THMMY.gr

Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα => Πολιτικά => Topic started by: xristoforos_ on August 04, 2006, 02:21:50 am



Title: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: xristoforos_ on August 04, 2006, 02:21:50 am
Μια ελάχιστη συνεισφορά της Λαπούτας προς τους απανταχού υπερπατριώτες που κατακλύζουν το ελληνικό (και μη) διαδίκτυο. Το παρόν πόνημα θέλει να αποτελέσει οδηγό συμπεριφοράς του καλού φασίστα κι όχι πολιτικό και κοινωνικό δοκίμιο με δυσνόητους όρους. Τα δυσνόητα είναι για τους αμφιδέξιους διανοούμενους, ο καλός φασίστας χρησιμοποιεί όσο γίνεται πιο απλή ορολογία με “μικροαστική” εμβέλεια επειδή εκεί βρίσκεται το πεδίο δράσης του.


   1. Ο καλός φασίστας πρέπει να βρίσκει το κατάλληλο έδαφος αναλόγως των δυνατοτήτων του (στην προκειμένη περίπτωση, αναφερόμαστε στο διαδίκτυο) όπου με απλή καθημερινή γλώσσα κι όχι ακαδημαϊκή προσπαθεί να διασπείρει τις απόψεις του.

   2. Ο καλός φασίστας δεν πρέπει να φτιάχνει προσωπικές σελίδες, το χρέος του είναι να περιδιαβαίνει σε πλείστα blogs και forum για να προωθεί τον υπερπατριωτισμό.

   3. Οι φασιστικές ιστοσελίδες πρέπει να γίνονται μόνο από οργανώσεις για να δίνουν την ιδεολογική κατεύθυνση αλλά αυτές ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να στήνουν forum ή message box. Ακριβώς διότι το χρέος του καλού φασίστα είναι να διασπείρεται μαζί με τις ιδέες του κι όχι να μαζώχνεται σε μικρά απομονωμένα ιντερνετικά κοινόβια που άδικα περιμένουν πελάτες.

   4. Τα πρώτα και τα πιο εύκολα θύματα – προκειμένου για ερασιτέχνη φασίστα – να είναι ιστοσελίδες εσωτεριστικού, μεταφυσικού, αρχαιολατρικού περιεχομένου επειδή οι επισκέπτες αυτών των σελίδων είναι συνήθως μικροί σε ηλικία άρα και πιο ευεπηρέαστοι και χειραγωγήσιμοι.

   5. Να ξεκινάει πάντα με θέματα που του δίνει αφορμή η επικαιρότητα λχ  παρελάσεις και κρίση των Ιμίων,  γιατί μπορεί να αναπτυχθεί και να ελιχθεί σε εύκολη συνθηματολογία περί πατριωτισμού.

   6. Ακόμη κι αν συμφωνούν μαζί του, να αμφιβάλλει, να αμφιβάλλει και να αμφιβάλλει ξανά. Ο καλός φασίστας έχει τα καλύτερα αποτελέσματα όταν αμφισβητεί έντεχνα τον πατριωτισμό των συνομιλητών του, διότι πολλοί από αυτούς θα διαρρήξουν τα ιμάτια τους ό,τι είναι πιο πατριώτες από τον καλό φασίστα. Ο καλός φασίστας γίνεται εξαιρετικά αποτελεσματικός μόνο όταν καταφέρει να δημιουργεί ενοχές στους συνομιλητές του.

   7. Ο καλός φασίστας δεν πρέπει ποτέ να καταθέτει τα όπλα ακόμη κι όταν οι admins διαφόρων forum τον ανακαλούν στην τάξη (προσοχή: δεν τον αποπέμπουν!). Να υποκρίνεται χωρίς φανερό τρόπο το θύμα λογοκριτικής παρέμβασης και να μεμψιμοιρεί διακριτικά ό,τι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ελέγχει τα πιστεύω του.

   8. Ο καλός φασίστας ποτέ δεν πρέπει να ονοματίζει δημόσια το προσωπείο του ως φασιστικό ακόμη κι όταν προδίδεται εν γνώσει του. Διότι, ένας φασίστας που ονομάζει τον εαυτό του φασίστα, θα χάσει την υπόληψή του ενώ όταν συμπεριφέρεται ως φασίστας χωρίς να αποκαλεί τον εαυτό του έτσι, θα μπορεί να αντιμάχεται με δημοκρατική ευφροσύνη τις κατηγορίες εναντίον του.

   9. Ο καλός φασίστας πρέπει με περίσσια επιμονή να είναι μονολιθικός στα λεγόμενά του και τη στάση του. Έτσι καταφέρνει σταδιακά να αποκαρδιώρνει και να αποθαρρύνει τους αντίθετους με αυτόν, κι έτσι οι αντίπαλοί του είτε αποσύρονται από τον διάλογο, είτε ρίχνουν πίσω τους μαύρη πέτρα στο χώρο που φιλοξενούσε άδοξα τις απόψεις τους.

  10. Η πιο μεγάλη νίκη ενός καλού φασίστα είναι να αποδυναμώνει έναν ιστοχώρο από τις αντίθετες απόψεις. Κι αυτός είναι ο βασικός στόχος του, όχι να πουλάει την ιδεολογία του διότι, ούτως ή άλλως, είναι δεδομένη, άμεσα αναγνωρίσιμη όσο και γνωστή.

  11. Ο καλός φασίστας δεν παίρνει εύκολα κι αποκλειστικά μόνο το δίκιο με το μέρος του όταν αναλύει σύμφωνα με την δική του οπτική ιστορικά γεγονότα και ζητήματα ηθικής (και εθνοπατριωτικής) τάξης. Πρέπει να δημιουργεί προσωπικές ανασφάλειες στον εχθρό και να επιδιώκει να μειώνει τις ανοχές και τις αντοχές του εχθρού σύμφωνα με την προσωπικότητα αυτού κι όχι με σύμφωνα τις γνώσεις του. Να επιδιώκει να κάνει τον αντίπαλό του να σκιαμαχεί και να μην επιτρέπει  να του εκμεταλλεύεται τις, ούτως ή άλλως, φανερές αδυναμίες του.

  12. Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, ο καλός φασίστας πάντα πρέπει να προπορεύεται ένα βήμα μπροστά! Να μην πέφτει ποτέ σε φαύλο κύκλο αντιπαραθέσεων από τους οποίους σχεδόν πάντα θα βγει χαμένος.

  13. Όταν ο καλός φασίστας ξεπεράσει το “εύκολο” επίπεδο των κανόνων 4 - 5, να επιρρίπτει ευθύνες ηθικής, κοινωνικής και πολιτικής τάξεως στους εβραίους, τους αλλοδαπούς και τους ομοφυλόφιλους, θέματα τα οποία και είναι εξαιρετικά εύκολα και βατά από την πλειοψηφία και δίνουν την ευχέρεια για ακόμη περισσότερη συνθηματολογία χωρίς κουραστικές αναλύσεις.

  14. Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, ο καλός φασίστας πρέπει να αποδεικνύει ότι κάθε ανάλυση είναι περιττή επειδή τα είπαν όλα οι Σπαρτιάτες (οι ποιοι;) μέχρι τον κο Νίλους των Πρωκτόκολλων της Σιών, δλδ τέλη του 19oυ αιώνα. Κάθε μετέπειτα ερμηνεία είναι πάντα, είτε “σιωνιστική” είτε “ανθελληνική” (”αντισπαρτιάτικη” θέλουν να πούνε αλλά τέλος πάντων…).

  15. Ο καλός φασίστας, για την καλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα, πρέπει να είναι άντρας διότι η προσωπικότητά του πρέπει να αναδίδει βαρβατίλα. Δεν υπάρχει στην ιστορία γυναίκα που να έσφαξε εκατομμύρια κοσμάκη… Και ψιτ, ο καλός φασίστας ποτέ δεν πρέπει να αναφέρεται σε γυναίκες για οποιονδήποτε λόγο, διότι στις καλές εποχές που ο φασίστας είχε το “πάνω” χέρι στην εξουσία… μπλα, μπλα, μπλα… (Τα είπαν ήδη κινηματογραφικά - για τους οφθαλμολαγνείς - ο Παζολίνι, ο Μπουνιουέλ και ο Τίντο Μπρας).

  16. Ο καλός φασίστας πρέπει να έχει τη λέξη Δημοκρατία ωσάν ευαγγέλιο και φραγγέλιο. Διότι πρέπει να επικαλείται συνεχώς το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Η Δημοκρατία για τον καλό φασίστα είναι το άλλοθι της ύπαρξής του και πρέπει να το σεβαστεί αυτό όσο ακόμη αυτή υπάρχει. Πόσο μάλλον το σέβεται αυτό και οκαλός φασίστας που το επίθετο της ιδιότητάς του είναι συνώνυμο με την υποκρισία.

ΥΓ. Νομίζετε ό,τι τελείωσα; Όχι, συνεχίζεται στο επόμενο post…

blog: http://teleologikos.wordpress.com/2005/11/28/iacauo-oio-eaeiy-oaossooa-aea-oi-eioaniao/

ixic_


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: xristoforos_ on August 04, 2006, 02:45:59 am
Οδηγός του καλού φασίστα για το Ιντερνετ - μέρος 2ο
 

Στο προηγούμενο σημείωμα αναφερθήκαμε στο φασίστα εκείνο που τα χαρακτηριστικά του είναι εθνικιστικά, τις ιδιότητες και τις τακτικές του. Στο παρόν θα ασχοληθούμε με μια άλλη κατηγορία φασιστών, πολυπληθέστερη, όπου ο καλός εθνικιστής αλιεύει με σχετική ευκολία καινούριους οπαδούς. Πρόκειται για τους φασίστες του καναπέ, όρο που προτιμώ περισσότερο από τον φασίστα μικροαστό για δύο λόγους. Πρώτον, με τη σημερινή κοινωνική και πολιτισμική πραγματικότητα ο μικροαστός έχει πάψει να κινείται από την ιδεολογία της επιβίωσης στην κόψη του φασισμού κι έχει ποικίλλες πολιτικές αποχρώσεις που όμως αποτελούν τις επιφάσεις του υφέρποντα φασισμού του, όπως πάνω από τα σύννεφα βλέπει κανείς πολλές κορφές αλλά από κάτω ανήκουν όλες στο ίδιο βουνό. Και δεύτερον, σήμερα ο φασισμός κινείται, εκφράζετα, ελίσσεται κι αναπτύσσεται με μεγαλύτερη ευκολία από τον καναπέ, μπροστά στην τηλεόραση. Και θα δούμε στη συνέχεια πως συνδέεται με το ίντερνετ.

1. Ο φασίστας του καναπέ έχει μια βασική ιδιότητα: δεν γνωρίζει ό,τι ο ίδιος είναι φασίστας παρʼ όλο που συμπεριφέρεται εκδήλως φασιστικά. Αν τον κατηγορήσουν ως φασίστα και το αρνηθεί μετά βδελυγμίας, θα έχει δίκιο. Διότι δεν αναγνωρίζει ταμπέλες στον εαυτό του, άσχετα αν χρησιμοποιεί ταμπέλες και για τους άλλους. (Βέβαια, αν τον αποκαλέσουν “φασίστα του καναπέος” θα κολακευτεί διότι θα εκλάβει τον χαρακτηρισμό ως επιβεβαίωση της ανδροπρέπειας του παρά ως καθαρευουσιάνικη υπερβολή)

2. Ο φασίστας του καναπέ δεν επιχειρηματολογεί ποτέ του. Είναι μονίμως γκρινιάρης, μουρτζούφλης, του φταίει η άτιμη κοινωνία, το κράτος, το ΠΑΣΟΚ και γενικά ακολουθεί πάντα το ανούσιο δόγμα “για όλα φταίνε οι άλλοι”.

3. Ο φασίστας του καναπέ δεν πρέπει να έχει να έχει ποτέ το ρόλο του ενεργού πολίτη. Εκτός από μία μόνο περίπτωση: όταν απεργεί, τότε νιώθει με αυταρέσκεια σαν τον Άρη Βελουχιώτη (σ.σ. λες κι αυτός έκανε αντίσταση καθιστός…).

4. Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, ο φασίστας του καναπέ περιμένει πάντα από τους άλλους (ποιους άραγε;) να του λύσουν τα προβλήματά του, άσχετα αν φταίει ή όχι ο ίδιος που τα δημιούργησε.

5. Η πρωτοβουλία, του είναι άγνωστη λέξη. Είναι εν δυνάμει (sic) παθητικός δέκτης ερεθισμάτων και θεαμάτων-ακροαμάτων και ως εκ τούτου καθοδηγεί τη σκέψη του (sic) και τις πράξεις του σύμφωνα με τις επιδιώξεις και τα αποτελέσματα αυτών που του τα υπαγορεύουν. Γι αυτό το λόγο είναι ο καλύτερος πελάτης του καλού φασίστα.

6. Ο φασίστας του καναπέ έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στα ΜΜΕ και δεν τα κρίνει ποτέ αφού δέχεται τις πληροφορίες χωρίς να τις φιλτράρει. Το πιο κραυγαλέο του χαρακτηριστικό: “Πω πω, είδες ο Μάκης χτες; Έσκισε”.

7. Ο φασίστας του καναπέ δεν έχει ανάγκη να αλλάξει ιδέες και πιστεύω που του παραχωρήθηκαν εξ απαλών ονύχων και εξ ονόματος του Πανάγαθου. Του αρκεί πως οι άλλοι που δεν πιστεύουν είναι κατώτεροί του.

8. Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, η ιδεολογία (sic) και η συμπεριφορά του φασίστα του καναπέ εκπορεύεται και φέρεται αποκλειστικά και μόνο από τις ταμπέλες που ο ίδιος αρνείται τη μονοσημαντότητά τους(Έτσι, π.χ. θέλει να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και να το γράφει στην ταυτότητά του χωρίς να έχει διαβάσει την Αγία Γραφή ή κομμουνιστής με κάρτα μέλους χωρίς να γνωρίζει τα κείμενα των Μαρξ - Ένγκελς).

9. Ο φασίστας του καναπέ μοιράζεται με τον καλό φασίστα τις ίδιες απέχθειες για τις “κατώτερες” κοινωνικές ομάδες ήτοι τους Εβραίους, τους ομοφυλόφιλους και τους αλλοδαπούς. Επειδή κατʼ αυτόν, μονίμως αυτοί φταίνε για το δικό του χάλι.

10. Όμως, ο καλός φασίστας του καναπέ είναι άσσος στο ίντερνετ όταν διαθέτει υπολογιστή, πολλές φορές αποτελεσματικότερος από τον καλό φασίστα ως καλό – άθελά του συνήθως – υποχείριο του. Στήνει ιστοσελίδες, συμμετέχει σε φόρουμ και ανοίγει blogs όπου κακομοιριάζει την ύπαρξή του. Έχει μεγαλύτερο πεδίο δράσης και πολλούς – πολλούς χρήστες που μοιράζονται τις ίδιες θέσεις με αυτόν, σάμπως όλοι να είναι μια μασιά από βέργες. (Η λέξη “φασισμός” προέρχεται από τους λίκτορες (= κλητήρες ενός άρχοντα της Ρώμης) οι οποίοι ως σύμβολο εξουσίας κρατούσαν βέργες από φτελιά δεμένες με κόκκινη ταινία μεταξύ τους για να επιδείξουν την περιώνυμη αρχή της “ισχύος εν τη ενώσει” και η οποία διασώζεται μέχρι σήμερα αποκλειστικά σε μιλιταριστικές αμερικάνικες ταινίες και ως moto σε κάποιο δικό μας στρατιωτικό σώμα, δεν θυμάμαι σε ποιο ακριβώς).

11. Ο φασίστας του καναπέ διατηρεί πάντοτε καταγγελτικό τόνο, πολλές φορές αιχμηρό χωρίς όμως να προσφέρει ποτέ του λύσεις.

12. Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, ο φασίστας του καναπέ έχει χρέος να αντιγράφει στη συμπεριφορά του τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και τον Αρίστο Γεωργιάδη. Η οποία συμπεριφορά, αποκλειστικά και μόνο, απαρτίζεται από την εκτόξευση λάσπης και οχετολογίας έναντι όλων όσων δεν μοιάζουν με αυτόν.

13. Συνέπεια πάλι του προηγούμενου κανόνα, ο φασίστας του καναπέ έχει κρυφό αξίωμα το “όμοιος ομοίω αεί πελάζει”. Του είναι εντελώς αδιανόητη κάθε ποικιλία στον κόσμο όπου ζει και τα θέλει όλα να αποτελούν και να λειτουργούν μόνο όσα πιστεύει ο ίδιος ό,τι πρέπει να είναι. Οποιαδήποτε παρρέκλιση από τους δικούς του κανόνες, είναι κατάπτυστη και άρα, αμαρτωλή, προδοτική και “ανθελληνική” κατά συγγενή τρόπο με τον καλό φασίστα.

14. Μην κοντραριστείτε ποτέ με έναν φασίστα του καναπέ. Ο καλός φασίστας έχει διαβάσει – επιφανειακά έστω – π.χ. αρκετή αρχαιοελληνική γραμματεία ή τον Αγών του Χίτλερ για να χρησιμοποιήσει αυτά που τον βολεύουν και να κονταροχτυπηθεί και με ίσους όρους με τους αντιπάλους του, όμως ο φασίστας του καναπέ δεν έχει ιδέα από τίποτα, του αρκεί μόνο το δικό του δίκαιο όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος και δεν καταλαβαίνει ούτε ακόμη τον ίδιο το Χριστό φαντάρο. Είναι ένας αθεράπευτος εγωιστής!

15. Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, η δύναμη του φασίστα του καναπέ αποτελείται μόνο από τις αντιδράσεις εναντίον του κι όχι από την ανύπαρκτη ιδεολογία του. Το να πολεμάς έναν φασίστα του καναπέ με τεκμηριωμένες πηγές είναι σαν να κυνηγάς φαντάσματα.

16. Συνέπεια και πάλι του προηγούμενου κανόνα, η καλύτερη άμυνα ενάντια στο φασίστα του καναπέ είναι η πλήρης αδιαφορία και σιωπηλή απαξίωση γι αυτόν. Αλλά… ένα ζάπιγκ στο ίντερνετ και στην τηλεόραση (λέγε με AGB), άλλα δείχνει δυστυχώς… ότι ο φασίστας του καναπέ κατέληξε μια δυσάρεστη αναγκαιότητα που την υπαγορεύει η αδράνεια της πολιτικής ηθικής που κάπου λασκάρισε κι έχασε το δρόμο της εξαιτίας της μεταπολιτευτικής λογικής που έθεσε την προτεραιότητα του “ό,τι να ʽναι ας φάμε κι ας πιούμε, όσο προλάβουμε”.

Και μια σημαντική παρατήρηση: ο φασίστας του καναπέ, ευδοκιμεί ανάμεσα στους καλούς φασίστες. Διότι οι δεύτεροι αντλούν δύναμη από αυτούς παρʼ όλο που είναι εμφανές ό,τι τελικά τους απεχθάνονται. Η υποκρισία του καλού φασίστα είναι ό,τι αντλεί την ισχύ του από άτομα τα οποία και προδίδει στο τέλος προκειμένου να αναρριχηθεί. Όπου κι όπως πάντως θέλει να αναρριχηθεί αυτός.

Δεν τελειώσαμε ακόμη, έχουμε ένα ακόμη post να μιλήσουμε για την χειρότερη κατηγορία φασιστών. Πραγματικά, τους, με βδελυγμία, χειρότερους όλων. Αναμείνετε στην οθόνη.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 04, 2006, 09:39:02 am
Ενδιαφέρον.


Title: Και μια πιο πολιτικη αναλυση του φαινομενου της νεοακροδεξιας...
Post by: aliakmwn on August 04, 2006, 10:53:26 am
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ


Πώς θα γίνετε Χάιντερ της Ελλάδας


Με την περικοπή των κατά κεφαλήν προεκλογικών δαπανών οι υποψήφιοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επικοινωνίας με την εκλογική τους πελατεία. Η λύση βρίσκεται στην απομίμηση πετυχημένων μοντέλων του εξωτερικού. Για να βοηθήσουμε τους αναξιοπαθούντες ακροδεξιούς όλων των κομμάτων, παρουσιάζουμε σήμερα σε εύληπτα μαθήματα το "μοντέλο Χάιντερ".

Κακά τα ψέματα. Ακόμα κι εκείνοι (οι πολιτικοί ή δημοσιογράφοι) που έσπευσαν να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου για το "φαινόμενο" Χάιντερ, δύσκολα έκρυψαν την έκπληξή τους (ή και το θαυμασμό και ίσως τη ζήλια τους) για το κατόρθωμα του Αυστριακού πολιτικού. Πώς διάβολο κατάφερε σε τόσο λίγα χρόνια να γοητεύσει με τόσο βάρβαρες ιδέες; Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του;

Αποφασίσαμε να βοηθήσουμε τους δικούς μας πολιτικούς που θα ήθελαν να ακολουθήσουν τα χνάρια του αυστριακού συναδέλφου τους, ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης του Απριλίου. Το μυστικό του Χάιντερ είναι ο λόγος του. Χάρη στον τρόπο που χειρίζεται τη γλώσσα και διατυπώνει τα πολιτικά του επιχειρήματα κατορθώνει να ξεπεράσει όλους τους φραγμούς της "περιθωριακής" ακροδεξιάς και να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής. Αρκούν, λοιπόν, τέσσερα μαθήματα και λίγη εξάσκηση για να φτάσετε στην επιτυχία.

Η πολιτική ως διασκέδαση

Μάθημα πρώτο: ο πολιτικός είναι σταρ ειδικού τύπου.

Είναι κοινός τόπος ότι η σύγχρονη πολιτική πρέπει να είναι και "διασκεδαστική", να μπορεί δηλαδή να εναλλάσσεται στην καθημερινότητα του κοινού με τα ριάλιτι σόου, τις αθλητικές εκπομπές, τις ιστορίες για σεξ, τα φρικτά εγκλήματα κλπ. Η τηλεόραση έχει κεντρικό ρόλο σ' αυτή την εξέλιξη της πολιτικής πράξης. Αλλά ο σύγχρονος πολιτικός δεν μπορεί να αρκεστεί στη μίμηση της συμπεριφοράς ενός οποιουδήποτε τηλεοπτικού αστέρα. Ο πολιτικός πρέπει ταυτόχρονα να προκαλεί μια αντιπαράθεση, δεν είναι δυνατόν να απευθύνεται εξίσου σε όλους, γιατί τότε μεταμορφώνεται σε "μη-πολιτικό". Όμως η αντιπαράθεση αυτή δεν μπορεί να γίνεται με πολιτικά επιχειρήματα, τα οποία δεν ταιριάζουν στην λογική της πολιτικής ως διασκέδασης.

Στην εγγενή αυτή αντίφαση της σύγχρονης πολιτικής ο Χάιντερ απαντά με δυο γλωσσικά τεχνάσματα, τους υπαινιγμούς και τις λεκτικές προσωπικές επιθέσεις.

Με τους υπαινιγμούς που αναφέρονται σε κοινές εμπειρίες του πολιτικού στρατοπέδου της μαχητικής δεξιάς, ο Χάιντερ πετυχαίνει να συσπειρώνει τους πιο ένθερμους οπαδούς του, θυμίζοντάς τους την παραδοσιακή τους συστράτευση. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγει να πει ρητά κάτι που ενδεχομένως θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Οι οπαδοί των άλλων πολιτικών στρατοπέδων συνήθως δεν κατανοούν καν αυτούς τους υπαινιγμούς.

Με τις προσωπικές λεκτικές επιθέσεις υποκαθίσταται η (απούσα) πολιτική πόλωση με μια προσωπική πόλωση. Οι ψηφοφόροι είναι υποχρεωμένοι να πάρουν θέση. Είναι υπέρ αυτού που εξαπολύει την επίθεση ή υπέρ εκείνου που τη δέχεται;

Οι λεκτικές προσωπικές επιθέσεις του Χάιντερ και η εκστόμιση βρισιών προκαλεί το ενδιαφέρον του κοινού. Από την άλλη μεριά, οι υπαινιγμοί του αποτελούν το αγαπημένο θέμα των δημοσιογράφων, εφόσον μπορεί καθένας να συμπληρώσει όπως θέλει τα δυσκόλως εννοούμενα. Με τη διπλή αυτή μέθοδο, στις δημόσιες αντιπαραθέσεις υπάρχει η τάση να μη διαφωνούν οι εκπρόσωποι των κομμάτων για πολιτικά ζητήματα, αλλά για μια «εικονική πολιτική πραγματικότητα».

Οσο πιο περίπλοκη, δύσκολη και αντιφατική είναι μια πολιτική κατάσταση, τόσο πιο εύκολο για τον κάθε Χάιντερ είναι να μεταθέσει το πρόβλημα και να εμφανιστεί ο ίδιος ως φορέας της «μεταπολιτικής». Ο χειρισμός αυτών των δύσκολων πολιτικών υποθέσεων προϋποθέτει συμβιβασμούς, υποχωρήσεις, ακόμα και πάλη συμφερόντων. Ο «μεταπολιτικός» κ. Χάιντερ μπορεί εύκολα να παρουσιάσει κάθε δύσκολο χειρισμό ως «διεφθαρμένο» και τελικά να αναγορεύσει τη «διαφθορά» σε πραγματικό πρόβλημα. Η εξαγγελία αυτή δεν συνδέεται με την υπόδειξη συγκεκριμένων σκανδάλων διαφθοράς.

Το "μεταπολιτικό" τέχνασμα λύνει λοιπόν το πρόβλημα της πολιτικής ως διασκέδασης και σόου:

- Εμφανίζει ως δυνατή μια πολύ απλή πολιτική, χωρίς βέβαια να απλοποιεί τις συνθήκες και τους συσχετισμούς.

- Αυτός που χρησιμοποιεί το τέχνασμα παύει να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος κάποιου κόμματος. Αυτοπροσδιορίζεται ως υπεράνω κομμάτων.

- Παρουσιάζει ως γελοία τα (άλλα) κόμματα, κατηγορώντας τα ότι δεν είναι σε θέση να συλλάβουν τον πυρήνα του αποτυχημένου συστήματος.

Δεν είναι ανάγκη να διαθέτει κανείς γνώσεις πολιτικής θεωρίας για να καταλάβει ότι αυτό το τέχνασμα οδηγεί κατευθείαν στον λαϊκισμό και την ακροδεξιά. Ο λαϊκισμός προκύπτει από αυτή την έκδηλη καταφρόνηση της πολιτικής δραστηριότητας (των άλλων φυσικά) με το επιχείρημα ότι όλοι (οι άλλοι) είναι έτοιμοι να «συμβιβαστούν». Ο ακροδεξιός χαρακτήρας προκύπτει από την συνολική απόρριψη των πολιτικών κομμάτων και την προώθηση της ιδέας του «σωτήρα», δηλαδή του «φίρερ».

Οι γλωσσικές μορφές του "μεταπολιτικού" τεχνάσματος που χρησιμοποιεί ο Χάιντερ (και όχι μόνο) είναι κυρίως τρεις:

- Συνολική και ισοπεδωτική επίθεση εναντίον όλων των πολιτικών αντιπάλων.

- Καταλογισμός ταπεινών κινήτρων στους αντιπάλους και πλήρης αγνόηση της επιχειρηματολογίας τους.

- Προσπάθεια να μην αντιμετωπίζεται ο πολιτικός αντίπαλος ως δρων υποκείμενο, αλλά ως μαριονέτα του "συστήματος".

Οι λεκτικές επιθέσεις

Μάθημα δεύτερο: να βρίζετε με σύνθετες λέξεις.

Οι λεκτικές επιθέσεις του Χάιντερ μοιάζουν με την αγαπημένη φρασεολογία του Χίτλερ. Ακόμα και όταν δεν ταυτίζονται ως διατυπώσεις, παρουσιάζουν αξιοσημείωτη συντακτική ομοιότητα. Αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι η "δημιουργικότητα" με την εφεύρεση καινούργιων σύνθετων επιθέτων. Για να είναι αποτελεσματική μια εξύβριση δεν πρέπει να διατυπώνεται με τη μορφή «ο Χ είναι ?.» Το γνωρίζει αυτό ο κ. Χάιντερ και δηλώνει: «Στην Αυστρία υπάρχει ένα αδίστακτο υπαλληλικό κράτος με συμπίλημα εξουσιών, με οικονομία κομματικών καταλόγων και με προνόμια.» (24.4.91) Είναι χαμένος όποιος απαντήσει σʼ αυτή τη φράση λέγοντας απλώς ότι «το κράτος δεν είναι υπαλληλικό». Μένουν αναπάντητες άλλες τρεις καταγγελίες. Αλλά και όποιος απαντήσει ότι «δεν είναι δυνατόν να παίρνουμε στα σοβαρά παρόμοιες γενικές επιθέσεις», κινδυνεύει να εμφανιστεί αλαζονικός και σίγουρα δεν πείθει.

Οι τυπικές βρισιές του Χάιντερ έχουν μια αξιοσημείωτη ποικιλία έμπνευσης. Προέρχονται από διάφορες θεματικές περιοχές:

- Τα ζώα και τη σχέση ανθρώπων και ζώων: «ένα κουνέλι που τρέμει από φόβο μπροστά στην οχιά των συνδικάτων», «ο υπουργός έγινε άγριο θηρίο».

- Τα σωματικά χαρακτηριστικά: «κομψευόμενος», «δεν του κάνουν τα παντελόνια», «απολειφάδι», «εξάμβλωμα».

- Βρόμικες καταστάσεις ή συμπεριφορές: «σκουπίζουν τα πόδια τους στη μνήμη των πεσόντων», «το κατακάθι των ανθρώπων», «κατουράει στο πόδι του».

- Τη σαπίλα: «το σαθρό εξουσιαστικό οικοδόμημα των παλιών κομμάτων», «η σάπια κάστα των πολιτικών».

- Τις κοινωνικά αξιοκαταφρόνητες ιδιότητες: «ξεσκονόπανα», «χάος», «αδίστακτοι», «λωποδύτες».

- Τις πολιτικά αξιοκατάκριτες ιδιότητες: «μανδαρίνοι», «μονάρχης», «ακροβάτης», «φασίστας».

- Την εγκληματικότητα: «δολοφόνοι», «βιασμός», «ληστρικός συρφετός», «βανδαλισμός».

-Τις αναφορές στο ναζιστικό παρελθόν: «παλιά κόμματα», «τελική λύση του αγροτικού ζητήματος».

Η τακτική αυτή συμπληρώνεται με καλαμπούρια, τα οποία έχουν συχνά αφορμή το όνομα του πολιτικού αντιπάλου. Τον παλιό γενικό γραμματέα του SPO που ονομαζόταν Κέλερ, ο Χάιντερ συνήθιζε να τον αποκαλεί Killer.

Το παιχνίδι των υπαινιγμών

Μάθημα τρίτο: ν
α μιλάτε με διφορούμενα και υπαινιγμούς.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον τρόπο που χρησιμοποιεί ο Χάιντερ τους υπαινιγμούς είναι η αναφορά του σε μια εκδήλωση του γερμανικού κόμματος CSU στο Μόναχο: «Η Πολωνία πήγαινε καλά μόνο όταν στάλθηκαν εκεί γερμανοί αγρότες κατά την ανατολική αποίκιση». (2.5.91). Οι ακροατές χειροκρότησαν θερμά και ο Χάιντερ πήρε θάρρος να συνεχίσει: «Τι σόι χώρα είναι αυτή όπου εκλέχθηκε ένας πρόεδρος που η φυσιογνωμία του γίνεται όλο και πλατύτερη αντί να ασχολείται με τα καθήκοντά του;".

Η πρώτη πρόταση έχει σαφή σοβινιστικό χαρακτήρα, και μάλιστα ο Χάιντερ εμφανίζεται εδώ ως μέλος του γερμανικού έθνους. Υποδηλώνεται ότι μόνο με την επίδραση ενός ξένου έθνους θα μπορούσαν τα πράγματα να βελτιωθούν στην Πολωνία. Όσο για τη δεύτερη πρόταση, εδώ μιλάει μεν για "χώρα", υπονοεί όμως "λαό". Πρόκειται πάλι για ένα σαφή σοβινιστικό χαρακτηρισμό, εφόσον αποδίδεται συλλήβδην στο πολωνικό έθνος.

Αν εξετάσουμε πιο προσεκτικά τις διατυπώσεις, διαπιστώνουμε ότι ο Χάιντερ με τον όρο "ανατολική αποίκιση" παίζει ένα διφορούμενο παιχνίδι. Αναφέρεται στην κατοχή του πολωνικού εδάφους κατά τον 19ο αιώνα από την Αυστρία, την Πρωσία και τη Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα κλείνει το μάτι στους υποψιασμένους: αυτό που γνωρίζουν όλοι είναι ότι το 1939 η ναζιστική Γερμανία κατέλαβε την Πολωνία και ότι ακόμα και σήμερα περιλαμβάνει στο έδαφός της ένα μέρος της γειτονικής χώρας. Ο στόχος της "ανατολικής αποίκισης" ήταν ένα από τα κύρια σημεία του ναζιστικού προγράμματος και περιλάμβανε την Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση. Η αναφορά σε "γερμανούς αγρότες" προδίδει ότι στο μυαλό του ο ομιλητής είχε μόνο τη ναζιστική περίοδο.

Η δεύτερη φράση μοιάζει κάπως ακατανόητη. Τι σχέση έχει το "πλάτος της φυσιογνωμίας" με την πολιτική ικανότητα; Εδώ ο Χάιντερ σπάει ακόμα ένα "ταμπού" και αναφέρεται σε σωματικά χαρακτηριστικά ενός πολιτικού (και μάλιστα αρχηγού άλλου κράτους). Ομως δεν λέει απλά ότι "είναι χοντρός". Διαλέγει να μιλήσει για χαρακτηριστικά της "φυσιογνωμίας" του, παραπέμποντας ευθέως στη ρατσιστική συλλογιστική της ναζιστικής περιόδου, όπου τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των "υποδεέστερων φυλών" θεωρούνταν σημάδι πνευματικής υστέρησης και αδυναμίας.

Με τον τρόπο αυτό ο Χάιντερ υποδηλώνει στους μυημένους ακροατές του ότι συμμερίζεται τον σύγχρονο ρατσιστικό και επεκτατικό πολιτικό λόγο της γερμανικής ακροδεξιάς εναντίον της Πολωνίας, χωρίς ωστόσο να πει λέξη συγκεκριμένη για το σήμερα.

Η αυτοδιάψευση χωρίς διάψευση

Μάθημα τέταρτο: μπορείτε να διαψεύδετε χωρίς κανένα πρόβλημα τις δικές σας δηλώσεις, επιμένοντας ωστόσο στις απόψεις σας!

Η πιο γνωστή διατύπωση του Χάιντερ είναι η αναφορά στην "επιτυχημένη πολιτική απασχόλησης" που εφαρμόστηκε επί Τρίτου Ράιχ. Πρόκειται για απόσπασμα ομιλίας του Χάιντερ στην τοπική βουλή της Καρινθίας, σε απάντησή του προς τον εκπρόσωπο των Σοσιαλδημοκρατών: "Αυτά δεν θα συνέβαιναν στο Τρίτο Ράιχ, διότι στο Τρίτο Ράιχ υπήρχε νοικοκυρεμένη πολιτική απασχόλησης, πράγμα που δεν είναι σε θέση να καταφέρει η κυβέρνησή σας στη Βιέννη." (13.6.91) Με τα λόγια αυτά ο Χάιντερ έθιγε το μεγάλο ταμπού της αυστριακή πολιτικής ζωής, εμφανιζόταν δηλαδή ως υποστηρικτής (έστω και μιας πτυχής) του ναζιστικού καθεστώτος. Ακολούθησε πανδαιμόνιο στη βουλή, και ξαναπαίρνοντας το λόγο ο Χάιντερ τα πήρε όλα με ευκολία πίσω: «Είναι σαφές ότι δεν εννοούσα σε καμία περίπτωση ότι η πολιτική απασχόλησης του Τρίτου Ράιχ πρέπει να αξιολογηθεί ως θετική σε σύγκριση με την αυστριακή πολιτική απασχόλησης». Σε λίγη ώρα δεν δίστασε να ζητήσει και συγγνώμη: «Αν αυτό θα σας καθησυχάσει, τότε παίρνω πίσω τη δήλωσή μου, εκφράζοντας τη λύπη μου.»

Με την ίδια ευκολία, όμως, ο Χάιντερ διαψεύδει τη διάψευσή του και επανέρχεται στις προκλητικές θέσεις του. Τον βοηθούν οι πολιτικοί του αντίπαλοι και οι δημοσιογράφοι που τον ξαναρωτούν για το ζήτημα την επομένη. Το γεγονός ότι τον ξαναρωτούν σημαίνει ότι δεν πιστεύουν την ειλικρίνεια της συγγνώμης του. Αλλά τότε γιατί τον ξαναρωτούν; Για ποιο λόγο θα ήταν πιο αξιόπιστη η δεύτερη διάψευση; Η απαίτηση για μια νέα δήλωση-διάψευση στοχεύει στον εξευτελισμό του ερωτώμενου. Ταυτόχρονα, όμως, του δίνει τη δυνατότητα να πάρει πίσω τη διάψευση και να επανέλθει -με πιο ήπια διατύπωση- στην αρχική του θέση.

Την επομένη, σε συνέντευξη στο κρατικό ραδιόφωνο, ο Χάιντερ επανέρχεται δριμύτερος: «Αυτό που είπα ήταν μια διαπίστωση του γεγονότος ότι το Τρίτο Ράιχ δημιούργησε μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας μέσω μιας εντατικής πολιτικής απασχόλησης και έτσι εξάλειψε την ανεργία.» Ο δημοσιογράφος μένει έκπληκτος: «Για μια ακόμα φορά σας ρωτώ, πιστεύετε ότι η πολιτική απασχόλησης του Τρίτου Ράιχ ήταν καλή ή όχι;» Ο Χάιντερ συνεχίζει: «Εγώ δεν την έκρινα, απλώς είπα ότι δημιουργήθηκαν σε ελάχιστο χρόνο πολυάριθμες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα.» Απαντώντας στον απορημένο δημοσιογράφο που ρωτάει αν τελικά υπήρξε «γλωσσική παραδρομή» ή όχι, ο αυστριακός πολιτικός παραμένει αινιγματικός: «Έκανα μια διευκρίνιση για όσους με παρανόησαν. Όσοι άκουσαν την αρχική μου δήλωση προσεκτικά δεν θα είχαν ανάγκη αυτή τη διευκρίνιση.»

(by aliakmwn: Σας θυμιζει κατι προσφατο???)

Ο Χάιντερ παίζει αριστοτεχνικά αυτό το παιχνίδι αλήθειας και ψεύδους. Στηρίζεται σε διφορούμενες διατυπώσεις και είναι έτοιμος να ακροβατεί, όταν αναφέρεται στο ιστορικό παρελθόν του εθνικοσοσιαλισμού. Μ' αυτό τον τρόπο στρέφει κατά των αντιπάλων του το πολιτικό αυτό ταμπού, χωρίς να προδίδει τα πιστεύω των σκληροπυρηνικών του οπαδών.

Τα ειδοποιά χαρακτηριστικά της πολιτικής του Χάιντερ δεν μας είναι ξένα. Τα συναντούμε αρκετά συχνά σε ομιλίες και συνθήματα ορισμένων εγχώριων πολιτικών. Λυπούμαστε αν στο μοντέλο αυτό αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και κάποιοι έλληνες πολιτικοί που δεν αυτοπροσδιορίζονται στην ακροδεξιά. Να μας συμπαθούν, αλλά δεν είναι δικό μας το λάθος.

Ένα στεφάνι με αγκάθια

Οι υπαινιγμοί του Χάιντερ είναι συνήθως κρυμμένοι και απευθύνονται σε ένα μυημένο κοινό. Είναι πολύ χαρακτηριστικό το απόσπασμα που ακολουθεί από μια ομιλία του, το Νοέμβριο του 1986, κατά τη διάρκεια κατάθεσης στεφάνων στους πεσόντες των παγκοσμίων πολέμων:

«Αυτή τη στιγμή και σʼ αυτό τον τόπο στρέφεται η σκέψη μας στους άνδρες που έδωσαν τη ζωή τους κατά τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο για να εξασφαλίσουν το μέλλον της πατρίδας τους. Αλλά και στα αναρίθμητα θύματα του άμαχου πληθυσμού ? γυναίκες και παιδιά- που βρέθηκαν εκτεθειμένα και απροστάτευτα στο έλεος των βομβαρδισμών. Το γεγονός ότι έγινε δυνατή η ανοικοδόμηση της πατρίδας μας από τα ερείπια του πολέμου το οφείλουμε επίσης σʼ αυτή τη γενιά -μια γενιά, η οποία αντιμετώπισε συνεχείς διαβολές. Το στράτευμα υφίσταται το διασυρμό και το στιγματισμό από ορισμένους κύκλους. Κάποιοι κύριοι γυρίζουν την πλάτη στις εκδηλώσεις τιμής για τους πεσόντες και τους βετεράνους του πολέμου, αλλά τις ψήφους αυτής της ομάδας τις επιζητούν. Είναι ντροπή να βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους που τα έχουν δώσει όλα -δηλαδή ακόμα και τη ζωή τους- να δέχονται λάσπη από κοπανατζήδες και πολιτικούς καιροσκόπους. Πρέπει να δοθεί τέρμα σʼ όλα αυτά. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο πρέπει να θεωρούμε εγκληματίες τους πατεράδες και τους παππούδες μας, κάτι που διαλαλούν τόσο πολλοί πολιτικοί. Υποστηρίζω αυτή τη γενιά, τόσο τους πεσόντες όσο και τους επιζήσαντες.»

Η προσεκτική ανάγνωση αυτού του αποσπάσματος έχει πολλά να μας μάθει για τον τρόπο που χειρίζεται το λόγο ο Χάιντερ. Το κείμενο δεν περιέχει τα τυπικά χαρακτηριστικά του ακροδεξιού λόγου. Ούτε ριζοσπαστικός λαϊκισμός ανιχνεύεται, ούτε προβάλλεται κάποιος «φίρερ»-σωτήρας, ούτε εκπέμπεται μίσος για κάποια φυλετική ή μειονοτική ομάδα. Όμως το συμπέρασμα του ακροατή είναι δεδομένο. Θυμίζουμε ότι εκείνη την περίοδο ήταν στην Αυστρία επίκαιρη η αντιπαράθεση για το ναζιστικό παρελθόν του υποψήφιου προέδρου Κουρτ Βαλντχάιμ. Η αναφορά στη γενιά του πολέμου παρέπεμπε κατευθείαν στην πολιτική αυτή διαμάχη.

Η διατύπωση «
της πατρίδας τους» στην πρώτη φράση έντεχνα υποβάλλει στους ακροατές ότι πρόκειται για κάτι άλλο από την Αυστρία. Υπονοείται σαφώς η «μεγάλη Γερμανία», χωρίς όμως να λέγεται. Περιορίζοντας στα θύματα των βομβαρδισμών τους μόνους αμάχους που αξίζει να τιμηθούν, εξαφανίζει διά μαγείας το Ολοκαύτωμα και όλους τους άλλους αθώους νεκρούς του ναζισμού.

Κατά παράβαση του πρωτοκόλλου που θέλει σε τέτοιες περιπτώσεις οι ομιλίες να μην εμπλέκονται στις διακομματικές αντιθέσεις, ο Χάιντερ χρησιμοποιεί το βήμα αυτό για να κατακεραυνώσει συλλήβδην τους αντιπάλους του. Χρησιμοποιεί τέσσερις διαφορετικές εκφράσεις για να τους χαρακτηρίσει με υποτιμητικό τρόπο. Το στερεότυπο των «ορισμένων κύκλων» αφήνει και κάποια αιχμή απειλής. Υποδηλώνεται ότι έχουν εντοπιστεί οι φορείς αυτών των «αντιστρατιωτικών» απόψεων και επικρέμαται η τιμωρία τους.

Η γερμανική λέξη που χρησιμοποιεί για το «στράτευμα» του επιτρέπει να μη διαχωρίζει τον τακτικό στρατό -τη Βέρμαχτ- από τα ειδικά ναζιστικά σώματα. Όσο για την αναφορά στις «ψήφους αυτής της ομάδας» που τις «επιζητούν» οι «καιροσκόποι», και εδώ ο Χάιντερ αναφέρεται σε συγκεκριμένο ιστορικό προηγούμενο: ενώ το 1945 οι Αυστριακοί που είχαν προσχωρήσει στο ναζιστικό κόμμα υπέστησαν κάποιες ποινικές και διοικητικές διώξεις, λίγα χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 1949 τα δυο μεγάλα κόμματα (το SPO και το OVP) συναγωνίζονταν ποιο θα κερδίσει πρώτο την εύνοιά τους.

Ένας αξιοσέβαστος δημοκράτης

Δεν θα ήταν δυνατόν να φτάσει εκεί που έφτασε ο Χάιντερ αν δεν είχε την ανέλπιστη βοήθεια των ΜΜΕ αλλά και των πολιτικών εκπροσώπων των δημοκρατικών κομμάτων. Στο γνωστό ερώτημα "πώς αντιμετωπίζει η δημοκρατία τους εχθρούς της", και στο δίλημμα αν πρέπει να τους παρέχει δημόσιο βήμα για την φαιά προπαγάνδα τους, τα αυστριακά μέσα και τα τρία δημοκρατικά κόμματα (SPO, OVP, Πράσινοι) στέκουν αμήχανα. Χαρακτηριστική είναι η εκπομπή που έγινε στην κρατική τηλεόραση τον Φεβρουάριο του 1993, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Χάιντερ να συγκεντρώσει έναν ικανό αριθμό υπογραφών για να επιβάλει την πολιτική εναντίον των μεταναστών. Συμμετείχε ο ίδιος ο Χάιντερ και οι εκπρόσωποι του SPO, του OVP και των Πράσινων.

Εκείνο που κάνει εντύπωση στην επιχειρηματολογία των τριών κομμάτων είναι ότι:

- Οι τρεις πολιτικοί αποφεύγουν να τοποθετηθούν στους ισχυρισμούς του Χάιντερ περί "παρεμπόδισης" πολιτών κατά τη διεξαγωγή του "δημοψηφίσματος".

- Και οι τρεις δεν μιλούν για τον Χάιντερ, αλλά "με" τον Χάιντερ, του απευθύνονται δηλαδή άμεσα.

Ο Μάιρ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPO) επικαλείται τη δημοκρατική συνείδηση του Χάιντερ, προϋποθέτει, δηλαδή την ύπαρξη τέτοιας συνείδησης. Θα μπορούσε, π.χ., να πει ότι "ο κ. Χάιντερ κατηγορεί τους Αυστριακούς ότι ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα να κατακρίνουν δημόσια την πολιτική του. Με τέτοιους ανθρώπους δεν είναι δυνατόν να γίνει διάλογος.". Αντιθέτως, ο κ. Μάιρ λέει "για το Θεό, δεν μπορείτε να το προσάπτετε αυτό σε κανέναν." Εκείνη τη στιγμή η κάμερα δείχνει τον Χάιντερ να γνέφει καταφατικά. Στη συνέχεια της παρέμβασής του, ο εκπρόσωπος του SPO παραδέχεται ότι υπάρχουν άλυτα προβλήματα στην πολιτική απέναντι στους μετανάστες.

Ο Νάισερ του Λαϊκού Κόμματος (OVP) αναζητεί τις αιτίες της αποτυχίας του Χάιντερ στο πολιτικό του ύφος. Ο ίδιος διευκρινίζει ότι πολλές από τις θέσεις του Χάιντερ για τη μετανάστευση τις συμμερίζεται μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων και του κάνει υποδείξεις για το πώς πρέπει να φέρεται για να κερδίσει ευρύτερη υποστήριξη. Αντί, δηλαδή, να πει ο κ. Νάισερ ότι "η μέθοδος που χρησιμοποιεί ο Χάιντερ να επιτίθεται σε όλους και σε όλα, άνοιξε τα μάτια των ψηφοφόρων", εμφανίζεται "εποικοδομητικός": "Δεν αντελήφθην τις τελευταίες βδομάδες το πολιτικό σας στιλ και τις επιθέσεις εναντίον κάθε τι σημαντικού γι' αυτή την κοινωνία. Αυτό είναι, πιστεύω, που φόβισε τους πολίτες και εδώ έγκειται, κατά τη γνώμη μου, ένα μέρος της αποτυχίας σας."

Ακόμα πιο απρόσμενη είναι η στάση του εκπροσώπου των Πράσινων. Θα περίμενε κανείς να πει ότι "το δημοψήφισμα είχε τόσο μικρή απήχηση επειδή η πλειοψηφία των Αυστριακών αποκρούει τη ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών." Όμως τα λόγια του κ. Πιλτς είναι πολύ συγκρατημένα: "Μου κάνει εντύπωση, κ. Χάιντερ, το γεγονός ότι εμφανίζεστε πληγωμένος και υποστηρίζετε ότι όλοι έφταιξαν εκτός από σας τον ίδιο. Πρέπει μια φορά να το πείτε καθαρά: έχασα, και αυτή είναι η βαρύτερη πολιτική ήττα των Ελευθεροφρόνων, εδώ και έξι χρόνια. Θα 'πρεπε λοιπόν να σκεφθείτε μαζί μας για ποιο λόγο χάσατε."

Το γενικό συμπέρασμα των τηλεθεατών ήταν ότι οι τρεις "νικητές" αντιμετώπιζαν τον Χάιντερ ως τον άσωτο υιό που πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψει στην οικογένεια. Ήταν επόμενο να αδράξει αυτή την ευκαιρία ο Χάιντερ για να στρέψει τη συζήτηση σε γενική πολιτική επιχειρηματολογία. Στο τέλος του "στρογγυλού τραπεζιού" κατάφερε μάλιστα να επιβάλει την άποψη ότι τελικά το δημοψήφισμα είχε επιτυχία "εφόσον έδωσε την ευκαιρία να γίνουν παρόμοιες συζητήσεις για την πολιτική απέναντι στους μετανάστες".

Προφανώς το κοινό αυτής της συζήτησης δεν διέκρινε πουθενά ότι οι απόψεις του Χάιντερ θεωρούνται από τα άλλα κόμματα "ακροδεξιές" και "επικίνδυνες" για τη δημοκρατία.

ΣΤΟ ΟΡΙΟ

Ο ΧΑΙΝΤΕΡ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΑ

(Όλα τα αποσπάσματα περιέχονται σε επίσημες ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου του FPO)

- «Για μένα αξίζει περισσότερο να σφίξω το χέρι ενός ευπρεπούς αγρότη, παρά του ομοσπονδιακού καγκελάριου, ο οποίος δεν έχει θέση στην κρύα του καρδιά για τις ανάγκες των αγροτών.» (21.10.86)

- «Θα αγωνιστούμε για την αποξήρανση του βάλτου των προνομίων.» (29.10.86)

- «Είμαι εδώ και πολύ καιρό μέλος συνδικάτων, αλλά ποτέ δεν με κάλεσαν σε τοπικές συνελεύσεις ούτε μου δόθηκε η ευκαιρία να εκλέξω τους εκπροσώπους. Όλα γίνονται όπως στο Ανατολικό Στρατόπεδο.» (15.12.86)

- «Το θλιβερό είναι ότι εκατομμύρια ψηφοφόροι προδίδονται από τα παλιά κόμματα.» (23.12.86)

- «Η ανήθικη συκοφάντηση προσώπων και ολόκληρων (πολιτικών) ομάδων είναι γνωστή από την εποχή των Γιακωβίνων.» (11.1.87)

- «Η πολιτική της νέας κυβέρνησης συνεργασίας των σοσιαλιστών κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.» (17.1.87)

- «Τα μεγάλα κόμματα προδίδουν τα δικά τους αιτήματα. Τα παλιά κόμματα δεν γνωρίζουν τι σκέφτονται οι πολίτες.» (29.1.87)

- «Τα πρωτόγονα συνθήματα της διαδήλωσης των Σλοβένων αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά ότι οι εκπρόσωποι της μειονότητας στην Καρινθία δεν ενδιαφέρονται για εποικοδομητικές συνομιλίες.» (2.2.87)

- «Η προνομιακή θέση των μεταναστών οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας και γιʼ αυτό πρέπει να εξαλειφθεί.» (8.2.87)

- «Οι Πράσινοι δεν είναι παρά καμουφλαρισμένοι αναρχοκομμουνιστές. Μοιάζουν με το καρπούζι που έξω είναι πράσινο και μέσα κόκκινο.» (27.2.87)

- «Η αντίδραση των παλιών κομμάτων στις προτάσεις του FPO μοιάζουν με μανιασμένες άναρθρες κραυγές.» (6.4.87)

- «Η συμμαχία του SPO με το OVP είναι μια κουτσή πάπια.» (6.4.87)

- «Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι η αυστριακή κυβέρνηση ακολουθεί μια διπλωματία υποκλίσεων προς τις ΗΠΑ, παρά τη σκανδαλώδη συμπεριφορά των Αμερικάνων». (16.5.87)

- «Οι ΗΠΑ δεν θα ησυχάσουν αν δεν γκρεμίσουν ακόμα και το τελευταίο μνημείο των πεσόντων του πολέμου.» (12.6.87)

- «Η λύση βρίσκεται σε μια πραγματική ιδιωτικοποίηση, η οποία θα περιλάβει και τις κρατικές τράπεζες. Η σημερινή αποκρατικοποίηση δεν είναι παρά μια παραπειστική μανούβρα.» (16.7.87)

- «Η αυστριακή Ένωση Αγροτών δεν είναι ένωση αγροτών αλλά ένωση κλεφτών.» (9.8.87)

- «Το Λαϊκό Κόμμα είναι η σκωληκοειδής απόφυση της κυβέρνησης: είναι μονίμως σε ερεθισμό και δεν χρησιμεύει σε τίποτα.» (24.8.87)

- «Η κυβέρνηση είναι ένα κοτέτσι όπου όλοι κακαρίζουν και κανείς δεν κάνει αυγά.» (17.9.87)

- «Απαιτούμε από τον καγκε
λάριο να δείχνει αποφασιστικότητα και να μη μοιάζει έτοιμος να πέσει νοκ άουτ με κάθε πρόβλημα.» (21.4.88)

- «Όταν λέει κανείς τέτοια πράματα του βάζουν τη σφραγίδα του φασίστα. Ε, τότε υπάρχουν πολλοί φασίστες στην Αυστρία.» (27.6.88)

- «Τα κυβερνητικά κόμματα είναι φουσκωμένοι, ντοπαρισμένοι σχηματισμοί από την υποστήριξη των ΜΜΕ και της κρατικής τηλεόρασης.» (3.10.88)

- «Αν το ψέμα είχε πράγματι κοντά ποδάρια, τότε οι υπάλληλοι της Ενωσης Αγροτών θα ήταν νάνοι.» (3.10.88)

- «Πότε θα καταργηθεί και σε μας το 'ανατολικό μπλοκʼ με τη διαφθορά, τη σπατάλη, τους εξαναγκασμούς, τα μονοπώλια και τα προνόμια;» (14.1.90)

- «Έχουμε 300 στρατηγούς. Αυτοί οι χρυσοί φασιανοί είναι η παρακμή του ομοσπονδιακού στρατού και η κατάργηση της εθνικής άμυνας.» (14.1.90)

- «Η κυβέρνηση οσιαλδημοκρατικού-λαϊκού κόμματος από δειλία και αναποφασιστικότητα μας κατάντησε περίγελο διεθνώς.» (14.1.92)

- «Έξω οι παλιάνθρωποι (σ.σ. η κυβέρνηση) που διοικούν τόσο άσκημα τη χώρα στην πλάτη του φορολογούμενου πολίτη.» (3.10.93)

- «Η μετανάστευση σήμερα είναι ένα μικρό κύμα. Σε λίγο θα ακολουθήσει πραγματική θύελλα.» (28.10.93)

- «Το κόμμα μας είναι σαν ένας μικρός Δανιήλ στο λάκκο των μαύρο-κόκκινων λεόντων.» (28.10.93)

- «Δεν θα μας σταματήσουν οι ερυθροί λογοκριτές στην κρατική τηλεόραση.» (16.2.94)

- «Η πολιτική δεν πρέπει να γίνεται για τους τεμπελχανάδες, τους κοπρίτες, τα κοινωνικά παράσιτα, αλλά για τους ανθρώπους που προσπαθούν.» (18.2.94)

- «Τις κόκκινες (SPO) και τις μαύρες (OVP) ψείρες πρέπει να τις καταπολεμάμε με υδροκυάνιο.» (25.4.94)



ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Gudmund Tributsch "Schlagwort Haider" (Falter Verlag, Wien 1994). Εκτενέστατο ανθολόγιο περικοπών από δηλώσεις και ομιλίες του Χάιντερ, με τη μορφή πολιτικού λεξικού. Περιλαμβάνονται περισσότερα από 1000 αποσπάσματα και συνοδεύονται από αναλυτική καταγραφή των λέξεων-κλειδιά που χρησιμοποιεί ο Αυστριακός ακροδεξιός πολιτικός. Την επιλογή και την κατάταξη των αποσπασμάτων επιμελήθηκε ο Γκούντμουντ Τρίμπουτς, ο οποίος διευθύνει τα κοινοβουλευτικά αρχεία του δεξιού Λαϊκού Κόμματος. Ο τόμος συμπληρώνεται με μια μελέτη του Γερμανού γλωσσολόγου Φραντς Γιάνουσεκ, στην οποία αναλύεται ο τρόπος που χειρίζεται τη γλώσσα ο Χάιντερ και η μέθοδος που έχει επιλέξει για τη συγκρότηση μιας "μεταμοντέρνας" ακροδεξιάς ρητορείας. Η ανάλυση δίνει απαντήσεις και στην απορία που γεννά η διαπίστωση ότι τα λόγια του Χάιντερ έχουν σημαντική απήχηση.

Franz Januschek "Rechtspopulismus und NS-Anspielungen am Beispiel des osterreichischen Politikers Jorg Haider" (Duisburger Institut fur Sprach- und Sozialforschung, 1990). Γλωσσολογική ανάλυση του ακροδεξιού λαϊκισμού και των υπαινιγμών για το ναζιστικό παρελθόν που διατυπώνει ο Χάιντερ. Ερμηνεία της σύγχρονης μορφής ακροδεξιάς επιχειρηματολογίας που εφαρμόζει. Εντοπίζονται οι λόγοι που είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη κάθε προσπάθεια να πολεμηθεί ο Χάιντερ με τη δαιμονοποίησή του και με στερεότυπα όπως "ο εγγονός του Χίτλερ" κ.α. Ανάλυση του ρόλου των υπαινιγμών στον πολιτικό λόγο.

Ulrich Schmitz "Postmoderne Concierge: Die Tagesschau. Wortwelt und Weltbild des Fernsehnachrichten" (Opladen, 1994) Ανάλυση των βραδινών τηλεοπτικών δελτίων. Ο "μεταμοντέρνος" πολιτικός λόγος που επιβάλλεται από τη μετατροπή της πολιτκής σε σόου.

by aliakmwn: Το "Mein Kampf" του Αδολφου Χιτλερ. Ισως πρεπει να καταχωρηθει στα "κλασσικα", μια και οι καθε λογης νεοφασιστες το φτυνουν, αλλα η τακτικη τους ειναι πιστη αντιγραφη των περιγραφομενων...


ΔΕΙΤΕ

Ο δικτάτορας (The Great Dictator) του Τσάρλι Τσάπλιν (1940). Η πασίγνωστη καρικατούρα του Χίτλερ λειτουργεί ακόμα ως πρότυπο κάθε μεγαλομανούς πολιτικού. Ορισμένοι υπαινιγμοί του Χάιντερ παραπέμπουν στη "χρυσή" εκείνη εποχή του πανγερμανισμού.

Evita, Αλαν Πάρκερ (1996). Κινηματογραφική, εκσυγχρονισμένη, μεταφορά του γνωστού θεατρικού μιούζικαλ των Αντριου Λόιντ Βέμπερ και Τιμ Ράις. Αφελής εξιστόρηση της ανόδου μιας χωριατοπούλας που έγινε σταρ στην πρωτεύουσα και μετά πρώτη κυρία δίπλα στον ιδιότυπο δημαγωγό Χουάν Περόν.


http://www.iospress.gr/ios2000/ios20000319a.htm


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Vulcan on August 07, 2006, 08:35:28 am
 Ο τρόπος που λειτουργεί όλος αυτός ο νεοφασιστικός συρφετός είναι ο ίδιος είτε πρόκειται για το διαδίκτυο, είτε πρόκειται για την τηλεόραση και τα ΜΜΕ.
Είναι χαρακτηριστική η τελευταία διαμάχη ανάμεσα στον ΙΟ της Ελευθεροτυπίας και τον μικρό Μουσολίνι του ΛΑΟΣ που πουλάει βιβλία στα κανάλια, με αφορμή το νέο 'πόνημα' του πατριάρχη τους Πλεύρη.
Ο Ιός καταγγέλλει τον Γεωργιάδη ότι ασκεί ναζιστική-αντισημιτική προπαγάνδα διαφημίζοντας την αηδία του Πλεύρη.
http://www.iospress.gr/mikro2006/mikro20060715.htm
Ο Μουσολίνης απαντά με ... εξώδικο, ενώ είναι εκπρόσωπος τύπου του κόμματος του Καρατζαφέρη.
http://www.iospress.gr/letters/letter20060805.htm
Μέχρι εδώ θα μπορούσε να μην έχει και ενδιαφέρον το πράγμα. Το ενδιαφέρον είναι το πώς αναφέρεται ο Γεωργιάδης στο βιβλίο του Πλεύρη στις εκπομπές του και το πόσο γελοία προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο 'είμαι φασίστας' και στο 'φοβάμαι μη φάω καμιά καμπάνα για φασιστική προπαγάνδα'.
Παραθέτω τα αποσπάσματα των εκπομπών του, διαβάστε τα, είναι ιδιαίτερα  διδακτικά και θυμίζουν τον τρόπο που λειτουργούν και μερικοί φίλοι μας εδώ μέσα.
http://www.iospress.gr/extra/extra_20060801.htm

Με την ευκαιρία ξανεπιστρέφω σε ερώτημα που έθεσα λίγες μέρες πριν
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6234.msg91450#msg91450
"Περιτριγυρίζουμε κάθε φορά γύρω από τις απόψεις ανθρώπων που είναι γνωστοί, η Θεσσαλονίκη είναι το κέντρο τους.
http://en.wikipedia.org/wiki/Vasilis_Christidis#National_Orthodox
Πόσο, ας πούμε, είναι σοβαρός κίνδυνος για ... την Δημοκρατία;
Ή, πόσο θα έπρεπε ή επιστήμη -δεν εννοώ μόνο η ψυχιατρική- να ασχοληθεί με τις απόψεις τους.
Ομολογώ ότι εμένα προσωπικά, η διάδοσή τους και η απήχηση που βρίσκουν σε νέους ανθρώπους, ακόμη και επιστήμονες, με ανησυχεί."  




_________________________________________________ ________________________


Ο Αδωνις Γεωργιάδης και το βιβλίο του Πλεύρη

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Αποσπάσματα από την εκπομπή τηλεοπτικών πωλήσεων βιβλίων "Ελλήνων Εγερσις" που μεταδίδεται καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή) στις 15:00 από τον τηλεοπτικό σταθμό "Τηλεάστυ", ιδιοκτησίας Γιώργου Καρατζαφέρη. Την εκπομπή παρουσιάζουν ο Λεωνίδας Γεωργιάδης (εκδότης των ομώνυμων εκδόσεων) και ο αδελφός του Αδωνις Γεωργιάδης, εκπρόσωπος τύπου του κόμματος ΛΑΟΣ και υποψήφιος νομάρχης Αθηνών στις εκλογές του Οκτωβρίου 2006. Αναφέρονται στην προβολή του φιλοναζιστικού νέου βιβλίου του Κώστα Πλεύρη (βλ. "Το κρυφτούλι του κ. Καρατζαφέρη", Ελευθεροτυπία, 15/7/06)



Εκπομπή 26/5/2006

[Παρουσιάζεται το βιβλίο του Κωνσταντίνου Πλεύρη "Οι Εβραίοι", χωρίς να φαίνεται το εξώφυλλο].
Αδωνις Γεωργιάδης: Δεν θέλω να φανεί ούτε ο τίτλος. Μιλάμε για ένα βιβλίο μεγάλου σχήματος 1397 σελίδες. Κακώς ανέφερα και τον τίτλο την πρώτη μέρα. Δεν έπρεπε ούτε τον τίτλο να αναφέρω. Γιατί όπως ξέρω και όπως σας εξήγησα διαπραγματεύεται ένα θέμα που καίει. Ένα θέμα το οποίο είναι δύσκολο, ένα θέμα το οποίο καλό είναι να μην το προβάλλουμε τηλεοπτικώς διότι με την προβολή του μπορούμε να θέσουμε σε κίνδυνο πολλές προσπάθειες που κάνουμε, δεχόμενοι λάσπη και συκοφαντία από ανθρώπους που δεν χάνουν ευκαιρία να εκδίδουν πιστοποιητικά ψευτοπροοδευτισμού, από ανθρώπους οι οποίοι μαγνητοφωνούν μία προς μία τις εκπομπές, τους τις δίνει μάλλον η ΚΥΠ, διότι αλλιώς δεν εξηγείται. Υπάρχει μια στήλη στην Ελευθεροτυπία, η οποία σου βγάζει τι είπες το 1997, λέει "απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη στο Τηλεάστυ, 2 Ιουνίου 1997". Και λες πού τη βρήκε, εγώ δεν την έχω. Προφανώς την έχει η Ασφάλεια. Από εκεί την παίρνουν, για να μη νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο.
Για να προστατέψουμε την προσπάθειά μας λοιπόν δεν θα δείξουμε αυτό το βιβλίο. Πρώτη φορά, σε όλη μου τη σταδιοδρομία, που έχω ένα βιβλίο που θεωρώ σημαντικό, τονίζοντας ότι δεν μπορώ να σας πω ότι συμφωνώ με όλα όσα γράφει, ένα βιβλίο, όμως, το οποίο επειδή αγγίζει ένα δύσκολο θέμα, και παρουσιάζει προκλητικά στοιχεία, επέλεξα να σας μεταφέρω μόνο την είδηση. Οσοι λοιπόν επιθυμείτε να αγοράσετε το βιβλίο του κ. Κωνσταντίνου Πλεύρη πάνω σ' ένα θέμα το οποίο εκείνος το γνωρίζει πάρα πολύ καλά, και νομίζω ότι οι απόψεις του είναι λίγο ως πολύ γνωστές, αλλά εδώ στοιχειοθετούνται από σειρά ντοκουμέντων, φωτογραφιών, αποφάσεων, κλπ, δεν έχετε παρά να τηλεφωνήσετε και να εγγραφείτε εις τον κατάλογον της προτεραιτότητος, για να αρχίσετε να παραλαμβανετε τα βιβλία αυτά από Δευτέρα. Λέω στον κατάλογο της προτεραιότητος, γιατί τα πρώτα αντίτυπα που πήραμε τα κρατήσαμε όλα για τα βιβλιοπωλεία και για τις εκθέσεις βιβλίου, υπενθυμίζοντας ότι αύριο, ημέρα Σάββατο, μετά τις 8 το βράδυ, θα βρίσκομαι και εγώ ως οικοδεσπότης στο περίπτερο των εκδόσεων Γεωργιάδη στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, θα βρίσκεται και ο συγγραφεύς, ο κ. Πλεύρης, με το νέο του βιβλίο και τα άλλα του βιβλία από τις εκδόσεις Ηλεκτρον. [...]
Σε κάθε περίπτωση, όσοι τηλεφωνήσετε τώρα, να ξέρετε ότι αυτό το βιβλίο το οποίο κωλύομαι και δεν μπορώ να δείξω έχει 60 ευρώ, αποτελείται από 1400 σελίδες, έχει περισσότερες από 1000 φωτογραφίες, είτε ντοκουμέντα, είτε έγγραφα, είτε οτιδήποτε άλλο, διαπραγματεύεται ένα θέμα δύσκολο, ένα θέμα το οποίο εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να το προβάλω. Για ποιο λόγο; Διότι εγώ δεν μπορώ να εξασφαλίσω και την άλλη άποψη. Και επειδή δημοσιογραφικά και δεοντολογικά, όταν αγγίζεις ένα θέμα τόσο δύσκολο και δεν μπορείς να έχεις και την άλλη άποψη, αυτό δεν είναι σωστό, διότι αντιλαμβάνεσαι ότι θέλεις να προκαταβάλεις [sic] τους τηλεθεατές προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, δεν θέλω να το κάνω εγώ, ειδικά αυτό το συγκεκριμένο θέμα. Το αφήνω στην κρίση σας. Οσοι επιθυμείτε μπορείτε τηλεφωνώντας στο ------ να μάθετε περισσότερα γι' αυτό το βιβλίο και μπορείτε φυσικά να το παραγγείλετε. Είτε για να το παραλάβετε σπίτι σας, είτε σε ένα από τα βιβλιοπωλεία μας.
[Στο τέλος της ίδιας εκπομπής ξαναπαρουσιάζεται το βιβλίο]
Αδωνις Γεωργιάδης: : Εχουμε και το βιβλίο μυστήριο. Δεν σας το δείχνω εγώ. Απλά, αν θέλετε ρωτήστε τι θέμα είναι και θα δείτε αν σας ενδιαφέρει ή όχι. Για να μη φανώ εγώ προκλητικός.

Εκπομπή 29/5/2006

[Στην αρχή παρουσιάζεται άλλο πρόσφατο βιβλίο του Πλεύρη "Ελληνική Δημιουργία Υπεροχής και Γραικύλοι". Στο τέλος παρουσιάζεται το βιβλίο "Οι Εβραίοι", χωρίς να φανεί το εξώφυλλο]
Αδωνις Γεωργιάδης: : Πριν κλείσω με το βιβλίο του κ. Πλεύρη, αυτό το περίφημο βιβλίο [...] Και φυσικά το περίφημο αυτό βιβλίο, το οποίο δεν μπορώ να σας το δείξω, για ευνόητους λόγους. Είναι ένα βιβλίο βόμβα, είναι βιβλίο που προκαλεί. Αν μπορούσαμε να κάνουμε διάλογο θα το δείχναμε. Δεν μπορούμε, δεν το δείχνουμε. Οποιος θέλει, μπορεί να μάθει περί τίνος πρόκειται, τηλεφωνεί. Οποιος τελικώς το πάρει, τον ενημερώνω ότι στη σελίδα ---- θα τον περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. 1400 σελίδες το βιβλίο, 60 ευρώ το κόστος του. Στο τηλ. ----- να το αγοράσετε.


Εκπομπή 30/5/2006

Αδωνις Γεωργιάδης: : 1400 σελίδες είναι το βιβλίο του κ. Πλεύρη.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Αδωνι, να σε ρωτήσω κάτι; Με παίρνουν πολλοί τηλέφωνο και μου λένε, γιατί δεν το δείχνετε;
Αδωνις Γεωργιάδης: Να πω ότι το βιβλίο αυτό θα το βρείτε στο τηλ. ------ Εχει 60 ευρώ, αποτελείται από 1400 σελίδες. Χτες αποκάλυψα ότι στη σελ. --- έχει μια συγκλονιστική αποκάλυψη, η οποία, όταν την πρωτοδιάβασα, πραγματικά ομολογώ ότι δεν το πίστευα, και αν δεν ήταν τόσο καλά στοιχειοθετημένη σε καμία περίπτωση δεν θα τη δεχόμουνα, όπως επίσης αύριο θα σας πω και άλλη μια σελίδα να κοιτάξετε, εσείς που έχετε αγοράσει το βιβλίο.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Εμένα μ' έχουν πάρει πάρα πολλοί τηλέφωνο και μ' έχουν ρωτήσει το εξής: γιατί δεν δείχνετε το βιβλίο; Εχετε δείξει τόσα και τόσα. Γιατί αυτό το β
ιβλίο το συγκεκριμένο δεν το δείχνετε; Δεν είναι και τόσο πια...
Αδωνις Γεωργιάδης: Πρώτα πρώτα Λεωνίδα να ξέρουν οι φίλοι τηλεθεατές ότι εγώ δεν φοβάμαι να δείχνω πράγματα και έχω συγκρουστεί και με ανθρώπους που θεωρητικά άλλοι δεν τολμούν να συγκρούονται. Να το ξέρεις αυτό.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Σωστό.
Αδωνις Γεωργιάδης: Στο συγκεκριμένο βιβλίο όμως υπάρχουν δύο μεγάλα προβλήματα. Το πρώτο πρόβλημα και επειδή αγγίζει ένα θέμα πάρα πολύ λεπτό, για το οποίο μπορεί να κατηγορηθούμε για ρατσισμό, για οτιδήποτε άλλο, δεν μπορώ να το δείξω και να θέσω όλο το κανάλι και την προσπάθειά μας στον κίνδυνο της προβολής ενός θέματος το οποίο για να παρουσιαστεί σωστά θα πρέπει να υπάρχει και η άλλη άποψη.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Σωστά.
Αδωνις Γεωργιάδης: Διότι εγώ δεν μπορώ να δεχτώ ότι όσα λέει ο κ. Κωνσταντίνος Πλεύρης είναι έτσι και δεν δέχονται κανέναν αντίλογο, ούτε συμφωνώ με όλα όσα γράφει μέσα το βιβλίο. Τα λέω ξεκάθαρα αυτό. Όταν, λοιπόν, υπάρχει ένα βιβλίο, το οποίο είναι τόσο πολύ προκλητικό, ωραία στοιχειοθετημένο, με αποφάσεις, με πράματα-θάματα, τρομερό. Αλλά που από την άλλη έχει πάρει και ιδεολογική χροιά σε θέματα, σε ιδεολογίες τις οποίες εγώ αποστρέφομαι και απεχθάνομαι, τότε στην περίπτωση αυτή δεν μπορώ να το προβάλω, διότι - να το προβάλω πότε; Χωρίς να έχω την άλλη άποψη, επαναλαμβάνω. Εάν μπορούσα να κάνω μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, να είναι από τη μία ο συγγραφεύς ο κ. Πλεύρης, να είναι από την άλλη η αντίθετη πλευρά και εγώ να είμαι στη μέση και να λέω εσύ γράφεις στην τάδε σελίδα του βιβλίου σου αυτά, αυτό το χαρτί, παρουσιάζεις αυτή την απογραφή του πληθυσμού, παρουσιάζεις αυτές τις διαταγές, τι έχει να απαντήσει η άλλη πλευρά; Ναι, θα τόκανα. Αφ' ης στιγμής, όμως, δεν μπορεί να γίνει αυτό, γιατί καλώς ή κακώς η άλλη πλευρά δεν θα μπορούσε ποτέ να το κάνει, να καθίσει δηλαδή με τον κ. Πλεύρη και να συζητήσει γι' αυτό το θέμα, τότε εγώ δεν μπορώ να το δείξω, δεν γίνεται. Διότι θα είναι σα να εγκρίνω όλα όσα γράφει, πράγμα το οποίο δεν είναι αληθές. Εγώ πιο πολύ το βλέπω αυτό το βιβλίο σαν ένα κείμενο, το οποίο παρουσιάζει κάποια στοιχεία, μέσα από ένα πολύ πλούσιο αρχείο ενός ανθρώπου, ο οποίος στο συγκεκριμένο θέμα έχει μια εξειδίκευση, αναμφίβολα, και σου δίνει και την οπτική γωνία της άλλης πλευράς. Το αν αυτά που γράφει δικαιώνουν τις απόψεις του συγγραφέως ή όχι, αυτό το αφήνουμε στην κρίση του αναγνώστη. Εγώ, όμως, ξαναλέω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο, των 1400 σελίδων.
1400 σελίδες έχει το βιβλίο, κάνει 60 ευρώ. Δεν έχει παραπονεθεί κανείς απ' αυτούς που το έχουν πάρει ότι είναι ακριβό. Ισα-ίσα, όποιος το δει από κοντά, θα δει ότι τα 60 ευρώ είναι η φυσιολογική τιμή αυτού του βιβλίου. Μιλάμε για ένα βιβλίο γεμάτο φωτογραφίες, κείμενα, αρχεία, φοβερό. Θέλω να ξέρετε ότι πρόκειται να αγοράσετε ένα προκλητικό βιβλίο. Ένα τόσο προκλητικό βιβλίο που εγώ δεν τολμώ να το δείξω. Όχι μόνο να το δείξω. Δεν τολμώ να πω το θέμα. Δεν τολμώ να παρουσιάσω και σημεία τα οποία είναι αναμφίβολα, όπως εκείνο το οποίο βλέπεις και τραβάς τα μαλλιά σου. Λες τι λέει εδώ; Πού βρέθηκε αυτό το πράγμα; Λέμε με χαρτιά και με έγραφα, έτσι; Λοιπόν δεν το κάνω, διότι -επαναλαμβάνω- δεν μπορώ να αφήσω κάποιον να πει, άρα δέχεσαι αυτά που γράφει το βιβλίο. Όχι δεν τα δέχομαι. Το ξεκαθαρίζω. Αλλά δεν δέχομαι και να ποινικοποιείται η άλλη άποψις στο συγκεκριμένο θέμα. Όπως επίσης θέλω να πω - το είπα από την πρώτη στιγμή- εγώ στον κ. Πλεύρη έχω μια προσωπική υποχρέωσι. Ο κ. Κωνσταντίνος Πλεύρης, την εποχή του Telecity, εδώ με την εκπομπή του "Ιστορικές Μνήμες", ήταν ο πρώτος που με παρουσίασε στην ελληνική τηλεόραση, βοήθησε πάρα πολύ τας εκδόσεις Γεωργιάδη στα πρώτα τους βήματα μετά τον θάνατο των γονέων μας, κι αν θέλετε του χρωστάω -ποιο πράγμα;- να μεταφέρω σε σας την είδηση ότι οι εκδόσεις Ηλεκτρον εξέδωσαν αυτό το βιβλίο. Από κει και πέρα είναι στη δική σας καθαρά κρίση να αποφασίσετε αν θα το αγοράσετε ή όχι. Αυτό που μου κάνει τρομερή εντύπωση είναι ότι αν και δεν έχουμε δείξει το βιβλίο, γίνεται θύελλα, γίνεται θύελλα, γίνεται πραγματικά ο κακός χαμός μ' αυτό το βιβλίο. Το θεωρώ φυσιολογικό, υπό την έννοια ότι τόσα χρόνια ακούγαμε τη μία πλευρά. Πολύ σπανίως ή ποτέ μας έχει δοθεί η ευκαιρία να ακούσουμε και την άλλη πλευρά. Καλή-κακή, σωστή-λάθος. Αρα λοιπόν όσοι επιθυμείτε να πάρετε αυτό το βιβλίο των 1400 σελίδων που διαπραγματεύεται αυτό το δύσκολο θέμα, μ' έναν προκλητικό -θα πω- τρόπο. Το ξεκαθαρίζω. Για να δεις Λεωνίδα ότι εγώ δεν παρασύρω τους τηλεθεατές, ούτε λέω τα πράγματα μισά. Είναι ο τρόπος συγγραφής προκλητικός.
Ισως με μια έννοια θα το λέγαμε στην κομμουνιστική γλώσσα "προβοκατόρικος". Αλλά από την άλλη, θέτει κάποια σημαντικά στοιχεία στη δημοσιότητα, τα οποία δεν μπορεί να αγνοηθούν. Εγώ, δηλαδή, αν ήμουν η άλλη πλευρά, και εφόσον η άλλη πλευρά θεωρεί ότι έχει δίκιο θα απαντούσα στο βιβλίο αυτό. Θα απαντούσα με στοιχεία.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Θα ήταν ωραίο.
Αδωνις Γεωργιάδης: Σίγουρα θα ήταν ωραίο, αλλά δεν πρόκειται να γίνει, διότι και παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ελλάδα, η άλλη πλευρά έχει αποφασίσει να μην επιτρέψει καμιά συζήτηση γι' αυτό το θέμα. Εμένα το να μην υπάρχει συζήτηση για ένα θέμα με ενοχλεί. Δεν μ' αρέσει.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Μα κερδίζουν πολλά λεφτά απ' αυτό. Είναι επιχείρηση.
Αδωνις Γεωργιάδης: Λεωνίδα, να μην μπλέξουμε. Γιατί αν μπλέξουμε, θα είναι σα να παίρνουμε θέση. Κι εγώ δεν παίρνω θέση αν αυτά που γράφει το βιβλίο είναι σωστά ή όχι. Ξεκαθαρίζω ότι έχω τρομακτικές ιδεολογικές διαφωνίες. Τρομακτικές. Υπάρχουν σημεία που εγώ ο ίδιος που αγαπώ τον κ. Κώστα του είπα "Εδώ δεν θα το γράψετε έτσι. Εγώ διαφωνώ." Αλλά από την άλλη πλευρά δεν μπορώ να σας αποκρύψω την είδηση ότι αυτό το πράγμα κυκλοφόρησε. Και από κεί και πέρα ο καθένας θα ψάξει να το βρει.
[Αργότερα, στην ίδια εκπομπή:]
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Το βιβλίο βόμβα.
Αδωνις Γεωργιάδης: Κοίταξε. Το ότι είναι βόμβα. Χτες το πήρε ένας φίλος μου, πολύ δεινός ιστορικός και μου λέει: "τι βιβλίο είναι αυτό;" Του λέω "πώς σου φαίνεται;" Μου λέει "Ρε φοβάμαι να το έχω πάνω στο γραφείο, θα το βάλω κάτω μην εκραγεί".
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Χα χα χα.
Αδωνις Γεωργιάδης: Πραγματικά, δεν είναι υπερβολή. Ομολογώ ότι στο βιβλίο αυτό ο Κωνσταντίνος Πλεύρης ξεπέρασε τον εαυτό του. Ο κ. Πλεύρης γενικά είναι άνθρωπος που δεν μασάει τα λόγια του. Είναι κι αυτός προβοκάτωρ. Θυμάμαι κάτι εκπομπές με τον Πάγκαλο. Ξέρεις τι έγινε με τον Πάγκαλο;
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Ναι, πώς.
Αδωνις Γεωργιάδης: Στον Αντέννα. Εχει κάνει ο Πλεύρης δύο εκπομπές που είναι οι εκπομπές όλων των εποχών. Η μία με τον θανόντα Βασίλη Ραφαηλίδη. Ηταν στο Mega, όπου στο κλείσιμο της εκπομπής ο Ραφαηλίδης λέει προς τον Πλεύρη: "Εχω να συστήσω στον κ. Πλεύρη ένα βιβλίο, Οι συνέπειες του φασισμού στη μεταπολεμική Ελλάδα". Και λέει ο Πλεύρης: "Και εγώ έχω να συστήσω στον κ. Ραφαηλίδη ένα βιβλίο, Αι συνέπειαι του αυνανισμού εις προκεχωρημένην ηλικίαν". Και έγινε ο χαμός. Αφού κουνήθηκε η κάμερα από τα γέλια.
Το δε δεύτερο, μιλάει με τον Πάγκαλο. Ολη τη βδομάδα ο Αντέννα διαφημίζει ότι θαχουμε Πάγκαλο-Πλεύρη και δεν τόξερε ο Πάγκαλος! Πρετεντέρης ο παρουσιαστής. Και λέει ο Πάγκαλος: "Εγώ δεν δέχομαι να μιλήσω με τον κ. Πλεύρη". "Γιατί δεν δέχεσαι;" λέει ο κ. Πρετεντέρης. "Γιατί αν έπαιρνε ποτέ την εξουσία, ανθρώπους σαν εμένα θα μας έκανε σαπούνι". Εντωμεταξύ ο κ. Πάγκαλος είναι -ξέρετε- λίγο ευμεγέθης. Υπήρχαν οι προβολείς. Είχε ιδρώσει ο άνθρωπος. Και λέει ο Πλεύρης με την ειρωνεία του: "Εδώ που τα λέμε, θα κάνατε καλό σαπούνι". Και έγινε ο χαμός. Δεν έπρεπε να το πεί, κακώς το είπε. Εγώ του είπα, κακώς το είπατε. Την άλλη μέρα, γράφει η Ελευθεροτυπία: ο γνωστός τηλε-ναζί φασίστας Κώστας Πλεύρης, απείλησε τον Θόδωρο πάγκαλο ότι θα τον κάνει σαπούνι. Δεν είπε αυτό. Πρόκειται περί χιούμορ.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Εχει αυτή την ειρωνεία.
Αδωνις Γεωργιάδης: Θέλω να πω ότι αυτό το βιβλίο ξεπερνάει σε προκλητικότητα κι αυτά.
Λεωνίδας
 Γεωργιάδης
: Εγώ δεν συμφωνώ.
Αδωνις Γεωργιάδης: Όταν τον είδα, του είπα "κ. Πλεύρη σας αγαπώ σας εκτιμώ, αλλά δεν μπορώ να το δείξω αυτό το βιβλίο. Ξεπεράσατε κάθε όριο".
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Μερικά πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να κάνεις χιούμορ.
Αδωνις Γεωργιάδης: Ξεπέρασε κάθε όριο. Το βέβαιο είναι ότι όποιος ενδιαφέρεται να δει αυτό το -επαναλαμβάνω- προκλητικό βιβλίο, το οποίο εμείς ενσυνειδήτως επιλέξαμε να μην το δείξουμε, και εις το οποίο ξεκαθαρίζουμε προς κάθε κακοήθη ότι δεν συμφωνούμε ιδεολογικά σ' αυτό το βιβλίο, το ξεκαθαρίζω προς πάσα κατεύθυνση, άρα όσοι το αγοράσετε θα ξέρετε ότι δεν είναι ένα βιβλίο με το οποίο εγώ συμφωνώ, ιδεολογικά τουλάχιστον, όχι επί των στοιχείων που έχει. Από κει και πέρα ο καθένας μόνος του να αποφασίσει αν θα το αγοράσει.
[Αργότερα, στην ίδια εκπομπή:]
Αδωνις Γεωργιάδης: Και φυσικά το βιβλίο που έχει κάνει τόση αίσθηση. Μου έχει έρθει τώρα ένα μήνυμα ότι γίνεται "χαμός" για το βιβλίο του κ. Πλεύρη. Κι άλλο ένα μήνυμα: "πανικός". Αρα δεν μπορεί να μας πει τι ακριβώς γίνεται.
Ένα περίεργο πράγμα. Λέω "διαφωνούμε με το βιβλίο" και όλος ο κόσμος πάει και το αγοράζει. Δεν είναι περίεργο αυτό; Δεν μπορεί να πει κανείς ότι το συστήνω "να πάρτε το γιατί αυτό λέει όλη την αλήθεια".
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Να πούμε την αλήθεια. Ολη αυτή η ιστορία με τις υποκλοπές απέδειξε ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Ότι υπάρχει ΄να διεθνές συνωμοτικό σχέδιο. Διότι ποιος έχει τα κότσια να παρακολουθεί ολόκληρο πρωθυπουργό, ολόκληρο αρχηγό της ΕΥΠ.
Αδωνις Γεωργιάδης: Καλά τώρα! Δεν παρακολουθεί κανέναν σοβαρό πρωθυπουργό... Ενας σοβαρός πρωθυπουργός θα τους είχε πάρει τα κεφάλια.
[...]
Το συγκεκριμένο βιβλίο από τις εκδόσεις Ηλεκτρον (δεν είναι δική μας έκδοσις) είναι στην οδό Ιπποκράτους 85 για όσους θέλουν να πάνε από κοντά και να μιλήσουν ενδεχομένως με τον συγγραφέα. Οσοι επιθυμούν να το αγοράσουν θέλω να ξέρουν τα εξής. Πρώτον. Δεν προτίθεμαι να το δείξω. Δεν προτίθεμαι να αποκαλύψω περισσότερα, παρά το γεγονός ότι μέσα έχει διάφορα στοιχεία, τα οποία είναι συγκλονιστικά. Στη σελίδα --- υπάρχει ένα κείμενο, το οποίο, όταν το πρωτοδιάβαζα, έτριβα τα μάτια μου. Ελεγα "μα είναι δυνατόν; Μα αυτός; Που έχει πει αυτά; Ηταν έτσι;" Δηλαδή, εκεί πράγματι λες αν είναι δυνατόν. Μιλάμε για ένα πρόσωπο πολύ προβεβλημένο, το οποίο έχει παρουσιάσει τα μαρτύριά του από την κρίσιμη εκείνη εποχή, για να αποδειχτεί ότι ήταν φύλακας σε στρατόπεδο. Φοβερά πράγματα. Με χαρτιά και στοιχεία. Δεν επιδέχονται καμιάς αμφισβήτησης.
Εχει πέραν των στοιχείων και μια προκλητική ιδεολογική χροιά, με την οποία δεν μπορώ να συμφωνήσω. Εάν δεν την είχε, πιθανόν να το έδειχνα.
[Και στο τελευταίο μέρος της ίδιας εκπομπής:]
Αδωνις Γεωργιάδης: Και τέλος, το περίφημο αυτό βιβλίο-μυστήριο. Με πήρε ένας φίλος μου, ο Χρήστος τηλέφωνο να μου θυμίσει αυτή τη φοβερή ατάκα του Πλεύρη. Είναι με κάποιον πολιτικό -δεν θα πω το όνομα- και του λέει είσθε γραικύλος κύριε. Ηταν στο Alter, στον Παυλόπουλο. Γίνανε έξαλλοι. Και λέει ο Παυλόπουλος -σωστά ο άνθρωπος- να το πάρετε πίσω. Εντάξει λέει ο Πλεύρης, το παίρνω πίσω, δεν είσθε γραικύλος, είσθε πολύ γραικύλος.
Λοιπόν ένα βιβλίο, το οποίο ομολογώ ότι ακόμα κι εμένα που είμαι εθισμένος στη λεπτή αυτή ειρωνεία του συγκεκριμένου ανθρώπου, μ' έχει αφήσει άναυδο. Δεν το παρουσιάζουμε, αλλά στο τηλ. ------- μπορείτε να πληροφορηθείτε για ποιο θέμα πρόκειται. Θα σας πουν τον τίτλο του, και μετά θα αποφασίσετε εσείς μόνοι σας αν υα το αγοράσετε ή όχι, λέγοντας για πολλοστή φορά ότι δεν συμφωνώ ιδεολογικά μ' αυτό το βιβλίο.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Παρόλο που ο συγγραφέας έχει δεσμευτεί ότι θα αποζημιώσει όποιον αποδείξει ότι λέει κάτι παραποιημένο.
Αδωνις Γεωργιάδης: Δεν υπάρχει περίπτωση, γιατί δεν τα βάζουν μαζί του σ' αυτό το θέμα. Αν υπάρχει κάποιος, εγώ δέχομαι να οργανώσω συζήτηση και αύριο κιόλας. Αλλά να υπάρχει αντίλογος.


Εκπομπή 4/7/2006

Λεωνίδας Γεωργιάδης: Υπάρχει ένα κεφάλαιο στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Πλεύρη που διαφοροποιεί τον Εβραϊσμό από τον Σιωνισμό.
Αδωνις Γεωργιάδης: Και έτσι είναι. Αλλά εγώ λέω, όση ώρα εμείς εδώ δεν παίρνουμε χαμπάρι, βομβαρδίζονται άμαχοι πολίτες. Ασχέτως ποιοι είναι, Τούρκοι να ήταν, τα ίδια θα λέγαμε. Είναι απαράδεκτο. Πρέπει να καταλάβουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να φέρεται σαν ζώο.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Σαν ζώο πραγματικά.
Αδωνις Γεωργιάδης: Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Και κανείς δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Τη στιγμή που παίρνεις και αποζημίωση γιατί κάποτε σε πονέσαν στο παρελθόν.
Αδωνις Γεωργιάδης: Καλά, άσε. Μην ανοίγεις αυτό το κεφάλαιο, είναι μεγάλο. Στο βιβλίο του Πλεύρη αυτό το κεφάλαιο αναλύεται εκατό τοις εκατό.
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Εχει απόλυτη σχέση.
Αδωνις Γεωργιάδης: Στο τηλ. --------- θα βρείτε και αυτά τα βιβλία και του Ροζέ Γκαροντί και του Κώστα Πλεύρη.


Εκπομπή 18/7/2006

Αδωνις Γεωργιάδης: Πριν από οτιδήποτε άλλο, ξεκινάω από το αγαπημένο μου βιβλίο. Ιδού. Πρέπει να σου πω ότι το βιβλίο αυτό το πήρα μαζί ου για να το διαβάσω καθοδόν στην πτήση προς την Αυστραλία. Η Αυστραλία είναι -πρέπει να ξέρεις- μια μέρα ταξίδι. Μιλάμε για το καινούριο βιβλίο του κ. Κωνσταντίνου Πλεύρη από τις εκδόσεις Ηλεκτρον. Μιλάω γι' αυτό το βιβλίο, το οποίο από την πρώτη μέρα που το δείξαμε έχει κάνει θραύση και ομολογώ -αν και είναι ένα ιδιαίτερα προκλητικό βιβλίο- από την άλλη πλευρά, διαβάζοντάς το, σελίδα σελίδα στο αεροπλάνο δεν μπορώ παρά να πω ότι ο άνθρωπος αυτός, ο γνωστός ιστορικός κ. Κωνσταντίνος Πλεύρης, έχει κάνει πραγματικά συστηματική εργασία. Κι έχει κάνει πραγματικά συστηματική εργασία, διότι οτιδήποτε γράφει μέσα, μα η παραμικρή παράγραφος, έχει ην αναφορά της σε κάποια συγκεκριμένη πηγή. Και ξέρετε ότι αυτό δημιουργεί μία εντύπωση για τον συγγραφέα και το βιβλίο που δύσκολα αντιμετωπίζεται.
Εγώ περίμενα Λεωνίδα ότι μετά από την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου ότι θα έχουμε δεχθεί κι εμείς επιθέσεις που τολμήσαμε και το δείξαμε έστω και έτσι στην τηλεόραση, αλλά και ο ίδιος ο συγγραφέας πολύ περισσότερο. Αυτό δεν έχει συμβεί έως σήμερα. Ξέρεις ποιος είναι ο πραγματικός λόγος; Διότι πράγματι αυτά που γράφει μέσα, ασχέτως εάν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με την ιδεολογική του οπτική -εγώ διαφωνώ με την ιδεολογική του οπτική, το ξεκαθαρίζω- απλά μέσα υπάρχουν στοιχεία συγκλονιστικά.
Όταν προσγειώθηκα στη Μελβούρνη έλεγα Θεέ μου μη με πιάσουν στο αεροδρόμιο και με συλλάβουν μ' αυτό το βιβλίο. Για τέτοιο βιβλίο μιλάμε τώρα.
Ερχομαι και ξαναλέω ότι στο τηλ. ------.
Η πρώτη έκδοση του βιβλίου ήδη εξαντλείται. Είναι φοβερό το πόσο πολύ κυκλοφορεί το βιβλίο αυτό και στα βιβλιοπωλεία και με πόση ζέση οι βιβλιοπώλες το κυκλοφορούν στην Ελλάδα πλέον. Αρχίζει να διαδίδεται από στόμα σε στόμα και από χέρι σε χέρι. Αυτό μου έχει κάνει τρομακτική εντύπωση. Προχτές ήμουν στην έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης και ήταν ένας δύο αναγνώστες μας, οι οποίοι μου είπαν σχεδόν συνωμοτικά "κ. Γεωργιάδη δεν είναι δυνατόν αυτές οι σελίδες που λέτε στην τηλεόραση και τρελαίνεσαι". Στο --- έχει την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου μίας πόλεως που δεν αναφέρω το όνομά της. Θα πω τι λέει αυτή η απόφαση και θα καταλάβετε. Που λέει, εν έτει 1948 ότι χτίζουμε καμινάδες και φούρνους για τουριστικούς λόγους.
Το καταλαβαίνετε τι σας λέω τώρα; Μιλάμε για ένα βιβλίο το οποίο όποιος δεν το έχει αγοράσει ακόμη δεν έχει καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε. Στο τηλ.--------. Και επαναλαμβάνω, αν και η οπτική γωνία του συγγραφέως με βρίσκει διαφωνούντα, αν και θεωρώ πως πραγματικά θα μπορούσαν να λείπουν πολλά πράγματα από μέσα και αυτό το λέω με αγάπη προς τον κ. Πλεύρη, διότι το βιβλίο τον αδικεί λόγω της ιδεολογικής του γραμμής. Αν και είναι ένα προκλητικό βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί με πολύ μεγάλη προσοχή και προς το οποίο σε καμία περίπτωση δεν υιοθετώ όλα όσα γράφει, αλλά απ' την άλλη πλευρά, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία, τα οποία εάν δεν τα έχετε υπόψη σας, πραγματικά ζε
ίτε στο σκοτάδι.
Στο τηλ.-----.
Αυτό το βιβλίο, το οποίο το δείχνουμε εδώ και πολλές ημέρες θα το βρείτε με ένα απλό τηλεφώνημα στο ------- και θα έρθει στην οικία σας εντός ολίγων ημερών και αφού έρθει εις την οικίαν σας και αρχίζετε να το διαβάζετε μετά θα δείτε εάν καλώς ή κακώς το πήρατε. Αλλά εγά σας λέω το εξής. Ότι μέσα υπάρχουν πράγματα τα οποία σε κάνουν να τρελαίνεσαι.
Ηρθε προχτές Λεωνίδα στην έκθεση ένας άλλος κύριος, ο οποίος μου λέει για να δω κ. Γεωργιάδη αυτό το βιβλίο που δείχνετε τι πράγμα είναι τελικώς. Του δείχνω λοιπόν. Μου λέει εγώ δεν θέλω να το πάρω, διαφωνώ με τον κ. Πλεύρη, έχω τελείως διαφορετικές πολιτικές απόψεις, έχω πάρει μερικά βιβλία του, διότι ομολογώ ότι είναι ένας ιστορικός, ο οποίος έχει γράψει σπουδαία βιβλία, αλλά φοβάμαι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο θα είναι πολύ προκλητικό. Του λέω, είναι προκλητικό. Αλλά, μου λέει, θέλω να δω τη σελίδα αυτή που λέτε. Του ανοίγω τη σελίδα αυτή, το διαβάζει...
Λεωνίδας Γεωργιάδης: Φαντάσου τι έπαθε ο άνθρωπος.
Αδωνις Γεωργιάδης: Και πήρε δύο αντίτυπα. Μου είπε ότι πήρε και ένα για ένα φίλο του. Του λέω, μα εσείς λέγατε ότι δεν θα το πάρετε. Μου λέει, μα δε γίνεται. Και μόνο μ' αυτό γι' αυτή τη σελίδα πρέπει να το έχω. Κι είναι άλλες 1400 σελίδες.
Ξέρεις σε πόσους το έχω δείξει; Μου λένε, τι λέει σ' αυτή τη σελίδα; Μόλις το δείχνεις σε κάποιον τρελαίνεται. Λέει, αμάν, είναι δυνατόν; Τηλ. -----, με 60 ευρώ το βιβλίο από τις εκδόσεις Ηλεκτρον στη διάθεσή σας.


Εκπομπή 19/7/2006

Αδωνις Γεωργιάδης: Στο τηλ. ----- όσοι παρακολουθείτε τις εξελίξεις από τα μέσα ενημέρωσης για ορισμένα πράγματα στο τηλ. ----- και σήμερα προσφέρουμε δύο ειδών βιβλία. Το ένα είναι το πακέτο με τα βιβλία του Ροζέ Γκαροντί από τις εκδόσεις Νέα Θέσις που από 55 ευρώ θα βρείτε με 40 ευρώ. Είναι αυτά τα τρία βιβλία. Και το δεύτερο είναι αυτό το περίφημο βιβλίο του Κώστα Πλεύρη από τις εκδόσεις Ηλεκτρον των 1400 σελίδων, μέσα εις το οποίον πάρα πολλά τέτοια θέματα τίθενται και ξεκαθαρίζονται.
Επαναλαμβάνω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο δεν το έχω δείξει ποτέ. Ο λόγος που δεν το δείχνω, το έχω ξεκαθαρίσει, είναι γιατί δεν προτείνω αυτό το βιβλίο, διότι ίσως ο συγγραφέας το έχει παρακάνει σε ορισμένα σημεία, από την άλλη πλευρά όμως, δεν σου κρύβω Λεωνίδα ότι όταν οδηγούσα προχτές το αυτοκίνητό μου και άκουγα στο ραδιόφωνό μου τον εκπρόσωπο των Παλαιστινίων να λέει για το πόσα παιδιά πέθαναν το Σαββατοκύριακο στη λωρίδα της Γάζας... [...]
Λοιπόν, στο τηλ. ------ εάν δεν έχετε πάρει ακόμα αυτά τα βιβλία σήμερα είναι μια ευκαιρία, διότι πρέπει με κάποιο τρόπο να δείξουμε την αντίδρασή μας σ' αυτό το οποίο γίνεται. Τηλέφωνο -----, είτε τα 3 βιβλία του Ροζέ Γκαροντί, είτε το βιβλίο από τις εκδόσεις Ηλεκτρον του Κώστα Πλεύρη.




Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 07, 2006, 09:06:51 am

Πόσο, ας πούμε, είναι σοβαρός κίνδυνος για ... την Δημοκρατία;
Ή, πόσο θα έπρεπε ή επιστήμη -δεν εννοώ μόνο η ψυχιατρική- να ασχοληθεί με τις απόψεις τους.
Ομολογώ ότι εμένα προσωπικά, η διάδοσή τους και η απήχηση που βρίσκουν σε νέους ανθρώπους, ακόμη και επιστήμονες, με ανησυχεί."  

Ισως θα πρεπει να μην ασχοληθουμε μονο με το ενα ακρο αλλα και με τα δυο.
Και αυτο διοτι μεσα στο πανεπιστημιο ειναι πιο εντονη η παρουσια ακροαριστερων παρα ακροδεξιων.
Κανενα απο τα δυο ακρα δεν θα πρεπει να θεωρειται λιγοτερο επικινδυνο απο το αλλο για την δημοκρατια.

Οσον αφορα την επιστημη της ψυχιατρικής με ποιους θα πρεπει να ασχοληθει, υπαρχει μια επιστολή στο διαδικτυο ενος εθνικόφρωνα ...
http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/__________________________________________________.pdf (http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/__________________________________________________.pdf)


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: abbis on August 07, 2006, 10:11:04 am

Κανενα απο τα δυο ακρα δεν θα πρεπει να θεωρειται λιγοτερο επικινδυνο απο το αλλο για την δημοκρατια.


Το κέντρο; Το κέντρο που το βάζεις; Αυτό κι αν είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία και τη δημόσια υγεία... ;D ;D
Σε όλες τις συνταγματικές κρίσεις του προηγούμενου αιώνα έπαιξε τον πιο πρόστυχο ρόλο..


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: jimi on August 07, 2006, 13:32:05 pm

Κανενα απο τα δυο ακρα δεν θα πρεπει να θεωρειται λιγοτερο επικινδυνο απο το αλλο για την δημοκρατια.


Το κέντρο; Το κέντρο που το βάζεις; Αυτό κι αν είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία και τη δημόσια υγεία... ;D ;D
Σε όλες τις συνταγματικές κρίσεις του προηγούμενου αιώνα έπαιξε τον πιο πρόστυχο ρόλο..

Και το ΚΚΕ έχει παίξει πολύ πρόστυχο ρόλο στην Ελλάδα...Καλά για την ΕΡΕ δεν το συζητάω...Μπορείτε να μην είστε τόσο κολλημένοι???Όλοι έκαναν λάθοι (μερικοί βέβαια ήταν οι ίδιοι λάθοι)....

Και αυτο διοτι μεσα στο πανεπιστημιο ειναι πιο εντονη η παρουσια ακροαριστερων παρα ακροδεξιων.

Ποιους ακροαριστερούς ονομάζεις επικίνδυνους για τη δημοκρατία???Την ΑΚ???


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 07, 2006, 15:54:16 pm
Και αυτο διοτι μεσα στο πανεπιστημιο ειναι πιο εντονη η παρουσια ακροαριστερων παρα ακροδεξιων.

Ποιους ακροαριστερούς ονομάζεις επικίνδυνους για τη δημοκρατία???Την ΑΚ???

Εγω απο την Καρατζόβα ειμαι μην με ζαλίζετε με παραταξεις.
Ουτε που ξερω τι ειναι το ΑΚ ουτε τι εκπροσωπεί η καθε μια.

Μιλαω για τα αναρχικά στοιχεία (αυτα δεν ειναι τα ακροαριστερά;) που σουλατσαρουν στον χώρο του πανεπιστημιου.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 07, 2006, 17:57:28 pm
Η ΑΚ (Αντιεξουσιαστική Κίνηση) είναι αναρχική οργάνωση. Μάλλον θα πρέπει να ξεκαθαρίσεις τι εννοείς με τον όρο "αναρχικά στοιχεία".


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 07, 2006, 18:10:30 pm
JAE  +12

Όσο είναι εχθρός της Δημοκρατίας ο Πλεύρης άλλο τόσο είναι η Παπαρήγα.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 18:27:53 pm

Όσο είναι εχθρός της Δημοκρατίας ο Πλεύρης άλλο τόσο είναι η Παπαρήγα.


^puke^


Παπαρήγα rulez re!!!


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: poly1 on August 07, 2006, 18:28:20 pm

Όσο είναι εχθρός της Δημοκρατίας ο Πλεύρης άλλο τόσο είναι η Παπαρήγα.


^puke^


Παπαρήγα rulez re!!!

συμφωνω


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 07, 2006, 18:31:11 pm
πλακα με κανεις


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 18:41:36 pm
Όχι δεν κάνω πλάκα. Αν θες το συζητάμε αλλού, γιατί βγαίνουμε οφφ τόπικ.

Δεν την ψηφίζω για συγκεκριμένους λόγους, αλλά είναι η πιο αξιόλογη πολιτική αρχηγός που έχει αυτή η χώρα!


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 07, 2006, 20:29:31 pm
JAE  +12
Όσο είναι εχθρός της Δημοκρατίας ο Πλεύρης άλλο τόσο είναι η Παπαρήγα.

Ρε χαμπο τι ειναι αυτο τωρα;
To να εξισωνεις την Παπαρηγα με τους ακροαριστερους ειναι σαν να εξισωνεις (οπως κανουν πολλοι μαλακες) τους πατριωτες με τους φασιστες.
Αστην εκει που ειναι την καημενη...


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 07, 2006, 21:06:07 pm
JAE, μάθε την ορολογία:

1) Όταν λέμε ακροαριστερά εν γένει δεν εννοούμε τον αναρχικό χώρο.
2) Αυτοί που τα σπάνε δεν είναι αναρχικοί. Είναι μπαχαλάκηδες.

Turambar, όταν μιλάμε για πολιτικούς αρχηγούς, στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος :-\ Το ίδιο και με τα κόμματα... και τα 4 σκατά είναι, απλά θα ψηφίσεις το λιγότερο σκατά ::)


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 21:10:32 pm
Turambar, όταν μιλάμε για πολιτικούς αρχηγούς, στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος :-\ Το ίδιο και με τα κόμματα... και τα 4 σκατά είναι, απλά θα ψηφίσεις το λιγότερο σκατά ::)


Δεν είπα κάτι λιγότερο ή περισσότερο, και ξεκαθάρισα ότι ούτε καν την ψηφίζω..


Η σύγκριση του χάμπου όμως ήταν τουλάχιστον άστοχη.


(χαίρομαι που σε βλέπω ξανά εδώ τριγύρω)
(ελπίζω να μου έχεις κρατήσει εκείνο το αντίτυπο...)


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 07, 2006, 22:06:18 pm
JAE, μάθε την ορολογία:

1) Όταν λέμε ακροαριστερά εν γένει δεν εννοούμε τον αναρχικό χώρο.
2) Αυτοί που τα σπάνε δεν είναι αναρχικοί. Είναι μπαχαλάκηδες.

1) Τι εννοουμε Nessa; Εχει και πιο ακρα απο τους αναρχικους;
2) Κανεις λαθος. Κοπροσκυλα ειναι.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 22:49:05 pm
JAE, μάθε την ορολογία:

1) Όταν λέμε ακροαριστερά εν γένει δεν εννοούμε τον αναρχικό χώρο.
2) Αυτοί που τα σπάνε δεν είναι αναρχικοί. Είναι μπαχαλάκηδες.

1) Τι εννοουμε Nessa; Εχει και πιο ακρα απο τους αναρχικους;
2) Κανεις λαθος. Κοπροσκυλα ειναι.

1) Οι σταλινικοί είναι χαλαρά πιο ακραίοι.
2) Δεν έχεις ιδέα τι είναι κοπρόσκυλο


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 07, 2006, 23:35:58 pm
Ήμουν συγκεκριμένος σε αυτό που είπα.
Είπα εχθρός της Δημαοκρατίας.
Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?
Quote
Turambar, όταν μιλάμε για πολιτικούς αρχηγούς, στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος Undecided Το ίδιο και με τα κόμματα... και τα 4 σκατά είναι, απλά θα ψηφίσεις το λιγότερο σκατά Roll Eyes
Ποια είναι τα 4 κόματα?


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 23:38:04 pm
Προφανώς τα 4 κοινοβουλευτικά κόμματα είναι αυτά στα οποία αναφερόμασταν.



Ε ρε χάμπο με τον κουμουνιστικό κίνδυνο της δεκαετίας του 50... πολύ παλιομοδίτης είσαι.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 07, 2006, 23:39:00 pm
Αληθεια chabos, τι εχεις να πεις για τους χιλιαδες κομμουνιστες που βασανιστηκαν στα ξερονησια και στις φυλακες, που σκοτωθηκαν στην αντισταση και στον εμφυλιο για την ελευθερια και τη δημοκρατια?


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: apostolos1986 on August 07, 2006, 23:40:33 pm
Αληθεια chabos, τι εχεις να πεις για τους χιλιαδες κομμουνιστες που βασανιστηκαν στα ξερονησια και στις φυλακες, που σκοτωθηκαν στην αντισταση και στον εμφυλιο για την ελευθερια και τη δημοκρατια?

προφανέστατα δεν υπάρχουν...!!!είναι αποκύημα της φαντασίας....


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 23:42:58 pm
Αληθεια chabos, τι εχεις να πεις για τους χιλιαδες κομμουνιστες που βασανιστηκαν στα ξερονησια και στις φυλακες, που σκοτωθηκαν στην αντισταση και στον εμφυλιο για την ελευθερια και τη δημοκρατια?

προφανέστατα δεν υπάρχουν...!!!είναι αποκύημα της φαντασίας....

... ή συνομωσία των εβραίων για να ρίξουν το φρόνημα των ΕΛ επί της γης...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 07, 2006, 23:44:07 pm
Οχι ρε, κατα βαθος για να μην κανουμε δημοκρατικες εκλογες αγωνιστηκαν, μην ακους τις προπαγανδες του εβραιοσιωνιστικου λομπι και των ψευτοπροοδευτικων μελων της λεσχης Μπιλντερμπεργκ, στην ουσια και οι κομμουνιστες κρυφοχουντοβασιλικοι ηταν ;D ;D ;D


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 07, 2006, 23:48:43 pm
Το θέμα είναι σοβαρό. Εγώ τουλάχιστον δεν κάνω πλάκα.

Ξαναρωτάω. Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?

τουραμπαρ
Quote
Προφανώς τα 4 κοινοβουλευτικά κόμματα είναι αυτά στα οποία αναφερόμασταν.



Ε ρε χάμπο με τον κουμουνιστικό κίνδυνο της δεκαετίας του 50... πολύ παλιομοδίτης είσαι.
Εύ ψηφίζεις Παπαρήγη και λες εμένα παλιομοδίτη?
Το ερώτημά μου είναι συγκεκριμένο, εκτός κι αν θεωρείς την Δημοκρατία παλιομοδίτικη.


αλιακμων
Quote
Αληθεια chabos, τι εχεις να πεις για τους χιλιαδες κομμουνιστες που βασανιστηκαν στα ξερονησια και στις φυλακες, που σκοτωθηκαν στην αντισταση και στον εμφυλιο για την ελευθερια και τη δημοκρατια?
Πέθαναν για την επιβολή του καθεστώτος της Μόσχας αντί της επιβολής του καθεστώτος της Ουόσινγκτον.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 07, 2006, 23:55:18 pm
Το θέμα είναι σοβαρό. Εγώ τουλάχιστον δεν κάνω πλάκα.

Ξαναρωτάω. Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?

τουραμπαρ
Quote
Προφανώς τα 4 κοινοβουλευτικά κόμματα είναι αυτά στα οποία αναφερόμασταν.



Ε ρε χάμπο με τον κουμουνιστικό κίνδυνο της δεκαετίας του 50... πολύ παλιομοδίτης είσαι.
Εύ ψηφίζεις Παπαρήγη και λες εμένα παλιομοδίτη?
Το ερώτημά μου είναι συγκεκριμένο, εκτός κι αν θεωρείς την Δημοκρατία παλιομοδίτικη.




Δεν είναι να εκδηλώσεις μια συμπάθεια... σου μένει το στίγμα για πάντα.


ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ ΛΟΙΠΟΝ!

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (ΟΥΤΕ Κ.Κ.Ε.)


Κατά τα άλλα, αν πιστεύεις ότι αν έβγαινε το ΚΚΕ θα είχαμε κουμουνιστικό καθεστώς, τότε προφανώς έχεις μεγαλώσει με τρομερό άγχος και στρες για τα πολιτικά δρόμενα στην χώρα και ακόμα να το ξεπεράσεις.



Τέλος το ΚΚΕ, δεν είναι κόμμα εξουσίας, και στην ουσία δεν την διεκδικεί. Διεκδικεί μια καλύτερη εκπροσώπηση στην βουλή ώστε να βοηθήσει τους εργαζόμενους όσο περισσότερο μπορεί.



Γενικότερα σε πολλά συμφωνώ και σε πολλά διαφωνώ με το ΚΚΕ, αλλά δεν έιναι αυτό το θέμα μας.




A για να ξεκαθαρίσω πριν έρθει και άλλος και το σχολιάσει.

Δεν ψηφίζω ΚΚΕ.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 07, 2006, 23:57:58 pm
Οχι Turambar, για την αντιληψη του Χαμπου και των ομοϊδεατων του, απο τη στιγμη που μια φορα δηλωσες οτι κανεις παρεα με μια ξαδερφη του μπατζανακη του θειου του ξαδερφου του πεθερου της ανηψιας μιας φιλης του αρραβωνιαστικου μιας θειας ενος μελους του Κομματος, εισαι κι εσυ κομμουνιστης, καταγραφεται στο φακελο σου στην Ασφαλεια και θα σε συνοδευει μια ζωη!!! Απο 'δω και περα, ο,τι δημοσιευσεις που ερχεται σε εστω και απειροελαχιστη διαφωνια με το Χαμπο, η απαντηση του θα περιεχει και μια μπιχτη για τα κομμουνιστικα σου φρονηματα. Δεν προκειται ποτε ξανα να ησυχασεις! Once a commie, forever commie!

ΤΡΕΞΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙΣ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!!!!!!!!


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: electroSOK on August 07, 2006, 23:58:31 pm
Εγω απο την Καρατζόβα ειμαι μην με ζαλίζετε με παραταξεις.
Ουτε που ξερω τι ειναι το ΑΚ ουτε τι εκπροσωπεί η καθε μια.

Μιλαω για τα αναρχικά στοιχεία (αυτα δεν ειναι τα ακροαριστερά;) που σουλατσαρουν στον χώρο του πανεπιστημιου.

Αφού ο άνθρωπος λέει να μην το ζαλίζουμε με παρατάξεις και άλλα τέτοια, είναι από την Καρατζόβα και δεν ξέρει. Προφανώς ούτε έχει μιλήσει ποτέ του με κάποιον "ακροαριστερό" ή "αναρχικό", ούτε χει δει κάποιον μπαχαλάκια που τα σπάει, για να δει πραγματικά τι σοι άνθρωπος είναι και τι πολιτικών πεποιθήσεων..Απλά ο JAE επαναλαμβάνει την γνωστή καραμέλα (που υποθέτω ή θα του την είπαν άλλοι ή θα την άκουσε σε κάποιο ΜΜΕ, μάλλον στο ALTER) ότι πίσω από όλες τις καταστροφές του έθνους βρίσκονται αυτά τα μιάσματα οι αναρχικοί και οι ακροαριστεροί..

Τα ίδια λέγανε τις προηγούμενες δεκαετίες για τους κομμουνιστές και έτσι άρχισαν οι διωγμοί ενταντίον τους. Δηλαδή, τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου..
Αυτά για να μην ξαφνιαστούμε αν στο μέλλον ξαναποκτήσει μεγάλη ισχύ το φασιστικό ρεύμα στην Ελλάδα και ξαναβρεθούμε στο ίδιο έργο θεατές..

Παρακαλώ μελετήστε τις συνθήκες γέννησης τους φασισμού κατά τις προηγούμενες δεκαετίες και στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Μπορούμε να πάρουμε πολλά διδάγματα, ιδιατέρως χρήσιμα για να αποφύγουμε μελλοντικές εξελίξεις..


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 08, 2006, 00:03:46 am
Σε παρακαλώ!
Νόμιζα ότι ψηφίζει ΚΚΕ. Έκανα λάθος. Συγγνώμη!

τουραμπαρ
Quote
Τέλος το ΚΚΕ, δεν είναι κόμμα εξουσίας, και στην ουσία δεν την διεκδικεί. Διεκδικεί μια καλύτερη εκπροσώπηση στην βουλή ώστε να βοηθήσει τους εργαζόμενους όσο περισσότερο μπορεί.
Αυτό πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Κάθε κόμμα ζητάει την ψήφο του λαού για να κυβερνήσει. Και οι προγραμματικές δηλώσεις κάθε κόμματος αυτό αφορούν.

Ξαναρωτάω. Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?


Quote
Κατά τα άλλα, αν πιστεύεις ότι αν έβγαινε το ΚΚΕ θα είχαμε κουμουνιστικό καθεστώς, τότε προφανώς έχεις μεγαλώσει με τρομερό άγχος και στρες για τα πολιτικά δρόμενα στην χώρα και ακόμα να το ξεπεράσεις.
Νομίζω ότι το άγχος για την διατήρηση της Δημοκρατίας οφείλει να το έχει ο κάθε Έλλην πολίτης.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 08, 2006, 00:08:04 am
Αυτό πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Κάθε κόμμα ζητάει την ψήφο του λαού για να κυβερνήσει. Και οι προγραμματικές δηλώσεις κάθε κόμματος αυτό αφορούν.

Ξαναρωτάω. Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?

Ακριβως, το ΚΚΕ δεν ζηταει την ψηφο του λαου για να κυβερνησει, το ΚΚΕ προσπαθει να πεισει το λαο να παρει ο ιδιος την τυχη του στα χερια του, και να μην εγκλωβιζεται στις λογικες διαχειρισης της εξουσιας απο τα τσιρακια του κεφαλαιου.

Η ερωτηση σου ειναι ατοπη γιατι το ΚΚΕ δεν προκειται ποτε να γινει κυβερνηση, μια και δεν επιδιωκει κατι τετοιο.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 08, 2006, 00:10:13 am
Σε παρακαλώ!
Νόμιζα ότι ψηφίζει ΚΚΕ. Έκανα λάθος. Συγγνώμη!


Επειδή εξαρχής το σχολίασα, και το ξαναξεκαθάρισα μου έκανε εντύπωση ότι μου το ξαναείπαν.



Κατά τα άλλα πιστεύω ναι, θα ξαναγίνονταν εκλογές.
Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν έρχεται με εκλογές φίλτατε... ποτέ.
Από την άλλη μεριά εκμεταλεύονται την δημοκρατία, την βιάζουν και την διαστρέφουν.


και γυρίσαμε στο ιν τόπικ...


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: electroSOK on August 08, 2006, 00:10:24 am
Ξαναρωτάω. Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?

Ενώ τώρα γίνονται σπουδαίες εκλογές και σπουδαίος έλεγχος της εξουσίας από τον λαό.. Όλα (ή σχεδόν) όλα αποφασίζονται από κάποιους γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες και μετά έρχεται η εκάστοστε κυβέρνηση και σου λέει "Α, αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να το εφαρμόσουμε γιατί μας πιέζει η Ε.Ε.". Πάρε παράδειγμα το Ευρωσύνταγμα, τη συνθήκη της Μπολόνιας για την Παιδεία, την Αγροτική Μεταρρύθμιση, τις εργασιακές σχέσεις, την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικού και άλλα πολλά..

 ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ δεν εχουμε δημοκρατία.  Έχουμε ένα πανηγυράκι που γίνεται κάθε 4 χρόνια με το οποίο απλά η κάθε κυβέρνηση παίρνει την νομιμοποίηση για να εφαρμόσει αυτά που ήδη οι προαναφερθέντες γραφειοκράτες έχουν αποφασίσει.
Στο σοσιαλισμό προβλέπεται έλεγχος της εξουσίας από τους πολίτες, τον λαό, πολύ πιο τακτικά από αυτό το πανηγυράκι της τετραετίας.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 08, 2006, 00:13:37 am
Επειδή εξαρχής το σχολίασα, και το ξαναξεκαθάρισα μου έκανε εντύπωση ότι μου το ξαναείπαν.

Και θα το ξαναδιαβασεις πολλες φορες ακομα. Ετσι δουλευει ο φασισμος, σπερνοντας αμφιβολιες, αναγκαζοντας σε να αμυνεσαι διαρκως για τα παντα, σου δημιουργει τυψεις και ανασφαλειες, σε βαζει να εκτιθεσαι, να αμφιβαλεις για τον εαυτο σου και για τις πεποιθησεις σου...


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 08, 2006, 00:13:46 am
Ξέρεις τι γίνεται?

Νομίζεις ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός είναι μαλάκας στην πλειοψηφία του και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ΝΔ.
ΑΝ ο λαός ήταν συνειδητοποιημένος μια χαρά δημοκρατία θα είχαμε κάθε 4 χρόνια.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 08, 2006, 00:15:11 am
Ξέρεις τι γίνεται?

Νομίζεις ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός είναι μαλάκας στην πλειοψηφία του και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ΝΔ.
ΑΝ ο λαός ήταν συνειδητοποιημένος μια χαρά δημοκρατία θα είχαμε κάθε 4 χρόνια.

Και για πες, κατα τη γνωμη σου ποιο κομμα πρεπει να επιλεξει ο συνειδητοποιημενος λαος για να "εχουμε μια χαρα δημοκρατια" ?

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ειπες πως τα απορριπτεις, το ΚΚΕ επισης το απερριψες λιγα μηνυματα πιο πανω... Τι μενει λοιπον? Μη μου πεις πως εισαι Συνασπιστης... Μηπως το ΛΑΟΣ?


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: electroSOK on August 08, 2006, 00:15:33 am

Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν έρχεται με εκλογές φίλτατε... ποτέ.

Καλά, μην είσαι και τόσο απόλυτος. Εκτός από την δικτατορία του προλεταριάτου, υπάρχει και η άποψη του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" (δηλ. διεκδίκηση της εξουσίας μεσω των αστικοδημοκρατικών εκλογών και όχι μέσω βίαιης επανάστασης). Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν: Αλιέντε Χιλή 1973 και τώρα Τσάβες Βενεζουέλα.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: apostolos1986 on August 08, 2006, 00:16:55 am
Ξέρεις τι γίνεται?

Νομίζεις ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός είναι μαλάκας στην πλειοψηφία του και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ΝΔ.
ΑΝ ο λαός ήταν συνειδητοποιημένος μια χαρά δημοκρατία θα είχαμε κάθε 4 χρόνια.

Και για πες, κατα τη γνωμη σου ποιο κομμα πρεπει να επιλεξει ο συνειδητοποιημενος λαος για να "εχουμε μια χαρα δημοκρατια" ?

πρέπει να ψηφίσει αυτό που ακόμη οι υποψήφιοι βουλευτές του δεν είναι μέλη καμίας Στοάς...!!!! ούτε καν του Γαρδέλη... :D :D :D


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Johnny English on August 08, 2006, 00:17:40 am
Ξέρεις τι γίνεται?

Νομίζεις ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός είναι μαλάκας στην πλειοψηφία του και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ΝΔ.
ΑΝ ο λαός ήταν συνειδητοποιημένος μια χαρά δημοκρατία θα είχαμε κάθε 4 χρόνια.

Εσύ τί ψήφισες στις προηγούμενες εκλογές; (Ρητορικό το ερώτημα) Γιατί αν θυμάμαι καλά ο εικονιζόμενος στην τηλεόραση του σπιτιού σου είχε πει: "Ψηφίστε ΝΔ να μην βγει ξανά το ΠΑΣΟΚ"  ::)


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 08, 2006, 00:18:13 am
Quote
Και για πες, κατα τη γνωμη σου ποιο κομμα πρεπει να επιλεξει ο συνειδητοποιημενος λαος για να "εχουμε μια χαρα δημοκρατια" ?
Εγώ δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε μια χαρά δημοκρατία. (πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης)
Τόνισα ότι μερικοί νομίζουν ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός ψηφίζει μαλακίες και εμμένει σ' αυτές.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 08, 2006, 00:18:20 am
δημοκρατία κατά διαστήματα... σε μια εκλογική διαδικασία και ύστερα μόκο....


Ξαναρωτάω. Αν βγει κυβέρνηση το ΚΚΕ θα ξαναγίνουν εκλογές?

Ενώ τώρα γίνονται σπουδαίες εκλογές και σπουδαίος έλεγχος της εξουσίας από τον λαό.. Όλα (ή σχεδόν) όλα αποφασίζονται από κάποιους γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες και μετά έρχεται η εκάστοστε κυβέρνηση και σου λέει "Α, αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να το εφαρμόσουμε γιατί μας πιέζει η Ε.Ε.". Πάρε παράδειγμα το Ευρωσύνταγμα, τη συνθήκη της Μπολόνιας για την Παιδεία, την Αγροτική Μεταρρύθμιση, τις εργασιακές σχέσεις, την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικού και άλλα πολλά..


Εδώ νομίζω ότι κάνουμε ένα βασικό λάθος.

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απόλυτα όσο έχουν καταφέρει να μας πείσουν ότι είναι. Πολλές χώρες κάνουν πίσω στις επιταγές της ΕΕ όταν δεν τους συμφέρει ή διαφωνούν πολιτικά μαζί τους. Στην χώρα μας όμως εκμεταλεύονται το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη αγάπη για την ΕΕ και όταν τα πράγματα είναι σκούρα ρίχνουν τις ευθύνες εκεί για να μην χρεωθούν μια πολιτική απόφαση που είναι ουσιαστικά δικιά τους.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 08, 2006, 00:20:23 am

Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν έρχεται με εκλογές φίλτατε... ποτέ.

Καλά, μην είσαι και τόσο απόλυτος. Εκτός από την δικτατορία του προλεταριάτου, υπάρχει και η άποψη του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" (δηλ. διεκδίκηση της εξουσίας μεσω των αστικοδημοκρατικών εκλογών και όχι μέσω βίαιης επανάστασης). Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν: Αλιέντε Χιλή 1973 και τώρα Τσάβες Βενεζουέλα.

Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύω ότι είναι εκφραστές του τρίτου δρόμου. Καμία σχέση με τις φοβίες του χάμπου ότι εάν εκλεγεί το ΚΚΕ δεν θα έχουμε εκλογές.


Εκτός αν πιστεύεις ότι ο Τσάβες (και ο Αλιέντε αν είχε την ευκαιρία) δεν θα επιτρέψει στον λαό να τον "εκθρονίσει"...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 08, 2006, 00:22:22 am
Πρωτα ειπες:

Νομίζεις ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός είναι μαλάκας στην πλειοψηφία του και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ΝΔ.
ΑΝ ο λαός ήταν συνειδητοποιημένος μια χαρά δημοκρατία θα είχαμε κάθε 4 χρόνια.

Και τωρα λες:

Εγώ δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε μια χαρά δημοκρατία. (πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης)
Τόνισα ότι μερικοί νομίζουν ότι δεν έχουμε δημοκρατία επειδή ο λαός ψηφίζει μαλακίες και εμμένει σ' αυτές.

Ωραια, αρα συμφωνεις μαζι μας πως δεν εχουμε δημοκρατια. Πες λοιπον, κατα τη γνωμη σου πού οφειλεται και πώς θα αλλαξει αυτη η κατασταση?



Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 08, 2006, 00:28:30 am
Δεν είπα πως δεν έχουμε δημοκρατία.
Είπα πως έχουμε ένα είδος δημοκρατίας, αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης.
Είπα επίσης πως πολλοί από αυτούς που υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε δημοκρατία, θα είχαν άλλη γνώμη αν ο λαός στην πλειοψηφία του ψήφιζε το κόμμα της αρεσκείας τους.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: electroSOK on August 08, 2006, 00:31:23 am

Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν έρχεται με εκλογές φίλτατε... ποτέ.

Καλά, μην είσαι και τόσο απόλυτος. Εκτός από την δικτατορία του προλεταριάτου, υπάρχει και η άποψη του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" (δηλ. διεκδίκηση της εξουσίας μεσω των αστικοδημοκρατικών εκλογών και όχι μέσω βίαιης επανάστασης). Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν: Αλιέντε Χιλή 1973 και τώρα Τσάβες Βενεζουέλα.

Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύω ότι είναι εκφραστές του τρίτου δρόμου. Καμία σχέση με τις φοβίες του χάμπου ότι εάν εκλεγεί το ΚΚΕ δεν θα έχουμε εκλογές.


Εκτός αν πιστεύεις ότι ο Τσάβες (και ο Αλιέντε αν είχε την ευκαιρία) δεν θα επιτρέψει στον λαό να τον "εκθρονίσει"...

Τωρα αν λεγεται Τριτος Δρομος ή Τεταρτος ή Τριακοστός Πέμπτος δεν ξέρω, απλά αναφέρω ότι υπάρχει και αυτή η τάση μέσα στην σοσιαλιστική πολιτική σκέψη. Ο Τσάβες μέχρι στιγμής δεν κατήργησε τις εκλογές, ο λαός της Βενεζουέλας είχε μέρχι στιγμής 3 φορές τη δυνατότητα μέσω εκλογών να τον καθαιρέσει από πρόεδρο της χώρας και όχι μόνο δεν το κανε, αλλά κάθε φορά αύξανε τα ποσοστά του και παρά το ότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι στα χέρια της αντιπολίτευσης. Τώρα, για το τι θα πράξει στο μέλλον δεν ξέρω. Θα το δούμε, ας μην προδικάζουμε, είναι και αυτό ένα πείραμα (όπως πείραμα ήταν και η ΕΣΣΔ, γι'αυτό ας μην είμαστε γενικά τόσο απόλυτοι ότι αυτά που γίνανε στην ΕΣΣΔ θα ξαναγίνουν και σε οποιαδήποτε άλλη μελλοντική εφαρμογή του σοσιαλισμού).


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: apostolos1986 on August 08, 2006, 00:32:27 am
^off-topic^

Τρίτος Δρόμος δε λέγεται σίγουρα...Τρίτος Δρόμος ονομάτηκε ένα "κίνημα" που προσπάθησαν να στήσουν ο Σρέντερ , ο Κλίντον , ο Μπλερ κι ο Ντ'Αλέμα....


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 08, 2006, 00:34:56 am

Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν έρχεται με εκλογές φίλτατε... ποτέ.

Καλά, μην είσαι και τόσο απόλυτος. Εκτός από την δικτατορία του προλεταριάτου, υπάρχει και η άποψη του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" (δηλ. διεκδίκηση της εξουσίας μεσω των αστικοδημοκρατικών εκλογών και όχι μέσω βίαιης επανάστασης). Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν: Αλιέντε Χιλή 1973 και τώρα Τσάβες Βενεζουέλα.

Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύω ότι είναι εκφραστές του τρίτου δρόμου. Καμία σχέση με τις φοβίες του χάμπου ότι εάν εκλεγεί το ΚΚΕ δεν θα έχουμε εκλογές.


Εκτός αν πιστεύεις ότι ο Τσάβες (και ο Αλιέντε αν είχε την ευκαιρία) δεν θα επιτρέψει στον λαό να τον "εκθρονίσει"...

Τωρα αν λεγεται Τριτος Δρομος ή Τεταρτος ή Τριακοστός Πέμπτος δεν ξέρω, απλά αναφέρω ότι υπάρχει και αυτή η τάση μέσα στην σοσιαλιστική πολιτική σκέψη. Ο Τσάβες μέχρι στιγμής δεν κατήργησε τις εκλογές, ο λαός της Βενεζουέλας είχε μέρχι στιγμής 3 φορές τη δυνατότητα μέσω εκλογών να τον καθαιρέσει από πρόεδρο της χώρας και όχι μόνο δεν το κανε, αλλά κάθε φορά αύξανε τα ποσοστά του και παρά το ότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι στα χέρια της αντιπολίτευσης. Τώρα, για το τι θα πράξει στο μέλλον δεν ξέρω. Θα το δούμε, ας μην προδικάζουμε, είναι και αυτό ένα πείραμα (όπως πείραμα ήταν και η ΕΣΣΔ, γι'αυτό ας μην είμαστε γενικά τόσο απόλυτοι ότι αυτά που γίνανε στην ΕΣΣΔ θα ξαναγίνουν και σε οποιαδήποτε άλλη μελλοντική εφαρμογή του σοσιαλισμού).

Άρα αλλάζω την δήλωση μου σε:


Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν έχει έρθει ποτέ μ
εσω εκλογών...


εντάξει?
(αν και δε νομίζω, προσωπική εκτίμηση, ότι θα πάψει να εφαρμόζει δημοκρατικές διαδικασίες που εφαρμόζονται ήδη στην χώρα του)



@Απόστολος1986:
μάλλον μιλάμε για άλλο πράγμα απόστολε. θα το ψάξω και θα επιστρέψω.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 08, 2006, 01:01:56 am
Στη Ρωσία παίχτηκε σκηνικό.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 08, 2006, 01:02:20 am
Για πες μας Χαμπε, τι σκηνικο παιχτηκε?


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 08, 2006, 01:02:58 am
Στη Ρωσία παίχτηκε σκηνικό.

[malakiamode]

4 λέξεις, μεστές, μες το τες.....

[/malakiamode]


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Vulcan on August 10, 2006, 11:18:15 am
Το ξεσκίσατε κι αυτό το τόπικ....
Είναι όμως άκρως ενδιαφέρουσα η εξέλιξη.
α) Είναι ακριβής εφαρμογή όσων περιγράφονται στα τρία πρώτα ποστ!
Πώς θα ... καταστρέψει ο ακροδεξιός ή ο κρυφοφασίστας τη συζήτηση.
Αν προσέξετε βήμα προς βήμα την ανταλλαγή μυνημάτων θα δείτε ... αυτά που περιγράφονται αρχικά.
β) Δείχνει τις εκπληκτικές δυνατότητες άρθρωσης πολιτικού λόγου από την ομήγυρη

Ας συνεχίσουμε όμως, να δούμε πόσο προβλέψιμοι είστε.
Κουοτάρω τον εαυτό μου αφού είναι τόσο δύσκολο να διαλέξω από τον πλούτο των απόψεών σας... :D

Περιτριγυρίζουμε κάθε φορά γύρω από τις απόψεις ανθρώπων που είναι γνωστοί, η Θεσσαλονίκη είναι το κέντρο τους.
http://en.wikipedia.org/wiki/Vasilis_Christidis#National_Orthodox

Πράγματι, η Θεσσαλονίκη μάλλον πρωτεύει χρονικά και ποσοτικά στην παραγωγή ακροδεξιών, ακροδεξιού λόγου  αλλά και ... άκροδεξιού εγκλήματος.
Είναι κάτι φυσικό αυτό; Μια προσέγγιση του Κλεάνθη Γρίβα που παραθέτω δίνει μια πρώτη γεύση
................................................. ................................................. ................................................. ......

Τι θρυμματίστηκε μετά τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη
Του ΚΛΕΑΝΘΗ ΓΡΙΒΑ

Aπό την απελευθέρωσή της μέχρι το 1967 η Θεσσαλονίκη αναδείχθηκε σε αδιαμφισβήτητη πρωτεύουσα των πολιτικών δολοφονιών και των οξύτερων ταξικών συγκρούσεων, κυρίως εξαιτίας της καθαρότητας της ταξικής της διαστρωμάτωσης.
Ολες οι πολιτικές δολοφονίες που έγιναν στη Θεσσαλονίκη ήταν προϊόν της συνεργασίας της κρατικής εξουσίας με τον υπόκοσμο, από την οποία γεννήθηκε το παρακράτος, ένας ιδιότυπος «θεσμός» που δραστηριοποιείται πέραν των ορίων της νομιμότητας (με καθοδηγητικά όργανα που απαρτίζονται από κρατικούς αξιωματούχους και εκτελεστικά όργανα που στρατολογούνται από τον υπόκοσμο) και λειτουργεί ως εγγυητής της υφιστάμενης εξουσιαστικής τάξης πραγμάτων.

H ελληνική ιστορία των δύο πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών σφραγίστηκε ανεξίτηλα από δύο πολιτικές δολοφονίες: Tη δολοφονία του Aμερικανού δημοσιογράφου Tζορτζ Πολκ (8 Mαΐου 1948) και τη δολοφονία του Eλληνα βουλευτή της Aριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη (22 Mαΐου 1963).

H δολοφονία του Πολκ σηματοδότησε την αρχή μιας διεργασίας που οδήγησε στην εμπέδωση της αμερικανοκρατίας και του μετεμφυλιακού κράτους του τρόμου στην Eλλάδα. H δολοφονία του Λαμπράκη σήμανε την έναρξη της διαδικασίας του ξεφτίσματος αυτού του καθεστώτος υποτέλειας και καταπίεσης. H δολοφονία του Πολκ διέγραψε το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η πρώτη μεταπολεμική γενιά και η δολοφονία του Λαμπράκη προσδιόρισε την πολιτική της ενηλικίωση.

Στις 22 Mαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης, 51 ετών, υφηγητής της Iατρικής, βαλκανιονίκης, μαχητικός ειρηνιστής και ανεξάρτητος βουλευτής της Aριστεράς, δολοφονήθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με την εναρμονισμένη δράση του κράτους, του παρακράτους και του υποκόσμου.

Kατά τις εκατό ώρες του ψυχορραγήματος του Γρηγόρη Λαμπράκη στο νοσοκομείο AXEΠA ο ελληνικός λαός ξεπέρασε τους φόβους που του καλλιεργούσε μεθοδικά επί 15 χρόνια η συνδυασμένη δράση των ορατών (συνταγματικών) και των αόρατων (εξω-συνταγματικών) κέντρων εξουσίας: Tης αμερικανικής πρεσβείας, του υποτελούς «ελληνικού» κράτους και του παρακράτους.

Eκείνες τις ώρες, που βιώθηκαν ως «στιγμή της αλήθειας», η υπό αποικιοκρατική κυριαρχία ελληνική κοινωνία συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να διεκδικήσει κάποια στοιχειώδη δικαιώματα στη ζωή και την ελευθερία, ενάντια στο πολύμορφο πλέγμα των αμερικανοκρατούμενων θεσμών και μηχανισμών που επιδίωκαν να την καθηλώσουν στο ρόλο μιας τριτοκοσμικής αποικίας. Kάτω από την επίδραση αυτής της συλλογικής συνειδητοποίησης ήταν φανερό ότι οποιαδήποτε τρομοκρατική δράση του κράτους και του παρακράτους θα αναβίωνε γεγονότα παρόμοια μ' αυτά του Mάη του 1936.

H δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη πυροδότησε εσωτερικές πολιτικές διεργασίες που καθιστούσαν αδύνατη τη συνέχιση της ύπαρξης του ιδιότυπου ημιφασιστικού αυταρχικού μετεμφυλιακού κράτους που εξασφάλιζε τον αποικιακό έλεγχο της χώρας από τις HΠA. Mέσω αυτών των διεργασιών η ελληνική κοινωνία διεκδίκησε το ξεπέρασμα των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου (που της επέβαλαν οι «προστάτες» της) και τον εκδημοκρατισμό της. Kαι η Ουάσιγκτον απάντησε με την καταφυγή στην ανοικτή στρατιωτική δικτατορία, δοκιμάζοντας το «χιλιανό μοντέλο» σε μια ευρωπαϊκή χώρα, έξι χρόνια πριν το εφαρμόσει στη Xιλή.

Οι πρωταγωνιστές του κράτους και του παρακράτους που δολοφόνησαν τον Γρηγόρη Λαμπράκη, είχαν δύο κοινά χαρακτηριστικά που καθόριζαν το βαθμό της ομοιότητας και της αλληλεξάρτησής τους:

1) Ολοι τους σχεδόν είχαν σταδιοδρομήσει στο κλίμα του δωσιλογισμού: Eίχαν υπηρετήσει τους κατακτητές και διασώθηκαν από τις ποινικές και ηθικές συνέπειες της προδοσίας τους μόνο χάρη στο γεγονός ότι με ευθύνη των ξένων δυνάμεων και του ελληνικού πολιτικού κόσμου η Eλλάδα σύρθηκε σ' έναν ανθρωποβόρο εμφύλιο πόλεμο, απ' τον οποίο αναδείχθηκε η αμερικανοκρατία ως κυρίαρχο στοιχείο στο διακανονισμό των υποθέσεων του τόπου. Kι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι «δικαιωμένο» αφ' εαυτού οτιδήποτε γινόταν στο όνομα του «αντικομμουνισμού».

2) Ολοι τους είχαν αναγάγει την εθνικοφροσύνη σε χρυσοφόρα δραστηριότητα, η οποία τους επέτρεπε να μεταμορφώνουν το προδοτικό και δωσιλογικό παρελθόν τους σε ύψιστη εθνική «προσφορά» και διά του επαγγελματικού αντικομμουνισμού να διασφαλίζουν τα προς το ζην και να μετέχουν στη νομή της εξουσίας σε διάφορα επίπεδα.

Οπως επισήμανε ο αείμνηστος εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας, κατά την αγόρευσή του στη δίκη των δολοφόνων του Λαμπράκη, το Δεκέμβριο 1966:

[«Οι μηχανισμοί που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη αποτελούνται] «από κατάλοιπα υποπροϊόντων του Xίτλερ, από γιγαντοκύτταρα δωσιλογικής λευχαιμίας... από κακοποιούς διαφόρων βαθμών και ειδών, από ιδεολογικούς σκηνίτες και από άλλους φτωχούς διαβόλους... Aπό τέτοια κοινωνικά βυθοκορήματα αναμενόταν βοήθεια και σ' αυτά θα ανετίθετο σε ώρα κρίσης η ενίσχυση των Σωμάτων Aσφαλείας και η μεγάλη και άγια υπόθεση ``της υπερασπίσεως της Πατρίδος και του Eλληνοχριστιανικού Πολιτισμού παντού, πάντοτε και δι' όλων των μέσων'', κατά τους σκοπούς της οργάνωσης του Γιοσμά που αναγράφονται πίσω από την ταυτότητα του Γκοτζαμάνη... Σήμερα, εδώ, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δωσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται (προς εθνοκαπηλεία και ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς) ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Kέρβερος του νόμου και της τάξης. Tι άλλο έπρεπε να περιμένει κανείς απ' αυτό πλην του ότι θα εξελισσόταν σε κακοήθη νεοπλασία της κοινωνίας;».

Mετά τον πόλεμο και την αναπόφευκτη κατάρρευση της παραδοσιακής αποικιοκρατίας, η ανατέλλουσα αμερικανική νεο-αποικιοκρατία, προκειμένου να επιβάλλει και να εμπεδώσει την κυριαρχία της στη ζώνη της επιρροής της, έπρεπε:

1) Nα εξουδετερώσει τα ευρέα λαϊκά στρώματα που είχαν χειραφετηθεί μέσα από την εμπειρία της συμμετοχής τους στην Aντίσταση.

2) Nα διαμορφώσει ένα νέο πλέγμα ντόπιων αποικιακών διαχειριστών, πράγμα που προϋπέθετε την παλινόρθωση της παλιάς πολιτικής τάξης (που η Aντίσταση είχε βάλει στο περιθώριο), τη χρησιμοποίηση των δυνάμεων που είχαν συνεργαστεί με τους κατακτητές και τη συνεργασία με τον υπόκοσμο.

Στην κατεύθυνση αυτή μεθοδεύτηκε η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών και του οργανωμένου εγκλήματος, που οι δραστηριότητές τους αλληλοεπικαλύπτονται στ' όνομα της αντιμετώπισης του «κομμουνιστικού κινδύνου». Kι αυτό συντέλεσε στον αμοιβαίο μετασχηματισμό τους: Mέσα απ' αυτή τη συνεργασία, το οργανωμένο έγκλημα πολιτικοποιείται διαμέσου της εξυπηρέτησης πολιτικών στόχων που του τίθενται από τις μυστικές υπηρεσίες (όπως τ
ο σπάσιμο των απεργιών, οι βιαιότητες σε βάρος της Aριστεράς και η διάπραξη πολιτικών δολοφονιών) και οι μυστικές υπηρεσίες εγκληματοποιούνται, χρησιμοποιώντας τα μέσα του οργανωμένου εγκλήματος.

Οπως συνέβη κατά την πρώτη μεταπολεμική περίοδο σε όλες τις εξαρτημένες χώρες, έτσι και στην Eλλάδα (που πέρασε εν μια νυκτί από την αγγλοκρατία στην αμερικανοκρατία) η νέα τάξη πραγμάτων οργανώθηκε έχοντας ως πυρήνα της την αμερικανική πρεσβεία στην Aθήνα, γύρω από την οποία ενεργοποιούνταν οι δοτές εξουσίες των Aνακτόρων, της κυβέρνησης (Aλέξ. Παπάγος, Kων/νος Kαραμανλής), του κρατικού μηχανισμού, των ενόπλων δυνάμεων, των σωμάτων ασφαλείας, της οικονομίας, της δικαιοσύνης, των μυστικών υπηρεσιών, των παρακρατικών συμμοριών και του υπόκοσμου.

Ολο αυτό το πλέγμα της εξάρτησης και της ανομίας θρυμματίστηκε στις 22 Mαΐου 1963 με την άναδρη δολοφονία του ανεξάρτητου βουλευτή της Aριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη από το σκοτεινό μηχανισμό που συγκροτούσαν τα «κοινωνικά βυθοκορημάτα», η ηγεσία της χωροφυλακής και οι επαγγελματίες φονιάδες της «Eπιχείρησης Stay Behind» της CIA (που εξειδικεύτηκε στα καθ' ημάς ως «Eπιχείρηση Kόκκινη Προβιά»).

 http://www.hri.org/E/1998/98-05-21.dir/stiles/analisi.htm (http://www.hri.org/E/1998/98-05-21.dir/stiles/analisi.htm)


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 10, 2006, 12:47:44 pm
Οι δικτατορίες δεν πέφτουν από τον ουρανό. Αν η 21η Απριλίου 1967 αιφνιδίασε τη διεθνή κοινή γνώμη, η εγκαθίδρυση μιας στρατιωτική δικτατορίας, για τον ελληνικό λαό, ήταν από καιρό, ένα γεγονός ευεξήγητο και μάλιστα ενδεχόμενο.
Είναι αναγκαίο να ξεκινήσουμε από την διαμόρφωση της νεώτερης Ελλάδας του 19ου αιώνα. Ο σχηματισμός ενός σύγχρονου αστικού κράτους μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913, τα επιτεύγματα του κόμματος των Φιλελευθέρων και η εξωτερική του πολιτική, βασισμένη κυρίως στην σύσφιξη των δεσμών με τη Μεγάλη Βρετανία –που ήταν ήδη στέρεοι- προσδιορίζουν το πλαίσιο της πολιτικής πάλης της Δεξιάς και των ανερχόμενων λαϊκών δυνάμεων. Η λαίλαπα του 1944-1949 μπορεί να εξηγήσει αληθινά τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Οι ήττες της Αριστεράς το 1944, και σε συνέχεια το 1949, δεν είχαν σαν μόνο αποτέλεσμα τη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, προσδιόρισαν επίσης τα συγκεκριμένα σχήματα που έμελλε να πάρει το μεταπολεμικό καθεστώς, του ιδεολογικούς και πνευματικούς προσανατολισμούς, την εξάρτηση από το εξωτερικό, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο, και επομένως και τους τρόπους εξέλιξης των εσωτερικών πολιτικών δυνάμεων. Το αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου οδηγεί, είκοσι χρόνια αργότερα, στην 21 Απριλίου 1967. Η απροκάλυπτη υποστήριξη από τις ΗΠΑ αποτελεί, προφανώς, τη μόνη σταθερή βάση του νέου καθεστώτος.
Τα γεγονότα των τελευταίων ετών, ιδιαίτερα μετά τις νόθες εκλογές τις οργανωμένες υπό το καθεστώς Καραμανλή, το 1961, απέδειξαν ότι η Ελλάδα ήταν ώριμη για ένα μεταρρυθμιστικό κίνημα ευρωπαϊκού τύπου. Οι πληγές του εσωτερικού εμφυλίου πολέμου είχαν γιατρευτεί, η παραδοσιακή Δεξιά, καθοριστικά και μόνιμα, αντιπροσώπευε πλέον μια μειοψηφία. Οι πολιτικές δυνάμεις είχαν απελευθερωθεί από το αναγκαστικό πλαίσιο του μεταπολέμου, υπήρχε ισχυρή Δεξιά στην εξουσία, το Κέντρο υποχείριο και διακοσμητικό και η Αριστερά συνταγμένη αλλά απομονωμένη. Ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα θα εμφανιζόταν αργά ή γρήγορα και ο ιδιάζων χαρακτήρας της ελληνικής κοινωνικο-οικονομικής δομής έδειχνε ότι το αστικό μεταρρυθμιστικό κίνημα οδηγείται προς έναν ριζοσπαστισμό ο οποίος πραγματικά έθετε υπό αίρεση το σύστημα των δημιουργημένων συμφερόντων, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Η 21 Απριλίου απέδειξε ότι αυτές οι ενδείξεις ενός ρεύματος προσανατολισμένου αορίστως προς την πολιτική δημοκρατία και τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό είχαν σωστά ερμηνευθεί από τους παρατηρητές.
Μόνη της, η ύπαρξη της 21 Απριλίου δεν αρκεί για να καταλύσει τις δυνάμεις που παραπάνω υποδείξαμε αλλά μπορεί κάλλιστα να τις συγκρατήσει για πολύν καιρό. Το νέο καθεστώς είναι η εκδήλωση μιας τεχνικής δυνατότητας που διαθέτουν όλες οι σύγχρονες κοινωνίες. Χάρη σε ένα σύστημα εξαναγκασμού υπερβολικά ανεπτυγμένο και τελειοποιημένο, ένα σύγχρονο ολοκληρωτικό κίνημα, μη δημοκρατικής εμπνεύσεως, όταν απολαμβάνει διεθνούς προστασίας, δεν έχει απαραιτήτως ανάγκη αυτό από το οποίο τα προπολεμικά αντίστοιχα συστήματα εξαρτούσαν την κατάκτηση και την διατήρηση της εξουσίας, δηλαδή μια σημαντική λαική βάση, πολιτικά συνειδητή, και οργανωμένη σε κομματικά πλαίσια. Η απλή αδράνεια των μαζών, που είναι το αποτέλεσμα ταχυδακτυλουργικών επιδείξεων, ή της καταπίεσης, ή και των δύο, αρκεί για να διατηρήσει στην εξουσία μια μικρή ομάδα, εφόσον αυτή ελέγχει έναν αποφασιστικό οργανισμό που κατέχει τα υλικά μέσα καταναγκασμού. Ένα τελειοποιημένο σύστημα καταναγκασμού μπορεί βάσιμα να ελπίζει ότι θα ελέγχει κάθε εκδήλωση δυσαρέσκειας, όσο αυτή δεν φτάνει στο επίπεδο λαικής εξέγερσης.
Μια σειρά μέτρων που πήρε το καθεστώς δείχνουν ξεκάθαρα ότι αυτό ασχολείται σοβαρά με τη θεμελίωση ενός μηχανισμού που θα του επιτρέψει να διατηρηθεί μόνιμα στην εξουσία. Ο εκ των άνω έλεγχος όλων των συνδικάτων και των συνεταιριστικών οργανώσεων, η νέα διόγκωση του ρόλου των εκκλησιαστικών εξουσιών, που επισήμως αναλαμβάνουν να κατασκευάζουν ιδεολογίες που επιδοκιμάζονται από το κράτος, ο διορισμός κυβερνητικών «επιτρόπων» στις δημόσιες υπηρεσίες και σε μερικές ιδιωτικές επιχειρήσεις, η ανάθεση αποφασιστικής εξουσίας στους «εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων», που φυσικά είναι διορισμένοι από την κυβέρνηση, όλα αυτά θυμίζουν το γνωστό συντεχνιακό κράτος του Μουσολίνι και του Σαλαζάρ.
Πιο ενδιαφέρουσα ακόμη είναι η νέα «συνταγματική» διάταξη για τις Ένοπλες Δυνάμεις που τις τοποθετεί υπεράνω του πολιτικού κόσμου και διαιωνίζει τη θέση τους σαν εγγυητές του καθεστώτος.
Βρισκόμαστε λοιπόν ακόμη μια φορά, μπροστά σε δύο σχήματα εμφανώς αντιφατικά: το ένα είναι ότι το πεπρωμένο του ελληνικού λαού του ανήκει και το άλλο ότι η διακυβέρνηση της χώρας επηρεάζεται είτε το θέλουν οι κυβερνώντες είτε όχι από εκείνες τις ξένες δυνάμεις που η επιρροή τους είναι ισχυρότερη. Μακροπρόθεσμα, το πρώτο σχήμα είναι, εξ ορισμού, αποφασιστικό. Αλλά βραχυπρόθεσμα, το δεύτερο μπορεί να έχει το πλεονέκτημα της ευκαμψίας και της ταχύτητας.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ, Πρόλογος
Κώστας Τσουκαλάς
Γράφτηκε το φθινόπωρο του 1968

Το παραπάνω κείμενο παρουσιάζει μερικές ασυνέχειες γιατί είναι (λίγο πρόχειρη... :P) συρραφή τμημάτων του προλόγου του βιβλίου. Δεν έβαλα τα σχετικά σηματάκια [...] γιατί λόγω συχνής χρήσης τους, θα έκαναν το κείμενο δυσανάγνωστο.
Το παρέθεσα επειδή γράφτηκε στην διάρκεια και όχι μετά την χούντα κι επειδή αναφέρει τα καρκινώματα που δημιούργησε το καθεστώς της 21 Απριλίου στον πολιτικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, κατάλοιπα των οποίων αντιμετωπίζουμε και σήμερα. Η τεράστια οπισθοδρόμηση της επταετίας δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για την γέννηση των νεοφασιστών τύπου Λιακόπουλου, για την σημερινή εκκλησιοκρατία και το φαινόμενο Παρασκευαϊδη, κατασκεύασε την σημερινή μεγαλοαστική τάξη, η οποία πλούτισε με τις ευλογίες των συνταγματαρχών, και σήμερα καθορίζει μαζί με τους εκάστοτε προτέκτορές μας, την πορεία της χώρας. Τέλος, το παρακράτος της δεξιάς, μπορεί να έχει φθίνει, δεν έχει όμως εκλείψει από τις οργανωτικές δομές της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω, και δεν ξεκαθαρίζεται ούτε στο άρθρο του Γρίβα, είναι το γιατί η Θεσσαλονίκη αποτελεί το προπύργιο του νεοφασισμού. Λογικά η σχετική διείσδυση των απολιθωμάτων της χούντας στις τοπικές κοινωνίες είναι η ίδια σε όλες τις ελληνικές πόλεις, τουλάχιστον στις 4-5 μεγαλύτερες. Γιατί το παρακράτος και ο υπόκοσμος που το στήριξε, ήταν ισχυρότερο εδώ? Και το κυριότερο, γιατί παραμένει? Δεν νομίζω ότι η Θεσσαλονίκη σήμερα έχει καθαρότερη ταξική διαστρωμάτωση από την Αθήνα για παράδειγμα. Γιατί εξακολουθούν αυτά τα φαινόμενα να ευδοκιμούν εδώ? Και δεν είναι μόνο ο Λιακόπουλος και ο Καρατζαφέρης, είναι και ο Ψωμιάδης.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 10, 2006, 12:48:05 pm
Το ξεσκίσατε κι αυτό το τόπικ....
Είναι όμως άκρως ενδιαφέρουσα η εξέλιξη.
Πώς θα ... καταστρέψει ο ακροδεξιός ή ο κρυφοφασίστας τη συζήτηση.
Αν προσέξετε βήμα προς βήμα την ανταλλαγή μυνημάτων θα δείτε ... αυτά που περιγράφονται αρχικά.
β) Δείχνει τις εκπληκτικές δυνατότητες άρθρωσης πολιτικού λόγου από την ομήγυρη

Ειναι πολυ ωραιο που σε καθε μια συζητηση ο καθενας μπορει να εκφρασει την γνωμη του.
Ειναι και μαλιστα πολυ αριστουργηματικο που οποιος δεν συμβαδιζει με την γνωμη του ΚΚΕ
μερικοι (οχι εσυ) τον χαρακτηριζουν φασιστα.

Η πολιτικη συνειδηση του καθενος ειναι απορροια πολλων πραγματων.
Για παραδειγμα μιας και αναφερθηκε η Β.Ελλαδα ως κεντρο ακροδεξιου λογου, ο Ν. Πελλης χαλαρα εχει τα σκιπτρα στους βασιλο-χουντικους (απο προσωπικη εμπειρια μιλαω και οχι απο στατιστικες). Οι συνθηκες οι οποιες εχουν διαμορφωσει αυτο το κλιμα ειναι γνωστες. Ο Παπαδοπουλος χαρισε τα χρεη στους αγροτες εκανε δρομους και γενικα σε μια εποχη που δεν νομιζω να ηταν και η καλυτερη για την υπαιθρο εδωσε στους αγροτες πνοη. Αυτα ο κακομοιρης ο αγροτης δεν τα ξεχναει.Και τα ακουγα απο το ιδιους μου τους συγγενεις ακομα  και πριν απο λιγα χρονια.

Απο την αλλη εχουμε και την περιπτωση των χουντικων στην Θεσσαλονική.Αυτο που γινεται και πραγματικα δεν μου αρεσει ειναι οτι ολα εξισωνονται.Δηλαδη για παραδειγμα ο διορισμενος απο την χουντα δ/ντης στο λιμανι βοηθησε πολυ τους λιμενεργατες και το ελεγε ο πατερας μου(που ηταν αριστερος).Εχω γνωρισει αξιωματικους τις χουντας που υπηρετουσαν στου διαολου την μανα εκεινη την μαυρη εποχη και τους ξυλωσανε γιατι το μονο κακο ηταν οτι υπηρετουσαν την Ελλαδα. Μου εχουν πει ιστοριες για τωρινους ψευτο-αριστερους που βγαινουν στα καναλια και δηθεν ευαγγελιζονται τον σοσιαλισμο και βοηθουσαν συγκρεντρωνοντας πληροφοριες για την χουντα.

Κοινως σε αυτο που θελω να καταληξω ειναι οτι μερικες φορες ο ανθρωπος δεν θα πρεπει να κρινεται απο τις ταμπελες που κουβαλαει αλλα και ως ανθρωπος. Δεν μπορω να διανοηθω οτι επειδη δεν ανηκω σε καποιο κομμα και δεν με νοιαζει προσωπικα το πολιτικο μελλον της Ελλαδας οτι πρεπει να απολογουμαι σε καποιον.

Αυτα απο μενα και δεν απεθυνομαι στον Vulcan αλλα μιλαω γενικα.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 10, 2006, 13:31:23 pm
ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ

Το Τριώδιο της ακροδεξιάς
 
Δεν μπορούσαν να διαλέξουν καλύτερη εποχή για τις νέες τους πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις οι μικροί και μεγάλοι ηγέτες της ακροδεξιάς. Η περίοδος της Αποκριάς είναι η πιο κατάλληλη για να ντυθεί καθένας με όποιο κοστούμι θέλει. Δυστυχώς όμως για τους μεταμφιεσμένους, ακολουθεί η Καθαρά Δευτέρα.

 
Την ώρα που τελείωνε το συνέδριο του ΛΑΟΣ, το προηγούμενο Σάββατο στη Θεσσαλονίκη, και όλοι όρθιοι τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο, η τηλεοπτική κάμερα συνέλαβε έναν σύνεδρο να υψώνει το δεξί του χέρι στον γνωστό φασιστικό χαιρετισμό. Αμέσως φάνηκαν κάποια άλλα χέρια να τον εμποδίζουν. Το χέρι κατέβηκε, για να ξαναϋψωθεί και πάλι, αυτή τη φορά όμως με σφιγμένη γροθιά. Ετσι μονομιάς ο φασίστας μεταμφιέστηκε σε κομμουνιστή!

Αυτή η εικόνα (που μεταδόθηκε από τον Alter το ίδιο βράδυ) εικονογραφεί με τον καλύτερο τρόπο την αγωνία του πολιτικού αυτού χώρου να πείσει ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που υποδηλώνει η ιστορία του, η συγκρότησή του και η πολιτική δράση των στελεχών του. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, μίλησε για προβοκάτσια και υπαινίχθηκε ότι το επεισόδιο ήταν στημένο από την κυβέρνηση για να συκοφαντηθεί η υποψηφιότητά του για τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Το σίγουρο είναι ότι ο γνήσιος ή γιαλαντζί φασίστας ένιωσε σαν στο σπίτι του. Κανείς δεν τον μπαγλάρωσε, όπως θα συνέβαινε σε όλα τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα. Απλώς, με την παρότρυνση κάποιων διπλανών του μετέτρεψε το φασιστικό χαιρετισμό σε... κομμουνιστικό.

Αυτή είναι η μέθοδος που ακολουθεί και ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης. Οταν τον στριμώχνουν για τους ακροδεξιούς που στελεχώνουν το κόμμα του, εκείνος επικαλείται την αγάπη του για τον Τσε ή τον Κάστρο.

Είναι αλήθεια ότι εδώ και λίγους μήνες σημειώνονται πολιτικές διαφοροποιήσεις στον χώρο της ακροδεξιάς, με κινήσεις κυρίως συμβολικού χαρακτήρα. Πρωταγωνιστής στην προσπάθεια να εμφανιστεί αυτός ο χώρος ως κάτι άλλο, κάτι ξένο προς την παραδοσιακή ακροδεξιά, είναι αναμφίβολα ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Η έλλειψη «ιδεολογικής συγκρότησης» του αρχηγού του ΛΑΟΣ που επεσήμαιναν ορισμένοι αρθρογράφοι την επαύριο της επιτυχίας του στις νομαρχιακές του 2002 (Λυγερός, ,Καθημερινή», 18/10/02) και η αρχική πολιτική του στήριξη από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη αναδεικνύονται πολιτικά πλεονέκτηματά του. Γιατί του δίνουν τη δυνατότητα να ελίσσεται με πειστικότητα μεταξύ εντελώς αντιφατικών πολιτικών προτάσεων, με μοναδικό στόχο την προσέλκυση οπαδών που έλκονται από το επικοινωνιακό χάρισμα του αρχηγού ή τον θεωρούν απλώς κατάλληλο υποδοχέα της ψήφου διαμαρτυρίας τους.

Η μέθοδος Καρατζαφέρη

Αυτή τη δυνατότητα ελιγμών δεν την έχει κανένας από τους αρχηγίσκους του ιδεολογικοπολιτικού αυτού χώρου. Ούτε ο Βορίδης (που μπήκε στην πολιτική ως πουλέν των χουντικών στη Νεολαία ΕΠΕΝ και ανακάλυψε στον Λεπέν τον ευρωπαίο μέντορά του), ούτε ο Πλεύρης (με τα γνωστά τεταρταυγουστιανά και εθνικοσοσιαλιστικά οράματα και τη χουντική δράση), ούτε ο ναζιστής χρυσαυγίτης Μιχαλολιάκος. Οσο για τον φιλοβασιλικό και παπαδοπουλικό Γρηγόρη Μιχαλόπουλο, η ενασχόλησή του με τα κοινά διακόπηκε απότομα, με την πρωτόδικη βαριά καταδίκη του για την υπόθεση των εκβιασμών και τον προσωρινό εγκλεισμό του στον Κορυδαλλό.

Ο κ. Καρατζαφέρης επιχειρεί σήμερα να κάνει κάτι περισσότερο. Ενθαρρυμένος από την ευμενή υποδοχή των μέσων ενημέρωσης, που ανακάλυψαν την ευφράδειά του και το ιδιότυπο χιούμορ του, επιδιώκει κι αυτός να υπερβεί το κατώφλι της περιθωριακής ελληνικής Ακροδεξιάς και να διεκδικήσει τα σημαντικά εκλογικά ποσοστά που πετυχαίνουν οι ευρωπαίοι ομοϊδεάτες του.

Η αλήθεια είναι ότι στη μεταστροφή του αυτή έπαιξε ρόλο και το στραπάτσο στην Ευρωβουλή, όταν αμέσως μετά την εκλογή του το 2004 αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την ομάδα UEN (Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών), στην οποία μετείχε ως παρατηρητής. Πληροφορήθηκε ότι θα του ζητηθεί να απαντήσει στις κατηγορίες διεθνών οργανισμών ανθρώπινων δικαιωμάτων ότι διακηρύσσει ρατσιστικές και αντισημιτικές ιδέες και, προκειμένου να αποφύγει την ταπεινωτική διαδικασία, προτίμησε να ενταχθεί στην ομάδα IND/DEM (Ανεξάρτητοι Δημοκράτες).

Από τότε ο κ. Καρατζαφέρης αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να βάλει λίγο (δημοκρατικό) νερό στο κρασί του, αν επιθυμούσε να διεκδικήσει τη δόξα ενός Λεπέν, ενός Χάιντερ και ενός Φίνι. Και δεν έχασε τον καιρό του. Μέσα σε λίγες μέρες από πατενταρισμένος αντισημίτης μεταβλήθηκε στον καλύτερο προστάτη των εβραίων και υποστηρικτή του Ισραήλ (βλ. «Οι νέοι "φίλοι" του Ισραήλ», «Ιός», 20/2/05 ), από διώκτης των ομοφυλόφιλων μεταμορφώθηκε σε επίσημο συνομιλητή των οργανώσεών τους και από παραδοσιακός αντικομμουνιστής σε θαυμαστή του Τσε Γκεβάρα και του ΚΚΕ.

Αυτό το τρίπολο κάθε καλού ακροδεξιού (κατά των εβραίων, των ομοφυλόφιλων και των κομμουνιστών) που ξορκίζει σήμερα στα λόγια ο κ. Καρατζαφέρης το χρησιμοποιούσε κατά κόρον στις δημόσιες εμφανίσεις του μέχρι την επιτυχία του στις νομαρχιακές: «Πρώτον: Δεν είμαι εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο πρωθυπουργός. Δεύτερον: Δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: Δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορεί να το πούνε πολλοί» (ομιλία στην Κόρινθο, 28/5/02). Ολα αυτά τώρα πρέπει να τα ξεχάσουμε.

Ομως τα πράγματα δεν είναι απλά. Δεν αρκεί να τα ξεχάσουμε εμείς. Πρέπει να τα ξεχάσουν και οι οπαδοί του ΛΑΟΣ. Δεν φτάνει να θέλεις εσύ, πρέπει και να μπορείς να μετατρέψεις τον λεγόμενο ακροδεξιό χώρο σε ένα ασαφές μόρφωμα που θα υπερίπταται των κομματικών διαχωρισμών και θα διεμβολίζει όλους τους πολιτικούς χώρους. Για να το κατορθώσει, ο κ. Καρατζαφέρης χρησιμοποιεί εύληπτους συμβολισμούς. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Ε» ο κ. Καρατζαφέρης χαρακτήρισε με τα σκληρότερα λόγια τον άνθρωπο που θαύμαζε μέχρι πριν από λίγα χρόνια: «Ο Λεπέν εκφράζει μια ιδιάζουσα φασιστική νοοτροπία, την οποία εγώ θεωρώ εχθρό της κοινωνίας και της δημοκρατίας».

Ομως μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία άλλα μας έλεγε: «Και τι άσχημο είπε ο Λεπέν; Κι εμείς τα ίδια δεν λέμε από 'δω; Ο Λεπέν είναι το φιλότιμο των Γάλλων και θέλω να ελπίζω ότι το φιλότιμο των Ελλήνων δεν θα είναι υποδεέστερο από το φιλότιμο των Γάλλων» (22/4/02). Και ετοιμαζόταν να πάει στο Παρίσι για να στηρίξει στον δεύτερο γύρο αυτόν που θεωρεί σήμερα φασίστα.

Απαντώντας σε παρασκήνιο του «Ιού», όπου του υπενθυμίζαμε ότι έχει δεξί του χέρι τον εκπρόσωπο του Λεπέν στην Ελλάδα, τον κ. Βορίδη, και μάλιστα τον ετοιμάζει για υποψήφιο υπερνομάρχη, ο κ. Καρατζαφέρης αναδιπλώθηκε με δύο επιχειρήματα: ότι ο Βορίδης προσήλθε στο κόμμα ως άτομο και ότι δεν έχει αποφασιστεί η υποψηφιότητά του. Με δυο λόγια, άδειαζε τον υποψήφιο υπαρχηγό του πριν καλά καλά τον εντάξει στο κόμμα του.

Αλλά το κακό για τον κ. Καρατζαφέρη είναι ότι τα γεγονότα τον διαψεύδουν. Ο Βορίδης δεν προσχώρησε μόνος του στον ΛΑΟΣ. Στην 6η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος (22/10/05) ο κ. Καρατζαφέρης ξεκίνησε την ομιλία του «καλωσορίζοντας τα 10 νέα μέλη που προέρχονται από το Ελληνικό Μέτωπο». Αυτούσια δηλαδή η ηγεσία των ελλήνων λεπενικών συγχωνεύθηκε στον ΛΑΟΣ. Οσο για την άρνησή του ότι είχε προτείνει τον Βορίδη για υπερνομάρχη Αθήνας, κι αυτή διαψεύδεται από δική του συνέντευξη στην «Αυριανή» (14/8/05), αλλά και από τις δηλώσεις του στην ίδια συνεδρίαση της Κεντρικής του Επιτροπής, όπου εξήγγειλε «δυναμική πορεία προς τις δημοτικές εκλογές με υποψήφιο υπερνομάρχη τον Μάκη Βορίδη».

Αυτούς τους ανθρώπους, που τώρα τους καλοδέχεται, τους στόλιζε με τα χειρότερα λόγια την επαύριο της επιτυχίας του στις νομαρχιακές: «Να τους κόψουν τα πόδια (σ.σ.: στους ακροδεξιούς), να τους αποκεφαλίσουν, να τους βγάλουν τα μάτια. Ποσώς με ενδιαφέρει. Ας τη γρατσουνίσουν, ας τη λασπώσουν, είναι κάτι που δεν μου ανήκει. Αν θέλουν να βρουν Ακροδεξιά ας ψάξουν στο 0,8% του κ. Βορίδη. Αυτός είναι στην ομάδα του κ. Λεπέν. Εγώ ανήκω στην ευρωπαϊκή Δεξιά...» («Τύπος της Κυριακής», 20/
10/02).

Για να αποσείσει ο κ. Καρατζαφέρης τον χαρακτηρισμό του ακροδεξιού επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι είναι πολιτικά φιλελεύθερος (ή δεξιός) και κοινωνικά σοσιαλιστής (ή και κομμουνιστής). Αλλά αυτό είναι αυτούσιο σύνθημα του Λεπέν! Δεν αρκεί, λοιπόν, το σύνθημα. Πρέπει να υπάρξει και κάποιο αντίβαρο. Στην ομιλία του το προηγούμενο Σάββατο και για να αποδείξει ότι το κόμμα του δεν εντάσσεται στην Ακροδεξιά ο κ. Καρατζαφέρης είπε ότι έχει από τη μια μεριά τον Πλεύρη και τον Βορίδη και ως αντίβαρο από την άλλη τον παπα-Τσάκαλο, ο οποίος εκπροσωπεί την Αριστερά! Καλά, τον ρώτησε τον παπα-Τσάκαλο αν διαφωνεί σε τίποτα με τον Πλεύρη;

Η μέθοδος Βορίδη

Για τον κ. Βορίδη τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσε τη σχέση του με τον Λεπέν για να συγκροτήσει ένα πανομοιότυπο κόμμα και να συσκοτίσει τη δική του προσωπική ιστορία, που ξεκίνησε από την ηγεσία της δυναμικής Νεολαίας ΕΠΕΝ. Ως και τον τίτλο της οργάνωσής του εμπνεύστηκε από τον γάλλο πρωτομάστορα του ευρωπαϊκού ξενοφοβικού και ρατσιστικού ρεύματος. Πώς είναι δυνατόν να τίθεται τώρα υπό την αρχηγία κάποιου που δημόσια δηλώνει ότι ο Λεπέν είναι φασίστας;

Ο μόνος τρόπος είναι να κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι ο νέος του αρχηγός, ο Καρατζαφέρης, αποκαλεί τον χτεσινό του ηγέτη φασίστα και επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Η δημόσια αυτή ταπείνωση είναι για τον κ. Βορίδη η δική του κολυμβήθρα του Σιλωάμ, όπου θα ξεπλύνει το γνωστό ακροδεξιό του παρελθόν.

Και όμως δεν έχουν περάσει ούτε τέσσερα χρόνια από τότε που ο Βορίδης απευθυνόταν στη συγκέντρωση του γαλλικού Εθνικού Μετώπου για την επίσημη ανακήρυξη της υποψηφιότητας του Λεπέν για την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, με τα παρακάτω λόγια:

«Ολα αυτά τα χρόνια, και έχουν περάσει ήδη 20 χρόνια, οι Ελληνες πατριώτες είχαμε τη χαρά και την τιμή να σταθούμε πάντοτε στο πλευρό του Λεπέν και του Front National. Από το 1984 που η ΕΠΕΝ, το M.S.I. του αείμνηστου Τζόρτζιο Αλμιράντε και ο Λεπέν έφτιαξαν την ομάδα της Ευρωπαϊκής Δεξιάς. Ετσι και τώρα, στηρίζουμε τον Λεπέν στην υποψηφιότητά του για την προεδρία της Γαλλίας. Και είμαστε βέβαιοι ότι μία νίκη του Λεπέν δεν θα είναι μόνο μία νίκη για τη Γαλλία μα μία νίκη για ολόκληρη την Ευρώπη. Ευχόμαστε λοιπόν κάθε επιτυχία στον πρόεδρο Λεπέν και στο Front National για μία Ευρώπη χωρίς μετανάστευση, χωρίς τρομοκρατία, κοντά στον πολιτισμό και στις παραδόσεις της, για την Ευρώπη των Λαών και των Εθνών» (16/2/02).

Πέρυσι τέτοιες μέρες μας έφερε μάλιστα τον Λεπέν και στην Αθήνα ο κ. Βορίδης. Πρώτα πρώτα για να μας διαφωτίσει περί ξένων, Τούρκων κ.λπ., αλλά κυρίως για να παραστεί επικεφαλής ολόκληρης αντιπροσωπείας του Front National, στον γάμο (ποιου άλλου;) του ίδιου του Βορίδη. Κουμπάρος δεν ήταν άλλος παρά «ο στενός του φίλος (σ.σ.: του Βορίδη) και αντιπρόεδρος του Front National Καρλ Λανγκ» (από επίσημη ανακοίνωση της οργάνωσης του κ. Βορίδη).

Η μέθοδος Μιχαλολιάκου

Αφού αποκήρυξε τον Λεπέν ο περσινός κουμπάρος του Front National, ο κ. Βορίδης, και αφού ο Καρατζαφέρης τον θεωρεί φασίστα, βρήκαν την ευκαιρία να καπαρώσουν τα πνευματικά δικαιώματά του για την Ελλάδα οι ατόφιοι ρατσιστές, οι αμετανόητοι χουντικοί και οι εθνικοσοσιαλιστές. Μόνο που κι αυτοί βρίσκονται σε μια περίοδο αλλαγών και ανακατατάξεων. Κόμματα ανοίγουν και κλείνουν, εφημερίδες κλείνουν και ανοίγουν, ενώ και οι αρχηγοί εναλλάσσονται.

Μετά το φιάσκο με τη φασιστική πανευρωπαϊκή κατασκήνωση, που είχε εξαγγελθεί για το περασμένο φθινόπωρο και δεν έγινε ποτέ, και αφού παραδόθηκε στις αρχές ο καταζητούμενος επί χρόνια υπαρχηγός της, η Χρυσή Αυγή «ανέστειλε τη δράση της». Στην ουσία μετονομάστηκε απλώς «Πατριωτική Συμμαχία» και άλλαξε αρχηγό. Ο Μιχαλολιάκος παρέδωσε στον Ζαφειρόπουλο. Είναι καταφανής η προσπάθεια και αυτής της ομάδας του χώρου της Ακροδεξιάς να ξεπεράσει το περιθώριο της δυναμικής ναζιστικής γκρούπας.

Οχημα για τη μεταμόρφωση δεν είναι άλλο παρά το χρίσμα του Λεπέν. Επισκέφθηκαν λοιπόν οι μεταμορφωμένοι Χρυσαυγίτες τον γάλλο πολιτικό και σύμφωνα με τα λεγόμενά τους τον έπεισαν να αναλάβουν την αντιπροσωπεία του για την Ελλάδα. Διηγείται ο παπαδοπουλικός Σπύρος Ζουρνατζής:

«Στη συνάντησή μας πρώτο θέμα ήταν, κατ' αξίωσίν του, η ανθρώπινη νότα, δηλαδή πώς τελείωσε ο Παπαδόπουλος, ποία είναι η τύχη των συνεργατών του, πώς είναι η υγεία του Χρύσανθου Δημητριάδη. Αμέσως μετά η ενημέρωση για το μένος του Καρατζαφέρη να κινήσει γη και ουρανό με τον Γάλλο αντίπαλό του Βιλιέ, να εμποδίσουν τη συγκρότηση Ομάδος στο ευρωκοινοβούλιο από τον Λεπέν. Και γιατί ο μέχρι πέρυσι εκλεκτός του Πρόεδρος του Ελληνικού Μετώπου Βορίδης, για τη γαμήλια τελετή του οποίου ήλθε ο ίδιος από το Παρίσι, έσπευσε να διαλύσει το Κόμμα και τη συνεργασία τους για να ενταχθεί στον ΛΑΟΣ. Κατόπιν και για δυόμισι ώρες, επακολούθησε ανταλλαγή απόψεων για τις πολιτικές αξίες και προτεραιότητες των αυθεντικών Εθνικιστικών Κινημάτων στην σημερινή Ευρώπη».

Τελικά, όπως γράφει στον «Ελεύθερο Κόσμο» ο κ. Ζουρνατζής (15/1/06), ο Λεπέν πείσθηκε να δώσει το χρίσμα.

Η δυσκολία όλων των πρωταγωνιστών του χώρου της Ακροδεξιάς να φορέσουν ένα κατάλληλο νέο κοστούμι είναι παραπάνω από εμφανής. Το πολιτικό παρελθόν των βασικών στελεχών του χώρου δεν μπορεί να διαγραφεί. Αλλά πρέπει να συνυπολογίσει κανείς ότι ανάλογα με τις δικές τους σκοπιμότητες, τα μεγάλα κόμματα και κυρίως τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης είναι έτοιμα να κλείσουν τα μάτια στις κακότεχνες μεταμφιέσεις και να κάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται την κοροϊδία.

Το ζήσαμε στις αρχές του μήνα, με την κακόγουστη υπερπροβολή του Γκλίξμπουργκ από το «Βήμα», με την τεράστια πολυήμερη συνέντευξη-λιβανωτό. Ακολούθησε η σχεδόν καθημερινή εμφάνιση του Καρατζαφέρη στα δελτία ειδήσεων με κάθε ευκαιρία. Και μόνο όταν η Νέα Δημοκρατία αντιλήφθηκε ότι σοβαρολογεί για την κάθοδό του στη Θεσσαλονίκη, αποφάσισε να θυμηθεί ότι έχει «φασίστες» στο κόμμα του.

Αλλά είναι πολύ αργά τώρα που φωνάζουν «λύκος» οι κυβερνητικοί τοπάρχες της βόρειας Ελλάδας. Ποιος να πιστέψει τον κ. Ψωμιάδη, τώρα που θυμήθηκε ότι είναι κακό πράγμα ο φασισμός; Οταν έδινε την ευλογία της νομαρχίας στο ετήσιο αντάμωμα των ακροδεξιών που ξεκίνησε η Χρυσή Αυγή στην παραλία της Θεσσαλονίκης, δεν γνώριζε ποιοι ήταν; Και όταν μέχρι χτες αντάλλασσε κομπλιμέντα με τον Καρατζαφέρη, πώς είναι δυνατόν να αμφισβητεί σήμερα τη δημοκρατικότητά του; Ο νομάρχης Θεσσαλονίκης προδίδεται και από τα λόγια του. Οταν εκλήθη να σχολιάσει τον φασιστικό χαιρετισμό στο συνέδριο του ΛΑΟΣ, μίλησε για «ονειροπόλους φασίστες». Το μόνο που βρήκε να προσάψει στους φασίστες είναι δηλαδή η ιδιότητα του ονειροπόλου!

Το χειρότερο είναι ότι όλη η κριτική στους Καρατζαφέρη-Βορίδη-Πλεύρη-Μιχαλολιάκο περιορίζεται σε ορισμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά της πολιτικής τους δράσης. Αυτά ακριβώς που εύκολα φτιασιδώνονται. Κανείς δεν διανοείται να θίξει την ουσία των αντιδραστικών πολιτικών προτάσεών τους, για τα εθνικά θέματα, τους μετανάστες, την εγκληματικότητα, την παιδεία. Είναι χαρακτηριστικά τα κολακευτικά σχόλια εκδοτών και διευθυντών εφημερίδων που απέσπασε πριν από μια βδομάδα με την ευκαιρία της συμπλήρωσης επτά χρόνων η κομματική εφημερίδα του Καρατζαφέρη «Αλφα Ενα». Ο Γιώργος Αυτιάς (Alpha) εξαίρει τον «δυναμισμό» της εφημερίδας που τον «συντροφεύει κάθε Σαββατοκύριακο», ο Γιώργος Κύρτσος («City Press») μιλάει για μια «δυναμική φωνή που κινείται εκτός πλαισίου του εκδοτικού κατεστημένου», ο Γιώργος Κουρής («Αυριανή») για «ανεξάρτητη φωνή», ο Νίκος Κακαουνάκης («Καρφί») επαινεί τη «δυναμικότητα και τη μαχητικότητα» του Καρατζαφέρη, ο Γιάννης Παπαγιάννης (Extra 3) ξεχωρίζει ότι η εφημερίδα «ξεσκεπάζει τα σκάνδαλα του πολιτικού κατεστημένου», ενώ ο Αντώνης Πίκουλας («Αξία»), που ξεκίνησε από το κανάλι του Καρατζαφέρη, εκτιμά ότι η «Αλφα Ενα» «κινείται αντισυμβατικά, απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία, απέναντι στους ισχυρούς και το ολιγοπώλιο του πλούτου». Πιο ενθουσιώδης από όλους ο Δημήτρης Ρίζος («Αδέσμευτος») δεν αρκείται στην ευχή να διπλασιάσει τις πωλήσεις της η εφημερίδα, αλλά εύχεται και στον Καρατζαφέρη «να διπλασιάσει τις ψήφους του»!

Χωρίς να υποτιμούμε την κα
λή διάθεση των δημοσιογράφων και των εκδοτών, που θέλουν να πουν έναν καλό λόγο για συναδέλφους τους, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που εξαίρουν είναι τα εξωτερικά γνωρίσματα κάθε καλής και σύγχρονης Ακροδεξιάς: δυναμισμός, ανεξαρτησία, σκανδαλολογία, πόλεμος στο «κατεστημένο» των εκδοτών και του πλούτου. Καλύτερη διαφήμιση δεν θα μπορούσε να κάνουν στον ΛΑΟΣ και τον αρχηγό του. Κι ας ξεχάσουμε τα κηρύγματα ρατσιστικού μίσους, τις θεωρίες συνωμοσίας, τον αντισημιτισμό, την ανοιχτή προπαγάνδα υπέρ των χουντικών κ.λπ.

Στο κάτω κάτω της γραφής, Απόκριες έχουμε.



Ο ρατσισμός στο εδώλιο

Την ώρα που μικρά και μεγάλα κόμματα της ελληνικής ακροδεξιάς επιδιώκουν όπως όπως να σκεπάσουν τις μαύρες κηλίδες του παρελθόντος τους, εντείνεται από ορισμένες ακροδεξιές ομάδες η ανοιχτή ρατσιστική προπαγάνδα. Αλλά για πρώτη φορά φαίνεται ότι κινείται ο δικαστικός μηχανισμός για τον έλεγχο της δράσης αυτών των οργανώσεων.

Οπως πληροφορούμαστε από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), αυτές τις μέρες έχει σχηματιστεί δικογραφία και διενεργείται προανάκριση για τα ρατσιστικά και ναζιστικά συνθήματα της «Χρυσής Αυγής» στην Αθήνα και στο Αργοστόλι. Ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς κλήθηκε για κατάθεση στις 16/2/06. Σε αυτή προσκόμισε έγχρωμες φωτογραφίες των συνθημάτων στην Αθήνα, στο Αργοστόλι και στην εθνική οδό Αθήνας-Τρίπολης (σε μερικά από τα σημεία της τελευταίας τα συνθήματα ξαναγράφτηκαν και υπήρχαν τουλάχιστον στις 11/2/06). Προσκόμισε επίσης έγγραφο του Α.Τ. Αργοστολίου προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Κεφαλληνίας για τα συνθήματα στο Αργοστόλι, που οδήγησε στο σχηματισμό από την τελευταία αυτεπάγγελτης δικογραφίας κατά της Χρυσής Αυγής (ΑΒΜ Α05/1692). Ζητήθηκε ο συσχετισμός των δύο δικογραφιών. Προσκομίστηκε επίσης η ανάλυση του αντιρατσιστικού νόμου 927/79 από το σημερινό εφέτη Λάρισας Γεώργιο Αποστολάκη («Η Ποινική Καταστολή των Φυλετικών, Εθνικών και Θρησκευτικών Διακρίσεων», Ποιν. Δικ. 11/2002, σ. 1184-9). Τέλος, προσκομίστηκαν κείμενα με ξενοφοβικές και αντισημιτικές θέσεις, ανάλογες των συνθημάτων στους τοίχους, από τις ιστοσελίδες της οργάνωσης Χρυσή Αυγή και της μετωπικής οργάνωσής της Πατριωτική Συμμαχία.

Σύμφωνα με το ΕΠΣΕ «προκύπτει από την επίσημη προπαγάνδα των δύο οργανώσεων πως αυτές και άρα τα στελέχη τους διαπνέονται από εχθρότητα και μίσος προς τους ξένους και τους Εβραίους και επιδιώκουν την εξαφάνισή τους. Με βάση όλα αυτά, το ΕΠΣΕ ζήτησε να διωχθούν τουλάχιστον τα κατονομαζόμενα ηγετικά στελέχη των δύο οργανώσεων».

Πρόκειται για την πρώτη απόπειρα αυτεπάγγελτης εφαρμογής του νόμου 927/1979 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 24 του ν. 1419/1984 και το άρθρο 39, 4 του ν. 2910/2001), ο οποίος προβλέπει την τιμωρία «μελών οργανώσεων των οποίων η προπαγάνδα και οι δραστηριότητες τείνουν σε φυλετικές διακρίσεις» (άρθρο 2,1). Μέλη της Χρυσής Αυγής έχουν διωχθεί μέχρι σήμερα μόνο μετά από μηνύσεις πολιτών για συγκεκριμένες πράξεις βίας και τραμπουκισμού, με σημαντικότερη τη δολοφονική επίθεση κατά του Δημήτρη Κουσουρή στις 16 Ιουνίου 1998. Για την επίθεση αυτή αναγνωρίστηκε μεταξύ των δραστών ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Αντώνης Ανδρουτσόπουλος (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Περίανδρος»), ο οποίος καταδικάστηκε ερήμην και τελικά παραδόθηκε μετά από επτά χρόνια, στις 13/9/05. Τα πρώτα χρόνια οι «συναγωνιστές» του τον θυμούνταν και τον τιμούσαν ως «αδίκως διωκόμενο». Τώρα στο πλαίσιο της ακροδεξιάς «περεστρόικα» έχει κι αυτός εγκαταλειφθεί στη μοίρα του.




ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Γιάννης Ηλία Κολοβός
«Ακρα Δεξιά και Ριζοσπαστική Δεξιά» (εκδόσεις «Πελασγός», Αθήνα 2005)
Προσπάθεια ψύχραιμης επιστημονικής καταγραφής της σύγχρονης νεοελληνικής ακροδεξιάς που τελικά αποτυγχάνει διότι περιορίζεται να συγκρίνει προγραμματικές θέσεις κομμάτων και οργανώσεων που χαρακτηρίζονται κυρίως από τη δράση τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα προλογικά σημειώματα του χουντικού τεταρταυγουστιανού Δημόπουλου, του καρατζαφερικού Γεωργιάδη και του νεο-καρατζαφερικού Βορίδη, στα οποία επιχειρείται να αμφισβητηθεί η ταυτότητα της ακροδεξιάς για το ήδη διαλυμένο Ελλληνικό Μέτωπο και το ΛΑΟΣ. Πρόκειται για εσωτερικές αντιθέσεις του «χώρου», εφόσον τόσο ο συγγραφέας όσο και ο εκδότης ήταν μέλη της Κεντρικής Επιτροπής στην οργάνωση του Βορίδη.

Pierre Milza
«Οι μελανοχίτωνες της Ευρώπης» (μετ. Γιάννης Καυκιάς, επιμ. Νικόλας Βουλέλης, εκδ. «Scripta», Αθήνα 2004)
Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά από το 1945 μέχρι σήμερα.

Paul Hainsworth (επιμ.)
«Η Ακροδεξιά. Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα» (μετ. Θανάσης Αθανασίου, επιμ. Βασιλική Γεωργιάδου, εκδ. «Παπαζήση», Αθήνα 2004)
Το φαινόμενο του νέου δεξιού εξτρεμισμού σε Δυτική και Ανατολική Ευρώπη.


ΔΕΙΤΕ

«SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα» (Dr Strangelove or how Ι learned to stop worrying and love the bomb) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (1963)
Κλασική σάτιρα του ψυχρού πολέμου. Πολύ επίκαιρη η σκηνή με τον παλιό ναζί που έχει περάσει στους Αμερικάνους, αλλά τον προδίδει το χέρι του που υψώνεται μηχανικά σε φασιστικό χαιρετισμό.


ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

www.alpha1.gr
Η εφημερίδα του Καρατζαφέρη, με κομμένα τα παλιά...

www.meandros.net
Το portal της ακροδεξιάς.

www.xrushaugh.org
Το ανανεωμένο (και περικομμένο) site της Χρυσής Αυγής.

www.symmaxia.gr
Το μετωπικό σχήμα χουντικών-ναζιστών.



Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 10, 2006, 13:46:10 pm
ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οι γαμπροί του Θερμαϊκού

Η ιστορία του Μαύρου Πύργου


Μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά είναι γεγονός. Ο Σπυρίδων Κουτρουμάνης, Αστυνομικός Διευθυντής, Διευθυντής ΔΑΕ Θεσσαλονίκης, μηνύει τους συντάκτες του "Ιού", καθώς και τους υπεύθυνους της "Ελευθεροτυπίας" για τη δημοσιοποίηση της περιβόητης κασέτας με το χουντικό γλέντι των ΕΚΑΜ στη Θέρμη της θεσσαλονίκης.
Η μήνυση έχει ήδη απαντηθεί με αποστομωτικό τρόπο από το πόρισμα των 1400 σελίδων που έχει συνταχθεί με ευθύνη του υπαρχηγού της ΕΛΑΣ κ. Μητρόπουλου, μετά από σχετική παραγγελία του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Ρωμαίου. Προκαλεί, όμως, εντύπωση ο αριθμός και οι ιδιότητες των μαρτύρων που προτείνει προς υπεράσπισή του ο κ. Κουτρουμάνης. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο "πιστολέρο" της Θέρμης επικαλείται τη μαρτυρία ολόκληρης της τοπικής ηγεσίας των σωμάτων ασφαλείας και κάποιων αξιωματικών του στρατού ξηράς. Τι άραγε θα μπορούσαν να πουν όλοι αυτοί για τις σκηνές που προκάλεσαν φρίκη στους τηλεθεατές όλης της χώρας το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου; Και ποια συναδελφική αλληλεγγύη θα τους υποχρέωνε να μας βγάλουν όλους τυφλούς και κουφούς (μαζί και τους ανωτέρους τους που συνέταξαν το καταδικαστικό πόρισμα για τον Κουτρουμάνη και την παρέα του);
Οι εικόνες από το χουντικό γλέντι έφεραν στο νου των παλιότερων τη βαριά κληρονομιά μερίδας των σωμάτων ασφαλείας και του (πάρα)κρατικού μηχανισμού στη θεσσαλονίκη. Φυσικά η υπόθεση της Θέρμης είναι μια απλή "καρφίτσα", αν συγκριθεί με τη δραστηριότητα ακροδεξιών και παρακρατικών οργανώσεων που μεσουράνησαν στη συμπρωτεύουσα από την απελευθέρωσή της μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '60.
Ηδη από το 1912 η Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζεται από την αθηναϊκή εξουσία ως "ειδική περίπτωση". Η εθνική ανομοιογένεια του πληθυσμού και η αδυναμία της ελληνικής κοινότητας στην πόλη, συνδυασμένες με την πρωτοποριακή οργάνωση των εργατών στη μαζική Φεντερασιόν, υποχρεώνει τους πρώτους διοικητές της Μακεδονίας να παίρνουν σκληρά και ανορθόδοξα μέτρα καταστολής. Η συμπλήρωση των επίσημων οργάνων με παρακρατικούς μηχανισμούς "εθνικοφρόνων" είναι σ' αυτό το πλαίσιο καλοδεχούμενη. Και δεν ήταν δύσκολο να στρατολογηθούν μέλη σ' αυτές τις οργανώσεις. "Η εμφάνιση φασιστικών οργανώσεων στη Θεσσαλονίκη δεν είναι φαινόμενο δυσεξήγητο", παρατηρεί ο ιστορικός Αντώνης Λιάκος, αναφερόμενος στις δεκαετίες του '20 και του '30. "Η διαφορετική θρησκεία και γλώσσα, στην περίπτωση των Εβραίων, ή η διαφορετική ιδεολογία, στην περίπτωση των κομμουνιστών, μπορούσε να τους κάνει στόχο επιθετικότητας από μια μάζα που έβρισκε στο ρόλο του φρουρού μιας φανταστικής παραδοσιακής τάξης το αντιστάθμισμα και το κύρος που της αφαιρούσε η υλική της αθλιότητα στην καθημερινή ζωή."
"Μέχρι το 1928 ιδρύθηκαν δέκα περίπου σύλλογοι με αντικομμουνιστικούς σκοπούς", σημειώνει ο Αλέξανδρος Δάγκας και απαριθμεί τις "Λεγεώνες Εθνικής Σωτηρίας", την "Εθνική Ενωσι Ελλάς", την "Αντικομμουνιστική Ενωσι η Πατρίς", κ.ά. Η δράση αυτών των οργανώσεων θα κορυφωθεί στο πογκρόμ του εβραϊκού συνοικισμού του Κάμπελ. Και το Μάη του 1936, η μεγάλη απεργία και η εξέγερση των εργατών της πόλης πνίγεται στο αίμα με τη μεταφορά ειδικών δυνάμεων της χωροφυλακής και τη συνδρομή των εγχώριων τραμπούκων. "Μας κατηγορούσαν τότε ότι είχαμε συμμαχήσει με τους Εβραίους για να παραδώσουμε την πόλη στους Βουλγάρους", θυμάται σήμερα ένας καπνεργάτης συνδικαλιστής (ΝΕΤ, 1.5.98).
Η δικτατορία του Μεταξά αξιοποιεί τα στελέχη των οργανώσεων στην ΕΟΝ και την κρατική δομή. Ορισμένα απ' αυτά θα τα βρούμε αργότερα στο πλάι των κατακτητών. Μετά την απελευθέρωση, παρόμοιες οργανώσεις ξαναεμφανίζονται, αλλά δεν υιοθετούν τα εξωτερικά φασιστικά γνωρίσματα, επειδή είναι πρόσφατος ο πόλεμος και το ισχυρό το λαϊκό μίσος για τα σύμβολα του Αξονα. "Σκοπός των παρακρατικών φασιστικών οργανώσεων είναι να σπρώξουν τη χώρα στον εμφύλιο", γράφει ο Αρης Χολέβας ("Τι είναι και τι θέλουν οι παρακρατικές", περ. Ελληνική Αριστερά, τ. 1, Αύγουστος 1963). "Μόλις η Ελλάδα μπήκε στο μαχόμενο αυτό δρόμο εξαφανίζονται. Δεν χρειάζονται πια σαν τέτοιες. Αλλες δυνάμεις τους σκορπάνε, και άλλες τρυπώνουν στον κρατικό μηχανισμό."
Θα τις ξαναβρούμε στα τέλη της δεκαετίας του '50. Στο σημείωμα του Βασίλη Βασιλικού για το ντοκιμαντέρ "100 ώρες του Μάη" (γύρω από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη) διαβάζουμε: "Το 1957 ήταν ένας σταθμός για τις παρακρατικές οργανώσεις. Κοντά στις παλιές, που είχαν ατονήσει, προστέθηκαν τώρα καινούργιες: Η ΑΣΕ. Η Πανελλήνιος Εθνική Σταυροφορία. Η Εθνική Κοινωνική Εξόρμησις. Η Εθνική Κοινωνική Δράσις. Κοινό τους γνώρισμα: οι σχέσεις τους με την Ασφάλεια. Κοινό τους σύνθημα: όλα για την Πατρίδα."
Με το τέλος της δικτατορίας οι παρακρατικοί πυρήνες αυτοδιαλύονται στους συγγενείς κρατικούς θυλάκους για να γλιτώσουν τη λαϊκή απαίτηση της αποχουντοποίησης. "Προδομένοι" από τους παλιούς τους ηγέτες, οι βετεράνοι παρακρατικοί υποχρεώνονται να συμμορφωθούν. Οι σκληρότεροι λουφάζουν και περιμένουν. Η πολιτική κρίση του 1989 και η παλίρροια του εθνικισμού τους ξεβράζει στην παραλία του Θερμαϊκού. Στα συλλαλητήρια πρωτοστατούν αυτοδικαίως οι θιασώτες της Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών. Ο παλιός αρχιεκοφίτης Λάκης Ιωαννίδης, ο υμνητής και συνεργάτης της χούντας, αναδεικνύεται σε "εθνικό παράγοντα". Και ο Ιωάννης Χολέβας, ο σύνδεσμος κυβέρνησης και παρακράτους στη Θεσσαλονίκη την εποχή της δολοφονίας Λαμπράκη και μετέπειτα χουντικός "υπουργός Ναυτιλίας" γίνεται δεκτός ως σοφός "μακεδονολόγος".
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, τον Απρίλιο του 1993, μια μικρή ομάδα επίλεκτων αστυνομικών, αντλεί το κέφι και την ανδρεία της από τα τσάμικα του Παπαδόπουλου και από τα κασκέτα με το πουλί της χούντας. Γιατί πρέπει να εκπλαγούμε;


Τα δηλητηριώδη 3 Ε του Εθνους


Σπονδυλική στήλη του εγχώριου φασισμού στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου ήταν μια οργάνωση που γεννήθηκε και "ανδρώθηκε" στη Θεσσαλονίκη: η "Εθνική Ενωσις Ελλάς" (ΕΕΕ), γνωστότερη σαν "τα Τρία Εψιλον" ή "οι Χαλυβδόκρανοι". Ιδρύθηκε το 1927 με στόχο της την "άμυνα του έθνους" απέναντι σε όλα εκείνα τα νεωτερικά ρεύματα που χαλούσαν την "προαιώνια τάξη" του τυπικού μικροαστού νοικοκύρη -όπως "η από του παγκοσμίου και εντεύθεν παρατηρουμένη έκλυσις των ηθών, η εν μέρει τάσις αρνήσεως της θρησκείας, η συνεχής υπονόμευσις της οικογενείας και πλήρης σχεδόν αδιαφορία περί την Εθνικήν υπόστασιν της Πατρίδος μας, ως επίσης και η εν Θεσ/νίκη και εν Μακεδονία εν γένει παρατηρηθείσα τάσις πάντων των οπωσδήποτε εγκατεστημένων ξένων στοιχείων, προς υπονόμευσιν παντός του Ελληνικού και εξυπηρέτησιν πάσης φύσεως ξένων συμφερόντων". Στους βασικούς εχθρούς συγκαταλεγόταν, φυσικά, και ο ταξικός συνδικαλισμός: οι "τριεψιλίτες" εργάτες αναλάμβαναν, διαβάζουμε, την υποχρέωση "απολύτου πειθαρχίας προς τας διαταγάς της διευθύνσεώς τους" και, γι' αυτό το λόγο, απολάμβαναν την εμπιστοσύνη των εργοδοτών της πόλης ("Εκθεσις συνοπτική επί των σκοπών και της δράσεως της Εθνικής Ενώσεως Ελλάς", Αρχείο Φίλιππου Δραγούμη (Γενάδειος Βιβλιοθήκη), φ.7.3, εγγρ.132γ). Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του πολιτικού λόγου της ΕΕΕ ήταν όμως ο αντισημιτισμός -έκφραση σε μεγάλο βαθμό της διάθεσης των ελλήνων εμπόρων της πόλης να εκτοπίσουν από την πιάτσα τους εβραίους ανταγωνιστές τους. Πρόεδρος της οργάνωσης ήταν ο έμπορος Γ. Κοσμίδης, γραμματέας ο τραπεζικός Δ. Χαριτόπουλος και βασικός προπαγανδιστής της ο αρχισυντάτης της εφημερίδας "Μακεδονία", Νίκος Φαρδής.
Σύμφωνα με την ομολογία των ίδιων των Τριών Εψιλον, το αρχικό ενθοσωτήριο κάλεσμα ελάχιστη ανταπόκριση βρήκε στον πληθυσμό της Θεσσαλονίκης, μέχρι τη στιγμή που οι Χαλυβδόκρανοι
άρχισαν τις μαζικές επιδείξεις δύναμης: παρελάσεις συγκροτημένων τμημάτων στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, εξορμήσεις στην επαρχία (τα εγκαίνια του Παραρτήματος Φλωρίνης λχ θα γίνουν "διά της μεταβάσεως εκ Θεσ/νίκης υπερπεντακοσίων μελών μετά του Προεδρείου"), πρακτική εφαρμογή των αντισημιτικών κηρυγμάτων. Το καθοριστικό σημείο τομής στην ανάπτυξη της οργάνωσης θα έρθει τον Ιούνιο του 1931, με την πυρπόληση της εβραϊκής φτωχογειτονιάς του Κάμπελ. "Πριν από το Κάμπελ", δηλώνει ανενδοίαστα ο συνήγορος της οργάνωσης στη δίκη των ηγετών της τον Απρίλιο του 1932, "η ΕΕΕ είχε 12 παραρτήματα και 3.000 μέλη, τώρα έχει 27 παραρτήματα κι 7.000 μέλη". Εξίσου, αν όχι περισσότερο αποφασιστική γι' αυτή την εξέλιξη, φαίνεται πως υπήρξε η αμέριστη συμπαράσταση των κρατικών αρχών προς τους "εθνικιστές" προασπιστές του νόμου και της τάξης. "Οι τοπικές ελληνικές αρχές φαίνεται ότι κατά κανόνα επιδείκνυαν ανοχή απέναντι στην ΕΕΕ, αν δεν συνεργάζονταν μαζί της, κυρίως στα πλαίσια της αντικομουνιστικής δράσης", διαβάζουμε στην κλασική μελέτη του Γ. Μαυρογορδάτου για την εποχή ("Stillborn Republic", Μπέρκλεϊ 1983, σ.258-9
).
Το αρχείο του Φίλιππου Δραγούμη, πολιτευτή της Βόρειας Ελλάδας και Γενικού Διοικητή Μακεδονίας εκείνα τα χρόνια, είναι αρκετά διαφωτιστικό για τις σχέσεις του εγχώριου φασισμού με το κράτος και τον επίσημο πολιτικό κόσμο. Σε επιστολή του πχ προς το Δραγούμη (8/2/32), ο διευθυντής των Παραρτημάτων της ΕΕΕ Αναστάσιος Νταλίπης αναφέρει ότι "διάφορα κονδύλια εψήφισαν ο Δήμος Θεσ/νίκης, το υπουργείον Προνοίας & άι Τράπεζαι Εθνική & Εκδοτική" · επειδή όμως "άι ανάγκαι είναι μεγάλαι" και "τα παραρτήματα του εσωτερικού ζητούν σχεδόν όλα ενίσχυσιν από το κέντρον", υποβάλλει αίτηση για πρόσθετη χρηματοδότηση από τα αποθέματα των πατριωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων: "Σκέφθηκα πως η Πάγκειος θα μπορούσεν ίσως να μας διαθέσει ένα ποσόν. (...) Να μη μου προτείνετε τας ταμειακάς δυσκολίας που έχει τώρα. Οι σκοποί της οργανώσεως είναι οι αυτοί με τους της Παγκείου Επιτροπής & με κάθε σωματείο που έχει εθνικιστικούς σκοπούς" (φ.7.3, εγγρ.131). Ως αντάλλαγμα, προτείνεται διακριτικά η υποστήριξη της ΕΕΕ προς το "Εθνικό Αγροτικό Κόμμα" που έχει στα σκαριά ο Δραγούμης. Πρόταση που γίνεται δεκτή υπό όρους: "Η οργάνωσις αυτή φαντάζομαι πως μόνο στες πόλεις θα μπορούσε να μας φανή χρήσιμη. Δεν αποκρούω να μας υποστηρίξη, αλλά δε νομίζω συμφέρουσα την εμφάνισή της φανερά μαζί μας, ιδίως εις τα χωριά. Καθώς αντιλαμβάνομαι, η οργάνωση αυτή δεν είναι πολιτική και δεν επιδιώκει να πολιτευθή ενεργώς ως κόμμα, αλλά αφανώς να υποστηρίζη άτομα ή κόμματα που συμφωνούν προς το πρόγραμμά της. Αν είναι έτσι, μας συμφέρει απολύτως η αφανής συνεργασία" (Δραγούμης προς Νταλίπη 4/2/32, όπ. παρ, εγγρ. 130).
Ακόμη πιο αποκαλυπτική είναι η κεντρική αλληλογραφία της ΕΕΕ με τη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας το 1934. Εχει μεσολαβήσει το μεσουράνημα της οργάνωσης, με την εντυπωσιακή κάθοδο 3.000 Χαλυβδόκρανων στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1933 ("η προς Αθήναις πορεία" την αποκαλεί στα γράμματά του ο Νταλίπης, συσχετίζοντάς τη με τη μουσολινική "πορεία προς τη Ρώμη") και η πανηγυρική υποδοχή τους από τον αστικό πολιτικό κόσμο της πρωτεύουσας. Μεσουράνημα που θα σημάνει και την αρχή του τέλους, καθώς η ηγεσία της ΕΕΕ βιάζεται να αξιοποιήσει την επιτυχία της και εξαγγέλλει το μετασχηματισμό της παρακρατικής οργάνωσης σε πολιτικό κόμμα. Ακολούθησε η διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης και ραγδαία διαρροή των μελών της προς διάφορες κατευθύνσεις. Μετανιωμένο κι επικαλούμενο, μεταξύ άλλων, "την υποστήριξιν την οποίαν είχεν κατά το παρελθόν παρά τε των Στρατιωτικών και Πολιτικών αρχών", το κεντρικό διοικητικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης θα αναδιπλωθεί κατόπιν εορτής, ανακοινώνοντας "την αναβίωσιν της ΕΕΕ ως Σωματειακής Οργανώσεως με γραμμήν την συνέχισιν των παλιών κατευθύνσεων αυτής, διατηρούντες αυστηρώς την εκτός κομμάτων θέσιν της" (φ.19.1, εγγρ.93α). Οι επίδοξοι Ντούτσε είναι σαφέστεροι κατ' ιδίαν: "Θέλωμεν να πιστεύσωμεν", γράφουν δουλοπρεπώς στις 20/1/34 προς τον εκπρόσωπο της Πολιτείας στη Β. Ελλάδα, "ότι επανερχόμενοι προς τας υγιείς αρχάς μας θα τύχωμεν της υμετέρας ενισχύσεως εξ ής απεστερήθημεν συνεπεία της επ' εσχάτων παρεκκλίσεως της ΕΕΕ των αρχικών αυτής κατευθύνσεων, εξ ής προήλθεν και η κατά της οργανώσεων ημών δυσμένεια της Σεβαστής Κυβερνήσεως"...



Αποφασίζομεν και ξεαποφασίζομεν

Τριανταπέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της συμπρωτεύουσας, ένα πράγμα είναι σαφές: η θανατηφόρα "αντισυγκέντρωση" των "υγιώς σκεπτομένων εθνικοφρόνων", εκείνο το απόγευμα της 22ας Μαϊου 1963, δεν ήταν ένα έκτακτο φαινόμενο αλλά μια αρκετά συνηθισμένη εκδοχή "αγώνα" ενάντια στους "εθνοπροδότες" της τότε εποχής και τις παραφυάδες τους. Το αποδεικνύει καλύτερα απ' οτιδήποτε άλλο μια μικρή λεπτομέρεια, που πέρασε στα "ψιλά" της σχετικής ιστοριογραφίας. Πρόκειται για την επίσημη τοποθέτηση της τότε στρατιωτικής ιεραρχίας, όπως κωδικοποιήθηκε στο σχετικό "ενημερωτικό" σήμα του ΓΕΣ προς όλες τις μονάδες της χώρας.
Ο βουλευτής της ΕΔΑ ψυχορραγούσε ακόμα όταν, το μεσημέρι της 24ης Μαϊου 1963, το 2ο Γραφείο του ΓΕΣ έστειλε το εν λόγω σήμα (Φ.281.3/9/424648) με την ένδειξη "κατεπείγον" και τον τίτλο "Ο κομμουνισμός προκαλεί". Πρόκειται για μια ανενδοίαστη υπεράσπιση της δυναμικής καταστολής των "ερυθρών πρακτόρων" από τους "αγανακτισμένους πολίτες": "Οι υπό το προσωπείον των `Φίλων της Ειρήνης' κομμουνισταί μετά την αποτυχούσαν προσπάθειαν εμφανίσεως εις Αθήνας, δια της περιβοήτου πορείας ειρήνης, εξεστράτευσαν εις Θεσσαλονίκην. Ούτω εγκατασταθέντες, προχθές, εις κεντρικήν αίθουσαν και τοποθετήσαντες έξωθι ταύτης μεγάφωνα, ήρχισαν δια της εκφωνήσεως κομμουνιστικών συνθημάτων να προκαλούν τους διερχομένους πολίτας. Ως ήτο φυσικόν, η προκλητικότης αύτη των κομμουνιστών επροκάλεσεν την αγανάκτησιν των διερχομένων πολιτών, οίτινες και απεδοκίμασαν τους εκτρεπομένους ερυθρούς πράκτορας, διασωθέντας τελικώς εκ της δικαίας οργής του αγανακτισμένου λαού χάρις εις την άμεσον κινητοποίησιν ισχυράς δυνάμεως Χωροφυλακής. Ο λαός της Θεσσαλονίκης, προκληθείς υπό των ερυθρών πρακτόρων, έδωσε την απάντησίν του, διότι είναι πλέον γνωστόν ότι σκοπός των δήθεν φιλειρηνιστών δεν είναι ο αγών δια την ειρήνην αλλά η προπαγάνδα δια την συνθηκολόγησιν και την παράδοσιν εις τους επιβουλευομένους την ελευθερίαν της χώρας μας ερυθρούς τυράννους". Το σήμα (το πρωτότυπο του οποίου βρίσκεται στο Αρχείο του Φίλιππου Δραγούμη, υπουργού Αμυνας τους αμέσως επόμενους μήνες), φέρει την υπογραφή του συνταγματάχη Ζαλαχώρη, διευθυντή του 2ου Γραφείου.
Ομως τα πράγματα κάπου στράβωσαν. Ο Λαμπράκης ξεψύχησε, η υπόθεση πήρε τις διαστάσεις που γνωρίζουμε, η αστυνομική ηγεσία της Θεσσαλονίκης βρέθηκε στον πάγκο του κατηγορούμενου ως ηθικός αυτουργός του εγκλήματος. Σαν καλοί δημόσιοι λειτουργοί, οι καραβανάδες φρόντισαν να τα μαζέψουν: ένα λακωνικό σήμα, το μεσημέρι της 27/5/63, ενημέρωνε τους παραλήπτες του προηγούμενου ότι η περισπούδαστη ανάλυση περί του μαθήματος που δόθηκε στους ερυθρούς πράκτορες "ακυρούται" (Φ.281.3/10/424687). Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. "Η ατυχέστατη διατύπωσις του πρώτου σήματος διωρθώθη δια της ακυρώσεως αυτού", διαβάζουμε στην επίσημη ενημέρωση του υπουργού Αμυνας προς το νέο πρωθυπουργό Π. Πιπινέλη (7/7/63). "Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να επισημαίνωνται και να επεξηγούνται οι κίνδυνοι εκ των ανατρεπτικών του κοινωνικού καθεστώτος ενεργειών, καθώς και εκ των υπονομευτικών κατ' αυτού προπαγανδών και να μη δίδωνται σαφείς και επιτακτικαί οδηγίαι διά την διαφώτισιν και την προληπτικήν προφύλαξιν του στρατεύματος, της ασφαλείας της χώρας και της δημοσίας τάξεως απ' αυτών"...



Τα χνάρια της ΕΚΟΦ

Θεσσαλονίκη, 1 Απριλίου 1998: Βράδυ των φοιτητικών εκλογών και τα αίματα στο αμφιθέατρο του Ανατομείου έχου
ν ανάψει. Ολοκληρώνεται η καταμέτρηση των ψήφων για το νέο ΔΣ της Ιατρικής και οι πανηγυρισμοί της ΔΑΠ και των περί αυτήν φουντώνουν: "Ο Καλαμπόκας γαμάει τις μάνες σας", "γαμιέται ο Τεμπονέρας κι η μάνα του", είναι τα ευφάνταστα συνθήματα που κυριαρχούν. Η ευθυμία των νικητών μετατρέπεται σε ντελίριο, όπως καταγγέλλει η Ριζοσπαστική Παρέμβαση Ιατρικής, όταν στην αίθουσα κάνει τη θριαμβευτική της εμφάνιση η σημαία με το δικέφαλο, την οποία οι πιο θερμόαιμοι είχαν -κατά δήλωσή τους- προμηθευτεί από τον ναζιστικό "Στόχο". Στο τσακίρ κέφι οι μέλλοντες γιατροί της ΔΑΠ, προσπαθούν να πείσουν ότι είναι σε θέση να αναβιώσουν τις παραδόσεις της ΕΚΟΦ...

Θεσσαλονίκη, Δεκέμβριος 1960. Μέσα σε κλίμα έντασης και απροκάλυπτων τραμπουκισμών, το Γ' Πανσπουδαστικό Συνέδριο οδηγείται σε διάσπαση. Οι σύνεδροι που αποχωρούν καταγγέλλουν τη νεολαία της ΕΡΕ για πολιτική εκμετάλλευση του συνεδρίου και για συνειδητή προσπάθεια φίμωσης των εκπροσώπων των φοιτητών. Αποκαλύπτουν ότι το συνέδριο προετοιμάστηκε "μυστηριωδώς", ότι οι εισηγήσεις ανατέθηκαν μεροληπτικά μόνο σε φίλους της κυβερνητικής παράταξης, ότι οι ακροατές όφειλαν να επιδεικνύουν στην είσοδο δελτία που μοιράζονταν από τα γραφεία της ΕΡΕ, ότι το προεδρείο επιβλήθηκε και δεν ψηφίστηκε από τους συνέδρους κ.ο.κ. Κυρίως, όμως, δηλώνουν την άρνησή τους να συμμετάσχουν σε διαδικασίες που φιμώνουν τους συνέδρους σε σημείο να καταγράφονται τα ονόματα εκείνων που τολμούσαν να καταψηφίσουν τις προτάσεις της πλειοψηφίας με τη ρητή διαβεβαίωση ότι σύντομα "θα κανονισθούν".
Την παραμονή των Χριστουγέννων, μεγάλη ομάδα φοιτητών της ΕΡΕ και της ΕΚΟΦ μπουκάρουν στην αντικαραμανλική "Μακεδονία", σπάνε τζάμια και επιτίθενται στους συντάκτες. Αιτία τα δημοσιεύματα της εφημερίδας για τα αίσχη που σημειώθηκαν στο Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Την επομένη, τους τραμπουκισμούς καταδικάζουν όλα ανεξαιρέτως τα αντιπολιτευτικά κόμματα, οι νεολαίες και οι δημοσιογραφικές ενώσεις. Και ενώ ο υπουργός Βορέίου Ελλάδος τηρεί σιγήν ιχθύος, ο περιβόητος αστυνομικός διευθυντής Μήτσου κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να υποβαθμίσει το συμβάν. Οπως έγινε αργότερα γνωστό, μεταξύ των "διαμαρτυρομένων" ήταν και ο γιος του. Κάτω από τη γενική κατακραυγή ότι "οι τεντιμπόιδες της ΕΡΕ και της ΕΚΟΦ" παραμένουν ασύλληπτοι, η αστυνομία αναγκάζεται και συλλαμβάνει στην αρχή τρεις, αργότερα άλλους πέντε από τους πρωταίτιους. Ετσι, στις 28 Δεκεμβρίου οδηγούνται στην εισαγγελία οι οκτώ νεαροί κατηγορούμενοι για τους βανδαλισμούς κατά της "Μακεδονίας". Ανάμεσά τους και κάποια ονόματα γνωστά και από τη μετέπειτα πολιτική δράση τους. Εναντίον τους απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες της εξύβρισης, της απλής σωματικής βλάβης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με το νόμο 4.000 (περί τεντιμποϊσμού), της παράνομης βίας, της απειλής και της διατάραξης της κοινής ησυχίας. Στη δίκη, οι κατηγορούμενοι ζήτησαν συγγνώμη από την εφημερίδα και έτσι απηλλάγησαν (1/4/61).
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της "Μακεδονίας", οι φοιτητές που προκάλεσαν τα επεισόδια είχαν τις ευλογίες της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού. τον οποίο είχαν επισκεφθεί προτού "εκστρατεύσουν" στη Θεσσαλονίκη. Σε φωτογραφία που δημοσίευσε η εφημερίδα στις 29 Δεκεμβρίου, ο Κ. Καραμανλής περιστοιχίζεται από αρκετούς από τους συλληφθέντες της Θεσσαλονίκης. Αντιγράφουμε από τη λεζάντα: 1) Δημ. Καρέλας, αντιπρόεδρος του συνεδρίου, μέλος της ΕΚΟΦ, συλληφθείς. 2) Αγγελος Μπρατάκος, εκ των ηγετών της ΕΚΟΦ, συλληφθείς. 3) Φωτ. Παπαγεωργίου, πρόεδρος του συνεδρίου. 4) Χάρης Καρατζάς, στέλεχος της ΕΚΟΦ, συλληφθείς. 5) Παύλος Μανωλόπουλος, πρόεδρος της ΕΚΟΦ. 6) Αχιλλέας Καραμανλής. 7). Γ. Βλάχος, στέλεχος νεολαίας ΕΡΕ.  Γ. Αλεφαντάκης. Στη φωτογραφία διακρίνονται επίσης οι Χ. Φύσσας, γενικός γραμματέας του συνεδρίου και Ν. Κατσαρός, μέλος του ΔΣ της ΕΚΟΦ.
 

ΣΤΟ ΟΡΙΟ


1906. Η πρώτη κίνηση για τη συγκρότηση του εθνικόφρονος παρακράτους στη συμπρωτεύουσα έγινε πριν ακόμα αυτή περιέλθει στην ελληνική επικράτεια. Πρόκειται για την "Οργάνωση Θεσσαλονίκης" που ιδρύθηκε το Μάϊο του 1906 και διέθετε ειδικό "εκτελεστικό" τμήμα. "Συγκροτούμενον ως εκ του είδους της υπηρεσίας του από πρόσωπα της κατωτάτης κοινωνικής τάξεως, αποβράσματα συνήθως των χαρτοπαικτείων και οινοπωλείων", διαβάζουμε σε έκθεση του τοπικού συντονιστή του Μακεδονικού Αγώνα, υπολοχαγού Δημ. Κάκκαβου (7/3/1908), "προώρισται να υποχρεοί τους ημετέρους να σέβονται τας αποφάσεις του Ανωτάτου Συμβουλίου της Οργανώσεως, να επιδιώκη την αυστηράν όσον ένεστιν εφαρμογήν του οικονομικού πολέμου και την εκτέλεσιν φόνων προς αντεκδίκησιν, οσάκις τούτο κριθή αναγκαίον" (Ξ. Λευκοπαρίδης (επιμ) "Αρχείον στρατηγού Π.Γ.Δαγκλή", Αθήναι 1965, τ.Α', σ.344).

1921. Σημειώνονται αλεπάλληλα αιματηρά γεγονότα σε βάρος συνδικαλισμένων εργατών. "Στις 2,4 και 10.4.1921 ένστολοι έφεδροι, εργάτες, με την κάλυψη μυστικών του 6ου ΑΤ και αξιωματικών του φρουραρχείου, κακοποίησαν αρτεργάτες. Οπλοφόροι αρτεργάτες, μέλη της Μακεδονικής Νεολαίας ( μοναρχικοί), ξυλοκόπησαν επίσης το γενικό γραμματέα του ΕΚΘ Γρηγόιο Παπανικολάου -σε συνεργασία με το χαφιέ Χαράλαμπο Σοκόλη" (Αλ. Δάγκα, "Ο χαφιές").

1960. "Το 1960 ο κ. Φον Γιοσμάς μεταφέρει το αρχηγείο του στο συνοικισμό Τριανδρία, στη Θεσσαλονίκη" -γράφει για έναν από τους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του Λαμπράκη, ο Βασίλης Βασιλικός στο "Εκτος των Τειχών"( Θεμέλιο, 1966)- "Το στρατηγείο του Συνδέσμου εδρεύει στο κέντρο 'Τα Εξι Γουρουνάκια,. Το ιδεολογικό του όργανο είναι η εφημερίδα 'Εξόρμησις των Ελλήνων'. Στο μαχητικό του τμήμα ανήκει ο κ. Γκοτζαμάνης, μεταφορεύς το επάγγελμα, ο οδηγός της υπ' αριθ. 49981 τρίκυκλης μοτοσυκλέττας. Μαζί με τον κουμπάρο του κ. Ε Εμμανουηλίδη, πρόσωπο με υπολογίσιμο Ποινικό Μητρώο και συνεπιβάτη του στο τρίκυκλο την ώρα του ατυχήματος, κατηγορείται σαν φυσικός αυτουργός του εγκλήματος".

1967. Λίγο πριν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, με έναυσμα την παραπομπή στο πειθαρχικό 49 φοιτητών, ξέσπασαν δυναμικές κινητοποιήσεις. Η παρακρατικοί αντεπιτέθηκαν. Η ΕΚΟΦ την ημέρα της συνεδρίασης του πειθαρχικού (31.3) κατέρχεται με καδρόνια για να διαλύσει τη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ. Η παρακρατική δράση εντείνεται. "Αίμα στη Θεσσαλονίκη. Εφηρμόσθη η μέθοδος δολοφονίας Λαμπράκη. Αποτέλεσμα: 70 τραυματίαι (3 σοβαρώς)", γράφει το πρωτοσέλιδο του "Εθνους" (7.4.1967). "ΕΚΟΦίτες και τη ΦΕΑΠΦ ήρχισαν να πετροβολούν τους φοιτητάς της ΕΦΕΕ και τα επεισόδια μεταξύ των εγενικεύθησαν. Οταν άρχισαν να υποοχωρούν οι δεξιοί φοιτηταί, η Χωροφυλακή, δια να τους προστατεύση προφανώς, επέτέθη εναντίον των δημοκρατικών με γκόμπς και δακρυγόνους βόμβας. Η επίθεσις έγινε μέσα εις τον πανεπιστημιακόν χώρον.". Η αντιπολίτευση μιλάει ανοιχτά για κατευθυνόμενο παρακρατικό μηχανισμό που ενεργοποιείται στην συμπρωτεύουσα με υπεύθυνο τον πρωθυπουργό Π. Κανελλόπουλος. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει: "Ο θλιβερός τοποτηρητής του Ψυχικοί και του Τατοϊου εξαπέλυσε τις δυνάμεις του παρακράτους -στυλ δολοφονίας Λαμπράκη- εναντίον της φοιτητικής νεολαίας της Θεσσαλονίκης. Η βία εκδηλώθηκε. Και ας μη τους φανεί παράξενο, αν την επομένη φορά υπάρξη σκληρή απάντηση. στη βία θα αντιτάξουμε την αντιβία".

1997. Υποψίες υπήρχαν. Και ενδείξεις πολλές. Ηδη από την "εποποιϊα" των πρόσφατων μακεδονικών συλλαλητηρίων η πόλη ένιωθε την οσμή του παρακράτους. Και έφτασε η 30 Οκτωβρίου 1997. Τότε που οι "υπερπατριώτες" ήθελαν να διαλύσουν την ελληνοτουρκική συνάντηση. "Εξτρεμιστές επιτέθηκαν σε Ελληνες και Τούρκους επιχειρηματίες. Ευθύνες στην Αστυνομία. Παραστρατιωτική οργάνωση πίσω από τα επεισόδια", γράφει το "Εθνος" της επομένης. Ενώ στο κύριο άρθρο της η "Εξουσία" (31.10) σημειώνει: "Χθες το πρωί φανατικοί υπερπατριώτες της Θεσσαλονίκης (ακροδεξιά στοιχεία, χουλιγκάνοι του εθνικισμού και σιτιζόμενοι διαφόρων εθνικοπατριωτικών σωματείων) προπηλάκισαν τον κ. Γιάννη Μπουτάρη και άλλους συμμετέχοντες στο συνέδριο&
quot;. Με την δημοσιοποίηση της γνωστής βιντεοκασέτας με τους χουντικούς αστυνομικούς, άρχισαν και οι αποκαλύψεις για τη σχέση τους με την ακροδεξιά. Στις 17.11 ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ. Γ. Ρωμαίος παραδέχεται ότι στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν "διασυνδέσεις ΕΚΑΜιτών με τη 'Χρυσή Αυγή'".




ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Αντώνη Λιάκου "Οι εμφάνιση των νεανικών οργανώσεων" (εκδ. Λωτός, Αθήνα 1988). Η ανακοίνωση του ιστορικού στο διεθνές συνέδριο "Ιστορικότητα της παιδικής ηλικίας" έχει ειδικές αναφορές στις φασιστικές οργανώσεις νεολαίας στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου.

Αλέξανδρος Δάγκας "Ο χαφιές" (Αθήνα 1995, εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Λεπτομερής παρουσίαση των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών καταστολής στη Θεσσαλονίκη (και την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα) του Μεσοπολέμου.

Μαρία Βασιλικού "Εθνοτικές αντιθέσεις στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου: η περίπτωση του εμπρησμού του Κάμπελ" (περ. Ιστωρ, τχ.7, Δεκέμβριος 1994). Η δράση των ΕΕΕ στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου και η συμμετοχή τους στο πογκρόμ του 1931. Περιγραφή των γεγονότων με βάση τα δημοσιεύματα της εποχής και ανάλυση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.

Γιάννη Βούλτεψη "Υπόθεση Λαμπράκη" (εκδ. Αλκυών, Αθήνα 1988). Επανέκδοση του βιβλίου-ντοκουμέντου που πολτοποίησε η χούντα, με προσθήκη ένα δεύτερο τόμο που εκδίδεται για πρώτη φορά.

Παύλος Πετρίδης (επιμ) "Δολοφονία Λαμπράκη. Ανέκδοτα ντοκουμέντα (1963-1966)", Αθήνα 1995, εκδ. Προσκήνιο). Συλλογή των κυριότερων εγγράφων της δικογραφίας, με εκτενή αποσπάσματα από την εισαγγελική έκθεση και τα πρακτικά της δίκης που κατέληξε στην αθώωση των ηθικών αυτουργών του εγκλήματος.

Κώστας Παπαϊωάννου "Πολιτική δολοφονία. Θεσσαλονίκη '48 - Θεσσαλονίκη '63", (2 τόμοι, Αθήνα 1993, εκδ. Το Ποντίκι). Εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική παρουσίαση των δυο πολύκροτων υποθέσεων που συνδέονται με τη δράση του αντικομμουνιστικού παρακράτους της συμπρωτεύουσας (δολοφονίες Πόλκ & Λαμπράκη). Εκτενής αναφορά στο πολιτικό κλίμα των ημερών και έμφαση στις προσπάθειες συγκάλυψης από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού.


ΔΕΙΤΕ

Μάης του Τάσου Ψαρρά (1976). Η αιματηρή απεργία των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης το 1936, τα δραματικά γεγονότα που προηγήθηκαν και ο μηχανισμός που προετοίμασε τη δικτατορία του Μεταξά.

Ζ του Κώστα Γαβρά (1969). Το πασίγνωστο πολιτικό θρίλερ για τη δολοφονία του Λαμπράκη, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού.

Οι 100 ώρες του Μάη των Δήμου Θέου & Φώτου Λαμπρινού (1963). Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για το ίδιο θέμα, γυρισμένο αμέσως μετά τη δολοφονική επίθεση των παρακρατικών και πριν ακόμη ο Λαμπράκης ξεψυχήσει. Μέχρι το 1974 η προβολή της ταινίας ήταν απαγορευμένη από τις αρχές.

http://www.iospress.gr/ios1998/ios19980517c.htm


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 10, 2006, 14:51:07 pm
Οι φασιστες απευθυνονται στην κατηγορια εκεινη των πολιτων, που οταν θα δουν μπροστα τους κειμενα σαν αυτα που παρατιθενται, θα τα προσπερασουν. Σε ανθρωπους που δεν αγαπουν το διαβασμα και την ερευνα.

Γι' αυτο αλλωστε και η προσφιλεστερη μεθοδος τους ειναι να απομονωνουν ενα πολυ μικρο κομματι, 2-3 προτασεις ή και ουτε καν ολοκληρωμενη προταση, απο τα κειμενα, και να τα σχολιαζουν, αλλοιωνοντας το νοημα τους και παρουσιαζοντας το οπως θελουν αυτοι, για να περασουν τα δικα τους "συμπερασματα" και να κερδισουν τις εντυπωσεις. Ξερουν εκ των προτερων οτι ο ακροατης τους δεν θα μπει στον κοπο να διαβασει ολοκληρο το κειμενο.

Αυτη η μεθοδος βρισκει εδαφος σε περιπτωσεις διαδοσης της προπαγανδας τους μεσω του μονολογου, δηλαδη σε βιβλια, εκπομπες τηλεορασης/ραδιοφωνου, ομιλιες... Κομματι της τακτικης αυτης, ειναι και η αυτοθυματοποιηση. Η μεθοδος αυτη πιανει κυριως σε περιπτωσεις εμμεσου διαλογου (σπανια ενας φασιστας θα κανει αμεσο διαλογο). Εκει οι φασιστες συμπεριφερονται αλλιως, και χαρακτηριστικα παραδειγματα υπαρχουν στο forum μας. Το μενου περιλαμβανει κατ' αρχην αμυνα, οπου ο φασιστας αγωνιζεται με νυχια και με δοντια να αποδειξει πως δεν ειναι φασιστας (ή ακροδεξιος ή ρατσιστης ή ναζιστης ή οτιδηποτε παρεμφερες τού αναγνωριστηκε), μεσω πυροτεχνηματων εντυπωσιασμου, υπεραναλυσεων (που δεν εχουν απαραιτητα λογικη συνοχη, απλα μπερδευουν και αποπροσανατολιζουν) ή και παλι μεσω απομονωσης φρασεων και λεξεων. (Κλασσικο παραδειγμα: "Τι ειναι ρατσιστης? Συμφωνα με το λεξικο ειναι αυτο κι εκεινο και το αλλο. Εγω ομως δεν ειπα τιποτα τετοιο! Εγω αντιθετως ειπα μπλαμπλαμπλα") Και αμεσως μετα περνανε στο σταδιο της επιθεσης, οπου χρεωνουν στο συνομιλητη τους τούς χαρακτηρισμους που μολις "απεδειξαν πως δεν τους αφορουν", παρουσιαζοντας θεατρινιστικα μια προσπαθεια "συκοφαντησης" τους...

Χαρακτηριστικο ολων αυτων: Η απομονωση. Ή καλυτερα: η τροπον τινα "εξειδικευση" πανω σε πολυ μικρα κομματια του λογου.
Η στρατηγικη του φασιστα, ειναι η εντεχνη αποτροπη καθε συλλογικης αναλυσης, καθε γενικης και συνολικης προσεγγισης των λογων του.
Και αυτο περναει και στο... πολιτικο κομματι του λογου τους, εκει δηλαδη που επιχειρουν να προπαγανδισουν την αποψη τους για τα προβληματα. Πουθενα, σε καμια πολιτικη προταση, δεν υπαρχει αναλυση των προβληματων και σαφες πλαισιο για την επιλυση τους. Το μονο που υπαρχει ειναι επικλησεις στο συναισθημα (π.χ. επιθεση εναντιον αυτων που "τα τρωνε") και θολες, ανουσιες, χωρις περιεχομενο και ουσιαστικο διαπραγματευομενο αντικειμενο διαπιστωσεις, οπως για παραδειγμα "σημερα δεν ειναι καλη η δημοκρατια μας, και για να γινει πιο καλη χρειαζεται πιο συνειδητοποιημενους πολιτες" (ψαξτε λιγα μηνυματα πιο πανω και θα το βρειτε)

Τωρα, το τι μπορει να σημαινει αυτο το "συνειδητοποιημενος πολιτης", και τι μπορει να υπονοειται ή να εννοειται πισω απο την "οχι και τοσο καλη" δημοκρατια......... αυτο το αφηνουν στην αντιληψη του ακροατη τους, ο οποιος θα σχηματισει και την εντυπωση που θελει, αναλογα με την φασιστοκατηγορια στην οποια ανηκει: Ενας ελληνοβαρεμενος αρχαιολαγνος θα οραματιστει ως καλυτερη δημοκρατια κατι σαν την "εκκλησια του δημου" (χωρις φυσικα καμια επαφη με την πραγματικοτητα και την δυνατοτητα εφαρμογης) και ως συνειδητοποιημενους πολιτες αυτους που θα κατεχουν απ' εξω κι ανακατωτα ολα τα τσιτατα των Σωκρατη, Αριστοτελη, Ηροδοτο κλπ κλπ... Ενας βυζαντινολαγνος θα βαλει μεσα στη δημοκρατια και το μεγαλειο των βυζαντινων Αυτοκρατορων, ενω στον συνειδητοποιημενο πολιτη θα κολλησει και κατι απο θρησκεια. Ο νεοναζιστης δεν θα βαλει τιποτα στο μυαλο του, γιατι δεν διαθετει τετοιο πραγμα, αλλα μια σειρα απο εκλαμψεις στο κεφαλι του, θα δημιουργησουν την εικονα (ή μαλλον τη σκια) του συνειδητοποιημενου πολιτη: ειναι αυτος που κυκλοφορει στο δρομο και δολοφονει εν ψυχρω μεταναστες, ομοφυλοφιλους, ΑΜΕΑ, κομμουνιστες, και φυσικα εβραιους!!! Ο στρατογκαυλος θα ονειρευτει στρατιωτικη δικτατορια, με εξουσιες συγκεντρωμενες στους "πεφωτισμενους αξιωματικους" και εκτελεστικα οργανα τους τοπικους ταγματαρχες και λοχαγους, ενω γι' αυτον ο συνειδητοποιημενος πολιτης ειναι αυτος που γεμιζει το σπιτι του με ελληνικες σημαιες, τραγουδαει τον εθνικο υμνο 3 φορες τη μερα, και μεγαλωνει την οικογενεια του σε στρατιωτικη πειθαρχια (απαραιτητο προσον του γιου του: να σηκωνει βαρει και να τους δερνει ολους)

Δεν εχει καμια απολυτως σημασια αν ολοι αυτοι οι τυποι ειναι εντελως διαφορετικοι μεταξυ τους... Ο φασιστας απευθυνεται σε ολους! Αλλωστε γι' αυτο το "πολιτικο προγραμμα" του (εδω γελαμε!) δεν περιλαμβανει τιποτε συγκεκριμενο. Γιατι απλουστατα, δεν μπορει να περιλαμβανει! Διοτι ο φασιστας πρεπει να τους ικανοποιει ολους: Τους 12θεϊστες που ονειρευονται το γκρεμισμα των εκκλησιων, αλλα και τους χριστιανορθοδοξους που οτιδηποτε δεν υπακουει στο δογμα και δεν παιρνει γραμμη απο τον εκαστοτε Παρασκευαιδη ειναι αιρετικο και πρεπει να καει στην πυρα. Τους ουτοπιστες της αμεσης δημοκρατιας εν ειδει αρχαιας Αθηνας (...) αλλα και τους μοναρχοχουντικους.
Μοναδικα κοινα χαρακτηριστικα του target group τους ειναι το οτι ανηκουν σε μικροαστικα στρωματα, και κουβαλανε και ολα τα συμπλεγματα, το κυριοτερο των οποιων ειναι ενας μεταφυσικος θαυμασμος για την "Ελλαδα" και τον "ελληνισμο", ασχετα αν για τον καθενα απο αυτους Ελλαδα και ελληνισμος μπορει να συμαινει οτιδηποτε, και να διαφωνουν ριζικα. Θα τα βρουν ομως, γιατι κατα βαθος ολοι τους ειναι "πατριωτες" και "θελουν το καλυτερο για τα παιδια τους". Αν μαλιστα καποιος απο αυτους κουβαλαει και μισο γραμμαριο εγκεφαλικων κυτταρων παραπανω, μπορει να μηχανευτει και καμια πυροτεχνηματικη εξυπναδιτσα και να σου πεταξει καμια αφοπλιστικη χαριτωμενια του τυπου "Ειδες? Εμεις ειμαστε κατα βαθος οι πραγματικοι δημοκρατες, γιατι βρισκουμε αυτο που μας συνδεει, την αγαπη μας για την πατριδα μας, και παραλληλα διατηρει ο καθενας τις αποψεις του"..... και αντε μετα να αποδειξεις πως δεν εισαι ελεφαντας......................

Τελος, παραθετω κομματι ενος μηνυματος μου απο αλλο topic, νομιζω πως ειναι καλο παραδειγμα:

quoting myself:
(...)
Οσο η αντιδραση των πολλων στις γελοιοτητες τους θα ειναι ικανοποιητικη, δεν εχουμε να φοβηθουμε τιποτα. Οταν ομως, ειτε απο αδιαφορια, ειτε απο συνηθεια, ειτε απο αγανακτηση, θα σταματησει η αμυνα, τοτε ο καθενας πρεπει να παιρνει τα μετρα του.

Σημειωσε εδω τις λεξεις που χρησιμοποιησα: Αδιαφορια, συνηθεια και αγανακτηση.
Αδιαφορια, γιατι "ελα μωρε, αφου ολοι ξερουν οτι ειναι μαλακες, σιγα μην ασχοληθω μαζι τους"
Συνηθεια, γιατι πλεον τους εχουμε συνηθισει κι επειδη ακριβως τα λογια τους δεν μας αγγιζουν, δεν μας απασχολουν κι ως εκ τουτου τα προσπερναμε - οπως τους ζητιανους του δρομου δηλαδη, που πλεον τους εχουμε συνηθισει, ουτε η καρδια μας ποναει οταν τους βλεπουμε ουτε και αγανακτουμε με την εξαθλιωση του συνανθρωπου
Και αγανακτηση. Λεξη κλειδι. Διοτι καποια στιγμη βαριεσαι κι εσυ, το παιρνεις αποφαση οτι ειναι μαλακες και οτι δεν θα καταφερεις τιποτα με το να τους κραζεις διαρκως, και τους αφηνεις το πεδιο ελευθερο για να κοιταξεις τη δουλιτσα σου. Κι αυτοι αλωνιζουν, και μαλιστα εκμεταλλευονται την υποχωρηση σου για να πουν οτι "ειχαν δικιο και πεισθηκες πως εισαι ανισχυρος".

Καλο θα ηταν να μελετησεις λιγο τα χαρακτηριστικα του λογου αυτων των ανθρωπων.
(...)

Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει σοβαρός αντίλογος. Όλοι απαξιώνουν να απαντήσουν στον κάθε Λιακόπουλο και αυτός συνεχίζει να τραβάει τον δρόμο του.
Όταν μπορείς εύκολα να τον εκμηδενίσεις, γιατί να του δώσεις δύναμη?

Αν νομιζεις πως μπορεις να τον εκμηδενισεις ευκολα, εισαι γελασμενος - μεγαλη παγιδα! Δεν μπορεις καθολου ευκολα να τον εκμηδε
νισεις.
Η προπαγανδα του βασιζεται στην επικοινωνια. Ο αντιλογος ειναι επιστημονικος, αρα εκ των πραγματων απωθητικος.

Για σκεψου λιγο... Εχεις εναν ανθρωπο να πλεκει το εγκωμιο του ελληνισμου, να μιλαει για το "αιωνιο" ελληνικο εθνος και τα λαμπρα του επιτευγματα, να σε εκθειαζει μεσω της καταγωγης σου, βαζοντας στο μιξερ στοιχεια ιστοριας, αρχαιολογιας, θρησκειας, παραφιλολογιας και ο,τι αλλο μπορεις να φανταστεις (φυσικα τεχνηεντως διαστρεβλωμενα) σε εναν πανηγυρικο λογο που στοχευει στο συναισθημα σου.............................................. ....κι απεναντι απ' αυτα? Τι προβαλεις? Ενα κειμενο που αποδεικνυει οτι η καταταξη των ανθρωπων σε φυλες, επιστημονικα, ειναι κατι δυσκολο που ακομα δεν εχει καταληξει καπου σαφως? Μα ναι, θα σου απαντησει, "εγω δεν ειπα τιποτε για φυλες και τετοια ρατσιστικα, εγω για το πνευματικο μεγαλειο του ελληνισμου μιλαω".
Τι θα του απαντησεις τοτε?


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 10, 2006, 15:22:12 pm
Η μικρή μου συμβολή στο τόπικ: Ο ορισμός του Τρότσκι για το φασισμό, από όσο θυμάμαι, είναι "ένα μαζικό μικροαστικό κίνημα που στοχεύει στη βίαιη διάλυση των εργατικών συνδικάτων". Ο φασισμός στηρίζεται στους μικροαστούς. Πολλές φορές παρασέρνει και καθυστερημένους εργάτες προκειμένου να πάρει την εξουσία, αλλά δε μπορεί να βασιστεί σε αυτούς, γιατί είναι φύσει αντεργατικό κίνημα και αυτό φαίνεται μόλις αποκτήσει δύναμη. Ο Χάιντερ πχ έχασε πολύ γρήγορα την εργατική στήριξη. Ένα άλλο συστατικό του φασισμού είναι η βία (τάγματα εφόδου - πχ ο Καρατζαφέρης που συνεργάζεται με χρυσαυγίτες) η οποία στρέφεται κατά των εργατών (προς το παρόν μεταναστών). Ο φασίστας είναι πάντα ρατσιστής - είναι η εθνικιστική ιδεολογία που εκφράζει τους μικροαστούς και διασπά τους εργάτες (παρασύρόντάς τους με το επιχείρημα "οι άλλοι σας παίρνουν τις δουλειές"). Ο ρατσιστής δεν είναι απαραίτητα φασίστας.

Η σημερινή ακροδεξιά φαίνεται να είναι πολύ πιο επιτυχημένη από το Χίτλερ. Ο Χίτλερ στις πρώτες εκλογές που συμμετείχε δεν πήρε τέτοια ποσοστά. Βασιζόταν σε κάτι τρελαμένους τύπου Λιακόπουλου.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: BOBoMASTORAS on August 10, 2006, 15:36:29 pm

Κανενα απο τα δυο ακρα δεν θα πρεπει να θεωρειται λιγοτερο επικινδυνο απο το αλλο για την δημοκρατια.


Το κέντρο; Το κέντρο που το βάζεις; Αυτό κι αν είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία και τη δημόσια υγεία... ;D ;D
Σε όλες τις συνταγματικές κρίσεις του προηγούμενου αιώνα έπαιξε τον πιο πρόστυχο ρόλο..

όλες οι ταμπέλες που αποτρέπουν κάποιο άνθρωπο να σκέφτεται ελεύθερα χωρίς ενοχές, τον κάνουν να φοβάται να κοντραριστεί με τον ίδιο τον εαυτό του, να φοβάται την αλλαγή είναι επικίνδυνες.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 10, 2006, 16:06:07 pm
όλες οι ταμπέλες που αποτρέπουν κάποιο άνθρωπο να σκέφτεται ελεύθερα χωρίς ενοχές, τον κάνουν να φοβάται να κοντραριστεί με τον ίδιο τον εαυτό του, να φοβάται την αλλαγή είναι επικίνδυνες.

Μπραβο ρε Μπομπο αυτο ειναι.
Καθομαστε ακομα και μιλαμε για ταμπελες και αυτος ειναι ετσι κι ο αλλος ειναι αλλιως.
Ολα τα πραγματα εχουν τρεις αιτιες, την λογική ή το όφελος ή την επιθυμια.

Ξερει κανενας κανεναν λογικό να θέλει να βλεπει παιδακια να πεθαινουν στον πολεμο;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει τους εργαζομενους να παιρνουν πενταροδεκαρες και να μην τους παραχωρουνται τα νομιμα δικαιωματα;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει κοπροσκυλα να χτυπουν ανθρωπους μονο και μονο επειδη ειναι απο την Αλβανια ή εχουν γεννηθει με αλλο χρωμα δερματος;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει τα αλλα τα κοπροσκυλα να του καταστρεφουν τις περιουσιες που με αιμα εκανε;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει τοση δυστυχια στον πλανητη;

Ρε μπας και πρεπει να μας απασχολησει τι εστι ανθρωπος, σε ποιο βαθμο εχει φτασει η αγριοτητα του και γιατι οι ανθρωποι δεν αντιδρουν σε ΟΛΑ αυτα που συμβαινουν γυρω τους;
Και ολα αυτα ομως στην σφαιρα της κοινωνιολογιας και οχι της πολιτικης.(ξερω θα μου τα συνδεσετε τα δυο αυτα.)

[off-side]
Aυτο που εχω δει στο φορουμ να λεει "Γνωρισα τους ανθρωπους κι αγαπησα τα ζωα" ειναι οτι καλυτερο εχω διαβασει τα τελευταια 28 χρονια.
[/off-side]


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: BOBoMASTORAS on August 10, 2006, 16:19:52 pm
Η πολιτική είναι μονάχα μία έκφανση του ανθρώπου. Συνήθως είναι αυτή που έχει τις λιγότερες επιδράσεις στη ζωή των μελών μιας κοινωνίας. Η μάλλον όχι έχει τις περισσότερες και μάλιστα αρνητικές. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ιστορικά η πολιτική έχει ωφελήσει τον άνθρωπο. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι σήμερα η πολιτική και οι πολιτικοί δρουν προς το συμφέρον μας.
Σημασία έχει η συνείδηση του καθενός και πάνω από όλα τι κάνει. Γιατί ο καθένας έχει τις απόψεις του. Για τα ναρκωτικά άλλοι λένε να αποποινικοποιηθούν, άλλοι ότι φταίει η εξαθλίωση από την παγκοσμιοποίηση και άλλοι να τους στείλουμε στη γιάρο και στη μακρόνησο. Τι κάνει όμως ο καθένας όταν τον σταματάνε στη ναβαρίνου να του ζητήσουν ψιλά. Τίποτα. Έχει κάνει κανείς κάτι για να λύσει έστω και ένα πρόβλημα? Μόνο μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις. Εγώ λέω τελικά να τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε, να αποφανθούμε επιτέλους και να ησυχάσουμε


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 10, 2006, 16:22:37 pm
Ιδέα.
Γιατί δεν ξεκινάνε να κάνουν εκπομπές διάφοροι αντιβελόπουλοι αντιπλεύρηδες, ώστε να σταματήσει η μονομερής προπαγάνδα επί των αδαών μαζών?


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 10, 2006, 16:23:27 pm
Καθομαστε ακομα και μιλαμε για ταμπελες και αυτος ειναι ετσι κι ο αλλος ειναι αλλιως.
Ολα τα πραγματα εχουν τρεις αιτιες, την λογική ή το όφελος ή την επιθυμια.

Ξερει κανενας κανεναν λογικό να θέλει να βλεπει παιδακια να πεθαινουν στον πολεμο;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει τους εργαζομενους να παιρνουν πενταροδεκαρες και να μην τους παραχωρουνται τα νομιμα δικαιωματα;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει κοπροσκυλα να χτυπουν ανθρωπους μονο και μονο επειδη ειναι απο την Αλβανια ή εχουν γεννηθει με αλλο χρωμα δερματος;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει τα αλλα τα κοπροσκυλα να του καταστρεφουν τις περιουσιες που με αιμα εκανε;
Ξερει κανενας κανεναν λογικο να θελει να βλεπει τοση δυστυχια στον πλανητη;

Απο την αλλη εχουμε και την περιπτωση των χουντικων στην Θεσσαλονική.Αυτο που γινεται και πραγματικα δεν μου αρεσει ειναι οτι ολα εξισωνονται.Δηλαδη για παραδειγμα ο διορισμενος απο την χουντα δ/ντης στο λιμανι βοηθησε πολυ τους λιμενεργατες και το ελεγε ο πατερας μου(που ηταν αριστερος).Εχω γνωρισει αξιωματικους τις χουντας που υπηρετουσαν στου διαολου την μανα εκεινη την μαυρη εποχη και τους ξυλωσανε γιατι το μονο κακο ηταν οτι υπηρετουσαν την Ελλαδα. Μου εχουν πει ιστοριες για τωρινους ψευτο-αριστερους που βγαινουν στα καναλια και δηθεν ευαγγελιζονται τον σοσιαλισμο και βοηθουσαν συγκρεντρωνοντας πληροφοριες για την χουντα.


Δουλευόμαστε?

Να γράψεις βιβλίο να στο διαφημίσει ο Άδωνις  "Ο καλός χουντικός, ο φίλος του λιμενεργάτη".


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: chabos4 on August 10, 2006, 16:26:29 pm
Και υποχρεωτικά μια φορά το μήνα θα κάνουν debate σε ουδέτερο κανάλι και όλοι θα βγάζουμε γούστα.
Τα έσοδα από τις διαφημίσεις θα πηγαίνουν σε άπορους.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 10, 2006, 16:34:47 pm
Δουλευόμαστε?
Να γράψεις βιβλίο να στο διαφημίσει ο Άδωνις  "Ο καλός χουντικός, ο φίλος του λιμενεργάτη".

CyberKat να βρεις και το αλλο ποστ να quotaρεις που λεω οτι ειμαι ρατσιστης.
Η καραμελα σας με τις ετικετες με αφηνει αδιαφορο.
(Αρχισες με τον φαλοκρατη JAE και μου φαινεται ουτε καταλαβες τι εννοουσα στην υπογραφη μου.)
Το ποιο ευκολο πραγμα ειναι να κολλας ταμπελες.
Εμενα προσωπικα το παρελθον δεν με ενδιαφερει να το αναλυω - μου αρεσει απλα να γνωριζω τα γεγονοτα.
Αυτο που με ενδιαφερει ομως ειναι το μελλον και μελλον με ατομα που κολλανε ταμπελες αβερτα λιγο δυσκολο το βλεπω.

Αν θες απαντηση στην ερωτηση σου ναι δουλευομαστε και μαλλον με δουλευεις εσυ πιο πολυ (ως ανωτερο ον - γυναικα που εισαι).
Αληθεια σου λεω.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 10, 2006, 16:46:55 pm
Καθήστε ρε παιδιά, μπορεί στην πραγματικότητα να μην ήταν χουντικός ο άνθρωπος. Λίγοι ήταν αυτοί που έκρυβαν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις επί χούντας; Βέβαια για να διοριστεί σε τέτοιο πόστο μάλλον "κάτι" θα είχε... αλλά έχω ακούσει πολλές περιπτώσεις για διευθυντές σε σχολεία που παρίσταναν τους δεξιούς και προστάτευαν τους αριστερούς καθηγητές... υπάρχει και αυτή η πιθανότητα.

Πάντως JAE πρέπει να πω ότι από όσα λες φαίνεται πως δεν έχεις ξεκαθαρίσει τι είναι η αριστερά και τι η δεξιά. Η λειτουργία της ακροδεξιάς είναι ακριβώς να καταπνίγει το εργατικό κίνημα. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσεις πρώτ'απ'όλα. Ένας χουντικός είναι εξ ορισμού εχθρικός προς τον εργάτη. Από εκεί και πέρα ο χουντικός μπορεί να υποκρίνεται ή να κάνει ελιγμούς όταν βλέπει ότι δεν τον παίρνει, και αντίστοιχα ο αριστερός μπορεί να μεταμφιέζει τις ιδέες και τις προθέσεις του, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.

Αν σε ενοχλούν οι "ταμπέλες", μπορούμε να μιλήσουμε και χωρίς αυτές. Αρκεί να δείξουμε τις προθέσεις πίσω από κάθε ιδεολόγημα. Τα ιδεολογήματα της ακροδεξιάς είναι συγκεκριμένα, έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση και θα μπορούσαμε να τα πιάσουμε ένα ένα και να τα ξεσκεπάσουμε χωρίς καν να πούμε ότι είναι ακροδεξιά.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 10, 2006, 16:53:03 pm
Ετσι ακριβως.
Γιατι δηλαδη να τον βαζουμε τον αλλο σε  καλουπι.

Λεμε αυτο ειναι δικαιο αυτο ειναι αδικο και τελειωσε.Βρισκουμε την πηγη της αδικιας και την ξεσκεπαζουμε.
Γιατι να ειναι ο αλλος δεξιος ή αριστερος και να μην ειναι ανθρωπος πανω απ'ολα;



Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: abbis on August 10, 2006, 17:36:08 pm
Γοργόνες και μάγκες

Οι «γιορτές» στο Γράμμο, στο Βίτσι και στου Μακρυγιάννη είναι ντεμοντέ για τη σύγχρονη ακροδεξιά. Προτιμά να μαζεύεται κάθε χρόνο στο άγαλμα του Μεγαλέξανδρου, στην παραλία της Θεσσαλονίκης, για να επικυρώσει το λίφτινγκ της και να ετοιμαστεί για τις δημοτικές εκλογές. Επί τη ευκαιρία, επιβάλλει και τη λογοκρισία της στη γειτονική Εκθεση Βιβλίου...
 

«Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;»

«Ζει...»

Είναι 9 Ιουνίου, σούρουπο στη Θεσσαλονίκη. Εκπληκτος, ο περιπατητής στην παραλία του Λευκού Πύργου κατά την τελευταία μέρα της έκθεσης βιβλίου ακούει την κραυγή της αδελφής του Μεγαλέξανδρου και την απάντηση του ενημερωμένου ναυτικού. Σπρώχνεται για να αντικρίσει τη γοργόνα και η έκπληξή του μεγαλώνει:

* Το πανάρχαιο ερώτημα διατυπώνεται από μια λευκοντυμένη μορφή, χωρίς λέπια και ουρά, από το βάθρο του αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου. Πρόκειται για το γνωστό βορειοελλαδίτη τηλε-ευαγγελιστή του εθνικισμού και της ορθοδοξίας, τον Κυριάκο -Best- Βελόπουλο.

* Γύρω του είναι συγκεντρωμένα γνωστά στελέχη της ακροδεξιάς, με πρώτο πρώτο το Γιώργο -Τηλεάστυ- Καρατζαφέρη.

* Μπροστά στο βάθρο έχουν ανεβάσει και δυο άλογα, για να συνδεθούν καθώς φαίνεται μέσω Βουκεφάλα με την αρχαιομακεδονική παράδοση. Και κάτω είναι συγκεντρωμένοι δυο τρεις χιλιάδες οπαδοί τους.

Εορταστική σύμπτωση

Γιορτάζουν -λέει- την επέτειο του θανάτου του Αλεξάνδρου. Θα είναι βέβαια κινητή εορτή. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι αυτός ο εορτασμός συμπίπτει κάθε χρόνο με την ημέρα που τελειώνει το φεστιβάλ βιβλίου στη Θεσσαλονίκη.

1. Οι κακές γλώσσες υποστηρίζουν ότι μ' αυτό τον τρόπο οι διοργανωτές προσθέτουν στους οργανωμένους οπαδούς τους και τους περίεργους περιπατητές ή και τους κακότυχους βιβλιόφιλους που συνωστίζονται αυτή την τελευταία μέρα στα περίπτερα των εκδοτών στην παραλία.

Πρόκειται για ένα είδος ετήσιας συγκέντρωσης της βορειοελλαδικής ακροδεξιάς, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία της «Χρυσής Αυγής» και του «Στόχου». Το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Βελόπουλος από το κανάλι του Καρατζαφέρη:

«Εγώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος και απέναντι σε σας που ακούτε την εκπομπή. Η εκπομπή Ελληνόραμα και ο Κυριάκος Βελόπουλος θέλει να σας κοιτάει στα μάτια και να σας μιλάει ειλικρινά. Δεν την ξεκίνησα την εκδήλωση. Την ξεκίνησε η "Χρυσή Αυγή", ξεκαθαρισμένα, και ο αείμνηστος Καψάλης. Αυτοί είναι οι προπομποί, αυτοί ήταν οι μπροστάρηδες. Ακολούθησε ο Δίαυλος Ελλήνων».

Ο «Δίαυλος» αυτός είναι η οργάνωση του ίδιου του Βελόπουλου, ένα σωματείο μεταξύ των 40 που υποτίθεται ότι συνδιοργάνωναν τη συγκέντρωση. Στην εκδήλωση, πάντως, μνημονεύτηκαν ονόματα μόνο 5-6 σωματείων. Τα υπόλοιπα παραμένουν άγνωστα. Από επισήμους παρευρίσκεται μόνο ο εκπρόσωπος του τοπικού μητροπολίτη. Ο βουλευτής Κώστας Κιλτίδης, με τη γνωστή προϋπηρεσία στο «Κόμμα 4ης Αυγούστου», περιφέρεται στο βάθρο, αλλά ζητεί να μην ανακοινωθεί η παρουσία του. Καμένος από το Βίτσι, φυσάει και τον Αλέξανδρο.

Στην εκδήλωση πέρυσι είχε μιλήσει ο Κώστας Πρέκας. Φέτος μίλησε η κυρία Λιάνα Σουβαλτζή.

* «Πρόκειται για μια αρχαιολόγος» (sic), όπως μας ενημέρωσε ο κονφερανσιέ. Η πολιτική στόχευση της εκδήλωσης φανερώθηκε αμέσως: «Οποτε γίνουν εκλογές, εάν ο υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος (ου-ου-ου-ου-ου.... από το κοινό) και ο υπουργός Εξωτερικών (ου-ου-ου-ου-ου....) Γεώργιος Παπανδρέου δεν κάνουν αυτό που έχει ζητήσει η Αίγυπτος καιρό τώρα, την ηθική αποκατάστασή μου για να συνεχιστεί το έργο, να τους στείλετε στα σπίτια τους για να σωθεί αυτή η χώρα».

* Θερμά χειροκροτήματα και φωνές: «Αίσχος, είναι προδότες».

* Την παράσταση έκλεψε ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος παραλίγο να εμφανιστεί και ως «μπαοκτζής»: «Καταγγέλλω το κράτος των Αθηνών» ήταν η επωδός του. Κήρυξε μάλιστα και την εκστρατεία για την κατάληψη της Πόλης:

«Από δω είναι γραμμένο, είναι ταγμένο, ότι θα ξεκινήσει μια μέρα η μεγάλη πορεία για την Κωνσταντινούπολη».

Από τα μισόλογα του Καρατζαφέρη καταλάβαμε ότι επρόκειτο για προεκλογική συγκέντρωση: «Χαιρετίζω την προσπάθεια του Διαύλου και να ξέρουν τα παιδιά που αποτελούν αυτό τον πυρήνα ότι θα έχουν την αμέριστη συμπαράστασή μας και ελπίζω ότι θα πάρουν σύντομα τις πρωτοβουλίες που πρέπει για την πόλη, τη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη Βασιλεύουσα».

* Ενα λεπτό αργότερα, ο εκπρόσωπος του «Διαύλου», αφού μας είπε ότι είμαστε ο περιούσιος λαός, το ξεστόμισε: «Κυρίες και κύριοι, υποδεχθείτε τον υποψήφιο δήμαρχο Κυριάκο Βελόπουλο!» Συγκινημένος από την απροσδόκητη τιμή, ο κ. Βελόπουλος δήλωσε «πολύ μικρός για να αντεπεξέλθει» και ζήτησε τη βοήθεια του κοινού.

Παράξενο πράγμα! Μέχρι την παραμονή της εκδήλωσης, ο κ. Βελόπουλος δήλωνε ότι έχει τη συμπαράσταση του νυν δημάρχου, κ. Παπαγεωργόπουλου:

«Είμαι σίγουρος -γιατί μίλησα με το δήμαρχο Θεσσαλονίκης- ότι του χρόνου θα την κάνει ο δήμαρχος. Να μην υπάρχουν ακρότητες ούτε φόβοι για επεισόδια». Την ημέρα της εκδήλωσης, όμως, ο δήμαρχος γιουχαΐστηκε: ου-ου-ου-ου... κοπρόσκυλο, κ.λπ.

* Για να μη μείνουν αμφιβολίες για το πολιτκό περιεχόμενο του εγχειρήματος, ο Βελόπουλος τελειώνοντας την ομιλία του κλείνει το μάτι στη «Χρυσή Αυγή»:

«Και κάτι τελευταίο που το χρησιμοποιούν κάτι φίλοι νεαροί στην ηλικία. Θα γυρίσουμε και η γη θα τρέμει, Συνέλληνες». Αν εξαιρέσουμε την τελευταία λέξη («Συνέλληνες»), πρόκειται για τη γνωστή ρήση που αποδίδεται στον Γκέμπελς και χρησιμοποιείται από τους νεοναζί σ' όλο τον κόσμο.

2. Οι Χρυσαυγίτες νεοναζί δεν είναι ικανοποιημένοι με τα «μαζικά ανοίγματα» του φίλου τους του Βελόπουλου. Φρόντισαν, λοιπόν, να δώσουν το δικό τους ραντεβού στον ίδιο χώρο και την ίδια ώρα, αλλά μία μέρα νωρίτερα, το Σάββατο 8 Ιουνίου.

Οι πικραμένοι

Λογάριαζαν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο: Αντιρατσιστικές και αριστερές οργανώσεις συγκεντρώθηκαν στο χώρο του αγάλματος πολλές ώρες πριν από την προγραμματισμένη εισβολή και απέκρουσαν την απόπειρα των νεοναζί.

* Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις απέκλεισαν το χώρο της αντιφασιστικής συγκέντρωσης και με το πρόσχημα της διατήρησης της τάξης απέκοψαν το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης βιβλίου.

* Οι Χρυσαυγίτες έμειναν δίπλα στο Λευκό Πύργο με τους λοστούς τους στο χέρι. Υστερα από συνεννόηση με τις αστυνομικές δυνάμεις παρατάχθηκαν στην παραλιακή λεωφόρο και έκαναν τα καραγκιοζιλίκια τους μπροστά στο άγαλμα του Φιλίππου, που βρίσκεται στο πεζοδρόμιο του μεγάρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Αφού, λοιπόν, δεν μπόρεσαν να φτάσουν στον «εορτάζοντα» γιο, ξεθύμαναν στον άμοιρο πατέρα.

3. Την επιλογή να οργανώσουν δική τους εκδήλωση είχαν και οι αυτοονομαζόμενοι «Ελληνόψυχοι» του φιλοχουντικού «Στόχου»:

* Μαζεύτηκαν καμιά δεκαριά, το πρωί της Κυριακής, μαζί με κάποιον μουσουλμανοφάγο που παρουσιάζεται ως το «Γεράκι» (ή μήπως Κοράκι;) της Ξάνθης. Κόλλησαν με τσιρότα στη βάση του αγάλματος τρεις σημαίες, άφησαν δυο στεφάνια και έφυγαν. Κανείς δεν τους πήρε χαμπάρι. Πικραμένοι κι αυτοί που τους έκλεψε τη δόξα ο Βελόπουλος, απειλούν ότι του χρόνου θα διοργανώσουν μόνοι τους την εκδήλωση, διότι: «Περίεργα γεγονότα συνέβησαν στην εκδήλωση για το Μεγαλέξανδρο. Ενώ όλοι περίμεναν να γίνει μια απλή τελετή όπως τα προηγούμενα χρόνια, με έκπληξη άκουσαν από τον πρόεδρο ενός κόμματος να δίνει το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου της πόλης σε γνωστό τηλεπαρουσιαστή!» Παρόμοια πικρία εκφράζουν με δήλωσή τους οι ακροδεξιοί της Κατερίνης (οργάνωση «Σάρισα»).

4. Εκείνος που απείχε εντελώς από τις εκδηλώσεις ήταν ο Μάκης Βορίδης και το «Μέτωπό» του.

* Ο εκλεκτός του «Μετώπου» για το δήμο της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Κουριαννίδης, εμφανίστηκε βέβαια στις δύο κυριακάτικες εκδηλώσεις (την πρωινή του Στόχου και την απογευματινή του Διαύλου), αλλά και στις δύο τον προσφώνησαν με την ιδιότητα του εκδότη (του περιοδικού «Ενδοχώρα»). Μάταια κατέθεσε στεφάνι ο καημένος πρωί και βράδυ
. Ούτε ένας από τους διοργανωτές δεν τον λυπήθηκε.

* Κατόπιν τούτου, την επομένη ο Βορίδης έβγαλε δελτίο τύπου, στο οποίο ταυτίζει τη συγκέντρωση των αντιφασιστών του Σαββάτου με τη συγκέντρωση Βελόπουλου-Καρατζαφέρη-Σουβαλτζή της επομένης:

«Δύο φορές μέσα σε 24 ώρες βεβηλώθηκε ο χώρος (...). Η δεύτερη φορά, την Κυριακή 9 Ιουνίου, ήταν η πιο οδυνηρή, αφού η βεβήλωση πραγματοποιήθηκε από ανθρώπους που υποτίθεται ότι έπρεπε να προστατεύσουν το νόημα και τη σημασία της εκδηλώσεως προς τον μέγιστο των Ελλήνων. Δυστυχώς, όμως, οι κύριοι αυτοί προτίμησαν να μετατρέψουν την εκδήλωση αυτή, από έκφραση τιμής του λαού της Θεσσαλονίκης προς τον μεγάλο του πρόγονο, σε προεκλογική φιέστα φιλόδοξου δημοσιογράφου της πόλεως».

5. Ακόμα πιο αποδυναμωμένος στην κούρσα της πρωτοκαθεδρίας στον ακροδεξιό χώρο εμφανίστηκε ο φίρερ Πλεύρης. Η «Πρώτη Γραμμή» του έκανε μόνο μια δειλή εμφάνιση με... ληγμένα τρικάκια: οι προκηρύξεις που πέταξαν οι οπαδοί του ήταν οι περσινές, με το σύνθημα «Ιμια 1996-2001. Δεν ξεχνώ - Θα εκδικηθώ».

Δείγμα γραφής

Ολα αυτά θα ήταν απλώς γραφικά και ασήμαντα, αν οι γιορτές των ακροδεξιών δεν αποτελούσαν το επιστέγασμα ενός πολύ σοβαρού επεισοδίου που σημειώθηκε λίγες μέρες νωρίτερα, στον ίδιο χώρο και με τους ίδιους πάνω κάτω πρωταγωνιστές. Φέτος για πρώτη φορά το Φεστιβάλ Βιβλίου είχε διεθνή χαρακτήρα. Σε ένα μεγάλο περίπτερο φιλοξενούνταν βιβλία από τις βαλκανικές χώρες. Δυστυχώς, όμως, ούτε οι ξένοι εκθέτες ούτε οι διοργανωτές -δηλαδή ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας- δεν είχαν υποβάλει προς έγκριση στον κ. Βελόπουλο και στο «Δίαυλο» τον κατάλογο των εκτιθέμενων βιβλίων.

Ανακάλυψε, λοιπόν, ο κ. Βελόπουλος ότι υπήρχε το όνομα «Μακεδονία» στα βιβλία που προέρχονταν από την ΠΓΔ Μακεδονίας! Επί μέρες από το σταθμό του κατήγγελλε το «σκάνδαλο». Παρόμοια στάση τηρούσε και η εφημερίδα «Τύπος της Θεσσαλονίκης» (πρώην «Bonus»), με ολοσέλιδους τίτλους: «Σκοπιανή προπαγάνδα στη γη της Μακεδονίας». Μια ομάδα του «Διαύλου» επισκέφθηκε το περίπτερο και σταμπάρισε τα πιο «επικίνδυνα» βιβλία. Και το απόγευμα της 28ης Μαΐου έδωσαν «αυθόρμητο ραντεβού» 200 οπαδοί του «Διαύλου» και με επικεφαλής τον Βελόπουλο εισέβαλαν στο περίπτερο, απαίτησαν και πέτυχαν την απόσυρση όσων βιβλίων δεν τους άρεσαν.

Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή. Οχι τόσο το ίδιο το επεισόδιο, αλλά το γεγονός ότι επιβραβεύθηκε ο «τσαμπουκάς» των γνωστών αγνώστων ελληναράδων. Τα βιβλία που επέλεξε η άγνοια και ο φανατισμός παρέμειναν μέχρι τέλους στοιβαγμένα σε ένα χαρτοκιβώτιο. Ανάμεσά τους και βιβλία παντελώς άσχετα με ο,τιδήποτε θα μπορούσε να επισύρει την μήνιν του κάθε εθνικόφρονα:

* Ολα τα βλάχικα βιβλία που προέρχονταν από την ΠΓΔ Μακεδονίας, γραμμένα με λατινικό αλφάβητο. Ανάμεσά τους και μεταφράσεις των κλασικών στα βλάχικα.

* Το Τετράγλωσσο Λεξικό της Μοσχόπολης (1802), μεγάλης ιστορικής αξίας.

* Ολα τα βιβλία από την ΠΓΔΜ και τη Βουλγαρία που είχαν τη λέξη Μακεδονία ή το επίθετο «μακεδονικός» στο εξώφυλλό τους. Ακόμα και ένα βιβλίο μακροοικονομίας. Είχε αυτό το άτιμο το πρόθεμα «Μακ» και τους μπέρδεψε.

* Το βιβλίο του Nicolas Platon «Civilizatia Egeeana» (Αιγαιατικός Πολιτισμός στα ρουμάνικα) βρέθηκε μισοσκισμένο. Προφανώς αυτοί που το έσκισαν νόμισαν ότι αναφέρεται στην «Αιγαιατική Μακεδονία», όρο που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ, όταν αναφέρονται στην ελληνική Μακεδονία. Βέβαια το βιβλίο αφορά τον κυκλαδίτικο και το μινωικό πολιτισμό...

Το πραγματικό σκάνδαλο είναι ότι σ' αυτή την πρωτοφανή επίδειξη δύναμης της εθνικιστικού παρακρατισμού αντέδρασε με ανακοίνωσή του μόνο το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, η πολιτική οργάνωση φοιτητών Ιατρικής του ΑΠΘ «Ανασύνθεση» και από τους πολιτικούς της πόλης μόνο ο υποψήφιος δήμαρχος Τάσος Κουράκης και ο υποψήφιος νομάρχης Μιχάλης Τρεμόπουλος.

Οι συνήθως λαλίστατοι βουλευτές της πόλης (Ψωμιάδης, Παπαθεμελής κ.λπ.) δεν σχολίασαν το επεισόδιο. Οι αρμόδιοι του Συνδέσμου Εκδοτών αιφνιδιάστηκαν από την εισβολή και προτίμησαν να αποσιωπήσουν το γεγονός, φοβούμενοι το διεθνές σκάνδαλο, όπως μας εξηγεί ο κ. Χαράλαμπος Μπαρμπουνάκης σε διπλανή στήλη.

Ομως το σκάνδαλο έγινε. Στις 31 Μαΐου η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ προέβη σε διάβημα σε Σκόπια και Αθήνα. Τα ελληνικά υπουργεία Πολιτισμού και Εξωτερικών δεν απάντησαν -τουλάχιστον δημόσια. Και έμεινε μόνο το ημιεπίσημο «Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων» να φιλοξενεί ασχολίαστες τις απόψεις του «Διαύλου» (3/6/02), δίνοντας την εντύπωση ότι η κυβέρνηση επιβραβεύει τους δράστες.

Επί μέρες ο κ. Βελόπουλος περιέγραφε περήφανος από την καθημερινή τηλεοπτική του εκπομπή το επεισόδιο, επιδίωκε όμως προσεκτικά να αποσείσει από πάνω του την ευθύνη. Διαβεβαίωνε πως «δεν ήταν αυτός που προκάλεσε την απόσυρση», αλλά 200 ή 300 ανώνυμοι «Ελληνες». Οταν βέβαια επιχείρησε να ιδιοποιηθεί την υπόθεση ο επίδοξος μιμητής του στον ίδιο ιδεολογικό αλλά και επαγγελματικό χώρο (τηλε-μάρκετινγκ εθνικιστικών βιβλίων), ο Βελόπουλος εξεμάνη: «Βγήκε κάποιος γελοίος χαμερπής να πει ότι το 'κανε αυτός».

* Ακούστε πώς περιγράφει ο Βελόπουλος το επεισόδιο: «Απλά τα πήραμε, τα βάλαμε πάνω στο θρανίο και τους είπαμε "δεν επιτρέπεται αυτά τα βιβλία να είναι εδώ". Και την άλλη μέρα οι άνθρωποι το κατάλαβαν. (...) Μπράβο στον Μπίμπη (σ.σ. αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών) και τον Μπαρμπουνάκη, που πήραν χαμπάρι τι πάνε να κάνουν οι Σκοπιανοί».

Η ουσία παραμένει. Με την αδυναμία των διοργανωτών και την ανοχή του υπουργείου Πολιτισμού δεν αποκαταστάθηκε η τάξη μέχρι το τέλος της έκθεσης. Τα βιβλία που επέλεξαν οι 200 «ειδικοί» έμειναν μέχρι το τέλος κρυμμένα. Παρόμοια μαζική -και επιτυχημένη- δίωξη βιβλίων από αγανακτισμένους πολίτες δεν έχει σημειωθεί σε συνθήκες δημοκρατίας. Αλλά οι «αγανακτισμένοι» τη δουλειά τους κάνανε. Θα ετοιμάζονται τώρα να υποβάλουν στον Σύνδεσμο Εκδοτών τον κατάλογο των «απαγορευμένων» και «αντεθνικών» βιβλίων που πρέπει να ριχτούν στα χαρτόκουτα και στις αποθήκες. Και το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού θα αναρωτιέται για ποιο λόγο μας κοιτούν με δυσπιστία οι γείτονες, όταν τους αναλύουμε τα βαλκανικά μας «ανοίγματα».

Ζει, λοιπόν, ο Μεγαλέξανδρος;

Ο κ. Βελόπουλος μας λέει ότι «αυτό είναι το ένα και μοναδικό ερώτημα που πλανάται».

Εμείς θα προσθέσουμε άλλο ένα ερώτημα: τελικά ήταν ζωντανό σεξ ή όχι αυτό που πρόσφεραν οι παρουσιάστριες σε κανάλι της συμπρωτεύουσας την περασμένη βδομάδα; Θα μας πείτε, τι σχέση έχει το ένα με το άλλο. Πώς δεν έχει! Πρόκειται για το ίδιο κανάλι που φιλοξενεί καθημερινά τον ελληνορθόδοξο φονταμενταλισμό του κ. Βελόπουλου!
 

(Ελευθεροτυπία, 23/6/2002)

Συνεχίζεται...


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: abbis on August 10, 2006, 17:37:35 pm
Συνέχεια...

Η ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ

«Δεν θα επαναληφθεί»


Η συζήτησή μας με τον Χαράλαμπο Μπαρμπουνάκη, πρόεδρο του Συνδέσμου Εκδοτών, έγινε το Σάββατο 8 Ιουνίου, την ώρα που είχε προγραμματίσει συγκέντρωση η Χρυσή Αυγή. Η αστυνομία είχε αποκλείσει τη μισή έκθεση.

Μπαρμπουνάκης: Πρώτη φορά κλείνει η έκθεση εξ αυτού του λόγου. Υπάρχει το πρόβλημα ότι κάνουν πάντα την εκδήλωσή τους κατά την τελευταία ημέρα της έκθεσης. Προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και την παρουσία του κοινού. Πρώτη φορά κάνει χωριστά η Χρυσή Αυγή. Μέχρι τώρα έκανε μαζί με τους άλλους. Φέτος διασπαστήκανε. Σήμερα έχουν αυτοί (η Χρυσή Αυγή) και αύριο οι υπόλοιποι.

ΕΡ.: Τι γνώμη έχετε γι' αυτό το επεισόδιο με τα βαλκανικά βιβλία;

ΑΠ.: Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που επιχειρούμε να μετεξελιχθεί το φεστιβάλ σε διεθνές. Συμμετέχουν όλες οι βαλκανικές χώρες και αρκετές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Του χρόνου στοχεύουμε να είναι ένα πραγματικό διεθνές φεστιβάλ, μια που η Θεσσαλονίκη θα φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής των χωρών της Ευρώπης.

ΕΡ.: Τα βιβλία αυτά τα φέρατε μέσω προξενείων;

ΑΠ.: Οχι. Μέσω συλλόγων εκδοτών και ιδιωτών. Επιχειρούμε να κάνουμε κάτι ανάλογο μ' αυτό που γίνεται στην Φραγκφούρτη. Να συμμετέχουν οι εκδότες, να εκτίθενται τα βιβλία, αλλά να μην πουλιούνται. Αυτό το επεισόδιο ήταν άσκημο, κατακριτέο. Εγινε αυθαίρετα, χωρίς να μας προειδοποιήσει κανείς, χωρίς να έρθει σε επαφή μαζί μας. Μας ξάφνιασε και μας και βέβαια προσπαθήσαμε όσο το δυνατόν να το υποβαθμίσουμε.

ΕΡ.: Ενα μικρό διπλωματικό επεισόδιο πάντως έγινε.

ΑΠ.: Προφανώς. Πάντως φέτος είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία, μέσω του φορέα μας, του Διαβαλκανικού Κέντρου Πολιτισμού και Βιβλίου. Εχουμε ιδρύσει το βραβείο «Αίμος» και πέρυσι το πήρε ο Βούλγαρος, ο Στόεφ και φέτος από την Αλβανία ο Νίκος ο Κατσαλίδας, ο Βορειοηπειρώτης. Το απένειμε πριν από λίγο καιρό ο υπ. Πολ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Συμμετείχαμε φέτος στην τριεθνή έκθεση της Σόφιας. Εκεί έγινε μια συνάντηση συγγραφέων απ' όλη τη Βαλκανική. Το '96 είχε αποφασιστεί η έδρα του βαλκανικού βιβλίου να είναι η Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για μια τιμή για την πόλη, αποδεκτή από όλες τις βαλκανικές χώρες. Αρα υπήρχε ένα άρωμα, μια καλή πορεία. Εύχομαι αυτό το επεισόδιο να μην αμαυρώσει αυτή την πορεία...

ΕΡ.: Αυτό ξεκίνησε πάντως από την ίδια παρέα που οργανώνει την εκδήλωση για τον Μέγα Αλέξανδρο.

ΑΠ.: Προφανώς. Από τη μια μεριά λέμε να παίξει η Θεσσαλονίκη έναν ευρύτερο ρόλο στη Βαλκανική, να γίνει η μητρόπολη των Βαλκανίων και από την άλλη κάνουμε κινήσεις που δεν βοηθούν σ' αυτή την κατεύθυνση.

ΕΡ.: Εσείς ήρθατε σε επαφή με τους συλλόγους των εκδοτών των βαλκανικών χωρών για να τους εξηγήσετε ότι ήταν ένα μεμονωμένο επεισόδιο;

ΑΠ.: Μέχρι τώρα δεν είχα καμιά επαφή. Δεν διαμαρτυρηθήκανε. Ισως κι αυτοί το υποβάθμισαν, επειδή έχουμε μια καλή σχέση.

ΕΡ.: Πάντως είναι γεγονός ότι αποσύρθηκαν κάποια βιβλία έτσι αυθαίρετα.

ΑΠ.: Βεβαίως. Και είναι αυτονόητο ότι σ' αυτό το φεστιβάλ ποτέ κανείς δεν έχει κάνει λογοκρισία. Είναι αυτονόητη η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και του πολιτισμού. Εχουμε μια ιστορία είκοσι ετών.

ΕΡ.: Η δική μας αίσθηση όμως είναι ότι «τους πέρασε».

ΑΠ.: Οι ίδιοι μετά εμφανίστηκαν ως απολογητές. Αν βλέπατε τις εκπομπές τους, λέγανε ότι «εμείς δεν το κάναμε».

ΕΡ.: Αλλά επιμένανε ότι καλώς έγινε. Και αυτό που έμεινε είναι ότι ο τραμπουκισμός δικαιώθηκε. Τα βιβλία που διάλεξαν αυτοί αποσύρθηκαν.

ΑΠ.: Κοιτάξτε να δείτε. Τα βιβλία τα έβαλαν μέσα σε ένα χαρτοκιβώτιο και αναχώρησαν. Δεν επανήλθαν. Καταρχήν δεν κατανοώ με ποιο κριτήριο έκαναν την επιλογή. Βλέπανε μια φωτογραφία που δεν τους άρεσε και το ξεχώριζαν. Αυτό οπωσδήποτε είναι κατακριτέο. Λογοκρισία δεν νοείται.

ΕΡ.: Του χρόνου, λοιπόν, θα διαλέξουν και άλλα βιβλία που δεν τους αρέσουν και θα τα... αποσύρουν.

ΑΠ.: Δεν θα γίνει αυτό. Φέτος μας αιφνιδιάσανε. Δεν θα επαναληφθεί.

ΕΡ.: Εχετε εδώ στη Θεσσαλονίκη μια κακή παράδοση παρόμοιων ενεργειών. Το ξέρετε εσείς καλύτερα από μένα.

ΑΠ.: Το ξέρω. Να σου πω κάτι. Είκοσι χρόνια, κάθε χρόνο κάτι θα συμβεί σ' αυτό το φεστιβάλ. Εσείς στην Αθήνα καλά περνάτε. Για ρώτα κι εμάς.



ΔΙΑΒΑΣΤΕ

«Το λίφτινγκ της ελληνικής ακροδεξιάς»
(«Ιός», 9/6/2002).
Οι ανακατατάξεις στο χώρο των ελλήνων θαυμαστών του Λεπέν, μετά τις πρόσφατες επιτυχίες του ειδώλου τους.

Κυριάκου Βελόπουλου
«Η Ελλάδα αιμορραγεί» (εκδόσεις Κάδμος 1999).
Δίτομο πολυσέλιδο πόνημα του τηλε-εθνικιστή της Β. Ελλάδας. Παρουσιάζεται ως «το απαγορευμένο βιβλίο για τους Ελληνες», χωρίς να έχει υπάρξει καμία απαγόρευση. Το βιβλίο στο μεγαλύτερο μέρος του συντίθεται από κολάζ άλλων δημοσιευμάτων. Η πολιτική κατεύθυνση του συγγραφέα μαρτυρείται από τις ευχαριστίες στον Καψάλη («Στόχος), το Γεωργαλά (χούντα), τον Πλεύρη («Κόμματα 4ης Αυγούστου»).

Pierre-Andre Taguieff
«Sur la Nouvelle droite» (Descartes & Cie, Paris 1994).
Η Νέα Δεξιά στη Γαλλία, με ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που έχουν εφαρμογή και στους έλληνες Λεπέν.

Ετιέν Μπαλιμπάρ- Ιμανουέλ Βαλερστάιν
«Φυλή Εθνος Τάξη» (μετάφραση Αγγ. Ελεφάντη, Ε. Καλαφάτη, εκδόσεις Ο Πολίτης, Αθήνα 1991).
Περιγράφεται η θεωρία του διαφοριστικού ρατσισμού και η μετατόπιση των σύγχρονων ρατσιστών από την κλασική θεωρία της ανισότητας των φυλών.


ΔΕΙΤΕ

«Βουλή».
Καθημερινή εκπομπή του Κυριάκου Βελόπουλου σε κανάλι της Θεσσαλονίκης.
Χαρακτηριστικό, η επανάληψη απόψεων και επιχειρημάτων. Αναδεικνύεται η δράση του «Διαύλου Ελλήνων» και περιλαμβάνεται τηλε-μάρκετινγκ εθνωφελών προϊόντων (βιβλίων, κασετών κ.λπ.) του ίδιου και της παρέας του.


ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
http://www.geocities.com/antiratsistiki_protovoulia

Ανασύνθεση
http://www.anasynthesi.org
Η Ανασύνθεση είναι πολιτική οργάνωση της Ιατρικής του ΑΠΘ στο χώρο της σύγχρονης ανανεωτικής αριστεράς, που εκπροσωπείται στο Σύλλογο Φοιτητών και τα Συνδιοικητικά Οργανα του τμήματος.
 

(Ελευθεροτυπία, 23/6/2002)
http://www.iospress.gr/ios2002/ios20020623b.htm


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Vulcan on August 10, 2006, 17:55:53 pm
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ιστορικά η πολιτική έχει ωφελήσει τον άνθρωπο.

Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης!!!!
Και όλοι οι απολογητές τους!  ;D ;D ;D



Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Fenix on August 10, 2006, 18:35:10 pm
Δεν διάβασα από την αρχή αυτό το topic και έτσι μπορεί να επαναλάβω πράγματα και γι'αυτό ζητάω συγνώμη εκ των προτέρων.Κατά την γνώμη μου η περίοδος της χούντας ήταν μια μαύρη περίοδος για την Ελλάδα (όπα ρε μεγάλε μόνος σου το σκέφτηκες αυτό;).Δεν υπήρχαν οργανώσεις με αντιστασιακή δράση και γενικότερα  νοικοκυρέοι και μη είχαν τουμπεκιαστεί, εκτός από ένα τυπάκι που προσπάθησε να ανατινάξει τον Παπαδόπουλο.Υπήρχε δηλαδή μια περίεργη ησυχία που κάθε τόσο μπορεί να έσπαγε από τις φωνές κάποιου ταλαίπωρου που τον έσερναν για κουβεντούλα στα κρατητήρια της ΕΣΑ ή για δωρεάν διακόπες σε κάποιο εξωτικό νησί της αρεσκείας του.Ήταν όλοι οι υπόλοιποι έλληνες χουντικοί; όχι βεβαια απλώς ήταν φοβισμένοι και τυχεροί που δεν λάτρευαν τον εξωαποδώ (κομμουνισμό).Θα συνεχίσω με μερικά ακόμη αυτονόητα.Όποιος κατείχε σημαντικές θέσεις ήταν καραχουντάκλα του κερατά και άνετα έδινε τον οποιονδήποτε, όποια στιγμή του το ζητούσαν.Το ότι βοηθούσαν και κάποιους δεν ελαφρύνει καθόλου την θέση τους, αφού σε ένα καθεστώς τρόμου όπου ο διευθυντής σου μπορεί να σε χαρακτηρίσει μίασμα (κομμουνιστή) και με διαδικασίες ιεράς εξέτασης να καταδικαστείς και να ξεχάσεις την ζωή σου όπως την ήξερες, τέτοιες χειρονομίες περισσότερο μειώνουν παρά ευεργετούν (Πάρε ρε καραμήτρο και μη φοβάσαι δεν αφήνω εγώ να πάθεις τίποτα, θα σε προστατέψω......από εμένα). Όποιος νοσταλγεί εποχές επειδή του χάριζαν τα χρέη και του έφτιαχναν  δρόμους ενώ του στερούσαν βασικές ελευθερίες όπως να ακούει την μουσική που θέλει και όχι την καραγκούνα, να μπορεί να βγει σε όποια πλατεία θέλει και να φωνάξει με όλη του την δύναμη ότι η κυβέρνηση γαμιέται χωρίς να φοβάται ότι θα τον φάει το σκοτάδι, να μπορεί ελεύθερα να γράφει την γνώμη του και άλλα γνωστά είναι βλάκας μέγας, γραφικός και απολίθωμα ενώ η άποψη του δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται από άλλους σαν επιχείρημα σε σοβαρές συζητήσεις
εκτός και αν αυτοί οι άλλοι είναι του ιδίου πνευματικού διαμετρήματος.Ξέρω ότι δεν είπα και τίποτα καινούριο αλλά μου την σπάει να βλέπω ότι ακόμα από κάποιους λέγεται ότι επί χούντας έγιναν πολλά καλά στη χώρα και να μην σκέφτεται το αυτονόητο:Ναι αλλά με ποιο κόστος;   


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 10, 2006, 18:46:50 pm
Για να ξαναγυρίσουμε λίγο στο θέμα, να πω για το φασιστικό τρίπτυχο εναντίον εβραίων/κομμουνιστών/ομοφυλοφίλων.

Πραγματικό περιστατικό: Ένας σύντροφος από τη ΔΕΑ έχει μπλέξει με κάτι πολύ μαύρους φασίστες και ένας από αυτούς του έλεγε τις γνωστές μαλακίες ότι και καλά τον κόσμο τον κυβερνάνε οι εβραίοι... ανάμεσα στα άλλα "αποδεικτικά στοιχεία" του είπε και για τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών. Μα, του λέει ο σύντροφος, αυτό το κείμενο είναι αποδεδειγμένα πλαστό... Και τι του απαντάει ο άλλος: "Ε και τι σημασία έχει; Αφού βγαίνουν αυτά που λέει μέσα!"

Μπζζζζζζζντόινγκ!!! ^banghead^

Και τώρα το ξαναπουλάει ο Λιακόπουλος το συγκεκριμένο βιβλίο... ο αντισημιτισμός κερδίζει έδαφος... και μαζί του και ο φασισμός.

Για τον κομμουνισμό ο Καρατζαφέρης έχει αναπτύξει την ιδιοφυή πρακτική του δηλητηριασμένου μήλου... μετά τις εκλογές όταν δε μπήκε στη Βουλή έσπευσε να δηλώσει "ευτυχώς που έχουμε στη Βουλή και ένα πατριωτικό κόμμα, το ΚΚΕ!"

"Πατριωτικό κόμμα"! Ξέρει πού να χτυπήσει! Έτσι απευθύνεται σε όσους ψηφοφόρους του ΚΚΕ έχουν αφεθεί ιδεολογικά στον εθνικισμό, μη έχοντας αναπτύξει διεθνιστικά/αντιρατσιστικά αντανακλαστικά.

Και για τους ομοφυλόφιλους δε χρειάζεται να πουν τπτ αφού ήδη η στάση των τριών μεγάλων κομμάτων είναι για μπάτσες! Για να μην πω ότι στα λόγια βγαίνει και πιο αριστερά από ορισμένους (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε)...

Αυτή είναι η σημερινή τακτική της ακροδεξιάς όσον αφορά στο τρίπτυχο... ελπίζω να έδωσα αφορμές για συζήτηση...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: BOBoMASTORAS on August 10, 2006, 18:50:33 pm
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ιστορικά η πολιτική έχει ωφελήσει τον άνθρωπο.

Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης!!!!
Και όλοι οι απολογητές τους!  ;D ;D ;D

Αν μου προσδιορίσεις τώρα και τη σχέση της πολιτικής του Πλάτωνα με τη πολιτική που έχει εφαρμοστεί στην ιστορία.... Οι απόψεις του Πλάτωνα δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στη πράξη ούτε από τους αθηναίους. ¨όσο για τον Αριστοτέλη ο μαθητής του Μ. αλέξανδρος σφάγιασε αρκετούς νομίζω και οι αθηναίοι τον κυνήγησαν γιατί σχετιζόταν με τους μακεδόνες με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να φύγει. Λίγα χρόνια αργότερα οι αθηναίοι έλεγαν στους μηλίους:

"Έχουμε την απαίτηση να επιδιώξουμε πιο πολύ να επιτύχουμε τα δυνατά από όσα κι οι δυο μας αληθινά έχουμε στο νου μας, αφού ξέρετε και ξέρουμε ότι κατά την κρίση των ανθρώπων το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του κι ότι, όταν αυτό δε συμβαίνει, οι δυνατοί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται."

Προφανώς στο παραπάνω μήνυμα μου δεν αναφερόμουν σε πολιτικές θεωρίες αλλά στη επιβολή τους όπως αυτή γίνεται στην ιστορία.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Vulcan on August 10, 2006, 19:05:24 pm
Αν μου προσδιορίσεις τώρα και τη σχέση της πολιτικής του Πλάτωνα με τη πολιτική που έχει εφαρμοστεί στην ιστορία....
........................................

Όλη η ιστορία της πολιτικής δεν είναι παρά εφαρμογή της πολιτικής σκέψης του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.
Αυτοί είναι οι βασικοί θεμελιωτές της πολιτικής επιστήμης και αυτοί κυριάρχησαν και κυριαρχούν ακόμη σ' αυτήν.
Δεν υπήρξε κυρίαρχη πολιτική που δεν τους χρησιμοποίησε.
Μην ξαφνιάζεσαι αν ακούς αυτά τα πράγματα πρώτη φορά.
Δεν διδάσκονται στα σχολεία.
Πριν απαντήσεις και εκτεθείς ρίξε μια ματιά σε Τμήματα Πολιτκών επιστημών και ψάξε λίγο....


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 10, 2006, 19:06:31 pm
Όποιος νοσταλγεί εποχές επειδή του χάριζαν τα χρέη και του έφτιαχναν  δρόμους ενώ του στερούσαν βασικές ελευθερίες όπως να ακούει την μουσική που θέλει και όχι την καραγκούνα, να μπορεί να βγει σε όποια πλατεία θέλει και να φωνάξει με όλη του την δύναμη ότι η κυβέρνηση γαμιέται χωρίς να φοβάται ότι θα τον φάει το σκοτάδι, να μπορεί ελεύθερα να γράφει την γνώμη του και άλλα γνωστά είναι βλάκας μέγας, γραφικός και απολίθωμα ενώ η άποψη του δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται από άλλους σαν επιχείρημα σε σοβαρές συζητήσεις
εκτός και αν αυτοί οι άλλοι είναι του ιδίου πνευματικού διαμετρήματος.Ξέρω ότι δεν είπα και τίποτα καινούριο αλλά μου την σπάει να βλέπω ότι ακόμα από κάποιους λέγεται ότι επί χούντας έγιναν πολλά καλά στη χώρα και να μην σκέφτεται το αυτονόητο:Ναι αλλά με ποιο κόστος;   

Δεν διαφωνω μαζι σου.Μια εξηγηση γιατι ειναι αυτο που ειναι εδωσα.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Fenix on August 10, 2006, 19:49:20 pm
Δεν διαφωνω μαζι σου.Μια εξηγηση γιατι ειναι αυτο που ειναι εδωσα.

Η εξήγησή σου μου φάνηκε ψιλοαπολογητική για την Χούντα.Τι να σκεφτεί ο αγρότης που ο Παπαδόπουλος έδωσε πνοή στην ύπαιθρο, καλός ο χουντάκλας διευθυντής των λιμενεργατών που βοήθησε τόσο κόσμο καλοί οι αξιωματικοί που μετατέθηκαν κ.λ.π, πολλά διαμάντια μαζεύτηκαν μέσα στον κουβά με τα σκατά και πρέπει να σπεύσουμε να τα διαχωρίσουμε για να προλάβουμε την ιστορική αδικία που βάζει και καλούς και κακούς στο ίδιο καζάνι.Αν δεν κατάλαβα καλά και απορρίπτεις εντελώς την περίοδο της χούντας και όλα τα παράγωγά της σου ζητώ συγνώμη. 


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: JAE on August 10, 2006, 19:58:35 pm
Ρε Φενιξ γραφω τι εχω ακουσει και δεν εχω κανενα κομπλεξ να μιλαω και με τον αναρχικο και με τον χουντικο και με οποιον ανθρωπο βρεθει απεναντι μου.Εχω μεγαλωσει σε μια οικογενεια με μανα βασιλικια και πατερα αριστερο.Αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να υιοθετησω την μια η την αλλη πλευρα.Ο καθενας διαμορφωνει τα πιστευω του αναλογα με τα βιωματα του.

Ειναι φυσικο να απορριπτω εντελως την περιοδο της χουντας εφοσον ελευθεριες και δικαιωματα καταπατηθηκαν ασυστολα.Ακομα και καλο να εκανε σε ολους πλην ενος - αν ενας ανθρωπος υπεφερε παλι για κραξιμο θα ηταν.

Και δεν θελω συγγνωμες απλα μην τα παιρνετε ολα κατευθειαν στραβα.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Vulcan on August 10, 2006, 20:12:59 pm
..............Αυτό που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω, και δεν ξεκαθαρίζεται ούτε στο άρθρο του Γρίβα, είναι το γιατί η Θεσσαλονίκη αποτελεί το προπύργιο του νεοφασισμού. Λογικά η σχετική διείσδυση των απολιθωμάτων της χούντας στις τοπικές κοινωνίες είναι η ίδια σε όλες τις ελληνικές πόλεις, τουλάχιστον στις 4-5 μεγαλύτερες. Γιατί το παρακράτος και ο υπόκοσμος που το στήριξε, ήταν ισχυρότερο εδώ? Και το κυριότερο, γιατί παραμένει? Δεν νομίζω ότι η Θεσσαλονίκη σήμερα έχει καθαρότερη ταξική διαστρωμάτωση από την Αθήνα για παράδειγμα. Γιατί εξακολουθούν αυτά τα φαινόμενα να ευδοκιμούν εδώ? Και δεν είναι μόνο ο Λιακόπουλος και ο Καρατζαφέρης, είναι και ο Ψωμιάδης.

Εδώ είναι το πρόβλημα και εδώ εντοπίζεται το αρχικό μου ερώτημα αγαπητή Cybercat. Το άρθρο του Γρίβα, αλλά και ο Τσουκαλάς στον πρόλογό του, δίνουν εξηγήσεις που ο ορίζοντάς τους φτάνει μέχρι την μεταπολίτευση.

Μπορούν εξηγηθούν αρκετά πράγματα μέχρι τότε:
Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη του πολιτικού εγκλήματος. Με την κατάληψή της από το Ελληνικό βασίλειο, με το 'τζα!' δηλαδή, δολοφονείται εδώ ο ... βασιλιάς Γεώργιος. Μέχρι το '70 έχουμε πέντε τουλάχιστον από τις ειδεχθέστερες πολιτικές δολοφονίες της χώρας, όλες διαπραγμένες από την ακροδεξιά
1) Ζέβγος, 1947.
2) Πόλκ, 1948.
3) Λαμπράκης, 1963.
4) Χαλκίδης, 1967
5) Τσαρουχάς, 1968. 
Τα τέσσερα θύματα  ήταν στελέχη της αριστεράς (οι τρεις βουλευτές) και ο ένα φιλελεύθερος αμερικάνος.

Είχαμε επίσης δυο στρατιωτικά κινήματα  (Εθνική Άμυνα 1916, και κίνημα του 35).
Είχαμε μια μαζική δολοφονία (11) διαδηλωτών 1936 (Μάης του 36).
Εδώ έχουμε τις πρώτες δυο εκτελέσεις πολιτικών κρατουμένων της αριστεράς πριν την επίσημη  έναρξη του εμφυλίου (Επταπύργιο 1946).
Τέλος, εδώ έγινε (συμβολικά; ) και η τελευταία εκτέλεση θανατικής ποινής (1972).

Φυσικά το μέγιστο των εγκλημάτων είναι η 'εξαφάνιση'  44.000 Εβραίων στη διάρκεια της κατοχής από τους Γερμανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Όλα αυτά έχουν εξηγηθεί λίγο ή πολύ.

Το ζήτημα είναι ότι 30 χρόνια μετά την μεταπολίτευση, έχουμε φαινόμενα ανάκαμψης του φασισμού -πιθανόν και του παρακράτους- καθώς και του λόγου που τον συνοδεύει, σε ένα άλλο επίπεδο οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό, με μιαν άλλη κοινωνική διαστρωμάτωση. Μπορoύν οι συζητητές να δώσουν απάντηση στο γιατί και το πώς, με κείμενα ή με δικές τους απόψεις;

Εκεί είναι το ζήτημα κι εκεί η ικανότητα εκφοράς πολιτικού λόγου, όχι στις διάφορες ψιλοπαπαριές για άκρους, μέσους, νταμπέλες και δεν συμμαζεύεται...
Είστε ενήλικες και φοιτητές ενός τμήματος όπου θα έπρεπε κατ' εξοχήν να κυριαρχεί ο ορθός λόγος και όχι οι μεταφυσικές προσεγγίσεις.

Πάντως, έχει πλάκα να προσπαθείς να μιλήσεις εν μέσω βομβαρδισμού από άρες-μάρες κουκουνάρες!!!
 
Μεταφέρω εδώ ως έναυσμα για συζήτηση μια συνέντευξη από την εφημερίδα 'Εποχή', απάντηση που όπως δίνεται, λίγο μεταφυσική μου φαίνεται (γαμώτο, αριστερή είναι κι αυτή).

Και περιμένω απαντήσεις άξιες ... λόγο«Η (κάθε) πόλη είναι θεμελιωμένη πάνω σε ένα έγκλημα»
Νίκος Γενημάκης

Ο Μιχάλης Μπαρτσίδης, μέλος του «Κοινωνικού Εργαστηρίου» του Κοινωνικού Φόρουμ Θεσσαλονίκης και της ομάδας του περιοδικού «Θέσεις» μιλά στο Δημήτρη Γκιβίση της εφημερίδας «Εποχή», και μοιράζεται τους προβληματισμούς του με αφορμή την υποψηφιότητα Καρατζαφέρη για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης.

Στη συνέντευξη θίγονται «ευαίσθητα» για την πόλη θέματα, όπως η εξόντωση της Εβραϊκης κοινότητάς της στο παρελθόν, και η εξόντωση της μνήμης της σήμερα. Επίσης, αμφισβητείται ο παραδοσιακός ορισμός της «ακροδεξιάς», και διατυπώνονται ριζοσπαστικές προτάσεις για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει μια κουβέντα στο χώρο μας, σχετικά με την εθνικο-ρατσιστική «ιδιομορφία» της Θεσσαλονίκης. Εσύ τι πιστεύεις ότι κρύβεται κάτω από αυτή την πόλη;
Να απαντήσουμε ποιο είναι το θεμελιακό γεγονός σε αυτή την ιστορία. Όπως λέει και η κομμουνίστρια συγγραφέας Κρίστα Βολφ, «Η (κάθε) πόλη είναι θεμελιωμένη πάνω σε ένα έγκλημα» (Μήδεια – Φωνές), το οποίο βεβαίως είναι η βία και οι αποκλεισμοί που προϋποθέτει κάθε πολιτική κρατική θέσμιση. Και το έγκλημα πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η εθνικά ομογενοποιημένη Θεσσαλονίκη, είναι η εξόντωση της εβραϊκής κοινότητας από τους Ναζί αλλά με την παθητική ή ενεργητική συμμετοχή του ελληνικού στοιχείου της πόλης.

Κυριολεκτική αναπαράσταση αυτού του θεμελιακού γεγονότος, αποτελεί η θεμελίωση του πανεπιστήμιου πάνω στα εβραϊκά νεκροταφεία. Η αποσιώπηση αυτού του γεγονότος σε όλη την μεταπολεμική περίοδο μέχρι και σήμερα, συνιστά ενεργητική καταστροφή της μνήμης της πόλης. Εκεί που άλλες πόλεις χτίζουν κενοτάφια χωρίς νεκρούς (Βερολίνο), η Θεσσαλονίκη κρύβει στα θεμέλιά της νεκρούς χωρίς μνημεία.

Πως συνδέονται τα σημερινά γεγονότα και φαινόμενα με το παρελθόν της πόλης;
Για τη σημερινή κατάσταση πρέπει να θέσουμε δύο παραδοχές. Πρώτον, πιστεύω ότι πρόκειται για νέα φαινόμενα που προσομοιάζουν με τα λεπενικού τύπου. Θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε ως ρεύματα διεκδίκησης της «εθνικής προτίμησης». Επίσης, όπως υποδηλώνει ο όρος «διεκδίκηση», πρόκειται για κινήματα τα οποία συγκροτούνται «από τα κάτω» γύρω από ένα κεντρικό αίτημα το οποίο έχει ως αποτέλεσμα κοινωνικούς και πολιτικούς αποκλεισμούς.

Δεύτερον, υπάρχει όντως σχέση με το παρελθόν της πόλης, με την έννοια ότι τα νέα φαινόμενα για να εκδηλωθούν, αναζητούν να συνδεθούν και στηρίζονται σε προϋπάρχουσες παραδόσεις ιδεολογίας, πολιτικής, και κουλτούρας. Υπάρχει και αναπτύσσεται διαρκώς μια αντίστοιχη ιστορική σκέψη και μια «σκέψη των μαζών» μέσω των πεποιθήσεων τους. Η σημερινή κρίση ταυτότητας και ανασφάλειας δίνει το βάρος στο παρελθόν της περιοχής και επιτρέπει να γίνει δοκιμαστήριο νεοφασιστικών προτάσεων.

Τι άλλο συνέβαλε στην εκδήλωση τέτοιων φαινομένων;
Την τελευταία δεκαπενταετία μεσολάβησε μια τριπλή αλλαγή: η αποδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, η κρίση και έλλειψη των συλλογικών ιδεωδών και η σύγχρονη μετανάστευση. Η «εσωτερική αποδυνάμωση του κράτους» επιφέρει την κρίση της λαϊκής κυριαρχίας, με την έννοια ότι οι κυριαρχούμενοι δεν μπορούν να ελέγχουν πλέον τους εκπροσώπους τους διαμορφώνοντας την πεποίθηση ότι οι εκπρόσωποί τους ελέγχονται από άλλα κέντρα αδιαφανή και υπερκείμενα. Και εδώ δεν αρκεί να αντιτείνουμε απλώς την σωστή μαρξιστική θέση που λέει ότι το κράτος δεν αποδυναμώνεται από εξωγενείς παράγοντες (παγκοσμιοποίηση).

Το φαντασιακό των κυριαρχούμενων έχει την ανάγκη να το θεωρεί είτε παντοδύναμο είτε αδύναμο και σήμερα διαμορφώθηκε η δεύτερη πεποίθηση η οποία έχει υλικά αποτελέσματα (ιδεολογία). Η διαδικασία αυτή, αποτελεί όπως γνωρίζουμε, την κύρια πλευρά των φαινομένων που ονομάζουμε «κρίση της δημοκρατίας και της πολιτικής», και αυτό είναι η βάση των φαινομένων. Εστιάζοντας το βλέμμα μας στο τι κάνουν και τι λένε με την πρακτική τους οι «από κάτω» συμπεραίνουμε ότι νοιώθουν πρόβλημα ασφάλειας και κοινωνικών δικαιωμάτων (εργασίας, περίθαλψης, εκπαίδευσης) και ταυτόχρονα βιώνουν έναν πανικό ταυτοτήτων ως γενικότερο φαινόμενο αυτοπροσδιορισμού. Ο συντονισμός αυτών των δυο παραγόντων, βρίσκεται στη βάση του νεοφασισμού γενικότερα στην Ευρώπη.

Αυτά τα νέα ρεύματα, έχουν σχέση με παλαιότερα ακροδεξιά μορφώματα;
Όχι ακριβώς. Η ακροδεξιάς προέλευσης συνιστώσα είναι μία από όλες καθόσον τα νέα φαινόμενα διαθέτουν πολλαπλά και ετερογενή χαρακτηριστικά. Πάνω στην αφήγηση της εθνικής ιστορίας της πόλης συνάπτεται μια νέα κοινωνική συμμαχία: αποσιωπούν ιστορικά προηγούμενα, υπερασπίζονται ένα κεκτημένο που δεν τους νοιάζει
με πιο τρόπο αποκτήθηκε και διεκδικούν ένα μέλλον υπερασπιζόμενοι τα «προνόμια» που συνοδεύουν την ιδιότητα του εθνικού πολίτη.

Κακώς τους λέμε ακροδεξιούς, γιατί δημιουργούμε σύγχυση. Δεν πρέπει να αποσπούν την προσοχή μας οι ακροδεξιές σέχτες αλλά οι «υπεράνω υποψίας» εθνικοί πολίτες. Ένας παραδοσιακός ακροδεξιός δεν θα είχε ποτέ διεισδυτικότητα στο ακροατήριο του ΚΚΕ, του πρώην λαϊκού ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και στο λαϊκό ακροατήριο της δεξιάς.

Η αριστερά έχει ευθύνες για αυτά τα φαινόμενα;
Έχει, και κυρίως το ΚΚΕ, ο λόγος του οποίου απευθύνεται αμιγώς στην ταξική ταυτότητα. Αγνοεί, ή θεωρεί ότι μπορεί να εκμεταλλευθεί προς ίδιον όφελος, την αμφισημία του ταξικού συμφέροντος η οποία μπορεί να καλύπτεται από τον εθνικιστικό λόγο μια χαρά. Και εδώ βλέπουμε τα όρια της ταξικής πολιτικής, που προφανώς δεν εννοώ να εγκαταλειφθεί, αλλά πρέπει να συναρθρωθεί με την πολιτική των δικαιωμάτων των μεταναστών και των νέων κινημάτων.

Η «εθνική υπερηφάνεια» παίζει ρόλο στη διαμόρφωση συνειδήσεων;
Ναι, γιατί υποκρύπτει ταξικά συμφέροντα και υποδηλώνει την τραυματισμένη εργατική αξιοπρέπεια. Μέσα στο πλαίσιο των ανταγωνισμών στους κόλπους της εργατικής τάξης, ευρύτατα τμήματά της αμύνονται θέτοντας το αίτημα της «εθνικής προτίμησης». Διεκδικούν μια προνομιακή μεταχείριση (όπως οι «απόστρατοι» των εθνικών πολέμων) μέσα από τη διαπραγμάτευση του «να τι πρόσφερα για σένα πατρίδα». Οι αγώνες της εργατικής τάξης που διεκδίκησαν και πέτυχαν αρκετά από τα εργασιακά δικαιώματα, στη φάση ανάπτυξης και ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους πρόνοιας, είχαν και τέτοιες παράδοξες πλευρές. Η «εθνική προτίμηση» ήταν πάντοτε εγγεγραμμένη στη δομή του εθνο-κοινωνικού κράτους.

Τα κοινωνικά δικαιώματα εξαρτώνται πάντοτε από την εθνικότητα παρότι ο λόγος ήταν οικουμενικός-καθολικός. Πρέπει να δεχτούμε ότι η ιδιότητα του εθνικού πολίτη και η ιδιότητα του πολίτη δεν ταυτίζονται πάντοτε και η ταύτιση αυτή κινδυνεύει σε πολλές περιπτώσεις, άλλοτε εξασθενεί και άλλοτε ενδυναμώνεται. Με αυτή την έννοια, τέτοια κρίση και αναδημιουργία πρέπει να θεωρήσουμε ότι συνέβη αμέσως μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, και συμβαίνει και τώρα πάλι με την είσοδο των μεταναστών, την παραμονή και εγκατάστασή τους ως πολίτες αυτής της χώρας.

Το παράδειγμα της διαμάχης για τη σημαία είναι αποκαλυπτικό: πρόκειται για μια συμβολική προληπτική μάχη αφού οι ξένοι δεν πρόκειται να «τιμήσουν» τη σημαία «μας». Το νόημα του «Αλβανέ δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ» ή του ψωμιαδικού «Έλληνας δεν γίνεσαι, γεννιέσαι» είναι ότι δεν μπορείς και δεν θα γίνεις ποτέ «πολίτης με ίσα δικαιώματα» και το σύμβολο της σημαίας είναι το καθεστώς του πολίτη ως «εθνικού πολίτη». Βλέπουμε ότι στους «από κάτω» δεν έχει και πολλή επιτυχία η προεδρική ρήση «περί μετεχόντων της ελληνικής παιδείας». Λένε αυτά που μάθανε στο σχολείο και επιπλέον το επεξεργάζονται κάθε φορά. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι εδώ έχουμε τη ρίζα των αποκλεισμών δηλαδή του ρατσισμού που, βαθύτερα, είναι συνδεδεμένος με την Eυρωπαϊκή έννοια του έθνους.

Ποια είναι η γνώμη σου για τη σχέση εθνικισμού και πατριωτισμού;
Όταν ακούμε τις φράσεις «Οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι», ή «Ο Καρατζαφέρης τα λέει καλά, είναι πατριώτης», το μοναδικό τους νόημα είναι ότι μόνο ο πατριώτης ενδιαφέρεται για τον εθνικό λαό εναντίον των ξένων μεταναστών. Και δεν διατείνεται μόνο ο Καρατζαφέρης ότι είναι «κοντά στο λαό» με αυτή τη σημασία, είναι και το ΚΚΕ. Ο λαός όμως δεν είναι ένας αλλά δύο. Σίγουρα πάντως, δεν θα καταλάβουμε τίποτε με τη διάκριση κακός εθνικισμός (Καρατζαφέρης και λοιποί) και καλός πατριωτισμός (της αριστεράς και λοιπών). Ποιος αντιγράφει ποιόν; Το σύνθημα «της αδελφοσύνης των Ελλήνων και ξένων εργατών» παραμένει ρητορικό.

Πως θα σχολίαζες την έκφραση του Άνθιμου «Ο εχθρός εκ των ένδον», η οποία εκφράστηκε δημοσίως στα εγκαίνια της ΔΕΘ;
Γνωστός Θεσσαλονικιός ποιητής μου έλεγε ότι «η Θεσσαλονίκη πολιορκείται πάντοτε εκ των έσω». Ο Άνθιμος με το προγραμματικό αυτό σύνθημα, όταν αναφέρεται σε «εσωτερικό εχθρό» προφανώς δεν εννοεί τους συνήθεις, δηλαδή τους «κομμουνιστοσυμμορίτες» και τις παραφυάδες τους. Κατά τη γνώμη μου, συμβαίνει μια μετατόπιση του λόγου και των στόχων του εθνικιστικού κινήματος όπως το γνωρίσαμε την προηγούμενη δεκαετία. Τώρα ο εχθρός εντός των πυλών είναι οι μετανάστες που διάβηκαν τα εδαφικά σύνορα, οι νέες μειονοτικές ομάδες, και οι υπερασπιστές τους, και που με την παρουσία τους «αλλάζει η σχέση μας με τον εαυτό μας», δηλαδή διαβαίνουν και «το μέσα μας όριο». Έτσι, δεν θα τους επιτρέψουμε να ψηφίσουν γιατί αποτελούν κίνδυνο για το έθνος με βάση τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης.

Πως πρέπει να απαντήσουμε σε αυτά τα φαινόμενα;
Δεν πρόκειται να κατοχυρώσουμε τα κοινωνικά δικαιώματα χωρίς να τα διευρύνουμε με την σύζευξη πολιτειότητας και των νέων μορφών αλληλεγγύης-σιγουριάς. Η κατεύθυνση των δράσεων πρέπει να είναι η δημιουργία χώρων ανταλλαγής και επικοινωνίας. Όμως η επικοινωνία αποτελεί πάντοτε ζήτημα μετακίνησης των ορίων-συνόρων, η οποία γίνεται μέσα από διάλογο, αλλά συχνότερα μέσα από τη ρήξη, για αυτό πρέπει να ρισκάρουμε να πηγαίνουμε και «κόντρα στο ρεύμα» το οποίο αναμφισβήτητα είναι υπέρ του νεοφασισμού. Και οφείλουμε να επανεξετάσουμε άλλες σημασίες της αλληλεγγύης – εκτός από τον χριστιανοκοινωνικό εθελοντισμό – που μας έδειξε η εμπειρία των νέων κινημάτων τα οποία μας βοηθούν να ξαναμιλήσουμε την γλώσσα της εξέγερσης την οποία «σφετερίζεται» ο νεοφασισμός.

Το ζήτημα της κοινωνικής αλληλεγγύης συνίσταται στο να μετατρέψουμε την παθητικά προσδοκώμενη από το κράτος ασφάλεια σε συλλογική σιγουριά, ως συνδημιουργία από τους πολίτες «από τα κάτω». Απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετατροπή αυτή είναι η αναγνώριση των μη εθνικών πολιτών και όχι ο αποκλεισμός τους. Για αυτό, πρέπει να διεκδικηθεί, τώρα, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για όλους τους διαμένοντες στη πόλη, δηλαδή να μην επιτρέψουμε νέο έγκλημα.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 10, 2006, 20:46:04 pm
Quote
Αν μου προσδιορίσεις τώρα και τη σχέση της πολιτικής του Πλάτωνα με τη πολιτική που έχει εφαρμοστεί στην ιστορία....

Πρώτα και πάνω απ' όλα θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο τρόπος που ο Πλάτωνας αντιλαμβάνεται τη δίκαιη πολιτεία είναι ολιγαρχικός. Οραματίζεται μια ταξική κοινωνία στην οποία η λειτουργία της παραγωγής θα πρέπει αυστηρά να διαχωριστεί από τη λειτουργία της διοίκησης.
Δεύτερο, για να κάνει αυτή τη μορφή της πολιτείας αποδεκτή, χρειάζεται υπερφυσική επικύρωση. Μέχρι τότε οι Έλληνες βασίζονταν στους ομηρικούς και τους ησιόδιους μύθους. Το κακό μ' αυτούς τους μύθους, τα παραμύθια, τα ψέματα, δεν είναι, λέει ο Πλάτωνας, ότι είναι φαντασίες, αλλά ότι είναι κακές φαντασίες. Εδώ εισάγεται το 'γενναίον ψεύδος', το 'βασιλικό ψεύδος', το 'ευγενές ψεύδος', πάνω στο οποίο βασίζεται η σταθερότητα της πολιτείας.
Μια θεμελιώδης αρχή του πολιτεύματος θα πρέπει να είναι: ένας άνθρωπος-μια δουλειά. Κανένας δεν μπορεί να αποδώσει καλά σε πάνω από ένα πράγμα. Τα παιδιά των γεωργών και των τεχνιτών θα μάθουν τις δουλειές των πατεράδων τους. Η μόνη σημαντική εξαίρεση στον κανόνα και μάλιστα αδιάντροπη, είναι πως ο ηγέτης θεωρείται πάντοτε ικανός για στρατηγία. Ο αδιάκοπος σύνδεσμος της σοφίας με την πολεμική τέχνη φαίνεται να αντανακλά την διαρκή ετοιμότητα του αρχηγού της Ακαδημίας να δημιουργεί ολιγαρχικές συνωμοσίες.
Ο αποκλεισμός των εργατών από κάθε συμμετοχή στην διεύθυνση της πολιτείας φέρνει μαζί και μια βαθειά αλλαγή στην παιδεία. Η παιδεία περιιορίζεται στους Φύλακες και τους Επίκουρους (τις 2 πρώτες τάξεις) και είναι με εξαίρεση τα πολεμικά, καθαρά αφηρημένη.
Πριν αφήσουμε την Πολιτεία θα πρέπει να ζυγίσουμε αυτό που περικλείει ο Πλάτωνας στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα, με εκείνο που αφήνει έξω. Ο Όμηρος ήταν πάνω από δυο αιώνες το βασικό μάθημα στο αθηναϊκό και στο πανελλήνιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Η φωνή του Ομήρου πρέπει τώρα να σωπάσει. Τα κακά ψέματά του για τους θεούς και η πιθανότητα που  έχουν οι ήρωες να συμπεριφέρονται σαν δειλοί, τον κάνει ακατάλληλο σαν δάσκαλο των πολιτών της ιδανικής πόλης. Μαζί μ' αυτόν εξοβελίζεται και το αθηναϊκό θέατρο. Γιατί στο θέατρο το τραπέζι στρώνεται μπροστά σε μεγάλο κοινό, που περιλαμβάνει όχι μόνο γυναίκες, που είναι κατώτερο φύλο, αλλά και εργάτες.

Benjamin Farrington
Το πιστεύω του Επίκουρου

Όλα έχουν εφαρμοστεί με μια μικρή αναγωγή στην εκάστοτε εποχή, μερικές φορές δεν χρειάζεται ούτε καν η αναγωγή. Παρέλειψα το κομμάτι όπου περιγράφεται η ευγονική κατά Πλάτωνα, που επίσης έχει εφαρμοστεί, αλλά ας του την συγχωρήσουμε γιατί είναι και αρχαίος.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 11, 2006, 05:30:26 am
Ο φασίστας έχει την προπαγάνδα του.

Όλοι οι υπόλοιποι δε μπορούν να τα βγάλουν πέρα μαζί του.
Είναι μικροί και αδύναμοι μπροστά του.
Και έτσι καταφεύγουν στον φασισμό.

Ενδιαφέρον..


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: BOBoMASTORAS on August 11, 2006, 15:55:34 pm
Quote
Αν μου προσδιορίσεις τώρα και τη σχέση της πολιτικής του Πλάτωνα με τη πολιτική που έχει εφαρμοστεί στην ιστορία....

Πρώτα και πάνω απ' όλα θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο τρόπος που ο Πλάτωνας αντιλαμβάνεται τη δίκαιη πολιτεία είναι ολιγαρχικός. Οραματίζεται μια ταξική κοινωνία στην οποία η λειτουργία της παραγωγής θα πρέπει αυστηρά να διαχωριστεί από τη λειτουργία της διοίκησης.
Δεύτερο, για να κάνει αυτή τη μορφή της πολιτείας αποδεκτή, χρειάζεται υπερφυσική επικύρωση. Μέχρι τότε οι Έλληνες βασίζονταν στους ομηρικούς και τους ησιόδιους μύθους. Το κακό μ' αυτούς τους μύθους, τα παραμύθια, τα ψέματα, δεν είναι, λέει ο Πλάτωνας, ότι είναι φαντασίες, αλλά ότι είναι κακές φαντασίες. Εδώ εισάγεται το 'γενναίον ψεύδος', το 'βασιλικό ψεύδος', το 'ευγενές ψεύδος', πάνω στο οποίο βασίζεται η σταθερότητα της πολιτείας.
Μια θεμελιώδης αρχή του πολιτεύματος θα πρέπει να είναι: ένας άνθρωπος-μια δουλειά. Κανένας δεν μπορεί να αποδώσει καλά σε πάνω από ένα πράγμα. Τα παιδιά των γεωργών και των τεχνιτών θα μάθουν τις δουλειές των πατεράδων τους. Η μόνη σημαντική εξαίρεση στον κανόνα και μάλιστα αδιάντροπη, είναι πως ο ηγέτης θεωρείται πάντοτε ικανός για στρατηγία. Ο αδιάκοπος σύνδεσμος της σοφίας με την πολεμική τέχνη φαίνεται να αντανακλά την διαρκή ετοιμότητα του αρχηγού της Ακαδημίας να δημιουργεί ολιγαρχικές συνωμοσίες.
Ο αποκλεισμός των εργατών από κάθε συμμετοχή στην διεύθυνση της πολιτείας φέρνει μαζί και μια βαθειά αλλαγή στην παιδεία. Η παιδεία περιιορίζεται στους Φύλακες και τους Επίκουρους (τις 2 πρώτες τάξεις) και είναι με εξαίρεση τα πολεμικά, καθαρά αφηρημένη.
Πριν αφήσουμε την Πολιτεία θα πρέπει να ζυγίσουμε αυτό που περικλείει ο Πλάτωνας στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα, με εκείνο που αφήνει έξω. Ο Όμηρος ήταν πάνω από δυο αιώνες το βασικό μάθημα στο αθηναϊκό και στο πανελλήνιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Η φωνή του Ομήρου πρέπει τώρα να σωπάσει. Τα κακά ψέματά του για τους θεούς και η πιθανότητα που  έχουν οι ήρωες να συμπεριφέρονται σαν δειλοί, τον κάνει ακατάλληλο σαν δάσκαλο των πολιτών της ιδανικής πόλης. Μαζί μ' αυτόν εξοβελίζεται και το αθηναϊκό θέατρο. Γιατί στο θέατρο το τραπέζι στρώνεται μπροστά σε μεγάλο κοινό, που περιλαμβάνει όχι μόνο γυναίκες, που είναι κατώτερο φύλο, αλλά και εργάτες.

Benjamin Farrington
Το πιστεύω του Επίκουρου

Όλα έχουν εφαρμοστεί με μια μικρή αναγωγή στην εκάστοτε εποχή, μερικές φορές δεν χρειάζεται ούτε καν η αναγωγή. Παρέλειψα το κομμάτι όπου περιγράφεται η ευγονική κατά Πλάτωνα, που επίσης έχει εφαρμοστεί, αλλά ας του την συγχωρήσουμε γιατί είναι και αρχαίος.

Η ανάλυση αυτή είναι σωστή, επικεντρώνεται όμως μόνο στο έργο Πολιτεία του Πλάτων. Στους Νόμους οι αντιλήψεις του για το πολίτευμα αποστασιοποιούνται από την ολιγαρχία. Συγκεκριμένα προτείνεται ένα σύνολο νομοθετημάτων, τα οποία δίνουν σημαντική εξουσία σε μέλη της κοινωνίας, ενώ αυτά έχουν πλήρη άγνοια για τη φιλοσοφία και τις «ιδέες» που θεωρεί ότι ερμηνεύουν τον κόσμο. Το έργου του αυτό είναι αρκετά αναλυτικό και μεγάλο σε έκταση. Εδώ ανακύπτει ένα σημαντικό ερώτημα. Έχει αλλάξει απόψεις? Πολλοί θεωρούν ότι δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα και αυτό διότι, τα έργα του Πλάτων καθότι διαλεκτικά, «ερμηνεύονται» από διαφορετικούς χαρακτήρες (Στη Πολιτεία είναι ο Σωκράτης ενώ στους Νόμους ένας αθηναίος πολίτης). Το γεγονός όμως ότι, παρά τη διαλεκτικότητα των έργων, είναι γραμμένα από το ίδιο πρόσωπο έρχεται σε αντίφαση με την παραπάνω πρόταση, έτσι δε μπορούμε να είμαστε καταφατικοί ως προς το τι έχει συμβεί. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Πλάτων είτε αναθεώρησε τις απόψεις του για την ολιγαρχία, είτε οι αντιφατικές απόψεις του είναι εσκεμμένες.

Πηγή: http://plato.stanford.edu/entries/plato/


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 11, 2006, 18:45:12 pm
Ακόμη και στους Νόμους, που είναι "δημοκρατικότερο" έργο για τα δεδομένα του Πλάτωνα, η βάση της ιδανικής πολιτείας είναι το "δίκαιο", ένα σύστημα αξιών, επινοημένο από τον νομοθέτη είτε αυτός είναι ένας είτε μια ομάδα σοφών, το οποίο επιβάλλεται αναγκαστικά και η τήρησή του βασίζεται σε κυρώσεις στους παραβάτες. Αυτό είναι και το θεμέλιο όλων των σημερινών εθνικών κρατών, αλλά και των διεθνών οντοτήτων όπως η ΕΕ, όπως δημιουργήθηκαν μετά την Γαλλική Επανάσταση. Η συνοχή δηλαδή της κοινωνίας στηρίζεται σε εξωτερικούς και εξωεπιβαλλόμενους παράγοντες και όχι σε ιδιότητες της ίδιας της κοινωνίας, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εσωτερική συμφωνία.
Λογικό είναι να μην μπορούμε να φανταστούμε μια κοινωνία χωρίς δικαιο, νομοθέτες, κυβέρνηση και ό,τι αυτά συνεπάγονται, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι εφικτή. Άλλωστε αν κάτι χαρακτηρίζει την με αίμα και αγώνες κατακτημένη και πολύτιμη δημοκρατία μας, είναι η διαρκής υποβάθμισή της σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με αφετηρία τον Ναπολέοντα, που σκότωσε την επανάσταση για να κατασκευάσει το σύγχρονο αστικό κράτος. Είναι κι αυτό μια πρόοδος...από την φεουδαρχία...ή έτσι θέλουμε να πιστεύουμε.

Πολύ οφ τόπικ είμαστε Bob. :P


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 11, 2006, 19:45:15 pm
Κυβέρνηση Καρατζαφέρη;

"Δεν αισθανόμαστε αμνοί και αχαμνοί"
     (Γ. Καρατζαφέρης, 18/2/2006)

Οπως συνέβη σε πολλές χώρες της Ευρώπης έτσι και στην Ελλάδα διαπιστώνουμε ότι τα πολιτικά κόμματα αντιδρούν με σπασμωδικό τρόπο απέναντι στην ανερχόμενη ακροδεξιά. Θορυβημένα από την άνοδο του κόμματος ΛΑΟΣ που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, κυβέρνηση και αντιπολίτευση σπεύδουν να κάνουν τα ίδια λάθη μ' εκείνα που στοίχισαν στις ευρωπαϊκές χώρες τη γιγάντωση των ακροδεξιών ρευμάτων τα οποία ποντάρουν στην οικονομική ανασφάλεια, την ανεργία και το μεταναστευτικό ρεύμα για να εδραιώσουν τη ρατσιστική και ξενόφοβη προπαγάνδα τους.

Μετά την επιτυχία του στις Νομαρχιακές του 2002 και την εκλογή του στις Ευρωεκλογές του 2004 ο κ. Καρατζαφέρης κατόρθωσε να πείσει τις άλλες πολιτικές ομάδες και κυρίως τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης να πάψουν να τον εντάσσουν στο χώρο της ακροδεξιάς. Αλλοτε με απειλές αγωγών και μηνύσεων (που πραγματοποίησε εναντίον του «Βήματος»), άλλοτε επιστρατεύοντας το ιδιότυπο χιούμορ και το πληθωρικό του προφίλ, αναδείχτηκε σε έναν από τους πιο προσφιλείς καλεσμένους των τηλεοπτικών παραθύρων.

Είναι αλήθεια ότι τα δύο μεγάλα κόμματα μέχρι πρόσφατα δεν έβλεπαν με κακό μάτι τη διεύρυνση της επιρροής του κ. Καρατζαφέρη, το καθένα φυσικά για τους δικούς του λόγους. Το ΠΑΣΟΚ είχε την προφανή σκοπιμότητα να μειωθεί η εκλογική βάση της κυβέρνησης. Από την άλλη μεριά, η Ν.Δ. πίστευε ότι είναι προτιμότερη η μεταφορά των ψήφων διαμαρτυρίας προς το «συγγενικό» ΛΑΟΣ παρά προς το ΠΑΣΟΚ. Και τώρα που διαπίστωσαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν περισσότερα απ' όσα έλπιζαν να κερδίσουν από την εδραίωση ενός ακροδεξιού κόμματος, τρέχουν και δεν φτάνουν. Αλλά δυστυχώς τρέχουν προς τη λάθος κατεύθυνση.

Μικρό παράδειγμα: το μόνο που βρήκαν να προσάψουν στον κ. Καρατζαφέρη τα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης στη Θεσσαλονίκη είναι η ...καταγωγή του από την Πελοπόννησο. Για να λάβουν την εύκολη απάντηση από το μετριόφρονα Λαάρχη ότι κι ο Παύλος Μελάς δεν ήταν Μακεδόνας.

Βέβαια είναι λίγο αργά. Θυμίζουμε ότι στις προηγούμενες Νομαρχιακές εκλογές, ο κ. Καρατζαφέρης και η ακροδεξιά του είχε στηρίξει τους συνδυασμούς της Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία και είχε σταυροδοτήσει δικούς του υποψήφιους συμβούλους (βλ. «Ιός» 10/11/02). Ο κ. Ψωμιάδης και ο κ. Παπαγεωργόπουλος που τώρα προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από τους «ονειροπόλους» (κατά τον κ. νομάρχη) φασίστες, εγκωμίαζαν τότε την αγωνιστικότητα και τη δημοκρατικότητα του κ. Καρατζαφέρη. Αντί, λοιπόν, να αντιπαρατεθεί με τις θέσεις της ακροδεξιάς, η κυβέρνηση επιλέγει να τις υιοθετήσει, νομίζοντας ότι θα επασυνδεθεί έτσι με την εκλογική βάση του ΛΑΟΣ. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το περιγράφει με περισσή αυταρέσκεια ο ίδιος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, σε συνέντευξη που έδωσε στον Παύλο Βλάχο για το «Ιωάννινα TV» (21/2):

«Εμείς θέλουμε να έχουμε μια παρέμβαση για να φέρουμε τα πράγματα προς τα εδώ. Ηδη, χωρίς να είμαστε στο Κοινοβούλιο, βλέπετε ότι κυβερνάμε. Πολλοί εξ αυτών που επελέγησαν για υπουργοί, επελέγησαν για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο Καρατζαφέρη. Ετσι δεν είναι; Αρα, ήδη χαράσσουμε κυβερνητική πολιτική. Οταν λοιπόν διά της παρουσίας μας και μόνο ο κ. Καραμανλής αναγκάζεται και βάζει ανθρώπους των δικών μας αντιλήψεων στα υπουργεία, σημαίνει ότι κυβερνάμε, έξω από τη Βουλή. Κυβερνάμε. Αρα υιοθετεί τις θέσεις μας. Οι επιλογές των προσώπων που κάνει τώρα, είναι κάτω από το πλέγμα "αμάν, μήπως πάει κόντρα ο Καρατζαφέρης". Οπως έχασαν με τον Τζαννετάκο. Γιατί αν είχε βάλει τον Πολύδωρα, θα είχε πάρει τη Νομαρχία. Αρα, λοιπόν, κυβερνάμε ούτως ή άλλως».

Οσο κι αν είναι υπερβολικές αυτές οι εκτιμήσεις του κ. Καρατζαφέρη, είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση επιλέγει να στραφεί προς τα δεξιά, επιδεικνύει «πυγμή» απέναντι στους απεργούς, κινδυνολογεί για τα ζητήματα ασφάλειας και απωθεί τις επιλογές στην εξωτερική πολιτική που μπορεί να στεναχωρήσουν τον κ. Καρατζαφέρη (Κυπριακό, ΠΓΔΜ, κ.λπ.). Αλλά αυτή η ιδιότυπη «συγκυβέρνηση» δεν μπορεί να έχει παρά μόνο έναν κερδισμένο: τον ίδιο τον κ. Καρατζαφέρη και την ακροδεξιά παρέα του.
 



Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: jimi on August 11, 2006, 19:59:20 pm
Αυτό που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω, και δεν ξεκαθαρίζεται ούτε στο άρθρο του Γρίβα, είναι το γιατί η Θεσσαλονίκη αποτελεί το προπύργιο του νεοφασισμού. Λογικά η σχετική διείσδυση των απολιθωμάτων της χούντας στις τοπικές κοινωνίες είναι η ίδια σε όλες τις ελληνικές πόλεις, τουλάχιστον στις 4-5 μεγαλύτερες. Γιατί το παρακράτος και ο υπόκοσμος που το στήριξε, ήταν ισχυρότερο εδώ? Και το κυριότερο, γιατί παραμένει? Δεν νομίζω ότι η Θεσσαλονίκη σήμερα έχει καθαρότερη ταξική διαστρωμάτωση από την Αθήνα για παράδειγμα. Γιατί εξακολουθούν αυτά τα φαινόμενα να ευδοκιμούν εδώ? Και δεν είναι μόνο ο Λιακόπουλος και ο Καρατζαφέρης, είναι και ο Ψωμιάδης.

Εγώ θα ρωτούσα γιατί η θεσσαλονίκη έχει τόσο μεγάλα ποσοστά αεργίας(και όχι ανεργίας)...Γιατί ο κλασσικός θεσσαΛΛΛονικιός κυκλοφορεί με ένα πανάκριβο αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης ,σκοτώνοντας την ώρα του???Γνωρίζω επίσης πάρα πολύ κόσμο εδώ ,που επί χούντας απέκτησε μεγάλες εκτάσεις γης και δάνεια που δεν έχουν επιστραφεί ακόμα(και ούτε πρόκειται)...Είναι πολύ λογικό να υποστηρίζουν την ακροδεξιά όλοι αυτοί ,αφού από εκεί έχουν καρπωθεί.Να μην αρχίσω να μιλάω για τον πολιτισμό αυτής της πόλης ,γιατί δεν έχω όρεξη για συγκρούσεις(και θα βγούμε πάλι εκτός θέματος).


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 11, 2006, 20:00:54 pm
Η ακροδεξιά, ένα υπαρκτό κοινωνικό ρεύμα
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΗΣ V.PRC


"Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές δεν έφεραν τη νίκη που προσδοκούσε η ΝΔ,
έφεραν όμως ακροδεξιό πονοκέφαλο"

Τη συνέντευξη πήρε ο Πάνος Λάμπρου


Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση γύρω από το ποσοστό που πήρε ο Γ. Καρατζαφέρης. Η εκτίμησή σου ποια είναι; Είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο ή έγινε αρχή για τη δημιουργία του ακροδεξιού πόλου στην Ελλάδα;
Αυτό το οποίο προκύπτει από τα αποτελέσματα είναι ότι υπάρχει ένα διακριτό ρεύμα μέσα στη ΝΔ. Το 1/4 των ψηφοφόρων του κόμματος στο Λεκανοπέδιο εκφράζει όχι μόνο την πολιτική του αποδοκιμασία προς την επιλογή του προσώπου του κ. Τζαννετάκου αλλά ταυτόχρονα εκφράζει σαφέστατα μια προτίμηση προς τις ιδεολογικές αναφορές του κ. Καρατζαφέρη. Υπήρχαν και άλλοι τρόποι για να εκφράσει κανείς την πολιτική του αποδοκιμασία. Θα μπορούσε να ψηφίσει έναν άλλο υποψήφιο ή να μην πάει στην κάλπη... Βλέπουμε όμως ότι το 1/4 των ψηφοφόρων της ΝΔ το 2000, που αυτή τη στιγμή αποτελούν τα 2/3 του εκλογικού σώματος του Γ. Καρατζαφέρη επιλέγει θετικά το πρόσωπό του και ό,τι αυτό εκφράζει. Επομένως, έχουμε ιδεολογική προτίμηση που δεν είναι φυσικά ούτε φιλελεύθερη, ούτε κεντροδεξιά. Αν δει κανείς την εκλογική γεωγραφία και την κοινωνιολογία του συνδυασμού του Καρατζαφέρη, βλέπει ότι στην ουσία δεν πρόκειται για λαϊκά στρώματα της Δ. Αθήνας ή του Πειραιά. Δεν συγκεντρώνει τα υψηλότερα ποσοστά του εκεί που διαβιούν τα λαϊκότερα στρώματα του Λεκανοπεδίου. Αντιθέτως συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά στις κατ' εξοχήν αστικές περιοχές του Λεκανοπεδίου, στα Βόρεια προάστια, στα Ανατολικά.

Αυτό πως εξηγείται; Γιατί συνήθως οι ακροδεξιές δυνάμεις βρίσκουν "ανοιχτά αυτιά" στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα.
Συνήθως. Ωστόσο, η άκρα δεξιά παρότι αποτελεί πανευρωπαϊκό φαινόμενο δεν έχει, τα ίδια χαρακτηριστικά σε όλες τις χώρες. Στην περίπτωση που θα υπάρξει ελληνική άκρα δεξιά, αυτή θα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Και επειδή αυτή τη στιγμή ο Γ. Καρατζαφέρης εκφράζει, προς το παρόν τουλάχιστον, διάσπαση της ΝΔ, είναι λογικό να αντλεί δυνάμεις και ψήφους από τις περιοχές και τα κοινωνικά στρώματα στα οποία έχει παραδοσιακά ισχύ η δεξιά. Και η δεξιά στην Ελλάδα δεν έχει -παρά τις αλλαγές που έγιναν στην τελευταία δεκαετία και αν εξαιρέσει κανείς την ύπαιθρο- επιρροή στα λαϊκά και εργατικά στρώματα. Άρα, μιλάμε για ρήξη στο σκληρό πυρήνα της δεξιάς. Ο Καρατζαφέρης πήρε το υψηλότερο ποσοστό του στου Παπάγου.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει, οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι θα ξαναγυρίσουν σχετικά εύκολα στο μητρικό τους κόμμα στην περίπτωση των βουλευτικών εκλογών;
Η σοβαρότατη ένδειξη που θα έχουμε θα είναι η συμπεριφορά όσων ψήφισαν τον Γ. Καρατζαφέρη στο δεύτερο γύρο. Εδώ θα φανεί τι από αυτό το κομμάτι αποτελεί σκληρό πυρήνα και σε πορεία αυτονόμησης από τη ΝΔ και τι όντως θα ψηφίσει παραταξιακά και Γ. Τζαννετάκο. Πάντως όσα έχουν μεσολαβήσει από την Κυριακή των εκλογών, διαγγέλματα, ομιλία του Γ. Καρατζαφέρη, συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, εικόνα ρεύματος που δημιουργείται, δεν μας επιτρέπει να θεωρήσουμε αυτονόητο ότι αυτό το κομμάτι θα απορροφηθεί στη ΝΔ.
Αυτό που όλοι λένε ότι ο δικομματισμός κράτησε;
Θα έλεγα ότι ανεβαίνει. Και ανεβαίνει διότι αυτή η φορά και τα φαινόμενα των αντάρτικων ψηφοδελτίων περιορίστηκαν, αλλά και τα ψηφοδέλτια στην πλειονότητά τους ήταν αμιγώς μονοκομματικά, πολύ περισσότερο από ότι το 1998. Μην ξεχνάμε ότι και τα δύο κόμματα έκαναν εθνικές εκστρατείες με εμπλοκή των πολιτικών αρχηγών.
Πραγματική ή τεχνητή ανάπτυξη της ακροδεξιάς;
Έχει γίνει αρκετή συζήτηση για την μικροκομματική εκμετάλλευση που κάνει το ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα της ακροδεξιάς.
Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς στα σοβαρά να ισχυριστεί ότι το ΠΑΣΟΚ δημιουργεί ή κατασκευάζει την ακροδεξιά για να χάσει τις εκλογές η ΝΔ. Είναι λάθος η εκτίμηση ότι είναι τεχνητή η δημιουργία της ακροδεξιάς. Είναι υπαρκτό κοινωνικό ρεύμα. Εξάλλου, η κοινωνική και πολιτική ατζέντα της εποχής που διανύουμε και της επόμενης δεκαετίας, ευνοεί την ανάπτυξη αυτού του ρεύματος. Το θέμα της μετανάστευσης, της ανεργίας, της τρομοκρατίας, είναι προνομιακά θέματα τα οποία εισπράττει η άκρα δεξιά.
Οι ψηφοφόροι Καρατζαφέρη προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από τη ΝΔ;
Τα 2/3 από τη ΝΔ Από εκεί και πέρα υπάρχει και το 1/3 που προέρχονται από άλλους χώρους^ από το ΔΗΚΚΙ, το ΠΑΣΟΚ, νέους ψηφοφόρους κ.λπ.
Δεν έχουμε δείγμα να φεύγει κομμάτι από τα αριστερά κόμματα και να ψηφίζει Καρατζαφέρη;
Όχι, προς το παρόν όχι.
Θεωρείς πιθανή μια μετάλλαξη της ΝΔ μετά τα εκλογικά αποτελέσματα και την ενίσχυση της ακροδεξιάς;
Τίθεται ένα θέμα στρατηγικής στη ΝΔ. Μέχρι τώρα η στρατηγική της θεωρούσε δεδομένη την ενσωμάτωση της ακροδεξιάς. Είχε επικεντρώσει λοιπόν το ενδιαφέρον της στον κεντρώο χώρο. Αυτό τίθεται τώρα σε αμφισβήτηση. Το σημαντικό ποσοστό που πήρε ο Καρατζαφέρης δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Αυτό είναι ένα δεδομένο καινούργιο που περιορίζει αρκετά τις δυνατότητες ελιγμών της ΝΔ και θέτει το δίλημμα προς τα που θα πάει το συγκεκριμένο κόμμα. Εάν θα θεωρήσει μεγαλύτερο κίνδυνο την ακροδεξιά και την αυτονόμησή της, ενδεχομένως θα αναγκαστεί να μετατοπιστεί προς τα δεξιά. Νομίζω ότι είναι και το πιο πιθανό. Στην Ελλάδα, δεν έχουμε παράδοση κεντροδεξιάς για ιστορικούς λόγους, εμφυλίου κ.λπ. Η ιδεολογική φυσιογνωμία της ΝΔ είναι κάτι άλλο από αυτό που ενδεχομένως φανταζόντουσαν οι επιτελείς της.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Cyberkat on August 11, 2006, 20:12:29 pm
Εγώ θα ρωτούσα γιατί η θεσσαλονίκη έχει τόσο μεγάλα ποσοστά αεργίας(και όχι ανεργίας)...Γιατί ο κλασσικός θεσσαΛΛΛονικιός κυκλοφορεί με ένα πανάκριβο αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης ,σκοτώνοντας την ώρα του???Γνωρίζω επίσης πάρα πολύ κόσμο εδώ ,που επί χούντας απέκτησε μεγάλες εκτάσεις γης και δάνεια που δεν έχουν επιστραφεί ακόμα(και ούτε πρόκειται)...Είναι πολύ λογικό να υποστηρίζουν την ακροδεξιά όλοι αυτοί ,αφού από εκεί έχουν καρπωθεί.Να μην αρχίσω να μιλάω για τον πολιτισμό αυτής της πόλης ,γιατί δεν έχω όρεξη για συγκρούσεις(και θα βγούμε πάλι εκτός θέματος).

Αυτά τα φαινόμενα είναι πάνω κάτω τα ίδια σε όλη την Ελλάδα. Παντού πλούτισε κόσμος επί χούντας. Το θέμα είναι γιατί όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες έχουν συσπειρωθεί εδώ στην Θεσσαλονίκη. Μια αιτία είναι σίγουρα ότι εδώ πιάνει πολύ περισσότερο το εθνικιστικό χαρτί, λόγω του Μακεδονικού ζητήματος, και του γεγονότος ότι η Βόρειος Ελλάδα νιώθει γενικότερα παραμελημένη και απομακρυσμένη από το κέντρο λήψης των αποφάσεων. Αλλά και πάλι, αυτό αρκεί?

Ακούς εκεί δεν είμαστε πολιτισμένοι οι Θεσσαλονικείς... Ο Αρναούτογλου μας έχει βγάλει τ' όνομα...
Ευτυχώς υπάρχει όμορος νομός, τον οποίο μπορούμε απροκάλυπτα να κατηγορούμε για την παραγωγή μιας εκ των δύο ελληνικών βασιλικών οικογενειών, του Καραμανλέικου. ;D ;D ;D


Title: Re: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Fenix on August 11, 2006, 20:27:06 pm
Ακούς εκεί δεν είμαστε πολιτισμένοι οι Θεσσαλονικείς... Ο Αρναούτογλου μας έχει βγάλει τ' όνομα...

Να άλλη μία ενδιαφέρουσα άποψη, μήπως αυτοί που πάνε με τα νεογέννητα παιδιά τους ή με τα σώβρακα στον Αρναούτογλου με την ελπίδα να τον ακουμπήσουν ή να πάρουν 1000 ευρώ είναι ταυτόχρονα και οι καλύτεροι μελλοντικοί πελάτες του Καρατζαφέρη και των ομοίων του χωρίς να το ξέρουν;


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: jimi on August 11, 2006, 20:58:36 pm
Εγώ θα ρωτούσα γιατί η θεσσαλονίκη έχει τόσο μεγάλα ποσοστά αεργίας(και όχι ανεργίας)...Γιατί ο κλασσικός θεσσαΛΛΛονικιός κυκλοφορεί με ένα πανάκριβο αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης ,σκοτώνοντας την ώρα του???Γνωρίζω επίσης πάρα πολύ κόσμο εδώ ,που επί χούντας απέκτησε μεγάλες εκτάσεις γης και δάνεια που δεν έχουν επιστραφεί ακόμα(και ούτε πρόκειται)...Είναι πολύ λογικό να υποστηρίζουν την ακροδεξιά όλοι αυτοί ,αφού από εκεί έχουν καρπωθεί.Να μην αρχίσω να μιλάω για τον πολιτισμό αυτής της πόλης ,γιατί δεν έχω όρεξη για συγκρούσεις(και θα βγούμε πάλι εκτός θέματος).

Αυτά τα φαινόμενα είναι πάνω κάτω τα ίδια σε όλη την Ελλάδα. Παντού πλούτισε κόσμος επί χούντας. Το θέμα είναι γιατί όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες έχουν συσπειρωθεί εδώ στην Θεσσαλονίκη. Μια αιτία είναι σίγουρα ότι εδώ πιάνει πολύ περισσότερο το εθνικιστικό χαρτί, λόγω του Μακεδονικού ζητήματος, και του γεγονότος ότι η Βόρειος Ελλάδα νιώθει γενικότερα παραμελημένη και απομακρυσμένη από το κέντρο λήψης των αποφάσεων. Αλλά και πάλι, αυτό αρκεί?

Ακούς εκεί δεν είμαστε πολιτισμένοι οι Θεσσαλονικείς... Ο Αρναούτογλου μας έχει βγάλει τ' όνομα...
Ευτυχώς υπάρχει όμορος νομός, τον οποίο μπορούμε απροκάλυπτα να κατηγορούμε για την παραγωγή μιας εκ των δύο ελληνικών βασιλικών οικογενειών, του Καραμανλέικου. ;D ;D ;D

Για το Μακεδονικό ζήτημα θα συμφωνήσω ,αλλά για την απόσταση της Βορείου Ελλάδας από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων ,θα έλεγα πως στη Θράκη δεν παρουσιάζονται τέτοιου είδους φαινόμενα(ή τουλάχιστον είναι μηδαμινά).Οπότε εδώ κάτι άλλο συμβαίνει....Και εν τέλει πιστεύω ότι ευθύνη έχει η ευρύτερη γεωπολιτική θέση της πόλης ...

Όσο για τον πολιτισμό ...ο Αρναούτογλου σας πείραξε.... ;D ;D ;D



Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: BOBoMASTORAS on August 11, 2006, 22:17:25 pm
Αυτά τα φαινόμενα είναι πάνω κάτω τα ίδια σε όλη την Ελλάδα. Παντού πλούτισε κόσμος επί χούντας. Το θέμα είναι γιατί όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες έχουν συσπειρωθεί εδώ στην Θεσσαλονίκη. Μια αιτία είναι σίγουρα ότι εδώ πιάνει πολύ περισσότερο το εθνικιστικό χαρτί, λόγω του Μακεδονικού ζητήματος, και του γεγονότος ότι η Βόρειος Ελλάδα νιώθει γενικότερα παραμελημένη και απομακρυσμένη από το κέντρο λήψης των αποφάσεων. Αλλά και πάλι, αυτό αρκεί?

Προσωπικά θεωρώ ότι κάνουμε ένα λάθος στην ανάλυση. Από τη μία λέμε για τους παλιούς χουντικούς - φιλοβασιλικούς και από την άλλη σχετίζουμε την άνοδο του ρεύματος φασισμού με την οικονομική ανασφάλεια και την ανεργία. Γιατί το λέω αυτό? γιατί σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας όπου υπάρχουν περισσότεροι ακροδεξιοί το Λάος έχει μικρότερα ποσοστά από ότι στη Θεσσαλονίκη. Αυτό γίνεται γιατί οι ακροδεξιοί της Δυτικής Μακεδονίας είναι πολύ πιο "καθαροί" στις απόψεις τους. Είναι βασιλικοί - χουντικοί και το χαίρονται, δε διστάζουν να το παραδεχθούν. Οπότε δηλώσεις καρατζαφέρη του στυλ δεν είμαστε φιλοβασιλικό κόμμα και το αναρχο-φασιστικό στυλάκι, δε ξέρω και γω πως το προσδιορίζει ο ίδιος, τους απομακρύνουν από αυτό το χώρο. Το ίδιο και τα παιδιά τους με έντονα βιώματα και ακροδεξιές καταβολές. Το νέο ρεύμα ακροδεξιάς στηρίζεται στη παλιά καλή συνταγή της χαλιναγώγησης και ποδηγέτησης της αντίδρασης των νέων. Οι νέο ακροδεξιοί διαφέρουν από τους παλιούς παραδοσιακούς δεξιούς που είχαν πολωθεί έντονα μέσα από τον εμφύλιο. Είναι απλά άτομα που μπορεί να μην είχαν μέχρι τώρα καμία σχέση με τέτοιες απόψεις, αλλά τους ελκύει αυτό το λαϊκίστικο στυλάκι και η ανάθεση ευθυνών για τη γενικότερη μιζέρια σε κοινωνικές ομάδες. Αυτό βέβαια δε εξηγεί γιατί η Θεσσαλονίκη έχει μεγαλύτερα ποσοστά από άλλες μεγαλουπόλεις


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 11, 2006, 22:39:11 pm
Βαλτε κι εναν ακομα παραγοντα: Η γειτονικη Βεροια εχει ακομα μεγαλυτερα ποσοστα, εκει το ΛΑΟΣ ηρθε τριτο...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: jimi on August 12, 2006, 12:17:09 pm
Μάλλον θα πρέπει να μελετήσουμε τη νεότερη ιστορία της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας για να βγάλουμε συμπέρασμα.... :)

Και να αναφέρω ότι και η Πελλοπόνησος έχει ςξίσου μεγάλα ποσοστά με τη Μακεδονία....


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 13, 2006, 11:57:15 am
Ας μελετησουμε λοιπον τους τηλεφασιστες μεσα απο τα ιδια τους τα λογια... Τα βιντεακια δυστυχως ειναι απο την εκπομπη του Θεμου, κι ετσι διπλα στο γελοίο εμπεριεχουν και το γέλιο... Παρακαλω να μη σχολιαστει το αστειο κομματι της υποθεσης, ας παραμεινουμε εντος θεματος, ας δουμε λιγο το λογο που αρθρωνουν αυτοι οι ανθρωποι, τα χαρακτηριστικα και το περιεχομενο του........

Κωνσταντινιδης λοιπον, περι ομοφυλοφιλων:
http://www.youtube.com/watch?v=-lrESaAb1wg

Αμεσως πιο κατω, ο Κωνσταντινιδης σχολιαζει ενα θεμα της επικαιροτητας. Δεν ειναι πολιτικο, ουτε και τιποτα το ιδιαιτερα σημαντικο. Δειτε ομως.......... ή μαλλον δειτε το πρωτα και το σχολιαζουμε μετα!
http://www.youtube.com/watch?v=QsAFKNzyJtI

Και κλεινουμε για σημερα την τριλογια της "Ωρας του λαου" με ενα ακομα βιντεακι... Η τακτικη της νεοφασιστικης ακροδεξιας να κρυβεται πισω απο την αστικη νομιμοτητα.
http://www.youtube.com/watch?v=KnRKAKJ34SM

Ετσι για να μαθαινουμε τι ειναι η "φασιστικη τρομοκρατια", και πώς εφαρμοζεται...
Ιδιαιτερη προσοχη παρακαλω στο 5ο σκετσακι, εκει το μοτιβο αλλαζει λιγο, η απειλη δεν ειναι η ιδια... Το σλογκανακι "να τη στειλω στον εισαγγελεα" διατυπωνεται καπως αλλιως...


Και το κηρυγματακι της ημερας: Ο φασιστας δεν χτυπαει το αστικο κρατος. Γιατι αυτο τον προστατευει στη στοργικη "δημοκρατικη", "ελευθερη", "ουδετερη" και "πλουραλιστικη" αγκαλια του...


edit: Και κατι εμπλουτισμενο με τα σχολιακια του funel... Εχει πολλα, αλλα τα περισσοτερα ειναι φτιαγμενα μονο για πλακα και χαβαλε. Παραθετω μονο οσα κατα τη γνωμη μου αξιζουν για το πολιτικο τους περιεχομενο.
http://www.youtube.com/watch?v=3O1vzKR4AjU

http://www.youtube.com/watch?v=xZLNyVL3DFg (απο τη μεση και μετα)


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Ολύμπιος on August 13, 2006, 12:16:39 pm
Ας μελετησουμε λοιπον τους τηλεφασιστες μεσα απο τα ιδια τους τα λογια... Τα βιντεακια δυστυχως ειναι απο την εκπομπη του Θεμου, κι ετσι διπλα στο γελοίο εμπεριεχουν και το γέλιο... Παρακαλω να μη σχολιαστει το αστειο κομματι της υποθεσης, ας παραμεινουμε εντος θεματος, ας δουμε λιγο το λογο που αρθρωνουν αυτοι οι ανθρωποι, τα χαρακτηριστικα και το περιεχομενο του........

Κωνσταντινιδης λοιπον, περι ομοφυλοφιλων:
http://www.youtube.com/watch?v=-lrESaAb1wg

Αμεσως πιο κατω, ο Κωνσταντινιδης σχολιαζει ενα θεμα της επικαιροτητας. Δεν ειναι πολιτικο, ουτε και τιποτα το ιδιαιτερα σημαντικο. Δειτε ομως.......... ή μαλλον δειτε το πρωτα και το σχολιαζουμε μετα!
http://www.youtube.com/watch?v=QsAFKNzyJtI

Και κλεινουμε για σημερα την τριλογια της "Ωρας του λαου" με ενα ακομα βιντεακι... Η τακτικη της νεοφασιστικης ακροδεξιας να κρυβεται πισω απο την αστικη νομιμοτητα.
http://www.youtube.com/watch?v=KnRKAKJ34SM

Ετσι για να μαθαινουμε τι ειναι η "φασιστικη τρομοκρατια", και πώς εφαρμοζεται...
Ιδιαιτερη προσοχη παρακαλω στο 5ο σκετσακι, εκει το μοτιβο αλλαζει λιγο, η απειλη δεν ειναι η ιδια...


Και το κηρυγματακι της ημερας: Ο φασιστας δεν χτυπαει το αστικο κρατος. Γιατι αυτο τον προστατευει στη στοργικη "δημοκρατικη", "ελευθερη", "ουδετερη" και "πλουραλιστικη" αγκαλια του...

Όποιος έχει διαφορετικές απόψεις από σένα είναι φασίστας?
Ή μήπως όποιος δεν είναι ΚΚΕ!
Πέρα από τα πρώτα δύο βίντεο στα οποία δεν βρήκα κάτι παράξενο και απορώ τι τα έβαλες?
 στο τρίτο δηλαδή τι θα έπρεπε να γίνει ? Να του απαγορευτεί να πάει στον εισαγγελέα?
Μας δουλεύεις? Μήπως εσύ είσαι ο φασίστας εδώ πέρα!



edit by aliakmwn: Με τη συμφωνη γνωμη του Γιωργου, σβηνω απο τα τελευταια μηνυματα και των δυο μας τις προσωπικες επιθεσεις οσο ειναι δυνατον...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 13, 2006, 12:58:30 pm
Ρε Δημητριάδη, δεν είναι φασίστας επειδή επικαλείται την αστική νομιμότητα... απλά είναι μέσα στις μεθόδους του.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Ολύμπιος on August 13, 2006, 13:30:26 pm
Ρε Δημητριάδη, δεν είναι φασίστας επειδή επικαλείται την αστική νομιμότητα... απλά είναι μέσα στις μεθόδους του.

Δεν εξέταζα το γιατί ήταν φασίστας αλλά το που ήταν το παράξενο?!
Δικαίωμα του ήταν να πάει στον εισαγγελέα και καλά κάνει!
Αν είναι φασίστας όπως τον προσδιορίζει ο αλιάκμων πρόσθεσε στις μεθόδους του και το περπάτημα , τον ύπνο και όλα τα άλλα που κάνει ο κάθε άνθρωπος και που έχει δικαίωμα να κάνει!

Είμαι πρώην μέλος της ΚΝΕ και έχω αρχίσει να αντιλαμβάνομαι το φασισμό σε βάθος ,από την εμπειρία μου αυτή!

Δες το φόρουμ και βγάλε τους υποψήφιους φασίστες με τη βοήθεια του παρακάτω θεωρήματος:
Χαρακτηριστικό στοιχείο του φασίστα είναι το ότι όταν μιλάς μαζί του σκυλιάζει και παραληρεί!
Το αντίστροφο του θεωρήματος δεν ισχύει! 8)


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 13, 2006, 13:48:32 pm

Αμεσως πιο κατω, ο Κωνσταντινιδης σχολιαζει ενα θεμα της επικαιροτητας. Δεν ειναι πολιτικο, ουτε και τιποτα το ιδιαιτερα σημαντικο. Δειτε ομως.......... ή μαλλον δειτε το πρωτα και το σχολιαζουμε μετα!
http://www.youtube.com/watch?v=QsAFKNzyJtI


Το παρόν βιντεάκι, δεν δείχνει τίποτα πέρα από το σκεπτικό των μισών τουλάχιστον ελλήνων. Νομίζω ότι σε αυτά που λέει μπορεί να βρίσκει και εσένα σύμφωνο. Κάνω λάθος;



Και κλεινουμε για σημερα την τριλογια της "Ωρας του λαου" με ενα ακομα βιντεακι... Η τακτικη της νεοφασιστικης ακροδεξιας να κρυβεται πισω απο την αστικη νομιμοτητα.
http://www.youtube.com/watch?v=KnRKAKJ34SM

Εδώ προφανώς ο τύπος έχει μια ηλίθια εκπομπή και παίρνουν και τον βρίζουν (φαντάζομαι γιατί το βιντεάκι δεν δείχνει τους λόγους για τους οποίους απειλεί με μηνύσεις). Οι απειλές δείχνουν το επίπεδο του.



http://www.youtube.com/watch?v=xZLNyVL3DFg (απο τη μεση και μετα)

Το παρόν βιντεάκι δεν λέει τίποτα απολύτως. Για κάθε άνθρωπο που μιλάει με πάθος μπορεί να φτιαχτεί ένα αντίστοιχο. Τα υπόλοιπα (σωστά ή λάθος) είναι για εντυπωσιασμό. Δεν δηλώνουν τίποτα παρά προσωπικές απόψεις του δημιουργού του βίντεο. Δεν καταλαβαίνω γιατί το πρόσθεσες.





Κωνσταντινιδης λοιπον, περι ομοφυλοφιλων:
http://www.youtube.com/watch?v=-lrESaAb1wg



edit: Και κατι σε Λιακοπουλο, εμπλουτισμενο με τα σχολιακια του funel... Εχει πολλα, αλλα τα περισσοτερα ειναι φτιαγμενα μονο για πλακα και χαβαλε. Παραθετω μονο οσα κατα τη γνωμη μου αξιζουν για το πολιτικο τους περιεχομενο.
http://www.youtube.com/watch?v=3O1vzKR4AjU


Και τέλος τα μόνα που έχουν κάποιο ουσιαστικό απευθείας νόημα με το θέμα μας.

Το πρώτο δείχνει τον Κωνσταντινίδη να βρίζει τους ομοφυλόφιλους. Το συγκεκριμένο βιντεάκι δείχνει παραβατική συμπεριφορά και ούτε το δικό μας κράτος με την στοργικη "δημοκρατικη", "ελευθερη", "ουδετερη" και "πλουραλιστικη" αγκαλια του, δεν αφήνει ατιμώρητη αν πληρούνται οι νόμοι και οι κανόνες. Ειλικρινά εξοργίζομαι που τέτοια στοιχεία συνεχίζουν ατιμώρητα.


Στο δεύτερο βιντεάκι βλέπουμε το παραλλήρημα ενός στρατόγκαβλου με ψυχωτικές τάσεις για εξωγήινους.
Ο θαυμασμός για την στρατιωτική ικανότητα των αρχαίων, των όποιων αρχαίων, δεν είναι κάτι το επιλήψιμο.
Η παράλογη καπίλευση που κάνει στην συνέχεια, είναι πραγματικά κωμική. Επικίνδυνη; Δε ξέρω. Θα μπορούσε. Οι άνθρωποι  που τα πιστεύουν αυτά, δεν διαφέρουν από αυτούς που πιστεύουν ότι έχουν απαχθεί από εξωγήινους και αναζητούν την ατλαντίδα στον πάτο του Θερμαϊκού. Δε μπορείς να εξαφανίσεις τους "δαιμονικούς". Υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα.

Να τους κόψεις τον αέρα (τον τηλεοπτικό); Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει στο ζήτημα.


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 13, 2006, 14:26:43 pm
1) Το ποια χαρακτηριστικα αποδιδω/ουμε στους φασιστες μπορεις να τα βρεις στα προηγουμενα μηνυματα. Υπαρχει ολοκληρη πολιτικη αναλυση (στο βαθμο που μπορει φυσικα ο καθενας, δεν ειμαστε φωστηρες) την οποια μπορουμε να συζητησουμε...
Κοντολογις, εαν καποιο απο τα χαρακτηριστικα που αποδιδω στους φασιστες το θεωρεις υπερβολικο, πες το, γραψε τις ενστασεις σου, γραψε και την αποψη σου, και το συζηταμε.

2) Στο αστικο δημοκρατικο κρατος, η προσφυγη στη δικαιοσυνη ειναι δικαιωμα του καθε πολιτη, οταν νομιζει πως αδικειται απο καποιον συμπολιτη του και θεωρει πως το κρατος πρεπει να παρεμβει.
Το δικαιωμα αυτο δεν ειναι ουτε αυτονοητο ουτε δεδομενο. Και ουτε αρκουν 5 αρθρα στο Συνταγμα ή 500 νομοι για να το κατοχυρωσουν. Ειναι μια κατακτηση, που ποτιστηκε με αιμα. Για παραδειγμα: Εαν σημερα καποιος σε πλακωσει στο ξυλο χωρις λογο, μπορεις να καταφυγεις στη δικαιοσυνη και να δικαιωθεις. Πριν απο 40 χρονια, εαν πηγαινες στον εισαγγελεα και του 'λεγες "Διαμαρτυρομαι, ενας συγχωριανος μου με πλακωσε στο ξυλο επειδη ειμαι κομμουνιστης", οχι μονο δεν θα εβρισκες το δικιο σου, αλλα θα ετρωγες κι επιπλεον ξυλο, φυλακη, μπορει και εξορια απο το επισημο κρατος... Κι ομως, και τοτε το Συνταγμα ελεγε πως ο καθε πολιτης ειναι ελευθερος αν πιστευει σε ο,τι θελει!

Δεν ειναι φασιστας καποιος επειδη επικαλειται την αστικη δικαιοσυνη.
Ουτε και η δικαιοσυνη της αστικης δημοκρατιας ειναι φασιστικη επειδη την εκμεταλλευονται οι φασιστες.
Ειναι φασιστικο ομως, το να χρησιμοποιουνται οι διεξοδοι και οι ασφαλιστικες δικλειδες της δημοκρατιας, απο καποιους που θελουν να σε φιμωσουν. Πολλοι αριστεροι δημοσιογραφοι και διανοουμενοι εχουν υποστει αγωγες τα τελευταια χρονια, επειδη χαρακτηρισαν πολιτικα καποιους, που ορθωναν λογο αντιστοιχο των εν λογω κυριων...
Κι επιπλεον, προσφυγη στη δικαιοσυνη δεν ειναι απλα και μονο παω μια βολτα, λεω τη γνωμη μου, λεει κι αυτος τη δικια του και φευγουμε ησυχα κι ωραια. Συνεπαγεται πολυ μεγαλο κοστος, τοσο χρηματικο οσο (κυριως) ψυχικο!
Ο φασισμος ειναι τρομοκρατια, ειναι το κρατειν του τρομου. Σε κανει να φοβασαι μπροστα του, να τρεμεις. Αναλογα με τις εποχες και τις συνθηκες, ο φοβος ειναι διαφορετικος... Σημερα ισως να σε τρομοκρατει με μηνυσεις, αυριο με ροπαλα και μαχαιρια, μεθαυριο με Νταχαου και Αουσβιτς... Παραμεθαυριο ποιος ξερει.............................

Η βιομηχανια των μηνυσεων ειναι ενα ισχυρο οπλο στα χερια του καθε ΧΧΧ. Οπου ΧΧΧ μπορεις να βαλεις τον οποιονδηποτε. Παραδειγμα που εχει ξαναναφερθει: Την τελευταια 20ετια στις ΗΠΑ η βιομηχανια των μηνυσεων εχει παρει ανεξελεγκτες διαστασεις... Ολοκληρες πληθυσμιακες ομαδες, εξαθλιωμενων ανθρωπων, προκαλουν επιτηδες ατυχηματα (π.χ. πεφτουν μπροστα σε ενα διερχομενο αυτοκινητο) για να κανουν μηνυση και να εισπραξουν αποζημιωση. Σε ενα αρθρο της Ελευθεροτυπιας ειχα διαβασει πως οσο ο καιρος περναει, δημιουργειται προβλημα στο συστημα ιατρικης περιθαλψης των ΗΠΑ, διοτι ολο και περισσοτεροι γιατροι, αν και εξειδικευμενοι, αν και στο παρελθον θαυματουργοι, ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να αναλαβουν δυσκολες εγχειρισεις, διοτι ζουνε υπο το καθεστως του τρομου της μηνυσης, σε περιπτωση που κατι παει στραβα.
Μολις σου περιεγραψα αλλον εναν τροπο με τον οποιο η ιδια η δημοκρατια στρεφεται εναντιον του εαυτου της, χωρις να εμπλεκεται ο φασισμος μεσα.

Ακόμα και οι "γαμάτοι" πρόγονοί μας, (...) στην περίφημη αθηναϊκή δημοκρατία είχαν το μέτρο της εξωστράκισης. Άσχετα με το πώς χρησιμοποιήθηκε στην πορεία από διάφορους δημαγωγούς, είναι χαρακτηριστικό ότι είχαν συνειδητοποιήσει από τότε ότι ο χειρότερος εχθρός της δημοκρατίας είναι η ίδια η δημοκρατία.

Και προχωραω τη σκεψη του ενα βημα παραπερα: Στην αρχαια Αθηνα ειχαν συνειδητοποιησει πως ο μεγαλυτερος εχθρος της δημοκρατιας ειναι η ιδια η δημοκρατια. Καλα τα λεει ο damien, συμπληρωνω ομως οτι αυτη ακριβως η χρηση του εξοστρακισμου απο τους δημαγωγους (βλεπε περιπτωση Αριστειδη) ειναι κομματι της αυτοαναιρεσης της δημοκρατιας!
Η δημοκρατια δεν ειναι ουτε δεδομενη, ουτε αυτονοητη, ουτε στατικη. Προχωρει και υποχωρει, αναλογα με το ποσο συνειδητοποιημενος ειναι ο λαος και ποσο την υπερασπιζεται.

Το να επικαλειται καποιος την αστικη δικαιοσυνη λοιπον, συναδελφε και πρωην συντροφε, δεν ειναι φασιστικο. Ουτε φυσικα το να εχει αλλη αποψη ειναι φασιστικο. (Εξαρταται βεβαια, εαν η "αλλη αποψη" ειναι οτι οι εβραιοι πρεπει να γινουν σαπουνια, τοτε εννοειται πως ειναι φασιστικη) Η τακτικη ομως του να εκμεταλλευεται την πλεονεκτικη του θεση, ως εκπομπατορας και μαλιστα σε πολλα καναλια καθε μερα, απειλωντας*** με προσφυγη στη δικαιοσυνη και επικαλουμενος το θεσμο του εισαγγελεα για να τρομοκρατησει οσους εχουν αντιθετη αποψη απ' αυτον και πανε να τον ξεμπροστιασουνε, ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ.


***: Δεν θεωρω πως, εν γενει, συνιστα απειλη η αναφορα στο ονομα της δικαιοσυνης. Η δικαιοσυνη ειναι λαϊκη κατακτηση.
Αυτο ομως ειναι το φασιστικο χαρακτηριστικο: Η μετατροπη της σε απειλη, προκειμενου να επιβαλει καποιος τη φιμωση!



Με τη συμφωνη γνωμη του Γιωργου, σβηνω απο τα τελευταια μηνυματα τις προσωπικες επιθεσεις οσο ειναι δυνατον...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 13, 2006, 14:34:48 pm
Για το βιντεακι περι Γιουροβιζιον:

Το παρόν βιντεάκι, δεν δείχνει τίποτα πέρα από το σκεπτικό των μισών τουλάχιστον ελλήνων. Νομίζω ότι σε αυτά που λέει μπορεί να βρίσκει και εσένα σύμφωνο. Κάνω λάθος;

Ξαναδες το, δες τι λεει την πρωτη μερα και τι λεει την δευτερη. Και σκεψου, με ποιους τα βαζει και πώς.
Οπως ειπα και πιο πανω, δεν ειναι τιποτα σημαντικο... Παρουσιασα αυτο το βιντεακι γιατι δεν υπαρχουν αλλα. Δεν λεει τιποτα, και ουτε εχει κανενα πολιτικο μηνυμα. Δειχνει ομως εναν τροπο σκεψης...

Εδώ προφανώς ο τύπος έχει μια ηλίθια εκπομπή και παίρνουν και τον βρίζουν (φαντάζομαι γιατί το βιντεάκι δεν δείχνει τους λόγους για τους οποίους απειλεί με μηνύσεις). Οι απειλές δείχνουν το επίπεδο του.

(Απαντηθηκε στο προηγουμενο μηνυμα. Αν εχεις την υπομονη, κατσε και δες μερικες εκπομπες του και το ξανασυζηταμε...)

Και τέλος τα μόνα που έχουν κάποιο ουσιαστικό απευθείας νόημα με το θέμα μας.

Το πρώτο δείχνει τον Κωνσταντινίδη να βρίζει τους ομοφυλόφιλους. Το συγκεκριμένο βιντεάκι δείχνει παραβατική συμπεριφορά και ούτε το δικό μας κράτος με την στοργικη "δημοκρατικη", "ελευθερη", "ουδετερη" και "πλουραλιστικη" αγκαλια του, δεν αφήνει ατιμώρητη αν πληρούνται οι νόμοι και οι κανόνες. Ειλικρινά εξοργίζομαι που τέτοια στοιχεία συνεχίζουν ατιμώρητα.

Στο δεύτερο βιντεάκι βλέπουμε το παραλλήρημα ενός στρατόγκαβλου με ψυχωτικές τάσεις για εξωγήινους.
Ο θαυμασμός για την στρατιωτική ικανότητα των αρχαίων, των όποιων αρχαίων, δεν είναι κάτι το επιλήψιμο.
Η παράλογη καπίλευση που κάνει στην συνέχεια, είναι πραγματικά κωμική. Επικίνδυνη; Δε ξέρω. Θα μπορούσε. Οι άνθρωποι  που τα πιστεύουν αυτά, δεν διαφέρουν από αυτούς που πιστεύουν ότι έχουν απαχθεί από εξωγήινους και αναζητούν την ατλαντίδα στον πάτο του Θερμαϊκού. Δε μπορείς να εξαφανίσεις τους "δαιμονικούς". Υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα.

Να τους κόψεις τον αέρα (τον τηλεοπτικό); Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει στο ζήτημα.

Το παρόν βιντεάκι δεν λέει τίποτα απολύτως. Για κάθε άνθρωπο που μιλάει με πάθος μπορεί να φτιαχτεί ένα αντίστοιχο. Τα υπόλοιπα (σωστά ή λάθος) είναι για εντυπωσιασμό. Δεν δηλώνουν τίποτα παρά προσωπικές απόψεις του δημιουργού του βίντεο. Δεν καταλαβαίνω γιατί το πρόσθεσες.

Γιατι ο ανθρωπος αυτος, εκπεμπει καθε μερα, ολη μερα στην τηλεοραση! Γιατι οποιαδηποτε στιγμη κι αν ανοιξεις την τηλεοραση, θα δεις τη φατσα του να λεει αυτα και αλλα πολλα, παρομοια ή και χειροτερα!
Και γιατι την τηλεοραση δεν την ανοιγουν μονο πολιτικα ωριμοι, φοιτητες και ενηλικες, αλλα και μικρα παιδια!!!

Και γιατι ολα τα παραπανω συνδεονται μεταξυ τους!


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Ολύμπιος on August 13, 2006, 15:12:27 pm
Το να επικαλειται καποιος την αστικη δικαιοσυνη λοιπον, συναδελφε και πρωην συντροφε, δεν ειναι φασιστικο. Ουτε φυσικα το να εχει αλλη αποψη ειναι φασιστικο. (Εξαρταται βεβαια, εαν η "αλλη αποψη" ειναι οτι οι εβραιοι πρεπει να γινουν σαπουνια, τοτε εννοειται πως ειναι φασιστικη) Η τακτικη ομως του να εκμεταλλευεται την πλεονεκτικη του θεση, ως εκπομπατορας και μαλιστα σε πολλα καναλια καθε μερα, απειλωντας*** με προσφυγη στη δικαιοσυνη και επικαλουμενος το θεσμο του εισαγγελεα για να τρομοκρατησει οσους εχουν αντιθετη αποψη απ' αυτον και πανε να τον ξεμπροστιασουνε, ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ.



Συμφωνώ στο πρώτο μαζί σου!
Ετσι και αλλιώς δεν διαφώνησα ποτέ!

Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες ο ανθρωπος βρισκόταν στη δικιά του εκπομπή και οι άλλοι παρέμβεναν για να κάνουν το κομμάτι τους!
Το κατάλαβες τώρα ή είναι πολύ πολύπλοκο?!
Ήταν δικιά του εκπομπή!
Δικιά του εκπομπή!
Και αυτός είναι (Ο Κωνσταντινίδης) που θα συρθεί στα δικαστήρια αν βγει από τα όρια η εκπομπή του

Αυτοί που παρεμβαίναν ήταν κάτι παράξενοι τύποι σαν κάτι μεσημεριανές εκπομπές π.χ. Κατιάνα που ασχολούνται με τους άλλους επειδή δεν έχουν τι άλλο να κάνουν!Αν διαφωνείς με την εκπομπή απλά δεν την παρακολουθείς!
Στη δημοκρατία εσύ που δεν είσαι φασίστας θα πρεπε να ξες ότι μπορεί να βγαίνει ο καθείς στην τηλεόραση όσο θέλει και να λέει ότι θέλει (χωρίς βέβαια να ξεπερνάει τα όρια).

edit by aliakmwn: Με τη συμφωνη γνωμη του Γιωργου, σβηνω απο τα τελευταια μηνυματα και των δυο μας τις προσωπικες επιθεσεις οσο ειναι δυνατον...

Πάντως ο καθένας μυαλό έχει και συμπεράσματα μπορεί να βγάλει!
Το συμπέρασμα μου είναι "ΝΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ"!
Από την ΚΝΕ βγήκα επειδή δεν άντεχα άλλο την υποκρισία!
Και παρόλο που όταν μπήκα στην ΚΝΕ είχα κάποιες σοσιαλιστικές προδιαθέσεις τώρα που βγήκα είμαι υπέρ του απόλυτου Φιλελευθερισμού!

Τα ερωτήματα που τίθονται
"Γιατί ασχολείσαι όλο με άλλους και ψάχνεις εχθρούς?"
"Ποιο είναι το πρόβλημα σου?"
"Γιατί είσαι ποιο παράξενος από τον Turambar?"
Το τελευταίο μπήκε για πλάκα.Παρακαλείται να μην θυμώσει ο Turambar!


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 13, 2006, 15:25:41 pm
1) Ναι, δικιά του είναι η εκπομπή, αλλά έχοντας δει το πρώτο βιντεάκι πιστεύεις ότι απείλησε με προσφυγή στη δικαιοσύνη για να μην ξεφύγει η εκπομπή από τα όρια της ευπρέπειας;

2) Τώρα ξεφεύγουμε από τη συζήτηση, αλλά γιατί είσαι υπέρ του απόλυτου φιλελευθερισμού;

3) Χαλλλάρωσε...


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Ολύμπιος on August 13, 2006, 15:37:14 pm
Ναι, δικιά του είναι η εκπομπή, αλλά έχοντας δει το πρώτο βιντεάκι πιστεύεις ότι απείλησε με προσφυγή στη δικαιοσύνη για να μην ξεφύγει η εκπομπή από τα όρια της ευπρέπειας;

Το βίντεο δεν δείχνει γιατί απειλεί με προσφυγή στη δικαιοσύνη!
Πάντως δεν νομίζω και εγώ ότι το κάνει για να μην ξεφύγει η εκπομπή από τα όρια της ευπρέπειας αλλά δικιά του είναι εκπομπή ότι θέλει κάνει!
Αν έχει άδικο το μόνο που θα καταφέρει είναι να ταλαιπωρήσει τον εαυτό του με το τρέξιμο που θα κάνει!
Αν έχει δίκιο όμως....


2) Τώρα ξεφεύγουμε από τη συζήτηση, αλλά γιατί είσαι υπέρ του απόλυτου φιλελευθερισμού;

Είναι πολύ φασαρία για να κάτσω να τα γράψω και να σε πείσω!
Από κοντά μόνο!Πάντως δεν είναι τελείως απόλυτο αλλά μία φορά πολύ πιο απόλυτο από αυτό που έχουμε σήμερα!

3) Χαλλλάρωσε...

Χαλαρός είμαι! 8)
Δεν με έχεις δει σε ένταση για αυτό! ;)




Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: aliakmwn on August 13, 2006, 15:40:47 pm
edit by aliakmwn: Με τη συμφωνη γνωμη του Γιωργου, σβηνω απο τα τελευταια μηνυματα και των δυο μας τις προσωπικες επιθεσεις οσο ειναι δυνατον...

Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες ο ανθρωπος βρισκόταν στη δικιά του εκπομπή και οι άλλοι παρέμβεναν για να κάνουν το κομμάτι τους!
Το κατάλαβες τώρα ή είναι πολύ πολύπλοκο?!
Ήταν δικιά του εκπομπή!
Δικιά του εκπομπή!
Και αυτός είναι (Ο Κωνσταντινίδης) που θα συρθεί στα δικαστήρια αν βγει από τα όρια η εκπομπή του
Αυτοί που παρεμβαίναν ήταν κάτι παράξενοι τύποι σαν κάτι μεσημεριανές εκπομπές π.χ. Κατιάνα που ασχολούνται με τους άλλους επειδή δεν έχουν τι άλλο να κάνουν!Αν διαφωνείς με την εκπομπή απλά δεν την παρακολουθείς!
Στη δημοκρατία εσύ που δεν είσαι φασίστας θα πρεπε να ξες ότι μπορεί να βγαίνει ο καθείς στην τηλεόραση όσο θέλει και να λέει ότι θέλει (χωρίς βέβαια να ξεπερνάει τα όρια).

Ακριβως, το λες και μονος σου, οταν δεν ξεπερναει τα ορια... Ποια ειναι ομως αυτα τα ορια? Ποιος τα θετει, ποιος και πώς τα αμφισβητει, και τι εχει τη δυνατοτητα να κανει γι' αυτα?
Στην τηλεοραση προβαλεται ο,τι πουλαει. Και ο φασισμος πουλαει.

Και ξαναλεω: Εγω, εσυ, εμεις, ειμαστε σε θεση να κρινουμε οτι αυτα που λεει ειναι επικινδυνα και να αλλαξουμε καναλι... Ενας 6-χρονος ειναι σε θεση να το κανει? Ποιος θα τον προστατεψει?

Απο τα παραπανω φαινεται πως δεν εχεις πετυχει ποτε τον Κωνσταντινιδη σε φασεις εξαρσης, και δεν παρακολουθησες ποιους απειλει με εισαγγελεα...

Από την ΚΝΕ βγήκα επειδή δεν άντεχα άλλο την υποκρισία!
Και παρόλο που όταν μπήκα στην ΚΝΕ είχα κάποιες σοσιαλιστικές προδιαθέσεις τώρα που βγήκα είμαι υπέρ του απόλυτου Φιλελευθερισμού!

Μαγκια σου... Τα περι υποκρισιας περισσευουν... Ποτε κανενας κομμουνιστης δεν υποκριθηκε για τιποτα και δεν ειπε ψεματα για τιποτα. Εαν ενας κομμουνιστης πει ψεματα ή υποκριθει, το Κομμα τον διαγραφει.


Τα ερωτήματα που τίθονται
"Γιατί ασχολείσαι όλο με άλλους και ψάχνεις εχθρούς?"
"Ποιο είναι το πρόβλημα σου?"
"Γιατί είσαι ποιο παράξενος από τον Turambar?"
Το τελευταίο μπήκε για πλάκα.Παρακαλείται να μην θυμώσει ο Turambar!

1) ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ, Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!!!
Και πανω απ' ολα ο καπιταλισμος που τον γενναει. Δεν ψαχνω κανεναν αλλον εχθρο, ξερω ποιος ειναι ο εχθρος μου, ο εχθρος μας, ο κοινος εχθρος των λαων, ειναι ο καπιταλισμος.

2) Ασχολουμαι με οποιον ζει και κινειται γυρω μου. Θεωρω πως ο καθε ανθρωπος εχει κατι να μου προσφερει και εχω κατι να του προσφερω, εχω να κερδισω απ' αυτον και εχει να κερδισει απο μενα.
Και επειδη δεν πιστευω στον "απολυτο φιλελευθερισμο", δεν αντιμετωπιζω τους αλλους ως ξενους, αλλα ως εν δυναμει συμμαχους, αφου μας ενωνουν τα ιδια προβληματα, οι ιδιες αναγκες και ο καλυτερος κοσμος που ονειρευομαστε.

3) Το προβλημα μου ειναι ο σκατενιος κοσμος, και θελω να τον αλλαξω.

4) Κανενας δεν ειναι παραξενος. Ολοι ειναι παραξενοι.



Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Turambar on August 13, 2006, 16:14:46 pm
Είναι παράλογο να κατηγορείς κάποιον που απειλεί με μηνύσεις χωρίς να ξέρεις γιατί το κάνει αυτό. Αν σε βρίσουν δημόσια, έχεις δικαίωμα να σκάσεις, να βρίσεις και εσύ, να αποχωρήσεις και φυσικά να κάνεις μήνυση.
2) Ασχολουμαι με οποιον ζει και κινειται γυρω μου. Θεωρω πως ο καθε ανθρωπος εχει κατι να μου προσφερει και εχω κατι να του προσφερω, εχω να κερδισω απ' αυτον και εχει να κερδισει απο μενα.
Και επειδη δεν πιστευω στον "απολυτο φιλελευθερισμο", δεν αντιμετωπιζω τους αλλους ως ξενους, αλλα ως εν δυναμει συμμαχους, αφου μας ενωνουν τα ιδια προβληματα, οι ιδιες αναγκες και ο καλυτερος κοσμος που ονειρευομαστε.
 


Μου αρέσεις Αλιάκμων!!!

[off topic]

Βρήκαμε το alter ego του Αλιάκμωνα.

[/off topic]


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Ολύμπιος on August 13, 2006, 16:21:36 pm
Καλε μου ανθρωπε, εχεις καταλαβει ποιο ειναι το θεμα της συζητησης?

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!

Αυτό είναι το θέμα ότι εγώ καταλαβαίνω ενώ εσύ είσαι αλλού για αλλού!
Φασίστας είναι όποιος προβαίνει σε φασιστικές πράξεις και όχι αν έκρινες εσύ και μία γενικότερη ομάδα
  ότι αυτά που είπε ήταν φασιστικά!Αυτό είναι υποκειμενικό!
Φασίστας είσαι εσύ που εμποδίζεις την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και προτιμάς την αηδία των κρατικών!Και θα μου πεις ότι ΟΧΙ εμείς τα εννοούμε διαφορετικά και καλά!Ξεχνάς όμως ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και στο κεφάλι βρίσκονται οι καθηγητές!Για τους οποίους κουβέντα!
Φασίστας είσαι εσύ που προβάλεις ως επιχείρημα για το μισθό που διεκδικείς τα 5 χρόνια σπουδών ;D
αδιαφορώντας για τους μετανάστες που παρόλο που θα κοπιάζουν πιο πολύ από σένα θα πληρώνονται λιγότερα! και άμα χρειαστεί εισαγουμε κι άλλους δωρεαν είναι
και τώρα ξέρω τι θα πεις αλλά πες τα! ;D

Ο Χάμπος δεν ξέρω γιατί διαγράφτηκε!Μήπως ήταν κάτι το φασιστικό και αυτό!

Φασίστας είσαι εσύ που θα μου πεις να μην μιλάω για την ΚΝΕ! ;D
Ως πρώην μέλος της ΚΝΕ και αφού ζούμε σε μία Δημοκρατική χώρα θα λέω ελεύθερα την άποψη μου για την ΚΝΕ! :D
Το κατάλαβες εσύ που δεν είσαι ο φασίστας! ;D

Ακριβως, το λες και μονος σου, οταν δεν ξεπερναει τα ορια... Ποια ειναι ομως αυτα τα ορια? Ποιος τα θετει, ποιος και πώς τα αμφισβητει, και τι εχει τη δυνατοτητα να κανει γι' αυτα?
Στην τηλεοραση προβαλεται ο,τι πουλαει. Και ο φασισμος πουλαει.

Και ξαναλεω: Εγω, εσυ, εμεις, ειμαστε σε θεση να κρινουμε οτι αυτα που λεει ειναι επικινδυνα και να αλλαξουμε καναλι... Ενας 6-χρονος ειναι σε θεση να το κανει? Ποιος θα τον προστατεψει?

Απο τα παραπανω φαινεται πως δεν εχεις πετυχει ποτε τον Κωνσταντινιδη σε φασεις εξαρσης, και δεν παρακολουθησες ποιους απειλει με εισαγγελεα...

Το εξάχρονο παιδάκι θα το προστατέψουν οι γονείς του! όπως και από κάθε τι άλλο ακατάλληλο για το παιδί προβάλλει η τηλεόραση!
Τον έχω πετύχει τον Κωνσταντινίδη και Δεν τρελαίνομαι σαν μερικούς να βγάζω αφρούς επειδή κάτι είπε!
Το αν έχει δίκιο θα φανεί στα δικαστήρια άμα φτάσουν!
Αν έχει δίκιο γιατί να μην πάει?!

Όσο για το θεώρημα διαφωνείς?Απλά το ανέφερα! ;D
Είπα το αντίστροφο δεν ισχύει!

Αν θες μιλάω άνετα για την υποκρισία του ΚΚΕ αλλά πραγματικά το θες?


edit by aliakmwn: Με τη συμφωνη γνωμη του Γιωργου, σβηνω απο τα τελευταια μηνυματα και των δυο μας τις προσωπικες επιθεσεις οσο ειναι δυνατον...


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Καμένος on August 13, 2006, 16:27:13 pm
Ποτε κανενας κομμουνιστης δεν υποκριθηκε για τιποτα και δεν ειπε ψεματα για τιποτα. Εαν ενας κομμουνιστης πει ψεματα ή υποκριθει, το Κομμα τον διαγραφει.

Αυτό μου κάνει λίγο φασιστικό πάντως...


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 13, 2006, 16:42:51 pm
Ποτε κανενας κομμουνιστης δεν υποκριθηκε για τιποτα και δεν ειπε ψεματα για τιποτα. Εαν ενας κομμουνιστης πει ψεματα ή υποκριθει, το Κομμα τον διαγραφει.
^idiot^

Σύντροφοι αν το εφαρμόζατε αυτό θα είχατε καταλήξει λιγότεροι κι από εμάς...

Δημητριάδη τώρα αν είσαι χαλαρός, ειλικρινά δε θέλω να βρίσκομαι κοντά σου όταν τα παίρνεις :o


Title: Απ: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 13, 2006, 16:49:39 pm
Φασίστας είναι όποιος προβαίνει σε φασιστικές πράξεις και όχι αν έκρινες εσύ και μία γενικότερη ομάδα  ότι αυτά που είπε ήταν φασιστικά!Αυτό είναι υποκειμενικό!
Καθόλου υποκειμενικό. Ο φασίστας προβάλλει την ιδεολογία εκείνη που θα του χρησιμεύσει στη διάσπαση της εργατικής τάξης. Εξ ου και ο ρατσισμός του.

Φασίστας είσαι εσύ που εμποδίζεις την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και προτιμάς την αηδία των κρατικών!Και θα μου πεις ότι ΟΧΙ εμείς τα εννοούμε διαφορετικά και καλά!
Μη συνδέεις άσχετα. Τι δουλειά έχει ο φασισμός με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια;

Ξεχνάς όμως ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και στο κεφάλι βρίσκονται οι καθηγητές!Για τους οποίους κουβέντα!
Ουγκ; Μα και οι καθηγητές ανήκουν στην εργατική τάξη... αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση...

Ο Χάμπος δεν ξέρω γιατί διαγράφτηκε!Μήπως ήταν κάτι το φασιστικό και αυτό!
Δε διαγράφτηκε. Έφυγε.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Ολύμπιος on August 13, 2006, 17:02:32 pm
Φασίστας είναι όποιος προβαίνει σε φασιστικές πράξεις και όχι αν έκρινες εσύ και μία γενικότερη ομάδα  ότι αυτά που είπε ήταν φασιστικά!Αυτό είναι υποκειμενικό!
Καθόλου υποκειμενικό. Ο φασίστας προβάλλει την ιδεολογία εκείνη που θα του χρησιμεύσει στη διάσπαση της εργατικής τάξης. Εξ ου και ο ρατσισμός του.

Φασίστας είσαι εσύ που εμποδίζεις την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και προτιμάς την αηδία των κρατικών!Και θα μου πεις ότι ΟΧΙ εμείς τα εννοούμε διαφορετικά και καλά!
Μη συνδέεις άσχετα. Τι δουλειά έχει ο φασισμός με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια;

Ξεχνάς όμως ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και στο κεφάλι βρίσκονται οι καθηγητές!Για τους οποίους κουβέντα!
Ουγκ; Μα και οι καθηγητές ανήκουν στην εργατική τάξη... αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση...

Ο Χάμπος δεν ξέρω γιατί διαγράφτηκε!Μήπως ήταν κάτι το φασιστικό και αυτό!
Δε διαγράφτηκε. Έφυγε.

Πολλοί είναι αυτοί που μόνο μιλάνε !
Ας τους να μιλάνε !Λογοκρισία θα έχουμε?!
Όταν προβούν σε πράξεις τότε επεμβαίνουμε!


Άμα είναι να μην υπάρχουν ούτε ιδιωτικά σχολεία και ούτε ιδιωτικοί τηλεπικοινωνιακοί φορείς και ούτε... και ούτε ... Καπιταλισμό έχουμε 'Αμα εμποδίζεις τους ιδιώτες να δραστηριοποιηθούν είναι ξεκάθαρη πράξη φασισμού!


Title: Απ: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Nessa on August 13, 2006, 17:08:17 pm
Γιατί φασισμού;

Το να δρας ενάντια στον καπιταλισμό όχι απλά είναι ηθικά θεμιτό, αλλά μάλλον το αντίθετο είναι ανήθικο.


Title: Re: Οδηγός του καλού Φασίστα για το Internet
Post by: Katarameno on March 16, 2019, 02:33:46 am

Άμα είναι να μην υπάρχουν ούτε ιδιωτικά σχολεία και ούτε ιδιωτικοί τηλεπικοινωνιακοί φορείς και ούτε... και ούτε ... Καπιταλισμό έχουμε 'Αμα εμποδίζεις τους ιδιώτες να δραστηριοποιηθούν είναι ξεκάθαρη πράξη φασισμού!
Τι άλλη νεοφιλελέ μαλακία θα ακούσουμε σε αυτό το φόρουμ.

Α, ναι ξέχασα:

Όσο για το επίπεδο του φόρουμ, αυτό καθορίζεται από τα γραφόμενα των μελών του...αν είναι να γράφουν πίπες, χαζομαρίτσες κλπ και να μην ασχολούνται με επιστημονικά/κοινωνικά/πολιτικά θέματα τότε δε φταίει κανείς άλλος από όλους όσους χρησιμοποιούν καταχρηστικά το φόρουμ χωρίς μέτρο...μιλήστε όταν έχετε να πείτε κάτι και όχι απλώς για να φανεί ότι υπάρχετε. Αυτοματα το φόρουμ θα βελτιωθεί... αν δει κανείς τα recent τυχαία διάφορες χρονικές στιγμές θα καταλάβει τη στατιστική των αναρτήσεων στο φόρουμ και τη βαρύτητα τους...

Κάνε ακόμα κανένα shout με flush()
Έχουμε θαμπωθεί από το προηγούμενό σου. Ακόμα να κατανοήσουμε το βαθύ πηγαδίσιο νόημά του.