THMMY.gr

Ο σκηνοθέτης των επιτυχιών
«Έφυγε» σε ηλικία 87 ετών ο Γιάννης Δαλιανίδης

Δημοσίευση: 16 Οκτ. 2010 12:32
«Έφυγε» το Σάββατο σε ηλικία 87 ετών ο Γιάννης Δαλιανίδης. Ο γνωστός σκηνοθέτης νοσηλευόταν με αναπνευστικά προβλήματα και πολυοργανική ανεπάρκεια. Με περισσότερες από 60 ταινίες στο ενεργητικό του, το όνομά του ήταν και θα παραμείνει για πάντα συνδεδεμένο με τη «χρυσή» εποχή του ελληνικού κινηματογράφου.

Η πολιτική κηδεία του, κατόπιν επιθυμίας του ιδίου, θα γίνει τη Δευτέρα, στις 3 το μεσημέρι, από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Ο Γιάννης Δαλιανίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1923 και ξεκίνησε την καριέρα του ως χορευτής και χορογράφος, με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Γιάννης Νταλ».

Το 1958 έγραψε το πρώτο του σενάριο, για την ταινία «Το Τρελοκόριτσο». Ένα χρόνο μετά, ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης με τη «Μουσίτσα» και ακολούθησε την ίδια χρονιά η ταινία «Λαός και Κολωνάκι».

Η συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμς άρχισε το 1961 με τον «Κατήφορο». Ο Γιάννης Δαλιανίδης καθιερώνει άλλη μία πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, τη Ζωή Λάσκαρη, όπως άλλωστε, έκανε αργότερα με πολλές άλλες ηθοποιούς, ανάμεσά τους την αδερφική του φίλη Μάρθα Καραγιάννη.

Με τον «Κατήφορο» η ώς τότε Ζωή Κουρούκλη, βαφτίζεται από τον σκηνοθέτη, Ζωή Λάσκαρη, για να μη συνδέεται με την συνονόματη και συνεπώνυμή της ξαδέρφη, που εκείνη την εποχή έκανε επιτυχημένη καριέρα ως τραγουδίστρια.

Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία και η καριέρα του Γιάννη Δαλιανίδη εκτινάχτηκε.

Από τότε ακολούθησαν τα μιούζικαλ, είδος που εκείνος καθιέρωσε στο ελληνικό σινεμά. Συνολικά έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 60 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες έχει γράψει το σενάριο ο ίδιος.

Αξέχαστες θα μείνουν οι παραγωγές «Ζητείται Ψεύτης», «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο», «Κορίτσια για Φίλημα», «Τέντι μπόι Αγάπη μου», «Ραντεβού στον Αέρα», «Γοργόνες και Μάγκες», «Μια Κυρία στα Μπουζούκια», «Μαριχουάνα Στοπ» και πολλές άλλες.

Τη δεκαετία του 1970 άρχισε να εργάζεται και για την τηλεόραση, υπογράφοντας αρκετές σειρές, οι περισσότερες απ' τις οποίες σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Από τις πιο γνωστές είναι το «Λούνα Παρκ», η «Οδός Ανθέων», «Τα Λιονταράκια», «Το Ρετιρέ», «Το Τρίτο Στεφάνι» και άλλες. Η τελευταία του δουλειά ήταν το 1999 το σίριαλ «Μικρές Αμαρτίες».

Στις συνεντεύξεις του αρεσκόταν να μιλά για τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και για την αγάπη του για τον χορό και τον κινηματογράφο.

Η καριέρα του, ως ηθοποιού, σε ηλικία 10 μόλις χρόνων, ξεκίνησε από το παιδικό θέατρο. Όπως έλεγε ο ίδιος «σε ό,τι καλλιτεχνικό, τρύπωνα». Σε ερώτηση, μάλιστα, για το πώς προέκυψε η αγάπη του για το σινεμά, ο Γιάννης Δαλιανίδης είχε πει πως όταν ήταν μικρός, σε έναν από τους χώρους της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης υπήρχε ένα άσπρο πανί, που προβάλλονταν διαφημίσεις. «Ήταν μαγευτικό αυτό. Με χάραξε, και από εκεί ξεκίνησαν όλα».

Πολύ συχνά στις συνεντεύξεις του μιλούσε και για τη μητέρα του, τη γυναίκα που τον είχε υιοθετήσει, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως η αγάπη του γι' αυτήν δεν τον άφησε να φύγει στο εξωτερικό και να κάνει καριέρα εκεί. «Μου φαινόταν αδιανόητο να αφήσω μια γριούλα μετά από όσα είχε προσφέρει σε μένα» έλεγε.

Συλλυπητήρια τηλεγραφήματα

Τη βαθιά θλίψη της για τον θάνατο του Γ.Δαλιανίδη εκφράζει η Δημοκρατική Αριστερά. «Προσηλωμένος στις δημοκρατικές αρχές, αγωνίστηκε έως το τέλος της ζωής του για την ανανέωση των ιδεών της αριστεράς, στηρίζοντας την ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς. Σταθερός δημοκράτης από τα νεανικά του χρόνια, πέρασε ένα διάστημα της ζωής του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Γερμανών. Ο Γιάννης Δαλιανίδης σημάδεψε με το έργο του μια ορισμένη περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου» αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://frikipaideia.wikia.com/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%A1%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%AD (http://frikipaideia.wikia.com/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%A1%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%AD)

Το μοναδικό επεισόδιο

Μολονότι ο περισσότερος κόσμος θεωρεί το Ρετιρέ σειρά, η αλήθεια είναι πως γυρίστηκε μόνο ένα επεισόδιο, το οποίο και παιζόταν σε επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά, σαν τη Μέρα της Μαρμότας. Απλώς, η απερίγραπτη προβλεψιμότητα του επεισοδίου προξενεί στον θεατή την ψευδαίσθηση της ποικιλίας, σε μια απεγνωσμένη απόπειρα να διασώσει την διανοητική του ισορροπία.

Μια ακριβής περιγραφή του μοναδικού επεισοδίου είναι κάτι το ανέφικτο, καθώς όλοι όσοι το έχουν παρακολουθήσει είναι τώρα έγκλειστοι σε ψυχιατρεία. Ωστόσο, κατέστη δυνατή μια μερική ανασύνθεση του σεναρίου από απομαγνητοφωνήσεις των παραληρημάτων τους. Δώστε βάση:


Η Κατερίνα Σοφιανού ξυπνάει το πρωί, με απαίσια διάθεση. Τσακώνεται με τον εαυτό της στον καθρέπτη του μπάνιου, καθώς κάνει την τουαλέτα της. Κατεβαίνει στο δρόμο, παίρνει ταξί για να πάει στην "Κόσμος", βρίζεται με τον ταξιτζή. Μπαίνοντας στο γραφείο, συναντάει τον πρώην σύζυγό της, Μίλτο Παπάρα· τσακώνονται για λεφτά. Στο γραφείο επικρατεί εύθυμη ατμόσφαιρα: η Χαρούλα Πεπονάκη τσακώνεται με τον Φοίβο τον καφετζή, για κάποια μαλακία που είπε (δεν έχει σημασία τι - ό,τι κι αν πει ο ο Φοίβος ο καφετζής είναι μαλακία), η Ελένη η Άσχημη έχει τις μαύρες της για κάτι σχετικό με τον αντρούλη της τον Ιάσονα, όπου συνήθως (δηλαδή πάντα) έχει βάλει το χεράκι της η πεθερά της. Εντός ολίγου, κάνει την εμφάνισή της στο γραφείο η διευθύντρια της "Κόσμος", κ. Ζαχαροπούλου. Στο σημείο αυτό, όλοι τσακώνονται με όλους. Η Ζαχαροπούλου προσπαθεί να επιβάλει την τάξη· τσακώνεται με το προσωπικό και όσους άλλους τυχαίνει να είναι παρόντες.

Στο μεταξύ, ο Ιάσονας τσακώνεται με την νευρωτική μητέρα του, κυρία Θάλεια, στο μαγαζί του, όπου υποτίθεται ότι επισκευάζει τηλεοράσεις, αλλά με τέτοια μάνα μάλλον χλωμό το βλέπω να προλαβαίνει τις επισκευές (πράγμα όχι και τόσο κακό, αν σκεφτεί κανείς τι παίζουν οι τηλεοράσεις). Λίγο παρακάτω, ο Χρήστος ο φαρμακοτρίφτης, νυν σύζυγος Κατερίνας και γεννημένος θύμα, προσπαθεί να μην τσακωθεί με την αδελφή του την Ξυνή, η οποία προσπαθεί να τον κάνει να τσακωθεί με τη γυναίκα του, μυξοκλαίγοντας με υστερικό τρόπο και παθαίνοντας "καρδιακά επεισόδια", δυστυχώς όχι μοιραία. Αποτυγχάνει παταγωδώς, και δίνει κάποια υπόσχεση που σίγουρα θα τον κάνει να τσακωθεί με την Κατερίνα προς το τέλος του επεισοδίου...

Στο περιώνυμο ρετιρέ, η γραία μητέρα της Κατερίνας, κα Σοφία, υφίσταται πλύση εγκεφάλου από τα κηρύγματα της επαναστάτριας-του-γλυκού-νερού-ανιψιάς της Κατερίνας, της Ειρήνης, που θέλει κάτι, συνήθως (δηλαδή πάντα) πανάκριβο, και προσπαθεί να πείσει την άμοιρη γραία ότι το θέλει εκείνη, για να το ζητήσει εκείνη από την Κατερίνα (με απόλυτα προβλέψιμες συνέπειες).

Μετά από πολλές ώρες, μη-τηλεοπτικές ευτυχώς, η Κατερίνα γυρνάει στο ρετιρέ πτώμα στην κούραση, πεινασμένη - "βάλε μου να φάω Τώρα!" - και με τα νεύρα τσατάλια. Τσακώνεται με τη μάνα της, που της ζητάει το προαναφερθέν εξωφρενικό-δεν-έχει-σημασία-τι. Τσακώνεται με την Ειρήνη που κούρδισε τη μάνα της. Τσακώνεται με το Χρήστο τον φαρμακοτρίφτη που του 'βαλε λόγια η Ξυνή. Εκείνη την ώρα καταφτάνει η Ξυνή, κάνει σκηνή στον Χρήστο και τσακώνεται με την Κατερίνα, γκρινιάζει, κλαίει, οδύρεται, μουρμουρίζει "η-καρδιά-μου-αχ-θα-πεθάνω", ΔΕΝ πεθαίνει και φεύγει. Στο σημείο αυτό (πιθανόν) καταφτάνει η διαχειρίστρια, τσακώνεται με την Κατερίνα και ξαναφεύγει (οι μαρτυρίες είναι αλληλοσυγκρουόμενες ως προς αυτή τη λεπτομέρεια). Η Κατερίνα, εκτός εαυτού πλέον, ξανατσακώνεται με την Ειρήνη και τη μάνα της, που κριτικάρουν το "παιδοβούβαλο" (δηλ. τον φαρμακοτρίφτη) και κάνει φινάλε με μια εύγλωττη ατάκα-παρατήρηση, την οποία επαναλαμβάνει δις (προς εμπέδωση) πχ. "Ε, όχι, αυτό πάει πολύ! Αυτό πάει πάρα πολύ!" Τίτλοι τέλους.


Από το πρόχειρο αυτό σκαρίφημα επιβεβαιώνεται σαφώς ο εύθυμος και ηθογραφικός χαρακτήρας της σειράς, σύμφωνα πάντα με την περιγραφή του Mega Channel.

Ακόμη, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, ουδέποτε σε επαναλήψεις έχει δει κανείς το θρυλικό -και πολυαναμενόμενο- τελευταίο επεισόδιο του ρετιρέ. Σύμφωνα με ανεξακρίβωτες φήμες, το επεισόδιο προβλήθηκε μόνο μία φορά κατά την περίοδο της κανονικής προβολής του, σε μεταμεσονύκτια προβολή, και ήταν στον αντίποδα των υπολοίπων επεισοδίων: μέσα στους έξυπνους διαλόγους, τους συμβολισμούς, τα αποκρυφιστικά μηνύματα και τα υπονοούμενα σχετικά με τον κόσμο, τη νέα τάξη πραγμάτων και ό,τι άλλο... ζει ανάμεσά μας!


Παρενέργειες

Έχει εδραιωθεί επιστημονικά ότι η παρακολούθηση του "Ρετιρέ" προκαλεί και επιδεινώνει σοβαρά σωρεία νευροφυσιολογικών διαταραχών με ανυπολόγιστες συνέπειες που εκτείνονται σε βάθος χρόνου, εκτός βεβαίως από την σοβαρότερη απ' όλες, τον αιφνίδιο θάνατο από αηδία. Οι παρενέργειες αυτές περιλαμβάνουν, χωρίς να εξαντλούνται σε: ναυτία, διάρροια, τάση προς έμετο, σκοτοδίνη, μανιοκατάθλιψη, υιοθέτηση μηδενιστικών αντιλήψεων, ασυγκράτητη παρόρμηση εξόρυξης των οφθαλμών με κουταλάκι του γλυκού, επιληψία, αμόκ, σχιζοφρένεια, ακατανίκητη επιθυμία να συγγράψει κανείς διαμαρτυρία προς το Mega με αίμα από τις ίδιες του τις φλέβες για μελάνι, απάθεια, ανεξέλεγκτη σιελόρροια, αναστροφή των οφθαλμών και σύνδρομο εκρηγνυόμενης κεφαλής.
 
Τα σχετικά πειράματα έγιναν σχεδόν εξολοκλήρου σε ανθρώπους κατόπιν διαμαρτυρίας του Κινήματος για τα Δικαιώματα των Ζώων, που κατήγγειλε ως υπερβολικά βάναυση την υποβολή ευαίσθητων όντων σε τόσο οδυνηρές συνθήκες (είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο μέσος τηλεθεατής στερείται ουσιαστικά αυτο-συνείδησης, αν και ορισμένοι φιλόσοφοι έχουν υποστηρίξει το αντίθετο, χωρίς ιδιαίτερα πειστικά επιχειρήματα).

Η παρακολούθηση του "Ρετιρέ" δεν συνίσταται παρά μόνο σε περιπτώσεις ασθενών σε βαθιά κωματώδη κατάσταση - και τότε ακόμη, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη μόνο ως έσχατη μέθοδος ανάνηψης (θεραπεία σοκ).

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
καλα, κλαιω απο τα γελια!!! Ολη σελιδα ειναι ολα τα λεφτα, αλλα αυτο:

Urban Legends (Ούρμπαν Λέτζεντς)
Ένας αστικός θρύλος, από τους πιο τρομαχτικούς ομολογουμένως, θέλει τον Γιάννη Δαλιανίδη να έχει κάνει μυστική συμφωνία με το γνωστό σατανιστή Αλέιστερ Κρόουλυ (ή και με τον ίδιο το διάβολο κατά άλλους), ώστε το "ρετιρέ" να παίζεται κάθε καλοκαίρι στον Αιώνα τον Άπαντα. Διαφορετικές εκδοχές του θρύλου προσθέτουν ακόμη ότι όποιος τεχνικός του Mega παρακολουθήσει την κασέτα του "Ρετιρέ" και δεν κάνει τουλάχιστον τρεις (αριθμός: 3) κόπιες, θα βρει φρικτό θάνατο μέσα σε 7 μέρες. Ο θρύλος αυτός αποτέλεσε τη βασική έμπνευση για την ταινία "The Ring".
Πρέπει να υπάρχει κάποια δόση αλήθειας σ' αυτή την ιστορία, διαφορετικά δεν εξηγείται πώς επιβιώνουν ακόμη κόπιες του Ρετιρέ, τη στιγμή που κάθε φυσιολογικός άνθρωπος που θα έφτανε στα χέρια του μια κόπια του "Ρετιρέ" θα την έκαιγε αυτοστιγμεί, ή τουλάχιστον θα έγραφε από πάνω το Euro 2004.


Αιωνια του η μνημη, ξερουμε τα εργα του και τον θυμωμαστε γιαυτα αλλα αυτο με το Ρετιρε ηταν πολυ καλο!