THMMY.gr

Μοιραστείτε μαζί μας τι διαβάζετε τελευταία. Αν μπορείτε να είναι εμφανή ο τίτλος και ο συγγραφέας. ;)

Εγώ πριν λίγο καιρό τελείωσα το Προσωπικό ημερολόγιο ανεκδοτολόγιο 2008 του Γιάννη Σερβετά. Αν και ήθελα να το κρατήσω για όλον τον χρόνο, κάθε μέρα να διαβάζω την αντίστοιχη σελίδα δεν άντεξα!

Επίσης ξαναέπιασα το Έγκλημα και Τιμωρία του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι το οποίο διάβαζα πέρυσι μέχρι και τον πρώτο καιρό του καλοκαιριού.
Έχω αρκετές σελίδες ακόμα μέχρι να το τελειώσω.

ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

Σημειώσεις των ηλεκτρολογικών υλικών....  του Σαμαρά    :P
Λογοτεχνία έχω να πιάσω στα χέρια μου... :???: ::) αρκετό καιρό!

Data Structures and Algorithms in Java by Mitkas!

Αυτή τη περίοδο διαβάζω Το Εκκρεμές του Φουκώ του Umberto Eco
στην αρχή μου φάνηκε πολύ βαρετό, όμως έχει αρχίσει και γίνεται αρκετά ενδιαφέρον :)
Ο Έκο όταν θέλει να περιγράψει κάτι γίνεται πολύ σχολαστικός :P
Μόλις το τελειώσω έχω στο πρόγραμμα να διαβάσω τον Τρυποκάρυδο του Tom Robbins
για το οποίο έχω ακούσει πολύ καλά λόγια..




υγ..ρε παιδιά το τόπικ φαντάζομαι προοριζόταν για λογοτεχνία, όχι για μαθήματα :P

Μόλις τελείωσα ενα best-seller. "Είναι κανείς εκεί;" της Marian Keyes

Το αγόρασα τυχαία στα Κτελ ξεκινώντας για ταξίδι .Πολύ ωραίο αλλα κ  Πολύ κλάμα.... :'(

The Audacity of Hope του Barack Obama, αλλά έχω αναστείλει την ανάγνωσή του λόγω εξεταστικής...  Μάλλον θα το συνεχίσω μετά ;)  Ως τώρα πάντως, είναι πολύ καλό βιβλίο.

Μεγάλη αλήθεια..... ;)

Εγώ την "Χειραγώγηση των μαζών" του Noam Chomski και Τάσο Λειβαδίτη.....

ΓΜΤ, διαβάζω  Ηλεκτρονική 2  αλλά το καλό είναι πως ξαναδιαβάζω τους  Δουβλινέζους  του Τζέημς Τζόυς (για δεύτερη φορά... :P). Σκέφτομαι να αρχίσω το Σιλμαρίλιον από αύριο

"Η ονειρική αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ" (έχει καιρό όμως που το έχω διαβάσει :P )


Εκτός μια δυο ιστορίες που έχει μέσα, γενικά σαν βιβλίο δεν μου άρεσε. Αν ο συγγραφές δεν ήταν ο Λάβκραφτ (που όσο να'ναι έχει και κάποιο όνομα στο χώρο), θα το έλεγα πατάτα :-\ ελπίζω τα άλλα βιβλία του να μην είναι έτσι.

(επειδή είμαι φαν της φανταστικής λογοτεχνίας, του δίνω μια ακόμη ευκαιρία :D )

"Το νησί" της Αγγλίδας συγγραφέως Victoria Hislop.
Εξιστόρηση γεγονότων που διαδραματίστηκαν στην Κρήτη και στο νησί της Σπιναλόγκας, αποικίας των λεπρών πριν και μετά τον πόλεμο.
Έχει πάρει βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα και έχει κυκλοφορήσει ήδη η 24η έκδοση.
Πολή καλή πρόταση!! ;)

Ecce Homo (Ιδέ ο Ανθρωπος) του Φρειδερίκου Νίτσε

το φιλι του δρακου--πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χρύσας Δημουλίδου

Η Θέμις Έχει Κέφια του Δημήτρη Ψαθά.

Ένα ευχάριστο διαλειμμα μεταξύ ηλεκτρολογικών υλικών και σημάτων που σου υπενθυμίζει οτι υπάρχει γέλιο χωρίς βωμολοχίες και άνοστα υπονοούμενα.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα! :)

μερικά αποσπασματα απο αυτο θα ανεβάσουμε σε θεατρικη παρασταση με τους μαθητες μου στο τελος της σχολικης χρονιας. Αναγκαστικα θα το διαβασω για να το μετατρεψω σε θεατρικο. Τι τραβαμε και μεις οι φιλολογοι.... αλλιώς είναι να διαβάζεις για διασκέδαση κι αλλιώς για δουλειά.. Τελευταία έχω ξεχάσει την διασκέδαση :(

Θα παίξουν και το σκηνικό με τη τσάντα και το τσαντάκι?

τι καλό που ήτανε?







Τα ονόματα είναι ψευδώνυμα και μου είπαν ότι ο ένας (ή και οι δύο) είναι ο Λένος Χρηστίδης.
Ταιριάζει πάντως στην γραφή.

καθε χρονο το μαη..

εμιλυ γκρεησον..

παιζει ναναι κ αυτο που παιζεται σε θεατρα..όποτε έχω όρεξη λίγο πριν κοιμηθω  :-\

To καρουζελ-Ροζαμουντ Πιλτσερ

Ναιιιι!!!! ^hello^ :D

τη Χαρά και το Γκουντούν

Το Χρονικό της Νάρνια του Lewis κ τον Μπαουντολίνο του Έκο :)

Πρέπει να είναι τέλειο,εγώ έχω δει την ταινία και μου άρεσε πολύ!!!

1ον.Το είχα δει και σε σειρά και ήταν ακόμα πιο ωραίο.

2ον.Άρχισα αλλά δεν βλέπω να το τελειώνω (που το ήθελα) τον Παίκτη του Φ.Ντοστογιέφσκη

3ον.Κατά κύριο λόγο μια τελευταία επανάληψη στην ηλεκτρονική 1 :D

^notworthy^ Τριβιζάς.....!!!

Αυτό το βιβλίο το έγραψε με υπαγόρευση σε άλλον, σε λιγότερο από έναν μήνα! :D

Το έχω διαβάσει και δε με ενθουσίασε.

Επίσης ήταν υποχρεωμένος να το γράψει σε τόσο καιρό λόγω των εκδοτών του. Με άλλα λόγια, τον ανάγκασαν να γράψει ένα μυθιστόρημα μέσα σε ένα μήνα! poor guy...

τις κινήσεις των άστρων  :P

τι λένε?

σκούρα τα πράγματα για όλα τα ζώδια  :o

και εγώ πίστευα ότι έψαχνες κάτι πιο κοσμικό από τα ζωδια...

με απογοήτευσες Νούφαρο...

Ψέμματα... ο θαυμασμός μου όλο και θεριεύει προς το πρόσωπο σου...

τα ζώδια και τα ηλεκτρόδια δίνουν στη ζωή μου νόημα  :D

μακάρι να έδιναν τα ηλεκτρόδια..  :-\
κι εμένα.... προς το δικό μου.... πλακίτσαααααα :P

Να σου πω μια ιστορία - Χορχε Μπουκαι (Διηγήματα, καλό ειναι αλλά δεν τρελένομαι)

και

Το κοινο καλό - Noam Chomsky (συνεντεύξεις του Chomsky, δεν έχω ακόμα διαμορφώσει άποψη είμαι στην αρχή)

άσχετο αλλά έφαγα χθες ένα κοντοσούβλι στη Λαμία απίστευτο, δικαιολογημένη η φήμη της Λαμίας για τα κοψίδια

Το διάβασες καλά ε;
Τι σου είπε για το μέλλον;
:P

υλικα....

Πφφφ υλίστρια :P

ετσι ετσι....περα για περα....

οτι η αναζήτηση του μέλλοντος έγκειται στην αδυναμία κατανόησης της σημασίας του παρόντος

ΥΓ μη δίνεις σημασία ακόμα να την χωνέψω την προβατίνα

Mέχρι χθες αναλογικό σήμα από σήμερα περισσότερο ηλεκτρονική και κυκλώματα 2 !! :) ;) :) ;)

ουφ όχι άλλη μετάδοση θερμότητας!!!!!!!!! :D :D :D

Το υπαγόρευσε σε μια στενογράφο, την Άννα Γκρηγκοριεβνα, την οποία και παντρεύτηκε μετά. Λίγο πριν τελειώσει το "Έγκλημα και τιμωρία" το παρέδωσε, το 1866.

Στο θέμα μας τώρα(σχετικά). Χθες τελείωσα το "έγκλημα και τιμωρία" και κάποια στιγμή θα ξεκινήσω μάλλον κάποιο άλλο έργο του, ίσως τους δαιμονισμένους. Θα δείξει από την εξεταστική..

Οι Δαιμονισμένοι εκτός παο ψυχολογικό ειναι και πολιτικό μυθιστόρημα...ειναι απο τα έργα του Ντοστογιέφσκι που αξιζει να διαβάσει κανεις.

+1


στάνταρ θα το παίξουμε κι αυτό. Τουράμπαρ θα χρειαστώ τις συγγραφικές σου ικανότητες!

Θα αρχισω να διαβαζω σημερα τον Μικρο Πριγκιπα.
Κατι ειναι και αυτο, ετσι ;

Αυτό διαβάζεται σε μισή ώρα ρε συ...



@Juventina: στην διάθεση σου... πάντα ήθελα να γράψω θεατρικό.

Αφου ξερεις οτι εχω προβλημα με τα βιβλια.Οτι αρχιζει δεν τελειωνει.λολ.

παρτο σε ηλεκτρονικη μορφη...
σιγουρα θα τα καταφερεις καλυτερα :D

Αν δεν καταφέρεις και το μικρό πρίγκηπα... είσαι για κλάματα...

Άλλο τα 100 χρόνια μοναξιά, και άλλο ο μικρός πρίγκηπας.

Πολυ ωραιο, το διαβασα μικρος

αυτο να το εκλαβω ως σποντα που δεν καταφερα να διαβασω ουτε 50 σελιδες?

Δηλαδή αν το αρχίσεις πρέπει να το τελειώσεις αυτό το βιβλίο???? ^suspicious^

το διάβασα πολύ μικρή και μου φάνηκε απαίσιο...

Στα γαλλικά είναι άλλη φάση 8)

ακόμη πιο απαίσιο;

:P

Πωπω... νταξ... εσύ γέρασες από μικρή... :P

 ;)

dessine-moi un mouton  :)

Ούτε εμένα με ενθουσίασε, από ό,τι θυμάμαι η μόνη ιστοριούλα από αυτές που είχε μέσα το βιβλίο και μου άρεσε ήταν αυτή με την αλεπού.

το βιβλίο της ανησυχίας

ο αναρχικός τραπεζίτης

ηρόστρατος

- πεσσόα

δεν ήξερα τίποτα γι αυτόν, εκτός από ένα τραγούδι του παπακωνσταντίνου, και το όνομα του...τυχαία...επειδή βαριόμουνα...κι άκουγα το τραγούδι του παπακωνστανίνου (του θανάση ε...)...γούγλισα γι αυτόν...

αυτό που με γοήτευσε και με έκανε να τον ψάξω...ήταν τα ετερώνυμά του...τι σημαίνει αυτό με λίγα λόγια; έγραφε διαφορετικά βιβλία ...με διαφορετικά ονόματα...ιυοθετόντας ως συγγραφέας...τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά ...καταβολές...απόψεις και κοσμοθεωρίες...δεν επρόκειτο για ψευδώνυμα...που απλά υπέκρυπταν την ταυτότητα του συγγραφέα...αλλα ουσιαστικά για διαφορετικούς αυτόνομους συγγραφείς...

παράνοια...όμορφη παράνοια...

δεν έχω προχωρήσει πολύ...τα πήρα και μαζεμένα...αλλά το βιβλίο της ανησυχίας (μόλις το τελείωσα) το συνιστώ ανεπιφύλακτα...

ixic_

wikipedia - heteronym (http://en.wikipedia.org/wiki/Heteronym_%28literature%29)

"The literary concept of heteronym, invented by Portuguese poet Fernando Pessoa, refers to one or more imaginary character(s) created by a poet to write in different styles. Heteronyms differ from nom de plumes (or pseudonyms, from the Greek "False Name") in that the latter are just false names, while the former are characters having their own supposed physiques, biographies and writing styles.

In Pessoa's case, there are at least 70 heteronyms (according to the latest count by Pessoa's editor Teresa Rita Lopes); some of them know each other, and criticise and translate each other's works. Pessoa's three chief heteronyms are Alberto Caeiro, Ricardo Reis and Álvaro de Campos; the latter two consider the former their master. There are also two what Pessoa called semi-heteronyms, Bernardo Soares and the Baron of Teive, who are semi-autobiographical characters who write in prose. There is, lastly, an orthonym, Fernando Pessoa, the namesake of the author, who also considers Caeiro his master.

The heteronyms sometimes intervened in Pessoa's social life: during Pessoa's only attested romance, a jealous Campos wrote letters to the girl, who, enjoying the game, wrote back."

θεατρικά έργα.

Θεός του Γούντι Άλλεν
Εσωτερικαί Υποθέσεις και
Κοίτα τους του Μάριου Ποντικη

και ελπίζω να προλάβω μέχρι αύριο την Κωμωδία των Παρεξηγήσεων του Σαίξπηρ.

Αχ.. σε λάθος σχολή είμαι...

κατα βάθος είσαι κορίτσι της φιλοσοφικής

ε όχι δα... με θίγεις! του σανιδιού ναι..

και ποιος σου ειπε οτι οι φιλοσοφικινες δεν ειναι του σανιδιου και του παλουκιου αμα λαχει?


 ;D ;D :D :D :D ;D ;D ;D

Αφού δεν είχα πάνω μου αρκετά λεφτά για να πάρω τους "Δαιμονισμένους" http://www.indiktos.gr/product_info.php?products_id=432  ,
ξαναέπιασα  το Νουβέλες και Διηγήματα του Ντοστογιέφσκι (Ά τόμος) που είχα αγοράσει στην προ-προηγούμενη έκθεση βιβλίου.
Από τις εκδόσεις Ροές.

τη στρατηγική των γαλάζιων ωκεανών ;)

δεν το διαβάζω αυτό το καιρό ...αλλά θα το συνιστούσα...

"μια νύχτα με την κόκκινη"
του κωστή γκιμοσούλη

μικρό και δυνατό...

ixic_

aytή τη στιγμή το βλέπω στη βιβλιοθήκη μου  ;)
είναι στα υπόψη για μετα την εξετ  :)

τι εννοεις;

ιχιψ_

το έχω το βιβλιο, αλλα δεν το χω διαβασει ακομηηηηηηη

aaaaa....eee....kala....einai proi akoma...

mia gnomi mono...
otan to diavaseis....
na to kaneis mia ki ekso...

ixic_

Χθες ξεκίνησα το "το Αυτό" του Stephen King.
Αν και δεν το έχω προχωρήσει πολύ, μπορώ να πω πως είναι ένα βιβλίο που σε προκαλεί να το διαβάσεις. Οι λεπτομέρειες στην αρχή που σε εισάγουν στο κεντρικό νόημα του βιβλίου είναι τόσο παραστατικές που αρκετές φορές με έκαναν να 'βλέπω' μπροστά μου τα γεγονότα να διαδραματίζονατι.
Είναι το 1ο βιβλίο του Κing που διαβάζω. Σκέφτομαι, όταν (με το καλό) το τελειώσω να διαβάσω και τη 'Λάμψη' αν και την έχω δει σε ταινία...

Από Στίβεν Κίνγκ λάτρεψα το "Νυχτερινή πτήση 29". Μικρό και ωραίο. Η ταινία του όχι κ τοσο καλή.

Αυτό που με είχε συναρπάσει σε αυτό το βιβλίο ήταν η δομή του, και η παράλληλη δράση, παρελθόντος και μέλλοντος. Επίσης όταν καταπιάνεται ο συγγραφέας με παρέες παιδιών, γίνεται λυρικός.

Ένα από τα ιδιαίτερο πεδίο του τόσο παρεξηγημένου (κατά την άποψη μου) έργο του, είναι η παιδική ηλικία, και το κοντράστ της παιδικής αθωότητας με την θηριωδία των ενηλίκων.

Σε αυτό το θέμα, προτείνω τα παράλληλα μυθιστορήματα Ντολόρες Κλενμπορν και Το παιχνίδι του Τζέραλντ, τα οποία γλύφουν αλλά δεν αγγίζουν το υπερβατικό.

Επίσης φυσικά, να αναφερθώ έστω ονομαστικά, στο "Στάσου Πλάι μου"

"το παιχνίδι του Τζέραλντ" απόλυτα κινκυ

Α και κάτι άλλο στέφο, αν έχεις δει την λάμψη, σε μια από τις εξιστορήσεις του παρελθόντος, για τα όσα προκάλεσε παλιότερα το Αυτό, πρόσεξε την αναφορά σε έναν έγχρωμο μάγειρα που ακούει στο όνομα Χάλοραν ;)

Δηλαδή? Να είναι κόκκινα από τις σφαλιάρες που ρίχνουν?

Το ταχυδρομείο του Μπουκόφσκι

ΟΚ θα το χω υπ'όψιν, αν και ακόμα είμαι στις πρώτες σελίδες...

Μια γυναίκα στο Βερολίνο, ανώνυμης

Το Κορίτσι με τα Πορτοκάλια (APPELSINPIKEN) - Jostein Gaarden  :) :)

"Τρομάζω στη σκέψη πόσες παλιές επιστολές κι άλλα παρόμοια πράγματα θα μπορούσε να βρεί κάποιος στους σκουπιδότοπους."


"Έτσι καταλαβαίνω γιατί συχνά τα φαντάσματα βαριανασαίνουν και ξεφυσούν σαν ηλίθια. Με αυτό τον τρόπο δε θέλουν να τρομάξουν τους ανθρώπους που γεννήθηκαν ύστερα από αυτά. Αλλά τους είναι τρομαχτικά δύσκολο ν' αναπνεύσουν σε μια εποχή που δεν είναι η δική τους.
Δεν έχουμε απλώς μια θέση στην ύπαρξη. Έχουμε και το χρόνο που μας αναλογεί."


"Όταν περνάμε το ρυάκι ζητάς πάντα να βγείς από το αυτοκινητάκι σου και να ρίξεις στο νερό ένα κλαράκι ή μια πέτρα. Κι όταν φτάνουμε στο νηπιαγωγείο, τρέχεις συνήθως να συναντήσεις τους άλλους, χωρίς καλά καλά να αποχαιρετιστούμε. Θα έλεγε κανείς ότι εσύ είσαι αυτός που δεν έχει όσο χρόνο ήθελε, όχι εγώ. Κι αυτή η σκέψη είναι παράξενη. Συχνά οι ηλικιωμένοι φαίνεται να έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους απ' ότι τα μικρά παιδιά που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους."


"Παρόλα αυτά δεν θα ήθελα να σταματήσω το χρόνο. Δε θα είχα αντίρρηση αν αυτές οι μέρες κρατούσαν μια αιωνιότητα. Φυσικά θα βράδυαζε και θα νύχτωνε, γιατί η μέρα θα έπρεπε ν' ακολουθεί την πορεία της και το ρυθμό της, αλλά η επόμενη μέρα θα άρχιζε ακριβώς στο ίδιο σημείο με την προηγούμενη.
Δεν έχω πιά την ανάγκη να δώ και να ζήσω περισσότερα απ' όσα είδα και έζησα. Θα 'θελα μόνο σαν τρελός να κρατήσω ό,τι έχω".

"Το πρώτο που πρόσεξα ήταν ένα αστείο κορίτσι που στεκόταν στο διάδρομο με μια τεράστια σακούλα γεμάτη πορτοκάλια. Διήρκησε μια στιγμή μόνο, αλλά ήταν σαν οι δυό μας να κλείσαμε μια μυστική συμμαχία. Μόλις μπήκα στο τράμ με αιχμαλώτισε με το επίμονο βλέμμα της και ίσως να έστρεψα τα μάτια μου αλλού, είναι πολύ πιθανό, γιατί ήμουν πολύ ντροπαλός τότε. Παρόλα αυτά ξέρω ότι σ' εκείνη τη σύντομη διαδρομή σκέφτηκα καθαρά και ξάστερα ότι δε θα ξεχνούσα ποτέ αυτό το κορίτσι. Δεν ηξερα ποιά ήταν, δεν ήξερα τ' όνομά της, αλλά από την πρώτη κιόλας στιγμή ένωσα πάνω μου τη φοβερή εξουσία της.

Όταν σήκωσε το βλέμμα και σχεδόν μου έγνεψε χωρίς να κουνήσει, έστω και λίγο, το κεφάλι, χαμογέλασε πονηρά και αναιδέστατα, σχεδόν σαν να γνωριζόμαστε , - το λέω τώρα δίχως περιστροφές - , σαν εκείνη κι εγώ να είχαμε ζήσει μαζί, πρίν από πολλά, πάμπολλα χρόνια. Αυτή περίπου την άισθηση είχα διαβάζοντας τα καστανά της μάτια."


"Επειδή εκείνη, λες κι είχε ειπωθεί κάποια μαγική λέξη, είχε μπεί ήδη ανάμεσα σε μένα και τον υπόλοιπο κόσμο."


"Για μένα, αυτοί οι χρυσοί ήλιο - πορτοκάλια  έλαμπαν τόσο εκτυφλωτικά, ώστε μου ερχόταν να τρίψω τα μάτια μου. Πίστεψα μάλιστα ότι μάντευα από την ευωδιά της φλούδας πόσο ζουμερά ήταν. Πάντως δεν ήταν κανονικά πορτοκάλια!

Η κοπέλα χαμογέλασε γλυκά κι αυτό το χαμόγελο μπορούσε ν' αλλάξει όλο τον κόσμο - αν ο κόσμος έβλεπε αυτό το χαμόγελο, τότε με μιας θα σταματούσαν οι πόλεμοι και οι εχθροπραξίες σ' όλο τον πλανήτη ή τουλάχιστον θα γινόταν μακρόχρονη ανακωχή."

"Αισθάνθηκα στα δικά μου δάχτυλα μια ζεστή και συνάμα δροσερή δύναμη που διοχέτευαν τα δάχτυλά της. Σκέφτηκα ότι σίγουρα διαθέτει υπερφυσικές δυνάμεις κι ασφαλώς αυτές έχουν κάποια σχέση με τα πορτοκάλια."


"Κάθε Δευτέρα, από τις 6 μέχρι τις 7 έχω μάθημα πιάνου. Την ίδια ώρα ένα κορίτσι έχει μάθημα βιολιού.  Πού και πού περιμένουμε μαζί πέντε δέκα λεπτά στον προθάλαμο των αιθουσών μας. Σπανίως μιλάμε ο ένας στον άλλο... Τώρα πηγαίνουμε όλο και πιο νωρίς στο μάθημα μουσικής. Καθόμαστε απλώς εκεί, κι είμαστε βουβοί σαν ψάρια. Έπειτα μας καλούν σε χωριστές αίθουσες. Φαντάζομαι καμιά φορά ότι μπαίνει ξαφνικά στην άιθουσα πιάνου ενώ εγώ παίζω τη Σονάτα του Σεληνόφωτος και ενθουσιάζεται τόσο, ώστε με συνοδεύει με το βιολί της. Αλλά δε θα συμβεί ποτέ, η εικόνα είναι αντικατοπτρισμός. "



"Δεν έχω τίποτα με τις σκιές ματιών και τη μάσκαρα. Αλλά βρισκόμαστε σ' έναν πλανήτη του Διαστήματος. Κι αυτή η σκέψη είναι τρέλα! Ειναι τρέλα να σκέφτεσαι ότι υπάρχει αυτό που λέμε Διάστημα. Όμως υπάρχουν κάποια κορίτσια που από την πολλή μάσκαρα δε βλέπουν το Διαστημα. Και υπάρχουν ασφαλώς και αγόρια που από το πολύ ποδόσφαιρο δεν μπορούν να δούν περά από τον ορίζοντα.

Όμως πολλοί άνθρωποι ζούν όλη τη ζωή τους χωρίς να συνειδητοποιούν ότι αιωρούνται στον κενό χώρο"


ps η αφιέρωση στο ... Κορίτσι με τα Πορτοκάλια  :) :) ή αλλιώς Επίμονη Κηπουρό ;)

Εφαρμοσμένη θερμοδυναμικη

Μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας 150ΜW λειτουργεί με κύκλο Rankine με μία αναθέρμανση. Ο ατμός εισέρχεται στο στρόβιλο υψηλής πίεσης στους 500*C σε πίεση 10MPa και αναθερμαίνεται στους 500*C και πίεση 2Mpa. Εξέρχεται από τον στρόβιλο ΧΠ σε πίεση 10KPa και συμπυκνώνεται σε κατάσταση κορεσμένου ατμού. Ο στρόβιλος ΥΠ (υψηλής πίεσης) λειτουργεί με συντελεστή ισεντροπικής απόδοσης 90%. Θεωρείστε ότι αντλία και στρόβιλος ΧΠ δουλεύουν ισεντροπικά. Βρείτε:
α)την ποιότητα του υδρατμού στην έξοδο του στροβίλου ΧΠ
β)την απόδοση της μονάδας
γ)την παροχή μάζας



Θέμα 3ο Ιουνίου 2008

Βαρετό δεν το συνιστώ

Ηταν καιρός να αρχίσω το "Ταδε Εφη Ζαρατούστρα"  του Φρειδερίκου Νιτσε...

κατα μία έννοια ειναι συγκινητικό βιβλίο, ύμνος στη δύναμη του ανθρώπου. Απο τηνάλλη ειναι και ένας ύμνος στη σκληρότητα.

Το εκκρεμές του Φουκώ...

umberto eco

καιρός ήταν :P

Μη μασας καραμανο, σου εχουμε εμπιστοσυνη :P ^yue^


εγω παλι
http://10.31.5.20/1242/intro.html


Mac OS X Tutorial
Ασύρματο Δίκτυο – AirPort Wireless Network

καραμαν παλί νίτσε ρε?  :D
να μας πείς τελικές εντυπώσεις

αλεχ ( :P) όμως έχεις πολύ καλό αισθητήριο στο να διαλέγεις βιβλία  :) :)
Το λέω από προσωπική πείρα  ^filarakia^

ειναι πολύ εθιστικός, παρότι αντιδημοκράτης και αριστοκρατικός ως το κόκκαλο!  :D

- FEM
- H/M πεδιο.
- Oδηγιες συμπληρωσης κτηματολογιου.
- Συμβολαια γονικών παροχων/αποδοχης κληρονομιας κτλ
- Οικοδομικες αδειες.

Πρεπει να υπαρχει ενοποιημενη θεωρια για ολα αυτα καπου μεσα στο μυαλο μου.

ΑΜΥΝΑ και Διπλωματία

Nαι ναι, και πεσιμιστής και παράφρων και μισογύνης και μισάνθρωπος!

Α και συφιλιάρης, μην ξεχνιόμαστε βεβαίως βεβαίως.

SEEWUTIDIDTHER?!

Ελπίζω τουλάχιστον η λυρικότητα του magnum opus του να σε συγκινήσει.

tipota

++

 :P

Όχι που θα έπεφτε κάτω.

slash facepalm

Ο Άρχοντας των δυο Κόσμων

Φίλιπ Πούλμαν

λέει τίποτα αυτό;
Το έχω αφημένο στην τύχη του και, πιθανότατα, δε θα το διαβάσω ποτε  :P

Ξέρω γω, στην αρχή είμαι ακόμα! Λογικά αν σου άρεσε το πρώτο (Αστέρι του Βορρά) θα σου αρέσει και αυτό!

Αρκετά καλό, με την έννοια ότι σε κρατάει σε αγωνία... Βέβαια ο έκο μου τη σπάει λίγο, αλλά εντάξει.

Εγώ διαβάζω τώρα τον Καπετάν Μιχάλη του Νίκου Καζαντζάκη. Μετά το "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" και το "Ο Βίος και η Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" λέω να εξαντλήσω τον Καζαντζάκη (ευσαβείς πόθοι...), τον οποίο θεωρώ τον καλύτερο συγγραφέα που έχω διαβάσει. Κάποτε κοκορευόμουν που διάβαζα Κούντερα, αλλά ο Καζαντζάκης τον ξεπερνάει. Κατά πολύ.

Δεν το έχω διαβάσει. Από τον "άρχοντα των 2 κόσμων" δεν έχω παρά φευγαλέες αναμνήσεις. Μου θυμίζει λίγο Χάρρυ Πόττερ, ισχύει;

Κυριαρχεί το φανταστικό στοιχείο ,αλλά δε μπορώ να το παρομοιάσω με Χάρι Ποτερ. Τουλάχιστον αν είδες την ταινία (Golden Compass) πήρες μια ιδέα! Η μήπως δεν είδες ούτε αυτή? :P Γιατί συνδέονται μεταξύ τους. Για την ακρίβεια είναι τριλογία.

Η σύνδεση είναι τελείως χαλαρή αφού δεν έχω διαβάσει πάνω από μισό βιβλίο HPotter.
Ποια ταινία; Μη μπερδεύεις λέμε χαχα

αυτό τον καιρό διαβάζω
adventures of sherlock holmes

"Η σταλινική σχολή της πλαστογραφίας" του Λεόν Τρότσκι.

Σε όποιους τους μαγεύει η ιστορία γραμμένη μέσα από ένα μυθιστόρημα θα τους συνιστούσα το βιβλίο Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ του Γιώργου Λεονάρδου.

^wav^

Όταν εξαντλήσεις τη σειρά που έγραψε ο Κόναν Ντόυλ, μην ξεχάσεις να ρίξεις και μια ματιά σε δύο άλλα βιβλία (άλλων μεταγενέστερων συγγραφέων) το "Σέρλοκ χολμς εναντίον Τζακ Εντεροβγάλτη" και "Σέρλοκ Χολμς: Η τιάρα των Αψβούργων". Καλούτσικα βιβλία, όμως όχι στο στυλ του Ντόυλ...

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης
Μάρω Βαμβουνάκη

Πολύ ωραίο, ψυχολογία.. φιλία, έρωτας, σχέσεις, οικογένεια..

Εγώ μόλις τέλειωσα τον Πύργο του Κάφκα.

Μου άρεσε πολύ!

"Η ιστορία του κοριτσιού με τα πορτοκάλια είναι σαν την ιστορία μιας γιγάντιας λοταρίας όπου εμφανίζονται μόνο οι λαχνοί που κερδίζουν."


"Τώρα χαμογελάει κανονικά. Συνεχίζουμε να περπατάμε. Πιστευω πώς δε την πειράζει να περπατά στο πλευρό μου. Έχω την αίσθηση πώς πρέπει να πώ περισσότερα. Διαφορετικά ας την αφήσω λέγοντας ότι δεν έχω τάχα καθόλου χρόνο.Αλλά ποτέ στη ζωή μου δεν είχα τόσο χρόνο. Βρίσκομαι στην πηγή του χρόνου, στο στόχο και το σκοπό όλων των εποχών. Στο νού μου έρχεται ένας στίχος του Δανού ποιητή Πιετ Χάιν "Όποιος δε ζεί τώρα, δε ζεί ποτέ. Εσείς τι κάνετε;"


Ένα σκιουράκι είναι απλώς στον κόσμο, τη μια εδώ την άλλη εκεί. "Όποιος δε ζεί τώρα, δε ζεί ποτέ. Εσείς τί κάνετε;" Το αλαζονικό παιχνίδι της ζωής δεν αφήνει χώρο για τη μνήμη και αποηχο, αρκείται ν' ασχολείται με τον εαυτό του. Αυτός ήταν ο κανόνας του παραμυθιού απ' όπου ερχόταν το κορίτσι με τα πορτοκάλια"


"Δεν απάντησε σ'αυτό, έσφιξε απλώς τρυφερά το χέρι μου και ήταν σαν να αιωρούμασταν δίχως βάρος στο Διάστημα, σαν να είχαμε χορτάσει διαγαλαξιακό γάλα κι όλο το Σύμπαν ήταν δικό μας"



"Οι κόρες των ματιών της χόρευαν τον ανήσυχο χορό τους. Φυσικά, το κορίτσι με τα πορτοκάλια βρισκόταν στον κήπο με τα πορτοκάλια. Πού αλλού θα μπορούσε να είναι; Είχε πάει στο βασίλειό της, στη χώρα των πορτοκαλιών. Εκεί κάτω το κοριτσι με τα πορτοκάλια μπορούσε να ανασάνει μισό χρόνο και ν 'αφοσιωθεί στο εκλεκτικό, σχεδόν καλλιτεχνικό ενδιαφέρον του για την πολυμορφία των πορτοκαλιών. Κι έπειτα, όπως ήλπιζα, θα επέστρεφε για να τηρησει την υπόσχεσή του, δηλαδή να με συναντά καθημερινά για μισό χρόνο. Ύστερα ίσως θα έπρεπε να ξαναπάει να πάρει ανάσα, όμως αυτό θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό."


"Μήπως το κορίτσι με τα πορτοκάλια είχε πάει και στο Μαρόκο, στην Καλιφόρνια και στη Βραζιλία; Μήπως το κορίτσι με τα πορτοκάλια δούλευε ως μυστική πρακτόρισσα στην επιθεώρηση πορτοκαλιών των Ηνωμένων Εθνών;  Ελπίζω να μην είχε ξεσπάσει κάποια νέα επικίνδυνη ασθένεια που προσέβαλλε τις πορτοκαλιές. Μήπως γι'αυτό πήγαινε τόσο συχνά στο Γιούνγκστοργκ;Μήπως γι'αυτό έκανε κάθε βδομάδα δειγματοληψίες;
Ίσως αυτή η πολυταξιδεμένη γυναίκα να είχε πάει και στην Κινα. Ίσως να ήξερε ότι σε κάποιες γλώσσες το πορτοκάλι λέγεται και "μήλο της Κίνας" επειδή από κει μας ήρθαν τα πορτοκάλια. Αλλά αν το κορίτσι με τα πορτοκάλια είχε πάει για προσκύνημα στη χώρα όπου είχε ανοίξει τα φύλλα της η πρώτη πορτοκαλιά αυτού του πλανήτη, τότε ήταν αδύνατον να της έστελνα μια κάρτα όπου θα έγραφα στη θέησ του παραλήπτη "Στο κορίτσι με τα πορτοκάλια, Κίνα". Θα ήταν πολύ δύσκολο για τα κινέζικα ταχυδρομεία να τη βρούν ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των ανθρώπων. Εγώ θα τα κατάφερνα οπωσδήποτε, αλλά δεν θα μπορούσα να απαιτήσω από τους Κινέζους ταχυδρόμους να επιδείξουν το δικό μου ζήλο."


"Πού και πού στη ζωή πρέπει να καταφέρνουμε να λαχταράμε κάτι. Σου έγραψα. Προσπάθησα να σου  δώσω τη δύναμη που χρειαζόσουν για να νιώσεις λιγη λαχτάρα".


Yann: "΄Ηταν αδύνατο να σε κρατήσω, πιο εύκολα θα έπιανα μια πεταλούδα"
Veronica: "Δεν είμαι απλώς μια πεταλούδα που πρέπει να πιάσεις"


"Υπάρχουν παραμυθένιοι κανόνες που αρχίζουν να ισχύουν ωε δια μαγείας μόλις αρχίσει να χρησιμοποιείται ο δυϊκός αριθμός. "Ας μαγειρέψουμε", "Θ' ανοίξουμε ένα μπουκάλι κρασί", "Πάμε για ύπνο". Δεν είναι σχεδόν αδιάντροπο να μιλά κάποιος έτσι;"


"Ίσως η δημιουργία μας να μην έχει τελειώσει. Η φυσική εξέλιξη του ανθρώπου έπρεπε φυσικά να προηγηθεί της ψυχικής. Κι ίσως η φυσική φύση αυτού του Σύμπαντος να είναι απλώς κα΄τι επιφανειακό, απαραίτητο υλικό για την αυτογνωσία του Σύμπαντος."


"Κοίταξα ψηλά το λαμπύρισμα του έναστρου ουρανού και προσπάθησα να βιώσω άλλη μια φορά την τότε ατμόσφαιρα, όταν καθόμουν εδώ στην αγκαλιά του πατέρα. Νομίζω ότι θυμόμουν πώς μ' έσφιγγε πάνω του. Θυμόμουν μάλιστα ότι πίστευα πώς το έκανε για να μην πέσω από το διαστημόπλοιο.

Ο πατέρας μου μου είχε ανοίξει τα μάτια. Μου είχε μάθει να σηκώνω το βλέμμα ψηλά, πέρα απ' όλα όσα μας δυσκολεύουν εδώ κάτω.Ήμουν ήδη ένας μικρός ερασιτέχνης αστρονόμος πολύ προτού το συνειδητοποιήσω."


"Ορίστε! Να το ! Ευτυχώς σ' αυτή την εξίσωση υπάρχει κι ένα χαρούμενο allegretto. Ανάμεσα στις δύο τραγωδίες εμφανίζεται ένα αστείο κουκλοθέατρο κι αυτή την παράσταση δεν θέλω να τη χάσω. Είμαι έτοιμος να ποντάρω τα πάντα στη δεύτερη φάση ! Υπάρχει κάτι που λέγεται δίψα για ζωή και τους δυο αυτούς γκρεμούς δεν είναι απαραίτητο να τους βιώσω. Δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται, όχι για μένα. Το μόνο που υπάρχει είναι ένα τολμηρό allegretto."



"Το Κορίτσι με τα Πορτοκάλια", Jostein Gaarder

Sucks, opposed to the trial lets say..

Και τα δυο δεν εχουν σαφες τελος, αλλα τουλαχιστον η παρανοια της πραγματικοτητας δεν περιλαμβανει ενα κουραστικο μοτιβο, συνεχων διαδοχων και επαναληψεων..


or else, let me be a cockroach :)

Πύργος του Κάφκα my ass, και ο Κ. πήγε στην πολη, ο Κ. έβαλε μία φωνή στο μπαρ και τον πήγαν πίσω στον πύργο...  :P Αφού περίπου στη μέση του βιβλίου αναρωτιόμουν αν είμαι πιο καθυστερημένος εγώ που το διαβάζω, παρά ο Καφκα που το έγραψε.
Το κορίτσι με τα πορτοκάλια παραείναι αισιόδοξο. Οι περισσότεροι μάλλον θέλουν να διαβάζουν-βλέπουν στην tv  για δυστυχέστερες καταστάσεις από τη δική τους για να αισθανόμαστε ανώτεροι, οπότε Ματωμένα Χώματα και πάλι Ματωμένα Χώματα  :P

"To χαρέμι"
Ντόνα Λεβί Μοσανέν
 :)

παντως βρηκα την εικονογραφημενη εκδοση της μεταμορφωσης του καφκα...

αν θυμαμαι καλα νομιζω οτι πριν απο κατι αιωνες την εψαχνες?

χμ.... :)
Το Κορίτσι με τα πορτοκάλια είναι η αφήγηση ενός νέου ανθρώπου που ετοιμάζεται να πεθάνει και ν'αφήσει πίσω τον έρωτα της ζωής του και τον 4χρονο γιό του....
Έχει μέσα και την "σκοτεινή αντιμετώπιση", απλά εγώ επέλεξα το ..."allegretto"  :)

Θα το πρότεινα πάντως σε κάθε περίπτωση  ;)

χαχα ΟΚ! :)

Εγω προσφατα διαβασα τους αδερφους Καραμαζωφ και τωρα διαβαζω "Ο ηχος των κυματων" του Γιούκιο Μίσιμα.
Πρωτη φορα διαβαζω τον συγγραφεα αυτον. Το βιβλιο αυτο, αν και ειναι μια κλισε ιστορια αγαπης εχει λυρισμο.

Αν θέλετε τέτοιου ίδιους βιβλία, διαβάστε Ηρακλή Πουαρό της Αγκάθα Κρίστι.Τονίζω το Ηρακλής Πουαρό γιατί υπάρχουν και άλλοι ήρωες. Είναι πιστεύω τα καλύτερα στο είδος τους!

si patron ^yue^

το ονομα του ροδου -ουμπερτο εκο

τοσο καιρο το χα στο ραφι και δεν ηξερα τι εχανα..

http://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Kuper (http://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Kuper)

Αυτό τον καιρό διαβάζω Πεδίο Ι......γιατί κάποτε πρέπει να το περάσω και αυτό

Δεν το βλέπω ως "υπεραισιόδοξο". Είναι απλώς αισιόδοξο.

Είναι η πιο τρυφερη ιστορία που έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου.
Έχω λατρέψει τη γραφή του Γκάρντερ και επειδή έχω διαβάσει και άλλα βιβλία του μπορώ πλέον να βλέπω και πώς εξελίχθηκε σταδιακά.

Αυτό το βιβλίο είναι ένας ύμνος στην αγάπη, χωρίς να είναι καθαρά ερωτική ιστορία. Είναι ένα ταξίδι. Ο Γκάρντερ θέτει για ακόμη μια φορά τα φιλοσοφικά ζητήματα που τον απασχολούν με... παιδαγωγική μέθοδο :)

Σε κάνει να σκέφτεσαι, να αναζητάς.
Αυτό το βιβλίο μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης και μ έκανε να δω πολλα πράγματα μ'άλλο ματι :)

Και τα αποσπάσματα που έχει παραθέσει η pandora δεν είναι καν ενδεικτικά
κάθε φορά που το διάβαζα ανακάλυπτα κάτι καινούριο που άξιζε τον κόπο να το σκεφτείς λίγο παραπάνω, να το σημειώσεις κάπου :)

Τα τελευταία χρόνια είναι απ τα τοπ βιβλία που χαρίζω σε φίλους. και στην pandora  :-*

Προς το παρόν έχω διαβάσει 90 σελίδες από το "Νανά" του Εμίλ Ζολά και είναι απίστευτα βαρετό... Να το αφήσω;

όσο για τα βιβλία που διάβασα τελευταία, ξεχωρίζω το Baudolino του Ουμπέρτο Έκο

:)

Υπέροχη ιπποτική ιστορία, παραμύθι μες το χρόνο

Ο Μπαουντολίνο αφηγείται την ιστορία της ζωής του στον ιστορικό Νικήτα Χωνιάτη με τόσο ξεκαρδιστικό τρόπο, που την ωρα που διαβάζεις το βιβλίο νιώθεις την αναγκη να μοιραστεις αυτες τις μικρες και απιστευτα αστειες ιστοριες με οποιον καθεται διπλα σου. :)

Ο Μπαουντολινο ειναι ψευτης εκ γενετής, ψεύτης με πατέντα, ο μεγαλύτερος παραμυθας, το περιεργο ομως είναι πως τα ψεματα του δε λειτουργουν με τον ίδιο τροπο όπως αυτα του Πινοκιο :D
Τα ψέματα του Μπαουντολίνο δημιουργούν ιστορία- και η μύτη παραμένει φυσιολογική  :P . Μάλιστα έχει τέτοιο ταλεντο που ώρες ώρες μου έδινε την εντύπωση πως ούτε ο ίδιος κατάφερνε να ξέχωρισει την πραγματικότητα.
Ίσως όλη η ιστορια να είναι φανταστική. Ίσως πάλι όχι :)

608 χορταστικότατες σελιδες
μακαρι να ηταν κι άλλες.
αλλά αν  ήταν κι άλλες ίσως να ήταν ψέματα. αλλά ακόμη κι αν ήτα ψέματα, αφηγητής ήταν ο Μπαουντολίνοοοοο :)

Κύβεεεε  :-* :-* :-* θενκσσσς  :)

Κυβε, ας την να κοιμηθει τη Νανα :D

Να πω κι εγώ κάτι για το Κορίτσι με τα Πορτοκάλια.

Το άνοιξα στις 5 ένα πρωί έχοντας σκοπό να νανουρίσω τα μάτια μου και να ξεκουραστώ λίγο. Λοιπόν, το έκλεισα 3 ώρες μετά αφού το είχα τελειώσει.
Η υπνηλία με εγκατέλειψε και με άφησε να προσπαθώ να χωνέψω τι μου είχε παρουσιαστεί μέσα σ'εκείνες τις τυπωμένες αράδες. Αλλά δεν μπορούσα να το κάνω αυτό γιατί εκείνη τη στιγμή είχαν ενοποιηθεί τα "θέλω" και τα "έχω" του παρελθόντος και του παρόντος μου, ως παρενέργεια μιας μαγευτικής αφήγησης που παρασέρνει σε διάφορους - μα συγκεκριμένους - τόπους και χρόνους και παράλληλα της ταυτοποίησης με τους χαρακτήρες.
Με δυο λόγια, με συγκίνησε.

Δε θέλω να θίξω τα φιλοσοφικά στοιχεία του μυθιστορήματος. Είδα και σε κάποιες κριτικές την ταμπελίτσα "φιλοσοφικά" και έχω τη γνώμη ότι είναι αναφορά στα δοκίμια του ίδιου συγγραφέα για τα οποία είναι πολύ γνωστός. Το εν λόγω μυθιστόρημα παρουσιάζει τέτοια στοιχεία πολύ ομαλά μέσα στην πλοκή με τη βοήθεια του ρομαντικού στοιχείου και σε καμιά περίπτωση δεν τηρεί επιστημονική προσέγγιση, αλλά, θα έλεγα, ανθρώπινη.

Είναι ο Γκάαρντερ με την τέχνη του που δεν αφήνει την ιστορία, η ομοιότητα της πλοκής της οποίας θα μπορούσε να αγγίζει σαπουνόπερα άρα θα μπορούσε να ξενερώσει αρκετούς αναγνώστες, να παραδώσει εύκολα το νόημά της. Αν και είμαι σίγουρος ότι χάνει κάπως στη μετάφραση, το σύνολο φανερώνει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα.

Να, αυτή είναι "νίκη" ενός πολιτισμού. Να θέλεις να μάθεις τη γλώσσα του συγγραφέα για να κατανοήσεις καλύτερα το μεγαλείο του.
Μέχρι να μάθουμε νορβηγικά, λοιπόν.
Καλό βράδυ.

++  :) :)

και μεχρι να τα πουμε με τον κυριο Γκάρντερ απο κοντα :)

ηλεκτροδυναμικη 2-------(πεδια για σας) :D

Εφημερίδες... :D

Τεχνη και ψυχαναλυση του κυριου σιγμουντ.

Εισαγωγή στα Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου :D

^hello^ ^hello^ :D :D :D

^puke^

^puke^

Ξεκίνησα το καλοκαίρι με το Ζ του Βασίλη Βασιλικού, μιλάει για εύθραυστη για τη δημοκρατία εποχή (τα σκοτεινά χρόνια του καραμανλή),
κι έχει φοβερή ροή κατά την αφήγηση, ιδιαίτερα στα σημεία που φαίνεται σαν να γράφει η σύζυγος του Λαμπράκη.

Μετά διάβασα το "Σάββατο βράδυ, Κυριακή πρωί" και το "Η μοναξιά του δρομέα των μεγάλων αποστάσεων" του Άλαν Σίλιτοου.
Και τα δύο τοποθετημένα χρονικά στη μεταπολεμική Αγγλία, με το πρώτο να έχει ως κεντρικό χαρακτήρα έναν νεαρό που δουλεύει στο εργοστάσιο ποδηλάτων της περιοχής του,
κι αφηγείται μέσα από τις ερωτικές περιπέτειες του με 2 παντρεμένες τη ζωή εκείνης της εποχής.
Το δεύτερο είναι συλλογή μικρών ιστοριών με πρωταγωνιστές ανθρώπους τις ίδιας εποχής,
εστιάζει όμως περισσότερο στα προβλήματά τους και στην προσπάθειά τους να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους.

Ξεκίνησα κι εγώ την Νανά, αλλά την παράτησα μετά τις (απίστευτα) βαρετές πρώτες 30 σελίδες...

Έφτασα περίπου στα μισά την "Τύφλωση του Ελίας Κανέττι, αλλά το παράτησα για άσχετους λόγους.
Πάντως φάνηκε πολύ ωραίο στα πρώτα 5 κεφάλαια..

Τέλος Douglas Adams "Dirk Gently's Holistic Detective Agency" το οποίο δεν ακολουθεί το στυλ του Hitchhiker's Guide to the Galaxy, αλλά είναι εξίσου απολαυστικό,
και "Thud!" του Terry Pratchett το οποίο με απογοήτευσε κάπως, παρότι διαδραματίζεται στην Ankh-Morpork με τους κλασσικούς ήρωες (Sam Vimes, Captain Carrot, Vetinari κτλ)

μετά την εξεταστική ξανα..  :(

συμβαίνει κ σε μένα με την κλασική λογοτεχνία...  :-\

++

να συμπληρώσω ότι ο Ντοστογιέφσκι είναι άπειρα κουραστικός.

Για πες... και γω πρέπει να τα διαβάσω...

Ανθρώπινο, πολύ Ανθρώπινο, πρώτος τόμος, του Νίτσε.

Σε μια προσπάθεια ανάλησης κοινωνικών φαινομένων, όπως η ηθική, η θρησκεία και η καλλιτεχνική ζωή, πιστεύω πως προσφέρει μέγιστες συγκινησιακές φορτίσεις, καθώς οι ατάκτως ειρημένοι στοχασμοί του όχι μόνο δεν στερούνται ευστοχίας, αλλά αρκετές φορές κατά την ανάγνωση εντοπίζεις έναν συντονισμό των γραφόμενων με φευγαλέες δικές σου προσεγγίσεις των παραπάνω θεμάτων, που έχεις κάνει κατά καιρούς.

Κοινώς μορφοποιεί σε κείμενο αυτό που μέχρι τώρα τα κοινωνικά όντα με συνείδηση της ιδιότητας τους αποτύγχαναν να κάνουν, δηλαδή να εκφραστούν και να μεταδώσουν την ενσυναίσθηση αυτή.

Διαβάστε το, και θα μάθετε ακόμα λίγα παραπάνω για τους άλλους, δηλαδή για εσάς  ;)

Από την Εκδοτική Θεσσαλονίκης, μετάφραση Ζήσης Σαρίκας.

Routh, Root-Locus, Nyquist, Bode! :D


Αυτά τα ωραία. :-\

Μάλιστα... Άντε Routh πάει στο διάολο... Εκείνος ο Nyquist...
Άμα έχεις κανα στάνταρ πάντως ρίχτο...

Να λιώσεις το internet για να καταλάβεις τον Nyquist. :)
Υπάρχουν πολύ καλές σελίδες που το εξηγούν καλά, θα δω αν μπορώ να βρω τίποτις μιας και δεν έχω κρατήσει κάτι (αν τα κράταγα κιόλα πια.... :P)

"Η μεγάλη περιπέτεια του Μαρξισμού" του Βασίλη Ραφαηλίδη

Πολλές πληροφορίες, οξυδερκές χιούμορ, άρτιες γνώσεις πολιτικής ιστορίας.
Αναλύει θέματα για τα οποία συζητάμε συχνα και τελικά απ' όσο φαίνεται δεν τα κατέχουμε και πολύ.



"Το χάος ενδημεί στον καπιταλισμό και συνεχώς τον απειλεί απ' τα μέσα. Η αστική τάξη δεν μπόρεσε να βρεί ένα σταθερό αξιακό σύστημα για να πιαστεί απ' αυτό. Ο παραδοσιακός Θεός παραπατάει, η παραδοσιακή οικογένεια σκοντάφτει και μόνο η πατρίδα λειτουργεί προς το παρόν ικανοποιητικά στο κλασικό αστικό πρότυπο "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια".
Οι πολυεθνικές και οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί μπέρδεψαν άλλη μια φορά τον αστό και κυρίως τον μικροαστό, που τρέχει να βρεί καταφύγιο στα μικρά παραδοσιακά αστικά σχήματα των μικρών και χαλαρών εκκλησιών, των μικρων και ολιγομελών οικογενειών, των μικρών εθνικών κρατών. Η αστική κοινωνία είναι κοινωνία ατόμων. Αλλά τα άτομα μόνο από βιοθεωρίες μπορούν να πιαστούν, ποτέ από κοσμοθεωρίες."



"Η κοινωνία ατόμων, που είναι ο αστισμός, πρέπει να γίνει κοινωνία προσώπων, που είναι ο σοσιαλισμός.
Κάποτε κοινωνία προσώπων ήταν και ο χριστιανισμός. Από τότε, όμως, που έμπλεξε με τους αστούς προσαρμοζόμενος ταχύτατα στη νέα τάξη πραγμάτων, άδειασε τελείως το περιεχόμενό του στις τράπεζες και στα ταμεία των Μητροπόλεων και κράτησε για τους πιστούς την αμηχανία στην καλύτερη περίπτωση, το ψέμα και την απάτη στη χειρότερη. Ο Θεός των χριστιανών πέθανε από τύψεις θεϊκής συνειδήσεως για την παταγωδη αποτυχία του να εγκαταστήσει στη γη μια κοινωνία αγάπης, ειρήνης και ευτυχίας για όλους. Ο Θεός πέθανε, λέει ο Νίτσε, και εννοεί αυτοκτόνησε."


"Οι "Άθλιοι" του Βικτόρ Ουγκό θα φέρουν στον προμαρξιστικής ποιότητας ουτοπικό και συναισθηματικό σοσιαλισμό τουλάχιστον τους μισούς σοσιαλιστές του κόσμου."



"Οι τεκτονικές στοές, ένα διεθνές όργανο του φιλελευθερισμού, μια κλειστή οργάνωση αντιαυτοκρατορική και αντιμοναρχική εκ κατασκευής με τεράστιο έργο στον τομέα της εκλαϊκευσης και της διάδοσης των φιλελεύθερων ιδεών (μην ξεχνάμε πώς η δική μας Φιλική Εταιρεία ήταν τεκτονική Στοά) κάποτε συναντήθηκαν με τους καρμπονάρους, το ιταλικό ανάλογο των δικών μας Αρματολών και Κλεφτών, με την ίδια περίπου έννοια που οι δικοί μας Φιλικοί κάποτε συναντήθηκαν με τους δικούς μας Αρματολούς. Τώρα πλέον οι Στοές, με τη μεγάλη και θετική ιστορία τους, δεν είναι παρά φωλιές αριβιστών, που ο ένας πατάει στη ραχη του άλλου για να αναρριχηθεί, τσαλαπατώντας όταν χρειάζεται θεσμούς και αξίες. Αλλά και ανθρώπους, ίσως πιό άξιους απ΄τους Τέκτονες."


"Παπάδες αφήστε την πλάκα περί αθεϊας και τα τέτοια, αφού ξέρετε πώς δεν είναι αυτή που σας φταίει. Τουλάχιστον την υποκρισία μπορείτε να την αποφύγετε. Σας είναι δύσκολο να ομολογήσετε πως είστε μέρος του εκμεταλλευτικού συστήματος; Εγώ που σας αγαπώ σας το λέω, φυλάξτε τα γένια σας γιατί δεν τα βλέπω καλά."


"Ό,τι κάνει ο άνθρωπος αποσκοπεί στην προσωπική του ευτυχία. Αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος όταν οι άλλοι γύρω του δυστυχούν. Συνεπώς, όταν βοηθούμε τους άλλους βοηθούμε τους εαυτούς μας στην πιό απόλυτη κυριολεξία. Εδώ ο Οουεν προετοιμάζει τον σοσιαλυπαρξισμό του Σαρτρ."


"Η αναρχία, η απόρριψη της Αρχής, της εξουσίας, είναι μια κατάσταση φυσική. Η εξουσία είναι κάτι το παρα φύση. Στη φύση δεν υπάρχει εξουσία, υπάρχει ηγεσία. Μια ομ'αδα ζώων του ίδιου είδους μπορεί να βρίσκεται σε σταθερά εχθρικές σχέσεις με μια άλλη ομάδα ζώων διαφορετικού είδους. Αν αντιμετωπίσουμε τις ανθρώπινες φυλές σαν διαφορετικά ζωϊκά είδη που αλληλοσπαράσσονται μέχρι εξοντώσεως, τότε δεν είμαστε μόνο ρατσιστές, είμαστε ζώα αφού ξέρουμε πώς όλοι οι άνθρωποι, ασχέτως φυλής ανήκουν στο ίδιο βιολογικό είδος. Κάθε διαφορά, λοιπόν, ανάμεσα σε φυλές είναι διαφορά ανάμεσα σε συμφέρονται και όχι σε αίματα."


"Οι αναρχικοί είναι εξόχως κοινωνικοποιημένα άτομα.Ο αναρχισμός πρίν απ' όλα είναι αποδοχή της "ετερότητας", ένας σεβασμός του διαφορετικού, μια συνεργασία με το "όλως άλλο", όπως θα λεγε και ο Κροπότκιν. Κύριος στόχος των αναρχικών είναι η δημιουργία μιας όσο το δυνατόν πιό φυσικής κοινωνίας,χωρίς καταναγκασμούς και καταπίεση. Αντιθέτως οι αναρχοαυτόνομοι είναι αυτοί που γελοιοποιούν σταθερά και μόνιμα το αναρχικό κίνημα, με την ίδια περίπου έννοια που οι γραφειοκράτες κομμουνιστές γελοιοποιούν σταθερά και μόνιμα το κομμουνιστικό κίνημα. Χωρίς να είναι φιλόσοφοι, για να μπορούν να μετατρέψουν την απελπισία τους σε φιλοσοφικό κείμενο, την μεταγράφουν σε καταστροφικές πράξεις για να μας πούν στη γλώσσα που καταλαβαίνουμε καλύτερα πως ξέρουν ότι είμαστε απατεώνες, παντελώς αδιάφοροι για το μέλλον του κόσμου. Δεν υπάρχει τίποτα το παράλογο στη συμπεριφορά εφήβων που ξέρουν σε ποιό κόσμο βρέθηκαν πεταγμένοι και γι'αυτό τον καταστρέφουν άτσαλα. Ο κόσμος γέμισε σολίστες που αρνούνται να παίξουν σε ορχήστρα. Άλλωστε ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να προσληφθείς σε αυτήν."



"Κράτος δεν είναι η κυβέρνηση, κράτος είναι η βία, λέει ο Μάρξ επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Προμηθέα. Κράτος χωρίς αστυνομία και στρατό δε νοείται."


"Αν σήμερα εφαρμοζόταν το μέτρο του εξοστρακισμού στους εχθρούς της δημοκρατίας, πρώτον δε θα αρκούσαν τα όστρακα της Αττικής γής και δεύτερον θα έμεναν τόσο λίγοι έλληνες δημοκράτες στον τόπο που γέννησε τη δημοκρατία, που οι Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες θα ένιωθαν φρικτή μοναξιά."

10μικροί νέγροι της Αγκάθα Κρίστι

ωραίο βιβλίο, τρομακτικό αν και το τέλος το ξέρεις από την πρώτη σελίδα. Σε κρατάει σε αγωνία και σε τρομάζει περισσότερο από θρίλερ, ειδικά αν είσαι από αυτούς που όταν ανοίγουν βιβλίο, γίνονται ένα με τους ήρωες. Δεν θα κερδίσεις τίποτα άλλο αν ψάχνεις βαθύτερα νοήματα.

Τρελένομαι για Αγκάθα Κρίστι! Κυρίως για Πουαρό! Τώρα διαβάζω το "Στοίχημα με το διάβολο".
Στο "10 μικροί νέγροι" ποιος είναι ο ήρωας?

οι 10 μικροί νέγροι :P

Μάλιστα!  :P

Ρωτάω γιατί ως συνήθως λέει κάτω από τον τίτλο.... "άθλος του Ηρακλή Πουαρό" ,"άθλος της Μις Μαρπλ" ," οι τυχοδιώκτες του Πικαντίλλυ" ,κτλ

νομίζω πουαρώ είναι και αυτό... :(
το είχα διαβάσει πολύ παλιά, δεν πολυθυμάμαι, πάντως όποιος και να είναι, παίζει πολύ μικρό ρόλο στην υπόθεση...πραγματι οι 10 μικροί νέγροι είναι οι πρωταγωνιστές!

όχι, δεν υπάρχει πρωταγωνιστής, επιθεωρητής ή τίποτα τέτοιο. Μόνο αυτοί οι 10.

 Σιλμαριλλιον - Τολκιν

"Iστορία (Κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κρατους (1830-1974)"

του Ραφαηλίδη επίσης :P


Μονο η Χούντα μου μένει ακόμα, η "Περιπέτεια" θα ναι το επόμενο :P
Επίσης συνιστώ και το οι "Λαοι των Βαλκανίων" του ιδιου.

ο άνθρωπος είναι θεός  ^notworthy^

συλλέγω ατάκες να τις πετάω σε πόστ  :P :D

F.Nietzsche -  Ecce Homo

J.D Salinger - The Catcher in the rye


ανεπιφυλακτα και τα δυο τα προτεινω.

Τα "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" του Γκαμπριελ Γκαρσια Μαρκες


 :)

Είναι πολλοί οι Μπουενδία :p

οντως

κι ακομη ειμαστε στην πρωτη γνωριμιααα :) :) :) :)

εγώ ήμουν με τον χοσέ αρκάδιο τον πρώτο, ο πιο ξηγημένος

Kαι εδώ να καταγγείλουμε ( :P ) τις ελληνικές εκδόσεις που δεν συμπεριλαμβάνουν τα γαμάτα σκιτσάκια του - δεν θυμάμαι το όνομά του - που συμπεριλαμβάνονται στην ισπανική και πορτογαλική έκδοση σε συνεργασία με τον μάρκες. Τα οποία δίνουν μια καταπληκτική για εμένα αίσθηση..

Αν και το γενεαλογικό δέντρο είναι πολύ εύχρηστο   

Είναι ο θεός γεωμέτρης? Δε θυμάμαι το συγγραφέα είναι πάντως από τη βιβλιοθήκη μας  ^shy^  ^miss^

η τελευταία υπόκλιση - σερ Αρθουρ Κόναν Ντόιλ (Σέρλοκ χολμς)

Μπράβο! Τέλειο

γραμμικηηηηη

yeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah
yeahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
( welikeeeer?????)

πού χάθηκες βρε μωρό? :-* :-* :-* :-* :-* :-*

Έλα ρε παιδιά όχι! 100 χρόνια βαρεμάρα πρέπει να λέγεται αυτό το βιβλίο

μμμ

ακόμη στην αρχή είμαι -σχετικά-

δεν έχει δώσει δείγματα βαρεμάραςςςςς

Περί Τυφλότητος
Ζοζέ Σαραμαγκού

Ένα βιβλίο όπου ένας άνθρωπος τυφλώνεται βλέποντας τα πάντα πάλλευκα. Είναι άκρως μεταδοτικό τόσο που η κυβέρνηση αναγκάζεται να κλείσει τους τυφλούς και τους πιθανά άρρωστους σε καραντίνα.
Ως εκεί έχω φτάσει. Το βιβλίο, μελετώντας ηθικά τους ανθρώπους, χαρακτηρίζεται αισιόδοξο.

Τον Αγνοούμενο του Κάφκα

και κάτι πιο ελαφρύ

το Λυκόφως των Ειδώλων του Nietzsche

Πολύ λάθος είσαι φίλε... Προσωπικά πιστεύω πως ο Μάρκες γράφει με έναν πολύ έντονο τρόπο, όσο λίγοι (π.χ. Καζαντζάκης, Κούντερα)... Βέβαια περί ορέξεως...

Θεωρία μιγαδικών συναρτήσεων χωρίς εφαρμογές.. :o

Α Παναγιώτη και συ με φαίνεται είσαι λάθος... Εντάξει μπορεί να είναι σπαστικό το να ξέρεις ότι θα εξεταστείς από το δίδυμο Κάππος-Κανάκης, αλλά το βιβλίο του είναι χαλαρά από τα καλύτερα που δίνονται στη σχολή. Ε βέβαια, όταν λέει 'εφαρμογές' δεν νομίζω να περίμενε κανείς να δει καμιά εφαρμογή σε βαθμίδα παραγωγής...

Το βιβλίο είναι πολύ θεωρητικό.. αν λεγόμασταν σχολή θετικών επιστημών δεν θα είχα παράπονο.

Το ότι λεγόμαστε πολυτεχνείο δεν φαίνεται να το λαμβάνει και κανείς σοβαρά υπόψη.

στο καπακι να διαβασεις το περι φωτισεως αν δεν το χεις κανει ηδη ;)

Δεν διαβάζουν πολύ οι ηλεκτρολόγοι βλέπω. Άντε λίγο να ζωντανέψει το νηματάκι...

Ted Honderich - Πόσο ελεύθερος είσαι: Το ζήτημα της αιτιοκρατίας

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

forum

Τουριστικό Οδηγό για Βαρκελώνη!!!!!    :D ;D :D ;D :D ;D

Τι λέτε να είναι πιο SOS μέρος?????? ;D

το Φάδερ Ημών.
προσπαθεί ο Μεγαλοδύναμος να φέρει τον πλανήτη στον ίσιο δρόμο και αναρωτιέται γιατί ο Χριστιανισμός είναι λιγότερο διαδεδομένος από την Κόκα κόλα...

Silmarilion...

κλασικά , Αγκάθα Κρίστι, Ηρακλή Πουαρό!  :D

Advanced Programming in the UNIX(R) Environment (Addison-Wesley Professional Computing Series)

by W. Richard Stevens

Τα Οπωροφόρα της Αθήνας...

ω θεοί, τι χιούμορ!

GQ

Philip Roth - American Pastoral

To χρυσόψαρο του Κλέζιο
 http://www.ambafra-pk.org/article.php3?id_article=1468 (http://www.ambafra-pk.org/article.php3?id_article=1468)
edit: βασικά το έχω διαβάσει πλέον...right now i'm inbetween books..:P (σκέφτομαι τί να διαβάσω..)

a walk to remember - Nicholas Sparks

μόλις το τελείωσα.
Πάρα πολύ ωραίο !!

"Το πορτρέτο του Ντόριαν γκρέι" - Όσκαρ Ουάιλντ

"Για ποιον χτυπάει η καμπάνα" - Έρνεστ Χέμινγουεϊ

Πριν μερικά χρόνια είχα διαβάσει την τετραλογία "Η θάλασσα της γονιμότητας" του Ιάπωνα Γιούκιο Μισίμα. Απότελείται από τα μυθιστορήματα "Ανοιξιάτικο χιόνι", "Αφηνιασμένα άλογα", "Ο ναός της αυγής" και "Ο εκπεσών άγγελος".

"Aνάλυση ηλεκτρικών κυκλωμάτων :Τόμος 2"- Νίκος Ι.Μάργαρης

edit:Tώρα που το ξαναβλέπω είναι Ανάλυση Ηλεκτρικψν Κυκλωμάτων :D

Μιλάμε για πεζογραφία. Αυτό που αναφέρεις είναι ποίηση. Πήρε και νόμπελ ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D ;D

το "για ποιόν χτυπάει η καμπάνα" δεν το πάλαιψα μετά το δεύτερο κεφάλαιο
βαρέθηκα  :P

το παλεύεις?

Kama sutra

Εχω συναντησει δυσκολιες,δεν το περιμενα.

Και 'γω συναντάω δυσκολίες(στον μετασχηματισμό Laplace :P)
Edit:Ναι αυτό είναι πεζογραφία...πολύ πεζή όμως :P

Kυρίως στην πρακτική εφαρμογή των όσων γράφει.  :D

Εγώ πάλι τα κυκλώματα δεν πάλεψα, το για ποιον χτυπάει η καμπάνα το διάβασα σε τρεις μέρες.

Ο παράξενος κόσμος της κβαντικής φυσικής.

Καλύτερο κι από λογοτεχνικό.. :P

Πολύ ωραίο! :)

iCon: The greatest second act in the history of business

κανα μάθημα δεν διαβάζεις; :???:

Συμφωνώ,άν και στην αρχή μου φαινόταν κάπως αργό,άλλαξα γνώμη στην πορεία όμως! ;)

Έχετε μήπως κάτι να μου προτείνετε για να διαβάσω τώρα!? :???:

Η Δίκη - Φραντς Κάφκα

Στην αρχή θα σου φανεί παράξενο, αλλά όσο προχωράς θα σου φαίνεται ακόμα πιο παράξενο!

jesus  :D

κάτι πιο αισιόδοξο δεν έχει το μενού?  :P

ΑΑΑ!!Ίσως έπρεπε να το πω όντως,δεν θέλω κάτι πολυ απαισιόδοξο αυτήν την εποχή,άν και Κάφκα δεν έχω διαβάσει ποτέ και πάντα είχα την πρόθεση! ;)Βέβαια είμαι ανοιχτή και σε βιβλία-θρίλερ! :D

Xεχεχεχεχε ;D

Οι έλληνες πάντος δεν χρειαζόμαστε τον Κάφκα για να δούμε περιπτώσεις άσπλαχνης γραφειοκρατείας.

Χτες τελείωσα το "Μυστήριο της Τράπουλας" (Kabalmysteriet) του Γιοστάιν Γκάαρντερ.

Ένας πατέρας και ο μικρός γιος του φεύγουν με αυτοκίνητο από το Άρενταλ της Νορβηγίας και θέλουν να ξαναβρούν τη σύζυγο και μητέρα που τους εγκατέλειψε πριν 8 χρόνια για να πάει στην Αθήνα να γίνει μοντέλο.
Περιγράφεται κυρίως το ταξίδι προς την Αθήνα παρά η αναζήτηση.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτό το μυθιστόρημα.
Γιατί, τα πάντα για τις οικογενειακές τους δυσκολίες κρύβονται σε μια πασιέντζα. Σε μια πασιέντζα που ρίχτηκε πριν από 200 χρόνια από έναν πρόγονο ναυτικό που έμεινε ναυαγός σε ένα νησί.
Προϊόντα της μοναξιάς του, τα 52 τραπουλόχαρτα με τα οποία περνούσε τις ώρες του που πήραν ζωή.
Μόνο που δεν ήταν ζωντανά, αλλά απλά δημιουργήματα εκτός από τον παρία της παρέας, τον Μπαλαντέρ.
Και η γνώση καταφέρνει να μεταλαμπαδεύεται αγνωστικά μέσα στους αιώνες.

Μια απρόσμενη αλληγορία της Δημιουργίας σφιχτοδεμένη με την έγνοια για εγκλεισμό στον κόσμο της.
Και η "οικογενειακή κατάρα", που ο συγγραφέας ονομάζει έτσι εμπνεόμενος από τις ελληνικές τραγωδίες, συγκινούν ακόμα και τον απρόθυμο.

Η δομή της αφήγησης πολυεπίπεδη και δουλεμένη, χαρακτηριστικό του Γκάαρντερ.
Το ύφος της γραφής φαίνεται αφελές, ωστόσο έτσι καταφέρνει να φέρει πιο κοντά τον αναγνώστη και να τον κάνει να πάρει προσωπικά τις φιλοσοφικές αναζητήσεις των ηρώων της ιστορίας. Ιδιαίτερα του πατέρα που, παλιός ναυτικός, τείνει από φυσικού στην περισυλλογή και συνεχή αναθεώρηση του κόσμου.


Προσωπικά, βρήκα το βιβλίο πολύ διασκεδαστικό. Κάποια θέματα προσεγγίστηκαν με μια σημασία που αναγνώριζα κι εγώ και αυτό με άγγιξε.

Εγώ και το χάμστερ μου ευχαριστούμε την Χριστίνα :)
καλά, για το χαμστερ πλάκα κάνω

4τροχούς

Για ανεξιχνίαστους λόγους (ακόμη απορώ) είχα πάρει κάποτε το "οι τοξικές ενώσεις του αρσενικού" της Μάιρας Παπαθανασοπούλου (αυτή που έγραψε τον Ιούδα που φιλούσε υπέροχα) και δεδομένης μιας αρρώστιας που με καθήλωσε σπίτι το διάβασα.

Μιλάει για τρεις άσχετους μεταξύ τους άντρες που λόγω περιστάσεων συγκατοικούν για ένα καλοκαίρι σε ένα νεοκλασσικό στην Αθήνα. Ένας χήρος μεσήλικας, ένας γκέι προδομένος από το ταίρι του και ένας κούκλος αλλά ελαφρύς χωρισμένος είναι οι τρεις πρωταγωνιστές του βιβλίου. Η επίτιμη της παρέας είναι η κολλητή του δεύτερου την οποία μόλις γνωρίσουν απ' ευθείας γουσταρίζουν οι άλλοι δύο. Γενικώς... μπλέκουν τα μπούτια τους καθώς παίζουν στη μέση μια πρώην, μια νεκρή, μια πιθανή εγκυμοσύνη και ένα... βιολί! Το τέλος; καλό και όλα καλά

Δεν ξέρω δεν ξέρω... γιατί το αγόρασα εξ αρχής;;

random hate post.

Ποιο διάβασες και δε σ'άρεσε;

(φανταζομαι οτι η απαντηση ειναι αναμενομενη.)

http://en.wikipedia.org/wiki/Sophie%27s_World

ενοχλητικη πλοκη, τοσο που στο τελος το διαβαζα απο μισος,
και πληρως αδιαφοροι χαρακτηρες.

και η ιστορια της φιλοσοφιας οπως την παρουσιαζε,δεν ηταν του γουστου
μου.

Γιατί αναμενόμενη; Έχω διαβάσει 3 βιβλία του αλλά τον Κόσμο της Σοφίας, μπεστ σέλερ, που διάβασες, όχι.

Με έχεις πείσει,θα το διαβάσω..εγώ είχα διαβάσει τον κόσμο της Σοφίας και πρέπει να πω πως μου είχε αρέσει πάρα πολύ! :)

nasia,

δοκιμασε κ το κορίτσι με τα πορτοκάλια του ίδιου (Appelsinpiken)

απ τα πιο αγαπημενα μου :)

Ι will surely give it a try! ;)
Εξάλλου και εγώ αυτόν τον καιρό ψάχνομαι,ευχαριστώωωωω!! :)

iCon

Steve Jobs The Greatest second act in the history of business

Και το η κορη του διευθυντη του τσιρκου ειναι καλο. Και αν νιωσει καποιος ενα περιεργο  de javu με τις ιστοριες ας με ενημερώσει!

Η φαρμα των ζωων - Οργουελ

Faust - (εσεις ποιος λετε?)

Διανυσματική Ανάλυση  :-[

βασικά.. γράφω

το χρονικό μίας ακόμα εξεταστικής

..

Μικροεπεξεργαστές 80x86, Pentium και ARM

Δίνουν τίποτα καλό ή όλα ασπρόμαυρα.. χάλια μαύρα?

Σκανδιναβική Μυθολογία του Κ.Καλογερόπουλου

ΩΩΩ για πές παραπάνω πληροφορίες,ενδιαφέρον ακούγεται~ ;)

την κλιμακα.....μπας και ανεβω πνευματικα επιπεδα!

 :D

Εκδόσεις Ιάμβλιχος (ότι κι αν είναι αυτό), επιλογή κειμένων Κώστας Καλογερόπουλος, μετάφραση Ελένη Παπαδοπούλου.
Γαμάτο είναι, ξεκινάει από την κοσμογονία, αναφέρει έναν έναν τους θεούς, διάφορους σχετικούς μύθους, και πως οι δοξασίες εκείνης της εποχής επέζησαν στο χριστιανικό μεσαίωνα και σήμερα.
Ειδικά για τους θαυμαστές του Τόλκιν είναι χρήσιμο, βλέπουν από που ξεκίνησαν όλα.

Kαλή φάση,θα το έχω στον νού μου!Ευχαριστώ! :)

Μικροηλεκτρονικά Κυκλώματα - Sedra & Smith
Ωλοκληρωμένη Ηλεκτρονμική - Millman & Chalkias


Ναι, με "Ω", είναι παλιό :P

:D

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventures_of_Sherlock_Holmes

To Υπόγειο - Ο πανμέγιστος Ντοστογιεφσκι

To πήρα και εγώ από την δανειστική,θα το ξεκινήσω και στην πορεία θα σας πω τις εντυπώσεις μου! ;) Ευχαριστώ Ηλία που το πόσταρες και Χριστίνα που το πρότεινες! :)

υ.γ Έψαξα και για το κορίτσι με τα πορτοκάλια,αλλά είναι δανεισμένο σε όλες τις βιβλιοθήκες! :P

Και "Η καθαροτητα του αίματος" του Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε,εχω ξαναδιαβάσει βιβλίο του,ελπίζω και αυτό να είναι το ίδιο καλό!

William Gibson

Neuromancer

(http://jordanhoffman.com/wp-content/uploads/neuromancer-br.jpg)

Πανμέγιστο και το συγκεκριμένο διήγημα   ^notworthy^

Μπρίντα - Πάολο Κοέλιο

Η συνάντηση του Κοέλιο με τη Μάρα Μεϊμαρίδη - ψιλοέλεος.



Αν και δεν μπορούσα να μην το εκτιμήσω ως δώρο δυο πολύ καλών φίλων  :)

Bασικά σου αρέσει?Γιατί και μένα δώρο μου το είχαν φέρει και για αυτό το διάβασα..αλλιώς :-X !

Γενικά τον νατιπαθώ αυτόν τον άνθρωπο!

Γενικά, όχι δε μου αρέσει.
Όπως λέει και η Appelsinpiken, κάνει κάτι που το κάνουν πολύ καλύτερα άλλοι, όπως ο Ουμπέρτο Έκκο.

Και γενικώς με τη θρησκευτική ευλάβεια - σε οποιαδήποτε έκφανσή της - δεν τα χω καλά.

Ακριβώς αυτό! :) Μπράβο,χαίρομαι που συμφωνούμε!

Και έχω να πω και για το "Μυστήριο της Τράπουλας",είναι απλά τέλειοοοοοοο!Μακράν το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει από τον Josteein Gaarder,μην πω και γενικά! :D
Επιφυλάσσομαι όμως πως και το "Κορίτσι με τα πορτοκάλια" θα είναι άν όχι παραπάνω,το ίδιο ωραίο! :)

πάντως από ότι κι αν έχω διαβάσει σχετικά με υπαρξιακά ερωτήματα και απαντήσεις, το Κορίτσι με τα Πορτοκάλια ήταν το καλύτερο. Τύφλα να χει ο Ιρβιν Γιάλομ  :P

Ο παίκτης του Ντοστογιέφσκι

Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα το τελειώσω σήμερα. Είναι βιβλίο που δεν μπορείς να το αφήσεις, Εκπληκτικό.

    Ο Κοέλιο μετά το αριστούργημά του τον Αλχημιστή έχει δυστυχώς γίνει λίγο trash. Όπως και άλλοι σημερινοί συγγραφείς, πχ Νίκος Θέμελης.

"Όταν έκλαψε ο Νίτσε"-Ίρβιν Γιάλομ

από χθες

Αυτόν τον καιρό παίρνω μία αντιβίωση και όταν πάω να διαβάσω κάτι, δυστυχώς ξεραίνομαι πάντα στον ύπνο!!  ^sleep^   ^shocked^

Διάβαζα το ΜΟΝΟΛΟΓΚ του Λένου Χρηστίδη.

Περίμενα να το ολοκληρώσω για μια ενδελεχή ανάλυση.
Αλλά το έχασα. Βαριέμαι να το ξαναγοράσω.


Ανεκτό σε όσους αντέχουν την γκρίνια. Αυτό που έκανε ο Χριστίδης χαριτωμένα στα προηγούμενα το ξεφτυλίζει στο έπακρο.
Βελτιώνεται μετά τη μέση, αλλά ίσως συνηθίζεις στη μίρλα του.

Eragon - Christopher Paolini

Πολύ καλό βιβλίο, αν και για κάποιο λόγο στη βιβλιοθήκη του ποσειδίου το καταχώρησαν ως βιβλίο γυμνασίου !! :P

μολις εφτασα στο τελος απο δυο χαλαρωτικα βιβλια

Το τελευταιο θεωρημα του Φερμα, Σαιμον Σινγκ
Η απολογια ενος μαθηματικου, Γ. Χαρντυ

αλλα μονο για οσους αρεσκονται στη μαθηματικη λογοτεχνια

Σχεδίαση Γραμμικών Κυκλωμάτων


Του 1989, σε πολυτονικό. :P

μαζοχα :D

Τώρα τελευταία διαβάζω το The Code Book, του ίδιου συγγραφέα.  Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο.

O Ιμπεριαλισμος: Ανώτατο Στάδιο του Καπιταλισμού

του Β.Ι.Λενιν

τι εκδόσεις είναι;
μη μου πεις στα ρώσικα.

sigxroni epoxi 3erw ena

Σύγχρονη εποχή να φανταστώ.Κάνουν καλές μεταφράσεις(εώς και πολύ καλές) αλλά είναι πολύ ακριβές....(από 10ευρώ και άνω για όχι πολύ μεγάλα βιβλία).

Έλα ρε συ,μην το κάνεις αυτό,και εγώ ήθελα να το διαβάσω,αλλά προς το παρόν προηγούνται άλλα :-[

μόλις τελείωσα το κορίτσι με τα πορτοκάλια!!! :D

χριστίνα τι είναι το Appelsinpiken???

lol Appelsinpiken== Κορίτσι με τα πορτοκάλια στα νορβηγικά! :)
σ'άρεσε?

1 μερα υποθεση ειναι! ;)

Καλοοο?? καλοοο?? ναου γιου ριαλαιζ!

έχει πέραση ο Sherlock, τελικά.
αν κ προτιμω πλήρως αναπτυγμενες ιστορίες του, όπως τη Σπουδή στο Κόκκικνο, που είναι εξαιρετικό και το σκύλο των Μπάσκερβιλ.
Οι μικρές ιστορίες μου φαίνονται πολύ μικρές για να μπορέσει να ξεδιπλωθεί πλήρως το δαιμόνιο του Sherlock και το ταλέντο του Sir Arthur.

@nasia!

Το κορίτσι με τα Πορτοκάλια μπορώ να στο δανείσω αν θες όταν γυρίσω στη Θεσσαλονικη  ;)
Αυτό το βιβλίο γενικά ταξιδεύει απ την πρώτη στιγμή που το διάβασα και μου άρεσε τόσο :)
Οπότε, όταν μου το επιστρέψει η κοπέλα που το διαβάζει αυτό τον καιρό... μπορείς να μου το ζητήσεις!

@pandora

σχετικά με αυτόν τον τύπο, τον Κοέλιο, το έχει παρακάνει.
Ο Αλχημιστής ήταν ωραίο παραμυθάκι, είχε κ πεντε έξι κλισεδούρες μέσα για να το διαβάζεις ως ευαγγέλιο και να περιμένεις συνομωσίες σύμπαντος να σε βοηθήσουν να βγεις απ' την κωλοκατάσταση  :P
συν Αθηνα και χειρα κινει, λέω εγω  :P

Μετά θυμάμαι τον παρακολουθούσα στην τελευταία σελίδα του περιοδικού Ταχυδρόμος, όπου παρουσιάζονταν αποσπάσματα απ το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός. Ο Κοέλιο δε θεωρεί εαυτόν απλά ηθικολόγο, αλλά τουλάχιστον εκπρόσωπο του οποιουδήποτε παραδεκτού Θείου επί της γης.  :D Ηθικολάγνος και αναμάρτητος μέχρι αηδίας - και αποδείξεως του εναντίου προφανως  :P

Παρόλα αυτά, το βιβλίο η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει μου έκανε κάπως καλύτερη εντύπωση. Είχε μια σχετικά έξυπνη πλοκή -με τις γνωστες,σαφως, ηθικολογιες- και φινάλε έκπληξη. Μου φαίνεται ότι γενικά αξίζει περισσότερο σε σχέση με άλλα βιβλία του. Επίσης όποιος θέλει να το διαβάσει το έχω  ;)

Αυτό τον καιρό, πέρα απ το Sherlock (και το αγγλικό Cosmopolitan -να μην ξεχνιόμαστε  :P :P  :D :D-) έχω ξεκινήσει το Νησι της Επόμενης Μέρας του Ουμπέρτο Εκο. Προς το παρον ειναι καλό, με πολύ ενδιαφέρον και -όπως πάντα- πολλή πληροφορία.
Περιμένω επίσης να έρθει και το δεύτερο βιβλίο της σειράς Lemony Snicket, γιατί μετά την ταινία θεώρησα απαραίτητο να διαβαστούν. Απο κει κ πέρα που κ που με κοιτάει ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρόμπινς απ το ράφι, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσει κάπως το ... λογορεχνικό τοπίο για να το ξαναπιάσω :)

σκλαβοι στα δεσμα τους..

Αν και συμφωνώ πάνω κάτω για τον Κοέλιο ως συγγραφέα, στον Αλχημιστή δεν σου δίνει την εντύπωση ότι δεν χρειάζεται να κουνηθείς. Ο ήρωας κάνει τα απίστευτα για να το καταφέρει. Η εν λόγω φράση, αν και πιασάρικη, δε νομίζω ότι αντιπροσωπεύει ακριβώς το βιβλίο, αν και πάει καιρός που το διάβασα (στον χώρο φόρτωσης ενός ημιφορτηγού ταξιδεύοντας για Καβουρότρυπες).
Θα πρότεινα ίσως το 11 1/2 λεπτά όπου ο Κοέλιο αναζητά παράξενα για αυτόν μονοπάτια. Για λιγο χάρηκα διαβάζοντας το (για την δυνατότητα του να είναι έστω ουδέτερος προς κάποια πράγματα) αλλα κατέληξε και πάλι με τον ίδιο τρόπο.


Σερλοκ φορ έβα.

 ;D ;D ;D

και όπως λέει και ο φιλτατος μάης :
"όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να σου σπάσει τα @@

- coelho my ass"

 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Τέλειωσα το "Καθαρότητα του Αίματος" του Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε,το οποιο στην αρχή έχω να πω πως δεν μου είχε αρέσει σχεδόν καθόλου( :P) αλλά φτάνωντας σε ένα καλό σημείο μου άρεσε τόσο ώστε να το τελειώσω,δεν ήταν όμως κάτι το ιδιαίτερο..γενικά αυτός ο συγγραφέας έχει αυτή τη "χαζομάρα" τεχνική για μένα,στην αρχή δεν σου προκαλεί και πολύ το ενδιαφέρον και μετά είναι ένα αξιόλογο βιβλίο,για όσους όμως αντέξουν να συνεχίσουν να το διαβάσουν!λολ
Τέλειωσα και το "Ανατολικός άνεμος-Δυτικός άνεμος" της Περλ Μπακ,κλασικό μυθιστόρημα που τώρα μου τη  βάρεσε να το διαβάσω,αλλά πάρα πολύ ωραίο..ειδικά για αυτούς που απολαμβάνουν να διαβάζουν βιβλία για τον πολιτισμό της προεπαναστατικής Κίνας και θέλουν να κατανοήσουν τις τότε συνήθειες και δυσειδαιμοινίες!



Ωραία!!! :)

οσο για τον Αρθουρο Ρεβερτε ειναι απλα τραγικος

ειχα διαβασει τον Πινακα της Φλανδρας. Ο τυπος ειχε εκνευρισει απιστευτα. Με μια ηρωιδα σχεδον πρεζονι απ το πολυ καπνισμα, ηταν κ συντηρητρια εργων τεχνης- τρομαρα της :D :D :P :P

και το στόρι κούρασε πάρα πολύ. όποιος θέλει το βιβλίο, ευχαρίστως του το χαρίζω :P

pm me :D

χαχα,το έχω διαβάσει και εγώ,η πλάκα είναι πως στο τέλος το διάβαζα απλά για να δω ποιός στο καλό ήταν ο δολοφόνος! ::) (Γενικά σε εκνευρίζει,αλλά εντάξει ψιλοπαλεύεται)

ακριβως κι εγω γι αυτο το διαβαζα.
διαβαζα κι εβριζα.

Θεοτόκης! Καταπληκτικός!

H Ιστορία της Αγγλίας του Νίκου Τσιφόρου  :D

ναου γιου αρ ε γουμαν!!!
 
 ;D ;D ;D ;D ;D ;D

γιαννη εισαι ακουραστος ρε συ!! ;D

βριστε με λιγο μπας και συγκινηθω και ανοιξω κανα βιβλιο! >:(

Άντε γαμήσου ρε καριόλα θες και βρίσιμο, ούτε για φτύσιμο δεν κάνεις.

μονο αυτο? :'(

Μη νομίζεις δεν έχω ιδιαίτερα μεγάλο ρεπερτόριο. Άλλωστε, it's your call να ανοίξεις κανά βιβλίο :P ;)

το βιβλιαρακι το ανοιξαμε...πως συγκεντρωνεσαι να διαβασεις σαν ανθρωπος ειναι το θεμα... >:(

 :o :o :o


 ^superconfused^ ^superconfused^ ;D ;D ;D ;D ;D ;D

http://en.wikipedia.org/wiki/Narrative_mode

DissectIY

"Γόμορρα" του Ρομπέρτο Σαβιάνο. Γαμάτο, βιβλίο για την Καμόρρα, τη ναπολιτανική μαφία. Έγινε και ταινία.

"The God Delusion" του  Richard Dawkins. Λίγο υπερβολικός μερικές φορές, κατά τα άλλα πολύ καλό βιβλίο.

(σε παρελθόντα χρόνο)

Πώς στοχάστηκαν το έθνος αυτοί που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο;
Του Αντώνη Λιάκου

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=182287
(showcasing, not promoting, incase anyone fall into dilemma)


kai kati sxetiko apto scribd
http://www.scribd.com/doc/8661115/-



Αγάπη για την πατρίδα
(μίσος για τους πατριδολάτρες)

Ο κ.Κ. δεν το 'κρινε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκρι-
μένη χώρα. Έλεγε: Παντού μπορώ να πεινάσω. Κάποτε όμως
έλαχε να περνάει απο μια πόλη που την είχε κυριέψει
ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας
αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατεβεί από
το πεζοδρόμιο. Ο κ.Κ. κατέβηκε και διαπίστωσε ξαφνικά
ότι είχε αγαναχτήσει ενάντια στον άνθρωπο μα προπαντώς
ενάντια στη χώρα που ανήκε ο άνθρωπος αυτός, τόσο, που
ευχήθκε να γίνει ένας σεισμός και να την καταπιεί.
Γιατί, ρώτησε ο κ.Κ, έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή;
Γιατί συνάντησα έναν εθνικστή. Μα γιαυτό ακριβώς πρέπει
να εξολοθρεύουμε τη βλακεία' γιατί κάνει βλάκες αυτούς
που τη συναντούν.

γενικά, η βιβλιογραφία απ'αυτό:έχει πολύ ψωμί (σε μέλλοντα χρόνο), αρκεί να πεινάς.

(επίσης σε παρελθόντα χρόνο)

Γλώσσα μετ' εμποδίων
Του Νίκου Σαραντάκου


http://www.sarantakos.com/language/metempodion.html


τι γράφτηκε για το βιβλίο:
http://www.sarantakos.com/language/egrapsan.html
(μερικά από τα links οδηγούν σε ενδιαφέρουσες συζητήσεις)

γλωσσικές ακρότητες:
http://www.sarantakos.com/language/l-akrotites.html
λαθοθηρία:
http://www.sarantakos.com/language/laqoqhria.html
(αρκετά από τα παραπάνω κείμενα συμπεριλαβάνονται και εμπλουτίζονται στο βιβλίο, αποκτώντας δομή και ροή)


και φυσικά το άλας της υπόθεσης,
μύθοι για την γλώσσα:
http://www.sarantakos.com/language/myths.html

...η συνωμοσιολογία είναι η μεταφυσική των ηλιθίων. Ο συνωμοσιολόγος διατείνεται πως έχει καταλάβει τα πάντα - και είναι αδύνατο να εννοήσει το βασικότερο. Ότι οι πλεκτάνες που ανακαλύπτει πίσω απ' τις κουρτίνες δεν είναι παρά η αντεστραμμένη πρόσληψη της γοητείας του εμπορευματικού φετιχισμού. Αποστερημένα τα πράγματα απ΄ την αλήθεια της εργασίας που τα δημιούργησε προικίζονται με αμέτρητες μυστικές ιδιότητες. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο γεννιούνται και οι αόρατες κοινωνικές απειλές. Οι συνωμοσίες. Η κοινωνική διαδικασία που γεννάει την γήτευση του εμπορεύματος μέσα απ' τις καλές αόρατες δυνάμεις του, γεννάει και τις κακές των συνωμοτών. Λέγεται αλλοστρίωση...

(πασπαρτού κειμενάκι που είχα σημειώσει σε μιαν άκρη)

το είχα δει
απλά με ξενέρωσε λίγο το στυλ στην αρχή και το παράτησα
(σε φάση τι να μας πουν κι' υφανετάδες τώρα)

η βιβλιογραφία πάλι μπορεί να είναι χρήσιμος μπούσουλας

πάντως βρήκα του λιάκου αρκετά ενδελεχές στην προσέγγιση του
(περισσότερο "σουμάρει" άλλους παρά τοποθετείται)

θα πέσει φωτιά να μας κάψει, να ανεχόμαστε συνασπισμένους πιο άνετα...

"Τα Σταφύλλια Της Οργής" του Στάινμκεκ. Υπερκλασσικό.

'To ekremmes tou foukw' tou oumperto eko..endiaveron arketa alla kai dusnohto..akoma to diavazw.. :(

"Η Φάρμα Των Ζώων" του Όργουελ

Θα μπορούσες να απαντήσεις την φάρμα των ζώων, σε τόπικ του στυλ "τί διαβάζετε αυτό το μισάωρο"  ^shifty^

 ;D

Όντος κάπου τόσο μου πήρε.

Το 'Ιστορίες να σκεφτείς" του Χόρχε Μπουκάι
(http://images.e-shop.gr/images/BKS/BKS.0051062.jpg)

O Χόρχε είναι ψυχαναλυτής και ξεκίνησε στο πρώτο βιβλίο ("Να σου πω μια ιστορία") να διηγείται ιστορίες σε έναν φοιτητή-πελάτη- φίλο του. Αντί για απάντηση σε κάθε ερώτηση και πρόβλημά του, είχε να του πει μια ιστορία.

Το "Ιστορίες να σκεφτείς" είναι το δεύτερο από τα τρία βιβλία της σειράς, στο οποίο συναντάμε μόνο τον Χόρχε να λέει σε μας τις ιστορίες του.
Και τα δύο βιβλία, είναι απλά φανταστικά.

+1,μου είχε αρέσει πολύ το "Να σου πω μια ιστορία"!

http://en.wikipedia.org/wiki/Lies_My_Teacher_Told_Me

Το βιβλιο της θεϊκης μαγειας - Omraam Mikhael Aivanhov

Η αγαπη αργησε μια μερα...της Λιλης Ζωγραφου
για δευτερη φορα.. :'( :'(

"Έγκλημα και Τιμωρία" Ντοστογιέφσκυ (στροφή στα κλασικά αυτό τον καιρό)

ααα και "Στα νεότερα χρόνια" (Ιστορία ΣΤ δημοτικού :D)

"ΒΑΡΔΙΑ" Νίκος Καββαδίας

The Cleric Quintet: Κατακόμβες R.A. Salvatore


Συγκινητικό αλλά βαρέων βαρών βιβλίο! :P

Δηλαδή μου προτείνεις να μην το διαβάσω τώρα?Δεν έχω ξαναασχοληθεί πολύ με κλασική λογοτεχνία..

Αν δεν έχεις ξαναδιαβάσει κλασική, τότε κι εγώ θα πρότεινα κάτι πιο ελαφρύ για αρχή.. :P

Δοκίμασε Jane Austen, Emily Bronte, Oscar Wilde, Mark Twain και γενικά πολλάαααααα άλλα! :)

ΑΑΑ,μικρή ασχολιόμουν κυρίως και είχα διαβάσει κάποια,αλλά οκ,θα το αφήσω άν είναι προς στιγμήν!Ευχαριστώ για την συμβουλή! :)

Κι ένα αγαπημένο μου βιβλίο: Το πανδοχείο της Τζαμάικα της Δάφνης Ντε Μοριέ :)
Δεν είναι κλασικό βέβαια..

http://www.imdb.com/title/tt0031505/

Ναι δεν την έχω δει ποτέ και δε θέλω για να μην χαλάσω την αίσθηση του βιβλίου.. :)

Εεεε... wha? :P Όχι ρε δεν εννοούσα αυτό, όντως κατα τη γνώμη μου είναι πολύ βαρύ βιβλίο αλλά αφού το άρχισες γιατί να μην το σταματήσεις μόνο εαν και εφ'όσων εσύ η ίδια το βαρεθείς; Θα μπορούσες αυτό που είπα να το εκλάβεις σαν συμβουλή μόνο εάν ξέρω'γω δεν το είχες αρχίσει ακόμα και είχες να επιλέξεις μεταξύ αυτού και ενός ή περισσότερων βιβλίων. Ή εάν το βιβλίο αποτελεί κάποια "συνέχεια" ενός άλλου οπότε πρέπει να διαβάσεις το προηγούμενο για να το καταλάβεις. Αφού ήδη το διαβάζεις.. εσύ θα κρίνεις αν το ευχαριστιέσαι και αν είναι βαρύ για εσένα.

υ.γ.ούτε εγώ έχω ασχοληθεί με κλασσική λογοτεχνία :P μόνο με συγκεκριμένα βιβλία που μου έκαναν..κλικ :D

Θεωρητικη Εκπαιδευση Υποψηφιων Οδηγων Αυτοκινητων...

Κλασικο βιβλιο ( βασει ερευνων ομως της Τροχαιας απεδειχθει οτι οι Ελληνες δεν το τιμουν ιδιαιτερα!!! )

Ειμαι στο πρωτο κεφαλαιο και φαινεται συναρπαστικο!

Το συστηνω ανεπιφυλακτα  ;D ;D ;D


ειναι τοσο καλο που το διαβασα μια φορα και τωρα το ξαναρχισα lol

Διαβαζομεν του Αγιου Κορτεσιου το αναγνωσμαααααν...  :D

Ευκλειδεια Γεωμετρια

Α' και Β' ενιαιου λυκειου

Professional Linux Kernel Architecture.
http://www.amazon.com/Professional-Linux-Kernel-Architecture-Programmer/dp/0470343435

Δε σας το συστήνω :P

Γενικευμένη Γεωμετρία του Τσόλκα :D :D :D

popv to xete kapsei to thema oi teleutaioi  ^kremala^ ;D

database programming with jdbc and java

http://www.amazon.com/Database-Programming-JDBC-George-Reese/dp/1565926161

o πύργος
του κάφκα

Το Χαμένο Σύμβολο του Dan Brown

"Ο Μ.Αλέξανδρος Στη Γη Των Κελτών" κανονικά ο  τίτλος είναι "Ο δρυΐδης από τη Σιγγιδώνα" (σημερινό Βελιγράδι). Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν καμία εθνικιστική παπαριά, αλλά τελικά ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Μιλάει για τις διαφορές μτξ ελληνικής και κελτικής κοσμοθεωρίας.

''ολα σου τα 'μαθα μα ξεχασα μια λεξη''

http://www.diavasame.gr/book.cfm?itemID=320 (http://www.diavasame.gr/book.cfm?itemID=320)
http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=191938 (http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=191938)

ΑΑΑ αυτό το'χα αγοράσει στον κολλητό μου για δώρο,δεν μου το δάνεισε ποτέ να δω άν είναι όντως καλό( :P),σ'αυτόν είχε αρέσει,σε σένα πώς φαίνεται μέχρι τώρα?

βασικα το τελειωσα χθες...

λογοτεχνικα δν ειναι τπτ ιδιαιτερο... προσπαθει ν βαλει εννοιες απο τη διοικηση επιχειρησεων (π ειναι κ το αντικειμενο του) με οχι κ τοσο γλαφυρο τροπο... ειδικα στο τελος αν δν σ ενδιαφερουν αυτα αρχιζεις κ βαριεσαι...

ΑΛΛΑ...αυτο το βιβλιο με εβαλε σε σκεψεις οσον αφορα το τι εχω κανει κ τι εχω πετυχει μεχρι τωρα, τι θελω να κανω στο μελλον...

κ για ν σ πω τν αληθεια βλεποντας τν διψα τν χαρακτηρων για μαθηση και τν αγαπη τους για το αντικειμενο τους αρχιζα να διαβαζω καπως πιο σοβαρα για τη σχολη...

γενικα λοιπον μ αφησε καλες εντυπωσεις κ δν θεωρω οτι πηγε χαμενος ο χρονος μ...

ΑΑΑ κατάλαβα..θα το έχω στα υπόψην μου! :)Ευχαριστώ!

http://www.dagonbytes.com/thelibrary/lovecraft/thecallofcthulhu.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Thing_on_the_Doorstep

Δεν είναι λογοτεχνικό αλλά... "Χρονομηχανές" του Paul Davies ^super^

Άλλο ένα επίσης μη λογοτεχνικό... κάνοντας ένα τεράστιο άλμα στην ποιότητα (προς τα κάτω :D)...

Αγαπητοί θαυμαστές του Sherlock Holmes... νομίζατε ότι ο Watson με το Holmes ήταν φίλοι; Κούνια που σας κούναγε! Σ' αυτό το βιβλίο αποδεινκνύεται ( ; ) η αλήθεια που σας κρύβανε τόσον καιρό, ότι ήταν κρυφό ζευγάρι! Σηκωθείτε τώρα από καναπέδες ντιβάνια... ;D

AVR & STK500 manual. :P

http://www.testoon.com/product-EN-580-chauvin_arnoux-ca6470-earth_controller.html#fiche_detaillee

Η αριστερα και ο κακος λυκος - Το γαμωτο ενος αριστερου

Χριστοφορος Κασδαγλης
Εκδοσεις Οξυ

The Gun Seller του Hugh Laurie. Το ξεκίνησα από βαρεμάρα, αλλά αποδεικνύεται καλό!
Υπερβολικά εξυπνακίστικο από την άλλη..

Η έχει άπειρο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή του, ή ο συγγραφέας αυτής της μελέτης δεν την παλεύει καθόλου :P

αυτό είναι paper? :D

Το Logicomix πολύ καλό!
Κυκλοφορεί και στα αγγλικά και στο εξωτερικό! Του αξίζει να γίνει γνωστό :)


Εγώ μόλις τελείωσα τον "Τρυποκάρυδο" του Τομ Ρόμπινς.
Δεν μου άρεσε καθόλου, πολύ ρηχό και ανούσιο το βρήκα.
Ίσως φταίει ότι χάθηκαν αρκετά πράγματα στην μετάφραση, νομίζω στα αγγλικά θα είχε περισσότερη "πλάκα", γιατί υποτίθεται ότι ο συγγραφέας κάνει ωραία λογοπαίγνια και έχει αστείες περιγραφές.. Όπως και να έχει πάντως η ιστορία ήταν.. μπλιάχ (για να υιοθετήσω το μιάμ-μπλιάχ μαν-τρα του πρωταγωνιστή :P)

xaxa to logicomix το γραφουν ο δοξιαδης και ο παπαδημητριου,ο τελευταιος εχει γραψει το βιβλιο πυο μοιραζεται στα θυα-και ειχε μιλησει και στο σφημμυ 1.0

το θεώρημα του παπαγάλου

ο αναρχικός των δύο κόσμων

επισης ... τα παντα... :D

Sedra-Smith για ενισχυτές κοινής βάσης, σήμερα. :P

einai gamati i skini pou o mikros gernei to kefali tou ston omo tis kokkinomallas sto aeroplano pros vrazilia
kai ekeini anastatonetai


when you read this..
you will shit bricks
and tha me thimitheis!

kala an prolavw na ftasw ws ekei prin tin eksetastiki vrazilia tha ginw!

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/5/5c/Morteaccidentale.jpg)

απλα τελειο...φοβερο χιουμορ,διαβαζεται γρηγορα και σιγουρα θα ηθελα να το δω και σε κανονικο θεατρο ;)

το συστηνω ανεπιφυλακτα

http://www.books.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=4368695
very nice

λίγο offtopic... H μεταφορά του στην μεγάλη οθόνη ήταν αριστουργηματική...

na parei den to eida akoma... fovamai mn apogoiteutw...:(

Γνωστή φοβία... :)
Αξίζει πάντως.. Οι ερμηνείες απο Φέρτη, Σακελλαρίου, Παπαχρόνη και Λούλη είναι πολύ καλές... ιδίως ο Φέρτης.

Αφορμώμενη από το ομώνυμο τραγούδι των Velvet Underground που ανέβηκε στα "τσιγάρα στη βροχή" (και κατέβηκε μόλις ο φτωχός αδαής που το ανέβασε κατάλαβε περί τίνος πρόκειται :D), κατέβασα και διάβασα τη νουβέλα Η Αφροδίτη με Γούνα (Venus in Furs στο τραγούδι - Venus im Pelz στο πρωτότυπο) του Leopold von Sacher Masoch.

Εύκολο και γλαφυρό ανάγνωσμα, πιθανόν σκανδαλιστικό, πάντως σίγουρα αληθινό σε ό,τι αφορά τη φύση του έρωτα και του πάθους. Ο πρωταγωνιστής, παρά το ακραίο βίτσιο του, δε με ξένισε παρά μόνο προς το τέλος που έγινε άδικος (πιθανό spoiler: ζητούσε κάτι που η Wanda δε μπορούσε να κάνει χωρίς να καταπιεστεί) και παράλογος (πιθανό spoiler: τα αντικρουόμενα συναισθήματα που περιέγραφε δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να συνυπάρξουν - ή κάποιον τον αγαπάς, τον θέλεις, υποτάσσεσαι και δεν τον κρίνεις, ή τον μισείς, τον εκδικείσαι, προσπαθείς να του επιβληθείς και δεν τον θέλεις πλέον καθόλου... οποιοσδήποτε συνδυασμός των δύο παραπάνω καταστάσεων μού είναι εντελώς ακατανόητος). Αν εξαιρέσουμε όμως αυτό, οι χαρακτήρες είναι νομίζω αρκετά ρεαλιστικοί - γιατί ναι, στο κάτω κάτω της γραφής, ο έρωτας είναι λατρεία...

Άσχετα με το ηθικό δίδαγμα που βγάζει ο πρωταγωνιστής και με το κατά πόσο συμφωνεί κανείς, γενικά πιστεύω ότι η ιστοριούλα είναι ενδιαφέρουσα και αξίζει να διαβαστεί.

Η ελευθερία του ήθους του Χρήστου Γιανναρά. Αν και γενικά έχει αρκετές σοφιστείες κατα τη γνώμη μου προκειμένου να αποδείξει ότι έχει δίκιο οι οποίες είναι αρκετά δδυνατές,δεδομένου ότι ο Γιανναράς είναι πανίσχυρος ρήτορας δίνει πολύ ωραίες απαντήσεις σε βασικά υπαρξιακά ερωτήματα. Επίσης με βοήθησε να καταλάβω πόσο παρεξηγημένος είναι ο Χριστιανισμός εξ αιτίας της ιστορίας του και πως έχει πολλά να δώσει και ένα πολύ ισχυρό και όμορφο φιλοσοφικό υπόβαθρο το οποίο δυστυχώς αγνοούμε,μιας και ο Ανθιμος-και ο κάθε Ανθιμος-δεν έχει κανένα συμφέρον να μας το δώσει.

"Αδερφοί Καραμάζωφ" του Ντοστογιέφσκυ.

 Το βιβλίο διαδραματίζεται στο Άργος και τη Θεσ/νίκη και αναφέρεται στη ζωή και το έργο του συμφοιτητή μας Θεοδόση Καραμάζωφ και των αδερφών του. Ο οποίος γιόρταζε κιόλας, να τον χαιρόμαστε.

;D ;D έλιωσα

Κική Δημουλά
Τα εύρετρα


thnx patoho!  :-*

Πόλεμος και Ειρήνη
του Τολστόη

Εδω και αρκετο καιρο βεβαια,κ μαλλον για αρκετο διαστημα ακομα.Ειναι κ λιιιιιγο μεγαλο βλεπεις...

Το Μαύρο Βιβλίο του Ορχάν Παμούκ

Γιατί ρε παιδιά κική δημουλά, τόσοι καλλιτέχνες συγγραφείς υπάρχουν...

:-*]
giati etsi :P

Για να επαναφέρουμε το topic: Μόλις τέλειωσα το διάβασμα του "Animal Farm", το οποίο και αγάπησα και τώρα έχω σκοπό να συνεχίσω το "Η Βαρκελώνη του Μανόλο"  :)



btw, αυτό θέλω πολύ, πάρα πολύ να το διαβάσω..

Και γενικά εδώ καίγομαι κάμποσο τον τελευταίο καιρό: http://www.goodreads.com/

Η πτώση ~ Αλμπέρ Καμύ

τίποτα.δε μου αρέσει το διάβασμα.πλην της φραπεδολογίας.

Καλό.

Μόλις τελείωσα το "Η γλώσσα του Θεού" του Francis Collins.

Αλλά δε ξέρω τί να διαβάσω τώρα..

http://eglima.wordpress.com/

 και

Economics - Monetary Theory & Policy by C E Walsh
 

http://www.amazon.com/Flatland-Romance-Dimensions-Thrift-Editions/dp/048627263X

http://www.toposbooks.gr/contents/books_details.php?nid=205

Χαχα και 'γω το αγόρασα πρόσφατα και το 'χω στα σκαριά :P

το διαβασα το καλοκαιρι
πολυ καλο βιβλιο

εγώ το "αγόρασα"
ο τύπος είναι psycho  :D

Αναζητώντας Κροκανθρώπους του Άσιμου

Πωλ Σουήζη - Η θεωρία της καπιταλιστικής ανάπτυξης
Ben Fine Marx's Capital

Η πριγκίπισσα της Επταλόφου. Και μ' άρεσε

σταθερή αξία!

Ο κήπος του προφήτη, Χαλίλ Γκιμπράν

Illuminati (special thanks to nasia!!)

Essential Windows Phone  :D

αυτο που εχει γραψει μαζι με τον Harris εννοεις?
το "ξαναδιαβαζοντας το κεφαλαιο"?
γιατι εγω αυτο διαβαζω :D

edit : μπα αλλο ειναι αυτο :P

50 shades o grey! :D

Οι αρχαιοελληνικές καταβολές των σύγχρονων Μαθηματικών

το πε και ο Παναγιώταρος


Ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος 1936-1939
Συγγραφείς:   Antony Beevor

http://www.protoporia.gr/o-ispanikos-emfylios-polemos-1936-1939-p-281533.html

(http://d24w6bsrhbeh9d.cloudfront.net/photo/5641296_700b.jpg)

 ;D ;D ;D

τη βιβλο .

http://en.wikipedia.org/wiki/Malazan_Book_of_the_Fallen (http://en.wikipedia.org/wiki/Malazan_Book_of_the_Fallen)

είμαι στο τέταρτο βιβλίο της δεκαλογίας

Αποκάλυψις Ιωάννου

για 20η φορα...  :D :D

την βλέπεις να ρχεται?

Τελείωσα το "υπόθεση εκβιασμού" του Γιάννη Μαρή.

Έχει ωραία πλοκή και ελληνικούς ήρωες (το καταλαβαίνεις δλδ) αλλά αυτή η αφήγησή του η over-redundant είναι βαρετή...
Δλδ λέει περισσότερα απ'ό τι χρειάζεται και είναι φανερός αυτός ο πλεονασμός.

επιασα το συμποσιο του πλατωνα
για να δουμε... ειναι τρελοι αυτοι οι αρχαιοι :D

50 πιο σκοτεινές αποχρώσεις του γκρι μπας και είναι λιγο πιο kinky από το ένα

Σημειώσεις Κορτέση για C  :-[ :-[ :-[

για ποιο λογο ρε φιλε?

Kαλα κανει εγω που διαβαζα απο βιβλιο εφαγα παπαρα γιατι εβαλε ενα θεμα μια μαλακια που την ειχε μονο μεσα στις σημειωσεις του.

Και αναρωτιόμουν ποσοι αντρες το διαβασαν (α), και δεν το βρήκαν βαρετό (β).
Μπα νομιζω πως το δευτερο ειναι πιο vanilla απο το πρωτο τελικα.

Διαβάζω το Ακατάλληλο του Γ.Βαλιανατου για πραγματικα kinky.

Μαύρος Πύργος : Ρημαγμένοι Τόποι - Stephen King

Ο καλός στρατιώτης Σβέικ, του Γιάροσλαβ Χάσεκ

Ξεκαρδιστικό!

Είπα να δω τί είναι αυτή η περιβόητη Jane Austen και εγώ, οπότε: Mansfield park

Nα ρωτήσω κάτι, ξέρετε κάποιο e-book site με δωρεάν download και μεγάλη ποικιλία;
Έχω κατεβάσει κατά καιρούς βιβλία που θέλω αλλά με πολύ ψάξιμο..

Εγώ έχω βρει πάρα πολλά κλασικά βιβλία εδώ: http://www.feedbooks.com/publicdomain (σε μορφή pdf ή epub για ebook readers)
και εδώ: http://www.gutenberg.org/ (σε περίεργες μορφές όμως, συνήθως ή txt ή epub)


edit: Και αυτό για ελληνικά http://www.openbook.gr/ που τα δίνουν όμως έτσι και αλλιώς free.

ευχαριστώ!!

Ή ακόμα καλύτερα torrentz.eu και μετά κατεβάζεις το calibre και είσαι κυρία. Εγώ δηλαδή αυτό κάνω.

Τελειώνω τον τρίτο Σταινμπεκ που βρήκα (σταφύλια της οργής ) και τελικά γαμάει ,το ίδιο και ο χεμινγουει που διάβασα μέσα στην εξεταστική ..πάντα νόμιζα ότι θα μου φαινόταν βαρετοί ,σκονισμένοι και αφελείς αυτοί οι τύποι  ...πόσο μικρός και χαζός ήμουνα ....Ειδικά το "ο δρόμος με τις φάμπρικες " είναι απο τα καλύτερα πράματα που έχω διαβάσει ...απλά ,εύκολο,γρήγορο ,λιτό αλλά γαμημένα βαθύ αμα το  νιώσεις .


Τώρα .... βοηθήστε με να γράψω σε αυτό το θρέντ αυτό : ΜΑΚΙΓΙΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΦΟΒΟΙ - ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ

Συμφωνώ 100% - άν και, δεν έχω διαβάσει κανένα άλλο του Steinbeck ακόμα, αλλά έχω σκοπό μιας και βρίσκονται ήδη στο πισί σε pdf. (Τα ίδια και για Χέμινγουεϊ)

Αν δεν σε βολέυει απο pdf πες να σου στειλώ πμ ποια έχω σε χαρτί ,να στα δώσω ...Επίσης έχει πάμφθηνα Χεμινγουει σε εκείνο το παλαιοβιβλιοπωλείο δίπλα στο σινεμά στην ιασωνίδου ....

Ποιο βιβλιοπωλείο ρε συ; Κινηματογράφος πάνω στην Ιασωνίδου; Έχω χαθεί  :-\

Δέχομαι ευπρόσδεκτα το pm σου μεσιέ g!  ;)

Βασικα στην γωνία ιασωνίδου με εγνατία εννοώ .Είναι ενα υπόγειο με άπειρες στοίβες βιβλία και πολύ διακτιτική πρόσοψη γενικά και δεν το προσέχεις.Τελευταία φορά που πήγα κάθησα καμιά ώρα εκεί κάτω.... είναι γραφικότατα.

Αναμείνατε  :)

Ούτε καν το ξέρω, ντροπή μου μέγιστη! Μόλις αποκτήσω λεφτά, θα το επισκεφθώ πάραυτα!!

γενικα οι τιμες του δε λενε και πολλα, γνωμη μου :P

Οντως ...το 1 στα 20 όμως θα αξίζει πραγματικά .Και πολλά συμφέρει να τα πάρεις και πάλι.

Φαντάζομαι το ξέρετε, αλλά ας το πω και εδώ: http://biscotto.gr/menonbspmesa/biblio/pazari_bibliou_8essalonikis_2012.html Σε ορισμένα βιβλία που αξίζουν, είναι πολύ καλό value for money το συγκεκριμένο παζάρι!

 ^shocked^ ^shocked^ ^shocked^

πήγα άυριο κιόλας ... ανεξάρτητα που έχω αδιάβαστα 124235423 βιβλία να περιμένουν  8))

Απλά να ξες, επειδή ακριβώς πρόκειται για "ξεπούλημα" από βιβλιοπωλεία, έχει πάρα βιβλια (κατ' εμέ πολλά άθλια) και δεν τα έχει σε κατηγορίες, αλλά στοίβες, οπότε θέλει πολύ, πάρα πολύ ψάξιμο η υπόθεση.

Αλλά αν είσαι τυχερός, μια χαρά, εγώ πήρα ένα που ήθελα και έκανε στο εμπόριο 15Ε, 3,5Ε.  :P

για τους σκεπτόμενους αρχαιόκαβλους, τσεκάρετε τη στοίβα των εκδόσεων "Ζητρος" (http://www.zitros.gr/greek.htm).
Eιναι 10 το πολύ, τίτλοι και ισως να μη σας ενδιαφέρουν ολα , αλλα η εκπτωση ειναι τρομερη: 21Ε ---> 6Ε.

Eχω διαβάσει την Ποιητική του Αριστοτέλη απ' αυτές τις εκδόσεις.
Το αρχαίο κείμενο είναι ίδιο με άλλων εκδόσεων(όχι, δεν είναι αυτονόητο!) , αλλά η μετάφραση είναι περισσότερο εκλαικευμένη και ελεύθερη σε σχέση με ένα ακόμα βιβλίο που έχω δει. 

Ειναι με διαφορά οι πιο φτηνές στην κατηγορία (απ' όσα βιβλία τους έχω τσεκάρει δηλαδή)...

Νομίζω πως οι εκδόσεις "Κακτος" είναι ακόμη πιο φθηνες, όσον αφορα την αρχαια ελληνική γραμματεία.

κάκτος-πολύ καλές τιμές και μετάφραση

χαχ αυτά να φανταστώ τα ξέθαψες απο βιβλιοθήκη γονιών έτσι ?

Λοιπόν επειδή ο χρόνος πλέον είναι όλο και λιγότερος και η σχολή πιέζει όλο και περισσότερο, η μόνη λύση είναι να τον ξοδεύουμε ακόμα πιο άπληστα και υβριστικά.Εδω ,χρειάζομαι την βοήθεια σας ,καθώς μετά απο σοβαρή ανάγνωση του βιβλίου του Νίκου Αλιάγα, θέλω να προχωρήσω μπροστά κατά ενα level ακόμα, διαβάζοντας το βιβλίο του Γρηγόρη Αρναούτογλου "Μακιγιαρισμένοι Φόβοι" ... εδώ ακριβώς μπορείτε να με βοηθήσετε με κάποιο pm με λινκ για κάποιο pdf .Εγω απέτυχα αρκετές φορές στις σχετικές αναζητήσεις μου στο διαδίκτυο ....Βασίζομαι πάνω σας.

Τι μαλακιες διαβαζεις ρε διαβασε κανα μαθημα.


Καποιος καμμενος το ανεβασε. Ελα το βρηκα αυξοντας 2244 στην αλεξανδρεια.

Προφανώς..

χαχαχαχχα τι πέτσας είσαι συ.Μου την έφερες.Η αλήθεια είναι ότι το sedra δίπλα μου το εχω ανοιχτό...μετά και απο αυτήν την απογοήτευση αρχίζω διάβασμα  :)

Eισαι γλυκας  :-*

Σήμερα ξεκίνησα το "Φύλακας στη σίκαλη" ή "Catcher in the rye" για τους αγγλομαθείς ( :P) και έχω να πω πως το περιμένω δυνατό!

πες μας την αποψη σου αμα το διαβασεις.
οι αμερικανοι δειχνουν να το θεωρουν γαματο,
ενω στην ελλαδα μου φαινεται οτι ειναι ψιλοαγνωστο.
(ισως και να ειναι μονο δικη μου αισθηση αυτο)

Για αυτό ξεκίνησα και εγώ να το διαβάζω, έχω ακούσει|διαβάσει πάαρα πολλά για αυτό από Αμερικάνους που μου κίνησε την προσοχή! Θα πω γνώμη μόλις το διαβάσω!  ;)

ειναι δυνατο βιβλιο αλλα θα το χαρακτηριζα καπως εφηβικο .
διασημο στο αμερικα ειναι για 2 λογους :
1) την πολυ σλανγκ γλωσσα π χρησιμοποιησε ο συγγραφεας
2)αυτο το βιβλιο κρατουσε στα χερια τ κ ειχε μανια μαζι του , αυτος π δολοφονησε τον λενον

Ο γέρος και η θάλασσα
Χεμινγούευ

Οκ, το δεύτερο δεν το είχα καν ακουστά, πολύ κουλό! Όσο για την slang και το χαρακτηρισμό σαν εφηβικό, συμφωνώ, μέχρι τώρα τουλάχιστον τέτοια δείγματα έχει δώσει.

Το ξες πως περιμένω να με πεις αν σου άρεσε, έτσι; Μετά την εμπειρία μου με το "Για ποιον χτυπάει η καμπάνα"  :P

Πασχάλη άσε τα κουλτουριάρικα και διάβασε αυτό http://en.wikipedia.org/wiki/The_Way_of_Kings (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Way_of_Kings).
Όσο για το κουλτουριάρικο, προσωπικά και εγω το βρήκα αρκετά καλό βιβλίο. Βέβαια, το είχα διαβάσει αρκετά παλιότερα αλλά και πάλι, είναι κάτι που θα διάβαζα ξανά άνετα.

Το παιχνίδι του αγγέλου
Καρλος Ρουιθ Θαφον

πριν 2 χρονια εμενα μου φάνηκε βαρετό, έως πολύ βαρετό σε μετάφραση των εδκόσεων Επίκουρος...

Το διάβασα και μπορώ να πω πως ψιλοαπογοητεύτηκα. Το περίμενα να είναι απίθανα καλό, δεδομένης της φήμης του, ειδικά στην Αμερική. Έχει μερικά σημεία που αναφέρει σχετικά με "κάλπικους" ανθρώπους και νοοτροπίες, που μου άρεσαν πολύ (αν και, μπορώ να πω πως παραπέμπουν στην νοοτροπία των hipsters) αλλά μετά από ένα σημείο καταντάει βαρετό, γιατί ουσιαστικά η πλοκή του επαναλαμβάνεται. Ο κεντρικός ήρωας έχει σίγουρα πολλά ζητήματα με τον εαυτό του και τους γύρω του και είναι ωραίο να βλέπεις πώς αντιμετωπίζει καθημερινές καταστάσεις, σχέσεις με το άλλο φύλο κτλ, αλλά νομίζω μέχρι εκεί.

Τελείως υποκειμενικά προφανώς όλα αυτά, μπορεί κάποιος άλλος να το διαβάσει και να ξετρελαθεί.

ψες και ματλαμπ=εργασια

το βιβλιο δε με ενθουσιασε.
υπαρχει ομως καπου στο συμπαν μια διασκευη για το ραδιοφωνο
που δουλευει πολυ ωραια.

Aφου ειδα αυτο το trailer δανειστικα το "The catcher in the rye" του J.D.Salinger. Μεχρι τωρα κυλαει ωραια.

https://www.youtube.com/watch?v=WRdv9KeonCk

Το Little Star (https://en.wikipedia.org/wiki/Little_Star_%28novel%29), του John Ajvide Lindqvist (https://en.wikipedia.org/wiki/John_Ajvide_Lindqvist). Κάτι σαν τη σουηδική εκδοχή του Stephen King ;)

(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/84/Ajvide-lindqvist-john-lilla-stjarna.jpeg)

seems nice...

(ξανά) την "Χαμένη Άνοιξη". ταιριάζει με τους Ιούληδες.

(ξανά) Κράτος και Επανάσταση

Το 1984!

Πολύ ωραίο AnnaG!

Εγώ αποφάσισα να ξεκινήσω το Flatland - τελείως από περιέργεια, γιατί είναι τόσο γνωστό !

Όταν άκουσα, αρχικά, περί τίνος πρόκεται μου φάνηκε λίγου κουφή ιδέα. Αλλά, μετά που το σκέφτηκα λίγο καλύτερα και έψαξα περισσότερες λεπτομέρειες μου φάνηκε ενδιαφέρον και αναρωτιόμουν αν άξιζε σαν βιβλίο (ή κάποια από τις animated movie adaptations του).


+1

(http://davejpenn.files.wordpress.com/2012/05/radiohead___1984_by_onimatrix.jpg)

Ευτυχώς δεν ζούμε σε κοινωνία επιτήρησης.

Το flatland ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι τόσο γνωστό. Το  κομμάτι που λείπει συναντάει το μεγάλο Ο ήταν πολύ καλύτερο.

Διάβαζα στην παραλία το "Η θεραπεία του Σοπενάουερ". Προσπαθώ απεγνωσμένα να το τελειώσω.

Πεδίο 2

το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρευ.....πολύ καλό

(http://www.public.gr/MEDIA/content_CustomProductCatalog/m5212360pp_9780345540560.jpg)

Κόναν-Ο Πύργος του Ερπετού/Πέρα από το Μαύρο Ποταμό

Let's Explore Diabetes with Owls του David Sedaris. Τα αυτοβιογραφικά στοιχεία που βάζει μέσα με ξεκαρδίζουν ώρες ώρες! (Γενικά είναι εύπεπτο, απλά γραμμένο και κυλάει άνετα μέχρι τώρα)

Γυναίκες στην Πυρά
το κυνήγι μαγισσών στην Ευρώπη,
οι περιφράξεις και η ανάδυση του
καπιταλισμού (http://www.anarxeio.gr/files/pdf/Lady_Stardust_MwbKafe_Gunaikes_sthn_pura_2010-11_BO.pdf)

και ενα δεύτερο link  (http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2012/03/Lady-Stardust-24grammata.com_.pdf)





Ιδανικό ανάγνωσμα για την εξεταστική λόγω της συνοπτικότητας του .Περιγράφει και ερμηνεύει χωρίς ψυχολογισμούς και συναισθηματολογίες απο σκοπιά φεμινιστική και μαρξιστική το κυνήγι των μαγισσών παράλληλα και συναρτήσει της καπιταλιστικής πρωταρχικής συσσώρευσης.
Υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να ξεχνιούνται ούτε στιγμή οι ενδοταξικές διαιρέσεις βασισμένες στο φύλο ,στην φυλή και σε κάθε είδους αυθαίρετη κατηγορία που μπορεί να ενίσχυσε συνειδητά ή ακόμα και να εφηύρε εξαρχής -με την τότε μορφή τους- ο αναδυόμενος  καπιταλισμός.Διαιρέσεις που σήμερα, ακόμα συντηρεί και αναπαράγει με επιμονή.





Ο επακόλουθος, βαθιά ριζωμένος σεξισμός και
ρατσισμός παραμένει μέσα μας για να συνεχίσει να δικαιολογεί τη συνεχιζόμενη
εκμετάλλευση και καταπίεση. Ο απόηχος του κοινωνικού, οικονομικού και πο-
λιτικού αποκλεισμού που επιβλήθηκε τις περιόδους εκείνες διαρκεί ως σήμερα


Το να κατανοήσουμε τις δίκες των μαγισσών του 16ου και 17ου
αιώνα αποτελεί ζωτικό κομμάτι του να κατανοήσουμε την ανάδυση
του καπιταλισμού, το θεσμό της οικογένειας, τους γυναικείους ρόλους
και τη σχέση μας με τα σώματά μας. Η βαθύτερη σημασία και ο μεγάλος
αντίκτυπός τους συχνά αγνοείται ακόμα και στις ριζοσπαστικές αναγνώσεις
της ιστορίας. Αυτή η σύντομη γενική επισκόπηση εστιάζει στις οικονομικές,
κοινωνικές και ιδεολογικές αιτίες και συνέπειες της σφαγής των γυναικών,
που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ανάδυσης του καπιταλισμού.



(http://data2.whicdn.com/images/41138202/tumblr_mccpb3uf7n1qde4zuo1_500_large.gif)



DONT BURN THE WITCH BURN THE RICH

http://www.youtube.com/watch?v=33B711hDgEg

http://www.youtube.com/watch?v=AxzBfVDa2ps

http://www.youtube.com/watch?v=OEEHvdGCmsw

☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭
☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭☭

edit:Το κομμάτι venom σβήστηκε γιατί σε ένα σημείο -χρησιμοποιώντας τα αναλυτικά εργαλεία με τα οποία με προμήθευσε το παραπάνω ανάγνωσμα- κατάλαβα ότι αναπαρήγαγε την κουλτούρα του βιασμού και το στερεότυπο που παγιώθηκε μετά απο-και λόγω του κυνηγιού μαγισσών για τις γυναίκες ως αδύναμες και μη υπεύθυνες για το σώμα τους και την αναπαραγωγή γενικότερα αλλά και ως υποχείρια του σατανά (ο οποίος θεωρούνταν  υπαίτιος για την σεξουαλική ορμή των γυναικών εκτός αναπαραγωγής ασπούμε ) στου οποίου το πρόσωπο συγκεντρώθηκαν τα χαρακτηριστικά του ελεύθερου και παντοδύναμου, επίσης αναδυόμενου τότε, άντρα του καπιταλισμού .Χαρακτηριστικά που ο διαφωτισμός κατάφερε να αποδώσει -και με τεράστια επιείκεια να πραγματώσει εκείνη την εποχή- τελικά μόνο για το ένα φύλο (είτε αυτά θεωρηθούν δυο είτε άπειρα) κάτι που μας κάνει επιφυλακτικούς για το αν αυτό ήταν τελικά ο όρος ,μέσα απο τον συγκεκριμένο δρόμο, για την χειραφέτηση απο την φύση ,του ενός αυτού φύλου * ( του άντρα) .

μπράβο ρε g


Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας, Κορνήλιος Καστοριάδης

από εδώ, http://occupygr.com/download-e-books, μπορείτε να κατεβάσετε πολύ ενδιαφέροντα πράματα

διαβαστον τον Κορνήλιο, μην τον πολυπάρεις στα σοβαρά ομως. Ιδεες πάρε. :P

Δεν είναι εποχές για Καστοριάδη ...για Μαρξ είναι  8))

Μιλάς εκ πείρας; Τώρα το άρχισα, όταν το τελειώσω θα κάνω report.  ^carnaval^

Εχω διαβασει ενα αλλο βιβλιο του.

Εχει καποιες καλες ιδεες, αλλα, όπως οι περισσότεροι φιλόσοφοι, είναι ιδιαίτερα απορριπτικός σε άλλα ιδεολογικά ρευματα. Το πρόβλημα για μενα ειναι πως βλέπει την επιστήμη μονο ως τεχνικο εργαλείο, και οχι ως τροπο αναλυσης του κόσμου, και το κυριότερο, κατ επεκταση, ειναι οτι ειναι εχθρικός προς την παραδοσιακή μαρξιστική αριστερα, που δουλευε πολυ με "οικονομικιστικους" όρους, και με την συνδικαλιστική της παράδοση. Μαλλον έφταγε η δεκαετία του 1960 :P


Περιμενουμε το ρεπορτ :P




ΥΓ Στο έτος μου δεν είσαι εσυ;

Μόλις διάβασα αυτό (http://www.anarxeio.gr/contents/view/1821-my8oi) το τσακαλίστικο .Καλά θα ήταν κάτι τέτοια να μοιραζόταν στα γυμνάσια γαμώ τη μεταφυσική αντιδιαλεκτική τους σκέψη γαμω.

Δεύτερη φορά που διαβάζω τούτο : http://www.kokkinonima.gr/wp-content/uploads/2008/10/EDU.pdf ... σκέφτομαι ότι θα ήταν σωτήριο να είχε διαβαστεί απ'όλους  ...

Δυστυχώς δεν έχω βρει/ακούσει κάποια συγκροτημένη κριτική της "λενινιστικής άκρας αριστεράς" (όπως αναφέρεται στον πρόλογο της εκδοτικής ομάδας) για κάποιες κατηγορίες που της προσάπτονται αλλά και γενικά για την συνολική αυτόνομη ασπούμε οπτική.

... Ισως  κάποια απο τα αιτήματα που εμφανίζονται ως συνέπεια της συγκεκριμένης οπτικής να φαίνονται υπερβολικά προωθημένα,μη βιώσιμα,ουτοπικά ωστόσο ...ωστόσο.

---

Περιγραφή:
Aυτό που εμφανίζεται ως κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος, κρίση που από ένα σημείο και μετά αρχίζει να τροφοδοτείται και από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους αγώνες ενάντια σε αυτές, δεν είναι παρά μια μόνο όψη της κρίσης των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων συνολικά. Με αυτό εννοούμε την κρίση τόσο των σχέσεων εκμετάλλευσης όσο και των πολιτικών και ιδεολογικών μορφών που τις νομιμοποιούν. Προσδιορίζοντας τα χαρακτηριστικά που η κρίση παίρνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα λέγαμε ότι είναι διαρκής, μιας και διαρκεί πάνω από τριάντα χρόνια στον ελλαδικό χώρο, ότι συνυφαίνεται τόσο με την αδυναμία (πλήρους) σύνδεσης του πανεπιστημίου με την παραγωγή όσο και με την αδυναμία (πλήρους) ικανοποίησης των κοινωνικών προσδοκιών της εργατικής τάξης. Στο κέντρο της κρίσης βρίσκονται κυρίως οι φοιτητές, οι σπουδαστές και το διδακτικό προσωπικό των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, οι οποίοι σε γενικές γραμμές δεν είναι διατεθειμένοι να λιώσουν στη δουλειά για να πετύχουν αυτό που θέλουν είτε αυτό λέγεται πτυχίο, είτε αυτό λέγεται μισθός.
Περιεχόμενα:
Πρόλογος της εκδοτικής ομάδας: Κρίση, Αναδιάρθρωση και Ταξική Πάλη στα Πανεπιστήμια
Τζωρτζ Καφφέντζις: Να γκρεμίσουμε τη σκάλα της κοινωνικής ανόδου:τα πανεπιστήμια σε κρίση
Ρόμπερτ Όβετζ: Μετατρέποντας την αντίσταση σε εξέγερση: φοιτητικά κινήματα και επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων
Ντέηβιντ Χάρβι: Αλλοτρίωση, τάξεις και περιφράξεις στα πανεπιστήμια του ηνωμένου βασιλείου
 
Συγγραφείς: George Caffentzis, Robert Ovetz, David Harvey



και τώρα-τώρα αυτό http://www.greekbooks.gr/books/tehnes/i-anageotita-tis-tehnis-1.product που όπως ήταν αναμενόμενο είναι υπερβολικά γραμμικό/κλασικό/μαρξιστικό ως σκέψη .Σίγουρα δεν θα αρέσει σε μεταμοντέρνους χιπστερς δηλαδή .

επίκαιρο

(http://www.perizitito.gr/images/P/b105059.jpg)

Tου Βιλχελμ ραιχ
(http://www.mousaios.gr/wp-content/uploads/2012/11/Reich-fasism.jpg)

Αγαπαμε παζαρι βιβλιου.

Ό,τι πρέπει για ξέσκασμα στην εξεταστική

(http://www.hartorama.gr/LH2UpLoads/DefaultItemPics/56506_2.jpg)

διαβάζω το #FFFFFF του τοίχου μου.

εγώ το έχω φτάσει απτο καλοκαίρι στην 380 αλλά εκεί θέλει πολλή προσπάθεια για να πάει παρακάτω. Έχει ενδιαφέρουσες ιδέες κυρίως στο πρώτο κομμάτι του βιβλίου στην κριτική του στον Μαρξισμό και για το πώς αυτός οδήγησε σε καταπιεστικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη, επίσης λέει ενδιαφέροντα πράγματα για το τί είναι οι θεσμοί και πώς αυτοί δημιουργούνται. Ιδίως στο δέυτερο κομμάτι έιναι σε διάφορα σημεία κατα την γνώμη μου επιτηδευμένα περίπλοκο, και γενικότερα στο βιβλίο έχει σε σημεία αφορισμούς και λογικά κενά.

(http://www.palaiobibliopolio.gr/images/palaio/thumbs/171x250_p14963.jpg)

(http://www.pare-dose.net/blog/images/2011/02/4094/I_seksoualiki_katapiesi.jpg)

"What a carve up!" του Jonathan Coe, το τελειώνω τώρα, δεν μπορώ να το αφήσω κάτω, είναι απίθανα καλό! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα για κάποιον που ψάχνει κάτι λίγο διαφορετικό, μιας και συνδέει την πολιτική σκηνή της Αγγλίας στην εποχή της Θάτσερ και λίγο αργότερα με την σάτιρα σε πολλούς τομείς της ζωής όπως θα έπρεπε να είναι και το αστυνομικό μυθιστόρημα - αν και επουδενί δεν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα!

https://www.goodreads.com/book/show/2441279.What_a_Carve_Up_

Τελικα η εντυπωση που ειχα για τις γυναικες εχει βαση.

(http://www.sep.gr/cms/bookcovers/i_katagogi_tis_oikogeneias.jpg)

Μόλις τελείωσα το βιβλίο που διάβαζα και θέλω κάτι ανάλαφρο και καλό πριν πιάσω το παιδοίοδείω.Καμιά πρόταση;

Μόλις τελείωσα το βιβλίο που διάβαζα και θέλω κάτι ανάλαφρο και καλό πριν πιάσω το παιδοίοδείω.Καμιά πρόταση;

Όταν λέω ανάλαφρο δεν εννοώ Λένα Μαντά.

(http://www.toys24.gr/datafiles/630055.jpg)

Το διάβασες όλο ή σε κούρασε;

Το συγκεκριμενο μου το διαβασε η μαμα μου.

διαβάζω αυτή τη σειρά:
(http://hdcovers.psichogios.gr/GR/9789604534630.jpg)
αυτό είναι το πρώτο, εγώ είμαι στο τρίτο (σύνολο 6). αν είσαι για φαντασία, περιπέτεια κ τέτοια φάση είναι πολύ καλό! απλά προειδοποιώ ότι μου αρέσουν βιβλία που ίσως θεωρούνται εφηβικά  :P

Μμμμ ευχαριστώ αλλά μάλλον that's not my cup of tea!!

http://books.google.gr/books/about/American_Hardcore.html?id=7AgdUYZ6U0wC&redir_esc=y

μα αυτό είναι βάση για τον φεμινισμό αφού ρε πετς

Διάβασα πρόσφατα το "Ο αναρχικος των δυο κόσμων" πολύ ωραίο βιβλίο!

(http://media.cosmotebooks.gr/images/stories/virtuemart/product/b/5/1/6/b51671.jpg)

Λινκς :

http://www.politeianet.gr/books/9789607218391-guin-ursula-le-parsec-o-anarchikos-ton-duo-kosmon-196539
https://athens.indymedia.org/post/124825/
http:/theanarchistlibrary.org/library/ursula-k-le-guin-the-dispossessed

Kαποια στιγμη θα πρεπει να σου πει καποιος οτι το να την πεφτεις στις αναρχοαυτονομες με ατακες φεμινιστων-τριων δεν ειναι φεμινισμος

Δεν νομιζω πως οι (μετα)μοντερνες φεμινίστριες συμπαθούν πολύ τις ιδεες του Ενγκελς.

Διαβάζω του Tom Rob Smith το "Agent 6" , που είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας Leo Demidov [της οποίας το πρώτο μέρος ήταν τέ-λει-ο και θα γίνει ταινία με τον Gary Oldman  ^love^ ]

Έχω ένα που λέγεται η Καλύβα του William Young. Το είχα πάρει γιατί μου είχαν πει πως έχει ωραία προσέγγιση στο θάνατο αλλά από το λίγο που το ξεφύλλισα δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι θα μου αρέσει. Το έχει διαβάσει κανείς σας;Να το επιχειρήσω ή να διαβάσω Κάφκα(καμία σχέση);

μην αρχίσεις τον Πύργο μόνο.. θα κάνω 8ετία να το τελειώσω... 1σελιδα/ώρα διαβάζω..και δε ξέρω να σου πω αν μου αρέσει κιόλας γιατί είμαι στην αρχή ακόμα..(κάποτε θα πάω στα μισά..)

Επειδή σε ξέρω λίγο,δεν αμφισβητώ τα λεγόμενά σου,αλλά και 10 κενές σελίδες να διάβαζες,πάλι 10 ώρες θα σου έπαιρνε. :P :P

αφού είσαι στον κόσμο σου

χαχα

τεσπα ο Πύργος καλός είναι, αλλά κουραστικός ,θέλει διαλείμματα :P

είναι όμορφος ο κόσμος μου  ::)

Για τον πυργο του καφκα λετε η ειμαι ακυρος;

τικ

πολυς ντορος για ενα ημιτελες βιβλιο απ'τη στιγμη που ο καφκα εχει γραψει πολυ καλυτερα(imho).
θα σου προτεινα να διαβασεις τη μεταμορφωση για αρχη, ειναι μικρο βιβλιο(και γαματο). και αμα σ'αρεσει ξεκινα να διαβαζεις και τα αλλα γνωστα του (δικη κτλ).

όταν βρω χρόνο θα τα κοιτάξω :) (και η princess λογικά xD )

βασικα δεν ηθελα τοσο να σου επισημάνω να διαβασεις τη μεταμορφωση όσο να σου τονισω να ΜΗ διαβασεις τον πυργο. :P

χαχααχχα δε θα μου απομείνει πολύ κουράγιο για να τον διαβάσω :P δε μπορώ τόση περιγραφή :p

Εγώ πάντως νομίζω τη μεταμόρφωση θα διαβάσω.Βασικά αυτό που έχει να κάνει με μια κατσαρίδα or so,έτσι δε λέγεται;

ναι και ειναι καλο.

psychologically disturbing βιβλιο

ε καλά τώρα

(http://www.mixanitouxronou.gr/wp-content/uploads/2014/03/koufontinas-Livanis.jpg)

ας ελαφρύνω το κλίμα...

(http://www.psichogios.gr/site/remote.jpg.ashx?width=200&urlb64=aHR0cDovL2hkY292ZXJzLnBzaWNob2dpb3MuZ3IvR1IvOTc4OTYwNDk2NTMyOC5qcGc&hmac=RblHnTKhULY)

(http://www.critique.gr/files/images/article_1259920231.jpg)

Πάρα πολύ καλό,αλλά νομίζω αξίζει να το ξαναδιαβάσω και στα αγγλικά

Αυτό:
(http://ecx.images-amazon.com/images/I/410MZ2FASWL.jpg)

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα ανεξάρτητα απο προτιμήσεις του καθενός. Πρέπει να είναι η 4η φορά που το διαβάζω και δυσκολεύομαι να το αφήσω κάτω.

Και αυτό:
(http://2.bp.blogspot.com/_4f7SgzBsUIc/TJcfoYWDJhI/AAAAAAAAADM/_SgM3I-CEGs/s400/brightlights.jpg)

Ο τύπος ανήκει στην του Bret Easton Ellis (λιγότερο απο το μηδέν, αμερικανική ψυχώ) σχολή και χειρίζεται τη γλώσσα όπως λίγοι. Όλο το βιβλίο δε είναι γραμμένο στο 2ο πρόσωπο.

(http://www.bookpoi.com/images/Front%20cover%20For%20Whom%20the%20bell%20Tolls.jpg)
Πολύ καλό!

(http://d.gr-assets.com/books/1325028693l/38500.jpg)

Κάτι σαν Californication νομίζω.

Το διαβασα πριν λιγο καιρό, πραγματικα το californication το χαρακτηρίζει πλήρως!

σήμερα το "πώς να σκοτώσετε ολόκληρη μέρα μπροστά στο πισί" γραμμένο από μένα..

http://www.armosbooks.gr/product_info.php/products_id/26847?sid=f4cc77b186c9ffc26f164364336c13ba

http://www.oodegr.com/oode/efsevismos/dostogiefski_1.htm

http://hdermi.blogspot.gr/2011/10/blog-post_08.html

Διαβασα το "Ο αφρος των ημερων" του βιαν και το ερωτευτηκα. Καιρο ειχα να απολαυσω βιβλιο τοσο πολυ. Ειπα να συνεχισω με το "Θα φτυσω στους ταφους σας", επισης δικο του.

(http://www.athensmagazine.gr/photos/articles/thumbs_large/b4a2a5e28a247bb3e131b2934bc749ca.jpg)

The physics of superheroes!!

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/0/0f/Physicsofsuperheroes1.jpg)

Λωξάνδρα

by Μαρία Ιορδανίδου

Κωνσταντινουπολίτικο κλίμα με χιούμορ

(https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1373805006l/16122215.jpg)

Αααα απλά τέλειο!

άτομο το οποίο εμπιστεύομαι απολυτα σε τέτοια θέματα,μου το πρότεινε
πρέπει να είναι όντως καλό λοιπόν

Εγώ τελικά διαβάζω την Μεταμόρφωση του Κάφκα,βασικά έχω μπερδευτεί.Πέρα απ την Μεταμόρφωση αυτή καθαυτή,έχει και άλλα κεφάλαια,καθένα αυτοτελές,όμως το βιβλίο λέγεται Μεταμόρφωση και στην περίληψη μιλά μονο για δαύτην. Πάντως το ομώνυμο κεφάλαιο ήταν καλό,όπως και το επόμενο,τα άλαλ 2 που διάβασα μου τα χάλασαν.Ποιός ξέρει...

(https://p.gr-assets.com/200x200/scale/books/1373805017/16122237.jpg)

δυό δυό τα διαβάζεις ;(καλά κι εγώ το κάνω αυτό ενίοτε...)

όχι, τα τέλειωσα τα άλλα! αυτά είναι μικρά και ευχάριστα,100 σελιδούλες, αέραααας  8))

Καλη μου ειχα φανει η Μεταμορφωση. Ειχα βρει παλια και μια "ερευνα" που εκανε ενας που απο γνωρισματα που αναφερει μεσα στο βιβλιο, προσπαθει να καταλαβει σε τι εντομο ακριβως εχει μεταμορφωθει ο πρωταγωνιστης.

Οσο για τον Βιαν, θα σου προτεινα να διαβασεις πρωτα το "Ο αφρος των Ημερων" (ισως και ακομα κανενα δικο του) και μετα το "Θα φτυσω στους ταφους σας", επειδη το τελευταιο στην ουσια ειναι ενα "συγγραφικο" αστειο που εγραψε ο Βιαν την εποχη που ανθουσαν τα αμερικαν θριλερ.

(http://ecx.images-amazon.com/images/I/51xasZ7uF5L.jpg)

Μόλις το ξεκίνησα.Ελπίζω να είναι αντάξιο της φήμης του

(http://jamietuohy.files.wordpress.com/2012/06/on-the-road-pic.jpg)

Αυτό έχασε στο όριο από τον Gatsby,οπότε λογικά έχει σειρά αμέσως μετά

το On The Road είναι απ'τα αγαπημένα μου.

(http://www.greekbooks.gr/ProductImages/XtraLarge/Book/Unknown/ta_teleftaia_apogevmata_me_tin_tereza.jpg)

(https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1351785800l/16122245.jpg)

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/4/44/Queer.jpg)

Είναι καλό;
Το έχω πάρει εδώ και κάτι μήνες και δεν το έχω ανοίξει!

(http://www.psichogios.gr/site/remote.jpg.ashx?width=156&urlb64=aHR0cDovL2hkY292ZXJzLnBzaWNob2dpb3MuZ3IvR1IvOTc4NjE4MDEwMjMxNC5qcGc&hmac=I0FTPVyRgxw)

sgekjgs

Το βιβλίο της Κατερίνας από Αύγουστο Κορτώ -  μου αρέσει πάρα πάρα πολύ

(http://www.culturenow.gr/thumbnail?filepath=/contentfiles/books/kortw-kritiki.jpg&width=400)

(http://www.blessthisstuff.com/imagens/stuff/mud-sweat-tears-bear-grylls-autobiography.jpg)

διαβασα αυτο και αρεστηκα
(http://www.franceculture.fr/sites/default/files/2014/02/11/4794884/images/expo-58-jonathan-coe-L-U18x_1.jpeg?1392114094)

Γενικά Coe ==  ^love^

(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/76/Three_Gardens_of_the_Moon.jpg)


φαίνεται promising μέχρι τώρα

(http://fridge.gr/wp-content/uploads/2012/01/11-thumb-medium.jpg)

πάμε ρε Grecs, ετσι

χαχαχαχαχ πως δηλαδη ρε καραμαν?

Ράφα κι έτσι

 Αν εξαιρεσεις μια μικρη καταθλιψη που μπορει να σου προκαλεσει το βιβλιο για την ιδια την υποσταση της πατριδας σου, ειναι ωραιο το ποσο συμπυκνωμενο ειναι, ποσο συγκεντρωμενο στην ουσια χωρις να περιαυτολογει και εχει μια γραφη πολυ φιλικη, σαν να σου εξηγει ιστορια ενα φιλαρακι σου.

Αυτά τα κολλήματα του με το Μακρυγιάννη, τους δημοσίους υπαλλήλους και οτι οι νεοΕλληνες ειναι εθνος κλεφτών να μην είχε, αλλα εντάξει όλοι εχουμε τα θέματά μας. 

Καλα στις πρωτες 50 σελιδες ειμαι, διαβασα και λιγο καποια random κεφαλαια απο τα τελευταια.

(http://i.imgur.com/Ij4WL83.jpg)

 Mεγαλος μπαγλαμας θα μπορουσε να γραψει το ιδιο βιβλιο με τις μισες σελιδες. Παρολα αυτα δινει πολυ τροφη για σκεψη στο θεμα της καταναλωσης το οποιο ειναι φυσικα θεμελιος λιθος του καπιταλισμου, αυτα αν δεν σπαστειτε βεβαια απο τους πλατιασμους και τις επαναληψεις... Επισης αναπτυσει παραλληλα και αλλα θεματα που σχετιζονται με την καταναλωση, οπως πχ η σημασια του δανεισμου.

το πιο διασκεδαστικό βιβλίο ιστορίας ever
αν πορευόμασταν μ' αυτό στο λύκειο (πολλά θέλω)
τώρα μπορεί να μην ήμουν ανιστόρητη  :D

(http://www.biblionet.gr/images/covers/b73698.jpg)

(http://cdn3.asteroid.pl/c13/a.swistak.pl/159/921/159921292_1024.jpg)

Ρωσοελληνικοι και ελληνορωσικοι διάλογοι

To Yπόγειο του Nτοστογιέφσκι

(http://img2.imagesbn.com/p/9789601645841_p0_v1_s260x420.JPG)

+1. Awkward

Ο δασκαλος δεν απογοητευει ποτε. Η ψυχοσεξουαλικη συνεχεια του γνωστου εργου του Εγκελς "Η καταγωγή της Οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους"


(http://radioparasita.org/sites/default/files/images/Wilhelm%20Reich%20-%20%CE%97%20%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%20%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82.preview.jpg)

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_18%CE%B7_%CE%9C%CF%80%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CF%81_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7

Στη σκιά της πεταλούδας - Ζουργός (http://www.biblionet.gr/book/95840/%CE%96%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C%CF%82,_%CE%99%CF%83%CE%AF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82/%CE%A3%CF%84%CE%B7_%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%AC_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1%CF%82)

Έχω 2 ακόμα βιβλιαράκια του από τις ίδιες εκδόσεις, που δε δοκίμασα να τα ανοίξω ποτέ, ένεκα της ετοιμόρροπης βιβλιοθήκης και των τίτλων που παρέπεμπαν σε Θάνο Ασκητή.


http://www.goodreads.com/book/show/28381.Dead_Souls

άνθρωποι και ποντίκια

Ποια?

Αν σου αρεσει η ψυχολογια και η κοινωνιολογια θα σου αρεσει. Αν γουσταρεις και μαρξισμο τζακ ποτ. Δεν ειναι φαση Ασκητης με καμια παναγια.

Υποθέτω ότι η ψυχολογία και ο μαρξισμός μπορούν να γίνουν περισσότερο αισθητά ως στοιχεία στο βιβλίο που διαβάζεις, λόγω συγκεκριμένης θεματολογίας. Έριξα μια ματιά στα δικά μου και σε διαβεβαιώ ότι είναι, σχετικά τυπικό, δείγμα καβλοψυχολογίας.

Ξέρεις, παρόμοια με αυτά που έγραφε και ο Freud όταν του τελείωνε η κόκα και έβγαζε οργή για την ανθρωπότητα που τον είχε περιστοιχίσει με καταπιεσμένους επίδοξους αιμομίκτες.

"Morning and evening talk", Naguib Mahfouz

http://bookreview.mostlyfiction.com/2009/morning-and-evening-talk-by-naguib-mahfouz/

(http://4.bp.blogspot.com/-ZLqYghGbLtU/U8KqttYQLrI/AAAAAAAAD4Y/tavF_17K-2I/s1600/%CE%BF+%CE%AE%CF%87%CE%BF%CF%82+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD+%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD+%CF%80%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD.jpg)

δεν είναι τέλειο το εξώφυλλο;  :D

Είναι τέλειο το εξώφυλλο και πολύ ωραίο το βιβλίο!  ;)

Εγώ διαβάζω τα "Ματωμένα Χώματα" της Διδούς Σωτηρίου για νιοστή φορά..

ρε Νάσια, δεν έχεις αφήσει βιβλίο για βιβλίο!!  :D
(εγώ δεν τον ήξερα καν τον κύριο, ο αι-βασίλης μου το έφερε  :P)

Έτσι και αλλιώς το 2014 έγινε το μπαμ με αυτόν τον συγγραφέα, οπότε λογικό να μην τον είχες ξαναακούσει, οι περισσότεροι τώρα τον μάθαμε  :D


Αν θες να διαβάσεις κάτι πάρα πάρα πάρα πολύ ωραίο,που θα θέλει να σε κάνει να θες να πας στην Ισλανδία, "Έθιμα Ταφής" από Hannah Kent, απίθανα καλό! Για μένα ίσως και το καλύτερο που έπεσε στα χέρια μου την προηγούμενη χρονιά!

οκ, θα είναι το επόμενο λοιπόν!!!  :)

(έχω κ μια πρόταση για Ισλανδία, για να δούμε  :P)

http://www.protoporia.gr/formoli-p-411350.html

Γαμεί.-

τι φαση ειναι γενικα ? γιατι το ειχα δει κ γω καποια στιγμη κ το χα στα υπ'οψην απο την περιληψη π λεει δεν καταλαβα κ πολλα  :P

(http://www.diabazoume.gr/covers/101.jpg)

Αγαπαμε δασκαλο και ας τρελαθηκε μετα.  ;D :D ;D :D

(http://cdn.ianos.gr/media/catalog/product/cache/1/image/650x650/17f82f742ffe127f42dca9de82fb58b1/7/a/7af55233-04ed-49b9-98ae-c35cd1d07c98_1.jpg)

(http://4.bp.blogspot.com/-hUPmPKjV0rc/Ub7gsV5QOZI/AAAAAAAAEZM/EgoxxRdRLjQ/s1600/%28Vios+kai+politeia+tou+Alexi+Zormpa%29%29+%27Life+and+Adventures+of+Alexis+Zorbas%27+cover+of+Greek+edition.jpg)

μαπα

(http://h-france.net/fffh/wp-content/uploads/2012/04/Eco1-678x1024.jpg)

Γελοίοι έρωτες-Μίλαν Κούντερα

steven king - salem's lot

προσφατα διαβασα και το κινητο. λενε οτι ο κινγκ ειναι γενικα overated, αλλα οτι εχω διαβασει μεχρι στιγμης ειναι τουλαχιστον καλο.
το "νεκρη ζωνη" δε με ενθουσιασε τρελα(ηταν καλο βιβλιο βεβαια) και το "σκοταδι βαθυ κτλ" ήταν αρκετά έως πολύ καλό. αλλά το κινητό μάμησε ασχημα.

Εγώ από King μέχρι στιγμής έχω διαβάσει το "The body" και το "Μr. Mercedes" και ειδικά το 2ο με απογόητευσε οικτρά, το επόμενο που σκοπεύω να διαβάσω δικό του είναι το Carrie - που είναι και κλασικό του. Αν επίσης δεν μου αρέσει, μάλλον θα κλίνω προς την άποψη πως είναι overrated και εγώ.  :P


Κατά τα άλλα, διαβάζω το "Miss Peregrine's Home for Peculiar Children" του Ransom Riggs και σίγουρα δεν είναι όπως το περίμενα, μ'αρέσει παρ'όλα αυτά..

(http://3.bp.blogspot.com/_m_ap01qTAu8/TTa3EKKDWPI/AAAAAAAAAOQ/_B0UHR366Kg/s1600/untitled.bmp)

και το σπιτι του υπνου απο τον ιδιο ειναι πολυ ωραιο..

τώρα περιμένω το Expo58 (νομίζω έτσι λέγεται). Θα το πιάσω μετά το σπίτι του ύπνου.  :)

είναι τέλειο τέλειο τέλειο

Εγώ αυτή την στιγμή διαβάζω το "Τα κεραμίδια στάζουν" από Χρόνη Μίσσιο.

συμφωνώ είναι πολύ δυνατό.
πριν λίγο καιρό διάβασα και το Ubik, το οποίο επίσης μου άρεσε.

(http://eduardovarasc.files.wordpress.com/2007/12/ubik.jpg)

Αυτό το καιρό δεν το λες γιατί το πιλατεύω 5 μήνες αλλά ένιγουέι

(http://eranistis.net/wordpress/wp-content/uploads/2013/04/vambakarhsayto.jpg)

http://www.politeianet.gr/books/9789600200201-bambakaris-markos-papazisis-markos-bambakaris-197878 (http://www.politeianet.gr/books/9789600200201-bambakaris-markos-papazisis-markos-bambakaris-197878)

REST in Practice: Hypermedia and Systems Architecture

(https://d.gr-assets.com/books/1328835011l/8266727.jpg)

(http://1.bp.blogspot.com/-HsFth22AnUQ/UqQrs6Vt7PI/AAAAAAAAASM/2pL2tcf5kXk/s1600/%CE%A4%CE%9F+%CE%91%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%9F%CE%9D%CE%95%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%A5_%CE%91.jpg)

(http://vignette3.wikia.nocookie.net/malazan/images/f/f2/Memories_of_Ice.jpg/revision/latest?cb=20131013110022) (https://en.wikipedia.org/wiki/Memories_of_Ice)

για πολλούς είναι το καλύτερό του-αλλά εγώ θα διαφωνήσω
για μένα πάνε απ'αυτά που έχω διαβάσει,ξεκινώντας από το ωραιότερο:
Villa Incognito
To Άρωμα του Ονείρου
Αμάντα, το κορίτσι της Γης
Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν
Τρυποκάρυδος
Μπί όπως Μπίρα

έχει διαβάσει κανείς τη Θιβετιανή Ροδακινόπιτα;
λένε ότι είναι εξαιρετικότατη


Νick Blinko-Ψυχική ασθένεια, πρωτογενής θεραπεία και πανκ ροκ

(https://cdn.ianos.gr/media/catalog/product/cache/1/image/650x650/17f82f742ffe127f42dca9de82fb58b1/b/e/bebb4e4b-63d0-4c37-bdaa-4958b6b9117f_3.jpg)

Ανάλυση στοχαστικών σημάτων του Πάνα

Παραγωγικες διακοπες χριστουγεννων.

(https://www.sep.gr/cms/bookcovers/i_proletariaki_epanastasi_k_o_apostatis_kaoutski.jpg)

Περιληψη: Ο Λενιν κραζει εναν συριζαιο της εποχης του και ξεμπροστιαζει ποσο τσιπρας ειναι και ποσο μακρια πεφτει απο οτιδηποτε μαρξιστικο.

(https://www.sep.gr/cms/bookcovers/o_imperialismos.jpg)

Περιληψη: Περιγραφη της μορφης του καπιταλισμου μεταξυ 1876 περιπου μεχρι τον Α' Παγκοσμιο πολεμο. Οι ομοιοτητες με την σημερινη εποχη εκπληκτικες. Επισης περιεχει ξεμπροστιασμα στους συριζαιους της εποχης.

(https://www.sep.gr/cms/bookcovers/kratos_k_epanastasi.jpg)

Περιληψη: Βασικο βιβλιο για μαρξιστες λενινιστες ξεκαθαριζει την αποψη του λενιν συμφωνα με τις διδαχες του Μαρξ και του Εγκελς για τη μορφη του κρατους μετα την επανασταση. Επισης περιεχει κραξιδι για τους συριζαιους της εποχης.

λοιπόν διάβασα το The Man In The High Castle και μου άρεσε πάρα πολύ! το ξεπάστρεψα σε 3 μέρες, πολύ ενδιαφέρουσα και δεμένη πλοκή και σαν ιδέα με ιντρίγκαρε από την πρώτη στιγμή, το προτείνω!

Δανειστηκα απο τους αναρχικους της γειτονιας αυτο και το βγαλα φωτοτυπιες μιας και δεν υπαρχει. Μολις το αρχισα δειχνει πολλα υποσχομενο

(http://www.politeianet.gr/components/com_virtuemart/shop_image/product/23cd05c0-86e8-48a0-9b9c-47ded56b7fcb.jpg)

Τελικα το παραπανω με ξενερωσε θα μπορουσε να ναι λιγοτερες σελιδες.

(http://4.bp.blogspot.com/_0OCXcg3mrQM/S7sNWfwJoII/AAAAAAAAFxw/phabN--EopY/s320/%CE%9F+%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%82+%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82.jpg)

Γενικο mythbusting περι αγορων, φιλελευθερισμου και ανθρωπινης φυσης. Ιστορικη αναδρομη στο πως εγινε το περασμα απο την φεουδαρχια στον καπιταλισμο στην Αγγλια, στο πως επικρατησαν οι φιλελευθεροι στα μεσα του 19ου αιωνα και στο πως το συστημα των αγορων οδηγει σε κοινωνικες καταστροφες οπως οι παγκοσμιοι πολεμοι.

Το συμπερασμα μου ενω βρισκομαι περα απο τα μισα ειναι οτι ελυθερες αγορες δεν υπηρξανε ποτε. Η προσπαθεια απελευθερωσης των αγορων φερνει αναποφευκτα κοινωνικη καταστροφη και αναγκασμο για κρατικη παρεμβαση. Οι φιλελεδες κλαινε πανω απο συντριμια οτι το κρατος δεν τους αφησε να (απο)τελειωσουν αυτο που αρχισανε. Γενικα μιλαμε για τρελη αποδομηση.

(http://www.planetbooks.gr/media/catalog/product/cache/1/image/9df78eab33525d08d6e5fb8d27136e95/1/3/13.jpg)

 Απλα τρομερο αν σκεφτεις οτι γραφτηκε το 1880. Πολυ μπροστα ακομα και για την δικη μας εποχη. Προκαλει τρομερη αμηχανια απεναντι σε ηθικολογους απλα επειδη εχει δικιο και το τεκμηριωνει. Μερικα πραγματα που λεει ειναι outdated και εσφαλμενα επειτα απο τις εξελιξεις του συγχρονου καπιταλισμου αλλα το πνευμα αυτων που λεει ειναι συγχρονο και μαλιστα με την εξελιξη της τεχνολογιας επιβεβαιωνεται εις την νιοστη.

αξιωθηκα να ξεκινησω το dune. το συνιστω ανεπιφυλακτα.
επισης στο ιδιο υφος διαβασα πριν καποιους μηνες το left hand of darkness της Ursula LeGuin, επισης εξαιρετικο epic scifi

Επαναστατικές Συγγένειες: Τα κόκκινα και τα μαύρα αστέρια μας

(http://akybernitespoliteies.org/sites/akybernitespoliteies.org/files/images/news/cover/%CE%95%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%95%CE%A3%20%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9D%CE%95%CE%99%CE%95%CE%A3.jpg)

https://vimeo.com/184253106


Έχει κανείς γνώμη για το βιβλίο και τους συγγραφείς ;

(http://webstorage.public.gr/ProductImages/1101232/9789608112315-1000-1101232.jpg)
http://www.goodreads.com/book/show/25480411

"Ο Αχρηστος Πλανητης - και αλλα σοβιετικα διηγηματα επιστημονικης φαντασιας"
Εκδοσεις Αγνωστη Κανταθ

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ και πολυ ενδιαφερον απο ιστορικης πλευρας επισης

Το έχω πάρει εγώ Άλντε. Πολύ δυνατό. Αξίζει πραγματικά  ;)

Α ωραία, banis, θα το έχω στα υπόψιν μου  ;)

(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/7/7f/MartianTimeSlip(1stEd).jpg/220px-MartianTimeSlip(1stEd).jpg)

(https://images.gr-assets.com/books/1322607341l/13128036.jpg) (https://www.goodreads.com/book/show/13128036)

(http://7226-presscdn-0-67.pagely.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2015/01/drakos-prespas-cover.jpg)

https://www.goodreads.com/book/show/24513422

το τελειωσα χτες, συστηνω ανεπιφυλακτα

(https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/51oB3LJckjL._SX300_BO1,204,203,200_.jpg)

και μια που ειμαι εδω, πριν την κοιλαδα της λασπης διαβασα αυτο, κλασσικο και φυσικα παρα πολυ ωραιο, επισης προτεινω

Το πήρα τελικά...  :P

Για να δούμε τι λέει!

(https://cdn.ianos.gr/media/catalog/product/cache/1/image/650x650/17f82f742ffe127f42dca9de82fb58b1/1/3/13353e88-f3f7-4241-9be7-0a63e83a5f66_3.jpg)

Προτεινω ανεπιφυλακτα. Πολυ ωραια περιγραφη αλλα και αναλυση της σημερινης πραγματικοτητας. Υπαρχει στη γνωστη σε ολους μας ρωσικη πειρατικη βιβλιοθηκη.


(https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/51oEjGD%2BjuL._SX322_BO1,204,203,200_.jpg)

Εξαιρετικό!!! Θα το βρείτε που αλλού; Στις Ακυβέρνητες Πολιτείες στην τιμή των 10Ε.


(https://scontent-frt3-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/17807301_1414719671913641_4087782333918653626_o.jpg?oh=4ad1631bd87c5edd28841cd5fc6f9592&oe=597BADC1)

Εξαιρετικό! Σπάνια απογοητεύει ο Λακάν άλλωστε.

On Feminine Sexuality, the Limits of Love and Knowledge: The Seminar of Jacques Lacan,

(https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/415-jWT6BML._SY344_BO1,204,203,200_.jpg)

Έχει φάση να διαβαζεις πως ειχαν στο μυαλό τους τους εξωγηινους 100+ χρόνια πριν

(https://flavorwire.files.wordpress.com/2014/09/wells6.jpg)

Παρεπιπτόντως στις διακοπές μου Αθήνα διάβασα και το "Εξουσία και Οικογένεια" του Χέρμπερτ Μαρκούζε. Δεν μου πολυάρεσε. Αρκέτα υπερβολικό σε διάφορα σήμεια και πολλές άστοχες γενικεύσεις. Ο μονοδιάστατος άνθρωπος ήταν κάπως καλύτερο αν και έπασχε από τα ίδια χαρακτηριστικά. Προσωπικά, υπερτιμημένος μου φάνηκε ο Μαρκούζε. Γενικότερα αυτό που παρατήρω σε πολλούς παρόμοιους αριστέρους φιλοσόφους είναι ότι δεν υπάρχει, όπως θα έλεγε και ο Μίλτον Φρίντμαν, ''sense of proportion''. Δεν γίνεται πχ. να βασίζεις μεγαλό μέρος της ανάλυσης σου πάνω στην ισωπεδωτική άποψη ότι ο καταναλωτισμός κάνει τους ανθρώπους παθητικούς σαν πολιτές και υποχείρια των διαφημιστικών εταιριών. Οι παράγοντες που δρουν σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, όσο και οι ανθρώπινες συμπεριφορές αυτούσιες, είναι πολύ πιο πολυσυνθέτα και πολυπαραγοντικά φαινόμενα. Το μόνο θετικό στη περίπτωση Μαρκούζε είναι οι σαφείς Φροϋδικές επιρροές, αφού πάντα εκτιμάμε το δάσκαλο.  :P