THMMY.gr

https://www.youtube.com/watch?v=pNqsrZYKN4E

Ειιιιιισαι ΠΑΣΟΚ και δε χωραααααας,
στο σοσιααα, στο σοσιαλισμο μου...

https://www.youtube.com/watch?v=WVpKC9vbpoE

Ayto den einai rempetiko...
Genika o mpithikotsis den elege rempetika.

ρε λες? :P
τι ειναι? :(

ελλεινός

 ^jerk^ ^jerk^ ^jerk^ ^jerk^





--

πασοκεμον :P

https://www.youtube.com/watch?v=pNpGbQCfPZ4


https://www.youtube.com/watch?v=jufLcQ7cdrI


https://www.youtube.com/watch?v=XcBNdobqhuc

Re noiwste... auta den einai rempetika...
An einai o Kazantzidis rempetis, tote o markos, h mpelou ki o nikolaidis ti einai??

τσεκαρετε και κατι που ξεφευγει.... http://www.youtube.com/watch?v=O_h14Vl8wuo

Με δύο μεγάλες συναυλίες - αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, θα πραγματοποιηθούν τον Σεπτέμβριο (συμπληρώνονται 8 χρόνια από το θάνατό του), σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με τη συμμετοχή γνωστών ερμηνευτών. Οι συναυλίες, που διοργανώνονται με πρωτοβουλία της Μαρινέλλας, έχουν προγραμματισθεί για τις 18/9 στο Καλλιμάρμαρο και τις 23/9 στο Καυτατζόγλειο Θεσσαλονίκης. Θα συμμετέχουν: Μαρινέλλα, Χάρις Αλεξίου, Γλυκερία, Δημήτρης Μητροπάνος, Γιώργος Νταλάρας και Πασχάλης Τερζής. Θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα με τραγούδια τα οποία στιγμάτισε με την φωνή του ο μεγάλος λαϊκός βάρδος. Στη μουσική παράσταση θα παρεμβληθούν οπτικά και ηχητικά ντοκουμέντα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, σε σκηνοθετική επιμέλεια Σταμάτη Φασουλή. Γενική είσοδος και στις δύο μεγάλες συναυλίες: 15 ευρώ. Προπώληση από τα «Μετρόπολις» Αθήνας, Θεσσαλονίκης. Τα έσοδα από τις δύο βραδιές θα διατεθούν για τους σκοπούς του σωματείου «Η Αρωγή».

.

Πέντε χρόνια δικασμένος

https://www.youtube.com/watch?v=dneniwzuFT8

Παπατζήδες-->Απ.Νικαλαϊδης

https://www.youtube.com/watch?v=A_5-qLaIdsU

Βάλτε μου δυο καναβουριές

https://www.youtube.com/watch?v=DHneYmcZWi8

Σαν βγαίνει ο χότζας στο τζαμί (Μπιρ αλλάχ)

https://www.youtube.com/watch?v=qAavNKlghfI

μες τον πράσινο τον μύλο

https://www.youtube.com/watch?v=kRzAWWc83Fc

σαν χριστιανός ορθόδοχος

 https://www.youtube.com/watch?v=Xlf7RCgNnfw

Μάνα μου το στήθος μου πονεί (... δεν έχεις γρίπη Η1Α1   :D :D )

https://www.youtube.com/watch?v=wK3YaC4GqKw

Χτες το βράδυ στον τεκέ μας

https://www.youtube.com/watch?v=UXC7ybCdxJM

https://www.youtube.com/watch?v=P5EUtyVGvBw

Η λιτανεία - Απόστολος Νικολαίδης

https://www.youtube.com/watch?v=wOziyQG9KQI

Μάρκος Βαμβακάρης - πρέπει να ξέρεις μηχανή.

https://www.youtube.com/watch?v=KeQY9-fYYpA

https://www.youtube.com/watch?v=ZGHLL6cKdV4


afierwmeno:
https://www.youtube.com/watch?v=4H4_jMH5cPE

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠ'ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΣΧΕΤΟΙ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΔΑΞΩ.....
https://www.youtube.com/watch?v=kfBKHSlimRI

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ

Υ.Γ ΡΕ ΦΑΡΦΑΛΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΤΗΝ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙΠΙΟ ΠΑΝΩ Ο ΜΑΤΡΙΞ??

https://www.youtube.com/watch?v=ar3MvuxeUMk

απο τα αγαπημενα...οποιος βρει καλυτερη εκτελεση ας βαλει

μετά το μάθημα πέρνα από την τουαλέτα να κατουρήσεις λίγο.

ο πρωτος ρεμπετης που πεθανε απο πρεζα που τον ποτιζε η γκομεενα του οταν κοιμοταν...

https://www.youtube.com/watch?v=wNjCE16OJVw

μονο γαμαω εγω....απο 2 χρονων εχω να κατουρησω

https://www.youtube.com/watch?v=qHVxX9DZbq0

πουτανα λογοκρισια.....

https://www.youtube.com/watch?v=dGhGtuBGexk

ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΤΡΙΞ ΛΙΓΟ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΑΚΟΜΑ(ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΑΟΚΤΣΑΚΙ)

https://www.youtube.com/watch?v=Ustm0EWY96o

ΧΑΡΜΑΝΗΣ ΕΓΕΝΗΘΗΚΑ ΜΑΣΤΟΥΡΗΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΠΙΟ ΚΑΛΗ ΑΠ'ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ^kissy^ ^kissy^

αυριο παλι βαρεθηκα :D

νεφρική ανεπάρκεια ή κύστη;

πάνε σε κανα ταλεντ σόου μπας και γίνεις διάσημος.

ρε ανώνυμε ας το παιδί να γαμήσει

ωραία τραγουδάκια
μ'αρέσει ο μπαγλαμάς

επειδη με διωξανε με τις κλωτσες απο τα οπαδικα ηρθα να κανω εδω λιγο μπαχαλο :)

συνεχεια του μαθηματος.....Μαρκος(ετσι γιατι περιεργα την ειδα...)
https://www.youtube.com/watch?v=-K5D_lVMYDE

καταπληκτικοτατο.....Αυτη αδερφε μου ειναι το ισπεραλντο το λεξικο του μαγκα και δωστε βαση να φωτιστειτε μην μεινετε στραβοι ::)

https://www.youtube.com/watch?v=sJqpyb1pBoI

εξαιρετικο αν και δεν ξερω αν αυτη η κατηγορια του ταιριαζει...τελος παντων επειδη βαριεμαι να ψαχνω κατηγοριες απολαυστε το

https://www.youtube.com/watch?v=IYx6TweQ3YE

καργα.....
https://www.youtube.com/watch?v=YKqozaAgmQ4


δεν μπορω να καταλαβω γιατι το συγκεκριμενο τοπικ ειχε μονο 2 σελιδες....ΘΑ ΤΟ ΓΕΜΙΣΩ :D

ΓΙΟΒΑΝ ΤΣΑΟΥΣ

https://www.youtube.com/watch?v=d8cNyO99GXs

ΦΤΑΝΕΙ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ...ΠΑΩ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ

γιατι υπαρχει κ αλλο  ;)

https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6732.0 (https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6732.0)

αλλα ειναι στους στιχους  :D

δεν ξερω αμα κολλαει σιγουρα εδω αλλα τεσπα ειναι ωραιο


https://www.youtube.com/watch?v=yhlIBptPd30

ωραιος ο ζαμπετας

https://www.youtube.com/watch?v=sdh4So1RQXg

https://www.youtube.com/watch?v=junGvFpgXqE

https://www.youtube.com/watch?v=WDdl8-rSjhw

Γερά σκαλώματα.

https://www.youtube.com/watch?v=AuY1NXugb80

https://www.youtube.com/watch?v=D5iC3H_a9Tk

Και ιστρουμένταλ :

http://www.youtube.com/watch?v=Hm2U9oVqtdY  βαμβακάρης

http://www.youtube.com/watch?v=AqS6SJ14eAk περιστέρης (στο 2.00 κοντά εκεί στην αλλαγή είναι για μπάχαλο γερό)

http://www.youtube.com/watch?v=bfCwLWXBKnM&playnext=1&list=PLA48E629685C8C266&feature=results_video μπαγιαντέρας η αλλιώς νομίζω δημήτρης γκόγκος

https://www.youtube.com/watch?v=HbSQFvzGY5w

https://www.youtube.com/watch?v=ettDk00Mzk8

https://www.youtube.com/watch?v=SYQ_BzKXEJI

https://www.youtube.com/watch?v=VCuq6iliJFE

https://www.youtube.com/watch?v=v097YVwpijs

https://www.youtube.com/watch?v=Xu6Fp7uvop4

https://www.youtube.com/watch?v=JUw8fiXHcGk

ωραία εκτέλεση

https://www.youtube.com/watch?v=OLwR6_4bUJk

αθάνατο...

https://www.youtube.com/watch?v=LW6qGy3RtwY

Τι να μας πει τώρα και ο Ταραντίνο...

ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
1) ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ 2) ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ


http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=7987&autostart=0 (http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=7987&autostart=0)

θα το εκτιμήσετε !

ωπ, ωραιο topic!

https://www.youtube.com/watch?v=pcS3yMBUZL8

https://www.youtube.com/watch?v=Jr7qa29b3c4

Προς επιμόρφωση...

http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000007664&tsz=0&autostart=0 (http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000007664&tsz=0&autostart=0)

...και προς τέρψη

https://www.youtube.com/watch?v=PHmMjI9QGY8

"Ξέρω κι άλλα αλλά δεν τα σκάω μύτη και πουλεύω σαν σπουργίτι"
                                                                                         ~Κυριακός

https://www.youtube.com/watch?v=PeqF7Pvu4wM

Γεια σου Μιτσάρα  !

https://www.youtube.com/watch?v=36ORpPL20ac

Κάτι καλό από τον λοχία (τσαους στα τούρκικα) για σήμερα, έτσι της πιάτσας των..

https://www.youtube.com/watch?v=OUFkmV3CAcM

Απόψε, κάτι σχεδόν επίκαιρο ...

https://www.youtube.com/watch?v=O01l6wcczbg

Όπου μαύρους αποκαλεί τους τότε αστυνομικούς που τους τραβολογούσαν και μόνο επειδή είχαν ένα μπουζούκι στην θήκη.

Ο πινόκλης
Γιαννάκης Ιωαννίδης 1928

Χιουμοριστικό-σατιρικό τραγούδι, αποκαλυπτικό της ψυχοσύνθεσης και του τρόπου ζωής των Ελλήνων μεταναστών της πρώτης γενιάς. Το τραγούδι είναι σύνθεση του Δημοσθένη Ζάττα και ερμηνεύεται από τον Γιαννάκη Ιωαννίδη. Ηχογράφηση τον Ιανουάριο του 1928 στη Νέα Υόρκη, Δίσκος COLUMBIA USA, 30 εκατοστών, 56096-F και επανατύπωση από την αγγλική COLUMBIA Νο 11676 για τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς δίσκων. Στην ορχήστρα διακρίνονται τουλάχιστον δυο βιολιά, που παίζουν ψηλά-χαμηλά, κιθάρα, πιάνο και κόντρα-μπάσσο.

https://www.youtube.com/watch?v=ZlTPw0IfsAc

Λίγα συμπληρωματικά στοιχεία:

Πινόκλης = παρατσούκλι για τους φανατικούς του χαρτοπαίγνιου Pinochle,
που παίζεται με 24 χαρτιά, κούπες, καρό, σπαθιά,
μπαστούνια απο τον άσσο ως το εννέα.
Το Pinochle είναι συγγενής της πρέφας και δεν έχει σχέση με το παιχνίδι που λέγεται Πινάκλ στην Ελλάδα.

Μαντισον = Madison Avenue κεντρική λεωφόρος του Μανχάτταν

Χάνι = low fare hotel = Σε πολλά χάνια στοιβάζονταν οι μετανάστες των αρχών του αιώνα.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε οργανώσει κατα πάσα πιθανότητα στη Νέα Υόρκη,
ένα απο τα πρώτα ελληνικά μουσικά θέατρα.

Οι Ελληνες της Αμερικής, ανήμποροι να αφομοιώσουν την αγγλική και έχοντας δυνατό το μητρικό γλωσσικό αίσθημα, έδωσαν ελληνική μορφολογία σε αμερικάνικες λέξεις και φράσεις ή μιλούσαν αγγλικά με ελληνικό τρόπο δημιουργώντας έτσι ένα νεο κώδικα επικοινωνίας, εντελώς μοναδικό.

Συνακόλουθο ήταν και στα τραγούδια τους που παίζονταν στα cafe aman* να χρησιμοποιούν αυτή τη περίεργη παραφθαρμένη ελληνοαμερικάνικη γλώσσα που λέγεται gringlish.

Τα gringlish είναι ακόμα μια ζωντανή γλώσσα που μιλιέται απο τους Ελληνες του Καναδά και της Αμερικής και ως καθομιλουμένη, έχει αποτελέσει έναν ισχυρό σύνδεσμο μεταξύ των παλαιότερων ελλήνων της Αμερικής και αυτών που έφτασαν αργότερα. (προπολεμικοί μετανάστες και μεταπολεμικοί μετανάστες).

Τα παραπάνω σημειώνει ο dr Σάββας Δημακόπουλος, διακεκριμένος Ελληνας της Αμερικής που απο το 1971, λεξικογραφεί την Ελληνική γλώσσα συμπεριλαμβανομένης και της γλώσσας glinglish.

*cafe aman= ελληνικά καφενεία που εκτός απο καφέ πρόσφεραν στα κρυφά και ουζο στα φλυτζάνια του καφέ λόγω της ποτοαπαγόρευσης.

Το πρώτο cafe aman το άνοιξε η Μαρίκα Παπαγκίκα στην 34η οδό του Μανχάτταν μεταξύ 7ης και 8ης λεωφόρου. Αργότερα άνοιξαν κι άλλα στην 8η λεωφόρο όπου ζούσαν πολλοί Ελληνες.

Στη μετεξέλιξή τους αυτά τα cafe aman έγιναν μεταπολεμικά τα περίφημα κέντρα διασκέδασης που πρόσφεραν δουλειά και λεφτά, σε δεκάδες Ελληνες συνθέτες και τραγουδιστές το 1950 και 1960.

Στα σπουδαία βιβλία της Ιωάννας Κλειάσιου "Βίος και Πολιτεία" του Ζαμπέτα και "Βίος Ρεμπέτικος" του Τάκη Μπίνη, αναφέρεται για την ακρίβεια,
πως τα μεροκάματα που προσέφεραν ήταν γελοία,
περίπου 40 ή 50 δολλάρια τη βδομάδα, αλλά ήταν τόση πολύ η χαρτούρα που έπεφτε, που το όνειρο των εδώ συνθετών και τραγουδιστών ήταν να ξενιτευτούν για κάποιο διάστημα ώστε να τα "οικονομήσουν".

Ενα τέτοιο όνειρο είχε και ο Στράτος Παγιουμτζής που έλεγε στον φίλο του Γιώργο Ζαμπέτα "στην Αμερική να πάω και ας πεθάνω".
Ο Παγιουμτζής έμεινε απο τους τελευταίους που έφυγαν στην Αμερική γιατι τα χαρτιά του ήταν "λερωμένα".
Ο διοικητής ασφαλείας Θεσσαλονίκης Μουσχουντής, κατάφερε να τα "καθαρίσει" -καθώς και άλλων τραγουδιστών- και το όνειρο του Παγιουμτζή έγινε πραγματικότητα.

Δυστυχώς εκπληρώθηκε η ευχή του Στράτου Παγιουμτζή,
αφού άφησε την τελευταία του πνοή στο ξενοδοχείο που έμενε στην Αμερική.


Και μια εκτέλεση από τον Θανασάκη
https://www.youtube.com/watch?v=Uip7uRP6-hY


info : http://rebetiko.sealabs.net/

Ο Καϊξής - 1948

Απόστολος Χατζηχρήστος (σύνθεση, ερμηνεία ) / Ευάγγελος Χατζηχρήστος (ερμηνεία ) / Μάρκος Βαμβακάρης (ερμηνεία ) . Στίχοι του Γ. Φωτίδα

Ο Απόστολος Χατζηχρήστος ενσωματώνει αρκετές τούρκικες λέξεις στα τραγούδια του. Στην πραγματικότητα το τραύμα της χαμένης πατρίδας του προξενεί μιαν αθεράπευτη νοσταλγία της Ανατολής, τον οδηγεί σε χώρους εξωτικούς, τον κάνει να «ξαπλώσει σε ντιβάνια, σε πασάδικα ντουμάνια...να γνωρίσει τις σουλτάνες, τις πιο φίνες Αφρικάνες», να φανταστεί τα καραβάνια με τις καμήλες, να ερωτευτεί τη «μικρή του γκαμηλιέρη» και να της πει τη μαγική λέξη της αγάπης «γιαλελέλι».

Ο Χατζηχρήστος θέλει να μισθώσει ένα καΐκι κι έναν κωπηλάτη «καϊξή» για να κλέψει την Γκιουζέλ-Χανούμ, την ωραία κοπέλα που λιώνει και χάνει τα νιάτα της μέσα στο χαρέμι-κελί. Σκηνικό -μια τοποθεσία της Κωνσταντινούπολης, γνωστή ως «Λίμνη του Σαραγιού» ή «Λίμνη του Χαρεμιού»:


Γκελ γκελ Καϊξή
γιαβάς γιαβάς
Μεσ’της Πόλης τ’ακρογιάλι
μέσ’τη σιγαλιά
μεσ’του Χαρεμιού τη Λίμνη
γκέλ γκέλ Καιξή

Να κλέψω τη
Γκιουζέλ Χανούμ
σκλάβα μέσα στο κελί της
κλαίει και θρηνεί
και ζητάει τη λευτεριά της
γκελ γκελ Καϊξή

https://www.youtube.com/watch?v=e3E6yLOZWd0

credits : rembetiko.gr

https://www.youtube.com/watch?v=L4_uzI939ug

https://www.youtube.com/watch?v=BSDUK3zq5gk

https://www.youtube.com/watch?v=Cw-MJX8WBcU

Το "παίξαμε", μεταξύ άλλων, σ 'ένα μαγαζί έτσι μια ομάδα από μαθητές του δασκάλου της μουσικής μου. Τα εισαγωγικά είναι γιατί ο μεγαλύτερος μας ήταν και 6η δημοτικού :P

Κάτι μουγκό για σήμερα

Ιορδάνης Τσομίδης - Ταξίμι

https://www.youtube.com/watch?v=eYNCKQfL5j8

εδώ (http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.gr/2010/08/blog-post_7063.html) λίγα λόγια για τον μάστορα που όπως έλεγε "Δεν υπάρχει πρόγραμμα, παίζουμε ό,τι μας αρέσει την κάθε φορά".

εδιτ: δείτε και τις φώτο του βίντεο, αξίζουν.

Άσμα εκλεκτό, που η καλλιτεχνία του ανταγωνίζεται την φήμη του.

Γιοβάν Εϊτζιρίδης (Τσαούς) -Πέντε μάγκες στον Περαία

-Τραγούδι : Αντώνης Καλυβόπουλος, μηχανουργός απο τον Πειραιά και ερασιτέχνης τραγουδιστής.
-Στίχοι : Αικατερίνη Χαρμουτζή, γυναίκα του Γιοβάν.

https://www.youtube.com/watch?v=5pIeV8sJ-N8

Και δυο λόγια σχετικά:

 Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία χασικλίδικα ρεμπέτικα και για το πλέον χαρακτηριστικό τραγούδι, που επισημαίνει με σαφήνεια τη διαφορά ανάμεσα στους χρήστες του χασίς και σε αυτούς της ηρωίνης. Είναι ταυτόχρονα περιγραφικό της διάθεσης από την οποία διακατέχονταν οι χασικλήδες απέναντι στους πρεζάκηδες. Μάλιστα είναι γραμμένο την εποχή που πλησίαζαν η εφαρμογή της νομοθεσίας που απαγόρευε το χασίς και το κλείσιμο των τεκέδων. Ενδιαφέρουσα είναι η αναφορά της Κρεμμυδαρούς, παλιάς ονομασίας της Δραπετσώνας.Μουσικά στο τραγούδι παρατηρούνται πρωτόγνωρα για το ρεμπέτικο σουίνγκ στοιχεία.
Το τραγούδι είχε πανελλήνια απήχηση την εποχή της κυκλοφορίας του, αφού, όπως σχολιάζει εφημερίδα , «Οι πέντε μάγκες ξεκίνησαν μεν από τον Πειραιά, αλλά σύνττομα κατέλαβαν όλη τη χώρα, αφού όπου σταθείς κι όπου βρεθείς τους συναντάς μπροστά σου».

Αριστούργημα...

Το μινόρε του τεκέ - Ιωάννης Χαλικιάς (1932)

https://www.youtube.com/watch?v=maW3d_jmS1s

Ταξιμάκι φίνο από τον συριανό εκδορέα

Ταξίμ Ζεϊμπέκικο (Βοτανικός) - Μάρκος Βαμβακάρης (1937)

https://www.youtube.com/watch?v=Hm2U9oVqtdY

https://www.youtube.com/watch?v=FCLMvEJYJCI

Συμπληρωματικό στο παραπάνω ταξίμι

Ο Μάγκας του Βοτανικού - Ζαχαρίας Κασιμάτης (1934)

https://www.youtube.com/watch?v=KuyIPixP3gg

https://www.youtube.com/watch?v=1zrbvUHCKfo

Tραγούδι της τρικυμίας και του κάρβουνου.

Γιώργος Μπάτης - Ο θερμαστής (1934)

https://www.youtube.com/watch?v=YAl9FRTwauo

Το πλοίο βγαίνοντας από την Μεσόγειο από τα στενά του Γιβραλτάρ,περνούσε βόρεια της Ισπανίας από τον Βισκαϊκό κόλπο (Μπέη) μέσα από την τρικυμισμένη θάλασσα και κατευθύνονταν προς το λιμάνη της πόλης Κάρντιφ (Κάρντιφ Μπέι). Η πόλη Κάρντιφ (Cardiff), πρωτεύουσα της Ουαλίας,υπήρξε κέντρο εμπορίας κάρβουνου και μέσω αυτού γνώρισε έντονη εμπορική ανάπτυξη μέχρι και την αρχή του πόλεμου.


Το λιμάνι του Κάρντιφ γύρω στο 30'.
(https://c1.staticflickr.com/1/164/447474569_f1e44f4d78.jpg)


Εδώ (https://www.flickr.com/photos/ben_salter/sets/72157600049669187/) φωτογραφίες από το παλιό λιμάνι.

Ωχ ωχ Βαγγελίστρα μου...

Ο Ξεφτίλης - Ιωάννης Χαλκιάς ή Τζακ Γκρεγκορυ (1928)

https://www.youtube.com/watch?v=MOG1waTt0ic


Αφορμή το άφωνο άσμα για να μάθουμε και δυό πράματα. :P

Γιουσουρούμ
Παζάρι στο οποίο βρίσκει κανείς τα πάντα όλα, (δηλαδή υπ’ αυτή την έννοια κάτι σαν τα Χάρροντς της Ανατολής), με την διαφορά ότι είναι αρκούντως λαϊκότερο, συνήθως αναφέρεται σε παλιά-μεταχειρισμένα αντικείμενα και ο κάθε πωλητής στεγάζεται (αν στεγάζεται) αυτοτελώς (περί της διαφοράς αγορά-παζάρι-μάρκετ βλ. παρακάτω).

Λέγεται ότι προέρχεται από τον Εβραίο έμπορο Ελία Γιουσουρούμ, που ήρθε τον 19ο αιώνα από τη Σμύρνη στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην πλατεία Αβησσυνίας, ιδρύοντας το πρώτο παλαιοπωλείο, αν και η τούρκικη λέξη sürüm σημαίνει πώληση-απόληψη.

Σχετικά: Γιουσουρουμτζήδικος, -η, -ο, γιουσουρουμτζής, «Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή» (Σ. Διονυσίου), «Γιουσουρούμ» (Ν. Άσιμος), στίχος «...πούλησα στο γιουσουρούμι χόμι-μπόι πανταλόνι και αγόρασα για σένα αδαμάντινο βελόνι...» (Ημίζ), «Αγοράζω παλιά» (Ολύμπιανς) κλπ.

Συγγενεύει εννοιολογικά με το οθωμανικό μπιτ-μπαζάρ και το (παραδόξως) ταυτόσημο εγγλέζικο flea market, υπό την ειδική σημασία της πώλησης και ανταλλαγής φτηνών ή μεταχειρισμένων-κλεμμένων μικροπραγμάτων αλλά και αντικών.

Στην Αμερική (garage sale) και στην Βρετανία (boot sale), υφίστανται ιδιωτικά γιουσουρούμια, στον κήπο οποιουδήποτε θέλει να μετακομίσει ή να ξαλαφρώσει από την παλιατσαρία. Στην Ελλάδα δυστυχώς, δεν υπάρχει αντίστοιχος θεσμός, οπότε οι νεοέλληνες πετάνε κυριολεκτικά στον δρόμο τα παλιά τους πράγματα, τα οποία μαζεύουν εξαθλιωμένοι άνθρωποι (ρακοσυλλέκτες, αλλοδαποί, άστεγοι, πρεζάκηδες κλπ) και ιδίως πονηροί παλιατζήδες –νυν αντικέρ- (αν είναι -όχι σπάνια- τίποτα έπιπλα αξίας), που τα μεταπωλούν στα μεγάλα γιουσουρούμια, ώστε να φρεσκαριστούν και να τα πάρουν τίποτα συλλέκτες που φυσάνε το παραδάκι. Παλιότερα όμως, τη συλλογή των παλιών-αχρήστων επ’ ανταλλάγματι έκανε ο πλανόδιος παλιατζής, με την στεντόρεια τραγουδιστή φωνή του «Οοοο παλια-τζής! Ρούχα-παλιά-αγοράζω»! (βλ. και Νίκο Φέρμα στο «Ένας ήρως με παντούφλες»).

Το παρδαλό γιουσουρούμ διαφέρει από την λαϊκή αγορά, διότι στην τελευταία κατ’ εξοχήν διατίθενται προϊόντα προς άμεση ανάλωση και λειτουργεί κάθε μια άπαξ εβδομαδιαίως, αν και το πειραιώτικο αυθεντικό γιουσουρούμ στην πλατεία Ιπποδαμείας -οδό Αλιπέδου δίπλα στα παλαιοπωλεία, που αντικατέστησε την άτυπη αγορά του Καραϊσκάκη (κάηκε το 1937) δίπλα στα Λεμονάδικα της Ακτής Τζελέπη, λειτουργεί κάθε Κυριακή και αντίστροφα, όλο και περισσότερες λαϊκές γιουσουρουμοφέρνουν, δεδομένου ότι πλέον διατίθενται και παλιά είδη.

Εξ άλλου, η κατοχή αδείας πωλήσεως αγαθών (όπως και η έκδοση αυτής), των γιουσουρουμτζήδων είναι μια ομιχλώδης υπόθεση, ενώ στις λαϊκές, είναι υποχρεωμένος ο πωλητής να αναρτά την άδειά του και να στήσει το τσαντήρι του σε προκαθορισμένη θέση, αλλιώς οι άλλοι πωλητές του αναποδογυρίζουνε τον πάγκο.

Από την «αμερικάνικη αγορά», που αγόραζε μια φορά ο κοσμάκης «second hand» τα κοντοβράκια των ευεργετών μας (ξανάρθε στο προσκήνιο το 80-90 λόγω μόδας), διαφέρει στο ότι δεν αφορά μόνον είδη ένδυσης.

Κλασσικό γιουσουρούμ εν Ελλάδι ήταν το πολύβουο Μοναστηράκι (κυρίως η Κυριακάτικη ουρά του), που έφτανε μέχρι το Γκάζι και στη συνέχεια το κουτσουρέψανε Δημοτική παραγγελία, κατόπιν αιματηρής αντιδικίας τσιγγάνων (λέει). Τα δε μικρομάγαζα της περιοχής, κατήντησαν προοδευτικά μουράτες φίρμες ή «αντικερίες», που ούτε φτηνά είναι, αλλ’ ούτε και ποιοτικά. Αντίστοιχα, μετετράπησαν σε καταστήματα τα οθωμανικά (εβραιοκρατούμενα) παζάρια της Σαλονίκης (Καπάνι, Βαρδάρι, Λαδάδικα, Μοδιάνο, Καραβάν-σαράι κλπ, η δε διαβαλκανική εμπορο-ζωοπανήγυρη στη Χ.Α.Ν.Θ. μετονομάσθηκε σε «Διεθνής Έκθεση» όπου κάθε κλάπας βγάζει κι ένα λόγο παραμυθίας κάθε Σεπτέμβρη προς Θεσσαλονικείς αλλά εις επήκοον όλων), η οδός Αθηνάς και τα Χαυτεία στην Αθήνα, το ιταλικό «μαρκάτο» της Πάτρας, η αγορά των Χανίων, Ηρακλείου, Βόλου, Λαυρίου, το εβραιοπάζαρο των Ιωαννίνων κλπ. Η Πλάκα δεν έχει πλέον παζάρι, αφού την κατήντησαν υπνούπολη πολυτελείας ντόπιοι αετονύχηδες και ξένοι ταλαριούχοι, αγοράζοντας μπαμπέσικα (μέσω κάποιας τέως υπουργού) τα νεοκλασικά (φρούρια τώρα) ώστε να βροντολογάνε τις πορδές τους ανενόχλητοι απ’ τη βουή της ζώσας συνοικίας που ήταν κάποτε. Τα ίδια έγιναν και στην Τουρκία, με τη μετατροπή των παζαριών σε τσαρσιά (αγορές) ανοικτές ή κλειστές (καπαλί-τσαρσί), παραγκωνίζοντας τα γιουσουρούμια.


πηγή (http://www.slang.gr/lemma/show/giousouroum_13092)

Φίνο ζεϊμπέκικο...

Οι μερακλήδες - Στράτος Παγιουμτζής (1940)

https://www.youtube.com/watch?v=MmpFYpZw_Mk


μερακλής < τουρκική meraklı + -ής < merak < αραβική مراق (maraq). Λέγεται ότι το παρωνύμιο αυτό διαδόθηκε περισσότερο στους Αθηναίους στην εποχή του μεσοπολέμου, για κάποιο γηραιό φουστανελοφόρο φύλακα του Σταδίου ο οποίος έφερε με εξαιρετική επιμέλεια την ελληνική ενδυμασία διατηρώντας όμως και «αρειμάνιον μύστακα» που έβαφε με «καραμπογιά» μέχρι του θανάτου του στο μεσοπόλεμο.

Το αθώο απαγορευμένο.

Η Βαρβάρα - Περπινιάδης Στελλάκης (1936)

https://www.youtube.com/watch?v=wX9HNdlFiZU


Και η διήγηση της ευτράπελης δίκης.

https://www.youtube.com/watch?v=0Ga2HM0Q8EM

https://www.youtube.com/watch?v=9X3lA4EDkfc

Κλασικός Μάρκος...

Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά - Μάρκος Βαμβακάρης (1936)

https://www.youtube.com/watch?v=Acbq_bcdH7w

Eπ αφορμή:
Κουρμπέτι < τουρκική gurbet < αραβική ġurbat غربة
Κουρμπέτι είναι κατ' αρχή η ιερή αποδημία, μια πανάρχαιη μορφή ασκητισμού. Ο μοναχός, αντί να καταφεύγει στην ερημιά, γύριζε τον κόσμο ουσιαστικά ζητιανεύοντας. Άγνωστο πότε άρχισε, οπωσδήποτε μαρτυρείται στην Ανατολή από τον 4ο π.Χ. αι. με τους ἀγύρτας, τους ιερείς της Μεγάλης Μητρός (συνήθως της Κυβέλης) οι οποίοι το συνδύαζαν με την Ιερή Επαιτεία, δηλαδή τον ερανισμό συνεισφορών. Στην Ελλάδα του μεσοπολέμου με την λέξη κουρμπέτι υπονοείται η βιοπάλη και γενικότερα η ζωή.

https://www.youtube.com/watch?v=nEm1tUqbZk0

Κιθάρα σκέτη και μεστή...

Χθές το βράδυ στου Γκαρίπη - Γιώργος Κατσαρός (1935)

https://www.youtube.com/watch?v=REG3RAp2UBs

...άντε, κι άλλος ένα από τον Βόλο
άντε, κι φουμάρισε ένα τόνο...

...πάει το καφενείο...

Έφοδος στον τεκέ - Γιάννης Καμβίσης (1933)

https://www.youtube.com/watch?v=8_xMNVI8ELc

Στην φώτο το καφενείο/τεκές του γερο-Μπάτη "Ζωρζ Μπατέ" στα Λεμονάδικα του Καραϊσκάκη (Ακτή Τζελέπη), στέκη της πιάτσας. Διαστάσεις 1.20x2.00μ. Από εκεί βγήκαν ο Μάρκος, ο Ανέστος ο Καμπανάος και τόσοι άλλοι.

(https://3.bp.blogspot.com/-pXJUtaEj45s/Uw-p27_8nBI/AAAAAAAAK6E/C_cAOrx8FZs/s1600/ar8ra_logokr2+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7.jpg)

https://www.youtube.com/watch?v=tLdR2IesDGs

https://www.youtube.com/watch?v=Tlvhqy7zgqE

Από τα αγαπημένα...

Χτυπώ νεκροί - Στράτος Παγιουμτζής ή Τεμπέλης(1933)


https://www.youtube.com/watch?v=dGa-UOk8Gtk

"Η εκκλησιαστική μουσική είναι σοβαρότερη από την κοσμική. Δεν χρησιμοποιεί μουσικά όργανα παρά μόνο την ανθρώπινη φωνή. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες, θα αναφέρουμε μόνο ότι υπάρχουν κομμάτια “σύντομα“, “αργοσύντομα“ και “αργά“, το κάθε ένα από τα οποία είναι μία ανάπτυξη του αμέσως προηγούμενου και, όπως είναι αναμενόμενο, στα αργά κομμάτια (τα και δυσκολότερα) η τέχνη της μελισματικής φτάνει σε πολύ εξελιγμένα επίπεδα. Το ύφος των αργών κομματιών θυμίζει έντονα μελισματικές τεχνικές που συναντούμε και στους αμανέδες, γιαυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο που μεγάλοι αμανετζήδες ήταν συγχρόνως και ιεροψάλτες, πράγμα που το βλέπουμε και στα τουρκικά “γκαζέλ“, μουσικά κομμάτια πολύ συγγενικά με τον αμανέ.."¹ (http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.gr/2010/04/blog-post_23.html)

...Φραγκοσυριανοί...

(https://1.bp.blogspot.com/-Z7mDpdvTmoI/Tt1NkguxX6I/AAAAAAAAALA/gR1glx-isk8/s1600/41.jpg)

Λέει ο Μάρκος,
" Όλη η Απάνω Χώρα το Θεό αγαπούσαμε. Το χωριό είχε τον Άγιο Σεβαστιανό,
 την Κιουρά, τον Αι Γιώργη, τον Σάντ Αντώνη,
όλες εκκλησιές καθολικές. Στο Σκαλί είχαμε το Σάν Σαμπαστιά.
Ότι χρειαζόμαστε εκεί πηγαίναμε. Κάθε Κυριακή πηγαίναμε στην εκκλησία,
πατεράδες, μανάδες, τα παιδιά όλα "
[..] Η Παναγιά λεγόταν και Κατήχησις. Εκεί πηγαίναμε τα παιδιά
πρώτα πρώτα όσα ήταν να πρωτοκοινωνήσουμε, να παρακολουθήσουμε
και να μάθουμε προσευχές. Δεν τα θυμάμαι πια όμως. Και το Πάτερ ημών
μισό το ξέρω, όπως και το Πράξις συντριβής που έχουμε εμείς οι καθολικοί.
Και άλλα πολλά διάφορα. Μέχρι που είχα μάθει να ψέλνω. Δε θυμάμαι
τίποτες τώρα. Στις βραδυνές εκκλησίες, στις κουμπιέτες, πηγαίναμε
και ψέλναμε τα παιδαρέλια.
[..]  Τότες είμαστε παιδάκια κι αγαπούσαμε το Θεό. Εγώ ήμουνα
κανονικός στα καθήκοντα μου. Ξαγορευόμουνα. Πήγαινα να εξομολογηθώ
τακτικά κάθε Σάββατο, ντυμένος κανονικά με τα ρούχα της
Κυριακής. Πηγαίναμε το Σάββατο και την Κυριακή κοινωνούσαμε.
Στις καθολικές εκκλησίες έχουν κάτι σαν εκεί που φυλάνε σκοπιά.
Ξαγορεύτρες λέγονται. [..] Δε φοβόμουν, πήγαινα να ξαγορευτώ
να κοινωνήσω. Λέγαμε όσα θυμόμαστε. Δε θυμούμαι τίποτα
ξεχωριστό, γιατί εγώ όταν μεγάλωσα παράτησα και τις εκκλησίες,
παράτησα τα πάντα. Πήγαινα να μεταλάβω κάθε δεκαπέντε
μέρες. Τότε πήγαινα στην εκκλησία τακτικά. Άκουγα, μ' άρεζε.
  Η δική μας ενορία ήταν ο Σάν Σεμπαστιάν. Στον Σάν Σεμπαστιάν
ήταν ένας εφημέριος ο οποίος έκανε κουμάντο εκεί στην εκκλησία,
ο Δόν Γιάννης ο Αλμάνσης, έτσι λεγότανε. Ο οποίος
δεν έχετε ιδέα πόσο μ' αγάπησε όταν πήγα για πρώτη φορά
στην Σύρο, που έπιασα κι έγραψα το Σαμπαστιά. "


Σύρα η απάνω χώρα σου, βρε Σύρα μου
με την ανηφοριά σου
με τα πολλά σκαλάκια σου, βρε Σύρα μου
και με τον Σαμπαστιά σου

Μ έβγαλες απ τα σπλάχνα σου, βρε Σύρα μου
μέσα από την καρδιά σου
και ξακουστό σου το 'κανα, πατρίδα μου
Σύρα μου τ όνομά σου

Σ είκοσι χρόνια δυο φορές, βρε Σύρα μου
ήρθα να σ αντικρύσω
και με το μπουζουκάκι μου, πατρίδα μου
γλυκά να τραγουδήσω

Ν ακούσουν όλοι οι Συριανοί, βρε Σύρα μου
τραγούδια με μεράκια
να θυμηθούμε τα παλιά, πατρίδα μου
να φύγουν τα φαρμάκια
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σύρος - Μάρκος Βαμβακάρης(1936)

https://www.youtube.com/watch?v=ybKP1lSCrgk

Μινόρε, Μανές ( Αφήνομε Καληνυχτιά ) - Καρίπης Κώστας - 1930

" Αφήνουμε Καληνυχτιά Και Σας Ευχαριστούμε,
Ευχόμεθα Να στε Καλά, Πάλι Να Ξαναρθούμε ".

https://www.youtube.com/watch?v=q-tvEnPj_w0

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι - Κώστας Ρούκουνας - 1936


https://www.youtube.com/watch?v=VWFipn0QTls


* Στις αρχές του 20ου αιώνα, το Καλαμάκι, σημερινός Άλιμος,  αποτελούσε παραθεριστικό προορισμό για εύπορους Αθηναίους, οι οποίοι απολάμβαναν τη θάλασσα. Η ονομασία "Καλαμάκι", σύμφωνα με την παράδοση, προήλθε από ένα τρίκλωνο ή τετράκλωνο κλωνάρι που βρισκόταν σε κεντρικό σταυρόδρομι του οικισμού στην περιοχή της σημερινής παραλιακής οδού.

https://www.youtube.com/watch?v=TnHxPc-oPa0

https://www.youtube.com/watch?v=Ytz2QS5oyG8

Schro o σεβνταλής   ;) :P

 ;D
Καλημέρα!

https://www.youtube.com/watch?v=8atsham7R90

πάρε και δυο κρητικά, γιατί έτσι!
https://www.youtube.com/watch?v=32ibv7-JbPU

"ξυπνώ και δεν εβρίσκεται ο νούς στην κεφαλή μου"
https://www.youtube.com/watch?v=QOCMkUcpdEA

και άλλα 3 να έχει να ακούει ο  Αλντεμπαράν
https://www.youtube.com/watch?v=1Ey8Egd22LI

https://www.youtube.com/watch?v=1arKS9W68Qs

https://www.youtube.com/watch?v=D5iC3H_a9Tk

Γεια σου Schro μερακλή!  ^hat^, Θα επανέλθω με εμπλουτισμένο ποστ γιατί οφείλω να ομολογήσω ότι παίζεις δυνατά και έχω διάφορα να σχολιάσω  8))

εδιτ: Ο Φουσταλιέρης σπάει κόκκαλα

Ο Νίκος Μάθεσης ή "Τρελάκιας" (1907- 27 Απριλίου 1975) ήταν στιχουργός του ρεμπέτικου τραγουδιού. Θεωρείται ως ένας από τους πρωτοπόρους στιχουργούς του ρεμπέτικου και αξιόλογη συνεισφορά και καλλιτεχνική αξία. Στην εποχή της ακμής του ρεμπέτικου, έδρασε ως σκληρός, βίαιος μάγκας στους ημιπαράνομους χώρους του Πειραιά, στον υπόκοσμο και τον κόσμο των ρεμπέτηδων.

Διαβάζουμε στην αυτοβιογραφία του:
… παρ όλο που μου άρεσαν τα γράματα και η ζωγραφηκή ο Πατέρας μου με έβγαλεν απ το σχολείον και με πήρε μαζή του στην Αγορά λέγωντας μου, εδώ είνε το ψωμί οι Ζωγράφοι πηνάνε!

Ναι, εν μέρει είχε δίκιο διότι και τώρα τα ίδια συνβένουν με τους Ζωγράφους μετά τον θάνατον μιανού Καλού Ζωγράφου τα έργα του που έχουν πολλυθή αντής πινακίου φακής Κωστήζουν ολόκληρες περιουσίες, παρ όλα αυτά ακώμη και τώρα όπωτε ευκερώ καταπιάνωμε με την ζωγραφικήν και τα σκίτσα, είνε το χόμπι μου η Αγάπη μου παρ όλα όπου απ το σχολειόν και με αγάπη προς την ζωγραφικήν εβρέθηκα στην ψαραγοράν!!!

Το -1922- μέσα σε μια βαβιλωνία κακοπιών, που το λόγω είχε το δίκοπο μαχαίρι για ψύλλου πήδημα, χασάπιδες, μανάβιδες, ψαρράδες, Βαρκάριδες, αμαξάδες, χασισοπότες και Νταήδες.

Ονοιρευώμουνα Παράδεισον και βρέθηκα στην Κόλαση: μέσα στο Βούρκο της Αγοράς της τότε βέβαια!
Απ το 1929 άρχησα να βγάζω Τραγούδια σε δίσκους με δικούς μου Στοίχους, είμουν Τότε 22 ετών.

Με Μουσικοσυνθέτας της Τότε εποχής, τότε είκμαζαν οι Σμυρνοί Πρόσφυγγες του 1922, επίσης κι’ οι Τραγουδιστέ. Συνθέτε τότε ήσαν Π. Ντούντας Λορέντζος, Ογδοντάκης Φυστιξής Σαλονικός κλπ. επίσης Τραγουδιστέ Στελακάκης, Αραπάκης Καρίπης Νούρος Περδικόπουλος κλπ. Επίσης και δύο Γυναίκες


η ρόζα και η Ρίτα, δύο μόνον, διότι σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες Τραγουδίστριες ασκέτως εάν πολλές απ αυτές Όταν τραγουδούν Νομίζη κανείς ότι κλένε προσφυλές τους πρόσοπα! Και όμως αι φωτογραφίες των είνε ανιρτιμένες στα καταστήματα πωλίσεων δίσκον, αυτό εισχίη και για πολλούς Τραγουδιστάς αλλά τα Τραγούδια τους μένουν στης δισκοθήκες των καταστημάτων Αζήτιτες! Διότι ένας που ανίγη ένα Κέντρο Διασκεδάσεων παίρνει Μπουζούκια της Κακιάς ώρας!

Εις Γνώσιν του, και τα διαφημήζη στης Εφημερίδες και στο Ραδιοφωνηκόν Σταθμόν, και ψεφτοκάνη την δουλειά του με πολύ λίγα Έξοδα, και έτσι είνε και οι μπουζουξίδες, πολύ, εικανωποιημένη αφού με την διαφίνησην αναγνωρίζωνται ως φιμισμένοι μπουζούκια!

Τη Γνωρίζουν οι γλεντζέδες; Διλαδί τι ξέρει <ο Βλάχος από χταπόδι Κρασάτο> που λέει μια παριμία, αφoύ είναι βουνίσως;
Μετά βρίσκουνε Στοίχους βάζουνε και κλεμένες μουσικές κομάτια κομάτια από διάφορες παλλιές μουσικές άλλων Συνθετών, ακούνε και ξένη μουσική απ το Ράδιο κι’ έτσι τα ανακατόνουν και κάνουν μιά ρωσική Σαλάτα! Και την Σερβίρουνε στης Νέες Εταιρίες που έχουνε ιδριθή ως Νέοι Μουσικοσυνθέτε με μεγάλην πύραν!!!

Δυστυχώς αυτήν την δουλιά την κάνουν και Παλιοί Μουσικοσυνθέτες, αναγνωρισμένου Κύρους της Παλιάς Κλάσεως και Νομίζω ότι αυτό δεν τους Τιμά καθόλου! […]

Τον Μάρκο Βαμβακάρη είχα γνωρίση στον Άγιο Διονίση στα Καταγώγεια, Όταν μας έτρωγαν τα λεπτά ψαράδες μάγγες, διλαδί έπερναν τα ψάργια και δεν ερχόντουσαν να τα πληρώσουν και εμάθενα που συγνάζουν τους αναζητούσα διότι από το 1922 μέχρι το 1930 είχα γίνη και εγώ παιδί της Αγοράς! Διλαδί δεν σήκωνα λόγια! Γιατί όπιος κυμιθή με Στραβό, το πρωί αλλυθωρίζη όπως λέει η παριμία, και δεν σύκωνα καμουτσά!

Κατά το 1933 άρχησε να με παρακαλάη να τον πάω να βγάλη ένα δίσκο κι ας πεθάνη μου έλεγεν ο Μάρκος ήταν το επάγγελμα σφχάχτης στα Σφαγεία του Πειραιώς στην Δραπετσόνα, και παρ όλο που είχε δύο μέτρα μπώη και χασάπης, ήταν πράος ήσυχος το μεράκι του ήταν το μπουζούκι, και όπωτε με έβρισκε και όπου με συναντούσε το ίδιο τροπάριο μου έψελνε παρεκλιτικός. Μετά άρχησε να βάζη και διάφορους φίλους μου να με περικαλούν γιαυτόν Όχι μόνο Μάγγες αλλά και Νοικοκυραίους της Αγοράς και προπαντός χασάπηδες θυμούμε τον Ντίνο […] έπεζε κι αυτός μπουζούκι της φυλακής διότι είχε σκωτόση δύο, Νταήδες, και Όλο μου έλεγε, δεν μου κάνεις και μένα το χατρίρι να τον πας να βγάλη μια πλάκα, νακούσουμε καμιά δυπλοπενιά από μπουζούκι, Όλο τα Τοιφτετέλια θα ακούμε, Σμυρνοί ήμαστε ρε Νικολί;

Αυτά που Βγάζω εγώ Ντίνο είνε όλα Ρεμπέτικα του είπα, ναι αλλά ρεμπέτικα και Σμυρναίηκα μουσική δεν μπάη, το μόρτικο Τραγούδι θέλει μπουζούκι να είνε αδελφάκια. Θα προσπαθήσω γιατί όλοι αυτοί είνε Γέροι, και τους έχει Βαρεθή ο κόσμος απ το 1922 νακούη τα ίδια και τα ίδια Ήτανε αγαπητός έπεζε δε καλό μπουζούκι επιζαν κι άλλοι αλλά σε άλλες συνηκίες και σε άλλα καταγόγια.

Ο Μάρκος εσύχναζε στου Καραϊσκάκη και προπαντός στον Άγιο Διονίση που ειπήρχαν τρεία τέσερα καταγώγεια και εδούλεβαν καλά, διότι ήταν κοντά τα Βούρλα τα απέρναντα μαντρωμένα χαμετιπεία, όπου τώρα είνε οι <φυλαδές των Βούρλων> Ταχτυκά ο μάρκος εκεί εβρίσκετο διότι καταγώγειο με δύχως πενιά είνε σαν χοργιάτικος Γάμος με δύχως Όργανα, αλλά από καταγόγιο είνε το αντίθετο.
Όταν πέζη ο Μπουζουής το ταξίμι του, κανείς δε μιλάη λες και γύνετε Ιεροτελεσία σε Ναό του Βούδα.
Στα Κατγώγεια σύχαναζαν όλο μάγγες, κλέφτες, διαρίχτες, πορτοφολάδες, χασισοπώτες, ήσυχοι που τους αρέση να μπερδέβωντε κι αυτοί με τον υπόκοσμο, μόνο Ομοφιλόφιλοι δεν έμπνεαν μέσα, απαγορευότανε αυστιρώς και διά Καρπαζάς…

Το χασίς καταπραήνη τα Νεύρα, αλλά όπως λέει η επιστήμη φέρνει τον αργώ Θάνατο, γιαυτό απαγορεύετε, δι αυσττιρού Νόμου απ όλα τα Κράτη.
Όσω για φασαρίες στους Ντεκέδες είνε άγνωστο έστω και να πάη ένας μπελαλής μεθυσμένος μόλις πιεί, τον αργιλέ παραδίνετε αμέσως στην Νάρκη!
Κι αφού μεθυσμένος έκανε φασαρία τώρα θέλει εισιχύα…
Οι ντεκέδες είσαν κρυφοί και κλειστή η Πόρτα. Έμπενες και χτυπούσες συνθηματικά αν και ο Ντεκεντζής σε έβλεπε από κάπια τρύπα της πόρτας. Είπαμε άλλο καταγώγειο και άλλο «Ντεκές» το καταγώγειο είνε απόκεντρο και έχει ανυχτά την πόρτα διότι έχει άδεια Καφενείου… στα Καταγώγεια είπηρχαν μόνο τσιγαριλίκια <τσιγάρα γεμισμένα με χασίς>

Μια ημέρα που είχαμε φωνολιψία και έβγαζα ένα τραγούδι μου, και η φωνολιψίες γυνώντουσαν στο Παλεόν Κατάστημα Λαμπροπούλου αιόλου Γωνεία και η Οδός που έρχετε απ το χρηματηστήριο, απέναντη στου Δραγώνα, στο διάλιμα εμίλισα με τον κ. Μάτσα και του είπα Ότι έχω έναν χασάπην φίλο και πεζη τέτιο μπουζούκι που μου λέει ότι θα Πεθάνη φυματικώς εάν δεν ακούση σε δίσκο να κελαϊδίση το μπουζούκι του.

Μπορίτε να κάνετε μια δοκιμόι στην Τύχη δεν ξέρετε τι μπορή να γύνη, στον Πειραιά δεν υπάρχη καφενείο συνικηακό που να μην κρέμοντε δυό τρία μπουζούκια, όλοι οι Πειραιώτες κύριε Μάτσα είνε μάγγες και μπουζουξίδες αλλά αυτός είνε ο Άσσος Πασίγνωστος! Πώς λέγετε μου είπε ο Μάτσας, Μάρκος του είπα, δεν ήξερα το επίθετόν του, μετά που τον έκανα διάσιμο το έμαθα Μάρκος Βαμβακάρης φραγγοσυργιανός, φέρτον μου είπε να δούμε τι θα βγή…
Ήταν και πολλύ Τυχερός, μόλις ετεληώσαμε την φωνολυψία εφήγαμε και επίγαμε όλο στο καφενείον της Οδού Αθηνάς <Μικρά Ασία> Όπου ειπάρχη και σήμερον εκεί συχνάζουν οι οργανοπάχτε και τώρα ακώμη, Όχι οι Μπουζουξίδες.

Αφού εχορίσαμε και ήμουν έτοιμος να γύγω μπήκε μέσα ο Ντούντας, δεν είχαμε ούτε καλημέρα μαζή απλός ο ένας ήξερε τον άλλον, και με χαιρέτησε λέγωντας πως δεν έτυχεν να συνεργαστόμεν μαζή διότι με όλους είχα συνεργασθή στην συζητίσην εθημίθηκα τον μάρκον, και του εξίγησα τη είπα στον κύριο Μάτσα.
Και του είπα μπορή να βάλη τη Μουσική αυτός και τα λόγια εγώ και να ανοίξουμε Νέο δρόμο βέβαια αν πιάση ο Π΄ρωτος δίσκος του, Σύνφωνοι και μου είπε και έβγαλε ένα επισκεπτίριο του και του έγραψε.
Φίλε μάρκο Όπως μου είπε ο φίλος μου Ν. Μάθεσης είμαστε εντάξη να συνεργαστούμε και οι Τρεις. Όπως διποτε θα το έχει Για κυμίλιο Ακόμη-
Κατέβηκα χαρούμενος διότι και θα τον πήγενα για δσίκσο να βγάλη, όπως εσηζήτησα με τον Μάτσα και συνεργασία θα κάναμε με τον Ντούντα και εντάξη θα είμουνα με τον Πειραία διλαδί.

Όλους που ξέρανε την υπόθεσην του Μάρκου μόλις κατέβηκα πήρα ένα ταξί και θυμάμε σαν τώρα, τον φίλον μου Τάσον Γκούμα και με πήγε στον Άγιο Διονίση εβρήκα τον Μάρκο να κάθετε στον Γιάννη Π. απ έξω στο τραπέζη Μόνος του, μόλις με είδε μου λέει γιάσου Νικολί το δε καφενείο άδειο εκάθησα και ειπα στον Σοφέρ φίλον μου να κάτση παρέα διλαδί ο Πρώτος μάρτης που θα το διέδιδε σε όλους τους Μάγγες γιατί κι αυτός μάγγας ήταν και το αυτοκίνιτο δικό του.
Αφού αρχήσαμε τα ούζα του είπα για τον μάτσα με κίταξε με γουρλομένα μάτια, εντάξι μου λέει: να χαρίς τον Δημηράκι, για τον αδελφόν μου.
Ναι του είπα, μετά τον Ρώτησα αν ξέρει γράματα, λύγα μου είπε και του έδωσα την κάρτα του Ντούντα φύνα Νικολί εντάξι! Του λέω Μάρκο απόψε θέλω να χορτάσω πενιές, έγινε μου λέει πήραμε ένα μπουζούκι μπίκαμε στο αυτοκίνιτο και γυρίσαμε Όλα τα στέκια μας χορίσαμε αφού τον πήγα εκεί που τον βρήκα και αφήσαμε το μπουζούκι, και πήγα από σπήτη μου. […]
 
Ήτανε το πρώτο του τραγούδι (Έπρεπε ναρχόσουνα μάγγα μες τον Ντεκέ μας)-
Εκηκλοφόρισε ο δίκος και έκανε Σουξέ, αλλά Μάρκος Πουθενά! […]
 
και εκεί εγύρισε, τα μούτρα του αλλού! Έγηνα (σκύλος) και με το δήκιο μου, Όλα μου ήλθαν στο μυαλό μου σαν Κηνιματογραφικήν τενία! Τα περικάλια του, τους ανθρώπους που έβαζε πώς εμίλησα για εκείνον, και λυπά. Άρχησα να βρήζω όπιον Συναντούσα φιλόν μου και γνωστόν μου, που μου είχαν πη για τον Μάρκο, διαλδί να τον πήγενα για να βγάλει ένα δίσκο. […]
 
Μετά απ’ τον Μάρκον αφού άνιξα τον δρόμον για το μπουζούκι έβγαλε κι’ ο Μπάτης 2 Τραγούδια.

Μετά ακούγωντας ο Τσιτσάνης στα Τρίκαλα δίσκους με μπουζούκι πήρε το μπουζούκι του και ήλθε στην Αθήνα, ο δρόμος ήταν ανυχτός κανένα εμπόδιο δεν ειπήρχε, κατευθηά στου Λαμπρόπουλου στο Γραφεί του επιτρετραμένου κυρίου Μηλιόπουλου. Χαίρετε, Πέζω μπουζούκι και θέλω να βγάλω ένα δίσκο έχω Έτοιμα δυό τραγούδια- ωραία πως λέγεσε Τάδε άστα τραγούδια εδώ και έλα αύριο, την Άλλην ημέρα ήταν και ο Τραγουδιστής που θα τραγουδούσε τα Τραγούδια με δύο δοκιμές εντάξι μπρος Για φωνολιψία. […]

- Κύριοι αναγνώσται Όσους συμπεριλαμβάνω μέσα, ζουν όλοι, και αυτό διά εμένα έχει μεγάλη σημασία διότι άλλο να γράφεις για Νεκρούς, και άλλο για ανθρώπους που ζούνε και τους σιναναστρέφεσε. [...]
 
Ο Πειραιάς τότε ήταν μικρός και το μαγγιλίκι της Μόδας!
Μάγγες, Σαχλαρόμαγγες, και Σκυλόμαγγες, υπήρχαν, οι Μάγγες και οι Σκυλόμαγγες δεν είχαν Ωρόσιμα, όλος ο Πειραιάς ήtαν δηκός τους, ήταν ανεγνωρισμένοι ανεξάρτητων Συνηκιών, τους εθαύμαζαν και εδίλοναν επί τη εμφανίση τους, υποταγή οι φυγουραντζήδες της Συνηκίας οι Σαχλαρόμαγγες.

Τέτιους  Σκυλόμαγγες θα μπορούσα να ονομάσω πολλούς αλλά θα κάνω ιεροσιλία στην Μνήμυν τους, και δεν μου το επιτρέπει ο Άγραφος Νόμος… αυτοί ως επιτόπλοίστον είχαν καφενεία και μέσα κρυφά Λέσχες (Ζάργια) με τσιλιαδόρους διατί η Αστυνομία δεν αστυεβώταν ούτε ελάβενεν υπόψει τους Νταήδες, οι Ντεκετζίδες ήταν μάγγες αλλά όχι Νταϊδες δεν ήταν Σκυλόμανκες ποτέ, ένας Σκυλόμαγκας που είχε κάνει χρόνια φυλακή δεν έκανε αυτή τη δουλειά να γεμίση τον λουλά να τον ανάψη και να τον δώσει σε αυτόν που τον παρίγγηλε σε ένα μαγκάκι που θέλει να βγη κι’ αυτός κάτι, να του κάνη τον υπηρέτη, πιος! Αυτός που είχε κρεμάση την κάπα του στην φυλάκη!

Λέγωντας την κάπα του στην φυλακή σημένη ότι σε λύγο θα ξαναπήγενε να την βρη και ήταν περιτώ να την πάρη μαζή του. Γι’ αυτό έλεγαν αυτός έχει κρεμάση την κάπατου και προσεχέτον αν δεν τον ξέρης είνε ο Τάδες,

Όλα αυτά που γράφω είνε συνδεδεμένα με το μπουζούκι και την τότε καταγωγή του με την κρεμαστή μαύρη φούντα ενώ τώρα μπωρή να πη κανείς ότι φωράει παπιγιόν και απ το Ντεκέ ανίκη στο Κολονάκι.

Να από πού ξεκίνισε το μπουζούκι και που έφτασε σήμερα. Διλαδί γράφω το Γενεολογηκόν του Δέντρο, άνεφ φώβου και πάθους.
Γιατί μπωρή και να το έχει ξεχάση το ίδιο το μπουζούκι και να Νομίζη ότι κατέγετε απ το Κολονάκι και του λέω ότι αυτά που ράφωντε τα γράφη ο πατέρας του ο οπίος ζη ακώμα και του υπενθυμίζω πώ το έφερα στην σημερινή του δώξα και ας με έχει εγγαταλίψη αυτό, και δεν θέλει να με γνωρίζη για πατέρα του,
Μύπος λύγα παιδιά πλύτιναν και δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τον Φτωχόν Πατέρα τους;
Αχ! Ως πότε μπουζούκι μου θα με έχεις αφανή; [...]
 
Παρέληψα να γράψω ότι παρ όλα που παραπονούμε πώς έχω μίνη αφανής, στο Κυνών, εξών απ τους Μπουζουξίδες που με ξέρουν και ας μιν με γνωρίζουν προσοπηκώς, πολύ, έχω μπη σε σαλόνια εν στενώ κύκλο, κατώπιν συστάσεων Γνωστών μου, έχω διασκεδάση με εφοπλοιστάς και Καπετανέους, και πολύ έχουν έλθη στο φτωχυκόν μου με της κυρίες τους, να με γνωρίσουν και έμιναν ευχαριστημένοι, δια το χιούμορ μου!
Επίσης προσφάτος κάιος φίλος μου Σκινοθέτης μου επρότηνεν να με ενφανίση σε έργον του, λέγωντας ο Κομφερασιέ στους θαμόνας της Σάλας που θα παρουσίαζεν η Τενία, πιος είμε και μετά θα λαβένανε θέσι τα μπουζούκια.
Αυτό είνε ειπώ μελέτη»

Ν.Γ. Mάθεσης
Σοφοκλέους 114
Πειραιάς
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Μαστουρωμένη"- σχέδιο του Νίκου Μάθεση, 1973.  
(http://www.rebetiko.gr/photos/images_new/518.jpg)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Και να συνεχίσουμε με το θηλυκό γένος...

ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΤΟΝ ΝΑΡΓΙΛΕ, 1935, ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ

https://www.youtube.com/watch?v=oQt26aDHOGc

Σε απάντηση στα Κρητικά σου Schro  ;)

Φουσταλιέρης/Μπαξεβάνης - Πονεμένη καρδιά (1940)

https://www.youtube.com/watch?v=njokv56Cyhc


[Ο Στέλιος Φουσταλιεράκης ή Φουσταλιέρης (Ρέθυμνο, 1911-1992) συγκαταλέγεται άξια στις κορυφές της αστικής λαϊκής μουσικής παράδοσης της Κρήτης και συγκεκριμένα της πόλης του Ρεθύμνου. Μια μουσική παράδοση η οποία υπήρξε απόσταγμα μουσικών ζυμώσεων και πολιτισμικών αλληλεπιδράσεων αιώνων, εφάμιλη της μικρασιατικής, αιγαιοπελαγίτικης, με έντονο και το ρεμπέτικο στοιχείο κ.λπ. [more info] (http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.gr/2011/04/blog-post.html)

«Εγώ λεφτά δεν έκαμα από το μπουλγαρί μου,
έκαμα φίλους μπιστικούς και το 'χω σε τιμή μου.»

https://www.youtube.com/watch?v=3gVoVBIHq7c

και η καλύτερη διασκευή σε ρεμπέτικο που έχω ακούσει
https://www.youtube.com/watch?v=h3yjs7PKogI

ψέματα, κι αυτή η διασκευή μ'αρέσει.

https://www.youtube.com/watch?v=sYSkgA23aoY

Ο Ανέστος άπο μικρό παιδί έπαιζε κιθάρα κι όταν τόν έγνώρισα έγώ τόν έβαλα μπροστά νά μάθει μπουζούκι κι όπως καί έμαθε. 'Εγώ τόν έβαλα. 'Εγώ τού λέω. Θά τό παρατήσεις αυτό καί θά μάθεις μπουζούκι. Καί αύτός σε λίγο διάστημα έκάθησε μαζί μας. Αύτός ήτανε πολύ καλό παιδί άλλά τόν έφαγε ή πρέζα. "Οταν ό 'Ανέστος έφυγε άπο Κοντά μας καί έγινε πρεζάκιας, έμεϊς τότε δέν τόν έζυγώναμε. Πόσες φορές τού έλέγαμε βρέ 'Ανέστο δέ βλέπεις τούς άλλους πού έχουν γί-νει; "Ετσι θά γίνεις καί σύ. Είναι αμαρτία. Κόψε τήν πρέζα και έλα μαζί μας νά φτιαχτεϊς, νά δουλεύεις κοντά μας. Τού έλέγαμε όλοι δηλαδή καί οι τρεϊς, άλλά αύτδς δέν άκουε Κανένα. Μιά φορά τόν έπείσαμε καί ήρθε μαζί μας καί τόν έφυλάγαμε νά μή μάς φύγει, διότι κάθε βράδυ έρχόνταν μιά γυναίκα ονοματι Σκολαρικού, ή οποια καί τόν είχε μάθει. Αύτή ήτανε στά μπουρντέλα, όχι καλής διαγωγής. Πόσα μέσα έκάναμε άλλά δυστυχώς δέν άκουε κανένα.

Καιγινε πολύ έλεεινός, τον όποϊον αρχίσαμε καί όταν τον έβλέπαμε νά τον αποφεύγουμε διότι δέν ήμπορούσαμε νά μάς βλέπει ή 'Ασφάλεια μέ αύτον νά έχουμε πάρε δώσε. Ηταν ή έποχή πού όλοι είχανε πέσει, οί καλύτεροι μυστικοί τού κόσμου, στήν πρέζα, προπαντός στήν `Ελλάδα. 'Απ' τήν πρέζα πέθανε αυτός, μέ τή Σκολαρικού. Καί οί δυό επέσανε μέ τή μούρη σ' αυτό, γυναίκα καί άντρας, καί πέθανε στον αποκλεισμό. Στό σαραντατρία τόν βρήκανε χάμω. Πέθανε από τήν πείνα, έπινε καί πρέζα καί πέθανε. Αύτό ήτανε τό τέλος αυτουνού. Ακριβώς όπως τό είπε σ' ένα τραγούδι .


Θεός σχωρέστον. Καλό παιδί ήταν μαζί μας, καλό, όμορφο, εντάξει παιδί.

[Από την αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη]

Θεσσαλονικιώτικα νταραβέρια...

ΔΡΟΣΟΥΛΑ - ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ - 1936

https://www.youtube.com/watch?v=BiVEB3l5_V4

Ιστορία:
Στη βιογραφία του ρεμπέτη Τάκη Μπίνη αναφέρεται:
    Tους πρώτους που ειδοποίησα για το τι μου συμβαίνει ήταν δυο φίλοι χασαπάδες, που με πήγαν αμέσως απέναντι από τον Λευκό Πύργο, στην οδό Nικηφόρου Φωκά, στο σπίτι του Μήτσου του Σιδέρ1 (http://www.tavernoxoros.gr/lofi?t5793).
 
Ωστόσο σε μεταγενέστερη συνέντευξη του ο ίδιος ο Τσιτσάνης λέει:
«Ο Σιδέρης ήταν ένα άνθρωπος άγιος. Δεν είχε σχέση με τεκέδες. Όπως κι εγώ. Ήταν καλόκαρδος και πολύ ήσυχος άνθρωπος, σαν κορίτσι. Κι έτσι, κουβεντιάζοντας τακτικά με τον Σιδέρη για τους μάγκες και τα τέτοια, μού ‘λεγε: «Βρε Βασίλη, κάνε ένα τραγούδι για μένα να λέει για τον Σιδέρη». Και τού ‘λεγα: «Θα σου κάνω, ρε, τραγούδι, αλλά θα σε κάνω τεκετζή». Αυτά γινόντουσαν στη Θεσσαλονίκη το 1941 με ’42. Κι έτσι εγώ με την φαντασία μου έπλασα το μύθο του Σιδέρη και του τεκέ. Διότι τεκές του Σιδέρη δεν υπήρξε ποτέ στη Σαλονίκη, πράγμα άλλωστε πασίγνωστο.» (Κ. Χατζηδουλή, Βασίλης Τσιτσάνης. Η ζωή του, το έργο του, Νεφέλη 1980, σελ. 210-11)

Ποια είναι τελικά η αλήθεια; Εδώ (https://fvasileiou.wordpress.com/2011/01/19/tsitsanis-argiles/) μερικές σκέψεις πάνω στα χασικλίδικα του Τσιτσάνη.

https://www.youtube.com/watch?v=Wvn-y5Xq3bc

https://www.youtube.com/watch?v=w7L00C137Ng

Mανές μετά "βαλσ-ακίου σκοπού" για σήμερα...

Μαρίκα Παπαγκίκα - Σμυρνέικο Μινόρε (1919)

Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
μες τη γλυκιά τη χαραυγή θέε μου ας ξεψυχίσω.
https://www.youtube.com/watch?v=hJBpjM9U1Ms

Το 1919 ηχογραφήθηκε στην Αμερική ο μανές "Σμυρνέικο Μινόρε" (Αν μ'αγαπά κι'είν'όνειρο) με τη Μαρίκα Παπαγκίκα και ο δίσκος αυτός το έκανε πασίγνωστο.

Είχε προηγηθεί άλλη εκτέλεση (https://www.youtube.com/watch?v=GPb9i-t5gK8), πάλι στην Αμερική με τη Μαρίκα Παπαγκίκα, αλλά με άλλους στίχους, το 1918.

Υπάρχουν και παλιότερες εκτελέσεις της ίδιας μελωδίας, κάθε μια με διαφορετικούς στίχους.

Πρώτος εκτελεστής και πιθανός δημιουργός του Σμυρνέικου μινόρε μανέ ήταν ο βιολιστής Γιάννης Αλεξίου ή Γιάγκος Βλάχος ή Γιοβανίκας, γεννηθείς το 1850 στο Γαλάτσι της Ρουμανίας, από τους πρωτεργάτες του Σμυρνέικου ρεμπέτικου.

Στο Σμυρνέικο μινόρε ο μανές τελείωνε με ένα ορχηστρικό βαλς, που έγινε γνωστό σαν "Σμυρνέικο βαλς" (https://www.youtube.com/watch?v=Lo0BB7j2ok4) και περιλήφθηκε στα "Ερωτικά της Σμύρνης" με την Εστουντιαντίνα Ν.Ιωνίας Βόλου και στο βιολί τον δεξιοτέχνη Κυριάκο Γκουβέντα.

Η ίδια μελωδία είναι γνωστή και σαν ρωσικό (Κλέζμερ) παραδοσιακό βαλς, με τίτλο "Ozhidanie" (https://www.youtube.com/watch?v=fkwZMbuiBEs) (expectation, βαλς της προσμονής). Κλέζμερ είναι η μουσική παράδοση των Ασκενάζυ Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης.

Bonus: Η πόλη των ονείρων, των Ελλήνων την δεκαετία του '20 και του '30.
(http://ak-hdl.buzzfed.com/static/enhanced/webdr01/2013/5/6/16/enhanced-buzz-27796-1367872781-0.jpg)

https://www.youtube.com/watch?v=fO_bxu4SKlQ

Μία μεταγενέστερη (1961), ζωντανή εκτέλεση του τραγουδιού σε ταβέρνα στην Αθήνα εν ονόματι Βρανάς. Τραγουδάει κάποιος Β.Ξενάκης, στο μπουζούκι ο Μάρκος(?).

https://www.youtube.com/watch?v=SMHK5_kp5GY

Μιας και μπήκαμε στο φθινόπωρο και μένουμε στη Θεσσαλονίκη...
 
"Η  Οδός Τζαβέλλα  και  η  συνέχεια  της  Μπελογιάννη  (πρώην  Χρυσουπόλεως) ήταν ένα μεγάλο ρέμα, η Σούδα, που διέσχιζε ολόκληρη την πόλη, από τη μια άκρη μέχρι την άλλη. Η Σούδα, στην οποία καταλήγανε πολλά από τα από νερα που ρίχνανε στους δρόμους, ήταν συνεχώς εστία μόλυνσης και δυσοσμίας για την γύρω περιοχή. Τις βροχερές μέρες όταν οι βροχοπτώσεις ήταν πολύ δυνατές, όλοι οι δρόμοι που κατέβαιναν ψηλά από τη Νεάπολη, μετατρέπονταν σε  ορμητικούς χειμάρρους και παρασέρνανε στο πέρασμα τους τα πάντα. Υπόγεια και ισόγεια πλημμυρίζανε,
κεραμοσκεπές και λαμαρινοσκεπές στάζανε, τα παραπήγματα μπάζανε από παντού νερά. Οι άνθρωποι αγωνίζονταν απεγνωσμένα να σώσουν τα φτωχικά νοικοκυριά και τις  οικογένειες  του
ς  που  κινδύνευαν.  Η  Σούδα  πλημμύριζε  από  τα  νερά  που καταλήγανε σ’ αυτήν και ολόκληρη η περιοχή προς τα Άσπρα Χώματα και την Παλιά Κοκκινιά  μετατρέπονταν  σε  μια  απέραντη  λίμνη.  Πολλά  σπίτια  πάθαιναν  σοβαρές καταστροφές, που ήταν αδύνατο να κατοικηθούν. Μια τέτοια θεομηνία, που έπνιξε κυριολεκτικά την Κοκκινιά, περιγράφει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο ο μεγάλος
ρεμπέτης τροβαδούρος, ο Κοκκινιώτης Μάρκος Βαμβακάρης, με το τραγούδι του «Η πλημμύρα». "^{πηγή (http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2013/04/Agiralidis-24grammata.com_.pdf[/url)}


Βαμβακάρης - Η πλημμύρα

https://www.youtube.com/watch?v=_MqGw0RxsyM


Το ρέμα της Σούδας στην " γέφυρα " Νίκαιας.
(https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/11188217_370877633115555_4167967247882094830_n.jpg?oh=36716295b4b35781ecb7a4ad9e5c64e0&oe=56A604AB)

ΑΠ' ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΠΕΡΝΩ, 1931, Κ. ΚΩΣΤΗΣ

https://www.youtube.com/watch?v=HLXl3ZwYtMk

ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΜΑΣ, 1936, ΓΙΟΒΑΝ ΤΣΑΟΥΣ
https://www.youtube.com/watch?v=b0jHOFtsrKc
Τραγουδάει ο ερασιτέχνης τραγουδιστής (επάγγελμα μηχανουργός) Αντώνης Καλυβόπουλος.

Αφιερωμένο στον Schro και στο περικαλλή μπλε γιλέκο του το οποίο συγκέντρωσε πικρόχολες και εκ φθόνου κατευθυνόμενες κριτικές.

 :D

ΤΑ ΜΠΛΕ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΣΟΥ, 1938, ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ

https://www.youtube.com/watch?v=CPYwCdRL8GU

 ^peace^

Μάρκου καψουροτράγουδα. Περί βλεφαρίδων ο λόγος...

Τα Ματόκλαδά Σου, Λάμπουν - Μπιθικώτσης Γρηγόρης  (1960)

https://www.youtube.com/watch?v=DGXM7IC5nSI


Οι στίχοι του τραγουδιού, είναι όμοιοι με ένα παραδοσιακό Θασίτικο εκτός από τον τέταρτο στίχο. Συγκεκριμένα ενώ το παραδοσιακό λέει
"Τα ματάκια σου αδερφούλα,
τ' ένα τ' Άστρι τ' άλλο η Πούλια"
ο Μάρκος έπειτα από προτροπή του Μπιθικώτση το κάνει
"Τα ματάκια σου αδερφούλα,
μου ραϊζον την καρδούλα"
διότι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά "τι θα πει ο κόσμος, κυρ Μάρκο; Πως η γκόμενα είναι... αλοίθωρη;

~~~~~~~~~~~~~~

Ακόμη παραθέτω μία ταινία μικρού μήκους (6') του διάσημου για την ταινία "Ρεμπέτικο" σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη με τον ομόνυμο τίτλο.
Τα ματόκλαδά σου λάμπουν (1961) (http://shortfromthepast.gr/play.asp?id=7)
Προειδοποιώ σκληρή καλτίλα, είναι η πρώτη του  ::)
~~~~~~~~~~~~~~

Λοιπόν και τώρα την προσοχή σας. Παρακάτω είναι το βίντεο από την μοναδική τηλεοπτική εκπομπή στην οποία παίζει ο Μάρκος(αν και δυστυχώς μου φαίνεται για playback)
Τα ματόκλαδά σου λάμπουν - Μάρκος Βαμβακάρης
https://www.youtube.com/watch?v=PjrDfi5P5V8

Ταξικοί φραγμοί...


Παγιουμτζής Περπινιάδης-Θέλω σπίτι και λεφτά
https://www.youtube.com/watch?v=vXTOmZrs9tk


Μόνο εγώ δε σου ζητάω, σ' αγαπώ ο φουκαράς
πες μου έχεις τίποτα άλλο απ' τα ρούχα που φοράς

Βαμβακάρης - Μονάχος μες στη μοναξιά
https://www.youtube.com/watch?v=WrymqKo9uBM

Είπα το διάβασμα δουλειά και είπα πως πρέπει να την κάνω καλά. Είπα...

Εργάτης Τιμημένος- Κώστας Ρούκουνας (1932)

https://www.youtube.com/watch?v=mIBIZ4_QsGw

Μου έλειψε αυτό το τόπικ... Όταν για καιρό δεν ακούσω ρεμπέτικα και μου σκάσει στα αυτιά κανάς Μάρκος κανάς Στράτος ή κανάς συνομήλικος τους το πολιτισμικό σοκ είναι κάθε φορά το ίδιο αισθητό. Άμα έπρεπε κάπως να ορίσω την αυθεντικότητα στην μουσική θα έβαζα τα ονόματα αυτών των τύπων και ότι χαμπαριάσει ο καθένας από δ' αύτους.

Πρέπει Να Χτίσω, Ένα Τζαμί - Βαμβακάρης Μάρκος (1935)


https://www.youtube.com/watch?v=fq9jqMZMkB8

Αφιερωμένο στον Schro, που κάνουμε μαύρα μάτια να τον δούμε...

ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΜΑΣ, 1936, ΓΙΟΒΑΝ ΤΣΑΟΥΣ

https://www.youtube.com/watch?v=b0jHOFtsrKc

στον αλντεμπαράν με την ελπίδα να με συγχωρέσει που ξέχασα το τόπικ!

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ, 1934, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ
https://www.youtube.com/watch?v=1arKS9W68Qs

πολύ ωραίο κομμάτι και thanks για το info!  8))

keep up the good job! θα σε προτείνω για μέλος του (επόμενου) μήνα!  8))

 ;D ;D
Για αύριο έχω έτοιμο κάποιον πολύ σπέσιαλ. 8))

ισχυει :) και ανεβαζεις κι ωραια τραγουδια ! μερακλωσα ολη την πολυκατοικια :Ρ

well done  ;)

https://www.youtube.com/watch?v=HLXl3ZwYtMk

ΑΠ' ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΠΕΡΝΩ, 1931, Κ. ΚΩΣΤΗΣ

Ωραία, πολύ ωραία είναι η αίσθηση όταν μετά από καιρό που ακούς κατά βάση ξενικά τραγούδια με εγγλέζικους και αμερικάνικους στοίχους γυρνάς στα ελληνικά, και ακόμη καλύτερα όταν γυρνάς στα λιτά και περιεκτικά ρεμπέτικα προ και μετά πολεμικά. Και να ακούς και τα ίδια τα γνωστά, αυτά που οι μεταγενέστεροι τα κάνανε σούπα, αλλά με προσοχή και χωρίς πολύ ύφος περίφημου μουσικολόγου ρεμπετολόγου που πλέον ξινίζει γιατί γίνανε μέινστριμ. Άκου τον Μάρκο και άσε τις ψαγμενιές και την σχολαστικότητα σου για κανά indie είδος, εδώ είναι απλά τα πράγματα...
(αυτοκριτική μετά από σχεδόν τρίχρονο μου στο παρόν τόπικ)


τα ματοκλαδα σου λαμπουν-μαρκος βαμβακαρης

https://www.youtube.com/watch?v=HJeB6zAsKx0



18 Γενάρη του 13 γεννιέται ο Παπαϊωάννου
18 Γενάρη του 15 γεννιέται ο Τσιτσάνης

Πινόκλης, ηχογραφήθηκε το 1928 στην Αμερική.
Περνάνε χρόνια και χρόνια, παίζεται και ξαναπαίζεται το τραγούδι... και κάθε δημιουργός το περνάει ένα φινίρισμα, ένα γυάλισμα για να το φέρει στα μέτρα του, στην εποχή του... και κάπως έτσι γίνεται η σύνδεση με την ιστορία η οποία παύει να είναι ιστορία και γίνεται παράδοση ζωντανή. Ρισπέκτ στον Μυστακίδη.


Dimitris Mystakidis: O pinoklis (official audio release)

https://www.youtube.com/watch?v=KKSeuPO4PiI



Μάντισον Σκουέρ, Νέα Υόρκη, αρχές 20ου αιώνα.
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/6d/4f/92/6d4f922abeb19a489d553ec525e0ed57.jpg)

αραμπάς



αραμπατζής

---

Τέτος Δημητριάδης - Αραμπάς περνά [1929, Ν. ΥΟΡΚΗ] (https://www.youtube.com/watch?v=0hQFvK73jw0)
"Αραμπάς περνά, αραμπατζής λωλός,
στη μπάντα κοριτσάκια
να μη σας πάρει ομπρός."

Γιώργος Καμβύσης - Η γραμματική του μάγκα (https://www.youtube.com/watch?v=GoB6_dpEbBM)
"Κόφτο ρε δάσκαλε, όσα γράμματα κι αν μάθεις, αν δεν πάρεις απολυτήριο
από αραμπατζήδες, από βαρκάρηδες κι από τον μυστήριο τον χασάπη,
δεν αξίζεις φράγκο."

Μάρκος Βαμβακάρης - Ο αραμπατζής [1934] (https://www.youtube.com/watch?v=oG1fb9E_8sU)
"Τα τσίλικά σου τ’ άλογα
λεβέντη αραμπατζή μου
κάθε πρωί που θα τα ιδώ
μου κάβουν τη ζωή μου"

Μάρκος Βαμβακάρης - Κάφ’ τονε, Σταύρο, κάφ’ τονε [1935] (https://www.youtube.com/watch?v=clVAv2nf7i0)
"Τράβα βρε Γιάννη αραμπατζή,
που 'σαι μαγκιόρος τεκετζής."


Πληροφορίες από:
εδώ (http://www.lexigram.gr/lex/enni/%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC#Hist1), εδώ (https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82) και εδώ (https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%82)

Ει, να είναι βράδυ άνοιξης, να έχει όμορφη δροσιά, να είσαι στρατόπεδο... ησυχία, εσύ τα δέντρα και κάτι κτίρια από τον πόλεμο.
Τα ρεμπέτικα τότε έχουν άλλη γλύκα

#Invalid YouTube Link#

https://www.youtube.com/watch?v=t9G3I62EeZc

Απο λίγο λίγο

https://www.youtube.com/watch?v=zbzUQwYUHLw

ΕΡΗΝΑΚΙ - ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ ( ΣΚΑΡΒΕΛΗΣ ) , 1936

https://www.youtube.com/watch?v=XaeLVNnwFpE

https://www.youtube.com/watch?v=4bPeWt07NLU

tasos apo vandaloup/zwa pros eksafanish

Tρίο κάτω απ΄τις ντομάτες?  :o

Μα πως κρύφτηκαν 3 άτομα κάτω απ τις ντομάτες? Δεν έχουν και τόση φυλλωσιά πχια.  ::)

πρωτη φορα την πετυχαινω την συνομιλια δε ξερω αν το ανεβασατε
https://www.youtube.com/watch?v=pXDNq2gdCGQ

https://www.youtube.com/watch?v=LrusUFzEtUI

https://www.youtube.com/watch?v=J3VqzjMbh_4

https://www.youtube.com/watch?v=8bmJBCs6j6w

και ενα λιγουλακι πιο βαρυ και απο σεπτεμβρη παλι

https://www.youtube.com/watch?v=TuaB_GcEFOU

"παίρνω φόρα και μπουκάρω στην συνομιλία σας
και στα @@ μου αν σπαμμάρω
την συνομιλία σας " ^rolfmao^ :P

έτσι μιλάνε οι ρεμπέτες οι σωστοί βρε  :P

https://www.youtube.com/watch?v=SoS-zoLVs7g

εμενα αυτη η εκτελεση μ αρεσει αλλα δινω και την πρωτη

https://www.youtube.com/watch?v=w0phRjAprdU

Θα τα πιώ θα γίνω φέσι - Χασούρηδες
https://www.youtube.com/watch?v=AMvXLbbUWL0

mod: fix video url, add video title

μ εκανες παιδι του κωλου

Σωτηρης Γαβαλας - Ηρωινη και μαυρακι (Προυσα)
https://www.youtube.com/watch?v=vLSLiKXMZxw
"Ε ρε το χω κανει ταμα
να μισεψω γι'αλλο πραμα
γεια σου Προυσα παινεμενη
και στον κοσμο ξακουσμενη"

Βαμβακάρης - Αν μ´ αξιώσει ο Θεός
https://www.youtube.com/watch?v=ssKQ8BgDJws

mod: add video title

ΑΠ' ΤΟΝ ΚΑΗΜΟ ΜΟΥ ΠΙΝΩ, 1938, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡΥΣΟΥΛΗΣ


https://www.youtube.com/watch?v=LIOVEQ70vB4

Ο ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΑΣ, 1934, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ


https://www.youtube.com/watch?v=vkYwxXrmZNU

https://www.youtube.com/watch?v=lHisslx4TKA