THMMY.gr

 Σχόλια,απορίες κτλ. σε παλιά θέματα για τον Δομημένο Προγραμματισμό. 

https://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=tpmod;dl=cat33

Εδώ θα βρείτε παλιά θέματα

Ιουνιος 2014 ομαδα Α: Για το 3ο θεμα έχει κανείς να συγκρίνουμε αποτελέσματα;

1 4 6 4

Γιατι δεν το κανεις ενα compile στο pc σου για να σαι σιγουρος?  :P

Νομίζω πως το αποτέλεσμα είναι
1
4
6
15
Γτ στην τελευταία κλήση της συνάρτησης πάει στο σωστό case αλλά επειδή σε αυτό δεν υπάρχει break πάει κ στο επόμενο case!! Ας επιβεβαιώσει κάποιος για την εξήγηση!! ::)

Στο 3ο θέμα του Οκτ του '12  τρέχοντας το πρόγραμμα το n στο τελευταίο print μου βγήκε 4 ενώ με τη λογική το βγάζω 8 :'( μπορεί κάποιος να βοηθήσει;;;  :o :o

μηπως η τιμη του n που περνας με αναφορα αλλαζει μονο οταν το χρησιμοποιεις μεσα στην συναρτηση με το *k, και οχι με σκετο k, και με την εντολη k=&x αλλαζει απλα η τιμη k που επιστρεφεται στο t ;  :)

Η αλήθεια είναι οτι αυτό με μπερδεύει!! Φαντάστηκα πως ισως κάτι τέτοιο γίνεται.. Αλλά αν ο pointer k (στην ουσία δλδ η διεύθυνση του n) παίρνει τη διεύθυνση του x που έχει τιμή 8 π :-[ώς γίνεται να μην αλλάζει κ η τιμή του n?;;

Μπορεις να μου εξηγήσεις βήμα βήμα την τελευταία κλήση της συνάρτησης; γτ οπως τ λες τ κανω αλλα εκει κολάω

ελα μου ντε..και γω στην αρχη 8 το εβγαζα οπως το ελεγες, και αυτο ειναι το μονο που φανταστηκα, αλλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι συμβαινει..  :???:

Πριν την τελευταία επανάληψη το m έχει γίνει 6 άρα όταν καλείται η συνάρτηση πάει στο case m=6. Εκεί κάνει το t[1] ίσο με 7 και το m=6+7=13. Δεν υπάρχει break άρα συνεχίζει στο επόμενο case όπου κάνει το m=13+2=15 και αυτό επιστρέφει! Αυτό νομίζω πως κάνει!

Έχει κάνει κανείς το δεύτερο πρόγραμμα του Ιουνίου ´14;  ::)

Καλημέρα παιδιά. Μήπως μπορεί κάποιος να ανεβάσει τα θέματα του Σεπτέμβρη '14;
Ευχαριστώ

Άρα εσύ λες πως θ μπει στο case 4. Μα αφού η τιμου του m ειναι 13 πως μπαινει στο case 4;

Μπαινει στο case 4 γιατι στο case 6 δεν εχει break ή return ή κατι τετοιο

Στις σημειώσεις του Κορτέση για τη switch λέει: η μεταφορά της εκτέλεσης του προγράμματος σε μια case θα έχει ως συνέπεια να εκτελεστούν όλες οι ομάδες που ακολουθούν ακόμα κι αν ανήκουν σε διαφορετικές case η και στην περίπτωση της ετικέτας default. Αν θελουμε να αποφuγουμε κάτι τέτοιο πρέπει στο σημείο που μας ενδιαφέρει να εισάγουμε την εντολή break.

Έχει λύσει κάποιος το 2 θέμα του Ιουνίου του 2014 ; , αυτό με την αναζήτηση πως γίνεται ;

Μπορεις να ορίσεις ενα struct οπου θα εχει σαν μεταβλητες ολα τα στοιχεια του σεισμου και να το "δηλωσεις" δυο φορες π.χ. Θα χρησιμοποιήσεις το struct earth για την εγγραφή των δεδομένων στο αρχειο, υστερα αφου δωσεις αρχικα στην earth_min τις τιμές της πρώτης εγγραφής διαβάζεις τις υπόλοιπες τιμές μέσα σε μία με χρήση του earth και τις συγκρίνεις με το earth_min Στο τέλος της διαδικασίας το earth_min θα έχει τα στοιχεία του μικρότερου σεισμού.  8))

Κάπως έτσι το σκεπτόμουν απλά το πρόβλημα μου είναι οτι μέσα στο αρχείο θα υπάρχουν το n το μέγεθος του σεισμού και η ημερομηνία όποτε πως θα βγάλει άκρη ποιους αριθμούς να συγκρίνει ;

Γι'αυτο χρησιμοποιεις structs και δεν γράφεις τις μεταβλητες μια-μια, οταν διαβαζει το struct απο το αρχειο αντιστοιχίζει τις τιμές με τις μεταβλητές που εχουν οριστεί στο struct (εννοείται πως χρησιμοποιείς το ίδιο struct κατα την εγγραφή των δεδομένων), έτσι όταν του λες σύγκρινε την   όπου size θα είναι η μεταβλητή του struct για την ένταση του σεισμου θα συγκρίνει την προσωρινή ελάχιστη τιμή του μεγέθους που έχει η earth_min με την τρέχουσα τιμή της earth.

στο θέμα του ιουνίου 2014 στο τελευταίο θέμα πως πρέπει να είναι η δομή της απάντησης; τι εννοεί να γράψετε στο εσωτερικό πλαισίου;

Αν θυμάμαι καλά απλά θέλει να γράψεις σε ένα πινακάκι τι εκτυπώνει το πρόγραμμα και μετά να το αιτιολογήσεις

ειναι κλασσικο θεμα αυτο, πρεπει να γραψετε ακριβως τι θα εμφανιστει στον υπολογιστη/κονσολα οταν εκτελεστει ο κωδικας που δινεται.

ο καλυτερος τροπος για να επιβεβαιωσετε τις απαντησεις σας, τωρα που διαβαζετε, ειναι να το εκτελεσετε!

Τελικα για το 3ο θεμα δεν ζητάει μόνο τις τιμές σε πινακάκι αλλα και αναλυτική δικαιολόγηση, δηλαδη να του πεις τι κανει το προγραμμα γραμμη-γραμμη.

if (!n) και m+=(t+1);
τι σημαίνουν αυτές οι εντολές?

επίσης στο m=(k>3)+3??

λοιπον
1)m=(k>3)+1
  πρώτα ελέγχει την ανισότητα αν ισχύει τότε m=1+1, αν δεν ισχύει m=0
  γιάτι το αποτέλεσμα του ελέγχου της ανισότητας σου δίνει 1 αν είναι True κ 0 αν είναι False
2) m+=(t+1) είναι το ίδιο με το m=m+(t+1)
3)if(!n) για αυτό δεν είμαι πoλυ σίγουρη
   ουσιαστικά το ! είναι το διάφορο
   και το if ελέγχει αν η τιμή μέσα είναι 0 η 1
   επομένως αν έχεις n=0 τότε με το ! γίνεται 1 άρα μπαίνεις στην if
   αλλιώς αν έχεις κάποιον άλλον αριθμό τότε με το ! γίνεται 0 άρα δεν μπαίνεις στην if

δοκίμασε πάντως να γράψεις κώδικα και να τον τρέξεις κ να δεις τι σου εμφανίζει σε κάθε περίπτωση

Αυτό είναι..

να στε καλά παιδιά μου! Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει ακριβώς πως τρέχει το 3ο θέμα του Ιουνίου 14? Ειδικά τι συμβαίνει εκεί στο If (!n)????

Στο 3 του Ιουνίου 14, αν είναι έτσι τότε δεν θα παίρνει τιμή το m για i=1,2,3ktl έτσι δν είναι?

1) Πας απευθείας στη main
2) Πρωτη επανάληψη i=0,k=7
3) Καλείς την fun όπου στο n αντιστοιχιζεται το i και στο k το k της main.
4) static μεταβλητές σημαίνει ότι οταν βγεις απο την συνάρτηση και την καλέσεις αργοτερα αυτές ι μεταβλητές θα εχουν τις τιμές που ειχαν ην τελευταια φορα που ησουν μεσα.
5) Τωρα που το i (δλδ το n) ειναι μηδεν το !n ειναι 1 και εκτελείται η if αφου είναι true η παρένθεση.
6) m=n(=i)=0 και ολα τα στοιχεια του πινακα t γινονται μηδεν.
7) H switch δεν εχει case 0 οποτε προχωρας και εκτελεις το default m%=5=>m=0 (υπολοιπο διαιρεσης του 0 με το 5) και m++ (m=0+1=1)
8) η τιμη του m που επιστρέφεται ειναι m=1 η οποια και τυπωνεται στην οθονη.
9) Συνεχιζεις για i=1 κοκ...

παιδια αμα λυσει κανεις οποιοδηποτε 3ο θεμα απο αυτα που υπαρχουν ηδη εδω, ας κανει ενα κοπο να ανεβασει τ αποτελεσματα να συγκρινουμε. καποια δε μου τρεχουν, πετανε errors κτλ, δεν εχω χρονο για να το ψαξω περαιτερω, οποτε μονη εναλλακτικη η συγκριση

έχει κανείς τη φετινή εργασία F του Κορτέση σε μη ακαταλαβίστικη μορφή?
στο ethmmy έχει ανέβει με λίγο @@κωδικοποίηση

ανοιξε το με browser και αλλαξε text encoding σε ελληνικα (αν δεν μπορεις να το ανοιξεις με browser
μετετρεψε το σε .txt)

Μπορει να ανεβασει καποιος τη λυση απο το θεμα 2 του 2014 ή καποιο αντιστοιχης λογικης??

και απο το θέμα πρώτο δεν μας χαλάει!  :D :D :D

θενκ γιου!

στην ιδια ασκηση, ο λογος που χρησιμοποιει return; αντι για exit(1)(2)...κτλ οπως στις σημειωσεις του;
(για τον ελεγχο στη malloc εννοω)

σεπτεμβριος 2012 θεμα 3 κανεις? το m προκυπτει απο καπου?

Στα θέματα του Ιουνίου 2016 στο 3ο θέμα θέλει απλά να χρησιμοποίησουμε έναν δείκτη σε διδιάστατο πίνακα ;
Και στο 4ο θέμα η συνάρτηση που ζητάει τι ακριβώς πρέπει να κάνει ; Θέλει απλά μια σειρά από if ή είναι κάτι πιο σύνθετο που δεν καταλαβαίνω ;

EDIT: moved , λιγη προσοχη που γραφετε

εχει καποιος την λυση απο θεμα 3 Ιουνιος 2017;;

εχει κανεις τη λυση για το θεμα 1ο 2010;

Ανεβαζω λυση για θεμα 2 ιουνιου του 16 που ενδεχομενως εχει λαθη οποιος ειναι γνωστης ας διορθωσει μην παρω κανεναν στο λαιμο μου

Θα ανεβασω λυσεις και για θεμα 3 πιο μετα

Στην ερωτηση ποιο ειναι το βασικο μοντελο των WEB Services,μπορει να μου καποιος πως το απανταμε? Φανταζομαι θελει την ερμηνεια της εικονας στις σημειωσεις,αλλα δεν ειμαι σιγουρος στο πως να θεσω την απαντηση.

bump

μαγκες αν την εχει καποιος ανεβαστε την πλιζ γιατι εχω κολλησει και γω εκει απο χθες το βραδυ

Ρε παιδιά το θέμα λέει και το όνομα του αλγορίθμου, ψαξτε το στο ιντερνετ.

Εδώ (https://www.geeksforgeeks.org/quick-sort/) έχει ωραία υλοποίηση και εξηγεί και πως δουλεύει η quicksort. Βέβαια δεν επιλέγει τυχαία τον αριθμό αλλα νομίζω δεν είναι αυτή η δυσκολία του θέματος.

Επίσης σε τέτοια θέματα είναι χρήσιμο να κάνενε ένα παράδειγμα στο χαρτί για να καταλάβαιτε τι παίζει, μέχρι που θα πρέπει να τρεχουν τα for σας κτλ.

Ευχαριστούμε πολύ! Αλλά... εγώ βασικά μπερδεύτηκα  :P Εννοούσα το θέμα Γ του ΦΛΕΒΑΡΗ του '17, αλλά βιάστηκα. Οπότε, αν κάποιος έχει την λύση και σε αυτό θα ήμουν ευγνώμων,  γιατι δεν βγαζω ακρη.

Νομιζω οτι ειναι αρκετα παρομοια με του ιουνιου του 16 που υπαρχει λυμενη.
Η βασικη διαφορα ειναι οτι εδω περα εχεις μια δομη-πινακα που θα εχει τοσα στοιχεια οσα και οι αγωνες μιας αγωνιστικης και θα δηλωνεται δυναμικα
Δηλαδη θα δηλωσεις αρχικα τη δομη σου κανονικα με ονομα πχ players και μεσα στη main αφου ο χρηστης εισαγει τον αριθμο των αγωνων n:
struct players *games
games = (struct players *)malloc(n*sizeof(struct players));

το οποίο δημιουργει ενα πινακα μεγεθους n που καθε στοιχειο του ειναι μια δομη τυπου players
Ε και μετα μοιαζει αρκετα με το θεμα του 16

αν τρεξετε αυτον τον κωδικο το τελευταιο γραμμα της συμβολοσειρα ειανι ενα Ε ...ΠΩΣ προκυπτει ομως αυτο το Ε εφοσον δεν υπαρχει στον πινακα;
#include<stdio.h>
int main(void){
   char *arr[]={"A","B","C","D"};
   char **p;
   p=arr;
   printf("%s",*++p);
   printf("%s",*++p+2);
   printf("%c\n",**++p+1);
}

Σου διαφεύγει το γεγονός ότι οι μεταβλητές τύπου char αποθηκεύονται στην μνήμη ως ακέραιοι βάσει του προτύπου ASCII. Στην περίπτωση της εκτύπωσης του 'E', ο δείκτης δείχνει στην +1 θέση μετά το 'D', η οποία +1 θέση στην πραγματικότητα είναι (θέση του('D') + sizeof(char)) = θέση του('Ε').

Οχι απλα μου διαφευγει ....ιδεα δεν εχω :D :D να σε καλα

Αν σε παρηγορεί ο Πιτσούλης είπε πως το έκαναν σωστά αυτό μόνο 3 άτομα...

Βασικά, οι μεταβλητές char είναι ακέραιοι αριθμοί του ενός byte και μπορούν χωρίς κανενα περιορισμό να χρησιμοποιηθούν με τον ίδιο τρόπο όπως οι int (προφανώς με μικρότερο εύρος τιμών). Απλά, εφόσον χρησιμοποιούμε στο printf το %c, ο μεταγλωτιστής καταλαβαίνει οτι αντί για τον αριθμό πρέπει να εκτυπώσει τον αντίστοιχο χαρακτήρα που βρίσκεται στην θέση με αυτόν τον αριθμό στον πίνακα ASCII. Τώρα, όταν ο δείκτης δείχνει στο 'D', και στην συνέχεια αυτή η τιμή αυξάνεται κατά 1, τότε αυτομάτως εκυπώνεται ο επόμενος χαρακτήρας του πινακα ASCII, που για ευνόητοους λόγους είναι το 'E'. Επιπλέον, εκτυπώνεται το 'E', διότι ο τελεστής ++ βρίσκεται πριν τον τελεστέο του, οπότε η προσαύξηση συμβαίνει πριν την εκτύπωση του χαρακτήρα.

(Βασικά ότι είπε και ο Spiro, απλά διαφωνώ λιγάκι με την διατύπωση)


Ένας από τους τρεις εδωω  ;D

Ωραια κανα αλλο πονηρο εχουμε?

Πονηρό είναι ό,τι έχει να κάνει με pointers, προτεραιότητες τελεστών, μικρολεπτομέρειες (όπως %d αντί για %f και τέτοια...). Για αυτά θεωρώ ότι το νο. 1 είναι να διαβάζεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ την εκφώνηση. Ξέρω ότι έχεις βαρεθεί να το ακούς, αλλά είναι αλήθεια ότι πολλοί την πληρώνουν γιατί ήταν βιαστικοί στην εκφώνηση.

Βασικά βέβαια δεν είναι εάν υπάρχει κάτι πονηρό, για να το διαβάσεις. Σημασία έχει να το έχεις δει κάπου, να ξέρεις πώς δουλεύει, γιατί εάν δεν το έχεις ξαναδεί στην ζωή σου, δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο περίπτωση να το κάνεις τυχαία σωστά εκείνη την στιγμή, με το άγχος της εξέτασης. Δυστυχώς, ο προγραμματισμός έχει πολλά πράγματα που δεν παίζει να έχει δει κανείς στο πρώτο εξάμηνο, οπότε βασικά είναι θέμα καθηγητή να βάλει κάτι που έχει διδάξει, έστω και υποτυπωδώς.

Δεν θέλω να σε αποθαρρύνω, αλλά δυστυχώς έτσι είναι. Θέλω να πιστεύω πως ο Πιτσούλης δεν θα κάνει καμιά βλακεία, γιατί φαίνεται αρκετά σοβαρός καθηγητής. Αλλά πχ το Θέμα με την συμβολοσειρά και το 'Ε' του Ιανουαρίου ήταν λίγο φευγάτο. Τουλάχιστον όμως, η πλειοψηφία των θεμάτων είναι βατά και αν διάβαζες και έχεις ασχοληθεί με την C  δεν θα έχεις πρόβλημα να περάσεις το μάθημα.

Αφήνω αυτό εδώ. Δεν γνωρίζω αν έχει πέσει ως θέμα εξετάσεων. Μου έφαγε κάμποση ώρα μέχρι να το λύσω. Ίσως φανεί χρήσιμο, αν και είναι πολύ τραβηγμένο παράδειγμα. Πιθανόν να υπάρχουν και άλλες (ευκολότερες ή δυσκολότερες) λύσεις.

Είναι το πρόβλημα όπου θέλω να περάσω ως όρισμα σε μια συνάρτηση έναν pointer to pointer (**) ο οποίος θα δείχνει σε έναν 2-Δ πίνακα και στη συνέχεια θα θέλω να κάνω κάποια επεξεργασία στον πίνακα.

Στη main βάζω τα εξής (δημιουργώ δηλαδή πρώτα έναν πίνακα δεικτών κι έπειτα ορίζω ένα pointer to pointer):

    int pinakas[N][M];
    int *p_arr[N];
    int **ptr2arr;
    int i;

    ptr2arr = (int **)p_arr;

    for (i=0; i<N; i++)
      p_arr [ i ] = (int*)pinakas + i*M;
     
   
Στη συνέχεια μπορώ να διοχετεύσω τον ptr2arr ως όρισμα σε μια συνάρτηση (type) myfunc(....,int ** x,...) ( π.χ. myfunc(...,ptr2arr,...); ) και στη συνέχεια σε πιθανή κλήση της scanf να αναφέρομαι στο κελί ij ως &x [ i ] [ j ].
 

Η υλη ειναι ανεβασμενη πουθενα;

https://elearning.auth.gr/course/view.php?id=10458

Αυτό είναι το θέμα. Στις πληροφορίες μαθήματος αναφέρει πράγματα που δεν περιέχει το υλικό μαθήματος πχ pointer σε συναρτήσεις, ενώσεις, πεδία bit.

Τι από τα δύο να εμπιστευτούμε...

(Με κάθε επιφύλαξη)
Θυμάμαι αμυδρά από προηγούμενη εξεταστική που σκεφτόμουν να εξεταστώ στο μάθημα ότι κάποιος από τους πρωτοετείς που το παρακολουθούσαν μου είχε πει ότι από ένα σημείο και μετά ο Πιτσούλης είχε σταματήσει να ανεβάζει διαφάνειες στο elearning.

το προσφατο αρχειο που ανεβηκε και εχει ασκησεις που γιναν στο μαθημα τις περιλαμβανει ολες ή υπαρχουν κι αλλες που γινανε και δεν ανεβηκαν;

Δεν ήταν σωστή όντως και η δική μου διατύπωση (ανεξάρτητα που το βρήκα σωστό) αλλά επίσης διαφωνώ με αυτό που γράφεις ότι "εκτυπώνεται το 'E', διότι ο τελεστής ++ βρίσκεται πριν τον τελεστέο του, οπότε η προσαύξηση συμβαίνει πριν την εκτύπωση του χαρακτήρα". Στην έκφραση **++p+1 η προτεραιότητα των τελεστών είναι: πρώτα το ++ μετά τα ** και τέλος το +1. Τώρα, η διαφορά με τις παραπάνω 2 εκφράσεις είναι ότι πριν δεν χρειαζόταν το όρισμα της printf να έχει 2 αστεράκια γιατί τυπωνόταν συμβολοσειρά (για τον ίδιο λόγο που για παράδειγμα κατά το διάβασμα ενος string μέσω της scanf/gets δεν χρειάζεται να βάλω το ampersand (&) ) ενώ τώρα τυπώνεται χαρακτήρας. Επομένως πρώτα εκτελείται το **++p και άρα διαβάζω 'D' (στην πραγματικότητα τον ακέραιο που αντιστοιχεί στο ASCII) και στη συνέχεια εκτελείται η πράξη +1, κι επομένως τυπώνεται το 'Ε'.

  :)

παιδια για την 3 ασκηση στο φεβρουαριο 2018 εχετε καμια ιδεα να διορθωσω;
#include<stdio.h>
#include<stdlib.h>
int main(){
   int N,M;
   float** p;
   int i,j;
   printf("dose arithmo grammwn\n");
   scanf("%d",&N);
   printf("dose arithmo stilwn\n");
   scanf("%d",&M);
   p=malloc(sizeof(float*)*N);
   if(!p){
      printf("adinamia\n");
      exit(0);}
      for(i=0;i<N;++i)
      {
                p=malloc(sizeof(float)*M);
      if(!p ){
      
      printf("adinamia\n");
      exit(0);}
      }
   
      for(i=0;i<N;i++){
      for(j=0;j<M;j++){
      
          do(p [j]=rand());
          while(p<=1);
         ;
      }
}for(i=0;i<N;i++){
      for(j=0;j<M;j++){
          printf("%2f,",p[j]);}
}
for(i=0;i<N;i++)
free(p);
free(p);
   return 0;
   
}

καποια δεν τα αντιγραφει σωστα το φορουμ εδω ο σωστος

Η άσκηση ζητούσε το άθροισμα των στοιχείων κάθε γραμμής να είναι μικρότερο του 1. Εσύ στον κώδικά σου απλά απαιτείς το κάθε ένα στοιχείο να είναι μικρότερο ή ίσο του ένα. Η πιο εύκολη λύση είναι αφού περάσεις τις τιμές στον πίνακα, να ορίσεις έναν πίνακα ίσο με τον αριθμό των γραμμών κάθε στοιχείο του οποίο θα είναι το άθροισμα όλης της γραμμής. Στη συνέχεια απλά τρέχεις τον πίνακα από την αρχή και διαιρείς (για κάθε γραμμή) κάθε στοιχείο του πίνακα με το αντίστοιχο άθροισμα. Μια υλοποίηση που έκανα εγώ είναι στο συνημμένο. Απλά (σχεδόν τα πάντα) τα υλοποιώ σε αντίστοιχες συναρτήσεις, κάτι το οποίο δεν το ζητούσε  :P.

Σήμερα το Θέμα 3 το έλυσα έτσι, το έλυσε κάποιος άλλος διαφορετικά???

ορίστε και η υλοποίηση του προγράμματος:

(https://i.imgur.com/yI4xW7c.png)

δεν έχω το γραπτό μπροστά μου αλλά νομίζω αυτό ήταν το πρώτο θέμα, η απάντηση που βγάζει αυτό το πρόγραμμα είναι 115, αυτή βρήκα και εγώ στο γραπτό, μπορεί κάποιος να επιβεβαιώσει την άσκηση???

εγω το ελυσα οριζοντας 2 πινακες:τον α = (a b c d e) και τον b = (f g h i)
στη συνεχεια πηρα 2 for με καταλληλες συνθηκες οι οποιες υπολογιζαν τα δυο τριγωνα του toplitz
εννοω:

η μια υπολογιζε   a b c d e       και η άλλη               
                               a b c d                             f
                                   a b c                            g f
                                      a b                            h g f
                                         a                            i h g f



Θέμα 1: 115 εβγαινε ναι

Έστω ints o πίνακας των εννιά ακεραίων που διαβάστηκαν. Τότε τα στοιχεία του ζητούμενου πίνακα είναι: