, ίσως γιατί κουράστηκα ψυχικά, ίσως γιατί δεν έχω το άγχος ότι πρέπει να πάρω τομέα, ίσως γιατί ξεψάρωσα λιγάκι... Κι αν κάθομαι και γράφω σ΄αυτό το topic είναι γιατί βοηθάει εμένα την ίδια να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά, να ανασυγκροτήσω τις δυνάμεις μου μέσα από ένα διάλογο με τους άλλους  και με τον ίδιο μου τον εαυτό ^argue^ . Γιατί όλοι έχουμε δυνάμεις μέσα μας, και το γεγονός ότι είμαστε στο ΤΗΜΜΥ το αποδεικνύει αυτό. Το αν έχουμε τη θέληση να τις χρησιμοποιήσουμε είναι άλλο θέμα.

Κάποιος με αποκαλούσε "φωνή της συνείδησης"    ^ytold^ , και, επειδή κινδυνεύω να χαρακτηριστώ "miss manual"  και να με πάρετε με τις ντομάτες  ^tomato^ ^tomato^ ^tomato^ , οφείλω να πω ότι ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να λειτουργεί, τις δικές του αντοχές και τα δικά του όρια. Γι' αυτό και μόνος του θα βρει το δικό του τρόπο να προχωρήσει παραπέρα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι στο χέρι μας τις περισσότερες φορές.

Για μένα το όλο πρόβλημα της απογοήτευσης από την σχολή οφείλεται στο έντονα φορτισμένο περιβάλλον τη στιγμή της επιλογής. Η βαθμοθηρία δε μας επέτρεπε να δούμε παραπέρα από το λύκειο ώστε να επιλέξουμε συνειδητά. Έτσι όταν έφτασε η ώρα της επιλογής επιλέξαμε με βάση τις προτροπές των άλλων γύρω μας χωρίς να το σκεφτούμε ουσιαστικά. Εμένα προσωπικά μου αρέσει η σχολή. Έχει προφανώς τα προβλήματα της αλλά δε θα επεκταθώ σε αυτά., το επίπεδο γνώσης που προσφέρει και ο τρόπος σκέψης που σου δίνει είναι κάτι το οποίο δε το περίμενα τόσο ανεβασμένο όταν μπήκα. Για μένα ήταν η πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό μου. Πιστεύω ότι η απογοήτευση προέρχεται από το γεγονός ότι σε πολλούς δε δόθηκε ουσιαστικά το δικαίωμα της επιλογής. Αν το είχαμε επιλέξει συνειδητά από μόνοι μας τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Ακόμη και αν δεν ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε θα τιμούσαμε την επιλογή μας γιατί αυτή θα συμβόλιζε τους αγώνες μας για να μπούμε στη σχολή.

Και νομίζω οτι η λάθος επιλογή της σχολής μας απασχολεί περισσότερο τις κοπέλες του τμήματος. Επειδή αν δεν τους αρέσει έχουν σοβαρό πρόβλημα. Ένα αγόρι και να μην του αρέσει, εντάξει, το δέχεται πιο εύκολα.

Τα οφφ τόπικ σχετικά με το "Τι πέρασες;" "Ηλεκτρολόγος"

είναι εδώ:

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6728.0

Bob, πολύ ρομαντικά το βλέπεις το θέμα. Η σχολή είναι σκ@τ@, τελεία και παύλα. Δεν θέλει και πολλή ανάλυση. Προσωπικά σιχαίνομαι την σχολή κάθε μέρα επί 5 (και βάλε... :P) χρόνια με αυξανόμενη ένταση (τι κερδίζω? :D). Όταν είσαι σε αυτήν τη θέση, υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίσεις την κατάσταση:
1) "Όσο πιο γρήγορα τελειώσω, τόσο πιο γρήγορα θα φύγω"
2) "Και οι άλλες σχολές είναι στα ίδια χάλια, οπότε δεν τίθεται θέμα λανθασμένης επιλογής."
Η απέχθεια που προκαλεί η σχολή δεν έχει να κάνει με το επιστημονικό αντικείμενο, αλλά με την κατάσταση του ελληνικού πανεπιστημίου.
Σε όλη την διάρκεια των σπουδών μας ακούμε "Δεν αρκεί η σχολή, πρέπει να το ψάχνετε μόνοι σας το θέμα κλπ", πράγμα που μάλλον είναι σωστό γιατί αποδεικνύεται ότι τα μόνα πράγματα που έχουμε μάθει στο τέλος, είναι αυτά με τα οποία ασχοληθήκαμε εκτός σχολής επειδή μας άρεσαν. Αυτόματα αυτό το γεγονός καθιστά όλα τα υπόλοιπα, τα οποία ποτέ δεν μάθαμε, περιττά και μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μια χαρά θα μπορούσαμε να σπουδάσουμε και μόνοι μας στο σπίτι, παρά στο ΑΠΘ, όπου μας πρήζουνε και το συκώτι με χίλιες δυο μπαρούφες. Μετά από όλα αυτά καταλήγουμε στην λύτρωση "Είμαστε εδώ για το χαρτί!". Η παραδοχή της προηγούμενης πρότασης, πραγματικά σου λύνει τα χέρια.
Κι έτσι καταλήγουμε στο παλιό καλό σύνθημα "ΜΕ ΣΤΟΥΠΙ ΚΑΙ ΜΕ ΒΕΝΖΙΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΗΜΜΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΝΕΙ!".
Το πιο διασκεδαστικό στην όλη υπόθεση είναι ότι πραγματικά αξίζει να πάτε στους Συμβούλους Φοιτητών και να δείτε πόσο μάταιη είναι η προσπάθειά τους να σας πείσουν ότι τα πρώτα 3 χρόνια της σχολής δεν είναι για τα μπάζα. (Προβλέπω να τρώω απόλυση μετ' αφορισμού αλλά τι να κάνουμε? ;D)

Eδώ υπερβάλλεις μάλλον και το ξέρεις οπότε ίσως είναι κάπως να πω:

Υποχρεονόμαστε να μάθουμε κάποια πράγματα αδιάφορα τα οποία ομως αφήνουν κάποιες κεντρικές ιδέες που θα μας βοηθήσουν αργότερα σε αυτά που θα  ψάξουμε μόνοι μας ή όταν θα φτάσουμε στο σημείο (ω θεέ μου, τρομάζω στην ιδέα) να δουλέψουμε.
Τόσος κόπος για μερικές κεντρικές ιδέες.

Όταν μέχρι ένα σημείο αυτές οι κεντρικές ιδέες είναι να σκεφτόμαστε με κάποιον τρόπο, ναι είναι.



;D ;D ;D ;D

δεν είναι τόσο το δικαίωμα επιλογής.
κι έχω την εντύπωση ότι τα περισσότερα παιδιά που ήρθαν στη σχολή
παρακινημένοι από φίλους/γονείς/γνωστούς/καθηγητές
είτε γιατί δεν ήταν σίγουροι για το τι θα κάνουν, είτε γιατί εμπιστεύοντουσαν την κρίση των ανωτέρω,
από κεκτημένη ταχύτητα, ικανοποιητική πίεση από το περιβάλλον και αποφυγή του ερωτήματος "πού είμαι και τί κάνω εδώ?"
έβγαλαν σχετικά γρήγορα και εύκολα τη σχολή.

όταν κάθε μέρα που πηγαίνεις στη σχολή,
το περιβάλλον είναι αποκαρδιωτικό (δεν λέω απαξιωτικό, αν και μερικές φορές ήταν),
όταν βλέπεις συμφοιτητές να κλαίνε (όχι από χαρά) για ένα 6άρι στο Πεδίο ΙΙ,
ενώ εσύ πάλι δεν κατάλαβες τι έλεγε η εκφώνηση,
όταν η παρακολούθηση για ΄σένα σημαίνει απορίες και μόνο,
ψάχνεις να βρεις μια πιο εύκολη λύση, λες "δεν μπορεί, το περάσαν κι άλλοι",
κάτι που έρχεται συνήθως με το "εγώ διάβασα 3 μέρες και το πέρασα".
Επαναπαύεσαι.
Υπάρχουν άπειρα τριήμερα, σκέφτεσαι.
Χαλαρώνεις. Let go the fucking wheel.

Κι έτσι, τα τριήμερα έρχονται και φεύγουν
φτάνεις στο 3ο έτος οι απορίες σου είναι πολύ περισσότερες από τις γνώσεις που πήρες,
κοιτάς με δέος τους συμφοιτητές σου να μιλάνε για σειρές Taylor και McLaurin,
(ενώ ο μόνος Taylor που ήξερες εσύ, ήταν ο ντράμερ των Queen  :P )
και καταλαβαίνεις πια σίγουρα ότι τα 'χεις σκατώσει στο μόνο πράγμα που μετράει (για τους άλλους)
στο πρώτο βήμα για την οικονομική και κοινωνική σου αποκατάσταση.

δεν έχει πια σημασία ότι εσύ δεν φανταζόσουν έτσι τη ζωή σου (δεν σε ρώτησε κανείς),
ότι αυτά τα 3 χρόνια που φαινομενικά κωλοβαρούσες, σίγουρα δεν πήγαν χαμένα, ούτε πέρασαν εύκολα,
ότι το σαράκι "τι θα κάνω τελικά με τη σχολή?" σε τυραννούσε κάθε μέρα,
ενώ υπολόγιζες πόσες εξεταστικές θα περνάσεις από 10 μαθήματα για να πάρεις πτυχίο στην ώρα σου.



Δεν μπορεί κανείς να μιλάει για φοιτητές που αξίζουν και δεν αξίζουν,
ούτε να το παίζει ΛΟΚατζής και να λέει ότι εδώ η εκπαίδευση είναι μόνο για σκληρά αντράκια.
χρειάζεσαι κάποιον να σε στηρίξει, να σε βοηθήσει να πάρεις μια απόφαση για το τι θα κάνεις.

Ίσως τελικά, αν δεν έχεις περάσει από αυτή τη φάση, δεν μπορείς να κρίνεις.
Αν δεν καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι να αποφασίσεις να πας μπροστά ή πίσω, στη ζωή σου τελικά
και κατά το πόσο μπορείς πια να κάνεις κάτι τετοιο με μια γαμημένη ψυχολογία.


@ Turambar
με τιμάει ιδιαίτερα ο χαρακτηρισμός σου  :)
αδερφός συμφοιτητής κι αδερφος ταινιόφιλος! (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=5142.msg95325#msg95325)

Ίσως να τα βλέπω ρομαντικά, ίσως αυτό να είναι ο δικός μου τρόπος να κρατηθώ στη σχολή. Ίσως η σχολή να είναι σκατά, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι σημαίνει για το καθένα. Γιατί αν σημαίνει κάτι θα κάτσεις και θα βρεις τρόπους να το αντιμετωπίσεις, αλλιώς όπως είπε και ο Dr Gonzo Let go the fucking wheel. Σίγουρα πολλοί είναι αυτοί που δεν έκαναν συνειδητή επιλογή να έρθουν σε αυτή τη σχολή και τελικά την έβγαλαν και με καλό βαθμό. Δε νομίζω όμως να διαφωνεί κανείς ότι η επιλογή θα έπρεπε να είναι συνειδητή και αν συνέβαινε αυτό τότε στις πρώτες απογοητεύσεις και τα 5αρια των πρώτων εξαμήνων θα πείσμωνες. Οπότε τελικά δε θα σε έπαιρνε από κάτω και κάποια στιγμή θα έρχονταν και καλοί βαθμοί σε δύσκολα μαθήματα που θα σε ικανοποιούσαν ακόμη περισσότερο. Το αίσθημα ικανοποίησης στον άνθρωπο είναι πολύ περίεργο και το σημαντικότερο είναι να μη σε πάρει από κάτω. Αυτό σημαίνει τη κατάλληλη στιγμή θα καταφέρεις να βρεις ερείσματα για να συνεχίσεις.

Επιπλέον η σχολή μας πιστεύω ότι έχει ένα σοβαρό πλεονέκτημα από τη πλευρά της μηχανικής. Είναι η μόνη σχολή που μπορείς να σχεδιάσεις και να υλοποιήσεις συστήματα ακόμη και στο σπίτι σου. Σε κανένα άλλο τμήμα του πολυτεχνείου δε μπορείς να το κάνεις αυτό. Ο αρχιτέκτονας και ο πολιτικός δε μπορεί να χτίσει σπίτι μέσα στο σπίτι του, ο μηχανολόγος δε μπορεί να έχει τόσο εύκολα κινητήρες και γρανάζια. Αντίθετα ο ηλεκτρολόγος και ο μηχανικός υπολογιστών μπορούν να δημιουργήσουν πραγματικά συστήματα στο ίδιο τους το σπίτι πολύ πιο εύκολα και να πειραματιστούν.

Όταν λέτε σκατα εννοείτε δε σας αρέσει ή οτι είναι μάπα η οργάνωση κτλ. ?

Εγώ προσωπικά αναφέρομαι στην οργάνωση

Και γώ στην οργάνωση. Το ρώτησα γιατι μπερδεύτηκα και πιστεύω και άλλοι.

Ενταξει, η οργανωση ειναι ενας τομεας που με τις σωστες κινησεις και χωρις απαραιτητα τα πολλα λεφτα, μπορουν να γινουν θαυματα.

Εγω στην αρχη(πρωτο ετος ας πουμε) αναρωτιωμουν, αν ηταν αυτο που ηθελα πραγματικα(και αυτο πιστευω το σκεφτομουν γιατι στην αρχη ειχαμε πολλα μαθηματικα κτλ κτλ που ηταν λιγο ασχετα με αυτα που περιμενα). Μετα σκεφτομουνα τι αλλο ειχα επιλεξει στο μηχανογραφικο και ελεγα, ΝΑΙ αυτο θελω. Και τωρα το λεω χιλιες φορες.

Το προβλημα το βλεπω κυριως στον χρονο και στους καταραμενους κολοβαθμους. Γιατι, οταν εχεις φτασεις στο 3 η 4 ετος και εχεις μετριους βαθμους, επειδη στην αρχη ηθελες να ξεκουραστεις λιγο απο τις εξετασεις του λυκειου, μετα σκεφτεσαι οτι για να συνεχισεις θα πρεπει να βγαλεις τους λεγομενους καλους βαθμους. Και σκεφτεσαι, οτι γαμωτο, κατεστρεψα τον εαυτο μου. Δεν θα μπορεσω να κανω αυτο που θελω, γιατι  Γρ. Αλγεβρα στο πρωτο εξαμηνο(παραδειγμα τωρα) εγραψα 5.

Επισης ,πιστευω οτι μεγαλο κακο, τουλαχιστον προσωπικα, πιστευω ειναι οτι δεν μας προτρεπουν να πιστεψουμε στους εαυτους μας. Εγω μεχρι το τριτο ετος νομιζα οτι αυτα που μαθαινουμε δεν μπορουν να εφαρμοστουν στην πραξη, επειδη τα μαθαινουμε απλοποιημενα(καταλοιπο και του σχολειου). Ετσι μαθαινοντας κατι, πολλες φορες δεν το μαθαινα επειδη μπορω οπως ειπε και ο Bob να το κανω στο σπιτι μου, αλλα εγκυκλοπαιδικα. Πιστευω οτι εχω χασει σε εμπερια και βαθος γνωσης εξαιτιας αυτου. Το καλο ειναι οτι εχω παψει να το πιστευω αυτο.

Ελπιζω οι καινουριοι να μην υποπεσουν στις ιδιες παγιδες...

Στο χέρι μας είναι να τους ενημερώσουμε... :)

τωρα το ειδα αυτο το τοπικ κ προσωπικα τον πρωτο χρονο κ κυριως το πρωτο εξαμηνο με το που εβγαιναν κπ μαθηματα που δεν περνουσα μ περασε πολλες φορες απο το μυαλο.

Μόλις είδα αυτό το τόπικ!

Προσωπικά όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσω τι θέλω να σπουδάσω σκέφτηκα ότι το καλύτερο θα ήταν να σπουδάσω κάποιο απ' τα χόμπι μου. Έτσι θα έκανα τη δουλειά... παιχνίδι (όπως νόμιζα στα 18 μου). Επομένως σκέφτηκα: α) τι μου αρέσει να κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου (ποια είναι τα χόμπι μου); β) ποια είναι τα αγαπημένα μου μαθήματα στο σχολείο (ναι είχα και τέτοια :) ). Η απάντηση στο πρώτο ήταν τα βιντεοπαιχνίδια (και γενικά ό,τι είχε σχέση με υπολογιστές), τα lego (γενικά ήμουν και είμαι λίγο μαστροχαλαστής) και το παδόσφαιρο (γενικά ο αθλητισμός). Η απάντηση στο δεύτερο ήταν τα μαθηματικά κατά κύριο λόγο αλλά και η φυσική (εκτός από τη γυμναστική φυσικά). Έτσι (αφού απέκλεισα τα ΤΕΦΑΑ) αποφάσισα να δηλώσω κάτι ανάμεσα σε πληροφορική, μαθηματικό, φυσικό ή ηλεκτρολόγους που λίγο πολύ τα συνδύαζε όλα. Τελικά κατάφερα να βγάλω μεγάλο βαθμό και πέρασα στην πρώτη μου επιλογή στους ηλεκτρολόγους. Σ' αυτό με βοήθησαν και δύο φίλοι μου οι οποίοι ήταν ένα χρόνο μεγαλύτεροι και είχαν περάσει και οι δύο ηλεκτρολόγοι και μου είπαν αρκετά πράγματα σχετικά με το πώς είναι η σχολή.

Τελικά κάθε άλλο παρά απογοητεύτηκα με το αντικείμενο της σχολής. Μου άρεσε από το 1ο εξάμηνο μέχρι και το 10ο (ορκίστηκα φέτος τον Ιούλιο). Καταρχάς στο 1ο εξάμηνο παντού έβλεπα μαθηματικά! Η χαρά μου! Αυτό που ήθελα! Βάλε και τη φυσική (η οποία με ζόρισε αρκετά) και τον λίγο προγραμματισμό (που μου φάνηκε παιχνιδάκι) και το σχέδιο (που μου άρεσε πάρα πολύ αν και έτρωγε ατέλειωτες ώρες - για ένα διάστημα σκεφτόμουν και την αρχιτεκτονική). Αισθανόμουν στο στοιχείο μου! Αυτό με βοήθησε στο να διαβάζω και μέσα στο εξάμηνο (είχα αποφασίσει να τιμήσω τον κόπο που κατέβαλα για να περάσω και να κάνω όσο το δυνατόν καλές σπουδές) οπότε πέρασα σχεδόν όλα τα μαθήματα. Κάπως έτσι έζησα και το δεύτερο αλλά και τα επόμενα εξάμηνα. Το μόνο μου πρόβλημα στα επόμενα εξάμηνα ήταν πώς θα γινόταν να πάρω κανένα μάθημα παραπάνω από αυτά που μου άρεσαν αλλά δε χωρούσαν στη δήλωση μαθημάτων (και ήταν και πρακτικά αδύνατο να παρακολουθήσω).

Φυσικά και υπήρξαν μαθήματα με τα οποία πραγματικά ζορίστηκα. Μαθήματα τα οποία με έκαναν να τρυπήσω παντελόνια απ'το πολύ διάβασμα (τρόπος του λέγειν). Μαθήματα τα οποία δεν άντεχα να διαβάσω γιατί τα βαριόμουν μέχρι αηδίας (αν και αυτά ήταν πολύ λίγα - 2-3). Γενικά όμως αν και δυσκολευόμουν μου άρεσε γιατί πάντα ασχολιόμουν με μαθηματικά, φυσική, υπολογιστές. Γιατί καταλάβαινα ότι όλα αυτά χρειάζονται για να μάθεις να λύνεις προβλήματα που αύριο θα συναντήσεις ως μηχανικός.

Φυσικά και υπάρχουν προβλήματα στη σχολή. Από πεπαλαιωμένα βιβλία μέχρι προβλήματα στο πρόγραμμα σπουδών (και πολλά άλλα). Εγώ πάντως δεν έμεινα σ'αυτά. Κάνω κάτι που μου γουστάρω και αυτό μετράει για μένα. Πραγματικά αδιαφορώ (όχι τελείως είναι αλήθεια - λίγη ματαιοδοξία πάντα θα υπάρχει) για τα σχόλια των άλλων (είτε είναι θετικά είτε αρνητικά) όσον αφορά τη σχολή μου και δε σκέπτομαι το αν θα βγάλω πολλά χρήματα στο μέλλον. Πιστεύω ότι θα έρθουν μόνα τους με τον ίδιο τρόπο που ήρθαν και οι βαθμοί.

Ορισμένα από τα προηγούμενα ποστςμε κάνουν να αισθάνομαι ότι έρχομαι από άλλο πλανήτη. Ρε παιδιά πάρτε τη ζωή σας στα χέρια σας! Κανείς δε σας εμποδίζει! Μην απογοητεύεστε! Νέοι άνθρωποι είμαστε. Καταρχάς η σχολή μας μας δίνει πάρα μα πάρα πολλές διεξόδους. Μπορείς να ασχοληθείς από ηλεκτρογεννήτριες μέχρι multimedia και από ρομποτική μέχρι τηλεπικοινωνιακά συστήματα (για να είμαστε προσγειωμένοι τα περισσότερα από αυτά στο εξωτερικό δυστυχώς). Και ναι μπορείτε να αλλάξετε σχολή ακόμη και σε μεγάλα έτη (ένας φίλος μου πήρε τομέα στο 4ο έτος και το επόμενο έτος ξεγράφτηκε και πήγε οδοντιατρική!). Φυσικά αυτό εξαρτάται από τον καθένα (προσωπικά βρίσκω πιο συνετό το να καθίσεις και να τελειώσεις μια σχολή ακόμα κι αν δε σου αρέσει ιδιαίτερα δε αν έχεις φτάσει σε μεγάλο έτος).

Όντας διπλωματούχος πλέον (τρομάρα μου) δηλώνω ότι από τη σχολή έχω κατά βάση ευχάριστες αναμνήσεις γιατί μου άρεσε πολύ το αντικείμενο του ηλεκτρολόγου μηχανικού. Και στενοχωριέμαι λίγο που τέλειωσε... κι όλας. Απʼ την άλλη χαίρομαι γιατί ξέρω ότι είναι δυνατό να μπορέσω να συνεχίσω τις σπουδές μου στο μέλλον (μετά το φανταρικό) και να εμβαθύνω σε κάποια περιοχή από τις τόσες που μου άρεσαν. Βέβαια προσπαθώ να είμαι προσγειωμένος. Ξέρω ότι όσο περνάν τα χρόνια ο άνθρωπος βαραίνει (κυρίως μετά το στρατό) και ότι μπορεί να χρειαστεί να πάω στο εξωτερικό αν δε θέλω να με συντηρούν οι γονείς.

Αυτά για την ώρα. Το ξέρω ότι τα έγραψα λίγο σκόρπια...

Nαι και ένα θετικό άτομο μέσα στα παράπονα! :D

απάντηση 1.

Την ευκαιρία σου την είχες και δεν την χρησιμοποίησες:
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=2425.msg18148#msg18148

απάντηση 2.


Μάλλον δεν κατάλαβες ούτε πώς, ούτε γιατί ειπώθηκε το σλόγκαν  :)
Ερώτηση κρίσεως: Γνωρίζεις σε ποιο γραφείο είναι ο 'useless' υπολογιστής που 'σηκώνει' αυτήν την επικοινωνία, αυτών των μηνυμάτων;

υγ. Απόψε θα τα πούμε θες δεν θες, εκτός αν ντραπείς ή φοβηθείς πάλι....  ;D ;D ;D

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=4124.msg39840#msg39840

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=6623.0;attach=10008)


(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=6623.0;attach=10010)

Θα ρθεις βρε κ.Δημακη στη συναντηση μας σημερα;Πλακα θα χει τοτε.Για φοβο η ντροπη ουτε λογος δεν ειμαι 1ετης εδω και πολυ καιρο...

"αμα δεις τα παιδια,πες ενα γεια,πριν αρχισουν τελειωσανε ολα..."

ειχα απο περυσι κατι πλανα απο ενα μινι αφιερωμα της εκπομπης ΖΚ στην ετ3 στη σχολη,στα πλαισια του επαγγελματικου προσανατολισμού...κυριως ειναι μια συνεντευξη του (πρωην)γενικου γραμαματεα του συλλογου ηλεκτρολογων.καποια μου αρεσαν σκεφτηκα να τα ανεβασω...αλλα ειπα να τα συνδιασω με δικα μου πλανα και λιγο μουσικη,ελπιζω να ειναι καλυτερο το αποτελεσμα...το αφιερωνω σαυτους που φυγανε αλλα και σε μας,σε ολους αυτους που μειναμε...

το αρχειο στο rapid  (http://rapidshare.de/files/33238207/thmmylicius.wmv) ειναι 12 mb,δεν ειναι τρελα μεγαλο,αλλα για λογους συνεπειας το βαζω και συννημενο σε χαμηλη ποιοτητα.

Διάβασα αυτό το τόπικ που το άνοιξα πριν 2 χρόνια και συγκρίνω το πώς σκεφτόμουν τότε με τώρα... :) σε  κάποια πράγματα άλλαξα γνώμη, σε κάποια άλλα όχι...τότε όμως δεν είχα πάει ακόμα Αγγλία εράσμους για να δω ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!  :D :D
Αποφάσισα να συνεχίσω τη σχολή, αποδεχόμενη ότι:
-Υπάρχει πολύ πιθανό ενδεχόμενο να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό στη ζωή μου, αλλά αυτό δε με απασχολεί προς το παρόν.
-Δε βρήκα κάτι καλύτερο να κάνω, οπότε συνεχίζω για να πάρω το πτυχίο, που είναι πολύτιμο εφόδιο σε κάθε περίπτωση.
-Έχω το δικαίωμα να μη μου αρέσει κάτι που αρέσει σε όλους τους άλλους, όπως και να μου αρέσει κάτι που μισούν όλοι οι άλλοι!
-Δε θα είμαι του ύψους ή του βάθους, δηλαδή ή να πορώνομαι ή να τα παρατάω τελείως.
-Με μέτρο η σχολή, υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα!

Διαβάστε όσα γράφτηκαν παραπάνω, για να δείτε ότι δεν είστε μόνοι σας  :)

 ^hat^ :)

Εγω αρχιζω να πιστευω οτι πολλα χρονια καθησα.
Εχω βαρυνει ενα πραμα. :-\

Ποια ειναι αυτα για πες μας!! :???:

ΠΟΤΕ!

Μπα καλως την Ξενια! :P

ntoink :P

Ας πει η Ξένια που είναι φρέσκια!

αρκετές φορές αλλά τώρα που μπηκαμε....

deleted

Aπο παπα, παπαδες θα ακουσεις. ;D

Εγω θελω να ακουσω τα χειροτερα του Ερασμους που ειπε η μπιοργκ ετσι για να ανεβω λιγουλακι.

Αυτό είναι ένα άλλο τόπικ που θα συζητήσουμε μιαν άλλη φορά.

Παιδιά -στους "μικρους" απευθυνομαι- μην απογοητεύεστε! Αμα σας αρεσει λίγο η σχολή, απο το 3ο ετος και φεύγα γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρουσα!

οσα μαθαινεις στα πρωτα ετη , τα περισσότερα, κάπου χρησιμεύουν, ως εργαλεια ομως.

πάρα πολλές φορές
και είμαι πρωτοετής ακομα!

  ::)

αλλά μάλλον είναι δικό μου πρόβλημα και όχι της σχολής...
(αναποφασιστικότητα)

 :-X

Χαχα! Ωραίο τόπικ.... Είναι κάτι που περνάει αρκετές φορές από το μυαλό μου...
Έχω και τρελό προβλημα άγχους (το οποίο -ποιός θα το'λεγε- η σχολή μου το "προκάλεσε") οπότε δημιουργείται το εξής φαινόμενο....
Όσο αγχώνομαι χάνω εξεταστικές (το πρόβλημα που λέγαμε),
όσο χάνω εξεταστικές μένω πίσω,
όσο μένω πίσω αγχώνομαι.....
Νομίζω πως έχω κολλήσει σε ένα ατέρμονο loop... χαχα!
Δεν πειράζει, την υγειά μας να έχουμε... αλλά που..?

ΥΓ: Στην ερώτηση τί σπουδάζεις, ακολουθεί η εξής στιχομυθία:
     - Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και...
     - Στο πολυτεχνείο?
     - Ναι...
     - Αααα, ωραία!
     - Ναι, αλλά μη με βλέπεις έτσι. Μάλλον θα γίνω chef......

+ΟΟ
Αν και εγω αρκουμε και σε βοηθος σεφ η δοκιμαστης συνταγων. :D :D

Μάθε τέχνη κι' άστηνε, και άμα πεινάσεις πιάστηνε

,και άμα δεν την μάθεις, έχει και άλλου πορτοκαλιές.


Μετά συγχωρήσεως επιστημόνια, but life is so much more.

Ah ήδη πάρα πολλές φορές...

χμμ οκ αυτό που λέει ο karamazoβ , αλλά αυτό προυποθέτει μια κλίση και αρέσκεια στο αντικείμενο. Άμα δλδ είσαι σίγουρη πως δε θα τη βρίσκεις ούτε στο τομέα, ίσως να είναι καλύτερα να πάρεις την απόφαση κ να αλλάξεις πριν να είναι πολύ αργά ... κ τότε όμως θα πρέπει να έχεις κατασταλλάξει για την εναλλακτική πορεία που θα επιλέξεις :) (όπως μου είχε πει ένα σοφό κορίτσι)

Βέβαια κ γω τι ξέρω ένα έτος παραπάνω είμαι :P

Αν αντέξεις το πρώτο έτος όπου πήζεις στα μαθηματικά και λοιπές μ@λ@κιες που μερικά είναι χρήσιμα αλλά δεν μπορείς να το καταλάβεις εκείνη την περίοδο δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να αφήσεις την σχολή.
Ειδικά από το τρίτο έτος και μετά που πλέον οι καθηγητές δεν είναι του γενικού τομέα και τα μαθήματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα η σχολή αρχίζει και γίνεται επικίνδυνα ευχάριστη.

Τελικά εμείς τι μάθαμε ηλεκτρολογικό ή μηχανολογικά σχέδιο στο πρώτο έτος?

αχ ναι ήδη πάρα πολλές φορές... χμ  :(
γενικά κατέληξα απλώς ότι από τη στιγμή που δεν έχω βρει κάτι που να με ικανοποιεί περισσότερο ως αντικείμενο (το σκέφτομαι αρκετό καιρό ήδη) μάλλον δε θα το βρω γενικά. Αυτό από τη μια δεν είναι κίνητρο να μείνω αλλά ούτε και για να φύγω. Άσε που γενικά πιστεύω ότι είναι και κάπως θέμα τύχης το σε ποια σχολή θα καταλήξεις από την άποψη ότι μπαίνεις σχεδόν στα τυφλά χωρίς να έχεις ουσιαστικά ιδέα σχετικά με το τι "σόι" επιστήμονας θα βγεις, δηλαδή τι θα είσαι σε θέση να χειρίζεσαι μετά. Το να μείνεις δοκιμαστικά σε μια σχολή (όπως στη ουσία έκανα) για ένα χρόνο μπορεί να βοηθήσει μπορεί να μπλέξει και περισσότερο τα πράγματα. Νομίζω ότι γενικά κανένας δεν έχει μια μόνο κλίση (πλην εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα!) επόμενως καμιά επιλογή δεν μπορεί να είναι πλήρως λανθασμένη (και πάλι πλιν εξαιρέσεων  ;)). Τελικά μου φαίνεται ότι επιλέγεις να καλλιεργήσεις περισσότερο μερικές από τις κλίσεις σου, εξαιτίας τύχης, κοινωνικού περίγυρου και αστάθμητων παραγόντων  :)


αν είμαι εγώ αυτό... (αλλά κι αν δεν είμαι!) έχω να πώ ότι το σοφό κορίτσι (δλδ εγώ  ::)) ένα ξέρει ότι τίποτα δεν ξέρει..!.:D

 :)  :)  :)

Sooo true. Καλή τύχη τότε!
Πάντως γενικά να ξέρεις δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό... π.χ. υπάρχει κ κοτζάμ τόπικ εδώ :P

χεχε όχι δεν είσαι εσύ. Άλλωστε δε νομίζω ότι είσαι σοφή... ακόμα :)

ποπο τι θεμα εχει το τοπικ!!

πφ τι να πω.. οταν εκανα μηχανογραφικο μου μιλουσε μου μιλουσε ενας καθηγητης μου... σε μια φαση μου λεει γιατι δεν πας να γινεις μια δασκαλα χαρουμενο παιδι εισαι μια χαρα θα εισαι!!(καμια φορα που το σκεφτομαι λεω λες??? να εκανα λαθος??)

Μετα μου λεει βεβαια θα σου προτεινα να πας ηλεκτρολογους γιατι εχεις υπομονη και νευρο(και τωρα σκεφτομαι απο νευρα αλλο τπτ εδω περα!!)

 ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ να παω... ΜΕ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΑΝ ΝΑ ΠΑΩ

Δεν θα πω ψεματα..! Μου αρεσει η σχολη μας ειναι στιγμες που λεω εδω ειμαι! ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ!!! Νιωθω μερικες φορες!!! Μονο αυτο με προβληματιζει οτι αν πηγαινα φυσικο θα ημουν πιθανον τρελα ερωτευμενη με οτι μαθαινα!!!

θα δειξει το μελλον αν θα συγχωρησω τον εαυτο μου που δεν ειχα τη δυναμμη στο μηχανογραφικο να τους γραψω ολους και να βαλω αυτο που ηθελα τοσο!!!!!!!!!!!!!!!!!

και επισης θα ηθελα να πω ενα μεγαλο ενα μεγαλο ευγε!! στην αλεξια απο το ετος μας που θα κανει φετος μηχανογραφικο!!! θα το κανει να δει αν περναει φαρμακευτικη εδω!!! ελπιζω να μν αποφασισει να φυγει!!!!(την θελω κοντα μου!!!)

αλλα σοβαρα τωρα αν δεν νιωθει καλα θα ειναι το πιο καλο για αυτην!!!! εγω δεν εχω τη δυναμη να το κανω αλλα και δεν θελω πια να το κανω νιωθω σαν να κοιτω απο μακρυα πλεον τι ηθελα πολυ να γινω καποτε(μπορει να συμβιβστηκα και αυτο δεν ειναι και πολυ καλο)!!!
 τεσπα!!


(πφ.......παλιοζωη!!)

 :D ;D

Εγώ αυτό που θυμάμαι είναι το 2ο εξάμηνο που μπάινοντας στις αίθουσες ήμασταν τα 2/3 του 1ου εξαμήνου...εννοώντας ότι πάρα πολλά παιδιά έφυγαν για ιατρική , οικονομικές και άλλες σχολές...


Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει μόνο στη σχολή μας αλλά μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση...

Η αλήθεια είναι ότι η σχολή ως θεματολογία είναι το λιγότερο που μπορώ να πω ανιαρή μέχρι το 3ο έτος...όταν αρχίσει ο τομέας τα πράγματα αλλάζουν εντελώς χαρακτήρα και νομίζεις ότι τα 2,5 πρώτα χρόνια ήταν άσκοπα...

Ξέρω αρκετές κοπέλες και αγόρια (λιγότερα βέβαια) που ήθελαν να φύγουν ακόμα και στο 3ο έτος ...για αυτό δεν με παραξένεψε που είδα και  ανταπόκριση μεγάλη στο τόπικ.....

Το κακό με το να βγάζεις πολλά μόρια είναι αυτό ........μπαίνεις σε σχολές υψηλής βαθμολογίας χωρίς να ξέρεις αν σε αντιπροσωπεύουν...και αμφιταλαντεύεσαι  για την επιλογή σου μέχρι να τελειώσεις ...

Αυτό που προτείνω και συμβουλέυω είναι ότι αν νιώθεις ότι δεν ανήκεις εδώ  μην φύγεις από την πρώτη μέρα ...περίμενε.....η πρώτη εντύπωση δεν είναι και η καθοριστική σε αυτή την περίπτωση....

Σας μιλάει μια κοπέλα που ήρθε από Θετική κατεύθυνση και  λέξεις PC,C++ , προγραμματισμός ....μου φαίνονταν το λιγότερο ....κινέζικα.....


έχει και τα ωραία της η σχολή κι ας παραπονιόμαστε συνέχεια...............

Ποτέ δεν είναι αργά :) πραγματικά, ποτέ δεν είναι αργά.. :)
Αρκεί να είναι σίγουρος κανείς πως αυτό που θέλει να ακολουθήσει, του αρέσει πραγματικά περισσότερο από αυτό που κάνει ήδη..Καμια φορά μια εναλλακτική μας προτίμηση φαντάζει πιο ελκυστική στα μάτια μας από όσο είναι,  λόγω του ότι η τωρινή μας προτίμηση δεν είναι ακριβώς όπως θα θέλαμε..

Μετά από πολλά χρόνια στη σχολή και αρκετές προσπάθειες αυτοψυχανάλυσης, κατέληξα πως ναι μου αρέσει η σχολή τελικά.  Δεν είμαι ερωτευμένη όμως, όπως λες κι εσύ, παρά μερικές φορές μόνο. Θαρρώ όμως πως αυτό είναι φυσικό. Μιας και δεν είμαι μονοδιάστατη. Έχω πολλες πλευρές και πολλά ενδιαφέροντα οπότε θεωρώ πως δεν θα μπορούσα να είμαι συνεχώς "τρελαμένη" με το ίδιο πράγμα.
Πέρασα από πολλές φάσεις.. -είμαι σε γαμάτη σχολή,  -ωχ τι ήθελα να έρθω σε αυτή τη σχολή, εγώ ήθελα να σπουδάσω κάτι καλλιτεχνικό,  -δεν μπορώ να γίνω Ηλεκτρολόγος μηχανικός,  -μμ ωραίο το αντικείμενο που σπουδάζω.. -η σχολή τα σπάει, -ωχ άντε να τελειώνουμε πια με αυτή τη σχολή..

Τελικά, αν και στην αρχή επέλεξα τη σχολή με σχεδόν ανύπαρκτο Επαγγελματικό Προσανατολισμό, δεν είχα κάνει λάθος ή τελείως λάθος τουλάχιστον. Μου αρέσουν τα τεχνικά θέματα, μου αρέσει να "μαστορεύω" και να βλέπω πως λειτουργούν τα πράγματα και να σχεδιάζω νέα.. Αυτά ήταν πράγματα που ενστικτωδώς και υποσυνείδητα με έκαναν να επιλέξω το τημμυ, μου χρειάστηκε καιρός όμως να συνειδητοποιήσω πως δεν είχα κάνει λάθος.

Προφανώς και δεν μου αρέσουν μόνο τα ηλεκτρολογικά θέματα όμως. Μου αρέσουν και άλλα πράγματα άλλης φύσεως.


μακάρι να μπορούσαν όλοι να βρίσκουν τα ενδιαφέροντά τους από πολύ μικρή ηλικία. Εγώ άργησα πολύ να τα βρω και ακόμα βρίσκομαι στην διαδικασία του προσδιορισμού.. Είναι φυσικό όμως..άλλος πιο νωρίς άλλος πιο αργά.. Για τον εαυτό μου, έχω αποδεχτεί πως θέλω να ασχολούμαι με περισσότερα από ένα πράγματα και θα δώσω στο καθένα τον ανάλογο χρόνο, μέσα στα πλαίσια που μπορώ.

Αυτά όμως είναι τα δικά μου. Αν κάποιος είναι πραγματικά σίγουρος πως δεν είναι για ημμυ, να μη διστάσει να κάνει κάτι άλλο, ακόμα και αν είναι στο 2322183ο έτος :). Να είναι πραγματικά σίγουρος όμως..
 
Συγχωρέστε με για τα πολλά που σας είπα, σκέφτηκα μόνο πως ίσως κάποιος αναγνωρίσει και τον εαυτό του μέσα στις γραμμές που γραφω πιο πάνω και ίσως πάρει έστω μια μικρή βοήθεια από αυτό..

 ;) voyager

εχεις καποιο δικιο

και εγω καμια φορα σκεφτομαι τι πραγματα μου αρεζαν ενστικτωδως και δεν απεχουν και πολυ απο τη σχολη
 

θα δειξει ειμαι μικρουλι ακομα!

αλλα οχι δεν θα φυγω!! θα παλεψω με το τερας!!! ;D :D

?????????????????????
ειμαι πολυ περιεργος οπως και αλλοι συναδελφοι νομιζω...

όταν βρω χρόνο θα τα γράψω

Όχι ακριβώς να την παρατήσω... απογοήτευση, για πάρα πολλούς λόγους!

Τους περισσότερους τους αναφέρει ο κ. Τσιμπούκης στα 1 και 3 :

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=12569.msg246715#msg246715

Αυτά δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη σχολή μας, αλλά είναι γενικό φαινόμενο στη ελλάδα...

Οχι, αλλα εχω νιωσει οτι η σχολη θελει να με παρατησει..

Μετά από 5 έτη νιώθω ότι μου πετάξανε την γνώση σαν τούβλα και αφήσανε σε 'μένα το γιγαντιώδες έργο να την βάλω σε σειρά για να φτιάξω κάτι αξιοπρεπές...

Και όταν κοιτάζω πίσω σκέφτομαι ότι σε πολύ λιγότερο από 5 χρόνια θα είχα πολύ καλύτερα αποτελέσματα αν είχα μόνο βιβλιογραφία...

Υπάρχει βέβαια και η παρηγοριά της διπλωματικής όπως υποστηρίζει, αν δεν απατώμαι, και ο κ. Δημάκης.

@SolidSNK :

Το ότι αυτά δεν έχουν να κάνουν μόνο με την σχολή μας δεν είναι δικαιολογία για την δικιά μας σχολή.
 

Συμφωνω. Και αν δεν εισαι και ωριμος να το καταλαβεις αυτο εγκαιρα κανεις αρκετα λαθη.

Μια σφαλιαριτσα εγω μπορω να της δωσω :P
Εγω παρατησα φαρμακευτικη και ξαναδωσα για να περασω ΤΗΜΜΥ,δεν τρελαινομουν φυσικα,αλλα το επιπεδο της γνωσης που προσφερεται αλλα και το χαρτι μετρανε παρα πολυ εξω απο συζητησεις με αποφοιτους.Ενδεικτικο ειναι και το γεγονος οτι οι ηλεκτρολογοι συλλογικα εχουν και το μικροτερο ποσοστο ανεργιας αν δεν κανω λαθος,σχεδον μηδενικο,το προβλημα ειναι βεβαια οτι ετεροαπασχολουνται στην Ελλαδα αλλα αυτο φυσικα οφειλεται στην ελειψη βιομηχανιας αναλογη των σπουδων μας.
Και φυσικα αντιμετωπισα και εγω προβλημα με την σχολη ενδεικτικο του οτι στο 2ο ετος περασα μονο 2 μαθηματα (το 1 απ αυτα αγγλικα ),αλλα καταλαβα οτι ειχα λαθος αντιληψη,οτι δεν προσπαθησα αρκετα,οτι επρεπε να γινω καλυτερος.Και φυσικα θεωρω οτι αυτο ηταν μεγαλο κερδος για μενα,σε σχεση με το να ειμαι σε μια αλλη σχολη και περναω καλα κ ωραια κ λιγο διαβασμα στην εξεταστικη μωρε..
Νομιζω το προβλημα με τη σχολη ειναι τα πολλα μαθηματα σε καθε εξαμηνο και οι απαιτησεις στα περισσοτερα απ αυτα,καπου εκει τρελαινομαστε μας φαινονται πολλα, και υπαρχει λιγος χρονος για να τα μαθουμε καλα ολα..κ ετσι ερχεται το αγχος!Αν ειχαμε πχ 4 μαθηματα το εξαμηνο τοτε θα μπορουσαμε ηρεμα κ ωραια να αφοσιωθουμε χωρις την αισθηση του "πρεπει να τελειωνω για να δω και τα αλλα"
Με εκφραζεις απολυτα!

 στην αρχή όλα φαίνονται δύσκολα αλλά υπάρχουν ενδιαφέροντες τομείς :)

Ποτέ δε σκέφτηκα να παρατήσω τη σχολή. Απογοητεύτηκα όμως ίσα με 58 φορές.

Χαχα κι εγώ κάπως έτσι

ngine αφιέρωσες!
Αυτές οι 2 γραμμές περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο πρόβλημα της σχολής μας...
(και δεν μας έδωσαν και κανένα αλφάδι γμτ)

Ο αριθμός δεν είναι τυχαίος ε?

;D ;D ;D

Εγώ σας λέω.. αφήστε την σχολή να γίνεται ΕΠΟΠ.

πλέον 61 φορές...........

Αρκετές φορές. :-[



Η σχολή βασικά είναι εντάξει, η πόλη είναι που έχει το πρόβλημα!! :D

ε την πολη θες να παρατησεις οχι τη σχολη

Κι η σχολή μπ....λο είναι! :D

Δεν πίστευα ποτέ οτι θα έγραφα σ'αυτό το τοπικ, αλλά φαίνεται ότι οι καιροί αλλάζουν.. Τεσπα, έχω φτάσει αισίως στο 4ο εξάμηνο! (περνάει ο καιρός..) και έχω ήδη κουραστεί. Όταν μπήκα στη σχολή και προσαρμόστηκα κάπως στο καινούργιο κλίμα, κατάλαβα ότι το αντικείμενο τελικά μου άρεσε (και εξακολουθεί να μου αρέσει). Πέρασα όλα τα μαθήματα του 1ου εξαμήνου και τα περισσότερα του 2ου, αλλά απο εκεί και έπειτα ακολούθησε κατακόρυφη πτώση. Δεν ξέρω ποιος ήταν ο λόγος, ίσως επειδή βαρέθηκα να βρισκομαι συνέχεια στο πανεπιστήμιο, ίσως ψυχολογικοι λόγοι, γενικά δν μπορώ να το προσδιορίσω.  Τεσπα, όπως και να χει μέχρι στιγμής έχω περάσει γύρω στα 12 μαθήματα και φοβάμαι ότι ίσως δν καταφέρω να πάρω τομέα στην ώρα μου... Η αλήθεια είναι ότι μου έχει περάσει αρκετές φορές απ το μυαλό να εγκαταλείψω τη σχολή (και να πάω πού;) όχι λόγω του ότι δν μου αρέσει το αντικείμενο, απλά γιατί φαίνεται ότι δν ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις της σχολής. Ίσως αυτά θα έπρεπε να τα μοιράζομαι με κάνενα ψυχολόγο :D , αλλά σκέφτηκα να δοκιμάσω εδώ πρώτα.
Αυτα..

Καλή συνέχεια στην εξεταστική σας ;)

Μια χαρα εισαι φιλε αλλοι εχουν περασει λιγοτερα απο εσενα.
Προς το παρων εχω περασει 8 αλλα δεν βλεπω να αναιβενει  ο αριθμος :P

Βασικα για εξηγησε λιγο....
Τα μαθηματα του πρωτου εξαμηνου τα περασες με την πρωτη?
Απο το 2ο εξαμηνο ποια περασες?
μετα το 2ο εξαμηνο, διαβαζες?
επαφη με παιδια απο τη σχολη, για συζητηση περι του θεματος, εχεις?
π.χ.
να δεις φιλους σου που ειναι σε αναλογη κατασταση, να μοιραστεις τις σκεψεις σου μαζι τους (βεβαιαααα, αυτο κανεις κι εδω, αλλα face-2-face νομιζω ειναι τελειως αλλη φαση κ για μενα το να παιρνεις κουραγιο απο φιλους ειναι σημαντικο)
να δεις φιλους σου που ειναι σε καλυτερη κατασταση κ να καταλαβεις τι διαφορετικο εκανες εσυ απο αυτους κ τα πηγες πιο ασχημα...

Το τρίτο εξάμηνο έχει αυξημένη δυσκολία (όπως και το πέμπτο).
Μην απογοητεύεσαι (από αυτό τουλάχιστον), υπάρχουν και χειρότερα, και πολύ χειρότερα, που όμως πήραν τομέα στην ώρα τους.

Έχεις 12 μαθήματα, κι έχεις 3 εξεταστικές για να περάσεις άλλα πέντε...Οι πιθανότητες είναι -συντριπτικά- μαζί σου...

Όσον αφορά το "νομίζω ότι δεν ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις της σχολής" πρέπει να βάλουμε ένα μετρητή, πιστεύω θα ήταν τετραψήφιο το νούμερο του.

Προσωπικά μετά τον τομέα άρχισα να πιστεύω ότι μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της σχολής.

Φίλε Salvation,

μην μασάς.. 17 δεν είναι για τομέα.. ε, δεν θες και πολύ. Από την άλλη και να τρέξεις να πάρεις τομέα, θα έχεις πάντα τις παλιές αμαρτίες που θα πρέπει κάποτε να τις δώσεις.. άρα και να μην πάρεις τομέα στην ώρα σου δεν έγινε και τίποτα.

Για παράδειγμα εγώ πήρα τομέα στην ώρα μου.. και σήμερα χρωστάω πολύ περισσότερα από αυτούς που ήταν στο έτος μου και πήραν τομέα ένα χρόνο αργότερα.. καθαρίζοντας βέβαια τις παλιές αμαρτίες του βασικού κύκλου. Με λίγα λόγια από τα 15 που χρωστάω τα 11 είναι του βασικού κύκλου! :-X

Αλλά όπως λέει και ο Δόκτωρ, έχεις τρεις εξεταστικές.. το έχεις! Αν σου αρέσει το αντικείμενο δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα με τον τομέα.. με τον βασικό κύκλο από την άλλη όλοι έχουμε λίγο πολύ! ;D

Η αλήθεια είναι ότι το καινούριο πρόγραμμα σπουδών είναι πολύ πιο βαρυφορτωμένο από το δικό μας (παλαιό). Αφού λίγο που έκατσα με συμφοιτητές και το είδαμε, είπαμε δεν υπάρχει - δεν μπορείς με τίποτα να περάσεις όλα τα μαθήματα του εξαμήνου μέσα στο εξάμηνο (π.χ. 3ο εξάμηνο) - όσο καλός και να είσαι, εκτός εάν κυριολεκτικά καταστραφείς!

Με λίγα λόγια δεν χρειάζεται να καταστραφείς.. πάρ' το λίγο πιο χαλαρά, αλλά αποτελεσματικά.. δηλ. μην τα δίνεις όλα.. επέλεγε έναν λογικό αριθμό 4 το πολύ 5 ανά εξεταστική για να είσαι αποτελεσματικός και θα βρεις την υγειά σου! Αυτά τα 4-5 θα τα επιλέγεις από την αρχή του εξαμήνου.. (θα μου πεις πρέπει να έχω και το πρόγραμμα των εξετάσεων..) για να μην τρέχεις την τελευταία στιγμή.. και είμαι σίγουρος ότι θα τα πας μια χαρά! :)

Επαναλαμβάνω μη μασάς ρε φίλε.. όλοι περάσαμε από 'κει.. και μερικές φορές ξαναπερνάμε για λίγο.. γιατί μερικά μαθήματα σου το θυμίζουν! :-\

salvation , βασικά ίσως φταίνε τα μαθήματα του 2 έτους, ίσως το μπουρδέλο που έγινε με τα βιβλία , αλλά και εγώ μπορώ να πω στο 1ο έτος τα πήγα αρκετά καλύτερα από το 2ο. Μην απογοητεύεσαι μια χαρά είσαι στα 12 μαθήματα, υπάρχουν και χειρότερα. 5 μαθήματα σε 3 εξεταστικές βγαίνουν εύκολα

+1 :(

This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper

afou opws les saresei to antikeimeno mn to skeftesai...oi ari8moi lene psemmata...osa xrwstoumena k an einai mn masas...edw h mixalou akoma sthn piatsa einai``````````````````````````````

Βασικά η σχολή δεν έχει ιδαίτερη δυσκολία. Απλά θέλει διάβασμα. Οι καταλήψεις και οι διάφορες παρέες μπορούν απλά να σας αποτελειώσουν. Ύστερα λόγω του ότι τα κάνατε ... απογοητεύεστε και μετά αυτό πάει καροτσάκι. Το θέμα δεν είναι να παρατήσετε τη σχολή επειδή δεν περνάτε τα μαθήματα. (γιατί αμα διαβάσεις τα περνάς απλά πχ σε μερικά θέλει μια βδομάδα full όπως πεδία) Αλλά επειδή η σχολή δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις σας. Η σχολή δεν έχει καμία σχέση με την αγορά εργασίας, τουλάχιστον από προσωπική εμπειρία και από τις εμπειρίες των περισσότερων συναδέλφων που συζήτησα μαζί τους. Η σχολή δεν σου παρέχει καν τις βασικές γνώσεις του αντικειμένου μας, ενώ ασχολείται με θεωριτικά ζητήματα που ξεφεύγουν του αντικειμένου μας, δεν θα αναφέρω μαθήματα τα γνωρίζετε και μόνοι σας. Τέλος, όλα αυτά δεν θα παίζαν ρόλο αν οι καθηγητές δούλευαν για την αναβάθμιση της σχολής. Δυστυχώς ασχολούνται κυρίως με μεταπτυχιακούς, διδακτορικούς και εξωτερικές δουλειες διότι αυτά θα τους οφελήσουν προσωπικά.

Μην απογοητεύεσαι, λίγο πολύ έτσι ήμασταν όλοι στο 4ο εξάμηνο και κάποιοι χειρότερα. Επικεντρώσου στα μαθήματα του τομέα πρώτα πρώτα και μετά στα άλλα. Κι εγώ έτσι είχα αγχωθεί και θυμάμαι και η παρέα μου το ίδιο και συνεχώς για αυτά λέγαμε. Διάβασε καλά αυτά τα μαθήματα και προσπάθησε να ξεδιαλύνεις και ότι απορίες έχεις σε αυτά και θα τα πάς καλά. Ξέρω ότι για τέτοια θέματα, άγχους για εξεταστική και προβληματισμούς έχουμε στη σχολή κάποιους καθηγητές με ρόλο συμβούλου. Ψάξε το αν θές, μπορεί να σου πούν και περισσότερα.
Πάντως στο επάγγελμα που είμαστε αρκετές φορές σου έρχεται να τα παρατήσεις όλα και να κάνεις κάτι πιο εύκολο , ειδικά όταν δε σου βγαίνει ο κώδικας (ή ότι άλλο σου ανέθεσαν) και έχεις προθεσμία να το παραδώσεις και τον άλλο δεν τον νοιάζει αν εσύ κόλλησες ή όχι, εκεί να δείς άγχος, του στυλ θα μου ανανεώσει τη δουλειά ή όχι, θα δώσει καλή συστατική ή όχι, θα μεπληρώσει αυτό το μήνα ή όχι;

Παραπάνω τα έχω πει πολλές φορές νομίζω, και οι συνάδελφοι με κάλυψαν. Δεν είσαι ο μόνος που παιρνάει αυτό το άγχος και ευτυχώς, δεν είσαι ούτε μόνος.
Συνεργασία και επαφή με την σχολή και όλα θα γίνουν. Αργά ή γρήγορα, τι σημασία έχει. Ο καθένας έχει τους ρυθμούς και τους τρόπους του, εσύ πρέπει να βρεις τα δικά σου.

Αν δεν ανταποκρινόσουν στην σχολή, δεν θα έμπαινες στην σχολή.
Το πολύ πολύ, η σχολή να μην ανταποκρίνεται σε σένα.



post κόλαφος επι παντός επιστητού

Εγω θελω να ρωτησω καποιος στα 10 χρονια τι εχει σπουδασει;

Επαναδιατύπωσε την ερώτηση μπας και καταλάβουμε τι εννοείς.

Και μη φοβηθείς να χώσεις το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Μην σηκώσεις μύγα στο σπαθί σου.
Μην αφήσεις τίποτα να πέσει κάτω.
Μίλα έξω από τα δόντια.
Βγάλτα όλα στην φόρα.
Σκίσε τη γάτα.
Σκίσε το σκύλο.
Κάψε το σπίτι του γείτονα και κρέμασε το κεφάλι του σε ένα παλούκι.

Όπως επίσης, salvation, σ'αυτή τη σχολή συνηθίζεις σιγά σιγά να διαβάζεις post σαν αυτό.

:???: τι εννοείς;

Δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό σε όλα τα μαθήματα.Αρκετοί πχ διαβάζουν πεδία,κυκλώματα κ δεν περνάν με τη πρώτη,κ αυτό είναι αρκετά ψυχοφθόρο,επίσης υπάρχουν μαθήματα όπως Ρομποτική που πέρασαν μόνο 7 άτομα πχ πέρσι τον Ιούνη(δλδ οι υπόλοιποι δεν διαβάσαμε),Δίκτυα 2 όπου αμφιβάλλω αν ποτέ κανείς έχει λύσει ολόσωστα ένα θέμα εξετάσεων (να ναι καλά η εργασία)..Ηλεκτρονική 2 και 3 όπου πολύ απλά δεν καταλαβαίνεις τπτ απ αυτά που διαβάζεις(να ναι καλά τα θέματα που ανακυκλώνονται)...Φυσική1 (η μέθοδος ανεμιστήρα και το γεμάτο παλε)Θέλω να πώ ότι άμα η σχολή ήταν καθαρά θέμα διαβάσματος,δεν θα υπήρχε αυτό το άγχος,η "περίεργη" εξέταση αρκετών μαθημάτων της νομίζω είναι το πρόβλημα,τουλάχιστον για μένα..

Το διαβάζω είναι σχετικό. Μπορεί να μην είχες μαζέψει το κατάλληλο υλικό και για αυτό να κόπηκες στο μάθημα. Δεν αμφιβάλλω ούτε διαφωνώ στο ότι οι καθηγητές σε πολλά μαθήματα βάζουν θέματα τα οποιά ουδέποτε συζητήσαμε στα μαθήματα, ούτε καν παρόμοια. Το γεγονός αυτό είναι κατάπτιστο διότι όχι μόνο δεν κάνουν σωστό μάθημα, δεν αναβαθμίζουν-βελτιώνουν τα μαθήματα ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας αλλά και της σφαιρικής ολοκληρωμένης γνώσης του αντικειμένου μας, αλλά βάζουν και θέματα ανεδαφικά που σκοπό έχουν μόνο να ταλαιπωρήσουν τους φοιτητές. Το θέμα είναι ότι οι καθηγητές για να βελτιώσουν το επίπεδο της σχολής το μόνο που κάνουν έιναι να κόβουν στο μάθημα τους. Τους φοιτητές λοιπόν που ψηφίζετε στις εκλογές να το κάνετε με βάση το κριτήριο της βελτίωσης της σχολής και όχι με βάση αν υποστηρίζουν την κυβέρνηση ή αν  θα κάνουν πάρτυ. Το ψταίξιμο πάει σε όλους αλλά περισσότερο σε αυτούς που έχουν εξουσια. Γτ όποιος έχει εξουσια έχει και ευθύνες.

το πρόβλημα δεν ειναι να βαλει ο καθηγητης κατι που δεν εκανε στο μαθημα...ισα ισα να βαλει κατι και να σκεφτεις (εντος χρονικών ορίων βεβαια). Το θέμα είναι να μην το γαμήσει κιόλας

Εννοω αν θυμαται καποιος στον 10ο χρονο τι σκατα εκανε στον πρωτο.

http://www.constructiveanarchy.com/blog/11-14spidermangreatpower.jpg

λεμονια που ειναι κιτρινα σαν καναρινια χωρις ποδια και ουρα με 4 γλωσσες και 33 δακτυλα

Ευχαριστώ παιδια για τις απαντήσεις... Θα το παλέψουμε, δεν έχουμε και άλλη επιλογή ;)

@ salvation, εγώ μετά το 4,5 έτος, άρχισα να νοιώθω στη σχολή.
οπότε μη σε παίρνει από κάτω.

να ξέρεις ότι όταν διαβάζεις γενικά (χρόνια: γυμνάσιο - λύκειο κτλ) θέλεις κάποια περίοδο να κάνεις ένα διάλλειμα.
απλά το διάλλειμα να μην είναι πολύ μεγάλο και χάσεις τελείως επαφή. ;)

Εγώ σου προτείνω να διαβάζεις για την ώρα μονο αυτά που σου αρέσουν. Έτσι και θα κανεις διάλειμμα και θα περνάς μαθήματα. Θεωρώ δεδομένο πως κάτι που γουστάρεις, δε σε κουράζει!

ναι..ΤΩΡΑ

Κουράγιο... Μόνο αυτό... Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιες σκέψεις και σε εμένα κολλάνε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Με τόση ζέστη να πρέπει να διαβάσεις (ή να κάνεις διπλωματική/πρακτική) είναι ζόρι. Και το κακό με τη σχολή μας είναι ότι ο κόπος και η προσπάθεια δεν είναι ανάλογοι του αποτελέσματος.

Σ αυτο εχεις απολυτο δικιο!

ελα ρε πεντιουμ, βαστα γερα, ολοι περναμε μια κριση που και που ;)

αν κρίνω απο το θεμα της διπλωματικης που πήρες Κριστινεττε, μάλλον δε θες και πολυ να παρατήσεις τη σχολη

 ;D ;D ;D ;D

Που να ήμουν και υποψήφιος διδάκτωρ...  :P

Υπαρχει καποιος που δεν το χει νιωσει αυτο?

AXAxaxaxa κοιτουσα πισω να δω και μου φαινεται περιεργο οτι δεν εχω γραψει σε αυτο το τοπικ

κριση νευρων περασα με τοσους καφεδες που ηπια χθες  ;D ;D

(ευτυχως πρεπει να περναω  :D )

Ναι, από το 1ο έτος ως το 22ο  :P :D :D ;D

παιδια μην αγχωνεστε ολοι στη σχολη τα εχουν περασει αυτα και ασ μην το λενε μερικοι
θελει υπομονη και αν καποιος νιωθει οτι ειναι κουρασμενος σε μια εξεταστικη δν χρειαζεται να πιεζει τον εαυτο του
η σχολη απαιτει μελετη και οχι διαβασμα και αυτο χρειαζεται και ορεξη

εγώ στο πρώτο έτος ήθελα να κάνω 10% για σχολή κινηματογράφου πάντως...   :D

(μετά πέρασα λογισμο και διαφορικές και μου πέρασε... :P)

Θα ήτανε πολύ ενδιαφέρον αν κάποιος από αυτούς που άρχισαν το τόπικ διαβάζει (ακόμη) φόρουμ να μας πει τι έγινε αφού πήρε την απόφαση να φύγει ή να μείνει στην σχολή. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον κυρίως για τους νεότερους που είναι τώρα σε μια τέτοια κατάσταση...

Και επειδή είμαι creepy, μπήκα στα προφίλ συγκεκριμένων που λέγανε "έχω περάσει ελάχιστα μαθήματα, σκέφτομαι να τα παρατήσω", και είδα τα τελευταία τους ποστ ότι ήταν για την πτυχιακή εξεταστική...

Το μήνυμα λοιπόν είναι ότι όσο και να σας πιάνει η απελπισία, όσο και να κόβεστε για αριθμητικά στα κυκλώματα , αν είστε πεποισμένοι ότι η σχολή σας αρέσει έστω και λίγο, θα τα καταφέρετε. Και , νομίζω, ο κόπος αξίζει όχι τόσο για επαγγελματική αποκατάσταση/λεφτά κλπ, αλλά γιατί η μόρφωση δεν είναι μόνο και κυκλώματα και το πανεπιστήμιο δεν μας δίνει ευκαιρίες μόνο για να μάθουμε ηλεκτρονική.

Clap clap. :'(

Έχετε νιώσει ποτέ ότι θέλετε να παρατήσετε τη σχολή?


Ναι. Έντονα.

(απορώ πως δεν είχα γράψει μέχρι τώρα)

Πάντως...
Από όλα τα επιχειρήματα που με έκαναν να προσπαθήσω (όταν χρωστούσα 32, πριν 1μιση χρόνο) μόνο ένα ήταν αρκετά δυνατό: δεν μπορούσα να αγνοήσω τις χιλιάδες ευρώ που έδωσαν οι γονείς μου σε φροντιστήρια/ ιδιαίτερα στην τρίτη λυκείου για να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Επένδυσαν σε μένα, στο πτυχίο που θα έπαιρνα και θα ήταν μεγάλη αχαριστία να πετάξω τόσα λεφτά έτσι απλά, κάπου στη μέση. Δεν ήταν δική τους επιλογή το ΤΗΜΜΥ, δική μου βλακεία ήταν. Δική μου ευθύνη να κάνω την επένδυση να αποδώσει.
2 χρόνια δουλειά ήταν από εκεί και πέρα. Και δεν το μετανιώνω, ακόμη κι αν θέλω να κόψω τις φλέβες μου που όλοι μου οι φίλοι είναι Χαλκιδική για το τριήμερο κι εγώ διαβάζω πεδίο 3. Δε γαμιέται, τουλάχιστον θα έχω καλό πτυχίο. Κι ας είναι για κορνίζα μόνο. Κι αυτά, γιατί κάπου στο 5ο έτος ανακάλυψα ότι δεν μου αρέσει ούτε ο ηλεκτρολόγος, ούτε ο μηχανικός. Τι να πεις...

[/confession]

error : one bracket is missing (εμενα παλι οπως καταλαβαινεις μου αρεσει :P )

σαν ΠΟΛΥ παλιος ξερω ατομα που εχουν φυγει απο τη σχολη! διαφορετικες περιπτωσεις η καθε μια!

για παραδειγμα εχω μια φιλη που τα παρατησε 5ο ετος και πηγε παιδαγωγικο. μαλιστα σε εκεινη τη φαση ημασταν περιπου στα ιδια. τωρα ειναι αναπληρωτρια ενα βημα πριν τη μονιμοποιηση. (αν και εχει αλλαξει αυτο τελευταια) η ιδια μου λεει οτι ηταν το σωστοτερο πραγμα που εκανε ποτε στη ζωη της, και μπορει να εχει και δικιο. την ζηλευω ωρες ωρες. θυμαμαι να μουλεει το διαβασμα που εριξα για να περασω λογισμο1 περασα 10 μαθηματα σε αυτη τη σχολη

οταν ειχα μπει εγω την επομενη χρονια γνωρισα παιδια που φυγανε παο τη σχολη μας για να πανε ιατρικη (5 συγκεκριμενα, ειτε κανονικη ειτε σσας) μαλιστα σαν επιχειρημα που ακομα και τωρα το λενε και δε το εχουν μετανιωσει (καλα για τη σσας εννοειται) ειναι οτι στη σχολη τους αν διαβασεις οπως και να χει ξερεις οτι θα γραψεις πανω κατω. εδω δεν ισχυει εδω και πολυ. τεσπα δε το μετανιωσαν αλλα οκ ηταν ενα βημα ισως και ανωτερο λογω σχολης.

ξερω παιδια που πηγαν εφαρμοσμενη πληροφορικη . κατι πιο ευκολο αλλα και "παραπλησιο". δε το μετανιωσαν λογω ευκολιας. αλλοι εκαναν μεταπτυχιακο και αλλοι δουλευουν τωρα (η τουλαχιστον απο εκει που τους αφησα) καλα 4 ξερω.

τελος ξερω και παιδια της σχολης που...τα παρατησαν. τελειως. ειπαν θα προσπαθησουν κλπ να τελειωσουν αλλα δνε εκαναν ποτε το παραπανω βημα, την υπερβαση ισως, ετσι ωστε να δουνε την σχολη με καλυτερο ματι. η μια εκανε οικογενεια και εψαχνε περιστασιακες δουλειες, μια αλλη στην οικογενειακη επιχειρηση, ενας αλλος στη καλλιεργεια επεστρεψε με την οικογενεια. κλπ

γενικα ατο που ειπε η vasso περι επενδυσης ισχυει. εξαλλου στα 17 μας που να ξερεις τι σουα ρεσει και τι οχι ....

ερχομαι να επικυρωσω οτι ο COACH ειναι οντως ΠΟΛΥ παλιος!!!!

ναι αλλα το παλευω ακομα..... πριν μας διαγραψουν. με 30 τονους στην πλατη ψυχολογικο βαρος δινω μαθηματα. ηρωας.. :Ρ

Τα παντα εχουν σχεση με την ποσοτητα της μελετης.
Αν κανεις ειναι μελετηρος, περναει μαθηματα και μαλιστα ανετα κατι που δινει ενα ψυχικο boost και κανει τη σχολη μια ωραια ασχολια κατι που οδηγει σε περισσοτερο διαβασμα, περασμα μαθηματων κ.ο.κ.
Αν απ την αλλη κανεις ασχολειται μονιμως με το αν του αρεσει η σχολη η οχι, και βασιζει το καθημερινο διαβασμα σ αυτο, με αλλα λογια κανει ενα συνεχες mοnitoring του αν του αρεσει τι κανει την συγκεκριμενη στιγμη αντι απλα να το κανει, τοτε το διαβασμα δεν εχει κ πολυ αποδοση τα μαθηματα δε περνιουνται υπαρχει ψυχικο lag αντι για boost, η σχολη γινεται μια δυσσαρεστη ασχολια.

Ποτε δε σκεφτηκα να παρατησω τη σχολη αν και ημουν ικανποιητικα αδιαφορος για ενα διολου ευκαταφρονητο διαστημα, αλλα ολο αυτο το ειπα διοτι απο τοτε που αρχισα στοιχειωδως να διαβαζω αισθανομαι πολυ καλυτερα για τη σχολη.

Θελω να πω δηλαδη οτι ολοι αυτοι που ειναι πολυ καλοι δε σημαινει απαραιτητα οτι γουσταρουν απειρως το αντικειμενο απ την πρωτη μερα, αλλα κατα πολυ γουσταρουν την επιτυχια της μελετης τους, και στη συνεχεια βρισκουν ωραια θεματα που η σχολη αλλωστε εχει καμποσα. Δε λεω οτι αυτη η πορεια ειναι κακη προφανως, καθε αλλο, καθιστα το επιχειρημα ῾῾δε διαβαζω γιατι δε μαρεσει η σχολη῾῾ μια δικαιολογια στην τεμπελια. Οχι για ολες τις περιπτωσεις φυσικα, αλλα νομιζω συχνα ισχυει.
Αυτα.

bullshit. για όλα φταιν οι καθηγητές, ο τρόπος διδασκαλίας τελοσπάντων

COACΗ ηρωας!!!
προσεχως σε καποια αιθουσα διπλα σας!

Μαλακιες λες Ενδεαβουρ.

 Εγω διαβαζα αρκετα το 1ο ετος αλλα ειχα αποτυχει οικτρα. Διαβαζα οπως στο λυκειο κανονικα το βιβλιαρακι μου θεωρια τα παραδειγματα μεσα και οτι ασκηση εβρισκα και πηγαινα να δωσω. Το αποτελεσμα στα περισσοτερα ηταν να παλευω με τον χρονο και με το ζορι να φτανω γυρω στο 6-7 πραγμα που σημαινε οτι με ενα λαθος πηγαινα αυτοματως στο 3-5. Τομεα καταφερα να παρω οταν αρχισα να διαβαζω οπορτουνιστικα. Δηλαδη παλια θεματα να ψαχνω σημειωσεις κλπ κλπ. Πλεον ανοιγω βιβλιο μονο αμα κατι το γουσταρω πολυ αλλα και παλι πρεπει να διαβασω θεματα. Δε ξερω για τους αλλους εμενα παντως με τοσα θεματα που βαζουν σε τοσο λιγο χρονο την παλευω μονο αμα εχω δει ξανα τα μισα θεματα και τα γραφω χωρις να σκεφτω. Πιο πολυ ειχα ξενερωσει στην γραμμικη αλγεβρα που μπορουσα να γραψω ολα τα θεματα και προλαβα μεχρι το 8 με αποτελεσμα να χω ενα λαθος και να παω στο 6. Επισης ενδεικτικο παραδειγμα λογισμος 1 με ξενο. Το χα δωσει 2 φορες με διαβασμα χοντρο 7 μερες και οταν πηγαινα στις εξετασεις προσπαθουσα να σκεφτω πως λυνονται τα θεματα και πηγαινα με το ζορι στο 6 το οποιο γινοταν 4 καθως ειχα λαθη. Αφου απετυχα 2 φορες την 3η φορα διαβασα απλα παλια θεματα και εγραψα 6 με 4-5 ωρες διαβασμα. Οι εξετασεις οπως γινονται ειναι απαραδεκτες ο χρονος ειναι τοσο λιγος που για να προλαβεις θα πρεπει ή να αποστηθιζεις παλια θεματα ή να αντιγραφεις και ειναι ασχημο να περνανε ατομα τα οποια δεν εχουν ιδεα και απλα ξερουν να λυνουν 1-2 θεματα και αλλοι που ξερουν να κοβονται ή να παιρνουν 5. Εχω βρεθει και στις 2 κατηγοριες.

 Δευτερο μεγαλο θεμα στην σχολη ειναι οι παρεες. Οι περισσοτεροι καθηγητες ειναι επιεικως απαραδεκτοι στις εργασιες και στις παραδοσεις με αποτελεσμα να εισαι τερμα μονος. Φυσικα 5-6 μυαλα καλυτερα απο 1 και αν εχεις 5-6 φιλους να σου εξηγησουν καποια πραγματα η σχολη γινεται απειρως πιο ευκολη. Μεχρι το 5ο ετος δεν ηξερα κανεναν στην σχολη και τα πραγματα ηταν πολυ δυσκολα.

  Κι εγω ειχα φτασει σε ενα σημειο που ειχα απογοητευτει οταν επαιρνα max 6 στα μαθηματα και κοβομουνα ενω ενιωθα. Το χειροτερο ηταν οτι δεν ειχα παρεες απο την σχολη να με συμβουλευσουν και πολλες φορες παρασυρομουνα απο τις παρεες εκτος σχολης που ηταν ολη μερα εξω και καταφερναν να παιρνανε μαθηματα γιατι οι σχολες τους ειναι γελοιες. Παρολα αυτα ασχολιομουν λιγο λιγο, δουλευα κιολας παραλληλα και σιγα σιγα αρχισα να γνωριζω ατομα απο την σχολη και μου λεγανε πως να διαβασω οπορτουνιστικα και να περασω. Αρχισα να χω βοηθεια σε σημειωσεις σε εργασιες αλλα και σε ερωτησεις θεωριας ετσι εκανα ενα comeback με 25 μαθηματα σε 4 εξεταστικες και αν ολα πανε καλα μετα τον Ιουνιο θα χω μονοψηφιο αριθμο μαθηματων.

 Τελικα η σχολη σε θεμα διδασκαλιας και οργανωσης ειναι απαισια και με εχει κανει να την ψιλομισω.... αλλα γουσταρω φουλ ηλεκτρονικες,σαε,ψηφιακα και σηματα. Το αστειο ειναι οτι πριν 2 χρονια δεν ηξερα τιποτα απο αυτα (με εξαιρεση λιγα ψηφιακα 1 και το αναλογικο). Θα μπορουσα να με δω σαν ηλεκτρονικο μηχανικο μεθαυριο οτιδηποτε αλλο δεν θα με ενδιεφερε. Ανυπομονω να τελειωσει η σχολη για να εντρυφυσω περισσοτερο στα παραπανω αντικειμενα και γιατι οχι να δουλεψω πανω σε αυτα.

 Παντως ασχετα με το ζορι που τρωω χαιρομαι που περασα εδω, αλλωστε μπηκα μονο και μονο γιατι ειχα απορια στο πως δουλευει ενας ηλεκτρονικος υπολογιστης και σε γενικες γραμμες την εχω λυσει. Γνωρισα πολλα τρομερα ατομα απο την σχολη και ειδα και πολλα πραγματα μεσα στην σχολη που μου ανοιξανε το μυαλο. Καμια φορα κανω συγκριση με καποιους συμμαθητες που τελειωσανε την σχολη τους κανουν μεταπτυχιακο και το παιζουν ιστοριες και τους βλεπω  να χουν να κανουν ενα προτζεκτ της πουτσας . Πχ προγραμματακι με επιτοκια και λοιπες οικονομικομαλακιες σε C ή ματλαμπ και κλαιγονται και ψαχνουν ατομα να τους κανουν την εργασια επι πληρωμη. Θεωρω οτι το βασικο εφοδιο που μου χει δωσει η σχολη ειναι το πως να googlarw να κινω γη και ουρανο μεχρι να κανω κατι για το οποιο πιο πριν δεν ειχα καμια απολυτως ιδεα.

Πολύ πολύ σωστό.

οntopic

Πρίν 3 χρόνια πήρα τηλέφωνο να μάθω για 10% ...με ενδιέφεραν τα οικονομικά και η ψυχολογία  .Μου είχαν πει ότι δεν γίνεται πλέον  και έτσι δεν το έψαξα  στην συνέχεια...Μετά απο αυτό, έχασα άπειρο χρόνο "γκρινιάζοντας" ή γκρινιάζοντας και εδώ και κάποιον καιρό είμαι πιο αισιόδοξος για το ενδιαφέρον προς την σχολή .Επίσης αν τελικά έμπαινα οικονομικά ή ψυχολογία, μετά από 1,5 χρόνο θα άρχιζα να καταλαβαίνω, ότι το τελευταίο που ήθελα είναι να ασχοληθώ με αυτά τα αντικείμενα, με ακαδημαϊκό ασπούμε, τρόπο.

---

Αχρηστες wanna be συμβουλές για copies του εαυτού μου


Συνειρμοί λόγω των λεγομένων του  endeavour - με του οποίου τα λεγόμενα συμφωνώ ως παθών ...εκτός απο  αυτό για την τεμπελία Η τεμπελιά είναι κενή .Η τεμπελιά ,είναι η τεμπελιά του ίδιου, αυτού που την εκφράζει, απέναντι στο να κατανοήσει το φαινόμενο αυτό, που αρχικά ονόμασε  τεμπελιά.

Μια πρώτη πάρα πολύ χρήσιμη συμβουλή, είναι : όταν κάθεσαι μέσα για να διαβάσεις, να διαβάζεις . Οταν βγαίνεις έξω,να μην παίρνεις μαζί σου την πίεση είτε από το διάβασμα είτε από το μη διάβασμα ,είτε από την συνειδητοποίηση του ότι δεν έπρεπε καν να έχεις να διαβάσεις αυτά άλλα κάποια άλλα .Γενικά η πολύ σκέψη σε τρώει γιατί η αντικειμενική λύση είναι μακρινή ή πολλές φορές δεν υπάρχει ...Η κριτική στο τι ,πως και γιατί το μαθαίνεις ΔΕΝ πρέπει να γίνεται, ειδικά όταν δεν έχεις καταλάβει ακόμα τι ακριβώς μαθαίνεις ,πως και γιατί.Φυσικά, είναι αντικειμενικό ότι οι προσδοκίες  μας μάλλον σε ένα μεγάλο ποσοστό γκρεμίζονται στο πρώτο έτος, λόγω του κακού ΣΕΠ και σύνδεσης πανεπιστημίου λυκείου Ωστόσο ,γενικά στη ζωή άλλα περιμένουμε και άλλα μας έρχονται .To θέμα είναι να είμαστε ευσταθείς . :)

Δεύτερον ,η γκρίνια, κυρίως στον ίδιο μας τον εαυτό, είναι μία πάρα πολύ κακή λούπα ,όπως και η γκρίνια στους άλλους.Αν όσο χρόνο καταναλώνεις - άμεσα και έμμεσα-  για να σκέφτεσαι την κατάσταση σου ,τον κατανάλωνες για να διαβάζεις, σίγουρα το πρόβλημα θα είχε λυθεί μία ώρα αρχύτερα.H αρχική απογοήτευση που σε κερδίζει, εμφανιζόμενη ως ξεγνοιασιά, με την βοήθεια του ξέφρενου για πολλούς, πρώτου έτους, είναι λίγο ανεξάρτητη απο την ενδεχόμενη μελλοντική προσαρμογή οπότε ας την απαλείψουμε χάριν απλοποίησης. Φυσικά όσο περισσότερο η απογοήτευση μετασχηματιστεί σε έξω και ενασχόληση με πράματα τελείως διαφορετικά με την λογική του διαβάσματος για σχολή ,τότε τόσο πιο δύσκολο είναι να μπείς στο τριπάκι ξανά.

Τρίτον .Μην προσπαθείς να καταλάβεις τα πάντα σε εύρος και βάθος και να διαβάζεις βιβλία.Αποδέξου ότι δεν είσαι το παιδί θαύμα και ούτε θες να δώσεις όλον σου το χρόνο στην σχολή οπότε διάβαζε θέματα και προσάρμοσε το διάβασμα σου, ανάλογα με αυτά.(ακόμα δεν το έχω καταφέρει αυτό ).

Τέταρτον : Να ακούς τις συμβουλές των πιο πετυχημένων  φίλων σου, που την παλεύουν με την σχολή και μην χάνεις κατά πάρα πολύ το έτος σου.ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ  :)

Κάτι άλλο σημαντικό είναι η συνειδητοποίηση του ότι αυτό που πραγματικά σε ενδιαφέρει δεν υπάρχει .Οταν δεν ξεγελάς τον εαυτό σου, με το παραμύθι για τις υποτιθέμενες, προϋπάρχουσες  τάσεις σου, καταλαβαίνεις ,ότι όλα έχουν το ενδιαφέρον τους σε κάποια αναλογία και ότι όλα πρέπει να έχουν.Η πανεπιστημιακή γνώση ,είναι, και σε κάποιον βαθμό πρέπει να είναι, τεχνική και χρηστική΄, κάτι που μπορεί να φιλτράρει πολλά ενδιαφέροντα ,που τελικά ποτέ δεν ήθελες να έχεις με αυτόν τον αυστηρό-πανεπιστημιακά τρόπο.

Επίσης :

Δεν υπάρχει: δεν μπορώ να ανταπεξέλθω .Yπάρχει  : δεν έχω καμία όρεξη να το κάνω.

Πολλές φορές μέσα μας αφήνουμε μία κατάσταση στην τύχη της ,παριστάνοντας ότι προσπαθούμε για την αλλαγή της, με πραγματικό σκοπό να φτάσουμε σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή...Εκεί που αντικειμενικά πλέον, θα πρέπει να παρθεί μία απόφαση.Δηλαδή αποφεύγουμε να έχουμε την ΕΥΘΥΝΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των πράξεων μας .Φυσικά αυτή η διαδικασία είναι μάλλον υποσυνείδητη και γι΄'αυτό θέλει προσοχή .


Προσωπικό παράδειγμα :Μέχρι πρίν λίγο καιρό, νόμιζα ότι στο λύκειο, είχα ένα πάθος με την φυσική όπως πολλοί άλλοι και αυτό έσβησε με την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο ... Φυσικά, δεν ήξερα τι είναι η φυσική για να έχω πάθος μαζί της και ούτε ακόμα ξέρω. Αυτό που με ενδιέφερε τελικά, ασπούμε σε μια σειρά εννοιών, όπως πχ του αιτίου ,σύστηματος, αποτέλεσματος, δεν ήταν οι νόμοι και οι μηχανισμοί   αλλά το αίτιο,το αποτέλεσμα ,οι νόμοι ,το σύστημα ως  τέτοια.Οι έννοιες γενικά δηλαδή ,το πως δομείται  όλο αυτό το πράμα και  το ΓΙΑΤΙ ...με λίγα λόγια, είχα ενδιαφέρον πολύ περισσότερο για την φιλοσοφία της γνώσης παρά για την  γνώση ως τέτοια (γι'αυτό και πάντα μου φαινόταν τραγικές οι απαντήσεις των καθηγητών του σχολείου στις ανάλογες ερωτήσεις ). Φυσικά, ένα μέσο παιδί  δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι σε αυτόν τον τομέα πανεπιστημιακά - αν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα- αλλά ακόμα και να μπορούσε, δεν θα ήξερε ότι ήθελε να το κάνει ,αλλά και να το ήξερε, μάλλον θα προτιμούσε να περάσει σε κάποια mainstream σχολή με "σίγουρα" αποτελέσματα (αυτόν που είπε ότι όποιος μπαίνει στην σχολή μετά βγαίνει θα τον βρώ και θα τον κοπανήσω ) ...
Τελικά βέβαια ,χαίρομαι που το κατάλαβα και κάνω δειλά χομπίστικα βήματα στην γνωσιολογία,στην ψυχολογία,στην πολιτική θεωρία και γενικά σε ένα σωρό ΓΙΑΤΙ ,όπως και σε κάθε κλάδο ,για τον ποίο θεωρούσα στο λύκειο ότι δεν ήμουνα φτιαγμένος για να ασχοληθώ...Φυσικά ,μαζί με αυτό, πηγαίνουν και τα βήματα για σοβαρότερη και αποδοτικότερη επαφή με την σχολή ...Αν ήξερα ότι ξέρω τώρα και ξανά ξεκινούσα απο την αρχή όλα θα ήταν καλύτερα .Ολα εκτός από αυτά που αλλιώς δεν θα μάθαινα (λίγα απο αυτά έχουν παραδεκτή αξία βέβαια )

Τελοσπάντων, καταλήγω, ότι όταν δεν γαμάς τον χρόνο σου, η ισορροπία ενασχολήσεων , εξασφαλίζει την καλή αντιμετώπιση της σχολής κάπως ανεξάρτητα ...Για κάποιους, είναι λίγο αργά για μια καλή ισορροπία ,για κάποιους άλλους  νωρίς και για κάποιους άλλους η κατάλληλη ώρα .Σίγουρα για κανέναν δεν είναι πολύ αργά... αν φυσικά ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ δεν εφαρμόσει τα ακόμα πιο ηλίθια σχέδια του στην οικονομία και στην εκπαίδευση (που δυστυχώς ήδη το κάνει ) .

 Νομιζω οτι δεν υπαρχει τεμπελια. Απλα υπαρχουν ατομα που δεν ανεχονται να κανουν πραγματα που δεν τους αρεσουν και δεν βγαζουν νοημα.

 Οταν διαβαζα ηλεκτρονικη2 φετος ξεχνουσα να φαω, διαβαζα και με επιανε το ξημερωμα και αρνιομουνα να παω για υπνο αν δεν ελυνα τις αποριες μου. Απο την αλλη οταν διαβαζα εφαρμοσμενα παιζει να μου πηρανε απειρες μερες απο μιση ωρα διαβασμα καθε μερα.

 Ασε που οταν εισαι πιτσιρικας διαβαζεις επειδη πρεπει και οσο μεγαλωνεις αρνεισαι να διαβασεις γιατι ξερεις ποτε διαβαζεις πραγματα που σου χρησιμευουν και ποτε οχι. Ασε που καταλαβαινεις οτι ο χρονος κυλαει πολυ γρηγορα, για να κανεις πραγματα που δε σαρεσουν.  

εγώ νομίζω πως εκτός αν είσαι γεννημένος για να ασχοληθείς με το αντικείμενό μας, να αντλείς δηλαδή πραγματικά ευχαρίστηση με την ενασχόληση με τη σχολή ( ζήτημα να υπάρχουν 2-3 τέτοια παιδιά ανά έτος ), είναι απολύτως φυσιολογικό να έρθει αργά η γρήγορα κάποια στιγμή που με αφορμή  π.χ κάποια κακιά εξεταστική ή κάποια αποτυχία σε ένα μάθημα που είχες καταβάλει αλήθεια μεγάλη προσπάθεια, θα ξενερώσεις και θα αρχίσεις να χτίζεις απόσταση απ'τη σχολή, γιατί πολύ απλά δε γουστάρεις να βλέπεις τον εαυτό σου να δίνεται τόσο πολύ σε κάτι που δεν τον ευχαριστεί και στην τελική δεν του καλλιεργεί καν την αίσθηση της επιτυχίας...

Στην τελική είναι μαλακία ένας 19-20-20τάδε-χρονος να υπεραναλώνεται ώστε απλά να αναπαράγει μια τόσο στατική,τεχνική γνώση όπως αυτή που μας προσφέρει η σχολή μας...Αναπόφευκτα απομακρύνεσαι, γιατί συνειδητά ή υποσυνείδητα νιώθεις ότι ήρθε η στιγμή στη ζωή σου να δεις /  μάθεις / βιώσεις και άλλα πράγματα..

 Κοφσκι κανεις δεν ειναι γεννημενος, τρωγωντας ερχεται η ορεξη ή και μπορει να μην ερθει. Αυτους που λες γεννημενους για την σχολη πολυ φοβαμαι εννοεις ατομα που δεν εχουν αποβαλλει τα πρεπει του σχολειου και ειναι παιδακια που διαβαζουν γιατι μονο αυτο ξερουν.  Αυτοι ναι μπαινουν γεννημενοι. Τα υπολοιπα που λες ειναι πολυ υγιη για καποιον φυσιολογικο 20χρονο αρκει να μην το γαμησει τερμα και αντιμετωπισει την σχολη τερμα αναβλητικα αντι να κατσει και να πει θα την βγαλω ή θα τα παρατησω.

εννοώ παιδιά που είχαν γνώσεις των 3 πρώτων εξαμήνων πριν καν μπουν στη σχολή γιατί απλά είχανε την καύλα και κάτσανε και διαβάσανε, χωρίς κανένα πρέπει...
όντως λάθος ο όρος που χρησιμοποίησα, κανείς δεν είναι γεννημένος, συγκυρίες τους φέρανε και αυτούς εδώ, αλλά μην κολλάς στις λέξεις  :P, νομίζω είναι εύκολο να καταλάβεις τι εννοώ

Αυτο ειναι υπερβολη οπως και το να λες οτι η σχολη ειναι ευχαριστη μονο γιαυτους

το μόνο που ήθελα να πω είναι ότι με εξαίρεση αυτόν τον τραβηγμένο αριθμό φοιτητών (τραβηγμένο εννοώ στατιστικά,2-3μαχ ανά έτος που είπα και πριν), είναι πολύ φυσιολογικό να σε πιάσουν κάποια στιγμή αισθήματα απογοήτευσης για τη σχολή.
Για όλους τους υπόλοιπους, χωρίς να έχω συζητήσει βέβαια με μεγάλο δείγμα φοιτητών, φαντάζομαι ότι δείγματα ευχαρίστησης δίνει ή θα δώσει κάποια στιγμή η σχολή στην μεγαλύτερη πλειοψηφία από μας

 Kαθε φυσιολογικο ανθρωπο τον πιανει απογοητευση με την σχολη. Αλλο το αντικειμενο και αλλο πως το αντιμετωπιζει η σχολη το αντικειμενο και εσενα.

νομίζω ότι εδώ ταιριάζει αυτό που είχε πει ο δαρβίνος: '' Στους ηλεκτρολόγους δεν επιβιώνει ούτε ο πιο έξυπνος, ούτε ο πιο μελετηρός, αλλά αυτός που προσαρμόζεται καλύτερα στην παράνοια της σχολής.''
γενικά, πιστεύω ότι αν έχεις κάποιο λόγο να τη βγάλεις, θα βρεις τρόπο να προσαρμοστείς. πάντως, δεν έχω ακούσει πιο ηλίθια συμβουλή από το ''μη σκέφτεσαι αν αυτό που διαβάζεις σου αρέσει ή είναι χρήσιμο, απλά διάβασε''.

Συμφωνώ στο πρώτο.
Η συμβουλή όμως δεν είναι ηλίθια. Είναι τρελή κέντα να διαβάζεις συνειδητοποιημένα κάτι για το οποίο χέστηκες. Πρέπει να μπεις στο mood δεν-έχει-σημασία-γιατί-το-μαθαίνω-αυτό,-απλά-θα-το-μάθω (και θα το
έχω ξεχάσει το δευτερόλεπτο που θα περάσω το μάθημα). Αλλιώς δε γίνεται, σκαλώνεις, αρνείσαι να ξοδέψεις το χρόνο σου έτσι.

ναι συμφωνώ με αυτό. άλλο εννοούσα και δεν το διατύπωσα σωστά. εννοώ ότι δεν μπορείς απλά να βάλεις τον εαυτό σου σε ένα mood, όπως λες, χωρίς να του δώσεις έναν καλό λόγο να το κάνει. μια καλή λύση θα ήταν η λοβοτομή, αλλά δυστυχώς αφήνει μόνιμες βλάβες.

Μα νόμιζα ο λόγος είναι προφανής. Να τελειώσω, να σηκωθώ να φύγω από δω μέσα επιτέλους.

ναι για σένα μάλλον είναι προφανής. αναφέρομαι στα ζόμπι της σχολής με το αχανές βλέμμα.

όταν απελπίζομαι (συμβαίνει πολύ συχνά), σκέφτομαι: "άντε ρε μλκα, διάβασε να τελειώνεις, να φύγεις από τη κωλοσχολή μια ώρα αρχύτερα, να κάνεις κάτι άλλο που θα σ'αρέσει"

αυτή η δυσαρέσκεια είναι μεγάλο κίνητρο για μένα, με παρακινεί πάντα

να δείτε πλάκα άμα το νιώσετε αφού φτάσετε τα 61

 ;D ;D ;D ;D ;D

το καλύτερο ποστ του τόπικ  :-*


Ένας καλός τρόπος να αποκτήσεις ενδιαφέρον, είναι να βλέπεις το αντικείμενο και όχι το μάθημα.
Στο σύνολο τους τα μαθήματα της σχολής κρύβουν το πραγματικό ενδιαφέρον των αντικειμένων που υποτίθεται ότι εξετάζουν... θες γιατί είναι απαρχαιωμένη η ύλη, θες γιατι οι καθηγητες βαριουνται κτλ.
Ακόμα και να μη σε ενδιαφέρει η "σχολη" γενικότερα, δεν υπαρχει περιπτωση να μην σ' αρεσει εστω και 1 αντικείμενο.

Μία από αυτές τις ημέρες..... ^puke^

εγω ειμαι εδω

να σου κόψω το μούσι να δώσεις πεδίο για μένα; :P

ε πρέπει να κόψεις και κάτι άλλο για να σου μοιάζει
(δεν κρατήθηκα)

(https://smileyshack.files.wordpress.com/2010/12/sbloody_100-129.gif)

ΔΕ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΟΣ, ΠΟΤΕ , ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΔΥΟ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΔΙΑΛΑ

σταμάτα τη γκρίνια μη σε πατήσω κάτω :-*

 ::) ::) ::)

το 2 βηματα πισω δεν ισχυει ευτυχως, φαντασου ενα συστημα πχ αν δε περασεις τα μισα μαθηματα της εξεταστικης σου, τοτε δε μετραν ουτε αυτα που περασες!!!

ή καθε μαθημα να ειχε ημερομηνια ληξης, και μετα να επρεπε να το ξαναπερασεις!!

ή να ειχες σε καθε μαθημα περιορισμενες φορες να δωσεις (στη γερμανια απ'οτι εχω ακουσει μπορεις να δωσεις καθε μαθημα μεχρι 2 φορες, αν δε περασεις και με τη 2η σε διαγραφουν απ'το πανεπιστημιο!!!!!!!!!!!!!!)

η πορεια ειναι μονο ανοδικη, εσυ ρυθμιζεις το ρυθμο

-.-

πόσο αστεία μοιάζουν όλα τώρα.. ε μπέμπα;

εχω να φτυσω ακομα αιμα.. και δε μοιαζουν αστεια......τραυμα μενει λολ

https://www.youtube.com/watch?v=Se4vbthFENo

Ο καιρός γαρ εγγύς...

Άντε καλέ, τι απαισιόδοξες σκέψεις είναι αυτές? Με βλέπεις εμένα να σκέφτηκα ποτέ εδώ και 25 χρόνια να παρατήσω τη σχολή? :D ;D
Μάλλον ακούς λάθος μουσική και σε ρίχνει   ::)  :P


 

Οι δανειστές όμως ζητάνε ολοένα και μεγαλύτερο πλεόνασμα  :D Που θα πάει αυτή η κατάσταση? Φτάνει πχια  :P
Εγώ έχω βάλει ρυθμό 0 και η πορεία μου είναι σταθερή... Σα καρδιογράφημα νεκρού

ααχ ρε τι μαργαριταρι είναι αυτό!!! Jim halpert νασε καλά αγόρι μου!!!

Κάθε μέρα τουλάχιστον 45 φορές

Το 45 προκύπτει από μετρήσεις; Με πόση τυπική απόκλιση;