THMMY.gr

Σαν σήμερα, πριν 4 χρόνια, έγινε στα Τέμπη το πιο πολύνεκρο τροχαίο, που στέρησε τη ζωή 21 παιδιών...
Ήμουν και γω σ' ένα λεωφορείο 12 λεπτά πίσω.....θα μπορούσε να 'ναι ο καθένας μας στην θέση τους...

Ας τα θυμόμαστε για πάντα...
Ας μην υπάρξουν άλλοι νεκροί στον βωμό της ασφάλτου...
Και μακάρι να γίνει ανθρώπινο το οδικό δίκτυο της Ελλάδας κάποτε...και να βάλουν μυαλό όλοι οι Έλληνες οδηγοί....

και φετος: 39 άτομα σκοτώθηκαν τις 5 μερες της εξόδου του Πάσχα ΤΡΑΓΙΚΟ!

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ!!!
Αν σκοτώνονταν με μιας (πχ σενα λεοφωρείο) θα είχε γίνει θέμα!
Αυτό από μόνο του είναι κατάντια... :(

ΟΛΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ 2 ΓΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ!!!!

ελληνική κατάντια

να σχοληθούν και με τους γάλλους...δεν είναι θέμα...άλλα ας ασχοληθούν και με τα τροχαία που έχουμε σε ετήσια βάση 2000+ νεκρούς...ούτε σε πόλεμο να είμαστε...

χαμένοι άνθρωποι είναι και αυτοί μέγκαβαττ... :)

Δυστυχώς τα οι θάνατοι από τροχαία έγιναν όπως και οι θάνατοι από τα ναρκωτικά, ρουτίνα στην Ελλάδα...
κανείς δεν νοιάζεται....
Θέλει κάποιον αρμόδιο με κάκαλα να πάρει ανατρεπτικές αποφάσεις...που θα επιφέρουν πολλές αντιδράσεις...όμως αν εφαρμόζονται σωστά να κάνουμε όλοι τουμπεκί και να σωθούν ζωές...
Αλλά στην Ελλάδα όλα για τις ψήφους γίνονται δυστυχώς....και εννοείται για να γίνουν οι αλλαγές θα μετρήσουμε δυστυχώς πολλούς νεκρούς.... :(

Ανώνυμε όχι χαμένοι, πνιγμένοι ειναι. Απλώς δεν το λένε μέχρι να βρουν τα πτώματα τους. Το θέμα ειναι ότι αυτοί ώντας στην καμπίνα της στιγμή της σύγκρουσης, πνίγηκαν ίσως πριν καλά καλά το καταλάβουν, αφού η καμπίνα τους ήταν δίπλα στο ρύγμα. Είναι δηλαδή "φυσιολογικό" να πνιγούν. Και αναρρωτιούνται και ξανα-αναρρωτιούνται!

Το αφύσικο είναι πως σκοτώθηκαν τόσοι ελληνες μεσα σε 5 μερες. Για αυτό έπρεπε να αναρρωτιούνται. Αλλά φταίει που έγινε ρουτινα βλέπεις...

tsokis θα επανέλθω του χρόνου τέτοια μέρα,με κατι πιο εκτενές.

βλέπεις η 13/4/2008 ,5 χρόνια μετά,θα  ειναι κυριακή,όπως ηταν και η 13/4/2003.

όπως κυριακη ηταν και η 13/4/1986 ................

Δε σε πολυπιάνω...απλά τυχαία το θυμήθηκα σήμερα...και είπα να το θυμίσω σε όλους... ;)

13 Απριλίου...


:'( :'( :'( :'( :'( :'(:'( :'( :'( :'( :'( :'(:'( :'( :'( :'( :'( :'(:'( :'( :'( :'( :'( :'(:'( :'( :'( :'( :'( :'(:'( :'(





Σταύρος.....

Το ήξερες το παιδί?
Τέλος πάντων,ας ζήσουμε εμείς να τους θυμόμαστε!!
Πάντως να θυμήσω πως η Ελλάδα είναι σε πολύ καλό επίπεδο τροχαίων ατυχημάτων στην Ευρώπη αν και έχουμε σκατόδρομους αλλά πολύ υψηλά στα τροχαία δυστηχήματα!!
Και αυτό μετράτε όχι ετησίος αλλά ανα πενταετία

ναι.............................................. ....

Καλά το είπες!!Νεκροί σε άδεια είμαστε όλοι!!Αλλά θα διαφωνήσω σε κάτι!!Εγώ θεωρώ τα παιδιά αυτά τυχερά!!Έφγαν από έναν σκατόκοσμο και πήγαν κάπου καλά!!Έφυγαν από αυτόν τον σκατόκοσμο ευτηχισμένα!!Ενώ εμείς ποιός ξέρει πόσο ακόμα θα κάνουμε υπομονή?Και ποιός ξέρει πως θα φύγουμε όταν φύγουμε!!

Όμως σε αυτό που συμφωνώ μαζί σου είναι :<<..Εύχομαι εκεί που βρίσκεσαι να είσαι ευτυχισμένος...>>

 :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(
 τι να πω...καθε φορα που διαβαζω σχετικα με το ατυχημα συγκινουμαι...κι ας μην ειχα καμια σχεση με αυτα τα παιδια.. :-[

πολυ αδικο...παρα πολυ...και ενα τεραστιο ΓΙΑΤΙ?? που ποτε δεν μαθαινεις την απαντηση...
ουφ.............................................. ... :-X :'( :-[ :(

Στάθη λυπάμαι τόσο  :-[

 :'( :'( :'( (και με τους φακούς που με ψιλοεμποδίζουν να δακρύσω)
καλύτερα να μην το άφηνα τελευταίο το γραμματάκι σου  :(
τι να πεις για εκείνα τα παιδάκια και για τους ανθρώπους και τη ζωή που άφησαν πίσω
marios you got a point btw

αμα είναι έτσι ρε Μάριε...να αρχίσουμε να πέφτουμε ομαδικώς από τα παράθυρα μας...αν είμαστε σε αυτό το σκατόκοσμο... προσωπικά είμαι εδώ για να ΖΩ...για να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να ΖΟΥΝ και οι γύρω μου... για να προσπαθήσω να αλλάξω αυτό το σκατόκοσμο... είμαι άνθρωπος φύσει αισιόδοξος και γενικά χαρούμενος...ώρες ώρες μπορεί να χαρακτηρισθώ και χαζοχαρούμενος...αλλα επαναλαμβάνω είμαι εδώ για να ΖΩ...

καλυτερα να μην μιλας πικρες αν κανεις σκεψεις.
αυτο.  :-X
[
τι να πει κανεις?
οτι λυπαται? -ειναι κανεις που δε λυπαται?
οτι συγκινειται? -μονο ενα ζωο δε θα συγκινουνταν με κατι τετοιο
οτι το θεωρει αδικο? -ποιος θα μπορουσε να βρει κατι δικαιο σε ενα τετοιο γεγονος?
το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να συνεχισουμε να ζουμε γιατι αυτο ειμαστε καταδικασμενοι να κανουμε. και που και που να θυμομαστε. και οχι δεν ειμαστε νεκροι σε αδεια. ειμαστε ολοζωντανοι. απλα δε ξερουμε γιατι.
]
 :'(

μπραβο ρε Αλιακμωνα,το σημαντικοτερο για μενα απο αυτα που λες ειναι το να εκτιμας τους ανθρωπους που εχεις γυρω σου ΚΑΘΕ μερα,γιατι δεν ξερεις αν θα ειναι διπλα σου την επομενη,γιαυτο μην αναβαλλεις κατι το οποιο μπορεις να κανεις σημερα για αυριο,δεν κοστιζει τιποτα ενα σαγαπω μανα/πατερα,πανε μια επισκεψη στον παππου/γιαγια,ελα ρε φιλε να βγουμε μια βολτα να τα πουμε,τσαμπα ειναι καντα γιατι μετα θα μετανιωνεις μια ολοκληρη ζωη

 :(
ναι βρε Απόστολε, κι εγώ έχω κάποια αισιοδοξία και τη διάθεση ν' αλλάξω-ουμε πράγματα.... αλλά ώρες ώρες νιώθεις κάπως έτσι και μ' αρέσει πώς το έθεσε..
@nosfe
τρέμω στη σκέψη ότι κάποιος που αγαπώ πολύ μπορεί να πάθει οτιδήποτε κι εγώ δε θα μπορώ να είμαι καν δίπλα του
κι άλλα πολλά....
τί άσχημες σκέψεις κάνουμε βραδιάτικα
τες πα καλήνυχτα

 :-[ :-*

εμένα δε μου άρεσε όμως βρε μελτεμάκι μου... είμαι αισιόδοξος σε βαθμό αιθεροβαμοσύνης....
ναι μου αρέσει να περπατάω στα σύννεφα.... 8) 8) 8)

 :-*
μ' αρέσει αυτό στους ανθρώπους
δυστυχώς είμαι με τις ώρες μου εγώ
των άκρων σχεδόν

 :-X
 :-*

Απόστολε και εγώ έτσι είμαι!!Είμαι υπεραισιόδοξος!!Είναι στην φύση μου να βλέπω πάντα την θετική πλευρά των πραγμάτων!!Κι εγώ προσπαθώ να ΖΩ και προσπαθώ να κάνω και τους άλλους να ΖΟΥΝ!!!Προσωπικά πολλές φορές χαρακτηρίζομαι χαζοχαρούμενος γιατί προσπαθώ να κάνω και τους άλλους να γελάσουν!!Αλλά είναι φορές που λέω γιατί μόνο εγώ?Κουράζομαι βλέπεις να είμαι ο μόνος που σε μια ομάδα ατόμων προσπαθεί να κάνει τον κόσμο να δει ότι σε αυτήν την ζωή το πιο καλό πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να ζήσεις!!Κουράζομαι ρε Απόστολε να χωροπηδάω κάθε φορά που ένας φίλος-γνωστός μου έχει κάτι για να τον παρηγορήσω!!!!Για την ακρίβεια κουράζομαι να είμαι ο μόνος που το κάνει ενώ όλοι οι άλλοι απλώς κοιτάνε!!!!Παρόλα αυτά το νιώθω και το κάνω!!!!Μου αρέσει να το κάνω και δεν παραπονιέμαι!!!Αλλά κάπου κουράζεμαι!!!Με αυτό το σκεπτικό είπα ότι είπα!!!

http://www.seasyp.gr/lightacandle/index.htm

Γι'αυτούς που έχουν φύγει, σαν τυχοδιώκτες που στο άγνωστο την τύχη τους γυρεύουν
Γι'αυτούς που έχουν φύγει, τα όνειρά μου τώρα πια μαζί τους ταξιδεύουν...

 ^kremala^ ^bye^

Όταν είχε γίνει το ατύχημα, την αμέσως επόμενη μέρα ξεκινούσαμε για την πενθήμερή μας - περιττό να πω πώς ήταν το κλίμα, ήμασταν όλοι σοκαρισμένοι.. :-[. Αυτό και τόσα άλλα τραγικά ατυχήματα που περνούν στα ψιλά μόνο κ μόνο επειδή δεν περιλαμβάνουν εντυπωσιακά "νούμερα", λες κ οι ανθρώπινες απώλειες έχουν  αθροιστική σημασία...

Όμως η αλλαγή της νοοτροπίας των οδηγών είναι εφικτή.Πριν από ένα μήνα περίπου έβλεπα τη "θεματική βραδιά" του Κούλογλου "ανθρωποθυσίες στους δρόμους"( γιατί περί αυτού πρόκειται), μια πολύ καλή εκπομπή( όπως όλες του ιδίου, μην τις χάνετε!)και μου έκανε εντύπωση ιδιαίτερα ο λόγος του Ιαβέρη, λίγες πληροφορίες εδ (http://wheels.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=3779)

Ακόμη ενημερώθηκα για το bloca.com, που ξεκίνησε από μια ολιγομελή ομάδα οδηγών που ήθελαν  να καταγράφουν απλώς τα μπλόκα της τροχαίας( μόνο αυτά που αφορούν την υψηλή ταχύτητα - διαβάστε την ιδεολογία τους στο σάιτ)και έγινε ενας μεγάλος δικτυακός τόπος που αφορά όλα σχεδόν τα θέματα γύρω από την οδήγηση, με στόχο όπως λένε "την ανάπτυξη μιας μοντέρνας οδηγικής κουλτούρας, απαλλαγμένης από τις παλαιές τριτοκοσμικές συνήθειες και νοοτροπίες που κληρονομήθηκαν από τις προγούμενες γενιές οδηγών. ":
http://www.bloka.com/content/view/169/236/ (http://www.bloka.com/content/view/169/236/)

2 φίλες μου έπαθαν τροχαία φέτος - ευτυχως σε αυτήν την περίπτωση όλα είναι καλά, αλλά ειδικά γι' αυτό το θέμα θα συνεχίζω να ενημερώνομαι - τώρα ειμαι στη φάση εξερεύνησης του bloka - για να κάνω κ εγώ ό,τι περνάει από το χέρι μου να πάρει για να αλλάξει αυτό το θλιβερό τοπίο...

@Μάριε: όταν χάνεις την αισιοδοξία σου να σκέφτεσαι όλα εκείνα τα άτομα που όσο και να βλέπουν την αδιαφορία των γύρω τους, εκείνα δε σταματούν ποτε! σαν τον Ιαβέρη και τον Κούλογλου!(και πάααρα πολλοί ακόμη)  ::)Πάντα υπάρχει κ η καλή πλευρά μωρέ :)

5 χρόνια μετα....

Πρελούδιο:
Τα τελευταία χρόνια,ειδικά στο λύκειο,με την πιεση και τα συναφή,λίγες φορές "γιόρταζα" τα γενέθλια μου.Απο το δημοτικό θυμάμαι κιόλας η μέρα των γενεθλίων μου ήταν καθαρά συμβολική,με ένα χρόνια πολλά απο τους συγγενής σχεδόν αποκλειστικα,άντε κανα δώρο από τη θεία,και τίποτα παραπάνω. Τον απρίλιο του 2003 υπήρχε κάτι διαφορετικό:μετά απο πάρα μα πάρα πολλά χρόνια,έπεφταν κυριακή.Κυριακή 13 απριλίου είχα γεννηθεί , και  όπως και νά χει αυτό συμβολικά σημαινε κάτι παραπάνω.Δύσκολες μέρες λοιπόν,β λυκείου,λίγο πριν τις πρωτες πανελλήνιες και γω έγραφα διαγώνισμα στο φροντιστήριο,καταραμένη χρονιάρα μέρα....αν μη τι άλλο τουλάχιστον έγραψα καούτσικα....τελειώνω,και μετά λεμε με τον αδερφο μου δεν παμε να δουμε τον κολοσσο,που επαιζε για να εκδικηθεί(μετα απο μια ήττα,και όντως το κατάφερε) τότε την ολύμπια(αν δεν κάνω λαθος)....και γυρνάω σπίτι,απογευμα,σαν ενα απο όλα τα άλλα απογεύματα....

13 /4 / 2003 ώρα 7.25 386 χιλιόμετρο εθνικής οδού,Τέμπη
Είναι πλέον ιστορία το τί συνέβη.....σε ένα απο τα μεγαλύτερα δυστυχήματα των τελευταίων χρόνων στην ελλάδαμε ,τα μιντια έδωσαν ένα ρεσιτάλ αμονταριστων και μονταρισμένων πλάνων,σε πλήρη εξέλιξη όσων συνέβαιναν και όσων ακολούθησαν...αν το 1990 το cnn  εδειξε live τον πόλεμο του κόλπου,εν έτει 2003 τα ελληνικά μέσα έδειχναν τον πόλεμο τον δρόμων-καρμανιόλων (και άλλα πιασάρικα)....
Το δράμα,που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια όλης της ελλάδας,έγινε το κεντρικό θέμα συζήτησης για πολλές μέρες....
Χαρακτηριστικότερη όλων,η goal news, πρωτοεμφανιζόμενη τότε αθλητική εφημερίδα,δευτέρα 14/4 και μετά απο μια αγωνιστικη κυριακή,είχε στο πρωτοσέλιδο την πασιγνωστη πλεον φωτο
(http://assets.in.gr/assetservice/data/D2003/D0425/0ep18a.jpg)

κι απο πανω...."ΠΟΙΑ ΜΠΑΛΑ ΡΕ?????"

Διαφορα πράγματα ειπωθηκαν και γράφτηκαν εκείνες τις μέρες...δεν εχω σκοπό ούτε κουράγιο πραγματικά να κάτσω να θυμηθώ πολλά απο αυτά....
Τις πρώτες μέρες παιζόντουσαν ακόμα τα εφιαλτικά κομμένα,ματωμένα πρόσωπα των μικρών  παιδιών που μόλις είχαν δει το θάνατο μπροστά στα ματια τους,επιζώντες ενός γεγονότος που θα τους συνόδευε για πολλά χρόνια,και ίσως τους άλλαζε τον τρόπου που ζούνε... Τα πλάνα τετραγωνισμένα παντού,λόγω των πτωμάτων....εκπληκτικά σήριαλ τρόμου,με τους δημοσιογράφους να κανουν ρεπορταζ "μέσα στο λεωφορειο,με το αίμα να μυρίζει ακόμα " και το ΕΣΡ να δίνει πρόστιμα με το κιλό(εκ των υστέρων).
Περα όμως από οόλη την τρομολαγνια,το γεγονος παρέμενε ότι πιο θλιβερό είχε αντικρύσει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια...
Ένα χωριό ξεκληρισμένο,και τα λευκά φέρετρα (http://assets.in.gr/assetservice/data/D2003/D0415/1el7b.jpg ,δεν βάζω τη φωτο για ευνόητους λόγους) να κάνουν τον γύρο του κόσμου για το "greek disaster with 21 students " .....Το πιο χαρακτηριστικό το είχα ακούσει απο μια μάνα,να λέει "όταν κάποιο παιδί χάνει τους γονείς του,αυτό έχει όνομα:λέγεται ορφανό. Όταν ένας γονιός χάνει το παιδι του...αυτός ο γονιός δεν έχει ονομα...."
τα αναπάντητα(?) ερωτήματα  δέχονταν αναλύσεις επι αναλύσεων από παντώς είδος ειδικούς,μερικοί σοβαροί κα ισυγκροτημένοι,άλλοι εντελώς γελίοι.

ένα χρόνο μετά,οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές,και το μνημόσυν οστα τέμπη πέρασε στα ψιλά των μμε,μετά από παράκληση των συγγενών.....το μνημείο φτιάχτηκε,και είναι ακόμα εκει,με τις 21 παιδικές φιγούρες να κοιτάνε όποιον περνάει από το στενό εκείνο σημέιο της διαδρομής....
ο αντίκτυπος ήταν τεράστιος....σε πολλούς τομείς...ένα παραδειγμα:σχεδόν 2 χρόνια μετά ο Λαζόπουλος στην σειρά "504 χιλίομετρα βόρεια της αθήνας") αφιερώνει ένα επεισόδιο στα "παιδιά που χάθηκαν" και παρουσιάζεται ώς ο πατέρας ενός εκ των παιδιών που πάει κάθε χρόνο στα Τέμπη να χαιρετίσει την κόρη του....παρα το "οποια δηποτε ομοιοτητα με πρόσωπα ή καταστάσεις  κτλ" που έπεσε στους τιτλους τέλους η σύμπτωση παραήταν διαβολική,με το "πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια" για μουσικό χαλί.....΅στο schoolwave το 2006 ένα σχολικό συγκρότημα μιλάει στους στίχους του για "τα παιδια που χάθηκαν στη θεσσαλία,σε απότομη στροφή με λεωφορείο,και μένουν πίσω πατεράδες και μανάδες που κλαίνε για μικρές αθώες ψυχές"


Οι ένοχοι?η υποθεση πήρε αναβολές ,και 2 χρόνια μετά ακολουθησε η δίκη στα δικαστήρια του βόλου.
(http://assets.in.gr/assetservice/data/D2005/D0330/2el14a.jpg)
Εντάσεις μέσα και έξω απο το δικαστήριο,με τους επιζήσαντε μαθητές να καταθέτουν για το δράμα που παραλίγο να τους στοιχίσει και τη δικιά τους ζωή.
Η απόφαση,πλεον χωρις καμμία μεγάλη σημασιά για κανέναν σχεδον,ούτε για τους ίδιους τους τελέσαντες την ποινή,βγαίνει ένα ήσυχο μεσημέρι ,μια απόφαση επίλογος μια δρματικής ιστορίας που εκτυλίχθηκε  όπως όλες:συγκλόμισε τις πρώτες μέρες,και έκλεισε αθόρυβα....

Επίμύθιο:
Σεπτέμβριος 2004:
1.5 χρόνο μετά το δυστύχημα,στην βουλή των εφήβων(όσο αυτή παιζόταν στα κανάλια) ακούγεται μια δραματική ομιλία απο μια κοπέλα, μια ομιλία που έφερνε ανατριχίλες:"ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ....ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ,ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΑΥΤΟ ΠΟυ ΕΖΗΣΑ ΕΓΩ.ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΕΣ"...Την ομιλία της συμπληρώνει μια άλλη κοπελα,η οποία αναφέρθηκε στο πέταλο του Μαλιακού.

2 βδόμάδες ακριβώς μετά,7 μαθητές  από τη φαρκαδώνα τρικάλων σκοτώνονται σε αντίστοιχο τροχαίο στον Μαλιακό.






το 1982 οι u2 έγραψαν ένα ιστορικό τραγούδι αναφερόμενοι σε μια ματωμένη κυριακή,που κόστισε τη ζωή σε 14 ιρλανδούς πολίτες...
είναι τραγική ειρωνία πώς οι στίχοι ταιριάζουν και για αυτή τη ματωμένη κυριακη!

Sunday Bloody Sunday
I cant believe the news today
Oh, I cant close my eyes and make it go away
How long...
How long must we sing this song?
How long? how long...

cause tonight...we can be as one
Tonight...

Broken bottles under childrens feet
Bodies strewn across the dead end street
But I wont heed the battle call
It puts my back up
Puts my back up against the wall

Sunday, bloody sunday
Sunday, bloody sunday
Wipe your tears away
I wipe your tears away
And its true we are immune
When fact is fiction and tv reality

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=13227.msg266965#msg266965

 :'(

Απο τα πρωτα που ειχα διαβασει στο τημμυ, ακομα το θυμαμαι..

http://www.seasyp.gr/lightacandle/index.htm

Σταθη, δεν ηξερα πως εχασες φιλο σου σε εκεινο το ατυχημα..
Το γραμμα σου αγγιξε την ψυχη μου




Σημερα μπορει να ειναι η τελευταια φορα που βλεπεις τους ανθρωπους που αγαπας.Γι'αυτο μην περιμενεις αλλο, καν΄το σημερα , γιατι αν το αυριο δεν ερθει ποτε, θα μετανιωσεις σιγουρα για τη μερα που δεν βρηκες χρονο για ενα χαμογελο, μια αγκαλια, ενα φιλι και που ησουν πολυ απασχολημενος για να κανεις πραξη μια τελευταια τους επιθυμια...

Γκαμπριελ Γκαρσια Μαρκες



Καπως ετσι νιωθω τωρα, χωρις να ξερω το γιατι

 :'( :'(

Σταθη δεν το είχα δεί αυτό... γμτ.....

Εγώ ακόμη όταν περνάω από τα τέμπη και από το συγκεκριμένο σημείο ανατριχιάζω.... Τα πανώ των συμμαθητών τους σε κάνουν να κλαίς... ακόμη μετά από τόσα χρόνια.....

Από τους EYES OF FIRE και το album Ashes To Embers που βγήκε το 2004

Anyone

It's alright now, if you don't need me.
It's alright now, that I can't see you.
Well it's now alright for me to be a victim of your tragedy.
It's not alright for me anymore.
But is there anyone there for me?
I know, I know there's gotta be someone out there somewhere.
There for me. I know, I know.
Well is there anyone there for me?
I'm good enough to be.
There's gotta be someone out there somewhere, there for me.
It's alright now because I don't need this.
It's alright now because I don't want this.
Well it's not alright that you don't see that I was good enough to be.


Αυτός ο στοίχος αφιερωμένος στους υπέθυνους για το ατύχημα εκείνο.

Νωρίτερα το σκεφτόμουν....

και βλέπω το θυμηθήκατε.....

Κυριακή ήταν κ τότε.....

Καλή τους ώρα....

μερικά πράγματα Σωτήρη αν ξεχασρτούν απλώς σου κάνουν λίγο πιο δύσκολη την ζωή.Μερικά πράγματα όμως αν τα ξεχάσεις  αυτοδιαγράφεσαι απο το φόρουμ της ζωής.

Πρίν 5 χρόνια στα Τέμπη πέθαναν 21 παιδιά από ένα πραγματικά μεγάλο δυστύχημα.
21 παιδιά κοίταξαν γι ατελευταία φορά στον ουρανό.
5 χρόνια μετά έμελλε να είναι το τελευταίο πρωινό ξύπνημα για τον Κώστα.
Ένα παιδί μες την ενέργεια.Πάντα χαμογελαστός...
Ήταν στον στρατό στον Έβρο και είχε έξοδο.Πήρε το μηχανάκι του, που μάλιστα ήταν καινούριο.
Είχε λιγότερο από ένα μήνα για να απολυθεί.
Σίγουρα ήταν χαμογελαστός την μοιραία εκείνη στιγμή.
Σίγουρα έφυγε χαμογελώντας.
Σίγουρα σκέφτηκε δεν το ήθελε.
Και ήταν πάνω σε φορτηγό ο τύπος με την μαύρη την κουκούλα που ήρθε να τον πάρει.
Ήταν σε φορτηγό όπως και τότε...τότε...πριν από 5 χρόνια.
Μια τελευταία βαθειά ανάσα και ένα κερί,ένα όνομα στο χαρτάκι των "Υπερ αναπαύσεως"...μα από δω και μπρος ο Κώστας θα ζει χαμογελώντας και θα βρίσκεται πάντα κοντά σε όλους χαρίζονταςένα χαμόγελο.

Καλή νύχτα Κώστα.... :-X

Κρίμα...πολύ κρίμα...
Αλήθεια, πόσους φίλους έχετε χάσει με αυτό τον ανόητο τρόπο, τα τροχαία; Και είναι ανόητος γιατί σε ένα μεγάλο ποσοστό θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. Αν δεν έτρεχε ο οδηγός, αν φορούσαν ζώνη, αν δεν είχαν πιεί, αν, αν, αν...πολλά αν, αλλά δυστυχώς όλα προβλέψιμα. Και παρ'όλα αυτά δεν τα εφαρμόζουμε. Τι ανοησία κι αυτή.
Πέρυσι τον Γενάρη, ανήμερα της γιορτής του, θάψαμε τον Γιάννη. Συμφοιτητής απο τα Τ.Ε.Ι. Κολλητός δεν ηταν, αλλά μια κουβέντα κι ένα τηλέφωνο το είχαμε. Παιδί σπάνιο και με την ζωή μπροστά. Πέρασε πάνω απο το αμάξι του ένα τζιπάκι που έτρεχε σαν τρελλό. Ο φίλος του σκοτώθηκε ακαριαία, αυτός κράτησε περίπου 15 μέρες στο 401. Και μετά το τέλος. Κάθε φορά που μιλάμε με τους παλιούς μου συμφοιτητές, το σκεφτόμαστε. Δεν έχω σβήσει το νούμερο του απο το κινητό μου. Θέλω να τον θυμάμαι κάθε φορά που ψάχνω την ατζέντα.
Ας σταματήσουν επιτέλους κάποιοι ανόητοι να πιστεύουν πως είναι θεοί πίσω απο ένα τιμόνι και πως δεν τους πιάνει ο Χάρος...μπορεί να μην πιάσει αυτούς, αλλά να πάρουν άλλους στο λαιμό τους...
Κι εμείς, ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί την επόμενη φορά που θα μπούμε σε αμάξι. Να φορέσουμε ζώνη, να μην τρέχουμε σαν τρελλοί, κι αν είαμστε επιβάτες και ο οδηγός κάνει βλακείες ή έχει πιεί, ας ζητήσουμε να μας κατεβάσει και ας πάμε με ταξί σπίτι μας. Το ίδιο και για τις μηχανές. Κράνος και όλα τα μέτρα προστασίας και πολύ μα πολύ προσοχή στους Ελληνάρες οδηγούς που θεωρούν τους μοτοσυκλετιστές υποδεέστερα όντα...

Υ.Γ.: Στην θητεία μου στην Αεροπορία, ελάχιστες φορές μου έκανε εντύπωση κάποιος μόνιμος. Μια φορά όμως, στο τέλος της Ολυμπιάδας μας φωνάξανε για να μας δώσουνε τους επαίνους για την συμμετοχή μας. Ο αρμόδιος που μας μίλησε, ο Αρχηγός της Δύναμης Ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, κέρδισε τον σεβασμό και την εκτιμησή μου. ΌΧι για τις πλάκες τα γαλόνια που είχε, όχι γιατί ήταν κομμάντο και του φαινόταν, όχι γιατί είχε έρθει με την στολή εκστρατείας και όχι με την "επίσημη", αλλά γιατί σε μια αποστροφή του λόγου του, αποχαιρετώντας μας και στέλνοντας μας πίσω στις μονάδες μας, μας είπε να προσέχουμε, να μην τρέχουμε το πρωϊ να μπούμε στην μονάδα και να παρουσιαστούμε στην αναφορά, και πως αν αργήσουμε, είναι πολύ καλύτερο απο το να μας κλαίνε οι μανάδες μας. Συμβουλή που γενικά τηρήθηκε, και πράγματι οι Αξιωματικοί υπηρεσίας έδειχναν μεγάλη ανοχή σε όσους απο μας αργούσαν. Μπράβο στον άνθρωπο και τον σωστό Αξιωματικό!

παιδιά κάθε φορά που σκέφτομαι τί είχε γίνει ανατριχιάζω...θυμάμαι πως κ εμείς ξεκινούσαμε την πενθήμερή μας τότε και θα μπουρούσαμε κάλλιστα να είμαστε στη θέση τους - αντί να γελάμε κ να χαιρόμαστε κλαίγαμε στο λεωφορείο

αλλα για απόδοση ευθυνών ούτε λόγος - γιατί άραγε θυμαται κανείς κ τί έγινε με το αεροπλάνο της "ήλιος" στην κύπρο; είναι περίεργο πώς κάποια πράγματα σου μένουν στη μνήμη  - για το 19χρονο κοριτσακι που μόλις είχε αγοράσει πιάνο κ θα άρχιζε τις σπουδές του από σεπτέμβρη- μερικές φορές κάποια πράγματα σε αγγίζουν κ τα θυμάσαι σα να είναι δικοί σου άνθρωποι..


πραγματικα στεναχωρηθηκα, κ οχι τοσο πλεον γι αυτο που εγινε κ περασε αλλα για την απαισιοδοξη  αποψη μου οτι θα ξανασυμβει , οτι ακομη πολλοι νεοι θα χασουν τη ζωη τους στην ασφαλτο... αυτοι που παιρνουν στο χαρο κ αλλους μαζι τους δε νομιζω οτι συνειδητοποιουν πολυ τι γινεται γυρω τους- κ νομιζω πως εχουν ξεχασει προ πολλου αυτην την ημερομηνια.