|
Title: Η δύναμη της Ελληνικής Γλώσσας Post by: mixos on November 03, 2003, 16:01:24 pm διαβάστε αυτό το κείμενο......αν και μεγάλο αξίζει το κόπο, ειλικρινά και στείλτε το όπου μπορείτε .....πρέπει όλοι κάποτε να καταλάβουμε τη δύναμη του θησαυρού που λεγεται "Eλληνική Γλώσσα"
################### 'Hellenic Quest' τιτλοφορείται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας. Το πρόγραμμα παράγεται από τη γνωστή εταιρία Η/Υ 'Apple' και ο πρόεδρός της είναι ο Τζων Σκάλι λέει σχετικά: «Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει να αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει τόσες γνώσεις - περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος έχει έως τώρα ανακαλύψει». Ίσως και να πρόκειται για μία εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων... ʼλλη συναφής είδηση: Οι Βρετανοί επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν αρχαία ελληνικά «επειδή αυτά περιέχουν μία ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργάνωσης και διαχείρισης επιχειρήσεων». Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι: «Η Ελληνική Γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργάνωσης και διοίκησης». Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρβάϊν της Καλιφόρνια, να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκε η γλωσσολόγος και Ελληνίστρια Μακ Ντόναλι και δίπλα της οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ 'Ίβυκο' αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους. Δηλαδή, ως γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας! Επίςης, στον 'Ίβυκο' ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται... Επ' αυτού, ο καθηγητής Μπρούνερ λέει: «Σε όποιον απορεί, γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας! Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας». Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι των 9 εκατομμυρίων της λατινικής. Το ενδιαφέρον για την Ελληνική Γλώσσα, προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως 'νοηματική' γλώσσα μόνον την Ελληνική και όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν «σημειολογικές». 'Νοηματική γλώσσα', όπως είναι γνωστό, θεωρείται η γλώσσα στην οποία το 'σημαίνον', δηλαδή η λέξη και το 'σημαινόμενον', δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση) έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ, 'σημειολογική' είναι η γλώσσα στην οποία ορίζεται αυθαίρετα ότι το 'σημαινόμενον' εννοείται με το... 'σημαίνον'! Η Ελληνική Γλώσσα, είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν 'πρωτογένεια' (π.χ. Γεωμετρία = γη + μετρώ), ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές. Σημαίνουν κάτι, επειδή απλά, έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που τις χρησιμοποιούν. Υπάρχει δηλαδή, αιτιώδης σχέση μεταξύ λέξεως - πράγματος, που είναι κάτι ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα 'Ίβυκος', 'Γνώσεις' και 'Νεύτων', αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Κι αυτό επειδή η Ελληνική Γλώσσα, έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα '-ΙΣΜΟΣ', '-ΛΑΝΔΗ', 'ΤΗΛΕ', 'ΜΙΚΡΟ', 'ΜΕΓΑ', 'ΣΚΟΠΟ', 'ΣΥΝ' κ.ά. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική Γλώσσα ως 'μη οριακή', δηλαδή ότι μόνο σε αυτή δεν υπάρχουν όρια. Έτσι, γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική κ.ά. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική Γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική Γλώσσα ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική, είναι σαν να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα... ΠΗΓΗ: Το κείμενο αυτό αποτελεί είδηση, που το βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου 2003 έκανε τον γύρο του κόσμου με e-mail. Για πρώτη φορά δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο, πριν περίπου ένα χρόνο και τώρα έγινε η αναπαραγωγή της είδησης με νέα στοιχεία. Δευτέρα, 22 Σεπτεμβρίου 2003 Title: Απ: Η δύναμη της Ελληνικής Γλώσσας Post by: Zarathoustra on March 11, 2006, 19:09:05 pm ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ
«Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως “νοηματική” γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν “σημειολογικές”. “Νοηματική γλώσσα” θεωρείται η γλώσσα στην οποία το “σημαίνον” δηλαδή η λέξη και το “σημαινόμενο” δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ “σημειολογική” είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το α΄ “πράγμα” (σημαινόμενο) εννοείται με το α΄ (σημαίνον). Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν “πρωτογένεια”, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν κάτι απλά επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που τη χρησιμοποιούν. Π.χ. στην Ελληνική, η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, [...]. Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες». (απόσπασμα κειμένου που, με διάφορες παραλλαγές, κυκλοφορεί σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή) Κατʼ αρχήν, στη γλωσσολογία το σημαίνον δεν είναι η λέξη ούτε το σημαινόμενο ορίζεται όπως παραπάνω. Αξίζει να δούμε τη σημασία των δύο αυτών όρων στη σύγχρονη επιστήμη της γλώσσας. Το σημαινόμενο και το σημαίνον, δηλ. τα μέρη που απαρτίζουν το γλωσσικό σημείο, αποτελούν εσωτερικές, ψυχικές οντότητες. Το σημαινόμενο είναι η γνώση για τη σημασία μιας λέξης, ενώ το σημαίνον η γνώση για τη φωνολογική της έκφραση (με φωνήματα), που διαφέρει από την ηχητική της πραγμάτωση με φθόγγους. Κατά τον Saussure (1979: 100), «το γλωσσικό σημείο ενώνει όχι ένα πράγμα και ένα όνομα, αλλά μια ιδέα και μια ακουστική εικόνα. Αυτή η τελευταία δεν είναι ο υλικός ήχος, πράγμα καθαρά φυσικό, αλλά το ψυχικό αποτύπωμα του ήχου αυτού, η παράσταση που μας δίνει γι'αυτόν η μαρτυρία των αισθήσεών μας [...]. Ο ψυχικός χαρακτήρας των ακουστικών μας εικόνων φαίνεται καθαρά, όταν παρατηρούμε τον δικό μας λόγο. Χωρίς να κινούμε τα χείλη ούτε τη γλώσσα, μπορούμε να μιλάμε στον εαυτό μας ή να απαγγέλλουμε ένα αριθμό στίχων». Άρα, ο δεσμός σημαινομένου- σημαίνοντος αποτελεί συμβατική σχέση δύο εσωτερικών στοιχείων. Επομένως, το σημαίνον δεν είναι η λέξη, όπως υποστηρίζεται από μερικούς. Μία από τις ιδιότητες του γλωσσικού σημείου είναι η συμβατικότητά του. Ως προς τον συμβατικό χαρακτήρα της σχέσης σημαινομένου-σημαίνοντος, η Ελληνική δεν διαφέρει σε τίποτε από όλες τις γλώσσες του κόσμου. Και στην Ελληνική δηλ. η σχέση σημασίας-μορφής των λέξεων είναι συμβατική. Το παράδειγμα της ετυμολόγησης της λέξης ενθουσιασμός, που αναφέρεται από μερικούς, δεν αποδεικνύει σε καμιά περίπτωση ότι στην Ελληνική «έχουμε αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες». Το ρήμα ενθουσιάζω, ήδη αρχαίο, προέρχεται από το ένθεος και είχε αρχικώς τη σημασία «εμπνέομαι, κατέχομαι από θεϊκή έκσταση» (ΛΝΕΓ, λ. ενθουσιάζω). Αυτή η πληροφορία δεν είναι τίποτε άλλο από την ετυμολογία του ρηματικού τύπου ενθουσιάζω – δεν αποτελεί δηλ. στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η σχέση σημασίας-μορφής στις λέξεις της Ελληνικής είναι αιτιακή. Με αυτήν τη λογική, αιτιακή θα έπρεπε να είναι η σχέση αυτή και στην Αγγλική, όπου η λέξη giddy «ζαλισμένος, ιλιγγιώδης, επιπόλαιος» ετυμολογείται από το god «θεός». Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ούτε η Αγγλική ούτε η Ελληνική χαρακτηρίζεται από αιτιακή/ φυσική/ μη συμβατική σχέση σημαινομένου-σημαίνοντος, δηλ. σημασίας-μορφής των λέξεων. Τα προαναφερθέντα στοιχεία αποτελούν απλώς ετυμολογικές πληροφορίες για το ελλην. ενθουσιάζω και το αγγλ. giddy. Eκείνο που παρατηρείται είναι η μεταβολή της σημασίας των εν λόγω τύπων, πράγμα που αποτελεί φυσιολογικό φαινόμενο όλων των γλωσσών του κόσμου. Η ετυμολογία της λέξης ενθουσιασμός δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε συμπεράσματα για την υφή του γλωσσικού σημείου και πιο συγκεκριμένα για τον μη συμβατικό του χαρακτήρα. Με αυτήν τη λογική, το λιθουανικό pasaulis «κόσμος» (< pa saulis (sol) «υπό τον ήλιον») θα αποδείκνυε ότι και η Λιθουανική είναι μη συμβατική γλώσσα! Επίσης, στην Αγγλική, γλώσσα γερμανικής προελεύσεως, το world «κόσμος» (< wereld < wer-old), που ανάγεται στα πρωτογερμανικά wer «άνθρωπος» και old «ηλικία» και συνεκδοχικά «ζωή του ανθρώπου», θα αποτελούσε αποδεικτικό στοιχείο του «μη συμβατικού» χαρακτήρα της Αγγλικής! (αρχική σημασία του world: «η ζωή του ανθρώπου»). Φυσικά, αυτά τα συμπεράσματα δεν έχουν επιστημονική βάση. ----------------------------------------------------------- Saussure Ferdinand de 1916: Cours de linguistique générale (Paris et Lausanne: Payot) [Μαθήματα Γενικής Γλωσσολογίας, μτφρ. Ι.Δ. Aποστολόπουλου (Αθήνα: Παπαζήσης, 1979)]. Β.Α. «Ας υποθέσουμε ότι τα πράγματα έχουνε “φυσικά” και όχι συμβατικά ονόματα. Τότε πρέπει να σκεφτούμε το εξής: -Τα ονόματα υπήρχαν και στην εποχή των δεινοσαύρων (και περίμεναν τους ανθρώπους να τα προφέρουν και να τα γράψουν); -Οι δεινόσαυροι σίγουρα δεν θα μιλούσαν. Να υποθέσω ότι όλο το Σύμπαν φτιάχτηκε και είχε από την αρχή “φυσικά” ονόματα για το καθετί και ότι έπρεπε να περάσουν 15 δισεκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί νοημοσύνη σε αυτή τη γωνιά ενός από τα δισεκατομμύρια γαλαξιών και να προφέρει αυτά τα ονόματα; (Προσοχή, μιλάμε μόνο για τους Έλληνες, γιατί φαίνεται ότι οι γλώσσες των άλλων λαών δεν κατάφεραν να “διαβάσουν” τα αληθινά ονόματα ...του Σύμπαντος). -Μήπως τελικά όλη αυτή η ιστορία με τα “αληθινά” ονόματα είναι αφελέστατα ανθρωποκεντρική σε ένα σύμπαν που δεν φτιάχτηκε για μας και του οποίου δεν είμαστε το κέντρο; -Αν μόνο η Ελληνική έχει το προνόμιο να ξέρει τα “φυσικά” ονόματα, τότε αυτό σημαίνει ότι η Ελληνική δεν είναι η μητέρα όλων των γλωσσών, έτσι; (Γιατί αν ήταν έτσι, τότε όλες οι γλώσσες θα είχαν “πρωτογενή” σχέση ανάμεσα στα ονόματα και στα πράγματα!) -Η “πρωτογενής σχέση” τι συνδέει; Την ακουστική πλευρά της λέξης με το πράγμα ή τη γραπτή μορφή της λέξης με το πράγμα που αυτή δηλώνει; Αν συνδέει την οπτική πλευρά, τότε γιατί αλλάζουμε αλφάβητα; (Γραμμική Β΄, προευκλείδειο αλφάβητο, μεγαλογράμματη γραφή, μικρογράμματη κ.λπ.; ) Αν συνδέει την ακουστική πλευρά, τότε γιατί η προφορά μιας λέξης αλλάζει με τα χρόνια; (π.χ., ποια είναι η “φυσική” λέξη, το κουμπί ή το κομβίον, το κουτί ή το κυτίον; ). -Ποιος τα δημιούργησε τα ονόματα; (Απλές ερωτήσεις που πρέπει να κάνουμε, όταν μας πουλάνε φούμαρα οι εφημερίδες. Είμαστε Έλληνες και δεν είναι κακό να είμαστε περήφανοι για την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Το πρόβλημα ξεκινά όταν θεωρούμε τους άλλους κατώτερους. Ο Έλληνας έχει έναν “ορίζοντα προσδοκίας” όσον αφορά θέματα που αναφέρονται στην εθνική και θρησκευτική του ταυτότητα και έτσι υιοθετεί άκριτα ό,τι επαινεί την ιστορία, τη λογοτεχνία και τη γλώσσα του και υποβάλλει σε έντονη κριτική ό,τι δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα μεγαλείου που έχει για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Βλέπουμε το τυρί και δεν βλέπουμε τη φάκα)». Παρασκευάς Σταυρόπουλος .(γλωσσολόγος) «Δεν υπάρχουν σε καμιά επιστήμη αυτοί οι όροι, “εννοιολογική”/“σημειολογική” γλώσσα. Έτσι όπως χρησιμοποιούνται, μόνο θολές εντυπώσεις προκαλούν... Σύμφωνα με τη σύγχρονη γλωσσική θεωρία, η γλώσσα- κάθε γλώσσα- είναι ένα σημειακό (ή σημειολογικό) σύστημα, έμ φυτο ως ικανότητα στον άνθρωπο, αλλά συμβατικό ως προς την αναφορά του στον κόσμο της πραγματικότητας, που έχει πρόσβαση σε 2 ειδών επιτελεστικά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, τα εννοιολογικά/ προθετικά και τα αρθρωτικά/ αντιληπτικά. Αυτό το αστείο παραμύθι [σχετικά με τους Η/Υ] μπορεί να ξεσηκώσει όχι μόνο τους γλωσσολόγους, αλλά και τους ειδικούς των υπολογιστών. Λέτε ότι οι υπολογιστές καταλαβαίνουν αρχαία ελληνικά; Είναι σε θέση οι υπολογιστές να καταλάβουν μια φυσική γλώσσα; Ας μην τα λέμε παραέξω αυτά, γιατί θα μας πάρουν με τις ντομάτες... [...] Η υπολογιστική γλωσσολογία και η επιστήμη της τεχνητής νοημοσύνης δεν στηρίζεται μόνο σε μία γλώσσα ούτε αναζητά την τέλεια γλώσσα. Κάθε φυσική γλώσσα είναι τέλεια (εφʼόσον πληροί τις επικοινωνιακές ανάγκες των ομιλητών της), δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες... Είναι γεγονός ότι η Αρχαία Ελληνική γλώσσα, λόγω της πλούσιας μορφολογίας της και της τεράστιας σημασιοσυντακτικής ποικιλίας, είναι ένα πεδίο δόξης λαμπρό, για να δοκιμαστεί η επάρκεια των υπολογιστικών εργαλείων γλωσσικής ανάλυσης, σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να γίνει βάση ανάπτυξης τέτοιων προγραμμάτων. (Τι θέλετε να μας πείτε; Ότι τα Ελληνικά είναι γλώσσα μηχανής; )». Δημήτρης Μιχελιουδάκης (γλωσσολόγος) «Αυτού του είδους τα κειμενάκια (για τα Hellenic Quest κ.λπ.) έχουν κάποια προτερήματα που δικαιολογούν την απήχησή τους, ακόμα και σε άτομα απʼτα οποία θα περιμέναμε μια μεγαλύτερη σοβαρότητα. Πρώτα-πρώτα έχουν μια γλυκιά ασάφεια: παρότι έχω διαβάσει τόσες φορές – και σε πολλές παραλλαγές – το άρθρο για το πρωτοποριακό πρόγραμμα που δοξάζει τα ελληνικά, δεν έχω καταλάβει σε τι συνίσταται τελικά αυτό το πρόγραμμα. Έπειτα έχουν και μια δόση παραδόξου και...μαγείας, που λείπει απʼτη ζωή μας. Ότι δεν εξεγείρεται η λογική μας, διαβάζοντας τέτοια κείμενα, οφείλεται εν μέρει και στο ότι ΔΕΝ απευθύνονται στη λογική. Έχουν βέβαια τη σοβαροφάνειά τους, αλλά δεν μάς βάζουν στη διαδιακασία να παρακολουθήσουμε έναν συλλογισμό, κολακευτικά μόνο συνθήματα και αφορισμούς περιέχουν. Αναρωτιέμαι μόνο: ο κοινός (τηλεοπτικός, προεκλογικός, συνεδριακός κ.λπ.) πολιτικός λόγος σε τι διαφέρει; Γενικά δεν κατηγορώ αυτούς που παρασύρονται και πιστεύουν, λίγο έως πολύ, τέτοια κείμενα. Χρειάζονται και λίγες ειδικές γνώσεις για να δεις τους λάκκους της φάβας. Καλό είναι όσοι με κάποιον τρόπο έχουμε μια πιο έγκυρη ενημέρωση να αναιρούμε τα ψεματάκια προτού γίνουν εθνικοί μύθοι:-)». Δημήτρης Μιχελιουδάκης (γλωσσολόγος) Title: Απ: Η δύναμη της Ελληνικής Γλώσσας Post by: Junior on March 12, 2006, 01:36:56 am Πολύ καλός ο αντίλογος που παρουσίασε ο Zarathoustra.
Χαίρομαι που η ελληνική γλώσσα είναι πιο πλούσια από τις άλλες. Μπορεί να βοηθάει στην διοίκηση, αλλά ως εκεί. Τα υπόλοιπα, δηλαδή ότι η ελληνική γλώσσα είναι ξεχωριστή (με ουσιώδεις διαφορές), δε στηρίζονται πουθενά. Γεωμετρία = Γη + μετρώ. Αν θεωρήσουμε ότι η λέξη "γη" αντιστοιχεί στην έννοια που ξέρουμε και η λέξη "μετρώ" στην έννοια που ξέρουμε, τότε η λέξη "γεωμετρία" είναι η φυσική λέξη που περιγράφει την έννοια που θέλουμε. Γιατί όμως η λέξη "γη" να περιγράφει τη γνωστή μας γη; Με την ίδια λογική, μια φυσική λέξη για την ίδια έννοια θα ήταν η λέξη Earthmeasurement, που προκύπτει από τις Earth + measure. Title: Re: Η δύναμη της Ελληνικής Γλώσσας Post by: Karaμazoβ on October 28, 2006, 16:48:29 pm Η ελληνική γλώσσα αντιστέκεται
Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ Εναν δύσκολο αγώνα επιβίωσης δίνει η ελληνική γλώσσα. Μέσα στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, όπου τα αγγλικά τείνουν να κυριαρχήσουν απόλυτα πάνω στις εθνικές γλώσσες, υπάρχουν σήμερα 45.000 φοιτητές σε όλο τον κόσμο που σπουδάζουν ελληνικά, χωρίς να είναι ούτε Ελληνες ούτε ομογενείς. Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε η ειδική σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών Γεωργία Ξανθάκη, και στις πέντε ηπείρους του πλανήτη λειτουργούν σήμερα 334 πανεπιστημιακά τμήματα όπου διδάσκεται άμεσα ή έμμεσα η ελληνική γλώσσα. Πρόκειται για έδρες νέων ελληνικών, αρχαίων ελληνικών, βυζαντινών σπουδών, ιστορίας, φιλοσοφίας κ.ά. Από τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με τους αριθμούς που δίνει η Διεύθυνση Παιδείας Ομογενών του υπουργείου Παιδείας, προκύπτει ότι οι φοιτητές της ελληνικής γλώσσας παγκοσμίως ανέρχονται σε 45.631. Εκεί όπου ζουν Ελληνες, στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, τα ελληνικά προστατεύονται αρκετά καλά. Στην Αυστραλία υπάρχουν σήμερα 16 πανεπιστημιακές σχολές και 150 περίπου δημόσια σχολεία τα οποία διδάσκουν τη νεοελληνική γλώσσα και ιστορία, αλλά και τα αρχαία ελληνικά, ενώ στην αμερικανική ήπειρο έχουμε 70 πανεπιστημιακά τμήματα. Τα έξοδα αυτών των σχολών καλύπτονται και από την πολιτεία, κυρίως από τα υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών, ενώ σημαντική είναι η ιδιωτική χρηματοδότηση και η βοήθεια της Εκκλησίας. Οι προσπάθειες της ομογένειας Τα νεοελληνικά τμήματα, όμως, απειλούνται. Τα προγράμματα συρρικνώνονται και το προσωπικό απολύεται, εξαιτίας των μεγάλων περικοπών που αποφάσισαν ορισμένες κυβερνήσεις, σε όφελος εφαρμοσμένων επιστημών και κυρίως της πληροφορικής. Οι νέοι, άλλωστε, φροντίζουν, εξαιτίας της ανεργίας, να εξασφαλίζουν τις λεγόμενες «χρήσιμες» γνώσεις, εις βάρος των ανθρωπιστικών επιστημών. Αλλά οι ελληνικές παροικίες αντιδρούν και πιέζουν πολιτικά για να διατηρηθούν οι έδρες και με την βοήθεια των αρχιεπισκοπών συγκεντρώνονται χρήματα, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι έδρες στα πανεπιστήμια. Η διατήρηση ζωντανής της ελληνικής γλώσσας αντιμετωπίζεται στην Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ με τα «Σαββατιανά» λεγόμενα σχολεία, των κοινοτήτων ή της Εκκλησίας, όπου για 2-3 ώρες εκτός σχολείου μαθαίνουν τα παιδιά της δεύτερης ή της τρίτης γενιάς ελληνικά. Στις ΗΠΑ επιπλέον με τα λεγόμενα «Charters Schools», τα ελληνικά διδάσκονται ως υποχρεωτικό μάθημα. Τα ελληνικά προσπαθούν να αντέξουν, λοιπόν και είναι συγκινητικό να βλέπεις τμήματα ελληνικών σπουδών στα βάθη της Αφρικής, στο Κιότο της Ιαπωνίας ή στο Ερεβάν! Μέσα σ' αυτό το δύσκολο περιβάλλον οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 30 χρόνια έκαναν ό,τι μπορούσαν για να επιδεινώσουν την κατάσταση, κυρίως με την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο, τη μείωσή τους στο λύκειο και την κατάργηση των κλασικών λυκείων. Υποχρεωτικά στην... Ιταλία τα ελληνικά Ετσι εμφανίζεται το παράδοξο φαινόμενο οι ξένοι να ενδιαφέρονται περισσότερο για τον κλασικό ελληνικό πολιτισμό, απ' ό,τι οι έλληνες. Η κ. Ξανθάκη, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μας είπε πως «αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Ιταλία 750 κλασικά λύκεια όπου διδάσκεται η ελληνική γλώσσα και η κλασική ελληνική παιδεία ως υποχρεωτικό μάθημα και αρκετά στη Γαλλία. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή γίνεται προσπάθεια επανίδρυσης κλασικών τάξεων». Αυτή είναι η ζοφερή εκπαιδευτική μας πραγματικότητα. Παρ' όλα αυτά, εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια αρκετές προσπάθειες στήριξης της ελληνικής γλώσσας, τόσο με την ενίσχυση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια, όσο και με τη δημιουργία σωματείων που σχετίζονται με τη διάδοση των ελληνικών. Οπως μας πληροφόρησε η κ. Ξανθάκη, εκτός από την Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων, «...η οποία για δεκαετίες ενισχύει ποικιλοτρόπως με δημοσιεύματα, συνέδρια κ.λπ. την προώθηση της ελληνικής γλώσσας, η "Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά", που ιδρύθηκε πριν από λίγα χρόνια, με πρώτο πρόεδρό της τον Κάρολο Παπούλια και νυν τον ακαδημαϊκό κ. Γρηγόριο Σκαλκέα, αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα στην ίδια κατεύθυνση». Αλλά, και αν ακόμα εμείς έχουμε λησμονήσει τις υποχρεώσεις μας, ίσως κάπου σ' αυτές τις μακρινές χώρες, στην Ιαπωνία ή στην Κορέα, να βρεθούν καινούριοι φιλέλληνες που θα σηκώσουν για μία ακόμα φορά το δικό μας βάρος. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 28/10/2006 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=41442348) Title: Re: Η δύναμη της Ελληνικής Γλώσσας Post by: Katarameno on September 21, 2018, 12:38:27 pm Το Hellenic Quest είναι αστικός μύθος που αρχικά κυκλοφόρησε περί το 1998-1999 και κατόπιν αναπαράχθηκε από ελληνικές ιστοσελίδες και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πρόκειται για ψευδή είδηση περί κατασκευής ειδικού λογισμικού εκμάθησης της Ελληνικής από την εταιρεία Apple και διάδοσής του από το τηλεοπτικό δίκτυο CNN. Επίσης περιέχει διάφορες ανακρίβειες σχετικά με την αναφερόμενη ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας
Διάδοση Το αρχικό κείμενο μάλλον δημοσιεύθηκε σε κάποιο περιοδικό χαμηλής κυκλοφορίας. Γρήγορα εξαπλώθηκε στο Διαδίκτυο, και εμπλουτιζόταν συνεχώς με νέες φανταστικές πληροφορίες. Σταδιακά έφτασε να δημοσιευτεί σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας και γνωστούς ελληνικούς διαδικτυακούς τόπους.[1] Εμπλουτισμένη μορφή του άρθρου βρίσκεται και στην ιστοσελίδα της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία το δημοσίευσε σε περιοδικό της, στις 4 Δεκεμβρίου 2003 (3). Η ψευδής είδηση δημοσιεύθηκε επίσης σε πολλές άλλες εφημερίδες και ιστοσελίδες (χαρακτηριστική είναι η δημοσίευση από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών (4)), χωρίς επιπλέον στοιχεία. Στις 27 Ιανουαρίου του 2008 ο υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ευριπίδης Στυλιανίδης αναπαρήγαγε τον μύθο κατά τη διάρκεια εναρκτήριας ομιλίας του στα πλαίσια ετήσιων μαθητικών αγώνων επιχειρηματολογίας, σε μια προσπάθειά του να αποδείξει την σπουδαιότητα της ελληνικής γλώσσας. Η ομιλία έγινε στον χώρο της Παλαιάς Βουλής και δέχθηκε καυστικά σχόλια από τον ελληνικό Τύπο. https://el.wikipedia.org/wiki/Hellenic_Quest O συγκεκριμένος αστικός μύθος αναπαράγεται εδώ και πολλά χρόνια και παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις για το ότι δεν υπάρχει κάποια αξιόπιστη πηγή αυτός συνεχίζει να κυκλοφορεί με spam mail, με αποτέλεσμα αρκετοί να φαντασιώνονται ότι όλος ο κόσμος θα μιλάει ελληνικά! 3 Σεπτεμβρίου 2013 http://ellinikahoaxes.gr/2013/09/03/hellenic-quest/ |