THMMY.gr

Σε αυτό το τόπικ θα δημοσιεύει όποιος ξέρει στίχους από Ποντιακά τραγούδια.

Λόγω του γεγονότος ότι τα Ποντιακά τραγούδια είναι κατά μια βάση παραδοσιακά, υπάρχει πιθανότητα οι στίχοι να είναι ελαφρώς διαφορετικοί από εκτέλεση σε εκτέλεση.



Παρακαλώ να μην δημοσιευθούν off topic ποστς.
Ευχαριστώ.

Και ξεκινάω με ένα πολύ γνωστό που ερμήνευσε και ο μεγάλος Στέλιος  Καζαντζίδης.




Εκάεν και το Τσάμπασιν
Και επέμναν τα τουβάρια γιαρ γιαρ αμάν
Και ρούξαν σο χουρτάρεμαν
Το Ορτούς τα παλληκάρια γιαρ γιαρ αμάν

Κεν έκαεν καεμάνιεν
Τ Ορτούς το Παρχάρ
Κεν εκεί τιδέν και επέμνεν
Μονάχον σαχταρ!

Εκάεν και το Τσάμπασιν
Γιαβρούμ τιδέν και επέμνεν
Ράσα και λειβαδότοπα
Άλλο χορτάρ και φέρνε

Τρανόν Γιαγκούν σο Τσάμπασιν
Σπίτε και θα απόμενε  γιαρ γιαρ αμάν
Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκίν
Ουλ καθούνταν και κλαίνε γιαρ γιαρ αμάν


Κλαίν τα πουλόπα τη θεού
Κλαίν τα πεγαδομάτα  γιαρ γιαρ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ
Κλαιν τ' έμορφα τ' ελάτια  γιαρ γιαρ αμάν

Πως σου ήρθε να ανοίξεις τέτοιο τόπικ;

ΚΟΡΤΣΟΠΟΝ ΛΑΛ’ ΜΕ

Κορτσόπον ανημέρωτον – κορτσόπον λάλ’ με
Κορτσόπον ανημέρωτον – κορτσόπον λάλ’ με
Πότε θα ημερούσαι – λάλ’ με κι ας λαλώ σε
Πότε θα ημερούσαι – λάλ’ με κι ας λαλώ σε

Και με τ’ εμέν το παλληκάρ’ – κορτσόπον λάλ’ με
Και με τ’ εμέν το παλληκάρ’ – κορτσόπον λάλ’ με
Πότε θα στεφανούσαι - λάλ’ με κι ας λαλώ σε
Πότε θα στεφανούσαι - λάλ’ με κι ας λαλώ σε

Κορτσόπον λάλ’ με, λάλ’ με κι ας λαλώ σε,
Σ’ έναν βούρα λεφτοκάρυα, λέει με έλ’ ας φιλώ σε
Σ’ έναν βούρα λεφτοκάρυα, λέει με έλ’ ας φιλώ σε
Κορτσόπον πολλά έμορφον – κορτσόπον λάλ’ με    Κορτσόπον πολλά έμορφον – κορτσόπον λάλ’ με
Και ντο πολλά αγαπώ σε - λάλ’ με κι ας λαλώ σε
Και ντο πολλά αγαπώ σε - λάλ’ με κι ας λαλώ σε

Πασκίμ’ ντο’ κ’ εγροικάς ατο – κορτσόπον λάλ’ με
Πασκίμ’ ντο’ κ’ εγροικάς ατο – κορτσόπον λάλ’ με
Πάντα πυκνοτερώ σε – λάλ’ με κι ας λαλώ σε
Πάντα πυκνοτερώ σε – λάλ’ με κι ας λαλώ σε

Κορτσόπον λάλ’ με, λάλ’ με κι ας λαλώ σε,
Σ’ έναν βούρα λεφτοκάρυα, λέει με έλ’ ας φιλώ σε
Σ’ έναν βούρα λεφτοκάρυα, λέει με έλ’ ας φιλώ σε

ΣΕΡΑΝΤΑ ΜΗΛΑ ΚΟΚΚΙΝΑ
Σεράντα μήλα κόκκινα πούλιμ’
Σεράντα μήλα κόκκινα γιάβριμ’
Σ’ έναν μαντίλ’ δεμένα.
Σ’ έναν μαντίλ’ δεμένα.
Σεράντα σεβντάς κι αν εφτάς πούλιμ’
Σεράντα σεβντάς κι αν εφτάς γιάβριμ’
Κ’ ευρίκ’ς κι άμον εμένα.
Κ’ ευρίκ’ς κι άμον εμένα.

Για έλα έλα πούλιμ’ , με τ’ εμέν έλα γιάβριμ’
Ατό τ’ εσόν το τέρεμαν πούλιμ’ , θα σύρ’και παίρ’ τ’ αχούλιμ’.    
Σεράντα μήλα κόκκινα πούλιμ’
Σεράντα μήλα κόκκινα γιάβριμ’
Ση σειράν τιζεμένα.
Ση σειράν τιζεμένα.
Έπαρ’ αρνίμ’ και τη στρατάν πούλιμ’
Έπαρ’ αρνίμ’ και τη στρατάν γιάβριμ’
Ντο θα φέρ’ τσε σ’ εμένα.
Ντο θα φέρ’ τσε σ’ εμένα.

Για έλα έλα πούλιμ’ , με τ’ εμέν έλα γιάβριμ’
Ατό τ’ εσόν το τέρεμαν πούλιμ’ , θα σύρ’και παίρ’ τ’ αχούλιμ’.

ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

«Αρχή Κάλαντα»


Αρχή Κάλαντα κι αρχή του χρόνου / κι αρχή του χρόνου
πάντα Κάλαντα , πάντα του χρόνου / πάντα του χρόνου

Αρχή μήλον έν κι αρχή κυδών’ έν / κι αρχή κυδών’ έν
κι αρχή βάλσαμον το μυριγμένον / το μυριγμένον

Εμυρίστεν άτο ο κόσμος όλεν / ο κόσμος όλεν
για μυρίστ’ άτο κι εσύ αφέντα / καλέ μ’ αφέντα

Τα καλά παιδία έρθαν σην πόρτας / και ξάν σην πόρτα σ’
άψον το κερί σ’ κι έλα σήν πόρτα σ’ / κι έλα σήν πόρτα σ’

Χα μηλόπα , χα ξερά τζιρόπα / ξερά τζιρόπα
Χα ξερά , μαύρα κοκκιμελόπα / κοκκιμελόπα


Χρόνια πολλά πάντα και του χρόνου!

Κάλαντα και τα δικά μου:
Χριστός γεννέθεν χαρά σον κόσμον
Χριστός γεννέθεν χαρά σον κόσμον
Α καλήν ώρα καλής ημέραν
Α καλό παιδί οψέ γεννέθεν
Οψέ γεννέθεν ουρανοστάθεν
Οψέ γεννέθεν ουρανοστάθεν
Τον εγέννεσεν η Παναΐα
τον ενεστεσσεν αεί παρθένος
Έρπαξαν ατόν οι σιλ'Εβραίοι
Έρπαξαν ατόν οι σιλ'Εβραίοι
Σιλ'Εβραίοι κ μύριοι Εβραίοι
Ας ακρέντικά κι ας την καρδιά
Κι έλθον τη Χριστού τα παλλικάρε
και φημίζεν το νοικοκύρη
νοικοκύρη και βασιλέα
Δέβα σο ταρέζ κι έλα σην πόρτα σ
Δέβα σο ταρέζ κι έλα σην πόρτα σ
κι αν κι ανοις μας χαρά σην πόρτα ς χαρά σην πόρτα ς

αυτό μόνο θυμάμαι σίγουρα... :-[

ΑΗΤΕΝΤΣ ΕΠΑΡΑΠΕΤΑΝΕΝ


Αητέντς’ επαραπέτανεν
Ψηλά ‘ς σα επουράνια (ούϊ αμάν, αμάν)
Είχεν τσιαγκία κόκκινα
Και το κουδούκ’ νατ’ μαύρον (ούϊ αμάν, αμάν)
Κι εκράτ’ νεν και ‘ς Σα κάρτσια του
Παλληκαρί’ βρασιόνας (ούϊ αμάν, αμάν)
Αητέ μ’ για δός μ’ ας σο κρατείς
Για Πε με όθεν κείται (ούϊ αμάν, αμάν)
Ας’ σο κρατώ ‘κι δίγω σε
Αρ’ όθεν κείται λέγω
Ακεί ‘ς ‘σο πέραν το ρασίν
Σο πέραν καν τ’ ελάτια
Μαύρα πουλία τρωγν’ ατον
Και άσπρα τριγυλίσκουν
Φατέστεν πούλια μ’ φατέστεν
Φατέστεν τον καρύπιν
‘Σ σην θάλασσαν κολυμπετής
σ’ ομάλια πεχληβάνος
Σ’ σο πόλεμον τραντέλλενας
Του Πόντου παλληκάρι

 

Ο ΓΙΑΝΝΕΣ Ο ΜΟΝΟΓΙΑΝΝΕΣ

 
Ο Γιάννες ο μονόγιαννες,
Ο μοναχόν ο Γιάννες,
Ο Γιάννες επεπίρνιξεν
Και πεγάδ' επήγεν,
Γαργάριξεν η μαστραπά,
Εγνέφιξεν ο ρδάκον
Εξέβεν ρδάκος άγγελος
Και θέλ' να τρώη τον Γιάννεν.
- Καλώς καλώς το πρόγεμα μ',
Καλώς το δειλινάρι μ',
Καλώς το τρώγω κι αγρυπνώ
Και κείμαι και κοιμούμαι.
- Παρακαλώ σε, ρδάκε μου,
Άφ'σ' με κάν πέντ' ημέρας,
Πάγω 'λέπω τον κύρι μου,
Έρχουμαι κ' εσύ φά' με.
- Άρ' άμε, άμε, Γιάννε μου,
Άμε κι αλήγορ' έλα.
Ο Γιάννες μόνον έργεψεν,
Ο ρδάκον εθερέθεν,
Όντας τέρή το πέραγκιαν,
Ο Γιάννες κατηβαίνει.
- Καλώς καλώς το πρόγεμα μ',
Καλώς το δειλινάρι μ',
Καλώς το τρώγω κι αγρυπνώ
Και κείμαι και κοιμούμαι.
- Άσε με, ρδάκον, άσε με,
Άσε με, νε θερίον,
Πάγω 'λέπω τη μάννα μου,
Έρχουμαι κ' εσύ φά' με.
- Αρ' άμε, άμε, Γιάννε μου,
Άμε κι αλήγορ' έλα.
Ο Γιάννες μόνον έργεψεν,
Ο ρδάκον εθερέθεν,
Όντας τερή το πέραγκιαν,
Ο Γιάννες κατηβαίνει.
- Καλώς καλώς το πρόγεμα μ',
Καλώς το δειλινάρι μ',
Καλώς το τρώγω κι αγρυπνώ
Και κείμαι και κοιμούμαι.
- Παρακαλώ σε, ρδάκε μου,
Θεού παρακαλίας,
Ας πάγω 'λέπω τ' ορφανά,
Δατάχκουμαι την κάλη μ'.
- Αρ' άμε, άμε Γιάννε μου,
Άμε κι αλήγορ' έλα.
Ο Γιάννες μόνον έργεψεν,
Ο ρδάκον εθερέθεν,
Όντας τερή το περαγκιαν,
Ο Γιάννες κατηβαίνει.
Είχεν τα χέρα 'τ' πίσταυρα,
Την γούλαν κρεμασμένον,
Κι άλλ' οποπίσ' ο κύρις ατ'
Φτουλίζ' γα γένα 'τ' κ' έρται,
Κι άλλ' αποπίσ' η μάννα του
Καταματούται κ' ερται,
'σ όλτς αποπίσ' η κάλη του,
χρυσή καβαλλαρέα,
χρυσόν μήλον 'ς σο χέρ'ν ατής
παίζει και κατηβαίνει,
κατακαρδών' τον Γιάννεν ατ'σ
και φοβερίζ' τον ρδάκον.
- Καλώς καλώς το πρόγεμα μ',
Καλώς το δειλινάρι μ',
Καλώς το τρώγω κι αγρυπνώ
Και κείμαι και κοιμούμαι.
- Σπαθίν κα έν' το πρόγεμά σ',
Κοντάρ' το δειλινάρι σ',
Φαρμάκ' να τρώς και αγρυπνάς
Και κείσαι και κοιμάσαι.
- Κόρ' απ' εμέν 'κ' εντρέπεσαι,
Απ' εμέν 'κι φοβάσαι;
- Από εσέν 'κ' εντρέπομαι,
Απ' εσέν 'κι φοβούμαι.
- 'Σ τον Θο σ', 'ς τον Θο σ', νε κόρασον,
τα γονικά σ' απόθεν;
- Η μάννα μ' απ' τους ουρανούς,
Ο κύρη μ' απ' τα νέφα,
Τ' αδέλφα μ' στράφτ'νε και βροντούν
Κ' εγώ γριλεύω ρδάκους,
'Σου πεθερού μου το τσακόν'
σερέντα ρδάκων δερμα,
έναν να παίρω και τ' εσόν,
γίνταν σεράντα έναν.
- Καθώς που λες, νε κόρασον,
Άμε απόθεν έρθες,
Ας έν' ο Γιάννες χάρισμα σ',
Έπαρ' 'τον κι άμε δέβα,
Ας έν' ο Γιάννες αδελφό μ',
Η κάλη του η νύφε μ',
Του Γιάννε τα μικρότερα
Ας είν' γυναικαδέλφα μ'.

ΑΝΤΑΡΤΗΣ


Αντάρτης απάν 'ς σα βουνά
αντάρτην εκουβάλνεν
τραματημένον 'ς σο πλευρόν
το αίμαν ατ' εχάνεν
Αφ 'ς με και γλύτωσον την ψη σ'
είμαι αποθαμένος
επαρακάλνεν κι έλεεν
τον φίλον ο ντογμένος
Ερχουνταν τ' αποσπάσματα
τοι δυ-ς-πα θα πιανε
εμέν εσύ ξάϊ μη νουνίεις
εσεν πα θα κρεμάνε
Εντάμαν εμ' νες ς' σο ραχίν
άν χάνω σε θα χάμαι
'ς ση ζωήν και 'ς σον θάνατον
φίλε μαζί θα πάμε

Καλά εποίκα κ' εγάπεσα


Καλά εποίκα κ' εγάπεσα
σʼ εμόν τη γειτονίαν
εμπαίνʼ εβγαίνʼ ελέπα ατό
και σαίρεται η καρδία μʼ.

Εκάψες το καρδόπο μου
διαβόλʼ γεννεμασέα
τον ήλιον αίμαν να ελέπʼς
τη γη σκοτεινιασέα.

Ο ουρανόν αστράφτʼ βροντά
και σύρʼ τα γιουλτουρούμ(ι)α
εγώ τη νιότη μʼ έφαγα
σε εσά τα καλντουρούμ(ι)α.

Ο γαμπρόν

Ιωαννίδης Γιώργος
Μουσική/Στίχοι: Παραδοσιακό
 
Σ' εμέτερον το χωρίον
εποίκαμε έναν γαμπρόν
να ελέπ' τη νισαλούν ατ'
πάντα πάει σον πεθερόν
 
Γραία εποίκαμε γαμπρόν
σφάξον έναν πετεινόν
φούστουρον και μακαρίναν
φάϊσον γραία το γαμπρόν
 
Κοσσαρόπα, πιλιτσόπα
η πεθερά έναν-έναν σπαζ'
φούστουρον και μακαρίναν
το γαμπρόν για να χορτάζ'
 
Η γραία παρακαλεί
η κοσσάρα να ωβάζ'
να εφτάει το φούστουρον
το γαμπρόν για να χορτάζ'

Χαμαίλυνον καρά-καπάν

Στίχοι- Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης

Χαμαίλυνον καρά-καπάν
και Άε-Ζαχαρέα
Να 'λέπω τ' αρνίμ' πως περ'μέν'
σ' έρημον τη φωλέαν
 
Ο ουρανόν κι η θάλασσα
η γη κι όλα τα πάντα
Έλα αρνόπο μ' μετ' εμέν
πασκεί μ' θα ζούμε πάντα
 
Σον ουρανόν πετά πουλίν
σην γην ευτάει εβόραν
Εγώ κ' εσύ ντο είπαμε
μη λες ατό τη χώραν
 
Αρνί μ' τ' εσόν ο πρόσωπον
και τ' εσά τ' ομμάτια
μετ' εσέν πουλί μ' θα χαίρουμαι
και παίρω τα μουράτια μ'

Το μαχαίρι μ' σίδερον

Ιωαννίδης Γιώργος
Μουσική/Στίχοι: Ιωαννίδης Λάζος/Παπαγιαννίδης Πολυχρόνης

 
Το μαχαίρι μ' σίδερον
είδα σε οσήμερον
Ασ' ασήμ' έν' το θεκάρ'
έπαρ' με το παλικάρ'
 
Σο καϊνάκιν το νερόν
κρύον κι ποτίεται
Άμον τ' αρνί μ' έμορφον
σον κόσμον κ' ευρίεται

Η μάνα εν κρύον νερόν....

Όταν γερά η μάνα και άλλο κε μπορεί
Ατότε θέλ' βοήθειαν, ατότε θέλ' ζωήν, ατότε θέλ' ζωήν
Κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει
Αμαν κε φτας το χρέος σοις θα καίεται η ψύ σ'

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ' κε μπαίν'
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν, η μάνα να μη εν

Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν
Σον δύσκολον την ώρα σ', μανίτσα, μανίτσα, μανίτσα'μ θα τσαείς
Η μάνα εν το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδί
τ' ατηνές η εγάπη κε βρίεται ση γην

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ' κε μπαίν'
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν, η μάνα να μη εν

Θα δεβαίνε τα χρόνεα, θα έρουμε και μεις
Ατά είναι με τη σειρά κι θα γλυτών' κανείς, κι θα γλυτών' κανείς
και ολ' πρέπ' να εξέρουμε σ' αούτο την ζωήν
χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κε λέπ' χαΐρ'

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ' κε μπαίν'
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν, η μάνα να μη εν


Νομίζω ότι παραδέχεστε, έτσι???

Στίχοι: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ερμηνευτές: Αλέξανδρος Παρχαρίδης


Απόψ’ είδα έναν όνερον
μανίτσα μ’ εχπαράγα
σον ουρανόν επέτανα
σα λίβ(ι)αν εταράγα.

Είδα πως έρθαν εμπροστά μ’
τεσσάρ’ νομμάτ’ αγγέλοι
ένας εκράτνε το ψόπο μ’
και άλλος το μακέλι.

Άλλος ένοιξεν το ταφή μ’
καν δύο τρία πήχεις
άλλος είπε εμέν έμπα κα
ατό έτον η τύχη σ’.

Όντες εγνεύσα τέρεσα
κανείς πουθέν’ πα κ’ έτον
είπα δόξα σοι ο Θεός
ατό πα ψέμαν έτον.

Έταιρον κι η λυγερή   (160 αναγνώσεις)

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Ερμηνευτές: Χρύσανθος Θεοδωρίδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Έταιρον κι η Λυγερή παν, όλεν τον ποταμόν.
Έταιρον επέρνιξεν και η κόρ΄ κ΄ επόρεσεν.
- Πέρνιξο με, Έταιρε, το τσιαρκούλι μ' δίγω σε.
- Νιά περνίν περνίζωσε, νιά τσιαρκούλι μ΄ παίρω σε.
- Πέρνιξο με, Έταιρε, το ζωνάρι μ΄ δίγω σε.
- Το ζωνάρ, τ΄ εσόν ας εν, άλλο τάμαν τάξο με.
- Περνιξό με, έταιρε, το βρασιόλι μ' δίγω σε.
- Ντο να φτάγω τ΄ άκλερον, τ΄ άψιμον να καίει ατο.
Άλλο τάμαν τάξο με κι εγώ ΄σέν περνίζω σε.
- Ασήν ψη μ΄ κι ανέτερα, τ΄ άλλα όλια δίγω σε.
Ασό σερ΄ επέρπαξεν κι ατέν πέραν έσυρεν.
- Δώσ' με, κόρη, ντ΄ έταξες, την φιλίαν ντ΄ ετάγαμε.
- Έμπρια μουν λιβάδια ειν΄πάγω εκεί και δίγω σε.
- Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξακαμπανίσταμε.
Δώσ' με, κόρη, ντ΄ έταξες, την φιλίαν ντ΄ ετάγαμε.
- Τ΄ έμπρια μουν κοιλάδα είν΄ , πάγω εκεί και δίγω σε
κι εκεί περαν κώμια είν΄ πάγω εκεί και δίγω σε.
- Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξακαμπανίσταμε,
άρ δώσ', κόρη, ντ΄ έταξες και ντ΄ εσυνετάγαμε.
- Διέξ΄ τ ατόν τη σκύλ΄ τον γιόν, εγώ δεν ΄κί δίγ΄ ατόν!...

Σουμέλα λεν την Παναγιά 

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Ερμηνευτές:

Σουμέλα λεν’ την Παναγιά
Σουμέλα λεν’ και σέναν
Θα προσκυνώ την παναγιά
Κι έρχουμαι με τ’εσέναν.

Εγώ μικρός προσκυνητής
Πήγα σην Παναΐαν
Και σα τρία τα χρόνια απάν’
Επήγα άλλον μίαν.

Ση παναΐας το ποτάμ’
Τρία μήνας ελάστα
Επέμνα οξυπόλυτος
Τα τσαρούσα μ’ εγράσταν.

Εγώ ποντιοπούλ’ είμαι
Ματώνω κι ματούμαι
Ση Σουμελά την Παναγιά
Εκεί θα στεφανούμαι.

Ρασόπουλο

Στίχοι: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ερμηνευτές: Μιχάλης Καλιοντζίδης

Ρασόπουλο θα ίνουμαι
σα ράσα θα γυρίζω
σα κλάδοπα θα κάθουμαι
και θα σελιδονίζω.

Ράσα μη πρασινίζεται
ποτάμ(ι)α μη βοάτε
θα έρτε το μικρόν τ' αρνί μ'
κι αρ' απ' εσάς φο(β)άται.

Η δυσ' εφέκεν τα ρασ(ι)ά
και εκάτσε σα καμμένα
τρυγώνα μ' ασ' τα κύρουκας
κι αρ' έλα με τ'εμένα.

Χρυσάγγελος θα ίνουμαι
χρυσά φτερά θα φέρω
και σο ζεστόν τ' εγκάλιοπο σ'
πουλόπο μ' θα κονεύω.

Αραπατζής

Στίχοι: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ερμηνευτής: Μιχάλης Καλιοντζίδης

Αραπατζής με το φαιτόν, κόσμε νασάν εμέναν
Τρώω και πίνω λάσκουμαι και κείμαι μετ' ατέναν

Αραπατζής από μικρός ελάσκιζα κόρτσοπα
εβάλ'να 'τα σο γιάνι μου κ' έλυνα σπαρελόπα

Αραπατζής ετράνυνα ελάσκουμ' τα χωρία
το τουσεκόπο μ' έτονε γιαβρίμ τ άσπρα τ' εσά τα ψήα

Η χαρά   


Στίχοι: Χρήστος Αντωνιάδης
Μουσική: Κώστας Σιαμίδης
Ερμηνευτές: Γιάννης Κουρτίδης

Ντο να φτάω την παράν,
εγώ έχω την χαράν.
Την χαράν το στερνοκλάδι μ',
το κρασίν και το ελάδι μ'.

Ντο να εφτάω την σεβντάν,
εγώ έχω την χαράν.
Να φιλώ να τσιρμουλίζω
και την ψυ μ' χαρεντερίζω.

Ντο να εφτάω τον ήλιον
έχω το γιαβρίν τ' εμόν.
Με το φέγγον θα δουλεύω
και ατό θα λαλασεύω.

Θα λέγ' ατό κατενά,
άμον την καϊτέν κοφτά.
Κατ' αγνόν 'ς σην ψυ μ' εσέβεν
και ο νους ημ' επιδέβεν.

Καλά εποίκα κ' εγάπεσα   


Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Ερμηνευτές: Αλέξανδρος Παρχαρίδης

Καλά εποίκα κ' εγάπεσα
σ’ εμόν τη γειτονίαν
εμπαίν’ εβγαίν’ ελέπα ατό
και σαίρεται η καρδία μ’.

Εκάψες το καρδόπο μου
διαβόλ’ γεννεμασέα
τον ήλιον αίμαν να ελέπ’ς
τη γη σκοτεινιασέα.

Ο ουρανόν αστράφτ’ βροντά
και σύρ’ τα γιουλτουρούμ(ι)α
εγώ τη νιότη μ’ έφαγα
σε εσά τα καλντουρούμ(ι)α.

Έρθες άμον άνοιξην 


Στίχοι: Κωνσταντίνος Ανδρεάδης
Μουσική: Αθανάσιος Σωτηριάδης
Ερμηνευτές: Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Έρθες ψυ μ' σο καρδόπο μ'
άγγελος με φτερόπα
εγόμωσες το ψιόπο μ'
Απρίλ' μανουσιακόπα.

Έρθες άμον άνοιξην
σ' έρημον την καρδία μ'
τσιτσιακοφορεμέντσα
έγκες οπίσ' την ύϊα μ'.

Κόρτσοπον δεκαέξ χρόνων
τα μαλλία σ' δελιάουν
σε 'σεν καρσί που έρται
τ' ομμάτια τ' χαντηλιάουν.

Ακρίτας  

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό


Ακρίτας όντες έλαμνεν,
σην παραποταμέαν.

Επέγνεν κι έρτον κι έλαμνεν,
την ώρα πέντ’ αυλάκια.

Επέγνεν κι έρτον κι έσπερνεν,
εννέα κότια σπόρον.

Έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν,
ση ζυγονί την άκρα.

Σκούται και καλοκάθεται,
ση ζυγονί την μέσεν.

- Οπίσ’ πουλίν, οπίσ’ πουλίν,
μη τρως την βουκεντρέαν.

Και το πουλίν κελάηδεσεν,
σαν ανθρωπί’ λαλίαν.

- Ακρίτα μου, ντο κάθεσαι,
ντο στέκεις και περμένεις;

Το ένοικο σ’ εχάλασαν,
και την καλή σ’ επαίραν.

Τ’ όλον καλλίον τ’ άλογο σ’,
στρώνε και καβαλκεύνε.

Και τ’ άλλα τα καθέτερα,
στέκνε και χλιμιντρίζνε.

Ακρίτας παραθύμωσεν,
Ακρίτας εθερέθεν.

Θα πρότεινα μαζί με τους στίχους και τους δημιουργούς να παρατίθεται, εάν γνωρίζετε και αν υπάρχει φυσικά, ποια είναι η ιστορία του τραγουδιού, από ποια περιοχή του Πόντου είναι, πότε άρχισε να τραγουδιέται περίπου κλπ, κλπ. (για τα παραδοσιακά  ;))

;D ;D ;D ;D ;D έτσι έτσι!!!
Καλά, μην βάζεις πολλές απαιτήσεις ρε συ miss elec. Ήδη οι στοίχοι αρκούν...  :D

Καλή η πρόταση της miss_elec. Θα προσπαθήσουμε να ποστάρουμε χρήσιμες πληροφορίες μαζί με τα τραγούδια.

Κοπελίτσα είμαι. Miss...u know

Ναι βρε. Συγγνώμη! Δεν το πρόσεξα.

Μοσκώφ

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό


Το τυφέκι μ’ το καπάν
άμον το καρακαπάν
τη σεβντάς-ι-μ’ τ’ ώνεμα
γραμμένον εν εκεί απάν’.

Αγαπώ ίναν κουτσίν
π’ αγαπά την καλατσίν
κε πορώ να φέρ’ ατέν
σο οσπίτ-ι-μ’ έναν βραδύν.

Ε κόρη λεμόν λεμόν
το πόι σ’ αμόν τεμόν
για θα τρώει σε ο γούρζουλας
για θα ίνεσαι τεμόν.

Ε κουτσίν μελαχροινή
μόνασόν με έναν βραδύν
άψον τ’ άψιμο σ’ άψον
κι όλια τα ξύλα σ’ κάψον.

Η ονομασία του χορού κούσερα (χωριό κοντά στη μονή Αγίου Ιωάννη του Βαζελώνα) στην Ελλάδα, χορευότανε από κάποιον ονόματι Μοσκοφίδη στην Θεσσαλονίκη, ο οποίος πρόσθεσε κάποιους αυτοσχεδιασμούς στο χορό. Από αυτόν πήρε και το όνομα.

Τη θάλασσας το νερόν

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό


Τη θάλασσας το νερόν
Αλικόν εν αλικόν
Τη κουτσίς το φίλεμαν
Σον μπεκιάρ εν γιατρικόν.

Να αλί εμέν να αλί
Σο κιφάλι μ’ κάτ’ λαλεί
Τ’ έμορφον που θα φιλεί
Πάντα θα παρακαλεί
Τ’ ασκεμον που θα φιλεί
Τη μανίτσα’νατ να αλί.

Φτύσον το διάβολον
Και αρ’ έλα με τ’εμέν
Ο κόσμον εν ψεύτικον
Ο θάνατον αναμέν.

Εύγε dimvam!!  ^wav^
Συνέχισε την καλή δουλειά! Μπράβο!

Απορώ ρε συ πού τα βρίσκεις? Έχεις κάποιο βιβλίο ή τα γράφεις  κατευθείαν ακούγοντάς τα? Αν συμβαίνει το τελευταίο , τότε 2 φορές μπράβο!  ;)

Πάρθεν η Ρωμανία

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό


«Αυτές τις μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια
για τ’ άθλα των κλεφτών και τους πολέμους
Πράγματα συμπαθητικά, δικά μας, γραικικά.
Διάβασα και τα πένθιμα για το χαμό της πόλης.
Πήραν την πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη.
Και τη φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν
ζερβά ο βασιλιάς και δεξιά ο Πατριάρχης
ακούστηκε κι είπε να πάψουν πια.
Πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα Βαγγέλια.
Πήραν την πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη.
Όμως εκείνο που με άγγιξε πιο πολύ
ήταν το άσμα το Τραπεζούντιο με την παράξενή του γλώσσα
και με τη λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν πως θα σωθούμε ακόμη.
Μα αλίμονο μοιραίον πουλίν
από την πόλη έρτε
μες σο φτερούλιν’ αθ εν’ χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ σην άμπελον κονεύ μηδέ σο περιβόλιν
επήεν και εκόνεψεν σου κυπαρίσσ’ τη ρίζαν.
Οι αρχιερείς δε δύνανται ή δε θέλουν να το διαβάσουν
Σέρας υιός γενήκασεν αυτός που το παίρνει το χαρτί
Και το διαβάζει κι όλο φύρεται
Σίτα αναγνώθ’ σίτα να κλαίει
Σίτα να κρούει την κάρδιαν
Να αλί εμάς να βάι εμάς
η Ρωμανία πάρθεν.»

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

................................................. ..........

Ν΄ αϊλί εμάς και βάι εμάς
οι Τούρκ΄ την Πόλ΄ επαίραν
επαίραν το βασιλοσκάμ΄
κι ελάεν η Αφεντία.

Μοιρολογούν τα εκκλησιάς
κλαίγνε τα μοναστήρα
κι ο Αι-Γιάννες ο Χρυσόστομον
κλαίει και δερνοκοπάται

Μη κλαις, μη κλαις, Αγιάννε μου
και μη δερνοκοπάσαι
η Ρωμανία ΄πέρασεν
η Ρωμανία ΄πάρθεν

Η Ρωμανία κι αν ΄πέρασεν
ανθεί και φέρει κι άλλο.

Ακρετά βρίσκω στο ίντερνετ, κάποια άλλα τα έχω γράψει από προσωπική συλλογή ποντιακών cd. Σχετικά εύκολα σε site συλλόγων μπορείς να βρεις στίχους, πληροφορίες για την ποντιακή παράδοση, ή να ακούσεις ζωντανά ποντιακή μουσική.

Σο καλύβι σ' ολόερα

Στίχοι: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ερμηνευτές: Αλέξανδρος Παρχαρίδης


Σο καλύβι σ' ολόερα
συρίζω τραγωδώ σε
άμον ανοιξησνόν πουλίν
πάντα θα κελαηδώσε

Ο καημένον ο σπουργίτης
πάντα λάσκεται(ν) αλήτης
πόσα φοράς εμόνασες
εμέν πουλί μ' σο σπίτι σ'

Αν ήξερες τρυγώνα μου
και τεμόν την καρδίαν
ασ' εγκαλιόπο σ' απέσ\'κες
και βγάλνες με καμίαν

Ο καημένον ο σπουργίτης
πάντα λάσκεται(ν) αλήτης
πόσα φοράς εμόνασες
εμέν πουλί μ' σο σπίτι σ'

Πολλά έχω να λέω σε
σα σείλια μ' είν' γραμμένα
θα αρχινώ και λέω σε
αρνί μ' απ' έναν έναν

Ο καημένον ο σπουργίτης
πάντα λάσκεται(ν) αλήτης
πόσα φοράς εμόνασες
εμέν πουλί μ' σο σπίτι σ'

Ο Μάραντον   

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό


Τον Μάραντον χαρτίν έρθεν, θα πάγει σην στρατείαν
την νύχταν πάει σον μάστοραν, την νύχταν μαστορεύει
κόφτ’ ας τ’ ασήμι πέταλα, κι’ ας το χρυσάφ’ καρφία
τον μαύρον ατ’ καλίβωνεν κατάντικρυ ‘ς σον φέγγον

Αφήγηση...

«κ’ η κάλ’ ατ’ παραστέκει ατόν με το χρυσόν μαντήλιν
τα δάκρα τς εκατήβαιναν, καλομηνά χαλάζια
καρφίν - καρφίν απλώνει ατόν, την γην δάκρα γομώνει
— Που πας, που πας, νε Μάραντε, κ’ εμέν’ σ'ίναν αφίνεις;
— Αφίνω σε σον κύρη μου, σον Άεν Κωνσταντίνον.
Αφίνω σε σην μάνα μου, την Αΐαν Ελένην
Αφίνω σε σ’ αδέλφια μου τους δώδεκ’ Αποστόλους."
 
—  Που πας, που πας, νε Μάραντε, κ’ εμέναν ντό αφίνεις;
— Αφίνω σίλια πρόατα και πεντακόσια αρνόπα
Αφίνω σε τον κρίαρον, τον χρυσοκωδωνάτεν
αφίνω σε χρυσόν Σταυρόν κι’ αργυροδαχτυλίδι
το δαχτυλίδ’ πούλ’τσον και φα και το σταυρόν προσκύνα.

Αφήγηση...

"Εφτά χρόνα εδέβανε κι’ ο Μάραντον ‘κ εφάνθεν
κι’ ας εφτά χρόνα κι’ άλλ’ απάν’ σε μήνους υστερναίους
καβαλλάρην επέντεσεν απαγκές σα ψηλά ραχία
Κάτσεν κι’ ατέν ερώτεσεν,
- Και τίνος νύφε είσαι;
και τίνος είν’ τα πρόατα;
και τίνος είν’ τ’ αρνόπα;
και τίνος έν’ ο κρίαρον ο χουσοκωδωνάτες;
— Τη Μάραντ’ είν’ τα πρόατα, τη Μάραντ’ είν’ τ’ αρνόπα
τη Μάραντ’ έν ο κρίαρον ο χρυσοκωδωνάτες
εφτά χρόνα ενέμν' ατόν, κι’ άλλ’ εφτά θ' αναμένω
αν έρται έρτ’ ο Μάραντον, κι’ αν κ’ έν, καλογερεύω!
— Ο Μάραντο σ’ επέθανεν, εκείνος ‘περτς ετάφεν
σην ταφήν ατ παρέστεκα κι’ ασ’ άσπρον ατ επέρα
κ’ εμέναν εδατάχτε με την κάλη μ’ δέβα έπαρ.
— Οπίσ’ οπίσ’ νε ξένε, οπίσ’ κι’ απ’ όθεν έρθες
— Ο Μάραντον επέθανεν...
- Εγώ εσέν θα παίρω
— Εγώ καλόγρα γίνουμε, σο μοναστήρ’ εμπαίνω,
— Καλόγερος θα γίνουμαι κ’ εγώ εσέν θα παίρω.
— Εγώ πέρδικα γίνουμαι και σα καφούλα εμπαίνω
— Κ’ εγώ αητός θα γίνουμαι κ’ εσέναν θα αρπάζω.
.............
Ατό το στιμνοδέσιμον τη Μάραντε μ’ ομοιάζει."

Το Θεόν παρακαλώ   

Στίχοι: Παναγιώτης Θεοδωρίδης
Μουσική: Θεόφιλος Πουταχίδης
Ερμηνευτές: Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Γουρπάν ψυ μ' να ίνουμαι
ατού σ'εσά τ'ομμάτια
σ'ατά δεν κι ταγιανεύ'
όλια γίνταν κομμάτια

Έλα ψυ μ' και φέρον με
τη σεβντάς το βοτάν (ιν)
να λαρώνω την καρδία μ'
ντ'εποίκες περισιάν (ιν)

Εφώταξεν ο πρόσωπος
σ' εγκαλιάς το χρυσόν (ιν)
κιμιάν ε(γ)έντονε
το φίλεμαν τ'εσόν (ιν)

Το Θεόν παρακαλώ
και το Χριστό δοξάζω
να ευρίκω σε μανάχον
φιλώ φιλώ χορτάζω.

Καλόν κορίτσ' 

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Ερμηνευτές:

Καλόν κορίτσ’, καλόν κορίτσ’
καλόν κι ευλοημένον
ση χώρα φαίνετ’ άσκεμον,
λελέβω ατό,
σε μέναν φωταγμένον.

Καλόν κορίτσ’ εχόρευαν
τ’ έμορφα τα κορτσόπα
τα κάλλια ‘τουν εσείουσαν,
λελέβω ατά,
άμον μανουσιακόπα.

Καλόν κορίτσ’ για χόρεψον
εσύ τεμόν φραντάλαν
τα αμάραντα μαραίν’ πουλί μ’,
λελέβω σε,
και τεσόν η εγκάλιαν.

Τιζ 

(Στίχοι: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ερμηνευτές: Αλέξανδρος Παρχαρίδης)

Κρούει οπίσ’ τ’ αρνόπο μου
άμον ντο παρακαλώ
κε πορώ να φέρ’ ατέν
σην στράταν ντο θέλω γω.

Εθαρρώ επάτεσα
τη μαϊσίτσας το τραπέζ’
ξάι το χάλι μ’ κι τερεί
και εμέναν περιπαίζ’.

Έκοψα τ’ ομμούτια μου
θα χάμαι ασ’ην γην
όσο κι αν εράεψα
κ’ έβρα τεσόν το μιγγίν.

Νε Θεόν απάν-ι-σ’ εσ’
νε Χριστόν νε Άγιον
εθαρρώ θα παραδίς
το ψόπο σ’ σο διάβολον.

τί είναι το μιγγί? Ξέρει κανείς... ?

δώσε μετάφραση μπας και καταλάβουμε από τα συμφραζόμενα.

ομμούτια=unknown!  ^ex_shocked^
χαμαι=χαθώ
ασ'ην=από την
εράεψα=έψαξα
κ'έβρα=δεν βρήκα
τεσόν=το δικό σου
μιγγίν=unknown!  ^ex_shocked^
___________________
dimvam βοήθα ρε!!!!!  :D :D

Έχασα τον μπούσουλα
και θα χαθώ από την γη
Και όσο και αν έψαξα
δεν σε βρήκα εσένα.


ελεύθερη μετάφραση: Νανα Τσακίρη

δηλαδή το "μιγγίν" είναι το "πρόσωπο"?
Και η φράση "Έκοψα τʼ ομμούτια μου" σημαίνει "Έχασα τον μπούσουλα"???  ^dontknow^

Προσπάθησα να κάνω νοηματική μετάφραση παρά μετάφραση ακριβείας.

Πιστεύω ότι είναι αρκετά ποιητική η προσπάθεια μου για να αξίζει λίγη ελευθερία. :D

lol

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
είσαι αρχηγός!! Τελείωσε!  ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^

ομούτια=ελπίδες-προσδοκίες

Ήρθε η ώρα να αποκαταστήσουμε την αλήθεια.
Ομούτια κατά λέξη είναι η ελπίδες, και μιγγίν ο τρόπος. Σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση το τραγούδι λέει:

Έχασα τις ελπίδες μου
θα χαθώ απο τη γη
όσο κι αν έψαξα
δε βρήκα τον τρόπο να έρθεις με τα νερά μου.

νομίζω το πλησίασα αρκετά....

ειδικά αν σκεφτείς ότι η ελπίδα είναι που μας κατευθύνει στην ζωή.....

τι είπα πάλι ο γκέη

Ε όχι και το πλησίασες! Τι σχέση έχει ο μπούσουλας με τις ελπίδες; Ίσως σε κάποιο άλλο τερτράστιχο τα πας καλύτερα. :)

νομίζω έχω ήδη απαντήσει ;)

μπράβο ρε παιδιά!  :)

Εσύ είσαι μάνα μ' ντο λαρώντς

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Ερμηνευτές:

Εσύ είσαι μάνα μ’ ντο λαρώντς
τη ψύσι’μ’ τα γεράδες
και ατά ντο κι λαρούντανε
ούτε με τα παράδες.

Και τεμόν το ντέρτ’ εν’ και τεσόν
όντες βογγώ πονίζ’ με
και αν ψαλαφώ σε και την ψυ σ’
εκείνον πα θα δίς με.

Σιμά σο αχ σιμά σο βαχ
τ’ όνεμα σ’ πάντα θέκω
όντες θα ρούζω σο κρεβάτ’
εσέν σιμά μ’ θα ελέπω.

dimvam πού χάθηκες, ρε συ?? :)

=======================================================

(μεταφέρω την ανακοίνωση που είδα σήμερα στην αφίισσα)

Ο Συλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης διοργανώνει ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΓΛΕΝΤΙ το Σαββάτο 2 Δεκεμβρίου στις 9:30 στην Κάτω Φοιτητική λέσχη.
=======================================================

Ναι, αύριο είναι το γλέντι του Σύλλογου Φοιτητών - Σπουδαστών Θεσσαλονίκης. Αξίζει να πάτε.

Δε θυμάμαι τι έχω ανεβάσει!
Έρχονται καινούργια εν καιρώ.


ʼγουρος είμ' άγουρος

Στίχοι: Πολυχρόνης Παπαγιαννίδης
Μουσική: Πολυχρόνης Παπαγιαννίδης
Ερμηνευτές: Πολυχρόνης Παπαγιαννίδης

ʼγουρος είμ? άγουρος
θα φιλώ το μάγουλο σ?
ατματσάς είμ? ατματσάς
θα γριβώνω σο πατσάχ σ?.

Εκεί πέρα σο ρασίν
στέκ? ένα πουλίν πασύν
σύρω παίρ?α σο νισάν
κρούω φτάγ?α περισιάν.

Το τσαρούσι μ? είπε με
μη φορείς με γράσκουμαι
τ? έμορφα τα κόρτσοπα
σπίγγω κι αγκαλιάσκουμαι.

Ε, κόρη λεμόν λεμόν
το πόι σ? αμόν τεμόν
γιαμ θα τρώει σε ο γούρζουλας
γιαμ θα ίνεσαι τεμόν.

Ανάθεμα τον παρχάρ
τα ψηλά τα ράσια
πίνεις τα νερά κρύα
σύρεις τη μανάσια.

Σο τυφέκι μ? το κουρσούμ
πουλόπο μ? εσέγκα ατό
αν θα λες το γιοκ πουλί μ?
σύρον την ψυ μ? έπαρ? το.

παιδια βαλτε και κανενα link αν υπαρχει για να τα κατεβασουμε

Σαρία τα μαλλόπα σου

Στίχοι: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Μουσική: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ερμηνευτής: Γεωργούλης Λαφαζανίδης


Σαρία τα μαλλόπα σου
Σάρια και ολίγο πα (2),   
Ατά είναι ντο έκαψαν
Τέμα τα τσιγέροπα (2)

Χόπαλα τα γιάβρι ?μ
Χόπαλα τα κελ
Φίστανιμ? το πλάταν κελ

Τα κάλια σας πούλι ?μ θάλασσα
Το καρδόπο ?μ σινενίν (2)
Ένα βραδόν ζωήν ας εχ?
Με τεσέν που θα μενείν (2)

Χόπαλα τα γιάβρι ?μ
Χόπαλα τα κελ
Φίστανιμ το πλάταν κελ

Τρύγωνα τα στομόδοντας
Και όντες καλάτσευνε (2)
Ποσ?  νομάτ? αρωθυμούν
Σάραντα ψήα καίγνε (2)

Χόπαλα τα γιάβρι ?μ
Χόπαλα τα κελ
Φίστανιμ το πλάταν κελ

Αρνίμ τέσον ο πρόσωπος
ʼτα τέσα το ?ματια (2)
Τογραύενε το κάρδοπου μ?
Έφταγνα το κόμματια (2)

Χόπαλα τα γιάβρι ?μ
Χόπαλα τα κελ
Φίστανιμ το πλάταν κελ

Μια τέλεια ιστοσελίδα για τους Ποντίους είναι η εξής:

http://www.kromnaioi.gr

έχει και ελληνο-ποντιακό λεξικό! ;)

Nαι συμφωνω! Ειναι πολυ ωραια ιστοσελίδα!!!

Προς τί αυτό το emoticon στο τέλος; :P Δεν ταιριάζει με το περιεχόμενο της αφίσας

"Σκεφτομαι" να παω σημαινει.
Τι νομιζες?

Wanderer διαβασε λιγο το τοπικ: TT_Ptolemaida=εγω ;)


To σβησα για να μην σκανδαλιζει αλλους :D

Το διάβασα ^hello^ θα ποστάρω και εγώ όταν ευκαιρήσω ποντιακά δημοτικά τραγούδια!

Στίχους δεν βρήκα στο ίντερνετ και εξ ακοής δεν θα ήθελα να τους γράψω γιατί όλο και κανένα λαθάκι μπορεί να κάνω.

ΔΙΟΓΕΝΗΣ, τραγουδάει ο Θεόδωρος Παυλίδης

https://www.youtube.com/watch?v=Qf_akv21n0o