THMMY.gr

 
Πώς να αναγνωρίσεις την Κατάθλιψη

Εάν κάποιος έχει τα ακόλουθα συμπτώματα ίσως νοσεί από κατάθλιψη και δεν είναι απλά η αίσθηση λύπης ή ότι αισθάνεται χαμηλά για κάποιες ώρες ή λίγες μέρες:

· Χαμηλή διάθεση που συνοδεύεται από έντονο κλάμα χωρίς να συνοδεύεται από συγκεκριμένη κατάσταση, και συναισθήματα έντασης, ευερεθιστότητας και ανησυχίας,

· Αίσθηση κούρασης και έλλειψης ενέργειας χωρίς έντονες δραστηριότητες, με χαμηλή συγκέντρωση και δυνατότητα μνήμης

· Xαμηλή ή έλλειψη διάθεσης με συναισθήματα ενοχών και χαμηλής αυτό-εκτίμησης

Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να συνειδητοποιηθεί γύρω από την κατάσταση της  κατάθλιψης είναι ότι δεν μπορεί να υποχωρήσει χωρίς συστηματική θεραπευτική παρέμβαση.

 
Οι συνέπειες της Κατάθλιψης στη Σκέψη και στη Συμπεριφορά

Η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που κάποιος σκέφτεται και πράττει. Η αντίληψη που κρατά το άτομο για τον κόσμο κατέχεται από εξαιρετικά απαισιόδοξα σενάρια. Δεν υπάρχουν προσδοκίες ότι τα πράγματα μπορεί να βελτιωθούν και το δυσκολότερο από όλα είναι ότι το άτομο αισθάνεται υπεύθυνο για αυτό. Μέσα σε αυτή την απαισιόδοξη αντίληψη το άτομο υπό-εκτιμά τις δυνατότητες και δεξιότητες του. 

Αιτίες

Δεν υπάρχει μόνο μία αιτία που προκαλεί την κατάθλιψη. Υπάρχει γενετική και βιολογική προδιάθεση σε μερικούς ασθενείς αλλά χρειάζονται και τα ερεθίσματα από το περιβάλλον τις περισσότερες φορές για να εκφραστούν τέτοιου είδους προδιαθέσεις.

Έτσι, μεγάλη σημασία πρέπει να δοθεί σε τέτοιες περιπτώσεις στην πρόληψη ώστε να αποτραπούν καταστάσεις όπου θα λειτουργήσουν ως αφορμές για την εκδήλωση καταθλιπτικών στοιχείων.

Επίσης, ψυχό-κοινωνικοί παράγοντες έχουν μεγάλη επίδραση στην εμφάνιση της κατάθλιψης. Οποιοδήποτε αγχώδες γεγονός ή ένας δυσλειτουργικός τρόπος ζωής μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση τους. Πιθανές  αφορμές για την εμφάνιση της περιλαμβάνουν γεγονότα όπως: η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η συνεχής μοναξιά, η ανεργία, η χρόνια ασθένεια, συνεχής συγκρούσεις στο σπίτι ή στην εργασία, συζυγικά προβλήματα, η γέννηση παιδιού, μια τραυματική εμπειρία.
 

Έλλειψη Αυτό-εκτίμησης

Φυσικά, χρειαζόμαστε την αναγνώριση των άλλων για να επιβεβαιώσουμε και να στηρίξουμε τον εαυτό μας. Εάν η αυτό-εκτίμησή μας βασίζεται αποκλειστικά σε εξωτερικές επιβεβαιώσεις, συνεχώς βασιζόμαστε στους άλλους για να αισθανθούμε καλά και συνεχώς χρειαζόμαστε όλο και περισσότερες επιβεβαιώσεις από περισσότερους ανθρώπους για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε μια καλή αίσθηση για τον εαυτό μας.

Ωστόσο, μια τέτοια τακτική αφήνει το άτομο να βασίζει την αυτό-εκτίμησή του επάνω στους άλλους, το οποίο σημαίνει ότι όλοι οι άλλοι εκτός από το άτομο κατέχουν μια δύναμη και έλεγχο επάνω στην διάθεση του ίδιου ατόμου. Εάν οι άλλοι δεν επισημάνουν τα καλά γύρω από το άτομο αυτό (τα οποία συνήθως τα γνωρίζει μόνο το ίδιο το άτομο και το τρίτο πρόσωπο δεν τα ξέρει ακριβώς) τότε το άτομο αισθάνεται άσχημα και η αυτό-εκτίμηση του πέφτει. Έτσι η ανάγκη του ατόμου για επιβεβαιώσεις από το περιβάλλον μεγαλώνει, χάνοντας όλο και περισσότερη εσωτερική δύναμη και όλο και περισσότερο χάνει την πίστη του στον εαυτό του. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο οι εκτιμήσεις που αφορούν τις δυνατότητες του ατόμου υπό-εκτιμώνται και όταν μια δύσκολη κατάσταση ή μια απειλή εμφανιστεί στο περιβάλλον του  δεν έχει την κατάλληλη δύναμη και πίστη να το διαχειριστεί.


Λοχεία και Κατάθλιψη

Οι αιτίες της κατάθλιψης μετά την γέννηση ενός παιδιού δεν είναι ξεκάθαρες, αλλά μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες επιβαρυντικές στην ψυχική υγεία διαδικασίες.

Μία έντονη βιολογική αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών (ξαφνική αύξηση της προλακτίνης, και μείωση στα οιστρογόνα και προγεστερόνη) φανερώνει μια ορμονική αλλαγή που επηρεάζει την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού.

Επίσης, η άφιξη ενός παιδιού, ιδιαίτερα αν είναι το πρώτο, δεν είναι μόνο μια σημαντική αλλαγή στο στυλ ζωής της γυναίκας, όσον αφορά τους διαφορετικούς ρόλους που αναλαμβάνει, αλλά επίσης μπορεί να φέρει στην επιφάνεια κυρίαρχες συγκρούσεις που σχετίζονται με την δική της παιδική ηλικία.

Εμμηνόπαυση και Κατάθλιψη

Η εμμηνόπαυση είναι μια κανονική και αναμενόμενη φάση στον κύκλο ζωής της γυναίκας. Οι περισσότερες γυναίκες δεν θα βιώσουν σοβαρές δυσκολίες, αλλά μερικές φορές οι προκαταλήψεις και οι μύθοι που έχουν σχηματιστεί για την φάση της κλιμακτηρίου καθιστούν αυτή την φάση δύσκολη να περαστεί. Έτσι, σύμφωνα με ερευνητικές μελέτες, δεν φαίνεται η φάση της εμμηνόπαυσης να ακολουθείται από αύξηση των γυναικών που παρουσιάζουν κατάθλιψη.

Είναι πιθανόν η κατάθλιψη να παρουσιαστεί στις γυναίκες που είχαν παρουσιάσει καταθλιπτικά επεισόδια πριν από την εγκυμοσύνη τους.

Αν δεν έχεις πολλά λεφτά δεν παθαίνεις τίποτα

 8)

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η Ψυχοθεραπεία είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους να θεραπευτεί η κατάθλιψη. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι με τις ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις το άτομο βιώνει ανακούφιση από τα συμπτώματα, και στο τέλος της θεραπείας νιώθει πιο δυνατός και εφοδιασμένος κατέχοντας ένα νέο τρόπο διαχείρισης στο να νιώσει πάλι ενεργητικός και μαχητικός.

Ιδιαίτερα με τη Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπευτική παρέμβαση και την Ψυχοθεραπευτική Υποστήριξη, το άτομο όχι μόνο εκπαιδεύεται σε τεχνικές τροποποίησης των δυσλειτουργικών ή αρνητικών δομών σκέψης και συμπεριφοράς, αλλά επίσης μαθαίνει να διαχειρίζεται τις ανεπιθύμητες συνέπειες της διαταραχής σε ποικίλες περιοχές της ζωής του.
 

ΔΙΠΟΛΙΚΗ  ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Ποια είναι τα συμπτώματα της Διπολικής Διαταραχής;

Η Διπολική Διαταραχή ή μανιο-κατάθλιψη παρουσιάζεται με έντονες εναλλαγές της συναισθηματικής διάθεσης, της σκέψης, της ενεργητικότητας, της αυτοπεποίθησης και της σεξουαλικότητας και γενικότερα της συμπεριφοράς του ατόμου. Μπορεί να έχει μορφή αλλεπάλληλων κύκλων χωρίς να παρατηρούνται μεσοδιαστήματα φυσιολογικής διάθεσης μεταξύ δύο φάσεων ή να επαναλαμβάνονται χρονικά με ενδιάμεσες φυσιολογικές φάσεις.

Ειδικότερα η φάση της μανίας χαρακτηρίζεται από υψηλή ενεργητικότητα, παρορμητική συμπεριφορά, γρήγορη σκέψη και λόγο, μειωμένη κριτική ικανότητα  και αίσθηση κατοχής ιδιαίτερων ικανοτήτων και ταλέντων όπου το άτομο δεν αντιλαμβάνεται την διαφορά από μια φυσιολογική φάση μετατρεπόμενη σε μελαγχολία και απελπισία, απώλεια ενέργειας, κόπωση, αίσθηση "επιβράδυνσης", αισθήματα ενοχής, αναξιότητας, απώλεια ικανοποίησης από τη συμμετοχή του ατόμου σε προηγούμενες δραστηριότητες που του ήταν ευχάριστες, και συχνά σκέψεις αυτοκτονίας.

Η διπολική διαταραχή μπορεί να παραπλανήσει ότι είναι ένα πρόβλημα άλλου τύπου και όχι ψυχική ασθένεια. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, επειδή το άτομο παρουσιάζει την τάση να εμπλέκεται με πάθος σε στοιχήματα και τυχερά παιχνίδια η να κάνει χρήση ουσιών, ή να φανερώνει μειωμένη επαγγελματική δραστηριότητα και προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις. Στην πραγματικότητα όμως προβλήματα όπως τα παραπάνω μπορεί να είναι οιωνοί μιας υποφέρπουσας διαταραχής της διάθεσης.
 

ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Επιπρόσθετα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης, η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση στα άτομα με Διπολική Διαταραχή και των οικογενειών τους συμβάλλει σημαντικά στη στήριξη και την εκπαίδευσή τους.

Πανεπιστημιακές και κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση συσχετίζεται σημαντικά και άμεσα με την σταθερότητα της διάθεσης που παρουσιάζει το άτομο, με την αυξημένη λειτουργικότητα του ατόμου σε ποικίλους τομείς όπως επίσης και την μειωμένη ανάγκη για νοσηλεία. Η διάρκεια και η συχνότητα των συναντήσεων αποτελούν παράγοντες των εξατομικευμένων αναγκών του ατόμου. Ειδικότερα, ένα εκλεκτικό μοντέλο φανερώνεται να καλύπτει τις περισσότερες ομάδες αναγκών του ίδιου του ατόμου αλλά και των μελών της οικογένειάς του.

Με την Οικογενειακή Θεραπεία η χρήση συγκεκριμένων στρατηγικών σκοπεύει στη μείωση του άγχους που βιώνει η οικογένεια, το οποίο πιθανόν απορρέει από την ψυχική κατάσταση του ατόμου με διπολική διαταραχή.

Με τη Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπευτική παρέμβαση και την Ψυχοθεραπευτική Υποστήριξη το άτομο εκπαιδεύεται σε τεχνικές τροποποίησης των δυσλειτουργικών ή αρνητικών δομών σκέψης και συμπεριφοράς σε σχέση με τη νόσο αλλά επίσης μαθαίνει να διαχειρίζεται τις ανεπιθύμητες συνέπειες της διαταραχής σε ποικίλες περιοχές της ζωής του.
 

Υπάρχει πλήρης ίαση της Διπολικής Διαταραχής;

Η Διπολική διαταραχή είναι μια χρόνια νόσος, με τα επεισόδια μανίας και κατάθλιψης να έρχονται και να φεύγουν χωρίς να υπάρχει, για την ώρα, πλήρης ίαση. Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου της συμπτωματολογίας της νόσου και οι ακόλουθες δυσάρεστες συνέπειες στη ζωή του ατόμου αλλά και του περιβάλλοντός του/της. Πολλά άτομα, με την πιστή παρακολούθηση της φαρμακευτικής αγωγής συνδυαστικά με την συνεχή ψυχοθεραπευτική παρέμβαση έχουν καταφέρει να οδηγούν μια ενεργητική και ενδιαφέρουσα καθημερινότητα και ζωή.
 

ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:  ΦΟΒΙΕΣ / ΑΓΧΟΣ / ΠΑΝΙΚΟΣ

Διαφορετικά είδη φοβίας

Κοινωνική Φοβία – Δεν μπορώ να μιλήσω στους ανθρώπους, σε κοινό, φόβος μην πάρω βάρος, Ειδικές φοβίες (υψοφοβία, φόβος στο ασανσέρ κλπ.)

Αιτίες

Χαμηλή αυτό-εκτίμηση, καταπιεσμένα συναισθήματα, φοβία και άγχος/ένταση, Τραυματική εμπειρία


ΕΙΔΙΚΕΣ ΦΟΒΙΕΣ

Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από ειδικές φοβίες, διαφορετικού βαθμού. Φόβος για αεροπλάνα, ασανσέρ, κατάποση κλπ. Οι φοβίες μπορεί να παρουσιάζονται ως απλές ενοχλήσεις ή να καθιστούν το άτομο δυσλειτουργικό στις λειτουργίες του.

Μια μικρή αίσθηση φόβου δεν είναι φοβία. Το άτομο που νιώθει ένα παράλογο φόβο να το καταλαμβάνει για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή κατάσταση ίσως υποφέρει από το ψυχολογικό πρόβλημα που ονομάζεται «Ειδική Φοβία».

Σύμφωνα με Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Ψυχοθεραπευτικών Εφαρμογών, 1 στους 10 έχουν Ειδικές φοβίες κάποιου τύπου. Οι περισσότερες ειδικές φοβίες των ενηλίκων δεν εξαφανίζονται από μόνες τους.

Διαχείριση / Θεραπεία

Τα άτομα με ειδικές φοβίες δεν βρίσκουν πάντα τον εαυτό τους σε ανάγκη για θεραπευτική παρέμβαση.

Μερικές φοβίες ωστόσο, επηρεάζουν τις ζωές των ατόμων σοβαρά, όπως φόβος για ταξίδι με αεροπλάνο ή πλοίο, εμετοφοβία, επίσκεψη σε οδοντίατρο ή άλλο γιατρό καθώς παρεμβαίνουν στην ικανότητα του ατόμου να οδηγήσει την ζωή του.

Η Ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σε αυτές τις περιπτώσεις τα μέγιστα.

Η Γνωσιακή – Συμπεριφορική Παρέμβαση είναι η προτεινόμενη μέθοδος θεραπείας για τις Ειδικές φοβίες. Η πλειοψηφία των ατόμων όπου ακολουθούν τη Γνωσιακή – Συμπεριφορική Θεραπεία για ειδικές φοβίες καταλήγουν σε πολύ θετικά αποτελέσματα.

Σχέσεις Οικογενειακές / Διαπροσωπικές Σχέσεις / Συζυγικά Προβλήματα /  Βία / Διαπροσωπικές Σχέσεις και Διατροφικά Προβλήματα

Πηγη:http://www.ipse.gr/adult.html (http://www.ipse.gr/adult.html)

Apla gia enimerwsi.

Πολύ καλά έκανες.

Αυτοί που τα παθαίνουν αυτά είναι πλούσιοι. Έτσι προτείνω να δωρίσουν μερικά χρήματα οι πλούσιοι σε μένα για να διασφαλίσουν την ψυχική τους υγεία.

Δε με καλύπτουν αυτά που γράφεις, gtpp.
Είναι ελλιπή.

Π.χ. για την κατάθλιψη έχω διαβάσει πολύ περισσότερα συμπτώματα και εκδηλώσεις.

Γενικά τα ιντερνετικά "φυλλάδια" για τέτοια πράγματα είναι να τα παίρνεις με το σταγονόμετρο.
Η πίστη στον εαυτό σου χάνεται από τη στιγμή που αναρωτιέσαι αν έχεις "ψυχολογικό πρόβλημα". Είμαι της γνώμης ότι αυτός ο όρος όταν ειπώνεται από έναν μη αντικειμενικό γνώστη-κριτή (δλδ μη ειδικό) έχει χαρακτήρα κατηγορίας.

Θα μπορούσαμε, αν θέλαμε να δούμε το θέμα οντολογικά να εξετάσουμε πρώτα τα μέρη, τις καταστάσεις της ψυχής και τις αντιδράσεις της σε πριστάσεις παρά να αρχίσουμε με την αντιμετώπιση προβλημάτων. Γιατί, στο κάτω-κάτω, ο όρος πρόβλημα είναι υποκειμενικός.

ωραίο site και αρκετά εκτενές σε τέτοια θέματα είναι το stress.gr ... (σε σχέση με τα υπόλοιπα ελληνικά τουλάχιστον - που βρήκα μέχρι τώρα)

...ριξ τε του μια ματιά...δίνει ερεθίσματα για πολλά ετερόκλητα κι ενδιαφέροντα πραγματάκια...

ixic_

"Η πίστη στον εαυτό σου χάνεται από τη στιγμή που αναρωτιέσαι αν έχεις "ψυχολογικό πρόβλημα". Είμαι της γνώμης ότι αυτός ο όρος όταν ειπώνεται από έναν μη αντικειμενικό γνώστη-κριτή (δλδ μη ειδικό) έχει χαρακτήρα κατηγορίας."

όχι απαραίτητα...

το σύνολο των ψυχολογικών...των πραγματικών ψυχολογικών προβλημάτων...όχι του στυλ "με χώρισε ο γκόμενός μου ένα μήνα δεν μπορώ να φάω" (όχι βέβαια πως δεν υπάρχουν περιπτώσεις που ένα τέτοιο γεγονός - σοκ δεν μπορεί να δώσει έναυσμα για άλλες καταστάσεις)...αποτελούν εκφράσεις παθογένειας...

σε απλά ελληνικά...δεν γίνεσαι μελαγχολικός επειδή έχεις χάσει την εκτίμηση απέναντι στον ευατό σου ή επειδή είσαι αδύναμος χαρακτήρας και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τη ζωή ή ό,τι ...αλλά επειδή σωματικά (χημεία του εγκεφάλου κ.α) ρέπεις (άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο) σε μια τέτοια κατάσταση...(φυσικά τέτοιες στάσεις ζωής μπορούν να δώσουν έναυσμα σε μια σωματική προδιάθεση για να εκδηλωθεί κάποια νόσο)

(ενδιαφέρον είναι εδώ ότι ένα μελαγχολικό άτομο...δεν είναι απαραίτητα ...λυπημένο...στις κοινωνικές του εκφράσεις...ούτε απαραίτητα έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση...ούτε απαραίτητα οι σκέψεις του αν υποφέρει από κάποια ψυχική ασθένεια πηγάζουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση....και για να χαλαρώσουμε και λίγο...ούτε κοιτάζει κάθε βράδυ το φεγγάρι σκεφτόμενος να βουτήξει ή όχι...)

αν λοιπόν το αντιμετωπίσεις σαν μια ασθένεια...όπως όλες οι άλλες οι σωματικές...στην οποία για τον άλφα ή βήτα λόγο έχεις μια προδιάθεση...και η οποία για τον άλφα ή βήτα λόγο εκδηλώνεται (συχνά ...εκδηλώνεται και χωρίς λόγο)...τότε δεν έχεις κανένα λόγο να αμφιβάλλεις για τον ευατό σου εαν αντιμετώπιζεις ένα ψυχολογικό πρόβλημα...όπως δεν αμφιβάλλεις για τον ευατό σου όταν έχεις ένα κρύωμα (εκτος αν νοιώθεις μειονεκτικά για το ανοσοποιητικό σου κάθε φορά που αρρωσταίνεις)...

συνήθως βέβαια δεν γνωρίζουμε τι είναι ψυχική ασθένεια...παρά μόνο τις προκαταλήψεις γύρω από αυτή...(που κοινωνικά τις μαθαίνουμε πολύ καλά)...

κι όλα τα παραπάνω...στην περίπτωση που δέχεσαι ότι υπάρχει ψυχική ασθένεια ...(πολλοί ψυχολόγοι...δεν δέχονται τον όρο ...ενδιαφέρον ε :))

ixic_

φυσικά καταστάσεις χαμηλής αυτοεκτίμησης πχ...μπορούν να ιντριγκάρουν ένα ψυχολογικό πρόβλημα...το οποίο ψυχολογικό ιντριγκάρει αυτές τις καταστάσεις...και φαύλος κύκλος...

τα μπέρδεψα πολύ...

δεν πειράζει..η ΄ζεστη με δικαιολογεί...΄δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τη σκέψη μου ( ; ) όταν λιώνω...

ιχιψ_

Άμα κάποιος είναι καθίκι πώς θεραπεύεται; :-\

Ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας λέγεται ;)

πάντως πρέπει να είσαι πολύ προσεκτική στον τρόπο που τον προσεγγίζεις...ασχέτως αν έχεις δίκαιο ή άδικο σ αυτά που λες και κάνεις...

katalavainomaste :)

ixic_

Βασικά δε νομίζω ότι  πολυκαταλαβαινόμαστε, αλλά τι να σου κάνει το ρημάδι το Internet :P

Αλλά θα μου πεις, κι από κοντά πού να σε πετύχω ^dontknow^

Νέσσα μου, ό,τι και να 'ναι.. δε θεραπεύεται ..έτσι
Άρα δεν ασχολούμαστε γλυκιά μου, για το δικό σου καλό

η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

ιχιψ-

Χριστόφορε, έχουμε μία μεγάλη διαφορά φάσης :)

Το πρόβλημα είναι όταν εχεις πολλά λεφτά!
Εκεί να δεις άγχος φιλαράκι! :D

Τα ψυχολογικά πάντως προβλήματα δεν σχετίζονται προφανώς μόνο με το άγχος και τη δυστυχία.


όλα μπορούν να σε καταστρέψουν!


Ή μάλλον, το θέμα είναι τι από όλα θα σε καταστρέψει

EMOTIONAL BLACKMAIL

 
COMPONENTS OF EMOTIONAL BLACKMAIL
(1) Demand--someone wants something
(2) Resistance--the other is does not feel comfortable with the demand
(3) Pressure --used to make the resistant one give in
(4) Threat --to turn up the pressure
(5) Compliance--on the part of the resistant one
(6) Repetition--this pattern reoccurs in at least other situations (just with a different name)

TYPES OF BLACKMAILERS
(1) The Punisher--very direct about their demands, clearly state the consequences
(2) The Self-Punisher--uses threats of self harm to manipulate the resistant one through fear, obligation and guilt
(3) The Sufferer--the martyr who believes they 've done everything for others and suffered because of it and don't hesitate to remind them so they will feel sorry for them
(4) The Tantalizer--uses bribery, knowing they have something the other wants

EMOTIONS FELT BY VICTIMS OF EMOTIONAL BLACKMAIL
They feel insecure, unimportant, unworthy and generally bad about themselves
They doubt their ideas and needs
They feel isolated
They may have consistent physical ailments as a result of the stress
They always feel as if they in a FOG unable to think clearly as a result of being manipulated to feel Fear, Obligation and Guilt

TOOLS USED TO CREATE FOG
Making demands seem reasonable
Making the victim feel selfish
Labeling with negative qualities and connotations
Pathologizing or crazy making
Making a demand that needs an immediate response
Allying themselves with someone of authority or influence i.e. parents, children, mental health professionals, religious leaders etc.
Comparing the victim to a person that the victim does not like or is in competition with
Learning the victim's "triggers"
Assess how much pressure to apply before the victim will give in

CHARACTERISTICS OF THE VICTIM
Constantly seeks approval
Does their best to avoid anger and keep peace
Takes the blame for anything that happens to others
Has compassion and empathy
Tends to feel pity or obligation
Believes they need to give in because it is the "right thing to do"
Has self-doubt with no sense of their worth, intelligence or abilities

CHARACTERISTICS OF AN EMOTIONAL BLACKMAILER
Has great fear of abandonment and deprivation or of being hurt
Feels desperate
Needs to be in control of things
Experiences frequent frustration
Has thought distortions regarding the reasonableness of their demands
Has had someone emotionally blackmail them and sees that it works to get them what they want

WHAT IS NECESSARY TO STOP EMOTIONAL BLACKMAIL
The victim must begin to look at the situation in a new way.
They must detach from their emotions.
They must realize that they are being blackmailed and that it is not appropriate for the blackmailer to be treating them in that manner.
They must make a commitment to themselves that they will take care of themselves and no longer allow this abusive treatment.
They need to see that a demand is being made on them and that it makes them uncomfortable.
They must determine why the demand feels uncomfortable.
They must not give into the pressure for an immediate decision.
They must set boundaries to be able to take time to consider the situation and to look at all of the alternatives to make the decision.
Finally, they must consider their own needs first for a change, in this process.

Emotional Abuse

What is Emotional Abuse?

Abuse is any behavior that is designed to control and subjugate another human being through the use of fear, humiliation, intimidation, guilt, coercion, manipulation etc. Emotional abuse is any kind of abuse that is emotional rather than physical in nature. It can include anything from verbal abuse and constant criticism to more subtle tactics, such as repeated disapproval or even the refusal to ever be pleased.

Emotional abuse is like brain washing in that it systematically wears away at the victim's self-confidence, sense of self-worth, trust in their own perceptions, and self-concept. Whether it is done by constant berating and belittling, by intimidation, or under the guise of "guidance," "teaching", or "advice," the results are similar. Eventually, the recipient of the abuse loses all sense of self and remnants of personal value. Emotional abuse cuts to the very core of a person, creating scars that may be far deeper and more lasting that physical ones. In fact there is research to this effect. With emotional abuse, the insults, insinuations, criticism and accusations slowly eat away at the victim's self-esteem until she is incapable of judging the situation realistically. She has become so beaten down emotionally that she blames herself for the abuse. Her self-esteem is so low that she clings to the abuser.

Emotional abuse victims can become so convinced that they are worthless that they believe that no one else could want them. They stay in abusive situations because they believe they have nowhere else to go. Their ultimate fear is being all alone.

Types of Emotional Abuse

Abusive Expectations

* The other person places unreasonable demands on you and wants you to put everything else aside to tend to their needs.

* It could be a demand for constant attention, or a requirement that you spend all your free time with the person.

* But no matter how much you give, it's never enough.

* You are subjected to constant criticism, and you are constantly berated because you don't fulfill all this person's needs.

Aggressing

* Aggressive forms of abuse include name-calling, accusing, blaming, threatening, and ordering. Aggressing behaviors are generally direct and obvious. The one-up position the abuser assumes by attempting to judge or invalidate the recipient undermines the equality and autonomy that are essential to healthy adult relationships. This parent-child pattern of communication (which is common to all forms of verbal abuse) is most obvious when the abuser takes an aggressive stance.

* Aggressive abuse can also take a more indirect form and may even be disguised and "helping." Criticizing, advising, offering solutions, analyzing, proving, and questioning another person may be a sincere attempt to help. In some instances however, these behaviors may be an attempt to belittle, control, or demean rather than help. The underlying judgmental "I know best" tone the abuser takes in these situations is inappropriate and creates unequal footing in peer relationships. This and other types of emotional abuse can lead to what is known as learned helplessness.

Constant Chaos

* The other person may deliberately start arguments and be in constant conflict with others.

* The person may be "addicted to drama" since it creates excitement.

Denying

* Denying a person's emotional needs, especially when they feel that need the most, and done with the intent of hurting, punishing or humiliating (Examples)

* The other person may deny that certain events occurred or that certain things were said. confronts the abuser about an incident of name calling, the abuser may insist, "I never said that," "I don't know what you're talking about," etc. You know differently.

* The other person may deny your perceptions, memory and very sanity.

* Withholding is another form of denying. Withholding includes refusing to listen, refusing to communicate, and emotionally withdrawing as punishment. This is sometimes called the "silent treatment."

* When the abuser disallows and overrules any viewpoints, perceptions or feelings which differ from their own.

* Denying can be particularly damaging. In addition to lowering self-esteem and creating conflict, the invalidation of reality, feelings, and experiences can eventually lead you to question and mistrust your own perceptions and emotional experience.

* Denying and other forms of emotional abuse can cause you to lose confidence in your most valuable survival tool: your own mind.

Dominating

* Someone wants to control your every action. They have to have their own way, and will resort to threats to get it.

* When you allow someone else to dominate you, you can lose respect for yourself.

Emotional Blackmail

* The other person plays on your fear, guilt, compassion, values, or other "hot buttons" to get what they want.

* This could include threats to end the relationship, totally reject or abandon you, giving you the the "cold shoulder," or using other fear tactics to control you.

Invalidation

* The abuser seeks to distort or undermine the recipient's perceptions of their world. Invalidating occurs when the abuser refuses or fails to acknowledge reality. For example, if the recipient tells the person they felt hurt by something the abuser did or said, the abuser might say "You are too sensitive. That shouldn't hurt you." Here is a much more complete description of invalidation

Minimizing

* Minimizing is a less extreme form of denial. When minimizing, the abuser may not deny that a particular event occurred, but they question the recipient's emotional experience or reaction to an event. Statements such as "You're too sensitive," "You're exaggerating," or "You're blowing this out of proportion" all suggest that the recipient's emotions and perceptions are faulty and not be trusted.

* Trivializing, which occurs when the abuser suggests that what you have done or communicated is inconsequential or unimportant, is a more subtle form of minimizing.

Unpredictable Responses

* Drastic mood changes or sudden emotional outbursts. Whenever someone in your life reacts very differently at different times to the same behavior from you, tells you one thing one day and the opposite the next, or likes something you do one day and hates it the next, you are being abused with unpredictable responses.

* This behavior is damaging because it puts you always on edge. You're always waiting for the other shoe to drop, and you can never know what's expected of you. You must remain hypervigilant, waiting for the other person's next outburst or change of mood.

* An alcoholic or drug abuser is likely to act this way. Living with someone like this is tremendously demanding and anxiety provoking, causing the abused person to feel constantly frightened, unsettled and off balance.

Verbal Assaults

* Berating, belittling, criticizing, name calling, screaming, threatening
   
* Excessive blaming, and using sarcasm and humiliation.

* Blowing your flaws out of proportion and making fun of you in front of others. Over time, this type of abuse erodes your sense of self confidence and self-worth.

Understanding Abusive Relationships

No one intends to be in an abusive relationship, but individuals who were verbally abused by a parent or other significant person often find themselves in similar situations as an adult. If a parent tended to define your experiences and emotions, and judge your behaviors, you may not have learned how to set your own standards, develop your own viewpoints and validate your own feeling and perceptions. Consequently, the controlling and defining stance taken by an emotional abuser may feel familiar or even conformable to you, although it is destructive.

Recipients of abuse often struggle with feelings of powerlessness, hurt, fear, and anger. Ironically abusers tend to struggle with these same feelings. Abuser are also likely to have been raised in emotionally abusive environments and they learn to be abusive as a way to cope with their own feelings of powerlessness, hurt , fear, and anger. Consequently, abusers may be attracted to people who see themselves as helpless or who have not learned to value their own feelings, perceptions, or viewpoints. This allows the abuser to feel more secure and in control, and avoid dealing with their own feelings, and self-perceptions.

Emotional abuse victims can become so convinced that they are worthless that they believe that no one else could want them. They stay in abusive situations because they believe they have nowhere else to go. Their ultimate fear is being all alone.

Understanding the pattern of your relationships, specially those with family members and other significant people, is a fist step toward change. A lack of clarity about who you are in relationship to significant others may manifest itself in different ways. For example, you may act as an "abuser" in some instances and as a "recipient" in others. You may find that you tend to be abused in your romantic relationships, allowing your partners to define and control you. In friendships, however, you may play the role of abuser by withholding, manipulating, trying to "help" others, etc. Knowing yourself and understanding your past can prevent abuse from being recreated in your life.

 
Are You Abusive to Yourself?

Often we allow people into our lives who treat us as we expect to be treated. If we feel contempt for ourselves or think very little of ourselves, we may pick partners or significant others who reflect this image back to us. If we are willing to tolerate negative treatment from others, or treat others in negative ways, it is possible that we also treat ourselves similarly. If you are an abuser or a recipient, you may want to consider how you treat yourself. What sorts of things do you say to yourself? Do thoughts such as "I'm stupid" or "I never do anything right" dominate your thinking? Learning to love and care for ourselves increases self-esteem and makes it more likely that we will have healthy, intimate relationships.

Basic Needs in Relationships

If you have been involved in emotionally abusive relationships, you may not have a clear idea of what a healthy relationship is like. Evna (1992) suggests the following as basic needs in a relationship for you and your partner: (I have changed this from "rights" to "needs" and made other small changes- S.Hein)

    * The need for good will from the others.
    * The need for emotional support.
    * The need to be heard by the other and to be responded to with respect and acceptance
    * The need to have your own view, even if others have a different view.
    * The need to have your feelings and experience acknowledged as real.
    * The need to receive a sincere apology for any jokes or actions you find offensive.
    * The need for clear, honest and informative answers to questions about what affects you.
    * The need to for Ο λογαριασμός έχει παραβιαστεί, μην ανοίξετε το link. from accusation, interrogation and blame.
    * The need to live free from criticism and judgment.
    * The need to have your work and your interests respected.
    * The need for encouragement.
    * The need for Ο λογαριασμός έχει παραβιαστεί, μην ανοίξετε το link. from emotional and physical threat.
    * The need for Ο λογαριασμός έχει παραβιαστεί, μην ανοίξετε το link. from from angry outburst and rage.
    * The need for Ο λογαριασμός έχει παραβιαστεί, μην ανοίξετε το link. from labels which devalue you.
    * The need to be respectfully asked rather than ordered.
    * The need to have your final decisions accepted.

Μετά από έγκριση της Πρυτανείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το Κέντρο Λειτουργίας Δικτύου προωθεί ανακοίνωση της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής του ΑΠΘ σε όλους τους προπτυχιακούς φοιτητές του ΑΠΘ:



Ωρες λειτουργίας ΚΕΣΥΨΥ  (Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης)


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 10-14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΡΙΤΗ, ΩΡΕΣ 15:00-19:00, Κος. Παπαδημητρίου
ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ΩΡΕΣ 10:00-14:00, Κα.Καμπίτση
       



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 17-21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΡΙΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ, ΩΡΕΣ 15:00-19:00, Κος. Παπαδημητρίου
ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ΩΡΕΣ 10:00-14:00, Κα.Καμπίτση




ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 24-28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΡΙΤΗ, ΩΡΕΣ 15:00-19:00, Κος. Παπαδημητρίου
ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ΩΡΕΣ 10:00-14:00, Κα.Καμπίτση

 

Τηλεφωνικά ραντεβού : Κάθε Τρίτη 16:30-17:00 & Παρασκευή 13:30-14:00

Το γραφείο του ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ βρίσκεται στην φοιτητική λέσχη στον χώρο της υγειονομικής υπηρεσίας.

Παρακαλείστε να φέρετε την φοιτητική σας ταυτότητα στο πρώτο σας ραντεβού.

Μετά από έγκριση της Πρυτανείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το Κέντρο Λειτουργίας Δικτύου προωθεί ανακοίνωση του KE.ΣY.ΨY. του ΑΠΘ στους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές της πανεπιστημιακής κοινότητας:




Αγαπητέ φοιτητή/ αγαπητή φοιτήτρια,

Το ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ. έχει ως κύριο σκοπό την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών και ψυχολογικής υποστήριξης στους φοιτητές/ φοιτήτριες του Α.Π.Θ. Παρέχονται υπηρεσίες ατομικής ή ομαδικής συμβουλευτικής σε θέματα όπως άγχος, στρες, δυσκολίες στην οικογένεια ή στις σχέσεις με τους άλλους, σεξουαλικά θέματα, ψυχοσωματικά συμπτώματα, δυσκολίες προσαρμογής σε νέο περιβάλλον ή στις σπουδές.

    *  Τι είναι η συμβουλευτική ;

Συμβουλευτική είναι η διαδικασία κατά την οποία διερευνάς μαζί με έναν ειδικευμένο σύμβουλο τα θέματα τα οποία σου δημιουργούν ανησυχία ή στεναχώρια. Αυτά τα θέματα μπορεί να σχετίζονται με τη συναισθηματική ή κοινωνική σου ζωή, ή μπορεί να αφορούν την εργασία ή τις σπουδές σου. Μερικές φορές μπορεί να υπάρχει ανησυχία για ένα θέμα που σε ενοχλεί εδώ και καιρό, ενώ άλλες φορές μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός πρόσφατου γεγονότος ή μιας κρίσης. Αυτές οι ανησυχίες :

    * να σου δημιουργούν συναισθήματα, όπως άγχος, θλίψη, λύπη ή φόβο,
    * να σου προκαλούν στρες, διαταράσσοντας ίσως τη διατροφή ή τον ύπνο,
    * να εμποδίζουν την πλήρη συμμετοχή σου στην πανεπιστημιακή ζωή.

Χρησιμοποιώντας τη Συμβουλευτική δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να χειριστείς τη ζωή σου καλύτερα. Μπορεί να ανακαλύψεις καινούριες δυνάμεις μέσα σου, οι οποίες θα σου δώσουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζεσαι  για να βελτιώσεις τη ζωή σου. Θα βρεις μια ζεστή υποδοχή στο ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ., όπου οι Ψυχολόγοι είναι φιλικοί, ωστόσο δεν είναι φίλοι, υποκατάστατα γονέων ή συντρόφων. Σίγουρα όμως θα σε σεβαστούν σαν ξεχωριστό και αυτόνομο άτομο.
Οι υπηρεσίες αυτές προσφέρονται απολύτως δωρεάν σε όλους τους φοιτητές και τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του Α.Π.Θ., τους ξένους φοιτητές και τους φοιτητές με αναπηρίες από ειδικευμένα στελέχη του ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ. και οι συζητήσεις μαζί τους είναι εμπιστευτικές και διέπονται από τις αρχές του επαγγελματικού απορρήτου. Το άτομο μαζί με τον/ την Ψυχολόγο θα αποφασίσουν αν καλύπτονται οι ανάγκες του ατόμου μέσω του ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ. ή αν κρίνεται σκόπιμη η συνδρομή από κάποια άλλη υπηρεσία, που είναι καταλληλότερη. Ο στόχος είναι να κατανοηθεί όσο γίνεται καλύτερα το θέμα που απασχολεί το άτομο, να επιτευχθεί συναισθηματική ρύθμιση, και να οδηγηθεί το άτομο σε κατάλληλους τρόπους αντιμετώπισης.
Το ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ. λειτουργεί με ραντεβού. Μπορείς να κλείσεις ραντεβού καθημερινά από τις 8:00 έως τις 14:00 ραντεβού τηλεφωνικά στο 992643 ή ερχόμενος στο ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ., στο χώρο της Υγειονομικής Υπηρεσίας της Φοιτητικής Λέσχης Α.Π.Θ..

Οι ώρες λειτουργίας του ΚΕ.ΣΥ.Ψ.Υ είναι:

Καθημερινά: 8:00 με 14:00
Πέμπτη, Παρασκευή και κάθε άλλη Τρίτη: 15:00 με 19:00

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=8325.0;attach=25146;image)

Ο τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, είναι καθοριστικό στοιχείο για τη γένεση της κατάθλιψης.

Οι αρνητικές σκέψεις που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος για τον εαυτό του, η ασταμάτητη αυστηρή αυτοκριτική και οι απαισιόδοξες προβλέψεις του για το μέλλον, επηρεάζουν την αντίληψη του για το πως πραγματικά είναι η δική του ζωή.

Συχνά οι άνθρωποι με κατάθλιψη, λόγω ενός συγκεκριμένου τρόπου σκέψης, ενώ έχουν πετύχει κάτι πολύ σημαντικό, στην ουσία το βιώνουν ως μια αποτυχία ή ένα πισωγύρισμα. Θεωρούν ένα εμπόδιο ή μια δυσκολία σαν μια προσωπική αποτυχία.

Η απαισιόδοξη αυτή προσέγγιση, τους κάνει να τα βλέπουν όλα μαύρα και ανέλπιδα. Έστω και εάν είναι επιτυχημένοι και έχουν αξιοζήλευτα αποτελέσματα στη ζωή, εντούτοις εγκλωβίζονται σε μια παγίδα αρνητικών σκέψεων που τους βασανίζει οδηγώντας τους στα αδιέξοδα της κατάθλιψης.

Οι σκέψεις μας έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της διάθεσης μας. Η τάση στο να βλέπουμε περισσότερο την αρνητική μεριά των πραγμάτων παρά τα υπόλοιπα, μπορεί να φτάσει στο σημείο που να απομακρύνει κάθε χαρά από τη ζωή μας.

Το ερώτημα είναι, τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση;

Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί βέβαια με τη βοήθεια του ειδικού γιατρού. Η συμβολή του είναι απαραίτητη. Η φαρμακευτική αγωγή που θα συστήσει εάν το κρίνει απαραίτητο, στόχο έχει μεταξύ άλλων τη διόρθωση των βιολογικών εκείνων μηχανισμών που στον εγκέφαλο προωθούν την κατάθλιψη.

Παράλληλα η διαφοροποίηση του τρόπου σκέψης του ατόμου που υποφέρει από κατάθλιψη, μπορεί να έχει μακροχρόνια ευεργετική και προστατευτική δράση κατά της κατάθλιψης.

Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται χρόνο, προσπάθεια και συχνά βοήθεια από ειδικούς στη συμπεριφορική γνωστική θεραπεία.

Είναι όμως πολύ σημαντικό, ο καθένας από εμάς, να αναπτύξει τεχνικές αυτογνωσίας που θα του επιτρέπουν να ελέγχει τις σκέψεις του και κατά συνέπεια τη διάθεση του. Ένα τέτοιο επίτευγμα έχει πολλά να μας προσφέρει παράλληλα με την προστασία από την κατάθλιψη στα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο από αυτήν.

Για να επιτύχουμε τον έλεγχο των αρνητικών σκέψεων που μπορούν να μας παγιδεύουν σε ένα φαύλο κύκλο κατάθλιψης, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορούμε να αναγνωρίζουμε εκείνους τους διαλογισμούς που τεχνητά μας δημιουργούν πλάνη οδηγώντας μας βαθύτερα στην κατάθλιψη.

Αναγνωρίζοντας τον αρνητικό τρόπο σκέψης, είναι δυνατόν επεμβαίνουμε έγκαιρα, να το διορθώνουμε ακόμα και εμείς οι ίδιοι στη γένεση του (αυτοβοήθεια), διακόπτοντας έτσι το φαύλο κύκλο που οδηγεί στην κατάθλιψη.

Μερικοί από τους συχνότερους διαλογισμούς που οδηγούν άτομα με προδιάθεση για κατάθλιψη σε χειρότερη ψυχολογική κατάσταση περιλαμβάνουν:

Η υπεραπλούστευση Στο άτομο που έχει προδιάθεση για κατάθλιψη, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο της υπεραπλούστευσης. Βασικά στον εν λόγω διαλογισμό, το άτομο θεωρεί ότι εάν κάτι κακό του συμβεί, αυτό θα συμβεί ξανά και ξανά.

Το νοητικό φίλτρο Στο μηχανισμό αυτό, το άτομο συνειδητά ή ασυνείδητα, βλέπει σε οτιδήποτε συμβαίνει πολύ περισσότερο τα κακά παρά τα καλά. Για παράδειγμα ενώ μπορεί να έχει πετύχει κάτι ουσιαστικό και σημαντικό, δεν απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων και της επιτυχίας του αλλά παραμένει και ενδιατρίβει σε προβλήματα μικρότερης σημασίας που συνόδεψαν την επίτευξη του στόχου του.

Όλα ή τίποτα Στο τρόπο αυτό της σκέψης, το άτομο θεωρεί οποιαδήποτε αντιξοότητα, ή πισωγύρισμα ως προσωπική αποτυχία. Ακόμη και ένα μικρό λάθος, λαμβάνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από το πραγματικό του εκτόπισμα. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η τάση για τελειοθηρία η οποία συχνά γίνεται αντιπαραγωγική δημιουργώντας περισσότερες αρνητικές σκέψεις που οδηγούν στην κατάθλιψη.

Βιαστικά συμπεράσματα Στο άτομο με αρνητικές σκέψεις και προδιάθεση για κατάθλιψη, οτιδήποτε είναι λόγος πρόβλεψης προβλημάτων και αρνητικών εξελίξεων. Αλλαγές ή συμπεριφορές σε άτομα του περιβάλλοντος που μπορεί να είναι συνήθεις, εκλαμβάνονται ως αλλαγές προς το πρόσωπο τους με αποτέλεσμα βιαστικά και άδικα να νομίζουν ότι κάτι κακό συμβαίνει που έχει σχέση μαζί τους.

Λήψη προσωπικής ευθύνηΜείωση των θετικών Στο διαλογισμό αυτό, υπάρχει η τάση να θεωρεί το άτομο ότι κάτι που επιτυγχάνει, είναι μόνο ένα ποσοστό αυτού που ήταν δυνατό. Έτσι μια επιτυχία χάνει την πραγματική της αξία, η ευχαρίστηση δεν υπάρχει και τα θετικά μετατρέπονται σε αρνητικά.

Μεγιστοποίηση της σημασίας των προβλημάτων
Στον τρόπο αυτό σκέψης, το άτομο παγιδεύεται από την υπερβολική σημασία που πιστεύει ότι μπορούν να έχουν ακόμη και μικρά προβλήματα. Η υπερτίμηση αυτή, οδηγεί τεχνητά το άτομο με προδιάθεση για κατάθλιψη, στο φαύλο κύκλο των μαύρων σκέψεων.

Συναισθηματική λογική
Εδώ, το άτομο θεωρεί ότι η ψυχολογική του διάθεση αντικατοπτρίζει την πραγματική του αξία. Βασικά αυτό το οδηγεί εσφαλμένα να πιστεύει ότι νιώθει άσχημα επειδή είναι κακός χαρακτήρας.

Υπερτόνιση των λαθών, η ρετσινιά
Στη ζωή όλοι κάνουμε λάθη,άλλοι λίγα άλλοι περισσότερα. Στον υπερτονισμό των λαθών, το άτομο με προδιάθεση για κατάθλιψη, εστιάζει την προσοχή του κυρίως στη σειρά των λαθών που έχει κάνει.

Στο τέλος αποκτά μια αρνητική εικόνα, μια ρετσινιά θα λέγαμε για τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν είναι εύκολο να απαλλαγεί κάποιος από μια ρετσινιά ακόμη και όταν αυτή έχει επιβληθεί από το δικό του εαυτό.

Η μάζα των πρέπει

Στο διαλογισμό αυτό, το άτομο δεν σταματά από του να θυμάται τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει. Στο τέλος της ημέρας θάβεται κυριολεκτικά από την ανεξάντλητη μάζα των υποχρεώσεων.

Παράλληλα τα άτομα με αυτή τη μορφή σκέψεων, πολύ συχνά συγκεντρώνουν την προσοχή τους και στα τι πρέπει και δεν πρέπει να κάνουν και οι άλλοι στο περιβάλλον τους. Η κατάσταση αυτή αυξάνει τη δική τους πικρία και απογοήτευση αλλά και των άλλων ατόμων του περιβάλλοντος τους.

Συνοπτικά έχουμε δει πιο πάνω μια σειρά από αρνητικούς διαλογισμούς που επιδεινώνουν την ψυχική διάθεση, οδηγούν σε φαύλο κύκλο απαισιοδοξίας και καταλήγουν στη μαύρη τρύπα της κατάθλιψης.

Οι σκέψεις αυτές δυνατόν να υπάρχουν σε διαφορετικούς βαθμούς σοβαρότητας. Άτομα με κατάθλιψη πιθανόν να έχουν το καθένα τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τρόπους διαλογισμού.

Όμως η αναγνώριση των αρνητικών διαλογισμών όπως περιγράφονται πιο πάνω, μπορεί να τους βοηθήσει να νικήσουν την κακή διάθεση και την κατάθλιψη.

Η καταγραφή των αρνητικών διαλογισμών

Μια καλή τεχνική είναι η καταγραφή καθημερινά, για ένα χρονικό διάστημα, των αρνητικών σκέψεων. Μπορεί να αφιερώνεται κάθε μέρα ένα εικοσάλεπτο για σκοπούς αναγνώρισης, καταγραφής και εξέτασης των αρνητικών σκέψεων.

Η καταγραφή σε χαρτί και η εξέταση των αρνητικών σκέψεων έχει καταλυτική σημασία. Επιτρέπει την ταξινόμηση τους και την κατανόηση του γιατί οδηγούν σε χειρότερη ψυχική κατάσταση.

Η συστηματική αυτή άσκηση μαζί με την καταγραφή των συναισθημάτων που συνοδεύουν τους αρνητικούς διαλογισμούς όπως τους έχουμε περιγράψει πιο πάνω, μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ. Στο χαρτί καταγραμμένα τα πράγματα αυτά, λαμβάνουν μια διαφορετική όψη, όχι τόσο φοβερή όσο όταν οι αρνητικές σκέψεις στριφογυρίζουν στο μυαλό.

Η μέθοδος της καταγραφής των αρνητικών διαλογισμών και των συναισθημάτων που συνεπάγονται, δίνει νέα δύναμη στο άτομο να αντιμετωπίσει το φαύλο κύκλο της κακής διάθεσης και της κατάθλιψης.

Φυσικά εκτός από την αυτοβοήθεια, η παροχή περίθαλψης από ένα ειδικό του τομέα της ψυχικής υγείας, ανάλογα με την περίπτωση έχει ουσιαστικό ρόλο.





Η κατάθλιψη είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ψυχικές ασθένειες της εποχής μας και σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο, θεωρείται μια από τις πιο διαδεδομένες διαταραχές, αφού τα ποσοστά της αυξάνονται κάθε χρόνο παγκοσμίως.
Στόχος της αυτού του άρθρου είναι η ενημέρωση σας, για την αναγνώριση της κατάθλιψης (στον εαυτό ή σε συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα) και για την αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας (από ψυχολόγο, ή ψυχίατρο), ώστε τελικά αυτός/ αυτή που υποφέρει να ξαναβρεί τη ζωή του/ της, και να ξαναγίνει παραγωγικός/ ή και ευχαριστημένος/ η.

Η κλινική κατάθλιψη είναι μια ψυχική διαταραχή που περιλαμβάνει τη μείζονα κατάθλιψη, τη μανιο-κατάθλιψη (διπολική διαταραχή) και τη δυσθυμία, μια ελαφρότερη μορφή κατάθλιψης, που διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και χαρακτηρίζεται από ένα αίσθημα δυσφορίας και στενοχώριας. Η κατάθλιψη κάνει το άτομο να χάσει την ευχαρίστηση από την καθημερινή του ζωή, μπορεί να έχει επιπτώσεις σε άλλες ιατρικές παθήσεις και μπορεί να είναι τόσο σοβαρή ώστε να οδηγήσει στην αυτοκτονία. Η κατάθλιψη μπορεί να συμβεί στον καθένα, σε οποιαδήποτε ηλικία, φύλο και σε άτομα οποιασδήποτε κοινωνικο-οικονομικής τάξης ή εθνικότητας.

Η κατάθλιψη δεν είναι ποτέ ένα κανονικό, υγιές κομμάτι της ζωής μας, όποια και αν είναι η ηλικία, το φύλο ή η κατάσταση της υγείας του ατόμου. Δυστυχώς, αν και η θεραπεία για την κατάθλιψη είναι τις περισσότερες φορές επιτυχημένη, λιγότερα από τα μισά άτομα που πάσχουν από αυτήν, αναζητούν θεραπεία. Οι περισσότεροι υποφέρουν σιωπηλά, πιστεύοντας ότι δεν είναι κάτι σοβαρό και ότι θα περάσει από μόνο του, ή πιστεύοντας ότι πρόκειται για μια προσωπική τους αδυναμία για την οποία ντρέπονται και προσπαθούν να την κρατήσουν μυστική.

Τα αίτια της κατάθλιψης
Οι λόγοι της κατάθλιψης είναι διάφοροι: για κάποια άτομα μπορεί να εμπλέκονται πολλαπλοί παράγοντες, ενώ για άλλα να υπάρχει ένας μόνο λόγος που προκάλεσε την ψυχική αυτή διαταραxή. Συχνά οι άνθρωποι παθαίνουν κατάθλιψη χωρίς κάποια φανερή αιτία.

Βιολογικά αίτια: Σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα η κατάθλιψη θεωρείται ως μια χημική ανισορροπία στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Μερικοί άνθρωποι έχουν είτε πολύ λίγες είτε πολλές χημικές ουσίες που παράγονται από τον ίδιο τον εγκέφαλο (και ονομάζονται νευροδιαβιβαστές). Οι αλλαγές στους νευροδιαβιβαστές μπορεί να προκαλέσουν ή να συμβάλουν στην ανάπτυξη της κατάθλιψης.

Γνωσιακά αίτια: Τα άτομα που έχουν έναν αρνητικό τρόπο σκέψης και χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι πιθανότερο να αναπτύξουν κλινική κατάθλιψη.

Φύλο: Στις γυναίκες η κατάθλιψη εμφανίζεται σε διπλάσιο ποσοστό απ' ό,τι στους άνδρες. Αν και δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο το γιατί συμβαίνει αυτό, υπάρχει πιθανότητα να οφείλεται στις ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν στη γυναίκα κατά τη διάρκεια του εμμηνορρυσιακού της κύκλου, της εγκυμοσύνης, της γέννας και της εμμηνόπαυσης. Άλλοι λόγοι μπορεί να περιλαμβάνουν το στρες που αισθάνονται οι γυναίκες λόγω των πολλαπλών καθηκόντων κι ευθυνών τους.

Συνύπαρξη: Η κατάθλιψη συχνά συνυπάρχει με ορισμένες άλλες ασθένειες, όπως καρδιοπάθεια, καρκίνο, νόσο του Πάρκινσον, διαβήτη, νόσο Αλτζχάιμερ και ορμονικές διαταραχές.

Φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα έχουν ως παρενέργεια την εμφάνιση κατάθλιψης.

Γενετικοί λόγοι: Το οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης και σε άλλα μέλη της οικογένειας.

Καταστάσεις: Δύσκολες καταστάσεις, όπως το διαζύγιο, τα οικονομικά προβλήματα, ο θάνατος αγαπημένου προσώπου μπορεί να συμβάλουν στην εμφάνιση κατάθλιψης.

Τα συμπτώματα της κλινικής κατάθλιψης
Αισθήματα λύπης, άγχους, ψυχικού κενού, που επιμένουν.
Το άτομο κοιμάται είτε πάρα πολύ είτε πολύ λίγο, ξυπνάει στη μέση της νύχτας και δεν το ξαναπαίρνει ο ύπνος ή ξυπνάει τα χαράματα.
Μειωμένη όρεξη και απώλεια βάρους ή, αντίστροφα, αυξημένη όρεξη και αύξηση βάρους.
Εκνευρισμός, ανησυχία.
Συνεχιζόμενα φυσικά συμπτώματα που δεν περνούν με ιατρική θεραπεία (π.χ. χρόνιος πόνος, ή στομαχικά προβλήματα).
Δυσκολία συγκέντρωσης, δυσκολία μνήμης, δυσκολία λήψης αποφάσεων.
Κούραση ή απώλεια ενέργειας.
Αίσθημα ενοχής, απαισιοδοξία, αίσθημα ότι ο εαυτός δεν αξίζει.
Σκέψης θανάτου ή αυτοκτονίας.

Κατάθλιψη και γυναίκες
Μία στις οκτώ γυναίκες θα πάθει κατάθλιψη σε κάποια φάση της ζωής της. Οι γυναίκες εμφανίζουν κατάθλιψη σε διπλάσιο ποσοστό απ' ό,τι οι άνδρες. Η κατάθλιψη εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες ηλικίας 25-44 ετών. Οι έφηβες ηλικίας 14-18 ετών εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης από τα συνομήλικά τους αγόρια. Το 20-49% των γυναικών εμφανίζουν το λεγόμενο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο (χαρακτηρίζεται από εκνευρισμό, κατάθλιψη και θυμό πριν την εμφάνιση της περιόδου) και το 3-5% αυτών έχουν αρκετά σοβαρά συμπτώματα για να κατηγοριοποιηθούν ως προ-εμμηνορρυσιακή δυσφορική διαταραχή. Το 10-15% των νέων μητέρων παθαίνουν επιλόχεια κατάθλιψη, που συνήθως συμβαίνει μέσα στον πρώτο χρόνο από τη γέννηση του παιδιού. Υπάρχει μεγάλη σχέση ανάμεσα στις νευρογενείς διατροφικές διαταραχές (ανορεξία και βουλιμία) και την κατάθλιψη στις γυναίκες. Το 90-95% των περιπτώσεων ανορεξίας συμβαίνουν σε νεαρές γυναίκες. Σύμφωνα με έρευνες, ένα στα τρία άτομα υποφέρει επίσης από κάποια μορφή κατάχρησης ή εξάρτησης από ουσίες. Οι απόπειρες αυτοκτονίες στις γυναίκες είναι διπλάσιες απ' ό,τι στους άνδρες. Στο 30-50% των περιπτώσεων της γυναικείας κατάθλιψης δεν γίνεται σωστή διάγνωση.




Εισαγωγή
Η κατάθλιψη βασανίζει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού· υπολογίζεται πως ο κίνδυνος να νοσήσει οποιοσδήποτε από Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή είναι 10%- 25% για τις γυναίκες και 5%- 12% για τους άντρες, ενώ κάθε στιγμή το 5%- 9% των γυναικών και το 2%- 3% των ανδρών υποφέρουν από αυτή. Τα ποσοστά αυξάνονται αν υπολογίσουμε και την Δυσθυμία, Άτυπες μορφές και Δευτεροπαθείς Καταθλίψεις (πχ σε Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο). Παρόλα αυτά συχνά η κατάθλιψη δεν αναγνωρίζεται, είτε δεν θεραπεύεται σωστά, ενώ ποσοστό μόνο των περιπτώσεων φτάνει στον ειδικό.

Περίληψη
Κατάθλιψη ονομάζουμε μία ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από διαταραχή της συναισθηματικής διάθεσης, με συναισθήματα μοναξιάς, απόγνωσης, απελπισίας, χαμηλής αυτοεκτίμησης. Εναλλακτικά ο όρος χρησιμοποιείται για να δηλώσει την προαναφερθείσα διαταραχή στην συναισθηματική διάθεση, οπότε μιλούμε για ένα κλινικό σύνδρομο που μπορεί να εμφανισθεί πρωτογενώς ή δευτερογενώς σαν επιπλοκή πλήθους ψυχικών και σωματικών διαταραχών, άλλοτε για να δηλώσει το σύμπτωμα της κατάθλιψης (δηλαδή το αρνητικό συναίσθημα) και άλλοτε την συναισθηματική διαταραχή η οποία μπορεί να είναι ένα καταθλιπτικό επεισόδιο στα πλαίσια Μείζονος Καταθλιπτικής Διαταραχής, Διπολικής Διαταραχής, Δυσθυμίας, Κυκλοθυμίας, είτε οφειλόμενο σε μία Γενική Ιατρική Κατάσταση, ή Διαταραχή σχετιζόμενη με ουσίες.
Η ανάλυση όλων αυτών ξεφεύγει από τους σκοπούς του άρθρου όπου θα εστιάσουμε κυρίως στην κατάσταση που ονομάζεται "Μείζων Καταθλιπτικό Επεισόδιο"

Αιτιολογία
Δεν είναι ακριβώς γνωστή. Είναι πλέον σαφές ότι συμμετέχουν πολλοί παράγοντες. Μεγάλη σημασία έχουν οι γενετικοί (δηλαδή η κληρονομικότητα) και οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες (ψυχοπιεστικά γεγονότα της ζωής, απώλεια και πένθος κλπ).
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στις νευροβιολογικές θεωρίες καθότι υπάρχουν σαφή ευρήματα που αφορούν διαταραχές στην λειτουργία του εγκεφάλου (ιδίως στο επίπεδο της νευροδιαβίβασης στα συστήματα των καταχολαμινών και της 5 Υδροξυτρυπταμίνης), διαταραχές της νευροφυσιολογίας του ύπνου και της νευροενδοκρινικής λειτουργίας (πχ υπερέκκριση κορτιζόλης)
Τέλος κάθε ψυχοθεραπευτική σχολή έχει προσφέρει κάποιο μοντέλο ερμηνείας της Κατάθλιψης.
Να σημειωθεί ότι η κατάθλιψη μπορεί να είναι και αποτέλεσμα ενός μεγάλου πλήθους σωματικών νοσημάτων και συνδρόμων (πχ υποθυρεοειδισμού, εγκεφαλικού επεισοδίου, νόσου του Parkinson, χρονίου αλκοολισμού κα), αλλά ακόμα και τότε ο ακριβής μηχανισμός παθογένεσης δεν είναι γνωστός.

Κλινική Εικόνα- Συμπτώματα
Αυτό που έχει σημασία για τους ανθρώπους που υποφέρουν από την Κατάθλιψη δεν είναι η αιτιολογία της (αν και συνήθως αναλώνονται στην άγονη αναζήτηση του "τι φταιει;" άλλοτε με αυτομομφή και άλλοτε με ετερομομφή), αλλά η έγκαιρη αναγνώριση του ότι αυτό που αισθάνονται δεν οφείλεται σε κόπωση, αναξιότητα ή ότι άλλο, αλλά πάσχουν από μία θεραπεύσιμη ψυχική διαταραχή.
Η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από καταθλιπτική διάθεση (ένα "στενάχωρο" συναίσθημα κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας), άγχος (δυσφορία στο στήθος, ανησυχία, νευρικότητα), απελπισία και ανηδονία (δηλαδή πρότερα ευχάριστες δραστηριότητες δεν ικανοποιούν πλέον τον ασθενή), έλλειψη ενέργειας και κόπωση στην ελάχιστη προσπάθεια, καθώς και επιβράδυνση των ψυχοκινητικών λειτουργιών (αργές κινήσεις και βάδισμα, ο ασθενής δυσκολεύεται να σκεφθεί). Συνυπάρχουν διαταραγμένος ύπνος (ο ασθενής κοιμάται αργά, με διακοπές και άσχημα όνειρα και, χαρακτηριστικά ξυπνά νωρίς τα ξημερώματα με άσχημη διάθεση και αρνητικές σκέψεις), ανορεξία και άλλοτε βουλιμία, απώλεια της σεξουαλικής διάθεσης. Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, παραπονείται για αμνησία, ενώ πλήθος δυσάρεστων σκέψεων κατακλύζουν τον νου, ενίοτε και σκέψεις αυτοκτονίας. Παράλληλα ποικίλα σωματικά ενοχλήματα (πχ δυσκοιλιότητα) συμπληρώνουν την εικόνα.

Εργαστηριακά ευρήματα- Διάγνωση
Η διάγνωση της Κατάθλιψης είναι κλινική και όχι εργαστηριακή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευρήματα από το εργαστήριο, αλλά τα ευρήματα αυτά δεν είναι ειδικά για την νόσο. Ούτε και όλα τα προαναφερθέντα συμπτώματα είναι απαραίτητα για να τεθεί η διάγνωση, ενώ πλήθος άλλων συμπτωμάτων που δεν γίνεται να αναφερθούν όλα, μπορεί να συνυπάρχουν.
Υπεύθυνος για την διάγνωση είναι ο ειδικός Ψυχίατρος, ο οποίος οφείλει να κάνει τον απαιτούμενο εργαστηριακό έλεγχο προς αποκλεισμό κάποιας πρωτογενούς σωματικής διαταραχής, όταν υποπτεύεται ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο Γενικός, Οικογενειακός είτε και Παθολόγος ιατρός μπορεί να διαγνώσει ή και να αντιμετωπίσει ακόμη μία ελαφρού έως μετρίου βαθμού κατάθλιψη.

Επιπλοκές
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην κατάθλιψη είναι η αυτοκτονία, η οποία μοιάζει σαν μοναδική διέξοδος από την απελπισία, σύμφωνα με τον διαστρεβλωμένο τρόπο σκέψης του καταθλιπτικού ασθενούς. Η έγκαιρη παρέμβαση είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος αυτοκαταστροφής, ο οποίος είναι καλύτερο να υπερεκτιμάται από το να υποτιμάται.
Άλλες πιθανές επιπλοκές μπορεί να προέρχονται από την κακή σίτιση και την εν γένει παραμέληση της φροντίδας του εαυτού, από την κοινωνική απόσυρση (όπου ο ασθενής μπορεί να απέχει από τη εργασία και να αποφεύγει τα κοινωνικά και οικογενειακά στηρίγματα), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η διαστρεβλωμένη σκέψη μπορεί να προσλαμβάνει ψυχωτικό χαρακτήρα (με παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις συνήθως σύντονες με την συναισθηματική διάθεση)

Θεραπεία
Αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, η κατάθλιψη είναι μία κατάσταση η οποία αντιμετωπίζεται πλέον επαρκώς και στις περισσότερες των περιπτώσεων (70- 80%) θεραπεύεται, ενώ στις υπόλοιπες ανακουφίζεται σημαντικά.
Στην πρώτη γραμμή της θεραπείας χρησιμοποιούνται τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Υπάρχουν πολλές επιλογές πλέον στην θεραπευτική φαρέτρα καθώς τα παλαιότερα Τρικυκλικά και Τεταρτοκυκλικά φάρμακα (όπως η Αμυτριπτυλίνη και η Χλωριμιμπραμίνη) συμπληρώθηκαν από εξίσου αποτελεσματικά φάρμακα τα οποία χαρακτηρίζονται από λιγότερες παρενέργειες, όπως τους Εκλεκτικούς Αναστρέψιμους Αναστολείς της Μονοαμινοοξειδάσης (Μοκλοβεμίδη), τους Αναστολείς Επαναπρόσληψης της Σεροτονίνης (Παροξετίνη, Φλουβοξαμίνη, Φλουοξετίνη κα), τους Αναστολείς Επαναπρόσληψης Νοραδρεναλίνης- Σεροτονίνης (Βενλαφαξίνη) και τα Νοραδρενεργικά και Ειδικά Σεροτονινεργικά Αντικαταθλιπτικά (Μιρταζαπίνη). Αυτά χρησιμοποιούνται τόσο θεραπευτικά, όσο και προφυλακτικά, ενώ ο ρόλος της Ηλεκτροσπασμοθεραπείας έχει περιοριστεί πλέον σημαντικά.
Άλλα φάρμακα όπως Αγχολυτικά, Υπναγωγά, Νευροληπτικά, Θυρεοειδικές ορμόνες και το Λίθιο μπορεί να χρησιμοποιηθούν κατ' ένδειξη, αν και ο σύγχρονος Ψυχίατρος οφείλει να αποφεύγει όσο είναι δυνατόν την πολυφαρμακία, και συνήθως ένα αντικαταθλιπτικό, στην σωστή δοσολογία και για επαρκές χρονικό διάστημα, είναι αρκετό.
Η Ψυχοθεραπεία (και ιδίως Γνωσιακής κατεύθυνσης) προσφέρει πολλά και ο ρόλος της είναι ιδιαίτερα σημαντικός κυρίως στην τομέα της πρόληψης των Υποτροπών.

Πρόληψη- Συμβουλές
Είναι δύσκολο να εφαρμοστεί μία επαρκής Πρωτογενής πρόληψη, καθώς η αποφυγή των ψυχοπιεστικών συνθηκών δεν είναι πάντοτε εφικτή. Ωστόσο η διατήρηση μιας καλής σωματικής κατάστασης, με αποφυγή καταχρήσεων και εξαρτήσεων (όπως από αλκοόλ) και η επικοινωνιακή ευχέρεια με υποστηρικτικά συστήματα (όπως η οικογένεια) μπορούν να προσφέρουν.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, με την αναγνώριση κάποιων συμπτωμάτων, μεγάλη σημασία έχει η έγκαιρη επικοινωνία με τον ειδικό Ψυχίατρο. Καθώς στο 50%- 60% των περιπτώσεων η νόσος είναι υποτροπιάζουσα, αναγκαία είναι σε κάποιες περιπτώσεις η μακρόχρονη παρακολούθηση του ασθενούς.
Η συνήθης αντιμετώπιση για την Ελληνική κοινωνία, που συνίσταται στο: "θα το ξεπεράσω μόνος μου", είτε: "πρέπει να το παλέψεις", δεν αποφέρει κανένα όφελος, καθώς ο ασθενής και η οικογένεια δεν γνωρίζουν συνήθως την φύση της κατάστασης που αντιμετωπίζουν, ενώ αθεράπευτη η νόσος διαρκεί 6- 9 μήνες, περισσότερο από 50% υποτροπιάζει, και το 10% των περιπτώσεων καταλήγει στην χρονιότητα. Η έγκαιρη παρέμβαση, υπό την καθοδήγηση του ειδικού, περιορίζει την διάρκεια σε λίγες εβδομάδες και ελέγχει αποτελεσματικά την μακρόχρονη πορεία της διαταραχής.

πηγες:
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1002
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=141
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=155

alejandro mode

Μολις γυρισα απ εξω και το διαβαζω ολο ακουγοντας το Don't go που ποσταρε η crystal στους στιχους



/Ψ.Δ.

Ποιος υγιης ανθρωπος θα μπορουσε να ζει σε αυτο τον κοσμο και να μην ειναι τρελος??????? :D :D :D

προσωπικά το είχα διαβάσει ολόκληρο κι εγώ.. έτσι για επανάληψη  ;D

μελτεμι εμεις οι 3 το διαβασαμε παντως .
Καλο ειναι να το διαβασει και ενας τεταρτος ;)

θελουμε την ΣΑΝΤΥ.....
μονο απο εκει ενημερωνομαστε ουσιαστικα!!!

Ποιά?? :???:

Αυτήν στον σφουγγαράκη?  :D :D

Κουτσοσταμάτη Σάντυ... στον ΑΝΤ1..  8)

What a talent  ::)

http://en.wikipedia.org/wiki/Procrastination

Ur periodic heads-up

Αχχχ Σαντυ... Την εχω δει απο κοντα,χαλαρα ειναι καλυτερη αποτι στην ΤΒ.,,

http://en.wikipedia.org/wiki/Learned_helplessness

http://en.wikipedia.org/wiki/Fundamental_attribution_error

Ur periodic heads-up

φίλε μου Ex_Mechanus έγραψες!

περιληπτικά τα παραπάνω λινκ:

learned helpnessless: όταν ένα άτομο έχει μάθει ν' αφήνεται να υπομένει μια δυσάρεστη κατάσταση, παρόλο που έχει τη δύναμη να την αλλάξει. για παράδειγμα σ' ένα πείραμα δυο γκρουπ σκύλων υποβάλλονταν σε ηλεκτρικά σοκ, με τους σκύλους του πρώτου να μπορούν να τα σταματήσουν πατώντας ένα μοχλό. μετά υπέβαλαν και τα δυο γκρουπ σε ηλεκτρικά σοκ που όλοι οι σκύλοι μπορούσαν ν' αποφύγουν πηδώντας από ένα χαμηλό χώρισμα. οι περισσότεροι σκύλοι του δεύτερου γκρουπ, που έμαθαν πως ό,τι και να κάνουν δε μπορούν να έχουν έλεγχο στην κατάστασή τους, απλά έκατσαν κάτω και κλαψούριζαν.

fundamental attribution error: με λίγα λόγια λέει ότι οι άνθρωποι τείνουν να κρίνουν τη συμπεριφορά του άλλου με ερμηνεία με βάση τον χαρακτήρα του υποβαθμίζοντας παράγοντες που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες. πχ. ο τάδε δεν έκανε τις δουλειές που έπρεπε να κάνει και βγάζω το συμπέρασμα ότι αυτό το έκανε επειδή είναι τεμπέλης κι όχι επειδή ήταν κουρασμένος ή επειδή δεν είχε τα κατάλληλα μέσα.

Mιλαμε και γαμω τις ερευνες.
Περι ηθικης ο λογος και ολιγον ψυχανομαλιας ωστε να το ταιριαξω με το τοπικ.

είχε και μωρά

What can i say, we'r all in need of a therapist, you should always get a 2nd opinion.

Ο θεραπιστας ειναι σιγουρο οτι στεκει καλα;

 ;D

Δεύτερη άποψη θέλω, όχι να τον παντρευτώ  ;D

Δηλαδη η πρωτη αποψη υποστηριζεις οτι ειναι αποτελεσμα ενδοσκοπησης του ψυχ;

Όπως και να έχει τον έχουμε ανάγκη, όλοι  ;)

Ετσι.

Υπαρχει βεβαια και το αλλο.
Ολοι τον εχετε αναγκη εκτος απο εμενα.
Εγω ειμαι Θεος.

 ;D ;D ;D

Most of us don't need a therapist... we need to spend more time with reality. ;)

Δηλαδη η πραγματικοτητα ειναι κατι υγειες που μας βοηθαει?

Γιατί όχι?

Η μη αποδοχή της πάντως δεν είναι κάτι υγιές.

Παντως παντα θα υπαρχουν 2 ή περισσοτεροι κοσμοι.
Και παντα θα προσπαθουμε να προσαρμοσουμε τον πραγματικο στους φανταστικους.
Αυτο θα πει κανουμε ονειρα και προσπαθουμε να τα πραγματοποιησουμε.

Κατά την δική μου άποψη η σωστή τοποθέτηση γύρω από το θέμα είναι :

Έχω σχέδια, όνειρα όχι! Τα σχέδια είναι μία έκφραση ζωτικότητας, τα όνειρα είναι μία μορφή άγνοιας...

http://www.youtube.com/watch?v=QYgTldWUiwk

πρώτα κάνεις όνειρα και μετά τα κάνεις σχέδια. αν μείνεις στα όνειρα τότε γίνεται αυτό που λες :)

Το τέλος των διακοπών φέρνει κατάθλιψη
Η επιστροφή από τον παραθερισμό αποτελεί σημαντική στρεσογόνο αιτία

Οι επιστήμονες το αποκαλούν Σύνδρομο Κατάθλιψης Μετά τις Διακοπές ή συντομογραφικά PVDS (Post-Vacations Depression Syndrome) και πρόκειται για μια ιδιαίτερη μορφή στρες. Εκδηλώνεται ύστερα από ξεκούραστες περιόδους της ζωής μας, συνήθως ύστερα από μικρές ή μεγάλες «αποδράσεις» και μπορεί να φτάσει μέχρι τα όρια της κατάθλιψης.

Η επαναφορά από τις παραλίες στον χώρο εργασίας και η απαιτητική καθημερινότητα, που ανακάμπτει με όλα τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις, δημιουργούν άγχος και ανησυχία, που πολλές φορές οδηγούν στη μελαγχολία. Το σύνδρομο του στρες μετά τις διακοπές είναι συχνό φαινόμενο και μεταξύ των Ελλήνων, που ζουν σε εξοντωτικούς ρυθμούς.

Η αναμονή της πολυπόθητης άδειας προκαλεί την αγωνία της προσμονής, ενώ ο περιορισμένος αριθμός των ημερών της ξεκούρασης συνοδεύεται από την... τραγική επιστροφή στη ρουτίνα της πόλης.

Το αστικό τοπίο φαντάζει ανυπόφορο και ο φόρτος της δουλειάς αλλά και των ποικίλων απαιτήσεων, που ξεπροβάλλουν ξαφνικά, μοιάζουν με βάρος ασήκωτο.

Ολα τα ευχάριστα συναισθήματα των διακοπών εξαφανίζονται μέσα σε μια νύχτα και το σύνδρομο «διακοπές τέλος» χτυπάει απειλητικά την πόρτα.

«Οι αιτίες του συνδρόμου PVDS είναι υποκειμενικές, διότι κάθε άτομο διαχειρίζεται διαφορετικά το στρες», εξηγεί η κ. Ελενα Πατήλα, ψυχολόγος-σύμβουλος οικογένειας. «Το στρες μετά τις διακοπές έχει να κάνει με το άγχος που βιώνουμε καθημερινά. Θα πρέπει να διαχειριζόμαστε λειτουργικά την καθημερινότητά μας, ώστε να μη μας πιάνει μελαγχολία και κατάθλιψη γυρνώντας από ένα ταξίδι ή από πολυήμερες διακοπές. Το φαινόμενο αυτό είναι συχνό και αφορά τον μέσο άνθρωπο.

Στο μάτι του κυκλώνα
Στην Ελλάδα, όμως, δύσκολα επισκέπτεται κανείς έναν ειδικό για να απαλλαγεί από το άγχος των διακοπών ή από άλλες τέτοιου είδους παθήσεις. Ο Ελληνας προτιμά να λύσει μόνος του το πρόβλημα».

Ιδιαίτερα ευπαθής ομάδα θεωρούνται οι νέοι. Η υπερβολική δόση στρες και η πίεση που δέχονται, κυρίως από τον χώρο εργασίας τους, έχει ως αποτέλεσμα να βιώνουν τον αποφορτισμό του άγχους εντονότερα. Συνεπώς, απογοητεύονται από την επιστροφή στη ρουτίνα ευκολότερα και η προσαρμογή στην πραγματικότητα μετά τις καλοκαιρινές διακοπές γίνεται με πιο αργούς ρυθμούς.

Στο μάτι του κυκλώνα, όμως, βρίσκονται και οι γυναίκες, οι οποίες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τους άνδρες να πέσουν στη μελαγχολία ή και την κατάθλιψη, αδυνατώντας να συνηθίσουν γρήγορα την αλλαγή περιβάλλοντος.

Συστάσεις για ομαλή επάνοδο
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο σωστός προγραμματισμός βοηθά στο να συνειδητοποιήσουμε ότι κάναμε μια ανάπαυλα από την καθημερινότητα και ότι είμαστε και πάλι έτοιμοι να αναλάβουμε τις καθημερινές μας ασχολίες. Ο προγραμματισμός μιας ομαλής επιστροφής είναι το Α και το Ω για να περάσει κανείς... ξώφαλτσα από τη μελαγχολία και την κατάθλιψη που συνεπάγεται το τέλος των διακοπών.

«Χρειαζόμαστε ένα διάστημα προσαρμογής πριν επιστρέψουμε στη δουλειά και στους έντονους καθημερινούς ρυθμούς.

Δύο με τρεις ημέρες ξεκούρασης στο σπίτι, στον οικείο χώρο μας, κάνει την επαναφορά από τις διακοπές πιο ομαλή», τονίζει η κ. Ελενα Πατήλα.

Καταμερισμός αναγκών
Εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας για την αποφυγή του συνδρόμου PVDS είναι η καθημερινή διαχείριση του στρες και η ενασχόληση με δραστηριότητες που προσφέρουν ικανοποίηση.

Ο δρ Γρηγόρης Βασιλειάδης, ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής του κέντρου «Αυτογνωσία», αναφέρει: «Οταν κάποιος γεμίζει ουσιαστικά τον χρόνο του και αντλεί ικανοποίηση είτε από την εργασία του είτε από την οικογένειά του είτε από άλλους τομείς, τότε δεν μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με συμπτώματα κατάθλιψης και μελαγχολίας ακόμα και ύστερα από διάστημα ανάπαυλας».

Βασικό στοιχείο για όλα τα παραπάνω είναι ο χρόνος και η ενέργεια του κάθε ατόμου για σκέψη και αυτοπαρατήρηση.

Επιπροσθέτως, ο καταμερισμός των υποχρεώσεων, η ξεκούραση, η ηρεμία και η σωματική άσκηση συμβάλλουν αποτελεσματικά στην αποφυγή της «υπερφόρτωσης» του οργανισμού.

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

    * Δυσφορία
    * Ταχυπαλμίες
    * Πεσμένη διάθεση
    * Αρνηση για εργασία
    * Στομαχικές διαταραχές
    * Ημικρανίες
    * Αϋπνία
    * Υπερβολικό άγχος
    * Κατάθλιψη
    * Αύξηση ή απώλεια βάρους
    * Μυϊκοί πόνοι

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11387&subid=2&tag=8777&pubid=1466595

Για αυτο εγω που δεν πηγα διακοπες νιωθω σουπερ ντουπερ. ::)

Can't remember where I initially picked this up, excuse me if it has been addressed already.

http://en.wikipedia.org/wiki/Passive-aggressive_behavior

http://divorcesupport.about.com/od/abusiverelationships/a/Pass_Agg.htm

Google more, introspect more, get more.

Your periodic heads up.

"Τα θέματα τα μουσικά του μπουζουκιού,
όπως καταλαβαίνετε τα κάνω με το στόμα.
Κάντε τα κι εσείς για να εκτονωθείτε,
δεν μας χρειάζονται ψυχίατροι και τέτοια,
τα κάνουμε μόνοι μας όλα τα πράγματα."

Σωκράτης Μάλαμας / Για 4 αναρχικούς Live  

Γύρω στο 1994, στις καλές εποχές του

 ^notworthy^

Είναι πολλά τα προβλήματα.. και είναι όλα ψυχολογικά!

εσύ γιατί γράφεις όλο αγγλικά?

http://psychology.wikia.com/wiki/Just-world_phenomenon

τα αποκτας όταν μπεις στη σχολη
"black humor"

γαμάτο site!  ^wav^

ενδεικτικά:

just-world phenomenon

The just-world phenomenon, also called the just-world effect or just-world hypothesis, refers to the tendency for people to believe the world is "just" and so therefore people "get what they deserve."

In another study, subjects were told two versions of a story about an interaction between a woman and a man. Both variations were exactly the same, except at the very end the man raped the woman in one and in the other he proposed marriage. In both conditions, subjects viewed the woman's (identical) actions as inevitably leading to the (very different) results.

Studies have shown that those who believe in a "just world" may be more likely to believe that rape victims must have behaved seductively, battered wives must have deserved their beatings, that sick people must have caused their own illness, or that the poor deserve their lot.

δεν ήξερα καν ότι είχε όνομα κάτι τέτοιο   :o

Ωραίο site. Όχι μόνο για τη νέσσα :P

[Παρατήρηση(α)] Έχει μαζεμένα και διανθισμένα τα ίδια άρθα της wiki, αξιόλογη προσπάθεια.


Γιατί η εμπειρική εξοικίωση με ένα αντικείμενο δεν συνεπάγεται κατανόηση,

http://psychology.wikia.com/wiki/Obsessive-compulsive_personality_disorder

Your periodic heads-up.

"Δε θέλουν όλοι να είναι ευτυχισμένοι. Κάποιοι νομίζουν ότι δεν τους αξίζει να είναι. Άλλοι θα προτιμούσαν να είναι σωστοί από ευτυχισμένοι."

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την κατάθλιψη (στ' αγγλικά).

A-Z of Phobias!  :D

http://www.ivy-rose.co.uk/Health/Articles/A-Z_Phobias.php

θα ήθελα πολύ... να διαβάσω αυτή την ιστορία.


(ομολογώ, το ενδιαφέρον μου είναι κατά πολύ, λογοτεχνικής φύσεως)